ปิ้ง!! เสียงจานข้าวกระแทกกับโต๊ะอย่าแรงทำให้ชายหนุ่มร่างบางบนโต๊ะเงยหน้า ดันแว่นขึ้นเบาๆ ก่อนจะโฟกัสตาไปที่ต้นเหตุของเสียง
4 a% D. O) h1 I/ g- i7 Z/ X: e
"ไอ้แว่น หลบไป นี่ที่กู!"
/ E3 ]" c. J' ]3 }
"ตะ...แต่นี่มันโต๊ะโรงเรียนนะครับ"
2 D j$ S \" R+ H, U3 I
"ก็กูจะนั่ง!“ + l q8 ~: r @1 k& E# I
"ดะ...ได้ครับ" 8 W" n) j/ b) i: u
ผู้ถูกรุกรานจำเป็นต้องยกจานข้าวของตัวเองที่กินไปไม่ถึงครึ่งจานเดินออกมาจากโรงอาหารของโรงเรียน ชายล้วนแห่งหนึ่งท่ามกลางสายตาของกึ่งสมเพสของคนบริเวณนั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์
. _" b4 i( w8 V7 x2 ?+ h
เฮ้อตั้งแต่ติดอยู่ในห้องวิทย์กับหัวหน้าชมรมวิ่งสองต่อสอง จากนั้นก็ตามติดเขาแจ เด็กคนอื่นๆในโรงเรียนก็มองเขาเปลี่ยนไป คงคิดว่าไอ้แว่นอย่างเขาทำอะไรให้ผู้ชายสุดหล่อท็อป3 ของโรงเรียนอย่างนายหัวหน้าชมรมวิ่งมาเดิมตามก้นเขาต้อยๆ แต่ใครบ้างที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้วหัวหน้าชมรมวิ่งมาขอให้สอนเรื่องอาหารเพิ่มพลังงานสำหรับนักวิ่ง โครงงานของหัวหน้าชมรมวิ่งต่างหาก
5 b: F2 ] S% G
คิดแล้วก็ปลง… 9 j5 Q, r, {5 g, j! ^ ~) T
เด็กแว่นขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ใต้ถุนห้องสมุด บริเวณที่เงียบสงบจนแทบร้างของเขา เห้อ...กินคนเดียวก็ได้ ว่าแล้วก็ตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ
* v0 H# }( b' L" A
“เห้ย กูเอาสองขาแล้วทำไมมึงแจกกูขาเดียวะ" "โอ้ยมึงจะเพิ่มขาสกัดทางกูทำไมเนี่ย กูกำลังเด้งเอาๆ" "พวกมึงเลิกเถียงกันเลย! รอบนี้กูป๊อกเก้าสามเด้งเว้ย จ่ายกูมาสะดีๆ" เหมือนดินแดนที่เงียบสงบของเขากำลังหายไป เด็กเนิร์ดค่อยๆเดินไปตามต้นเสียง "เห้ย มึง เบาๆก่อน มีคนมา" เสียงผีพนันตัวที่หนึ่ง "หรือจะเป็นครูวะ!" ผีพนันตัวที่สอง & W! @! i3 |0 B% O
”เผ่นเว้ยมึง" แล้วก็ได้ยินเสียงวิ่งออกไป เด็กแว่นเดินใกล้เข้าไปเรื่อยๆจนเจอกับบ่อนขนาดย่อมในโรงเรียน เด็กพวกนี้...กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาได้มันลำบากนะ เขาคิดในใจ
9 Z# g# G( a% e9 N2 \ ]. f2 W7 V8 |
หรี่บ!!!! ในขณะที่เด็กแว่นกำลังเดินสำรวจบ่อนอยู่ดีๆ จู่ๆก็มีมือนิรนามมากระชากเขา หลังกระแทกผนังปูนดังปั้ง
* j- r$ s, T* k' d/ [
"มึง คือ ใคร ?" คำถามธรรมดาๆแต่น้ำเสียงที่ใช้ก็ทำให้เด็กแว่นผวาได้ไม่ยาก "..ระ...เรา..ชะ..ชื่อ..." "พูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหววะ!!! มึงชื่ออะไร!!!"
3 a4 t" f: |" @ j) r/ C
”มะ… มีน“
+ }* \$ I( P+ n* V4 i) F
"พูดให้มันดังๆหน่อยมึงจะตายไหมวะ!!"
, P9 c7 R! b) `4 T
เด็กแว่นคาดว่าถ้าอยู่อย่างนี้อีกสักห้านาทีเขาคงฉี่แตกเป็นแน่แท้ "ชั่งหัวแมร่งเหอะ" คนตัวโตกว่าว่าพร้อมกับหยิบมือถือของเขาขึ้นมา เด็กแว่นมองอย่างสงสัย
! |) O' y1 K& O! B
0.0 ?
. l$ C0 ^2 _+ ?* v
แชะ.... "กูมีรูปมึงแล้วนะ ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูครูเมื่อไหร่..." คนตัวโตพูดพร้อมกับทำท่าปาดคอ เด็กแว่นถึงกับกลืน น้ำลายลงคอด้วยความผวา
2 g' F# ]- `1 W5 _: ~
คาบฟิสิกส์....... "อ่าว นักเรียน นั่งที่ให้เรียบร้อยเร็ว วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำ เข้ามาเลยลูก"
2 c0 r- r7 W: e
"สวัสดีครับ ผมชื่อภพ"
* p! H% ]: }8 u$ A% M3 A
เด็กแว่นนามว่ามีนเงยหน้าขึ้นมาจากโจทย์ฟิสิกส์ที่เขาทำอยู่ ฮะ....เฮ่ย นี่มัน ไอ้หัวหน้าบ่อนเมื่อกลางวันหนิ....แย่แล้วเรา 1 V9 d: E( v; d" o: \6 u* I& n2 u8 T
เด็กแว่นรีบหลบสายตาหัวหน้าบ่อนที่มองมา แล้วทำเป็นก้มหน้าก้มตาทำโจทย์ฟิสิกส์ต่อ 9 h0 \6 N; |/ C
"ภพ เธอมีอะไรอยากจะบอกเพื่อนๆอีกไหมครับ?" "ผมเป็นเทควันโดสายดำครับ"
+ f( `/ x' _. u; K( }% ^' M2 a
ทันใดนั้นทั้งห้องเงียบกริบ..... ตัวต้นเหตุกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ เมื่อเห็นเด็กแว่นก้มหน้าลงมากกว่าเดิมจนแทบจะชิดโต๊ะเรียนอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้ครูพูดอะไรต่อ ภพเดินเข้านั่งที่หลังห้องริมหน้าต่าง อื้อหืออออ...อย่างกับพระเอกเกาหลีเสียงชุบซิบเกี่ยวกับเด็กใหม่หน้าหล่อดังไปทั่ว
7 n/ {4 A+ V, J8 H5 m7 P
"งั้นเพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาเรียนกันต่อดีกว่า คราวที่แล้วครูพูดถึงไหนแล้ว" + p, a6 g( |1 y3 u) l9 \0 t
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
' e& b, l8 H, g9 Z7 V/ v$ R# H
"อะ..เอ่อ ถึงการแทรกสอดของคลื่นแล้วครับ" "เก่งมากจะมีน งั้นวันนี้เรามาต่อกันที่ การแทรกสอดของคลื่นที่มีเฟสตรงข้ามกันนะ .." ถึงเด็กแว่นจะกลัวเด็กใหม่ขนาดไหนแต่ตอนนี้ขอเรียนก่อน เพราะเขาหน่ะ ชอบเรียนเป็นที่สุด ; p. ^- _# s& T3 H
ส่วนเด็กใหม่ที่มาหนังหลังห้องริมหน้าต่างตรงที่ใครๆก็เรียกว่ามุมขยะเหม่อออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็มีความคิดว่า เย็นนี้ไปที่ไหนดี?.....
3 f9 ~5 z7 M: X% X
6 V" k- ^8 ] c) p
ออดดดดดดดด......ถึงเวลากลับบ้าน
+ L3 h7 B" r# C* I2 L/ ~
"น้องมีนนนน" มาอีกแล้ว หัวหน้าชมรมวิ่งยังไม่ทันเดินออกจากห้องดีมันก็รีบเข้ามาเกาะแขนเด็กแว่น "เอ่อ....พี ..ปะ..ปล่อยแขนเราก่อนได้ไหม" $ q7 i) k- E* i2 p! r1 t2 C1 [
"วันนี้เราเลี้ยงไอติมเอง ไปกันเถอะ แต่มีนต้องบอกทำวิจัยโครงงานกับเรานะ" "อะ..เอ่อ..วันนี้การบ้านเราเยอะหน่ะพี เป็นวันอื่นได้ไหม" "ปะ..งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวคนเยอะแล้วต้องรอนาน"
+ o# H3 _1 G' |
ฟังกูบ้างไหมเนี่ยยยยย เด็กแว่นถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะปล่อยให้หัวหน้าชมรมลากไป เด็กใหม่เดินผ่านสองคนที่กำลังลากกันไปกินไอติม ดูภายนอกเหมือนเด็กแว่นเต็มใจ แต่ใครจะรู้ข้างในนี่เแทบร้องไห้ ! U% J1 J& n' c
"หึ" ไอ้เด็กใหม่มันหึอะไร มันไม่ใช่อย่างที่คิดน้าาาาาT.T~
' Q9 P! A7 r% B `
________________________________________
* E: l+ N9 e. v7 Z! M# p& V
วันถัดมา
" b4 B: s, ?0 J& s
เด็กแว่นเดินแบกประเป๋าเป้โรงเรียนใบตุงเดินเข้าโรงเรียนด้วยอารมณ์บูดบึ้ง ไม่น่าเลย เมื่อคืนไม่น่าหลวมตัวไปกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งเลย เมื่อคืนเด็กเเว่นเลยนอนไม่ครบแปดชั่วโมงดั่งเช่นทุกคืน แถมการบ้านเลขก็ยังไม่เสร็จอีก
4 ^& p5 z8 X" W) V# }& a
เฮ้อออ " g6 A/ s/ g. a( K) y4 w1 z7 T
เด็กแว่นเดินเข้าห้องเรียนนั่งประจำที่นั่นก็คือแถวหน้าของห้อง วางกระเป๋าลงแล้วไปหยิบแปรงลบกระดานมาเคาะ ฝุ่นฟุ้งกระจายติดเต็มแว่นตาเขาหมดเลย-.- 3 W/ Q' B0 M, a5 y
- V6 E) V: h, {! q2 \
"นายสหภพ นายพิสิทธิ์ นายนพณัฐ ไปพบครูที่ห้องด้วย!" เสียงสังหารของครูฝ่ายบอกครองลอยมากระทบโสตประสาตทุกคนในห้องเล่นเอา ทุกคนผวา ตามด้วยเสียงคนสามคนเดินออกจากห้องไป ส่วนเด็กแว่นเคาะแปรงลบกระดานต่อไป จะได้ไป เตรียมตัวเรียน
% H/ f8 ]+ U- c8 f0 i' L- u! C
เข้าแถวเสร็จเด็กทุกคนพร้อมเริ่มเรียนคาบแรก เด็กแว่นเอาสมุด หนังสือ ปากกกา ยางลบ ดินสอ ไฮไลท์ มายด์คัลเลอร์ ขึ้นมาอย่างพร้อมเรียนวิชาเต็ม ที่ แต่สามคนที่โดนเรียกออกไปตอนเช้าเพิ่งเดินกลับเข้ามา & c9 X: Z: W3 L4 y3 ]" J: E
เด็กแว่นรีบก้มหน้า ไม่รู้สิรู้สึกกลัว กลัวเด็กมาใหม่ แปลกๆ… ชิ้งงงง!!! ชิ้งงงส์! ชิ้งงงส์!!! เด็กแว่นสัมผัสได้ถึงเเรงสังหารจากสามคน จึงขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะ ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นนายพิสิทธิ์กำลังจะเดินเข้ามาหาเด็กแว่นแต่เด็กใหม่รั้งไว้ก่อน มันต้องมีอะไรแน่ๆ.... หรือจะเป็นเรื่อง..... 1 P( n1 l) E7 a
เรื่องการบ้านเลขที่เด็กแว่นลืมทำมา! คิด ได้ดังนั้นเด็กแว่นจึงรีบเอาการบ้านเลขขึ้นมาทำต่อให้เสร็จ หวังว่าสามคนนั้นคงจะหายโกรธเค้าเงยหน้าขึ้น ไปมองอีกครั้ง…
& s6 f6 ]; [; U8 z
กลัวจนน้ำตาแทบจะไหล!!
. g$ G5 R9 T, O) x5 f3 j. q
ไอ้เด็กใหม่มันชี้หน้าก่อนจะเดินกับเข้าที่นั่งของมันเพราะครูเข้าห้อง 0 i7 K: L7 F0 h& S( R
เด็กแว่นคิดในใจ วันหลังต้องทำการบ้านให้เสร็จให้หมดซะแล้ว *~*
5 B2 @: V. q2 ]4 p2 n% U& v# ?8 N
พักกลางวัน "แมร่งเอ้ยเหนื่อยชิบหาย ไหนมึงบอกว่ามึงปิดปากไอ้เด็กแว่นแล้วไงไอ้ภพ?" พิสิทธิ์หรือคิมถามเพื่อนตัวเองในขณะที่เขาและแก๊งส์ผีพนันกำลังทำ ความสะอาดห้องเกษตร "สงสัยแมร่งอยากลองของกูมั้ง แม่ง!" "เออ! แม่งคงคิดว่าเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั้นแล้วพวกเราจะกลัวมันรึไง" "มันได้เสียกันแล้วจริงหรอวะ" เด็กใหม่ที่ไม่เคยรู้เรื่องราวของเด็กแว่นมาก่อน ถามด้วยความสงสัย
( [, @5 _! L1 K3 J
"เออดิ! ติดอยู่ในห้องทดลองด้วยกันตั้งหลายชั่วโมง แถมออกมานะ ไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งมันตามติดไอ้แว่นเเจเลย ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนา"อันนี้นพณัฐ หรือ นพ เล่าให้ภพฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "เออ มึงนึกดูดิ ผู้ชายอย่างเราแม่งก็มีอยู่รูเดียว ถ้าไม่ใช่ทางนั้นแล้วมันจะทางไหนวะ อึ่ยย~" "หรือไอ้แว่นมันเป็นผู้หญิงวะ จับแต่งหญิงหน่อย หน้านี่ก็ได้อยู่นะเว้ย ดูเผินๆนึกว่าทอม"
1 _; U7 @& B, c
“พวกมึงเลิกสงสัยแล้วมาช่วยกันทำให้เสร็จดีกว่า ไหมครับ?" ภพเก็บข้อมูลอยู่นาน เห็นที่ว่าถ้าบ่นต่อ ไปคงไม่เสร็จแน่ "ไอ้แว่นน้าาา! อย่าให้กูเจอมึงนะ แว่นไม่แตกไม่ต้องมาเรียกกูว่านพเลย!" ยังไม่วายเลิกบ่น 8 l! S2 O" C$ r5 S# c
ฟู่วววว ภพถอนหายใจด้วยความเหนื่อย ยากหลังจากจัดของทำความสะอาดห้องเกษตรเรียบร้อยแล้ว เหนื่อยชะมัดยากกมองรอดหน้าต่างผ่านไป เห้ยยย นี่มันไอ้แว่นนี่หว่าเดินผ่านมาทางนี่พอดี "พวกมึงไปกินข้าวก่อนไป เดี๋ยวกูตามไป ฝากซื้อข้าวให้กูด้วย" "เออๆ" สองสหายที่เหลือตอบแล้วเดินออกจากห้อง ไป & ^5 V/ ^, @; J7 G& \
ส่วนแว่นน้อยผู้ไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง เดินถือ ถาดข้าวมาด้วยจิตใจห่อเหี่ยว.... วันนี้โดนแย่งโต๊ะ อีกแล้ว จะไปห้องสมุดก็ไม่กล้าเพราะเดี๋ยวเจอพวกผีพนันอีกเลยเลือกมาห้องเกษตร หารู้ไม่ว่า....หายนะอันใหญ่หลวงรอเขาอยู่ ฟรี่บบบ!!!แคร้งงงงงง!!
# C; W$ \0 q+ V% I
เสียงฉุดกระชากแขนอันน้อยนิดของเด็กแว่นตามมาด้วยเสียงจานข้าวตกกระทบพื้น เม็ดข้าวกระจายกันไปคนละทิศละทาง "ไอ้แว่น!....ไหนมึงบอกจะไม่บอกใครแล้วนี่มันอะ ไร?" เด็กแว่นที่โดนแหว่งไปที่กลางห้องระบมไปแทบ ทั้งตัว แถมแว่นยังหลุดอีก เดี๋ยวตอบนะขอคลำหาแว่นก่อน คลำหาแว่นด้วยความไวแสงเสร็จก็หันมาเจอกับยักษ์หน้าหล่อ * i+ e; B' H" s4 V7 x; W3 M7 e
"ระ....เรา ปะ ป่าว นะ" "หึ!มาทำเป็นพูดดี ถ้ามึงไม่พูดแล้วหมาตัวไหน มันจะพูด?!!!"
9 J9 e8 K! ~& ^+ Q8 t# @
"อะ...เอ่อ มะ....หมามันพูดไม่ได้ไม่ใช่หรอ?" เด็กเเว่นถามกลับด้วยความสงสัย "นี่มึงกวนตีนกูหรอไว้แว่นนนนนน!!!!" นะ ..น่ากลัวกว่าสอบปลายภาคอีก เด็กแว่นคิดในใจ "ปะ...ป่าว กะ.ก็ มะ...หมา." "พูดให้มันรู้เรื่องดิ้!!!!!" "ก็หมามันพูดไม่ได้จริงๆนี่" ตอนนี้พูดเร็วกว่าโจอี้ บอยตอนแร๊ปอีก "มึงคิดว่ามึงเป็นเมียไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งแล้วก็จะ ไม่กล้าทำอะไรหรอ?!!!!" "มะ..เมีย?" "หึ มาทำเป็นไร้เดียงสา เสร็จมันไปกี่ครั้งแล้วหล่ะ ตามตูดขนาดนี้“ 4 z& E/ G2 c) t, e
อ๋อ........หมายถึงสูตรอาหารเพิ่มพลังงานหน่ะหรอ "กะ..ก็หลายครั้งแล้วนะ ตะ...แต่ไม่เคยชิมว่าอร่อยรึป่าว" "ไอ้แว่นนนนนนนน!!!" เด็กใหม่เกือบจะทนไม่ไหวง้างมือจะออกมาต่อยเด็กแว่นที่โดนเหวี่ยงไปกลางห้องเกษตร 9 Y3 A3 Q, ?2 C s: z1 g6 ]: I
"ตะ...แต่ระะ..เราไม่..ดะ....ได้บอกคะ..ใครจริงๆนะเชื่อเราเหอะ" อีกนิดนึงน้ำตาคงจะไหลเป็นทาง "มึงบอกมึงยังไม่ได้ชิมของไอ้หัวหน้าชมรมใช่ไหม?" "คะ...ครับ เพราะ ทะ..ทำเสร็จเราก็กลับบ้าน เลยตลอด" เด็กใหม่ค่อยๆย่างก้าวเข้าไปหาเด็กแว่นที่นั่งตัวสั่น อยู่ที่พื้น "ลองชิมของกูดูบ้างมั้ยหล่ะ! ดูสิ คราวนี้มึงยังจะกล้าหือกับกูอีกรีป่าว?!!!!!" เด็กใหม่จัดการผลักเด็กแว่นที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนพื้นให้นอนไปบนพื้นห้องที่เขาเพิ่งจะถูใหม่ๆก่อนจะเข้า ไปนั่งคร่อมเด็กแว่นเอาไว้ "นะ...นายจะทำอะไร?" "ก็ทำเหมือนที่นายทำกับไอ้หัวหน้าชมรมวิ่งนั่นไง!" เท่าที่เด็กแว่นจำได้รู้สึกจะต้องยืนทำในห้องครัวไม่ใช่หรอ แล้วนี่ห้องเกษตรนะ แถมยังนอนอยู่อีกด้วย "ตะ...แต่เราไม่ได้ทำท่านี้นะ" !!!!! : X+ s: m5 j! o X5 v- G0 b q& i% d, |
"พวกมึงจะเล่นกันกี่ท่ากูไม่อยากรู้โว้ย! แต่กูจะเอา ท่านี้" "ตะ...แต่ อะ...อื้อออ!!" ! Q+ f; ~0 J* N: D. }: K
+ e5 ~& P) J" b5 Z( f
>>>>>>>>>>>>>> ต่อ EP2นะค้าบ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
- v" H0 G' h# ?( t+ b( S |