มังกรเกร็ดบุหงา ตอนที่ 1 วันวานที่ไม่เหมือนเดิม

Maximam

ครอบครัวอภิศาลสมบัติที่ปกครองอาณาจักรแซ่เฮงมา 6 รุ่น

7 n) N% ^0 S  ^4 p. c9 hซึ่งรุ่นนี้เป็นรุ่นลูกของเจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล โดยมีน้ำมนต์เป็นผู้ปกครอง
แต่หลังจากที่น้ำมนต์ต้องแต่งกับหม่าฟ่งเฮง หนุ่มนักธุรกิจชาวจีนที่เจ้าสัวเเม็กซ์
พลาดเอาธุรกิจอสังหาเข้าไปเกี่ยวข้องจนทำให้ติดริดรายชื่อเกี่ยวกับการฟอกเงิน
( H* V. f' b4 _7 ]7 B- p9 lระหว่างประเทศ เเละเพื่อให้อาณาจักรที่อากง(เจ้าสัวมังกร)ได้สร้างมาแล้ว 4
! o. t4 ?2 V3 Z/ `( Y$ e+ Oรุ่นไม่ล้มสลาย น้ำมนต์จึงต้องตัดใจเลิกลากับต้นกล้าแฟนหนุ่ม และมอบอำนาจ
การปกครองของรุ่งเรืองทรัพย์ขจรให้หม่าฟ่งดูแล พร้อมกับเปลี่ยนเป็นแซ่เฮง
ซึ่งพี่น้องของแม็กซ์ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเจ้าสัวมังกรแต่งตั้งแม็กซ์ให้เป็น
/ \: H* S) i/ h3 Z/ ?) ^เจ้าสัวตามธรรมเนียม

พิธียกน้ำชาของคุณชายใหญ่น้ำมนต์และเจ้าสัวหม่าฟ่งเฮง
ที่บ้านเจ้าสัวแม็กซ์และบอล วันนี้พี่น้องมากันครบทั้งหมวยใหญ่(ลูกท้อ)มาคู่กับ
5 W) i1 o' w9 d! Rปาร์ค(เพื่อนของแม็กซ์ที่ตอนนี้เป็นพี่เขยแม็กซ์) ดิวกับเสือ มาร์คกับปูม้า และ
8 f+ f4 {3 A% V' O/ j  p* L  ?ม่อนกับไผ่ ส่วนเมียของแม็กซ์ที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขตอนนี้ก็เหลือแคค่บอลเท่านั้น
"ขอบใจนะแจ้หมวยใหญ่ที่มางานหลาน"
) O: Q) A  a& j' a: t' g4 s"หลานคนโตแต่งงานทั้งทีไม่มาได้งาย"
"อั๊วขอโทษพวกลื้อทุกคนที่ทำให้ตระกูลมังกรตกอยู่ในมือคงอื่น"
ลูกท้อกอดน้องชายและปลอบใจ มาร์คกับม่อนจึงพูดขึ้นว่า....
"อย่างน้อยเราก็ยังปกครองคนของเรานะเฮีย"
( U+ I- t0 X- N0 I9 q6 ^7 ^: f"ใช่ครับเฮีย ตามที่ตกลงเจ้าสัวหม่าฟ่งจะไม่ยุ่งกิจการของเราหลังจากได้ตาหนูไป"
"จะว่าไปก็สงสารหลานเหมือนกันนะ"
) [3 N& Y. _, L" g  D$ y" P"เพราะอั๊ว อั๊วคนเดียว คนเดียวที่่ทำลายตระกูลทำลายลูก ทำลายพี่น้อง"
3 n1 m7 r0 z, F& e5 E* ["ไม่เอาหน่า ไม่เอาอาใหญ่ ลื้อยังมีแจ้ มีน้องๆ และมีอาบอล ใครจะว่าไง
ก็ช่างแต่ลื้อก็คือน้องอั๊วเสมอ"
( N& A4 k) `8 N  i5 u% u7 U+ t
9 p' {! _# w* g4 o+ u"สวัสดีครับลุงแม็กซ์"
เสียงเอ่ยทักทาย แม็กซ์กับบอลจึงหันมาก็แทบทรุดเมื่อต้นกล้าอดีตแฟนหนุ่ม
( u5 e( H) u0 b  ]! U& f* B. ?ของน้ำมนต์มาที่งานนั่นก็เพราะหม่าฟ่งตั่งใจส่งการ์ดเชิญให้ต้นกล้ามางาน
"อากล้า ลื้อ...."
"ไม่ต้องคิดมากครับลุง ผมมาในฐานะเพื่อนของน้ำมนต์ครับ พ่อฟิวส์กับ
) B% A5 Z; ?, M& @' ^8 R& V+ Wพ่อเเน็คก็มานะครับ"
( \) B; j" t+ h- o8 @"หวัดดีพี่บอล เฮียแม็กซ์"
"นี่ลื้อไม่โกรธเกลียดอั๊วเหรอ ที่ผิดคำพูดกับลื้อ"
"เฮียแม็กซ์ ผมเข้าใจ ตระกูลมังกรทรัพย์สมบัติมากมายมันเป็นเรื่องธรรมดา
' p# v3 r6 ]; g  R/ O/ {  |, yที่ใครก็อยากร่วมดอง ถ้าวิธีมันไม่สกปรกเราก็คงสมหวัง"
$ _* K+ D5 D- q  O  ?/ Bเเน็คพูดจบแม็กซ์ก็เดินมากอดพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมา แม็กซ์ตอนนี้
เหมือนตายทั้งเป็น และแล้วเวลามงคลก็มาถึงเมื่อชบวนขันหมากจีนมาถึงบ้าน
% Z  l) x+ e$ [  @% Gและเข้าบ้านตามธรรมเนียมเรียบร้อยก็ได้เวลาที่เจ้าบ่าวต้องพาคู่ชีวิตมาเข้าพิธี
2 ?1 I" Y* R- |ยกน้ำชา
; e4 U. j# R0 i"คู่ชีวิตพร้อมเข้าพิธี"
สิ้นเสียงนายพิธี น้ำมนต์ก็เดินออกมาในชุดสูทสีแดงลายมังกรคู่มังกรที่บอล
เคยใส่ในวันแต่งงานกับแม็กซ์ น้ำมนต์หล่อมากน่ารักสมวัย ซึ่งหม่าฟ่งดูท่า
จะรักและหวงมากซะด้วย เมื่อเดินผ่านต้นกล้าหม่าฟ่งโอบเอวน้ำมนต์เป็นการ
เย้ยหยัน เล่นเอาลุงเสือเก็บอารมย์หมั้นไส้ไม่ไหว
"ขอบใจลื้อนะที่มางานแต่งเมียอั๊ว อากล้า กล้าสมชื่อ"
, {. L4 i2 l% l1 b" \6 y; U"คนนรักโดนแย่งไปแต่งงานทั้งทีอั๊วก็ต้องมาแสดงความยินดีสิ"
"ปากดีนี่ สมชื่อกล้า ถ้าปากมีแผลนี่คงชิมอาหารไม่ได้สินะ"
"เข้าพิธีเถอะ จะได้เสร็จงาน"
น้ำมนต์พูดตัดบทเพราะไม่อยากให้กล้าโดนลอบทำร้าย ลุงเสือแกล้งจามขึ้น
"เชี้ยเอ๊ย..."
"เป็นไรไปครับแปะ งานมงคลนะครับ เหี้ยไม่ควรเข้าางาน"
หม่าฟ่งเอ่ยถามลุงเสือ ลุงเสือจึงตอบไปว่า.....
"โทษทีหว่ะข้ามันคนไทย เหี้ยมันก็เป็นของดีนะคนไทยมักเรียมันตัวเงินตัวทอง
  m2 ?7 H  l9 [ถ้าไม่ดีหลานข้าคงไม่เลือกแต่งด้วย"
"แปะ แปะควรเข้าข้างอั๊วที่เป็นหลานเขยมากกว่านะ เอ๊...หรือว่าแปะจะอยากพัก"
"อย่าคิดทำอะไรลุงผมนะ หม่าฟ่ง"
"ไม่เป็นไรน้ำมนต์ เก่งๆแบบนี้ลุงชอบตะพดในมือกำลังสั่นเหมือนอยากเอาเลือด
) V: [. |% m5 l) J* E+ U4 ^ปากคนออก เดินเข้าพิธีไปอย่ากร่าง"
! u8 Y7 j9 Y* f) z# ^
1 C8 g% ?$ s6 {หม่าฟ่งทำไรไม่ได้มากเพราะรู้กิตติศัพท์เจ้าสัวเสือจึงพาน้ำมนต์เดินเข้าพิธีไป
- O% b4 D5 v# P5 Dยกน้ำชาให้เจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล เเม็กซ์กอดน้ำมนต์ด้วยใจที่รู้สึกผิด
3 ~. S0 n8 t6 \' Aแต่หม่าฟ่งกับหึงพ่อตาจึงพูดขึ้นว่า....
"นี่จะกอดอะไรกันนักหนา"
หม่าฟ่งดึงตัวน้ำมนต์ออกจากแม็กซ์
"พ่อลูกเขาจะกอดกันไม่ได้หรือไงว่ะ"
+ w& \+ Y% A; X2 }/ |ลุงเสือพูดขึ้น หม่าฟ่งจึงตะหวาดกับว่า...
1 B+ R6 r/ F! i: \* Z/ C0 ?"ใช่ นับจากนี้น้ำมนต์คือทรัพย์สินของอั๊วนอกจากอั๊วเท่านั้นที่มีสิทธิ์คนอื่นห้าม"
"มากเกินไปไหมเจ้าสัวฟ่ง แม้แต่อั๊วก็ไม่ได้เลยหรือ"
& N1 I- n0 b" P. w9 ]: C& E3 pบอลลุกขึ้นพูดพร้อมแกะมือหม่าฟ่งออกจากแขนน้ำมนต์ และนี่แหละมังกรตัวจริง
ที่ไม่เกรงกลัว รังสีของบอลสามารถทำให้หม่าฟ่งยอมยกมือไหว้ขอโทษ
, n3 B) v9 A" t: W+ @"อั๊วกอดลูกได้ใช่ไหม"
, }+ N. ]6 e6 \5 w- O. I4 J"ขอโทษครับ ป๊า ผมให้แค่ป๊าคนเดียวที่กอดได้"
"แล้วเตี่ยหละ"
- ~% K0 X2 U$ ~4 U8 ^" m"น้ำมนต์เกิดจากน้ำเชื้อของป๊า เตี่ยไม่สามารถทำให้น้ำมนต์เกิดได้นี่ครับ"
"นี่เจ้าสัวฟ่งต้องการยึดทุกอย่างของเจ้าสัวแม็กซ์เลยใช่ไหม"
9 K' @0 `) _/ h. O8 U/ |"อั๊วยึดได้แค่เมียอั๊วคนเดียวเท่านั้น สมบัติมากมายตระกูลมังกรก็ยังได้ปกครอง"
3 N* P% M9 ^' D' Y* K"เเต่เจ้าสัวก็ได้ส่วย"
7 W7 E  b2 }  M% q0 l- V( e3 J- B"ส่วยอั๊วได้เเค่น้ำมนต์ก็พอแล้วครับ"
"เฮียพูดเองนะครับ นั้นทุกคนเป็นพยานตระกูลมังกรจะไม่มีการส่งส่วยใดๆให้กับ
/ y0 e7 G) B  G: Vตระกูลเฮง เพราะเจ้าสั่วหม่าาฟ่งเฮงต้องการส่วยเป็นตัวผมไม่ใช่เงินทอง ไม่กลับ
3 E  O# {7 H( e- G  Nคำใช่ไหมครับ เฮียฟ่ง"
"ครับ"
" Q9 u; _& x) c$ ]6 S6 Y! x"อาฟ่ง ลื้อ ......"
  A/ b' H3 {( D+ F- @เมื่อน้ำมนต์พูดจบ ตระกูลเฮงก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเจ้าสัวฟ่งรับปากไปแล้ว
) B# y5 |  W% `( Y) @  Fและนี่คือความฉลาดที่น้ำมนต์ได้มาจากบอล นับเป็นอิสระทางการเงินก้าวแรก
  l& u4 Q# P7 V& K; h' e# k3 Xที่ตระกูลมังกรได้รับ
"อาฟ่ง ลื้ออย่าประมาทเมียลื้อ อีไม่ได้โง่อย่างที่คิด"
"ม๊า อั๊วรู้ จะไม่มีพลาดอีกแน่นอน"
"ให้มันจริงเหอะ เตี่ยกับม๊าจะคอยดู"

ในขณะที่งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี น้ำมนต์เดินมาที่โต๊ะของต้นกล้า
+ j0 G3 S8 p+ oและจับไหล่ของต้นกล้า
"ขอบคุณนะครับพี่กล้าที่มา"
"น้องชายเเต่งงานทั้งทีไม่มาได้ไง มีคความสุขมากๆนะ ซ้อเฮง"
"ยังแซวน้องได้อีกเนอะ"
2 o- |( r4 r( a. C$ p/ w# vรอยยิ้มที่ดูมีความสุขแต่ในใจทั้งคู่อยากร้องไห้ออกมา ทันใดนั้นหม่าฟ่งก็เดินมา
, W1 `1 Z2 R4 B0 P2 P9 mโอบเอวน้ำมนต์และดึงมือออกจากไหล่พร้อมพาไปเดินออกไป และนี่คือการลา
- `  O6 A2 e7 n* |" Z. \ขาดจาากคนรักระหว่างน้ำมนต์กับต้นกล้าอย่างสิ้นเชิง น้ำมนต์จะเป็นรักแรก
และรักเดียวของต้นกล้าตลอดไป
0 X6 d- ]' y) F; w
. U4 j& ?% C" o8 E6 _เมื่อได้ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอขบวนเจ้าสาวต้องพาตัวน้ำมนต์มาส่งที่บ้านเจ้าบ่าว
0 L0 K" B) R2 b6 j; ^/ K" C4 bเสือได้เตรียมลูกน้องให้ดักฉุดและให้ต้นกล้าพาหนี
"ไอ้กล้า ลุงเตรียมช่วยเอ็งเต็มทีเอ็งพร้อมก็ลงมือได้เลย"
; M( i+ u( v* v! L7 U) V# F4 E"พี่เสือ มันจะไม่ทำให้แย่ไปมากกว่านี้หรือ"
2 K- v7 E* O" X' c; T"ดิว ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะเสียแล้วนะ ไอ้กล้าเอาไงบอกลุงมา"
"ผมทำไม่ได้ครับลุง ผมรักน้ำมนต์มากก็จริงแต่ถ้าพาหนี ตระกูลมังกรอาจ
+ M* G. V1 x4 I% ^& D. y! Hไม่เหลืออะไรเลย ผม ผมทำไม่ได้"
"เอ็งจะต้องเสียเจ้ามนต์ไปตลอดนะเว้ย"
: c0 N) K! I! W" H"มันคงเป็นกรรมของเราสองคนครับลุง ชาตินี้มีกรรมไม่ได้เคียงคู่ ขอแค่ได้หาม
เกี้ยวส่งคนที่ผมรักเท่านี้ก็พอเเล้วครับ"
"ไอ้พระเอก มึงแดกสรพงศ์เข้าไปไง  ก็ตามใจเอ็ง"
ต้นกล้าทำหน้าที่สุดท้ายของคนรักด้วยการหามเกี้ยวส่งตัวเจ้าสาวให้ถึงมือ
เจ้าบ่าวอย่างปลอดภัย โดยที่น้ำมนต์ไม่รู้เลยว่าต้นกล้าคือ 1 ในสี่ที่หามเกี้ยว....

" X3 j5 ?$ k  m7 }8 a1 v# K

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

แมลง

สุดยอด

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ