หลังจากลงเรื่องที่เว็บนี้ ไม่ถึง 24 ชั่วโมงก็ถูกก็อปไปลงที่อื่น ตัวผมเองไม่ได้ติดใจอะไรเพราะว่าที่เอามาลงให้อ่านฟรีก็เผื่อใจเอาไว้แล้ว แต่ขอความกรุณาคนที่จะก็อป โปรดใส่เครดิตให้ผมด้วยได้ไหมครับ เพราะที่เอามาลงก็เพื่อเปิดการมองเห็นให้คนได้รู้จักนามปากกานี้ ขอบคุณครับ
__________
8 ]$ f, B2 J% ^" q
คุณเคยเจอคำพูดของใครที่จำฝังใจปะ สำหรับผมนั้นมีอยู่ครั้งนึงสมัยมัธยมต้น
“จูโน เราชอบนาย ขอจีบได้ปะ”
ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีสารภาพความรู้สึกกับเพื่อนร่วมชั้นคนนึง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ…
“มึงเป็นเกย์หรอวะ ผู้ชายคนไหนจะกล้าคบมึง”
คำพูดทำร้ายจิตใจของมันฝังลึกอยู่ในหัว แม้จะผ่านพ้นเหตุการณ์มาแล้ว ผมก็ยังคงเสียใจและฝืนทนจนเรียนจบมัธยมต้น พอขึ้นมอปลายก็ขอแม่ย้ายโรงเรียน
แต่ไม่ว่าจะย้ายที่เรียน คำพูดคำนั้นยังคงติดตามราวกับฝันร้าย ทุกครั้งที่ผมรู้สึกดีกับใครหรือชอบใครขึ้นมา คำพูดของมันมักจะดังลั่นอยู่ในหัวจนไม่กล้าเปิดใจคบกับใคร
แต่ว่านั่นมันเป็นเพียงอดีต เพราะตอนนี้ผมได้ก้าวเข้าสู่รั้วมหาลัย ความเจ็บปวดจากคำพูดของมันหล่อหลอมให้ผมมีใจที่กล้าแกร่งขึ้น
“พร้อมไหมมึง”
เป้ เพื่อนร่วมสาขาที่ถูกจริตจนเป็นเพื่อนสนิทร้องถาม
“ที่สุด”
“ภารกิจวันนี้ หาผู้ให้ได้ก่อนเที่ยงคืน”
มันยื่นมือมาที่ด้านหน้า ผมประสานมือมัน เราจ้องตากันด้วยความมุ่งมั่น
“เฮ้!/เฮ้!”
หลังจากเรียกพลังกันเสร็จ พวกเราก็เดินเข้าร้านเหล้าชื่อดังหลังมอ แม้จะเคยมาเป็นครั้งแรก แต่ใจไม่หวั่นแม้แต่น้อย กวาดตามองหาผู้ชายที่ตรงสเป็ค และสกรีนทีละคน ๆ
“มาคนเดียวหรอครับ?”
“เห็นยืนอยู่กี่คนล่ะ ถ้าเห็นคนเดียวก็มาคนเดียวน่ะสิ”
น้ำเสียงกวนตอบกลับทำเอาผมยิ้มเจื่อน แม้หน้าจะหล่อแต่ปากหมาชะมัด
“ไม่แปลกใจเลยทำไมมาคนเดียว”
ผมทิ้งทวนก่อนจะเดินหนีออกมา แล้วเล็งไปยังเป้าหมายคนต่อไป
“เดี๋ยว! เมื่อกี้มึงว่าไงนะ”
ไอ้คนเดิมยังไม่เลิก มันคว้าแขนผมแล้วถามกลับด้วยความโมโห ดูจากท่าทางคงเมาได้ที่แล้ว
“เมาแล้วก็ไปนอน อย่ามาระราน”
ฟึบ!
พูดจบผมสะบัดแขนทิ้งจนมันเซล้มลงไปที่พื้น มันนิ่งไปเลย ตายปะวะ
ผู้คนรอบ ๆ ที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันมองดู ผมตกใจเลยหมุนตัวเดินหนี ไม่นานผมก็เข้าหาผู้ชายคนใหม่ที่เล็งเอาไว้
“รอตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปเอารถแปบนึง”
หนุ่มหน้าคมพูดก่อนจะเดินจากไป ระหว่างยืนรอผมหันไปเห็นคนที่มันก่อกวนกำลังยืนเซก่อนที่จะล้มลงอยู่ที่หน้าห้องน้ำ
“ปิ่น อึก อย่าทิ้งจูโนเลยนะ จูโนขอโทษ ปิ่น ปิ่นคร๊าบ ปิ่น”
อยู่ ๆ คนตัวใหญ่ก็ร้องครางกระซิกราวกับคนอกหัก หรือว่ามันอกหักจริง คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันมุง ทำไมชื่อของมันถึงคุ้น ๆ ทั้งชีวิตเคยรู้จักคนชื่อนี้เพียงคนเดียว ‘ไอ้เชี่ยจูโน!!’
ผมไม่มั่นใจว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า แต่หากใช่ นี่ถือเป็นโอกาสที่จะได้แก้แค้นมันเสียที
ผมทำทีเป็นคนรู้จักเดินไปลากมันออกจากกลุ่มคนมานั่งพิงผนังหน้าห้องน้ำ เนียนแอบล้วงกระเป๋ามันจนในที่สุดก็เจอกระเป๋าสตางค์
ครืด
ผมบรรจงรูปซิบกระเป๋าเงินมันออกช้า ๆ พร้อมกับหัวใจที่ลุ้นระทึก และเมื่อกระเป๋าเปิดออก
ปึง!
ชื่อบนบัตรประชาชนมันตีเข้าที่หน้าผม ใช่ ใช่มันจริง ๆ ด้วย หึหึ มึงรังเกียจกูนักใช่ไหม คืนนี้แหละมึงจะได้เป็นเมียเกย์ที่มึงเกลียด!!
ผมตัดสินใจปล่อยคนที่ดีลไว้แล้วลากตัวจูโนกลับมาที่ห้อง สภาพของมันดูไม่ได้เลย
มันนอนสลบเหมือดอยู่บนพื้นห้อง ผมไล่สายตามองดูสารรูปของจูโนตั้งแต่หัวจรดเท้า ยังนึกเสียดายใบหน้าหล่อ มันหน้าตาดีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เสียอย่างเดียวที่ปากเสีย
ตอนที่มันนอนหลับอยู่อย่างนี้ดูมีเสน่ห์มาก นึกย้อนถึงวันเวลาเก่า ๆ ถ้ามันไม่พูดแบบนั้นกับผม ตอนนี้เราทั้งคู่จะเป็นยังไงนะ
ถึงแม้ในอดีตเราจะบาดหมางกัน แต่ก่อนผมขอจีบจูโนเรียกได้ว่ามันเป็นคนนิสัยดีขี้เล่นคนนึงเลย
ไม่สิ จะใจอ่อนไม่ได้ เพราะปากพล่อย ๆ ของมันสร้างความเจ็บปวดในหัวใจผมมาหลายปี
แคว้ก
เมื่อคิดถึงเรื่องที่มันทำโทสะก็ครอบงำกระชากเสื้อที่มันใส่อยู่จนกระดุมหลุดกระเด็น สายตาไล่เลียตั้งแต่คอขาวต่ำลงมาจนถึงเนินอกแกร่ง
อึก หุ่นดีเหมือนกันแฮะ
ผมนั่งยอง ๆ อยู่ที่ข้างตัวจูโน แล้วใช้มือลูบไปบนแผงอกหนา จากนั้นใช้หัวแม่มือบี้บดเข้าที่เม็ดติ่งน้อยจนมันเริ่มแข็งเป็นไต
“อะ อือ อือ อ่าส์”
คนตัวโตเผยอปากร้องคราง เสียงของมันทุ้มฟังแล้วละมุนหูชวนทำสยิวแปลก ๆ
“ชอบหรอ ชอบแบบนี้หรอ นี่แน่ะ”
ผมจัดการแกล้งมันด้วยการจิกเล็บตรงยอดอก หน้าของมันเหยเกร้องซี๊ดออกมา
หน้าท้องที่นอนนิ่งค่อย ๆ กระเพื่อมขึ้นลงจนเห็นลอนกล้ามเนื้อเนื่องจากการหายใจของมันเริ่มผิดปกติ
หน้าของจูโนแดงแจ๋ ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะฤทธิ์มือผมกันแน่
เมื่อสำรวจไล่ต่ำลง ผมทำการปลดเข็มขัดแล้วถกกางเกงลงต่อในทันที ทำให้เห็นกางเกงในสีพื้นเรียบกำลังพองนูนขึ้นมาเห็นทรงลำชัดเจน
“เชี่ย ใหญ่ฉิบหาย”
ผมลอบกลืนน้ำลายหลังจากมองดูเอ็นแข็งดุนกางเกงในขึ้นลำ
ระหว่างที่ตาจับจ้อง มือก็พาลไล้ลูบเข้าไปจนสัมผัสกับของแข็งที่อยู่ด้านใน
“ซี๊ด อ่าส์ ซี๊ด อ่าส์ ปิ่น ปิ่นครับ อือ เสียว อือ”
คนที่สลบละเมอครางเรียกชื่อคนรู้จักเสียงหลง ผมไม่สนใจ ก้มหน้าเอาจมูกแนบแก่นกายแล้วสูดดมจากภายนอก อดไม่ได้ที่จะแลบลิ้นเลียไต่ระดับจากโคนขึ้นไปยังส่วนที่เห็นเงาเป็นดอกเห็ด
พึบ!
ผมอดใจรอไม่ไหวใช้มือดึงชั้นในร่นลงจนเอ็นเนื้อที่แข็งผงาดดีดผึงขึ้นลงไปมา ดุ้นของจูโนนั้นสวยมาก ไม่น่าเชื่อว่าจะขาวขนาดนี้ ส่วนตรงคอหยักนั้นทั้งแดงแถมมีเส้นเลือดปูดโปนช่างดูน่ากลัวและน่าดูดไปพร้อมกัน
ไม่สิ ที่ผมจะทำไม่ใช่แบบนี้
หลับตาเรียกสติตัวเอง แล้วจับขาของมันยกขึ้น เมื่อแยกขาของจูโนออก ก็เห็นปากรูถ้ำที่ปิดสนิท มีขนขึ้นบางตาที่บริเวณใกล้เคียง ผิวขาวเรียบเนียนชวนมองยิ่งดูก็ยิ่งอยากรู้ว่าหากรูนี้บานปลิ้นออกมาภาพมันจะชวนมองขนาดไหน
แพล็บ แพล็บ แพล็บ
ตอนแรกจะลองใช้นิ้วเบิกทาง แต่อดไม่ไหวกับความสวยของรูจีบ เลยมุดหน้าเกร็งลิ้นตวัดที่ปากถ้ำจนคนโดนอ้าปากร้องหอบหายใจไม่เป็นจังหวะ
เสียงครางของจูโนเริ่มขาดช่วง มันยังคงครางร้องเรียกชื่อผู้หญิงของมันต่อเนื่อง นั่นกลับยิ่งทำให้ผมสะใจมากขึ้นไปอีก
“ชอบหรอ มึงชอบหรอวะ โดนเลียแล้วแข็งเนี่ย หึหึ ที่แท้ก็ร่านนี่เอง”
เงยหน้าเห็นแก่นกายมันตั้งชูชัน อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากแซว เพราะมันแข็งแถมกระดกหงึก ๆ ขณะที่ถูกเลียก้น แบบนี้มันเป็นรับร่านแน่ ๆ
6 }8 ?! h5 a; t( t$ c4 z% D: D
“ปิ่น จูโนจะไม่ไหวแล้ว อ่าส์ ซี๊ด ปิ่น ปิ่น”
ไม่รู้มันนึกคึกอะไร เอามืออ้อมมาจับหัวผมแล้วดึงเข้าไปหาน้องชายที่ผงาดง้ำเต็มที่ แม้มันจะเมาแต่แรงเยอะชะมัดจนผมไม่สามารถสู้แรงมันได้
“อ๊ะ อ๊อก อึก อุก”
ยังไม่ทันตั้งตัว พอหน้าไปจ่อที่ดุ้นเขื่องก็ถูกผลักลงจนชนน้องชายแล้วมันก็เด้งเอวสวนแก่นกายเข้ามาในโพรงปากผม
แม้จะยื้อยุทธยังไงก็สู้แรงที่จับกดไม่ได้ เลยต้องใช้แรงทั้งหมดที่มีรั้งแขนของมันเอาไว้ ถึงแม้จะได้ไม่นานแต่ก็พอมีจังหวะให้สูดอากาศหายใจ
“แค่ก แค่ก อ๊อก อ๊อก อ๊อก”
ได้แปบเดียวหัวก็ถูกโขกลงดูดดุ้นต่อ เมื่อขัดไม่ได้เลยปล่อยเลยตามเลย แต่ดูเหมือนจะได้ผล เมื่อผมอมแล้วออกแรงดูด มือจูโนที่กดหัวอยู่ค่อย ๆ คลายแรงลงแล้วอ้าปากร้องเสียว
เชี่ยเอ้ย จะจับมันทำเมียแต่ดันมาดูดให้มันเสียได้ จะว่าไป…รสชาติก็ไม่ได้แย่นะ ติดตรงที่มีกลิ่นฉี่นิดหน่อย
“อึก อะอำอะไอ อื้อ อื้อ”
ผมตกใจเผลอร้องถามขณะมีดุ้นคาปาก เพราะตกใจกับปฏิกริยาของไอ้จูโนที่อยู่ ๆ มันสลึมสลือตื่นแล้วจับหัวผมอย่างแรงดันออกจากตัว
“มึงเป็นใคร ทำเชี่ยอะไรกับกู!!”
มันหน้าตาตื่นขมวดคิ้วใส่ ไม่พอยังถดตัวออกแถมใช้ขาถีบมายังทางผมอีก
“หึหึ กูน่ะหรอ ว่าที่ผัวมึงยังไงล่ะ”
จูโนย่นคิ้วเล็กน้อย กวาดตามองทั่วห้อง ปะติดปะต่อเรื่องราวก็มาจบลงที่หนอนน้อยของตัวเองที่พองแข็งอยู่ ก่อนที่จู่ ๆ มันจะดึงหน้าเรียบตึงแล้วค่อย ๆ คลี่ยิ้มบาง
“มึงน่ะหรอจะมาเป็นผัวกู!”
“...”
“แต่ถ้า…เป็นเมียก็พอได้”
ผมตกใจกับคำพูดของคนที่พึ่งสร่างเมา ไม่รอช้าใช้จังหวะนี้กระโจนตัวพุ่งเข้าหามัน ผลักกันไปดันกันมา ไหงกลายมาเป็นท่านี้ได้
ผมถูกจับนอนหงายขาสองข้างยกพาดบ่าของจูโนโดยที่ปากทางมีของแข็งจ่อเข้าประชิด
ฉิบหายแล้ว เกมพลิก!!
“จะลักหลับกูหรอ กูจัดให้”
สวบ!
“อ๊าาาส์ อึก”
ไอ้จูโน ไอ้เชี่ย มันไม่เบิกทาง ไม่หล่อลื่น ดันทีเดียวพรวดเข้ามาทั้งดุ้น ทั้งเจ็บทั้งจุกจนน้ำตาไหล
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
มันซอยเอวถี่ยิบทั้งที่เนื้อของเราเสียดสีกันครูดคราด ผมรู้สึกเจ็บไปหมดแต่พอผ่านไปครู่นึงก็เริ่มรู้สึกชิน จากนั้นมันก็…ค่อย ๆ เสียว
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
“กูจะแตกแล้วให้สัส อ๊ะ อ๊าาส์”
ไม่ทันสิ้นคำพูด ของเหลวอุ่น ๆ พุ่งเข้ามาภายในจนรู้สึกได้
“แฮก แฮก แฮก”
จูโนถอนตัวออกลงไปนอนหอบกับพื้นปล่อยผมอารมณ์ค้างตัวสั่นขมิบปากหูรูดรอเก้อ
“กูยังไม่เสร็จ”
“เรื่องของมึง”
“หึ ไอ้อ่อนเอ้ย แค่นี้ก็เสร็จแล้ว หลั่งเร็วหรอมึงอะ”
“จะยั่วกูหรอ ไม่หลงกลมึงหรอก”
แม่งมันรู้ทัน ในเมื่อมันเสร็จแล้วและอารมณ์ผมค้างอยู่ เลยนั่งเอนหลังชนกับเตียงนอนมือหนึ่งชักว่าวอีกมือเขี่ยไปยังปากรูที่บานปลิ้นออกมาจากการซอยของไอ้จูโน
จากที่มันนั่งหอบแฮก ๆ สายตาพลันเหลือบมองมายังจุดกระสันที่ผมแสดงให้ดู ลมหายใจของจูโนเริ่มขาดช่วงน้องชายมันที่พึ่งเสร็จไปหยก ๆ กลับมามีชีวิตลีวาอีกครั้ง
คิดหรอว่ากูจะยอมแพ้มึงง่าย ๆ ไอ้คนปากเสีย
ในเมื่อแผนการเอามันไม่สำเร็จ ผมจึงตัดสินใจเปลี่ยนเป็นการแก้แค้นด้วยวิธีอื่น
“มึงจะทำอะไร!”
ไอ้จูโนย่นคิ้วมองดูการกระทำของผม ขาสองข้างก้ามคร่อมร่างของมัน แอ่นก้นจ่อไปยังจรวดลำโตที่พร้อมจะทยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
“หึหึ ติดใจกูถึงขนาดขึ้นเองเลยหรอวะ เอาสิ”
มันยกยิ้มเย้ย เอนหลังลงถองศอกตั้งเงยหน้ามองดูว่าผมจะทำอะไรต่อไป
หึหึ คนที่จะติดใจคือมึงต่างหากไอ้จูโน
สวบ!
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
ทันทีที่กดตัวลงทับลำเขื่อง ก็ไม่รอช้าเกร็งขาขย่มโยกตัวขึ้นลง ผมแสร้งร้องด้วยความสยิวพร้อมทำหน้าตาบิดไปมา
ดูเหมือนจะเชื่อละครที่ผมเล่น เพราะมันยกยิ้มสะใจโดยหารู้ไม่ว่ากำลังติดกับเข้าเต็มเปา
“อูยยย ซี๊ดดด”
จูโนครางซี๊ดก่อนจะทนไม่ไหวลดศอกข้างหนึ่งลงแล้วเอามือตบเข้าที่ก้นผมเต็มแรงดังเพี๊ยะ!
“อ๊าาาส์ อย่าตีแรง”
ผมแสร้งทำเสียงดุ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุมันกระหน่ำตบก้นผมซ้ำไปมา ยิ่งมันทำแรงผมก็ยิ่งขย่มตอหนักหน่วงขึ้นจนกลายเป็นมันที่มีสีหน้าบูดเบี้ยวร้องครวญครางด้วยความเสียว
เห็นแบบนั้น ผมค่อย ๆ ดันร่างของจูโนนอนราบกับพื้น แล้วโน้มตัวที่เหลือตามลงไป หน้าผมห่างจากมันเพียงไม่ถึงคืบ ส่งยิ้มหวานอ่อยมันไปหนึ่งดอก
“ไม่ ไม่จูบ”
มันเบือนหน้าหนีเมื่อผมพยายามขยับปากไปใกล้มัน เห็นแก้มของจูโนแดงขึ้นเล็กน้อย หึหึ มึงเสร็จกูแน่ ผมขยับหน้าตามปากของมัน มันหันซ้ายผมไปซ้าย มันหันขวาผมไปขวา
“กูบอกไม่จูบไง อะ อื้อ อื้อ อืม อ่าส์”
ผมประกบปากลงแล้วเม้มขบที่ริมฝีปากล่างของมัน จากนั้นแลบลิ้นเลียริมฝีปากบน ต่อด้วยการสอดลิ้นส่งเข้าโพรงปากของจูโน และแล้ว มันก็ไหลตามการนำของผม
แพล็บ แพล็บ
“อ่าส์ แฮก แฮก”
จากที่ทำเย่อหยิ่ง ตอนนี้มันกลายเป็นเด็กใต้การนำของผม สายตาของมันที่สร่างเมากำลังเคลิบเคลิ้มกับรสเซ็กที่ผมมอบให้
“ม มึงจะไปไหน”
มันร้องถามทันทีที่อยู่ ๆ ผมหยุดขย่มแล้วลุกขึ้นยืน สีหน้าของมันผิดไปจากเดิม เหมือนคนที่กำลังเสียดาย
“กูเหนื่อยแล้ว”
“แล้วทำไมไม่ทำต่อให้เสร็จ”
“ก็บอกว่าเหนื่อย”
“แต่กูยังไม่เสร็จ”
“...”
ผมไม่ตอบดต้ หมุนตัวเตรียมจะเดินไปทางห้องน้ำ ขณะนั้นเองที่มันตามเกมผม
“กู เดี๋ยวกูทำเอง”
“ทำไม ติดใจกูแล้วหรือไง”
“กูแค่ขี้เกียจชักว่าว”
ผมลอบยิ้มทีนึงก่อนจะดึงสีหน้าแล้วเดินไปที่เตียงนอน คลานท่าหมานรอมันอยู่แบบนั้น
“ถ้าอยากเอากูขนาดนั้นก็เชิญ”
“กูไม่ได้อยากเอามึงซะหน่อย แค่บอกว่า…”
ผมไม่ปล่อยมันพูดจบดันแขนเตรียมลุกขึ้น ได้ผลไอ้จูโนรีบเดินมายืนซ้อนท้ายเอามือกดแผ่นหลังผมโน้มลงบนเตียงไม่ปล่อยให้หนีไปไหน
“หึหึ โดนกูเอาไปน้ำเดียว บานเลยหรอวะ”
จูโนยิ้มภูมิใจกับผลงานตัวเองเมื่อมันมองดูปากหูรูดที่มีเนื้อปลิ้นเล็กน้อย
หัวเห็ดดอกใหญ่ถูกจับปาดไปมาที่ปากถ้ำ ก่อนจะค่อย ๆ ยัดหัวบานเข้ามาแล้วแอ่นเอวส่งที่เหลือพรวดเข้ามาในตัวผม
ยังไม่ทันที่มันจะได้ร่อนเอวก็ต้องครางซี๊ดเมื่อถูกผนังภายในของผมบีบรัด
“อย่าตอด อูย อย่าพึ่งตอด ซี๊ด”
ผมไม่ฟังคำมันขมิบก้นจนช่องท้องตอดรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นขึ้นกว่าเก่า จูโนร้องไม่หยุุดและตอนนั้นเอง ผมขยับตัวถดออกจากร่างของจูโน
มันเห้นถึงความเปลี่ยนแปลงรีบร่อนเอวกระแทกเข้าหาตัว จังหวะที่มันส่งท่อนเนื้อยาวมานั้น ผมทำการกระถดตัวเองกระอย่างเร็ว ทำให้การเสียดสีของเราเกิดขึ้นอย่างแรงในเสี้ยววินาที
“อื้อ โอ๊ยย อูว อูว”
จูโนเสียการทรงตัวเอามือเกาะสะโพกผมแน่น จังหวะนั้นผมต่อด้วยการถดตัวและถอยกลับเข้าออกกลายเป็นว่ามันยืนนิ่งโดยมีผมกระถดตัวเอาดุ้นของมันแทน
ตัวของจูโนกระตุกเกร็งจนผมรับรู้ได้ ใกล้แตกแล้วสินะ
บล็อก!
ผมรีบถอนตัวออกปล่อยไอ้จ้อนจูโนให้เป็นอิสระ มันที่กำลังจะแตกเกร็งตัวถี่หันมาจ้องหน้าผมที่กำลังยิ้มร่าด้วยความไม่พอใจ
“จะแตกแล้วหรอ เป็นพวกทำอะไรเร็ว ๆ สินะ”
ผมล้อมันจนหน้าเสีย มันเอามือกำดุ้นตัวเองพลางชักรัว แต่พอเห็นสายตาผมที่มองอย่างดูถูกมันเลยหยุดรักษาหน้าตัวเอง
“กูไม่ได้จะเสร็จ แค่อารมณ์มันพาไป”
เอ็นดูในการหาคำแก้ตัว แต่มีหรือที่จะปล่อยให้มันได้ใจ ผมนอนหงายแล้วแยกขาออก เอามือแหกก้นตัวเองเปิดรูที่กลวงโบ๋โชว์มัน จูโนกลืนน้ำลายอึกจ้องที่รูสวาทไม่ละสายตา
“อยากเอากูปะ?”
“...”
“ถ้าอยากเอาก็ร้องขอสิ ผมเสียวขอเอาหน่อยนะครับ”
“...”
“พูดสิ ผมขอเอาหน่อยได้ไหมครับ พูดมันออกมา”
มันไม่ตอบผมเลยเตรียมจะหุบขาลงและแล้วก็ได้ผล
หมับ!
มันเอามือดันขาผมแหกกว้างกว่าเดิม
“กูไม่ได้อยากเอามึงขนาดนั้น หลงตัวเองไปมั๊ง”
จากที่จะหุบขาหนี ผมเปลี่ยนวิธีเป็นเอานิ้วล้วงเข้าไปด้านในแล้วควงหมุนอวด จูโนมองตามตัวมันแดงระเรื่อ ท่อนเนื้อที่เห็นกระดกหงึก ๆ มีน้ำหล่อลื่นเยิ้มปลายหัวหยดยืดลงไปยังพื้น
อยากขนาดนี้ยังกล้าปฏิเสธอีกหรอ ได้งั้นเจอนี่
“อ่าส์ อือ อ่าส์ อูยยย ซี๊ด อ่าส์”
ระหว่างที่แยงก้นตัวเอง ผมหลับตากัดริมฝีปากส่งเสียงร้องครวญครางทำเอาคนที่ฟังดูภาพประกอบก็สติขาดผึง จับดุ้นเนื้อแข็งชักเดินเข้ามาหา
“ต้องทำยังไง”
ผมใช้มือปิดปากรูตัวเองเพราะมันไม่ยอมทำตามกฏ
“ก กู กูขอเอาหน่อย”
“อะไรนะไม่ได้ยิน”
“กูขอเอามึงหน่อย”
“พูดอีกทีซิ”
“ไอ้สัส มึงแกล้งกู กูบอกว่าขอเอาแล้วไง มึงยังจะไม่ให้กูอีก”
ไอ้จูโนนิ่วหน้าไม่พอใจราวกับเด็กขี้งอน และนี่แหละคือสิ่งที่ผมต้องการ
“ก็ได้ กูให้มึงเอาก็ได้ แต่กูจำกัดจำนวนให้มึงเอาได้สิบห้าครั้งเท่านั้น”
“มึงเล่นบ้าอะไร”
“สิบครั้ง”
มันเงียบไม่กล้าต่อรองอีกเพราะกลัวจะลดน้อยลง ไอ้จูโนจับดุ้นยาวแทงเข้ามาในตัวผมอีกครั้ง
“หนึ่ง”
ผมเริ่มนับทันทีที่ดุ้นแยงเข้ามาสุด
“นับเลยหรอวะ”
“เออดิ”
มันหยุดนิ่งราวกับกำลังคำนวนว่าจะเอายังไงอีกเก้าครั้งให้เสร็จ
ปึก ปึก ปึก
“อูยยย”
กลายเป็นผมที่ร้องครางเมื่อจูโนมันถอนดุ้นออกเหลือแค่ส่วนหัวแล้วกระแทกเข้ามาสุดโคนจนจุกแน่น
มันแทงเข้าสุดออกสุดต่อเนื่องจนกระทั่งจำนวนใกล้ครบ
“ไม่ไหวแล้ววว”
ปัก ปัก ปัก
“อ๊าาาาซ์”
จูโนกระแทกถี่รัวด้วยความหนักหน่วงจนในที่สุดมันก็ทนไม่ไหวแทงครั้งที่เก้าแน่นสุดโคนแล้วปล่อยของเหลวร้อนพุ่งใส่ตัวผมอีกหลายละลอก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
ผมที่โดนกระทุ้งแรงก็ใช้มือชักของตัวเองไปด้วยจนตอนที่ไอ้จูโนเสร็จผมก็แตกตามมันต่อทันที
ปรี๊ดดด
มันยืนหอบหายใจก่อนจะถูกผมเกี่ยวเอวรั้งลงมา ร่างของจูโนนอนทับผมมิด ตอนนี้มันเพลียจนพูดอะไรไม่ออกมีเพียงสายตาที่ส่งหากันระหว่างเรา
มีเพียงแววตาใสซื่อที่จ้องกลับมา ทำผมรู้สึกมวนท้องแปลก ๆ ตอนนั้นเองที่อยู่ ๆ หัวใจของผมมัน…
ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก
ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน มองไปรอบห้องก็ต้องตกใจเพราะสภาพเละเทะกว่าที่จินตนาการไว้
พลันนึกถึงเรื่องเมื่อคืนสายตามองหาใครบางคนทั่วห้องแต่มันกลับ…ว่างเปล่า
นี่ผมกำลังหวังอะไรอยู่ หวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้งั้นหรอ
ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างตัวเนื่องจากเมื่อคืนผ่านศึกหนัก ระหว่างสระผมก็คิดในหัวว่าการแก้แค้นที่ทำไปนั้นสำเร็จหรือเปล่า
หรือจริง ๆ แล้วผมไม่ได้ต้องการแก้แค้นจูโนแต่แรก หากแต่เพราะผมแค่ต้องการ…มัน
ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันเหงา ผมอยากที่จะมีความรักและคบกับใครสักคนที่คิดเหมือนกัน ทำอะไรแบบที่คนปกติทั่วไปทำไม่ใช่แค่เอาเอากันพออีกวันก็กลายเป็นคนแปลกหน้า
ผมประชดคำพูดของมันในตอนเด็ก แม้จะไม่มีใครคบกับผมแต่อย่างน้อยก็ยังมีคนเอาและคนให้เอา ซึ่งทำมาขนาดนี้ก็ยังไม่สามารถกลบฝังคำพูดนั้นได้
คลิก แอ๊ดดด
เสียงประตูห้องเปิดออก คงเป็นไอ้เป้ที่มาหา
“มึงวันนี้กูว่าจะโดดว่ะ ฝากมึงลาทีสิ”
พูดจบก็จัดการอาบน้ำต่อจนเสร็จ ผมแก้ผ้าเดินออกจากห้องน้ำไปที่หน้ากระจกมองดูเนื้อตัวที่มีรอยแดงเป็นจ้ำตามซอกคอและเนินอก
“รอยอะไรวะ?”
เมื่อคืนจำได้ว่าผมกับจูโนเราไม่ได้เล่นอะไรกันต่อ แล้วรอยพวกนี้มาจากไหน?
“มากินข้าวก่อน ไปซื้อโจ้กมาให้”
เสียงทุ้มละมุนหูดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท นี่ผมหลอนจนได้ยินเสียงมันเลยหรอ
“เห้ย!”
ไม่ใช่ครับ ผมไม่ได้หลอน ไอ้จูโน จูโนตัวเป็นเป็นยืนถือถ้วยโจ้กอยู่ที่ระเบียงห้อง
“ตกใจอะไร รีบแต่งตัวแล้วออกมากินข้าว”
ผมสวมเสื้อผ้าอย่างมึน ๆ เดินตามมันออกไป
“ทำไมมึงถึง…”
“อย่าพึ่งคุย กินก่อน”
มันส่งถ้วยโจ้มาให้ผมถือแล้วเดินเข้าห้องยกเก้าอี้ออกมาวางที่ระเบียง ผมหย่อนก้นนั่งตักเข้าปาก จูโนมันมองพร้อมกับรอยยิ้มประหลาด ไม่สิรอยยิ้มของมันดู…จริงใจและสดใสกว่าทุกครั้ง
“กินไป เดี๋ยวกูเก็บหเองก่อน”
“ฮะ”
มันปล่อยผมสับสนมองดูการกระทำที่ประหลาด จูโนเข้าห้องแล้วจัดการเก็บกวาดทุกอย่างจนสะอาดเรียบร้อย
“กูขอโทษนะ…โม”
หลังจากผมกินเสร็จมันเดินออกมาหาด้วยสีหน้าที่สลด ไม่สิเดี๋ยวนะ เมื่อกี้มันเรียกชื่อผม มันรู้งั้นหรอ?
“มึงรู้”
จูโนพยักหน้าช้า ๆ ตอบคำถาม
“เมื่อเช้าตอนตื่นมากูเดินดูทั่วห้องแล้วเห็นรูปของมึง”
“แล้วทำไม…มึงรู้แล้วทำไมถึงยัง…”
ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นแต่เหมือนมีก้อนบางอย่างจุกอยู่ที่อกทำให้พูดอะไรไม่ออก
“ตอนแรกกูโกรธแล้วกูก็โมโห แต่พอปะติดปะต่อคำพูดของมึงเมื่อคืน กูเลยพอเดาได้ว่าทำไมมึงถึงอยากทำแบบนั้นกับกู”
“ก็ดี รู้แล้วก็ดี งั้นกลับไปได้แล้ว ระหว่างกูกับมึงไม่มีอะไรค้างคาต่อกันอีกแล้ว”
“โม อย่าพูดแบบนั้นดิ”
“...”
“กูขอโทษ ตอนนั้นกูเด็กมากพูดอะไรไม่ทันคิด ไม่รู้ว่ามึงจะเก็บคำพูดของกูมาคิดขนาดนี้”
“โอเค มึงขอโทษกูยกโทษให้ ก็จบแล้วไง”
“ไม่ ยังไม่จบ เมื่อคืนนี้กูกับมึง…”
“ไม่ต้องคิดมาก มึงไม่ใช่คนแรกที่เอากู”
“งั้น ให้กูช่วยดูแลมึงจนกว่าแผลจะหายนะ เมื่อเช้ากูเห็นมีเลือดออกด้วย”
เดี๋ยว แอบดูตอนไหนเนี่ย มึงตื่นมามึงสำรวจห้องไม่พอยังมาสำรวจรูกูอีกเรอะ
“ถ้าทำเพราะรู้สึกผิดก็ไม่ต้อง กลับไปเหอะ”
“ที่กูทำเพราะรู้สึกชอบต่างหาก”
“มึงว่าไงนะ!”
“กูคิดว่า…กูติดใจมึงว่ะ กูชอบเซ็กที่มีกับมึง”
บูม! เหมือนมีระเบิดปะทุขึ้นที่หน้าอก ความรู้สึกต่าง ๆ พากันระเบิดออกจนเอ่อล้นสับสนวุ่นวาย
“จูโน มึงหมายความว่าไง”
“มึงแก้แค้นสำเร็จ ตอนนี้กูรู้สึกดีกับมึง…กูขอจีบมึงได้ไหมวะ”
เขียนโดย Chokond
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-5-25 16:09:29
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-10-11 13:29:38
โพสต์ 2025-6-12 11:45:22
โพสต์ 2025-6-3 01:54:27
