|
แบงค์นักบอลดาวรุ่งทีมสโมสรดังกำลังเก็บกระเป๋าด้วยท่าทางเหนื่อยล้า หยาดเหงื่อยังคงซึมตามไรผม ใบหน้าหล่อเหลาที่แม้จะเหนื่อยล้าก็ยังคงเปล่งประกาย นนท์แฟนคลับตุ๊ดสาวยืนมองอยู่ไม่ไกล ดวงตาเป็นประกายวาววับด้วยความชื่นชมอย่างลึกซึ้ง ทุกการเคลื่อนไหวของแบงค์ ไม่ว่าจะเป็นการยกกระเป๋า การเอื้อมหยิบผ้าเช็ดตัว หรือแม้แต่การถอนหายใจ ก็ล้วนอยู่ในสายตาของนนท์
สำหรับนนท์แล้ว แบงค์ไม่ใช่แค่นักฟุตบอลดาวรุ่งที่มีพรสวรรค์ แต่คือเทพบุตรที่ลงมาจากสวรรค์ รูปร่างสูงโปร่ง กล้ามเนื้อที่แข็งแรงจากการฝึกซ้อมอย่างหนักหน่วง ผิวสีแทนจากการตากแดดในสนาม ทุกสัดส่วนล้วนสมบูรณ์แบบและน่าหลงใหล เสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยคำพูดง่ายๆ ก็ยังทำให้หัวใจของนนท์เต้นแรงได้
นนท์คลั่งไคล้ในทุกรายละเอียดของแบงค์ ตั้งแต่รอยยิ้มที่แสนอบอุ่น ดวงตาคมกริบที่บางครั้งก็ดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังคงมีประกายแห่งความมุ่งมั่น แม้กระทั่งกลิ่นเหงื่ออ่อนๆ ที่ลอยมาตามลมก็ยังทำให้นนท์รู้สึกหวั่นไหว
การได้เข้ามาใกล้ชิดแบงค์ ได้เห็น ได้ยิน ได้สัมผัส แม้จะเป็นเพียงการยื่นเครื่องดื่มให้ ก็เป็นความสุขที่ล้นปรี่สำหรับนนท์ เขาเก็บทุกภาพ ทุกความทรงจำเกี่ยวกับแบงค์ไว้ในใจอย่างทะนุถนอม และปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะได้ครอบครองนักฟุตบอลหนุ่มรูปงามคนนี้ไว้แต่เพียงผู้เดียว
นนท์เดินเข้าไปพร้อมขวดเครื่องดื่มชูกำลังลายการ์ตูนน่ารักยื่นให้แบงค์ด้วยท่าทางที่พยายามควบคุมไม่ให้ดูตื่นเต้นจนเกินไป แต่ในแววตาก็ยังคงฉายแววแห่งความคลั่งไคล้อย่างปิดไม่มิด
นนท์: พี่แบงค์คะ! วันนี้ซ้อมสุดยอดไปเลยค่ะ หนูเอานี่มาให้ ดื่มให้ชื่นใจนะคะ แบงค์รับมาเปิดดื่มอึกใหญ่ด้วยความขอบคุณตามมารยาท โดยไม่ได้สังเกตถึงความรู้สึกอันลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่ในแววตาของนนท์ แบงค์: ขอบใจนะนนท์ วันนี้ซ้อมโหดจริง ๆ เหงื่อไหลเป็นน้ำเลย นนท์: พี่แบงค์เก่งที่สุดเลย! แล้วนี่พี่แบงค์จะกลับหอเลยใช่ไหมคะ? แบงค์: อือ ว่าจะรีบไปพัก พรุ่งนี้ต้องไปรับแพรที่คอนโดด้วย นนท์: อ๋อ ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ นนท์ทำท่าจุ๊บ ๆ ส่งให้แบงค์อย่างสดใส หัวใจเต้นระรัวด้วยความหวังบางอย่าง แบงค์พยักหน้าให้เล็กน้อยแล้วเดินออกไปพร้อมกระเป๋าและจักรยาน โดยไม่ได้ตระหนักเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังเฝ้ามองตามไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า
แบงค์ปั่นจักรยานกลับหอพักด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าจากการซ้อมที่หนักหน่วง แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้นภายในร่างกายอย่างชัดเจน ภาพใบหน้าสวยหวานของแพรแวบเข้ามาในความคิด แต่กลับไม่ได้กระตุ้นความรู้สึกเสน่หาเหมือนเคย ความรู้สึกหน่วงๆ ที่บริเวณเป้ากางเกงเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แบงค์รู้สึกถึงความต้องการทางเพศที่พลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ ยิ่งปั่นจักรยาน ความรู้สึกอึดอัดและร้อนรุ่มก็ยิ่งมากขึ้น แบงค์เริ่มหายใจถี่ขึ้นเล็กน้อย มือที่จับแฮนด์จักรยานเริ่มมีเหงื่อซึม เขาอยากจะรีบกลับถึงห้องพักเร็วๆ เพื่อที่จะได้จัดการกับความรู้สึกแปลกประหลาดและเร่งเร้านี้เสียที แบงค์ไม่ได้ใส่ใจสิ่งรอบข้างมากนัก ปั่นจักรยานด้วยความเร็วมากกว่าปกติ ความคิดในหัวเริ่มว้าวุ่น มีแต่ความต้องการทางกายภาพที่ถาโถมเข้ามา เขาอยากจะปลดปล่อยความรู้สึกนี้ให้พ้นตัวไปโดยเร็วที่สุด
เมื่อถึงหอ แบงค์จูงจักรยานเข้ามาใต้หอพักด้วยท่าทางรีบร้อนเล็กน้อย ใบหน้ามีเหงื่อซึมเล็กน้อยและดูหงุดหงิด นนท์ที่ซุ่มรออยู่แล้วก็เดินออกมาขวางหน้าอย่างรวดเร็ว ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ร่างของแบงค์อย่างเปิดเผย แบงค์: (รีบพูดเสียงห้วน) อ้าวนนท์! มีอะไรรีบอีก นนท์: (จ้องมองแบงค์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ไม่ละไปจากรูปร่างกำยำภายใต้เสื้อผ้าที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ) พี่แบงค์ หนูมีอะไรอยากให้พี่แบงค์ดู แบงค์: (ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ) พี่ไม่มีเวลามาดูอะไรทั้งนั้น พี่ขึ้นห้องก่อนนะ แบงค์พยายามจะเดินผ่านนนท์ไป แต่นนท์กลับขยับตัวมาขวางหน้าไว้ ดวงตาของนนท์เลื่อนต่ำลงไปยังบริเวณเป้ากางเกงที่ตุงเด่นของแบงค์แววตาเป็นประกายวาววับ รู้ว่าเครื่องดื่มที่ตนให้แบงค์กินมันทำงานได้ผลอย่างมาก
นนท์: แป๊บเดียวน่าพี่แบงค์ หนูรับรองว่าพี่แบงค์จะชอบ ตามหนูมานี่สิคะ นนท์พูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเย้ายวน พร้อมกับจับแขนแบงค์ดึงเบาๆ แต่หนักแน่น ไปทางด้านหลังหอพัก ดวงตาของนนท์เต็มไปด้วยความคาดหวังและปรารถนาที่จะได้ใกล้ชิดแบงค์มากยิ่งขึ้น แบงค์: (เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติจากสายตาและการสัมผัสของนนท์ ความต้องการทางเพศที่กำลังรุมเร้าทำให้เขาสับสน) นนท์...จะพาพี่ไปไหน? นนท์: (กระซิบข้างหูแบงค์ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า) หลังหอค่ะ หนูไม่อยากให้ใครเห็นหนูทำกับพี่ เอ้ย.. หนูหมายถึงสิ่งที่หนูจะให้พี่ดูอ่ะค่ะ (นนท์ออกแรงดึงแบงค์ให้เดินตามไปทางด้านหลังหอพัก ซึ่งเป็นมุมที่ค่อนข้างมืดและลับตาคน แบงค์ที่กำลังสับสนกับความรู้สึกตัวเองและท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงของนนท์ ก็ยอมเดินตามไปอย่างลังเล...)
นนท์พาแบงค์มาถึงมุมที่ลับตาคน แสงไฟสลัวๆ ส่องมาจากด้านหลังหอ นนท์ยืนประจันหน้ากับแบงค์ ดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนา) นนท์: พี่แบงค์คะ... (นนท์เอื้อมมือไปแตะเบาๆ ที่แขนของแบงค์อย่างนุ่มนวล ลูบไล้ขึ้นลงช้าๆ) แบงค์: (พยายามดึงแขนออกอย่างชัดเจน แต่แรงยังไม่มากนัก ความรู้สึกอึดอัดภายในปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง) นนท์! พี่ว่ามันไม่...อื้อ...ปล่อยพี่! (ยังไม่ทันที่แบงค์จะพูดจบ นนท์ก็โน้มตัวเข้าประชิด ก้มลงจูบไซร้ที่ซอกคอของแบงค์อย่างเร่าร้อน ริมฝีปากนุ่มหยุ่นและปลายลิ้นร้อนชื้นสร้างความปั่นป่วนในร่างกายของนักฟุตบอลหนุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน)
นนท์: (กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหู) ปล่อยวางนะคะพี่แบงค์...ปล่อยให้ความรู้สึกพาไป...พี่ก็ต้องการใช่ไหมคะ? (มือของนนท์ไม่ได้หยุดนิ่ง เลื่อนจากแขนไปสัมผัสที่แผ่นหลังกว้าง ลูบไล้และกดคลึงเบาๆ อย่างชำนาญ ก่อนที่จะค่อยๆ เลื่อนลงต่ำกว่าเดิม สัมผัสกับสะโพกสอบของแบงค์) แบงค์: (กัดฟันแน่น พยายามผลักนนท์ออก แต่แรงต้านทานยังน้อย ร่างกายเริ่มสั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้ ความต้องการที่สะสมมาเริ่มทวีความรุนแรงจนแทบจะทนไม่ไหว) นนท์...อย่า...อ๊า...พี่บอกให้ปล่อย!
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์