ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
ดู: 469|ตอบกลับ: 12

ทินพัฒน์...นักบาสมอปลาย ตอนที่ 1

[คัดลอกลิงก์]

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
16
พลังน้ำใจ
976
Zenny
9973
ออนไลน์
357 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 18:51 | ดูโพสต์ทั้งหมด |โหมดอ่าน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mison เมื่อ 2025-5-5 18:58
3 _$ C/ m: D8 L% c* z  G: k1 O
2 ~0 O! R8 i) f) G7 S
ทินพัฒน์...นักบาสมอปลาย ตอนที่ 1 ยากจะตัดสินใจ

! X9 U  a* _) r) {
ตุ้บ...ตุ้บ...ตุ้บ...
ฟุ้บบบบบบบบบบบบ
“เห้...”
เสียงลูกบาสกระทบพื้นดังก้องสนามตามด้วยเสียงเฮดังลั่นจากกองเชียร์ นักกีฬาทีมมอปลายของโรงเรียนชื่อดังประจำจังหวัดทำแต้มทิ้งห่างคู่แข่งตามความคาดหมาย‘โค้ชชัต’ ไม่ได้หนักใจเรื่องการแข่งขันในวันนี้แต่สิ่งที่เขาหนักใจมันเกี่ยวกับนักกีฬาในสนามนั่นต่างหาก
‘ทิน ทินพัฒน์’
ชู้ตติ้งการ์ดคนเก่งประจำทีมเจ้าของความสูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบเซ็นติเมตร หนุ่มหล่อมอหกรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ กล้ามแขนกล้ามขาแน่นแกร่งชัดเจนสมเป็นนักกีฬาแม้ว่าทินพัฒน์เป็นหนุ่มฮ็อตประจำโรงเรียน หากเขากลับไม่เจ้าชู้ ตั้งใจเรียนเย็นซ้อนกีฬา และคบหากับนักเรียนสาวสวยรุ่นน้องมอห้า หน้าตาสะสวย วางตัวดีเป็นที่ชื่นชมของบรรดาครูอาจารย์
แม้ฐานะทางบ้านของทินพัฒน์จะไม่ค่อยดีนักหากเขาก็เป็นที่รักของทุกคน และโค้ชชัตก็กำลังติดต่อมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังเพื่อขอทุนนักกีฬาให้กับนักกีฬาคนสนิทด้วยหวังอยากให้เด็กหนุ่มได้เรียนจบมหาวิทยาลัย ยกระดับคุณภาพชีวิตของเขากับมารดาให้ดีขึ้นสมกับที่ทินพัฒน์วางตนเป็นเด็กดีมาตลอด
ทว่าความหล่อจัด กลับก่อปัญหาโดยที่เด็กหนุ่มไม่ระแคะระคาย
‘ท่านชนินทร์’ ตำรวจใหญ่อิทธิพลคับจังหวัด พ่วงตำแหน่งนายกสมาคนศิษย์เก่าของโรงเรียน ทำให้อีกฝ่ายมีสิทธิ์ชี้เป็นชี้ตายอะไรหลายๆอย่างในโรงเรียนแห่งนี้
และด้วยความที่ได้พบหน้ากันบ่อยครั้งทำให้โค้ชหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบเศษสัมผัสได้ถึงความใจดีเป็นกันเองของอีกฝ่าย แถมช่วงหลัง เวลามีแข่งบาสฯ แมชต์สำคัญๆ ของโรงเรียนท่านก็มักจะมาชมการแข่งขันเสมอ ทั้งเป็นทางการและไม่เป็นทางการเรียกว่าให้ความเป็นกันเองกับเขาและนักกีฬาทั้งทีมเป็นอย่างดี นั่นจึงทำให้โค้ชชัตกล้าที่จะเข้าหานายตำรวจใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือในเรื่องสำคัญ
ด้วยตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนกำลังจะว่างลง
การวิ่งเต้นตำแหน่งเป็นเรื่องปกติในวงราชการและตำแหน่งผู้อำนวยการที่กำลังจะว่างลงก็เป็นที่หมายปองของหลายๆ คน ทั้งคนในและคนที่มีเส้นสายจะย้ายข้ามห้วยมาจากเขตอื่น...ทำให้โค้ชชัตซึ่งจริงๆ เขาเป็นครูวิทยาศาสตร์ แต่ด้วยอดีตเคยเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลระดับประเทศทำให้เขาได้มาคุมทีมของโรงเรียนด้วยอีกตำแหน่งหนึ่ง
ผลงานทั้งด้านวิชาการและกีฬารวมถึงการสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน โค้ชชัต หรือ ‘ครูรชต’ ไม่ได้น้อยหน้าใครและหากท่านชนินทร์ต้องการเงินสักก้อน ด้วยฐานะทางบ้านของเขา นั่นไม่ใช่ปัญหาโค้ชชัตคิดว่าหากได้แบ็กอัพดีๆ การก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งนี้คงราบรื่น
ทว่า ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
โค้ชหนุ่มเพิ่งได้รู้ซึ้งในวันที่นายตำรวจใหญ่รับปากว่าจะช่วยเหลือนั่นเองเพราะค่าตอบแทนที่อีกฝ่ายต้องการไม่ใช่เงิน แต่คือ ทินพัฒน์..!!!
โค้ชชัตตกใจ แต่นายตำรวจหนุ่มใหญ่กลับแค่ยิ้มมุมปากเอ่ยเสียงเรียบหากจริงจังหนักแน่น
‘...ผมรู้ว่าโค้ชจัดการได้ และเรื่องนี้จะเป็นความลับแค่เราสองคนเท่านั้นใช่ไหมครับ’
‘คะ...ครับผม’
โค้ชชัตถึงกับติดอ่างพูดไม่ออก เดินออกจากห้องทำงานของท่านชนินทร์ด้วยความงุนงงเพราะหากท่านบอกว่าต้องการเด็กมอปลายสวยๆ สักคน เขาคงไม่แปลกใจ แต่สิ่งที่อีกฝ่ายต้องการกลับเป็นเด็กหนุ่มซ้ำยังเป็นหนุ่มฮ็อตชายแท้อายุแค่สิบแปดปี ซึ่งไม่มีทางจะเป็นไปได้
โค้ชหนุ่มใหญ่เริ่มสงสัยทันทีที่ตั้งสติได้ว่านั่นคือการปฏิเสธการให้ความช่วยเหลือทางอ้อมหรือไม่เพราะท่านชนินทร์เองก็แต่งงานมีเมียมีลูกสาวสวยถึงสองคน ทว่าเมื่อคิดอีกที เขาก็พอได้ยินมาบ้างว่าในแวดวงสีกากีนั้นมีทั้งไบฯทั้งพวกแอบซ่อนตัวอยู่ในหมู่ชายแท้จำนวนไม่น้อย แต่โค้ชชัตก็ยังคิดไม่ตกว่าท่านชนินทร์มาไม้ไหนแต่แล้วเพียงสองวันให้หลัง อีกฝ่ายก็ติดต่อมา
‘เรื่องที่ผมขอ...เรียบร้อยใช่ไหมโค้ชชัต’
‘เอ่อ...’
‘ผมใจร้อน ศุกร์นี้ผมจะไปหาโค้ชที่บ้านพักเด็กนั่นจะต้องรอผมอยู่ที่บ้านคุณ’เสียงทรงอำนาจเว้นระยะชั่วอึดใจ ‘...แค่พาเขามาที่เหลือเป็นหน้าที่ผม’
‘ทะ...ทำไมต้องเป็นที่บ้านผมล่ะครับท่าน’
‘อย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า โค้ชชัต...คุณคิดว่าผมจะโง่พาเด็กนั่นไปโรงแรมหรือไง..?’
พูดจบ อีกฝ่ายก็ตัดสายทันทีไม่มีโอกาสที่เขาจะโต้แย้งคัดค้าน สิ่งที่อีกฝ่ายบอกไม่ใช่การขอร้องแต่มันเป็นคำสั่งคำสั่งที่เขาไม่มีทางปฏิเสธ หากเขาไม่ทำตาม อย่าว่าแต่ชวดตำแหน่งอนาคตเขาคงหมดโอกาสก้าวหน้าแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นเมื่ออีกฝ่ายแบไต๋แต่เขาไม่ตอบสนอง ชีวิตของทินพัฒน์ต่อจากนี้อาจไม่ปลอดภัย เพราะอีกฝ่ายมีอำนาจล้นมือเรื่องที่จะจัดการเด็กหนุ่มไม่ยากสักนิด ยิ่งคิด โค้ชชัตก็ยิ่งเครียดหนัก
ปรี้ดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงนกหวีดหมดเวลาการแข่งขันดึงสติของโค้ชชัตให้กลับมานักกีฬาทั้งห้าวิ่งออกมาจากสนาม สีหน้ายิ้มแย้ม   ยินดีกับชัยชนะที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆ
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับโค้ช”
“นั่นสิ เราชนะนะครับ หรือว่าโค้ชอยากให้ขาดกว่านี้ครับ”
“เปล่าๆ พวกเอ็งเก่งมาก ไปวันนี้โค้ชพาไปฉลอง”
เสียงโห่ร้องของทั้งตัวจริงและตัวสำรองดังขึ้นพร้อมกันเพราะทุกครั้งหลังจบการแข่งขัน โค้ชชัตจะพาพวกเขาไปเลี้ยงฉลองเสมอ หมูกระทะบ้าง ชาบูบ้างบางครั้งก็ซื้ออาหารทะเลมาบาร์บิคิวที่บ้านพักครูซึ่งตั้งอยู่โซนเก่าด้านหลังมีบ้านพักเก่าๆ ที่ไม่ได้ซ่อมแซมอีกสองหลัง และคนละฝั่งของโรงเรียนกับบ้านพักโซนใหม่ทำให้หนุ่มๆ ส่งเสียงดังได้เต็มที่
“ร้านเดิมนะโค้ช”
เสียงของนักกีฬาในทีมดังขึ้นข้างตัวทำให้โค้ชหนุ่มได้สติอีกครั้ง “เออ เจอกัน มีใครจะไปกับโค้ชไหม”
“ผมๆ”
ทินกับแม็คที่กำลังจะไปอาบน้ำรีบหันกลับมาโบกมือโบกไม้เขาพยักหน้าให้อย่างรู้กัน ก่อนเดินออกจากโรงยิมเพื่อไปเอารถที่บ้านพักครูที่เขาอาศัยอยู่เพียงลำพัง เพราะแม้จะแต่งงานแล้ว หากโค้ชชัตกับภรรยาก็แยกกันอยู่คนละจังหวัดเขาอยู่เหนือ ส่วนภรรยาทำงานอยู่กรุงเทพฯ แรกๆ ก็ไปมาหาสู่กัน แต่นานวัน ความรักเริ่มจืดจางเหลือเพียงความผูกพันพวกเขาจึงไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ หล่อนเคยขอร้องให้เขาย้ายกลับเข้ากรุงเทพฯแต่โค้ชชัตก็ปฏิเสธเพราะไม่อาจทิ้งเด็กๆ ทีมบาสไปได้แม้เด็กจะเรียนจบไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า เขาก็ไม่อาจตัดใจทิ้งทีมบาสฯที่ปลุกปั้นมากับมือ สุดท้าย ภรรยาของโค้ชหนุ่มจึงถอดใจ แม้จะไม่ได้หย่าขาดจากกันหากเขากับภรรยาก็ไม่ได้มีสัมพันธ์ลึกซึ้งเหมือนเคยทว่าทั้งหล่อนและเขาก็ไม่คิดจะมีรักใหม่ ยังคงถือทะเบียนสมรสไว้อย่างน้อยก็เพื่อ ‘เจษ’ ลูกชายเพียงคนเดียวที่กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ
“เป็นไรครับโค้ชใจลอยไปถึงไหนเนี่ย”
ทินพัฒน์ที่สนิทกับเขามาก จับไหล่แกร่งของโค้ชหนุ่มเขย่าแรงๆ
“เห้ย ไม่เป็นไรโว้ย หิวกูหิว รีบไปอาบน้ำเลยมึงอ่ะ โค้ชหิวจนแดกควายได้ทั้งตัวแล้ว”
เด็กหนุ่มหัวเราะชอบใจ วิ่งกลับไปห้องพักนักกีฬาทิ้งโค้ชหนุ่มใหญ่มองตาม พลางถอนใจหนักๆ เขาไม่น่าพลาด กิเลสทำให้เขาไม่ยั้งคิดจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็สายเกินแก้ แต่เขาจะทำยังไง ยิ่งเห็นความใสซื่อของทินพัฒน์โค้ชชัตก็ยิ่งรู้สึกผิด...
คืนนั้นหลังส่งเด็กกลับบ้านครบทุกคน เขาก็จอดรถริมทางดับเครื่องเอนเบาะหลับตาด้วยความอ่อนล้า ภาพความสดใสของเด็กๆ ในทีมบาสผ่านเข้ามาทำให้โค้ชหนุ่มหน้าร้อนผ่าว ความรู้สึกผิดกัดกินความรู้สึกจนเขาทนไม่ไหว
วันนี้ท่านชนินทร์ต้องการทินพัฒน์แล้วหากท่านไม่พอใจแค่นี้ ต้องการแม็ค หรือเด็กคนอื่นๆ ต่อไปเขาจะทำยังไงครูหนุ่มใหญ่ตัดสินใจเด็ดขาด เขาหยิบโทรศัพท์ติดต่อท่านชนินทร์กลับไปอีกฝ่ายรับสายอย่างรวดเร็ว
“ว่าไงครับโค้ช”
เสียงถอนหายใจหนักๆ ดังเข้าหูทำให้อีกฝ่ายรู้ได้ทันที
“คือ...ผม...ทำไม่ได้ครับท่าน”
“ผมบอกแล้วไงหน้าที่คุณก็แค่พาเด็กนั่นมา ที่เหลือเป็นหน้าที่ผม หากเขาไม่โอเคผมจะบังคับเขาได้ยังไง...ผมสูงแค่ร้อยเจ็บสิบกว่าเด็กนั่นน่าจะร้อยเก้าสิบขึ้นไม่ใช่รึ ตัวเขาก็ล่ำหนากว่าผม เตะคนแก่อย่างผมทีเดียวซี่โครงก็หักแล้วอย่าคิดมากน่า...ไม่ว่าเด็กนั่นจะยอมหรือไม่ยอม ผมจะถือว่าโค้ชทำงานสำเร็จสิ่งที่โค้ชปรารถนาจะเป็นจริงแน่นอน ผมสัญญา...”
ท่านชนินทร์ตัดสายทันทีทำให้โค้ชชัตไม่มีทางหลีกเลี่ยง
เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอดตอนนี้เขาไม่อยากได้แล้วตำแหน่งอะไรนั่น เขาได้แต่ภาวนาขอให้ลูกศิษย์ปลอดภัย แต่หากทินพัฒน์ไม่ยินยอมท่านชนินทร์ก็คงไม่กล้าหักหาญน้ำใจ เพราะจริงๆ เด็กหนุ่มตัวใหญ่กว่าท่านมากแถมสถานที่ก็คือบ้านพักครูของเขา คิดได้ดังนั้นโค้ชชัตก็เบาใจ...
รุ่งขึ้น หลังซ้อมเสร็จเขาก็กวักมือเรียกทินพัฒน์ที่กำลังจะผละไปอาบน้ำกับเพื่อนในทีมไว้
“ครับโค้ช”
“ศุกร์นี้ว่างป่ะวะ”
“ค่ำเหรอโค้ช”
“เออ มีไรให้ช่วยหน่อย”
“ได้ดิครับเดี๋ยวผมชวนไอ้แม็คไปช่วยด้วย”
“เห้ย ไม่ต้องแค่เอ็งคนเดียวก็พอ อย่าลืมนะโว้ย”
“ไม่มีปัญหา ให้ค้างเลยป่ะผมจะได้บอกแม่ไว้”
เขานิ่งคิดเพียงอึดใจก็พยักหน้าให้ลูกศิษย์คนสนิท “ดีๆ ค้างเลยก็ดี เดี๋ยวโค้ชเลี้ยงเบียร์”
“เห้ย แปลกๆ ปกติห้ามผมเรื่องขอบมึนเมามีไรป่ะเนี่ย โอ๊ย..”
เขาโบกหัวเด็กหนุ่มขี้สงสัยไปหนึ่งทีเพื่อกลบเกลื่อนพิรุธทำให้อีกฝ่ายหัวเราะเสียงดังแล้ววิ่งตามเพื่อนเข้าไปห้องพักนักกีฬา หากทินพัฒน์หันกลับมาก็จะเห็นว่าโค้ชที่เขาเคารพรักกำลังเครียดมากแค่ไหนใบหน้าที่มักฉาบด้วยรอยยิ้มบัดนี้เครียดขรึมจนเจ้าตัวต้องรีบกลับไปบ้านพัก
ทินพัฒน์เป็นเด็กดีมีแต่แม่เพราะกำพร้าพ่อแต่เด็ก หากทินพัฒน์ก็ประพฤติตัวดีไม่เคยทำให้แม่เสียใจ เด่นด้านกีฬาแม้ว่าเรื่องเรียนจะไม่เก่งกาจ หากก็ไม่เคยสอบตกเพราะเด็กหนุ่มรู้ดีกว่าหากต้องการได้ทุนการศึกษากีฬาต้องเด่นและเรื่องเรียนก็ต้องไม่ด้อยสิ่งที่โค้ชชัตรับรู้มาโดยตลอดกำลังกัดกินหัวใจเขาด้วยความรู้สึกผิด
คืนนั้น เขานอนไม่หลับได้แต่ภาวนาให้ท่านชนินทร์รักษาสัญญา เพราะโค้ชหนุ่มใหญ่มั่นใจว่า หัวเด็ดตีนขาด ทินพัฒน์ก็ไม่มีทางยอมท่านชนินทร์แน่แต่โค้ชหนุ่มใหญ่คาดไม่ถึงว่าเขาคิดน้อยเกินไปเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เปลี่ยนแค่ชีวิตของทินพัฒน์คนเดียวเท่านั้น

  p5 P  a' p6 f8 c2 ?
>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<
( ^) h6 O5 x  k( W; v
สวัสดีครับ ห่างหายไปนาน หวังว่าเรื่องใหม่จะทำให้หายคิดถึงนะครับ
* I2 D. s/ `, ]

# x( t$ u/ \9 o; o) r

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 2พลังน้ำใจ +34 Zenny +600 ย่อ เหตุผล
ดอกม่วง + 16 + 300
abc55 + 18 + 300 กระทู้นี้ยอดเยี่ยม!

ดูบันทึกคะแนน

ประธานนักศึกษา

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
60410
Zenny
38501
ออนไลน์
5600 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 19:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

โสด

กระทู้
4
พลังน้ำใจ
14912
Zenny
9924
ออนไลน์
1138 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 20:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
85881
Zenny
9376
ออนไลน์
9408 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 20:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด
น่าติดตาม

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
252115
Zenny
101486
ออนไลน์
19036 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 20:50 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สนุกมากครับ

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
108283
Zenny
91434
ออนไลน์
28137 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 21:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด
กิเลสตัวเดียวเลย

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
21726
Zenny
754
ออนไลน์
812 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 21:45 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
75
พลังน้ำใจ
11285
Zenny
35428
ออนไลน์
940 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 22:13 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
13505
Zenny
1927
ออนไลน์
599 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 22:29 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากค้าบบ

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
123335
Zenny
61644
ออนไลน์
13384 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 22:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
2
พลังน้ำใจ
29017
Zenny
33055
ออนไลน์
768 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 23:23 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สนุกมากครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
21
พลังน้ำใจ
20111
Zenny
18328
ออนไลน์
1965 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 23:59 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับ
& ?  |: `" a" S& T

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
3
พลังน้ำใจ
3113
Zenny
4217
ออนไลน์
298 ชั่วโมง
โพสต์ 5 นาทีที่แล้ว | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2025-5-6 01:00 , Processed in 0.108166 second(s), 27 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้