"เป็นไปได้ไหมถ้าน้องชายจะเป็นรุก" (2)

asteraceae

โดยส่วนตัวแล้ว.. ผมมี จิตอกุศล ตั้งแต่ครั้งแรกที่ไปเยี่ยมหา 'คุณมน' ที่บ้าน


คุณมนเป็นชายฉกรรจ์วัยสามสิบกลางๆ รูปร่างใหญ่โต ลงพุงเล็กน้อย สูงร้อยเจ็ดสิบนิด ๆ แกเป็นคนในพื้นที่ เกิดและเติบโตท่ามกลางชนบทแห่งนี้ แม้ไม่มีการศึกษาที่สูงนัก แต่ขยันทำงาน ทุกวันนี้จึงมีฐานะดีพอสมควร ในตอนที่ผมย้ายมาอยู่หมู่บ้านนี้ คุณมนได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือทุกอย่าง ตั้งแต่ขนของหนักๆลงจากรถ จัดวางมันเข้าไปในบ้าน ย้ายแล้วก็ย้ายอีก ให้ลูกน้องมาช่วยดูตอนผมซ่อมบำรุงบ้าน ช่วยซ่อมท่อประปาที่แตกด้วยตัวแกเอง ช่วยต่อรองกับเจ้าของบ้านในเรื่องต่าง ๆ คือแกช่วยผมเต็มที่จริงๆ จนผมรู้สึกเกรงใจ คือ บางอย่างผมก็ทำด้วยตัวเองได้ไง ผมพยายามไม่บอกอะไร แต่ในหมู่บ้านชนบทอย่างงี้ ข่าวมักไปไว แค่ผมออกไปซื้อก๊อกน้ำ คนขายก็เอาไปพูดแล้วว่าบ้านผมก๊อกเสีย เล่าแบบปากต่อปาก จนไปถึงหูคุณมน ช่างอัศจรรย์จริงๆ พอแกมารู้ทีหลัง ก็พูดประมาณว่า "มีอะไรให้ช่วย บอกผมเลยสิ ไม่ต้องเกรงใจๆ" และคะยั้นคะยอที่จะให้ความช่วยเหลือให้ได้


มันน่าอึดอัดไหมหล่ะ !!??


แต่แล้วความอึดอัดของผมก็เพิ่มมากขึ้น เมื่อเทศกาลปีใหม่ใกล้เข้ามา นี่ผม..ต้องหาซื้ออะไรไปฝาก ไปสวัสดีปีใหม่แกไหมนะ ? ไม่ทำจะน่าเกลียดไหม หรือ ทำแล้วจะดูใหญ่ไปไหม คนแถวนี้อาจไม่ทำกัน ?? ผมอาจจะคิดมากไป แต่ในสภาพแวดล้อมที่ใหม่ทั้งหมด ผมรู้สึกว่าต้องคิดอย่างถี่ถ้วน งั้น..ลองแวะไปเยี่ยมแกที่บ้านสักครั้งดีกว่า


ผมสังเกตุเห็นว่าคนแถวนี้ไปมาหาสู่กันตอนสะดวก ไม่นัดล่วงหน้า และถ้าประตูรั้วบ้านเราไม่ได้ล็อค เขาก็จะเข้ามาเลยโดยไม่ตะโกนเรียก ผมเคยนอนกลางวัน รู้ตัวอีกทีตอนที่คนมาเยี่ยมเขย่าตัว คุณมนเองก็เคยเข้ามาเยี่ยมผมแบบไม่ทันได้ตั้งตัวหลายครั้ง เมื่อตัดสินใจว่าจะลองไปเยี่ยมคุณมน ผมจึงซื้อผลไม้ติดมือ และเข้าไปตอนค่ำ ๆ


ประตูรั้วไม่ได้ล็อค ผมจึงเปิดเข้าไปเลย อย่างที่คนอื่นทำกัน เสียงเลื่อนเปิดปิดไม่ได้เบาเลยนะ แต่ระยะห่างจากบ้านกับรั้วก็ประมาณหนึ่ง กระทั่งตอนที่ผมเดินมาถึงตัวบ้านก็ยังไม่มีใครรู้ตัวว่าผมมาถึงแล้ว เสียงทีวีที่ดังลั่นจากข้างในบ้านคงกลบเสียงของผมแน่ ผมจึงถอดรองเท้าและก้าวขึ้นไปบนชานบ้าน ในที่สุดผมก็ได้พบกับ เมีย ของคุณมน


"สวัสดีครับพี่ซอ" ผมยกมือไหว้


"เอ้า สวัสดีจ้า มาไงเนี่ย" เธอยิ้มทักทายอย่างมีไมตรี


"ผมแวะมาเยี่ยมหน่ะครับ ซื้อผลไม้มาฝาก"


"โออออ ขอบคุณมากนะ มาๆ เข้ามาในบ้านก่อนสิ"


เธอเชิญให้ผมนั่งลงบนโซฟา และไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบตามมารยาท แต่ได้ยินกันไม่ค่อยชัดเพราะทีวีเสียงดังจริงๆ เธอจึงออกอาการโมโห ควานหารีโมทกดปิด และตะโกนใส่สามีที่อยู่ในห้องน้ำ


"พ่อ !! ทีวีก็ไม่ได้ดู ละเปิดทิ้งไว้เสียงดังทำไมฮ๊ะ"


"ไอลูกชายเปิ๊ดด พ่อไม่ได้เปิด" เสียงพี่มนที่ผมคุ้นเคยดังออกมา แต่..มันมีอีกเสียงหนึ่งจากห้องน้ำห้องเดียวกันตะโกนตามออกมาด้วย


"เอ้าพ่อ.. ทำไมพูดงั้นหล่ะ พ่อนั้นแหละเปิด ไม่ใช่ผมสักหน่อย" ฟังจากน้ำเสียงแล้ว น่าจะเป็นเด็กชายวัยมัธยมต้น เท่าที่ผมรู้ เขาน่าจะเป็นลูกชายคนเล็กของคุณมน ซึ่งถูกส่งไปเรียนต่อโรงเรียนประจำ นี่คงจะสอบเสร็จละกลับมาอยู่บ้านช่วงปีใหม่มั้งนะ คุณมนแกมีลูกไวครับ ตั้งแต่ 14 - 15 โน้น ลูกชายคนโตของแกถึงวัยเกณฑ์ทหารแล้ว


แต่เดี๋ยวนะ ! พ่อลูกอาบน้ำด้วยกันหรอ ?!!


พี่ซอ ผู้เป็นเมียคุณมน และเป็นแม่ของเด็กชายในห้องน้ำ ไม่ได้มีสีหน้าอะไรเมื่ออยู่ต่อหน้าผม ราวกับว่า..มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หรือไม่ดี ผมจึงไม่แสดงท่าทีอะไรด้วยเช่นกัน พี่ซอไม่มีอะไรจะคุยกับผมแล้ว เพราะคนที่ผมสนิทคือคุณมน ไม่ใช่เธอ จึงขอตัวลุกไปทำงานนั่นนี่ ปล่อยผมไว้คนเดียว ผมจึงเบาเสียงทีวีลงไปอีก และเอี้ยวหูฟัง.. เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ ฟังดูสนุกสนาน 'อึ๊ยย'   'อะจึ๊ยย'   'นี่แหนะ'  'ฮ่าๆๆ'   เหมือนว่าพ่อลูกกำลังเล่นกัน หัวใจผมสั่นรัว คิดแต่เรื่องอกุศลทั้งนั้น


จะว่าไป พี่มน แกก็ใจดีกับ..ผู้ชายอย่างผม เสียเหลือเกิน


มันจะ.. ใช่อย่างที่ผมคิดไหมนะ


ผมพยายามข่มจิตใจตนเอง มองหาความเป็นไปได้อื่น ๆ เช่นว่า พวกเขาอาจใส่กางเกงใน..


ปั๊ก !


(เสียงปลดกลอนประตูห้องน้ำ)


"ที่รักจร๊ะ.. เอ้า !! ครูเอส สวัสดีครับ" คุณมน ในร่างเปลือยเปล่ารีบถอยกลับเข้าห้องน้ำไป ผมทันเห็น.. ขนยุบยับ กับ มังกรแข็งโด่ว์ !!! "แม่ ! อยู่ไหน หยิบผ้าขนหนูให้พ่อหน่อยย" เขาตะโกนออกมาอีก พี่ซอบ่นสามีอุบที่อาบน้ำไม่หยิบผ้าเช็ดตัว ละก็ชอบเดินตัวเปียกออกมา ต้องตามเช็ดพื้น บลาๆๆ อะไรก็ช่าง ในตอนนั้น ความคิดผมเต็มไปด้วยเรื่องชั่วช้าทั้งนั้น หัวใจเต้นรัว สูบฉีดเลือดชั่วๆให้ไหลเวียน ส่งความตื่นตัวไปทั่วร่าง


ผมจำแทบไม่ได้เลยอะว่าหลังจากนั้นคุยอะไรกับคุณมน หัวผมโพกัสได้แค่ 'น้องเม' เด็กน้อยวัย ม.2 สุดจะขาวและน่ารัก แววตาซื่อใส รอยยิ้มบริสุทธิ์ใจ ทะมัดทะแมงสมชาย แข็งกร่าวอย่างบุรุษ หุ่นผอมบางตามวัย กำลังน่ากินมาาก น้องเมใส่ชุดนอนแล้วออกมานั่งดูทีวีอยู่ข้างๆคุณพ่ออย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว จนผมเป็นฝ่ายรู้สึกผิดขึ้นมา หรือว่า ผมเองที่เหี้ยนะ ? พ่อลูกแก้ผ้าอาบน้ำกัน เป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหม ไม่ต้องปิดบัง ไม่ต้องอายใคร แม้ว่า.. ลูกชายจะโตขนาดนี้แล้ว !!??? น้องเม ไม่รู้ร้อนรู้หนาวจริงๆนะคุณ กางเกงนอนนั่น.. เป็นกางเกงบอลสีดำ ผ้ายืดๆ แต่ตัวมันเล็กหรอ ? รัดจน นูนขึ้นเป็นลูก เป็นลำ และยังลูบมือขยำ พุง คุณพ่ออย่างธรรมชาติ ติดสกินชีพมาก


ผมเอาแต่โฟกัสน้องเม ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคุณมนชวนออกไปปาร์ตี้ปีใหม่ด้วยกันบนเขา เรื่องเดียวที่จำได้ เพราะสนใจ คือ เม เป็นภาษาชนเผ่า แปลว่า เล็กๆ เพราะคุณแม่ของเม เป็นม้ง หืมมม ถ้าคุณได้คลุกคลี จะรู้เลยว่า เด็กเผ่านี้ ถ้าหล่อก็หล่อแบบจีน เกาหลี เลยนะ คือไม่ใช่เชื้อสายเดียวกับคนไทย ผมอยู่นี้มาสองเดือน ว้าวุ่นใจแทบคลั่ง แล้วไอน้องเมนี่.. ดันเป็นพันธุ์ผสม โอยยยย มิน่า สงสัยอยู่ว่าไอความคล้ายลูกครึ่งมาจากไหน


ผมมีโอกาสเจอน้องเมอีกครั้งเพราะคุณมนชวนผมไปร่วมงานมงคลของบ้านหลังหนึ่ง แกบอกผมว่าถ้าจะมาอยู่นี่จริงๆก็ควรออกงานสังคมบ้าง ผมเห็นด้วยนะ แต่ไม่คุ้นชินเลยเพราะเป็นงานแบบชนเผ่า จึงได้แต่นั่งเงียบๆอยู่คนเดียว จนน้องเมเข้ามา..


"พี่.. ผมขอนั่งด้วยนะ พี่ฟังภาษานี้ไม่ออกใช่ไหม ผมก็ด้วย แม่ไม่ค่อยได้สอน" เขาช่างจ้อ ได้พ่อมาเลย น้องเมนั่งลงข้างๆผม และถามไถ่นั่นนี่ เขาดูตื่นเต้นกับเรื่องราวของผม สถานที่ที่ผมจากมา เหมือนกับว่ามันเป็นโลกภายนอกที่น่าตื่นตาตื่นใจ โคตรรรน่ารัก น้องเม เป็นเด็กใสซื่อ ไม่ระวังตัว และไม่หวงตัวเลย ไม่นานผมก็เอาศอกวางที่ไหล่ของเมได้แล้วครับ โอบมือจับที่เอว และยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ทำเป็นก้มดูหน้าจอมือถือตอนเมเล่นเกม แต่พอได้จังหวะ โอยยย ซอกคออ ขาวว ละมุนมาาก แก้มก็ใส่เรื่อออ มีรอยแผลเป็นสองสามรอย จางๆ ยิ่งชวนให้ดูเท่ ดูผ่านการผจญภัย กลิ่นสบู่ก็หอมม ... วันนั้นแหละที่ผมได้รู้ว่าเขาชวนผมไปปาร์ตี้บนเขาด้วย พวกเขาเรียกมันว่า 'ไปยิงปลา' ไปกันหลายคนครับ เอาเต้นท์ไปกางริมลำธาร ก่อไฟไว้ ตกดึกก็ออกไปเดินลุยน้ำ ใส่แว่น ส่องไฟฉาย ดำลงไปตามซอกตามหิน หาปลาตัวใหญ่ ๆ ใช้ฉมวกยิงเอามาปิ้งย่างทำเป็นอาหารระหว่างรอเค้าท์ดาวตอนเที่ยงคืน ฟังดูน่าสนุกครับ ผมเลยตกลงไป แม้ไม่ชอบการนอนเต้นท์เลย


.
.
.
.


วันสิ้นปีคุณมนขับรถมารับผมตอนเที่ยงๆ เราขึ้นเขาไปถึงจุดตั้งแคมป์ตอนเย็น จึงเร่งก่อไฟและตั้งเต้นท์ให้เสร็จก่อนมืด เพราะที่นั่นไม่มีไฟฟ้าใช้ น้องเมเข้ามาบอกว่าจะกางเต้นท์ข้างๆ ตอนนั้นเราดูสนิทกัน อย่างกับว่ารู้จักมานานเลย ผมเลือกชัยภูมิที่แปลกกว่าคนอื่น เพราะไม่อยากอยู่ใกล้ควันไฟ และหาพื้นที่ราบที่สุด น้องเมช่วยกางเต้นท์ของผมก่อน ผมเพิ่งไปซื้อมาใหม่เลย อันใหญ่ นอนได้สี่คนเลยมั้ง น้องเมก็ชอบ ขอเปิดดู ขอลองเข้ามา ผมเอาผ้านวมที่เตรียมไว้มาปู เอาฟูกที่ม้วนมาจากบ้านมาวาง กลายเป็นที่นอนนุ่มสบายไม่ต่างจากอยู่บ้าน เมก็ชอบมาก ผมเลยชวนว่า นอนกับพี่เลยเป็นไง เมก็ตกลง รีบเอาเต้นท์ไปคืนพ่อ คุณมนไม่ได้เลี้ยงลูกมาอย่างบังคับอะนะ เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร


แล้วเราก็ออกไปยิงปลากัน ผู้ชาย 5 คนที่ไปเดินลุยน้ำยิงปลา คืนนั้นเป็นสิ้นปีที่ไม่ค่อยหนาวเท่าไร แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เย็น น้ำก็เย็นเจี๊ยบ แต่พอลงไปแช่ กลับอุ่นๆขึ้นมาจากภายใน และก็รู้สึกว่าอยู่ได้นานเลย คุณมน กับ น้องเม ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแค่กางเกงใน สองพ่อลูกดูสนุกมาก มันเป็นกิจกรรมของครอบครัวที่ทำมาตลอด ส่วนคนอื่นก็เดินตาม ส่องไฟ คอยเก็บปลา .. โอยย ขาวว ขาวอะไรขนาดนั้นว้าาา ทั้งผิวกาย และ กางเกงในแบบมีขา มันแนบเนื้อเด็กชาย เผยเรือนร่างทั้งหน้าและหลัง แกล้งส่องไฟผ่าน ๆ เห็นหมดเลยนะว่านี่มัน จู๋ ไข่ และร่องก้น เชี่ยยยยย


กลับมาถึงแคมป์เราก็รีบถอดเสื้อผ้าเปียกๆออก เปลี่ยนเป็นชุดแห้ง และพากันไปผิงไฟ ปิ้งย่างสังสรรค์


ช่วงใกล้เช้าวันปีใหม่ อากาศก็หนาวจัดขึ้นมา ผมตื่นเพราะรู้สึกได้ถึงร่างของน้องเมที่ถอยมาซุกจนแนบชิด ผมจึงโอบมือกอดเด็กน้อยไว้ในอ้อมแขน ตัวมันนุ่มมาาาก เมขยับเข้ามาอีก ทำให้ผมรู้ว่าเด็กน้อยได้สติอยู่ ผมจึงพูดขออนุญาตกอด ทั้งๆที่กอดไปแล้ว เขาก็โผงกหัว .. สักครู่ เด็กน้อยก็ขยับตัว แล้วขอผม


"พี่กอดผมแน่นๆ ดีๆ เลยได้ไหมครับ ผมหนาว"


"ม หมายถึง ยังไงหรอ" พอผมถามแบบนั้น เด็กน้อยก็ยื่นมือมาข้างหลัง ควานหาขาของผม ให้ผมยก พาดก่ายทับเขา หืออออออ ????


"เข้ามาดีๆสิครับ" น้องเมย้ำ ท่าทางใสซื่อมากเลยครับ


"แต่ .. ควยพี่มันแข็งอยู่น่ะครับ เดี๋ยวก็โดนเมหรอก" ผมอธิบายตรงๆ ตื่นเต้นมากตอนได้พูดถึง ควย กับเด็กเป็นครั้งแรก


"พ่อก็กอดผมอย่างงี้นะพี่" นี่มัน.. ซื่อ หรือ ต้องการ กันวะ ??!!! หัวใจผมเต้นรัวเลยนะ


"อะ ๆ" โอกาสมาถึงละอะ ผมเลยสนอง แนบตัวเข้าไปติด น้องเมสะดุ้งเบาๆเมื่อควยผม แนบชิดกับตูดของเขา แต่หลังจากนั้นก็นิ่ง ...ไม่เป็นไร จริงๆ ใช่ไหมเนี่ยยยย... !!!! "อย่างงี้ ได้ใช่ไหมครับ" ผมถามอีกที เช็คให้แน่ใจ


".................." เด็กน้อยไม่ตอบ แต่โผงกหัวอีกครั้ง


.
.
.


ผมหลับไปในท่านั้น หรือเข้าใจว่าตัวเองหลับ แล้วก็ฝัน.. มันเป็นฝันที่วิเศษมาก ผมได้กระเด้าตูดเด็กอย่างสำราญ เบาๆ เน้นๆ กระทั่ง.. ฮึ่ย ไม่ใช่ฝันนี่หว่า !! ผมสะดุ้งตัวลุก ปลุกตัวเองขึ้นมา


น้องเม นอนแน่นิ่ง ตัวสั่นเทิ่ม เหลือบมองมาทางผมด้วยสีหน้าตื่นกลัว


"เม .. พ พี่ขอโทษ"


"พี่ชอบเล่นอย่างงี้เหมือนกันหรอครับ เหมือนพ่อผมเลยอะ" เขาดูตื่นกลัวมากจริงๆนะ แต่กลับฉีกยิ้ม..พยายามยิ้ม และพูดเป็นเชิงเล่นๆขำๆออกมา

papanot

ขอบคุณครับ

suttapat

ขอบคุณ

maxy_140

สุดยอดเรื่องแนว ครอบครัว ค่อยๆเล่า ค่อยๆเข้าใจ เบา แต่ เสียวจัดเลยย
สงสัยเลยเนี่ย ว่า เม กับ คุณพ่อ นี่ยังไงกัน

nuangnut1996

สนุกมากครับ

view99

ดีๆๆๆๆ

Toyoza

ขอบคุณครับ

kuminum

ขอบคุณมาำครับ

pppoi

ขอบคุณครับ รอติดตามนะ

delux

สนุกมากครับ

2936

ขอบคุณครับ ติดตามนะครับ

เขียด1

โอเค

premakung

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

PPoj

ขอบคุณครับ

Nukinho

สนุกมากครับ

sengjit

ขอบคุณครับ

rokza055

มีต่อไหมคับ

tanya

อึดอัดแท้

J.Scot

ขอบคุณมากครับ