ตอนที่ 1 เรียนจบมัธยมจุดเริ่มต้นความเสียว ' p% I, A9 Q- y3 `" [
“รถที่บ้านมารอแล้ว กลับแล้วนะมึง” 8 j( G3 y I$ e) ]# h
“เจอกันไนซ์ อย่าลืมนัดเลี้ยงส่งนะเว้ย” # p) t3 m, s3 O6 I% d, d
“ได้ ๆ เจอกัน” ผมลาเพื่อนสนิทก่อนเปิดประตูขึ้นมานั่งทิ้งตัวในเบาะหลังของรถตู้คันเดิมที่คุณหญิงให้คนรถมารับส่งผมตั้งแต่ย้ายเข้ามาที่บ้าน ของที่ได้ในงานปัจฉิมจากทั้งเพื่อน ๆ และรุ่นน้องกองเต็มพื้นที่นั่งข้างตัว ผมเองก็ไม่ถึงกับเป็นดาวเด่นของโรงเรียนเพราะไม่ใช่คนหล่ออะไร แต่ด้วยความเข้ากับคนง่ายและทำกิจกรรมบ้างทำให้มีเพื่อนหรือคนรู้จักจำนวนหนึ่ง 1 [! m8 Y/ z4 S0 a+ q3 J
ในชีวิตมัธยมของผม ผมเป็นแค่นักเรียนธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ในโรงเรียนที่ถือว่ามีค่าใช้จ่ายพอสมควรตามแบบเด็กเอกชน ทุกคนรู้จักผมในชื่อ “ไนซ์” ลูกบุญธรรมของธาดาวรพงศ์ โรงพยาบาลใหญ่ในแถบนั้น ผมมองว่าตัวเองหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ตามสไตล์คนไทยเชื้อสายจีนที่หน้าตาติดความเป็นตี๋เยอะกว่าหน่อย เพราะป๊าผมมีเชื้อครึ่งหนึ่งเป็นจีนแท้เลยผมก็คงรับเอากรรมพันธุ์นี้มาเต็ม ๆ เพื่อนสนิทของผมหลายคนมองว่าผมน่ารัก ด้วยหน้าตาผิวพรรณและส่วนสูงที่มีไม่มากเท่าไหร่
. [& o2 k3 \( S3 j
“น้องไนซ์จะแวะที่ไหนรึเปล่าครับ หรือให้พี่ตรงกลับบ้านเลย” คนรถประจำตัวคุณหญิงแม่ที่มารับส่งผมประจำถามอย่างเคย โดยปกติผมเองก็แทบจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวหรือไปไหนมาไหนหลังเลิกเรียนกับเพื่อน ๆ เพราะเกรงใจว่าจะเป็นภาระคนที่บ้านหรือสร้างความหนักใจให้คุณหญิง $ z j) D {. g! t) M: G8 m
“ไม่ดีกว่าครับ กลับบ้านเลยแล้วกันครับพี่ช้าง”
# H3 p$ c( M2 K/ f5 {
“ครับผม ได้ของมาเยอะขนาดนี้ น้องไนซ์เป็นคนดังที่โรงเรียนรึเปล่าครับเนี่ย พี่ต้องรีบขอลายเซ็นไว้ไหม” ผมหัวเราะตอบพี่ช้างที่แซว ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าที่ได้มาเยอะขนาดนี้เขาตั้งใจเอามาให้ผมหรือจำคนผิดกันแน่แต่รู้ตัวอีกทีก็รับมาแล้ว
6 X) p3 Y" l4 e, U
“ไม่หรอกครับ คนอื่นได้เยอะกว่านี้กันเยอะแยะ” 4 K* m1 }0 b8 ?' _- S# ~
กว่าจะขนย้ายของที่รับมาในงานปัจฉิมลงจากรถขึ้นไปเก็บในห้องส่วนตัวผมที่ชั้นสองของบ้านหมดก็เล่นเอาผมวิ่งขึ้นลงอยู่หลายรอบ ด้วยความเกรงใจอย่างเคยผมเลือกไม่เอ่ยปากขอให้คนงานในบ้านมาช่วยและขอทำให้เสร็จด้วยตัวเอง โชคดีที่คุณหญิงแม่ท่านไม่อยู่บ้านตอนที่ผมกลับมาถึงไม่อย่างนั้นคงโดนบ่นเรื่องที่ไม่ให้แม่บ้านช่วยยกของแน่
6 `) n( D+ z* f8 w1 W
“เพิ่งกลับเหรอไนซ์ ไปทำอะไรมาตัวเปียกหมด” เสียงของคนมาใหม่ที่ทักผมขึ้นทำให้ผมที่เพิ่งวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านต้องชะลอความเร็วลงทักทาย
& X; y4 d$ m: n1 ^1 Y, ?
“ครับพี่ใหญ่ ผมขนของออกกำลังกายนิดหน่อยครับ” ผมตอบคนที่เพิ่งเดินเข้าบ้านสวนทางกับผมมา ลูกชายแท้ ๆ ของคุณหญิงกชพรรณมีสามคน คนที่เพิ่งทักทายผมไปเป็นคนโตชื่อคุณกิตติ แต่ผมถนัดเรียกว่าพี่ใหญ่มากกว่าด้วยอายุที่ห่างกันเกือบเท่าตัวผมเองก็ไม่ค่อยได้มีโอกาสคุยเล่นกับพี่ใหญ่มาก อีกทั้งพี่ใหญ่เองก็กำลังเข้ารับตำแหน่งบริหารโรงพยาบาลต่อจากคุณหญิงแม่ด้วยทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่างเจอกันที่บ้านบ่อย ๆ $ [+ y8 a: Z2 L: p
“แล้วไอ้หมอมันกลับมารึยัง” * h' K9 I# F1 D, j8 t
“ผมยังไม่เห็นเลยครับ แต่คิดว่าวันนี้วันศุกร์น่าจะกลับดึกนะครับ” , n+ i& N4 W8 m
“อ๋อ เออจริงด้วย พี่ทำงานลืมวันลืมคืนเลย” ! _0 O, @, L5 p( M* }0 f- u
“พี่ใหญ่พักผ่อนบ้างนะครับ คุณหญิงแม่บ่นให้ผมฟังบ่อย ๆ ว่าท่านเป็นห่วง” ผมถือโอกาสพูดคุยกับพี่ใหญ่ที่นาน ๆ ครั้งจะมีโอกาส ก่อนจะสังเกตเห็นว่าหลังจากไม่ได้เจอกันใกล้ ๆ แบบนี้พักใหญ่พี่ใหญ่เปลี่ยนไปมากพอสมควร หน้าตาของชายหนุ่มวัย 36 ที่ใบหน้าได้รูป กรามคมชัดดวงตาน่าค้นหากับร่างกายที่ดูกำยำกว่าครั้งแรกที่ผมเคยรู้จักเมื่อ 8 ปีก่อนเรียกว่าเป็นหนุ่มวัยทำงานที่ดูสง่ามีราศีสมเป็นทายาทอันดับหนึ่งของธาดาวรพงศ์
6 M; A) r- }& U# g5 F0 e5 L1 L: m
“คุณแม่เองก็ไม่เห็นจะพักบ้าง พี่กลับมาก็นึกว่าจะอยู่บ้าน”
1 b8 m7 }, p+ C
“อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันเลยครับว่าท่านไปที่ไหน” % q1 r7 p1 S8 w" {. N# J
“คงไปนัดทานข้าวกับเพื่อน ๆ เขานั่นแหละ ไนซ์ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเถอะเหงื่อเต็มตัวเเล้ว” . M" m" R2 X" O: W
“ครับ ผมขอตัวนะครับพี่ใหญ่” ผมปลีกตัวออกมาแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปจัดการกับสภาพมอมแมมของตัวเองที่มีทั้งรอยปากกาเขียนข้อความอำลาจากเพื่อน ๆ และเหงื่อเปียกโชกจากการวิ่งแบกของขึ้นลงหลายรอบ ) c* Z1 i+ p0 v7 `0 T) x6 M
ระหว่างที่กำลังปล่อยให้น้ำเย็นไหลผ่านตัวอยู่ จู่ ๆ ภาพของพี่ใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตทำงานของเขาที่ปลดกระดุมออกเล็กน้อยพอให้เห็นแผงอกกว้างที่แน่นจนเสื้อสีอ่อนรัดไปตามสรีระก็วนเวียนไปมาในหัวของผม ผมพยายามสะบัดความคิดไม่ดีออกจากหัวแล้วรีบอาบน้ำต่อแต่ทุกครั้งที่หลับตาลง ผมกลับจินตนาการถึงแต่ภาพของพี่ใหญ่ บ้าชะมัด
$ p m$ O% a- z7 }8 m9 I
ถึงผมจะมีรสนิยมทางเพศแบบชายรักชายก็ไม่ควรไปคิดแบบนี้กับพี่ใหญ่ที่เป็นถึงลูกผู้มีพระคุณ ผมเอาแต่ตำหนิตัวเองไปมา ผมเองรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จำไม่ได้แน่ชัดว่าเริ่มมาจากเรื่องไหน แต่มารู้ตัวอีกทีผมก็มองผู้ชายที่ดูดีในโรงเรียนด้วยความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิมแล้ว
) e' z9 r0 K9 b# I0 k, q, U
ในยุคนี้สังคมเปิดกว้างขึ้นก็จริงอยู่ คนในสังคมก็ยอมรับการมีตัวตนของคนทุกเพศแต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับเพราะแค่ผมรู้ตัวว่าตัวเองเป็นเกย์หรอก แต่เพราะว่าผม…
' n8 A* z! ?% I* w
ซี้ด ซี้ด % a' H. B4 q+ E0 T- {
โอ้วว อูยยย 5 W' C9 W! J4 V! m7 c4 h/ ]
ภาพในจอสมาร์ตโฟนเป็นภาพของเหล่าแอคเคอร์หรือเซ็กคอนเทนต์ครีเอเตอร์มากมายที่ผมไม่สามารถกดเลื่อนดูได้หมดภายในหนึ่งวัน มันมากเสียจนผมเองก็จำไม่ได้ว่าติดตามไปกี่ร้อยคน แต่ที่แน่ ๆ เงินค่าขนมหรือเงินเก็บส่วนตัวที่ได้มาผมก็เอามาลงกับการสนับสนุนเขาเหล่านั้นในทุกเดือนเพื่อจะได้ติดตามคอนเทนต์คุณภาพไม่จำกัด 0 k! M8 e" n, R: ^& J: |/ ]
ผมคิดว่าตัวเองค่อนข้างหมกมุ่นกับเรื่องแบบนี้ถึงแม้จะยังไม่มีโอกาสได้ลองกับตัว และเพราะรสนิยมของผมเป็นแบบนี้ผมจึงเลือกที่จะปิดมันไว้เป็นความลับและแสดงออกแค่ด้านของการเป็นเด็กดีน่าเอ็นดูต่อหน้าทุกคนในบ้านแทน $ o8 p" v" H' A. r
อ้าาาา ซิ้ดดดด ผมรูดหนังหุ้มปลายที่ร่นลงจะเห็นเกือบทั้งหมดของปลายควยสีชมพู ด้วยผิวที่ขาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วทุกครั้งที่ผมทำให้ส่วนอ่อนไหวของผมเสียดสีกับมือเมื่อไหร่มันยิ่งแดงขึ้นมามากเป็นพิเศษ น้ำหล่อลื่นสีใสหนืดเยิ้มออกมาจนเเทบเคลือบส่วนหัวของควยผม 3 p; b$ v+ r+ b' \5 ?, N
อืออ อ้าาาา
& A$ A# b$ k7 v- [& \& H
ผมจัดการตัวเองให้เสร็จด้วยคลิปของหนึ่งในครีเอเตอร์ที่ผมติดตามเพื่อให้ลืมเรื่องที่ผมจินตนาการภาพของพี่ใหญ่ แต่จังหวะที่กำลังจะถึงจุดสำเร็จสูงสุดจู่ ๆ ภาพพี่ใหญ่ก็แทรกเข้ามาในหัวเป็นภาพสุดท้ายเสียได้ ไม่นานผมก็เสร็จพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มพื้นห้องน้ำ นี่ผมเสร็จกับภาพพี่ใหญ่เหรอ รู้สึกผิดแต่ก็โคตรเสียวเลย
?+ b: E$ z6 t' U* h
สำหรับวัยรุ่นคนอื่นอาจจะถูกฮอร์โมนครอบงำหรืออารมณ์พาไปจนทำให้ต้องชักว่าวหรือสำเร็จความใคร่กันแทบทุกวัน แต่สำหรับผมแล้วผมเลือกที่จะเก็บสะสมความต้องการไว้หลาย ๆ วันและรอวันที่ว่าง ๆ ปลดปล่อยมันออกมาทีเดียว ผมแอบสั่งอุปกรณ์ของเล่นหลายอย่างมาลองใช้เพื่อให้ผมสนุกและเสียวขึ้นแต่ก็ต้องเก็บไว้อย่างดีเพื่อไม่ให้มีคนมารู้ความลับนี้
7 @6 O* p: [" q$ n
“น้องไนซ์มาพอดีเลยลูก มาทานข้าวพร้อมพี่กิตเขาลูก ป้าเขาตั้งโต๊ะพอดี” คุณหญิงที่กำลังนั่งจิบชาอยู่หันมาทักผมที่เพิ่งเดินลงบันไดมาโถงรับแขกด้วยน้ำเสียงอบอุ่นอย่างเคย
# G" b/ Y) P0 s1 {/ h- @6 ?+ U
“สวัสดีครับ คุณหญิงแม่ทานพร้อมกันเลยไหมครับ” - ~/ _. F# j0 V' Q2 t( T
“ไม่ล่ะลูก ไปทานกันเลย” 7 t* L A& n+ r% i; v+ Z
“คุณหญิงแม่ทานมาจากด้านนอกแล้วเหรอครับ” ผมถามหญิงสูงวัยที่ใบหน้าของเธอเปื้อนยิ้มดูมีความสุขเป็นพิเศษวันนี้
0 s2 p: y. g! ^( v# d
“ใช่ลูก เดี๋ยวน้องไนซ์ทานข้าวเสร็จแล้วแม่มีข่าวดีจะบอกนะลูก” ข่าวดีอย่างนั้นเหรอ ผมขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม ถึงจะอยากรู้ว่าข่าวดีที่ว่าคืออะไรแต่ผมก็ตัดสินใจไม่ซักไซ้เพราะเกรงใจพี่ใหญ่ที่รอทานข้าวอยู่
/ t( K0 U) w, V+ `! g
“ครับ ผมขอตัวไปทานข้าวก่อนนะครับ”
" Q0 K+ M7 \' x6 @! h
ระหว่างที่ทานมื้อเย็นผมก็ได้แต่คิดว่าในช่วงนี้จะมีความเป็นไปได้ในข่าวดีอะไรที่คุณหญิงแม่จะบอกผมได้บ้าง เท่าที่คิดชีวิตช่วงนี้ของผมก็ไม่มีอะไรที่ต้องได้รับอีกแล้ว เมื่อเดือนก่อนที่ผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยประกาศผมเองก็ได้รับอนุญาตให้ไปอยู่คอนโดแถวมหาวิทยาลัยเป็นรางวัลที่สอบติดคณะบริหารอย่างที่คุณหญิงแม่หวัง แถมยังได้สมาร์ตโฟนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวด้วย แล้วยังต้องมีอะไรที่เป็นข่าวดีสำหรับผมอีก
8 X1 _- D7 J7 K6 J' C t
“คิดอะไรอยู่น่ะไนซ์ ทานข้าวกับพี่สองคนมันเครียดหรือไงเรา” เสียงทุ้มของพี่ใหญ่ดังขึ้น ผมสะดุ้งหลุดจากความคิดตัวเองก่อนจะหัวเราะแก้เขินไป
8 C c0 `& f5 g5 U2 @" P% N
“ปะ เปล่าครับ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยครับ”
* x1 R7 R, A. c4 s2 \3 L
“แล้วไป พี่นึกว่าเครียดอะไร คิ้วจะผูกกันเป็นโบแล้ว” พี่ใหญ่พูดพร้อมกับจิ้มเข้ามาที่หว่างคิ้วของผมเบา ๆ เชิงหยอกล้อ แต่มันกลับทำให้ผมทำตัวไม่ถูกกว่าเดิม เท่าที่ผ่านมาผมไม่มีโอกาสได้หยอกล้อกับเขาสักเท่าไหร่จึงทำให้ไม่รู้ว่าควรพูดหรือทำอะไร
6 L5 x% t' w* \8 r
“แล้วป่วยหรืออะไร หน้าแดงขึ้นมาเลย”
8 A- _, a, }* t+ o% b, K
“มั้งครับ วันนี้ผมตากแดดนานครับ” ผมแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ แล้วรีบจ้วงตักอาหารเข้าปาก อย่างกับร่างกายผมมีปฏิกิริยาที่ควบคุมไม่ได้ต่อหน้าพี่ใหญ่ ถ้าถามว่าพี่ใหญ่เป็นคนที่ตรงสเปคผมไหม ตอบตามตรงอาจจะไม่ใช่เสียทีเดีย เพราะผมเองไม่ได้ชอบคนที่ต่างวัยกันถึงขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะชอบดูคลิปแนวแดดดี้อยู่บ้างแต่ถ้าให้ทำจริงในชีวิตคงแปลก ๆ น่าดู 7 @0 y: B. p. t
“ท่าจะหนักแล้วเรา ถ้าไอ้หมอกลับมาก็ให้มันดูอาการด้วย” เสียงหัวเราะเล็ดลอดมาในคำพูดเขาทุกคำ ผมพอรู้ว่าพี่ใหญ่เองก็เป็นหนึ่งในคนที่เอ็นดูผมมากในบ้านนี้แต่พอได้มานั่งทบทวนดี ๆ แล้วก็นึกสงสัยไม่ได้ว่าทำไมผู้ชายที่ดูดีมีฐานะถึงขนาดนี้ถึงไม่เคยมีเรื่องชู้สาวหรือความรักให้ได้ยินเลยตลอดหลายที่ผมอยู่บ้านนี้มา # A' e# u! g5 A! m3 I
ผมนึกดีใจขึ้นมาคนเดียว เพราะอย่างน้อยถ้าผมเกิดรู้สึกอะไรแปลก ๆ กับพี่ใหญ่ไปก็คงไม่รู้สึกผิดจากการไปแอบรู้สึกกับคนที่มีเจ้าของหรือคนที่เป็นเพศชายแท้ ๆ ที่ชอบผู้หญิง ปล่อยให้ตัวเองไม่รู้แบบนี้คงดีที่สุดเเล้ว
: V# N; \* z/ w+ X. i, E
บรรยากาศในห้องทานอาหารวันนี้ชวนขนลุกแปลก ๆ ถึงจะไม่ถึงขั้นอึดอัดแต่ก็เป็นความรู้สึกที่ตัวผมเองอธิบายได้ยากว่าคืออะไร ผมได้แต่เร่งมือทานอาหารเพื่อเลี่ยงออกไปจากพี่ใหญ่ให้เร็วที่สุด * Y. y* x( r' g9 }2 h
“น้องไนซ์จำเรื่องที่แม่เคยอนุญาตให้ไปอยู่ที่คอนโดแถวมหาวิทยาลัยได้รึเปล่าลูก” หลังทานมื้อเย็นเสร็จผมก็ทิ้งตัวลงนั่งใกล้ ๆ กับคุณหญิงที่กำลังอ่านหนังสืออยู่เพื่อรอฟังข่าวดีที่ท่านจะบอก 7 |$ ?0 s9 J$ k1 Q! C! ?# n" E; Y
“ครับ คุณหญิงแม่มีอะไรรึเปล่าครับ” % J) \, ~* S7 C" Y& [6 q9 y9 b
“วันนี้แม่ไปทานข้าวกับคุณน้าลดามาน่ะลูก ลูกชายคนเล็กของคุณน้าเขาก็สอบติดที่เดียวกันเลย แม่เลยหารือกันว่าจะให้น้องไนซ์กับลูกชายคุณน้าลดาเขาพักด้วยกันลูก แบบนี้ลูกสะดวกไหมจ๊ะ” ผมนั่งรับฟังสิ่งที่คุณหญิงแม่เล่าอย่างใจจดใจจ่อ และดูเหมือนท่านเองก็ดูจะดีใจมากเป็นพิเศษที่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง น้ำเสียงของท่านสื่อถึงความพึงพอใจอย่างสุดซึ้งแต่ก็คงไม่อยากตัดสินใจแทนผมไปก่อนถึงมาถาม ( s& G6 {- F8 r: N- n( b
“เอ่อ หมายถึงให้ผมมีรูมเมทเหรอครับ” & S; ^ |* [, R1 m
“ใช่ลูก แต่ไม่อึดอัดนะลูกเพราะคุณน้าเขามีคอนโดใกล้มหาวิทยาลัยแบบสองห้องนอนแล้วใช้ส่วนกลางเดียวกัน แม่อยากให้หนูได้อยู่ด้วยกันกับเจ้าดีนเขา มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันไงลูก” คุณหญิงยังพูดข้อดีของข้อเสนอนี้ต่ออย่างตั้งใจ ผมเองก็รู้ดีว่าถึงท่านจะอนุญาตให้ผมไปเรียนไกลบ้านได้แต่ยังคงเป็นห่วงผมอยู่
! J( {9 M% p( F3 S% |5 j2 \
“แล้วทางนั้นตอบรับข้อเสนอนี้แล้วเหรอครับ” แต่ถึงอย่างนั้น..ความหวังที่จะมีชีวิตอิสระได้ทำเรื่องอย่างว่าให้เต็มที่ของผมก็ต้องหายวับไปน่ะสิ ผมคิดทบทวนอยู่สักครู่หนึ่ง - K5 a, U D/ y! U! H$ q
“ใช่แล้วลูก ดีนเขาเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน น้องไนซ์สบายใจได้เลยนะลูก”
0 f! @. ?7 K+ R6 h0 M" ?$ b* m1 I
“ได้ครับ ผมตกลงครับ” ผมจำใจยอมตกลงไปเพราะไม่อยากขัดใจท่าน เอาไว้คิดหาทางให้ได้ลองทำอย่างนั้นทีหลังแล้วกัน โถ่ ชีวิตนะชีวิต # ~. r! ~# g6 ?0 K0 M% b3 o' t
“น่ารักที่สุดเลยลูก แม่เป็นห่วงน้อยลงแล้วล่ะทีนี้” 7 E4 m `( x7 k* ^! Q2 @
“ใครน่ารักที่สุดค้าบบบ ผมรึเปล่าครับคุณแม่” เสียงของผู้มาใหม่ดังเข้ามาจากทางประตู ลูกคนกลางของคุณหญิงกชพรรณ คุณกวีวัธน์ หรือ พี่หมอวี ถึงจะเป็นแพทย์ตำแหน่งใหญ่ของโรงพยาบาลก็จริงแต่บุคลิกต่างกับพี่ใหญ่คนละขั้ว j3 V4 }0 q, ?
“ฝนจะตกห่าใหญ่ไหมล่ะป้าแพร คุณวีของป้าแพรเขากลับถึงบ้านแต่หัวค่ำแบบนี้” คุณหญิงหันไปพูดหยอกล้อกับป้าแพรแม่บ้านคนสนิท อย่างที่ท่านพูดไป พี่หมอวีนาน ๆ ทีจะกลับบ้าน เพราะส่วนใหญ่จะไปค้างที่คอนโดใกล้กับโรงพยาบาลแถมวันหยุดก็ไปเที่ยวกลางคืนต่อจนถึงสว่าง กลับมาถึงบ้านแต่ละทีก็ไม่มีใครได้เห็นหน้าทักทายสักคน ; w+ b) g8 j) h: r
“คุณแม่พูดแบบนี้ผมก็ไปไม่ถูกสิครับ” + h H, u7 c8 V% ~- W
“แล้ววันนี้ทำไมถึงได้กลับมาเร็วเป็นพิเศษล่ะลูก” ผมยกมือไหว้ทักทายคนที่อายุมากกว่าในขณะที่พี่วีกำลังพูดคุยกับคุณหญิง ถ้าถามว่าผมมีโอกาสได้เจอพี่วีบ้างไหมก็คงต้องบอกว่าโอกาสที่ได้เจอนายแพทย์คนนี้มีน้อยพอ ๆ กับที่ได้เห็นหน้าพี่ใหญ่เลย แต่ถึงจะเจอกันไม่บ่อยแต่ด้วยความเป็นกันเองและนิสัยขี้เล่นของพี่วีก็ทำให้ผมไม่รู้สึกเกร็งหรืออึดอัดเท่าไหร่นัก 2 S1 G- O3 u, |5 ?0 t
“ก็คิดถึงคุณแม่ไงครับ อยากกลับมาเจอหน้าก่อนนอน” / L/ A3 A; l5 Y0 e: k( Q' T
“ปากหวานขนาดนี้ พยาบาลแม่ติดหนึบกันทั้งวอร์ดแล้วรึเปล่าเนี่ย” คุณหญิงแซวลูกชายคนกลางพร้อมกับบีบแก้มด้วยความเอ็นดู พี่วีมีหน้าตาที่คล้ายกับคุณหญิงมากกว่าพี่ใหญ่ทำให้มีความหล่อแบบไม่สุขุมเท่าแต่ออกไปทางพิมพ์นิยมของคนส่วนใหญ่ จำได้ว่าสมัยที่เรียนมหาวิทยาลัยก็ได้เป็นถึงตัวแทนประกวดเดือนเลย ; _3 y9 A% }) `# [$ {; l) `
“ไม่ขนาดนั้นครับคุณแม่ วัน ๆ ผมทำแต่งานเจอแต่คนไข้ จะเอาเวลาที่ไหนไปทำใครติดหนึบครับ” ; t6 r8 t. z! {1 S
“พอเลยเจ้าวี คุยด้วยแล้วแม่จะปวดหัวเอา” ผู้สูงอายุของบ้านส่ายหัวพร้อมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะปลีกตัวไปอ่านหนังสือต่อในห้องทำงาน ผมที่คุยธุระกับคุณหญิงเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ตั้งใจว่าจะกลับขึ้นไปจัดเก็บของในห้องให้เข้าที่เข้าทางสักหน่อย - V" t; {* j% u
“ไนซ์จะขึ้นห้องแล้วเหรอ มีแต่คนทิ้งพี่ไปหมดเลย” + M- x( S) ~9 Q* k1 C% J4 u% Z
“ครับพี่วี อย่าเสียใจเลยครับสาว ๆ ในสต๊อกพี่วีเยอะแยะ” ผมทิ้งท้ายหยอกล้อพี่คนกลางของบ้านก่อนจะขอตัวกลับเข้าห้องส่วนตัวไป แต่ไม่ทันที่ผมจะได้มองผมก็ชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนมาจากอีกทาง หน้าผมจุ่มเข้าไปที่แผงอกของคนมาใหม่เต็ม ๆ
/ z8 ]1 P2 G: k0 x
“โอ๊ย อะ ขอโทษครับพี่ใหญ่”
6 Y3 v. h5 N: W( g
“เป็นอะไรไหมเรา พี่ไม่เป็นอะไร แล้วไนซ์ล่ะ” พี่ใหญ่วางฝ่ามือลงบนหัวผมแล้วขยี้เบา ๆ อย่างเอ็นดู 8 Y% G; t! i T* u `3 R& y
“ไม่เป็นไรครับ ผะ ผมไปแล้วนะครับ” / |0 r8 ^1 }2 L" n o
ผมลูบจมูกปอย ๆ เพราะรู้สึกปวด ๆ จากที่เดินชนเข้าไปเต็มแรง กับแผงหน้าอกของพี่ใหญ่แข็งอย่างกับผนัง ผมรีบขอโทษแล้วเดินเลี่ยงขึ้นห้องตัวเองมา
# X) O% ~, S, E4 @/ L
ถึงจะเจ็บก็จริงแต่จังหวะที่หน้าสัมผัสเข้าที่อกกว้างของเขาผมเหมือนไฟช็อตไปทั่วร่างเสียอย่างนั้น กลิ่นของน้ำหอมที่สุขุมดูเป็นผู้ใหญ่อบอุ่นของพี่ใหญ่ยังติดอยู่ที่ปลายจมูกอยู่ถึงตอนนี้ที่นั่งอยู่บนเตียง
. {6 ^& g a( I6 O
ผมพยายามห้ามใจตัวเองให้ไม่คิดอะไรมากเกินกว่านี้เพราะมันคงจะไม่เหมาะสมนัก ได้แต่หวังให้วันที่จะได้ย้ายไปอยู่ใกล้มหาลัยช่วงเปิดเทอมใกล้เข้ามาเร็ว ๆ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอพี่ใหญ่บ่อย ๆ ด้วย
" w' l/ Z4 E9 F5 w) u' [
----------------------------------------------------------------------------------------- ชีวิตมหาลัยของไนซ์จะสุขและเสียวแค่ไหน ฝากติดตามกันด้วยนะครับ 4 D# n. o9 V! s
' m' b- _1 k' Y; Y, \% u, ~! g |