มังกรเกร็ดบุหงา ตอนที่ 1 วันวานที่ไม่เหมือนเดิม

Maximam

ครอบครัวอภิศาลสมบัติที่ปกครองอาณาจักรแซ่เฮงมา 6 รุ่น
3 T; \9 U# H6 E. Y
ซึ่งรุ่นนี้เป็นรุ่นลูกของเจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล โดยมีน้ำมนต์เป็นผู้ปกครอง
, o: L) G' _' f5 {แต่หลังจากที่น้ำมนต์ต้องแต่งกับหม่าฟ่งเฮง หนุ่มนักธุรกิจชาวจีนที่เจ้าสัวเเม็กซ์
พลาดเอาธุรกิจอสังหาเข้าไปเกี่ยวข้องจนทำให้ติดริดรายชื่อเกี่ยวกับการฟอกเงิน
ระหว่างประเทศ เเละเพื่อให้อาณาจักรที่อากง(เจ้าสัวมังกร)ได้สร้างมาแล้ว 4
1 C8 d" X- [( v+ N! V8 aรุ่นไม่ล้มสลาย น้ำมนต์จึงต้องตัดใจเลิกลากับต้นกล้าแฟนหนุ่ม และมอบอำนาจ
การปกครองของรุ่งเรืองทรัพย์ขจรให้หม่าฟ่งดูแล พร้อมกับเปลี่ยนเป็นแซ่เฮง
ซึ่งพี่น้องของแม็กซ์ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเจ้าสัวมังกรแต่งตั้งแม็กซ์ให้เป็น
5 I: f- w. G/ f1 a+ r' G* v5 Jเจ้าสัวตามธรรมเนียม

พิธียกน้ำชาของคุณชายใหญ่น้ำมนต์และเจ้าสัวหม่าฟ่งเฮง
: u/ |& X6 _( f9 |# uที่บ้านเจ้าสัวแม็กซ์และบอล วันนี้พี่น้องมากันครบทั้งหมวยใหญ่(ลูกท้อ)มาคู่กับ
' N- ~3 ^3 K3 ^8 |8 L! X6 p/ {ปาร์ค(เพื่อนของแม็กซ์ที่ตอนนี้เป็นพี่เขยแม็กซ์) ดิวกับเสือ มาร์คกับปูม้า และ
5 b& {0 x9 J7 J' fม่อนกับไผ่ ส่วนเมียของแม็กซ์ที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขตอนนี้ก็เหลือแคค่บอลเท่านั้น
"ขอบใจนะแจ้หมวยใหญ่ที่มางานหลาน"
* }: z6 j) h' n7 H0 x"หลานคนโตแต่งงานทั้งทีไม่มาได้งาย"
"อั๊วขอโทษพวกลื้อทุกคนที่ทำให้ตระกูลมังกรตกอยู่ในมือคงอื่น"
ลูกท้อกอดน้องชายและปลอบใจ มาร์คกับม่อนจึงพูดขึ้นว่า....
"อย่างน้อยเราก็ยังปกครองคนของเรานะเฮีย"
"ใช่ครับเฮีย ตามที่ตกลงเจ้าสัวหม่าฟ่งจะไม่ยุ่งกิจการของเราหลังจากได้ตาหนูไป"
"จะว่าไปก็สงสารหลานเหมือนกันนะ"
"เพราะอั๊ว อั๊วคนเดียว คนเดียวที่่ทำลายตระกูลทำลายลูก ทำลายพี่น้อง"
7 u% H6 ?! L7 O( k3 `"ไม่เอาหน่า ไม่เอาอาใหญ่ ลื้อยังมีแจ้ มีน้องๆ และมีอาบอล ใครจะว่าไง
ก็ช่างแต่ลื้อก็คือน้องอั๊วเสมอ"

"สวัสดีครับลุงแม็กซ์"
! {4 S9 M& T& E+ Y9 Qเสียงเอ่ยทักทาย แม็กซ์กับบอลจึงหันมาก็แทบทรุดเมื่อต้นกล้าอดีตแฟนหนุ่ม
ของน้ำมนต์มาที่งานนั่นก็เพราะหม่าฟ่งตั่งใจส่งการ์ดเชิญให้ต้นกล้ามางาน
! u  G$ K9 W2 \"อากล้า ลื้อ...."
* e* D" K. q, F$ k- |; j9 M"ไม่ต้องคิดมากครับลุง ผมมาในฐานะเพื่อนของน้ำมนต์ครับ พ่อฟิวส์กับ
0 ]# ]$ c% M) {# c' @9 rพ่อเเน็คก็มานะครับ"
8 A4 r  ^4 f& d# K& Y"หวัดดีพี่บอล เฮียแม็กซ์"
"นี่ลื้อไม่โกรธเกลียดอั๊วเหรอ ที่ผิดคำพูดกับลื้อ"
"เฮียแม็กซ์ ผมเข้าใจ ตระกูลมังกรทรัพย์สมบัติมากมายมันเป็นเรื่องธรรมดา
- K/ Z, j3 @) `. `- c" O8 M, Dที่ใครก็อยากร่วมดอง ถ้าวิธีมันไม่สกปรกเราก็คงสมหวัง"
% B, j3 Q% ~1 F% K8 k6 _. Hเเน็คพูดจบแม็กซ์ก็เดินมากอดพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมา แม็กซ์ตอนนี้
8 v1 h% k- W( gเหมือนตายทั้งเป็น และแล้วเวลามงคลก็มาถึงเมื่อชบวนขันหมากจีนมาถึงบ้าน
และเข้าบ้านตามธรรมเนียมเรียบร้อยก็ได้เวลาที่เจ้าบ่าวต้องพาคู่ชีวิตมาเข้าพิธี
ยกน้ำชา
- n) @7 }2 y% {" ?, o3 J"คู่ชีวิตพร้อมเข้าพิธี"
* Z" I: V2 z# w* q9 \6 C# Y1 Xสิ้นเสียงนายพิธี น้ำมนต์ก็เดินออกมาในชุดสูทสีแดงลายมังกรคู่มังกรที่บอล
เคยใส่ในวันแต่งงานกับแม็กซ์ น้ำมนต์หล่อมากน่ารักสมวัย ซึ่งหม่าฟ่งดูท่า
จะรักและหวงมากซะด้วย เมื่อเดินผ่านต้นกล้าหม่าฟ่งโอบเอวน้ำมนต์เป็นการ
) b  ^4 A8 P1 s3 }เย้ยหยัน เล่นเอาลุงเสือเก็บอารมย์หมั้นไส้ไม่ไหว
5 T) _* U) w. d' D; N2 b"ขอบใจลื้อนะที่มางานแต่งเมียอั๊ว อากล้า กล้าสมชื่อ"
"คนนรักโดนแย่งไปแต่งงานทั้งทีอั๊วก็ต้องมาแสดงความยินดีสิ"
' z0 e! W( h7 Y% ~( l"ปากดีนี่ สมชื่อกล้า ถ้าปากมีแผลนี่คงชิมอาหารไม่ได้สินะ"
0 O" K: `3 s: v# _& n2 I8 i"เข้าพิธีเถอะ จะได้เสร็จงาน"
น้ำมนต์พูดตัดบทเพราะไม่อยากให้กล้าโดนลอบทำร้าย ลุงเสือแกล้งจามขึ้น
/ @. o, {( [) O. e  ]; L"เชี้ยเอ๊ย..."
( v6 v0 Y; q6 D" s$ d. ^2 f  q"เป็นไรไปครับแปะ งานมงคลนะครับ เหี้ยไม่ควรเข้าางาน"
2 M8 k5 v9 D2 x6 G8 g4 Fหม่าฟ่งเอ่ยถามลุงเสือ ลุงเสือจึงตอบไปว่า.....
/ {& E2 g: m8 d"โทษทีหว่ะข้ามันคนไทย เหี้ยมันก็เป็นของดีนะคนไทยมักเรียมันตัวเงินตัวทอง
" n8 \5 V) H! w' s3 }% j& ~; \ถ้าไม่ดีหลานข้าคงไม่เลือกแต่งด้วย"
9 V2 r' }8 {& G. R- M4 z& C0 \& u"แปะ แปะควรเข้าข้างอั๊วที่เป็นหลานเขยมากกว่านะ เอ๊...หรือว่าแปะจะอยากพัก"
"อย่าคิดทำอะไรลุงผมนะ หม่าฟ่ง"
"ไม่เป็นไรน้ำมนต์ เก่งๆแบบนี้ลุงชอบตะพดในมือกำลังสั่นเหมือนอยากเอาเลือด
ปากคนออก เดินเข้าพิธีไปอย่ากร่าง"
- N/ u; T) J; }% N4 x4 Z
หม่าฟ่งทำไรไม่ได้มากเพราะรู้กิตติศัพท์เจ้าสัวเสือจึงพาน้ำมนต์เดินเข้าพิธีไป
ยกน้ำชาให้เจ้าสัวแม็กซ์และเจ้าสัวบอล เเม็กซ์กอดน้ำมนต์ด้วยใจที่รู้สึกผิด
6 l  f2 J) v+ w7 G4 Nแต่หม่าฟ่งกับหึงพ่อตาจึงพูดขึ้นว่า....
1 t& _, M" g# L" M9 ?3 \& j, H"นี่จะกอดอะไรกันนักหนา"
4 j7 c6 l! Y$ H0 q) Uหม่าฟ่งดึงตัวน้ำมนต์ออกจากแม็กซ์
"พ่อลูกเขาจะกอดกันไม่ได้หรือไงว่ะ"
- l: X6 P7 K. R8 K6 d4 K& rลุงเสือพูดขึ้น หม่าฟ่งจึงตะหวาดกับว่า...
"ใช่ นับจากนี้น้ำมนต์คือทรัพย์สินของอั๊วนอกจากอั๊วเท่านั้นที่มีสิทธิ์คนอื่นห้าม"
* I4 k8 P! ?7 N, i3 W"มากเกินไปไหมเจ้าสัวฟ่ง แม้แต่อั๊วก็ไม่ได้เลยหรือ"
& c3 i, L1 i. g; h6 z, Sบอลลุกขึ้นพูดพร้อมแกะมือหม่าฟ่งออกจากแขนน้ำมนต์ และนี่แหละมังกรตัวจริง
, ]! ^% e7 ?/ ]2 e* h2 z% L! \ที่ไม่เกรงกลัว รังสีของบอลสามารถทำให้หม่าฟ่งยอมยกมือไหว้ขอโทษ
" v5 _) o  Z- h/ I# D0 w+ _: v"อั๊วกอดลูกได้ใช่ไหม"
: N- L5 z2 ^% y* t9 p"ขอโทษครับ ป๊า ผมให้แค่ป๊าคนเดียวที่กอดได้"
"แล้วเตี่ยหละ"
"น้ำมนต์เกิดจากน้ำเชื้อของป๊า เตี่ยไม่สามารถทำให้น้ำมนต์เกิดได้นี่ครับ"
: \7 a4 g0 u4 z" x' X"นี่เจ้าสัวฟ่งต้องการยึดทุกอย่างของเจ้าสัวแม็กซ์เลยใช่ไหม"
$ b! F( q5 x# @/ i- O: l"อั๊วยึดได้แค่เมียอั๊วคนเดียวเท่านั้น สมบัติมากมายตระกูลมังกรก็ยังได้ปกครอง"
' k; G/ r  n  z# O/ m% N8 p"เเต่เจ้าสัวก็ได้ส่วย"
"ส่วยอั๊วได้เเค่น้ำมนต์ก็พอแล้วครับ"
"เฮียพูดเองนะครับ นั้นทุกคนเป็นพยานตระกูลมังกรจะไม่มีการส่งส่วยใดๆให้กับ
, v$ [0 B1 e1 }/ m7 dตระกูลเฮง เพราะเจ้าสั่วหม่าาฟ่งเฮงต้องการส่วยเป็นตัวผมไม่ใช่เงินทอง ไม่กลับ
8 c+ r+ w- x+ b3 x, U- A2 y% T% Uคำใช่ไหมครับ เฮียฟ่ง"
. N) r* U$ E1 F"ครับ"
, J! c( g3 F* B4 e* ?; R7 H"อาฟ่ง ลื้อ ......"
3 |2 b" G8 V* b) Yเมื่อน้ำมนต์พูดจบ ตระกูลเฮงก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเจ้าสัวฟ่งรับปากไปแล้ว
( A2 w( F/ v# sและนี่คือความฉลาดที่น้ำมนต์ได้มาจากบอล นับเป็นอิสระทางการเงินก้าวแรก
ที่ตระกูลมังกรได้รับ
"อาฟ่ง ลื้ออย่าประมาทเมียลื้อ อีไม่ได้โง่อย่างที่คิด"
2 Y4 j7 ^6 h4 z) V: O"ม๊า อั๊วรู้ จะไม่มีพลาดอีกแน่นอน"
"ให้มันจริงเหอะ เตี่ยกับม๊าจะคอยดู"
" ~; X0 n9 a- F! K$ c) R9 X
& M9 a  s1 C6 p3 qในขณะที่งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี น้ำมนต์เดินมาที่โต๊ะของต้นกล้า
และจับไหล่ของต้นกล้า
) }% c' W1 t+ @7 |"ขอบคุณนะครับพี่กล้าที่มา"
"น้องชายเเต่งงานทั้งทีไม่มาได้ไง มีคความสุขมากๆนะ ซ้อเฮง"
"ยังแซวน้องได้อีกเนอะ"
7 R$ M# B. _8 A# [6 `, i% K# b0 oรอยยิ้มที่ดูมีความสุขแต่ในใจทั้งคู่อยากร้องไห้ออกมา ทันใดนั้นหม่าฟ่งก็เดินมา
9 [, W2 z, U3 _, Iโอบเอวน้ำมนต์และดึงมือออกจากไหล่พร้อมพาไปเดินออกไป และนี่คือการลา
ขาดจาากคนรักระหว่างน้ำมนต์กับต้นกล้าอย่างสิ้นเชิง น้ำมนต์จะเป็นรักแรก
และรักเดียวของต้นกล้าตลอดไป

เมื่อได้ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอขบวนเจ้าสาวต้องพาตัวน้ำมนต์มาส่งที่บ้านเจ้าบ่าว
เสือได้เตรียมลูกน้องให้ดักฉุดและให้ต้นกล้าพาหนี
"ไอ้กล้า ลุงเตรียมช่วยเอ็งเต็มทีเอ็งพร้อมก็ลงมือได้เลย"
& x1 V' B; h/ o5 R9 V# }7 {5 O"พี่เสือ มันจะไม่ทำให้แย่ไปมากกว่านี้หรือ"
. x: h' b- L7 Z. z"ดิว ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะเสียแล้วนะ ไอ้กล้าเอาไงบอกลุงมา"
; j8 d8 D5 Z5 v( ]0 t$ O4 B"ผมทำไม่ได้ครับลุง ผมรักน้ำมนต์มากก็จริงแต่ถ้าพาหนี ตระกูลมังกรอาจ
ไม่เหลืออะไรเลย ผม ผมทำไม่ได้"
% t/ B  `4 u5 j: f, x3 r"เอ็งจะต้องเสียเจ้ามนต์ไปตลอดนะเว้ย"
"มันคงเป็นกรรมของเราสองคนครับลุง ชาตินี้มีกรรมไม่ได้เคียงคู่ ขอแค่ได้หาม
8 \# U5 F; [1 ^9 |5 Nเกี้ยวส่งคนที่ผมรักเท่านี้ก็พอเเล้วครับ"
"ไอ้พระเอก มึงแดกสรพงศ์เข้าไปไง  ก็ตามใจเอ็ง"
ต้นกล้าทำหน้าที่สุดท้ายของคนรักด้วยการหามเกี้ยวส่งตัวเจ้าสาวให้ถึงมือ
เจ้าบ่าวอย่างปลอดภัย โดยที่น้ำมนต์ไม่รู้เลยว่าต้นกล้าคือ 1 ในสี่ที่หามเกี้ยว....

/ X* @% d! j" y/ r& T

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

แมลง

สุดยอด

Anavin

nuangnut1996

สนุกมากครับ