|
นนท์ไม่สนใจคำปฏิเสธที่เริ่มอ่อนแรงลง มือซุกซนเริ่มคลำหาขอบกางเกงฟุตบอลขาสั้นของแบงค์อย่างเชื่องช้า แต่หนักแน่น ราวกับกำลังหยั่งเชิง ก่อนที่จะค่อยๆ สอดเข้าไปสัมผัสกับเป้ากางเกงในที่เริ่มแฉะเหนียวเยิ้ม นนท์ลูบคลึงบริเวณที่แข็งขืนอย่างแผ่วเบา แต่เน้นย้ำ
แบงค์: (เงยหน้าขึ้น ร้องครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้ พยายามเบี่ยงหน้าหนีสัมผัส แต่ร่างกายกลับทรยศ ตอบสนองต่อการกระทำของนนท์อย่างน่าตกใจ) อื้อ...นนท์...อย่า...ตรงนั้น...อ๊า...
นนท์รับรู้ถึงการตอบสนองที่มากขึ้นของแบงค์ด้วยความพึงพอใจ มือยังคงลูบคลึงและค่อยๆ เพิ่มแรงกดอย่างต่อเนื่อง ปลายนิ้วสัมผัสและคลึงเคล้าส่วนที่อ่อนไหวที่สุดอย่างละเอียดลออ ใช้เวลานานขึ้นในการวนและกดเน้นย้ำ
แบงค์: (ตัวเกร็งกระตุก ปล่อยเสียงครางออกมาถี่ขึ้น พยายามยกมือขึ้นผลักนนท์ แต่เรี่ยวแรงแทบไม่มี) อื้อ...อ๊า...นนท์...พี่...ไม่ไหว... (แบงค์ตัวเกร็งกระตุกอีกครั้ง เสียงครางแผ่วเบาแต่ทรมานลอดออกมา) (นนท์ยังคงลูบคลึงต่อไปอย่างไม่ลดละ)
แบงค์: นนท์...พี่...ไม่ไหวแล้ว...อ๊าาาาาาส์
ในที่สุดแบงค์ก็ตัวเกร็งกระตุกเป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยเสียงครางยาวเหยียดออกมา พร้อมกับการปลดปล่อยที่อัดอั้นมานาน น้ำสีขาวขุ่นข้นเหนียว ที่กักเก็บมาตลอดในช่วงการเก็บตัวซ้อมฟุตบอลอย่างหนัก พุ่งกระฉูดออกมาเป็นปริมาณมาก จนเปรอะเปื้อนเป้ากางเกงในเป็นวงกว้างและไหลซึมออกมามากมาย กายที่อ่อนล้าจากการออกกำลังกายอย่างหนักกลับถูกกระตุ้นอย่างรุนแรงจนปลดปล่อยทุกสิ่งออกมาอย่างท่วมท้น ความรู้สึกสุขสมอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนแล่นปราดไปทั่วร่าง
แบงค์ยืนหอบหายใจแผ่วเบา ร่างกายยังคงอ่อนแรงจากการปลดปล่อยเมื่อครู่ แต่สติเริ่มกลับคืนมาทีละน้อย เขารู้สึกถึงความเย็นที่สัมผัสบริเวณเป้ากางเกง และค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ภาพแรกที่ปรากฏแก่สายตาคือ นนท์ที่ค่อยๆ ย่อตัวลงมาอยู่ตรงกลางหว่างขาของเขาอย่างช้าๆ แววตาของนนท์เปล่งประกายวาววับด้วยความปรารถนาอย่างเปิดเผย
แบงค์สังเกตเห็นมือเล็กๆ ของนนท์ที่ค่อยๆ แหวกขากางเกงฟุตบอลขาสั้นของเขาออกกว้างขึ้นอย่างนุ่มนวล เผยให้เห็นเป้ากางเกงในที่เปรอะเปื้อนเป็นวงกว้างและยังคงมีความชื้นเยิ้มอยู่ เขามองตามการเคลื่อนไหวของนนท์อย่างตกตะลึง หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นด้วยความรู้สึกประหลาดที่ผสมปนเปกันระหว่างความตกใจ ความสับสน และความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างวูบวาบ นนท์ไม่ละสายตาจากเป้ากางเกงของแบงค์ ริมฝีปากเล็กๆ ค่อยๆ แย้มออกเล็กน้อย ปลายลิ้นสีชมพูชื้นแลบออกมาแตะเลียริมฝีปากบนอย่างหื่นกระหาย
แบงค์รับรู้ได้ทันทีว่านนท์กำลังจะทำอะไรต่อไป ความรู้สึกชาหนึบแล่นปราดไปทั่วร่างกาย เขาพยายามจะขยับขาหนี แต่ร่างกายที่เพิ่งปลดปล่อยพลังงานไปจนหมดสิ้นกลับหนักอึ้งและไม่ตอบสนอง นนท์ค่อยๆ โน้มศีรษะลงต่ำลงเรื่อยๆ ดวงตาจับจ้องอยู่ที่เป้ากางเกงของแบงค์อย่างไม่ละ เขาเห็นคราบขาวขุ่นที่ยังคงเปียกชื้นและส่งกลิ่นคาวอ่อนๆ ยั่วยวน
แบงค์ยืนตัวแข็งทื่อ มองภาพนนท์ที่ค่อยๆ เข้าใกล้หว่างขาของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะขัดขืน หรือจะปล่อยเลยตามเลยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
ขอบคุณมากนะครับ
โพสต์ 
โพสต์