" c1 W3 [+ V6 ?! T, ]8 h
% s) a8 L0 G7 }บิ๊กบอส ภาคเสียวหมู่ (ตอนที่ 1) [ตอนที่ 1]
9 [: A/ H* S9 T: ]; ]
; V+ z% D! I Z' z0 C, z7 b) j! O6 Y+ x k
+ `) A' H7 }& x8 rตัวละคร
- i) M3 ]& z0 M
ภูริเชษฐ์ - หรือ “ภู“ นักธุรกิจหนุ่ม ที่มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
จักรภพ - หรือ “ก้อง” นายตำรวจ ผู้กองหนุ่ม และเป็นบอดี้การ์ดลูกน้องของนายภาณุพล
นรากร - หรือ “กร” รุ่นน้องของสุรเชษฐ์ สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เคยหลอกกินภูริเชษฐ์
สุรเชษฐ์ - หรือ “ภูมิ” หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เป็นนักธุรกิจเสือผู้หญิงและบิดาของภูริเชษฐ์
เอ็ม - ไอดอลหนุ่ม คู่ขาของนรากร
ภาณุพล - นักการเมืองอิทธิพล และ มาเฟียที่มีผลประโยชน์ขัดกับภูริเชษฐ์
ภาณุวัฒน์ - หนุ่มเพลย์บอย ลูกชายนายภาณุพล
; ^. H5 s! x' Hเกริ่นเรื่อง
ในงานเลี้ยง ภูริเชษฐ์ โดนอุ้มลักพาตัวโดยนักการเมืองอิทธิพลนายภาณุพล นรากรและเอ็มจึงได้หลอกจับตัวนายภาณุวัฒน์ ลูกชายนายภาณุพลมาเพื่อหวังเป็นตัวประกัน และมาแลกเปลี่ยนกับภูริเชษฐ์ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร........
! g/ k+ g0 P) }3 Q
0 F3 h5 c7 [ H3 \# U0 z
ตอนที่ 1
) G4 [5 T9 M3 F9 c
นรากรอมน้ำขาวขุ่นข้นของภานุวัฒน์ ไว้ในปากโดยไม่ยอมกลืนลงทันที ขยับข้ึนมาประกบปากกับเอ็มแลกลิ้นดูดปากกันอย่างเมามันส์ พร้อมกับเป่าเทียนดับ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จัดการทั้งดูด และเลียให้เอ็มจนเสร็จไปอีกราย จึงผละหน้าออก
' _$ ^3 t+ v7 ?3 H7 U, R7 O
“วันนี้เอาเท่านี้ก่อนที่รัก เจอภูแล้ว ค่อยว่ากัน เดี๋ยวจะจัดชุดใหญ่ให้”
7 K) _6 m! E5 d B“แล้วจะทำไงกับภาณุวัฒน์ดีล่ะ”
) p; u2 B7 h8 w' @9 N6 g$ a& @
“ขังไว้ในห้องนี้ก่อน จนกว่าพวกเราจะเจอภู” เขาหันไปทางเชลยหนุ่ม
, u$ G) J4 G$ x; d- D
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำล้างคราบพวกน้ีออก อย่าคิดต่อต้านหรือขัดขืน มิฉะน้ันจะโดนหนักกว่าน้ี”
; p; m( E' c. U
ภาณุวัฒน์พยักหน้ารับอย่างจำยอม อย่าว่าแต่จะคิดขัดขืนเลย ตอนนี้แม้แต่จะยกแขนขา ยังรู้สึกว่ามันหนักอึ้ง เหลือเกิน หลังจากโดนรีดน้ำหวานออกอย่างมากมาย
; V- l/ d1 K, b6 {; ~, c& c# l/ s
นรากรและเอ็มช่วยกันพยุงภาณุวัฒน์ไปเข้าห้องน้ำ จัดการเทนำ้ราดและทำความสะอาดให้เรียบร้อย จึงประคองมานอนลงบนเตียงทั้งที่โดนจับมัดมือมัดเท้าไว้เหมือนเดิม ตรวจสอบเครื่องพันธนาการจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงออกคำสั่งเรียบ ๆ
- Y( w+ S6 u3 h+ ^: J
“เอ็มเฝ้าไว้ให้ดีนะ พรุ่งน้ีเย็น ๆ พี่จะกลับมาอีกคร้ัง หากโวยวาย ก็จัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้ได้เลย” แล้วหันมาทางภาณุวัฒน์
3 d" s. `5 Z7 q+ R2 w) D
“อย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายล่ะคุณภาณุวัฒน์ ไอ้เอ็มนี่มันชอบข่มขืนผู้ชายแมน ๆ เวลากระทุ้งตูดแรง ๆ กล้ามท้องกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย ดูเซ็กส์ซี่และเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หากไม่อยากเป็นเมียมันก็สงบเสงี่ยมไว้”
/ \3 o# j/ L! C. X/ q) U6 o: j! j$ u
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นรากรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเปลือยเปล่าภาณุวัฒน์ไว้ เผื่อได้ใช้ ประโยชน์เดินเปิดประตูออกไปเข้าลิฟต์ ลงถึงชั้นล่างก็ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันทีเพื่อไปปรึกษาหารือกับ สุรเชษฐ์พ่อของภูริเชษฐ์ที่บ้านของอีกฝ่ าย
สุรเชษฐ์หรือ ภูมิ เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์เบื้องหน้าโดยเร็ว เมื่อประตูบังตากระจกถูกผลักเข้ามาค่อนข้าง แรงผู้ก้าวเข้ามา เป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคน ในชุดสากลสีสดใสตามสไตล์ชื่นชอบของเจ้าตัว ลักษณะของเขา ตื่นเต้นลุกลนเล็กน้อย
# o4 @( H) `7 V9 P8 K4 C) p9 g2 p
“กร! มาได้เวลาจริง ๆ พี่กำลังร้อนใจและคิดถึงเอ็งอยู่พอดี”
! k' C( @' k- D+ G
“ผมได้รับโทรศัพท์ ขณะท่ีผมอยู่ในงานเลี้ยง ออกจากงานเลี้ยงตั้งใจจะมาพบพี่ให้เร็วที่สุด ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำแต่เผอิญติดเรื่องจำเป็ นดักหน้าเสียก่อน เป็ นเรื่องที่สำคัญต่อความเป็ นความตายของภูเป็นอย่างยิ่ง”
! I9 |& n6 f6 T9 ]& l9 K
นรากร ถอดเสื้อชั้นนอกออกพาดกับพนักเก้าอี้ ปลดไทและพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น ขณะท่ีทรุดตัวลงนั่งแหงน หน้าขึ้นสูดเอาความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องให้เข้าไปภายในปอด
d( k2 f% S; ~
“มีเรื่องสำคัญอะไร? ก่อนที่เอ็งจะมาบ้านพี่”
7 c+ p' }: W( H, R# N( a
เจ้าของบ้านซักโดยเร็ว ขณะที่อาคันตุกะควักผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่ลำคอและแขน “เด็กของผมสามารถหลอกภานุวัฒน์มาติดกับได้ ตอนน้ีเจ้าตัวถูกลูกน้องผมเฝ้าอยู่ที่คอนโดส่วนตัวผม” “เร้อได้อะไรจากมันบ้างหรือเปล่า”
/ {8 |7 P& k: X9 a
คำถามถูกติดตามออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเว้นระยะสำหรับการผ่อนลมหายใจ เสือผู้หญิงจอมอึด เหลือบขึ้นมองสหายรุ่นน้องและยิ้มให้ขรึม ๆ น้ำเสียงเบาลงกว่าเดิม แต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
- s/ S5 t; a$ \8 ]$ G2 s. g8 G; e
“การที่ภานุวัฒน์หายตัวไปอย่างนี้ โดยที่ไม่มีบอดี้การ์ดติดตาม ภาณุพลพ่อของมันต้องดิ้นเป็ นเสือติดจั่นแน่ ๆ และมันคงส่งคนควานออกหาตัวเป็ นจ้าละหวั่นเลยทีเดียว”
9 K; g9 { E% Z+ X' l' p
“เอ็งคิดว่าภาณุพลจะส่งคนออกตามหาลูกชายจริง ๆ หรือ” ภูมิกล่าวเหมือนกับรำพึงอย่างไม่อยากเชื่อมากนัก ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะแทนคำตอบ “เอ็งรีดเอาความจริงเก่ียวกับเรื่องภูจากมันได้หรือเปล่า”
/ O R8 s! Q' m( Z* {
“ก็ได้มาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือเปล่า จนกว่าพวกเราจะได้พบตัวของภู”
! D6 X5 L3 L+ x0 R
“มันระบุเค้าเงื่อนอะไรบ้างไหม? ระบุสถานท่ีกักขังภูไว้หรือเปล่า สาเหตุที่พ่อมันจับตัวภูไปต้องการอะไร กันแน่”
3 `. G c9 ]! k. u' q2 l: V, @4 n
“มันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพ่อมันมากนัก แต่มันก็บอกใบ้เร่ืองสถานท่ีกักขังภูไว้ให้ได้รับทราบบ้าง เล็กน้อย ซึ่งพรุ่งน้ีเราจะได้พิสูจน์กันว่าจริงแท้แน่นอนขนาดไหน?”
: k/ ?9 b' V" c
“แล้วทำไมไม่ไปกันตอนนี้เลย”
% R" m# s" ?0 H/ w: `6 l5 C
ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน
( b$ ?7 g6 W/ r
“ถ้ามันไม่โกหก เราก็มีหวังช่วยภูออกมาก่อน ส่วนเรื่องบุกไปคืนนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะภาณุ พลมันต้องวางกำลังไว้หนาแน่นทีเดียว อีกอย่างเราไม่รู้ว่ามันเป็ นความจริงหรือหลุมพราง การบุกเข้าไปมืด ๆ ค่ำ ๆ แบบนี้ มีแต่เสียเปรียบอย่างเดียว”
9 j$ j% X; ?9 y8 m# e: N6 ~
นรากร ขยับตัวเล็กน้อย สีหน้าของเขาเรียบเป็ นปกติ นอกจากแววตาเท่านั้น บอกถึงความร้อนรนกระวน กระวายไม่แพ้ภูมิ ขณะที่ภูมิเจ้าของบ้านเดินไปที่ตู้หยิบขวดวิสกี้และคีบแก้วติดมือมาด้วยสองใบ โซดาวางอยู่ก่อนแล้วเมื่อผสมเหล้าเสร็จ ยื่นส่งให้นรากรแก้วหน่ึง เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ รับมาถือไว้คลึงไปคลึงมาในมืออย่างเลื่อนลอย
' W' Q/ v5 T( a# X
“ดื่มสักนิดเถอะ เลือดจะได้สูบฉีดบ้าง”
# Y9 P" V/ s2 u
อาคันตุกะกระดกแก้วพรวดเดียวเข้าปากจนหมด ห่อไหล่ลง ความกังวลยังแจ่มชัดอยู่ในน้ำเสียงและแววตา ขณะเอ่ยสนทนาประโยคต่อไป
“ระยะนี้เป็ นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่สุด ถ้าเราดำเนินแผนการพลาดเพียงนิดเดียว เรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต พวกบริวารข้าราชการที่ภาณุพล
เลี้ยงไว้ด้วยเงิน จะต้องเดือดร้อนแทนเจ้านายมันแน่ ๆ และอาจทำให้พวกเรา ไม่ได้เห็นหน้าภูอีกก็ได้”
“นายอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวางแผงบ่ายวันนี้หรือยัง?”
7 r0 k, e. w+ x+ }1 D6 m
ภูมิชี้ไปที่หนังสือพิมพ์หลายฉบับที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
; r5 z6 ~! k8 L1 x2 J) j8 i
$ f0 u( N: r4 T/ [2 f“มันมีสื่ออยู่ในมือ และพวกนี้ก็ไม่สนใจว่าใครจะเกิดความเสียหายอย่างไรจากการนำเสนอข่าวของพวกมันคิดแต่ผลได้ในทางการค้าอย่างเดียว โดยไม่สนใจว่าการปล่อยข่าวหรือแต่งโน่นเติมนี่ให้มันเกินความเป็นจริง ล้วนแต่สร้างความเสียหายให้กับผู้ตกเป็นข่าวอย่างยิ่ง”
“ผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใครนี่หว่า”
' C1 F6 @3 z: w% ~/ i6 l+ }
นรากรครางออกมา เลือกหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษสองสามฉบับขึ้นมาดู แล้วโยนลงไปที่เดิมพร้อมกับ ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“เรายังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ก็นอนพักผ่อนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงพร้อมสำหรับการรับมือกับ สถานการณ์ที่เราไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร”
ภูมิเจ้าของบ้านกล่าวข้ึนน้ำเสียงเรียบ ๆ
8 p3 Q' A( P! W( V
“ถูกแล้ว ทุกอย่างของเราอยู่ในอาการ “รีบร้อน” แต่หากรุกรนไปในทางที่ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้เราเจอ ปัญหามากยิ่งขึ้น คืนนี้เอ็งไม่ต้องกลับบ้านหรอก ขับรถกลับไป – กลับมา เสียเวลาเปล่า ๆ นอนที่บ้านกูนี่ แหละ”
“งั้นผมนอนห้องรับแขกน้ีเลยแล้วกัน”
* |6 P, D; |, A1 A) u! q. n
“เฮ้ย...! เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ปวดหลังตายหรอก ไปนอนข้างบนกับกู ไม่อยากรบกวนปลุกแม่บ้านขึ้นมาจัดที่ นอนให้เอ็ง”
( m& L; V9 ^9 L1 f8 L
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าแสดงอาการแปลกใจ จึงกล่าวสำทับต่อ
V* ~- p- j! M' L5 l. L
“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นหรอก กูไม่เคยพิศวาสมึงสักนิด”
5 I0 j9 J* r8 ` ~: R+ F
นรากร ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อบนพนักเก้าอี้แล้วก้าวยาว ๆ เดินตามหลังเจ้าของบ้านขึ้นไปด้านบน......
$ P" L1 ^. A* C( M) \. }3 A \$ F4 N D4 l
โปรดติดตามตอนต่อไป......