ภูผา ตอนที่ 5: เงาและเปลวไฟ

realman

ภูผา ตอนที่ 5: เงาและเปลวไฟ
            ลมในป่าดงพญาเย็นพัดกรรโชก เสียงใบไม้เสียดสีกันดังราวกับคำเตือนจากผืนป่า ศิรายืนหลบหลังภูผา มือกำมีดสั้นแน่น ขณะที่ร่างเงาดำที่มีดวงตาเรืองแสงจ้องพวกเขาด้วยความกระหาย สิ่งมีชีวิตนั้นไม่ใช่มนุษย์ แต่ก็ไม่ใช่สัตว์ป่าธรรมดา รูปกายของมันบิดเบี้ยว ผสมผสานระหว่างความเป็นมนุษย์และความดิบเถื่อนของป่า

“มันคืออะไร?” ศิราถาม เสียงสั่นด้วยความกลัว แต่แฝงด้วยความมุ่งมั่น

ภูผาไม่หันกลับมามอง “เงาแห่งอดีต” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “สิ่งที่ข้าสร้างขึ้นเมื่อนานมาแล้ว... และมันกลับมาเพื่อทวงคืน”

ก่อนที่ศิราจะซักต่อ สิ่งมีชีวิตนั้นคำรามและพุ่งเข้าใส่ ภูผายกมือขึ้น พลังงานสีเขียวมรกตพุ่งออกจากฝ่ามือของเขา สร้างกำแพงแสงที่ขวางร่างนั้นไว้ได้ชั่วครู่ ศิรามองด้วยความตื่นตะลึง ขณะที่ภูผาต่อสู้ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของป่า ร่างกายของเขเคลื่อนไหวอย่างลื่นไหล แต่แฝงด้วยพลังดิบ

“ไปซ่อนตัว!” ภูผาตะโกน แต่ศิราไม่ยอมถอย เขาก้าวออกจากที่กำบัง เงื้อมีดสั้นเตรียมต่อสู้

“ข้าจะไม่ทิ้งเจ้า!” ศิราตะโกนกลับ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ภูผาหันมามองเพียงแวบเดียว รอยยิ้มจางๆ ปรากฏบนใบหน้าของเขา “เจ้าใจกล้าจริงๆ” เขากล่าว ก่อนจะหันกลับไปเผชิญหน้ากับเงาดำ

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด ภูผาใช้พลังของป่าควบคุมรากไม้ให้พันรัดร่างของสิ่งมีชีวิตนั้น ขณะที่ศิราใช้มีดสั้นโจมตีจากด้านข้าง แม้จะไม่แข็งแกร่งเท่าภูผา แต่ความคล่องแคล่วของเขาช่วยให้สามารถหลบการโจมตีของเงาดำได้อย่างหวุดหวิด

ในที่สุด ด้วยการโจมตีร่วมกัน ร่างของสิ่งมีชีวิตนั้นล้มลง ละลายกลายเป็นควันดำที่หายไปในอากาศ ภูผาหอบหายใจ มองศิราด้วยสายตาที่ปะปนไปด้วยความภาคภูมิใจและความกังวล “เจ้าไม่ควรเสี่ยงแบบนั้น” เขากล่าว

ศิรายิ้ม แม้ร่างกายจะเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน “ข้าบอกแล้วว่าข้าจะไม่ทิ้งเจ้า”

เปลวไฟในหัวใจ

ทั้งสองหาที่พักพิงในโพรงหินเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ในเงาของต้นไม้ใหญ่ ศีรษะของศิรายังคงหมุนวนด้วยภาพของการต่อสู้และพลังของภูผา แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความรู้สึกที่ร้อนแรงในใจเมื่อเขานึกถึงสายตาของภูผาที่มองเขาในยามต่อสู้

“เจ้าเกือบตายเพราะข้า” ภูผากล่าวขณะจุดกองไฟเล็กๆ ในโพรงหิน แสงไฟส่องกระทบใบหน้าคมคายของเขา ทำให้เขาดูทั้งสง่างามและเปราะบางในเวลาเดียวกัน

ศิราเขยิบเข้าไปใกล้ มือของเขาวางลงบนไหล่ของภูผา “และเจ้าก็เกือบตายเพื่อปกป้องข้า” เขากล่าว “เราคู่กันแล้ว ไม่ใช่หรือ?”

คำพูดนั้นทำให้ภูผานิ่งไป ดวงตาของเขาลึกล้ำราวกับบึงน้ำในป่าหิมพานต์ เขายื่นมือไปจับมือของศิรา ดึงเขาเข้ามาใกล้จนลมหายใจของทั้งสองผสานกัน “เจ้าไม่รู้ว่ากำลังพูดถึงอะไร” เขากระซิบ “แต่ข้าอยากให้เจ้าเป็นของข้า... แม้เพียงคืนนี้”

ศิรารู้สึกถึงไฟในร่างกายที่ลุกโหม มือของเขาลูบไล้ไปที่แผ่นอกกว้างของภูผา กล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งนั้นร้อนผ่าวใต้ฝ่ามือ เขาครางเบาๆ เมื่อภูผาดึงเขาให้แนบชิดยิ่งขึ้น มือของภูผาไถลลงไปที่เอวของศิรา ลูบไล้ผิวที่ตึงแน่นด้วยความดิบเถื่อนแต่แฝงด้วยความอ่อนโยน

“เจ้า... ทำให้ข้าบ้า” ศิรากระซิบ ขณะที่มือของเขาสำรวจต่ำลงไป สัมผัสถึงความร้อนและความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุมของภูผา การสัมผัสนั้นทำให้ทั้งคู่ครางออกมาพร้อมกัน เสียงของพวกเขาดังก้องในโพรงหิน ผสมผสานกับเสียงไฟที่ปะทุ

ภูผาดึงศิราให้นอนลงบนพื้นหินที่ปูด้วยใบไม้แห้ง มือของเขาลูบไล้ทุกส่วนของร่างศิรา ราวกับกำลังแกะสลักงานศิลปะ ความร้อนจากร่างกายของทั้งสองผสมผสานกับกลิ่นของใบไม้และควันไฟ สร้างความรู้สึกที่ทั้งลึกซึ้งและดิบเถื่อน ศิราตอบสนองด้วยการจับร่างของภูผาไว้แน่น มือของเขาขยับอย่างเร่าร้อน สำรวจทุกส่วนที่เขาปรารถนา

การเคลื่อนไหวของทั้งสองเร็วขึ้น จังหวะของลมหายใจและการสัมผัสกลายเป็นหนึ่งเดียว น้ำคาวอุ่นที่แผ่ออกมานั้นข้นและเหนียว ราวกับเป็นเครื่องหมายของความผูกพันที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าคำพูดใดๆ เมื่อทุกอย่างถึงจุดสูงสุด ศิรารู้สึกเหมือนร่างกายของเขาละลายกลายเป็นส่วนหนึ่งของป่า กลายเป็นส่วนหนึ่งของภูผา

ทั้งสองนอนเคียงกัน หอบหายใจ มือของศิราจับมือของภูผาไว้แน่น “ข้าจะไม่จากเจ้าไป” เขากล่าว “ไม่ว่าป่าจะซ่อนอะไรไว้”

ภูผาหันมามอง รอยยิ้มของเขาอบอุ่นแต่แฝงด้วยความเศร้า “เจ้าไม่รู้ว่ากำลังสัญญาอะไร” เขากล่าว “แต่ข้าจะจดจำคำพูดนี้”

เงามืดที่รออยู่
เมื่อทั้งสองเตรียมตัวออกเดินทางต่อในยามรุ่งสาง เสียงคำรามต่ำดังขึ้นจากระยะไกล ศีรษะของภูผาหันขวับไปยังทิศทางของเสียง “มันยังไม่จบ” เขากล่าว “เงาแห่งอดีตไม่ได้มีเพียงตัวเดียว”

ศิรามองไปยังทิศทางที่ภูผามอง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “ไม่ว่าเจ้ากำลังเผชิญอะไร ข้าจะยืนเคียงข้างเจ้า”

ภูผายื่นมือไปจับไหล่ของศิรา “ถ้าเช่นนั้น เตรียมตัวให้พร้อม” เขากล่าว “เพราะสิ่งที่รอเราอยู่ข้างหน้าจะทดสอบหัวใจของเจ้า”

ทั้งสองก้าวออกจากโพรงหิน มุ่งหน้าสู่ใจกลางป่าที่มืดมิดยิ่งกว่าเดิม ความผูกพันของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น แต่เงามืดของอดีตยังคงรออยู่ พร้อมที่จะท้าทายทุกสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมา
โปรดติดตามตอนต่อไป

อ่านจบตอนแล้ว อย่าลืมช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เขียนบทต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ  รักผู้อ่าน

nuangnut1996

สนุกมากครับ

คำปุ้ย

สนุกน่าติดตามตับ

lekthai

ลุ้นรัก2หนุ่ม

soobin69ck

ขอบคุงมากคร้าบ

Tanakid_pp

ขอบคุณครับ