The Ambulance รสรักไม่ฉุกเฉิน EP.2

Maximam

5 ]# t2 r6 k* _
หลังจาที่ปลานิลและผักกาดกินข้าวต้มรอบดึกเสร็จ ผักกาดก็พยุงปลานิลไป
$ @2 U5 w& ~7 b" W7 O% }เข้าห้องน้ำ แปรงฟันและพาขึ้นเตียงนอน ....
"จะตีหนึ่งละ นอนได้แล้วเดี๋ยว 7 โมงได้ตื่นทานข้าวทานยา อาจารย์หมอน่า
" K# h) P! E5 n; F6 uจะเข้าเยี่ยมไข้ 8โมงครึ่ง"

ผักกาดพูดขึ้นจากนั้นก็ห่มผ้าให้ปปลานิล ปลานิลจึงจับข้อมือผักกาดไว้ด้วย
8 s& u: G0 S9 Q  D* Yแขนซ้ายเพราะแขนขวาหัก ....
"เดี๋ยวคุณ คุณจะไปไหน จะทิ้งผมเหรอ"
"ผมจะไปหอ ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเดี๋ยวผมมา"
8 Y# q& Q1 x0 F' {( x- ?5 e"ไม่เอา ไม่ให้ไป คุณต้องอยู่กับผม เหนื่อยก็ขึ้นมานอนข้างผมนี่มา"
3 c4 Z6 S4 V  C, X8 R$ Q& P"แขนหัก ยังจะซ่าอีก นอนไป "

ปลานิลไม่ยอมหลับตาและจับข้อมือผักกาดเอาไว้ จนผักกาดต้องยอม
"เออ.. ไม่ไปแล้ว เดี๋ยวนั่งอยู่ข้างเตียงนี่แหละ นอนหลับพักผ่อนได้แล้ว"
"คุณนี่น่ารักตลอดเลย ผมขอโอกาสเริ่มต้นใหม่กับคุณได้ไหม"
. u0 r! M% I& F( p. v, p: ~"ไม่ ยังไม่อยากเจ็บ นอน...."
ปลานิลแกล้งนอนหลับตาจนผักกาดคิดว่าหลับแล้ว เขาจึงลดไฟที่หัวเตียง
' z2 A7 v4 e- z# ~. R- ~ลง จากนั้นก็จับที่แก้มของปลานิลและพูดเบาๆว่า...
"เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจเลยสินาย ฉันเองก็เคยเจ็บเมื่อตอนที่นายทิ้งฉันไป ฉัน
ยอมรับว่ายังรักนายไม่เคยเปลี่ยน แต่ถ้าจะให้ไปรักนายตอนนี้ฉันก็ทำไม่ได้
3 v! ]% c" a4 Q6 \8 b0 Dเหมือน เข้าใจนะ รู้นะว่ายังไม่หลับ"
# Q- i( U% ^+ n7 c1 c3 a' Oผักกาดพูดจบ ปลานิลจึงพูดว่า....
"เอ้ารู้ได้ไงว่าผมแกล้งหลับ"
% N0 I& Z4 z& {"ฉันเป็นพยาบาลนะนาย ทำไมจะดูไม่ออก นั้นก็นอนดีๆ เดี่ยวไปเก็บโต๊ะ
3 U, u' L; ^) B; f3 P5 ]กินข้าวก่อน"
' K' n7 s( ?2 v' c+ }& I. v' P) l
ปลานิลมองดูผักกาดทำงานต่างๆ ทั้งเก้บโต๊ะ แยกขยะในห้อง วัดความดัน
" Q5 B7 P. Y7 P3 C& Z; Qวัดไข้ให้ปลานิล ปลานิลก็ยิ่งรู้สึกแบบผิดสุดๆที่ทิ้งทองคำไปเอาทองม้วน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตครับ
- Z' d  W; k4 Q9 |เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผักกาดจึงไปเปิดดูก็พบว่าผักบุ้งเอาชุดบุรุษพยาบาล
) Z+ `+ z' c) P) e1 s6 lที่ห้องพักพยาบาลมาให้เปลี่ยนและถามว่า....
"กินข้าวยังอะกาด ดูหน้าซีดๆ อีตาปลานิลแกล้งไรเปล่า"

8 L$ H, R- T2 Q( x* K9 |( ~/ wผักบุ้งเดินเข้ามาในห้องตรงโซฟาเเล้วนั่งคุยกับเพื่อนรัก โดยที่เตียงปิดม่าน
ไว้เพราะปลานิลหลับแล้วจากฤทธิ์ยาและร่างกายที่บาดเจ็บ ผักกาดจึงพูดว่า..
' J. r9 X- p8 U- v/ @"เปล่า กาดกินข้าวต้มไปแล้วขอบใจนะ เออแล้วกวางตุ้งกับต้นหอมอะ"
' U8 ]$ v7 {9 e  r"ออกไปกับรถกู้ภัยพี่ปลากราย มีเหตุแจ้งว่ารถชนกันเดี๋ยวคงมากันแหละ
- g# G3 Q6 Z% \- v' ^แล้วนี่แกจะไปอาบน้ำก่อนไหมหรือจะอาบที่ห้องคนไข้"
& j7 O& d- v8 R"คงเป็นอย่างงั้นแหละ ดูจะกลัวๆพวกเราเอาคืนมั้ง"
"5555"
ผักบุ้งถึงกับขำเมื่อได้ยินคำพูดของผักกาด แล้วพูดเบาๆว่า...
"ไอ้กวางตุ้งมันก็แค่อำเล่น ใครจะกล้าทำ ก็อย่าที่กาดบอกแหละขนาดโจร
8 w, I' @' L9 X8 @; Qที่โดนยิงมาเรายังต้องรักษาและช่วยเหลือ ถึงปลัดเขาจะชั่วกับแกแต่จรรยาบรรณ
6 ^; g8 p7 H8 h$ w% g. H; jแห่งความเป็นพยาบาลก็ต้องรักษา เดี๋ยวคือนนี้กูอยู่วอร์ดมีไรก็เรียกละกัน"
8 Q9 L  G, a- Q/ ^7 i2 x"อือ ขอบใจนะเพื่อน เออฝากชาร์ดคนไข้ไปด้วย"

พยาบาลผักบุ้งเดินออกจากห้องไป ผักกาดก็ลุกขึ้นไปดูปลานิลที่นอนหลับอยู่
" J7 {! h4 j5 d  n9 Q"หนาว หนาวเหลือเกิน หนาว หนาว"
ปลานิลละเมอออกมาผักบุ้งจึงจับตัวดู....
8 X4 h3 W0 f9 l$ J$ h) @8 P; w"ตัวก็ไม่ร้อนนี่ ปลานิล ปลานิล ปลานิล เฮ้ยยยย อีตาบ้าเล่นไรเดี๋ยวก็โดน
แขนข้างที่หักหรอก"
ปลานิลดึงผักกาดลงมากอดและหอมแก้มของผักกาดไป 1 ฟอด ผักกาดจึง

7 |, [9 d4 _0 Y- J5 K) i; wตีแขนไปเบาๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ผลอยหลับไปโดยที่ผักกาดนั่งฟุบลงที่เตียงข้างๆ
9 O& [3 Z* o9 _คนไข้จอมวางแผน...
# o3 H5 H# c" X# q. J! `
. E& J: L" d. g- E) `) D6.30 น.ร่างกายของพยาบาลหนุ่มก็ตื่นขึ้นอัตโนมัติ เจ้าหน้าที่ได้นำชุดคนไข้
มาให้ปลานิลได้เปลี่ยน ผักกาดจึงลุกขึ้นไปรับชุดจากเจ้าหน้าที่เเละเตรียมของ
+ o6 a  W7 `' o# r4 g# w4 |8 Xอาบน้ำไว้ให้ปลานิล และทันใดนัดเจ้าหน้าทีโภชนาการนำมื้อเช้าพร้อมยามา
; a/ Y+ `1 x; ^" R8 S; u$ o) lให้เช่นกัน....
/ l% N' ^$ A- D3 H, a"โห ผักกาดได้นอนไหมเนี่ย ขึ้นเวรมา 3 วันติดแถมยังโดนแกล้งให้มาเฝ้าไข้
: N5 t8 F' i1 Dอีปลัดปลาไหลอีก"
นักโภชนาการเพื่อนของผักกาดพูดขึ้น ปลานิลที่ตื่นมานานแล้วก็รู้สึกผิดที่หัก
+ j; r6 A- D+ e9 d1 z2 u; Kอกผักกาด คนทั้งตำบลคงเกลียดเขามากเลยสินะเนี่ย ผักกาดจึงพูดไปว่า...
5 k# q5 F8 Z) s+ Y9 G" a  N6 Y"ไม่ได้แกล้งหรอกเจได หมดฤทธิ์แกล้งแล้ว เมื่อคืนก็ได้นอนอยู่ ขอบใจนะ"
$ }5 U% W$ G% f- r" \, g/ W9 D"เออ นี่อาจารย์หมอฝากมื้อเช้ามาให้ข้าวต้มปลาของชอบแก แล้ววก็เต้าทึง
& K( ~* q5 E0 Q' a! u  o: _น้ำลำไยหลานน้อยและก็ปลาท่องโก๋ใส่สังขยาใบเตย กินให้หมดด้วยอาจารย์
หมอไปซื้อให้แกเองเลยนะ"
"อ้าวแล้วอาจารย์หมอออกเวรเเล้วเหรอ"
0 ]1 j1 j+ b1 t: f) K"ยังอะเมื่อคืนรับเคส ก็คงรอตรวจอีปลัดปลาไหลเสร็จก็คงออกเวรแล้วหละ"
  D$ R7 C3 K, C+ D% ], B"555เจได แกก็เนอะเขาชื่อปลานิล"
2 L1 W( ?6 Z1 p. V"ปลาไหลอะถูกแล้ว เออระวังถ่านไฟเก่าดีดี อาจารย์หมอข้าวตังเขารักแกมาก
+ c, n6 O0 P. v! @3 hทั้งโรงบาลเชียร์แกกับอาจารย์นะ โดยเฉพาะแก๊งผักใบเขียว"

ปลานิลได้ยินทั้งหมดก็ชักหวั่นใจข้าวตังเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของปลัดปลานิลสมัย
. b" K% V1 `2 m7 h, mเรียน ม.ปลาย พ่อเป็นรัฐมนตรี ก.สาธารณสุข แถมเรียนเก่งนิสัยดีไม่เจ้าชู้
ซึ่งมันตรงข้ามกับปลานิลทุกอย่าง ปลานิลมีดีแค่บ้านรวย พ่อเป็นนายตำรวจ
ยศพันตำรวจโท ปลานิลเจอศึกรอบด้านแบบนี้เขาจะทำยังไงดีเพื่อให้ได้ใจของ
ผักกาดกลับมาทั้งหมด....
) w$ L8 O+ m; z4 ~$ k! {
"ตื่นแล้วหรือคุณ ทำไมตื่นเช้าจัง"
( X  e1 ^: o7 T2 q. ]- q' sปลานิลพูดขึ้นเมื่อผัดกาดเดินเข้ามาเปิดม่านที่เตียงหลังจากเจไดออกไป
- `& P& r' t4 |' I9 u7 P, `"นายนั่นแหละรีบตื่นทำไม เอ่อตื่นก็ดีแล้วอายน้ำก่อนไหมกาดเตรียมชุดให้แล้ว"
ปลานิลได้ยินแบบนี้จึงคิดแผนชั่วออกมาได้ว่า...
"ก็อยากอาบนะคุณ แต่แขนผมหักแบบนี้จะอาบยังได้ ลำบากน่าดู เอ่อ..คุณ
9 H1 W' y- N9 v# E. w0 c) J0 eเองก็ยังไม่ได้อาบนี่ อาบด้วยกันไหม"
2 @7 G3 V7 l6 V" c. I) J5 ^$ U0 e" v$ Z"ไม่ได้ ผิดกฎ เดี๋ยวมีคนเปิดห้องเข้ามาจะทำไง เอ้างี้เดี๋ยวฉันให้บุรุษพยาบาล
มาช่วยนายละกัน"
& G" g1 B' x/ I% a8 h4 ~"โห ไม่เอา ไม่อาบละนอนเหม็นอยู่แบบนี้แหละ"
' G$ R! t4 k# w( rปลานิลเริ่มงอแงอ้อนคุณพยาบาลหนุ่มหล่อ ผักกาดจึงพูดว่า...
; |# V/ E" Y& l0 ?2 d"เออ...ก็ได้ รอแปป"
: ~$ _3 W9 \/ {; b# W7 A: sผักกาดโทรหาพยาบาลหน้าหวอดว่าจะขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนอย่าเพิ่งให้ใคร
3 ?7 y" K3 {% Pเข้ามาคนไข้หลับอยู่ ปลานิลยิ้มร่าแบบมีความสุขจากนั้นผักกาดก็พยุงปลานิล
เข้าไปในห้องน้ำ...

8 T2 b/ i( k( |3 I6 Oภายในห้องน้ำที่แยกโซนเปียกโซนแห้ง
7 @2 e$ v& }: G- ?( F; }" [' j- zผักกาดพาปลานิลมาถอดชุดออกตรงพื้นที่แห้งนับเป็นครั้งแรกที่ผักกาดได้เห็น
; E1 x' ], G; v: ^1 eร่างกายกำยำของปลานิลอีกครั้งหลังจากที่เลิกลากันไป ปลานิลถอดหมดจนตัว
: D' D# Y# k1 W) A! Bสุดท้ายคือ กกน. ท่องกลางหว่างขาก็ตื่นตัวขึ้นมาแบบอัตโนมัติซึ่งมันไม่เคย
ตื่นตัวเต็มที่แบบนี้มาก่อน
# A0 k2 q! n/ s' `  ~"ไม่ถอดหรือคุณ"
ปลานิพูดขึ้น ผักกาดจึงพูดว่า...
"จะถอดยังไงก็มันเขินนี่"
# u+ m8 Y: E% ]" p, D( E"ไม่ต้องเขิน ผมเห็นคุณมาหมดทุกจุดแม้แต่ปานแดงที่แก้มก้นซ้ายคุณ ผมก็
" _2 ~; @6 }2 D9 h! r7 ?เห็นมาแล้ว มาผมถอดให้"
( n4 f  f2 ?: W"ไอ้บ้า อย่านะ"
5 V4 p& v# s7 i0 B) Y. ~* ~ปลานิลใช้มือข้างที่แขนไม่หักเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของผักกาดออก แต่มันก็
ทุลักทุเล ผักกาดจึงตัดสินใจถอดเสื้อผ้าเองจนไม่เหลืออะไรปิดกันสายตาของ
ปลานิล...
"เฮ้ยคุณไม่มีอารมย์หรือครับ ทำไม่เงียบเชียว"
# P9 Q) q1 ?" r/ I"ทะลึ่งละนาย ฉันทำงานขึ้นเวรมา 3 วันละเอาอะไรมาแข็ง ไม่ใช่นายนี่ยื่น
เฉยๆ"
ผักกาดถูกสบู่ให้ปลานิลพร้อมทั้งใช้เจลล้างตรงจุดนั้นให้ด้วย มันยิ่งทำให้ท่อน
ของปลานิลแข็งขึ้นจนมีน้ำใสๆไหลออกมา จากนั้นปลานิลก็หักตัวมาจูบปาก
$ c! k% J3 S1 d7 Z6 e$ X4 yกับผักกาดพร้อมกับแลกลิ้นกัน ซึ่งผักกาดก็ให้ความร่วมมือดีมากนั้นก็เพราะ
7 Z" y8 X; [' q' `5 Lผักกาดไม่เคยลืมปลานิลเลย
"โอ๊ยย โอ๊ยยยยกาดครับกาด โอ๊ยยยจะแตกแล้วโอ๊ยยยโอ๊ยยย"
0 n$ A) Y) L4 d) |2 s: u+ yผักกาดใช้มือชักว่าวให้ปลานิลจนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมา ทั้งคู่จึงกอดกันภายใต้
ฝักบัว ปลานิลยืนดูผักกาดอาบน้ำต่อจนเสร็จทั้งคู่จึงเช็ดตัวให้กันจนตัวหมาด
ผักกาดจึงทาโลชั่นและดูแลตัวเองตามปกติจนกระทั้งใส่ชุดบุรุษพยาบาลชุดใหม่
เสร็จเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตว่าพยาบาลกับคนไข้อาบน้ำด้วยกัน ปลานิลที่ยืนดูจน
ผักกาดแต่งตัวเสร็จและจัดของในห้องน้ำเรียบร้อยก็เข้ามากอดผักกาดจากทาง
ด้านหลังและพูดว่า....
! B8 r( c: w7 r! g1 l3 d8 Y" H  ~"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมผักกาด ผมรู้ตัวแล้วว่าผมทำผิดและไม่มีใคร
รักผมจริงเท่าคุณ ใช่ผทอาจสู้ข้าวตังไม่ได้ตั้งแต่สมัยเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมีไม่
น้อยกว่ามันก็คือความรักที่มีต่อผักกาด"
# q$ K! W9 l& @% }! o/ Q"ปลานิล ฉันเองก็ไม่เคยลืมนายเหมือนกัน ถึงแม้นายจะแต่งงานกับโจ้จริง ฉัน
# f5 c8 o0 p6 E( f8 Cเองก็คงคิดกับหมอข้าวตังเกินเพื่อนหรือพี่น้องไม่ได้จริงๆ ถ้าฉันรักนายและให้
โอกาศนายใหม่นายอย่าทำฉันเสียใจอีกได้ไหม พิสูจน์ได้ไหมว่านายเปลี่ยน
. A: t5 P, T/ q5 W* Gเป็นคนใหม่ได้แล้วจริงๆ"
4 E' U3 P7 t1 i4 s( q4 Q# I"ได้ดิ ผมสัญญา นั้นเราเป็นแฟนกันอีกครั้งนะผักกาด"
"หือ...ใจเย็นถึงเมื่อวานนายจะมากับรถฉุกเฉิน แต่รักครั้งนี้ฉันให้นายฉุกเฉิน
ไม่ได้ นายต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ก่อนเพราะรสรักครั้งนี้ไม่ฉุกเฉินแน่นอน"
"ว๊าวว แค่นี่ผมก็มีแรงใจแล้วคุณ ต่อให้คนทั้งตำบลจะเกลียดผม ผมก็ไม่กลัว
เพราะคนเดียวที่ผมรักคือคุณ"
5 ^8 O3 a' O2 ]" |. fทั้งสองคนจูบปากกันอีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ว่าหมอข้าวตังแอบเข้ามาได้ยินและแอบ
" b* Q: w$ B9 i) ~เห็นภาพบาดตาที่ประูห้องน้ำปิดไม่สนิท หมอข้าวตังเข้ามาโดยไม่มีคนแจ้งว่า
ห้องปลานิล ผักกาดขออาบน้ำก่อน คุณหมอจึงแอบเดินคอตกออกไป....
0 o4 @! L; C5 J- m& n
หลังจากนั้นผักกาดก็พยุงพาปลานิลเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ทั้งคู่แต่งตัว
เรียบร้อยแล้ว ผักกาดเตรียมมื้อเช้าและยาไว้ให้ปลานิล...
. p8 c3 r  j8 B& M- }6 [; w"คุณไม่กินด้วยกันเหรอ ผมได้ยินนะว่าไอ้หมอซื้อของชอบคุณมาให้"
: u( u& f3 e# |3 U" x' N"ไม่อะ ฉันกลัวนายเจ็บ จนจุก"
- a' [/ N* Y( Q, v. u6 N$ {"คุณแคร์ผม ทั้งที่ผมทำร้ายคุณ ผักกาดผมสัญญาว่าจะไม่ให้คุณเสียใจเป็น
ครั้งที่สองแน่นอน คุณกินของไอ้หมอเถอะมันจะได้ไม่เสียใจ อย่างน้อยเราก็
ยังเป็นเพื่อนกันได้"
; }7 B$ Z: o" E$ q+ {+ l, ^"ขอบใจนะนาย อือดูเป็นคนมีเหตุผลขึ้นมาเลยนะนาย"
, D4 j6 d# q- m4 a0 u, d- h! n"ก็พ่อคุณเป็นนายพล ยศสูงกว่าพ่อผม หากผมไปปรับปรุงตัวพ่อคุณได้เก็บ
ผมแน่น นั้นวันนี้คุณต้องนอนพักกับผมที่ห้อง ผมจ้างคุณส่วนตัวแล้วนะ"
4 Z4 [4 t9 W4 }ทั้งคู่นั่งทานข้าวด้วยกันที่โต๊ะอาหาร หมอข้าวตังแอบดูแบบหมดหวังกับคน
" ~/ Y. t+ C) Aที่ตนรักจึงเดินมาที่หวอดเพื่อดูรายงานอาการเมื่อคืนของปลานิลอยากให้ยา
9 e6 h) M* u( m' c! ~* y8 b; iที่ทำให้พิการตลอดไปแต่หมอก็ทำไม่ได้ หรือนี่เรากับผักกาดจะเป็นได้แค่
เพื่อนจริงๆ กวางตุ้ง ผักบุ้ง ต้นหอม และเจได จึงพูดกันที่หวอดว่า...
4 q! q2 X4 [# _0 b"เฮ้อ.... ไอ้กาดนะไอ้กาด อาจารย์หมออกจะดีกว่าไอ้ปลาแรดนั่นทำไมนะ
ต้องกลับไปคบกันอีก"
"กวางตุ้ง คนมันจะเป็นคู่กันยังไงก็ต้องได้คู่กัน ถึงปลัดจะชั่วแต่ถ้าผักกาด
มันรักของมัน เราเป็นแค่เพื่อนจะทำไงได้ว่ะ"
  M& b2 w4 R: ^. I6 x  ?" _7 g' y"เออไอ้บุ้งพูดถูก กูว่าเราดูมันอย่างห่างๆนี่แหละดีแล้ว เจได เจได อีเจได"
ต้นหอมเรียกชื่อเจไดที่มองหมอข้าวตังอย่างเหม่อๆและแอบสงสารหมอ

9 p' j, d2 C) B* l( N( y: s"อะไร เรียกซะดังเชียวจารย์หมอทำงานอยู่"
* h9 G2 h* ]7 K/ d6 N" ~เจไดพูดขึ้นผักบุ้งจึงพูดว่า...
"เอาของว่างให้อาจารย์หมอยัง"
"เออ ลืม นั้นไปก่อนนะ"
% ~0 G2 o8 ^; U) k' G* t"เดี๋ยว....."
) Z9 L0 |9 w, o' s"มีหยังกวางตุ้ง"
2 O0 ?1 K: B( q) Y. _! k* \"มื้อเที่ยงฝากใส่สลอดในอาหารอีปลานิลด้วยหมั้นไส้"
กวางตุ้งพูดขึ้นแบบแค้นๆ จากนั้นเจไดก้เอาของว่างน้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋มาให้
6 F1 n# T/ Q8 R3 oอาจารย์หมอข้าวตัง อาจารย์หมอยิ้มให้แล้วขอบคุณเจไดไปดูเหมือนเจไดจะดีใจ
9 m/ v$ W2 Q7 X2 |" \4 Zเหมือนโดนบอกรัก......

, E6 m. q; e- }3 r  ~"ไง ไอ้ตัวแสบ โดนนางตัวเล่นซะสาหัตเลยไง"
เสียงเอ่ยทักดังขึ้นเมื่อ พ.ต.ท.อนิรุทและคุณหญิงพมพ์ลดา พ่อกับแม่ของปลัด
ปลานิลมาเยี่ยมลูกชาย ...
"พ่อ ดำเนินคดียัง จัดตบทรัพย์และพยายามฆ่าไปเลยนะพ่อ"
"ถุย อยากดังแบบฉาวโฉ่หรือไง แค่นี้พ่อก็ขี้เกียดแก้ข่าวแล้วแกนี่นะมีทองคำ
อยู่ในมือแต่ดันไปเอาก้อนขี้มาเล่น สุดท้ายเป็นไงเหม็นไปหมด"
; d: \4 t' x7 j+ M$ }ผู้พันรุทดุลูกชายไปชุดใหญ่ ปลานิลจึงหันไปอ้อนแม่.....
"คุณแม่ครับ ดูคุณพ่อดิ แล้วนี้คุณแม่ซื้อผลไมมาให้ผม...."
"เสียใจ นี่ของลูกชายฉัน"
' u8 G& {2 B* F7 a' G4 I4 k"ก็ผมไง"
8 g3 ^  i# X6 x6 a  M"เสียใจฉันหมายถึงหนูผักกาด ขอบใจนะหนู ขอบใจจริงๆ เห็นตากวางตุ้งบอก
ว่าหนูยังไม่ได้พัก แม่ก็เลยซื้อผลไม่มาฝาก ส่วนนี่ของแกน้ำใบบัวบก ตาปลานิล"
คุณหญิงแม่พูดขึ้นผักกาดจึงตอบไปว่า....
) i; X+ c' N3 S+ g! r"ขอบคุณ คุณอาทั้งสองท่านนะครับ กาดไหวครับ เดี๋ยวกาดปลอกให้คนไข้
- c5 l! z9 N! t. i" {. R* sแล้วกันครับ"
"หือ หนูกาดเรียกอาได้ไง เรียกแม่กับพ่อดีกว่าน่าฟัง"
ผักกาดยิ้มแบบเขินๆ ถึงแม้จะเลิกกับปลานิลไปเกือบสามเดือนแต่พ่อแม่ของ
ปลานิลกับรักและเอ็นดูผักกาดมากกว่าโจ้ที่เป็นแฟนจนเกือบจะได้แต่งงานซะอีก
* J! a+ _6 S5 Q+ `นั้นก็เพราะผักกาดมีความเหมาะสมทั้งฐานะการศึกษา งานบ้างานเรือนนี่เลิส
8 ~2 y% q) C4 s2 eรู้จักเก็บเงินไม่ฟุ่มเฟือยต่างจากโจ้ที่เข้ามาเพื่อหวังเผาผลาญ ตอนนี้ผักกาด
6 w1 g& c  _4 q8 _1 Dกำลังปลอดส้มและแอปเปิ้ลพร้อมล้างองุ่น คุณหญิงแม่จึงพูดว่า...
% a: ^" }: ]. c2 H0 h"เป็นไง ง้อได้ไหมสะใภ้ของแม่"
"ได้ครับ แต่....(ปลานิลจึงพูดให้แม่กับพ่อฟัง คุณพ่อจึงพูดขึ้นว่า...)
"ก็ยังดี ที่เขารักแก จำไว้นะ พลเอกสาธิต ท่านเป็นคนที่เจ็บแล้วจำ ถ้าแก
& m, W6 L8 Z% ^5 k  oทำเจ้าผักกาดเสียใจรอบนี้ แกได้ไปอยู่ในเจดีย์กับปู่ย่าเอ็งแน่นอน"
"ครับพ่อ"
"จำไว้นะสะใภ้แม่ต้องเป็นผักกาดคนเดียวเท่านั้น ส่วนอีโคมเขียวแกห้ามยุ่ง
0 S2 A; {9 A# R1 o) oกับมันเด็ดขาด ไม่งั้นแม่นี่แหละจะเด็ดพวงแกออกเอง"
"โห... ครับแม่ ได้ครับ"
"พวงมหาภัยทั้งพ่อทั้งลูกไม่รู้มันจะอลังการกันไปถึงไหน"

ทันใดนั้นหมอข้าวตังก็เข้ามาตรวจและเยี่ยมไข้พร้อมกับกวางตุ้งคู่ปรับปลานิล
"สวัสดีครับ คุณลุงคุณป้า"
7 q4 B6 d# q& c7 C* o"สวัสดีจ้ะหมอข้างตัง ตากวางตุ้ง"
คุณหญิงแม่เอ่ยทักและรับไหว้ ผักกาดจึงยกจานผลไม้มาที่โต๊ะวางอาหาร
2 C; K: _& h* Sของคนไข้ข้างเตียง จากนั้นก็พยุงปลานิลนั่งพร้อมทั้งทำตามคำแนะนำของ
หมอข้าวตัง ซึ่งหมอและเพื่อนก็มองดูแล้วยังไงถ่านไฟเก่าก็ลุกแน่นอน
"โดนนี้ร่างกายโดยรวมถือว่าฟื้นตัวดีนะครับ แขนที่หักอาจใช้เวลานิดนึง
% b6 w; T: G- z5 U1 |ในการสมานกระดูกให้เชื่อมกันอาจต้องใสเฝือกไปก่อนสักระยะนะครับ"
"แล้วแบบนี้กู เอ๊ย ผมจะต้องอยู่โรงบาลอีกกี่วันครับหมอ"
"2 -3 วัน หากไม่มีอาการแทรกซ้อนครับปลัด"
/ g: W) o7 R" V+ i1 U"น่าจะไม่อะไรแทรกซ้อนครับกลัวแต่จะมีอะไรแทรกแซง"
  Y+ D, C9 t* P) Aปลานิลพูดขึ้นเหมือนจะเปิดประเด็นขิงในยกที่ 1 แต่มีเหรอที่หมอข้าวตัง
% |/ X& M8 j! m) w6 {9 cจะยอม...

0 B# S6 W5 L, N' c/ F% f9 sยกที่สอง หมอข้าวตังจึงพูดว่า...
"อือ...ใช่ครับอันนี้น่ากลัว ทำตัวดีดีครับจะได้ไม่มีอะไรแทรกแซงได้รักษา
สันดาน เอ๊ยไม่ใช่รักษาอาการดีดีครับ"
+ u" r% v- `3 Q8 x; t9 q& j$ T4 Q"ได้ครับ ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่ให้ยาดีกับผมในการรักษา อย่าป่วยนะ
% x9 r/ `0 y) cหมอ ยานี้ผมสั่งซื้อเฉพาะไม่มีแบ่งขาย"
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าคุณไม่เห็นคุณค่าของยาวันไหน ผมนี่แหละจะเสิร์ฟยา
พิษให้คุณเอง อย่าลืมนะครับถึงผมจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกแต่ผมก็พร้อม
" [% h1 B! Y9 f+ ^1 yและยินดีรักษาของดีเอาไว้"
"คารมสำนวนหมอนี้มันเป็นต่อจริงๆ คงใช่สำนวนกับอีกหลายคนสินะครับ"
"คนอย่างผมปลัดก็น่าจะรู้ดีนะครับว่าเป็นคนอย่างไร ถ้าผมได้สักครึ่งของ
คุณผมคงไม่ให้ยาดีแก่คุณหรอกครับ"
1 E, E6 F1 u# c( f  {หมอกับคนไข้แลกกันคนละหมัดแบบนี้ กวางตุ้งดูท่าจะไม่ดีจึงพูดว่า....
"อาจารย์หมอครับ เดี๋ยวเรามีตรวจห้องอื่นต่อกวางว่าให้คนไข้พักผ่อน
ดีกว่านะครับ ผักกาดก็จะได้พักด้วย"
# _( u4 g0 \0 f2 y0 u
ปลากรายที่มาด้วยกับพ่อแม่ของปลานิลจึงพูดว่า....
2 l! o: K4 p  {1 W+ |"แหม คุณบาลก็นานๆเพื่อนรักเขาจะคุยกันก็ให้เยี่ยมไข้กันอีกหน่อย...."
"นี่เรียกดีดี คุณบุรุษพยาบาล เรียกบาลเบินอะไรัน ถามหน่อยนะนี่ห้อง
พักฟื้นไม่ใช่ห้องจัดเลี้ยงรุ่นหย่ะ"
% v4 {; t; }- L; @% y"เหรอครับ คุณนางพยาบาล"
8 A8 ~1 U: O1 o, b8 L* u& Y"นางพ่องมึงสิ ไปเถอะครับอาจารย์หมอ ไปก่อนนะเพื่อนหาเวลานอนพักด้วย
มีอะไรก็กดเรียกได้ ถ้าโดนรังแก"
"เดี๋ยว คุณจะไปไหนคุณบาล"
* Y- }, o. I/ ?2 l. X$ p"พยาบาล"
"เออนั่นแหละ วันนี้คุณมีนัดกับผมออกให้ความรู้การปฐมพยาบาล หรือคุณ
จะเบี้ยวนัดผม"
"ถ้าเบี้ยวจะทำไม"
/ G6 A/ T) m4 C# ?5 X"ได้ นั้นผมก็จะโทรสั่งไก่ทอดเจ้าดังมาให้คุณกินมื้อเที่ยง"
"อีตาเวรนี่ เออไปก็ได้ ขอตัวครับอาจารย์หมอ"
3 P+ d+ x$ j' n+ pกวางตุ้งผู้ซึ่งไม่ยอมใครนอกจากปลากรายไก่ทอดคนนี้เท่านั้น
) |& h( u8 p3 j& g" P
: q3 E) G/ a& t# C) R4 Yเมื่อทุกคนออกไปแล้วก็เหลือแค่ปลานิดกับผักกาดทั้งคู่กินผลไม้และดูทีวีจนผักกาด
เผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยหลับลึกแบบไม่รู้ตัว ปลานิลจึงฝืนแขนประครอง
ผักกาดขึ้นนอนบนโซฟาที่ปรับเป็นเตียง หลีไฟ ปิดทีวี ห่มผ้าแล้วนอนกอด
พยาบาลหนุ่มจนหลับไปด้วยกันบนนเตียงโซฟานุ่มๆกับไออกอุ่นๆของปลานิล
ที่ทำให้ผักกาดหลับยาวจากความเหนื่อยล้า
8 k9 {: c) _* ]8 u3 U0 K; W"คุณนี่นะ ไม่หวก็ไม่ยอมพัก นอนนะครับผมจะปกป้องคุณเอง จะว่าไปก็น่าลัก
" i6 o0 V7 D: f3 i1 C) Nหลับเหมือนกันนะเนี่ย ฝันดีนะครับที่รักของผม....."

! B' }& U7 e5 @- R: Wดูท่าสงครามนี้จะไม่จบง่ายๆแน่นอน หมอข้าวจะทำอย่างไรต่อไปและปลานิลจะ
พิชิตใจผักกาดได้ครบทุกห้องอีกครั้งหรือไม่ ฝากติดตามต่อด้วยนะครับ....
3 V- L0 i7 o9 ?  |( G

fbc6d5c574eba14

อ่านเพลินๆดีครับ

Goplay

ขาดมะเขือพวงด้วยครับ

jor686868

ขาดมะเขือยาวไป555555 หยอกๆ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xfone

รอตอนต่อไป

premakung

เจ้าชู้นักนะอิตาปลาไหล

Pexm

รอตามค้าบ

Anavin

manuswin

ขอบคุณครับ

J.Scot

ขอบคุณมากครับ

papae5za

.ใจจ้า

xoman

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ