The Ambulance รสรักไม่ฉุกเฉิน EP.3

Maximam

( |/ Z: A/ F2 v% o5 P% W
ผักกาดนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ปลานิลมองดูด้วยความรักและรู้สึกผิด
% T% i( q# U. k+ G8 K  rเป็นอย่างมากที่ทิ้งทองคำอันมีค่าไปเลือกทองชุบไร้ราคาแบบนั้น
- ?( G4 o1 n4 z
ปลัดปลานิลลุกลงมาจากเตียงคนไข้ จากนั้นก็เดินมาดูที่โซฟาที่ผัดกาดนอนอยู่
3 y7 t/ C+ J" [& Q# ?- p7 C. L  o"หือ จะ 10 โมงแล้ว ยังไม่ตื่นหรือนี่ เป็นไรเปล่า"
+ Q5 f3 F- ^& E& t) V  U
6 _, a4 G* O2 Z' W! q+ }" _7 e+ d. kปลานิลจับไปที่หน้าผากและก็พบว่า
% _% j* F7 L: n1 V: _3 U9 ]"เห้ย ทำไมตัวร้อนแบบนี้อะ คุณ คุณ"
& L# K5 h2 t" M# W$ R
"ปลานิล ฉันรักนายนะปลานิล  ฉันไม่เคยลืมนายได้เลย นายอย่าทำผิดกับฉัน
- w* Q% c8 {2 i# h/ Qอีกได้ไหม"
" L7 v# B) `; \+ v' F* yเสียงละเมอของผัดกาดเอ่ยขึ้นน่าจะเพราะฤทธิ์ไข้หรือว่าอะไรก็ตาม มันทำให้
ปลานิลรู้สึกมีหวังในการตามง้อครั้งนี้มาก แต่มันก็ดันเป็นจัวหวะนรกที่หมอ
ข้าวตังมาได้ยินพอดี และเห็นว่าปลานิลกำลังจูบลงที่หน้าผากและเริ่มเช็ดตัว
ให้ผักกาด

...นี่เราจะต้องถอยให้ปลานิลจริงๆหรือว่ะ...
& x2 p/ L7 Y# g5 Y$ i8 o$ pหมอข้าวตังแอบคิดในใจก่อนจะปิดประตูห้องแล้วเดินจากไปในภาพจำที่ผักกาด
ยังลืมปลานิลไม่ลง

. X& ]* H) s8 x* b' P& N11.00 น. ผักกาดตื่นมาภายใต้อ้อมกอดของปลัดปลานิลที่ลงมานอนอยู่ด้วยข้างๆ
  d. U9 `4 d) N/ W"นี่นายทำอะไรฉันอะปลานิล" ผักกาดเอยถามแบบฉุนๆ
"ก็คุณไข้ขึ้นและบ่นหนาวผมก็เลย ปล้ำ"
2 }, [0 L9 ]3 u2 M: s"นี่นาย ไอ้ฉวยโอกาศไอ้ชั่ว" ผักกาดใส่ชุดใหญ่จนปลานนิลบอกว่า...
"ผมล้อคุณเล่น คุณไม่สบายไข้ขึ้นสั่น ผมเลยเช็ดตัวและกอดคุณไว้  ทำคุณบูชาโทษ
# z2 ]( C0 F0 p: Eแท้ๆเลยผม" ปลานิลพูดขึ้นแบบนอยๆ ผักกาดจึงขอโทษที่เข้าใจผิดและก็ขอบคุณ
ที่ปลานิลดูแลเขา ปลานิลอยากรู้ในสิ่งที่ผัดกาละเมอพูดขึ้นเขาจึงตัดสินใจถามกับ
ผักกาดไปว่า ....
$ e9 {( J  O5 I8 M: R"คุณจำได้ไหมว่าคุณพูดอะไรกับผม"
"ความรู้สึกสุดท้ายที่ฉันอยากบอกนาย ใช่ปลานิล ฉันยังรักนายอยู่"
ผักกาดทำให้ปลานิลแข็งฟูขึ้นมาอีกครั้งจนในห้องพักฟื้นกลายเป็นวิมานรักชั่วคราว

เมื่อประตูถูกล็อก เสื้อผ้าของคนไข้ก็หลุดออกจากร่างกายไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน
พยาบาลหนุ่มถูกปลานิลจับกดหัวลงที่แท่งขนาด 56 ของเขา พยาบาลหนุ่มทำให้
ด้วยความนุ่มนวลอย่างที่เคยทำ เขาถูกคนไข้ตัวแสบผลักตัวลงนอนบนเตียงคนไข้
พร้อมกับถอดชุดบุรุษพยาบาลออกไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน ร่างกายของผักกาด
3 Z& |; a( w) e# H4 O( Eถูกไฟรักเก่าแผดเผาอีกครั้งอย่างเร้าร้อนถึงแม้ปลานิลจะใช้แขนได้เพียงข้างเดียว
+ c* [" l. y) ^0 V' Kแต่ก็ไม่เป็นปัญหาแม้แต่น้อย
' b0 ^3 h: E6 \( Z"โอ๊ยยย ปลานิลโอ๊ยยย"
ผักกาดร้องขึ้นเมื่อแท่ง 56 ได้ลุกเข้าไปในร่างกาย
"เจ็บหรือคุณ"
"ใช่นาย ฉันเจ็บโอ๊ยยย"
"ขอโทษครับของคุณมันฟิตมากผมจะเบามือครับ"
"ทำเวลาด้วยนะนาย โอ๊ยย โอ๊ยยนาย โอ๊ยยยย"
ปลานิลทำเวลาได้ทันท่วงทีไม่นานเขาทั้งคู่ก็เสร็จพร้อมกันและพากันไปอาบน้ำ
ล้างตัวก่อนเคลียร์ทุกอย่างให้เหมือนเดิม
. B9 `$ N7 j) x( v1 L
! b) R: I# P6 h' [$ I& [9 p2 hบ่ายวันนั้น ปลานิลอาการดูดีขึ้นมามากไม่รู้ว่าได้รับยาดีมาจากไหน ต่างจาก
- X2 a9 W, c# yหมอข้าวตังที่ดูซึมทั้งวัน
; J3 f* p3 A% G( |"อาจารย์หมอ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ดูเหมือนคนไข้เลย"
เจไดเอ่ยถามหลังหมอข้าวตังตรวจเวชปฏิบัติทั่วไปเสร็จ แต่อาจารย์หมอของเรา
6 ]7 E& C# M, d& Fก็ไม่พูดอะไรและเอ่ยกับเจไดว่า....
"ออกเวรแล้วคุณมีไปไหนไหม"
"ไม่มีครับ อาจารย์หมอมีอะไรหรือเปล่าครับ"
, n' v+ N6 p4 g1 w. a"ไปดื่มกับผมได้ไหม วันนี้ผมอยากดื่ม"
' S: R' o) k, w7 W6 I, Fเจไดถึงกับงงเมื่อคุณหมอผู้รักสุขภาพชวนดื่มแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้

หลังเลิกงานคุณหมอข้าวตังและเจไดก็เปลี่ยนชุดและออกไปเที่ยวด้วยกัน
) @  x: \4 G" Qหมอข้าวตังนึกถึงภาพผักกาดกับปลัดปลานิลก็ยิ่งทำให้เขาดื่มมากและหนักขึ้น
จนเกือบมีเรื่องกับโต๊ะอื่น เจไดจึงตัดสินใจขับรถของหมอพาหมอกลับมาที่บ้าน
8 Y' e3 X* [  p, q7 }/ e  U, lของหมอ

เมื่อมาถึงห้องนอน เจไดพยายามปลุกให้หมอข้าวตังได้สติ แต่ก็.....
"ทำไมอะผักกาด คุณเห็นผมเป็นอะไร คุณทำให้ผมรักแล้วคุณก็ทิ้งผม ผมมันโง่
; `3 n6 }3 x9 L: Pที่รักคุณข้างเดียว ได้....ผักกาดผมจะทำให้คุณลืมมันให้ได้"
หมอข้าวตังตอนนี้เมาหนักจนมองเห็นหน้าเจไดเป็นผักกาด...
- {, a( X% D7 Q$ [) C"หมอครับ ผมเจไดไม่ใช่ผักกาด หมอมีสติหน่อยครับ"
5 T* o( \+ h- ~* w# r( u"คุณไม่ต้องหลอกผมเจไดจะมาห้องผมทำไม หรือคิดว่าของผมมันสู้ของคนรักคุณ
0 ^; }! ]; w  K5 L- x; {* ?ไม่ได้"
"อย่านะหมอ อย่าครับ ผมบอกไม่ใช่ผักกาดไง"
/ S/ m4 M: W9 Q- w( nเจไดรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีผลักหมอข้าวตังออกไปและวิ่งออกแต่แล้วก็
1 t1 x/ k3 D( t  p...ตุ๊บ...
  C; @& O- b3 p( {) ~) u" Fหมอข้าวตังชกท้องเจไดจนเจไดตัวงอหนีไม่พ้นห้อง ร่างกายของพยาบาลหนุ่ม
5 G. ]) L/ I" L: Kถูกอุ้มขึ้นเตียงถึงแม้จะโดนชกเข้าที่ท้องจนจุกแต่ก็ยังพยายามขัดขืนและบอก
$ h. c3 f1 w  [* H" x+ {ไม่ใช่ผักกาดแต่มันก็เหมือนไม่มีประโยชน์ เมื่อร่างกายของหมอข้าวตังลงมือ
* B. _& B4 F( u6 Y3 ?' Pข่มขืนเจไดแบบไร้สติ

! {, B! o) P5 n4 E2 ?ร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาทั้งคู่ได้นอนแนบชิดด้วยกันบนเตียง น้ำตาเจได
ไหลออกมาพร้อมความเจ็บปวดที่ได้รับในคืนที่ผ่านมาจนกกระทั้งเช้าวันรุ่งขึ้น
  X, V" h6 X% a1 a# Jอ้อมกอดของหมอข้าวตังได้กอดเจไดไว้อยู่
+ S. ^  b6 C3 T2 _/ N"หือ เฮ้ยยย อะไรว่ะเนี่ย"
หมอข้าวตังเห็นร่างเปลือยเปล่าของตัวเองที่กอดกับเจไดที่เปลือยเปล่าอยู่เช่นกัน
เขาจึงตกใจ ส่วนเจไดที่รู้สึกตัวก็ลุกขึ้นจากเตียงและหยิบผ้าขนหนูมานุ่ง..
"เดี๋ยวคุย ผมขอโทษ คุณ..."
# H3 y) F& }& I/ F% O1 g1 }"ช่างมันเถอะครับ ผมคงเป็นแค่เงาของใครคนอื่นอ่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะครับหมอ"
เจได้พูดกลับแบบเย็นชา แต่หมอข้าวตังกลับพูดว่า...
"คุณไม่ใช่เงาใคร เมื่อคืนผมจำทุกอย่างได้ ผมขอโทษและพร้อมรับผิดชอบใน
สิ่งที่เกิดขึ้น เจได"
"ไม่จำเป็นหรอกครับ มันไม่ได้เกิดจากรัก อย่าฝืนกันเลยครับ"
2 B/ I' u6 L8 u- [
5 e# j5 k) s: M4 r/ m# u" }4 v% nเจไดลุกขึ้นไปล้างตัวและใส่เสื้อผ้าออกจากบ้านของหมอข้าวตัง ตอนนี้หมอข้าวตัง
7 W/ C6 b; D' ^2 N, M9 f1 {$ sจะทำไงต่อไปฝากติดตามกันเรื่อยๆ น๊า
  Y+ r: u5 k& R6 H+ l% Y% U

Danaipat3656

รอลุ้นสุดๆครับ

audiwoods

หมอเมา แล้วทำอะไรลงไปนี่

premakung

เดินเริ่องไวมาก

Pexm

รอมานานแรมเดือนเลยค้าบ สนุกมากๆๆ ห้ามหายอีกนะ 555

BB5599

nuangnut1996

สนุกมากครับ