แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-20 11:21
5 M" z* \' Z; i% f3 C* ]- e
/ G: @! E9 b. ]7 x2 j{:4_112:} ดีคร้าบ! จากเสียงเรียกร้องให้นำภาคต่อมาลง หวังว่าผู้อ่านคงจะจำ "ภูริเชษฐ์ และ อากร" เสือหนุ่มและสิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ได้ โดยภาคต่อนี้ผมได้ปรับเนื้อหาและสำนวนบางส่วนเพื่อให้สามารถจบภาคลงได้ ต้องขออภัยผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
4 U/ c) M- E$ H& h, ]/ `$ E# ^* e* Y# T
สำหรับ คนที่เพิ่งมาอ่าน ติดตามภาคแรกได้ตามนี้ครับ- R8 G3 P' _# M
บิ๊กบอส ภาคแรก (ตอนที่ 1-9)
% s1 y7 t( s2 M; t% A8 V) C
' h' d8 F) T7 p! F+ K' r******* เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ต้องขออภัยด้วย สำหรับเรื่องนี้ผมมีแค่บางส่วน ก็จะทะยอยลงเท่าที่มีเพื่อแบ่งปันกัน เพื่อน ๆ คนไหนที่มีก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ!******* {:4_101:}. _9 h0 I1 U7 c: j% ~
: f+ D& I# [ p. j# b+ M+ ^5 B# }5 T# W' K0 O( r1 A
4 d: c. O% H& {5 T8 f) l' l8 p2 ~# f
ตอนที่ 1 นัดพบชาวต่างชาติ 9 C7 N) p; p: _7 c7 `
เย็นวันเสาร์ภายในห้องอาหารหรูหราของร้านอาหารอิตาลีย่านใจกลางเมืองภูริเชษฐ์ผลักประตูเข้ามาก็พบกับบุรุษหนุ่มวัยกลางคนชาวฝรั่งเศสนั่งดื่มอยู่กับนรากรคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว
; @: r( p6 M7 T6 U5 w, e- t
“มาถึงนานยังครับ?” , A: Q7 g7 h9 {% w7 T
“ก่อนหน้าภูนิดเดียวนั่งรอไม่ถึงสิบนาทีหรอก เอาเครื่องดื่มอะไรไหมจะได้สั่งเพิ่มเติม”
2 ?6 a7 E& s1 O7 c: \- _
นรากรเอ่ยถามพร้อมกล่าวแนะนำคนทั้งคู่ให้รู้จักกัน
7 y4 `. E* e% ?5 O0 e
“นี่ มองสิเออร์ โรแบร์เพื่อนผม” 4 m3 h: ?- W$ Z P
ภูริเชษฐ์ยื่นมือเข้าไปสัมผัสพร้อมกับกล่าวแนะนำตนเอง
' E1 q7 d& T K$ y& I& m, C+ g* ?+ r
“ผมภูริเชษฐ์ครับ. ยินดีที่ได้รู้จัก” ; v: Z" E. G8 @
“เช่นกานคราบ” * a: L3 V2 i% E( p; d5 y* g3 S
สำเนียงภาษาไทยไม่ชัด ตอบรับเขามา ! e! g( ~7 n1 b& [# X/ _( n3 e
เขานั่งลงพร้อมกับรับเมนูอาหารมาเปิดดูเพื่อสั่งแต่ระหว่างเปิดดูเมนูอยู่นั้น เขาก็เหลือบดูแขกของอานรากรด้วยการสังเกตคร่าว ๆ , g1 C6 a# k! s* M5 ?% ]3 {9 p
; r4 S$ U' A3 K$ i" D1 v+ J
.....โรแบร์เป็นบุรุษร่างสูงใหญ่ ผิวขาวเข้มเหมือนเพิ่งผ่านการอาบแดด คางเหลี่ยมตามเผ่าพันธุ์เชื้อชาติของเขา มีเส้นหนวดกันเรียวอย่างเป็นระเบียบเหนือริมฝีปากตามแก้มและปลายคาง
2 ^( h4 Z# v& Z; Q1 \8 N
ลักษณะเป็นคนแจ่มใสแต่แววตาดูเศร้า ๆ อย่างไรพิกล ร่างกายล่ำสันแข็งแรง ตามประวัติหรือข้อมูลที่อากรให้เขามาดูจะค้านกันมากกับบุคลิกที่เห็นอยู่ในขณะนี้ เพราะดูเหมือนเขาจะพูดอังกฤษได้ดีแถมยังพูดไทยหรือฟังภาษาไทยรู้เรื่องเกินครึ่งเสียอีก แม้สำนวนจะแปล่งไปบ้างแต่ก็พอสื่อความหมายได้ อากรมีแผนอะไรกับเขาอีกหรือเปล่านี่ ด้วยความระแวงสงสัยนี้ทำให้เขาไม่กล้าปล่อยให้สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นคนชงหรือหยิบเครื่องดื่มให้เดี๋ยวเจอทีเด็ดแกเข้าไปอีก ) @1 P( I) V4 G& d
“เป็นอย่างไรบ้างมาเที่ยวเมืองไทย”
. V( J( d' ~9 B& }( a! @0 h9 H* A8 u
เขากล่าวขึ้นอย่างสำรวมน้ำเสียงเบาเรียบ เกรงว่าจะเป็นการสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นทั้งที่ความจริงเขาอยากชวนอีกฝ่ายพูดมากกว่าเพราะตั้งแต่นั่งลงก็เห็นฝ่ายโน้นดื่มเอา ๆ ท่าเดียว 2 J* X% d) _2 O: C8 v' y
“ก็สนุกดีครับจะว่ามาเที่ยวก็ไม่ได้หรอก เพราะความจริงผมอยู่เมืองไทยมากกว่าอยู่ยุโรปอีก” 1 k2 G% ]" T5 Q: ^. @' a0 @
กล่าวภาษาบ้านเกิดถ้าแปลเป็นไทยก็คงได้ความหมายประมาณนี้ พร้อมกับส่งแก้วบรั่นดีให้เขา 0 k9 {6 Y+ j) t$ m
“ขออภัยนึกว่าคุณโรแบร์มาเที่ยวเฉยๆ” # w2 a1 B% X4 S. ~0 o7 E7 y+ C6 J
เขากล่าวพร้อมกับหันหน้ามาทางนรากรเหมือนจะขอให้ผู้สูงวัยที่สนิทสนมมากกว่าเป็นฝ่ายเปิดการสนทนา + I, ]4 l2 n3 |6 J3 P! N
“โรแบร์!...ภูเป็นเพื่อนสนิทต่างวัยของผมคุณสามารถพูดเรื่องส่วนตัว คุยสนุกสนานเพื่อระบายความรู้สึกกับเขาได้ทุกเรื่องระหว่างผมกับภูเราเป็นยิ่งกว่าหุ้นส่วนกัน ไม่มีความลับต่อกันบางทีเรื่องที่คุณวิตกหรือเครียดอยู่เขาอาจช่วยเหลือคุณได้หรืออย่างน้อยก็ให้คำแนะนำคุณได้บ้างผมถึงได้ชวนเขามาด้วยในวันนี้”
1 Y: z' h4 x4 u1 ]/ p
ความเงียบปกคลุมไปชั่วขณะ
8 W2 j$ U0 }! A$ Q3 J
ชายหนุ่มชาวฝรั่งเศสหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเหลืองอำพันขึ้นมาเทราดผ่านลำคอลงไปอีกครั้งสีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมมีอะไรบางสิ่งบางอย่างส่อแววกังวลปรากฏชัดออกมาทางแววตาสีน้ำข้าวขณะที่จับนิ่งมายังเขา * d* R2 r" [4 W! b
“คุณภู...”
+ O2 l* N+ P1 A. ~4 U
ครั้นแล้วโรแบร์ได้เอ่ยเริ่มขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบาต่ำ
) S1 ?, ~0 n" f- Y4 p
“คุณเคยรักใครมาก ๆสักคนไหม?”
8 J' W5 e! o# Q
ภูริเชษฐ์ขมวดคิ้วโก่งงอนเข้าหากันแล้วผงกศีรษะรับเต็มไปด้วยความเห็นใจ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์เช่นไร & d8 n; ^7 k3 D: j4 p8 w
“เคยครับ”
! G+ Q: v4 S! ^
“เรื่องความรักภูริเชษฐ์เขาถนัดครับ” 7 X& p6 T7 v( Z% B
นรากรสอดมาโดยเร็ว
1 Y# ~9 r: b# j) p! m
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับก็มีทั้งรักและเศร้านั่นแหละครับ” 0 }3 L+ k7 r/ D9 [5 Q9 T
โรแบร์ถอนหายใจหนักหน่วงสายตาที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยความเศร้าแบบซ่อนเร้น : _3 c: u' Q( D2 [" k/ M4 t* H
“คุณเคยรักมาก ๆ แล้วสุดท้ายรู้ตัวว่าโดนเขาหลอกไหม?” 1 e9 d1 f- z2 ^8 V& M6 m8 e I% k
เขานิ่งเหมือนจะคิดทบทวนอยู่อีกอึดใจเดียวก็ก้มศีรษะลงอีกครั้ง
) `$ j3 S' Q. E+ k4 C
“ก็เคยครับและบ่อยเหมือนกัน แต่เป็นสมัยที่เป็นวัยรุ่น”
' A7 p& N2 d9 b+ j* G
โรแบร์หันหน้าไปสบตากับนรากรแล้วหันมาจับอยู่ที่ใบหน้าภูเป็นตาเดียวกันอีกครั้งก่อนที่โรแบร์จะกล่าวเป็นเสียงเนิบนาบตามมาอีกครั้ง
I7 e8 r& a; E0 p7 n- [( W$ _
“ถ้าไม่ได้ยินจากปากคุณผมจะไม่เชื่อเป็นอันขาดว่ายังมีผู้หญิงกล้าปฏิเสธผู้ชายอย่างคุณ”
( D. A' E/ e7 `/ q! _' m
“มันก็มีเหมือนกันนั่นแหละครับ” 5 e' Q }- E: t. H% P# Z
“คุณช่วยเล่าเรื่องราวความรักของคุณให้ผมฟังบ้างได้ไหมหากเห็นว่าผมเป็นเพื่อน”
( f- z8 M0 o# j8 r! N; G
“อยากฟังจริง ๆหรือครับ”
! [+ f. ]3 Q7 U* F5 b' u
เขาเอ่ยขึ้นอย่างใคร่ครวญระมัดระวังชะงักนิ่งเหมือนไม่อยากเล่า แต่เห็นสีหน้าน่าสงสารของหนุ่มตาน้ำข้าวทำให้เขาตัดสินใจเล่าเรื่องของตน
1 E2 X h- j6 S# B; o9 p8 [2 B. q4 C
“เราเคยรักกันมากสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันและสัญญากันว่าผมเรียนจบ เราจะแต่งงานกันมันเป็นสัญญาใจลม ๆ แล้ง ๆ ของชายหนุ่มหญิงสาว คราวนี้พอผมเรียนจบพ่อส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ขณะที่เธอเข้าทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...”
) ?5 C* O1 E& Z% |! q/ j# E
“แล้วไงต่อ”
* ]/ }9 x# ~0 E2 p# l4 I7 x: W6 b
นรากรที่ตั้งใจฟังสอดขึ้นมา
' z: ^5 t( `! W: j c W
เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก
+ J& g; W1 i: V+ U5 T, e/ B
“ผมติดต่อสานสัมพันธ์กับเธอตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางกระทั่งวันเดินทางกลับโดยที่เธอไม่บอกผมสักคำว่าเธอได้แต่งงานกับลูกชายของเจ้าของบริษัทไปแล้วตั้งแต่ปีแรกที่ผมออกเดินทางผมเดินทางกลับประเทศจึงรู้ความจริง...ผมใช้เวลานานเกือบปีกว่าจะลืมเธอได้โชคดีได้พบภรรยาคนปัจจุบันที่เธอคอยเป็นกำลังใจให้ผมตลอดมาทำให้ผมผ่านช่วงเวลาลำบากของชีวิตมาได้”
. \7 }1 g E$ X9 e& z( ?4 {
เขาเล่าไปด้วยเสียงแหบต่ำในระหว่างที่หนุ่มตาน้ำข้าวกับชายสูงวัยมีสีหน้าสลดเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเรื่องราวของเขา
3 K* j: E8 F/ _( n" U) l4 l4 ~+ m+ p
โรแบร์ ส่ายศีรษะช้าๆและจุ๊ปากออกมาเบา ๆ เพราะมันใกล้เคียงกับเรื่องราวของตนเหลือเกิน
; i2 _7 h2 ^+ \1 d% |8 K- \
“เรื่องของผมก็ทำนองเดียวกันกับคุณเพียงแต่ผมไม่แกร่งเท่าคุณ”
, J, r- _0 V8 _5 N) Q$ m a; f
“คุณโรแบร์จะไม่เล่าให้ผมฟังบ้างเหรออย่างน้อยก็ช่วยระบายความอัดอั้นออกมาก็ยังดี” 5 j; Q, f/ m& Z" o* v8 w
“ผมได้แต่งงานอยู่กินกับภรรยาชาวไทยคนหนึ่งเมื่อปีก่อนเธอดีกับผมมาก ไม่ว่าจะเป็นการปรนนิบัติเอาอกเอาใจ การให้ความเคารพอย่างที่ผมไม่เคยได้รับจากหญิงเชื้อชาติเดียวกันทำให้ผมรักและหลงเธอเป็นอย่างมาก เข้าขั้นหัวปักหัวปำเลยแหละบางครั้งทนการคิดถึงเธอไม่ไหว ผมก็ชวนเธอไปอยู่ฝรั่งเศสด้วยสลับกับการอยู่เมืองไทยมีครั้งหนึ่ง ผมได้บอกเธอว่าจะเดินทางกลับฝรั่งเศสเป็นเดือน ชวนเธอกลับไปด้วย แต่คราวนี้เธอปฏิเสธอ้างว่าญาติที่บ้านต่างจังหวัดไม่ค่อยสบาย อยากดูแลอย่างใกล้ชิด ผมไม่มีโอกาสได้ระแคะระคายเธอเลย ด้วยความรักสุดหัวใจที่มอบให้เธอทำให้ผมมองผ่านไป จนกระทั่ง....”
6 H2 ?' f( ]: i9 F* M1 \
โรแบร์หยุดเล่าต่อหยิบเครื่องดื่มเทผ่านลำคอติด ๆ กันสอง – สามแก้วแล้วสั่งมาเพิ่มอีก ก่อนจะเล่าต่อ
& E7 L" ~; Z7 p% m
“ผมได้เกิดความระแคะระคายเป็นเลาๆว่า เธอไม่ซื่อกับผมเสียแล้ว เพราะผ่านไปสองสามอาทิตย์เธอไม่ได้ติดต่อและส่งข่าวใด ๆ หาผมเลย มีแต่ผมที่ส่งข่าวหาเธออย่างเดียวกระทั่งผมตัดสินใจเดินทางกลับโดยไม่บอกเธอล่วงหน้า นั่งรถจากสนามบินกลับบ้านด้วยความหวังจะเซอร์ไพรส์เธอ...”
, d& d- u9 E9 ^; a3 l# g. Q6 A5 b
ผู้พูดหยุดคำพูดประโยคถัดไปอีกครั้งน้ำตาเริ่มเอ่อนองเต็มเบ้าตา
# Q% D4 b: d* {! g
“กลางดึกผมได้เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นด้านล่างปิดไฟหมด แต่ห้องนอนยังมีแสงโคมไฟอยู่ แสดงว่าเธอยังไม่หลับจึงรีบตรงขึ้นไป เปิดประตูผลั๊วะเข้าไป..ภาพที่ปรากฏชัดในสายตาของผมคือเธอกับชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเริงรักเสพสมอย่างถึงพริกถึงขิงกันบนเตียงนอนที่เธอเคยใช้เล่นกับผม”
p0 l1 w+ m9 u
น้ำเสียงผู้เล่าเหือดหายไปอีกครั้ง... # e H" P# z1 D/ o( f; S
“แล้วอย่างไร?ต่อครับ”
4 ?, t$ k, \. u) x6 [
นรากรที่นั่งฟังอยู่นานถามต่อมาโดยเร็ว แต่เมื่อเห็นสีหน้าคนพูดอยู่ในภาวะซึมเศร้าจึงกล่าว
6 ]5 G- j: E ^* S
“ขอโทษครับ..เสียมารยาทไปหน่อย”
, E5 ~, s; `. u+ A* E/ I) H: C0 @
“ไม่เป็นไรครับ...ผมเดินออกจากบ้านทันที เรียกรถไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุด” พร้อมกับกระดกแก้วเหล้าผ่านลำคอลงอีกแก้ว 8 x" h- z @" ]
“แล้วเธอล่ะครับ” , z% a- ?7 V: J2 ~' @2 z
เขาถามขึ้นมาบ้าง $ j) p7 q* e+ K" q4 o. v( r
“วันต่อมาเธอโทร.มาขอโทษแล้วบอกว่าผู้ชายคนนั้น ความจริงคือสามีเก่าเธอที่ยังอยู่กินกันอยู่ระหว่างที่เธออยู่กินกับผมและมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน อายุประมาณสามขวบ เป็นเหตุให้เธอยังไม่เลิกกับสามีพร้อมกับเอาเงินที่ผมมอบให้เธอด้วยความรักบริสุทธิ์ไปปรนเปรอสามีและลูก”
, y$ h" X" b& ~* Q) G% S2 L
“แล้วจากนั้นล่ะคุณไม่ได้ตกลงอะไรกับเธอบ้างเหรอ”
$ t3 W$ L* i8 I# W$ B3 C
“ตกลงสิ!...ผมขอให้เธอเลิกกับสามีและผมยินดีรับเลี้ยงลูกเธอเป็นลูกบุญธรรมของตน” - w5 v, ~8 `+ ]: M! g' w) C
“แบบนี้ก็ไม่มีอะไรน่าวิตกกังวลสิครับ”
# R$ Z% S" ^7 _, q
เขาถามเกริ่นนำเพื่อให้อีกฝ่ายเล่าออกมา
J( l; M+ D$ v2 s' q) C* ~
“ก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาเธอยินดีรับข้อเสนอของผมหลังจากนั้นเธอก็กลับเข้ามาในบ้านพร้อมด้วยลูกชายวัยน่ารักของเธอ โดยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับสามีเก่าอีกและเธอได้ปรนนิบัติผมเหมือนที่เคยปฏิบัติมากระทั่งผมสืบรู้มาว่าเธอยังแอบไปมีสัมพันธ์กับสามีเก่าอยู่บ่อย ๆเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกผมมาก อุตส่าห์ผมยอมรับฟังเหตุผลเธอครั้งแรกแต่ครั้งที่สอง และครั้งต่อ ๆ มา มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่าขณะที่เธอปฏิบัติกามกิจกับสามีเก่าเธอได้ปฏิบัติอย่างหน้าที่ภรรยาแต่ขณะที่ปฏิบัติกับผมมันเหมือนนางโสเภณีอะไรสักอย่างซี่งเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรักของผมเป็นอย่างมากจึงตัดสินใจแยกทางกับเธอในที่สุดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เอง” ( l2 W" z" T. q x; _$ z( g) x/ G
กล่าวจบเพียงแค่นั้นโรแบร์ก็เอาแต่ดื่มอย่างเดียว ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยขณะที่เขาและอากรได้แต่นั่งเป็นเพื่อน กระทั่งเห็นว่าโรแบร์เมามากแล้ว จนไม่ได้สติจึงเอ่ยขึ้น 1 {" [5 Y2 s8 H2 ~: t4 X
“อากร..ไปส่งเพื่อนอากรที่บ้านด้วยนะ ผมจะกลับบ้านแล้ว” 7 d5 Q. R$ J6 Z
“บ้าหรือภู...ตัวยังกับควายอย่างนี้อาพยุงคนเดียวได้ที่ไหนล่ะ ภูนั่นแหละไปเป็นเพื่อนอาด้วย เขาพักโรงแรมยังทำใจกลับไปอยู่บ้านที่ซื้อให้ภรรยาอยู่ไม่ได้ มาช่วยกันก่อนวันนี้ไม่มีธุระที่ไหนไม่ใช่หรือ”
8 B. G, V$ F9 r* D4 a8 \9 h! O
“คนอื่นไม่มีแต่กับเมียผมนะมี เพราะผมตั้งใจว่าจะกลับไปทำหน้าที่สามีที่ดีหน่อยผมกับเธอแทบไม่มีอะไรกันเลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว”
( }8 m- q. e( p0 r- x: D: t& a4 u! n
“เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้ช่วยอาพาเขาไปส่งโรงแรมก่อน” , Y5 a; g2 y1 P( `0 A9 ]) C- |- x* s
เขากับอานรากรช่วยพยุงโรแบร์มาส่งถึงโรงแรมพยุงขึ้นไปส่งจนถึงห้องพัก โยนร่างใหญ่นั้นลงกับเตียงนอน . t/ d1 k. P8 ^0 I; P7 n# F
“ผมกลับก่อนนะอา” % x1 `, G/ h. r5 ?' H) \. W f& i
“จะรีบไปไหนช่วยอาก่อน” & k& d: g7 [0 C" }1 y& F# T
“ช่วยอะไรอีกล่ะอา” % V# U5 w8 I+ b$ b+ l
น้ำเสียงขุ่นๆ ย้อนถาม + N# v- y/ I U
“ช่วยเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้เขาหน่อยจะได้นอนสบาย”
, c- B; B' E8 U9 H$ ~$ N3 E( w) P$ _
“อาโทร.เรียกพนักงานโรงแรมมาช่วยทำให้ก็ได้นี่”
" B; u3 O, b$ D% V# |! D" S
“ทำกันเองนี่แหละ”
2 c l+ D* H+ O4 ~( [# {' S7 A% g1 H
พูดแค่นั้นผู้สูงวัยก็เดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับอ่างน้ำขนาดย่อมมีผ้าสีขาวแช่อยู่ในนั้นอย่างเตรียมพร้อม
; ]' g+ u+ {" ~& y2 a) U
“เถอะน่า...อย่างไรก็พามาส่งแล้ว ช่วยเขาหน่อยน่าสงสารออก”
# ?" b/ c3 X! ^6 k& V0 r. |" z
เสียงคะยั้นคะยอของผู้สูงวัยทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธได้จำใจปลดกระดุมเสื้อหนุ่มฝรั่งเศสเพื่อเช็ดตัวให้ตามคำขอของคนสูงวัยทันทีเผยให้เห็นเรือนร่างบริเวณแผงหน้าอกที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ สมสัดส่วนมีขนขึ้นปกปุยตั้งแต่บริเวณตามลำคอหน้าอกราวกับถักด้วยใยไหมยังไม่ทันที่เขาจะยื่นผ้าชุบน้ำเข้าไปสัมผัสเรือนร่างนั้น ก็มีมือของคนนั่งข้าง ๆยื่นมาจับไว้ก่อน
Y& m! n) K# U6 R Q
“เดี๋ยวก่อนภู...”
- E5 X7 g: i* W# K
“อะไรอีกล่ะอากร”
& [ N5 k! i3 z5 G3 f+ V, F
เขากล่าวอย่างหัวเสียเพราะอยากกลับบ้านไปหาภรรยาเต็มทีแล้ว + T, R, i, K6 O$ T; I9 X
“ปลดเข็มขัดกางเกงเขาออกด้วยสิ อาอยากดูอะไรเขาหน่อย” % y7 [/ d& R8 e" Z$ B* ?/ R
“บ้าเหรอ!...อากร”
& M5 ~1 w i1 E# ^$ H
“เถอะน่า ภูไม่เปิดให้อาดู อาก็อยากดูของฝรั่งบ้าง อยากรู้ว่ามันจะใหญ่ยาวขนาดไหน” - B1 \3 @' U2 R* r1 l% w2 K+ s
“เปิดเอาเองแล้วกัน”
& J& u* c) w- P& S$ H7 h2 q6 b. D+ H3 i5 V" h8 t# J: P9 I
{:4_106:} โปรดติดตามตอนต่อไป
% U- j8 w) `5 ?% U/ w+ y7 U9 j! \5 k [: T
% Y3 ^/ z1 Z$ Q8 \% k% {
! r# {! V2 X& u" Z | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-20 08:02:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-28 09:03:47
โพสต์ 2025-4-27 15:32:21
โพสต์ 2023-9-30 15:13:38