อาบัติ รักต้องห้ามของเราและนาย ตอนที่ 2

Maximam

หลายเดือนผ่านไป อธิปกับวัชระก็ดูสนิทสนมกันมากราวกับหนุ่มสาวที่มีใจรักมั่นต่อกัน

ทุกคนต่างรู้ว่าทั้งคู่มีใจภักดีต่อกัน ถึงแม้จเด็ดจะควบคุมคนงานไม่ให้พูดมากแต่เรื่องราวก็ไม่วายที่จะ
ไปถึงหูท่านเศรษฐี เพราะพวกชาวบ้านที่แอบเห็นได้นำความมาบอกเล่าท่านเศรษฐี จนกท่านเศรษฐี
8 N+ G) U4 m) @0 iต้องบุกมาที่ท่าเรือเอง

ทันทีที่ท่านเศรษฐีเข้ามาที่เรือนเล็ก....
"ไอ้จเด็ด ลูกกูอยู่ในนั้นใช่ไหม"
"ไม่ขอรับคุณชายออกไป..."
"พวกมึงจับไอ้จเด็ดไว้"
, a) z5 h& b! S# e8 I% i"อย่านะขอรับท่านเศรษฐี อย่าขอรับ"
เมื่อท่านเศรษฐีเปิดประตูเข้าไปก็พบอธิปนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของวัชระที่ไร้ซึ้งเสื้อผ้าปกปิดกายมีแต่
5 b1 r4 d* d4 Yผ้าแพรคลุมกายช่วงล่างของทั้งคู่เอาไว้....
"ไอ้ลูกชั่ว มึงทำอะไรกัน"
0 O8 q6 ^! a; W. W6 P, p
/ K4 {- X  ?  H4 d/ ]ทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ อธิปมองเห็นจเด็ดถูกจับตัวเอาไว้ก็รู้เเล้วว่าพ่อเขาบุกเข้ามาโดยไม่ทัน
ตั้งตัว เมื่อทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเสร็จ
8 x* O$ M+ v1 }, F5 w; V3 p" U7 p. w"มันเกิดอะไรขึ้นอธิป พ่อคาดหวังกับเอ็งมากนัก แต่เอ็งทำไมทำแบบนี้"
"คุณพ่อขอรับ ลูก...ลูกเป็นต้วนซิ่ว ลูกไม่ได้รักสตรี ลูกรักผู้ชาย"
( n9 ]5 _; G9 `7 F"ไอ้ลูกเวรมึง"
เพี๊ยะ ท่านเศรษฐีตบเข้าที่หน้าของวัชระอย่างจังจนมุมปากแตก เหตุก็เพราะวัชระเอาตัวเข้ามาปกป้อง
อธิปไม่ให้โดนพ่อตบ
"พี่ท่าน"
& P1 i1 w( C+ p8 t  |  ~4 h! U"กระผมไม่เป็นไรขอรับคุณอธิป"
"คุณพ่อขอรับ คุณพ่อทำแบบนี้มันเกินไปหรือไม่ขอรับ วัชระผู้นี้ก็เป็นคนดี ขยันทำงาน และทำงานดี
! F7 Z5 e& n% z2 i1 Y& jเสียด้วย"
"งานในหอนอนหละสิ"
- n6 d; X6 Z: d2 C3 V8 k/ U) u"คุณพ่อกำลังดูถูกลูกอยู่นะขอรับ"
"พวกมึง คุมตัวอธิปกับไอ้จเด็ดกลับเรือนใหญ่ อีก 7 วัน ข้าจะให้อธิปแต่งงานกับหนูโบตั๋น ลูกสาว
ของโกเซ็ง ส่วนมึงไอ้จับกัง มึงออกไปจากเรือนกูกูไล่มึงออก"
/ w8 O* m3 P. r3 K% A1 j2 M5 F"ไม่นะขอรับคุณพ่อ หากคุณพ่อไล่เขาไปลูกจักขอตายต่อหน้าคุณพ่อ"
- V0 U3 U- j7 D' g) G3 r( I" C"อธิป"
  v# b1 `. X+ h+ K"ลูกพูดจริงขอรับ ลูกรักวัชระ หากชาตินี้ไม่ได้เคียงคู่กัน ลูกก็มิขอมีคู่ตอดชีวิต"
- ?& u7 C, `9 X* x0 ]
; ]. @( ^5 f  v/ m$ V% kอธิปลั่นวาจาออกมาด้วยจิตที่ตั้งมั่นต่อรักของตน แต่ท่านเศรษฐีก็ไม่วางมือจับทั้งคู่แยกออกจากกัน
อธิปถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในหอนอน ส่วนจเด็ดก็โดนลงโทษให้ไปทำงานที่ครัวไม่ต้องมาดูแลอธิป
9 M) e! w/ u( T; p8 B) U2 ^2 Mส่วนวัชระก็ต้องกลับไปทำงานแบกหามตามเดิม
5 s8 o& k: _9 H4 `$ V) j
ในค่ำคืนข้างแรมที่พระจันทร์ไร้ซึ่งแสง วัชระแอบย่องเบาเข้ามาหาอธิปที่เรือนใหญ่โดยทั้งคู่แอบนัดเจอกัน
ที่ท่าน้ำ
"เป็นอย่างไรบ้างพี่ท่าน ดูคล้ำลงไปเยอะเลย"
"พี่หาเป็นอันใด ห่วงก็แต่อธิปของพี่"
0 G4 h2 d- R3 H5 ~: ~6 ?7 `# ?  |; K"พี่ท่าน ข้าจักหนี เราาทั้งสองหนีไปด้วยกันเถิดหนา"
) n$ c8 l/ a8 e+ ]$ o. T, i"ไม่ได้ พ่อของอธิปจะยิ่งเกลียดพี่เข้าไปมาขึ้น"
, v/ k5 D4 b! G9 J7 @* `"แต่ถ้าพี่ท่านไม่พาข้าหนี ข้าก็ต้องแต่งงานกับแม่นางโบตั๋นในอีกไม่กี่วัน"
9 m, ?/ |" u$ L) Z"อธิป คนเป็นลูกก็ต้องยอมทำเพื่อแทนคุณพ่อแม่มิใช่ฤๅ"
4 P& J/ f  f3 P: ]"หากพี่หมดรักข้าแล้วพี่ก็จงกลับไปเถิด อย่าได้เจอกันอีกเลย ชาตินี้ข้าจะมีพีเป็นคนรักเพียงคนเดียว"
0 n% G0 J* j* O1 G5 X" E2 Q"พี่ก็รักเจ้ายิ่งนักอธิป แต่ฐานะของพี่กับเจ้ามันต่างกันมากโขเหลือเกิน พี่จักเอาอะไรมาสู้"
"ก็ข้าบอกพี่ท่านเเล้วไง ว่าเราจักหนีไปด้วยกัน ทางเดียวที่จักทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างมมีสุข"
"นั้นให้พี่ได้เเจ้งลากับแม่ชีมารดาของพี่ก่อนได้ไหม รอพี่เถิดหนาเราจักไปด้วยกัน"
* L( u' o3 j+ ~
อธิปดีใจเป็นอย่างยิ่งที่จักได้หนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับวัชระ ในยามวิกาลแบบนี้ไร้ซึ่งคนผ่านไปมา ผู้คน
ในเรือนก็หลับนอนกันหมดเเล้ว อธิปปกับวัชระจึงร่วมรักกันที่ท่าน้ำ ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าขงทั้งคู่ได้ประกบ
แนบชิดกันอีกครั้ง ลีลารักอันเล่าร้อนของทั้งคู่ก็นำไฟกามมาสู่จิตของตน โดยที่ทั้งคู่ร่วมเสพสุขกันอย่าง
8 q+ Y. l8 r6 v9 Dมีความสุข ไม่ช้าวัชระก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของอธิปจนอิ่มเอม ทั้งคู่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วแยกย้าย
+ e4 O' `4 J6 O
เช้าวันรุ่งขึ้น อธิปเตรียมวางแผนการหนี้โดยมีจเด็ดร่วมทางด้วย วัชระรีบไปหาแม่ชีมารดาที่วัดเพื่อลา
* {4 h- l( V7 V3 e! w" ~แต่เช้านี้เป็นเช้าวันพระชาวบ้านต่างมาทำบุญตักบาตรฟังธรรมอย่างมีความสุข ไม่เว้นแม่แต่ท่านเศรษฐี
เมื่อพระขึ้นธรรมมาตย์เทศน์ วัชระก็ได้มีโอกาศฟังธรรมและรู้สึกสนใจที่จะศึกษาธธรรมะโดยลืมคิดไปว่า
! H$ }6 m9 ~1 w& w7 ^* uวันนี้เขาจะต้องพาอธิปหนีไปด้วยกัน
8 L& D( ^- s+ l- O1 u"ดูนั่นสิเจ้าค่ะคุณลุง"
"อะไรหรือแม่หนูโบตั๋น"
( F3 g4 L! n7 l8 E% Z, _5 |: U3 L( p/ Q"ชายผู้นั้นดูท่าทางจักสนใจในธรรมนะเจ้าค่ะ ตั้งใจฟังและมีการสนทนาธรรมกับหลวงตาด้วย"
เศรษฐีหันไปดูก็พบว่าชายคนนั้นคือวัชระ ท่านเศรษฐีจึงคิดการอะไรได้บางอย่าง

3 _, `3 i! p5 l7 C2 f# P! o" t; n"ไอ้วัชระ"
: g8 H+ n: f& u( q3 T"ขอรับนายท่าน"
"เอ็งรักลูกข้าจริงหรือไม่"
"จริงขอรับ กระผมรักคุณอธิปมากขอรับ"
"ดี แล้วเอ็งได้บวชเรียนให้แม่เอ็งหรือยัง"
3 m4 o/ M0 C, @6 h+ M8 H, m"ยังขอรับ"
"ว่ะ ไอ้นี่ ยังมิได้บวชเรียนแล้วจะมีเย้ามีเรือนได้อย่างไร ข้ามิยอมยกอธิปให้เอ็งหรอก ถ้าเอ็งรักลูกข้าจริง
; n" u5 m4 j; A; z* I( l5 Sเอ็งก็ต้องออกบวช สึกมาค่อยมาขอลูกข้า"
"ท่าน ท่านพูดจริงหรือขอรับ"
"จริงสิว่ะ ดูท่าทางเอ็งก็สนใจในพระธรรม บวชเรียนสึกออกมาจะได้นำหลักธรรมมาใช้ครองเรือน"
7 D* R. k" u/ I! {/ K8 @) @"ได้ขอรับ แม่ชีครับ ลูกจักขอบวชทดแทนคุณและศึกษาธรรม แม่ชี....."
แม่ชีกำลังจะเตือนลูกชายแต่ก็ไม่ทันการ ท่านเศรษฐีพูดแทรกขึ้นมาว่า.....
"แม่ชี ท่านเองก็อยู่ในศีลธรรม ท่านก็เป็นแม่ ข้าก็เป็นพ่อ เราต่างก็รู้ความหมายดีนะ"
"วางใจเถิดท่านเศรษฐี ข้าจะให้ลูกอยู่ในกรอบแห่งธรรมเเละวัฏจักรชีวิต ขอท่านอย่าได้กังวล"
: A! e$ d1 Q- ]5 @7 S6 @3 k"ข้าขอขอบใจแม่ชียิ่งนัก"

( Q" l4 y+ H" M* qท่านเศรษฐีได้ให้คนดูดวงชะตาของวัชระพบว่า วัชระมีดวงที่จะเข้าถึงพระธรรมและสำเร็จมรรคผลหากได้บวช
4 H% h4 v& b- ^% }5 Vก็จะบวชไม่ยอมสึก ท่านเศรษฐีจึงหว่านล้อมดดยเอาความซื่อของวัชระเข้ามาครอบงำจนในที่สุดวัชระ
ก็ตัดสินใจที่จะบวช
9 g8 o' a, V! E
* X  i2 u1 Y( Xอธิปที่รอเวลา รอแล้วรอเล่าวัชระก็ไม่มาสักทีจนกระทั้งพ่อกลับมาถึงเรือน ท่านเศรษฐีทำตัวปกติไม่ได้
# ?0 P8 H  P6 P/ q2 \( _+ ?บอกความอันใดแกอธิป จนกระทั้ง 3 วันผ่านไปวัชระก็ยังไม่มาพาอธิปหนี
8 ^7 V. c; x+ |  X+ [$ b"แย่แล้วขอรับคุณชาย"
- m- q  v  O, r  L* n* g"มีอันใดพี่จเด็ด"
$ \  M3 B7 x) p"วัชระ กำลังจะเข้าบรรพชาตอนนี้ได้ข่าวว่ากำลังปลงผม คุณชายจักทำการใดก็รีบเถิดขอรับ"
"ไม่ ไม่นะ วัชระจะบวชไม่ได้"
$ x% c% s9 m7 `+ T  c
อธิปรีบไปที่วัดโดยไม่สนคำห้ามปรามของพ่อ อธิปวิ่งด้วยเท้าเปล่าจนเท้าเป็นแผลเพื่อมาให้ทันแต่เมื่อมาถึง
. Q" {0 d# @9 d/ k& g4 mหัวใจของอธิปก็แทบแหลกสลายเมื่อพระที่ออกจากโบสถ์ คือพระวัชระ ที่บรรพชาเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
3 L: Q" J' o  X# e# T( A. p6 f( T: q"ท่านพี่ ท่านทำแบบนี้ทำไม"
"เจริญพรโยม อาตมาขอโทษที่ต้องทำแบบนี้"
' w6 M& U" `6 Z"หลวงพี่หารักข้าเเล้วฤๅ"
"รักสิโยม แต่เป็นรักและเมตตาที่ภิกษุพึงมีต่อสรรพสัตว์บนโลก หาใช่รักในกามราคะ"
  g7 u9 D3 m+ w. \, E( Q"ทำไม ทำไมท่านต้องทิ้งข้าไปแบบนี้ ฆ่าข้าให้ตายยังดีเสียกว่า"
/ K; H: B5 m  C2 c"นี่เท้าของโยมมีเลือดออกนี่ เหตุใดมิใส่รองเท้าเล่า"
8 S, P. g6 h* O; q"หลวงพี่ ท่านสึกได้ไหม ท่านรักข้าไหม"
"อาตมาสึกไม่ได้หรอกตอนนี้ บุญคุณของพ่อแม่ยิ่งใหญ่มากนัก ส่วนโยมก็คือคนที่อาตมาอยากให้หลุดพ้น
จากบ่วงแห่งทุกข์ มองเห็นธรรม อย่างที่อาตมาได้เห็น"
"ไม่ ไม่จริงท่านโกหก ท่านหลอกตัวเองทำไม ท่านรักข้า ข้าก็รักท่าน เราอยู่ด้วยกันได้"
% G' t& `& a4 `( L"ไม่ได้โยม มันอาบัติ อาตมาเป็นพระ จิตของโยมตอนนี้กำลังโกรธเคืองอาตมา อโหสิกรรมเถิดหนา
; o: R: f9 r7 E0 aจักได้มีสุข"
- s' Z! l  w& W; {7 ^. P"ไม่ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น ท่านคือความสุขของข้า ข้าจะทำให้ท่านต้องสึกให้ได้"

อธิปเกิดแรงโทสะ จึงเข้าไปหมายจะกอด หอม จูบ พระวัชระแต่แล้วก็ไม่สามารถทำได้เพราะแค่เพียง
ปลายนิ้วที่เข้าใกล้พระวัชระ อธิปก็ร้อนลุ้มดังโดนไฟในนรกแผดเผา อธิปพยายามเท่าไหร่ก็ถูกความ
- Q! P8 Q$ d. H! K- R0 j# Dร้อนทำร้ายจนต้องถอยห่างมิต่างจากธิดาพญามารที่เข้ามาก่อกวนพระพุทธเจ้า เวทนายิ่งนักอธิปร้องไห้
5 C0 ~% H, j3 }( x1 Qราวจะขาดใจ ร้องไห้จนสลบไปต่อหน้าพระวัชระ พระวัชระประครองร่างไว้ไม่ให้ล้มลงพื้นก่อนจะอุ้มไปที่
) O9 c2 m9 f5 n1 }) w% tศาลาที่ไไม่ใช่กุฏิหรือลับตา พระวัชระกระทำการล้างแผลที่เท้าพร้อมใส่ยาให้ จากนั้นก็ให้จเด็ดคอย
3 y. q; Z+ z& [& u0 pดูแล จเด็ดจึงถามพระวัชระว่า....
  p, h8 }* K- s3 x"ท่านออกบวชเพราะอะไร แจ้งข้าเถิด"
"โยม อาตมาเข้าใจดีว่าโยมอธิปรักอาตมามาก ที่แรกอาตมาตั้งใจจะบวชเพื่อศึกษาธรรมและแทน
บุญคุณพ่อแม่ แต่พออาตมาได้นั่งสมาธิ ได้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ นานา อาตมาก็เข้าใจชีวิต
8 E5 `, i7 u% _, M  b6 X, cที่เป็นอยู่มากขึ้น ความสุขที่แท้จริงคือการหลุดพ้น"
' A( C. r3 d, O; K, h5 q3 s"แล้วคุณชายของข้าหละ คุณชายรักท่านมากนะขอรับ วางแผนหนีเพื่อจะไปมีความสุขกับท่านแต่
ท่านเลือกที่จะไม่ใยดีและหนีออกบวชแบบนี้หรือที่ท่านตอยแทนความรักเจ้านายข้า"
4 Z5 {1 D5 y* l* e! Z. z' D"โยม โยมก็รู้ดีว่าท่านเศรษฐีอิทธิพลมากมีขนาดไหน ต่อให้อาตมาพาโยมอธิปหนี้ไปก็ใช้ว่าโยมพ่อ
  e* i0 j; H6 x# Gของอธิปจะตามหาพวกเราไม่เจอ อยู่แบบต้องหลบต้องซ่อนมันมีความสุขจจริงฤๅ อาตมาทนเห็น
คนรักของอาตมาต้องมาลำบากเพราะอาตมาไม่ได้หรอกโยม อาตมาต้องเตรียมฉันเพลแล้วหนา
" _) O, k" C- i: n6 N* b- Aฝากโยมดูแลอธิปด้วย หากฝื้นก็พากลับบ้านไปพักเสีย"
"ขอรับ สาธุขอรับพระคุณท่าน"
' o- Y1 a! P- g' |อธิปที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดก็พอเข้าใจเรื่องราวแต่ก็แกล้งหลับเพื่อไม่ให้พระรู้ว่าเขาตื่นแล้ว ดูท่า
3 \6 d. t/ K# ]- X  }6 P5 _งานนี้อธิปจะแก้เกมส์ที่ท่านเศรษฐีวางไว้อย่างไร ติดตามต่อในตอนที่ 3 นะครับ

i_kub

ขอบคุณครับ

windy1980

สนุกนะ

ฮารุ

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xoman

ขอบคุณ​ครับ​

chadew

แปชกดีครับ555

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

kaki

อ้าวหนีไปบวชซะแล้ว

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณ

Anavin

pttn1997

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

Windy00

ขอบคุณ
& N0 L% R3 P. }; e; r+ O1 ^

pai_2552

ขอบคุณครับ

Drm0629

ติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.