ไหนใครค้างคาจากตอนที่แล้วบ้าง? แวะมาต่อให้แล้วนะครับ
ผมเล่าถึงไหนแล้วนะ อ่อ..น่าจะถึงตอนที่ปันย์อยากให้ผมกระแทกเน้นๆลงไปบนตัวมัน ก็หลังจากที่มันพูดแบบนั้น คิดหรอว่าผมจะรอช้า ไอ้พี่ปันย์มันเอาน้ำที่เพิ่งแตกของตัวเองป้ายลงไปที่รูของมันให้หล่อลื่น แล้วแหย่นิ้วเข้าไปค่อยๆขยายรูด้านหลัง จนมันคิดว่าคลายดีแล้ว จากนั้นมันก็บอกให้ผมใส่เข้าไป ขนาดของผมมันก็พองได้ที่ จะถือว่าใหญ่ได้มั้ยนะ ก็พอตัวแหละครับ
หน้าของมันตอนนี้บอกว่าต้องการควยของผมเอามากๆ แฝดอะไรร่านชิบ
แต่ก็ต้องสะกดอารมณ์ไว้เพราะพ่อกับแม่ยังดูทีวีอยู่ข้างล่าง ผมมีท่าทีเงอะงะเล็กน้อยในขณะที่คนข้างล่างยังเร้าผมไม่หยุด รู้ตัวอีกที มันก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวผมแล้ว
"อึ่ก…ช้าก่อน…! เบา…ปะ…ปันย์ เดี๋ยวพ่อกับแม่—”
ไอ้บ้าแฝดพี่มันไม่พูดอะไรแต่ขยับสะโพกลงมาในจังหวะที่ผมยังไม่ทันตั้งตัว
“งั้นห้ามคราง…ทำได้ไหม?”
ทำไม่ได้หรอก…แต่ผมก็พยักหน้าไปแล้ว…บ้าเอ๊ย
ผ้าปูที่นอนขยุ้มยับอยู่ใต้มือ จังหวะเนิบ ๆ ลึก ๆ ที่อีกคนย้ำใส่แบบไม่มีความปรานีทำให้ขาทั้งสองข้างของผมเกร็งจนสั่น
เสียงแฉะเบา ๆ ดังขึ้นทุกครั้งที่ปันย์มันกดสะโพกลงมา มันไม่ได้ดังมาก แต่ในห้องเงียบ ๆ แบบนี้…แค่นั้นก็เกินพอ
ผมกัดฟันแน่นแทบจะฝังกับหมอน พยายามไม่เปล่งเสียง แต่แม่ง…โคตรยาก
“ชอบใช่มั้ยล่ะ ที่โดนกูขย่มแบบนี้…”
“หุบปาก…” ผมกัดคำออกมา แต่เสียงมันเบาเหมือนกระซิบ
“อายเหรอ?”
เสียงหัวเราะของเขาแม่งยิ่งกว่าตบหน้าผม
“แม่ง…อย่าพูด…แค่ทำเงียบ ๆ ก็พอ”
“กูจะทำหน้าที่เมียดีๆละกัน”
ทันทีที่พูดจบ สะโพกมันก็กดลงมาหนักขึ้นกว่าเดิม
“อ๊า…!” ผมร้องหลุดเสียงออกไปโดยไม่ตั้งใจ แล้วรีบเอาหมอนอุดปากตัวเองทันที
“เสียวควยล่ะสิ รูของกูมันดีใช่มั้ย อยากรัดมึงแน่นๆ ให้หายใจไม่ออกเลย…” ปันย์พูดเบา ๆ แต่ผมได้ยินทุกคำ
“อีกนิดเดียวธันย์…อีกนิดเดียวกูจะทำให้มึงครางลั่นห้อง…แต่ต้องกลั้นไว้ให้ได้…ถ้าทำไม่ได้—กูจะลงโทษ”
คำพูดนั้นของปันย์มันแม่ง…ทำให้ใจผมเต้นแรงยิ่งกว่าตอนวิ่ง 4x100 เมตรอีก
ผมกัดหมอนแน่น พยายามไม่ปล่อยเสียงอะไรออกไป แม้ในอกจะร้อนวาบ ๆ จนแทบระเบิด ร่างกายร้อนจนเหงื่อซึมเต็มหลัง
ผมยกมือขึ้นกดไหล่มันไว้แน่น เหมือนขอให้พอ แต่จริง ๆ แล้วก็แค่พยายามยึดตัวเองไว้ไม่ให้หลุด
“อึ่ก…ปะ…ปันย์ กูจะ…”
ผมพยายามเตือนเสียงต่ำติดคอ
แต่มันไม่หยุด…
เหมือนกำลังสนุกกับท่าทีของผม ที่ตอนนี้ถูกมันควบคุมจนไม่มีทางไป
มันโน้มตัวลงมา กัดซอกคอผมแรงจนต้องขมวดคิ้วแน่น เสียงหอบของเขาร้อนระอุแทบจุดไฟเผาผิวผม
“แตกเลยสิ”
“อย่า…อือ…เดี๋ยวเสียง…”
“ก็บอกให้กลั้นไว้ไง…หรือจะให้กูเอามืออุดปากมึงไว้ดี?”
“บ้าฉิบหาย…มึงแม่ง…”
ผมสั่นไปหมดแล้วจริง ๆ มือข้างหนึ่งคว้าหมอนมากอดแน่นจนปลายนิ้วชา แล้วจังหวะถัดมา…
“อ๊า…!”
ผมหลุดเสียงออกไปจนได้ เสียงดังพอให้ตัวเองตกใจ รีบกัดหมอนซ้ำทันที แต่แม่งก็ไม่ทัน
มันหยุดทันที
“เสียงดังขนาดนี้ มึงโดนลงโทษแน่”
ผมเบิกตากว้างทันทีที่เขาจับสะโพกผมไว้มั่น
“เดี๋ยว ๆ ไอ้ปันย์—”
“ไม่มีเดี๋ยวแล้วครับคุณธันย์…”
มันขยับเร็วขึ้นแบบไม่มีให้พัก
“อ๊ะ อ๊า…! พอ พอแล้ว เดี๋ยว…! ปันย์…!”
ผมแทบคลานหนี แต่มันกดไว้แน่น แรงกระแทกที่หนักแต่แม่นยำทำให้ผมกระตุกเป็นระยะ หอบจนหน้าแทบแนบติดเตียง
“แตกไปอีกรอบเลยสิ ไม่ต้องกลั้นแล้ว”
“อ๊าาา…!”
ร่างผมกระตุกแรงในวินาทีที่ปล่อยออกมาโดยไม่มีการเตือน มือจิกผ้าปูจนแทบขาด ขาสั่นแทบยืนไม่ไหว
“ดูดิ…เสร็จจนหมดแรงเลย หืม?”
ผมฟุบหน้าลงไปกับหมอน หายใจถี่ สั่น หัวใจเต้นจนหูอื้อ
“แม่ง…กูยอมมึงก็ได้คืนนี้…”
ผมนอนฟุบอยู่กับหมอน แทบไม่มีแรงแม้แต่จะขยับนิ้ว
หอบหายใจเหมือนเพิ่งหนีออกจากนรก หรือไม่ก็ขึ้นสวรรค์สลับนรกไปมาสักสิบรอบ
แล้วมันก็เกิดขึ้น…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“ธันย์!! ทำอะไรกันน่ะลูก!? เสียงมันลงไปถึงข้างล่างเลยนะ!!”
ผมตัวแข็งทันที กล้ามเนื้อที่เพิ่งคลายความเกร็งเมื่อครู่ กระตุกอีกครั้งเหมือนโดนไฟช็อต
“ชิบหาย…” ผมสบถแทบไม่เป็นคำ รีบคว้าผ้าห่มมาปิดตัวเองทั้งที่ตัวเปลือยเปล่า
ปันย์—ไอ้บ้านี่—กลับหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างกับสนุก
“แม่ง…มึงหัวเราะบ้าอะไร!?”
“เข้าใจแล้วครับ เดี๋ยวผมจัดการให้เอง” ไอ้ปันย์กระซิบ แล้วตะโกนกลับไปทันทีเสียงนิ่ง
“ขอโทษครับแม่! พวกผมดู…เอ่อ…หนังบู๊เสียงดังไปหน่อยครับ! เสียงซาวด์มันกระแทกกันนิดหน่อย!”
ผมแทบจะฝังหัวตัวเองลงกับเตียง
หนังบู๊เหรอ!? หนังบู๊ตรงไหน!?
แล้วแม่ก็ตอบกลับมาเสียงแข็ง
“หนังบู๊อะไรกัน!? ไหนพวกลูกบอกว่าจะพากันติวหนังสือ!! ถ้ายังไม่เบาเสียง แม่จะไล่ให้ไปนอนห้องตัวเองกันแล้วนะ!!”
ผมหยิบหมอนฟาดหัวปันย์ทันที
“ดูดิ!! มึงมัน!! แม่ขึ้นมาด่าแล้วเนี่ย!!”
"เออๆ งั้นมึงก็มาทำ" มันลุกขึ้นจากตัวผม น้ำของผมไหลเยิ้มออกจากรูของมัน เพราะไม่ได้ใส่ถุง เลยแตกในไปหลายรอบ น้ำเลยเยอะจัดจนไหลย้อนออกมา มันเช็ดแบบลวกๆ จากนั้นก็เอาปากมาครอบแท่งเอ็นของผม แล้วทำหน้าอ้อนควยเต็มที่ เห็นแบบนั้นอารมณ์ที่ยังดับไม่สนิทของผมก็พุ่งปะทุเหมือนภูเขาไฟที่พร้อมระเบิดอีกครั้ง ผมจับขาไอ้แฝดร่านยกขึ้น จากนั้นก็ดันควยเข้าไปทีเดียว สวบ! มันทำหน้าเหยเกทันที
“...อึก…ไอ้ธันย์…เบาหน่อย" ผมกระแทกสะโพกสวนอย่างไม่ปรานี อยากเร้ากูนักใช่มั้ยไอ้ปันย์ ไหนๆก็จะโดนด่าแล้ว ขอกระแทกมึงให้หน่ำใจไปเลยแล้วกัน
“ก็อยากโดนไม่ใช่เหรอ หืม?” มือผมกดสะโพกมันไว้แน่นไม่ให้ดิ้นหนี ก่อนจะสวนสะโพกเข้าหาอีกครั้ง
“อึ่ก…มึงแม่ง…โคตรเอาเลยว่ะ…”
เสียงเนื้อกระทบกันแผ่ว ๆ ดังเป็นจังหวะ คลอไปกับเสียงเพลง
“อยากให้กูหยุดไหมล่ะ…” ผมถาม แต่ไม่หยุดซอยเอวเลยสักนิด
“…อย่าหยุด…ได้โปรด อย่าหยุด…แม่งโคตรดี…”
ปันย์ครางเบา ๆ อย่างสุดกลั้น เสียงแหบพร่าแทบจะหลุดควบคุม จนต้องกัดหมอนไว้แน่น กลัวว่าจะมีคนผ่านมาได้ยินเสียงเสียว ๆ ที่ตัวเองหลุดออกไปไม่รู้กี่รอบ
“มึงครางโคตรเร้าเลยว่ะ…รูแน่นสัด…แม่ง กูอยากกระแทกให้ดังแม่งลั่นบ้าน ถ้าไม่กลัวโดนแม่ขึ้นมาด่า” แล้วผมก็จัดการกระแทกสะโพกใส่เน้น ๆ อีกครั้ง เสียง “แจะ” เบา ๆ ดังปนกับลมหายใจติดขัดในคอ
ปันย์ส่ายหน้าแรง ๆ ทั้งที่หน้าทิ่มลงกับหมอน มือจิกผ้าปูแน่น ร่างกายสั่นระริกทั้งจากความเสียวและจากความกลั้นเสียง
“เอาอีก…อือ…ไอ้น้องรัก…ได้โปรด…เอาอีก…แม่ง…ยังไม่พอเลย…”
อยากอ่านต่อกันมุ้ยยย ฮาาา
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์