5 ] z; d' R3 A, g, n
{:4_102:} รีบกลับมาต่อกันดีกว่าเพราะว่า เสียวหมู่ของจริงกำลังจะเริ่มแล้ว
$ Y J; Z' r' k
( x2 m' b1 h( v' y# J6 ]$ ]5 i# U- M5 a+ |5 ?. s
' A, [) x: q8 T4 {
ตอนที่ 8 แผนร้ายของเสือเฒ่า # J/ ?. c! ?" F( A# i! U; F* P/ K
“แล้วอา...ตอบเขาไปอย่างไรบ้าง”
2 S: C5 h9 u- m/ N+ [6 J
“ยังไม่ได้ตอบรับอะไรเลย...เขาขู่อาว่าต้องไปพบตามนัดให้ได้ และยังบอกว่าหลังคืนเกิดเหตุเขาได้ไปหาหมอ เพราะรู้สึกเจ็บระบมตรงทวารหนัก นั่งแทบไม่ได้ หมอจึงตรวจเช็คอย่างละเอียด แล้วกำชับเขาให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง อย่าหนักหน่วงและรุนแรงเกินไป” ]: W6 ]& I- q N. n3 @
“ตายห่า..! แย่ละสิคราวนี้ เขาบอกอะไรอีกหรือเปล่า”
! t9 [! E& S/ K4 @4 j1 i9 c0 c/ U
“เขาบอกว่า ได้เก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกิดในคืนนั้นไว้หมด ไม่ว่าจะเป็นคราบน้ำเชื้อของอาและภู ขนเพชรที่หล่นเกลี่ยกลาดเต็มไปหมด พร้อมกับใบรับรองแพทย์ว่าเขาโดนสวนทวารมา....ทำอย่างไรดีภู อาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว คืนนี้ต้องไปพบเขากับทนายความให้ได้เสียด้วย”
5 G2 K- c( [: W) G' a6 D7 r
“ใจเย็น ๆ ครับอากร น่าจะมีการตกลงกันได้ โดยไม่ให้เรื่องถึงโรง ถึงศาล” 4 [3 ?4 N+ P' N8 C( A$ |
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว ปลอบโยนชายสูงวัยไป แต่ตนเองก็ยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะแก้ไขอย่างไร เพราะหากมันเป็นความจริงตามที่อากรบอกมา หนักแน่ ๆ หลักฐานครบแน่นหนาขนาดนั้น
, @$ S8 T4 l3 c2 N" n
“ว่าไงภู..ฟังอาอยู่หรือเปล่า”
7 {( G9 I% [9 _7 e
“ฟังสิ...เพราะอาแท้ ๆ เลย”
# d8 W/ h; |* e1 k, u; G) N+ H
“อย่าพึ่งมาโทษกันเองสิที่รัก” % D% z7 N9 y3 y9 M/ d
“ที่รัก...ห่าเหวอะไรกัน กำลังจะพากันไปเข้าชังเตอยู่แล้วนี่ คงดีใจจนเนื้อเต้นละสิ จะได้ไปเจอลูกน้องสุดที่รักในคุก คราวนี้ได้เย็ดกันสนั่นคุกแน่...” 2 h; d3 W2 j R3 L. W
เขาตอบกลับอยากประชดประชัด
) r8 s" B1 Z5 e9 ]
“ช่วยอาคิดหน่อยสิ...อาคิดไม่ออกจริง ๆ มันมืดแปดด้านไปหมดเลยภู.....”
6 V7 ]' e7 k! Z
“อย่าเพิ่งตกใจอะไรมาก มันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ ว่าแต่ทนายความเขาเป็นคนไทยหรือต่างชาติ” ! [, n. X2 `8 ]
“คนไทยสองคนเลย” - {, M" W7 _/ Q7 Z
“เอาล่ะ ..น่าจะคุยกันรู้เรื่อง อานัดเขาไว้กี่โมง” , C$ a9 g+ l6 _! H0 I; o
“ห้าโมงเย็น” ; ^! Y$ }8 B7 A+ U. w( L; B; X/ z# L7 D
“อาไม่ต้องเป็นกังวลนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแทนให้เอง ทำใจดี ๆ ไว้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมเชื่อว่า แฟรงค์คงแค่ขู่ คงไม่ทำจริงอย่างนั้นหรอก เพราะมันเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาเหมือนกัน” 5 i$ R) A. s* W7 R; O1 b
เขากล่าวปลอบโยนผู้สูงวัยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้ววางสาย
! v. W/ r4 j, Q/ d& g
ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น เขาทำงานอย่างไม่มีสมาธิเอาเสียเลย มัวมองแต่นาฬิกา กระทั่งบ่ายสามโมงครึ่ง เขาก็ผลุนผลันออกจากห้อง ( u: G6 b5 A$ h7 U) [2 c) t
“โทร.ไปบ้านผมทีบอกว่าผมติดธุระสำคัญมาก จะอ้างอะไรก็ได้ คงกลับไปทานอาหารเย็นไม่ทัน และกลับดึกหรืออาจไม่กลับเลยก็ได้ และหากอากรโทร.มาบอกว่าให้ไปพบตามที่นัดได้เลย” ( J6 f4 z+ T' y- F2 A+ X. s
สั่งเสร็จก็เดินตรงไปยังลิฟต์ เดินออกมาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ สตาร์ทเครื่องกระหึ่มผ่านออกประตูทางเข้า - ขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนยามที่เดินเตร่อยู่หน้าประตูทางเข้ากระโดดหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว มองตามหลังรถบอสด้วยความแปลกใจ 8 h- M" i' c n, C1 m4 X2 S* R8 w, Y
โรแบร์จะเอาเรื่องขนาดไหนไม่อาจรู้ได้...คงมีการจ่ายค่าปิดปากกันมากทีเดียว ดูท่าอากรเองก็ตกอกตกใจ ขวัญหนีดีฝ่อไม่น้อย ถึงกับโทร.มาขอความช่วยเหลือจากเขาแบบนี้ นึกสาปแช่งทั้งอากรและสภาพจราจรที่สับสนตามถนนเส้นหลัก ๆ มันทำให้เขาเข้าใจคำว่า ไฟลนก้น ได้เป็นอย่างดีก็คราวนี้ " b3 p& J4 C3 v$ |$ n6 C
มันเป็นการขับรถเร็วและไร้มารยาทที่สุดตั้งแต่เขาเคยขับมา มุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดของโรแบร์ เขาอยากคุยกับโรแบร์เป็นการส่วนตัวก่อน โดยไม่ต้องการให้เรื่องถึงทนาย เพราะเขาทราบชัดถึงวิถีชีวิตของพวกทนายความดี ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พวกนั้นต้องดึงเรื่องให้ยืดเยื้อที่สุด เพื่อพวกตนจะได้เงินมาก ๆ
' W0 J; o& v6 Z/ i0 B
ราวกับพยัคฆ์ติดปีก...เขาได้ขับรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง จอดรถเสร็จรีบผลักประตูรถออก กดล็อกเรียบร้อย เดินก้าวยาว ๆ ตรงไปยังลิฟต์แล้วกดหมายเลขชั้นตามที่อากรแจ้งมาทันที......
( x, f; X5 w/ K, T5 O
เมื่อมาถึงหน้าห้องชุดที่ ๓๖๐ ของโรงแรมหรูหรา เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลานัด ลองเคาะประตูเบา ๆ ) d, ?3 [- t+ T
ผู้ที่มาเปิดประตูต้อนรับเขาเป็นโรแบร์ หนุ่มฝรั่งเศส เมียทิ้งนั่นเอง เจ้าตัวพาเขามานั่งคุยที่ห้องรับแขกภายในห้องชุดนั้น ภายหลังจากเขาได้แจ้งจุดประสงค์ในการมาให้เจ้าตัวรับทราบว่าเป็นตัวแทนของอากร
4 _/ K! U A5 t: j+ c* D! O
ชายหนุ่มฝรั่งนำเครื่องดื่มประเภทแอลกอร์ฮอร์ออกมาต้อนรับเขา ก่อนจะเดินหายกลับไปภายใน โดยไม่ได้พูดคุยถึงธุระ ยิ่งทำให้หัวใจเขาเต้นระทึก เป็นครั้งแรกที่เกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และดูเหมือนมันจะเป็นครั้งแรกด้วยที่รู้สึกว่าเฉียดใกล้คุกเข้าไปมาก ๆ หากเขากับโรแบร์ตกลงกันก่อนทนายความมาไม่ได้ + p8 r' _3 e! c
เขามองไปรอบ ๆ ห้อง อย่างสำรวจ เพราะมาคราวที่แล้วไม่ได้เข้ามาห้องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหรือความเชื่อมั่นในตนเองมากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าบรรยากาศไม่น่าจะเลวร้ายอย่างที่คิดเหมือนตอนแรก ดูจากอากัปกิริยาของโรแบร์ที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครั้งที่เจอกันครั้งโน้น ทำให้ปลอดโปร่งอย่างประหลาด
; R+ N( G# T* g$ @% t
ระหว่างที่เขากำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตน หนุ่มตาน้ำข้าวก็เดินกลับออกมาจากห้องพักด้านในอย่างเงียบ ๆ จนเขาตกใจเมื่อหันไปพบ ดวงตาคมฉาบคู่นั้นมีแววแปลกประหลาดและยืนพิงตรงประตูจ้องดูเขาเงียบ ๆ # Z# u* U, O% ~3 ]
“คุณนรากรคงบอกคุณทุกอย่างแล้ว” - ?( ? ^, `4 a& I
น้ำเสียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ % z! e! A* r$ }8 ]4 c
“ครับ” 2 Z5 o: t# V3 f3 X, R; F( V/ T
เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้า พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายทุกอย่าง และขอให้เก็บเป็นความลับ
1 ~6 L* [0 k9 q( b, V
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณภู...”
# I" k( Y, n) d
โรแบร์กล่าวขึ้นเรียบ ๆ พร้อมกับมองชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจตรา ริมฝีปากหนาเม้มสนิทเข้าหากัน แลบลิ้นออกมาเลียจนชุ่ม จ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาลอ่อนสลับดำเล็กน้อย ซึ่งถูกพับแขนถลกไว้เหนือข้อศอกนั้น เผยให้เห็นข้อแขนอันกำยำ มีเส้นขนแนบลู่ติดกับท่อนแขน รู้สึกแปลกใจและทึ่งมาก ๆ ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกชายหนุ่มคนนี้ เหมือนหนุ่มน้อยเพลย์บอยคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนกล่าวขึ้น
2 Z' b0 ?$ l1 ]6 ~9 _) h5 w
“คุณมาก็ดีแล้ว เพราะผมอยากรู้ว่าคืนนั้นใครเป็นคนอัดถั่วดำผม..ตั้งใจจะคุยเรื่องค่าเสียหายหน่อย ที่มาทำกับผมแบบนี้” # ]. I5 B- P9 L" G$ e8 p: T
0 y2 D* [5 f/ o( x* _) F2 K
น้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ เหมือนชวนคุยเรื่องตลาดหุ้นหรือการลงทุนทางธุรกิจของหนุ่มตาน้ำข้าว ยิ่งทำให้เสือสันหลังหวะอย่างภูสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ก่อนจะตอบออกไป
; @/ u+ s$ ~% i0 z/ k! N- |
“อากรแจ้งจุดประสงค์ของคุณให้ผมทราบและผมอาสามาต่อรองให้ท่าน”
. N" W9 h* d& K% V
เขาตอบเรียบ ๆ เช่นกันด้วยถ้อยคำสำนวนที่เป็นทางการ
! E2 A9 x) D6 ~$ r: g
“คุณทราบก็ดีแล้ว...จะได้ไม่เสียเวลาให้ผมต้องอธิบายอีก”
! J6 k, Z$ u7 Z, T
โรแบร์เลิกคิ้วน้อย ๆ สายตาประกายฉาบรุนแรง ยิ้ม ๆ มองปราดไปทั่วตัวของอาคันตุกะ ทำให้ภูริเชษฐ์ถึงกับร้อนผ่าว กระสับกระส่ายไปเลยทีเดียว
( q" y0 p. b* }+ S1 e* w1 T! B
“คุณต้องการอย่างไร...ยื่นข้อเสนอมาได้เลย ผมกับอากรไม่ต้องการให้เรื่องรู้ถึงหูคนอื่นนอกจากเราสามคน โดยทางเราพร้อมชดใช้ค่าเสียหายทุกข้อเสนอของคุณ”
. i. w* d1 d: ]- i
น้ำเสียงอ่อนโยนอันเป็นบุคลิกของเขายามเจรจา + A* |2 |$ p# S
“มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสียหายมากนะครับสำหรับผมซึ่งโดนคนที่ตนเองไว้ใจทำกับตนเองแบบนี้ และผมก็ได้แจ้งคุณนรากรไปแล้วมิใช่หรือว่าผมได้เก็บหลักฐานอะไรไว้บ้าง” ) i8 \" |1 @/ ~: m* Z- V" h1 @2 |4 x
“ผมขอโทษ...ที่อากรได้ล่วงเกินคุณ แต่คุณคงไม่อยากตกเป็นข่าวเพราะเรื่องแบบนี้หรอกนะ” e3 ?8 f D7 C2 c
เขารีบกล่าวขัดขึ้น ; Q8 ?2 l' i2 p' n8 \$ R# X' l
“ผมไม่กลัวหรอกคุณภู...เพราะผมไม่ได้สนใจข่าวสารพวกนี้สักนิดเดียว อีกอย่างหากเสนอข่าวนี้ออกไป ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหาย มีแต่คนจะเห็นใจ ส่วนคุณในฐานะสมรู้ร่วมคิดหรือว่าอาจร่วมวงด้วย ผมไม่อาจทราบได้ และคุณนรากรตัวต้นเหตุเดือดร้อนแน่ เรื่องแบบนี้ในสังคมไทย เขายังไม่ยอมรับกันเท่าไหร่มิใช่หรือ” }8 V6 w& @% a+ D/ m
น้ำเสียงแสดงถึงความเป็นต่อยังคงเจรจามาเรียบ ๆ + ^( Z; U: T1 K6 C/ \
เจอคำพูดนี้เข้าไปทำให้ภูริเชษฐ์อึ้งกิมกี่ ใจเต้นระรัว มือที่ยื่นไปรับแก้วเหล้าจากเจ้าของห้อง ถึงกับสั่นเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว & r( w" G) W$ n) E. Q- l& s
“ว่าแต่คุณภูเคยมีอะไรกันกับคุณนรากรหรือเปล่าครับ...ถึงได้...”
3 w' X" e1 Y# e$ L
น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยอาการล้อเลียน เย้ยหยัน + |; W' c5 S) Q) e4 O; n6 w9 s
ภูริเชษฐ์หันขวับมาเผชิญหน้าหนุ่มตาน้ำข้าวพอดี ดวงตาวาวโรจน์ รู้สึกว่าความอดทนสำหรับเจรจา ประณีประณอมกับหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงไปทุกขณะ - U" _% Q4 q L3 P% N
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวผม...ที่ผมมาวันนี้ก็เป็นตัวแทนอากรมาช่วยเจรจา ไม่ได้มาเพื่อให้ใครพูดดูหมิ่น ถากถางด้วยกิริยาและคำพูดทั้งนั้น หากคุณต้องการจะฟ้องร้องอย่างไรก็เชิญ อย่าลืมหาทนายหน้าเงินเก่ง ๆ ไว้ด้วยล่ะ รับรองเราได้สู้กันในศาลสนุกแน่”
. J. w8 S) x( x5 J4 i
เขาพูดเน้นชัดทุกคำ ทุกประโยค ในศีรษะอลเวง ด้วยความโกรธ ความคิดสับสน ร้ายกาจจริง ๆ ไอ้แฟรงค์ฝรั่งคนนี้ เดี๋ยวเถอะมึง เผลอตัวเมื่อไหร่ เดี๋ยวจับทำเมีย อัดให้ตูดฉีกหมอไม่รับเย็บเลย....
8 k% J# {' c d8 k
กล่าวจบดังนั้น เขาทำท่าจะเดินออกไปยังประตู แต่ร่างนั้นก็มายืนขวางไว้ก่อน 7 Z. E+ b, _ `5 g' V
“ใจเย็นก่อนครับคุณภู ความจริงผมก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวหรอก และไม่คิดด้วยว่าจะเป็นคุณที่มาแทนคุณนรากร เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อมิตรภาพของเรา และเพื่อให้เรื่องจบลงอย่างที่คุณต้องการ คุณต้องทำตามข้อเสนอของผมเท่านั้น...”
# R- r+ f( ], t, t) b
น้ำเสียงของโรแบร์เปลี่ยนไป เป็นอ่อนโยนกึ่งขอร้องด้วยซ้ำขณะกล่าว เพราะความจริงเขาไม่ต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรเหมือนกัน เพียงแค่คิดอยากเอาคืนนรากรให้เจ็บแสบเท่านั้น แต่เมื่อเป็นชายหนุ่มรูปงามมาแทน แผนการทั้งหมดเขาก็เปลี่ยนไปอีกรูปแบบหนึ่ง และรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่เป็นชายหนุ่มคนนี้มาแทนนรากร
# G7 b7 f' S. ]2 F
“ผมขอโทษที่พูดจาในเชิงดูถูกคุณภู...”
1 a/ C% m& T9 j) s3 ^8 R
“พูดเรื่องของคุณมาดีกว่า อยากให้มันจบแบบไหน?” * _ y2 q$ F+ ?
น้ำเสียงห้วน ๆ ของเขากล่าวตอบออกไป เพราะอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเดิม
! A. j M, }+ \, T4 s/ [1 K
“คุณนั่งรอในห้องนี้นะ ผมขอไปโทร.ยกเลิกทนายความก่อน” 2 c% J; T/ a; i! p+ Y; w2 O8 @* ]
“คุณบอกเรื่องอะไรกับทนายไปบ้างยัง”
2 C [/ L% s0 [! Q& K4 S: w8 b+ r9 \9 b
“ยังครับ” & M- n; r/ u- g, W8 S: J8 D
“ดีล่ะ รีบไปโทร.เลย ผมจะรอ”
1 a+ [: w: o5 Q% L) ]8 S# ]" n9 `
เสร็จแล้วโรแบร์ก็เดินออกไปอีกครั้ง หันหน้ามามองร่างที่นั่งรินเหล้าดื่มอยู่อย่างมีเลิศนัย ปล่อยให้เขานั่งดื่มอยู่ในนั้นคนเดียว
; E# f' n* v1 v% z' z
ภูเองหลังจากโรแบร์ออกไปแล้ว ไม่รู้สึกเอะใจสักนิดเดียว คงนั่งดื่มคนเดียวอย่างใช้ความคิดเงียบ ๆ จนเวลาเนิ่นนานผ่านไปเป็นชั่วโมง ไม่มีทั้งวี่แววอากรจะแวะมาตามนัด จะโทร. หาแกให้รีบมา โทรศัพท์ตนเองเก็บไว้ตรงไหนก็ไม่รู้
& w8 f! u c# c, C
ส่วนโรแบร์ออกไปนานแล้ว ก็ไม่ย้อนกลับมาสักที จึงตัดสินใจจะไปตามหาหน่อย 6 N+ _5 r, S C0 T3 K1 F% P
เปิดประตูห้องรับแขกออกไปยังห้องนอน ภาพที่ปรากฏตรงหน้า รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองมันเป็นไปได้อย่างไร? จนต้องยกมือขึ้นมาขยี้สายตาตนเองหลายครั้ง ก่อนจ้องมองภาพนั้น ด้วยอาการตกใจสุด ๆ
1 g2 l" z Y3 a) N
ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้เป็นก้อนหินไปชั่วขณะ..... ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา มันได้พลิกกลับตาลปัตรกันไปชนิดไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาหวาดระแวงเลย ; v* B- ~! d3 }
ภายในห้องนอนสีสดใสนั้น ร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวสีน้ำผึ้งอาบแดด ยืนตระหง่านหันหลังให้เขา ปราศจากเสื้อผ้าปกคลุมแม้แต่ชิ้นเดียว ตลอดทั้งเรือนร่างอันเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ยืนถ่างขา ย่อเข่าลงเล็กน้อย แอ่นเอวไปข้างหน้า พร้อมกับกระเด้าบั้นเอวช้า ๆ มือข้างหนึ่งรวบคอชายซึ่งอยู่ในชุดสูทสีเทาทับเสื้อเชิ้ตสีครีมอ่อนขมิ้น คลับคล้ายคลับคราว่าเคยรู้จัก แต่เนื่องจากเห็นหน้าไม่ชัดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร 7 N" O/ N1 l, s
จึงเคลื่อนกายจากมุมที่ตนยืนอยู่ ขยับเข้าไปบังเหลี่ยมเสาหนึ่ง จ้องมองคนทั้งคู่ว่าเป็นใครกันแน่
" ^! d7 `& T0 h% G9 }! p. [: Z
ชายซึ่งโรแบร์กำลังยืนจูบอยู่ด้วยนั้นหาใช่ใครอื่น ที่แท้ก็เป็นอากรตัวแสบนั่นเอง แสบจริง ๆ เลยอากร
6 \# B' V) @* l, c6 _- e0 B) F
แกอยู่ในชุดสูท แสดงว่าพึ่งมาถึงไม่นาน มือขวาประคองไหล่ของโรแบร์หลวม ๆ มือซ้ายลูบไล้ไปตามลำตัวของหนุ่มตาน้ำข้าว ส่วนหนุ่มฝรั่งเอง ก็ไม่อยู่นิ่ง ๆ มือสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอากรออกจนเม็ดสุดท้าย พร้อมกับช่วยถอดชุดสูทออกจากร่างโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส
. p/ @1 B3 l1 J9 y, a* Y
อากรเองเลื่อนมือสองข้างเข้ามาประคองใบหน้าโรแบร์เวียนจูบครั้งแล้ว ครั้งเล่า อย่างไม่รู้สึกเบื่อ บางครั้งก็ดันลิ้นเข้าไปแลกดูดกัน บางคราวก็จูบเบา ๆ อย่างเย้ายวนเพียงริมฝีปากเท่านั้น มีเสียงคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศสบ้าง ไทยบ้างเบา ๆ ก่อนที่อากรจะประกบปากของตนลงไปบดขยี้กับปากโรแบร์หนัก ๆ แล้วเลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอทั้งสองข้าง เอาปลายคางถูไถสลับกับสันจมูกและปลายคางในลักษณะเฉยขึ้น จนร่างผิวเข้มสีน้ำผึ้งบิดส่ายไปส่ายมาเหมือนงูขดตัวเข้าหากัน ด้วยความเสียวสยิว จั๊กจี้ : @. [! |" W1 s& P9 |; B
แกทั้งจูบและไซร้ซอกคอจนหนำใจแล้ว ก็เลื่อนใบหน้าลงมาซบตรงหัวนมแดง ที่ชูชันรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งกัด ทั้งดูดอย่างมันส์ปากและลิ้น # e: s7 L2 i4 ]4 A
“น่าดูด น่าฟัดอะไรอย่างนี้ดาร์ริง...”
1 d6 i8 J9 p) g, Y
เสียงกล่าวชื่นชมหนุ่มตาน้ำข้าวดังมาไม่ขาดปากของแก
4 v3 m6 w0 k+ p
{:4_106:}โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าครั้งนี้ นายภูจะดูเฉยๆ อีกหรือไม่
9 D' M# }, ^* W, ] O
# }) R$ j$ I6 |7 t6 X& H | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-27 07:09:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-27 05:41:55
โพสต์ 2023-7-30 06:36:51
โพสต์ 2023-7-27 11:06:56