The Ambulance รสรักไม่ฉุกเฉิน EP.2

Maximam

6 g! U( D( B3 g3 W( o/ O/ o& Vหลังจาที่ปลานิลและผักกาดกินข้าวต้มรอบดึกเสร็จ ผักกาดก็พยุงปลานิลไป
เข้าห้องน้ำ แปรงฟันและพาขึ้นเตียงนอน ....
"จะตีหนึ่งละ นอนได้แล้วเดี๋ยว 7 โมงได้ตื่นทานข้าวทานยา อาจารย์หมอน่า
2 u/ Y+ n1 q" g8 u3 W' M/ sจะเข้าเยี่ยมไข้ 8โมงครึ่ง"
5 b& D: h: T  p+ \6 V, B8 @
0 E# b. x, Q7 D* i4 t4 z9 m  ~ผักกาดพูดขึ้นจากนั้นก็ห่มผ้าให้ปปลานิล ปลานิลจึงจับข้อมือผักกาดไว้ด้วย
- W( r% J  u8 a, ?+ B/ |แขนซ้ายเพราะแขนขวาหัก ....
"เดี๋ยวคุณ คุณจะไปไหน จะทิ้งผมเหรอ"
; f. R) L& I$ g: @"ผมจะไปหอ ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเดี๋ยวผมมา"
: V# D6 O" f5 Y"ไม่เอา ไม่ให้ไป คุณต้องอยู่กับผม เหนื่อยก็ขึ้นมานอนข้างผมนี่มา"
4 W) K  {" ?2 v  Y"แขนหัก ยังจะซ่าอีก นอนไป "

  A) ~% A) v5 u0 T" ^* n  b1 K1 D& Qปลานิลไม่ยอมหลับตาและจับข้อมือผักกาดเอาไว้ จนผักกาดต้องยอม
- f! v' v, y# @; h9 V$ O"เออ.. ไม่ไปแล้ว เดี๋ยวนั่งอยู่ข้างเตียงนี่แหละ นอนหลับพักผ่อนได้แล้ว"
/ V4 s, \5 N7 w0 V% |"คุณนี่น่ารักตลอดเลย ผมขอโอกาสเริ่มต้นใหม่กับคุณได้ไหม"
"ไม่ ยังไม่อยากเจ็บ นอน...."
ปลานิลแกล้งนอนหลับตาจนผักกาดคิดว่าหลับแล้ว เขาจึงลดไฟที่หัวเตียง
ลง จากนั้นก็จับที่แก้มของปลานิลและพูดเบาๆว่า...
"เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจเลยสินาย ฉันเองก็เคยเจ็บเมื่อตอนที่นายทิ้งฉันไป ฉัน
7 }& w' o9 X8 W$ fยอมรับว่ายังรักนายไม่เคยเปลี่ยน แต่ถ้าจะให้ไปรักนายตอนนี้ฉันก็ทำไม่ได้
* b7 M$ H' c( h4 O. h% Q9 [, g  Gเหมือน เข้าใจนะ รู้นะว่ายังไม่หลับ"
. ?* l8 Q1 [0 d/ ^, u; w- [- S2 iผักกาดพูดจบ ปลานิลจึงพูดว่า....
' |/ r, ~! k/ A, t, Q7 E"เอ้ารู้ได้ไงว่าผมแกล้งหลับ"
"ฉันเป็นพยาบาลนะนาย ทำไมจะดูไม่ออก นั้นก็นอนดีๆ เดี่ยวไปเก็บโต๊ะ
. T5 o$ m3 i$ Kกินข้าวก่อน"
8 M+ H/ e4 E! I+ L( I0 [
( y, P1 |8 ]; S3 |: r2 qปลานิลมองดูผักกาดทำงานต่างๆ ทั้งเก้บโต๊ะ แยกขยะในห้อง วัดความดัน
วัดไข้ให้ปลานิล ปลานิลก็ยิ่งรู้สึกแบบผิดสุดๆที่ทิ้งทองคำไปเอาทองม้วน

) d- b2 O& p; G+ `% }8 M/ Lก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตครับ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผักกาดจึงไปเปิดดูก็พบว่าผักบุ้งเอาชุดบุรุษพยาบาล
ที่ห้องพักพยาบาลมาให้เปลี่ยนและถามว่า....
) u( @) _9 k+ V% V1 d"กินข้าวยังอะกาด ดูหน้าซีดๆ อีตาปลานิลแกล้งไรเปล่า"

: w' K6 u& r2 |  }) aผักบุ้งเดินเข้ามาในห้องตรงโซฟาเเล้วนั่งคุยกับเพื่อนรัก โดยที่เตียงปิดม่าน
$ z' X" c7 N5 u* U# a; a; rไว้เพราะปลานิลหลับแล้วจากฤทธิ์ยาและร่างกายที่บาดเจ็บ ผักกาดจึงพูดว่า..
5 a# A8 }& ~3 A! k4 Q2 n"เปล่า กาดกินข้าวต้มไปแล้วขอบใจนะ เออแล้วกวางตุ้งกับต้นหอมอะ"
"ออกไปกับรถกู้ภัยพี่ปลากราย มีเหตุแจ้งว่ารถชนกันเดี๋ยวคงมากันแหละ
5 u1 i: \# F. G' L1 K  Vแล้วนี่แกจะไปอาบน้ำก่อนไหมหรือจะอาบที่ห้องคนไข้"
; g/ w: V, g: ~. y  g- U, q9 M"คงเป็นอย่างงั้นแหละ ดูจะกลัวๆพวกเราเอาคืนมั้ง"
9 K0 Y- U" x9 ]"5555"
ผักบุ้งถึงกับขำเมื่อได้ยินคำพูดของผักกาด แล้วพูดเบาๆว่า...
"ไอ้กวางตุ้งมันก็แค่อำเล่น ใครจะกล้าทำ ก็อย่าที่กาดบอกแหละขนาดโจร
2 O; i% Q  y8 r4 A( A4 E# Jที่โดนยิงมาเรายังต้องรักษาและช่วยเหลือ ถึงปลัดเขาจะชั่วกับแกแต่จรรยาบรรณ
: p* ~! L1 ?: x' T) F% iแห่งความเป็นพยาบาลก็ต้องรักษา เดี๋ยวคือนนี้กูอยู่วอร์ดมีไรก็เรียกละกัน"
7 f/ P& y# d) ?5 w9 k4 n% S$ I"อือ ขอบใจนะเพื่อน เออฝากชาร์ดคนไข้ไปด้วย"

8 k% T9 E1 q8 Pพยาบาลผักบุ้งเดินออกจากห้องไป ผักกาดก็ลุกขึ้นไปดูปลานิลที่นอนหลับอยู่
2 {& ]2 V0 N+ [! l& w"หนาว หนาวเหลือเกิน หนาว หนาว"
ปลานิลละเมอออกมาผักบุ้งจึงจับตัวดู....
% b, w: W) E' p"ตัวก็ไม่ร้อนนี่ ปลานิล ปลานิล ปลานิล เฮ้ยยยย อีตาบ้าเล่นไรเดี๋ยวก็โดน
. J. h$ c/ ^9 Aแขนข้างที่หักหรอก"
6 |7 k9 N" r3 A# A$ z6 Jปลานิลดึงผักกาดลงมากอดและหอมแก้มของผักกาดไป 1 ฟอด ผักกาดจึง

ตีแขนไปเบาๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ผลอยหลับไปโดยที่ผักกาดนั่งฟุบลงที่เตียงข้างๆ
  _: k5 R2 D/ C5 @+ zคนไข้จอมวางแผน...

; x1 q+ X# r" l2 e6 }/ ]* y6.30 น.ร่างกายของพยาบาลหนุ่มก็ตื่นขึ้นอัตโนมัติ เจ้าหน้าที่ได้นำชุดคนไข้
1 N+ E; `% `2 s/ n6 _มาให้ปลานิลได้เปลี่ยน ผักกาดจึงลุกขึ้นไปรับชุดจากเจ้าหน้าที่เเละเตรียมของ
: g; x. O& @- \$ `อาบน้ำไว้ให้ปลานิล และทันใดนัดเจ้าหน้าทีโภชนาการนำมื้อเช้าพร้อมยามา
ให้เช่นกัน....
8 O1 x4 S- b: v9 P3 M"โห ผักกาดได้นอนไหมเนี่ย ขึ้นเวรมา 3 วันติดแถมยังโดนแกล้งให้มาเฝ้าไข้
9 [; y& \) a3 {2 f  R: bอีปลัดปลาไหลอีก"
6 i2 L9 x& p2 I& Xนักโภชนาการเพื่อนของผักกาดพูดขึ้น ปลานิลที่ตื่นมานานแล้วก็รู้สึกผิดที่หัก
อกผักกาด คนทั้งตำบลคงเกลียดเขามากเลยสินะเนี่ย ผักกาดจึงพูดไปว่า...
) T% t0 G1 b% b1 D" t"ไม่ได้แกล้งหรอกเจได หมดฤทธิ์แกล้งแล้ว เมื่อคืนก็ได้นอนอยู่ ขอบใจนะ"
"เออ นี่อาจารย์หมอฝากมื้อเช้ามาให้ข้าวต้มปลาของชอบแก แล้ววก็เต้าทึง
6 U, F& U- I+ _/ A* A- Uน้ำลำไยหลานน้อยและก็ปลาท่องโก๋ใส่สังขยาใบเตย กินให้หมดด้วยอาจารย์
หมอไปซื้อให้แกเองเลยนะ"
"อ้าวแล้วอาจารย์หมอออกเวรเเล้วเหรอ"
& b5 j/ t/ d& G3 K# s% G& Y. z9 J* n"ยังอะเมื่อคืนรับเคส ก็คงรอตรวจอีปลัดปลาไหลเสร็จก็คงออกเวรแล้วหละ"
"555เจได แกก็เนอะเขาชื่อปลานิล"
& l1 s( a; Y8 Y0 A) \( Q" c"ปลาไหลอะถูกแล้ว เออระวังถ่านไฟเก่าดีดี อาจารย์หมอข้าวตังเขารักแกมาก
ทั้งโรงบาลเชียร์แกกับอาจารย์นะ โดยเฉพาะแก๊งผักใบเขียว"
% _. b7 [" W) D) \2 n/ r" [2 b
ปลานิลได้ยินทั้งหมดก็ชักหวั่นใจข้าวตังเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของปลัดปลานิลสมัย
เรียน ม.ปลาย พ่อเป็นรัฐมนตรี ก.สาธารณสุข แถมเรียนเก่งนิสัยดีไม่เจ้าชู้
ซึ่งมันตรงข้ามกับปลานิลทุกอย่าง ปลานิลมีดีแค่บ้านรวย พ่อเป็นนายตำรวจ
ยศพันตำรวจโท ปลานิลเจอศึกรอบด้านแบบนี้เขาจะทำยังไงดีเพื่อให้ได้ใจของ
( T/ R, S1 `, Mผักกาดกลับมาทั้งหมด....

"ตื่นแล้วหรือคุณ ทำไมตื่นเช้าจัง"
ปลานิลพูดขึ้นเมื่อผัดกาดเดินเข้ามาเปิดม่านที่เตียงหลังจากเจไดออกไป
) g+ C: {1 e5 L( N" a8 q* o2 C8 w8 {* h"นายนั่นแหละรีบตื่นทำไม เอ่อตื่นก็ดีแล้วอายน้ำก่อนไหมกาดเตรียมชุดให้แล้ว"
# Y- d# g8 l- U; |- A5 Aปลานิลได้ยินแบบนี้จึงคิดแผนชั่วออกมาได้ว่า...
* m/ Q/ A, z5 t6 y' ], Q"ก็อยากอาบนะคุณ แต่แขนผมหักแบบนี้จะอาบยังได้ ลำบากน่าดู เอ่อ..คุณ
เองก็ยังไม่ได้อาบนี่ อาบด้วยกันไหม"
6 v- M- B& z1 f$ M5 ^"ไม่ได้ ผิดกฎ เดี๋ยวมีคนเปิดห้องเข้ามาจะทำไง เอ้างี้เดี๋ยวฉันให้บุรุษพยาบาล
มาช่วยนายละกัน"
"โห ไม่เอา ไม่อาบละนอนเหม็นอยู่แบบนี้แหละ"
ปลานิลเริ่มงอแงอ้อนคุณพยาบาลหนุ่มหล่อ ผักกาดจึงพูดว่า...
; o6 c# u  C' t( k. P5 n"เออ...ก็ได้ รอแปป"
0 t8 b& }7 k& }0 Uผักกาดโทรหาพยาบาลหน้าหวอดว่าจะขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนอย่าเพิ่งให้ใคร
' r# W2 G8 _) W& ?% [- Jเข้ามาคนไข้หลับอยู่ ปลานิลยิ้มร่าแบบมีความสุขจากนั้นผักกาดก็พยุงปลานิล
; ]' p; T8 Z/ H- r+ n1 f: E' G+ Pเข้าไปในห้องน้ำ...
3 |& V/ n: R% `6 n8 q
ภายในห้องน้ำที่แยกโซนเปียกโซนแห้ง
' Y, f! I5 c+ x+ qผักกาดพาปลานิลมาถอดชุดออกตรงพื้นที่แห้งนับเป็นครั้งแรกที่ผักกาดได้เห็น
, N6 K; ?! b7 Y* H6 `ร่างกายกำยำของปลานิลอีกครั้งหลังจากที่เลิกลากันไป ปลานิลถอดหมดจนตัว
สุดท้ายคือ กกน. ท่องกลางหว่างขาก็ตื่นตัวขึ้นมาแบบอัตโนมัติซึ่งมันไม่เคย
/ f& w- U3 v( h9 b% ~5 f" Vตื่นตัวเต็มที่แบบนี้มาก่อน
"ไม่ถอดหรือคุณ"
0 c6 O9 {, K4 {) Wปลานิพูดขึ้น ผักกาดจึงพูดว่า...
2 j4 `: G$ m* V' B5 l2 D: T; N"จะถอดยังไงก็มันเขินนี่"
"ไม่ต้องเขิน ผมเห็นคุณมาหมดทุกจุดแม้แต่ปานแดงที่แก้มก้นซ้ายคุณ ผมก็
เห็นมาแล้ว มาผมถอดให้"
, x" _* i/ R- n( F, Z+ c"ไอ้บ้า อย่านะ"
ปลานิลใช้มือข้างที่แขนไม่หักเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของผักกาดออก แต่มันก็
0 |4 Y' W& b9 s& [% v1 s9 Zทุลักทุเล ผักกาดจึงตัดสินใจถอดเสื้อผ้าเองจนไม่เหลืออะไรปิดกันสายตาของ
# J5 `1 |4 L2 b1 F8 M6 \3 Fปลานิล...
"เฮ้ยคุณไม่มีอารมย์หรือครับ ทำไม่เงียบเชียว"
"ทะลึ่งละนาย ฉันทำงานขึ้นเวรมา 3 วันละเอาอะไรมาแข็ง ไม่ใช่นายนี่ยื่น
เฉยๆ"
' F+ x0 y3 s# i, z3 p. Nผักกาดถูกสบู่ให้ปลานิลพร้อมทั้งใช้เจลล้างตรงจุดนั้นให้ด้วย มันยิ่งทำให้ท่อน
ของปลานิลแข็งขึ้นจนมีน้ำใสๆไหลออกมา จากนั้นปลานิลก็หักตัวมาจูบปาก
กับผักกาดพร้อมกับแลกลิ้นกัน ซึ่งผักกาดก็ให้ความร่วมมือดีมากนั้นก็เพราะ
ผักกาดไม่เคยลืมปลานิลเลย
) {5 g& i: c* L, B"โอ๊ยย โอ๊ยยยยกาดครับกาด โอ๊ยยยจะแตกแล้วโอ๊ยยยโอ๊ยยย"
8 I  v& C+ K( J$ Lผักกาดใช้มือชักว่าวให้ปลานิลจนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมา ทั้งคู่จึงกอดกันภายใต้
- |0 |% N/ s- q7 A( aฝักบัว ปลานิลยืนดูผักกาดอาบน้ำต่อจนเสร็จทั้งคู่จึงเช็ดตัวให้กันจนตัวหมาด
) @. z- i: M1 m% S, Q, jผักกาดจึงทาโลชั่นและดูแลตัวเองตามปกติจนกระทั้งใส่ชุดบุรุษพยาบาลชุดใหม่
0 v; I( M6 [0 \. n5 bเสร็จเพื่อไม่ให้ผิดสังเกตว่าพยาบาลกับคนไข้อาบน้ำด้วยกัน ปลานิลที่ยืนดูจน
ผักกาดแต่งตัวเสร็จและจัดของในห้องน้ำเรียบร้อยก็เข้ามากอดผักกาดจากทาง
ด้านหลังและพูดว่า....
0 F" G8 m* m$ u7 |. o6 A& a) F"เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมผักกาด ผมรู้ตัวแล้วว่าผมทำผิดและไม่มีใคร
รักผมจริงเท่าคุณ ใช่ผทอาจสู้ข้าวตังไม่ได้ตั้งแต่สมัยเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมีไม่
$ ~+ {; Y- q, g9 {5 M4 G. Sน้อยกว่ามันก็คือความรักที่มีต่อผักกาด"
"ปลานิล ฉันเองก็ไม่เคยลืมนายเหมือนกัน ถึงแม้นายจะแต่งงานกับโจ้จริง ฉัน
6 u" u! m" f' |2 C0 ^* mเองก็คงคิดกับหมอข้าวตังเกินเพื่อนหรือพี่น้องไม่ได้จริงๆ ถ้าฉันรักนายและให้
+ @" {" T9 O0 U5 Q' |โอกาศนายใหม่นายอย่าทำฉันเสียใจอีกได้ไหม พิสูจน์ได้ไหมว่านายเปลี่ยน
เป็นคนใหม่ได้แล้วจริงๆ"
9 |0 b; ]7 }% [" j! b; K6 t  ~; ~- c"ได้ดิ ผมสัญญา นั้นเราเป็นแฟนกันอีกครั้งนะผักกาด"
, H0 @9 @( L8 }0 W  K/ m6 f"หือ...ใจเย็นถึงเมื่อวานนายจะมากับรถฉุกเฉิน แต่รักครั้งนี้ฉันให้นายฉุกเฉิน
ไม่ได้ นายต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ก่อนเพราะรสรักครั้งนี้ไม่ฉุกเฉินแน่นอน"
"ว๊าวว แค่นี่ผมก็มีแรงใจแล้วคุณ ต่อให้คนทั้งตำบลจะเกลียดผม ผมก็ไม่กลัว
เพราะคนเดียวที่ผมรักคือคุณ"
; R8 b4 u) C. G5 T# d; E& t9 Aทั้งสองคนจูบปากกันอีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ว่าหมอข้าวตังแอบเข้ามาได้ยินและแอบ
& H+ w/ O7 m" |* M* }1 L2 h9 Wเห็นภาพบาดตาที่ประูห้องน้ำปิดไม่สนิท หมอข้าวตังเข้ามาโดยไม่มีคนแจ้งว่า
) J6 t0 d9 ]# L. {+ fห้องปลานิล ผักกาดขออาบน้ำก่อน คุณหมอจึงแอบเดินคอตกออกไป....
& |5 B+ }- O& K9 c' J" e
2 \) M! z8 \. N# l6 f$ Sหลังจากนั้นผักกาดก็พยุงพาปลานิลเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ทั้งคู่แต่งตัว
เรียบร้อยแล้ว ผักกาดเตรียมมื้อเช้าและยาไว้ให้ปลานิล...
* }! g, m5 s& U' N"คุณไม่กินด้วยกันเหรอ ผมได้ยินนะว่าไอ้หมอซื้อของชอบคุณมาให้"
& J8 T! i. d; m% i0 w"ไม่อะ ฉันกลัวนายเจ็บ จนจุก"
9 u) @4 G' J+ Z# b3 V3 K/ f"คุณแคร์ผม ทั้งที่ผมทำร้ายคุณ ผักกาดผมสัญญาว่าจะไม่ให้คุณเสียใจเป็น
ครั้งที่สองแน่นอน คุณกินของไอ้หมอเถอะมันจะได้ไม่เสียใจ อย่างน้อยเราก็
ยังเป็นเพื่อนกันได้"
7 ?( R: d3 P) a& S. [3 u"ขอบใจนะนาย อือดูเป็นคนมีเหตุผลขึ้นมาเลยนะนาย"
% {2 p4 J+ ?* U7 S: o/ u"ก็พ่อคุณเป็นนายพล ยศสูงกว่าพ่อผม หากผมไปปรับปรุงตัวพ่อคุณได้เก็บ
ผมแน่น นั้นวันนี้คุณต้องนอนพักกับผมที่ห้อง ผมจ้างคุณส่วนตัวแล้วนะ"
9 S9 `' j+ q0 a4 o& j' gทั้งคู่นั่งทานข้าวด้วยกันที่โต๊ะอาหาร หมอข้าวตังแอบดูแบบหมดหวังกับคน
# k, |. n" S5 ~ที่ตนรักจึงเดินมาที่หวอดเพื่อดูรายงานอาการเมื่อคืนของปลานิลอยากให้ยา
% f. w: V/ @% E# I. @ที่ทำให้พิการตลอดไปแต่หมอก็ทำไม่ได้ หรือนี่เรากับผักกาดจะเป็นได้แค่
- j: `; {4 h9 X( K+ Q9 Bเพื่อนจริงๆ กวางตุ้ง ผักบุ้ง ต้นหอม และเจได จึงพูดกันที่หวอดว่า...
"เฮ้อ.... ไอ้กาดนะไอ้กาด อาจารย์หมออกจะดีกว่าไอ้ปลาแรดนั่นทำไมนะ
9 b; ]9 K9 K8 r. h" W/ n4 rต้องกลับไปคบกันอีก"
# ]( h& H0 U- a* F"กวางตุ้ง คนมันจะเป็นคู่กันยังไงก็ต้องได้คู่กัน ถึงปลัดจะชั่วแต่ถ้าผักกาด
มันรักของมัน เราเป็นแค่เพื่อนจะทำไงได้ว่ะ"
1 m3 C: N* d' P6 W( Y. ^"เออไอ้บุ้งพูดถูก กูว่าเราดูมันอย่างห่างๆนี่แหละดีแล้ว เจได เจได อีเจได"
4 \' i0 o' E1 ?ต้นหอมเรียกชื่อเจไดที่มองหมอข้าวตังอย่างเหม่อๆและแอบสงสารหมอ
: s$ P9 j( w  H" `
+ v  I1 A6 _' O( b/ P2 A"อะไร เรียกซะดังเชียวจารย์หมอทำงานอยู่"
8 F: |* `/ m" L4 tเจไดพูดขึ้นผักบุ้งจึงพูดว่า...
"เอาของว่างให้อาจารย์หมอยัง"
5 S' X1 P2 v" c$ n0 {! N- o"เออ ลืม นั้นไปก่อนนะ"
"เดี๋ยว....."
"มีหยังกวางตุ้ง"
0 r# u: M5 S( o2 m"มื้อเที่ยงฝากใส่สลอดในอาหารอีปลานิลด้วยหมั้นไส้"
กวางตุ้งพูดขึ้นแบบแค้นๆ จากนั้นเจไดก้เอาของว่างน้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋มาให้
- V( B5 G; T$ V: l* mอาจารย์หมอข้าวตัง อาจารย์หมอยิ้มให้แล้วขอบคุณเจไดไปดูเหมือนเจไดจะดีใจ
; U" v; Q# H+ I3 F" d8 |$ U" {เหมือนโดนบอกรัก......

"ไง ไอ้ตัวแสบ โดนนางตัวเล่นซะสาหัตเลยไง"
เสียงเอ่ยทักดังขึ้นเมื่อ พ.ต.ท.อนิรุทและคุณหญิงพมพ์ลดา พ่อกับแม่ของปลัด
ปลานิลมาเยี่ยมลูกชาย ...
4 ^; l* X1 W/ |/ C/ M8 N6 i* Z"พ่อ ดำเนินคดียัง จัดตบทรัพย์และพยายามฆ่าไปเลยนะพ่อ"
"ถุย อยากดังแบบฉาวโฉ่หรือไง แค่นี้พ่อก็ขี้เกียดแก้ข่าวแล้วแกนี่นะมีทองคำ
อยู่ในมือแต่ดันไปเอาก้อนขี้มาเล่น สุดท้ายเป็นไงเหม็นไปหมด"
; P/ y+ E# b' g9 y8 ]ผู้พันรุทดุลูกชายไปชุดใหญ่ ปลานิลจึงหันไปอ้อนแม่.....
"คุณแม่ครับ ดูคุณพ่อดิ แล้วนี้คุณแม่ซื้อผลไมมาให้ผม...."
"เสียใจ นี่ของลูกชายฉัน"
; K5 u- }4 V. Y! q; X"ก็ผมไง"
"เสียใจฉันหมายถึงหนูผักกาด ขอบใจนะหนู ขอบใจจริงๆ เห็นตากวางตุ้งบอก
3 Z/ Y2 T- F+ g! Nว่าหนูยังไม่ได้พัก แม่ก็เลยซื้อผลไม่มาฝาก ส่วนนี่ของแกน้ำใบบัวบก ตาปลานิล"
" `! v8 ?% M3 o; G* Eคุณหญิงแม่พูดขึ้นผักกาดจึงตอบไปว่า....
; F8 W; B1 I* T6 i"ขอบคุณ คุณอาทั้งสองท่านนะครับ กาดไหวครับ เดี๋ยวกาดปลอกให้คนไข้
# z  \. k  K( K( gแล้วกันครับ"
"หือ หนูกาดเรียกอาได้ไง เรียกแม่กับพ่อดีกว่าน่าฟัง"
ผักกาดยิ้มแบบเขินๆ ถึงแม้จะเลิกกับปลานิลไปเกือบสามเดือนแต่พ่อแม่ของ
' U' T+ m9 l, n7 w9 `' ~( tปลานิลกับรักและเอ็นดูผักกาดมากกว่าโจ้ที่เป็นแฟนจนเกือบจะได้แต่งงานซะอีก
นั้นก็เพราะผักกาดมีความเหมาะสมทั้งฐานะการศึกษา งานบ้างานเรือนนี่เลิส
รู้จักเก็บเงินไม่ฟุ่มเฟือยต่างจากโจ้ที่เข้ามาเพื่อหวังเผาผลาญ ตอนนี้ผักกาด
กำลังปลอดส้มและแอปเปิ้ลพร้อมล้างองุ่น คุณหญิงแม่จึงพูดว่า...
# ]* h7 r+ [5 ~& B% F; A# l& p' W"เป็นไง ง้อได้ไหมสะใภ้ของแม่"
( \# t1 S7 R) }8 q- P4 Q' }- S"ได้ครับ แต่....(ปลานิลจึงพูดให้แม่กับพ่อฟัง คุณพ่อจึงพูดขึ้นว่า...)
; J: H5 W% G( i) J. y7 I- E9 C"ก็ยังดี ที่เขารักแก จำไว้นะ พลเอกสาธิต ท่านเป็นคนที่เจ็บแล้วจำ ถ้าแก
2 g5 s! ]% H$ N6 zทำเจ้าผักกาดเสียใจรอบนี้ แกได้ไปอยู่ในเจดีย์กับปู่ย่าเอ็งแน่นอน"
"ครับพ่อ"
"จำไว้นะสะใภ้แม่ต้องเป็นผักกาดคนเดียวเท่านั้น ส่วนอีโคมเขียวแกห้ามยุ่ง
กับมันเด็ดขาด ไม่งั้นแม่นี่แหละจะเด็ดพวงแกออกเอง"
"โห... ครับแม่ ได้ครับ"
"พวงมหาภัยทั้งพ่อทั้งลูกไม่รู้มันจะอลังการกันไปถึงไหน"
4 W* Y5 n. I/ z% P. v2 B' F2 b
( G6 ]( z% [. I2 H, X% t& Zทันใดนั้นหมอข้าวตังก็เข้ามาตรวจและเยี่ยมไข้พร้อมกับกวางตุ้งคู่ปรับปลานิล
% W5 T. y" v1 K4 ?  n"สวัสดีครับ คุณลุงคุณป้า"
"สวัสดีจ้ะหมอข้างตัง ตากวางตุ้ง"
คุณหญิงแม่เอ่ยทักและรับไหว้ ผักกาดจึงยกจานผลไม้มาที่โต๊ะวางอาหาร
$ e0 n- ^. S! H( B3 ?% J! Lของคนไข้ข้างเตียง จากนั้นก็พยุงปลานิลนั่งพร้อมทั้งทำตามคำแนะนำของ
หมอข้าวตัง ซึ่งหมอและเพื่อนก็มองดูแล้วยังไงถ่านไฟเก่าก็ลุกแน่นอน
"โดนนี้ร่างกายโดยรวมถือว่าฟื้นตัวดีนะครับ แขนที่หักอาจใช้เวลานิดนึง
ในการสมานกระดูกให้เชื่อมกันอาจต้องใสเฝือกไปก่อนสักระยะนะครับ"
"แล้วแบบนี้กู เอ๊ย ผมจะต้องอยู่โรงบาลอีกกี่วันครับหมอ"
"2 -3 วัน หากไม่มีอาการแทรกซ้อนครับปลัด"
. p) c7 q. o4 b3 X% Y6 }- F: p"น่าจะไม่อะไรแทรกซ้อนครับกลัวแต่จะมีอะไรแทรกแซง"
ปลานิลพูดขึ้นเหมือนจะเปิดประเด็นขิงในยกที่ 1 แต่มีเหรอที่หมอข้าวตัง
+ @2 t& ~5 `. k$ Y: Gจะยอม...

9 p+ r4 t% u5 z& M7 @$ ]5 ?' u% tยกที่สอง หมอข้าวตังจึงพูดว่า...
"อือ...ใช่ครับอันนี้น่ากลัว ทำตัวดีดีครับจะได้ไม่มีอะไรแทรกแซงได้รักษา
สันดาน เอ๊ยไม่ใช่รักษาอาการดีดีครับ"
& J- w# ]# K$ i"ได้ครับ ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่ให้ยาดีกับผมในการรักษา อย่าป่วยนะ
หมอ ยานี้ผมสั่งซื้อเฉพาะไม่มีแบ่งขาย"
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าคุณไม่เห็นคุณค่าของยาวันไหน ผมนี่แหละจะเสิร์ฟยา
' @) S! t0 Q- L! Sพิษให้คุณเอง อย่าลืมนะครับถึงผมจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกแต่ผมก็พร้อม
และยินดีรักษาของดีเอาไว้"
"คารมสำนวนหมอนี้มันเป็นต่อจริงๆ คงใช่สำนวนกับอีกหลายคนสินะครับ"
9 D. ~# w. m4 g% Y0 `1 u4 y/ }( i"คนอย่างผมปลัดก็น่าจะรู้ดีนะครับว่าเป็นคนอย่างไร ถ้าผมได้สักครึ่งของ
, U% I9 C( z3 P3 s6 Hคุณผมคงไม่ให้ยาดีแก่คุณหรอกครับ"
$ w! w" \* T& o! v  c7 zหมอกับคนไข้แลกกันคนละหมัดแบบนี้ กวางตุ้งดูท่าจะไม่ดีจึงพูดว่า....
  L6 T0 ^6 s  R( \  Z+ _! Q9 j"อาจารย์หมอครับ เดี๋ยวเรามีตรวจห้องอื่นต่อกวางว่าให้คนไข้พักผ่อน
" c5 ?- w, t- L1 M# C2 {ดีกว่านะครับ ผักกาดก็จะได้พักด้วย"
' S* G; |# }. j& T
ปลากรายที่มาด้วยกับพ่อแม่ของปลานิลจึงพูดว่า....
7 l" B9 s1 {/ `$ R( M/ v& M1 Q" F"แหม คุณบาลก็นานๆเพื่อนรักเขาจะคุยกันก็ให้เยี่ยมไข้กันอีกหน่อย...."
"นี่เรียกดีดี คุณบุรุษพยาบาล เรียกบาลเบินอะไรัน ถามหน่อยนะนี่ห้อง
: _# o3 _' D2 Z! ]: t2 k5 J5 e  p' Jพักฟื้นไม่ใช่ห้องจัดเลี้ยงรุ่นหย่ะ"
"เหรอครับ คุณนางพยาบาล"
1 h8 ^' j  U7 @"นางพ่องมึงสิ ไปเถอะครับอาจารย์หมอ ไปก่อนนะเพื่อนหาเวลานอนพักด้วย
มีอะไรก็กดเรียกได้ ถ้าโดนรังแก"
"เดี๋ยว คุณจะไปไหนคุณบาล"
' C2 q$ y3 |$ v8 }, ?( @: C"พยาบาล"
* L# L: C  i; f+ \5 r% {"เออนั่นแหละ วันนี้คุณมีนัดกับผมออกให้ความรู้การปฐมพยาบาล หรือคุณ
* u" Q# x2 @  e0 q; Y3 dจะเบี้ยวนัดผม"
"ถ้าเบี้ยวจะทำไม"
"ได้ นั้นผมก็จะโทรสั่งไก่ทอดเจ้าดังมาให้คุณกินมื้อเที่ยง"
1 F2 d5 M$ P* {  x$ A"อีตาเวรนี่ เออไปก็ได้ ขอตัวครับอาจารย์หมอ"
กวางตุ้งผู้ซึ่งไม่ยอมใครนอกจากปลากรายไก่ทอดคนนี้เท่านั้น
- K0 S+ I* m/ k! f: F* n
เมื่อทุกคนออกไปแล้วก็เหลือแค่ปลานิดกับผักกาดทั้งคู่กินผลไม้และดูทีวีจนผักกาด
; k! W# O5 f2 ]5 b* Q5 \เผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยหลับลึกแบบไม่รู้ตัว ปลานิลจึงฝืนแขนประครอง
ผักกาดขึ้นนอนบนโซฟาที่ปรับเป็นเตียง หลีไฟ ปิดทีวี ห่มผ้าแล้วนอนกอด
พยาบาลหนุ่มจนหลับไปด้วยกันบนนเตียงโซฟานุ่มๆกับไออกอุ่นๆของปลานิล
) W/ V# A1 z+ b+ xที่ทำให้ผักกาดหลับยาวจากความเหนื่อยล้า
1 u/ {, r7 N9 ?+ T& M5 x4 L"คุณนี่นะ ไม่หวก็ไม่ยอมพัก นอนนะครับผมจะปกป้องคุณเอง จะว่าไปก็น่าลัก
หลับเหมือนกันนะเนี่ย ฝันดีนะครับที่รักของผม....."

# `8 e! K8 v0 Vดูท่าสงครามนี้จะไม่จบง่ายๆแน่นอน หมอข้าวจะทำอย่างไรต่อไปและปลานิลจะ
พิชิตใจผักกาดได้ครบทุกห้องอีกครั้งหรือไม่ ฝากติดตามต่อด้วยนะครับ....

fbc6d5c574eba14

อ่านเพลินๆดีครับ

Goplay

ขาดมะเขือพวงด้วยครับ

jor686868

ขาดมะเขือยาวไป555555 หยอกๆ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xfone

รอตอนต่อไป

premakung

เจ้าชู้นักนะอิตาปลาไหล

Pexm

รอตามค้าบ

Anavin

manuswin

ขอบคุณครับ

J.Scot

ขอบคุณมากครับ

papae5za

.ใจจ้า

xoman

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ