ลูกบุญธรรม (รักครั้งใหม่) ตอนที่ 9 กอดเหงา

Maximam

"นายหัว ฟ้าใกล้สางเเล้วครับ"
"เอ๊ย ...."
เสียงลูกน้องเอ่ยเรียกทัพ ทิ้งได้ยินก็ตกใจเพราะคิดว่าแก้ผ้าอยู่ แต่ที่ไหนได้
ทัพใส่เสื้อผ้าให้ตั้งนานเเล้ว...
"ตกใจอะไร ผมไม่ให้ใครเห็นเนื้อตัวคุณหรอก"

เมื่อเรือกลับเข้าฝั่งยามเช้า
"เดี๋ยวพวกเอ็งเอาปลาบางส่วนที่แยกไว้ไปส่งที่เรือนคุณท่าน ส่วนคุณไปกับ
พวกคนงานก่อน เดี๋ยวผมกับคนงานที่เหลือจะไปส่งปลาที่ตลาดปลา ดูแล
คุณหนูด้วย"
"ครับนายหัว ทางนี้ครับคุณหนู"
ถึงแม้ทัพจะเป็นลูกของฝ่ายตรงข้ามแต่ก็ช่วยงานคุณหญิงย่าแบบไม่เกียงและ
ดูท่าทีจะไม่สนใจเรื่องการเมืองเลย ทิ้งยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรู้สึกอบอุ่นและมีความสุข
มากๆ

เมื่อรถมาถึงบ้าน ในขณะที่คนงานเอาปลาลงจากรถทิ้งก็ช่วยงานลูกน้องแบบ
ไม่ถือตัวจนเสร็จงานเขาก็เดินกลับขึ้นเรือน ระหว่างนั้นแชมป์ก็โผล่ออกมา
"คุณหนู ผมอยากรู้ว่าคุณหนูเปลี่ยนใจไปแล้วหรือยัง"
"อาแชมป์ ผมไม่เคยเปลี่ยนใจ ผมรักอาแชมป์ในฐานะอามาโดยตลอด เรา
อยู่ในฐานะอากับหลานได้นี่ครับ"
"ผม ผมขอย้ายมาอยู่ที่อัมพวาได้ไหมครับ"
"แล้วพ่อทรอสหละครับ"
"ท่านยังมีลูกน้องอีกหลายคน ให้ผมอยู่รับผิดชอบและดูแลคนนที่ผมต้องดูแล
นะครับคุณหหนู"
"ผมตามใจอาครับ แต่อาเป็นลูกน้องของพ่อ อาควรจะไปบอกพ่อด้วยตัวของ
อาเองนะครับ นั้นผมขอตัวก่อนนะครับอาแชมป์"
ทิ้งเดินขึ้นเรือนไปโดยที่ความรู้สึกของแชมป์ตอนนี้เหมือนตัวเขากอดความเหงา
ที่ไม่มีทิ้ง

และแล้วทิ้งก็ต้องเดินทางกลับเข้ากรุงเทพโดยที่ทัพขับรถให้ ทันทีที่รถเข้าจอด
"ไม่ลงหรือไงครับ คุณขุนทัพ"
"พ่อคุณจะยิงกระบาลผมไหม"
"ไม่น่ารอด ถ้ารู้ว่าผมโดนแทง ปาก"
"ตลกเหรอ"
ทั้งคู่เดินเข้ามาในบ้าน ทรอสก้โผเข้ากอดลูกชายด้วยควาามคิดถึง
"มาเเล้วไอ้เจ้าลูกชาย ไงบ้าง ไปอยู่บ้านคุณย่า ผิวคล้ำลงปะเรา"
"นิดหน่อยครับพ่อ มีคนพาซน คุณปู่ครับ คุณย่าฝากของมาให้ ผมให้ลุงนุ
เอาไปเก็บแล้วนะครับ แล้วมีของธีด้วยนะครับ"
"ขอบใจนะทิ้ง"
ธีเอ่ยขอบคุณ ปู่ทินจึงพูดกับหลานชายต่อไปว่า....
"อือ ขอบใจหลาน แล้วนั้นใครหละใช่คนของคุณย่าเราหรือเปล่า"

คุณปู่แกล้งทำเป็นไม่รู้จักทัพ
"สวัสดีคครับท่าน รมต. คุณอา ส.ส. ผมขุนทัพ วีรรัชติโชติ"
"นามสกุลแก มัน.... แกเป็นอะไรกับ ส.ส.ขุนพล"
ทรอสเอ่ยถามแบบดุดุและหน้าจริงจัง จนทิ้งแอบกังวลว่าพ่อกับอาจไม่อนุญาต
ให้เขาและทัพคบกัน ....
"ผมเป็นลูกชายของ ส.ส.ขุนพล วีรชัชติโชติครับ"
ทัพเอ่ยตอบแบบกล้าหาญและไม่ลังเลในความกลัว ซึ่งมันก็คือวิธีการวัดความ
กล้าของทัพที่จะทำให้ทรอสเห็นว่าทัพมีความกล้าพอที่จะดูแล ทรอสจึงพูดขึ้น
เพื่อลองใจ...
"แกจะคบลูกชายฉันเหรอ"
"ใช่ครับ ผมจะคบหากับลูกชายของคุณอา"
"แกกล้ามากนะ พ่อแกทำสภาแทบล้มทุกรอบ แกยังกล้ามาขอคบกับลูกฉัน"
"พ่อครับ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องการเมืองนะครับ อีกอย่างพี่เขาก็ยังช่วยส่งเสริมและ
ให้เครดิตพรรคพ่อเรื่องการทำประมงชายฝั่ง จนตอนนี้แหล่งอาหารทะเลกลับ
มาอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง"
"ลูกเชื่อมันเหรอ มันก็คงตอแหลต่อหน้าลูก"
"นั้นทิ้งก็ต้องตอแหลด้วยสิครับ เพราะทิ้งอยู่กับพี่เขาตลอด"
"ห๊าาาา อะไรนะลูกอยู่กับมันตลอด ทิ้ง ทิ้งทำแบบนี้ได้ไงลูก พ่อไม่โอเค"

ทรอสแกล้งตกใจและทำเป็นไม่พอใจทั้งที่รู้ควาามจริงทุกอย่างเเล้วแต่ก็นะคนเป็น
พ่อย่อมทำอะไรลูกได้เสมอ
"ธี..."
"ครับคุณพ่อ"
"เอาออสก้าปาใส่ผัวเอ็งสิ เล่นซะชุดใหญ่"
"นั่นสิครับ ทิ้งร้องไห้แล้วมั้ง"
ธีกับพ่อสามีกระซิบคุยกัน จากนั้นทิ้งก็พูดขึ้นว่า...
"พ่อครับ อำนาจพ่ออาจใช้ได้กับทุกคนที่อยู่ใต้บัญชาแต่เรื่องนี้ ทิ้งขออยู่เหนือ
บัญชาพ่อครับ"
ทิ้งสะบัดตัวออกจากพ่อเเล้วเดินไปหาทัพ
"ทิ้ง เออ ดี แกอยากลองดีนักใช่ไไหม ดูสิถ้าแกออกไปลำบากลำบนแกยังจะ
ศรัทธาความรักแบบนี้ได้ไหม"
"คุณทรอส มันจะไม่เกินไปหรือครับถ้าทำแบบนี้ ทั้งคู่ไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ"
"รักกับพรรคตรงข้าามแบบนี้ไม่ผิดอีกหรือธี เงียบ อยู่เฉยๆ ไอ้ทัพ"
"ครับคุณอา"
"มึงรักลูกกูมากใใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ดี นั้นภาบใน 1 เดือน มึงต้องหาเงินมาให้กูเห็นให้ได้ว่าามึงมีปัญญาเลี้ยงดู
ลูกกู และแกเจ้าทิ้ง ในเมื่อศรัทธาความรักนักแกก็ต้องไปลำบากช่วยมันโดยแก
จะมีเงินติดตัวไปแค่พันเดียว หากแกซมซานกลับมาแกต้องเลิกกลับมันทันที"
"พ่อ เงิน 1 พันก็ไม่ต่างอะไรจากเงิน 1 ร้อย แบบนี้"
"นั้นคือปัญหาของแกสองคน รถ มือถือ ลูกน้อง เงินในบัญชีพ่อจะยึดชั่วคราว
จนกว่าแกสองคนจะทำให้พ่อเห็นได้ ว่าไอ้ทัพมีปัญญาหาเลี้ยงแก"

ธีที่มองเห็นว่าเพื่อนกำลังลำบากเขาจึงพยายามช่วยพูดแต่ก็เหมือนจะไม่เป็นผล
"คุณทรอส"
"ไม่ต้องเลยธี คุณกับเจ้าทิ้งเป็นเพื่อนกัน"
"แต่เงินแค่หนึ่งพัน กับการที่ต้องหามาเพิ่มภายใน 1 เดือน ค่ามัดจำห้องพัก
ยังไม่ได้เลย"
"นั่นสิเจ้าทรอส แบบนี้พ่อว่ามัน..."
"ลำบากมากก็จะได้รู้ไงครับว่าระหว่างรักกับเงินอะไรทำให้มันอยู่รอด และก็ห้าม
ใครช่วยเรื่องเงินเจ้าสองคนนี้นะ"
ทัพพออ่านเกมส์ทรอสออกจึงจับมือทิ้งแล้วพูดขึ้นว่า....
"ได้ครับถ้าคุณอาต้องการแบบนี้ ทิ้งพี่ขอโทษนะครับที่นับจากนี้ทิ้งต้องลำบาก"
"ไม่เป็นไรพี่ ลำบากกว่านี้ทิ้งก็เคยเจอมาเเล้วเมื่อ 8 ปีก่อน ถ้าแค่เดือนเดียว
ทิ้งทนไม่ได้ ทิ้งก็คงเป็นพวกวัวลืมตีน"

ทั้งคู่พูดพร้อมหันหลังเดินออกจากบ้าน ธีจึงเรียกเพื่อนเอาไว้
"ทิ้ง พี่ทัพ เดี๋ยวก่อน"
"จะทำไร ธีระ"
ทรอสเอ่ยถาม
"ก็ทำในสิ่งที่ควรต้องทำไงครับท่าน ส.ส.ธีรพล ในเมื่อท่านไม่ให้ใครช่วยเรื่องเงิน
ผมก็ไม่ช่วย แต่สร้อยข้อมือนี้เป็นของผม ทิ้งแกคือเพื่อนคนเดียวที่ธีมี เอาไป
เป็นทุนเพิ่มเติมนะเพื่อน ธธีเชื่อว่าทิ้งกับพี่ทัพต้องทำได้"
"ไม่ได้ ธี ขัดคำสั่งผมเหรอ"
"ไม่ได้ขัดคุณห้ามอะไร"
"ห้ามเงิน"
"นี่อะไร"
"สร้อยข้อมมือ"
"ฉะนั่นไม่ใช่เงิน อย่ามามุกนี่สร้อยทอง ไม่ใช่เงิน"
"คุณนี่มัน ....."
"ขอบใจนะเพื่อน เเล้วทิ้งจะเอามาคืนให้นะ"
"ได้ถึงแกจะไม่คืนธีก็ไม่โกรธ ขอแค่ทำให้คนแก่แถวนี้อกแตกได้ก็พอ"
"อ้าว คุณธีระ ชักจะเหิมเกริมไปใหญ่แล้วนะ"
ทรอสดุธีเป็นคครั้งแรกตั้งแต่คบกัน ธีจึงตอบไปว่า...
"ไม่ต้องพูดเหม็นขี้ฟัน เออ แล้วก็เดือนนี้ทั้งเดือน อด....."
"เฮ้ยธี ธี มันคนละเรื่องนะธี ธี ธี ......"
ธีเดินขึ้นห้องไปแบบไม่สนใจทรอส จากนั้นทิ้งและทัพก็ต้องออกจากบ้านนไป
พิสูจน์ตัวเองให้ทรอสเห็น ว่าทัพดูแลทิ้งได้....

เย็นวันนั้น ปู่ทิน หรือ ท่าน รมต. ก็เดินเข้ามาคุยกับทรอสที่นอนอยู่ใน
ห้องนั่งเล่น
"ไง เมียไล่นอนนอกห้องไง"
"ครับพ่อ จะโกรธอะไรขนาดนั้น ก็รู้อยู่ว่าเป็นแผน"
"นั่นไปอ่าง ได้ผ่อนคลาย"
"ไม่อะพ่อ ผมพอแล้ว ธีดูรักและสนิทกับทิ้งมากนะพ่อ"
"ใช่ ทิ้งมีเพื่อนที่ดีมากๆ ธีจะไม่ช่วยก็ได้เพราะถ้าขัดใจแกตำแหน่งก็แคว่ง
แต่เขาก็เลือกที่จะช่วย"
"มีเมียดี มีลูกดี เอ้ยพ่อ ป่านนี้มันสองคนจะไปนอนไหนกันหนะ"
"ห่วงไง"
"ก็เหมือนเวลาพ่อห่วงผมกับพี่ๆนั่นแหละครับ"
"เออหน่า เจ้าทัพไม่ทำให้ทิ้งลำบากแน่นอน ห่วงตัวเองเหอะ 1 เดือนเลยนะ
ไหวเหรอ"
"ผมมีไม้ตายพ่อ 5 4 3 2 1....."
"คุณทรอส คุณทรอส เป็นอะไรเห็นปิงขึ้นไปแจ้งว่าคุณตัวร้อน"
ปู่ทินแอบเห็นกระเป๋าน้ำร้อนที่ทำให้ทรอสตัวร้อน จึงเดินออกและคคิดในใจ
ปลาไหลติดพ่อมาจริงๆ ไอ้เจ้าทรอส
"ผมหนาว หนาวเหลือเกิน"
"หือทำไมตัวร้อนแบบนี้ โทรตามคุณทิ้งกลับมาเร็ว"
"ไม่ต้อง"
ธีลุกขึ้นจะโทรหาทิ้งทรอสจึงรีบลุกและดึงเเขนธีเอาไว้จนเห็นหลักฐาน
"หือ นี่อะไร คุณทรอส นี่คุณ....."
"อุ๊ย....."
"นี่กระเป๋าน้ำร้อนนี่ คุณทรอส"
"ถ้าบอกเป็นเมนท์"
"ไม่ตลก คนก็เป็นห่วง คุณกับเล่นบ้าๆแบบนี้ นอนใช้มือไปอยู่ตรงนี้แหละ ชิ"
จากห่วงใยกลับกลายเป็นงอนจริง โธ่....พ่อทรอสจำไว้ว่าทีหลังอย่าหือกับเมีย....

ตอนนี้แต่ละคนต่างกอดความเหงาเอาไว้เป็นเพื่อน เรามาเอาใจช่วยทิ้งกับทัพ
กันนะครับว่าจะเอาชนะใจพ่อตาอย่างทรอสได้หรือไม่ ตามต่อตอนถัดไไปนะครับ

zambaloo

สนุกดี

Apollo3416

น้ำเน่าส่งกลิ่นแระ

Kevinja2024

เสียวดีครับ

senee78

ขอบคุณครับ

Jokers

pom951

สนุกทุกตอนเลยครับ

tiepruek

ขอบคุณครับ

lud

ขอบคุณครับ

wangzi

ขอบคุณครับ

Fortune11

สนุกมากคับ รอติดตามตอนต่อไปนะคับ

manoach2

ดีงามม่กครับ

daam2527

ทัพกับทิ้งจะต้องเจอกับอะไรอีกนะ

Homealone

ขอบคุณครับ

daam2527

ทัพต้องทำได้สำเร็จแน่นอน

J.Scot

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

Anavin

thiferobin

ขอบคุณครับ

jo4417

dekchan02

ขอบคุณคับ