อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-5-20
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 470
- พลังน้ำใจ
- 48115
- Zenny
- 115954
- ออนไลน์
- 9858 ชั่วโมง
|
"โท พรุ่งนี้ว่างไหม ช่วยไปเดินเลือกของเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ"5 i( U6 i( ]5 x9 n4 |6 A
3 t& v- _1 y& o1 f; j5 i, T/ l
โทหันหลังตามเสียงเรียก เขาเห็นกิต หรือพี่กิต เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งที่เป็นฝ่ายดูแลการประสานงานระหว่างกองกิจกับสโมสรนักศึกษา
7 [# o) j) [; Q- k, X9 i5 X
0 S; ~3 |: G& ^. F+ W "ไม่ว่างครับพี่ วันหยุดนี้ตรงสิ้นเดือนพอดี ผมต้องกลับบ้านต่างจังหวัดครับ"
& A% x0 P( z) }. h+ ^ "อ้าวหรอ แย่เลย"# `9 V) O6 c: V
1 f1 I: b. h4 \4 G+ X A$ d
เสียงกิตดูซึมลงเล็กน้อย ใบหน้าที่ยิ้มน้อยก่อนหน้าเริ่มตึงเรียบ กิตนั้นเป็นผู้ที่ดึงโทเข้ามาทำงานที่นี่ หลังจากที่โทเอ่ยขอ เพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์กันนิดหน่อย เนื่องจากช่วงเรียนมหาลัย กิตเคยตามจีบโท แต่ตอนนั้นโทปฏิเสธ ตอนนี้เจ้าตัวก็…มีลูกมีเมียไปแล้ว แต่ยังคงทำงานด้วยกันได้ไม่มีปัญหาอะไร
/ ~+ e3 ]3 ?4 q7 }7 K/ y" S 4 h/ t9 Y3 a9 Y' ?3 w+ J
"ขอโทษด้วยนะพี่ ลองชวนคนอื่นไปไหมครับ"6 y* X! _; Q! d9 A; d1 n
"ไม่เป็นไรครับ แล้วอาภูภาเป็นไงบ้าง สะบายดีไหม ฝากทักทายด้วยนะ") X/ Z0 ^3 m5 s) {, v5 k4 r
0 A( } R6 `- D0 Z ]
โทยิ้มให้และกล่าวขอบคุณก่อนที่จะลุกเก็บของเนื่องจากตอนนี้ก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว แต่เนื่องจากไม่มีงานด่วนอะไร กิตเลยให้โทกลับก่อนเลยก็ได้
% Q3 t, d) Q; q9 ? ; J# P$ q! g9 f6 e' g" I2 |5 Z: L
เมื่อกลับถึงหอพัก โทเริ่มลงมือเก็บของที่จำเป็นแล้วเดินแบกเป้ขึ้นรถเพื่อจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัดทันที หากเขากลับตอนนี้ ก็จะมีเวลาวันเสาร์และวันอาทิตย์ช่วงเช้า แต่หากกลับพรุ่งนี้ จะมีเวลาพักเพียงเล็กน้อย จึงตัดสินใจเริ่มออกเดินทางเลย
+ V1 W6 k& y2 ]$ ]0 m6 }3 }% M
$ C: S( L, |0 A ระหว่างทาง โทเปิดกระจกรถเพื่อรับลมและสูดอากาศบริสุทธิ์ เนื่องจากเส้นทางที่เขาเลือกใช้ไม่ใช่เส้นหลัก จึงมีเวลาดื่มด่ำกับบรรยากาศ พลันทำให้นึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก ตอนที่ทุกคนในบ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ พี่ น้องชาย และอา…
* _' t/ N5 M0 [/ S/ [6 S* g
- a1 X9 z4 B Y; P( b" ^ ฟ้าบริเวณโยรอบมืดสนิท เป็นจังหวะเดียวกับที่โทขับรถมาถึงบ้าน คนในบ้านที่พอได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านก็พากันเดินออกมาดู- E! ~6 w1 H* J7 u! U7 _( I
9 ~3 g4 E" C! ~, }8 I
"อ้าว ทำไมมาวันนี้ล่ะ ขับรถกลางค่ำกลางคืนอันตราย") g/ ]2 G( H d. w8 Z' i
; I! t1 Y! w' G5 b3 c% V0 V9 p เสียงหนุ่มใหญ่วัย 51 ที่แม้จะอายุมากแต่ร่างกายไม่ได้เสื่อมตามอายุ เพราะคนที่มารับโทนั้นคือภูผา พ่อของเขานั่นเอง
; T" X% Q, ^ M1 m9 S* A
3 e) n7 n+ k. @. R$ X$ H5 p; a" d "วันนี้เลิกงานเร็วน่ะพ่อ"% L8 |8 j/ [4 Z# ]
! O' Q8 a2 N8 X6 ?* U9 L โทลงจากรถแล้วเเบกกระเป๋าเป้เดินเข้าไปกอด ภูผาเคยป่วยด้วยโรคหลายอย่างเนื่องจากทำงานหนักและพักผ่อนน้อยจนต้องเข้ารักษาตัวอยู่บ่อยครั้ง เอกและโทเห็นว่าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่ จึงได้ช่วยกันปรามพ่อ ตอนนั้นเอกถึงกับลาออกจากงานประจำมาดูแลพ่อ ให้พ่อพักรักษาตัว เมื่อภูผาเห็นว่าตัวเองทำให้ลูกชายคนโตต้องออกจากงานจึงรู้สึกผิด หลังจากรักษาหายในตอนนั้น เขากลับมาจัดตารางชีวิตใหม่ เลิกทำงานหักโหมและพักผ่อน เลิกดื่มเลิกเที่ยว และหันมาดูแลสุขภาพตัวเองจน 3 พี่น้องวางใจจึงได้แยกย้ายกันไปทำงาน แต่ก็ยังคงหาเวลามาเยี่ยมอยู่เสมอ, r( N; Q* o' o" _5 ^0 N' i
/ f5 \( E) ?0 f8 B "แล้วกินข้าวกินปลามาหรือยัง พ่อไม่มีอะไรติดตู้ไว้เลย"' F, Q8 i& C' I6 f! F, p) K: q9 ^
"สวัสดีครับอา"
6 l( E* ^; M% ~! m% h, P "อ่า ๆ มาเดี๋ยวอาเอาของไปเก็บให้"
( N# J8 U# L4 Z A, t3 B ) u K6 E1 {/ s, [$ u0 x& L
ไม่ทันได้ตอบพ่อ อาภูเขาก็เดินมาทักทายและรับกระเป๋าโทไปเก็บ โทได้เอ่ยขอบคุณและพูดคุยกับพ่อของตนต่อที่หน้าบ้าน# S/ O9 o) \$ f* M: ]
, T$ I1 _, R: X' B3 h$ ]& K หลังจากพูดคุยกันเสร็จ ภูผาให้ลูกชายคนรองได้พักผ่อน โทจึงเดินเข้าบ้านและตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง ห้องนอนของ 3 พี่น้องนั้นอยู่ที่ชั้น 2 ของบ้าน เพราะไม่อยากให้พ่อเดินขึ้นลงบันไดบ่อย กลัวจะเป็นโรคเกี่ยวกับหัวเข่า เมื่อเข้ามายังห้องของตน โทได้ทำการอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่เหนียวตัวมาทั้งวัน
; G: [+ ~" w, C# v
1 P! H% [! {' ]: x หลังจากอาบเสร็จก็สวมกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียว ขึ้นเตียงเตรียมจะนอน แต่จังหวะที่เขากำลังจะทิ้งหัวลงหมอน หางตาของโทกลับสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง โทสะดุ้งตัวแรงลุกนั่ง ก่อนที่เขาจะสูดหายใจเข้าออกช้า ๆ แล้วตัดสินใจหันไปมองที่โต๊ะข้างเตียง
E4 I2 E0 B! m' E7 r! N
2 @" J: b+ v% _- i, ? !!!
2 s# O2 { r8 D, y, D
4 {6 s/ z W# x, F" r โทถึงกับอึ้ง เมื่อเห็นสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง เพราะมันคือ ไดอารี่ปรารถนา!!1 O- f. J, B( x O% O2 u
a2 T$ s5 V6 W; u
โทตกใจมากที่เห็นมันที่นี่ เพราะเขานั้นไม่ได้นำมันมาด้วย แถมก่อนจะออกจากหอพัก ยังได้ยัดมันลงลิ้นชักไปแล้วด้วย - B5 F: c) l# ?$ ^
3 J) n% h) Y9 R P" b1 `4 p5 V กลางดึกคืนนั้น โทไม่ได้นอนพักแต่อย่างใด เขากำลังนั่งจ้องสมุดไดอารี่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจเจตนาของมัน ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วทำไมมันถึงตามมาด้วย ระหว่างคิดอยู่นั้น โทได้กระหายน้ำขึ้นมาจึงเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง เพื่อหาน้ำดื่ม6 j7 s, q4 |. c/ z
$ r3 X2 A/ g7 p H/ M- \6 V ก๊อก แก๊ก ฟืดดด
* x* y3 U. i- V, O9 |! }2 }2 o+ Q1 r ! A& a5 S- w1 a* y
ในขณะที่โทกำลังเปิดตู้เย็น เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของพ่อเขา เมื่อดื่มน้ำเสร็จ เขาจึงตัดสินใจเดินไปยังห้องนอนของพ่อเผื่อมีอะไร; w2 q \& \' H8 H. k* L9 J
3 N7 M' U0 ^/ W8 @ แต่เมื่อไปถึงห้องนอนของพ่อ ประกฎว่าประตูห้องนอนของภูผาไม่ได้ปิดอยู่ มันแง้มออกมาเล็กน้อย โทจึงเอื้อมมือไปจับลูกบิดหวังจะปิดมันเบา ๆ พลันเหตุการณ์ที่เคยประสบทำให้โทเกิดสงสัยจึงได้แอบมองผ่านช่องว่างอัตโนมัติ
5 b9 M5 s k L' L4 G 0 z- S$ R {# N- B
ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นทำเอาโทช็อคตาค้างไม่ต่างกับที่เห็นภาพของโก้มีอะไรกับน้องเขยเลย เพราะภาพเบื้องหน้าเขานั้น คือภาพที่อาภูเขา หรือน้องชายแท้ ๆ ของพ่อตน กำลังก้มหัวทำบางอย่างขณะที่ผูผาหลับอยู่
5 f/ T" |2 N5 x$ A
1 u* X/ ]$ ^2 k* `# j, j โทยกมือสองข้างขึ้นมาปิดปากตัวเอง เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นี่เขาหลอนไปเองหรือมันกำลังเกิดขึ้นจริง บ้าไปแล้ว!
- o7 L' S; ?0 r7 _ , e9 B8 f7 ]: L$ n2 ~
โทพยายามเดินถอยออกมาจากห้อง แล้ว ดึงสติตัวเองแล้วเดินกลับขึ้นห้องนอนของตนไป เขาใช้เวลาที่เหลือช่วงดึกข่มตาหลับ พยายามไม่คิดถึงภาพที่เห็นก่อนหน้า+ k( |; a* d* N" j0 {
" f* S$ k( a1 j4 p; `
…' {$ e0 k$ I" d3 F
..
7 D9 `6 [) b6 z) A.
- n3 V' I" T) f/ b8 z& C! M. j0 c; G . ]% T( P! b2 j5 Y$ k3 H8 \
เมื่อรุ่งเช้ามาถึง ภูผากะว่าจะมาปลุกลูกชายไปวิ่งรอบหมู่บ้านด้วยกัน แต่พอเปิดประตูห้องนอนก็เห็นว่าเจ้าลูกชายนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่ม , T& U: K) u0 ^
% O8 J- R7 A. I3 i0 s% e0 n
สงสัยคงจะเหนื่อย ให้นอนไปละกัน7 n9 y- @1 k! S- I' P3 s
^" i' t: N% n; E ภูผามองดูลูกชายตนนอนด้วยความเอ็นดู ก่อนจะปิดประตูห้องลูกชายแล้วลงไปด้านล่าง เตรียมผ้าและน้ำดื่มก่อนจะออกจากบ้านเพื่อวิ่งออกกำลังกายรับแสงอรุณในตอนเช้า
R) b( g! p2 E2 |
3 S% j* s: J; Y, M7 M2 K2 b9 Z โทรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลากว่า 10 โมงแล้ว เขาลุกจากเตียงแล้วเดินลงไปชั้นล่างเพื่อดื่มน้ำ ขณะที่กำลังดื่มน้ำก็ดันเห็นภูเขากำลังนั่งเล่นมือถือดูคลิปตลกอยู่ที่โซฟา ทำให้โทชะงักตัวไปครู่หนึ่ง ภาพในหัวเขาตอนนี้คือสิ่งที่เจอเมื่อคืน
! f) R9 C6 S* u, p9 g - w1 V7 K6 l2 U4 a" _" `
โทยืนจ้องหน้าของอาตัวเองที่ยิ้มหัวเราะมีความสุขสลับกับภาพในหัว จนโทสับสนเป็นอย่างมาก อาเขาจะทำแบบนั้นจริงหรอ แล้วพ่อเขาก็เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของอาเลยนะ อาจะกล้าทำแบบนั้นหรอ
2 W! f( u+ b0 _; S' F " w* N( W9 v' C) P; I+ S m; i
"อ้าว ตื่นแล้วหรอเรา ทำงานเหนื่อยเลยสิ"
" J/ U0 ~4 t$ B9 { แค่ก แค่ก!
: Z8 f/ r4 O6 {- e" z% S! p
+ Z3 W+ p9 V% w& N; Y | ภูเขาที่หันมาเห็นโทจึงเอ่ยทักทายทำให้โทสำลักน้ำออกมา
. q0 Y; Q3 q: u) F3 R; E5 C: o
% [$ D: _$ g7 s5 G6 X4 _2 J "อ้าว เป็นอะไรล่ะเรา ตกใจหรอ อาขอโทษนะ"
$ [! t% J |) c
) ` n7 ?- D$ t' Y ภูเขาเห็นโทสำลักน้ำจึงเดินเข้ามาหากะจะมาลูบหลัง แต่โทยกมือโบกส่ายไปมาเป็นสัญญาณว่าไม่เป็นไร . g$ T% p8 B0 y) L2 [
" ] s( y* o3 d8 X- j& ~
"อาครับ….."& ^0 _, j# M, P! U% u. n
( M5 C. U1 J4 p2 Y4 J โทเอ่ยเรียกภูเขากะจะถามถึงพ่อ แต่แค่เอ่ยเรียกจบ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ในใจอยากจะถามออกไปว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคืออะไร แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริง อาจจะเป็นเพราะเขาตาฝาดไปเอง หรือเป็นภาพหลอนจากอาการเครียดจากการทำงาน
, y- k+ }, c- _3 ? + B3 T f$ ^/ z5 i( P
"หืม ว่าไงล่ะเรา" t: a7 S4 [! T- t$ J0 O
"ปะ เปล่าครับ คือ..พ่อไปไหนหรอครับ"8 y3 L' G- z* r z5 _# a( K, I: O6 \# X
3 \' `/ ]! l- U- F& |# V j/ t. _ โทเอาตัวรอดด้วยการเอ่ยถามถึงพ่อแล้วมองหารอบบ้าน2 B/ R+ x; J# { D
8 E# A8 z! |/ T) L" R7 O# [/ f8 v "พ่อโทไปวิ่งตอนเช้าน่ะ เสร็จก็น่าจะแวะไปโกดังเลยมั๊ง"
- Y1 J. G1 w: n' p "อ๋อครับ แล้ววันนี้..อาไม่เข้าสวนหรอครับ"" P! k4 z; ]! h
"ไม่เข้า ๆ อาพึ่งฉีดยาเสร็จเมื่อวานนี้เอง" , J( U3 R. J! w( f
. a9 K# |) C" k) s ขณะคุยกัน โทสังเกตว่าสายตาของภูเขาที่นั่งบนโซฟาจ้องมายังเขา แต่ผภูเขาจ้องมามันเป็นระดับสายตา ซึ่งหากกะดูแล้ว มันตรงกับเป้าของเขาที่กำลังยืนอยู่พอดี พอนึกได้แบบนั้น โทจึงรีบเดินกลับขึ้นห้องแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า
8 b( K- T- A: t/ K! _
! |, Z! ~. V7 S# \1 M! d( L$ k& w, [ โทเดินลงจากห้องอีกครั้งด้วยเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาว หากเป็นปกติเขาก็จะสวมกางเกงบอกเซอร์หรือบางครั้งก็เป็นกางเกงชั้นในตัวเดียวเดินร่อนไปทั่วบ้าน แต่คราวนี้ เขากลับรู้สึกไปม่ปกติ…7 S, V- e! P( z3 H/ B& c0 r( I
- f6 e+ K& X0 a$ U$ X. K5 r
ช่วงบ่าย โทขับรถไปหาพ่อของเขาที่ร้าน เป็นร้านขายวัสดุก่อสร้างขนาดไม่ใหญ่มากนัก ซึ่งร้านอยู่ติดกับถนนใหญ่ ใกล้กับตลาดหมู่บ้าน; C, c6 C$ F( Z; d* e" q
+ t( v3 H7 ?- x' L! c; g) b2 m. m9 \" X "อ้าวโท มาทำไมหึ"$ F! G! Y/ f" \7 P7 I1 U7 F8 K
; L0 d! Y, T+ q; E7 Z ภูผาที่เห็นลูกชายลงจากรถเดินมาหาตนก็ถามไถ่ พร้อมวางสมุดที่กำลังจดเช็คสต็อคสินค้า* j8 X& h( M" W' F
! q/ b5 w" Q7 ^4 ~ |( R% C% R) m "จะออกมาหาอะไรกิน พ่อเอาไรป่ะ"
* K/ {! X5 o9 W+ u "เออดี กำลังหิวพอดี"$ S; g; P$ f1 {. @9 ?% o, F' x
' x* j7 B6 S" V# q' L } ภูผาหันไปสั่งงานลูกน้องที่ค้างอยู่ ก่อนจะเข้าไปในออฟฟิศเพื่อเตรียมตัว จังหวะนั้นโทหันไปเจอกับลูกน้องของพ่อที่รู้จัก จึงเดินเข้าไปหา: \; A S/ s% A( L: J4 t7 o' I
' e. c @" W3 U9 {
"พี่วิทสวัสดีครับ"
$ n( Z# }, K7 }& b# j "อ้าวโท กลับมาแต่เมื่อไหร่"; e$ l+ R% V o; P
"มาเมื่อวานครับ แล้วนี่พี่มาทำอะไรที่นี่ครับ"& t8 W) A* b# }7 b4 q
"เอาเอกสารมาให้เถ้าแก่เซ็น แล้วนี่มาอยู่กี่วันล่ะ"
; u/ N) T( _5 O; F5 Q3 P "กลับพรุ่งนี้เย็นครับ"0 c0 [2 S$ A6 Q+ \5 G
"โห มาแปบเดียวเอง ไม่ได้คุยกันนาน โตขึ้นเยอะเลยนะ"
* ?# }5 c5 q; F ^+ `7 _6 s" V - ~0 r$ t$ A+ j
วิทใช้มือตบไหล่โท โทและวิทนั้น ทั้งสองคนสนิทกันมากเมื่อโทเด็ก ๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ภูผายุ่งกับงานมากทั้งสวนผลไม้ ทั้งรับเหมา ได้วิทนี่แหละที่เป็นลูกน้องพ่อมาช่วย ทั้งดูแลงานบ้าน ดูแลลูก ดูแลร้าน เรียกได้ว่า วิทเป็นคนเก่าคนแก่ของครอบครัวเลยก็ว่าได้ แต่พักหลังเมื่ออะไรค่อย ๆ ลงตัว ภูผาได้ให้ภูเขาน้องชายตนเป็นคนดูแลสวนผลไม้ วิทลูกน้องคนสนิทก็ให้ไปดูแลโกดัง ส่วนร้านผูผาเป็นคนคุมเอง% m7 J8 g ~9 ]
: f( U8 r* h( {2 N ?! p( E
"เอ่อพี่วิทครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยครับ"
3 P) W7 U' m m' X( ^2 O0 P+ b) N
6 I4 J+ A' I3 {. d% G+ E โทตัดสินใจปรึกษากับวิท ซึ่งวิทเองก็สนใจ แต่ไม่ทันที่โทจะได้เล่ารายละเอียด ภูผาก็เดินออกมาจากออฟฟิศพอดี
# y% I3 s' t. x9 g: s: j4 \ S7 p4 v( `/ G
"ป่ะ พ่อเสร็จละ"/ o& t( p( _$ R( K: A
}- ?; ^* M0 E, x( y3 v โทหันไปบอกกับวิทว่าเดี๋ยวไปหาที่โกดัง แล้วแยกย้ายกัน โทขับรถไปตลาดในหมู่บ้านเพื่อหาอะไรกิน ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันโทอยากจะเอื้อนเอ่ยถามถึงสิ่งที่กังวล แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกมา เพราะหากเขาพูดไปแล้ว จะไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไขมันได้อีก หากเรื่องที่ถามออกไปเพราะความสงสัย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา อาจจะเป็นปัญหาใหญ่โตในอนาคต จึงทำให้โทเก็บคำพูดพวกนั้นเอาไว้ แล้วถามไถ่เรื่องอื่น ๆ แทน/ B6 [2 a# n* {, |, {) C6 i }
# F1 Z, Y9 ?* h. h+ K! }0 W: M7 ? "ช่วงนี้ไอ้ตรีเป็นไงบ้างพ่อ ได้ติดต่อมาบ้างป่ะ"3 I- P' A2 q: [
"โอย เจ้าตรีมันจะติดต่อมาอะไรล่ะ ถ้าไม่ขอเงินก็มาขอของ ไม่ติดต่อมาน่ะดีแล้ว"
& c) s1 Q5 E# G+ T( @/ q& E& j
0 |5 J3 c5 A/ o8 @; D ภูผาพูดทีเล่นทีจริงถึงลูกชายคนเล็ก โทก็ผสมโรงนินทาน้องชาย เพราะน้องชายของเขาไม่ค่อยกลับบ้าน แล้วหาตัวยาก ไปไหนมาไหนไม่เคยบอก แต่จะบ่นยังไง ตอนมันมีปัญหากลับมาบ้านก็ช่วยมันทุกที
; ~( U, C$ |$ f 5 O+ a. N# F" L& F4 L0 X" w6 k
"เจ๊ เดี๋ยวเอาอีก 40 ถุง กลับบ้าน"
- `- F; }& H( z% G% B1 Z# W5 \
8 b" @$ F9 e- `8 F ภูเขาลุกไปสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ลูกน้อง แล้วมานั่งคุยกับลูกชายต่อ ปกติเรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป เอาเข้าจริงโทเริ่มคิดได้เมื่อเห็นพ่อของตัวเองในตอนนี้ / L p, \* N" T5 ]
& U' b7 E1 V9 A7 G! {หลังจากแม่เขาเสีย พ่อก็ทำงานหนัก! |% S* c) B" N; Q
ดูแลเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว ถึงจะเคยมีข่าวมาบ้างว่าพ่อไปกิ๊กกับผู้หญิงคนนู้นบ้างคนนี้บ้าง แต่ไม่เคยเปิดตัวใครเป็นพิเศษ อาจจะเพราะตอนเด็กพวกเขาไม่พอใจที่พ่อจะมีคนอื่นนอกจากแม่ แต่เมื่อมองในปัจจุบันแล้ว พ่อของพวกเขาคงต้องเหงามากแน่ ยิ่งโตเขาก็ยิ่งรู้สึกต่างออกไป* t5 ]% Z8 d- t0 _ g
# N+ u7 @: v; q$ M ครืดดด ครืดดด ครืดดด. u0 i% y/ ]$ l: \4 y) J T
' X4 r2 K# k3 a+ i5 V4 f
"หึ ตายยากจริง ๆ เลยมึง กำลังพูดถึงพอดี"
, c- w& Q4 O( |$ S 8 p4 h. T' p. u- c2 `" Y# K
โทรับสายจากเอก ที่โทรเข้ามาหาขณะที่เขาและพ่อกำลังนินทา โทเปิดลำโพงเพื่อคุยกับพี่ชาย3 T9 X B8 Y2 v2 z K$ V5 I8 l
3 I! A, X; w" r# S "อยู่กับพ่อป่ะ"4 E' B. }9 \( V7 b" s
"อยู่ ๆ ตอนนี้มากินข้าวที่ตลาด มีอะไร"
% n8 o, M, O9 F3 U+ u& T "เออ เปล่า แค่ถามดูนึกว่าไม่ได้กลับ"
( D$ _1 E! v" b" B "อะพ่อ คุยกับมันหน่อย"
$ E N' h$ u2 k3 k , \ @ @ ]3 _, } m( h9 j
โทเปลี่ยนเป็นวิดีโอคอลแล้วยื่นมือถือให้กับพ่อของตน ภูผาก็รับไปแล้วพูดคุย โทลุกออกมาเพื่อไปซื้อน้ำผลไม้ปั่น ปล่อยให้พ่อกับพี่ชายคุยกัน
$ g$ F& ^1 L( M0 `+ [. \5 d3 L# u
8 T% X J9 |8 E9 l( S+ Y ภูผาแม้จะมีเงินทองมากมาย แม้จะดูแลร่างกายอย่างดี แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่สามารถเลยก็คือ…เทคโนโลยี มือถือเครื่องแพงที่มีอยู่ก็ใช้แค่โทรคุยงานกับลูกค้าและลูกน้อง แอปต่าง ๆ ที่โทและเอกโหลดให้ใช้ก็ไม่ค่อยจะเป็น แต่ก็นั่นแหละ…..) G& `% _( {- a/ K: e
. |5 g. E0 }8 s: V& X3 f( m+ q% } หลังจากกินเสร็จ โทได้ขับรถมายังร้านส่งพ่อลง ภูผาเองก็ใช้ให้โทเอาก๋วยเตี๋ยวอีก 20 ถุง ไปแจกให้ลูกน้องที่โกดัง โทเองที่กำลังจะไปหาวิทด้วยเลยไม่ขัดอะไร3 j8 n$ v: C2 E, N
9 O6 |3 f5 N5 l2 Q5 u6 f "เออโท ก่อนหน้านี้มีเรื่องจะปรึกษาพี่ เรื่องอะไรหรอ"
. Y o" c3 Y3 r% z* d0 R6 x , u0 ?5 t& c& j# ` Y. G
วิทเดินเข้ามาถามหลังจากโทแจกก๋วยเตี๋ยวให้คนงานครบ โทเดินไปหาที่ส่วนตัว ซึ่งก็คือศาลาใต้ต้นมะขามข้างโกดัง / k/ k8 P. s+ ?# {2 J" B
9 _+ F) d2 ?- g, m V* [0 X "พี่วิท คือ…พ่อผมมีเรื่องผู้หญิงบ้างป่ะ" 6 H: T0 v# h: O K
"ฮ่า ๆ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร"
' P$ W) ^7 i. } "..."8 R$ [5 Z/ l% \/ |( ^; j
วิทมองดูโทที่จริงจัง เขาจึงเลิกขำเพราะโทไม่เล่นด้วย 0 W! G; v% s6 u" Y9 l
; s: V7 z" d4 J ]$ v2 o# d
"เรื่องผู้หญิงหรอ ไม่มีนะ ไม่มีมานานแล้วด้วยครับ"
- Y! {' [! k) ^$ M "แล้วเรื่อง…."
) ?. s+ j) J- Q. g
! @0 Q/ \3 ?" U+ _5 Q' {5 H% W โทชั่งใจอยู่นานแต่ก็ไม่กล้าพูดต่อ วิทเองก็มีสีหน้ากังวลทำให้โทเริ่มสงสัยเหมือนว่าวิทรู้อะไร
* l" u( y' b" G4 w
& A" p+ n# W% A* G5 g "พี่วิทรู้อะไรมาครับ…"% v- ^, ?4 M, ^# a
"เอ่อ คือ พี่ก็ไม่แน่ใจนะ แต่ว่า….พักหลังมานี้ เถ้าแก่หายไปบ่อย ๆ"
/ |& Z9 l) R }# O. e) I$ h "หายไป?หมายความว่าไงครับ"
, z/ l/ V1 t$ }- N# d "อืม ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวไหมนะ มีคนที่ร้านมาเล่าให้พี่ฟัง ว่ามีครั้งนึง เถ้าแก่ออกจากร้านไป ไม่ได้บอกใครว่าไปไหน พอกลับร้านมาก็เพลีย ๆ บางวันพี่ต้องเอาเอกสารไปให้เถ้าแก่เซ็น ก็นัดปกติ แต่พอไปถึง เถ้าแก่ก็ไม่อยู่ เห็นคนงานว่า เถ้าแก่จะไปข้างนอกแบบนี้อาทิตย์ละวัน": u- u, l, u# |. w/ Q3 H. J
"....ขอบคุณครับพี่"
) ~# E4 H2 J: _4 U! f
- k( l0 K6 p! F โทกลุ้มหนักเข้าไปอีก ความจริงพ่อเขาก็อายุขนาดนี้ จะไปไหนมาไหนส่วนตัวก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่การที่โทรับรู้เรื่องนี้พร้อมกับเรื่องก่อนหน้า ทำเอาสับสนหนักเข้าไปอีก ตอนนี้ไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
+ l( c0 L. l u6 B7 K* j+ p+ F
, V3 i9 |8 x7 q/ Y; V3 { ตกดึกคืนนั้นเอง โททนไม่ไหวลุกขึ้นมากลางดึกพร้อมนั่งจ้องสมุดไดอารี่ พร้อมคิดในใจ หรือว่านี่คือจุดประสงค์ที่มันมาโผล่ที่นี่?
: g$ Q) ^0 h8 O* N/ \ [5 J" F 0 ]: T* m" g; F! w, O( p: @# f
โทนั่งวิเคระห์เรื่องราวที่เกิดขึ้นและที่รับรู้มาในวันสองวันนี้ ก่อนจะตัดสินใจจรดปลายปากกาลงบนไดอารี่ ก่อนที่ทิ้งตัวลงนอนด้วยความหวังว่าคืนนี้จะได้รู้เรื่องที่สงสัย แม้จะทำใจยอมรับยากว่าตนจะได้เจอกับเรื่องไม่ควรของคนในครอบครัว แต่ความสงสัยมันอยู่เหนือจิตสำนึกต่อคนในครอบครัว แม้จะรู้สึกไม่ดี แต่เขาปล่อยมันไปไม่ได้จริง ๆ
8 q% \9 g. ]) [( X9 x
1 C. A8 d( l$ T# w" `2 U โทเริ่มลงมือเขียนชื่อและเรื่องราวที่รู้เกี่ยวกับ อาภูเขา และ พ่อภูผา ลงในสมุดไดอารี่!!!
: a" t7 k! g3 D/ w1 W# x$ J5 `% f- P# ~ `! T8 T, z% B
7 n) d$ C+ G2 p/ m3 E# B& Y
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-6-4 23:04:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-20 15:32:12
โพสต์ 2024-12-18 23:23:20
โพสต์ 2024-10-6 22:06:46