เมื่อผมโดนลวนลาม บทที่ 1.3 โดนเพื่อนสนิทลวนลามตอนไปกีฬามหาลัย

rokuta1993

เสียงประตูห้องเปิดดังขึ้นเบาๆ ทำให้ปอนด์ฝืนหันไปยิ้มให้กับเพื่อนสนิททั้งสองคนที่เดินถือถุงขนมและน้ำเข้ามาเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น จนปอนด์ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสิ่งที่เขาเห็นก่อนหน้านี้นั้นเขาตาฝาดไปหรือเปล่า

"เอ้าน้ำ" แม็กซ์โยนขวดน้ำมาให้ ปอนด์รับไว้ทันทีโดยไม่แสดงพิรุธ

"ขอบใจ" ปอนด์ตอบเสียงนิ่งๆ พยายามไม่สบตาใครนานเกินไป ส่วนแบงค์ก็วางถุงขนมไว้บนโต๊ะเล็กๆ ตรงกลางห้อง แล้วหันมาหยิบเสื้อทีมขึ้นมาเตรียมเปลี่ยน

* R1 t, q0 }7 f  T5 @2 I8 K- Y, b- Q"เดี๋ยวอีกชั่วโมงโค้ชเรียกไปรวมที่สนามนะ กินอะไรกันนิดๆ ก่อนออก"
* {* ~; G9 i: x6 B
3 k* ~8 }" s- A  l; S# f" x6 F0 A"อือ" ปอนด์พยักหน้า ยกน้ำขึ้นดื่มอีกครั้ง

/ Y$ v: W5 g  T5 iทั้งแม็กซ์และแบงค์ต่างก็ทำตัวสบายๆ แม็กซ์นั่งเอนหลังพิงหัวเตียงเล่นมือถือ ส่วนแบงค์ก็ก้มหน้าหยิบชุดแข่งออกจากกระเป๋า ไม่มีใครพูดถึงเรื่องเมื่อคืน ไม่มีแม้แต่ร่องรอยความผิดสังเกตในท่าทีของพวกเขา ปอนด์นั่งมองเพื่อนทั้งสองผ่านหางตา พลางกำขวดน้ำแน่น เขาบอกตัวเองซ้ำๆ ในใจ ว่าจะไม่คิด ไม่ถาม ไม่แสดงออกอะไรทั้งนั้น อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้
. O, r. W& x3 x+ I
3 I4 I! ?# o5 B# oเสียงพลาสติกถุงขนมขยับเบาๆ ในห้อง แบงค์นั่งกินขนมกรุบกรอบอย่างสบายใจ ขณะที่แม็กซ์นอนเล่นมือถือบนเตียง ปอนด์เองก็นั่งนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปที่กระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเอง ซึ่งเขาได้แต่คิดในใจว่าเขาต้องทำตัวให้เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แม้ข้างในใจยังสั่นระริกจากภาพคลิปและรูปถ่ายที่เขาเห็น ในขณะที่ต้องคอยคุมสีหน้าให้นิ่งเฉยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
* m+ M: M- c5 b8 W5 f/ U+ z0 ?6 Y" L
0 o, j1 R: V- @2 Lมือขาวใหญ่หยิบเสื้อทีมบาสกับกางเกงวอร์มใหม่ออกมา ก่อนจะยืนเปลี่ยนเสื้อผ้าตรงกลางห้องเหมือนที่ทำอยู่เป็นประจำ เสื้อยืดตัวหลวมถูกถอดออกเผยกล้ามอกขาวแน่น กล้ามท้องเป็นลอนที่ขึ้นตามแนวเส้นเอ็นชัดเจนสะท้อนกับแสงไฟห้อง หัวนมสองข้างที่ยังจางรอยแดงเล็กน้อยโผล่พ้นออกมาเต็มตา แต่ปอนด์ทำเหมือนไม่มีอะไร เขาขยับมือปัดเสื้อออกจากแขน แล้วคว้าเสื้อทีมสวมทันที

6 ^$ ?: w2 {/ ]2 J; v, Tระหว่างเปลี่ยนกางเกง เขาล้วงมือรูดเอวกางเกงวอร์มตัวเก่าออก ร่างกายเปลือยช่วงล่างในชั่วขณะหนึ่ง กางเกงในสีดำรัดรูปแนบเนื้อแน่นสนิทกับแก้มก้นกับเป้าแน่นๆ ที่เห็นเป็นลำตุงชัดเจน แม้ไม่ได้แข็งตัวเต็มที่ก็ตาม เขารู้สึกถึงสายตาสองคู่ที่มองผ่านๆ มาจากเตียงทั้งสองข้างแต่ก็ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาโดยตรง ปอนด์รีบคว้ากางเกงวอร์มตัวใหม่สวมทับให้เรียบร้อย รูดเชือกเอวผูกแน่น แล้วทิ้งตัวนั่งที่ปลายเตียงเหมือนเดิม

6 z3 O' w+ I, T* B3 \"พร้อมยังวะ เดี๋ยวสาย" แบงค์เอ่ยขึ้นเสียงเรียกสติทุกคน
: {3 Z4 P: G- H& x( f; h
"อือ ไปกันเถอะ" ปอนด์ตอบเรียบๆ ก่อนหยิบขวดน้ำกับผ้าขนหนูขึ้นพาดบ่า

6 t1 S$ R% s+ S* [) R! n& iทั้งสามคนเดินออกจากห้องไปด้วยกัน แม็กซ์คุยเล่นเรื่องแผนซ้อมเบาๆ แบงค์ขำตามประสา ในขณะที่ปอนด์ก็เดินพยายามทำตัวให้ปกติกับเพื่อนสนิททั้งสองคนของเขามากที่สุด แต่ในใจของเขากลับมีแต่ความรู้สึกสับสนที่ต้องข่มเอาไว้ไม่ให้อีกฝ่ายได้เห็น
2 M2 c- n  L; Q  i# N5 J4 x
ทีมบาสของพวกเขามาถึงสนามบาสกลางแจ้ง ซึ่งในตอนนี้ก็มีนักกีฬาจากทีมของมหาลัยอื่นๆ มาซ้อมกันอยู่ประปราย ปอนด์เดินตามแบงค์กับแม็กซ์เข้าไป มือกำขวดน้ำแน่นแต่สีหน้ากลับนิ่งเรียบ ไม่มีใครรู้ว่าข้างในอกเขาตอนนี้ กำลังเต้นแรงเหมือนกลองสนาม
7 ?: [; |% n& s; u8 h
5 L1 w4 S3 H+ D4 j5 n) z“ไปวอร์มก่อนเลยพวกมึง” โค้ชตะโกนสั่งลั่นสนาม

/ c0 @( T5 k% j+ Dแบงค์กับแม็กซ์แยกออกไปยืดตัวตรงมุมหนึ่งของสนาม ปอนด์เดินตามไปด้วย วางกระเป๋าไว้ข้างเสา ก่อนจะเริ่มหมุนแขน คลายขาแบบไม่พูดอะไร สายตาของเขาเหลือบมองแบงค์อยู่เป็นพักๆ แบงค์ยังคงทำตัวสบายๆ นั่งเหยียดขาบนพื้นแล้วเอื้อมมือจับปลายรองเท้าเหมือนปกติ ใบหน้าเรียบเฉย ไม่มีแววสำนึกผิดหรือพิรุธแม้แต่นิดเดียว ทำให้ปอนด์เบือนสายตาไปทางแม็กซ์บ้าง ตอนนั้นแม็กซ์กำลังสวมสนับเข่า สีหน้ายิ้มๆ ขณะคุยหยอกกับเพื่อนอีกสองคนในทีม ท่าทางสบายใจจนดูเหมือนว่าทุกอย่างปกติดีมาตลอด เหมือนคนที่ไม่เคยล่วงเกินเพื่อนตัวเองตอนหลับ เหมือนไม่เคยถ่ายรูปหรือคลิปพวกนั้นไว้ในมือถือ
1 X8 J$ J3 i- i0 p5 j
2 ]/ @5 L  u' j+ wปอนด์เม้มริมฝีปากแน่น เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พลางยืดแขนข้างหนึ่งข้ามหน้าอก ทำท่าเหมือนกำลังวอร์มปกติ แต่หัวใจกลับเต้นแรงผิดปกติทุกครั้งที่สายตาเหลือบไปเห็นหน้าพวกเขาทั้งสองคน
) ~0 m0 x5 ?. S: E+ X$ `
: ?" g- y! n& V. jปอนด์ยังคงสับสนอยู่ว่าเขาควรจะต้องรู้สึกยังไงกันแน่ เขาเลยได้แต่บอกตัวเองว่าอย่าทำอะไรให้ผิดสังเกตเด็ดขาด
0 A, t0 ?& q4 c# \: S# i
3 P! I: Q! E0 F  T  E$ L" yหลังจากที่พวกเขาซ้อมกันมาทั้งบ่าย ร่างกายของแต่ละคนก็อ่อนล้ากันพอสมควร โค้ชจึงสั่งเลิกซ้อมตั้งแต่ช่วงเย็นและนัดหมายให้ทุกคนไปรวมตัวกันที่ร้านอาหารใกล้สนามเพื่อกินข้าวเย็นก่อนกลับเข้าที่พัก ปอนด์เก็บลูกบาสเข้าถุง เดินตามกลุ่มเพื่อนออกจากสนามไปพร้อมกับแม็กซ์และแบงค์ที่เดินอยู่ขนาบข้าง เหงื่อชื้นเกาะตามต้นคอและแขน แต่ไม่มีใครสนใจ ทุกคนต่างหัวเราะคุยกันตามประสาทีมกีฬา

ปอนด์นั่งลงที่เก้าอี้ริมโต๊ะข้างแบงค์ ส่วนแม็กซ์นั่งฝั่งตรงข้ามก่อนที่เขาจะหยิบเมนูขึ้นมาดูเงียบๆ ร่วมกับเพื่อนๆ ที่แย่งกันสั่งอาหารเพื่อเพิ่มพลังกันยกใหญ่
& x% }4 u, [& t+ {7 s, W# G6 W
"เอาไก่ทอดเพิ่มอีกสองที่ครับป้า"
* q; d% L* b& @' Y# R( |
! y+ J1 r6 s/ ^7 B# Q, j) Q$ S  C"หมูสามชั้นทอดด้วย"

6 n! l; ?% Q" X3 h"ข้าวเปล่าสิบจานมาเลยพี่"
; l, ]! h. i! P) _6 g- r+ x) c
6 x& V7 b5 n3 t" kเสียงสั่งอาหารดังระงมจนโต๊ะข้างๆ หัวเราะลั่นทำให้ปอนด์อดยิ้มจางๆ ตามบรรยากาศนั้นไม่ได้ แต่แม้ว่าเขาจะหัวเราะกับมุกตลกของเพื่อนบ้างเป็นครั้งคราว แต่ในใจลึกๆ ของเขายังคิดถึงแต่แบงค์กับแม็กซ์อยู่เป็นพักๆ พยายามสังเกตหาสิ่งผิดปกติ แม้เพียงเล็กน้อย แต่ทั้งสองก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม ไม่มีอะไรผิดแปลกไปเลยสักนิด

ปอนด์กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ ในเมื่อพวกนั้นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาเองก็ต้องทำเหมือนเดิมให้แนบเนียนที่สุดเช่นกัน

อาหารถูกยกมาเรื่อยๆ โต๊ะเต็มไปด้วยจานข้าว จานกับข้าว และเสียงหัวเราะตลอดมื้อเย็น และหลังมื้อเย็นจบลง ทุกคนต่างทยอยกันเดินกลับโรงแรมที่อยู่ห่างไปไม่ถึงร้อยเมตร ปอนด์เดินข้างแม็กซ์โดยมีแบงค์เดินขนาบหลังเงียบๆ ท่ามกลางอากาศค่ำที่เริ่มเย็นลง
3 \9 Z8 T1 s9 \* i/ z6 F7 w) h4 S
8 l/ n0 ?; }; B" T7 r; _คืนนี้พวกเขาจะกลับไปที่ห้องพักด้วยกันสามคนเหมือนเดิม ทำทุกอย่างเหมือนเดิม ยกเว้นความรู้สึกของปอนด์ที่ตอนนี้ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป
: M' k1 C# L: x8 N
หลังจากเดินกลับมาถึงโรงแรม พวกเขาก็รีบกลับเข้าห้องพร้อมเสียงลมหายใจยาวจากทุกคน การซ้อมบาสกลางแดดจ้าทำให้ร่างกายของแต่ละคนอ่อนล้าไม่น้อย และพอเข้ามาถึง แบงค์ก็เป็นคนแรกที่คว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ

% I' o% h1 j7 W; x, |- O" i4 F"กูอาบก่อนนะ โคตรเหนียวตัวเลย" แบงค์บอกก่อนเดินห้องน้ำไป
! a5 L( l8 M6 s3 E( v& q
% g) O1 q- V- dส่วนแม็กซ์ก็โยนตัวลงนั่งบนเตียง หยิบมือถือขึ้นมาเล่นเกมขำๆ ระหว่างรอ ในขณะที่ปอนด์นั่งนิ่งอยู่ข้างเตียงพร้อมกับความคิดในหัวที่ยังคงตีกันไม่หยุด แม้จะเหนื่อยแค่ไหนแต่ความกังวลใจตั้งแต่เช้าทำให้เขาไม่สามารถผ่อนคลายได้เลยแม้แต่นิดเดียว

และไม่นานนัก แบงค์ก็ออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าขนหนูพันเอวก่อนที่แม็กซ์ลุกตามไปหยิบผ้าขนหนูของตัวเองบ้าง
! B9 n# Y2 Q8 k. T8 j% |9 v9 M
"กูอาบต่อละ" แม็กซ์ว่าพลางหาวยาว ก่อนเดินเข้าไปในห้องน้ำสลับกับแบงค์

จนกระทั่งแม็กซ์อาบน้ำเสร็จแล้วเดินกลับออกมา ปอนด์ก็ลุกขึ้นบ้างแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นพาดบ่า ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ได้หยิบเสื้อผ้าอะไรติดมือไปด้วยเหมือนที่เขาทำเป็นปกติทุกครั้ง และหลังจากที่เสียงประตูห้องน้ำปิดลง ปอนด์ก็เปิดให้น้ำไหลลงใกระทบตัวเขาเบาๆ ท่ามกลางความเงียบในห้องน้ำเล็กๆ เขายืนอยู่นิ่งนานกว่าปกติ ปล่อยให้น้ำอุ่นไหลผ่านตัว ล้างเหงื่อ ล้างคราบความเหนื่อยล้า และพยายามล้างความรู้สึกวุ่นวายในหัวไปพร้อมกัน

พออาบน้ำเสร็จ ปอนด์ก็ปิดฝักบัวก่อนจะเช็ดตัวลวกๆ แล้วพันผ้าขนหนูไว้ตามเดิม ก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำออกมา ร่างสูงเกือบ 190 เซนติเมตรของเขากำลังเปลือยท่อนบน มีหยดน้ำเกาะกล้ามเนื้อขาวเนียนเป็นทาง ช่วงเอวสอบพอดีกับผ้าขนหนูที่พันต่ำจนเห็นแนวสะโพกเด่นชัด

& z+ g* }) {5 X4 j3 |1 m+ ^ภาพแบบนี้ปกติไม่เคยทำให้ปอนด์ระวังตัวเลย แต่คืนนี้เขาเหลือบไปเห็นสายตาของแบงค์ที่กำลังมองมากับแม็กซ์ที่ลอบมองผ่านๆ จากข้างเตียงทำให้ใจปของปอนด์เต้นแรงขึ้นมา เขากัดฟันแน่นก่อนจะเดินตรงไปที่กระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทำในสิ่งที่ผิดปกติไปจากเดิม แทนที่เขาจะหยิบบ็อกเซอร์ตัวเดียวเหมือนทุกครั้ง เขากลับคว้าเสื้อยืดตัวหลวม กางเกงในและกางเกงขาสั้นออกมาด้วย และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาทำผิดแปลกไปนั้นก็ไม่รอดพ้นสายตาของเพื่อนทั้งสอง
; H  a2 [4 ~7 Z7 J4 W
"หืม ไอ้ปอนด์ มึงใส่เสื้อนอนด้วยเหรอวะ" แบงค์ถามซื่อๆ ซึ่งหากปอนด์ไม่ได้รู้มาก่อนว่าอีกฝ่ายเคยทำอะไรกับเขามาบ้าง ปอนด์ก็คงจะเชื่อท่าทางใสซื่อแบบนี้แล้ว
& c  r- p$ t' d: L8 X
แต่ยังไม่ทันจะได้ตอบอะไร แม็กซ์ที่นอนเล่นมือถืออยู่ก็ชะโงกหน้าขึ้นมาแล้วพูดเสริม "ปกติมึงใส่แค่บ็อกเซอร์ไม่ใช่เหรอ"
. C. E  O% N1 a2 G7 S; n
$ W8 W6 s% ~0 v5 `3 V' iมือของปอนด์ชะงักเล็กน้อย แต่รีบเก็บอาการก่อนที่เขาจะแกล้งหัวเราะเบาๆ แล้วตอบเสียงเรียบ

"กูว่าจะลงไปซื้อของข้างล่างหน่อย ใส่แค่บ๊อกเซอร์ไปมันเขิน"

“งั้นก็รีบไปรีบกลับนะมึง" แบงค์ตอบก่อนหัวเราะเบาๆ “นี่ก็ดึกแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปสนามแข่งแต่เช้า”

9 [! c3 L7 [0 uแม็กซ์เองก็หัวเราะเบาๆ ก่อนหันกลับไปก้มหน้ากดมือถือเหมือนเดิม ส่วนปอนด์ก็รีบใส่เสื้อยืดคลุมตัว กางเกงใน และกางเกงขาสั้นอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างดูเหมือนปกติ ไม่มีใครเซ้าซี้อะไรต่อ แต่ข้างในใจของเขารู้ดีว่าทั้งสองคนกำลังจ้องจับผิดเขาอยู่แน่ๆ
; A( Z8 \: ?( C  Q2 Z( x
1 Y1 m; o1 V! ^: p  o( }# Z2 a+ _หลังจากแต่งตัวเสร็จ ปอนด์ก็เดินออกไปจากห้อง แต่แทนที่เขาจะลงไปข้างล่างตามที่บอก เขากลับยืนอยู่หน้าประตู แล้วแนบหูฟังเสียงในห้องแทน พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมา

3 J% C, K4 `/ c6 u, x3 ^เสียงขยับตัวบนเตียง เสียงผ้าปูเตียงเสียดสีกันเบาๆ ดังลอดออกมาแล้วตามด้วยเสียงแบงค์พูดเสียงเบา
' e/ _1 f" D% V9 G7 |8 S9 u
"มึง… มันแปลกๆ ว่ะวันนี้"
2 _+ U1 o! b9 P1 C
"อือ…" เสียงแม็กซ์รับในลำคอ

"ปกติมันไม่แต่งตัวขนาดนั้น" แบงค์กระซิบต่อ "กูว่ามันรู้แล้วแน่ๆ ว่ะ"

ปอนด์กัดฟันแน่น มือที่แนบอยู่กับกรอบประตูสั่นเล็กน้อย แต่เขากัดปากตัวเองแน่นเพื่อไม่ให้อะไรหลุดออกมา

"กูว่าเดี๋ยวคืนนี้ก็รู้แหละ" แม็กซ์พูดเสียงเรียบ "ถ้ามันหลับนิ่งเหมือนเดิม ก็คือยังไม่รู้"
: t8 k  t$ [, y/ T/ Z( u3 h" y
เสียงหัวเราะเบาๆ ของแบงค์ดังตามมาทำให้ปอนด์เม้มปากแน่นสุดแรงก่อนจะถอยออกจากหน้าห้องแล้วก้าวขายาวๆ ผ่านโถงทางเดินโรงแรมโดยไม่หันหลังกลับ เขาลงไปถึงชั้นล่างของโรงแรมและเดินเข้าไปในมินิมาร์ทเล็กๆ เขาหยิบขวดน้ำเย็นสองขวดกับขนมขบเคี้ยวใส่ตะกร้าอย่างลวกๆ จ่ายเงินอย่างรวดเร็วโดยแทบจะไม่ฟังเสียงพนักงานทักทายด้วยซ้ำ

จากนั้นเขาก็ก้าวยาวๆ กลับขึ้นลิฟต์ ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกอึดอัด ตื้อแน่นอยู่ในอกพร้อมกับได้แต่คิดว่าถ้าหากคืนนี้มันเกิดเหตุการณ์นั้นขี้นอีกครั้ง เขาควรจะทำยังไงดี แต่ยังไม่ทันที่ปอนด์จะได้คำตอบ ลิฟต์ก็ขึ้นมาหยุดที่ชั้นสามทำให้ปอนด์รีบเดินกลับมาที่หน้าห้อง เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบิดลูกบิดเปิดประตูห้องกลับเข้าไปพร้อมสีหน้าที่เรียบนิ่งที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
: v8 ~4 Y/ B+ s% I; @" L
$ g: A! L1 d, }, p( Cเมื่อปอนด์เปิดประตูห้องกลับเข้ามาอีกครั้ง กลิ่นอากาศเย็นจากแอร์ปะทะเข้าหน้าเขาเบาๆ เขาเห็นแม็กซ์กับแบงค์ต่างก็นอนเอกขเนกอยู่บนเตียงที่วางอยู่กลางห้อง หมอนสามใบ และผ้าห่มผืนใหญ่ผืนเดียวถูกปูระเกะระกะไปบนเตียงเหมือนกับคืนก่อนๆ ที่พวกเขานอนเบียดกันเพราะห้องพักนักกีฬามีขนาดจำกัด

ปอนด์วางขวดน้ำกับขนมขบเคี้ยวที่ซื้อมาลงบนโต๊ะเล็กๆ ข้างเตียงก่อนจะหยิบขวดน้ำเย็นขึ้นมาจิบเบาๆ โดยที่พยายามไม่สบตากับพวกนั้นนานเกินไป

' J$ C. O, D" I: L) r# N"ซื้อมาทำไมเยอะแยะวะ" แม็กซ์ถามขำๆ พลางพลิกตัวไปอีกด้าน
, c) `2 q: X  o8 v  C) w
"เออ กินเล่นๆ เผื่อหิวตอนดึก" ปอนด์ตอบเสียงเรียบ
& G/ s+ Y( Z6 o' t
) i# g: J5 W$ s3 e3 I  _, Rแบงค์หัวเราะเบาๆ แล้วตบหมอนข้างๆ ตัวก่อนจะพูดออกมา
% y+ O0 @) `  y6 g- t
"มึงนอนกลางเหมือนเดิมนะปอนด์ กูชิดขวา แม็กซ์ซ้าย"
7 Q2 y; e; b; H/ w) V
5 J) h  _8 f; S% ?. I( W5 m* i"อือ" ปอนด์พยักหน้า ตอบรับสั้นๆ ทั้งที่ใจยังเต้นแรงแล้วค่อยๆ ขยับตัวขึ้นไปบนเตียง นั่งที่ขอบเตียงข้างๆ แม็กซ์ ก่อนจะค่อยๆ ล้มตัวลงนอนกลางระหว่างเพื่อนทั้งสองคน
) N7 i1 H, ~8 P4 D2 L) u: C
เตียงนั้นกว้างพอสำหรับสามคนก็จริง แต่ร่างของพวกเขาทั้งสามคนนั้นใกล้ชิดกันมาก เขาสัมผัสกับความอบอุ่นจากร่างของแบงค์ที่นอนข้างขวา แขนของแม็กซ์เองก็ดูจะขยับมาใกล้เกินปกติบนฝั่งซ้าย ในขณะที่ปอนด์ได้แต่จ้องเพดานห้องเงียบๆ พยายามหายใจสม่ำเสมอที่สุด พยายามทำตัวเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา และพยายามไม่แสดงอาการอะไรออกมาให้ทั้งสองคนนั้นจับได้


+ @5 e' [  `2 Y! I$ i; c9 Uฝากด้วยนะครับ ลงล่วงหน้าไว้นิดหน่อย

: X% p1 w" D) q7 Z

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996

สนุกมากครับ

J.Scot

ขอบคุณมากครับ

kongkong

ขอบคุณครับ

SuperZabZa55

เอาแล้ว ปอนด์จะแสดงตัวตอนไหน
6 a3 K& ^3 W" L8 a' A' L. @
ขอบคุณครับ

Killua

ขอบใจจ้า ชอบมากจ้า

nutt'Za

เอ๋ รอมาต่อนะไรต์ พี่ปอนด์จะโดนอะไร

เบญจมาศ

มาต่อด่วนๆ เรย

phitchapat2

ขอบคุณครับ

bigdure

ขอบคุณครับ

Rafacious

ตื่นเต้น ลุ้นไปด้วยแล้ว