แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-20 11:21 0 \% e# q ?& }
$ d+ g y+ r; f0 m{:4_112:} ดีคร้าบ! จากเสียงเรียกร้องให้นำภาคต่อมาลง หวังว่าผู้อ่านคงจะจำ "ภูริเชษฐ์ และ อากร" เสือหนุ่มและสิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ได้ โดยภาคต่อนี้ผมได้ปรับเนื้อหาและสำนวนบางส่วนเพื่อให้สามารถจบภาคลงได้ ต้องขออภัยผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
) ` t& ^/ `9 j1 N' {0 I& F* Y
9 t/ T W' }" e! Q& aสำหรับ คนที่เพิ่งมาอ่าน ติดตามภาคแรกได้ตามนี้ครับ
$ N2 \/ `- w# l v+ E& l( B- o1 e- Gบิ๊กบอส ภาคแรก (ตอนที่ 1-9)
1 l. g7 W3 ]& M4 R: B
0 U9 E3 v- F( O: D: L8 N2 N6 b******* เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ต้องขออภัยด้วย สำหรับเรื่องนี้ผมมีแค่บางส่วน ก็จะทะยอยลงเท่าที่มีเพื่อแบ่งปันกัน เพื่อน ๆ คนไหนที่มีก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ!******* {:4_101:}$ n: e/ p# r0 K# X* H; U9 Q6 q; Z
7 u( ^$ n0 N: v3 d8 Y3 K+ ~7 H5 B# C* D( x* `5 }2 A
" `; V/ k$ A( b8 P5 V. s' W
ตอนที่ 1 นัดพบชาวต่างชาติ
6 Q1 }8 c2 n5 u5 R8 R
เย็นวันเสาร์ภายในห้องอาหารหรูหราของร้านอาหารอิตาลีย่านใจกลางเมืองภูริเชษฐ์ผลักประตูเข้ามาก็พบกับบุรุษหนุ่มวัยกลางคนชาวฝรั่งเศสนั่งดื่มอยู่กับนรากรคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว
$ F4 n2 V- u4 n2 W. `% D
“มาถึงนานยังครับ?” 8 i3 A6 B9 }: m4 i ?2 i' t
“ก่อนหน้าภูนิดเดียวนั่งรอไม่ถึงสิบนาทีหรอก เอาเครื่องดื่มอะไรไหมจะได้สั่งเพิ่มเติม”
/ @4 F, T7 o/ B0 C5 g
นรากรเอ่ยถามพร้อมกล่าวแนะนำคนทั้งคู่ให้รู้จักกัน # N% s" s$ U& {( p3 \' s9 D
“นี่ มองสิเออร์ โรแบร์เพื่อนผม” ) e) E8 y/ W" {( Z
ภูริเชษฐ์ยื่นมือเข้าไปสัมผัสพร้อมกับกล่าวแนะนำตนเอง
, t1 P* S j" {
“ผมภูริเชษฐ์ครับ. ยินดีที่ได้รู้จัก” 1 _1 _, m3 t0 Q& m4 w; h
“เช่นกานคราบ”
% h# @) M1 X* I/ w+ t
สำเนียงภาษาไทยไม่ชัด ตอบรับเขามา
# p6 Y+ ]7 o7 `! L
เขานั่งลงพร้อมกับรับเมนูอาหารมาเปิดดูเพื่อสั่งแต่ระหว่างเปิดดูเมนูอยู่นั้น เขาก็เหลือบดูแขกของอานรากรด้วยการสังเกตคร่าว ๆ
% Z# D) W) H% ^- R) C
+ t& Q0 G; F, B" R
.....โรแบร์เป็นบุรุษร่างสูงใหญ่ ผิวขาวเข้มเหมือนเพิ่งผ่านการอาบแดด คางเหลี่ยมตามเผ่าพันธุ์เชื้อชาติของเขา มีเส้นหนวดกันเรียวอย่างเป็นระเบียบเหนือริมฝีปากตามแก้มและปลายคาง - \* V: C. ]* r' G5 T
ลักษณะเป็นคนแจ่มใสแต่แววตาดูเศร้า ๆ อย่างไรพิกล ร่างกายล่ำสันแข็งแรง ตามประวัติหรือข้อมูลที่อากรให้เขามาดูจะค้านกันมากกับบุคลิกที่เห็นอยู่ในขณะนี้ เพราะดูเหมือนเขาจะพูดอังกฤษได้ดีแถมยังพูดไทยหรือฟังภาษาไทยรู้เรื่องเกินครึ่งเสียอีก แม้สำนวนจะแปล่งไปบ้างแต่ก็พอสื่อความหมายได้ อากรมีแผนอะไรกับเขาอีกหรือเปล่านี่ ด้วยความระแวงสงสัยนี้ทำให้เขาไม่กล้าปล่อยให้สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นคนชงหรือหยิบเครื่องดื่มให้เดี๋ยวเจอทีเด็ดแกเข้าไปอีก
/ p% s% Y$ {/ @- q, J9 f
“เป็นอย่างไรบ้างมาเที่ยวเมืองไทย” 9 r2 o& w- m* J! Y! z( G0 O
เขากล่าวขึ้นอย่างสำรวมน้ำเสียงเบาเรียบ เกรงว่าจะเป็นการสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นทั้งที่ความจริงเขาอยากชวนอีกฝ่ายพูดมากกว่าเพราะตั้งแต่นั่งลงก็เห็นฝ่ายโน้นดื่มเอา ๆ ท่าเดียว 1 m: i9 w3 g+ X/ I& f% o+ P: e
“ก็สนุกดีครับจะว่ามาเที่ยวก็ไม่ได้หรอก เพราะความจริงผมอยู่เมืองไทยมากกว่าอยู่ยุโรปอีก” ' x, W& o9 V% p# z$ g4 A; f
กล่าวภาษาบ้านเกิดถ้าแปลเป็นไทยก็คงได้ความหมายประมาณนี้ พร้อมกับส่งแก้วบรั่นดีให้เขา 0 V, U2 k* _# O, c# f: C, z
“ขออภัยนึกว่าคุณโรแบร์มาเที่ยวเฉยๆ”
* u+ v, x2 a3 ]* W" I* r
เขากล่าวพร้อมกับหันหน้ามาทางนรากรเหมือนจะขอให้ผู้สูงวัยที่สนิทสนมมากกว่าเป็นฝ่ายเปิดการสนทนา
- ]' Y* w3 j( y2 A/ Y: d! D! Z
“โรแบร์!...ภูเป็นเพื่อนสนิทต่างวัยของผมคุณสามารถพูดเรื่องส่วนตัว คุยสนุกสนานเพื่อระบายความรู้สึกกับเขาได้ทุกเรื่องระหว่างผมกับภูเราเป็นยิ่งกว่าหุ้นส่วนกัน ไม่มีความลับต่อกันบางทีเรื่องที่คุณวิตกหรือเครียดอยู่เขาอาจช่วยเหลือคุณได้หรืออย่างน้อยก็ให้คำแนะนำคุณได้บ้างผมถึงได้ชวนเขามาด้วยในวันนี้”
0 M) a: o5 B a8 E5 x
ความเงียบปกคลุมไปชั่วขณะ # J* s8 ?$ R1 D3 D4 J% Q
ชายหนุ่มชาวฝรั่งเศสหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเหลืองอำพันขึ้นมาเทราดผ่านลำคอลงไปอีกครั้งสีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมมีอะไรบางสิ่งบางอย่างส่อแววกังวลปรากฏชัดออกมาทางแววตาสีน้ำข้าวขณะที่จับนิ่งมายังเขา
4 D* Y7 A# q1 k( b, c6 }
“คุณภู...” * l( n, X2 k8 M0 x* t8 i8 a7 w' C
ครั้นแล้วโรแบร์ได้เอ่ยเริ่มขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบาต่ำ
$ B* G( f' |6 ?$ N% o/ a
“คุณเคยรักใครมาก ๆสักคนไหม?”
. g' L$ K H0 y8 J3 v
ภูริเชษฐ์ขมวดคิ้วโก่งงอนเข้าหากันแล้วผงกศีรษะรับเต็มไปด้วยความเห็นใจ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์เช่นไร
2 f% }- `. F3 o: d
“เคยครับ”
$ C, l4 X- h' E2 T
“เรื่องความรักภูริเชษฐ์เขาถนัดครับ” k- m5 S% W4 A. O% B
นรากรสอดมาโดยเร็ว
0 o7 {# b! @( `
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับก็มีทั้งรักและเศร้านั่นแหละครับ” 6 Q7 f7 N% c- ^# }
โรแบร์ถอนหายใจหนักหน่วงสายตาที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยความเศร้าแบบซ่อนเร้น
4 z/ @5 G; F" z0 }; i2 F; J) N
“คุณเคยรักมาก ๆ แล้วสุดท้ายรู้ตัวว่าโดนเขาหลอกไหม?”
" ] B, ~7 N @ o7 H
เขานิ่งเหมือนจะคิดทบทวนอยู่อีกอึดใจเดียวก็ก้มศีรษะลงอีกครั้ง
7 I6 E/ L* b3 @/ \1 O* ]: x
“ก็เคยครับและบ่อยเหมือนกัน แต่เป็นสมัยที่เป็นวัยรุ่น” 1 {1 @+ H. B( y
โรแบร์หันหน้าไปสบตากับนรากรแล้วหันมาจับอยู่ที่ใบหน้าภูเป็นตาเดียวกันอีกครั้งก่อนที่โรแบร์จะกล่าวเป็นเสียงเนิบนาบตามมาอีกครั้ง
3 T6 Q. _' n3 r$ Z& B, K0 c7 I
“ถ้าไม่ได้ยินจากปากคุณผมจะไม่เชื่อเป็นอันขาดว่ายังมีผู้หญิงกล้าปฏิเสธผู้ชายอย่างคุณ” ( U# G; Q* U% ^3 r! |& }6 U
“มันก็มีเหมือนกันนั่นแหละครับ”
; s* m- a8 T# t& r
“คุณช่วยเล่าเรื่องราวความรักของคุณให้ผมฟังบ้างได้ไหมหากเห็นว่าผมเป็นเพื่อน”
- `! {6 M+ q* M! k
“อยากฟังจริง ๆหรือครับ” 6 f' M. j3 O/ k g) {
เขาเอ่ยขึ้นอย่างใคร่ครวญระมัดระวังชะงักนิ่งเหมือนไม่อยากเล่า แต่เห็นสีหน้าน่าสงสารของหนุ่มตาน้ำข้าวทำให้เขาตัดสินใจเล่าเรื่องของตน
+ x7 i/ b; A7 S& m/ I9 t2 f; ^: S
“เราเคยรักกันมากสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันและสัญญากันว่าผมเรียนจบ เราจะแต่งงานกันมันเป็นสัญญาใจลม ๆ แล้ง ๆ ของชายหนุ่มหญิงสาว คราวนี้พอผมเรียนจบพ่อส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ขณะที่เธอเข้าทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...”
" ?- ?. G4 d: Z9 G+ p
“แล้วไงต่อ”
# H9 s* I9 P' X/ a: X1 E2 Y9 F4 S
นรากรที่ตั้งใจฟังสอดขึ้นมา 9 S# D8 S) `0 M! i: t
เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก # [' Y& o! P4 D& v; X. c: b" |
“ผมติดต่อสานสัมพันธ์กับเธอตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางกระทั่งวันเดินทางกลับโดยที่เธอไม่บอกผมสักคำว่าเธอได้แต่งงานกับลูกชายของเจ้าของบริษัทไปแล้วตั้งแต่ปีแรกที่ผมออกเดินทางผมเดินทางกลับประเทศจึงรู้ความจริง...ผมใช้เวลานานเกือบปีกว่าจะลืมเธอได้โชคดีได้พบภรรยาคนปัจจุบันที่เธอคอยเป็นกำลังใจให้ผมตลอดมาทำให้ผมผ่านช่วงเวลาลำบากของชีวิตมาได้” 5 j% | m6 P d% N( Q
เขาเล่าไปด้วยเสียงแหบต่ำในระหว่างที่หนุ่มตาน้ำข้าวกับชายสูงวัยมีสีหน้าสลดเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวของเขา
) ]( M' J9 a* Q8 v
โรแบร์ ส่ายศีรษะช้าๆและจุ๊ปากออกมาเบา ๆ เพราะมันใกล้เคียงกับเรื่องราวของตนเหลือเกิน * S0 x) X% ^/ \& `1 m3 D a" u1 S
“เรื่องของผมก็ทำนองเดียวกันกับคุณเพียงแต่ผมไม่แกร่งเท่าคุณ” 7 q6 y g% I/ x8 F% \) q5 _, ?- c
“คุณโรแบร์จะไม่เล่าให้ผมฟังบ้างเหรออย่างน้อยก็ช่วยระบายความอัดอั้นออกมาก็ยังดี”
: O/ a0 [4 Z- `) a' ^2 _, j) a
“ผมได้แต่งงานอยู่กินกับภรรยาชาวไทยคนหนึ่งเมื่อปีก่อนเธอดีกับผมมาก ไม่ว่าจะเป็นการปรนนิบัติเอาอกเอาใจ การให้ความเคารพอย่างที่ผมไม่เคยได้รับจากหญิงเชื้อชาติเดียวกันทำให้ผมรักและหลงเธอเป็นอย่างมาก เข้าขั้นหัวปักหัวปำเลยแหละบางครั้งทนการคิดถึงเธอไม่ไหว ผมก็ชวนเธอไปอยู่ฝรั่งเศสด้วยสลับกับการอยู่เมืองไทยมีครั้งหนึ่ง ผมได้บอกเธอว่าจะเดินทางกลับฝรั่งเศสเป็นเดือน ชวนเธอกลับไปด้วย แต่คราวนี้เธอปฏิเสธอ้างว่าญาติที่บ้านต่างจังหวัดไม่ค่อยสบาย อยากดูแลอย่างใกล้ชิด ผมไม่มีโอกาสได้ระแคะระคายเธอเลย ด้วยความรักสุดหัวใจที่มอบให้เธอทำให้ผมมองผ่านไป จนกระทั่ง....”
+ z8 v4 k! w8 b1 Y, K
โรแบร์หยุดเล่าต่อหยิบเครื่องดื่มเทผ่านลำคอติด ๆ กันสอง – สามแก้วแล้วสั่งมาเพิ่มอีก ก่อนจะเล่าต่อ " I1 O# ^( j+ M
“ผมได้เกิดความระแคะระคายเป็นเลาๆว่า เธอไม่ซื่อกับผมเสียแล้ว เพราะผ่านไปสองสามอาทิตย์เธอไม่ได้ติดต่อและส่งข่าวใด ๆ หาผมเลย มีแต่ผมที่ส่งข่าวหาเธออย่างเดียวกระทั่งผมตัดสินใจเดินทางกลับโดยไม่บอกเธอล่วงหน้า นั่งรถจากสนามบินกลับบ้านด้วยความหวังจะเซอร์ไพรส์เธอ...” 2 r" S% Q$ w$ Y/ c5 f0 h! M9 @
ผู้พูดหยุดคำพูดประโยคถัดไปอีกครั้งน้ำตาเริ่มเอ่อนองเต็มเบ้าตา 0 [) g9 H$ ?4 r3 W. h+ d# D
“กลางดึกผมได้เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นด้านล่างปิดไฟหมด แต่ห้องนอนยังมีแสงโคมไฟอยู่ แสดงว่าเธอยังไม่หลับจึงรีบตรงขึ้นไป เปิดประตูผลั๊วะเข้าไป..ภาพที่ปรากฏชัดในสายตาของผมคือเธอกับชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเริงรักเสพสมอย่างถึงพริกถึงขิงกันบนเตียงนอนที่เธอเคยใช้เล่นกับผม” 4 I/ ` K- L# N& g
น้ำเสียงผู้เล่าเหือดหายไปอีกครั้ง... / J: b8 {# s A9 [' L& Y; v
“แล้วอย่างไร?ต่อครับ” * _1 A" D+ L2 b; b* Z/ {( A! K
นรากรที่นั่งฟังอยู่นานถามต่อมาโดยเร็ว แต่เมื่อเห็นสีหน้าคนพูดอยู่ในภาวะซึมเศร้าจึงกล่าว
A# `1 \ h) C7 D" U! M
“ขอโทษครับ..เสียมารยาทไปหน่อย”
. z' u/ r3 R! v! W
“ไม่เป็นไรครับ...ผมเดินออกจากบ้านทันที เรียกรถไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุด” พร้อมกับกระดกแก้วเหล้าผ่านลำคอลงอีกแก้ว - J( j" A( g: k% _) {4 q
“แล้วเธอล่ะครับ”
* ]! n& c1 \' {: N
เขาถามขึ้นมาบ้าง
6 A( F& s7 e+ \+ ~: a& x! ~) A! P
“วันต่อมาเธอโทร.มาขอโทษแล้วบอกว่าผู้ชายคนนั้น ความจริงคือสามีเก่าเธอที่ยังอยู่กินกันอยู่ระหว่างที่เธออยู่กินกับผมและมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน อายุประมาณสามขวบ เป็นเหตุให้เธอยังไม่เลิกกับสามีพร้อมกับเอาเงินที่ผมมอบให้เธอด้วยความรักบริสุทธิ์ไปปรนเปรอสามีและลูก” : @( A/ z% P9 _! [
“แล้วจากนั้นล่ะคุณไม่ได้ตกลงอะไรกับเธอบ้างเหรอ” ' Q& @7 e! d- m6 A; C" ^ l, C
“ตกลงสิ!...ผมขอให้เธอเลิกกับสามีและผมยินดีรับเลี้ยงลูกเธอเป็นลูกบุญธรรมของตน”
0 ?( }8 M3 I) o( u& t* V! k/ z+ P
“แบบนี้ก็ไม่มีอะไรน่าวิตกกังวลสิครับ”
$ a: c8 O4 ?; ~' I
เขาถามเกริ่นนำเพื่อให้อีกฝ่ายเล่าออกมา
5 R% V z8 K- i" \% J+ @
“ก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาเธอยินดีรับข้อเสนอของผมหลังจากนั้นเธอก็กลับเข้ามาในบ้านพร้อมด้วยลูกชายวัยน่ารักของเธอ โดยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับสามีเก่าอีกและเธอได้ปรนนิบัติผมเหมือนที่เคยปฏิบัติมากระทั่งผมสืบรู้มาว่าเธอยังแอบไปมีสัมพันธ์กับสามีเก่าอยู่บ่อย ๆเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกผมมาก อุตส่าห์ผมยอมรับฟังเหตุผลเธอครั้งแรกแต่ครั้งที่สอง และครั้งต่อ ๆ มา มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่าขณะที่เธอปฏิบัติกามกิจกับสามีเก่าเธอได้ปฏิบัติอย่างหน้าที่ภรรยาแต่ขณะที่ปฏิบัติกับผมมันเหมือนนางโสเภณีอะไรสักอย่างซี่งเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรักของผมเป็นอย่างมากจึงตัดสินใจแยกทางกับเธอในที่สุดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง”
/ z' K) x( Y! p- c; g5 E
กล่าวจบเพียงแค่นั้นโรแบร์ก็เอาแต่ดื่มอย่างเดียว ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยขณะที่เขาและอากรได้แต่นั่งเป็นเพื่อน กระทั่งเห็นว่าโรแบร์เมามากแล้ว จนไม่ได้สติจึงเอ่ยขึ้น
: F9 Q9 M2 `# P- L' I
“อากร..ไปส่งเพื่อนอากรที่บ้านด้วยนะ ผมจะกลับบ้านแล้ว”
9 Y0 i. m! B p0 n& r( r* b- y7 P
“บ้าหรือภู...ตัวยังกับควายอย่างนี้อาพยุงคนเดียวได้ที่ไหนล่ะ ภูนั่นแหละไปเป็นเพื่อนอาด้วย เขาพักโรงแรมยังทำใจกลับไปอยู่บ้านที่ซื้อให้ภรรยาอยู่ไม่ได้ มาช่วยกันก่อนวันนี้ไม่มีธุระที่ไหนไม่ใช่หรือ” 7 y+ f5 L {/ ~) R- A
“คนอื่นไม่มีแต่กับเมียผมนะมี เพราะผมตั้งใจว่าจะกลับไปทำหน้าที่สามีที่ดีหน่อยผมกับเธอแทบไม่มีอะไรกันเลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว”
2 k4 f1 C. |' O
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้ช่วยอาพาเขาไปส่งโรงแรมก่อน”
1 \' I, }9 `1 H/ [: w
เขากับอานรากรช่วยพยุงโรแบร์มาส่งถึงโรงแรมพยุงขึ้นไปส่งจนถึงห้องพัก โยนร่างใหญ่นั้นลงกับเตียงนอน
. O& R/ {7 b4 P4 J9 W+ `" l
“ผมกลับก่อนนะอา”
0 b9 s. F4 c* M/ x( z' g- M& v' ^0 E- N
“จะรีบไปไหนช่วยอาก่อน” - P' W) [& \+ z0 n) X- |
“ช่วยอะไรอีกล่ะอา” 0 b: t( A$ y5 }: h' |: W! L
น้ำเสียงขุ่นๆ ย้อนถาม
4 W; U5 c4 o6 ]9 o- B
“ช่วยเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้เขาหน่อยจะได้นอนสบาย”
1 E7 A% f' S, {/ j. `; @# k, N
“อาโทร.เรียกพนักงานโรงแรมมาช่วยทำให้ก็ได้นี่” 4 \* G# }, d; J, I
“ทำกันเองนี่แหละ” ) X1 ^( d! p3 X5 S$ U4 f3 P' J
พูดแค่นั้นผู้สูงวัยก็เดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับอ่างน้ำขนาดย่อมมีผ้าสีขาวแช่อยู่ในนั้นอย่างเตรียมพร้อม ( Q& B |8 M- I+ D& c, w- _
“เถอะน่า...อย่างไรก็พามาส่งแล้ว ช่วยเขาหน่อยน่าสงสารออก” % G% i+ a0 j/ r# a) Q( `1 ~% ?9 l
เสียงคะยั้นคะยอของผู้สูงวัยทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธได้จำใจปลดกระดุมเสื้อหนุ่มฝรั่งเศสเพื่อเช็ดตัวให้ตามคำขอของคนสูงวัยทันทีเผยให้เห็นเรือนร่างบริเวณแผงหน้าอกที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ สมสัดส่วนมีขนขึ้นปกปุยตั้งแต่บริเวณตามลำคอหน้าอกราวกับถักด้วยใยไหมยังไม่ทันที่เขาจะยื่นผ้าชุบน้ำเข้าไปสัมผัสเรือนร่างนั้น ก็มีมือของคนนั่งข้าง ๆยื่นมาจับไว้ก่อน 6 @: O8 R6 m/ N. {
“เดี๋ยวก่อนภู...” + d1 D* f- d0 {# G0 @: m2 S
“อะไรอีกล่ะอากร”
. G6 F$ A( b/ k! R
เขากล่าวอย่างหัวเสียเพราะอยากกลับบ้านไปหาภรรยาเต็มทีแล้ว + C3 r6 m/ r0 I
“ปลดเข็มขัดกางเกงเขาออกด้วยสิ อาอยากดูอะไรเขาหน่อย”
1 ]7 i0 Q; E* C
“บ้าเหรอ!...อากร”
( o- S1 z; ~) j' j
“เถอะน่า ภูไม่เปิดให้อาดู อาก็อยากดูของฝรั่งบ้าง อยากรู้ว่ามันจะใหญ่ยาวขนาดไหน” ) {. \- E: h! W1 g
“เปิดเอาเองแล้วกัน”
: j8 H8 H, A2 _" n9 G2 H" l2 |. U/ o
{:4_106:} โปรดติดตามตอนต่อไป
" z& y. |$ \8 Y% L. w3 U, V% W* l3 }4 n0 z [3 r
# Y6 y5 [+ p; ?& x( D+ |# o4 n# ]- b
5 P" o0 x$ B8 }3 V, v | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-20 08:02:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-28 09:03:47
โพสต์ 2025-4-27 15:32:21
โพสต์ 2023-9-30 15:13:38