8 U4 a* e: E1 s& J, U{:4_102:} รีบกลับมาต่อกันดีกว่าเพราะว่า เสียวหมู่ของจริงกำลังจะเริ่มแล้ว$ v% e; x4 v+ ^1 D
% Z( _: c$ ~1 E
2 D+ z3 U7 T. g% G1 R
1 H$ N, f6 O- W% c% Nตอนที่ 8 แผนร้ายของเสือเฒ่า
% r1 m2 D M- Q0 m
“แล้วอา...ตอบเขาไปอย่างไรบ้าง”
3 {- I2 F. o- [! S6 E" Y! X
“ยังไม่ได้ตอบรับอะไรเลย...เขาขู่อาว่าต้องไปพบตามนัดให้ได้ และยังบอกว่าหลังคืนเกิดเหตุเขาได้ไปหาหมอ เพราะรู้สึกเจ็บระบมตรงทวารหนัก นั่งแทบไม่ได้ หมอจึงตรวจเช็คอย่างละเอียด แล้วกำชับเขาให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง อย่าหนักหน่วงและรุนแรงเกินไป”
+ N/ x/ b* Z' o5 a/ \ @! {$ C$ L: V
“ตายห่า..! แย่ละสิคราวนี้ เขาบอกอะไรอีกหรือเปล่า” 6 q; ?8 N, g: y$ R+ f3 m: r n
“เขาบอกว่า ได้เก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกิดในคืนนั้นไว้หมด ไม่ว่าจะเป็นคราบน้ำเชื้อของอาและภู ขนเพชรที่หล่นเกลี่ยกลาดเต็มไปหมด พร้อมกับใบรับรองแพทย์ว่าเขาโดนสวนทวารมา....ทำอย่างไรดีภู อาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว คืนนี้ต้องไปพบเขากับทนายความให้ได้เสียด้วย”
4 l7 c# b3 C L! g- R3 ]$ n6 N
“ใจเย็น ๆ ครับอากร น่าจะมีการตกลงกันได้ โดยไม่ให้เรื่องถึงโรง ถึงศาล” / c# {: P) }8 A( h) H% X1 Z
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว ปลอบโยนชายสูงวัยไป แต่ตนเองก็ยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะแก้ไขอย่างไร เพราะหากมันเป็นความจริงตามที่อากรบอกมา หนักแน่ ๆ หลักฐานครบแน่นหนาขนาดนั้น ( _. H2 R9 S1 _- \. [; `/ G8 K
“ว่าไงภู..ฟังอาอยู่หรือเปล่า” ' C* `1 X: @) N) D9 ?
“ฟังสิ...เพราะอาแท้ ๆ เลย”
! R2 f8 R9 s$ K2 y9 U# P
“อย่าพึ่งมาโทษกันเองสิที่รัก” 5 p: V8 H" p( w& U' }5 _, J' f9 F
“ที่รัก...ห่าเหวอะไรกัน กำลังจะพากันไปเข้าชังเตอยู่แล้วนี่ คงดีใจจนเนื้อเต้นละสิ จะได้ไปเจอลูกน้องสุดที่รักในคุก คราวนี้ได้เย็ดกันสนั่นคุกแน่...”
8 C& i8 U' a( [/ Q$ @6 H* W* d- N8 H
เขาตอบกลับอยากประชดประชัด
x" o' Z% N2 a( Q7 \$ m
“ช่วยอาคิดหน่อยสิ...อาคิดไม่ออกจริง ๆ มันมืดแปดด้านไปหมดเลยภู.....”
* @8 p Y7 @4 _( j+ A( |
“อย่าเพิ่งตกใจอะไรมาก มันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ ว่าแต่ทนายความเขาเป็นคนไทยหรือต่างชาติ”
: O" o: o0 x# V8 h. f
“คนไทยสองคนเลย”
4 d( f$ W$ H( I# g6 b' k3 C
“เอาล่ะ ..น่าจะคุยกันรู้เรื่อง อานัดเขาไว้กี่โมง” ' b8 |+ ^% V& @ k$ }& `
“ห้าโมงเย็น” * s( S3 n0 j4 \
“อาไม่ต้องเป็นกังวลนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแทนให้เอง ทำใจดี ๆ ไว้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมเชื่อว่า แฟรงค์คงแค่ขู่ คงไม่ทำจริงอย่างนั้นหรอก เพราะมันเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาเหมือนกัน” ! b8 ^$ v% @7 T' ]7 @$ Y
เขากล่าวปลอบโยนผู้สูงวัยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้ววางสาย " |2 x( l7 u, [: \" r/ i. A3 e1 {
ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น เขาทำงานอย่างไม่มีสมาธิเอาเสียเลย มัวมองแต่นาฬิกา กระทั่งบ่ายสามโมงครึ่ง เขาก็ผลุนผลันออกจากห้อง
, Q) [) I5 J+ J, t; D: U
“โทร.ไปบ้านผมทีบอกว่าผมติดธุระสำคัญมาก จะอ้างอะไรก็ได้ คงกลับไปทานอาหารเย็นไม่ทัน และกลับดึกหรืออาจไม่กลับเลยก็ได้ และหากอากรโทร.มาบอกว่าให้ไปพบตามที่นัดได้เลย” $ a* Z4 ^7 H3 l' q( V, z
สั่งเสร็จก็เดินตรงไปยังลิฟต์ เดินออกมาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ สตาร์ทเครื่องกระหึ่มผ่านออกประตูทางเข้า - ขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนยามที่เดินเตร่อยู่หน้าประตูทางเข้ากระโดดหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว มองตามหลังรถบอสด้วยความแปลกใจ y( Y9 ]2 p# [! H
โรแบร์จะเอาเรื่องขนาดไหนไม่อาจรู้ได้...คงมีการจ่ายค่าปิดปากกันมากทีเดียว ดูท่าอากรเองก็ตกอกตกใจ ขวัญหนีดีฝ่อไม่น้อย ถึงกับโทร.มาขอความช่วยเหลือจากเขาแบบนี้ นึกสาปแช่งทั้งอากรและสภาพจราจรที่สับสนตามถนนเส้นหลัก ๆ มันทำให้เขาเข้าใจคำว่า ไฟลนก้น ได้เป็นอย่างดีก็คราวนี้ " @( V' N/ B3 X6 @9 D7 b
มันเป็นการขับรถเร็วและไร้มารยาทที่สุดตั้งแต่เขาเคยขับมา มุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดของโรแบร์ เขาอยากคุยกับโรแบร์เป็นการส่วนตัวก่อน โดยไม่ต้องการให้เรื่องถึงทนาย เพราะเขาทราบชัดถึงวิถีชีวิตของพวกทนายความดี ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พวกนั้นต้องดึงเรื่องให้ยืดเยื้อที่สุด เพื่อพวกตนจะได้เงินมาก ๆ
) N2 o$ A7 D5 @, r& D6 o: o# `+ r! |
ราวกับพยัคฆ์ติดปีก...เขาได้ขับรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง จอดรถเสร็จรีบผลักประตูรถออก กดล็อกเรียบร้อย เดินก้าวยาว ๆ ตรงไปยังลิฟต์แล้วกดหมายเลขชั้นตามที่อากรแจ้งมาทันที...... # u: L5 z8 b+ M8 |4 \1 g/ v. ?
เมื่อมาถึงหน้าห้องชุดที่ ๓๖๐ ของโรงแรมหรูหรา เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลานัด ลองเคาะประตูเบา ๆ - U; l' P' v4 P+ q% j
ผู้ที่มาเปิดประตูต้อนรับเขาเป็นโรแบร์ หนุ่มฝรั่งเศส เมียทิ้งนั่นเอง เจ้าตัวพาเขามานั่งคุยที่ห้องรับแขกภายในห้องชุดนั้น ภายหลังจากเขาได้แจ้งจุดประสงค์ในการมาให้เจ้าตัวรับทราบว่าเป็นตัวแทนของอากร
) o- F. B0 l2 G. T
ชายหนุ่มฝรั่งนำเครื่องดื่มประเภทแอลกอร์ฮอร์ออกมาต้อนรับเขา ก่อนจะเดินหายกลับไปภายใน โดยไม่ได้พูดคุยถึงธุระ ยิ่งทำให้หัวใจเขาเต้นระทึก เป็นครั้งแรกที่เกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และดูเหมือนมันจะเป็นครั้งแรกด้วยที่รู้สึกว่าเฉียดใกล้คุกเข้าไปมาก ๆ หากเขากับโรแบร์ตกลงกันก่อนทนายความมาไม่ได้
& e3 Y: l0 b0 B1 Y8 R
เขามองไปรอบ ๆ ห้อง อย่างสำรวจ เพราะมาคราวที่แล้วไม่ได้เข้ามาห้องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหรือความเชื่อมั่นในตนเองมากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าบรรยากาศไม่น่าจะเลวร้ายอย่างที่คิดเหมือนตอนแรก ดูจากอากัปกิริยาของโรแบร์ที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครั้งที่เจอกันครั้งโน้น ทำให้ปลอดโปร่งอย่างประหลาด
5 |' m5 j6 q$ W8 }$ h
ระหว่างที่เขากำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตน หนุ่มตาน้ำข้าวก็เดินกลับออกมาจากห้องพักด้านในอย่างเงียบ ๆ จนเขาตกใจเมื่อหันไปพบ ดวงตาคมฉาบคู่นั้นมีแววแปลกประหลาดและยืนพิงตรงประตูจ้องดูเขาเงียบ ๆ # \% ~# n0 K" f' k5 v
“คุณนรากรคงบอกคุณทุกอย่างแล้ว” + _0 T2 @% _& |8 H1 R6 o
น้ำเสียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ 8 \, k+ E: v/ D6 {, B
“ครับ”
& h, k8 ]1 f) o1 \4 z. |" z0 o* ^: o* i
เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้า พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายทุกอย่าง และขอให้เก็บเป็นความลับ
2 R8 M) Z1 Z/ q. M2 Y* @4 T) n
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณภู...”
" r: n* J0 N) z7 T* p8 K
โรแบร์กล่าวขึ้นเรียบ ๆ พร้อมกับมองชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจตรา ริมฝีปากหนาเม้มสนิทเข้าหากัน แลบลิ้นออกมาเลียจนชุ่ม จ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาลอ่อนสลับดำเล็กน้อย ซึ่งถูกพับแขนถลกไว้เหนือข้อศอกนั้น เผยให้เห็นข้อแขนอันกำยำ มีเส้นขนแนบลู่ติดกับท่อนแขน รู้สึกแปลกใจและทึ่งมาก ๆ ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกชายหนุ่มคนนี้ เหมือนหนุ่มน้อยเพลย์บอยคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนกล่าวขึ้น
7 Q: _# l& @, _
“คุณมาก็ดีแล้ว เพราะผมอยากรู้ว่าคืนนั้นใครเป็นคนอัดถั่วดำผม..ตั้งใจจะคุยเรื่องค่าเสียหายหน่อย ที่มาทำกับผมแบบนี้”
9 [ a; j7 q1 q: L9 a0 Z
& e3 E, v1 ~' D$ z
น้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ เหมือนชวนคุยเรื่องตลาดหุ้นหรือการลงทุนทางธุรกิจของหนุ่มตาน้ำข้าว ยิ่งทำให้เสือสันหลังหวะอย่างภูสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ก่อนจะตอบออกไป 2 X/ H8 `( y" G9 F0 W; P ~- D4 C
“อากรแจ้งจุดประสงค์ของคุณให้ผมทราบและผมอาสามาต่อรองให้ท่าน”
- t9 u2 R3 L2 v5 G
เขาตอบเรียบ ๆ เช่นกันด้วยถ้อยคำสำนวนที่เป็นทางการ / g! f# }3 P2 }" h
“คุณทราบก็ดีแล้ว...จะได้ไม่เสียเวลาให้ผมต้องอธิบายอีก”
$ Z# O# f# x/ j+ Z2 x
โรแบร์เลิกคิ้วน้อย ๆ สายตาประกายฉาบรุนแรง ยิ้ม ๆ มองปราดไปทั่วตัวของอาคันตุกะ ทำให้ภูริเชษฐ์ถึงกับร้อนผ่าว กระสับกระส่ายไปเลยทีเดียว
5 }) G' E. I5 D
“คุณต้องการอย่างไร...ยื่นข้อเสนอมาได้เลย ผมกับอากรไม่ต้องการให้เรื่องรู้ถึงหูคนอื่นนอกจากเราสามคน โดยทางเราพร้อมชดใช้ค่าเสียหายทุกข้อเสนอของคุณ” 4 t3 a( o* p/ d; S2 p" q5 D2 f/ `
น้ำเสียงอ่อนโยนอันเป็นบุคลิกของเขายามเจรจา
% K+ d. R8 E. [- d2 C! ^6 {# J- [( F
“มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสียหายมากนะครับสำหรับผมซึ่งโดนคนที่ตนเองไว้ใจทำกับตนเองแบบนี้ และผมก็ได้แจ้งคุณนรากรไปแล้วมิใช่หรือว่าผมได้เก็บหลักฐานอะไรไว้บ้าง”
9 `0 W4 |- C$ m) }
“ผมขอโทษ...ที่อากรได้ล่วงเกินคุณ แต่คุณคงไม่อยากตกเป็นข่าวเพราะเรื่องแบบนี้หรอกนะ” ; ]- _# g' S& ~" s1 b' _
เขารีบกล่าวขัดขึ้น
: D* z# a6 d ?& C
“ผมไม่กลัวหรอกคุณภู...เพราะผมไม่ได้สนใจข่าวสารพวกนี้สักนิดเดียว อีกอย่างหากเสนอข่าวนี้ออกไป ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหาย มีแต่คนจะเห็นใจ ส่วนคุณในฐานะสมรู้ร่วมคิดหรือว่าอาจร่วมวงด้วย ผมไม่อาจทราบได้ และคุณนรากรตัวต้นเหตุเดือดร้อนแน่ เรื่องแบบนี้ในสังคมไทย เขายังไม่ยอมรับกันเท่าไหร่มิใช่หรือ” X- Q4 o. I3 o$ _0 M) t: I
น้ำเสียงแสดงถึงความเป็นต่อยังคงเจรจามาเรียบ ๆ * v2 V6 O6 `* ~* y
เจอคำพูดนี้เข้าไปทำให้ภูริเชษฐ์อึ้งกิมกี่ ใจเต้นระรัว มือที่ยื่นไปรับแก้วเหล้าจากเจ้าของห้อง ถึงกับสั่นเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว
K/ x# y" p0 D$ c4 Q
“ว่าแต่คุณภูเคยมีอะไรกันกับคุณนรากรหรือเปล่าครับ...ถึงได้...” & Y9 P6 r7 l+ A5 f" ^* ]6 e
น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยอาการล้อเลียน เย้ยหยัน 9 |* A& \4 D) R
ภูริเชษฐ์หันขวับมาเผชิญหน้าหนุ่มตาน้ำข้าวพอดี ดวงตาวาวโรจน์ รู้สึกว่าความอดทนสำหรับเจรจา ประณีประณอมกับหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงไปทุกขณะ 6 D8 J C/ k2 t! p! l
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวผม...ที่ผมมาวันนี้ก็เป็นตัวแทนอากรมาช่วยเจรจา ไม่ได้มาเพื่อให้ใครพูดดูหมิ่น ถากถางด้วยกิริยาและคำพูดทั้งนั้น หากคุณต้องการจะฟ้องร้องอย่างไรก็เชิญ อย่าลืมหาทนายหน้าเงินเก่ง ๆ ไว้ด้วยล่ะ รับรองเราได้สู้กันในศาลสนุกแน่” 3 q$ N/ O2 S5 u4 M6 x
เขาพูดเน้นชัดทุกคำ ทุกประโยค ในศีรษะอลเวง ด้วยความโกรธ ความคิดสับสน ร้ายกาจจริง ๆ ไอ้แฟรงค์ฝรั่งคนนี้ เดี๋ยวเถอะมึง เผลอตัวเมื่อไหร่ เดี๋ยวจับทำเมีย อัดให้ตูดฉีกหมอไม่รับเย็บเลย.... ( A5 |# \: T7 n3 K2 v
กล่าวจบดังนั้น เขาทำท่าจะเดินออกไปยังประตู แต่ร่างนั้นก็มายืนขวางไว้ก่อน
; I+ N% Y' [* t: z w- c& V
“ใจเย็นก่อนครับคุณภู ความจริงผมก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวหรอก และไม่คิดด้วยว่าจะเป็นคุณที่มาแทนคุณนรากร เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อมิตรภาพของเรา และเพื่อให้เรื่องจบลงอย่างที่คุณต้องการ คุณต้องทำตามข้อเสนอของผมเท่านั้น...” " l1 @8 n' |4 v* v5 F8 w: D
น้ำเสียงของโรแบร์เปลี่ยนไป เป็นอ่อนโยนกึ่งขอร้องด้วยซ้ำขณะกล่าว เพราะความจริงเขาไม่ต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรเหมือนกัน เพียงแค่คิดอยากเอาคืนนรากรให้เจ็บแสบเท่านั้น แต่เมื่อเป็นชายหนุ่มรูปงามมาแทน แผนการทั้งหมดเขาก็เปลี่ยนไปอีกรูปแบบหนึ่ง และรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่เป็นชายหนุ่มคนนี้มาแทนนรากร
; f! z7 v, S5 g i( H4 n. J! b
“ผมขอโทษที่พูดจาในเชิงดูถูกคุณภู...”
# p# j; B5 J) `) Z, Q3 X6 U0 u
“พูดเรื่องของคุณมาดีกว่า อยากให้มันจบแบบไหน?”
0 ^8 I3 M2 X' N" K8 T% [
น้ำเสียงห้วน ๆ ของเขากล่าวตอบออกไป เพราะอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเดิม
" y4 { |7 y$ Y- U
“คุณนั่งรอในห้องนี้นะ ผมขอไปโทร.ยกเลิกทนายความก่อน”
1 S6 b8 a. c# u
“คุณบอกเรื่องอะไรกับทนายไปบ้างยัง” 0 O: R, S2 q& S' ]. o9 m
“ยังครับ” 1 s+ \" p. | t2 q; g
“ดีล่ะ รีบไปโทร.เลย ผมจะรอ”
7 n& m0 ]1 y! E4 C* m4 [
เสร็จแล้วโรแบร์ก็เดินออกไปอีกครั้ง หันหน้ามามองร่างที่นั่งรินเหล้าดื่มอยู่อย่างมีเลิศนัย ปล่อยให้เขานั่งดื่มอยู่ในนั้นคนเดียว 7 g; ]; ]( q o% f1 n
ภูเองหลังจากโรแบร์ออกไปแล้ว ไม่รู้สึกเอะใจสักนิดเดียว คงนั่งดื่มคนเดียวอย่างใช้ความคิดเงียบ ๆ จนเวลาเนิ่นนานผ่านไปเป็นชั่วโมง ไม่มีทั้งวี่แววอากรจะแวะมาตามนัด จะโทร. หาแกให้รีบมา โทรศัพท์ตนเองเก็บไว้ตรงไหนก็ไม่รู้ ; O W& u3 ?# ? J7 z# Y% o* p
ส่วนโรแบร์ออกไปนานแล้ว ก็ไม่ย้อนกลับมาสักที จึงตัดสินใจจะไปตามหาหน่อย
0 Y% E! r) i" W0 ?% I. e
เปิดประตูห้องรับแขกออกไปยังห้องนอน ภาพที่ปรากฏตรงหน้า รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองมันเป็นไปได้อย่างไร? จนต้องยกมือขึ้นมาขยี้สายตาตนเองหลายครั้ง ก่อนจ้องมองภาพนั้น ด้วยอาการตกใจสุด ๆ
- [/ _ ?' S: |) O8 L( `0 v
ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้เป็นก้อนหินไปชั่วขณะ..... ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา มันได้พลิกกลับตาลปัตรกันไปชนิดไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาหวาดระแวงเลย
) O; v9 J, v$ M- o2 A5 b8 r
ภายในห้องนอนสีสดใสนั้น ร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวสีน้ำผึ้งอาบแดด ยืนตระหง่านหันหลังให้เขา ปราศจากเสื้อผ้าปกคลุมแม้แต่ชิ้นเดียว ตลอดทั้งเรือนร่างอันเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ยืนถ่างขา ย่อเข่าลงเล็กน้อย แอ่นเอวไปข้างหน้า พร้อมกับกระเด้าบั้นเอวช้า ๆ มือข้างหนึ่งรวบคอชายซึ่งอยู่ในชุดสูทสีเทาทับเสื้อเชิ้ตสีครีมอ่อนขมิ้น คลับคล้ายคลับคราว่าเคยรู้จัก แต่เนื่องจากเห็นหน้าไม่ชัดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร
) @# \1 M0 v$ _1 k1 h/ `: p
จึงเคลื่อนกายจากมุมที่ตนยืนอยู่ ขยับเข้าไปบังเหลี่ยมเสาหนึ่ง จ้องมองคนทั้งคู่ว่าเป็นใครกันแน่
6 z7 @) Y2 D9 M( Q8 D0 M8 s
ชายซึ่งโรแบร์กำลังยืนจูบอยู่ด้วยนั้นหาใช่ใครอื่น ที่แท้ก็เป็นอากรตัวแสบนั่นเอง แสบจริง ๆ เลยอากร $ }8 ]* b( S4 b+ \+ R5 y2 ]
แกอยู่ในชุดสูท แสดงว่าพึ่งมาถึงไม่นาน มือขวาประคองไหล่ของโรแบร์หลวม ๆ มือซ้ายลูบไล้ไปตามลำตัวของหนุ่มตาน้ำข้าว ส่วนหนุ่มฝรั่งเอง ก็ไม่อยู่นิ่ง ๆ มือสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอากรออกจนเม็ดสุดท้าย พร้อมกับช่วยถอดชุดสูทออกจากร่างโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส
$ P3 A- t$ H. n9 V" E9 z
อากรเองเลื่อนมือสองข้างเข้ามาประคองใบหน้าโรแบร์เวียนจูบครั้งแล้ว ครั้งเล่า อย่างไม่รู้สึกเบื่อ บางครั้งก็ดันลิ้นเข้าไปแลกดูดกัน บางคราวก็จูบเบา ๆ อย่างเย้ายวนเพียงริมฝีปากเท่านั้น มีเสียงคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศสบ้าง ไทยบ้างเบา ๆ ก่อนที่อากรจะประกบปากของตนลงไปบดขยี้กับปากโรแบร์หนัก ๆ แล้วเลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอทั้งสองข้าง เอาปลายคางถูไถสลับกับสันจมูกและปลายคางในลักษณะเฉยขึ้น จนร่างผิวเข้มสีน้ำผึ้งบิดส่ายไปส่ายมาเหมือนงูขดตัวเข้าหากัน ด้วยความเสียวสยิว จั๊กจี้
3 t0 v1 j( `5 L G9 @
แกทั้งจูบและไซร้ซอกคอจนหนำใจแล้ว ก็เลื่อนใบหน้าลงมาซบตรงหัวนมแดง ที่ชูชันรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งกัด ทั้งดูดอย่างมันส์ปากและลิ้น 8 ?4 H& o3 L/ {3 n; O4 G
“น่าดูด น่าฟัดอะไรอย่างนี้ดาร์ริง...”
: t2 N' Y5 K2 f- R9 C+ H
เสียงกล่าวชื่นชมหนุ่มตาน้ำข้าวดังมาไม่ขาดปากของแก
# R2 o" q" k+ M3 v8 |
{:4_106:}โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าครั้งนี้ นายภูจะดูเฉยๆ อีกหรือไม่
2 Q6 X, s2 M7 W% N8 d
0 \& X. o3 K6 A6 H( N6 w. T | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-27 07:09:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-27 05:41:55
โพสต์ 2023-7-30 06:36:51
โพสต์ 2023-7-27 11:06:56