เด็กเสี่ย เดอะซีรีย์ ตอน ดื้อนักรักไหมหละ EP. 3 เปิดตัว

Maximam

- z7 d0 T; A. s8 Xเมื่อตั้มเลิกเรียนแล้วลงมาเห็นเสี่ยอั๋นนั่งอยู่ที่หน้าตึกบริหาร
"เชี้ย ยังอยู่เหรอว่ะ"
ตั้มอุทานขึ้นเอสจึงถามว่า...
$ ~# G9 i1 \* j4 W9 h/ D' O"อะไรของมึงว่ะ มาเรียนรวมกับกูวันเดียวหลอนเลยไง"
"หลอนห่าไรหละ ดูนั่นเจ้านนายมึงยังไม่กลับไปอีกเหรอว่ะเนี่ย"
"ก็วันนี้มึงแม่งโคตรน่ารักขนาดนี้ เสี่ยอั๋นคงปล่อยมึงหร๊อก ไปดิ ทักทาย"
+ w' [4 Q# X, d" u/ D"ไม่เว้ย บาย"
2 p' e( g1 P% ]0 P$ ^  }"ไอ้ตั้ม ไอ้ตั้ม"
ตั้มหันหลังวิ่งหลบไปอีกทางแต่ทว่าายังไม่ทันได้วิ่งก็มีคนมาจับแขนเอาไว้
# I6 d. X) P+ c7 y: d) m( qคนนั้นก็คือเสี่ยอั๋น....
) o( Y1 c% _% H; @) y: d% ]"จะไปไหนครับ รถอยู่นู้น"
* C0 P2 Y! ?  H"หวัดดีครับเสี่ย นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ฝากเพื่อนผมด้วย"
"ดีมากเอสที่รู้งาน"
: x* n4 S; l5 i1 mเอสปลีกตัวออกห่างเพราะรู้ดีว่าไม่ใช่คิวของพระรอง
. O$ K' @3 e, v7 s1 ["ไอ้เอส ไอ้เพื่อนเวรทิ้งกูอีกแล้ว"
3 y1 ^( ?; A0 ]. l, ^$ y"ไปว่าเพื่อนแบบนั้นได้ไงครับ ลืมแล้วไงเพื่อนเราขเขามีงานต้องทำ"
"แล้วเสี่ยไม่มีงานมีการทำหรือครับถึงมานั่งป็นเจ้าที่อยู่นี่"
0 |# }; |7 c% p2 T"มีครับ หน้าที่วันนี้คือมารับเมียกลับหอด้วยกัน"
+ I: j( l4 d5 @, d"ใครเมียเสี่ครับ เสาต้นนั้นเหรอ"
"ตลกไง หรือจะให้เอาคลิปลงX"
"เสี่ย แอบถ่ายไว้เหรอครับ เอ๊ย ปล่อยนะไอ้เสี่ย"
เสี่ยอั๋นโอบไหล่ตั้มแล้วพาไปขึ้นรถและะขับออกไปโดนไม่บอกปลายทาง
  f. Y# b/ {! J, |, Aตั้มก็นั่งนิ่งแบบกลัวๆไปตลอดทาง

เมื่อมาถึงร้านอาหารสุดหรูของคนมีอันจะกินเขามากัน
"เสี่ยพาผมมาที่นี่ทำไม"
4 W0 W. h: F7 @"มากินข้าวไง"
- d7 U4 _6 E6 ?( x" G"กินข้าว ร้านข้างทางก็มี อร่อยด้วย"
" B3 V' s) a4 V: M/ q* s"ไปเหอะหน่ามีคนจ่าย"
"เสี่ยเนาะ ได้ผมจะสั่งให้เสี่ยอั๋นล่มจมไปเลย"
" N- N" j0 A. n. g' I6 \เสี่ยอั๋นพาตั้มเดินเข้ามาในร้านก็เจอกับเสี่ยกัสพ่อของเสี่ยอั๋น ตั้มจึงยกมือไหว้
: p& A$ y, `9 o"สวัสดีครับ เสี่ยกัส"
"สวัสดดีจ้ะ มาทันเวลาดีมากเจ้าอั๋น เออหนูเดี๋ยวพาน้องตั้มไปเปลี่ยนชุดนะ"
"เจ้าค่ะเสี่ยกัส เชิญทางนี้ครับคุณตั้ม"
4 _; A% g  s' m0 D* s) e; N7 ]/ \"พี่เป้ครับคนกันเอง ผมก็เคยทำงานที่ร้านมาก่อนเรียกตั้มแบบเดิมดีกว่าครับ"
1 p6 r$ o9 H5 {"ไม่ได้หรอกค่ะคุณน้องพี่ต้องฝึกเรียกให้คล่องปาก"
8 D) P& r2 [! M$ Z) g+ dตั้มถึงกับงงจึงเอ่ยถามเสี่ยอั๋นไปว่า...
"นี่เเค่มากินข้าวทำไมต้องเปลี่ยนชุดด้วย เเล้วจะให้ผมใส่ชุดอะไรเสี่ย"
0 w) w4 [* k; u$ A/ b6 ], P"ไม่ใช่ชุดกล้วยตีกลองหรอกหน่า เสี่ยหึง มานี่"
"โอ๊ยยย เดินเองได้ ปล่อย"
เสี่ยอั๋นล็อคคอเเล้วพาตั้มเดินไปที่ห้องเเต่งตัว ตั้มเข้าไปพร้อมกับช่างเเต่งหน้า
. {/ j- E& ~0 ^( mของทางร้านเสี่ยกัสที่เตรียมมาเองเพราะเสี่ยอั๋นไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น ก็ตั้มน่าตั้มซะ
& F: P& n' U( W7 b, ]ขนาดนี้ก็ต้องหวงเป็นธรรมดาเเหละเนาะ เมื่อเเต่งตัวแต่งหน้าเสร็จเด็กหนุ่มใน
ชุดสูทสีกรมขาเต่อ เสื้อเชิ้ดสีขาว สวมแว่นตา ก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัว
เสี่ยอั๋นถึงกับตาค้าง ในความหล่อของตั้ม
. p% l0 F& Y9 ^9 N( @/ x7 |# P"โห ดูโตขึ้นเยออะเลยนะเรา เมื่อกี๊ยังเป็นไอ้เเว่นเด็กวัดอยู่เลย"
"ปากดี ขอบคุณนะครับพี่เป้ที่ช่วยแต่งให้"
) V+ X1 x/ C, J- x# _3 O. B"ไม่ต้องแต่งไรมากเลยค่ะคุณน้องเบ้าหน้าคุณน้องมันดีอยู่เเล้ว ดูสิใครจะสู้
' ]7 G# f7 V0 T" a$ ?8 t, ~7 C( ^6 @4 bคุณน้องได้"
"ไปสิ เกาะเเขนผมด้วย"
$ f$ j; o9 Q8 {) |9 Oเสี่ยอั๋นยกแขนขึ้นให้ตั้มควง แต่ตั้มกลับไม่ควงและเดินไปพร้อมเจ๊เป้ แสบๆ
+ `1 H/ X5 T* c4 ]แบบนี้เดี๋ยวก็โดนเสี่ยอั๋นทำโทษหรอกนะตั้ม

7 A0 z7 c) f# K  R7 y$ @( pเมื่อเข้ามาถึงในห้องอาหารอันใหญ่โตที่บนโต๊ะมีเเต่อาหารจีนระดับภัตราคาร
เกรดAAA ตั้มรู้สึกเกร็งจนต้องหยุดเดิน เสี่ยอั๋นจึงเข้ามาโอบไหล่แล้วพาเดิน
- p) @0 A# `& h( Qเข้ามานั่งที่โต๊ะ
0 \$ {7 B1 D7 t4 \"ทำตัวตามสบาย ไม่ต้องเกร็งนะตั้ม"
"ทำไมดูอลังการจังครับเสี่ย"
"เลิกเรียกเสี่ย เรียกเตี่ยได้เเล้ว หรือจะเรียกม๊าก็ได้ ไม่ถือ ชอบ"
: F/ P4 r; \8 c( f4 [7 O: R
ทันใดนั้น ชายสูงวัยในวัย 65 ยังปั๋ง ก็เดิมเข้ามาพร้อมด้วยคนอีกสองกลุ่ม
เสี่ยกัส เสี่ยอั๋นจึงลุกขึ้นทำความเคารพเพราะเขาคือเจ้าสัวเสือ ซึ่งมาพร้อม
กับดิวเกย์คู่ชีวิตของเจ้าสัวเสือซึ่งเป็นนายแม่ของบ้าน และซ้ออร ซ้อรองของ
บ้าน
"สวัสดีครับเตี่ย นายแม่ ซ้อรอง"
"สวัสดีครับอากง ซ้อรอง"
เสี่ยกัสกับเสีา่ยอั๋นยกมือไหว้ทักทายทุกคน ดิวก็เดินมาที่กัสลูกชายที่เกิดจาก
3 [) ]  F% ^- e+ Bการอุ้มบุญโดยน้ำเชื้อของดิว สองพ่อลูกกอดกันด้วยความรักและอบอุ่นโดยที่
3 L! \3 t) t; o# _เจ้าสัวเสือโอบไหล่ลูกชาย .....
"สวัสดีกัส เป็นไงบ้างลูกทำธุรกิจ เหนื่อยไหม"
/ i; B- Q$ b: [- I; Q"ไม่เหนื่อยเท่ากับการเลี้ยงลูกหรอกครับป๊า(นายแม่) เตี่ยกับป๊าสบายดีไหม
อั๊วไม่ได้เเวะไปหาเลย"
) r; y- z1 M- D. X* F- q- H"ป๊าก็สบายดี เเล้วนี่ใครกันหน้าตาน่ารักเชียว เมียเราหรือเจ้าอั๋น"
2 r# E" q* M2 y, H& p& ?; D" Z4 Dดิวถามตรงๆแบบนี้เสี่ยอั๋นก็ตอบไม่ถูกเลยดิครับ ทุกคนต่างเงียบและพูดไม่ออก
"อะถามไหม เพื่อนหรือเจ้าอั๋น"
"ครับอากง ตอนนี้ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เอ่อผมจะแนะนำให้รู้จัก"
"หือ เก็บไว้ก่อน รอมาพร้อมๆกัน ทำกรรมเยอะสิเราถึงได้มาเจอเจ้าอั๋นได้"
"อากง พูดซะ"
1 y$ ~1 q+ A* G5 `- B8 R1 F! k/ Pดิวเดินกลับมานั่งข้างเสือฝั่งขวาส่วนซ้อรองนั่งฝั่งซ้าย เจ้าสั่วเสือจึงถามซ้ออร
  a$ \, a+ N; o/ \8 P& Hไปว่า...
( M0 ?! L1 E8 r" u& E6 i"เเล้วนี้ยายเอม กับตาอามยังไม่อีกหรือซ้อรอง"
"เดี๋ยวก็คงมาแหละค่ะเจ้าสัว"
"สวัสดีครับอากง นายแม่ อาม่า สวัสดีครับเฮียอั๋น"
"อ้าวเจ้าโอ๊คแล้วพ่อแกไม่มาหรือไง"
+ L) f) P. A* _เจ้าสัวเอ่ยถามหลานชายของตน โอ๊คจึงตอบเจ้าสัวว่า....
"เรื่องเดิมๆครับอากง"
7 H2 K1 m- o. a6 ?1 f1 _7 Z- h5 x"อะไรกัน นี่ตาอามจะให้ความสำคัญกับโอ๊ย ม่าไม่อยากพูด กก็ยังดีที่โอ๊คยังมา"
/ ]9 a& L' j: Z! ?/ d  n) X! bทันใดนั้นเจ๊ใหญ่อย่างเถ่าแก่เนี๊ยเอมอรก็มาพร้อมสามี
"สวัสดีค่ะ ทุกคน"
"ยายเอม แกเคยคคิดจะมารอก่อนบ้างไหม"
"หนูมีงานมีการทำค่ะม๊า ไม่ได้ว่างช่วงกลางวันแบบพี่ใหญ่ จริงไหมค่ะเฮียกัส"
"ก็จริงอะนะ ขอบใจนะที่ใส่ใจเลยรู้เวลาว่างของพี่"
"ว่าแต่เตี่ยเรียกพวกเราทุกคนมามีอะไรค่ะ เอ๊เเล้วนี่พ่อแกวิ่งตามจับเมียน้อยพ่อ
เเกอยู่หรือไงถึงไม่มาพบญาติพี่น้อง"
"ยายเอมนี่หลานของแกนะทำไม่พูดจาไม่รักษาน้ำใจกัน ตาอามเป็นน้องแท้ๆ
ของแกนะ"
, M0 Z% a) S4 l( v"ก็ม๊าสอนหนูเองนี่ค่ะว่าเราต้องยืนหนึ่ง อะไรที่ถ่วงก็ตัดทิ้งไป"
"ยายเอม"
"พอพอ นี่นัดมากินข้าว ไม่ใช่มากัดกัน เกรงใจเด็กมันบ้าง รุ่นย่ารุ่นป้ากัน
1 n# Z, L' @4 M& h! T/ rเเล้ว ที่อั๊วเรียกพวกลื้อมากก็เพื่อจะแบ่งสรรสมบัติสุดท้ายให้กับหลานๆ ก็จะมี
" ~+ w  n- E2 i0 H! xแต่ลื้ออรพิณที่ไม่มีลูกสักที อาศักดิ์ชัย"
"เจ้าสัวครับ ผม..."
1 P$ C# g: h. d4 C' W"เอา พอพอไม่ต้องพูดดูลื้อเองก็ไม่อยากมี ตามศักดิ์และสิทธิ์ธุรกิจและที่ดิน
ที่เชียงใหม่ อั๋นลื้อต้องได้รับเพราะลื้อคือหลานคนโตและเป็นหลานของทางสาย
เลือดอาดิว ส่วนลื้ออาโอ๊คธุรกิจให้เช่ารถท่องเที่ยวและโฮมสเตย์ที่ขอนแก่น
อั๊วให้ลื้อเป็นคนดูแล"
% v& d7 w5 ~5 J  {) G"ได้ไงค่ะเตี่ย ไอ้โอ๊คมันเป็นหลานแต่ได้มากกว่าอั๊วที่เป็นลูกอั๊วไม่ยอม"
"เอม เตี่ยคุณตัดสินใจถูกเเล้วนะคุณกับผมก็ไม่มีลูก อย่างไรสมบัติก็ต้องเป็น
# Q/ o; w* y/ \1 z6 o0 vของหลานอยู่ดี"
"ก็คุณไม่มีน้ำยาไง"
' f1 l& n/ c; ~1 n; \"ยายเอม รักษาหน้าผัวแกด้วย"
ซ้อรองพูดขึ้น เสี่ยอั๋นจึงพูดขึ้นว่า....
"อากงครับ ผมขอปฏิเสธที่จะรับของที่อากงจะมอบให้ครับ ธุรกิจที่ผมกับเตี่ย
' k( S4 x* @. Hทำอยู่และทรัพย์สมบัติที่เตี่ยทำไว้มันก็เพียงพอให้ผมสบายไปทั้งชีวิตแล้วครับ
& C/ t  d, E5 `1 L' i9 Bผมขอเเค่อากงและอากงอนุญาตให้ผมหมั้นกับตั้มแฟนผมเท่านั้น"

4 P, x7 k9 J4 fตั้มถึงกับอึ้งเเละงงมาก เชี้ยไรว่ะเนี่ยเพิ่งเจกยังไม่ถึงสัปดาห์ขอกูหมั้นแล้ว ตั้ม
คิดอยู่ในใจ เจ้เอมอรจึงพูดขึ้นว่า...
"ตาย มัธยัทดีนี่ เอาแค่เมีย ไม่เอาสมบัติ"
1 ?3 Y  e% x! U9 v: R, ]"ขอโทษนะครับโก ผมมีเตี่ยเป็นตัวอย่างในการหาเงินไม่ได้รอแต่สมบัติของพ่อ
: t. z, A4 @' g9 W" r% uกับแม่อย่างเดียว"
"ไอ้ ไอ้อั้นแกกล้าย้อนฉันเหรอ"
5 B4 }7 S' V) H: e"หยุดนะเอม อย่ามาเรียกลูกของพี่ว่าไอ้ ขอโทษเขาซะอั๋น"
1 q% v4 @" u. \+ S"ขอโทษครับอาโก"
+ U  t4 O) E  x( G  Aซ้อรองรู้สึกได้ก็สายเกินที่สอนเอมมาแบบผิดๆ จะว่าจะเตือนอะไรก็คงไม่ได้เเล้ว
; v" l  O' ~+ H1 `- o& j"ยายอร พอได้เเล้ว ต้องขอโทษคุณดิวด้วยนะคะ ฉันสอนลูกได้ไม่ดีพอ"
"ม๊า นี่ม๊า"
"นั่งลงเอมอรก่อนที่อำนาจนายแม่จะเอ่ยคำสั่งอะไรออกไป เด็ก ๆ"
0 T1 w# N: q; P8 h9 q& a  J1 Mดิวเรียกลูกน้องเข้ามา ซ้ออรพิณจึงลุกไปคุกเข่าขอร้องดิว....
$ L" j9 I- j4 S. y  Z- ?% M0 F"นายแม่ อั๊วขอนะคะ"
% Q5 {' c* C" s% S$ E2 @& t"แกจะทำไรฉัน"
"เธอจะนั่งลงดีดีหรือจะให้การ์ดประครองนั่ง"
"ยายเอม แกนั่งลงเถอะม๊าขอหละ"
  G# e' {+ p. F& w  X6 xเมื่อเอมนั่งลง เจ้าสัวเสือจึงถามอั๋นว่า....
6 {5 Z: T9 Y7 r$ g- Y4 a0 J4 O" L"ไม่เอาจริงเหรอสมบัติมากมายทั้งไร่ส้มและโรงแรม"
"ไม่ครับผมขอแค่ได้ใช้ชีวิตกับตั้มคนที่ผมเลือกเอง"
"ชื่อตั้มเหรอเรา"
เจ้าสัวเอ่ยถาม ตั้มดูเกร็งเข้าไปอีกเสี่ยกัสจึงพูดกับตั้มว่า...
"ไม่ต้องกลัวอากงนะหนู ตอบท่านไปตามจริง"
"ใช่ครับผมชื่อตั้ม"
"เรียนอยู่เหรอเรา เป็นคนที่ไหน พ่อแม่ทำงานอะไร"
9 F% g4 s  i) b"ผมเรียนอยู่ปี 2 สาขาบัญชีครับ อยู่อุดร พ่อแม่ทำนาครับ"
"แล้วลื้อเจอกับหลานอั๊วได้ไงแล้วเจอกันที่ไหน"
4 Q$ Y# T. r5 t0 w9 z, y8 J"เจอที่บาร์ครับผมมมม ผมรับงานที่ร้านครับ"
/ j- T* `% J$ a& w. D"5555 ต๊าย คุณชายใหญ่ เอาไอ้ตัวมาเชิดหน้าชูตาหรือนี่"
& o5 ]1 {+ F3 Q"ขอโทษนะครับคุณศักดิ์ชัย เอม อะนี่กระจก"
9 T* ^# r: N" M  Q, {"พี่ใหญ่ให้เอมทำไม"
, y/ K& Z1 \! L6 G3 e"ก็ส่องดูตัวเองก่อนว่าผัวตัวเองก็เคยเอ็นร้านฉันมาก่อน"
"พี่ใหญ่"
0 u' Z. T/ p. R- _"พอ อั๊วยังคุยกับเด็กนี่ไม่จบ เเล้วทำไมถึงมาทำงานแบบนี้"
อากงดุเอมและกัส พร้้อมกับถามตั้มต่อ ตั้มตอบคำถามแบบเกร็งๆกลัวๆ...
* H4 |) g( I9 b" q"ผมต้องการหาเงินเรียนครับ ที่บ้านผมนาแล้งผมไม่อยากให้พ่อแม่หากู้มา
! [/ q/ y+ c# }* l, f5 }* A% \; N( mให้ผมเรียนก็เลยต้องมาทำงานที่บาร์ครับ"
! i3 ]2 M; X+ V2 `4 u+ ~"ทำมานานหรือยัง"
"วันเดียวครับ ผมไม่อยากเจอหน้าเสี่ยอั๋น ผมก็เลยเลิกทำและลาออก"
"หือ เเฟนเฮียนี่ก็กล้านะครับ กล้าทิ้งศักดิ์ศรีมาทำงานโฮสต์ ผมนับถือเลย
อากงครับ แบบนี้อากงควรให้เฮียได้ตามที่ขอนะครับ"
"ไอ้โอ๊ค นี่มันศรัตรูเรานะแกจะไปญาติดีอะไรกับมัน"
3 {/ e3 Z" X* v$ e* J& s6 [- n"ศรัตรู ผมว่าป้าเลิกยุแยงดีกว่านะครับ ตั้งแต่ผมจำความได้ก็มีลุงกัสที่เลี้ยงผม
1 c) z4 s9 a8 N) A4 u1 }แทนพ่อกับแม่ มีเฮียอั๋นที่เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ ทุกวันนี้ผมยังสงสัยเลยนะครับว่า
/ V. _8 i% C0 }- ~6 l$ fพ่อผมเป็นลุกของสายทางไหนกันแน่"

ในขณะนั้นอากงก็คิดบททดสอบอะไรบางอย่างเพราะอากงยังดูไม่ออกว่าอั๋นจอม
เจ้าชู้จะรักษาตั้มไว้ได้เเค่ไหน
9 O) d/ |2 U9 C( Q7 l) T/ |: O"เฮ้ยพวกข้างนอกเข้ามาดิ"
& `# [6 B9 h# |% X4 D4 t"ครับเจ้าสัว"
พวกลูกน้องหนุ่มฉกรรจ์เดินเข้ามาในห้องอาหาร
"จับได้เด็กนี่่แก้ผ้าออก อั๊วอยากรู้ว่ามันดีตรงไหนหลานอั๊วจึงอยากได้มัน"
# Q; N! z# G# A7 O5 U# h4 b"ครับ"
"อย่านะเว้ย อย่าทำอะไรเด็กกู อากงอากงทำอะไร"
7 O2 K0 S/ L2 p$ n9 a8 S"ไม่ต้องฟังมันจัดการดิ"
9 t- ~/ i2 }, ^"อย่านะเว้ย เฮียอั๋นช่วยผมด้วย"
) U" \% b# n) ?$ jตั้มถูกลากตัวออกไปจากโต๊ะพร้อมกับถูกปลดกระดุมปลดเข็มขัด อั๋นจึงเข้้าไป
6 L* s+ q9 Q1 W" O. M4 q: Eช่วยเหลือแบบไม่กลัวตายเพราะลูกน้องอากงมีทั้งปืนทั้งมีด
3 S4 x' ^+ Q8 v; w2 B! D"เตี่ย เตี่ยทำอะไรครับเนี่ย เล่นมีดเเบบนี้"
$ S: a2 `. Y! y1 v5 W* W; l"ลูกลื้อเป็นคนแบบไหนลื้อก็รู้นะอากัส ถ้าอีรักเจ้าหนูนี่จริงมันต้องช่วยให้เจ้าตั้ม
ไม่ถูกแก้ผ้าออกได้"
' N3 I+ k- F1 H# g: ^  Q"เฮียนี่ซาดิสเนอะ ตั้งแต่ครั้งเฮียแม็กซ์ตามบอลไปที่เชียงใหม่ก็เล่นซะเกือบตาย"
* R6 W* E% G. B2 o! a$ D" n"ไม่งั้นจะเรียกเสือได้เหรอ"
5 d) K7 b  P$ {4 J4 ~* P2 Y
5 g4 |' y( z; U" |อั๋นต่อสู้กับพวกลุกน้องอากงจนช่วยเหลือตั้มไว้ได้โดยมีเเค่เสื้อเชิ้ดที่หลุดจาก
กางเกงเท่านั้น เสี่ยอั๋นกอดตั้มที่ยังตกใจกลัวไว้จนเเน่น โอ๊วววเปิดตัวแบบนี้
น้องตั้มจะช็อคตายก่อนไหมครับเนี่ยอากง
  n+ u7 i( b5 s6 _"ไม่เป็นไรเเล้วนะ เจ็บตรงไหนเปล่า"
) L; N5 H3 |) L8 y6 \"ไม่ครับ ผมกลัว ขอบคุณนะครับเฮีย"
"แค่ตั้มเรียกเฮีย เฮียก็พร้อมช่วยเเล้ว อากงครับ แผนอากงใช่ไหม"
) V6 S: r, V/ _) U5 J"เออ กงอนุญาตให้ลื้อคบกันได้แต่ยังไม่ให้หมั้น อั๋นลื้อมันเจ้าชู้พอๆกับเจ้าสัว
8 n. m7 u5 J1 ^9 y2 N( {( N2 Mแม็กซ์ อั๊วไม่ไว้ใจไม่อยากโดนถอนหงอก พิสูจน์ให้อั๊วเห็นว่าลื้อเลิกเจ้าชู้ได้
- T: j/ R/ \( O% ~# g- lและมีแค่ตั้มคนเดียวเท่านั้น ถ้าลื้อทำได้ให้อาตั้มอีมาหาอั๊ว อั๊วกับอาดิวจะไป
( \8 @4 M# o' h) Wขออีกับพ่อแม่ที่อุดรให้ลื้อเอง"
"ขอบคุณครับอากง ผมจะทำให้ได้ครับ"
! }# ]# m# H8 h, R* C9 p+ @

eg1

ขอบคุณครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.