อาศัยอยู่ในจังหวัดนนทบุรี
ลงทะเบียน2020-7-18
ล่าสุด2025-11-14
วันเกิด1994 ปี 6 เดือน 13 วัน
ส่วนสูง173
น้ำหนัก69
ลักษณะทางเพศไว้คบกันแล้วค่อยตกลงกันอีกที
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 830
- ตอบกลับ
- 401
- พลังน้ำใจ
- 30516
- Zenny
- 107916
- ออนไลน์
- 3812 ชั่วโมง
|
นิยายซีรีย์นี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นไม่มีเจตนาอื่นใด + G: f8 n' V/ o) o: _+ ?" C+ x6 E
2 a2 D" h; R6 t. T( f
หากใครยังไม่เคยอ่านตอนเกริ่นเริ่มให้ย้อนไปอ่านเรื่อ( G" J! T; J# x7 B# F5 j- o2 D
คืนความสุขกับหนุ่มเร่ร่อน ก่อนนะจะได้ไม่งง
% c: x6 [" X s" I
) V0 e% |, ~% Q/ k; G4 H1 Dเช้าวันรุ่งขึ้น ปาร์ค(นายเอก)ตื่นขึ้นนมาก็พบว่าวัฒ(พระเอก)ไม่ได้นอน
; f* |' @ c0 c: {อยู่ด้วยบนเตียง ปาร์คจึงลุกไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่เจอ เขาจึงออกมาที่โซนครัวก็ e, L3 H2 P/ F7 p. E6 ]3 o
พบว่า วัฒกำลังอุ่นอาหารแช่แข็งให้ปาร์คได้กิน
" B% |+ u7 C1 g4 w* I"นี่นายใช้พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าได้ด้วยเหรอ เรายังไม่เคยสอนนายเลยนะ"+ l+ A' {' G s# h+ |+ L2 m
วัฒถึงกับสะดุ้งไม่คิดว่าปาร์คจะตื่นมาเจอ เขาจึงแถไปว่า...5 y' |& c) u2 u. n$ Q4 k( ?
"ผมก็เดาเอาสิครับ"' \9 J0 s! j6 j1 Q) y7 S9 [( |! O
"นายจะเดาเก่งไปไหม ทั้งๆที่รู้แค่ภาษาแขมร์ แต่นี่ไมโครเวฟมีแต่ภาษาอังกฤษ5 V& G. |3 H8 k
เราว่านายกำลังปกปิดอะไรเราอยู่หรือเปล่า"9 P& e/ C4 ` F2 S
"โหคุณ ตื่นเช้ามาจับผิดผมทำไมเนี่ย หืออาหารอุ่นเสร็จพอดีเดี๋ยวผมใส่จาน# Q5 C' \7 b# U8 H# h0 s0 U
ให้นะ"4 ~+ W7 j! B2 v& A* X# o+ q
วัฒตีเนียนทำอาหารใส่จานและทานมื้อเช้าด้วยกัน ก่อนที่ปาร์คจะไปอาบน้ำ s3 ?% {+ f2 H
และเเเต่งตัวไปทำงาน โดยที่กำชับให้วัฒอยู่แต่ในห้องห้ามออกไปไหน วัฒก็8 C/ h2 S7 K' t5 ?, p5 s' D
ฟังและทำตามที่ปาร์คสั่ง * B5 C! p# m9 B( e) P' z; R
6 N7 y: u4 N4 m$ A" J) s8 |5 S, L
ช่วงปาร์คออกไปทำงาน วัฒก็ทำงานบ้านทำความสะอาดห้องให้ปาร์ครวมถึง/ C4 ^$ \- y7 z& k
ซักเสื้อผ้ารวมถึงกางเกงในให้ปาร์คด้วย ปาร์คแอบดูทุกอย่างผ่านกล้องวงจรปิด" L$ M% D: {5 e. ^
และเชื่อมั่นเต็มร้อยว่าวัฒ ต้องไม่ใช่แค่ผู้ลี้ภัยธรรรมดาแน่นอนมันต้องมีอะไร
$ \$ j+ q0 K C0 ^# vมากกว่านี้
7 P6 N/ g3 ] \: a: b0 B. A"ทำไรว่ะปาร์ค"+ z* d% f$ }; t; w3 s5 e' G: \9 M
ไบร์ท ครูหนุ่มหล่อวิชาคณิตเดินเข้ามาหาปาร์คที่โต๊ะม้าหิน
5 \+ i: ]( d* B3 X"ตรวจข้อสอบสอบนักเรียนอยู่หนะ"
, C B% Y! g, y# _! [. j- e% b/ H"เราไปหาที่ทำอะไรกันดีไหมเตงอมให้เขาได้เสียวมากเลย": @/ V0 l% v6 _- ^. V% W/ U
ปาร์คกับไบร์ทเป็นครูLGBTQ+ที่ดูเป็นคู่จิ้นจจนหลายคนเชียร์ให้คบกัน และ9 P' `4 [9 Y0 ~2 m3 n% G( W
เขาทั้งสองก็แอบเสียวกันมาหลายครั้งและทุกครั้งก็เเค่ภายนอกเท่านั้น แต่ด้วย
8 h6 H8 D. |# T8 M# g% A( P; Z9 b! Fนิสัยเจ้าชู้ของไบร์ท ปาร์คจึงขออยู่แค่เพื่อนที่สนุกด้วยแค่นั้นดีกว่า0 j) l2 c2 ?1 F& H1 V# N4 M
"ไบร์ท เราเป็นแค่เพื่อนกันดีกว่าไหม"
. M- e( e S9 Y5 m' u$ h"ทำไมอ่ะ หรือเราไม่เด็ด หรือว่าปาร์คเจอที่เด็ดกว่าเรา"
' f* E0 Z- D D6 d"ไบร์ท ถ้านายคิดแบบนี้ก็อย่าคุยกันอีก ก่อนที่จะไม่เหลือเเม้เเต่ความเป็นเพื่อน"
0 ]" ~# O# U0 |5 X+ Y
% u& t! G' B- Q! j2 D nไบร์ทลุกออกจากโต๊ะไปด้วยความหงุดหงิดเขาเดินไปที่ห้องน้ำหลังอาคารเรียน
: [$ P/ X' R9 G0 W: Oซึ่งไบร์ทก็เจอกับนิค นักเรียนหนุ่มหล่อกล้ามแน่นที่ตอนนี้กำลังติด ร วิชา1 N' i8 `: d- h3 \9 y) j; b" S
คณิตที่ครูไบร์ทสอน
4 F% i; Z& k6 w* Y+ r"อ้าว นิค เฮ้ยเธอติด ร วิชาครูอยู่นี่"; k5 C' Q" G. B; T! l `
"ใช่ครับ ครูจะให้ผมแก้ได้ไหม"
: _, {$ B3 w4 p' c0 a. ["ถ้าพร้อมแก้ ก็แก้สิ"; @0 l; A( t! o5 m: c; l2 {
นิคเริ่มปลดกระดุมเสื้อและแก้ผ้าออกจนเหลือเเค่รองเท้ากับถุงเท้าเท่านั้น ควย
, P/ P& M# G1 F0 [% Q0 Gของนิคเริ่มเเข็งตัวจากนั้นนิคก็เเข้ามากอดจูบครูไบร์ท โดยที่ครูุไบร์ทก็พร้อม
% O8 K* K' F" t. Vเล่นด้วย
% L# k; t% g4 F3 e1 S) e2 y"ครูครับ ผมขออมควยครูได้ไหมครับ"3 E* s' n0 S2 `9 b
"ได้สิอยากทำอะไรก็ตามใจ ถ้าถูกใจ ร หาย ได้ 4"' N* g* l0 r: X
ว่าแล้ว นิคคก็รูดซิปกาางเกงออกพร้อมกับงัดควยของครูออกมาซึ่งมันก็ลำอวบ
! |1 E$ j9 B7 d! D# ^- nสั้นไม่ได้ใหญ่ยาวเหมือนของนิค นิคบรรจงครอบปากลงไปที่ควยของครูจนมัน
9 |; `3 w6 e1 b5 t9 p/ Qแข็งตัวขึ้นมา นิคนั่งคร่อมหย่อนก้นลงไปที่ควยของครูไบร์ท
" |, y& t3 p8 Q7 f6 |& E$ a) ]"โอ๊วววนิค นิคครับ โอ๊ยยยยสุดยอดเลย" ~1 I* ], l, H" r
นิคขย่มควยครูไบร์ทจนครูไบร์ทเสร็จคารู ทั้งคู่ก็เเยกย้ายเหมือนไม่มีอะไรเเกิดขึ้น
. j: O! H; {$ U8 b' e& `% j
9 j# i8 I- m* m5 S+ Jเย็นวันนี้หลังจากที่ปาร์คเลิกงานก็รีบกลับมาที่คอนโด
! r- p6 y! S/ d"หิวไหมนาย กินอะไรยัง"1 v7 [- e! |8 d
ปาร์คเอ่ยถามวัฒที่นอนอยู่บนโซฟาด้วยผ้าโสร่ง วัฒจึงตอบว่า...% C( z- B" X7 v% c& y# g
"กินเเล้วครับ วันนี้ผมทำงานบ้านให้คุณด้วย"
1 x: U8 [: d9 Z# B# z7 |"นายทำเป็นไง"
% I- V9 w6 ~, L0 G6 zปาร์คแกล้งถามทั้งที่รู้จากกล้องวงจรปิดแล้ว วัฒเลยตอบไปว่า...9 |+ ?0 r+ \& C( Q! j
"ก็พอทำได้"( I S5 m: H! j) P2 X
"วัฒ นายพูดความจริงกับเราได้ไหมว่านายเป็นใครกันแน่ นายไม่ใช่คนเร่รอน! Y/ q' ?% E! K& `; Z) [
หรือผู้ลี้ภัยธรรมดาใช่ไหม"
. {* a1 g% y0 @+ L"ผมบอกไม่ได้ แต่ผมไม่ได้ประสงค์ร้ายกับคุณ และประเทศของคุณแน่นอน"; ]0 L1 s" c$ g! D" m' D
"แล้วทำไมนายถึงบอกเราไม่ได้"! M% r+ s) b$ }4 V2 D0 H
"มันยังไม่พร้อมไงครับ แต่ผมมีสิ่งหนึ่งที่อยากบอกคุณนะปาร์ค บองสลันเนียง"
6 F/ N6 [& b, a4 B; B0 X7 d8 fปาร์คถึงกับเขินอายเพราะมันหมายความว่า ฉันรักเธอ แต่ด้วยความจริงที่
$ a2 y" f# N$ Y) Z! e v: pปาร์คอยากรู้ยังไม่ปารกฎ ปาร์คจึงบอกไปว่า.....: Z# u' U. @, U, }" ]
"ถ้าความเป็นนายยังไม่ปรากฎเราคงเป็นได้แค่ คะเนียกัน"6 q( H' i. |6 ?; b" O
"ให้เป็นเพื่อนเองเหรอ: ?3 k1 M ^7 k% u% N5 G
"ก็ความหมายตามตัว แล้วเย็นนี้อยากกินอะไร บอกก่อนนะทำเป็นแต่อาหาร
% t7 C* i" B$ C$ @5 y5 p7 W& n* {ไทยภาคกลาง อาหารทางบ้านนายเราทำไม่เป็น"
$ ]2 @8 a$ m1 |0 S* j y+ D"แล้วอาหารพื้นบ้านทางสุรินทร์หละ"8 M( M+ h7 Q, i: \7 t6 t# r4 Q) B
"ไม่เคยทำแต่เคยกิน คุณย่าเคยทำให้กิน"
1 {; _* p% y' Q. r* g/ g/ K$ K"นั้นขอเป็นอาหารไทยที่ปาร์คทำได้ก็เเล้วกัน"
% D8 h4 }% w. _"ดี นั้นก็กินไข่ต้มนี่แหละ"
9 d6 h$ O6 T7 T4 K. E6 p' w) y" n& D3 t- b
ในขณะที่ปาร์คเตรียมทำอาหาร วัฒก็เห็นในห้องมีรูปนางอัปสราวัฒจึงถาม9 K7 s0 b& V* K4 U3 _, w5 i) k
กับปาร์คว่า....
; e7 c2 _1 [( d! P9 C"รูปอัปสรานี่แฟนปาร์คเหรอ สวยดีนะ"
* N( o' e/ N1 c"จะบ้าไง เราเป็นเกย์ รูปเราเอง ตอนนั้นสมัยเรียนมันมีกิจกรรมที่ต้องแสดง
1 ]5 S Z! w: e* x' s* G' j0 mโชว์อัปสรา แต่เพื่อนที่เป็นตัวเอกดันมีอุบัติเหตุ อาจารย์ก็เลยจับเรราแต่ง4 t) @7 L3 A, \& U. E, D" M, `/ _
หญิงเป็นอัปสราแสดงแทน"6 {7 d, z0 O+ e# i c0 E- m" E
"สวยสมดังอัปสรา นางคงเลือกคนที่ควรคู่แก่การเป็นตัวเอก อัปสราคือ/ y. X0 b5 p+ Z+ o. ]
ความงามแห่งสรวงสวรรค์ ผมอยากเห็นปาร์ครำให้ดูแล้วสิ"* R* E/ e8 B# P
"เสียใจ ถ้านายไม่พูดความจริงกับเราก็อด"
$ Q2 q. v! O7 w# k hทั้งคู่ทานมื้อค่ำด้วยกันในห้องและใช้ชีวิตร่วมกันในแบบคู่รัก * D8 C+ F& W p6 C% C0 C
' d% z- T6 V& r i( y" tในยามค่ำคืนที่ทั้งคู่หลับสนิทภายยใต้อ้อมกอดของวัฒที่กอดปาร์คไว้ ปาร์ค$ q* x& R) B# [$ z
ก็ฝันแปลกเห็นภาพในอดีตเมื่อหลายพันปีก่อนแห่งยุคศรีเทพเป็นใหญ่แห่งขอม
/ P+ `- y- W1 e" F"เจ้าทรยศข้า"
1 h9 D$ a% E6 {0 v$ n' d( m"องค์หญิงเมธาวี ฟังข้าก่อน"0 p4 v5 z& v; Q* G: ?. |9 V
"ไม่ฟัง เจ้าเป็นองครักษ์ข้าแต่กลับแย่งเจ้าพี่ศรีหวัฒคนรักของข้าไป"
, H5 e% P, X( j6 o) {" F"ข้าไม่ได้คิดเยี่ยงนั้นองค์หญิง"1 y& l' z* u( i
"แล้วนี้หละคืออะไรเจ้ากับเจ้าพี่นอนกอดกันราวชายกับหญิงบนเตียงเดียวกันนี้
1 X. u; g5 r7 G9 O& C. I+ w, Dชั่ว ชั่วที่สุด เจ้าพี่... ข้ารักและภัคดีต่อเจ้าพี่ขนาดนี้เจ้าพี่ทำกับข้าเยี่งนี้ได้
" J* p) Q; }9 H( {/ bฉันใด ข้าขอบสาปให้ความรักของเจ้าพี่กับปุณณเรศจงพังพินาศและอย่าได้, a3 Q1 ], R3 @* W
ครองคู่กันตราปเท่าอสงไขยปี"& p3 R, j+ U8 }" `1 ~& o% ^, }7 u& `
องค์หญิงพูดจบก็ใช้ปิ่นปักลงที่อกด้านซ้ายของตนและสิ้นใจต่อหน้าเจ้าชาย% o. j e+ G; _# s; f
ศรีหวัฒและองครักษ์ปุณณเรศ"' _- o. I9 q& p s+ v( y) n# |
! ]3 H$ s7 F# `9 G" U
"ไม่องค์หญิง ไม่......................................."
- L- n' I1 a# W( b$ Gปาร์คร้องขึ้นด้วยความตกใจและลุกขึ้นนั่ง วัฒจึงลุกขึ้นมาปลอบ...1 n4 ]" ?/ G! u
"เป็นอะไรไป ฝันร้ายหรือ"0 ?0 p2 l5 ^/ M7 f1 n
"นิดหน่อย ขอโทษนะที่ทำนายตื่น"& V" @8 K) D9 C* N; P/ h+ q+ _& [
"ไม่เป็นไร ความฝันมันก็เเค่ความฝัน คุณอย่าคิดมากนะปาร์ค"
: E- T* g/ K, s* {% Dวัฒหยิบกระดาษทิชชูมาซับเหงื่อที่หน้าของปาร์ค แล้วถามปาร์คว่า...
$ ^1 X6 O/ W# u0 L! R6 Y' L"เอาน้ำไหม ผมไปหยิบให้"9 k6 l9 J, i3 Y/ i! w, ^. {2 w
"ไม่เป็นไรครับ นอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะพานายไปบ้านคุณพ่อ ไปอยู่ช่่วย
, e8 w, z& s* D0 ~4 ^งานสวนที่นั้น ว่าเเต่นาย ทำงานหนักได้ใช่ไหม"
0 X p3 s- r* h3 ~# N: |% T P"ได้สิ หนักแค่ไหนก็ไหวขอแค่มีปาร์คอยู่ใกล้"
& m* w S9 T! z0 f"เหรอครับพี่....วัฒ" R7 a9 Z; C- V: b: C
ทั้งคู่ยื่นหน้าเข้าหากันเพื่อจะจูบแต่ก็มีเสียงก้องในหูของทั้งคู่ว่า....8 x0 A# w c* W5 r' o8 Z: R5 ~! Y2 t
"รักของเจ้าจะพังพินาศและไม่สมหวัง"
% i6 M8 I7 k2 [5 Jวัฒไม่สนใจในเสียงนั้นจึงดึงตัวปาร์คมาจูบและโน้มตัวลงนอนด้วยกัน
2 x9 L# ~5 Q* f' `) t) ?/ w
0 \% @, |4 R7 |9 \' n8 }"จะผ่านมากี่พันปีที่ภพกี่ชาติเจ้าพี่ก็ไม่มีข้าอยู่ในหัวใจ ข้ามันไม่ดีอย่างไรฤๅ! {# F) F* D$ _
ทำไมข้าจึงสู้บุรุษเพศอย่างเจ้าไม่ได้ปุณณเรศ", }! b5 ^. R8 M/ h& R
ดวงจิตแห่งความอาฆาตของเจ้าหญิงเมธาาวีรับรู้ได้ว่าเจ้าชายศรีหวัฒและเจ้า7 a6 _ z0 G9 j0 O9 D& ~; l
ปุณณเรศได้เจอกันในภพปัจจุบัน ความอาฆาตนี้จึงส่งผลให้กรรมเก่าเริ่มทำงาน
" O- U2 G3 D- D3 ^+ z" @6 W# r' hเมธาวี(นางร้าย)ลูกสาวของนายพลมัชธา ผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้นของวัฒหรือพันโท% e2 w4 n- I, L
ศรีหวัฒ ได้ฝันเห็นภาพเก่าในอดีตอีกครั้งเหมือนเป็นลางบอกเหตุว่าทั้งคู่ได้, f& z1 h7 r! j* K
พบเจอกันเเล้ว ตื่นเช้าขึ้นมาคุณหนูเมจึงอาละวาดลั่นบ้าน.....- X3 z2 I: N+ N6 Z+ `( _ P
"นี่มันอะไรกัน ผ่านมาสามเดือนกว่ายังตามตัวผู้พันศรีหวัฒกลับแขมร์ไม่ได้
& G# p/ z* {. wอีกเหรอพ่อ ไหนพ่อบอกว่าสนิทกับทางการไทยแล้วทำไมถึงยังไม่มีวี่แวว"
3 H& l: j Z$ s. Q"เมธาวีใจเย็นสิลูก ตระกูลศรีหะมันได้แยกกันหนีไปตามทางของแต่ละคนไม่
7 o4 M6 P8 P% a5 ^ n, cได้ไปกันแบบรวมกลุ่ม ลูกต้องใจเย็น"! ^. v% a# s+ a" z6 ^$ e
"เป็นเพราะพ่อ ถ้าไม่รีบประกาศยึดอำนาจการปกครองจากพ่อของพี่วัฒหนู( T: D4 ?5 X& O* H0 C
ก็คงไม่รอขันหมากเก้อ"
" [# Z' U, X- T+ c; [" C; L7 Q"ยายเม แกอย่ามาพูดอย่างนี้นะ ถ้าพ่อไม่ยึดอำนาจแกกับพ่อคงตายแน่นอน"" t/ s6 N$ U7 L2 P) U* n" s: Q6 _
"แค่ผลประโยชน์เท่านั้นเหรอพ่อที่พ่อต้องการ"
5 d- V+ a& f/ E4 |3 x"ยายเม โลกใบนี้มันหมุนด้วยเงินความรักของแกมันกินไม่ได้เลิกรักมันได้แล้ว( }5 [7 ~/ q. w. A3 v
ตั้งแต่แกคบกับมันมาพ่อไม่เคยเห็นควาามรักที่มันจะมีให้แกเลย"
7 y* \, c9 i; h- {"หยุดพูดนะพ่อ ถ้าคนของพ่อไม่มีน้ำยาหนูจะจัดการเอง"
$ ~! q4 Q5 y# A0 y8 W"แกจะไปไหน"/ C* k6 z; c: q$ E( I7 v
"อังกอร์วัด หนูจะไปให้แม่เจ้าอัปสราช่วย": C" t2 |/ i8 ]( R% z
"แม่เจ้าท่านละทางโลก ลูกจะไปยุ่งย่ามกับท่านทำไม"
2 {7 G4 `. g/ A+ V7 Q"ก็ถ้าพ่อทำไม่ได้ หนูนี่แหละจะพาแม่เจ้ามาทรมาณดูสิพี่วัฒจะทนไม่รู้ไม่เห็น
: T: B& ~0 n0 r3 F: w: i4 f6 [กับการที่ย่าของตนถูกทรมาณได้ไหม"
# {7 O9 {4 X1 G) m" Q2 Jเอาหละสิครับ ความสนุกเริ่มต้นขึ้นแล้วอย่างไรฝากติดตามนิยายซีรีย์เรื่องนี้
' M; r, V5 A7 S9 X5 w4 Yด้วยนะครับ (อ่านเพื่อความบันเทิงงดดราม่านะครับ)
7 {5 a1 B# j' a% J; I+ O! n
& p" ?) k O- \. E: i- \ |
|