โหงพรายราคะ ตอน1

tasatan

ต้นน้ำ เป็นนักศึกษาธรรมดา รูปร่างหน้าตาไม่ได้โดดเด่น ออกจะค่อนข้างอวบเล็กน้อยไปด้วยซ้ำ… แต่ความลับของเขาไม่ธรรมดาเลย
1 R, _6 _0 u0 G6 u+ n. _
เขาหลงใหลในกลิ่นเหงื่อของผู้ชาย ไม่ใช่แค่ชอบ แต่มันคือ ความคลั่งไคล้ ที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายและจิตใจของเขา มันเป็นความต้องการที่ไม่มีใครเข้าใจ… ยกเว้น "พราย"

พราย เป็นโหงพรายที่ติดตัวต้นน้ำมาตั้งแต่เกิด มันไม่ใช่แค่ดวงวิญญาณธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่สามารถควบคุมร่างของคนอื่นได้ ซึ่งต้นน้ำสามารถติดต่อกับโหงพรายได้ก็ตอนอายุ18ปีบริบูรณ์ และแน่นอน มันใช้พลังของมันทำให้ความปรารถนาของต้นน้ำเป็นจริง

, k( G6 b! t: H9 Q6 Pคืนนี้ต้นน้ำจ้องไปที่ พี่เวหา รุ่นพี่ปีสี่ที่อยู่ชมรมฟุตบอล ร่างสูงใหญ่ หน้าหล่อ ผิวแทนเหงื่อซึมตามไรผม กล้ามแขนแน่นตึงเสื้อที่เปียกเหงื่อแนบลำตัว มันเป็นภาพที่ทำให้ต้นน้ำต้องกลืนน้ำลาย ยิ่งตอนพี่เวหาถอดเสื้อออก เห็นแผงอกที่มีขนเรียงตัวพอสวย และขนรักแร้ที่ดกดำชุ่มไปด้วยเหงื่อ ต้นน้ำก็จินตนาการไปไหนต่อไหน
! Z3 |7 R, P! ]! v/ E& p; J
"ไอ้พราย" เขากระซิบ "จัดการเลย"
2 e4 v( g! t# d# t! M
พรายหัวเราะในเงามืด ก่อนจะพุ่งออกจากร่างของต้นน้ำ มันไหลซึมเข้าไปในร่างของพี่เวหา

& T0 U: E% w' N5 j# c8 W% u—
/ l1 T3 n" \3 V! y2 a
# {/ j- |0 M4 u0 t1 ~. p% b"อึก…" เวหาชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเหม่อลอยชั่วขณะ
$ e. u/ n5 k1 \* x9 Q5 A$ D0 X
จากนั้น… เขากลับเดินมาทางต้นน้ำเอง
' n4 \9 O3 j2 `
"พี่เวหา?" ต้นน้ำแกล้งทำเป็นตกใจ แต่ภายในใจเต้นแรง
" L; t8 E) @/ ]5 A/ u# {; s$ V
พี่เวหาไม่พูดอะไร เขายกแขนขึ้นสูง แนบรักแร้ตัวเองเข้ากับหน้าต้นน้ำ
& l+ N4 V' m" @7 O; P2 c
, E8 v) X& e: K) _0 Q3 yกลิ่นเหงื่อสดๆ ของชายหนุ่มแผ่กระจายอย่างรุนแรง ทำให้ต้นน้ำเผลอสูดลมหายใจลึกอย่างห้ามไม่ได้

& c, u. f+ Z, Y1 w"ดมสิ…"

น้ำเสียงพี่เวหาฟังดูไม่ใช่ตัวเอง ดวงตาของเขาหรี่ลงเหมือนถูกสะกดโดยบางสิ่ง

ต้นน้ำซุกหน้าเข้าไปใกล้ สูดกลิ่นเข้าไปเต็มปอด มันชื้น มันอบอวล และมันกระตุ้นสัญชาตญาณของเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ

"อึก… ทำไมกูถึง…" พี่เวหาพึมพำ มือใหญ่ของเขากดท้ายทอยของต้นน้ำเข้ามาชิดกับรักแร้ของเขาแน่นขึ้น
- }9 `1 V1 }3 s6 G3 Q
" U# d7 W: w3 O' ]พรายกระซิบในหัวต้นน้ำ "สุขสมไหม?"

# t  q0 V4 x# D/ bต้นน้ำหลับตาแน่น "มาก…"

8 n& N+ E+ v8 A4 |0 b5 P$ N$ }"งั้นเอามากกว่านี้ดีไหม?"

พรายหัวเราะเสียงต่ำ ก่อนที่พี่เวหาจะเริ่มขยับตัว ดันต้นน้ำไปติดกำแพง มือหนาของเขาเลื่อนมาจับคางต้นน้ำไว้
8 e9 Q# h" l- y6 _/ F1 f
5 k) c6 k4 Z6 o# e# O. x4 Q"คืนนี้มึงเป็นของกู" น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงปรารถนา แต่ไม่ใช่เพราะพี่เวหาต้องการเองทั้งหมด มันคือพรายที่ควบคุมจิตใจของเขา
* U5 v1 y0 T! q  I
และต้นน้ำก็พร้อมจะปล่อยตัวเองไปกับมัน…

ปล.ลองแต่งดูนะครับ ถ้าไม่ถูกใจอาจไม่แต่งต่อ

manuswin

ขอบคุณครับ

Yaiyra

ต่อไวๆคับ

mojimaru

รออยู่นะครับ

Kammy

ขอบคุณครับ น่าสนใจครับบ

jewel

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

MMelonP

ขอบคุณค่ะ

shinecaraff

น่าสนุกดีครับ

Ta_nut1985

ติดตามๆ

Ejnn0226

ขอบคุณครับ รอตอนถัดไป

lekthai

น่าติดตาม

ninenut

ขอบคุณครับ

netnet132526

รอตามนะ

Thuvadyr

ชอบแนวนี้คร้าบ แต่งต่อเถอะนะครับ

ttoott

ขอบคุณครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

LJ858

เสวมาก มาต่อนะครับพลีส

jor686868

งืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

Toshi_oO

รอ รอ