ซ่อนไว้ในคำว่าเพื่อน ตอนที่ 2 คุณพ่อใจเกย์เร

Maximam

เย็นหลังจากเลิกเรียนทุกคนก็มารวมตัวพร้อมกันที่บ้านของต้นกล้า เพื่อเตรียมจัดฉอง
ต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่ 18.30 น.เมื่อทุกคนมาพร้อมปาร์ตี้ก็เริ่มต้นขึ้น 2 วงที่กำลัง
ทานมือค่ำอย่างมีความสุข กลุ่มพ่อ ต้นสัก สายลม คุณอ้วน ท่านผู้พันสมศักดิ์ และ
กลุ่มลูก ต้นกล้า สายฝน เจ๊ออย แนนซี่(สมชาย) แองจี้(อัปสร)

กลุ่มพ่อ
"เป็นไงครับ คุณสายลมน้ำจิ้มรสจัดไปไหม ทานได้เปล่า"
"ทานได้ครับ รสชาติกำลังดี คุณต้นสักนี่ทำอาหารเก่งนะครับเนี่ย"
"หมูกระทะ มันจะอร่อยหรือไม่อยู่ที่ 2 อย่างครับ อย่างแรกน้ำจิ้ม อย่างที่ 2 คนที่
ทานด้วย"

พ่อต้นสักพูดแบบนี้คุณอ้วนประธานหมู่บ้านและเป็นพ่อของออย จึงพูดขึ้นว่า...
"ว๊าาา ตายเเล้วท่านผู้พัน"
"ทำไมคุณอ้วน"
"เหมือนเรามาเป็นตัวประกอบฉาก"
"อ่อ .... เออใช่ ผมว่าเราทานเงียบๆดีกว่าเนอะ"
ทันใดนั้นสายลมพ่อของสายฝนจึงพูดขึ้นว่า....
"ประกอบฉากอะไรหละครับ ผมว่าคุณต้นสักคงจะพูดฮาตามประสาวงเหล้ามากกว่าครับ"
"เออ พูดถึงเหล้า ผมมีเหล้าบ๊วยทำไว้ปีกว่าละยังไม่ได้เปิดกิน ไหนๆก็ฉลองละต้องจัด"
"นั้นผมขอสละสิทธิ์นะครับ เดี๋ยวเช้าไปทำงานไม่ไหว"
สายลมพูดขึ้นอ้อมๆ เพื่อเป็นมารยาท เพราะเขานั้นแพ้สุรา แค่ได้กลิ่นก็ทำให้ผื่นแดง
ขึ้นตัวได้แต่ต้นสักจะตื้อรุนแรงจึงพยายามโน้มน้าว
"เป๊กเดียวไม่แรงครับ ดูคุณอ้วนกับท่านสิ เป็นไงครับ"
"อือ รสชาติดีนี่ หอมบ๊วย ว่าไหมท่าน"
"ใช่ ๆ คุณอ้วน แต่กลิ่นหนักอยู่นะ ลองสักนิดไหมคุณสายลม"
"เอ่อ.....คือ....."
"นะครับ นิดนึง"
พ่อต้นสักอ้อนซะขนาดนี้ พ่อสายลมก็อ่อนไหวแล้วหละสิ
"ครับ นั้นก็ได้นิดเดียวนะครับ"

เเละเมื่อเหล้าบ๊วยเข้าปาก สายลมก็เกิดการคลื้นไส้ หน้าแดง และก็มีผื่นแดงขึ้นใบหน้า
และก็ตามเเขน ขา จังหวะแก๊งลูกก็เดินมาเอาของเพิ่มจากที่กลุ่มพ่อ สายฝนจึงรีบวิ่ง
เข้าไปดูคุณพ่อสายลม
"คุณพ่อ คุณพ่อครับ คุณพ่อ"
"ฝน พ่อ พ่อหายใจไม่ออก พ่อ"
"สายฝนพ่อเราเป็นอะไร อย่าบอกนะว่า......"
"คุณพ่อแพ้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครับคุณลุง คุณพ่อคงจะเกรงใจเลยไม่กล้าบอกตรงๆ"
"โธ่ ไอ้กล้าไปเอายาแก้แพ้มา"
"ครับพ่อ นี่ครับ"
"คุณ คุณ กินยาแก้แพ้ก่อน"
"ขอบคุณครับ"

หลังจากกินยาแล้วสายลมก็หลับกลางอากาศทันที
"ดีนะเนี่ยที่กินแค่แบบจิบๆ ไม่งั้นต้องพาส่งโรงบาล"
"จริงคุณอ้วน สำคัญเลยนะเนี่ยพ่อเราควรบอกกันตรงๆ ว่าอะไรกินไม่ได้ อันตรายนะเนี่ย"
"ขอโทษคุณลุงทุกท่านนะครับที่ทำงานกร่อยเดี๋ยวผมพาคุณพ่อกลับบ้านก่อนนะครับ"

สายฝนพยายามประครองตัวพ่อขึ้น แต่สายฝนตัวเล็กกว่าพ่อ ต้นสักจึงพูดขึ้นว่า....
"ถ้าไม่ว่าอะไร ลุงพาพ่อเราไปนอนเอง"
"เออ....."
"หวงพ่อนะเรา ลุงสัญญาว่า....."
"ไม่ต้องสัญญาหรอกครับ ขอบคุณนะครับคุณลุง"
"นั้นเราก็นั่งกินกับไอ้กล้าเเละเพื่อนๆไปก่อน อนุญาตให้ค้างบ้านลุงได้"
"อ้าววว แบบนี้ไอ้กล้า เอ็งได้พ่อเพิ่มหรือเปล่าว่ะ"
"ลุงศักดิ์ก็พูดไป"

พ่อต้นสักอุ้มพ่อสายลมเข้ามาในบ้านและพาขึ้นไปที่ห้องนอน ทันทีที่วางตัวสายลมลง
บนเตียงต้นสักก็เกิดอาการร้อนรุ่มและใจเต้นเเรง โชคดีที่เขายังไม่ได้กินเหล้าเขาจึงพอที่
จะอยู่ดูเเลสายลมได้

ต้นสักเอากละลมังในน้ำและผ้าขนหนูเล็กมาเพื่อเช็ดตัว เขาเริ่มถอดเครื่องแบบข้าราชการ
ที่สายลมใส่อยู่ โดยเริ่มจากเสื้อ
"หือ ขาวจั๊วเลยหว่ะ ไม่ใสเสื้อซับด้วย ใต้สะดือมีขนรำไรหายลงไปในกาเกง วงแขน
เรียบเนียนแบบไม่มีขน ทำไมเรารู้สึกแปลก ๆ กับสายลมว่ะ หรือว่าเราจะเป็นเกย์"

ต้นสักพูดกับตัวเอง หลังจากถอดเสื้อออกเล้วต้นสักก็เริ่มเช็ดตัวให้สายลมที่หลับอยู่เพราะ
ฤทธิ์ยาแก้แพ้ ผื่นแดงขึ้นตามตัวเริ่มทุเลาลง จากนั้นต้นสักก็เริ่มปลดเข็มขัดและกางเกง
ของสายลมออก แต่ก็ยังไม่ทันถอดสายลมก็ละเมอขึ้นมาว่า....
"ไม่ ไม่ผมไม่ให้ลูกไป คุณไม่เหมาะกับคำว่าแม่ สายฝนต้องอยู่กับผม"
"สายลม สายลมครับ สายลม"
ต้นสักพยายามปลุก แต่สายลมก็ยังลละเมอต่อ...
"อย่าครับท่าน ผมไม่ใช่เกย์ ผมมีลูกมีเมียแล้ว ท่านอย่าทำแบบนี้กับผม ไม่ครับท่านอย่าา..."

สายลมละเมอหนักถึงขึ้นดิ้นหนี ด้วยเหตุการณ์อะไรบางอย่างที่ทำให้เขาต้องตกอยู่ในฝันร้าย
ต้นสักจึงดึงตัวสายลมเข้ามากอดเอาไว้
"ไม่ต้องกลัวนะคุณ ผมจะปกป้องคุณและสายฝนเอง เชื่อใจผมนะ"
"ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วย"
"สายลม สายลม สายลมครับ"
"หือ..เฮ้ยยยย คุณต้นกล้าคุณ....."
สายลมสะดุ้งตื่นขึ้นมาพบว่าเสื้อถูกถอดออก กางเกงถูกปลด และก็อยู่ในอ้อมกอดของคน
ที่เขาแอบชอบ ต้นกล้าจึงพูดขึ้นว่า....
"ผมจะเช็ดตัวให้คุณ แต่คุณตื่นก็ดีแล้วพอลุกไปอาบน้ำไหวไหม จะได้สบายตัว"
"ขอบคุณนะครับ แล้วสายฝนหละครับ"
"กินหมูกระทะอยู่ที่บ้านผม ไม่ต้องห่วงนะครับ"
"นั้นผมขอไปอาบน้ำก่อนนะครับ"
"เฮ้ยคุณพอไหวจริงไหมเนี่ย....มาผมพาคุณไปอาบดีกว่า"
"อย่าครับ ผม...... ผมเขินครับ"
"ได้ครับ แต่ไม่ต้องล็อกประตูนะเผื่อมีอะไรผมได้ช่วยได้"
"ครับ"

สายลมค่อย ๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ต้นสักแอบมองดูจากี่ประตูห้องน้ำที่ปิดไม่สนิททันทีที่
ผ้าขนหนูถูกถอดออกต้นสักก็เห็นเรือนร่างที่ขาวเนียนและไร้ขนอย่างกับผู้หญิง มีขนแค่
รำไรจากใต้สะดือลงมาที่งูเหลือมเผือกที่นอนสงบในพงหญ้าสีดำที่ขึ้นบาง ๆ เท่านั้น
"เฮ้ยคุณต้นสักเข้ามาทำไม"
"ให้ผมอาบให้นะ เอาตรงๆนะครับ ผมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไม ตั้งแต่เมียผมตายไป
ผมก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครนอกจากคุณ"
"ผมไม่ใช่คนที่บริสุทธิ์นะครับ"
"ผมก็มีราคีไม่ต่างจากคุณ ผมไม่รู้นะครับว่าที่คุณละเมอมันคืออะไร แต่ผมขอ ขอเปิดใจ
คบคุณได้ไหมสายลม"
"แทนคำตอบครับ ผมก็ชอบคุณต้นสักเหมือนกัน ถ้าคุณอยากลองผมก็ยอมเป็นหนู
ทดลองให้คุณ"
"สายลม"

สายลมจูบเข้าที่ปากของต้นสัก ต้นสักจึงโลมเร้า บีบก้นที่แน่นเด้งเต็มมือ พร้อมกับซุกไซร้
หน้าอกที่อวบนูนและดูดนมที่ตั้งเต้าจนสายลมอ่อนระทวย จากนั้นสายลมก็ก้มลงไปอมอนา
คอนด้ายักษ์ตัวใหญ่สีดำคลำจากการชักว่าวบ่อยของต้นสัก ต้นสักมองดูอย่างเสียวและมี
ความสุขมากที่สายลมไม่มีท่าทีรังเกียด
"สายลม"
"ครับ"
"ผมขอลอง ด้านหลังคุณได้ไหม"
"ไม่ได้ครับ เพิ่งทานมื้อเย็นมาผมไม่พร้อม"
"ก็ได้ นั้นคุณช่วยอมให้ผมเสร็จได้ไหม"
"ได้ครับ"
"โอ๊ยยยย โอ๊วววววโอ๊วววววว เสียวกว่าผู้หญิงอีกโอ๊ววววววววววววแตก แตกเเล้วววววววว"
หลังจากที่ต้นสักแตกก็จับตัวสายลมนั่งลงที่ชักโครกจากนั้นก็จัดการคุกเข่าตรงหน้าพร้อมอมให้
สายลมอย่างที่สายลมอมให้เขา งูเหลือมเผิดสีขาวเพราะไม่ค่อยใช้งาน หัวแดงออกชมพู
เส้นเลือดสีเขียวขึ้นปูดจนเห็นชัดแถมกลิ่นยังหอมสะอาดอีกด้วย งานนี้ จึงทำให้สายลมโดนต้นสัก
จับงูเหลือมเผือกรีดพิษไปถึง 2 น้ำจนเพลียและขึ้นเตียงหลับภายใต้อ้อมกอดของต้นสักอย่างไม่ดื้อ....

เช้าวันรุ่งขึ้น ต้นสักเดินกลับมาบ้านก็เจอเข้ากับลูกชายตัวแสบ
"ไงพ่อเดินสบายตัวมาแบนี้อย่าบอกนะว่า....."
"แก่แดดละ ไปเตรียมตัวไปเรียน และก็เอาสายฝนไปด้วยนะ"
"พ่อ ผมรู้สึกชอบสายฝนอะ เขาดูเป็นเกย์ที่ไม่แรดดีอ่ะ พ่อจะว่าไรไหมถ้าผมจะขอคบสายฝน"
"ถ้าสายฝนมันทำให้ต้นกล้าชุ่มฉ่ำเเละเติบโตได้ดี พ่อก็ไฟเขียว เพราะพ่อเองก็รู้สึกชอบสายลม
เหมือนกัน"
"เฮ้ยพ่อ เสือผู้หญิงแบบพ่อ อย่าใจเกย์เรแบบนี้ดิ"
"ทำไมว่ะ เองเอาลูก ส่วนพ่อ พ่อจัดการเอง"
"ดิวครับพ่อ"
"เออ ทำไรก็ให้เกียรติสายฝนด้วยนะเว้ย ไอ้ที่คุยๆอ่ะ เคลียร์ได้ก็เคลียร์ เคลียร์ไม่ได้ไม่ช่วยนะเว้ย"
"พ่อครับบบบบบบ"
"ไม่โว๊ยยย"

หลังจากที่ลูกของทั้งคู่ไปเรียน ต้นสักก็อาษาขับมอไซต์คู่ใจไปส่งสายลมถึงที่ทำงานเพราะสายลม
ไม่อยากลางานจึงต้องฝืนความเพลียจากการกินยาแก้แพ้และการโดนรีดน้ำมาทำงาน ระหว่างทาง
กลับบ้าน ต้นสักก็พยายามคิดถึงเรื่องที่สายลมละเมอเมื่อคืน เขาต้องรู้ให้ได้ว่าสายลมผ่านเรื่อง
อะไรมา และเขาจะเยียวยาจิตใจสายลมได้หรือไม่ต้องติดตามต่อนะครับ

MonkyDogy

ดีๆ ขอบคุณครับ

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

view99

ดีๆๆๆๆ

view99

ดีๆๆๆๆ

sirisa

ขอบคุณครับ

KritD

ขอบคุณครับ

venus32426169

ขอบคุณ

venus32426169

ขอบคุณ

dekllsj

ขอบคุณครับ

mikezoza2

ขอบคุณครับ

velde

ขอบคุณครับ

guwin001

ขอบคุณครับ

kai009

ขอบคุณครับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

tidchoo2

ขอบคุณมากนะครับ

xoman

ขอบคุณครับ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ