0 M1 o/ Q: Q3 Y) b
{:4_102:} รีบกลับมาต่อกันดีกว่าเพราะว่า เสียวหมู่ของจริงกำลังจะเริ่มแล้ว
3 l& e8 E) e" c( e' b9 J" o+ U0 m" @. T
] g8 h8 w7 V- V
# z9 G, c/ b; n- t- Q. v
ตอนที่ 8 แผนร้ายของเสือเฒ่า
$ P- [" l7 v; v6 |
“แล้วอา...ตอบเขาไปอย่างไรบ้าง”
5 n- }5 \* p% y7 Y' m6 d
“ยังไม่ได้ตอบรับอะไรเลย...เขาขู่อาว่าต้องไปพบตามนัดให้ได้ และยังบอกว่าหลังคืนเกิดเหตุเขาได้ไปหาหมอ เพราะรู้สึกเจ็บระบมตรงทวารหนัก นั่งแทบไม่ได้ หมอจึงตรวจเช็คอย่างละเอียด แล้วกำชับเขาให้ผ่อน ๆ ลงบ้าง อย่าหนักหน่วงและรุนแรงเกินไป”
1 r: d/ ]0 _2 \. M8 b, }
“ตายห่า..! แย่ละสิคราวนี้ เขาบอกอะไรอีกหรือเปล่า”
$ p: m% o: I" k0 ^; | j! l% q6 _1 n
“เขาบอกว่า ได้เก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกิดในคืนนั้นไว้หมด ไม่ว่าจะเป็นคราบน้ำเชื้อของอาและภู ขนเพชรที่หล่นเกลี่ยกลาดเต็มไปหมด พร้อมกับใบรับรองแพทย์ว่าเขาโดนสวนทวารมา....ทำอย่างไรดีภู อาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว คืนนี้ต้องไปพบเขากับทนายความให้ได้เสียด้วย”
4 }& Y) a; m9 t, W2 L% F, ]
“ใจเย็น ๆ ครับอากร น่าจะมีการตกลงกันได้ โดยไม่ให้เรื่องถึงโรง ถึงศาล” + [! h% r* D. t
เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว ปลอบโยนชายสูงวัยไป แต่ตนเองก็ยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะแก้ไขอย่างไร เพราะหากมันเป็นความจริงตามที่อากรบอกมา หนักแน่ ๆ หลักฐานครบแน่นหนาขนาดนั้น
4 b9 q/ ` W7 p) h' _) G: T9 Y0 P/ ?
“ว่าไงภู..ฟังอาอยู่หรือเปล่า” % c a! Q _9 X5 r
“ฟังสิ...เพราะอาแท้ ๆ เลย” 9 V, Y2 G4 z8 P0 t9 {( r2 v/ h
“อย่าพึ่งมาโทษกันเองสิที่รัก” 4 P+ q3 y1 t) l: W4 P3 V
“ที่รัก...ห่าเหวอะไรกัน กำลังจะพากันไปเข้าชังเตอยู่แล้วนี่ คงดีใจจนเนื้อเต้นละสิ จะได้ไปเจอลูกน้องสุดที่รักในคุก คราวนี้ได้เย็ดกันสนั่นคุกแน่...”
, v* `# r5 v6 Q8 l* \$ p
เขาตอบกลับอยากประชดประชัด
$ s- u$ V5 w) [7 k. e
“ช่วยอาคิดหน่อยสิ...อาคิดไม่ออกจริง ๆ มันมืดแปดด้านไปหมดเลยภู.....”
1 \9 ^0 M P8 e9 H& D% k
“อย่าเพิ่งตกใจอะไรมาก มันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ ว่าแต่ทนายความเขาเป็นคนไทยหรือต่างชาติ”
5 ~2 K. u4 J5 K
“คนไทยสองคนเลย”
7 b$ |4 N% u7 \* ?$ S: K, y
“เอาล่ะ ..น่าจะคุยกันรู้เรื่อง อานัดเขาไว้กี่โมง”
0 N7 o! `1 ?7 k4 H2 m
“ห้าโมงเย็น”
8 T( Z! `" x" O; @* @% y* O
“อาไม่ต้องเป็นกังวลนะ เดี๋ยวผมไปจัดการแทนให้เอง ทำใจดี ๆ ไว้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมเชื่อว่า แฟรงค์คงแค่ขู่ คงไม่ทำจริงอย่างนั้นหรอก เพราะมันเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาเหมือนกัน”
) a& f: X6 H2 `8 V& m3 n# ?
เขากล่าวปลอบโยนผู้สูงวัยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้ววางสาย
* k% \: i9 K: b5 z& q2 t
ตลอดทั้งบ่ายวันนั้น เขาทำงานอย่างไม่มีสมาธิเอาเสียเลย มัวมองแต่นาฬิกา กระทั่งบ่ายสามโมงครึ่ง เขาก็ผลุนผลันออกจากห้อง # M$ E: h4 ^5 }0 D
“โทร.ไปบ้านผมทีบอกว่าผมติดธุระสำคัญมาก จะอ้างอะไรก็ได้ คงกลับไปทานอาหารเย็นไม่ทัน และกลับดึกหรืออาจไม่กลับเลยก็ได้ และหากอากรโทร.มาบอกว่าให้ไปพบตามที่นัดได้เลย”
9 v+ @1 R$ W' V
สั่งเสร็จก็เดินตรงไปยังลิฟต์ เดินออกมาก้าวยาว ๆ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ สตาร์ทเครื่องกระหึ่มผ่านออกประตูทางเข้า - ขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนยามที่เดินเตร่อยู่หน้าประตูทางเข้ากระโดดหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว มองตามหลังรถบอสด้วยความแปลกใจ ! h( w% _: J! y4 M# n- ?
โรแบร์จะเอาเรื่องขนาดไหนไม่อาจรู้ได้...คงมีการจ่ายค่าปิดปากกันมากทีเดียว ดูท่าอากรเองก็ตกอกตกใจ ขวัญหนีดีฝ่อไม่น้อย ถึงกับโทร.มาขอความช่วยเหลือจากเขาแบบนี้ นึกสาปแช่งทั้งอากรและสภาพจราจรที่สับสนตามถนนเส้นหลัก ๆ มันทำให้เขาเข้าใจคำว่า ไฟลนก้น ได้เป็นอย่างดีก็คราวนี้
1 s" d- s% l0 X0 y
มันเป็นการขับรถเร็วและไร้มารยาทที่สุดตั้งแต่เขาเคยขับมา มุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดของโรแบร์ เขาอยากคุยกับโรแบร์เป็นการส่วนตัวก่อน โดยไม่ต้องการให้เรื่องถึงทนาย เพราะเขาทราบชัดถึงวิถีชีวิตของพวกทนายความดี ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พวกนั้นต้องดึงเรื่องให้ยืดเยื้อที่สุด เพื่อพวกตนจะได้เงินมาก ๆ 4 }- [2 N, m8 f" M H" {
ราวกับพยัคฆ์ติดปีก...เขาได้ขับรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง จอดรถเสร็จรีบผลักประตูรถออก กดล็อกเรียบร้อย เดินก้าวยาว ๆ ตรงไปยังลิฟต์แล้วกดหมายเลขชั้นตามที่อากรแจ้งมาทันที...... . b. P8 q: O0 Z" [7 |
เมื่อมาถึงหน้าห้องชุดที่ ๓๖๐ ของโรงแรมหรูหรา เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เห็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลานัด ลองเคาะประตูเบา ๆ 0 ~1 H1 s0 v: {) o
ผู้ที่มาเปิดประตูต้อนรับเขาเป็นโรแบร์ หนุ่มฝรั่งเศส เมียทิ้งนั่นเอง เจ้าตัวพาเขามานั่งคุยที่ห้องรับแขกภายในห้องชุดนั้น ภายหลังจากเขาได้แจ้งจุดประสงค์ในการมาให้เจ้าตัวรับทราบว่าเป็นตัวแทนของอากร 7 N& D! q& C5 d
ชายหนุ่มฝรั่งนำเครื่องดื่มประเภทแอลกอร์ฮอร์ออกมาต้อนรับเขา ก่อนจะเดินหายกลับไปภายใน โดยไม่ได้พูดคุยถึงธุระ ยิ่งทำให้หัวใจเขาเต้นระทึก เป็นครั้งแรกที่เกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง และดูเหมือนมันจะเป็นครั้งแรกด้วยที่รู้สึกว่าเฉียดใกล้คุกเข้าไปมาก ๆ หากเขากับโรแบร์ตกลงกันก่อนทนายความมาไม่ได้ . e+ l8 {; e8 E9 V, C& c
เขามองไปรอบ ๆ ห้อง อย่างสำรวจ เพราะมาคราวที่แล้วไม่ได้เข้ามาห้องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหรือความเชื่อมั่นในตนเองมากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าบรรยากาศไม่น่าจะเลวร้ายอย่างที่คิดเหมือนตอนแรก ดูจากอากัปกิริยาของโรแบร์ที่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครั้งที่เจอกันครั้งโน้น ทำให้ปลอดโปร่งอย่างประหลาด " H/ q7 v7 d( [& J/ A4 e
ระหว่างที่เขากำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตน หนุ่มตาน้ำข้าวก็เดินกลับออกมาจากห้องพักด้านในอย่างเงียบ ๆ จนเขาตกใจเมื่อหันไปพบ ดวงตาคมฉาบคู่นั้นมีแววแปลกประหลาดและยืนพิงตรงประตูจ้องดูเขาเงียบ ๆ
) K9 A6 E& r' H2 N5 i( E
“คุณนรากรคงบอกคุณทุกอย่างแล้ว” 8 t; Z9 ?: ?6 f
น้ำเสียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ * y1 z/ i& e ?( a8 ~( Z
“ครับ”
+ x0 o0 X1 x' b% J2 O
เขาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้า พร้อมที่จะยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่ายทุกอย่าง และขอให้เก็บเป็นความลับ
! W9 e) B& n) h+ S/ Q) f- A, d& O( Z
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณภู...”
. R2 g; c3 V6 d( T+ r' K8 w" ~* t
โรแบร์กล่าวขึ้นเรียบ ๆ พร้อมกับมองชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจตรา ริมฝีปากหนาเม้มสนิทเข้าหากัน แลบลิ้นออกมาเลียจนชุ่ม จ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาลอ่อนสลับดำเล็กน้อย ซึ่งถูกพับแขนถลกไว้เหนือข้อศอกนั้น เผยให้เห็นข้อแขนอันกำยำ มีเส้นขนแนบลู่ติดกับท่อนแขน รู้สึกแปลกใจและทึ่งมาก ๆ ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกชายหนุ่มคนนี้ เหมือนหนุ่มน้อยเพลย์บอยคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนกล่าวขึ้น
; ]* I3 I- l6 x
“คุณมาก็ดีแล้ว เพราะผมอยากรู้ว่าคืนนั้นใครเป็นคนอัดถั่วดำผม..ตั้งใจจะคุยเรื่องค่าเสียหายหน่อย ที่มาทำกับผมแบบนี้”
9 N, ^& e* a, k9 S
: t5 s; c# t+ s' f* W: D z
น้ำเสียงเรียบ ๆ เนิบนาบ เหมือนชวนคุยเรื่องตลาดหุ้นหรือการลงทุนทางธุรกิจของหนุ่มตาน้ำข้าว ยิ่งทำให้เสือสันหลังหวะอย่างภูสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ก่อนจะตอบออกไป
2 l, c6 V7 q" F: x5 W( T
“อากรแจ้งจุดประสงค์ของคุณให้ผมทราบและผมอาสามาต่อรองให้ท่าน”
1 p3 ]8 w9 |- \/ y
เขาตอบเรียบ ๆ เช่นกันด้วยถ้อยคำสำนวนที่เป็นทางการ 2 e* w1 a. c7 B/ S0 S! E
“คุณทราบก็ดีแล้ว...จะได้ไม่เสียเวลาให้ผมต้องอธิบายอีก”
0 Z& y/ ~+ ?' O' |% S( V. d$ L
โรแบร์เลิกคิ้วน้อย ๆ สายตาประกายฉาบรุนแรง ยิ้ม ๆ มองปราดไปทั่วตัวของอาคันตุกะ ทำให้ภูริเชษฐ์ถึงกับร้อนผ่าว กระสับกระส่ายไปเลยทีเดียว - f" y8 G! I! l) L! L
“คุณต้องการอย่างไร...ยื่นข้อเสนอมาได้เลย ผมกับอากรไม่ต้องการให้เรื่องรู้ถึงหูคนอื่นนอกจากเราสามคน โดยทางเราพร้อมชดใช้ค่าเสียหายทุกข้อเสนอของคุณ”
2 ]3 f+ W+ c7 X* p2 U) |
น้ำเสียงอ่อนโยนอันเป็นบุคลิกของเขายามเจรจา
* \$ p" S5 }# A$ ~
“มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสียหายมากนะครับสำหรับผมซึ่งโดนคนที่ตนเองไว้ใจทำกับตนเองแบบนี้ และผมก็ได้แจ้งคุณนรากรไปแล้วมิใช่หรือว่าผมได้เก็บหลักฐานอะไรไว้บ้าง” # i( d9 A5 v# D
“ผมขอโทษ...ที่อากรได้ล่วงเกินคุณ แต่คุณคงไม่อยากตกเป็นข่าวเพราะเรื่องแบบนี้หรอกนะ”
) v2 v Y# ^) r" Q+ h$ n
เขารีบกล่าวขัดขึ้น ( T( r) _' K! E) i: C
“ผมไม่กลัวหรอกคุณภู...เพราะผมไม่ได้สนใจข่าวสารพวกนี้สักนิดเดียว อีกอย่างหากเสนอข่าวนี้ออกไป ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหาย มีแต่คนจะเห็นใจ ส่วนคุณในฐานะสมรู้ร่วมคิดหรือว่าอาจร่วมวงด้วย ผมไม่อาจทราบได้ และคุณนรากรตัวต้นเหตุเดือดร้อนแน่ เรื่องแบบนี้ในสังคมไทย เขายังไม่ยอมรับกันเท่าไหร่มิใช่หรือ” 3 ~. [& ?* q$ p
น้ำเสียงแสดงถึงความเป็นต่อยังคงเจรจามาเรียบ ๆ
! U/ P5 S) {( r4 a" F2 H
เจอคำพูดนี้เข้าไปทำให้ภูริเชษฐ์อึ้งกิมกี่ ใจเต้นระรัว มือที่ยื่นไปรับแก้วเหล้าจากเจ้าของห้อง ถึงกับสั่นเก็บอาการไว้ไม่อยู่เลยทีเดียว
7 _0 U* y/ S$ U- j9 u
“ว่าแต่คุณภูเคยมีอะไรกันกับคุณนรากรหรือเปล่าครับ...ถึงได้...” 4 B3 s5 j( ~5 u9 ]! F& N
น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยอาการล้อเลียน เย้ยหยัน % J( Y! X6 ^7 ]- [, ~% F
ภูริเชษฐ์หันขวับมาเผชิญหน้าหนุ่มตาน้ำข้าวพอดี ดวงตาวาวโรจน์ รู้สึกว่าความอดทนสำหรับเจรจา ประณีประณอมกับหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงไปทุกขณะ - h5 f/ M* B8 `# q9 y" w
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวผม...ที่ผมมาวันนี้ก็เป็นตัวแทนอากรมาช่วยเจรจา ไม่ได้มาเพื่อให้ใครพูดดูหมิ่น ถากถางด้วยกิริยาและคำพูดทั้งนั้น หากคุณต้องการจะฟ้องร้องอย่างไรก็เชิญ อย่าลืมหาทนายหน้าเงินเก่ง ๆ ไว้ด้วยล่ะ รับรองเราได้สู้กันในศาลสนุกแน่” 4 n; {0 X8 P* g5 V M; b
เขาพูดเน้นชัดทุกคำ ทุกประโยค ในศีรษะอลเวง ด้วยความโกรธ ความคิดสับสน ร้ายกาจจริง ๆ ไอ้แฟรงค์ฝรั่งคนนี้ เดี๋ยวเถอะมึง เผลอตัวเมื่อไหร่ เดี๋ยวจับทำเมีย อัดให้ตูดฉีกหมอไม่รับเย็บเลย.... 2 H, f0 g8 _" F( l
กล่าวจบดังนั้น เขาทำท่าจะเดินออกไปยังประตู แต่ร่างนั้นก็มายืนขวางไว้ก่อน
3 I q4 E4 x% |& X) Y; c' u+ h" s
“ใจเย็นก่อนครับคุณภู ความจริงผมก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวหรอก และไม่คิดด้วยว่าจะเป็นคุณที่มาแทนคุณนรากร เอาอย่างนี้แล้วกันเพื่อมิตรภาพของเรา และเพื่อให้เรื่องจบลงอย่างที่คุณต้องการ คุณต้องทำตามข้อเสนอของผมเท่านั้น...”
# t6 m0 i1 V7 M6 E. `
น้ำเสียงของโรแบร์เปลี่ยนไป เป็นอ่อนโยนกึ่งขอร้องด้วยซ้ำขณะกล่าว เพราะความจริงเขาไม่ต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรเหมือนกัน เพียงแค่คิดอยากเอาคืนนรากรให้เจ็บแสบเท่านั้น แต่เมื่อเป็นชายหนุ่มรูปงามมาแทน แผนการทั้งหมดเขาก็เปลี่ยนไปอีกรูปแบบหนึ่ง และรู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่เป็นชายหนุ่มคนนี้มาแทนนรากร
: S7 N; ~3 F& ]0 u
“ผมขอโทษที่พูดจาในเชิงดูถูกคุณภู...”
# _7 s. ~4 N* \
“พูดเรื่องของคุณมาดีกว่า อยากให้มันจบแบบไหน?”
K* A6 U# n7 L; s8 v m
น้ำเสียงห้วน ๆ ของเขากล่าวตอบออกไป เพราะอยู่ในอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเดิม Y2 Z" m- N( X/ V" |2 M( {
“คุณนั่งรอในห้องนี้นะ ผมขอไปโทร.ยกเลิกทนายความก่อน”
) q% R7 I& [" d! ~+ k' Q
“คุณบอกเรื่องอะไรกับทนายไปบ้างยัง”
, t1 a, D& y- J& P8 ^
“ยังครับ”
* d1 Z1 L9 S( b1 L
“ดีล่ะ รีบไปโทร.เลย ผมจะรอ”
; D0 \, e ?: A
เสร็จแล้วโรแบร์ก็เดินออกไปอีกครั้ง หันหน้ามามองร่างที่นั่งรินเหล้าดื่มอยู่อย่างมีเลิศนัย ปล่อยให้เขานั่งดื่มอยู่ในนั้นคนเดียว
% `# D B. |5 |( U* q: w# w) q
ภูเองหลังจากโรแบร์ออกไปแล้ว ไม่รู้สึกเอะใจสักนิดเดียว คงนั่งดื่มคนเดียวอย่างใช้ความคิดเงียบ ๆ จนเวลาเนิ่นนานผ่านไปเป็นชั่วโมง ไม่มีทั้งวี่แววอากรจะแวะมาตามนัด จะโทร. หาแกให้รีบมา โทรศัพท์ตนเองเก็บไว้ตรงไหนก็ไม่รู้
4 B x g! y9 W9 B& Z# |2 S
ส่วนโรแบร์ออกไปนานแล้ว ก็ไม่ย้อนกลับมาสักที จึงตัดสินใจจะไปตามหาหน่อย
! B4 g2 Q1 q! w$ q
เปิดประตูห้องรับแขกออกไปยังห้องนอน ภาพที่ปรากฏตรงหน้า รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองมันเป็นไปได้อย่างไร? จนต้องยกมือขึ้นมาขยี้สายตาตนเองหลายครั้ง ก่อนจ้องมองภาพนั้น ด้วยอาการตกใจสุด ๆ : ?) G" |3 ]/ p& E1 u+ o
ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาปให้เป็นก้อนหินไปชั่วขณะ..... ภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา มันได้พลิกกลับตาลปัตรกันไปชนิดไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาหวาดระแวงเลย G( g ~+ V( \. t! P( V
ภายในห้องนอนสีสดใสนั้น ร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวสีน้ำผึ้งอาบแดด ยืนตระหง่านหันหลังให้เขา ปราศจากเสื้อผ้าปกคลุมแม้แต่ชิ้นเดียว ตลอดทั้งเรือนร่างอันเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้น ยืนถ่างขา ย่อเข่าลงเล็กน้อย แอ่นเอวไปข้างหน้า พร้อมกับกระเด้าบั้นเอวช้า ๆ มือข้างหนึ่งรวบคอชายซึ่งอยู่ในชุดสูทสีเทาทับเสื้อเชิ้ตสีครีมอ่อนขมิ้น คลับคล้ายคลับคราว่าเคยรู้จัก แต่เนื่องจากเห็นหน้าไม่ชัดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร
% {- ?6 A7 \) o) n' B
จึงเคลื่อนกายจากมุมที่ตนยืนอยู่ ขยับเข้าไปบังเหลี่ยมเสาหนึ่ง จ้องมองคนทั้งคู่ว่าเป็นใครกันแน่ ; J X: V1 W/ i/ A5 r+ Y# x7 F: z
ชายซึ่งโรแบร์กำลังยืนจูบอยู่ด้วยนั้นหาใช่ใครอื่น ที่แท้ก็เป็นอากรตัวแสบนั่นเอง แสบจริง ๆ เลยอากร - v. W+ p. a8 j8 s4 _
แกอยู่ในชุดสูท แสดงว่าพึ่งมาถึงไม่นาน มือขวาประคองไหล่ของโรแบร์หลวม ๆ มือซ้ายลูบไล้ไปตามลำตัวของหนุ่มตาน้ำข้าว ส่วนหนุ่มฝรั่งเอง ก็ไม่อยู่นิ่ง ๆ มือสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอากรออกจนเม็ดสุดท้าย พร้อมกับช่วยถอดชุดสูทออกจากร่างโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส 5 h7 Z0 N1 A; L: { b4 ^; }0 s
อากรเองเลื่อนมือสองข้างเข้ามาประคองใบหน้าโรแบร์เวียนจูบครั้งแล้ว ครั้งเล่า อย่างไม่รู้สึกเบื่อ บางครั้งก็ดันลิ้นเข้าไปแลกดูดกัน บางคราวก็จูบเบา ๆ อย่างเย้ายวนเพียงริมฝีปากเท่านั้น มีเสียงคุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศสบ้าง ไทยบ้างเบา ๆ ก่อนที่อากรจะประกบปากของตนลงไปบดขยี้กับปากโรแบร์หนัก ๆ แล้วเลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอทั้งสองข้าง เอาปลายคางถูไถสลับกับสันจมูกและปลายคางในลักษณะเฉยขึ้น จนร่างผิวเข้มสีน้ำผึ้งบิดส่ายไปส่ายมาเหมือนงูขดตัวเข้าหากัน ด้วยความเสียวสยิว จั๊กจี้
7 P% B; g' K. S w* S1 M
แกทั้งจูบและไซร้ซอกคอจนหนำใจแล้ว ก็เลื่อนใบหน้าลงมาซบตรงหัวนมแดง ที่ชูชันรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งกัด ทั้งดูดอย่างมันส์ปากและลิ้น 5 s' m' Z( v/ D& X" D4 {7 H a
“น่าดูด น่าฟัดอะไรอย่างนี้ดาร์ริง...”
- O% @6 @) X! U$ D! K. m- Z
เสียงกล่าวชื่นชมหนุ่มตาน้ำข้าวดังมาไม่ขาดปากของแก ( {- M( @, o; y4 a% C& y
{:4_106:}โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าครั้งนี้ นายภูจะดูเฉยๆ อีกหรือไม่ : m7 q* D# M" I& l
8 F z0 D4 Y3 `6 @* r, m ^0 \ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-27 07:09:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-27 05:41:55
โพสต์ 2023-7-30 06:36:51
โพสต์ 2023-7-27 11:06:56