The Ambulance รสรักไม่ฉุกเฉิน EP.2

Maximam

+ Z. N2 W) ^3 a' \6 f$ [
0 {+ t: n- I" Y2 rหลังจาที่ปลานิลและผักกาดกินข้าวต้มรอบดึกเสร็จ ผักกาดก็พยุงปลานิลไป
4 U8 _/ ^/ i* B  D8 b  ?2 xเข้าห้องน้ำ แปรงฟันและพาขึ้นเตียงนอน ....
: }3 S5 z  x4 W# j"จะตีหนึ่งละ นอนได้แล้วเดี๋ยว 7 โมงได้ตื่นทานข้าวทานยา อาจารย์หมอน่า
! G: j, d) T4 f0 A% \4 i( Dจะเข้าเยี่ยมไข้ 8โมงครึ่ง"
6 M7 Y, J4 j$ ?3 U
ผักกาดพูดขึ้นจากนั้นก็ห่มผ้าให้ปปลานิล ปลานิลจึงจับข้อมือผักกาดไว้ด้วย
$ ^" s" M9 g* Fแขนซ้ายเพราะแขนขวาหัก ....
. E" P% T7 l2 G( J* s"เดี๋ยวคุณ คุณจะไปไหน จะทิ้งผมเหรอ"
"ผมจะไปหอ ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเดี๋ยวผมมา"
"ไม่เอา ไม่ให้ไป คุณต้องอยู่กับผม เหนื่อยก็ขึ้นมานอนข้างผมนี่มา"
; M% e- _3 H1 r: K; I"แขนหัก ยังจะซ่าอีก นอนไป "
" H5 H9 Z+ K8 n) Y' j$ Q0 j- G
ปลานิลไม่ยอมหลับตาและจับข้อมือผักกาดเอาไว้ จนผักกาดต้องยอม
"เออ.. ไม่ไปแล้ว เดี๋ยวนั่งอยู่ข้างเตียงนี่แหละ นอนหลับพักผ่อนได้แล้ว"
"คุณนี่น่ารักตลอดเลย ผมขอโอกาสเริ่มต้นใหม่กับคุณได้ไหม"
+ k+ o$ f4 V* ^: d0 V"ไม่ ยังไม่อยากเจ็บ นอน...."
- @9 n( z% d7 k$ d! l: m! O6 K4 u& L1 Kปลานิลแกล้งนอนหลับตาจนผักกาดคิดว่าหลับแล้ว เขาจึงลดไฟที่หัวเตียง
! S6 {) D" \$ a/ V- y2 J: Aลง จากนั้นก็จับที่แก้มของปลานิลและพูดเบาๆว่า...
"เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจเลยสินาย ฉันเองก็เคยเจ็บเมื่อตอนที่นายทิ้งฉันไป ฉัน
ยอมรับว่ายังรักนายไม่เคยเปลี่ยน แต่ถ้าจะให้ไปรักนายตอนนี้ฉันก็ทำไม่ได้
& }, P0 `( }0 L: |1 Wเหมือน เข้าใจนะ รู้นะว่ายังไม่หลับ"
- E" [) n' ?% f- |5 Q7 e2 jผักกาดพูดจบ ปลานิลจึงพูดว่า....
  z! X) U* C* m0 D) G7 W# ^"เอ้ารู้ได้ไงว่าผมแกล้งหลับ"
, a4 v  z! H9 ]6 h% D2 w: q"ฉันเป็นพยาบาลนะนาย ทำไมจะดูไม่ออก นั้นก็นอนดีๆ เดี่ยวไปเก็บโต๊ะ
! L( b! p* e& n5 o3 @4 G. `กินข้าวก่อน"
0 Y5 C- Y0 n3 r4 ~
ปลานิลมองดูผักกาดทำงานต่างๆ ทั้งเก้บโต๊ะ แยกขยะในห้อง วัดความดัน
0 B8 }7 r" n, Cวัดไข้ให้ปลานิล ปลานิลก็ยิ่งรู้สึกแบบผิดสุดๆที่ทิ้งทองคำไปเอาทองม้วน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตครับ
$ I* s; l, C0 O& E" \% N5 }: uเสียงเคาะประตูดังขึ้น ผักกาดจึงไปเปิดดูก็พบว่าผักบุ้งเอาชุดบุรุษพยาบาล
ที่ห้องพักพยาบาลมาให้เปลี่ยนและถามว่า....
9 P6 K7 o# e& Q3 n"กินข้าวยังอะกาด ดูหน้าซีดๆ อีตาปลานิลแกล้งไรเปล่า"
, G# V5 O. M  p% B: d
ผักบุ้งเดินเข้ามาในห้องตรงโซฟาเเล้วนั่งคุยกับเพื่อนรัก โดยที่เตียงปิดม่าน
! J9 k. L; |5 ~/ N2 @( iไว้เพราะปลานิลหลับแล้วจากฤทธิ์ยาและร่างกายที่บาดเจ็บ ผักกาดจึงพูดว่า..
"เปล่า กาดกินข้าวต้มไปแล้วขอบใจนะ เออแล้วกวางตุ้งกับต้นหอมอะ"
"ออกไปกับรถกู้ภัยพี่ปลากราย มีเหตุแจ้งว่ารถชนกันเดี๋ยวคงมากันแหละ
: o& _% w- \' `- A7 ~- C- z4 ~+ g% d1 @แล้วนี่แกจะไปอาบน้ำก่อนไหมหรือจะอาบที่ห้องคนไข้"
2 P1 R; h6 `' O8 P# @' S"คงเป็นอย่างงั้นแหละ ดูจะกลัวๆพวกเราเอาคืนมั้ง"
* D* c1 c7 F* h* q5 i"5555"
ผักบุ้งถึงกับขำเมื่อได้ยินคำพูดของผักกาด แล้วพูดเบาๆว่า...
"ไอ้กวางตุ้งมันก็แค่อำเล่น ใครจะกล้าทำ ก็อย่าที่กาดบอกแหละขนาดโจร
  j+ b; P9 E0 |6 k+ Rที่โดนยิงมาเรายังต้องรักษาและช่วยเหลือ ถึงปลัดเขาจะชั่วกับแกแต่จรรยาบรรณ
แห่งความเป็นพยาบาลก็ต้องรักษา เดี๋ยวคือนนี้กูอยู่วอร์ดมีไรก็เรียกละกัน"
# }$ r5 h, K( ?* ^) N"อือ ขอบใจนะเพื่อน เออฝากชาร์ดคนไข้ไปด้วย"

% d: v7 i9 q1 Eพยาบาลผักบุ้งเดินออกจากห้องไป ผักกาดก็ลุกขึ้นไปดูปลานิลที่นอนหลับอยู่
"หนาว หนาวเหลือเกิน หนาว หนาว"
, G- N" ?3 z  U: gปลานิลละเมอออกมาผักบุ้งจึงจับตัวดู....
1 \+ ]  D- w6 I0 M# U/ F  w"ตัวก็ไม่ร้อนนี่ ปลานิล ปลานิล ปลานิล เฮ้ยยยย อีตาบ้าเล่นไรเดี๋ยวก็โดน
; D5 [& {- S2 O: W* c$ Pแขนข้างที่หักหรอก"
ปลานิลดึงผักกาดลงมากอดและหอมแก้มของผักกาดไป 1 ฟอด ผักกาดจึง
' _/ t( L9 L& R5 P) [6 R$ R
ตีแขนไปเบาๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ผลอยหลับไปโดยที่ผักกาดนั่งฟุบลงที่เตียงข้างๆ
3 D3 _5 p4 U2 }' s* Q! U0 uคนไข้จอมวางแผน...
, L  }4 M) ?* v* V8 p% ^! b
8 H. T/ }! W1 [  M4 {3 y' N6.30 น.ร่างกายของพยาบาลหนุ่มก็ตื่นขึ้นอัตโนมัติ เจ้าหน้าที่ได้นำชุดคนไข้
มาให้ปลานิลได้เปลี่ยน ผักกาดจึงลุกขึ้นไปรับชุดจากเจ้าหน้าที่เเละเตรียมของ
อาบน้ำไว้ให้ปลานิล และทันใดนัดเจ้าหน้าทีโภชนาการนำมื้อเช้าพร้อมยามา
2 X2 {% t7 [( q9 q2 u& N9 L6 pให้เช่นกัน....
( y* W2 a4 g2 h" H/ g"โห ผักกาดได้นอนไหมเนี่ย ขึ้นเวรมา 3 วันติดแถมยังโดนแกล้งให้มาเฝ้าไข้
8 _# G4 t8 O  _อีปลัดปลาไหลอีก"
% b/ z/ B5 M" i( {. e4 tนักโภชนาการเพื่อนของผักกาดพูดขึ้น ปลานิลที่ตื่นมานานแล้วก็รู้สึกผิดที่หัก
อกผักกาด คนทั้งตำบลคงเกลียดเขามากเลยสินะเนี่ย ผักกาดจึงพูดไปว่า...
/ _$ K$ v; X# v"ไม่ได้แกล้งหรอกเจได หมดฤทธิ์แกล้งแล้ว เมื่อคืนก็ได้นอนอยู่ ขอบใจนะ"
1 C; ~: @& n& K4 q+ K  k9 C+ q"เออ นี่อาจารย์หมอฝากมื้อเช้ามาให้ข้าวต้มปลาของชอบแก แล้ววก็เต้าทึง
' Y, m- r, R) uน้ำลำไยหลานน้อยและก็ปลาท่องโก๋ใส่สังขยาใบเตย กินให้หมดด้วยอาจารย์
% h4 p  s: ?0 ]% L0 M; h* cหมอไปซื้อให้แกเองเลยนะ"
* R' ]- O" v) s% a" X"อ้าวแล้วอาจารย์หมอออกเวรเเล้วเหรอ"
: O3 K  W1 O- O"ยังอะเมื่อคืนรับเคส ก็คงรอตรวจอีปลัดปลาไหลเสร็จก็คงออกเวรแล้วหละ"
$ _1 Y* h, S& g$ T4 P9 V% ?9 J"555เจได แกก็เนอะเขาชื่อปลานิล"
"ปลาไหลอะถูกแล้ว เออระวังถ่านไฟเก่าดีดี อาจารย์หมอข้าวตังเขารักแกมาก
ทั้งโรงบาลเชียร์แกกับอาจารย์นะ โดยเฉพาะแก๊งผักใบเขียว"

, B+ P6 ^/ b' J& H* M: X% v2 {ปลานิลได้ยินทั้งหมดก็ชักหวั่นใจข้าวตังเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของปลัดปลานิลสมัย
8 i! s7 }; {. U8 {9 n2 Xเรียน ม.ปลาย พ่อเป็นรัฐมนตรี ก.สาธารณสุข แถมเรียนเก่งนิสัยดีไม่เจ้าชู้
ซึ่งมันตรงข้ามกับปลานิลทุกอย่าง ปลานิลมีดีแค่บ้านรวย พ่อเป็นนายตำรวจ
ยศพันตำรวจโท ปลานิลเจอศึกรอบด้านแบบนี้เขาจะทำยังไงดีเพื่อให้ได้ใจของ
; t+ r5 R- K7 H! z( S0 \! Q/ Z6 ]ผักกาดกลับมาทั้งหมด....
) M5 A8 ]9 D8 d  x' \' _1 L5 M
0 T3 ~8 _" h5 l. V! j"ตื่นแล้วหรือคุณ ทำไมตื่นเช้าจัง"
ปลานิลพูดขึ้นเมื่อผัดกาดเดินเข้ามาเปิดม่านที่เตียงหลังจากเจไดออกไป
"นายนั่นแหละรีบตื่นทำไม เอ่อตื่นก็ดีแล้วอายน้ำก่อนไหมกาดเตรียมชุดให้แล้ว"
& B+ @5 B8 V' p: gปลานิลได้ยินแบบนี้จึงคิดแผนชั่วออกมาได้ว่า...
+ R) G! Y4 u6 Q. C. [( Y3 I9 k% g/ O"ก็อยากอาบนะคุณ แต่แขนผมหักแบบนี้จะอาบยังได้ ลำบากน่าดู เอ่อ..คุณ
เองก็ยังไม่ได้อาบนี่ อาบด้วยกันไหม"
- E# n" a  s1 y# ?8 L& F' u  p"ไม่ได้ ผิดกฎ เดี๋ยวมีคนเปิดห้องเข้ามาจะทำไง เอ้างี้เดี๋ยวฉันให้บุรุษพยาบาล
มาช่วยนายละกัน"
' T2 b# U$ F2 V! U+ q  h"โห ไม่เอา ไม่อาบละนอนเหม็นอยู่แบบนี้แหละ"
ปลานิลเริ่มงอแงอ้อนคุณพยาบาลหนุ่มหล่อ ผักกาดจึงพูดว่า...
"เออ...ก็ได้ รอแปป"
( M7 M" d% v9 v" sผักกาดโทรหาพยาบาลหน้าหวอดว่าจะขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนอย่าเพิ่งให้ใคร
เข้ามาคนไข้หลับอยู่ ปลานิลยิ้มร่าแบบมีความสุขจากนั้นผักกาดก็พยุงปลานิล
เข้าไปในห้องน้ำ...
9 S9 s* y: L, J7 E' H9 n3 F- f
ภายในห้องน้ำที่แยกโซนเปียกโซนแห้ง
* q' b0 J3 E7 L0 H+ ]0 lผักกาดพาปลานิลมาถอดชุดออกตรงพื้นที่แห้งนับเป็นครั้งแรกที่ผักกาดได้เห็น
  V9 r, m2 q! e2 m4 q# {5 g1 p/ [ร่างกายกำยำของปลานิลอีกครั้งหลังจากที่เลิกลากันไป ปลานิลถอดหมดจนตัว
5 X& i: u' t# X2 _8 cสุดท้ายคือ กกน. ท่องกลางหว่างขาก็ตื่นตัวขึ้นมาแบบอัตโนมัติซึ่งมันไม่เคย
ตื่นตัวเต็มที่แบบนี้มาก่อน
  J0 U+ d; c6 I"ไม่ถอดหรือคุณ"
- p) }8 U" P, d4 C' v6 L5 t" nปลานิพูดขึ้น ผักกาดจึงพูดว่า...
"จะถอดยังไงก็มันเขินนี่"
"ไม่ต้องเขิน ผมเห็นคุณมาหมดทุกจุดแม้แต่ปานแดงที่แก้มก้นซ้ายคุณ ผมก็
% l8 A9 H3 X+ S' O; m, L# h% Pเห็นมาแล้ว มาผมถอดให้"
' v) f* W4 a, ^0 y" o"ไอ้บ้า อย่านะ"
. Z' c' C+ `, O% ]ปลานิลใช้มือข้างที่แขนไม่หักเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของผักกาดออก แต่มันก็
ทุลักทุเล ผักกาดจึงตัดสินใจถอดเสื้อผ้าเองจนไม่เหลืออะไรปิดกันสายตาของ
6 U8 Y. A  E+ B& \ปลานิล...
"เฮ้ยคุณไม่มีอารมย์หรือครับ ทำไม่เงียบเชียว"
"ทะลึ่งละนาย ฉันทำงานขึ้นเวรมา 3 วันละเอาอะไรมาแข็ง ไม่ใช่นายนี่ยื่น
เฉยๆ"
ผักกาดถูกสบู่ให้ปลานิลพร้อมทั้งใช้เจลล้างตรงจุดนั้นให้ด้วย มันยิ่งทำให้ท่อน
& m7 A0 A: S5 M1 p  aของปลานิลแข็งขึ้นจนมีน้ำใสๆไหลออกมา จากนั้นปลานิลก็หักตัวมาจูบปาก
กับผักกาดพร้อมกับแลกลิ้นกัน ซึ่งผักกาดก็ให้ความร่วมมือดีมากนั้นก็เพราะ
ผักกาดไม่เคยลืมปลานิลเลย
0 O0 _- H7 j% V# X"โอ๊ยย โอ๊ยยยยกาดครับกาด โอ๊ยยยจะแตกแล้วโอ๊ยยยโอ๊ยยย"
4 D/ z8 q9 \' w$ L" Gผักกาดใช้มือชักว่าวให้ปลานิลจนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมา ทั้งคู่จึงกอดกันภายใต้
9 O3 z0 |. x; Cฝักบัว ปลานิลยืนดูผักกาดอาบน้ำต่อจนเสร็จทั้งคู่จึงเช็ดตัวให้กันจนตัวหมาด
2 U, U( N3 a8 V4 L, T% [. Nผักกาดจึงทาโลชั่นและดูแลตัวเองตามปกติจนกระทั้งใส่ชุดบุรุษพยาบาลชุดใหม่
) V& ?. Y* ?  u. o& q" d1 xเสร็จเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตว่าพยาบาลกับคนไข้อาบน้ำด้วยกัน ปลานิลที่ยืนดูจน
ผักกาดแต่งตัวเสร็จและจัดของในห้องน้ำเรียบร้อยก็เข้ามากอดผักกาดจากทาง
ด้านหลังและพูดว่า....
. G* }; l3 v: }' e$ `"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมผักกาด ผมรู้ตัวแล้วว่าผมทำผิดและไม่มีใคร
' ~9 f3 ]. ^/ Pรักผมจริงเท่าคุณ ใช่ผทอาจสู้ข้าวตังไม่ได้ตั้งแต่สมัยเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมีไม่
8 O$ Y; D" J# G1 J$ ^) @น้อยกว่ามันก็คือความรักที่มีต่อผักกาด"
" \( ?5 j; i7 O" c% W9 H"ปลานิล ฉันเองก็ไม่เคยลืมนายเหมือนกัน ถึงแม้นายจะแต่งงานกับโจ้จริง ฉัน
% a% ^: U! f" K; y( Pเองก็คงคิดกับหมอข้าวตังเกินเพื่อนหรือพี่น้องไม่ได้จริงๆ ถ้าฉันรักนายและให้
) G* _% N' J$ Y( _! [3 w) {: w0 Vโอกาศนายใหม่นายอย่าทำฉันเสียใจอีกได้ไหม พิสูจน์ได้ไหมว่านายเปลี่ยน
เป็นคนใหม่ได้แล้วจริงๆ"
"ได้ดิ ผมสัญญา นั้นเราเป็นแฟนกันอีกครั้งนะผักกาด"
- _$ b* b8 d0 \"หือ...ใจเย็นถึงเมื่อวานนายจะมากับรถฉุกเฉิน แต่รักครั้งนี้ฉันให้นายฉุกเฉิน
. _  N# j8 n. T+ o# L- z9 cไม่ได้ นายต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ก่อนเพราะรสรักครั้งนี้ไม่ฉุกเฉินแน่นอน"
"ว๊าวว แค่นี่ผมก็มีแรงใจแล้วคุณ ต่อให้คนทั้งตำบลจะเกลียดผม ผมก็ไม่กลัว
& E- {7 w+ E# V! o$ @% |" A% \' j8 |5 jเพราะคนเดียวที่ผมรักคือคุณ"
1 O& u. v* ^  k$ a; o3 a1 d7 dทั้งสองคนจูบปากกันอีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ว่าหมอข้าวตังแอบเข้ามาได้ยินและแอบ
เห็นภาพบาดตาที่ประูห้องน้ำปิดไม่สนิท หมอข้าวตังเข้ามาโดยไม่มีคนแจ้งว่า
0 m7 V2 i: D1 ~" h$ Z1 r& \ห้องปลานิล ผักกาดขออาบน้ำก่อน คุณหมอจึงแอบเดินคอตกออกไป....
; b& A1 _6 d. m9 J/ e" S, g
9 O# Y$ U% {# Q) i+ m7 ]8 rหลังจากนั้นผักกาดก็พยุงพาปลานิลเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ทั้งคู่แต่งตัว
เรียบร้อยแล้ว ผักกาดเตรียมมื้อเช้าและยาไว้ให้ปลานิล...
2 x9 W. S# N, j. C9 |4 U"คุณไม่กินด้วยกันเหรอ ผมได้ยินนะว่าไอ้หมอซื้อของชอบคุณมาให้"
"ไม่อะ ฉันกลัวนายเจ็บ จนจุก"
: O; V0 x/ m6 ~1 I5 |"คุณแคร์ผม ทั้งที่ผมทำร้ายคุณ ผักกาดผมสัญญาว่าจะไม่ให้คุณเสียใจเป็น
/ h9 z' n# j2 s) Cครั้งที่สองแน่นอน คุณกินของไอ้หมอเถอะมันจะได้ไม่เสียใจ อย่างน้อยเราก็
ยังเป็นเพื่อนกันได้"
$ b2 R1 I0 M' k0 i/ Y0 D) b; M"ขอบใจนะนาย อือดูเป็นคนมีเหตุผลขึ้นมาเลยนะนาย"
' u1 Y- C2 J2 R$ X"ก็พ่อคุณเป็นนายพล ยศสูงกว่าพ่อผม หากผมไปปรับปรุงตัวพ่อคุณได้เก็บ
ผมแน่น นั้นวันนี้คุณต้องนอนพักกับผมที่ห้อง ผมจ้างคุณส่วนตัวแล้วนะ"
# e# q; b. a: S& s& I+ |8 }ทั้งคู่นั่งทานข้าวด้วยกันที่โต๊ะอาหาร หมอข้าวตังแอบดูแบบหมดหวังกับคน
, v2 r, V* `/ S* Z0 `. Tที่ตนรักจึงเดินมาที่หวอดเพื่อดูรายงานอาการเมื่อคืนของปลานิลอยากให้ยา
ที่ทำให้พิการตลอดไปแต่หมอก็ทำไม่ได้ หรือนี่เรากับผักกาดจะเป็นได้แค่
  V6 q1 Q7 w: e, F. H: [! C0 l/ {เพื่อนจริงๆ กวางตุ้ง ผักบุ้ง ต้นหอม และเจได จึงพูดกันที่หวอดว่า...
"เฮ้อ.... ไอ้กาดนะไอ้กาด อาจารย์หมออกจะดีกว่าไอ้ปลาแรดนั่นทำไมนะ
+ m" D% |6 m0 L; Uต้องกลับไปคบกันอีก"
' h6 ?' l! w# Z' r! _4 O# p"กวางตุ้ง คนมันจะเป็นคู่กันยังไงก็ต้องได้คู่กัน ถึงปลัดจะชั่วแต่ถ้าผักกาด
7 Q$ F' C6 t: Aมันรักของมัน เราเป็นแค่เพื่อนจะทำไงได้ว่ะ"
; h6 m0 k& |- ?- Z"เออไอ้บุ้งพูดถูก กูว่าเราดูมันอย่างห่างๆนี่แหละดีแล้ว เจได เจได อีเจได"
. W* `, z4 g# [6 _' j9 m% Mต้นหอมเรียกชื่อเจไดที่มองหมอข้าวตังอย่างเหม่อๆและแอบสงสารหมอ
" ^4 z; L$ \1 N& }! H. e
; ]3 L0 {3 A4 w# {) v, |: B"อะไร เรียกซะดังเชียวจารย์หมอทำงานอยู่"
' j: ?/ O. |' F' ]เจไดพูดขึ้นผักบุ้งจึงพูดว่า...
"เอาของว่างให้อาจารย์หมอยัง"
8 ^8 |) w+ V! I3 w# ^' `"เออ ลืม นั้นไปก่อนนะ"
"เดี๋ยว....."
"มีหยังกวางตุ้ง"
/ J/ ~1 Z+ `9 L7 ~% X6 M- }"มื้อเที่ยงฝากใส่สลอดในอาหารอีปลานิลด้วยหมั้นไส้"
กวางตุ้งพูดขึ้นแบบแค้นๆ จากนั้นเจไดก้เอาของว่างน้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋มาให้
  x& S2 d: ^% ^' s. l$ p" _" Rอาจารย์หมอข้าวตัง อาจารย์หมอยิ้มให้แล้วขอบคุณเจไดไปดูเหมือนเจไดจะดีใจ
* R  S' ]2 x; m/ Wเหมือนโดนบอกรัก......
* A: w  d$ P2 ~2 b
"ไง ไอ้ตัวแสบ โดนนางตัวเล่นซะสาหัตเลยไง"
เสียงเอ่ยทักดังขึ้นเมื่อ พ.ต.ท.อนิรุทและคุณหญิงพมพ์ลดา พ่อกับแม่ของปลัด
ปลานิลมาเยี่ยมลูกชาย ...
1 {- @& ?3 }- h6 L"พ่อ ดำเนินคดียัง จัดตบทรัพย์และพยายามฆ่าไปเลยนะพ่อ"
6 F) n4 H) l  z. t"ถุย อยากดังแบบฉาวโฉ่หรือไง แค่นี้พ่อก็ขี้เกียดแก้ข่าวแล้วแกนี่นะมีทองคำ
+ s& H5 m7 o. ]- A, z3 g1 j5 j: nอยู่ในมือแต่ดันไปเอาก้อนขี้มาเล่น สุดท้ายเป็นไงเหม็นไปหมด"
ผู้พันรุทดุลูกชายไปชุดใหญ่ ปลานิลจึงหันไปอ้อนแม่.....
"คุณแม่ครับ ดูคุณพ่อดิ แล้วนี้คุณแม่ซื้อผลไมมาให้ผม...."
" `  a% F) H5 C" \7 o"เสียใจ นี่ของลูกชายฉัน"
$ u- d4 |0 D6 \! G  L! b; C"ก็ผมไง"
"เสียใจฉันหมายถึงหนูผักกาด ขอบใจนะหนู ขอบใจจริงๆ เห็นตากวางตุ้งบอก
ว่าหนูยังไม่ได้พัก แม่ก็เลยซื้อผลไม่มาฝาก ส่วนนี่ของแกน้ำใบบัวบก ตาปลานิล"
7 M" w' x6 F# t! x% s) Eคุณหญิงแม่พูดขึ้นผักกาดจึงตอบไปว่า....
# `: K( E" U! X( F6 o: |) y"ขอบคุณ คุณอาทั้งสองท่านนะครับ กาดไหวครับ เดี๋ยวกาดปลอกให้คนไข้
4 O) j0 |) z  H# [4 x+ ~- Xแล้วกันครับ"
"หือ หนูกาดเรียกอาได้ไง เรียกแม่กับพ่อดีกว่าน่าฟัง"
ผักกาดยิ้มแบบเขินๆ ถึงแม้จะเลิกกับปลานิลไปเกือบสามเดือนแต่พ่อแม่ของ
# n! b6 K9 |0 h( Z+ Nปลานิลกับรักและเอ็นดูผักกาดมากกว่าโจ้ที่เป็นแฟนจนเกือบจะได้แต่งงานซะอีก
; t3 e+ J5 N! i. R- j8 K3 Tนั้นก็เพราะผักกาดมีความเหมาะสมทั้งฐานะการศึกษา งานบ้างานเรือนนี่เลิส
รู้จักเก็บเงินไม่ฟุ่มเฟือยต่างจากโจ้ที่เข้ามาเพื่อหวังเผาผลาญ ตอนนี้ผักกาด
( c9 _- d' v! v2 |2 T3 dกำลังปลอดส้มและแอปเปิ้ลพร้อมล้างองุ่น คุณหญิงแม่จึงพูดว่า...
"เป็นไง ง้อได้ไหมสะใภ้ของแม่"
. I+ r8 C+ @; C# t7 `"ได้ครับ แต่....(ปลานิลจึงพูดให้แม่กับพ่อฟัง คุณพ่อจึงพูดขึ้นว่า...)
% f. \& V  K' D/ q3 L" g"ก็ยังดี ที่เขารักแก จำไว้นะ พลเอกสาธิต ท่านเป็นคนที่เจ็บแล้วจำ ถ้าแก
& g( y% [6 j; R( b: Q+ U- B5 @, [ทำเจ้าผักกาดเสียใจรอบนี้ แกได้ไปอยู่ในเจดีย์กับปู่ย่าเอ็งแน่นอน"
- a0 U' Q3 x+ x4 j5 d/ F- N"ครับพ่อ"
1 V5 u  b7 G( ?9 |"จำไว้นะสะใภ้แม่ต้องเป็นผักกาดคนเดียวเท่านั้น ส่วนอีโคมเขียวแกห้ามยุ่ง
กับมันเด็ดขาด ไม่งั้นแม่นี่แหละจะเด็ดพวงแกออกเอง"
' d! u! G5 F) |"โห... ครับแม่ ได้ครับ"
"พวงมหาภัยทั้งพ่อทั้งลูกไม่รู้มันจะอลังการกันไปถึงไหน"
5 _9 b; ]5 U- ~& W. N
, v0 |2 `3 K; ^+ w* g) H- tทันใดนั้นหมอข้าวตังก็เข้ามาตรวจและเยี่ยมไข้พร้อมกับกวางตุ้งคู่ปรับปลานิล
"สวัสดีครับ คุณลุงคุณป้า"
6 d0 h& G& A% I: Q5 {"สวัสดีจ้ะหมอข้างตัง ตากวางตุ้ง"
; m  x) I0 \4 sคุณหญิงแม่เอ่ยทักและรับไหว้ ผักกาดจึงยกจานผลไม้มาที่โต๊ะวางอาหาร
ของคนไข้ข้างเตียง จากนั้นก็พยุงปลานิลนั่งพร้อมทั้งทำตามคำแนะนำของ
0 z' u, W" Y  O$ L" pหมอข้าวตัง ซึ่งหมอและเพื่อนก็มองดูแล้วยังไงถ่านไฟเก่าก็ลุกแน่นอน
"โดนนี้ร่างกายโดยรวมถือว่าฟื้นตัวดีนะครับ แขนที่หักอาจใช้เวลานิดนึง
% T1 p1 ?  ]7 n( K7 o- nในการสมานกระดูกให้เชื่อมกันอาจต้องใสเฝือกไปก่อนสักระยะนะครับ"
"แล้วแบบนี้กู เอ๊ย ผมจะต้องอยู่โรงบาลอีกกี่วันครับหมอ"
"2 -3 วัน หากไม่มีอาการแทรกซ้อนครับปลัด"
"น่าจะไม่อะไรแทรกซ้อนครับกลัวแต่จะมีอะไรแทรกแซง"
" G  A9 t- W2 S1 Eปลานิลพูดขึ้นเหมือนจะเปิดประเด็นขิงในยกที่ 1 แต่มีเหรอที่หมอข้าวตัง
จะยอม...

ยกที่สอง หมอข้าวตังจึงพูดว่า...
"อือ...ใช่ครับอันนี้น่ากลัว ทำตัวดีดีครับจะได้ไม่มีอะไรแทรกแซงได้รักษา
% F. Z3 `0 Q( z6 ?# c. `สันดาน เอ๊ยไม่ใช่รักษาอาการดีดีครับ"
"ได้ครับ ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่ให้ยาดีกับผมในการรักษา อย่าป่วยนะ
7 v+ Q& u! [9 p( ~หมอ ยานี้ผมสั่งซื้อเฉพาะไม่มีแบ่งขาย"
1 M0 T/ c% _) I- f"ไม่เป็นไรครับ ถ้าคุณไม่เห็นคุณค่าของยาวันไหน ผมนี่แหละจะเสิร์ฟยา
พิษให้คุณเอง อย่าลืมนะครับถึงผมจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกแต่ผมก็พร้อม
( x$ E2 a' ?2 p+ n9 oและยินดีรักษาของดีเอาไว้"
. F1 E2 D0 a  F5 |9 U"คารมสำนวนหมอนี้มันเป็นต่อจริงๆ คงใช่สำนวนกับอีกหลายคนสินะครับ"
"คนอย่างผมปลัดก็น่าจะรู้ดีนะครับว่าเป็นคนอย่างไร ถ้าผมได้สักครึ่งของ
คุณผมคงไม่ให้ยาดีแก่คุณหรอกครับ"
หมอกับคนไข้แลกกันคนละหมัดแบบนี้ กวางตุ้งดูท่าจะไม่ดีจึงพูดว่า....
. e% U% ~+ n0 |5 n0 p"อาจารย์หมอครับ เดี๋ยวเรามีตรวจห้องอื่นต่อกวางว่าให้คนไข้พักผ่อน
2 Q1 @& w2 g$ F2 x% f) Fดีกว่านะครับ ผักกาดก็จะได้พักด้วย"

6 X1 X$ @0 f: l( C- m3 Q: Kปลากรายที่มาด้วยกับพ่อแม่ของปลานิลจึงพูดว่า....
"แหม คุณบาลก็นานๆเพื่อนรักเขาจะคุยกันก็ให้เยี่ยมไข้กันอีกหน่อย...."
"นี่เรียกดีดี คุณบุรุษพยาบาล เรียกบาลเบินอะไรัน ถามหน่อยนะนี่ห้อง
* p1 L; `4 b# p' y; J7 m. cพักฟื้นไม่ใช่ห้องจัดเลี้ยงรุ่นหย่ะ"
! j, S1 m' @& O1 f# G/ q"เหรอครับ คุณนางพยาบาล"
$ _" `* d5 D' `* i- c- A2 P"นางพ่องมึงสิ ไปเถอะครับอาจารย์หมอ ไปก่อนนะเพื่อนหาเวลานอนพักด้วย
มีอะไรก็กดเรียกได้ ถ้าโดนรังแก"
"เดี๋ยว คุณจะไปไหนคุณบาล"
"พยาบาล"
6 E  b/ a: f( b. }. {  Q5 w& L"เออนั่นแหละ วันนี้คุณมีนัดกับผมออกให้ความรู้การปฐมพยาบาล หรือคุณ
' W$ l6 j+ M4 C( E( Fจะเบี้ยวนัดผม"
"ถ้าเบี้ยวจะทำไม"
% b6 h& R7 l# G! x6 h+ B  V"ได้ นั้นผมก็จะโทรสั่งไก่ทอดเจ้าดังมาให้คุณกินมื้อเที่ยง"
"อีตาเวรนี่ เออไปก็ได้ ขอตัวครับอาจารย์หมอ"
กวางตุ้งผู้ซึ่งไม่ยอมใครนอกจากปลากรายไก่ทอดคนนี้เท่านั้น

7 Q4 V3 b  Z1 f) `เมื่อทุกคนออกไปแล้วก็เหลือแค่ปลานิดกับผักกาดทั้งคู่กินผลไม้และดูทีวีจนผักกาด
7 D1 f& L/ Q4 D% p8 Y6 \4 zเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยหลับลึกแบบไม่รู้ตัว ปลานิลจึงฝืนแขนประครอง
ผักกาดขึ้นนอนบนโซฟาที่ปรับเป็นเตียง หลีไฟ ปิดทีวี ห่มผ้าแล้วนอนกอด
พยาบาลหนุ่มจนหลับไปด้วยกันบนนเตียงโซฟานุ่มๆกับไออกอุ่นๆของปลานิล
! J0 }7 T- i! N+ l" H$ w8 ]ที่ทำให้ผักกาดหลับยาวจากความเหนื่อยล้า
& s9 {  P. q9 j; Q" ?) q! m( J"คุณนี่นะ ไม่หวก็ไม่ยอมพัก นอนนะครับผมจะปกป้องคุณเอง จะว่าไปก็น่าลัก
หลับเหมือนกันนะเนี่ย ฝันดีนะครับที่รักของผม....."
* h) C0 H+ F7 @1 j! u7 }  K  A; |
8 b8 z% B2 R4 p. q( n7 Jดูท่าสงครามนี้จะไม่จบง่ายๆแน่นอน หมอข้าวจะทำอย่างไรต่อไปและปลานิลจะ
พิชิตใจผักกาดได้ครบทุกห้องอีกครั้งหรือไม่ ฝากติดตามต่อด้วยนะครับ....
0 h& V2 [, I: e

jor686868

ขาดมะเขือยาวไป555555 หยอกๆ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xfone

รอตอนต่อไป

premakung

เจ้าชู้นักนะอิตาปลาไหล

Pexm

รอตามค้าบ

Anavin

manuswin

ขอบคุณครับ

J.Scot

ขอบคุณมากครับ

papae5za

.ใจจ้า

xoman

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ