โหงพรายราคะ 2

tasatan

เสียงลมหายใจหนักๆ ของ พี่เวหา กระทบข้างหูของ ต้นน้ำ ขณะที่ร่างสูงใหญ่แนบชิดกับเขาจนแทบไม่เหลือช่องว่าง กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย กลิ่นของผู้ชายที่ผ่านการซ้อมหนักมาตลอดทั้งวัน… มันเข้มข้นจนต้นน้ำแทบมึนเมา
9 L2 q$ B% L: |+ A) R
พรายกระซิบข้างหูเขาเบาๆ "รู้สึกดีไหม?"
# y0 ]8 M2 v1 Z5 s- Q0 Z9 {' O- W9 T
"มาก…" ต้นน้ำตอบในใจ

"งั้นสนุกต่อเลยดีไหม?"

5 l8 H  z9 \, n( F) L/ O) }พรายในร่างของเวหา ได้จูงมือของต้นน้ำ ไปยังห้องล็อกเกอร์ของนักกีฬา ซึ้งตอนนี้ไร้ซึ่งผู้คน

"เรามาเริ่มกันเลยดีไหม" พรายในร่างของพี่เวหากล่าว

! ?% G+ E0 B4 k$ g0 yก่อนที่ต้นน้ำจะได้ตอบอะไร พี่เวหาก็พลิกตัว ดันร่างของต้นน้ำให้ติดกับผนัง มือแกร่งของเขากดลงบนไหล่ของต้นน้ำ บดเบียดกลิ่นกายของตัวเองเข้ากับเขาอย่างจงใจ
1 e5 J/ _4 r0 G1 w* S7 u
5 V5 g4 }  U* B' |& V" ?* a"ทำไมกูรู้สึก…" เวหาขมวดคิ้ว ดวงตาเหม่อลอยแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขาดึงต้นน้ำเข้ามาแนบอก ซุกหน้ากับลำคอของต้นน้ำราวกับถูกสะกด
1 v% C! j5 d" B) R  p6 M
"พี่เวหา…" ต้นน้ำครางเบาๆ ขณะที่ริมฝีปากของพี่เวหาเคลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอ ลมหายใจร้อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อของเขาแผ่กระจายไปทั่ว

( h* g' p1 X% Zพรายกำลังควบคุมทุกอย่าง มันไม่ได้แค่ให้พี่เวหามาหาต้นน้ำ แต่มันกำลังผลักดันให้ทุกอย่างเลยเถิดไปมากกว่านั้น

( X; K3 T- r6 ["พี่… ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ…" เวหาพึมพำข้างหู

' ~2 }5 C; s& A% M% bต้นน้ำยิ้มมุมปาก มือของเขาสัมผัสกับแผ่นอกที่ร้อนผ่าว เขารู้ว่าเวหากำลังสับสน แต่ก็รู้เช่นกันว่าอีกฝ่ายไม่อาจห้ามตัวเองได้
& i, A) k0 @- J+ D- o9 A
เพราะพรายกำลังเล่นสนุกกับพวกเขาอยู่
  B+ @; @0 A. h# V0 q) R1 D/ D
"พี่ไม่ต้องเข้าใจหรอก…" ต้นน้ำกระซิบเบาๆ ก่อนจะเลื่อนมือขึ้น จับท้ายทอยของพี่เวหา… ดึงเขาเข้ามาใกล้กว่าเดิม ทั้งคู่ค่อยๆจูบปากกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของเวหาค่อยๆล้วงเข้าไปในปากของต้นน้ำ ก่อนจะผลักออกจากกัน
0 N1 J% f' \( c, U
8 J+ Q; E  `  I5 m& rต้นน้ำกรีดนิ้วลงบนต้นคอของพี่เวหาอย่างเชื่องช้า แผ่วเบา แต่กลับปลุกเร้าให้ร่างสูงสะท้าน ดวงตาของเวหาวาววับราวกับถูกควบคุมด้วยแรงปรารถนาอันรุนแรงที่ไม่อาจต้านทานได้

1 H, F4 O) ?8 ]' u- V2 n"ต้นน้ำ..." เสียงของพี่เวหาแหบพร่า
. K  ^9 d5 J5 b0 a
ริมฝีปากของเขาแตะลงบนผิวเนื้อขาวเนียนของต้นน้ำ เบาๆ ในตอนแรก แล้วไล่ต่ำลงอย่างจงใจ รอยสัมผัสร้อนผ่าวจากลมหายใจของเขาทำให้ต้นน้ำเผลอกัดริมฝีปากตัวเอง มือแกร่งของพี่เวหากดแน่นลงบนสะโพกของเขา รั้งให้ร่างกายแนบสนิทกันมากขึ้น
6 I" s6 W" Z- }; Q2 k1 p7 }
/ T# q( x' K, w6 {0 q"พี่ไม่ควร..." เวหาพึมพำ แต่กลับไม่ยอมหยุด

ต้นน้ำยกมือขึ้น ลูบไล้แผ่นหลังที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่าย ปลายนิ้วลากผ่านกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง ลำคอของเวหากระตุกเมื่อเขาถูกจุดไฟด้วยสัมผัสนั้น
* }4 r( h- `: b' A/ n9 ~) d- Q
. J5 a# m% D* \: T# m6 v+ Q6 N. e) a2 j"พี่ไม่ต้องคิดหรอก..." ต้นน้ำกระซิบเสียงแผ่ว ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากเข้าไปใกล้ ริมฝีปากของทั้งคู่แนบกันในที่สุด

9 m) U* A% r- C8 Dมันไม่ใช่จูบที่อ่อนหวาน แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา รุนแรงและหิวกระหาย พี่เวหากดริมฝีปากลงมาแนบแน่น รสสัมผัสลึกซึ้ง ร้อนแรง และไม่มีใครต้องการให้มันหยุด
& c! g- A! C( i% L5 t% |# d6 d3 k
+ p( S1 O6 j5 y4 U0 x  H! nมือของเวหาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าของต้นน้ำ ร่างกายของพวกเขาบดเบียดเข้าหากัน จังหวะหายใจหนักหน่วง เสียงครางต่ำๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอของเวหา

พรายยังคงซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืด มันเพียงเฝ้ามองด้วยความพึงพอใจ เพราะคืนนี้… ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามที่มันต้องการ
! \2 R9 z1 o5 U5 \) b9 {
5 f) F! F  w( J* S8 Bเวหากระชับอ้อมแขน ดึงต้นน้ำเข้ามาแนบชิดกว่าเดิม ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดซอกคอของต้นน้ำ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจัดจะเคลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ
& ^' L; v7 S% e, b& _6 w
ต้นน้ำแอ่นกายเมื่อสัมผัสอุ่นชื้นลากผ่านผิวเนื้อ เปลวไฟแห่งราคะกำลังลุกโชนเมื่อพี่เวหาไล้ริมฝีปากไปตามแนวกระดูกไหปลาร้า แล้วจงใจจูบเบาๆ ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาหยุดอยู่ที่ใต้แขน
: x3 [- n% D% K* r" M
เวหายกแขนของต้นน้ำขึ้น เผยให้เห็นผิวเนื้ออ่อนบางที่ถูกซ่อนไว้ ลมหายใจของเขาหนักหน่วง ขณะที่ริมฝีปากแนบลงบนรักแร้ของต้นน้ำ สัมผัสนุ่มชื้นของปลายลิ้นลากผ่านผิวอย่างจงใจ รสสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยทำให้ต้นน้ำสะดุ้ง ร่างกายสั่นสะท้าน

"พะ…พี่เวหา…" ต้นน้ำครางเสียงแผ่ว

. R% \# t5 u  F  [. Bแต่เวหาไม่ฟัง เขาใช้ลิ้นกวาดไล้ไปตามรอยบุ๋มของรักแร้ ไล้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นกายของต้นน้ำอย่างหลงใหล มือแกร่งลูบไล้ไปตามสีข้าง ปลายนิ้วไล้ผ่านซี่โครง ริมฝีปากขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดึงอย่างเร่าร้อน
+ T' Z! z0 n9 y' l
4 o/ M: ]' K& jต้นน้ำดิ้นเล็กน้อย แต่กลับไม่หนีไปไหน มีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้น ร่างกายร้อนวูบวาบไปหมด

"พี่… อย่าหยุด…" ต้นน้ำหลุดเสียงคราง
. f# m" J4 P7 o) s+ b% F
เวหาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปที่เดิมอีกครั้ง ใช้ลิ้นลากผ่านจุดอ่อนไหวที่ทำให้ต้นน้ำตัวสั่นสะท้าน กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย มันเร่งเร้าความต้องการของพวกเขาให้พุ่งทะยานสูงขึ้นไปอีก
0 w+ b1 i' z" ?9 ]: p- t: a6 Y
9 ~/ X9 S  ]4 |% ?คืนนี้… ไม่มีอะไรหยุดพวกเขาได้อีกแล้ว

เสียงลมหายใจหนักหน่วง แรงปรารถนา และอำนาจของพรายที่ครอบงำ

เวหากระชากต้นน้ำเข้ามาแนบชิด ดวงตาของเขาเปลี่ยนไป—ลึกซึ้ง เย้ายวน และเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ดูไม่ใช่ของมนุษย์โดยสิ้นเชิง พรายเข้าสิงร่างของเวหาแล้ว… และตอนนี้ มันกำลังปลุกเร้าความต้องการในกายของต้นน้ำ
1 f- Q7 m3 D2 p& y
“ต้นน้ำ…” เสียงของเวหากระซิบข้างหู ทุ้มต่ำจนขนลุก

ริมฝีปากร้อนแนบลงที่ลำคอ ขบเม้มอย่างจงใจ ลมหายใจร้อนระอุเป่ารดผิวกายขณะที่มือแกร่งเริ่มลากไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังของต้นน้ำ

7 F. O; v) _/ t* Jต้นน้ำกัดริมฝีปาก ร่างกายสั่นสะท้าน แต่ไม่คิดจะถอยหนี พรายกำลังบงการทุกอย่าง และเขาก็เต็มใจถูกครอบงำ
/ I' }# z* ^9 V; O0 j' E
! ?: b+ e& n8 }, _$ lเวหาผลักต้นน้ำลงกับเตียง กายแข็งแกร่งแนบลงมา กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกายของเวหาห้อมล้อมทุกสัมผัส ทำให้ต้นน้ำมึนเมา
8 U1 ~+ I* I8 U* S8 Q. R9 {9 u
% I6 v. @+ z9 m3 A* f“หอม…” ต้นน้ำกระซิบ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับแขนของเวหา แล้วซุกหน้าลงใต้รักแร้ สูดลมหายใจลึก กลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย มันเข้มข้นจนร้อนวูบวาบไปทั่วกาย

+ U4 e  p+ M6 i2 aเวหาหัวเราะเสียงแหบพร่า “ติดกลิ่นกูแล้วเหรอ?”
& {6 X) R6 l* ?' Y" b8 A+ W
- M& o& o3 R6 o7 x" Qต้นน้ำไม่ตอบ แต่จมูกของเขายังคงซุกอยู่กับรักแร้ของเวหา ลิ้นแตะสัมผัสเนื้ออ่อนนุ่มเบาๆ ก่อนจะกวาดไล้ช้าๆ ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่างของทั้งคู่ เวหาครางต่ำ มือของเขารั้งท้ายทอยของต้นน้ำ กดให้ซุกลึกขึ้น

( C$ u' t* b4 d0 h- L# h; X“อย่าหยุด…” เวหาสั่งเสียงพร่า
2 _* b, b( U3 n9 n
ร่างกายของทั้งคู่แนบสนิท ผิวกายเสียดสีกัน ลมหายใจร้อนจัดพันเกี่ยว ความต้องการพุ่งทะยานสูงขึ้นทุกขณะ มือแกร่งของเวหาเริ่มเคลื่อนไหว ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของต้นน้ำ ก่อนจะผลักให้ร่างของเขาแนบลงกับเตียง
7 C  T* \) o4 G6 o4 V* v
9 B2 z! ~) l2 y# Y# f- {"คืนนี้… มึงเป็นของกู"
- q  e9 N  E* K% m! O7 K3 a
5 t7 X  D9 O; R9 |8 O% Mเสียงกระซิบสุดท้าย ก่อนทุกอย่างจะดำดิ่งสู่ห้วงปรารถนาแห่งพรายที่ไร้ซึ่งการควบคุม…
$ ]* T+ e$ e+ _2 A

7 k9 `: W9 n# i9 U' W
+ U& ]( z' ?) w8 b—

หลังจากคืนนั้น พี่เวหาก็เริ่มเปลี่ยนไป…

เขากลายเป็นคนที่มักจะเผลอเดินเข้ามาหาต้นน้ำโดยไม่รู้ตัว บางครั้งก็นั่งข้างๆ แล้ว ยกแขนขึ้นพาดไหล่ต้นน้ำ ปล่อยให้กลิ่นเหงื่อของตัวเองแตะจมูกของเด็กปีสองอย่างจงใจ

ต้นน้ำรู้ว่ามันไม่ใช่เพราะพี่เวหารู้สึกแบบนี้กับเขาจริงๆ แต่มันเป็นเพราะพรายยังฝังบางสิ่งไว้ในจิตใจของอีกฝ่าย
( G- ]" o8 D1 D- A& R
7 P; N5 Y2 r# T# w$ i( i. x" J"สนุกไหม?" พรายกระซิบในหัวต้นน้ำ
! Q% {& H0 k: Z4 [6 J) y
0 e6 Y9 a" W- T; P"มาก…" ต้นน้ำยิ้ม พลางมองไปรอบๆ
$ P4 a7 e$ P- F1 l' H
: K4 z* @' X0 C! a  q- \& R1 qคืนนี้เขาคงต้องหาคนใหม่ให้พรายเล่นด้วยอีกแล้ว…

5 c# T1 Z! t8 a8 m! G  r) w—
3 x' |! s& }" N$ K' `
' H  I+ ~# c9 qคืนนี้ยังอีกยาวไกล…
' G1 c1 q0 ~7 Z: B/ N
ปล.ช่วยคิดตอนต่อไปหน่อยคิดไม่ออก

guwin001

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

nnont

ขอบคุณครับ

lekthai

รอตอนต่อไป​   ขอบคุณ​

nuangnut1996

สนุกมากครับ

hello_lovestory

ขอต่อๆ

kkkggg

สนุก

ninenut

ขอบคุณมากครับ

Ejnn0226

ขอบคุณครับ

ttoott

ขอบคุณ

Naruto9981

ขอบคุณครับ

Killua

ขอบคุณครับ ชอบมากครับ

Win_Freedom

สาย กี ฬา

bigdure

ขอบคุณครับ

Nukinho

ขอบคุณครับ

ar221365

สนุกดีครับ

sangsom

สนุกมากครับ

J.Scot

ขอบคุณมากครับ

Oscarbkk

ขอบคุณมากครับ