ไพรอำพราง ตอนที่ 4 ไพรไม่อำพราง

Maximam

และแล้ววันวานที่รอคอยก็มาถึง เมื่อคุณหนูไพร หายดีเเป็นปกติ
"ขออนุญาตค่ะคุณพนา คุณพฤกษ์(ไม้) มาเเล้วค่ะ"
0 g) P; m1 X6 P! x4 K/ P"ขอบคุณครับคุณอร ให้เข้ามาได้เลยครับ"
"เชิญค่ะคุณพฤกษ์ฺ"

( J( r( g+ e* Y1 ~! W, D. jเมื่อไม้เข้ามาในห้องทำงานของไพร
"คุณพนา มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ"
ไพรซึ่งนั่งหันหลังให้ไม้อยู่นั้นก็แอบยิ้มมุมปาก แล้วพูดขึ้นว่า....
8 n- G: t) V9 q4 ~0 {"ผมได้รับจดหมายลาออกจากคุณ ไม่ทราบวาาคุณพฤกษ์มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ"
; k) T4 m' Y# G; s) N"ผมจะบวชครับ"
"ก็ลาได้นี่ บริษัทให้คุณลาได้ 30 วัน"
" |8 H# V+ V( q6 e0 {3 S' K6 D"ผมไม่รู้จะสึกตอนไหนครับ ผมอยากบวชให้กับคนที่ผมรัก"
"คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณหรือครับ"
1 D9 A$ R; R; J% p: f, U; U& P"ครับ และมีอีกหนึ่งคนที่ผมก็รักเขามากเช่นกัน แต่ชาตินี้ผมคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้วครับ"
"เขาเสียชีวิตเหรอครับ"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าเขากับผมอยู่มิติเดียวกันหรือเปล่า"
"น่าอิจฉาแฟนคุณพฤกษ์นะครับ" ไพรแอบดีใจสุด ๆ ที่ไม้รักเขามากขนาดนี้ และแล้วไพรก็หมุนเก้าอี้
มาสบตากับไม้ที่นั่งตรงข้าม

"ไพร ใช่ ไพรคนเดียวกันใช่ไหม"
ไม้อุทานขึ้นแบบมีสัญชาตญาณว่านี่คือคนรัก ไม้รู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกทั้งรูปร่าง หน้าตา รอยยิ้ม
ซึ่งมันเหมือนกับไพรที่เขาเคยเจอ ต่างกันแค่ไพรนั้นใส่ชุดไทยโบราณ แต่ไพรนี้ใส่ชุดสูทมาดนักธุรกิจหมุ่ม
; |# A, Q! b1 _  S. ~$ t4 H/ E( ]8 eไพรจึงแกล้งอำพรางตัวเองเอาไว้ต่อ....
& N' _$ a# |) ?$ h# F% ^9 k+ Z8 N"ใช่อะไรหรือครับ ผมเหมือนแฟนพี่เหรอครับ"
2 `% z- u7 Y; D* v' N' x"ไม่เหมือนครับแต่มันใช่เลย ไพร "
! a; q5 R- n1 T6 M5 B; ^( o"ผมจะเป็นแฟนพี่ได้ไงในเมื่อผมประสบอุบัติเหตุและก็เพิ่งฝื้น"
"6 เดือนที่ผ่านมา พี่รู้นะว่านั้นคือดวงจิตของไพร ผมรู้ว่าถ้าจิตอยู่ในร่างปกติท่านประธานคงไม่ให้ไพร
คบกับพี่แน่นอน"
5 I) v" L* J1 p, E) J  |8 H"นี่คุณพนา คุณสำคัญตนมากไปหรือเปล่า"
$ H# S, Y" \1 L) b4 @
3 M( Z) }( P/ P* _1 Tไพรลุกขึ้นเดินไปตรงด้านตะวันตกของห้องด้วยความเขิน ไม้จึงเดินตามไปเเล้วพูดว่า....
"แล้วเป็นเพราะอะไรหละครับ คุณถึงขับรถหนีท่านประธานออกไปจนประสบอุบัติเหตุ ไพรพี่รู้นะว่าไพรกับ
คนที่พี่เจอในป่าคือคนเดียวกัน ไพรจำประโยคนี้ที่บอกพี่ได้ไหม หากวันใดที่ใบไทรหล่นลงมือ ให้คิดถึงวัน
ดีดีของเรานะครับพี่เก็บปิ่นนี้ไว้ ไพรรักพี่ไม้นะครับ นี่ไงครับใบไทรที่ล่วงใส่ผมเมื่อเช้าก่อนเข้าออฟฟิศ
/ R; \) w3 U, |7 k5 h3 |: H0 k6 tหรือจะให้พี่.... ทบทวนไปมากกว่านี้"
"ไม่ต้องเเล้ว ผมเชื่อเเล้วว่าพี่จำผมได้ พี่ไม้ของผม"
( G) J3 m$ i: Q6 B+ I6 s"นี่แหละนะไพรอำพราง พรางซะกว่าจะหาตัวเจอ พระไทรของผม"
% W9 d! ^. k, I: M"เดี๋ยวฟ้องคุณปู่เจ้าที่นะ"
"5555"
4 [5 T6 M* d/ u5 }ไพรโผตัวเข้ากอดไม้ด้วยความรักเเละความคิดถึงที่มีให้กัน ใครจะคิดหละครับว่าจากหัวหน้าแผนกบัญชี
1 `+ h) j3 ?  H! k3 z. mจะได้มาเป็นว่าที่ลูกเขยท่านประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่
3 G! H; q- w1 R
& @7 `& s& W9 u# _  b% [& e7 Y"ฮึ้มมมมม"
( d2 h7 |3 k2 v  q; i9 eในขณะที่ทั้งคู่กอดกันอยู่นั้น ไม้ก็โน้มตัวลงจะจูบที่หน้าผาก แต่ว่าท่านประธานมาทำไม
" q# X+ D: F( a9 X"คุณพ่อ"
4 ?! c4 ]0 P9 i+ d"ท่านประธาน"
ทั้งคู่ผละตัวออกจากกัน ท่านประธานจึงพูดขึ้นว่า....
' X/ n$ A0 Q8 M, H+ V' a- t0 X6 B"ไง คิดถึงอะไรกันขนาดนั้น"
"คุณพ่อมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ"
9 r6 l6 P4 j1 [: ~"เออ ไอ้เอก เอ็งยกกล่องอะไรมาว่ะ"
"ก็ของเอ็งไงไอ้คุณไม้"
8 `% o2 o; o& X8 M/ ~$ `! h"ต่อไปนี้ เธอต้องมาทำงานที่ห้องนี้ในฐานะเลขาตาไพรและผู้จัดการแผนกบัญชี"
"หือ หมายความว่าคุณพ่อ"
6 \; P& B' W. A7 I"พ่อยอมแพ้แกละตาไพร พ่อจะไม่บังคับอะไรแกอีก ส่วนแกเจ้าไม้"
! O" p9 [: i) a1 V8 ^- b: }"ครับท่าน"
: W4 B8 z$ u8 M, F9 w"หากวันใดแกทำให้ลูกฉันเสียใจ แกจะได้ไปสิงอยู่ในป่าแน่นอน"
4 m" c9 t, ]7 A3 y) L7 z"ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับท่าน"
4 ~- c, M. a, D; n' f"เออ แล้วข้าจะคอยดู"

เย็นวันนั้นหลังจากเลิกงานไม้ก็ขับรถพาไพรมาที่สวนแห่งเดิม ป่าไม้ที่อยู่ด้านในถูกปรับปรุงภูมิทัศน์ใหม่
! A/ g+ B2 m$ E6 a1 R" g  Oและต้นไทรต้นนั้นก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
) n' ]( H/ s2 |9 v, z% q5 g. b"เป็นไงครับไพร ยังจำได้ไหมที่เเห่งนี้"
7 J4 K! H$ t' U' p: o! i, m' g5 D"จำได้สิครับ แอบซุ่มดูคนโรคจิตมาชักว่าวคนเดียวเงียบๆอยู่บ่อยครั้ง"
"555 แต่พี่ว่าคนแอบดูนี่โรคจิตกว่านะ"
"อ้าว ไอ้พี่ไม้ อยากมีเรื่องเหรอ"
"ไม่กล้าครับ ไพรเราเดินลุกเข้าไปอีกหน่อยดีไหม"
9 ]* M: ?+ F! E9 b6 C1 x7 X' K7 X"จะปล้ำผมเหรอ"
"ให้ไหมหละ"
# y# Z( T0 ?/ k8 x5 \, J"ก็นำสิ"

ดินแดนแห่งนี้เหมือนมีมิตลับบังตา เมื่อทั้งคู่เดินลึกเข้ามาก็เจอกับกระะท่อมร้างบรรยากาศเงียบไร้คนก่อกวน
"พี่ไม้ครับ"
"ครับไพร"
ไพรจูบเข้าไปที่ปากของไม้อย่างไม่รั้งรอ ไม้เองก็พาตัวไพรเดินเข้ามาในกระท่อมเเล้วเองตัวลงบนแคร่ ทั้งคู่
* g' ~+ E8 G  p. hต่างตาสบตาไพรเอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดของไม้ออก ไม้ก็จัดการถอดเสื้อไพรออกเช่นกัน จากนั้น
9 I  g- Y, d, s1 U( b2 b) T' Nไม้ก็เริ่มลงลิ้นที่หัวนมของไพร พร้อมขบกัดเบา ๆ จนไพรร้องครางออกมา
"...ซี๊สสสสสสโอ๊วววววว พี่ไพรครับ เสียวจัง..."
8 u# c5 m2 z+ c8 g- q1 l$ W8 ^ไม้เอามือมาปลดตะขอกางเกงเเละดึงกางเเกงไพรออกพร้อมเกงในบิกินี่สีขาวของไพร ซึ่งมันชุ่มไปด้วยน้ำใส ๆ
ที่ไหลเยิ้มอยู่เต็มปลายหัวควยของไพร  ไม้ก้มลงดูดเลียกลืนอย่างไม่รังเกลียด
) {  t9 y. Z+ x$ a$ e; p"...โอ๊ยยยพี่ไม้ครับ ไพรเสียวครับพี่ โอ๊ยยยยยเสียวจนจะไม้ไหวเเล้วพี่ไม้เย็ดไพรเลยได้ไหมครับ"
"...ได้สิครับน้องไพร เมียรักของพี่..."
"ถอดกางเกงสิครับพี่ไม้ ถอดเลย"
"ครับ เมียครับ"
เมื่อไม้ถอดกางเกงออกไพรก็จู่โจมเข้ามาอมอนาคนด้าตัวใหญ่ทันที วันนี้ไม้โดนไพรยึดเกงในไปตั้งแต่อยู่ที่
ออฟฟิศ ไพรบรรจงอมอย่างนุ่มนวลโดนที่ควยของไม้แข็งชูไม่ต่างจากขอนไม้ขนาดใหญ่
  F1 `0 y4 t1 Q5 I) q1 k. q3 S
2 V; e  h: A. Lไม้จับไพรนอนหงายเเล้วเอาขาไพรพาดบ่าพร้อมทาเจลที่เตรียมมาจากนั้นก็.....
5 K/ ^2 ]8 w  ^"โอ๊ยยยยผัวขาาาา แน่นมากเลย ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้"
; R' X3 v; b+ W0 W9 R8 {1 b"ตูดไพรฟิตเองต่างหาก มาโทษควยพี่ เป็นไงครับดีไหม"
. f' G" [: M5 s; w, W$ j"ดีครับ โคตรคิดถึงควยพี่เลย คิดถึงทั้งคนทั้งควย"
. d2 \/ X/ f* _" `* {ไม้จัดเพลงรักกับไพรอย่างสุดเสียวจนไพรร้องไม่เป็นทำนอง มันทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งแน่น และโคตรเสียวมาก ๆ
จนในที่สุดทั้งคู่ก็แตกพร้อมกัน โดยที่ไม้แตกใส่ในก้นของไพร ส่วนไพรก็แตกรดเต็มตัวและหน้าท้องตัวเอง
"นอนเฉย ๆ พี่เช็ดให้"
1 q& [  Z+ O" d& I! D* e6 x1 iไม้เอาทิชชู่ที่ติดมาด้วยเช็ดตัวไพรจนสะอาดจากนั้นทั้งคู่ก็นอนแก้ผ้ากอดกัน โดยที่มีบางสิ่งบางอย่างแอบดู
' w) p5 A8 K& r: q" j4 T5 ]- n: w6 Gเขาสองคนอยู่
5 `1 |! W% q- @5 \! u) W( k
"พี่ไม้ หากว่ามีคนลักพาตัวไพรไปพี่ไม้จะทำอย่างไร"
" q  ^8 C3 e. q8 ]  b& ?"พี่ก็จะตามหาไพรจนเจอให้ได้ พี่ไม่ยอมเสียไพรไปให้ใครแน่นอน"
& g* s5 Q! ~+ c" g"วงการธุรกิจคุณพ่อนั้นคู่แข่งเราเยอะมากนะพี่ เป็นไปได้ไพรก็อยากไปใช้ชีวิตเงียบ ๆ กับพี่ไม้"
  y1 w" j) z1 h1 N* f& U- U"ไม่ต้องกลัวนะไพร พี่จะดูแลไพรเท่ากับชีวิตของพี่ หากครุฑพาหนีไปฉิมพลีพี่จะตาม
โดยไม่หวั่นครั่นคร้ามจะติดตามเรื่อยไป""หือวิมาณฉิมพลีมันไกลนะพี่ เต็มไปด้วยป่าต้นงิ้ว"
' T$ C4 M9 g- b& X% h& N$ l"ต่อให้เป็นไฟนรกพี่ก็ไม่กลัว ยอดรักของพี่......"

$ A- g9 \4 N! Z+ H* G+ O. w- t+ Jทั้งคู่ต่างเล่นบทรักกันอีกรอบจากนั้นก็แต่งตัวกลับคอนโดโดยที่คืนนี้ไพรมานอนค้างที่คอนโดไม้ด้วย แล้วไม้จะ
. O' Y% c2 j! |: t& c3 G! g" M+ z- vได้นอนเหรอเนี่ย ไพรทั้งขาว ทั้งเเน่น ทั้งฟิตขนาดนี้

- C3 L4 y5 `. e"คิดอะไรอยู่หรือเวนไตย"
"สุบรรณ โลกมนุษย์ ชายกับชายรักกันได้ด้วยหรือ"
"หือ อย่าบอกนะว่าเจ้าแอบนี้จากแดนครุฑวิมาณฉิมพลีไปโลกมนุษ์มา"
"ใช่ ข้าเจอบุรุษน้อยผู้หนึ่ง ช่างรักยิ่งนักไม่ต่างจารี แถมข้ายังเห็นเขาโดนกระเหมือนสตรีเพศ"
& H  {) m" g* I" c" ~7 a"ถ้าโลกมนุษย์ยุคนับจากที่พระโคดมปรินิพพานก็ 2566 ปีแล้ว โลกมนุษย์มีพัฒนาการไปไกลมาก"
"งาม งามยิ่งนัก"
"เจ้าหมายถึง"
8 J4 A( p( h. `4 u"ไพร เขาชื่อไพร ข้าต้องได้เจ้ามาครอบครองให้จงได้ ถึงแม่เจ้าจะมีคู่แล้วก็ตาม"
4 P- c& c: T1 ]6 J, @% uเวนไตย และ สุบรรณ ครูฑหนุ่มรูปงามร่างกายกำยำทั้ง 2 เป็นเพื่อนกัน และสายตาที่แอบดูไม้กับไพรนั้น
ก็คือเวนไตยนั้นเองที่แอบหนีลงไปเที่ยวเล่นบนโลกมนุษย์ และตอนนี้เวนไตยเหมือนจะถูกใจในตัวไพรเข้าให้
) B9 \2 P+ Z/ J! g$ dแล้วด้วย เอาหละสิครับงานนี้มีตัวละครต่างมิติมาเพิ่มอีกหนึ่ง ไม้เจอศัตรูต่างมิติแบบนี้จะรับมือได้หรือไม
0 n, A+ V+ ~& z$ wคนอ่านจะเบื่อหรือยังครับ ถ้ายังรอตอนที่ 5 ด้วยนะครับ
1 t0 m) M0 H2 S: B
' o" q+ b( z' N8 O% N7 c: D

ronram

สุนุกมากครับ

Ebaa

รออ่านนะคราฟ

th3t0y

สนุกมากเลยครับ ชอบๆ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

ดีมากครบ

Anavin

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

lemyaa

แล้วจะมีคู่อริในตำนานของครุฑ ออกมาด้วยป่ะเนี่ย

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

kaki

ครุฑก็มาจร้าา

Goplay

ก่อนอยากจะบอกไป ไม้จัดไปสามวันสามคืนให้หายอยากไปเลย

tonsaa

ขอบคุณครับ

New1991

ไม้งานเข้าแล้ว

tcldogs

ขอบคุณนะฮะ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

boonchan6

ขอบคุณมากครับ

Joechin

ขอบคุณ​ครับ​ มาต่อ​เร็ว​ ๆ​ นะครับ