โหงพรายราคะ ตอน1

tasatan

ต้นน้ำ เป็นนักศึกษาธรรมดา รูปร่างหน้าตาไม่ได้โดดเด่น ออกจะค่อนข้างอวบเล็กน้อยไปด้วยซ้ำ… แต่ความลับของเขาไม่ธรรมดาเลย
2 Z# |. t$ V9 L5 X- b
+ w) J9 g/ Q* n7 w9 H. {/ mเขาหลงใหลในกลิ่นเหงื่อของผู้ชาย ไม่ใช่แค่ชอบ แต่มันคือ ความคลั่งไคล้ ที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายและจิตใจของเขา มันเป็นความต้องการที่ไม่มีใครเข้าใจ… ยกเว้น "พราย"

พราย เป็นโหงพรายที่ติดตัวต้นน้ำมาตั้งแต่เกิด มันไม่ใช่แค่ดวงวิญญาณธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่สามารถควบคุมร่างของคนอื่นได้ ซึ่งต้นน้ำสามารถติดต่อกับโหงพรายได้ก็ตอนอายุ18ปีบริบูรณ์ และแน่นอน มันใช้พลังของมันทำให้ความปรารถนาของต้นน้ำเป็นจริง
+ d( v4 E+ t0 t9 W% M" f
4 d- a( u! S+ c4 zคืนนี้ต้นน้ำจ้องไปที่ พี่เวหา รุ่นพี่ปีสี่ที่อยู่ชมรมฟุตบอล ร่างสูงใหญ่ หน้าหล่อ ผิวแทนเหงื่อซึมตามไรผม กล้ามแขนแน่นตึงเสื้อที่เปียกเหงื่อแนบลำตัว มันเป็นภาพที่ทำให้ต้นน้ำต้องกลืนน้ำลาย ยิ่งตอนพี่เวหาถอดเสื้อออก เห็นแผงอกที่มีขนเรียงตัวพอสวย และขนรักแร้ที่ดกดำชุ่มไปด้วยเหงื่อ ต้นน้ำก็จินตนาการไปไหนต่อไหน
$ @' |3 `* z/ _3 j: C
- }; ]. W! h- B$ m"ไอ้พราย" เขากระซิบ "จัดการเลย"

7 y. I7 M2 ^" Qพรายหัวเราะในเงามืด ก่อนจะพุ่งออกจากร่างของต้นน้ำ มันไหลซึมเข้าไปในร่างของพี่เวหา

—

"อึก…" เวหาชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเหม่อลอยชั่วขณะ

จากนั้น… เขากลับเดินมาทางต้นน้ำเอง

"พี่เวหา?" ต้นน้ำแกล้งทำเป็นตกใจ แต่ภายในใจเต้นแรง
6 o/ r: Y; ?5 |* b- _
6 k& r( ]% }7 z  [/ vพี่เวหาไม่พูดอะไร เขายกแขนขึ้นสูง แนบรักแร้ตัวเองเข้ากับหน้าต้นน้ำ

กลิ่นเหงื่อสดๆ ของชายหนุ่มแผ่กระจายอย่างรุนแรง ทำให้ต้นน้ำเผลอสูดลมหายใจลึกอย่างห้ามไม่ได้
, _& Z  q- c& P- M( s8 e
) c/ N7 q0 J4 l9 J"ดมสิ…"
3 O/ \, A4 ?3 R! _( E
- [, n- I3 m8 N/ Y  X) @น้ำเสียงพี่เวหาฟังดูไม่ใช่ตัวเอง ดวงตาของเขาหรี่ลงเหมือนถูกสะกดโดยบางสิ่ง
+ ]7 F+ V6 E' h) c2 _6 y3 [
ต้นน้ำซุกหน้าเข้าไปใกล้ สูดกลิ่นเข้าไปเต็มปอด มันชื้น มันอบอวล และมันกระตุ้นสัญชาตญาณของเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ

9 h. }% s/ H5 H9 i. y  y"อึก… ทำไมกูถึง…" พี่เวหาพึมพำ มือใหญ่ของเขากดท้ายทอยของต้นน้ำเข้ามาชิดกับรักแร้ของเขาแน่นขึ้น

พรายกระซิบในหัวต้นน้ำ "สุขสมไหม?"

# \6 ^( Q' g7 h* \) }5 Fต้นน้ำหลับตาแน่น "มาก…"
, w: W" R' D: w, q
% s$ K7 @" c$ f7 \7 q# ]3 _5 m"งั้นเอามากกว่านี้ดีไหม?"
( Q) V( n3 t  o7 H- v
พรายหัวเราะเสียงต่ำ ก่อนที่พี่เวหาจะเริ่มขยับตัว ดันต้นน้ำไปติดกำแพง มือหนาของเขาเลื่อนมาจับคางต้นน้ำไว้

"คืนนี้มึงเป็นของกู" น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงปรารถนา แต่ไม่ใช่เพราะพี่เวหาต้องการเองทั้งหมด มันคือพรายที่ควบคุมจิตใจของเขา

และต้นน้ำก็พร้อมจะปล่อยตัวเองไปกับมัน…

ปล.ลองแต่งดูนะครับ ถ้าไม่ถูกใจอาจไม่แต่งต่อ

manuswin

ขอบคุณครับ

Yaiyra

ต่อไวๆคับ

mojimaru

รออยู่นะครับ

Kammy

ขอบคุณครับ น่าสนใจครับบ

jewel

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

MMelonP

ขอบคุณค่ะ

shinecaraff

น่าสนุกดีครับ

Ta_nut1985

ติดตามๆ

Ejnn0226

ขอบคุณครับ รอตอนถัดไป

lekthai

น่าติดตาม

ninenut

ขอบคุณครับ

netnet132526

รอตามนะ

Thuvadyr

ชอบแนวนี้คร้าบ แต่งต่อเถอะนะครับ

ttoott

ขอบคุณครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

LJ858

เสวมาก มาต่อนะครับพลีส

jor686868

งืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

Toshi_oO

รอ รอ