เมียเกย์ The Series ตอน ไฟรักแรงแค้น EP.1

Maximam

นิยายซีรีย์เรื่องนี้ได้แรงบัลดาลใจมาจากเรื่องแรงเงา ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาอื่น
ใดนอกจากงานเขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

ณ หน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง ผ.อ.พิภพ เจษฎาอังกูร ข้าราชการหนุ่มใหญ่ในวัย
40 ต้นๆที่ดูหล่อสมาร์ทและยังแข็งแรงจนสาวๆเก้งกวางต่างก็อย่าเข้าไปอยู่ใน
สต็อคเมียของผ.อ. แต่ก็ใช่ว่าจะอยู่ได้อย่างสงบสุขเมื่อผ.อ.มีเมียที่ดุและอิทธิพล
ขว้างขวางอย่างคุณนายพัชริดา เมียหลวงมือสังหารที่ตามปราบเมียน้อยของ
ผ.อ.พิภพจนกระเจิงไปหลายต่อหลายคน เเต่ก็ใช่ว่าจะหยุดควาามเจ้าชู้ของ
ผ.อ.ลงได้ และนี่ล่าสุดธุรการสาวสวยอย่างดุจนารีที่ดูภายนอกเรียบร้อยน่ารัก
ฟังธรรมะ แต่สุดท้ายก็โดนคุณพัชจับได้จนต้องไล่ดุจนารีออก

"ขออนุญาตค่ะ ผ.อ."
"เอ้าเข้ามาสิคุณเตือนจิต"
เตือนจิตเลขาสาวใหญ่วัย 48 ปี แน่นอนครับว่า ผ.อ.ไม่ยุ่งด้วยแน่เพราะผ.อ
เน้นช่วย 25 - 30 ปี  ทันใดนั้นคุณนายพัชที่กำลังดื่มกาแฟอยู่ก็พูดขึ้นว่า..
"มีอะไรย่ะแม่คุณ รีบพูดรีบออก"
"ที่กองงานทรัพยากรบุคคลจัดสอบคัดเลือกพนักงานธุรการคนใหม่"
"เออ เป็นไง มีไหม"
"แหม่ ไม่รีบเลยนะคะภพ ทำไมมันสั่นหรือไง"
"นี่คุณพัช พูดอะไรรักษาหน้าผมด้วย ว่าไงเตือนจิต"
"ตอนนี้ได้เเล้วค่ะ เป็นผู้ชาย จบบัญชีระดับ ปวส. อายุ่ 26 ปีค่ะ"
ผ.อ.พิภพได้ยินก็แอบห่อเหี่ยวนิดๆ เพราะใจจริงอยากได้เด็กสาวๆ
"ผู้ชายเหรอ"
"ทำไมค่ะ มันรู้สึกไม่ฟูหรือไง เตือนจิต ตกลงรับเด้กคนนี้เข้ามาทำงาน
ลองเอาแบบไม่มีมดลูกมาบ้างสิเผื่อมันจะดีขึ้น"
"โหคุณ แผนกผมมีผู้ชายตั้ง 3 คน เจ้าบี เจ้าฟอร์ด เจ้าอาร์ม"
"ก็ดีแล้วนี่ คุณไม่ชอบไม่ใช่เเหรอประตูหลัง อีกอย่างผู้หญิงก็มีตั้ง 2 คน"
"เตือนจิต กับพิไลพรรณ นี่คุณสองคนนี้ก็อายุมาเเล้วนะ"
"หรือจะให้ฉันเปลี่ยนเป็นพนักงานเกย์ทั้งหมด เอาไหม"
ผ.อ.ทำอะไรไม่ได้เพราะคำสั่งเมีย เตือนจิตจึงเสนอเอกสารให้ผงอ.เซ็นอนุมัติ
เพื่อเเจ้งให้พนักงานใหม่ได้เริ่มงาน

ณ บ้านสวนแถบเมืองนครปฐม
"รับจดหมายครับ"
"อ้าว ขอบใจ เออถึงใครหละเนี่ยพ่อหนุ่มดูให้ป้าที"
"คุณปรมัช ศิลาชัยครับ"
"ขอบใจ"
แม่ผะเนีย รับจดหมายจากบุรุษไปรษณีย์เเล้วเดินเข้ามาในบ้าน
"ตามัช มีจดหมายมาถึงลูกหนะ จดหมายอะไร"
"อ่อ จดหมายเรียกตัวเข้ารับราชการครับแม่ มัชสอบบรรจุได้"
"เฮ้ย ข่าวดีนี่ แม่ผะเนียแบบนี้ต้องฉลอง"
พ่อสมควรเอ่ยขึ้น มัชจึงบอกว่า....
"ไว้รอฉลองตอนที่ที่เมศกลับมาจากนอกดีกว่าครับพ่อ แม่"
"แกนี่ก็จริงๆเลยนะตามัช ธุรกิจร้านอาหารโฮมสเตย์บ้านเราก็มียังดั้นด้น
ไปสอบราชการอีก จะทิ้งพ่อกับแม่ไปทำงานที่กรุงเทพจริงๆหรือไง"
"แม่ครับ ให้มัชไปเถอะนะครับ มัชอยากมีชีวิตที่เริ่มต้นได้ด้วยตัวเอง ไม่่ใช่
ได้ดีเพราะพ่อ แม่ และพี่เมศสร้างไว้ให้"
"แกนี่มันจองหองจริงๆ อะแล้วฉันจะคอยดูวันที่เเก่สำเร็จมีหน้ามีตากลับมา"
"ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณครับพ่อ"

ในที่สุดมัชก็เลือกเดินทางเข้ากรุงเพื่อรับราชการในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ธุรการ
กองงานทรัพยากรบุคคลโดยมี ผ.อ.พิภพ เจษฎาอังกูร เป็นผู้อำนวยการกอง
"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่ากองงานทรัพยากรบุคคลไปทางไหนครับ"
มัชเอ่ยทักกับหนุ่มฮอตประจำหน่วยนั้นก็คือ พริฐหรือริฐ(พระเอก) หลานชาย
ของผ.อ.พิภพ ริฐหันมายิ้มให้แล้วถามกลับว่า...
"พนักงานใหม่หรือครับ"
"ใช่ครับพี่ ผมชื่อมัชครับ มารายงานตัวเข้าทำงานวันแรก"
"ผมพริฐหรือเรียกริฐก็ได้ เออว่าแต่คุณอายุเท่าไหร่ผม 27 "
"ผม 26 ครับพี่"
"555 นั้นเรียกผมว่าริฐก็ได้ไม่ต้องพี่ ผมอยู่ฝ่ายงานโยธาและผังเมืองแผนกใกล้
กับมัช เดี๋ยวไปกับผมก็ได้ครับ"
"ขอบคุณครับพี่ เอ๊ย ริฐ"
ริฐรู้สึกถูกชะตาในความน่ารักและใสซื่อของมัช แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบจะเอา
เป็นแฟน เช่นกันกับมัชที่คิดกับริฐแค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น

เมื่อมาถึงแผนกทรัพยากรบุคคล
"พี่เตือนครับ มีพนักงานใหม่มาส่งครับ"
"อ้าวพริฐ พาเด็กพี่ไปซนไหนมาเกือบสาย"
"ว่าจะพาโดดงานไปทานโจ๊กหนะครับแต่ว่าเด็กใหม่เลยยังไม่อยากสอนวิชามาร"
"ดีมากค่ะ อะ จะแปดครึ่งละ 3 หนุ่มของพี่ยังไม่มา"
"Good Morning ครับคุณแม่"
"สวัสดครับพี่พิไล"
"หวัดดีค่ะ ฉิวเฉียดนะสาว อีก 3 นาที่ แปดครึ่ง"
บี ฟอร์ด อาร์ม เดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยทักพี่เตือนและพี่พิไล พี่เตือนจึงทัก
กลับไปว่า...
"หย่ะ อายุยืนเนอะ อะมาครบก็ดีแล้ว มีน้องใหม่มาแนะนำ อะหนูแนะนำตัว"
"สวัสดีครับ ผมชื่อปรมัช ศิลาชัย เรียกผมมัชก็ได้นะครับ ผมอายุ 26 ปี
จบ ปวส.สาขาบัญชีครับ"
"พี่เตือน แบบนี้ต้องใช้คนให้ตรงงาน หนูจบคอมพิวให้หนูลงไปธุรการนะพี่"
อาร์มพูดขึ้นพี่เตือนจคึงสวนขึ้นว่า....
"เสียใจ ทำไมไม่ลาออกแล้วไปสอบธุรการย่ะแม่คุณ อะมัชเดี๋ยวพี่จะแนะนำ
ให้รู้จักทุกคน พี่ชื่อเตอนจิต เป็นเลขานุการผ.อ.และหัวหน้างานธุรการ คนนี้
พิไลพรรณ เจ้าหน้าที่งานบรรณาสาร นี่เจ้าบีทำด้านพัสดุของแแผนกเรา นี่
เจ้าฟอร์ดฝ่ายไอดีและงานระบบบุคคล นั้นนางอาร์มบัญชีการเงินของแผนกเรา
ดูท่า 3 นางนี้น่าจะอายุเท่าเรา"
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับ แนะนำผมได้นะครับ"
"นั้นผมกลับแผนกก่อนนะครับ ถ้าไม่มีเพื่อนทานมื้อเที่ยง รอผมนะครับ"
"ป๊าดดดดคุณพริฐ เราสามคนก็เพื่อนป่ะครับ"
"นั้นสิครับ ขื่นไปกับคุณ นางแต๊บก็ได้รับน้องสิครับ"
"เดี๋ยวไอ้บีมันชื่อแก๊ป"
"อะอะ ทำงานค่ะทำงาน รบกวนเห็นแก่ประะเทศชาติและราษฎรผู้เสียภาษีด้วย
นะคะ ทำงานให้คุ้มภาษีประชาชนค่ะ"

เมื่อพริฐออกไปได้สักพัก ผ.อ.พิภพก็เดินเข้ามาเเละพบกับเด็กหนุ่มหน้าใส
ที่ส่งรอยยิ้มให้เตือนจิตที่ยืนสอนงานอยู่
"น้องมัช อันนี้เป็นรายงานการประชุมที่หนูต้องทำนะคะลูก พี่ขอบ่ายโมงทันไหม
เพราะเรื่องสำคัญต้องเสนอ ผ.อ.ก่อนบ่ายสอง"
"ทันครับพี่ มัชพอจะพิมพ์งานไวอยู่ แต่จะพยายามผิดให้น้อยนะครับ"
"ดีมากจ๊ะ สงสัยอะไรก็ถามพี่พิไลเขาได้ หรือไม่ก็เจ้าฟอร์ดมันเคยพิมพ์"
"เด็กใหม่หรือเตือน"
"อุ๊ย สวัสดีค่ะผ.อ. น้องมัช เด้กใหม่ที่สอบบรรจุได้ค่ะ น้องมัชนี่ผ.อ.พิภพ
เจษฎาอังกูร ผู้อำนวยการฝ่ายงานทรัพยากรบุคคล"
"สวัสดีครับ ท่าน ผ.อ."
"เฮ้ย เรียกผมแค่ ผ.อ.ก็พอ น่ารักนี่ เป็นทอมเปล่า... หญิงแต่งชาย"
"ไม่ใช่ครับผมเป็นเกย์ครับ"
ผ.อ.เดินมาใกล้ๆ และส่งยิ้มให้เหมือนว่าอยากลองอะไรใหม่ๆ แต่ก็ยังลังเลใน
อารมย์ตน จึงจับที่ไหล่ของมัชเบาๆ
"เดินผ่านต้นบุหงามาหรือไงเศษดอกมันร่วงติดเสื้อ"
"ขอบคุณครับ ผมขอเอาไปทิ้งนะครับ"
"ไม่ต้อง ผมชอบบุหงากลิ่นมันหอมดี"
ผ.อ.พูดจบก็หยิบดอกบุหงาขึ้นมาดมเเล้วเดินนเข้าห้องไป ทุกคนต่างมอง
ไปเป็นทาางเดียวกัน
"พี่เตือน คิดเหมือนพวกผมป่ะ"
"คิด"
"นั่นไงไอ้บี อีอาร์ม ผ.อ. อาจเบื่อผญ.พี่เตือนยังคิดเหมือน"
"นี่ ที่ฉันคิดคือ ว่าเมื่อ่ไหร่หล่อนทั้ง 3 จะทำงาน งานหนะจะทำไหม"

หลังจากวันนั้น ผ.อ.ก็มักจะตีสนิทและพูดคุยกับมัชมากขึ้น ปกติถ้าคุย
กับเกย์อย่างบี อาร์ม ฟอร์ด ก็ในลักษณะเจ้านายลูกน้องทั่วไป แต่กับ
มัช...
"อะทุกคนวันนี้ผมซื้อขนมมาฝาก"
"อุต๊ะ ศุกร์นี้มีพายุเเน่นอน"
"ทำไมเจ้าอาร์ม หรือจะไม่กิน"
"กินครับ ของมงคลนานๆผ.อ.จะซื้อมาเลี้ยง กราบขอบพระคุณงามๆครับ"
"อะนี่ของเราเจ้าตัวเล็ก กินแยกนี่เเหละเจ้าอาร์มมันกินเก่งเดี๋ยวกินไม่ทัน
เออ เตือนจิต"
"ค่ะ"
"ไงก็ฝึกเจ้าตัวเล็กนี่ชงกาแฟด้วยนะคุณได้มีเวลาตรวจงานก่อนส่งผม"
"ได้ค่ะ ผ.อ. ประวัติศาสตร์ต้องอ่านเยอะๆนะคะ"
"ผมรู้หน่า เตือน"
เมื่อผ.อ.เดินไป อาร์มจึงพูดขึ้นว่า....
"มึง.... ผ.อ.เผากู"
"เผาเเรงด้วย"
"ทุกคนครับ เอาไปรวมกันได้นะครับ มัชกินคนเดียวมันจะแปลกๆ เราก็
แผนกเเดียวกัน"
"หนูมัชมานี่ มาชงกาแฟ อะพวกหล่อนเอาหนมไปร่วมกันที่โต๊ะพักเบรก"
"ค่ะคุณแม๊..............."

ในขณะที่สอนนั้น เตือนจิตก็แอบมองพฤติการณ์ของมัชที่มีต่อผ.อ. ซึ่งเเด็ก
ยังเฉยๆ แต่ผ.อ.นี่สิมีจับมือ จับแขนมัช นั้นก็เพราะว่าผ.อ.พิภพได้คุยกับเพื่อน
ที่เป็นเสือไบเล่นได้ทั้งหญิงและชาย เพื่อนจึงแนะนำให้ลองเล่นกับเด็กคนนี้ดู
ซึ่งมัชก็มีนิสัยแบบผู้หญิงที่น่ารักเรียร้อยซะด้วย ดูท่างานนี้มัชไม่น่ารอดพ้น
เนื้อมือผ.อ.พิภพ

ช่วงพักเที่ยง มัช บี ฟอร์ดและอาร์ม ได้ลงมาทานข้าวเที่ยงกันที่โรงอาหาร
โดยมีพริฐและพิชัยเพื่อนของพริฐมาด้วย
"มัช ทานรสจัดได้ไหม มีก๋วยเตี๋ยวเนื้อรสเด็ดอยากให้ลองชิม"
"มัชไม่ทานเนื้อครับ ขอเป็นเมณูข้าวดีกว่าครับ"
"นั้นก็รร้านนี้ไหมครับ"
"ได้ครับ เอา....."
"เอาของชาวบ้านเขามาควงแบบนี้ หน้าคนหรือถนนคอนกรีต"

แก๊ปเกย์หนุ่มปากแซ่บประจำแผนกโยธาเเละผังเมืองที่แอบชอบพริฐอยู่แต่พริฐ
นั้นไม่เล่นด้วยจึงคอยตามตื้อและก่อกวนกับทุกคนที่เข้าใกล้พริฐ อาร์มที่เป็น
คู่ปรับตลอดกาลจึงพูดว่า....
"นี่นางแต๊บ ส่วนบุญมันตกไม่ถึงท้องหรือไงถึงได้โหยหวน"
"นี่อีอาร์ม หุบปากไปเลย เตตือนเพื่อนใหม่หล่อนไว้ด้วยนะว่าฉันกับพริฐแฟนกัน"
"ในฝันเหรอ555"
"อีฟอร์ด"
"มะโนเก่งนะแกเนี่ย ทั้งกระทรวงก็เห็นว่ามีแต่แกตามตื้อเขาเอ๊แบบนี้มันแก
หรือเปล่านะที่ต้องใช้คำว่่าหน้าถนนคอนกรีต"
"ฟอร์ดครับ อย่ามีเรื่องกันเลย ขอโทษนะครับพี่ ผมคิดกับพี่พริฐแค่พี่ชาย
ไม่มีอะไรเกินเลย"
"พี่น้องที่ท้องชนกันหนะสิ"
"นี่คุณแก๊ป พูดจาอะไรให้เกียรติคนอื่นบ้างนะครับ ไม่มีใครคิดอกุศลแบบคุณ"
"ปกป้องขนาดนี้ ได้มันแล้วหรือไง หน้าติ๋มๆแบบนี้แรดเงียบ"
"อีนี่ ไม่ไหวละ"
"ทำไม"
"พี่พี่ครับ ขอหละครับ เราซื้อข้าวทานเหอะครับ"
"มัช อ่อนโยนได้แต่อย่าอ่อนแอไม่งั้นจะอยู่ยาก"
บีพูดเตือนสติมัช แก๊ปและพวกแก๊งขายออนไลน์จึงถอยทัพไป และในขณะที่
มัชเดินถือจจานอาหารไปที่โต๊ะแก๊ปก็ดักสะกัดขาจนจานข้าวของมัชหกหมด
"เฮ้ย นี่มันจงใจแกล้งกันนี่"
"นั่นดิบี กูไม่ทนละนะ"
"เอามึงตบ กูกับฟอร์ดก็พร้อม "
"คิดว่ากลัวไงเข้ามาสิ"
"อะอะ มีอะไรกัน เอ้าแล้วนี่ทำไมข้าวกับข้าวหกแบบนี้"
"พี่เตือนมาก็ดี เด็กพี่หาเรื่องผม พี่ต้องจัดการ"
"ได้ เดี๋ยวพี่เช็กกล้องให้เอาไหม มัช ผ.อ.ให้เราออกไปประชุมกับ ก.พ.บ่าย
เดี๋ยวออกไปพร้อมท่านเลยนะ"
"พี่เตือนครับ มัชยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะครับ อาภพรีบขนาดนั้นเลยหรือ"
"เดี๋ยวผ.อ.ท่านเลี้ยงมื้อเที่ยงหนะคะ พริฐ"
มัชหันมาที่พริฐเเละเพื่อนๆเหมือนจะไม่อยากไป ซึ่งพี่เตือนก็ดูออกว่าเด็กไม่
อยากเล่นด้วย แต่ด้วยคำสั่งใครจะขัดได้ฝากติดตามให้กำลังใจด้วยนะครับ...

view99

ดีๆๆๆๆ

Thamatan

รอติดตามต่อครับ

Pisu

ขอบคุณครับ

arise

เขียนให้จบซักเรื่องเหอะ ขยันขึ้นเรื่องใหม่

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

view99

ดีๆๆๆ

atten456

ขอบคุณ คับ

nuvo

ขอบคุณคับ

pipi1

ขอบคุณครับ

ต้นIM

ขอบคุณครับ

Smartman43

Discover new facets of pleasure, one night only
Authentic Maidens

lekthai

ท่าทางจะมันส์

Eakkadoor

ขอบคุณค่าบบบบบบ เหมือนได้อ่านแรงเงาเลย
ชอบ

danzalion

ขอบคุณครับ

ssangsak

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ