ปิ้ง!! เสียงจานข้าวกระแทกกับโต๊ะอย่าแรงทำให้ชายหนุ่มร่างบางบนโต๊ะเงยหน้า ดันแว่นขึ้นเบาๆ ก่อนจะโฟกัสตาไปที่ต้นเหตุของเสียง 5 r( V" O8 w U) a) Y9 G
"ไอ้แว่น หลบไป นี่ที่กู!"
( u O4 [9 c" }
"ตะ...แต่นี่มันโต๊ะโรงเรียนนะครับ" ) r+ W. o. _' T# r( F; x$ M1 I8 U
"ก็กูจะนั่ง!“
b3 L/ l; N' f' K
"ดะ...ได้ครับ" % u' u% o" T+ @
ผู้ถูกรุกรานจำเป็นต้องยกจานข้าวของตัวเองที่กินไปไม่ถึงครึ่งจานเดินออกมาจากโรงอาหารของโรงเรียน ชายล้วนแห่งหนึ่งท่ามกลางสายตาของกึ่งสมเพสของคนบริเวณนั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์
5 S$ Q" {( D+ B }- g4 Y6 E
เฮ้อตั้งแต่ติดอยู่ในห้องวิทย์กับหัวหน้าชมรมวิ่งสองต่อสอง จากนั้นก็ตามติดเขาแจ เด็กคนอื่นๆในโรงเรียนก็มองเขาเปลี่ยนไป คงคิดว่าไอ้แว่นอย่างเขาทำอะไรให้ผู้ชายสุดหล่อท็อป3 ของโรงเรียนอย่างนายหัวหน้าชมรมวิ่งมาเดิมตามก้นเขาต้อยๆ แต่ใครบ้างที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้วหัวหน้าชมรมวิ่งมาขอให้สอนเรื่องอาหารเพิ่มพลังงานสำหรับนักวิ่ง โครงงานของหัวหน้าชมรมวิ่งต่างหาก
- [! Q) W4 |, |: ^; g6 [; ~
คิดแล้วก็ปลง…
. x+ B' H1 W% a* J. W
เด็กแว่นขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ใต้ถุนห้องสมุด บริเวณที่เงียบสงบจนแทบร้างของเขา เห้อ...กินคนเดียวก็ได้ ว่าแล้วก็ตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ
) z; w/ I! p& h0 e# m9 V3 m ^: f2 D
“เห้ย กูเอาสองขาแล้วทำไมมึงแจกกูขาเดียวะ" "โอ้ยมึงจะเพิ่มขาสกัดทางกูทำไมเนี่ย กูกำลังเด้งเอาๆ" "พวกมึงเลิกเถียงกันเลย! รอบนี้กูป๊อกเก้าสามเด้งเว้ย จ่ายกูมาสะดีๆ" เหมือนดินแดนที่เงียบสงบของเขากำลังหายไป เด็กเนิร์ดค่อยๆเดินไปตามต้นเสียง "เห้ย มึง เบาๆก่อน มีคนมา" เสียงผีพนันตัวที่หนึ่ง "หรือจะเป็นครูวะ!" ผีพนันตัวที่สอง
9 ~3 `& C# E9 W1 G4 R$ B0 f
”เผ่นเว้ยมึง" แล้วก็ได้ยินเสียงวิ่งออกไป เด็กแว่นเดินใกล้เข้าไปเรื่อยๆจนเจอกับบ่อนขนาดย่อมในโรงเรียน เด็กพวกนี้...กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาได้มันลำบากนะ เขาคิดในใจ 0 }! B2 Q2 o2 B; L! J1 ^- s; C
หรี่บ!!!! ในขณะที่เด็กแว่นกำลังเดินสำรวจบ่อนอยู่ดีๆ จู่ๆก็มีมือนิรนามมากระชากเขา หลังกระแทกผนังปูนดังปั้ง : {" I/ n6 J& P
"มึง คือ ใคร ?" คำถามธรรมดาๆแต่น้ำเสียงที่ใช้ก็ทำให้เด็กแว่นผวาได้ไม่ยาก "..ระ...เรา..ชะ..ชื่อ..." "พูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหววะ!!! มึงชื่ออะไร!!!" 1 B" w% _. s2 C+ H3 |1 u8 @
”มะ… มีน“ : e- N2 H/ e1 x( q2 D1 J
"พูดให้มันดังๆหน่อยมึงจะตายไหมวะ!!"
- }; Q4 Z4 J5 L+ m4 b/ O2 m' q
เด็กแว่นคาดว่าถ้าอยู่อย่างนี้อีกสักห้านาทีเขาคงฉี่แตกเป็นแน่แท้ "ชั่งหัวแมร่งเหอะ" คนตัวโตกว่าว่าพร้อมกับหยิบมือถือของเขาขึ้นมา เด็กแว่นมองอย่างสงสัย
# i, ?! u& j) {3 F
0.0 ? % Q9 y- h7 Y0 ]5 ]
แชะ.... "กูมีรูปมึงแล้วนะ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูครูเมื่อไหร่..." คนตัวโตพูดพร้อมกับทำท่าปาดคอ เด็กแว่นถึงกับกลืน น้ำลายลงคอด้วยความผวา
$ |6 \+ X; Y$ p/ b
คาบฟิสิกส์....... "อ่าว นักเรียน นั่งที่ให้เรียบร้อยเร็ว วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำ เข้ามาเลยลูก" 3 [' {0 {( u+ B6 J
"สวัสดีครับ ผมชื่อภพ"
# p4 L. N! f$ R1 x( P
เด็กแว่นนามว่ามีนเงยหน้าขึ้นมาจากโจทย์ฟิสิกส์ที่เขาทำอยู่ ฮะ....เฮ่ย นี่มัน ไอ้หัวหน้าบ่อนเมื่อกลางวันหนิ....แย่แล้วเรา
% B! }: B! a# t; Y
เด็กแว่นรีบหลบสายตาหัวหน้าบ่อนที่มองมา แล้วทำเป็นก้มหน้าก้มตาทำโจทย์ฟิสิกส์ต่อ
# J1 F9 ?1 w& @: K- O
"ภพ เธอมีอะไรอยากจะบอกเพื่อนๆอีกไหมครับ?" "ผมเป็นเทควันโดสายดำครับ"
4 @' t3 _: V! w3 V( m" T7 S
ทันใดนั้นทั้งห้องเงียบกริบ..... ตัวต้นเหตุกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ เมื่อเห็นเด็กแว่นก้มหน้าลงมากกว่าเดิมจนแทบจะชิดโต๊ะเรียนอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้ครูพูดอะไรต่อ ภพเดินเข้านั่งที่หลังห้องริมหน้าต่าง อื้อหืออออ...อย่างกับพระเอกเกาหลีเสียงชุบซิบเกี่ยวกับเด็กใหม่หน้าหล่อดังไปทั่ว
; f. h' ]8 m2 d* D* K' j5 e
"งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาเรียนกันต่อดีกว่า คราวที่แล้วครูพูดถึงไหนแล้ว" $ q, C K$ `; o. w
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง 0 Z* x( A1 F5 y' o" c2 ~6 ~3 p! e
"อะ..เอ่อ ถึงการแทรกสอดของคลื่นแล้วครับ" "เก่งมากจะมีน งั้นวันนี้เรามาต่อกันที่ การแทรกสอดของคลื่นที่มีเฟสตรงข้ามกันนะ .." ถึงเด็กแว่นจะกลัวเด็กใหม่ขนาดไหนแต่ตอนนี้ขอเรียนก่อน เพราะเขาหน่ะ ชอบเรียนเป็นที่สุด 8 V; {+ q! r- W5 }7 D
ส่วนเด็กใหม่ที่มาหนังหลังห้องริมหน้าต่างตรงที่ใครๆก็เรียกว่ามุมขยะเหม่อออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็มีความคิดว่า เย็นนี้ไปที่ไหนดี?.....
* p: V) G q Z- j
: L/ A. ^. O# a; h1 D9 ~) H; w% W v
ออดดดดดดดด......ถึงเวลากลับบ้าน
& a v8 W3 i& j% T! Q/ d
"น้องมีนนนน" มาอีกแล้ว หัวหน้าชมรมวิ่งยังไม่ทันเดินออกจากห้องดีมันก็รีบเข้ามาเกาะแขนเด็กแว่น "เอ่อ....พี ..ปะ..ปล่อยแขนเราก่อนได้ไหม"
+ l' }$ r$ Z. v9 I0 ]
"วันนี้เราเลี้ยงไอติมเอง ไปกันเถอะ แต่มีนต้องบอกทำวิจัยโครงงานกับเรานะ" "อะ..เอ่อ..วันนี้การบ้านเราเยอะหน่ะพี เป็นวันอื่นได้ไหม" "ปะ..งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวคนเยอะแล้วต้องรอนาน" * e: C# |+ t3 _" a7 Q
ฟังกูบ้างไหมเนี่ยยยยย เด็กแว่นถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะปล่อยให้หัวหน้าชมรมลากไป เด็กใหม่เดินผ่านสองคนที่กำลังลากกันไปกินไอติม ดูภายนอกเหมือนเด็กแว่นเต็มใจ แต่ใครจะรู้ข้างในนี่เแทบร้องไห้
! W1 C# g9 ]% x& V. x7 s& h6 S2 b
"หึ" ไอ้เด็กใหม่มันหึอะไร มันไม่ใช่อย่างที่คิดน้าาาาาT.T~ * E$ m5 \ O( [+ G/ v
________________________________________
6 F q1 A. ~' [6 f
วันถัดมา 5 Q) R) \2 z, s. O2 ?! R& \
เด็กแว่นเดินแบกประเป๋าเป้โรงเรียนใบตุงเดินเข้าโรงเรียนด้วยอารมณ์บูดบึ้ง ไม่น่าเลย เมื่อคืนไม่น่าหลวมตัวไปกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งเลย เมื่อคืนเด็กเเว่นเลยนอนไม่ครบแปดชั่วโมงดั่งเช่นทุกคืน แถมการบ้านเลขก็ยังไม่เสร็จอีก
+ _! w* i8 {- a- Z
เฮ้อออ
) r: Z [! g9 T, d0 h0 @
เด็กแว่นเดินเข้าห้องเรียนนั่งประจำที่นั่นก็คือแถวหน้าของห้อง วางกระเป๋าลงแล้วไปหยิบแปรงลบกระดานมาเคาะ ฝุ่นฟุ้งกระจายติดเต็มแว่นตาเขาหมดเลย-.- 0 T8 a \8 K$ D- m* L& b" @
0 A# o, R9 D. O
"นายสหภพ นายพิสิทธิ์ นายนพณัฐ ไปพบครูที่ห้องด้วย!" เสียงสังหารของครูฝ่ายบอกครองลอยมากระทบโสตประสาตทุกคนในห้องเล่นเอา ทุกคนผวา ตามด้วยเสียงคนสามคนเดินออกจากห้องไป ส่วนเด็กแว่นเคาะแปรงลบกระดานต่อไป จะได้ไป เตรียมตัวเรียน $ I0 I& u t8 r! }4 F' ]
เข้าแถวเสร็จเด็กทุกคนพร้อมเริ่มเรียนคาบแรก เด็กแว่นเอาสมุด หนังสือ ปากกกา ยางลบ ดินสอ ไฮไลท์ มายด์คัลเลอร์ ขึ้นมาอย่างพร้อมเรียนวิชาเต็ม ที่ แต่สามคนที่โดนเรียกออกไปตอนเช้าเพิ่งเดินกลับเข้ามา
5 R8 ]9 p0 t$ ^9 o: b
เด็กแว่นรีบก้มหน้า ไม่รู้สิรู้สึกกลัว กลัวเด็กมาใหม่ แปลกๆ… ชิ้งงงง!!! ชิ้งงงส์! ชิ้งงงส์!!! เด็กแว่นสัมผัสได้ถึงเเรงสังหารจากสามคน จึงขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นนายพิสิทธิ์กำลังจะเดินเข้ามาหาเด็กแว่นแต่เด็กใหม่รั้งไว้ก่อน มันต้องมีอะไรแน่ๆ.... หรือจะเป็นเรื่อง.....
: {, q, Z' f4 g. Y5 g9 }
เรื่องการบ้านเลขที่เด็กแว่นลืมทำมา! คิด ได้ดังนั้นเด็กแว่นจึงรีบเอาการบ้านเลขขึ้นมาทำต่อให้เสร็จ หวังว่าสามคนนั้นคงจะหายโกรธเค้าเงยหน้าขึ้น ไปมองอีกครั้ง… e! s3 {2 k8 i; }. e% y9 B
กลัวจนน้ำตาแทบจะไหล!!
+ [: w/ F3 k; E
ไอ้เด็กใหม่มันชี้หน้าก่อนจะเดินกับเข้าที่นั่งของมันเพราะครูเข้าห้อง 5 o4 ^& \) ^* q( [ d
เด็กแว่นคิดในใจ วันหลังต้องทำการบ้านให้เสร็จให้หมดซะแล้ว *~*
5 a2 |2 m' P c% U. |
พักกลางวัน "แมร่งเอ้ยเหนื่อยชิบหาย ไหนมึงบอกว่ามึงปิดปากไอ้เด็กแว่นแล้วไงไอ้ภพ?" พิสิทธิ์หรือคิมถามเพื่อนตัวเองในขณะที่เขาและแก๊งส์ผีพนันกำลังทำ ความสะอาดห้องเกษตร "สงสัยแมร่งอยากลองของกูมั้ง แม่ง!" "เออ! แม่งคงคิดว่าเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั้นแล้วพวกเราจะกลัวมันรึไง" "มันได้เสียกันแล้วจริงหรอวะ" เด็กใหม่ที่ไม่เคยรู้เรื่องราวของเด็กแว่นมาก่อน ถามด้วยความสงสัย ' p/ |6 i& ]/ g1 M
"เออดิ! ติดอยู่ในห้องทดลองด้วยกันตั้งหลายชั่วโมง แถมออกมานะ ไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งมันตามติดไอ้แว่นเเจเลย ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนา"อันนี้นพณัฐ หรือ นพ เล่าให้ภพฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "เออ มึงนึกดูดิ ผู้ชายอย่างเราแม่งก็มีอยู่รูเดียว ถ้าไม่ใช่ทางนั้นแล้วมันจะทางไหนวะ อึ่ยย~" "หรือไอ้แว่นมันเป็นผู้หญิงวะ จับแต่งหญิงหน่อย หน้านี่ก็ได้อยู่นะเว้ย ดูเผินๆนึกว่าทอม"
* O+ I& A/ V5 @ K0 ~* m
“พวกมึงเลิกสงสัยแล้วมาช่วยกันทำให้เสร็จดีกว่า ไหมครับ?" ภพเก็บข้อมูลอยู่นาน เห็นที่ว่าถ้าบ่นต่อ ไปคงไม่เสร็จแน่ "ไอ้แว่นน้าาา! อย่าให้กูเจอมึงนะ แว่นไม่แตกไม่ต้องมาเรียกกูว่านพเลย!" ยังไม่วายเลิกบ่น
3 ]5 L* s9 T! x; y8 ?! S
ฟู่วววว ภพถอนหายใจด้วยความเหนื่อย ยากหลังจากจัดของทำความสะอาดห้องเกษตรเรียบร้อยแล้ว เหนื่อยชะมัดยากกมองรอดหน้าต่างผ่านไป เห้ยยย นี่มันไอ้แว่นนี่หว่าเดินผ่านมาทางนี่พอดี "พวกมึงไปกินข้าวก่อนไป เดี๋ยวกูตามไป ฝากซื้อข้าวให้กูด้วย" "เออๆ" สองสหายที่เหลือตอบแล้วเดินออกจากห้อง ไป 0 f5 p9 R* w" [! D, Y! R
ส่วนแว่นน้อยผู้ไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง เดินถือ ถาดข้าวมาด้วยจิตใจห่อเหี่ยว.... วันนี้โดนแย่งโต๊ะ อีกแล้ว จะไปห้องสมุดก็ไม่กล้าเพราะเดี๋ยวเจอพวกผีพนันอีกเลยเลือกมาห้องเกษตร หารู้ไม่ว่า....หายนะอันใหญ่หลวงรอเขาอยู่ ฟรี่บบบ!!!แคร้งงงงงง!! - Q( N! X- J5 g. M& D$ ], T
เสียงฉุดกระชากแขนอันน้อยนิดของเด็กแว่นตามมาด้วยเสียงจานข้าวตกกระทบพื้น เม็ดข้าวกระจายกันไปคนละทิศละทาง "ไอ้แว่น!....ไหนมึงบอกจะไม่บอกใครแล้วนี่มันอะ ไร?" เด็กแว่นที่โดนแหว่งไปที่กลางห้องระบมไปแทบ ทั้งตัว แถมแว่นยังหลุดอีก เดี๋ยวตอบนะขอคลำหาแว่นก่อน คลำหาแว่นด้วยความไวแสงเสร็จก็หันมาเจอกับยักษ์หน้าหล่อ 2 y" S3 s1 s7 |4 v
"ระ....เรา ปะ ป่าว นะ" "หึ!มาทำเป็นพูดดี ถ้ามึงไม่พูดแล้วหมาตัวไหน มันจะพูด?!!!"
2 j' j f& H8 l% ?2 g
"อะ...เอ่อ มะ....หมามันพูดไม่ได้ไม่ใช่หรอ?" เด็กเเว่นถามกลับด้วยความสงสัย "นี่มึงกวนตีนกูหรอไว้แว่นนนนนน!!!!" นะ ..น่ากลัวกว่าสอบปลายภาคอีก เด็กแว่นคิดในใจ "ปะ...ป่าว กะ.ก็ มะ...หมา." "พูดให้มันรู้เรื่องดิ้!!!!!" "ก็หมามันพูดไม่ได้จริงๆนี่" ตอนนี้พูดเร็วกว่าโจอี้ บอยตอนแร๊ปอีก "มึงคิดว่ามึงเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งแล้วก็จะ ไม่กล้าทำอะไรหรอ?!!!!" "มะ..เมีย?" "หึ มาทำเป็นไร้เดียงสา เสร็จมันไปกี่ครั้งแล้วหล่ะ ตามตูดขนาดนี้“ 4 w1 [6 f; Q2 B, A; O
อ๋อ........หมายถึงสูตรอาหารเพิ่มพลังงานหน่ะหรอ "กะ..ก็หลายครั้งแล้วนะ ตะ...แต่ไม่เคยชิมว่าอร่อยรึป่าว" "ไอ้แว่นนนนนนนน!!!" เด็กใหม่เกือบจะทนไม่ไหวง้างมือจะออกมาต่อยเด็กแว่นที่โดนเหวี่ยงไปกลางห้องเกษตร
0 v& j8 @2 R( D8 d. D
"ตะ...แต่ระะ..เราไม่..ดะ....ได้บอกคะ..ใครจริงๆนะเชื่อเราเหอะ" อีกนิดนึงน้ำตาคงจะไหลเป็นทาง "มึงบอกมึงยังไม่ได้ชิมของไอ้หัวหน้าชมรมใช่ไหม?" "คะ...ครับ เพราะ ทะ..ทำเสร็จเราก็กลับบ้าน เลยตลอด" เด็กใหม่ค่อยๆย่างก้าวเข้าไปหาเด็กแว่นที่นั่งตัวสั่น อยู่ที่พื้น "ลองชิมของกูดูบ้างมั้ยหล่ะ! ดูสิ คราวนี้มึงยังจะกล้าหือกับกูอีกรีป่าว?!!!!!" เด็กใหม่จัดการผลักเด็กแว่นที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนพื้นให้นอนไปบนพื้นห้องที่เขาเพิ่งจะถูใหม่ๆก่อนจะเข้า ไปนั่งคร่อมเด็กแว่นเอาไว้ "นะ...นายจะทำอะไร?" "ก็ทำเหมือนที่นายทำกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั่นไง!" เท่าที่เด็กแว่นจำได้รู้สึกจะต้องยืนทำในห้องครัวไม่ใช่หรอ แล้วนี่ห้องเกษตรนะ แถมยังนอนอยู่อีกด้วย "ตะ...แต่เราไม่ได้ทำท่านี้นะ" !!!!!
1 p: P+ V+ B2 l; i, C6 c
"พวกมึงจะเล่นกันกี่ท่ากูไม่อยากรู้โว้ย! แต่กูจะเอา ท่านี้" "ตะ...แต่ อะ...อื้อออ!!"
. |+ k, z4 O, [ T. B' I
/ d3 @! v7 x0 I% J
>>>>>>>>>>>>>> ต่อ EP2นะค้าบ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< 1 |% G3 A9 Z: ~1 X4 @: y
|