' M; }5 [# }/ @$ E, g, V' g
( m' W3 H2 q; Jโปรดอ่าน........ เนื้อหามีความรุนแรง/ ?. ?# R q/ ~4 |& `3 W6 |) x. W2 i
7 A8 Z6 X3 M8 z
+ y) C; Y: I/ o# E8 }) o$ z% {$ x% e
9 h/ w) C$ W9 H2 t) A: L
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 20+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง% w7 u% v$ E$ |, N' l' C
1 B1 ?6 R! \# k9 J8 I7 @. T9 x9 U7 B
8 ]9 B! P) a! x% Q. f0 M( c9 u
! c# d$ H5 P; Z) X7 a1 Y5 V1 `$ j1 O" p$ Z1 V) D7 c2 ^: I) Y
9 Z6 L9 S$ C) m' i) zโจนาธาน....วัย 7 ขวบ; e# I3 m: K4 {# e
; o0 M* P( i( k4 m2 K0 e
! I- T! N( G7 J
+ u$ T$ E5 [; ^2 x! u7 c6 y, X1 ~! L. H" S
5 A, S$ O: g2 u. l3 N
& K* P; }4 @! q0 J" h: y7 D
; N9 c( P9 w; G0 H' H- G
0 A& O: P% v" T7 x2 wไมเคิล.....อายุ17 ปี! y/ h% E9 e3 j# K7 L/ O
9 O) m( e( e4 Y" F" c( d8 _
! j) q Z4 V0 O- P3 j+ `7 _
, i+ d8 y9 n7 v8 C) Nทรมานเหยื่อด้วยอาหาร 0 q+ s; U1 @ _! f
ภายในห้องใต้ดินที่เงียบสงัด มีเพียงแสงสลัวจากหลอดไฟเก่า ๆ ที่แกว่งไปมา ก่อให้เกิดเงาวูบไหวทั่วห้อง เหยื่อรายล่าสุดของโจ ถูกมัดแน่นหนาอยู่บนเก้าอี้ไม้ซึ่งถูกใช้สำหรับการทรมานมาแล้วหลายครั้ง “ไมเคิล” ชายหนุ่มในวัยยี่สิบต้น ๆ เหงื่อแตกซึมทั่วใบหน้า ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความกลัว เสียงลมหายใจที่หนักหน่วงสะท้อนออกมาจากหน้าอกที่เต็มไปด้วยความหวาดผวา + y- W* q7 `# y+ Z; e2 C
ตรงหน้าไมเคิล เด็กชายวัย 7 ขวบ ชื่อโจ ยืนยิ้มกว้าง มือเล็ก ๆ ของเขากำลังถือตะกร้าใบหนึ่งที่บรรจุอาหารมากมาย ภายในตะกร้ามีผลไม้ ขวดเครื่องปรุง ขนม และอาหารอื่น ๆ ที่ดูเหมือนไม่มีพิษมีภัย แต่ในมือของโจ สิ่งเหล่านั้นกลับกลายเป็นอาวุธทรมานที่น่ากลัวยิ่งกว่าเครื่องมือเหล็กแหลมใด ๆ
- i2 [' W$ M( T% r `
“พี่ไมเคิลชอบกินอะไรเหรอ?” โจถามด้วยน้ำเสียงใส ๆ คล้ายเด็กธรรมดาทั่วไปที่กำลังชวนคุยเรื่องอาหาร แต่ไมเคิลรู้ดีว่าเด็กชายตรงหน้านี้ไม่ใช่เด็กธรรมดา และสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาจะต้องโหดร้ายเกินกว่าความคิดของคนทั่วไป
7 f9 O, y9 R- w: e) U3 A: P
ไมเคิลพยายามอ้อนวอนด้วยสายตา หวังว่าเด็กน้อยตรงหน้าจะมีความเมตตา แต่โจไม่ได้สนใจ เขานั่งลงบนพื้นหน้าไมเคิล เปิดตะกร้าแล้วหยิบ “มะนาว” ลูกใหญ่ขึ้นมา “รู้ไหมว่ามะนาวมันเปรี้ยวขนาดไหน?” โจถามพร้อมกับบีบมะนาวอย่างแรง น้ำมะนาวสด ๆ กระเซ็นไปทั่วแต่กลับเจาะจงไหลลงไปที่อวัยวะเพศของไมเคิล น้ำมะนาวกัดกร่อนเนื้อเยื่ออ่อนทันที ความแสบและความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่าง ไมเคิลกรีดร้องอย่างทรมาน น้ำมะนาวที่ไหลลงท่อปัสสาวะสร้างความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ราวกับร่างกายของเขากำลังถูกไฟเผาภายใน
& I2 ]6 a7 X! `6 i1 @: i- j- R C
โจหัวเราะคิกคัก “พี่ไมเคิลชอบน้ำมะนาวไหม? เปรี้ยวดีใช่ไหม?” โจพูดต่อพลางบีบมะนาวลูกที่สอง น้ำมะนาวกระจายเต็มอวัยวะเพศของเหยื่ออีกครั้ง ไมเคิลพยายามดิ้น แต่ด้วยเชือกที่รัดแน่นหนา เขาไม่มีทางหนีจากความทรมานนี้ได้
' z0 R' p3 s7 [, v3 [9 d p: G$ p
เมื่อเล่นกับมะนาวจนพอใจ โจก็หันไปหยิบขวดเกลือขึ้นมา เขาเทเกลือลงบนฝ่ามือเล็ก ๆ ของตัวเอง ก่อนจะโปรยเกลือหนา ๆ ลงไปที่อวัยวะเพศของเหยื่อ เกลือเริ่มทำปฏิกิริยากับน้ำมะนาวที่กัดผิวหนังจนเปิดเป็นแผล รอยแผลถูกเกลือแทรกซึมเข้าไปในทุกชั้นของเนื้อผิว ความเจ็บปวดพุ่งขึ้นมาจนไมเคิลหอบหายใจไม่ทัน เสียงร้องของเขาดังก้องไปทั่วห้องใต้ดิน แต่กลับเป็นเสียงที่ทำให้โจรู้สึกตื่นเต้นราวกับได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อนเล่นในสนามเด็กเล่น
2 O& _9 j$ U' z; k* I
“เกลือช่วยให้แผลหายเร็วใช่ไหมพี่?” โจพูดด้วยความไร้เดียงสา แต่การกระทำของเขาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม เขาใช้มือของตัวเองถูเกลือให้ลึกเข้าไปในบาดแผลบนอวัยวะเพศของเหยื่อ จนเนื้อเริ่มช้ำและบวมขึ้น ) X( D0 w8 n: [# V) m" F
“เดี๋ยวเรามาเล่นของหวานบ้างดีกว่า” โจพูดพร้อมกับหยิบขวดน้ำผึ้งออกจากตะกร้า เขาเปิดฝาขวดน้ำผึ้ง ก่อนจะรินน้ำผึ้งเหนียวหนืดลงบนอวัยวะเพศของไมเคิล น้ำผึ้งที่หวานหอมสำหรับคนทั่วไป กลับกลายเป็นฝันร้ายสำหรับเหยื่อที่อยู่ตรงหน้า เมื่อมันแทรกซึมลงไปในแผลที่เปิดไว้จากน้ำมะนาวและเกลือ ความเจ็บปวดที่เคลือบด้วยความเหนียวหนืดของน้ำผึ้งทำให้ไมเคิลรู้สึกเหมือนร่างกายของเขากำลังถูกพันธนาการด้วยพิษร้าย
- _) C* {: p) L4 n; Y+ `
“เห็นไหม? มันหวานนะ พี่ชอบหวาน ๆ ใช่ไหม?” โจพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง ในขณะที่น้ำผึ้งหยดลงไปเรื่อย ๆ ไมเคิลพยายามดิ้นสุดแรง น้ำผึ้งเริ่มเกาะติดตามผิวหนังและท่อปัสสาวะ ทำให้เขาเจ็บปวดจนไม่อาจขยับตัวได้ : E8 y% d. K& H8 B( Z4 w. }
“พี่รู้ไหมว่าเรามีอะไรสนุกกว่านี้อีก!” โจพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เขาหยิบพริกสดออกมาจากตะกร้า แล้วเริ่มหั่นพริกด้วยมีดเล็ก ๆ ก่อนจะนำเม็ดพริกที่หั่นเรียบร้อยใส่ลงไปในท่อปัสสาวะของไมเคิลทีละเม็ด น้ำจากพริกแทรกซึมเข้าไปในเนื้อเยื่ออ่อน ทำให้ความเจ็บปวดแผ่กระจายทั่วบริเวณอวัยวะเพศของเขา 4 e+ l7 `. e) C9 j, M5 l- l
ไมเคิลกรีดร้องลั่น ความเผ็ดร้อนของพริกที่ซึมเข้าไปในร่างกายของเขาทำให้ทุกอย่างลุกไหม้จากภายใน ราวกับเปลวไฟกำลังเผาไหม้ทุกอย่างในร่างกาย ไมเคิลกระตุกตัว พยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ แต่ไม่มีทางหนีจากความทรมานนี้ได้
: E9 p" ~" C# i9 ]2 t
“เผ็ดไหมพี่? หนูคิดว่าพี่น่าจะชอบเผ็ด ๆ นะ” โจพูดพลางหัวเราะเสียงใส ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาในขณะที่มือเล็ก ๆ ของเขาหยิบพริกเม็ดต่อไปใส่ลงในท่อปัสสาวะของเหยื่อ
, K W' |& ~; @: U9 ~. q8 ]
หลังจากเล่นกับพริกจนพอใจ โจก็หยิบขวดนมสดที่เขาเตรียมไว้ “พี่คงต้องการอะไรที่เย็น ๆ แล้วใช่ไหม?” เขาเปิดฝาขวดนมก่อนจะเทนมลงไปในท่อปัสสาวะ นมเย็น ๆ ที่ควรจะช่วยลดความเผ็ดกลับไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดของไมเคิลลดลงเลย ตรงกันข้าม นมที่ไหลเข้าไปผสมกับพริกและเกลือยิ่งทำให้ทุกอย่างรู้สึกหนักหน่วงและทรมานยิ่งขึ้น ; j$ q2 |! |$ v( Q3 A: V+ ~* F& P+ O
ไมเคิลน้ำตาไหลลงจากดวงตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความทรมานที่ไม่สิ้นสุดจากอาหารที่โจใช้กลายเป็นการทรมานที่โหดร้ายที่สุดที่เขาเคยเจอมา โจกำลังสนุกกับการทรมานเหยื่อราวกับกำลังเล่นกับอาหารในมื้อกลางวันของตัวเอง แต่สำหรับไมเคิล นี่คือฝันร้ายที่เขาไม่อาจหลบหนีได้ ; k. G0 l3 D2 y g* N S
“พี่เป็นของเล่นที่สนุกที่สุดเลย” โจพูดด้วยน้ำเสียงสดใสราวกับเด็กที่เพิ่งชนะเกมในสนามเด็กเล่น แต่สิ่งที่แตกต่างออกไปคือเขาเพิ่งชนะในเกมแห่งความเจ็บปวดที่ไร้ขอบเขต
3 k3 ^" ?! ~: h
ในที่สุด โจก็หยิบลูกอมขึ้นมา เขายิ้มแล้วค่อย ๆ แกะห่อลูกอม ก่อนจะยัดมันเข้าไปในปากของไมเคิล “หวาน ๆ ก่อนจบเกมนะ” 4 [- W! ~+ v4 r. ]4 M7 a
. }* C5 M C& _, y8 Z; E i E
" t# _( a& z: a9 v5 ]( H2 A5 ]; c% w$ n' M7 ^+ X% @
; k1 O1 x3 J" [ @# A2 r3 L
|