มังกรเกร็ดบุหงา ตอนที่ 1 วันวานที่ไม่เหมือนเดิม

Maximam

ครอบครัวอภิศาลสมบัติที่ปกครองอาณาจักรแซ่เฮงมา 6 รุ่น
) C, i" L& C  s
$ S8 _& v2 G; R0 y; x0 i, L+ [* m0 }ซึ่งรุ่นนี้เป็นรุ่นลูกของเจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล โดยมีน้ำมนต์เป็นผู้ปกครอง
แต่หลังจากที่น้ำมนต์ต้องแต่งกับหม่าฟ่งเฮง หนุ่มนักธุรกิจชาวจีนที่เจ้าสัวเเม็กซ์
พลาดเอาธุรกิจอสังหาเข้าไปเกี่ยวข้องจนทำให้ติดริดรายชื่อเกี่ยวกับการฟอกเงิน
5 n! C8 c2 H# D2 h& ]ระหว่างประเทศ เเละเพื่อให้อาณาจักรที่อากง(เจ้าสัวมังกร)ได้สร้างมาแล้ว 4
: b7 U2 W( `6 y7 {รุ่นไม่ล้มสลาย น้ำมนต์จึงต้องตัดใจเลิกลากับต้นกล้าแฟนหนุ่ม และมอบอำนาจ
การปกครองของรุ่งเรืองทรัพย์ขจรให้หม่าฟ่งดูแล พร้อมกับเปลี่ยนเป็นแซ่เฮง
: s. [) r+ q9 l8 a, Z, Xซึ่งพี่น้องของแม็กซ์ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเจ้าสัวมังกรแต่งตั้งแม็กซ์ให้เป็น
% B9 J$ i+ }2 w2 p5 T/ ?/ rเจ้าสัวตามธรรมเนียม
: P6 m- ?2 |7 h9 g( p
; i% n1 B4 M; v$ _4 h8 r) l, j/ Kพิธียกน้ำชาของคุณชายใหญ่น้ำมนต์และเจ้าสัวหม่าฟ่งเฮง
5 D' l) K( G$ j9 B' rที่บ้านเจ้าสัวแม็กซ์และบอล วันนี้พี่น้องมากันครบทั้งหมวยใหญ่(ลูกท้อ)มาคู่กับ
+ D* q, K3 t2 hปาร์ค(เพื่อนของแม็กซ์ที่ตอนนี้เป็นพี่เขยแม็กซ์) ดิวกับเสือ มาร์คกับปูม้า และ
* v+ [7 P) f( o" k. a: k8 g! pม่อนกับไผ่ ส่วนเมียของแม็กซ์ที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขตอนนี้ก็เหลือแคค่บอลเท่านั้น
"ขอบใจนะแจ้หมวยใหญ่ที่มางานหลาน"
"หลานคนโตแต่งงานทั้งทีไม่มาได้งาย"
"อั๊วขอโทษพวกลื้อทุกคนที่ทำให้ตระกูลมังกรตกอยู่ในมือคงอื่น"
3 t* f% V  ?8 x7 Zลูกท้อกอดน้องชายและปลอบใจ มาร์คกับม่อนจึงพูดขึ้นว่า....
8 S& [- b3 S1 A! M0 O# X"อย่างน้อยเราก็ยังปกครองคนของเรานะเฮีย"
"ใช่ครับเฮีย ตามที่ตกลงเจ้าสัวหม่าฟ่งจะไม่ยุ่งกิจการของเราหลังจากได้ตาหนูไป"
"จะว่าไปก็สงสารหลานเหมือนกันนะ"
$ ~6 {' B3 f9 |" R  j- g& T"เพราะอั๊ว อั๊วคนเดียว คนเดียวที่่ทำลายตระกูลทำลายลูก ทำลายพี่น้อง"
"ไม่เอาหน่า ไม่เอาอาใหญ่ ลื้อยังมีแจ้ มีน้องๆ และมีอาบอล ใครจะว่าไง
& G5 w5 g) B5 }0 yก็ช่างแต่ลื้อก็คือน้องอั๊วเสมอ"

"สวัสดีครับลุงแม็กซ์"
เสียงเอ่ยทักทาย แม็กซ์กับบอลจึงหันมาก็แทบทรุดเมื่อต้นกล้าอดีตแฟนหนุ่ม
0 _' X$ Y; C- C" z6 C- y. Vของน้ำมนต์มาที่งานนั่นก็เพราะหม่าฟ่งตั่งใจส่งการ์ดเชิญให้ต้นกล้ามางาน
"อากล้า ลื้อ...."
; h" C* y9 m) k, M6 s"ไม่ต้องคิดมากครับลุง ผมมาในฐานะเพื่อนของน้ำมนต์ครับ พ่อฟิวส์กับ
พ่อเเน็คก็มานะครับ"
% V1 A8 m; u9 u7 W8 r+ D% ~" p: S"หวัดดีพี่บอล เฮียแม็กซ์"
5 p! p( F2 W  a+ Z"นี่ลื้อไม่โกรธเกลียดอั๊วเหรอ ที่ผิดคำพูดกับลื้อ"
"เฮียแม็กซ์ ผมเข้าใจ ตระกูลมังกรทรัพย์สมบัติมากมายมันเป็นเรื่องธรรมดา
ที่ใครก็อยากร่วมดอง ถ้าวิธีมันไม่สกปรกเราก็คงสมหวัง"
เเน็คพูดจบแม็กซ์ก็เดินมากอดพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมา แม็กซ์ตอนนี้
5 U6 v% u" x" ^เหมือนตายทั้งเป็น และแล้วเวลามงคลก็มาถึงเมื่อชบวนขันหมากจีนมาถึงบ้าน
และเข้าบ้านตามธรรมเนียมเรียบร้อยก็ได้เวลาที่เจ้าบ่าวต้องพาคู่ชีวิตมาเข้าพิธี
ยกน้ำชา
% X6 |, T) S9 X) v"คู่ชีวิตพร้อมเข้าพิธี"
3 i% s. J- z" I, G7 m2 O* Cสิ้นเสียงนายพิธี น้ำมนต์ก็เดินออกมาในชุดสูทสีแดงลายมังกรคู่มังกรที่บอล
. k" O/ p/ t$ xเคยใส่ในวันแต่งงานกับแม็กซ์ น้ำมนต์หล่อมากน่ารักสมวัย ซึ่งหม่าฟ่งดูท่า
จะรักและหวงมากซะด้วย เมื่อเดินผ่านต้นกล้าหม่าฟ่งโอบเอวน้ำมนต์เป็นการ
# y6 L: r- ?7 M! m' I! N5 nเย้ยหยัน เล่นเอาลุงเสือเก็บอารมย์หมั้นไส้ไม่ไหว
"ขอบใจลื้อนะที่มางานแต่งเมียอั๊ว อากล้า กล้าสมชื่อ"
$ W2 M5 ]* C6 Z2 R4 b0 u5 b, z"คนนรักโดนแย่งไปแต่งงานทั้งทีอั๊วก็ต้องมาแสดงความยินดีสิ"
( h, f5 q& v$ t2 N( A6 b"ปากดีนี่ สมชื่อกล้า ถ้าปากมีแผลนี่คงชิมอาหารไม่ได้สินะ"
"เข้าพิธีเถอะ จะได้เสร็จงาน"
! V5 e" S$ ?& [; }6 Y7 jน้ำมนต์พูดตัดบทเพราะไม่อยากให้กล้าโดนลอบทำร้าย ลุงเสือแกล้งจามขึ้น
"เชี้ยเอ๊ย..."
"เป็นไรไปครับแปะ งานมงคลนะครับ เหี้ยไม่ควรเข้าางาน"
หม่าฟ่งเอ่ยถามลุงเสือ ลุงเสือจึงตอบไปว่า.....
"โทษทีหว่ะข้ามันคนไทย เหี้ยมันก็เป็นของดีนะคนไทยมักเรียมันตัวเงินตัวทอง
& @& {" k! q6 |7 Hถ้าไม่ดีหลานข้าคงไม่เลือกแต่งด้วย"
"แปะ แปะควรเข้าข้างอั๊วที่เป็นหลานเขยมากกว่านะ เอ๊...หรือว่าแปะจะอยากพัก"
0 c% a5 X# a/ @4 M# q: I0 r  s"อย่าคิดทำอะไรลุงผมนะ หม่าฟ่ง"
" d) `7 m9 U' s0 q, m* x1 n* A"ไม่เป็นไรน้ำมนต์ เก่งๆแบบนี้ลุงชอบตะพดในมือกำลังสั่นเหมือนอยากเอาเลือด
ปากคนออก เดินเข้าพิธีไปอย่ากร่าง"

8 T  W5 M' b; c3 b) nหม่าฟ่งทำไรไม่ได้มากเพราะรู้กิตติศัพท์เจ้าสัวเสือจึงพาน้ำมนต์เดินเข้าพิธีไป
( C0 M6 N- ]5 Q7 ^' z7 @ยกน้ำชาให้เจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล เเม็กซ์กอดน้ำมนต์ด้วยใจที่รู้สึกผิด
* Q! o- E* `. \+ W7 Mแต่หม่าฟ่งกับหึงพ่อตาจึงพูดขึ้นว่า....
"นี่จะกอดอะไรกันนักหนา"
หม่าฟ่งดึงตัวน้ำมนต์ออกจากแม็กซ์
"พ่อลูกเขาจะกอดกันไม่ได้หรือไงว่ะ"
ลุงเสือพูดขึ้น หม่าฟ่งจึงตะหวาดกับว่า...
: B7 q$ f3 A( W9 P"ใช่ นับจากนี้น้ำมนต์คือทรัพย์สินของอั๊วนอกจากอั๊วเท่านั้นที่มีสิทธิ์คนอื่นห้าม"
6 S2 i. P5 Q- b! Z: p2 T! {" r"มากเกินไปไหมเจ้าสัวฟ่ง แม้แต่อั๊วก็ไม่ได้เลยหรือ"
บอลลุกขึ้นพูดพร้อมแกะมือหม่าฟ่งออกจากแขนน้ำมนต์ และนี่แหละมังกรตัวจริง
' X8 d: w% P) Y5 Cที่ไม่เกรงกลัว รังสีของบอลสามารถทำให้หม่าฟ่งยอมยกมือไหว้ขอโทษ
' _% J! a4 f- j2 Z% r"อั๊วกอดลูกได้ใช่ไหม"
+ ^/ A% x1 W: P  h5 k. y"ขอโทษครับ ป๊า ผมให้แค่ป๊าคนเดียวที่กอดได้"
"แล้วเตี่ยหละ"
3 H" `& Q6 @* Z0 l% F"น้ำมนต์เกิดจากน้ำเชื้อของป๊า เตี่ยไม่สามารถทำให้น้ำมนต์เกิดได้นี่ครับ"
# \, v" v9 J6 e4 F"นี่เจ้าสัวฟ่งต้องการยึดทุกอย่างของเจ้าสัวแม็กซ์เลยใช่ไหม"
1 A* v6 F% E& F+ W& ["อั๊วยึดได้แค่เมียอั๊วคนเดียวเท่านั้น สมบัติมากมายตระกูลมังกรก็ยังได้ปกครอง"
' }& ^/ s" \& h* S' X; w7 X"เเต่เจ้าสัวก็ได้ส่วย"
- T; a3 h6 A8 n& n+ o"ส่วยอั๊วได้เเค่น้ำมนต์ก็พอแล้วครับ"
"เฮียพูดเองนะครับ นั้นทุกคนเป็นพยานตระกูลมังกรจะไม่มีการส่งส่วยใดๆให้กับ
ตระกูลเฮง เพราะเจ้าสั่วหม่าาฟ่งเฮงต้องการส่วยเป็นตัวผมไม่ใช่เงินทอง ไม่กลับ
คำใช่ไหมครับ เฮียฟ่ง"
"ครับ"
8 @' J, l, x- F' u2 `7 q$ y' J* p, f"อาฟ่ง ลื้อ ......"
เมื่อน้ำมนต์พูดจบ ตระกูลเฮงก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเจ้าสัวฟ่งรับปากไปแล้ว
และนี่คือความฉลาดที่น้ำมนต์ได้มาจากบอล นับเป็นอิสระทางการเงินก้าวแรก
ที่ตระกูลมังกรได้รับ
  H; q* _5 x7 Q( x+ I6 ~( ^6 f"อาฟ่ง ลื้ออย่าประมาทเมียลื้อ อีไม่ได้โง่อย่างที่คิด"
- X1 [& [9 q  t0 B"ม๊า อั๊วรู้ จะไม่มีพลาดอีกแน่นอน"
7 w- g# w4 h( k5 t* g"ให้มันจริงเหอะ เตี่ยกับม๊าจะคอยดู"

' o1 o' q4 Q* s" m% Qในขณะที่งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี น้ำมนต์เดินมาที่โต๊ะของต้นกล้า
และจับไหล่ของต้นกล้า
"ขอบคุณนะครับพี่กล้าที่มา"
% V4 A/ [& @0 {+ Y; t6 \"น้องชายเเต่งงานทั้งทีไม่มาได้ไง มีคความสุขมากๆนะ ซ้อเฮง"
"ยังแซวน้องได้อีกเนอะ"
รอยยิ้มที่ดูมีความสุขแต่ในใจทั้งคู่อยากร้องไห้ออกมา ทันใดนั้นหม่าฟ่งก็เดินมา
โอบเอวน้ำมนต์และดึงมือออกจากไหล่พร้อมพาไปเดินออกไป และนี่คือการลา
ขาดจาากคนรักระหว่างน้ำมนต์กับต้นกล้าอย่างสิ้นเชิง น้ำมนต์จะเป็นรักแรก
6 j5 L: O  O: i) cและรักเดียวของต้นกล้าตลอดไป

เมื่อได้ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอขบวนเจ้าสาวต้องพาตัวน้ำมนต์มาส่งที่บ้านเจ้าบ่าว
- W) N8 D8 z! W3 N: d( e* xเสือได้เตรียมลูกน้องให้ดักฉุดและให้ต้นกล้าพาหนี
"ไอ้กล้า ลุงเตรียมช่วยเอ็งเต็มทีเอ็งพร้อมก็ลงมือได้เลย"
"พี่เสือ มันจะไม่ทำให้แย่ไปมากกว่านี้หรือ"
0 g- [% q4 Y. s7 T) ~& s/ ["ดิว ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะเสียแล้วนะ ไอ้กล้าเอาไงบอกลุงมา"
"ผมทำไม่ได้ครับลุง ผมรักน้ำมนต์มากก็จริงแต่ถ้าพาหนี ตระกูลมังกรอาจ
6 s4 y0 w7 a% n; _ไม่เหลืออะไรเลย ผม ผมทำไม่ได้"
. A( N0 w  g$ J3 ^/ s- [  e"เอ็งจะต้องเสียเจ้ามนต์ไปตลอดนะเว้ย"
+ z4 [7 }& D/ T" j1 s"มันคงเป็นกรรมของเราสองคนครับลุง ชาตินี้มีกรรมไม่ได้เคียงคู่ ขอแค่ได้หาม
เกี้ยวส่งคนที่ผมรักเท่านี้ก็พอเเล้วครับ"
"ไอ้พระเอก มึงแดกสรพงศ์เข้าไปไง  ก็ตามใจเอ็ง"
ต้นกล้าทำหน้าที่สุดท้ายของคนรักด้วยการหามเกี้ยวส่งตัวเจ้าสาวให้ถึงมือ
. @) Y% Z5 Z2 d( dเจ้าบ่าวอย่างปลอดภัย โดยที่น้ำมนต์ไม่รู้เลยว่าต้นกล้าคือ 1 ในสี่ที่หามเกี้ยว....

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

แมลง

สุดยอด

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ