อาบัติ รักต้องห้ามของเราและนาย ตอนที่ 2

Maximam

หลายเดือนผ่านไป อธิปกับวัชระก็ดูสนิทสนมกันมากราวกับหนุ่มสาวที่มีใจรักมั่นต่อกัน

- }) g$ x9 k- o, q$ Hทุกคนต่างรู้ว่าทั้งคู่มีใจภักดีต่อกัน ถึงแม้จเด็ดจะควบคุมคนงานไม่ให้พูดมากแต่เรื่องราวก็ไม่วายที่จะ
ไปถึงหูท่านเศรษฐี เพราะพวกชาวบ้านที่แอบเห็นได้นำความมาบอกเล่าท่านเศรษฐี จนกท่านเศรษฐี
ต้องบุกมาที่ท่าเรือเอง
1 Y8 T6 m0 W  H% o5 o( u: U; W
ทันทีที่ท่านเศรษฐีเข้ามาที่เรือนเล็ก....
( h' ~$ c. X+ s3 f  |"ไอ้จเด็ด ลูกกูอยู่ในนั้นใช่ไหม"
"ไม่ขอรับคุณชายออกไป..."
"พวกมึงจับไอ้จเด็ดไว้"
"อย่านะขอรับท่านเศรษฐี อย่าขอรับ"
เมื่อท่านเศรษฐีเปิดประตูเข้าไปก็พบอธิปนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของวัชระที่ไร้ซึ้งเสื้อผ้าปกปิดกายมีแต่
$ g! f7 k5 {! l8 h0 Wผ้าแพรคลุมกายช่วงล่างของทั้งคู่เอาไว้....
$ e- O2 t4 C5 p+ |- M) D"ไอ้ลูกชั่ว มึงทำอะไรกัน"

ทั้งคู่ต่างลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ อธิปมองเห็นจเด็ดถูกจับตัวเอาไว้ก็รู้เเล้วว่าพ่อเขาบุกเข้ามาโดยไม่ทัน
- X: U6 R/ P+ Vตั้งตัว เมื่อทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าเสร็จ
"มันเกิดอะไรขึ้นอธิป พ่อคาดหวังกับเอ็งมากนัก แต่เอ็งทำไมทำแบบนี้"
9 L2 j, T  X9 m"คุณพ่อขอรับ ลูก...ลูกเป็นต้วนซิ่ว ลูกไม่ได้รักสตรี ลูกรักผู้ชาย"
"ไอ้ลูกเวรมึง"
เพี๊ยะ ท่านเศรษฐีตบเข้าที่หน้าของวัชระอย่างจังจนมุมปากแตก เหตุก็เพราะวัชระเอาตัวเข้ามาปกป้อง
อธิปไม่ให้โดนพ่อตบ
* |8 i6 \+ k) T2 Y"พี่ท่าน"
; s9 }$ |; j. A( Y5 z. \& {4 n"กระผมไม่เป็นไรขอรับคุณอธิป"
3 Y  y6 Q# ]4 l& V" H. C2 y% S* J"คุณพ่อขอรับ คุณพ่อทำแบบนี้มันเกินไปหรือไม่ขอรับ วัชระผู้นี้ก็เป็นคนดี ขยันทำงาน และทำงานดี
1 n7 r$ ^. G$ c# Hเสียด้วย"
"งานในหอนอนหละสิ"
) L* |! n& a! x; w+ m: c; ^$ ]"คุณพ่อกำลังดูถูกลูกอยู่นะขอรับ"
"พวกมึง คุมตัวอธิปกับไอ้จเด็ดกลับเรือนใหญ่ อีก 7 วัน ข้าจะให้อธิปแต่งงานกับหนูโบตั๋น ลูกสาว
( ]; f6 Q0 M0 Yของโกเซ็ง ส่วนมึงไอ้จับกัง มึงออกไปจากเรือนกูกูไล่มึงออก"
"ไม่นะขอรับคุณพ่อ หากคุณพ่อไล่เขาไปลูกจักขอตายต่อหน้าคุณพ่อ"
  p; {3 G3 q/ v1 d"อธิป"
"ลูกพูดจริงขอรับ ลูกรักวัชระ หากชาตินี้ไม่ได้เคียงคู่กัน ลูกก็มิขอมีคู่ตอดชีวิต"

อธิปลั่นวาจาออกมาด้วยจิตที่ตั้งมั่นต่อรักของตน แต่ท่านเศรษฐีก็ไม่วางมือจับทั้งคู่แยกออกจากกัน
อธิปถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในหอนอน ส่วนจเด็ดก็โดนลงโทษให้ไปทำงานที่ครัวไม่ต้องมาดูแลอธิป
ส่วนวัชระก็ต้องกลับไปทำงานแบกหามตามเดิม
3 X" S/ b! Z- x5 E3 c9 E
ในค่ำคืนข้างแรมที่พระจันทร์ไร้ซึ่งแสง วัชระแอบย่องเบาเข้ามาหาอธิปที่เรือนใหญ่โดยทั้งคู่แอบนัดเจอกัน
' t. ^+ F8 G5 `; |" e1 a; w3 l0 Vที่ท่าน้ำ
% k/ Z3 \; k( S+ ~  `5 u"เป็นอย่างไรบ้างพี่ท่าน ดูคล้ำลงไปเยอะเลย"
1 h, K  c0 F6 W( c* q; |"พี่หาเป็นอันใด ห่วงก็แต่อธิปของพี่"
"พี่ท่าน ข้าจักหนี เราาทั้งสองหนีไปด้วยกันเถิดหนา"
"ไม่ได้ พ่อของอธิปจะยิ่งเกลียดพี่เข้าไปมาขึ้น"
9 V) I9 X0 l' K) u: r. s6 k"แต่ถ้าพี่ท่านไม่พาข้าหนี ข้าก็ต้องแต่งงานกับแม่นางโบตั๋นในอีกไม่กี่วัน"
"อธิป คนเป็นลูกก็ต้องยอมทำเพื่อแทนคุณพ่อแม่มิใช่ฤๅ"
"หากพี่หมดรักข้าแล้วพี่ก็จงกลับไปเถิด อย่าได้เจอกันอีกเลย ชาตินี้ข้าจะมีพีเป็นคนรักเพียงคนเดียว"
; D) g% V* ^* _. @"พี่ก็รักเจ้ายิ่งนักอธิป แต่ฐานะของพี่กับเจ้ามันต่างกันมากโขเหลือเกิน พี่จักเอาอะไรมาสู้"
"ก็ข้าบอกพี่ท่านเเล้วไง ว่าเราจักหนีไปด้วยกัน ทางเดียวที่จักทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างมมีสุข"
3 W$ i' T% k. y" T4 ^* Z4 v"นั้นให้พี่ได้เเจ้งลากับแม่ชีมารดาของพี่ก่อนได้ไหม รอพี่เถิดหนาเราจักไปด้วยกัน"
- \! J* k$ q8 [8 w
. [! x6 ~5 ]5 ]+ b5 O) n  Aอธิปดีใจเป็นอย่างยิ่งที่จักได้หนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับวัชระ ในยามวิกาลแบบนี้ไร้ซึ่งคนผ่านไปมา ผู้คน
4 R+ y; K  r; M. ]ในเรือนก็หลับนอนกันหมดเเล้ว อธิปปกับวัชระจึงร่วมรักกันที่ท่าน้ำ ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าขงทั้งคู่ได้ประกบ
แนบชิดกันอีกครั้ง ลีลารักอันเล่าร้อนของทั้งคู่ก็นำไฟกามมาสู่จิตของตน โดยที่ทั้งคู่ร่วมเสพสุขกันอย่าง
มีความสุข ไม่ช้าวัชระก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของอธิปจนอิ่มเอม ทั้งคู่รีบใส่เสื้อผ้าแล้วแยกย้าย

8 H$ {' x, m! W; F8 s7 L  v9 Hเช้าวันรุ่งขึ้น อธิปเตรียมวางแผนการหนี้โดยมีจเด็ดร่วมทางด้วย วัชระรีบไปหาแม่ชีมารดาที่วัดเพื่อลา
แต่เช้านี้เป็นเช้าวันพระชาวบ้านต่างมาทำบุญตักบาตรฟังธรรมอย่างมีความสุข ไม่เว้นแม่แต่ท่านเศรษฐี
เมื่อพระขึ้นธรรมมาตย์เทศน์ วัชระก็ได้มีโอกาศฟังธรรมและรู้สึกสนใจที่จะศึกษาธธรรมะโดยลืมคิดไปว่า
8 I: W$ m8 F5 @# x! Lวันนี้เขาจะต้องพาอธิปหนีไปด้วยกัน
  v; p# g1 U1 z* l"ดูนั่นสิเจ้าค่ะคุณลุง"
"อะไรหรือแม่หนูโบตั๋น"
"ชายผู้นั้นดูท่าทางจักสนใจในธรรมนะเจ้าค่ะ ตั้งใจฟังและมีการสนทนาธรรมกับหลวงตาด้วย"
. x  q) P' S( @( ^- g. g2 Uเศรษฐีหันไปดูก็พบว่าชายคนนั้นคือวัชระ ท่านเศรษฐีจึงคิดการอะไรได้บางอย่าง

8 J- O% L! a- z9 \! l9 d  k) G( t"ไอ้วัชระ"
( c% `8 k2 B: l: G& `; v- x& F"ขอรับนายท่าน"
"เอ็งรักลูกข้าจริงหรือไม่"
8 ^7 S( N5 s, G4 \  `& V3 p1 s- L! w; M"จริงขอรับ กระผมรักคุณอธิปมากขอรับ"
8 ]8 @7 D$ H5 y3 ^" f/ e"ดี แล้วเอ็งได้บวชเรียนให้แม่เอ็งหรือยัง"
+ D& E3 x4 H4 @" ]8 K" Q' e: u"ยังขอรับ"
"ว่ะ ไอ้นี่ ยังมิได้บวชเรียนแล้วจะมีเย้ามีเรือนได้อย่างไร ข้ามิยอมยกอธิปให้เอ็งหรอก ถ้าเอ็งรักลูกข้าจริง
8 y$ R8 z, Q- q& C4 Jเอ็งก็ต้องออกบวช สึกมาค่อยมาขอลูกข้า"
1 _: y2 m4 i, T0 U' ~- b"ท่าน ท่านพูดจริงหรือขอรับ"
"จริงสิว่ะ ดูท่าทางเอ็งก็สนใจในพระธรรม บวชเรียนสึกออกมาจะได้นำหลักธรรมมาใช้ครองเรือน"
/ F( D" T+ y1 q. U# B  G"ได้ขอรับ แม่ชีครับ ลูกจักขอบวชทดแทนคุณและศึกษาธรรม แม่ชี....."
8 }2 j! Q+ K( Y! W7 u$ pแม่ชีกำลังจะเตือนลูกชายแต่ก็ไม่ทันการ ท่านเศรษฐีพูดแทรกขึ้นมาว่า.....
"แม่ชี ท่านเองก็อยู่ในศีลธรรม ท่านก็เป็นแม่ ข้าก็เป็นพ่อ เราต่างก็รู้ความหมายดีนะ"
"วางใจเถิดท่านเศรษฐี ข้าจะให้ลูกอยู่ในกรอบแห่งธรรมเเละวัฏจักรชีวิต ขอท่านอย่าได้กังวล"
"ข้าขอขอบใจแม่ชียิ่งนัก"
0 H! D' q; z3 B. d. l* H
ท่านเศรษฐีได้ให้คนดูดวงชะตาของวัชระพบว่า วัชระมีดวงที่จะเข้าถึงพระธรรมและสำเร็จมรรคผลหากได้บวช
ก็จะบวชไม่ยอมสึก ท่านเศรษฐีจึงหว่านล้อมดดยเอาความซื่อของวัชระเข้ามาครอบงำจนในที่สุดวัชระ
ก็ตัดสินใจที่จะบวช

อธิปที่รอเวลา รอแล้วรอเล่าวัชระก็ไม่มาสักทีจนกระทั้งพ่อกลับมาถึงเรือน ท่านเศรษฐีทำตัวปกติไม่ได้
! N8 t, }/ z' L: z6 Q' ?3 w/ Pบอกความอันใดแกอธิป จนกระทั้ง 3 วันผ่านไปวัชระก็ยังไม่มาพาอธิปหนี
0 @* Q0 ?+ `! R: g6 s7 C"แย่แล้วขอรับคุณชาย"
"มีอันใดพี่จเด็ด"
"วัชระ กำลังจะเข้าบรรพชาตอนนี้ได้ข่าวว่ากำลังปลงผม คุณชายจักทำการใดก็รีบเถิดขอรับ"
"ไม่ ไม่นะ วัชระจะบวชไม่ได้"
( ~) F4 [- l; q5 i# c# r' ^
อธิปรีบไปที่วัดโดยไม่สนคำห้ามปรามของพ่อ อธิปวิ่งด้วยเท้าเปล่าจนเท้าเป็นแผลเพื่อมาให้ทันแต่เมื่อมาถึง
3 k' ]1 [( g6 S8 G" p+ x8 Nหัวใจของอธิปก็แทบแหลกสลายเมื่อพระที่ออกจากโบสถ์ คือพระวัชระ ที่บรรพชาเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
"ท่านพี่ ท่านทำแบบนี้ทำไม"
1 T: Q# _2 \  o"เจริญพรโยม อาตมาขอโทษที่ต้องทำแบบนี้"
"หลวงพี่หารักข้าเเล้วฤๅ"
"รักสิโยม แต่เป็นรักและเมตตาที่ภิกษุพึงมีต่อสรรพสัตว์บนโลก หาใช่รักในกามราคะ"
"ทำไม ทำไมท่านต้องทิ้งข้าไปแบบนี้ ฆ่าข้าให้ตายยังดีเสียกว่า"
"นี่เท้าของโยมมีเลือดออกนี่ เหตุใดมิใส่รองเท้าเล่า"
"หลวงพี่ ท่านสึกได้ไหม ท่านรักข้าไหม"
, y* S* y# u, M"อาตมาสึกไม่ได้หรอกตอนนี้ บุญคุณของพ่อแม่ยิ่งใหญ่มากนัก ส่วนโยมก็คือคนที่อาตมาอยากให้หลุดพ้น
จากบ่วงแห่งทุกข์ มองเห็นธรรม อย่างที่อาตมาได้เห็น"
; u. `* A3 v6 ?"ไม่ ไม่จริงท่านโกหก ท่านหลอกตัวเองทำไม ท่านรักข้า ข้าก็รักท่าน เราอยู่ด้วยกันได้"
"ไม่ได้โยม มันอาบัติ อาตมาเป็นพระ จิตของโยมตอนนี้กำลังโกรธเคืองอาตมา อโหสิกรรมเถิดหนา
จักได้มีสุข"
"ไม่ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น ท่านคือความสุขของข้า ข้าจะทำให้ท่านต้องสึกให้ได้"
  A3 }5 V. B% `( W! ]4 W4 f
อธิปเกิดแรงโทสะ จึงเข้าไปหมายจะกอด หอม จูบ พระวัชระแต่แล้วก็ไม่สามารถทำได้เพราะแค่เพียง
ปลายนิ้วที่เข้าใกล้พระวัชระ อธิปก็ร้อนลุ้มดังโดนไฟในนรกแผดเผา อธิปพยายามเท่าไหร่ก็ถูกความ
' W3 W. f5 N1 \8 e, v% |ร้อนทำร้ายจนต้องถอยห่างมิต่างจากธิดาพญามารที่เข้ามาก่อกวนพระพุทธเจ้า เวทนายิ่งนักอธิปร้องไห้
; e8 @) b( E4 Z: }3 \/ q7 vราวจะขาดใจ ร้องไห้จนสลบไปต่อหน้าพระวัชระ พระวัชระประครองร่างไว้ไม่ให้ล้มลงพื้นก่อนจะอุ้มไปที่
; y! J3 l! z: ?8 ?ศาลาที่ไไม่ใช่กุฏิหรือลับตา พระวัชระกระทำการล้างแผลที่เท้าพร้อมใส่ยาให้ จากนั้นก็ให้จเด็ดคอย
$ q3 x0 X) {# Mดูแล จเด็ดจึงถามพระวัชระว่า....
"ท่านออกบวชเพราะอะไร แจ้งข้าเถิด"
"โยม อาตมาเข้าใจดีว่าโยมอธิปรักอาตมามาก ที่แรกอาตมาตั้งใจจะบวชเพื่อศึกษาธรรมและแทน
+ y4 [' y& M  M9 s3 R2 W7 nบุญคุณพ่อแม่ แต่พออาตมาได้นั่งสมาธิ ได้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ นานา อาตมาก็เข้าใจชีวิต
) q* t! i$ R4 xที่เป็นอยู่มากขึ้น ความสุขที่แท้จริงคือการหลุดพ้น"
"แล้วคุณชายของข้าหละ คุณชายรักท่านมากนะขอรับ วางแผนหนีเพื่อจะไปมีความสุขกับท่านแต่
ท่านเลือกที่จะไม่ใยดีและหนีออกบวชแบบนี้หรือที่ท่านตอยแทนความรักเจ้านายข้า"
"โยม โยมก็รู้ดีว่าท่านเศรษฐีอิทธิพลมากมีขนาดไหน ต่อให้อาตมาพาโยมอธิปหนี้ไปก็ใช้ว่าโยมพ่อ
* w( ?! Q  A; qของอธิปจะตามหาพวกเราไม่เจอ อยู่แบบต้องหลบต้องซ่อนมันมีความสุขจจริงฤๅ อาตมาทนเห็น
- U7 w, y1 g1 u8 ^1 r& Oคนรักของอาตมาต้องมาลำบากเพราะอาตมาไม่ได้หรอกโยม อาตมาต้องเตรียมฉันเพลแล้วหนา
ฝากโยมดูแลอธิปด้วย หากฝื้นก็พากลับบ้านไปพักเสีย"
% }5 s9 L- r) K* w; n"ขอรับ สาธุขอรับพระคุณท่าน"
อธิปที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดก็พอเข้าใจเรื่องราวแต่ก็แกล้งหลับเพื่อไม่ให้พระรู้ว่าเขาตื่นแล้ว ดูท่า
งานนี้อธิปจะแก้เกมส์ที่ท่านเศรษฐีวางไว้อย่างไร ติดตามต่อในตอนที่ 3 นะครับ
6 `* M( H7 E7 k' W: b1 |
; o/ u3 [$ p2 S* e' ?( w9 [

i_kub

ขอบคุณครับ

windy1980

สนุกนะ

ฮารุ

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

xoman

ขอบคุณ​ครับ​

chadew

แปชกดีครับ555

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

kaki

อ้าวหนีไปบวชซะแล้ว

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณ

Anavin

pttn1997

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

Windy00

ขอบคุณ
+ P4 \  d" t* W7 [

pai_2552

ขอบคุณครับ

Drm0629

ติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.