อาศัยอยู่ในจังหวัดนนทบุรี
ลงทะเบียน2020-7-18
ล่าสุด2025-11-14
วันเกิด1994 ปี 6 เดือน 13 วัน
ส่วนสูง173
น้ำหนัก69
ลักษณะทางเพศไว้คบกันแล้วค่อยตกลงกันอีกที
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 830
- ตอบกลับ
- 401
- พลังน้ำใจ
- 30516
- Zenny
- 107916
- ออนไลน์
- 3812 ชั่วโมง
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2023-6-2 23:20
( A$ E& R, N d2 M3 K: N. N5 C# ?1 l5 b# e8 f
ไม้ ออกเดินทางมาตามที่พระอาจารย์บอกให้และทางเข้าดินแดนนั้นก็คือ สวนสาธารณะที่เขามาเล่น
$ g' ^3 K! r) Mเอ้าดอร์และได้เจอไพร เมื่อมาถึงไม้ก็จูดธูปเปิดทางโดยมีท่านปู่เจ้าที่นำทางเข้าสู่แดนป่าหิมพานต์
S) _0 _& `6 i; Y$ v. k"เอาหละไอ้หนุ่ม ข้างหน้านี้จะเป็นทางเข้าสู้ป่าหิมพานต์ จงหนักแน่นเอาไว้ให้มากนะ"1 m. y8 C3 i5 U4 c# K
"ขอบคุณครับท่านปู่"1 B; F: p; B* [
"จำไว้ ป่าหิมพานต์ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด จงมีสติอยู่กับตัว พาเจ้าไพรหลานข้ากลับมาให้ได้"0 x, R" x$ M# Z
7 Q; Y% t7 ~5 X( S! [% P% }" V
เมื่อพูดจบท่านปู่เจ้าที่ก็หายตัวไป ไม้ก็เดินทางเข้ามาท่ามกลางบรรยากาศที่งดงามราวเทพนิยาย
6 w7 y. ]7 b* i% r* i* K7 q; p3 Wมีสัตว์ต่าง ๆ นาน เหมือนในภาพจิตกรรม ไม้เดินทางมาถึงลำธารเขาก็รู้สึกอยากอาบน้ำขึ้นมา" a+ x) W+ |+ n. n& ~
จึงทำการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเหลือเพียงกายที่ไร้เสื้อผ้า และในขณะที่เขากำลังอาบน้ำอยู่นั้น
# a4 O( m0 i8 P2 {, i/ ["ท่านเป็นใครกันทำไมมาแก้ผ้ากลางป่าอาบน้ำเช่นนี้"
9 P, K7 e6 g8 h" i9 M. R; mไม้มองหาต้นเสียงนั้นแต่ก็ไม่พบ เขาจึงขึ้นจากน้ำมาใส่เสื้อผ้า.....
# m' s) n4 ]; J2 |5 _2 K" [. q9 S"โอ้โห.....ของเจ้านี่มัน "5 C4 B# C: f0 l8 _
"นั้นใครกัน ออกมานะ"
" [# v3 f& z3 O& K0 y' d"ข้าก็ไม่ได้ไปไหนนี่ อยู่ตรงนี้มานานแล้วนะ"
% ~# M9 v' {6 s# x0 s; r; nไม้เงยหน้าขึ้นดูก็ถึงกับตกใจ
, O; o; L3 L2 @, L1 S"เชี้ย........ อะไรเนี่ยต้นนารีผลทำไมถึงเป็นเพศผู้"
& m' Y- s' A% x9 i: x; A"จิตของเจ้ามันรักเพศชายไงจึงมองข้าเป็นชาย ทำไมจะลิ้มลองข้าไหม"" i8 F9 f( H0 v
"ไม่ ข้ามาตามหาคนรักของข้าไม่ได้มาหาเสพสุขกับใคร"# w7 l' f( R2 F% F1 a( O" D
"แน่ใจเหรอ สักหน่อยเถอะหน่าาาา นะนะนะ ข้าเหงามากกกกกก"8 C0 H! u+ I, F
"ข้าต้องไปละ"
* c' w5 v* `2 Q- d9 q1 ["ท่านไม่สงสารข้าหรือ ข้าเหงาเเละเดียวดาย"
2 R6 b* s1 i) L. E, A"เจ้าไม่ได้เหงา เจ้าคือกิเลส อย่าราวีข้าเลย ข้าไม่อยากเสียคนรักของข้า"
* g; X' ~9 e# E: j' g4 Cไม้มั่นคงต่อความรักของตนไม่ต่างจากไพร ต้นนารีผลต้นนี้ก็คือสุบรรณที่ลอบแปลงกายมาลองใจไม้6 i. o- k- Z0 w
5 X1 R7 m: x" X3 Y
ไม้เดินทางต่อไปก็มาเจอกับสระอโนดาต เห็นพวกเหล่ากินนรรูปงามกำลังเล่นน้ำกันอยู่ กินนรแต่ละตน
* I' ?1 v' W" T' xช่างงดงามดุจเทพบุตรทุกตน ร่างกายที่เปียกน้ำ ใบหน้าที่ทำให้ไม้คิดถึงไพร มันก็ชักนำใจให้ไม้แอบ
( f6 g( O: ^$ tซุ่มดู ....พี่ไม้ ช่วยไรพด้วย ช่วยไพรด้วยครับพี่ พี่ไม้.... เสียงร้องเรียกสติไม้ดังขึ้นในหัว ไม้จึงดึงสติ5 l" h8 S. j0 z/ N) B1 ]- v
และเดินหนี้จากที่แห่งนั้นไป ตอนนี้รอบข้างมีแต่ป่า ต้นไม้ เต็มไปหมด9 Z( W, s$ Q6 Q* Q- Z% F6 M
"ยอดรักอยู่ไหนหลงไพรเดินเดินเดี่ยวเที่ยวหา รักเธอมุ่งมา สืบหาเจ้ายอดดวงใจ
/ ^$ S& A |0 Gจะสักกี่ปี กี่วันไม่พรั่นสิ่งใด หากมีลมหายใจตามจนได้ดั่งถวิล4 p% [9 S) ?- o0 H% F& T
อาศัยเพียงขอน หนุนนอนคืนหนึ่งโคนไม้ " H# z- B" U2 U; V! v k( P
แสงเดือนเป็นเพื่อนปลอบใจ แนบกายไว้แอบหิน......"" D+ B! D$ @3 Y6 a
! R+ b& u" p3 e1 k
เสียงเพลงเศร้า ๆ ของไม้ ทำให้ไพรที่นอนอยู่ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ไพรเดินออกมาที่ด้านนอก4 @! d% X& F7 a, r: ^6 D- `
ห้องนอน ...พี่ไม้ ไพรคิดถึงพี่เหลือเกิน ตอนนี้พี่เป็นอย่างไรบ้าง ขอสิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครองพี่ไม้ด้วยเถิด...
. Z& _. _2 i$ [7 ?
4 g( A Q' ?: F" cเวนไตยที่แอบยืนมองดูอยู่นั้นก็รู้สึกอยากจะกำจัดไม้ให้สิ้นซากโดยเร็ว ทันใดนั้นเขาก็บินลงไปที่ป่าหิมพานต์) F2 H: a" ~! u# N" u. W+ q
้เวนไตยลงมาเที่ยวท่องเสพสุขกับเหล่านารีผลและเหล่านางไม้เพื่อระบายความกำหนัดของตน จนไม้ได้ลัก/ Q) H0 ]& s' C* }* _% D1 [
ลอบเห็นและแอบซ่อนตัวอยู่ภายในปีกที่กว้างใหญ่ ลีลารักของเวนไตยก็ไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย
8 S% d- @# I+ y; q' r( |% h# \5 W# T
# L1 P ?& X( Z8 {9 n8 V9 M4 Rหลังจากเสร็จกิจ เวนไตยก็บินกลับวิมานฉิมพลีโดยไม่รู้ตัวเลยว่าไม้ได้แอบซ่อนตัวอยู่ในนั้นด้วยจนกระทั้ง
# a9 E/ M3 D8 nมาถึงวิมาน และพบเจอไพรที่สวนหลวง) N& ]2 {1 x$ y) H* ]- J% j
"มาเดินเล่นคนเดียวหรือไพร"
' n; S% v* R7 [$ v+ n% E; a- X8 d"เรื่องของข้า เจ้าพาข้ากลับเมืองมนุษย์เถอะนะ") q" U, N; B- n# F) n( y
"ทำไมข้าต้องให้เจ้านั้นสมหวังด้วย นี่เจ้ารู้ไหมว่าคนรักเจ้าออกตามหาตัวเจ้าอยู่ และล่วงเข้ามายังแดน
/ E% K- Z6 A' X5 k, ~# gหิมพานต์"
% w' t7 K& A- I( c/ |& }"พี่ไม้ พี่ไม้ต้องมาช่วยข้าแน่"
" B v' B R* A% d/ r2 ?"555เจ้าอย่าหวังไปเลย ตอนนี้ข้าเห็นคนรักเจ้ากำลังสนุกกับพวกนารีผล กินนร มันคงไม่สนใจเจ้า/ ]% u: C5 n0 C9 T: B) j- t
แล้วหละ"
Z v$ B; i; z1 ~"ไม่จริง ข้าไม่เชื่ออย่างไรพี่ไม้ก็ต้องมาช่วยข้า เจ้านกโกหก"& l z. s, l7 p+ |; l1 K. l
"เชื่อข้าเถอะเจ้านั้นมันไม่รักเจ้าจริงหรอก มาเป็นเมียข้าดีกว่านะไพร โอ๊ยยยย"
+ p% z- t- H% r1 S% b7 k4 H! Z: q$ f6 b1 S3 i5 W2 w
เวนไตยรู้สึกเจ็บตรงปีกจึงสลัดปีกทันใดนั้นไม้ก็ร่วงลงมาจากปีกของเวนไตย+ V/ O5 L3 k F" L$ p
"พี่ไม้"
# ~2 R- D4 y6 j4 J7 i. `ไพรรีบวิ่งเข้าไปหาไม้ทันที $ y# U6 s% E3 Q& Q- h8 E
"นี่เจ้าแอบซ่อนตัวมาตอนไหน"
9 r/ s* f( A7 [ q7 r"ก็ตอนที่เจ้าเสพสมกับนารีผลไง นี่หรือพญานกผู้ยิ่งใหญ่ เสพกามไม่พอยังคิดจะโกหกพกลมอีก"1 d- y+ }: t# n" z$ P1 |/ o/ q* Z+ L
"มึง ..... ทหาร ทหารอยู่ไหน จับตัวไอ้ผู้บุกรุกนี้เอาไว้"
# o d+ M# @. p3 B"เก่งนักก็เข้ามา"
; J, F9 N) a. uตอนนี้ไม้กับเวนไตยต่างสู้รบกันเพื่อชิงตัวไพร ไม้เกิดพลาดโดนคมดาบของเวนไตย$ _, n7 _5 r* m. H# A% D9 Y
"อย่าอยู่เลยมึง"- k$ t, v9 m! ]6 v1 `- \7 P/ A
"หยุดนะครับ ท่านเวนไตยข้ายอมจำนนต่อท่านเเล้ว"
' K# E5 J( ~/ r; Y! o6 _/ R) `"55555 ในที่สุดเจ้าก็ยอมข้าแล้ว มาให้ข้าเชยชมสักกน่อยเถิด ไพร"
7 I* N8 t" H7 A"อย่านะไพร พี่ยอมตาย อย่าไพร"
8 v O6 I- k2 v }2 X2 n. |ไพรเดินเข้าไปโอบตัวเวนไตย จนเวนไตยตายใจจากนั้นก็.....
. b6 S; s3 U: }7 R) U9 j9 t# N"โอ๊ยยยยยยไพรรรรรรรรรรรรรรรร"5 G* G# j+ ^. U
"วนไตยลูกแม่"% [% p! o" e$ {" c8 f2 S2 V
"เจ้าพี่ นี่เจ้าจะฆ่าเจ้าพี่เวนไตยหรือ"
" H1 k9 r6 f' a9 u' j/ O
- a5 |* w* p$ qไพรสวมบ่วงนาคบาศเข้ารัดตัวพญาครุฑเวนไตย เวนไตยดิ้นรนทุรนทุรายรายกับโดยสายฟ้าฟาด- X( ?3 l" X( x% m2 q+ q( c' V: a" G
"ปล่อยเราสองคนไปซะเเล้วบ่วงนาคบาศนี้จะคลายตัวออก"9 W/ h, o; V5 L9 D
"นี่เจ้ากล้าทำเจ้าพี่ของข้า ฆ่าจะฆ่าเจ้า"" y5 W' [& X7 G' s6 D. t9 }
"พระชายารักพระสวามีเช่นใดข้าก็รักผัวของข้าเช่นนั้น ปล่อยข้าไปซะเถอะ พี่ไม้ เลือดพี่ออกไม่หยุด"
2 G0 E- U# K6 M; ~ y8 u: J; u"ไพร หาทางหนีไป ไม่ต้องห่วงพี่"
! v. o8 L" B* k) ^"ไม่เราจะไม่แยกจากกัน พี่อยู่ไหนไพรอยู่นั่น ว่าอย่างไรพวกท่านจะะปล่อยพวกเราไปไหม"
. b+ c/ ~7 |* n3 Q; f( N: }1 x"เจ้าพี่ ช่วยลูกเราด้วยเถิดลูกเราจะแย่แล้วนะเพค่ะ"
0 j- O, @; L4 V, T"พี่ช่วยไม่ได้ บ่วงนี้มีคาถาของพญาอนันตนาคราชกำกับไว้ น้องก็รู้ว่ามหาราชแห่งนาคพี่ปลดบ่วงไม่ได้"
; d$ N6 t2 p5 x: X) _/ H) b"นั้นน้องจะไปเกษียณสมุทรที่ประทับของท่าน"
U. w- j0 T! T+ l/ N* O. k" a/ ]5 z"ไม่ ไม่ ทันแน่นอน"
) _3 h+ q1 b/ E+ cทันใด้นั้นสุบรรณก็บินโฉบใช้เท้าคีบตัวของไม้และไพรจากวิมานฉิมพลีมาส่งที่โลกมนุษย์โดยไม่ฟังคำสั่ง, h, C @ O) L; K+ R5 U3 i6 U
ซึ่งมันเป็นโทษอย่างนัก แต่สุบรรณก็ไม่สนเพราะอะไรนั่นหนะหรือ ไม้กับไพรคือคำตอบของทุกสิ่ง.....1 @% S/ {/ y: e& A o1 p! V
) X" F5 B- H/ \; G
เมื่อมาถึงโลกมนุษย์ ซึ่งเป็นป่าเดิมที่ไม้และไพรเจอกัน สุบรรณก้มลงกราบไพร
0 l. i) L8 ]; U+ i"ข้าขอหละนะ เจ้าโปรดปล่อยเวนไตยด้วยเถิด ข้าขอหละ"
0 ?1 y* d5 Q/ P! u" n"นี่ท่านเองก็..."
s N S9 J) d( Z Y' a"ใช่ ข้าก็ไม่ต่างจากเจ้าสองคน"# l9 O7 d, }4 J, s- e4 B
"อย่าช้าเลยไพร ช่วยเข้าเถอะบ่วงของท่านพญาอนันตนาคราชอันตรายมากนัก"6 u5 N" y" H5 L3 J
"ได้ ข้าขอปลดปล่อยเวนไตยให้เป็นอิสระและอย่าได้เจอกับข้าแลคนรักข้าอีกเลย"8 a- }7 W, t3 n5 N7 s8 }
1 r$ r0 R; f _ทันทีที่ไพรเอ่ยวาจาบ่วงนาคบาศก็คลายออกจาเวนไตยและกลับมาสู่มือของไพร สุบรรณดีใจมากที่เวนไตย4 W7 i' S) t& V) Q
ปล่อยภัยแล้ว
- n3 D, D4 F7 B"เดี๋ยวท่านสุบรรณ ถ้าท่านกลับไปท่าน...."
5 c1 Y- t7 h, w/ f"จะตายข้าก็ยอม ขอบใจเจ้าทั้งสองที่ทำให้ข้ารู้ว่ารักแท้ไม่ได้มีแค่เพียงบุรุษสตรี ขอให้เจ้ารักกันอย่าง
8 [% V% W- s( X% S, `4 [จีรังยั่งยืน ขอให้บ่วงบาศคล้องใจเจ้าทั้งสอง ข้าไปละ"
6 u: {; ~% P4 C8 M, A4 C9 g$ L* J7 ^5 b$ P. ^1 g0 [
และในที่สุดสุบรรณก็บินกลับแดนวิมานฉิมพลี เวนไตยและทุกคนต่างก็รับรู้ถึงสิ่งที่สุบรรณทำลงไป
/ H; g% F# L) h! E9 y9 p7 r"ข้าขอรับโทษทัณฑ์ที่ปล่อยตัวมนุษย์คู่นั้นไป"! K& }( R$ \6 ?7 }9 K6 o3 [
"เจ้ากล้าดียังไงถึงไม่รอคำสั่งข้า เจ้าเป็นองครักษ์ของข้านะสุบรรณ"! t; B, ^6 Z- c3 `6 h3 a; D5 E
"ใช่ ข้าเป็นองครักษ์ท่าน ข้าถึงทนเห็นท่านตายต่อหน้าไม่ได้ มหาราชมหารานีก็ช่วยท่านไม่ได้ พระชายา% j/ `7 n: Z" `6 f9 C
ก็คิดจะกำจัดแต่ไพรกับไม้ บ่วงบาศไม่เคยรอเวลา ถ้าข้าจะตายเพื่อให้คนที่ข้ารักมีชีวิตรอด ข้ายอมตาย"6 u5 Q. F8 y0 r
"ดีนั้นเจ้าก็เตรียมรับโทษทัณฑ์ นับจากนี้ไปข้าจะแต่งตั่งเจ้าเป็นพระชายาแห่งข้า มีศักดิ์และสิทธิ์ช่วยงาน' b+ q# s3 a# j. [5 ~$ b/ C) y$ [
ข้าเเละงานฝ่ายในมีศักดิ์และสิทธิเทียบเท่าพระสนมเอก ส่วนเจ้าศกุลตลาข้าขอสถาปณาเจ้าขึ้นเป็นพระ
( Z! N5 [' k8 I0 A; m+ Lอัครชายามีศักดฺดำรงตำแหน่งรานีทันทีเมื่อข้าครองเมือง ขอเจ้าทั้งสองรักและปองดองกันอย่าทำให้ข้าต้อง/ t \4 w! p9 U" D" O
หนักใจ"& f# N+ J0 q, H2 Z8 v% C1 X
Q3 \8 t/ e9 `9 a, \# R9 j1 W( }ในที่สุดเวนไตยก็ได้ครองเมืองฉิมพลีต่อจากพระบิดาเนื่องจากพระบิดาทรงสละราชสมบัติ นับเป็นรัชสมัย
}1 O8 c+ `# w" E+ [แรกแห่งแดนฉิมพลีที่ผู้ครองเมืองเป็นไบเซ็กส์มีอัครมเหสีเป็นสตรี และพระสนมเอกเป็นบุรุษ และอยู่กัน
' X M/ J8 d4 Z9 l/ p, H% `* V2 mอย่างสงบสืบมา
" B. V& Z+ i) @. x! _
& F- q" r1 i$ R, p0 ?7 S4 ]8 Xส่วนไพรและไม้ นายเอกและพระเอกของเรื่องนี้ก็ครองรักกันอย่างมีความสุข โดยที่เขาทั้งคู่มีลูกชายตัว3 K7 T+ s, A+ W
น้อย 2 คน ที่เกิดจากการอุ้มโดยน้ำเชื้อของไพรและไม้ ความสุขของคนเรานั้นไม่มีอะไรมากไปกว่า' J1 e7 x' t2 x( G
การได้มีความรักในแบบทมี่ตัวเราเลือกได้ สิ่งที่มีค่ามากกว่าความเป็นคนนั้นก็คือสิทธิความเท่าเทียม% t9 i7 o! [7 m% J
ทางเพศไม่ว่าจะเพศไหน ชนชาติใด ถ้าโลกยอมรับอารยชนได้ โลกก็ต้องยอมรับอารยเพศได้เช่นกัน
$ m3 r2 |5 v: ]& V% Jขอบคุณทุกการติดตามทั้ง 6 ตอน ครับ ........The End.........0 x, U/ f7 F% k5 Y
n% g5 q) u- t$ G+ l) S
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-6-2 23:20:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-3-1 15:20:33
