# K, ~) H3 _) j V. T9 n
) ^8 t) a" `! V6 h, G( E- Oบิ๊กบอส ภาคเสียวหมู่ (ตอนที่ 1) [ตอนที่ 1]4 v3 |+ Q# P {
. v$ z r$ A- w+ }: P$ P$ h4 J
9 Y6 o8 I6 P( |- K3 Y; m, \8 M! Tตัวละคร
& j% f s/ f9 U: J5 U; \8 k4 ?
ภูริเชษฐ์ - หรือ “ภู“ นักธุรกิจหนุ่ม ที่มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
จักรภพ - หรือ “ก้อง” นายตำรวจ ผู้กองหนุ่ม และเป็นบอดี้การ์ดลูกน้องของนายภาณุพล
นรากร - หรือ “กร” รุ่นน้องของสุรเชษฐ์ สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เคยหลอกกินภูริเชษฐ์
สุรเชษฐ์ - หรือ “ภูมิ” หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เป็นนักธุรกิจเสือผู้หญิงและบิดาของภูริเชษฐ์
เอ็ม - ไอดอลหนุ่ม คู่ขาของนรากร
ภาณุพล - นักการเมืองอิทธิพล และ มาเฟียที่มีผลประโยชน์ขัดกับภูริเชษฐ์
ภาณุวัฒน์ - หนุ่มเพลย์บอย ลูกชายนายภาณุพล
7 d( N, Z! Z3 C8 g% m
เกริ่นเรื่อง
ในงานเลี้ยง ภูริเชษฐ์ โดนอุ้มลักพาตัวโดยนักการเมืองอิทธิพลนายภาณุพล นรากรและเอ็มจึงได้หลอกจับตัวนายภาณุวัฒน์ ลูกชายนายภาณุพลมาเพื่อหวังเป็นตัวประกัน และมาแลกเปลี่ยนกับภูริเชษฐ์ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร........
, i. ?! X5 R" K$ ]- [
6 c) U N% F4 u. R4 R
ตอนที่ 1
) f; B& Y0 q. y9 F. S7 i& d% Tนรากรอมน้ำขาวขุ่นข้นของภานุวัฒน์ ไว้ในปากโดยไม่ยอมกลืนลงทันที ขยับข้ึนมาประกบปากกับเอ็มแลกลิ้นดูดปากกันอย่างเมามันส์ พร้อมกับเป่าเทียนดับ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จัดการทั้งดูด และเลียให้เอ็มจนเสร็จไปอีกราย จึงผละหน้าออก
7 y i5 R2 ~: @ y- ~9 w2 E Z
“วันนี้เอาเท่านี้ก่อนที่รัก เจอภูแล้ว ค่อยว่ากัน เดี๋ยวจะจัดชุดใหญ่ให้”
, c! M. |" E: |5 h0 [“แล้วจะทำไงกับภาณุวัฒน์ดีล่ะ”
G; w+ N' A- o4 K
“ขังไว้ในห้องนี้ก่อน จนกว่าพวกเราจะเจอภู” เขาหันไปทางเชลยหนุ่ม
, {& j1 k+ d$ w3 c& r
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำล้างคราบพวกน้ีออก อย่าคิดต่อต้านหรือขัดขืน มิฉะน้ันจะโดนหนักกว่าน้ี”
1 I0 h0 k2 v0 [- K" w* b, H
ภาณุวัฒน์พยักหน้ารับอย่างจำยอม อย่าว่าแต่จะคิดขัดขืนเลย ตอนนี้แม้แต่จะยกแขนขา ยังรู้สึกว่ามันหนักอึ้ง เหลือเกิน หลังจากโดนรีดน้ำหวานออกอย่างมากมาย
, v& p/ a, h( [+ ]0 L, Q: N
นรากรและเอ็มช่วยกันพยุงภาณุวัฒน์ไปเข้าห้องน้ำ จัดการเทนำ้ราดและทำความสะอาดให้เรียบร้อย จึงประคองมานอนลงบนเตียงทั้งที่โดนจับมัดมือมัดเท้าไว้เหมือนเดิม ตรวจสอบเครื่องพันธนาการจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงออกคำสั่งเรียบ ๆ
- }* J; A4 k3 _$ Z
“เอ็มเฝ้าไว้ให้ดีนะ พรุ่งน้ีเย็น ๆ พี่จะกลับมาอีกคร้ัง หากโวยวาย ก็จัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้ได้เลย” แล้วหันมาทางภาณุวัฒน์
0 o, x8 ?4 n% {4 H" i. [1 c) I/ G
“อย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายล่ะคุณภาณุวัฒน์ ไอ้เอ็มนี่มันชอบข่มขืนผู้ชายแมน ๆ เวลากระทุ้งตูดแรง ๆ กล้ามท้องกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย ดูเซ็กส์ซี่และเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หากไม่อยากเป็นเมียมันก็สงบเสงี่ยมไว้”
( z! h" {- c5 c% m
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นรากรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเปลือยเปล่าภาณุวัฒน์ไว้ เผื่อได้ใช้ ประโยชน์เดินเปิดประตูออกไปเข้าลิฟต์ ลงถึงชั้นล่างก็ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันทีเพื่อไปปรึกษาหารือกับ สุรเชษฐ์พ่อของภูริเชษฐ์ที่บ้านของอีกฝ่ าย
สุรเชษฐ์หรือ ภูมิ เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์เบื้องหน้าโดยเร็ว เมื่อประตูบังตากระจกถูกผลักเข้ามาค่อนข้าง แรงผู้ก้าวเข้ามา เป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคน ในชุดสากลสีสดใสตามสไตล์ชื่นชอบของเจ้าตัว ลักษณะของเขา ตื่นเต้นลุกลนเล็กน้อย
: _8 ]8 p: }" [# r
“กร! มาได้เวลาจริง ๆ พี่กำลังร้อนใจและคิดถึงเอ็งอยู่พอดี”
0 N9 i! d+ _0 Q' ]6 w7 D
“ผมได้รับโทรศัพท์ ขณะท่ีผมอยู่ในงานเลี้ยง ออกจากงานเลี้ยงตั้งใจจะมาพบพี่ให้เร็วที่สุด ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำแต่เผอิญติดเรื่องจำเป็ นดักหน้าเสียก่อน เป็ นเรื่องที่สำคัญต่อความเป็ นความตายของภูเป็นอย่างยิ่ง”
; Q$ ~7 i* m( Q
นรากร ถอดเสื้อชั้นนอกออกพาดกับพนักเก้าอี้ ปลดไทและพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น ขณะท่ีทรุดตัวลงนั่งแหงน หน้าขึ้นสูดเอาความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องให้เข้าไปภายในปอด
) l9 G M7 t: r! o7 G9 H
“มีเรื่องสำคัญอะไร? ก่อนที่เอ็งจะมาบ้านพี่”
5 H! L2 ]& L4 v! t
เจ้าของบ้านซักโดยเร็ว ขณะที่อาคันตุกะควักผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่ลำคอและแขน “เด็กของผมสามารถหลอกภานุวัฒน์มาติดกับได้ ตอนน้ีเจ้าตัวถูกลูกน้องผมเฝ้าอยู่ที่คอนโดส่วนตัวผม” “เร้อได้อะไรจากมันบ้างหรือเปล่า”
$ @9 i2 p+ T0 [# h% H' N5 J
คำถามถูกติดตามออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเว้นระยะสำหรับการผ่อนลมหายใจ เสือผู้หญิงจอมอึด เหลือบขึ้นมองสหายรุ่นน้องและยิ้มให้ขรึม ๆ น้ำเสียงเบาลงกว่าเดิม แต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
/ Y6 o* P; f( V8 }
“การที่ภานุวัฒน์หายตัวไปอย่างนี้ โดยที่ไม่มีบอดี้การ์ดติดตาม ภาณุพลพ่อของมันต้องดิ้นเป็ นเสือติดจั่นแน่ ๆ และมันคงส่งคนควานออกหาตัวเป็ นจ้าละหวั่นเลยทีเดียว”
% m4 R: C" ]% L
“เอ็งคิดว่าภาณุพลจะส่งคนออกตามหาลูกชายจริง ๆ หรือ” ภูมิกล่าวเหมือนกับรำพึงอย่างไม่อยากเชื่อมากนัก ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะแทนคำตอบ “เอ็งรีดเอาความจริงเก่ียวกับเรื่องภูจากมันได้หรือเปล่า”
1 B1 J% _* b& |- X
“ก็ได้มาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือเปล่า จนกว่าพวกเราจะได้พบตัวของภู”
7 s) u2 {2 [ D" I: D: L
“มันระบุเค้าเงื่อนอะไรบ้างไหม? ระบุสถานท่ีกักขังภูไว้หรือเปล่า สาเหตุที่พ่อมันจับตัวภูไปต้องการอะไร กันแน่”
% H x, T2 @' X$ m6 w
“มันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพ่อมันมากนัก แต่มันก็บอกใบ้เร่ืองสถานท่ีกักขังภูไว้ให้ได้รับทราบบ้าง เล็กน้อย ซึ่งพรุ่งน้ีเราจะได้พิสูจน์กันว่าจริงแท้แน่นอนขนาดไหน?”
: U' e; ^2 P% V4 L( \, E( C0 G
“แล้วทำไมไม่ไปกันตอนนี้เลย”
6 X( Q+ \, |. [ u$ L* R
ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน
z2 {2 s8 Z( W9 b( _! ?% O' E% D
“ถ้ามันไม่โกหก เราก็มีหวังช่วยภูออกมาก่อน ส่วนเรื่องบุกไปคืนนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะภาณุ พลมันต้องวางกำลังไว้หนาแน่นทีเดียว อีกอย่างเราไม่รู้ว่ามันเป็ นความจริงหรือหลุมพราง การบุกเข้าไปมืด ๆ ค่ำ ๆ แบบนี้ มีแต่เสียเปรียบอย่างเดียว”
2 Q) s3 o5 u8 A) L) |# h. Q8 B" S7 o
นรากร ขยับตัวเล็กน้อย สีหน้าของเขาเรียบเป็ นปกติ นอกจากแววตาเท่านั้น บอกถึงความร้อนรนกระวน กระวายไม่แพ้ภูมิ ขณะที่ภูมิเจ้าของบ้านเดินไปที่ตู้หยิบขวดวิสกี้และคีบแก้วติดมือมาด้วยสองใบ โซดาวางอยู่ก่อนแล้วเมื่อผสมเหล้าเสร็จ ยื่นส่งให้นรากรแก้วหน่ึง เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ รับมาถือไว้คลึงไปคลึงมาในมืออย่างเลื่อนลอย
, S& [: J" ?! D/ {0 O
“ดื่มสักนิดเถอะ เลือดจะได้สูบฉีดบ้าง”
3 D2 x/ r! {: X, h# S
อาคันตุกะกระดกแก้วพรวดเดียวเข้าปากจนหมด ห่อไหล่ลง ความกังวลยังแจ่มชัดอยู่ในน้ำเสียงและแววตา ขณะเอ่ยสนทนาประโยคต่อไป
“ระยะนี้เป็ นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่สุด ถ้าเราดำเนินแผนการพลาดเพียงนิดเดียว เรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต พวกบริวารข้าราชการที่ภาณุพล
เลี้ยงไว้ด้วยเงิน จะต้องเดือดร้อนแทนเจ้านายมันแน่ ๆ และอาจทำให้พวกเรา ไม่ได้เห็นหน้าภูอีกก็ได้”
“นายอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวางแผงบ่ายวันนี้หรือยัง?”
4 r( d; X# u, H! |3 `5 A
ภูมิชี้ไปที่หนังสือพิมพ์หลายฉบับที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
2 G/ A" ]0 G# g5 h5 F. m5 |
* S8 B2 C5 D! q+ {) D: ~0 x“มันมีสื่ออยู่ในมือ และพวกนี้ก็ไม่สนใจว่าใครจะเกิดความเสียหายอย่างไรจากการนำเสนอข่าวของพวกมันคิดแต่ผลได้ในทางการค้าอย่างเดียว โดยไม่สนใจว่าการปล่อยข่าวหรือแต่งโน่นเติมนี่ให้มันเกินความเป็นจริง ล้วนแต่สร้างความเสียหายให้กับผู้ตกเป็นข่าวอย่างยิ่ง”
“ผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใครนี่หว่า”
( k3 X# g. ~4 z7 x+ s: U. Z5 Y
นรากรครางออกมา เลือกหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษสองสามฉบับขึ้นมาดู แล้วโยนลงไปที่เดิมพร้อมกับ ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“เรายังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ก็นอนพักผ่อนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงพร้อมสำหรับการรับมือกับ สถานการณ์ที่เราไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร”
ภูมิเจ้าของบ้านกล่าวข้ึนน้ำเสียงเรียบ ๆ
: _8 e7 T6 ]4 O" r4 N9 r; `; U
“ถูกแล้ว ทุกอย่างของเราอยู่ในอาการ “รีบร้อน” แต่หากรุกรนไปในทางที่ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้เราเจอ ปัญหามากยิ่งขึ้น คืนนี้เอ็งไม่ต้องกลับบ้านหรอก ขับรถกลับไป – กลับมา เสียเวลาเปล่า ๆ นอนที่บ้านกูนี่ แหละ”
“งั้นผมนอนห้องรับแขกน้ีเลยแล้วกัน”
1 o+ s7 L3 ?: n
“เฮ้ย...! เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ปวดหลังตายหรอก ไปนอนข้างบนกับกู ไม่อยากรบกวนปลุกแม่บ้านขึ้นมาจัดที่ นอนให้เอ็ง”
/ K7 ]' B" V# a9 B$ [) w
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าแสดงอาการแปลกใจ จึงกล่าวสำทับต่อ
0 R" N7 n. F9 z( Y; E% v1 C
“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นหรอก กูไม่เคยพิศวาสมึงสักนิด”
; Z( _% l% R# q# H0 R3 h: W
นรากร ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อบนพนักเก้าอี้แล้วก้าวยาว ๆ เดินตามหลังเจ้าของบ้านขึ้นไปด้านบน......
# X2 P# c; N, f# T$ T( n/ y
3 J- }+ k! q- a/ t8 Jโปรดติดตามตอนต่อไป......