ไพรอำพราง ตอนที่ 4 ไพรไม่อำพราง

Maximam

& \) |! l2 K0 X2 p( ~และแล้ววันวานที่รอคอยก็มาถึง เมื่อคุณหนูไพร หายดีเเป็นปกติ
"ขออนุญาตค่ะคุณพนา คุณพฤกษ์(ไม้) มาเเล้วค่ะ"
* m$ J, c. e6 z3 w2 P1 B* E"ขอบคุณครับคุณอร ให้เข้ามาได้เลยครับ"
% k% X& R$ F5 |9 ]4 a"เชิญค่ะคุณพฤกษ์ฺ"

! N. |/ i: ?3 n2 W8 {" y. A; X9 h5 {เมื่อไม้เข้ามาในห้องทำงานของไพร
# l6 @* j; p1 W"คุณพนา มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ"
ไพรซึ่งนั่งหันหลังให้ไม้อยู่นั้นก็แอบยิ้มมุมปาก แล้วพูดขึ้นว่า....
5 I- h6 U; }3 [5 F) E"ผมได้รับจดหมายลาออกจากคุณ ไม่ทราบวาาคุณพฤกษ์มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ"
2 f' _+ Y+ H1 ]( G4 \; n( _"ผมจะบวชครับ"
' P# P/ ^* M+ `9 F"ก็ลาได้นี่ บริษัทให้คุณลาได้ 30 วัน"
"ผมไม่รู้จะสึกตอนไหนครับ ผมอยากบวชให้กับคนที่ผมรัก"
- N) j- |6 z" W1 D# R: l; b"คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณหรือครับ"
3 i4 k$ F( P* T7 l5 Q) a! k"ครับ และมีอีกหนึ่งคนที่ผมก็รักเขามากเช่นกัน แต่ชาตินี้ผมคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้วครับ"
0 \, l' X/ Y  ^7 h7 X"เขาเสียชีวิตเหรอครับ"
* g+ B3 {8 z. `# a! l8 u1 u"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าเขากับผมอยู่มิติเดียวกันหรือเปล่า"
"น่าอิจฉาแฟนคุณพฤกษ์นะครับ" ไพรแอบดีใจสุด ๆ ที่ไม้รักเขามากขนาดนี้ และแล้วไพรก็หมุนเก้าอี้
# x* [5 [8 l# \! i- Vมาสบตากับไม้ที่นั่งตรงข้าม

- v7 Q7 f* \0 o2 U$ r"ไพร ใช่ ไพรคนเดียวกันใช่ไหม"
* ^: ^7 w/ r9 k4 s/ T/ bไม้อุทานขึ้นแบบมีสัญชาตญาณว่านี่คือคนรัก ไม้รู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกทั้งรูปร่าง หน้าตา รอยยิ้ม
' g/ e& w: h7 G4 m9 M, {( Q+ n/ h- Kซึ่งมันเหมือนกับไพรที่เขาเคยเจอ ต่างกันแค่ไพรนั้นใส่ชุดไทยโบราณ แต่ไพรนี้ใส่ชุดสูทมาดนักธุรกิจหมุ่ม
- l0 s1 m. L$ bไพรจึงแกล้งอำพรางตัวเองเอาไว้ต่อ....
"ใช่อะไรหรือครับ ผมเหมือนแฟนพี่เหรอครับ"
" _  q2 A& R3 y  ~0 I: M! J"ไม่เหมือนครับแต่มันใช่เลย ไพร "
"ผมจะเป็นแฟนพี่ได้ไงในเมื่อผมประสบอุบัติเหตุและก็เพิ่งฝื้น"
" @& i6 b% m0 F# r9 m9 W"6 เดือนที่ผ่านมา พี่รู้นะว่านั้นคือดวงจิตของไพร ผมรู้ว่าถ้าจิตอยู่ในร่างปกติท่านประธานคงไม่ให้ไพร
คบกับพี่แน่นอน"
"นี่คุณพนา คุณสำคัญตนมากไปหรือเปล่า"
: f% G( K3 I- h) c# j
ไพรลุกขึ้นเดินไปตรงด้านตะวันตกของห้องด้วยความเขิน ไม้จึงเดินตามไปเเล้วพูดว่า....
"แล้วเป็นเพราะอะไรหละครับ คุณถึงขับรถหนีท่านประธานออกไปจนประสบอุบัติเหตุ ไพรพี่รู้นะว่าไพรกับ
คนที่พี่เจอในป่าคือคนเดียวกัน ไพรจำประโยคนี้ที่บอกพี่ได้ไหม หากวันใดที่ใบไทรหล่นลงมือ ให้คิดถึงวัน
# Q: u! b/ h! Gดีดีของเรานะครับพี่เก็บปิ่นนี้ไว้ ไพรรักพี่ไม้นะครับ นี่ไงครับใบไทรที่ล่วงใส่ผมเมื่อเช้าก่อนเข้าออฟฟิศ
9 q% z( Y7 ^9 I0 I: fหรือจะให้พี่.... ทบทวนไปมากกว่านี้"
"ไม่ต้องเเล้ว ผมเชื่อเเล้วว่าพี่จำผมได้ พี่ไม้ของผม"
8 G7 J( M, M4 Z% y8 K5 n"นี่แหละนะไพรอำพราง พรางซะกว่าจะหาตัวเจอ พระไทรของผม"
1 D, W+ x$ M5 j0 t"เดี๋ยวฟ้องคุณปู่เจ้าที่นะ"
"5555"
ไพรโผตัวเข้ากอดไม้ด้วยความรักเเละความคิดถึงที่มีให้กัน ใครจะคิดหละครับว่าจากหัวหน้าแผนกบัญชี
จะได้มาเป็นว่าที่ลูกเขยท่านประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่

"ฮึ้มมมมม"
5 Y" B. O/ r4 W/ E! y( S2 \ในขณะที่ทั้งคู่กอดกันอยู่นั้น ไม้ก็โน้มตัวลงจะจูบที่หน้าผาก แต่ว่าท่านประธานมาทำไม
9 p1 x" ^8 {, k( W2 a"คุณพ่อ"
& e& [0 ^* t, O& \& i"ท่านประธาน"
ทั้งคู่ผละตัวออกจากกัน ท่านประธานจึงพูดขึ้นว่า....
' n4 U/ f$ b7 i2 O"ไง คิดถึงอะไรกันขนาดนั้น"
7 l! x1 \2 A# z4 d! U"คุณพ่อมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ"
"เออ ไอ้เอก เอ็งยกกล่องอะไรมาว่ะ"
0 U+ Z7 _$ O3 f"ก็ของเอ็งไงไอ้คุณไม้"
  K, A* N" i1 T' c7 k2 l"ต่อไปนี้ เธอต้องมาทำงานที่ห้องนี้ในฐานะเลขาตาไพรและผู้จัดการแผนกบัญชี"
"หือ หมายความว่าคุณพ่อ"
"พ่อยอมแพ้แกละตาไพร พ่อจะไม่บังคับอะไรแกอีก ส่วนแกเจ้าไม้"
( u% p2 Q% [" g"ครับท่าน"
"หากวันใดแกทำให้ลูกฉันเสียใจ แกจะได้ไปสิงอยู่ในป่าแน่นอน"
, d5 V  ^* k6 y"ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับท่าน"
"เออ แล้วข้าจะคอยดู"

3 l; S: @: F+ _3 ]เย็นวันนั้นหลังจากเลิกงานไม้ก็ขับรถพาไพรมาที่สวนแห่งเดิม ป่าไม้ที่อยู่ด้านในถูกปรับปรุงภูมิทัศน์ใหม่
และต้นไทรต้นนั้นก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
2 s. S; g9 {% h# q2 _6 f; r- z0 K"เป็นไงครับไพร ยังจำได้ไหมที่เเห่งนี้"
"จำได้สิครับ แอบซุ่มดูคนโรคจิตมาชักว่าวคนเดียวเงียบๆอยู่บ่อยครั้ง"
"555 แต่พี่ว่าคนแอบดูนี่โรคจิตกว่านะ"
+ c3 s, D/ i6 U7 q1 a* ["อ้าว ไอ้พี่ไม้ อยากมีเรื่องเหรอ"
. c# U2 m# ^' G1 B. @7 ]- F"ไม่กล้าครับ ไพรเราเดินลุกเข้าไปอีกหน่อยดีไหม"
8 m4 B3 h5 p: t- C, q! F. }2 k"จะปล้ำผมเหรอ"
( D$ K5 l7 ]$ A- P. o"ให้ไหมหละ"
"ก็นำสิ"
2 O6 z, Q7 v! U, a* [2 i0 a( e1 K
1 E- Z' ^1 N- }" {; Z9 `ดินแดนแห่งนี้เหมือนมีมิตลับบังตา เมื่อทั้งคู่เดินลึกเข้ามาก็เจอกับกระะท่อมร้างบรรยากาศเงียบไร้คนก่อกวน
; l. V; D8 F: v) m9 \: m# F, A, M5 a"พี่ไม้ครับ"
"ครับไพร"
ไพรจูบเข้าไปที่ปากของไม้อย่างไม่รั้งรอ ไม้เองก็พาตัวไพรเดินเข้ามาในกระท่อมเเล้วเองตัวลงบนแคร่ ทั้งคู่
! c/ N9 C( m  ]* Yต่างตาสบตาไพรเอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดของไม้ออก ไม้ก็จัดการถอดเสื้อไพรออกเช่นกัน จากนั้น
ไม้ก็เริ่มลงลิ้นที่หัวนมของไพร พร้อมขบกัดเบา ๆ จนไพรร้องครางออกมา
"...ซี๊สสสสสสโอ๊วววววว พี่ไพรครับ เสียวจัง..."
! I+ ]- X. u* l' Uไม้เอามือมาปลดตะขอกางเกงเเละดึงกางเเกงไพรออกพร้อมเกงในบิกินี่สีขาวของไพร ซึ่งมันชุ่มไปด้วยน้ำใส ๆ
ที่ไหลเยิ้มอยู่เต็มปลายหัวควยของไพร  ไม้ก้มลงดูดเลียกลืนอย่างไม่รังเกลียด
"...โอ๊ยยยพี่ไม้ครับ ไพรเสียวครับพี่ โอ๊ยยยยยเสียวจนจะไม้ไหวเเล้วพี่ไม้เย็ดไพรเลยได้ไหมครับ"
& q; M7 w* @# e, }% t"...ได้สิครับน้องไพร เมียรักของพี่..."
"ถอดกางเกงสิครับพี่ไม้ ถอดเลย"
"ครับ เมียครับ"
เมื่อไม้ถอดกางเกงออกไพรก็จู่โจมเข้ามาอมอนาคนด้าตัวใหญ่ทันที วันนี้ไม้โดนไพรยึดเกงในไปตั้งแต่อยู่ที่
ออฟฟิศ ไพรบรรจงอมอย่างนุ่มนวลโดนที่ควยของไม้แข็งชูไม่ต่างจากขอนไม้ขนาดใหญ่
8 v- T* x- L* b- r' d9 [1 v
ไม้จับไพรนอนหงายเเล้วเอาขาไพรพาดบ่าพร้อมทาเจลที่เตรียมมาจากนั้นก็.....
"โอ๊ยยยยผัวขาาาา แน่นมากเลย ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้"
/ b3 L/ t6 B; ]% t$ ?) s"ตูดไพรฟิตเองต่างหาก มาโทษควยพี่ เป็นไงครับดีไหม"
"ดีครับ โคตรคิดถึงควยพี่เลย คิดถึงทั้งคนทั้งควย"
ไม้จัดเพลงรักกับไพรอย่างสุดเสียวจนไพรร้องไม่เป็นทำนอง มันทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งแน่น และโคตรเสียวมาก ๆ
จนในที่สุดทั้งคู่ก็แตกพร้อมกัน โดยที่ไม้แตกใส่ในก้นของไพร ส่วนไพรก็แตกรดเต็มตัวและหน้าท้องตัวเอง
0 J4 g: J0 X+ Y"นอนเฉย ๆ พี่เช็ดให้"
ไม้เอาทิชชู่ที่ติดมาด้วยเช็ดตัวไพรจนสะอาดจากนั้นทั้งคู่ก็นอนแก้ผ้ากอดกัน โดยที่มีบางสิ่งบางอย่างแอบดู
เขาสองคนอยู่
6 C. t0 M. _; M# _, K
  p, P+ r; b5 |/ c  q: `3 R"พี่ไม้ หากว่ามีคนลักพาตัวไพรไปพี่ไม้จะทำอย่างไร"
0 m8 O/ ?3 O1 J"พี่ก็จะตามหาไพรจนเจอให้ได้ พี่ไม่ยอมเสียไพรไปให้ใครแน่นอน"
+ S& v- a/ J* O6 n$ m; ^"วงการธุรกิจคุณพ่อนั้นคู่แข่งเราเยอะมากนะพี่ เป็นไปได้ไพรก็อยากไปใช้ชีวิตเงียบ ๆ กับพี่ไม้"
8 c4 A  J3 g6 m5 \- G% ~"ไม่ต้องกลัวนะไพร พี่จะดูแลไพรเท่ากับชีวิตของพี่ หากครุฑพาหนีไปฉิมพลีพี่จะตาม
: r" u6 E( F, Aโดยไม่หวั่นครั่นคร้ามจะติดตามเรื่อยไป""หือวิมาณฉิมพลีมันไกลนะพี่ เต็มไปด้วยป่าต้นงิ้ว"
. j/ I7 r& L0 }5 {0 |- R"ต่อให้เป็นไฟนรกพี่ก็ไม่กลัว ยอดรักของพี่......"

ทั้งคู่ต่างเล่นบทรักกันอีกรอบจากนั้นก็แต่งตัวกลับคอนโดโดยที่คืนนี้ไพรมานอนค้างที่คอนโดไม้ด้วย แล้วไม้จะ
ได้นอนเหรอเนี่ย ไพรทั้งขาว ทั้งเเน่น ทั้งฟิตขนาดนี้
6 s+ {  Z3 t  g0 E. ]
"คิดอะไรอยู่หรือเวนไตย"
"สุบรรณ โลกมนุษย์ ชายกับชายรักกันได้ด้วยหรือ"
7 |3 r1 `7 @. q6 L- U! B6 N"หือ อย่าบอกนะว่าเจ้าแอบนี้จากแดนครุฑวิมาณฉิมพลีไปโลกมนุษ์มา"
" s8 b! z4 @' N& A"ใช่ ข้าเจอบุรุษน้อยผู้หนึ่ง ช่างรักยิ่งนักไม่ต่างจารี แถมข้ายังเห็นเขาโดนกระเหมือนสตรีเพศ"
. w1 C, F: e/ f, X5 |: r"ถ้าโลกมนุษย์ยุคนับจากที่พระโคดมปรินิพพานก็ 2566 ปีแล้ว โลกมนุษย์มีพัฒนาการไปไกลมาก"
"งาม งามยิ่งนัก"
9 Y0 K: u8 j! W% A; p% B4 m"เจ้าหมายถึง"
"ไพร เขาชื่อไพร ข้าต้องได้เจ้ามาครอบครองให้จงได้ ถึงแม่เจ้าจะมีคู่แล้วก็ตาม"
4 u( e! ^8 A$ ?) W) Sเวนไตย และ สุบรรณ ครูฑหนุ่มรูปงามร่างกายกำยำทั้ง 2 เป็นเพื่อนกัน และสายตาที่แอบดูไม้กับไพรนั้น
  T2 }% U) _. Z5 d1 yก็คือเวนไตยนั้นเองที่แอบหนีลงไปเที่ยวเล่นบนโลกมนุษย์ และตอนนี้เวนไตยเหมือนจะถูกใจในตัวไพรเข้าให้
, @! X9 }, ~  _) e- z' i  G2 Oแล้วด้วย เอาหละสิครับงานนี้มีตัวละครต่างมิติมาเพิ่มอีกหนึ่ง ไม้เจอศัตรูต่างมิติแบบนี้จะรับมือได้หรือไม
คนอ่านจะเบื่อหรือยังครับ ถ้ายังรอตอนที่ 5 ด้วยนะครับ

3 X  T; `3 ^+ z/ ?( M

ronram

สุนุกมากครับ

Ebaa

รออ่านนะคราฟ

th3t0y

สนุกมากเลยครับ ชอบๆ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

ดีมากครบ

Anavin

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

lemyaa

แล้วจะมีคู่อริในตำนานของครุฑ ออกมาด้วยป่ะเนี่ย

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

kaki

ครุฑก็มาจร้าา

Goplay

ก่อนอยากจะบอกไป ไม้จัดไปสามวันสามคืนให้หายอยากไปเลย

tonsaa

ขอบคุณครับ

New1991

ไม้งานเข้าแล้ว

tcldogs

ขอบคุณนะฮะ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

boonchan6

' {: }. B; P$ N0 v4 Pขอบคุณมากครับ

Joechin

ขอบคุณ​ครับ​ มาต่อ​เร็ว​ ๆ​ นะครับ