ไพรอำพราง ตอนที่ 3 น้ำตาลาไทร

Maximam

ในยามค่ำคืนที่ดึกสงัด ไม้ก็รู้สึกตัวและตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่คอนโดเเล้ว
; O6 [- ~. g4 e. }; R"ตื่นเเล้วหรือมึง"
"กูมาคอนโดได้ไงว่ะ"
"ก็มึงเป็นลมอยู่โคนต้นไทร กูก็เลยพามึงกลับมา"
% @7 K+ Z0 V' e"ขอบใจนะมึง แล้วมึง...."
& k% K: M8 d7 o" K6 r"กูเห็นน้องเขาแล้ว เขาปรากฎกายให้กูเห็นนี่แหละกูถึงไปเจอมึง น้องเขาก็น่ารักมากกว่าน่ากลัวนะไอ้ไม้"
4 N0 \% l, u$ O"ไอ้เอก ของกู"
"ไม่กลัวแล้วไงมึง"
"กลัวไม่เจอน้องเขาอีกมากกว่า"
% b$ f0 ^% m) b- H7 P$ y* j/ f"เออ ไอ้ไม้นั้นกูกลับก่อน มึงก็พักผ่อนซะ"

8 d( v# a0 Z0 Z* ~& J* `เทพารักษ์ร่มไทรสาขา อุ้มสมพาน้องไพรมา
ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตาข้าหลั่งรินจากใจ
& U, ~6 V2 W/ ~9 l3 Fขอหลั่งไว้ล้างเท้าเทวดา........
" ?. A- _: P  S  w* q3 zไม้เเวะมาที่ต้นไทรอีกครั้งพร้อมกับวิงวอนต่อต้นไทรเพื่อที่เขาหวังว่าไพรจะออกมาเจอเขาอีกครั้งและแล้ว
ทันใดนั้นก็มีเสียงตอบรับจากไพรแว่วมา

"สิ้นรักจากพี่ น้องขอเป็นผีเฝ้าเรือน
จดจำยำเตือน รักพี่ไม่มีเลือนลาง"

9 Z3 b% G( z: D4 d$ a"ไพร ไพรของพี่"
"พี่ไม้"
( f: g! O- S, b' L! Lทั้งสองโผกอดกันด้วยความรักและความคิดถึง
7 g2 E! p* c4 D$ s4 Y9 o$ a"พี่คิดว่าไพรจะไม่มาหาพี่แล้ว พี่รักไพรมากนะ"
$ F7 w/ H/ D% I; |, `"พี่ไม้ครับไพรจะมาลา"
' ~# Y5 N7 V0 i' O"ไม่ไพร อย่าทิ้งพี่ พี่ไม่สนว่าไพรจะเป็นคน ผี หรือเทวดา พี่สนแค่ว่าพี่มีไพรอยู่ด้วยเท่านั้นพอแล้ว"
; b2 g7 B* F2 `"ฟังไพรก่อน ตอนนี้บุญและบารมีของไพรขึ้นขั้นรุกขเทวดา ต้นไทรต้นนี้จะเป็นทิพย์วิมาณของไพร"
9 i: |( h9 T# z- [/ Z"ก็ดีแล้วนี้พี่จะได้มาหาไพรทุกวัน"
8 ?; b7 O2 X: |7 E, t"ไม่ได้ครับ กฎของเทวดาห้ามีสัมพันธ์รักกับมนุษย์"
7 L) j# b" I3 \& t* E. ]4 {" Sไม้ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหน้าซีดน้ำตาคลอ เเละพูดกับไพรไปว่า....
"นั้นพี่ก็ขออนุโมทนากับไพร ถ้าไพรจะอยู่ที่ต้นไทรพี่ก็จะดูแลต้นไทรต้นนี้ให้ดีที่สุดหากชาติหน้ามีจริง
ไพรเกิดมาเป็นมนุษย์นะ พี่ขอรักไพรทุกภพทุกชาติ"
"พี่ไม้ ไปใหญ่เเล้วพี่ ถ้าพี่ต้องการก็ได้ครับ ผมจะใช้พรข้อสองจากผลบุญ"
2 W: \. ?) ?+ l& L+ V$ _"อะไรหรือไพร"
"ไพรจะไปเกิดในร่างมนุษย์และอยู่กับพี่ตามที่บุพเพสันนิวาสกำหนด"
"แล้วการเป็นรุกขเทวดาหละ ไพรไม่เสียดายเหรอ"
7 V# b+ G) _; _2 m"เสียดายสิครับ แต่มันจะมีค่าอะไรถ้าได้เป็นเทวดาแล้วต้องอยู่คนเดียว"
8 Z0 I7 @# m$ r1 J. Z"ไพร พี่จะรอไพรนะครับ ขอแค่ไพรมาอยู่กับพี่ นานแค่ไไหนพี่ก็จะรอไพร"

ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกมาจากป่าลึก
" S  P% L0 Y( e" L/ U"ไพรเอ่ย ถึงเวลาแล้ว ไปตามผลบุญ ผลกรรม และบุพเพสันนิวาสของเจ้าซะก่อนที่ทุกอย่างจะสาย"
"ครับ ท่านปู่เจ้าที่ พี่ไม้ ไพรต้องไปแล้ว หากวันใดที่ใบไทรหล่นลงมือให้คิดถึงวันดีดีของเรานะครับพี่
เก็บปิ่นนี้ไว้ ไพรรักพี่ไม้นะครับ"
" `+ F- Y6 j: a; K; O9 z"พี่ก็รักไพร ไพร ไพร ไพร................"
1 U! _2 P8 \8 Z! t" nไพรดึงปิ่นปักผมออกเเล้วส่งให้ไม้ ผมยาวสลวยเป็นเงางามของไพรมันดูช่างติดตราตรึงใจยิ่งนักใครจะคิด
ว่าโลกต่างมิติมันจะมีอยู่จริง เพียงเพราะบุพเพที่นำพามันก็ได้เจอกัน......
' G$ ?$ T. g# K
: A4 X0 }( r" _0 M6 เดือนผ่านไป.....
  _& T) C) w: B"ไงว่ะไม้ โอเคขึ้นบ้างยัง แต่ดูมึงไม่เศร้าเท่าไหร่เลยนะ"
0 J1 @, M8 N% x# D5 f( t"ความหวังกูยังมีเว้ยไอ้เอก กูหวังว่าไพรจะต้องมาเจอกูอีกครั้ง"
* E% }2 o" ?! v2 ?5 z"แล้วถ้าสมมุติไพรเพิ่งคลอดหละ มึงไม่ปาไป 60 เลยเหรอว่ะ"
"เออ กูก็เหมือนมะพร้าวแหละยิ่งแก่ยิ่งมัน 5555"
"เออมึงรู้ข่าวลูกชายท่านประธานหรือยังที่ว่ารถคว่ำ"
9 }) C7 m7 \" k( F* J$ t( o7 g6 l) ?"พอได้ข่าวบ้างแล้วตอนนี้เป็นไงว่ะ"
* f5 Y% [% o6 [! k"เห็นว่ารู้สึกตัวแล้วนะ ตอนแรกคิดว่าไม่รอด หัวใจหยุดเต้นระบร่างกายภายในหยุดทำงานแล้ว แต่จู่ๆ
; h  K2 x  Z: Y2 I- L1 H; u7 a+ }ก็ฟื้นขึ้นมาซะงั้น อะ แล้วมึงยิ้มอะไรว่ะ"
"เปล่า.... ทำงานเว้ย"

เย็นวันนั้นหลังเลิกงานไม้ก็ไปที่ป่าเเห่งเดิมเวลาผ่านไปแต่อะไรก็ยังเหมือนเดิม เขาเอาปิ่นของไพรมาด้วย
6 q5 ^* x5 }  d/ g7 V, iและพูดขึ้นว่า......
"ไพร ตอนนี้นายไปเกิดเเล้วหรือยัง พี่รอเจอนายอยู่นะไอ้ดื้อ"
และแล้วไม้ก็เผลอหลับไปที่โคนต้นไทร
"พี่ไม้ พี่ไม้ครับ"
5 t5 K& Y+ }! {; {"ไพร ไพรจริงๆด้วย พี่โคตรคิดถึงไพรเลย"
"ไพรก็คิดถึงพี่ ตอนนี้ดวงจิตของไพรได้ร่างแล้วนะครับ พี่คงได้เจอกับไพรในอีกไม่ช้า แต่ทว่า...."
"แต่อะไรครับ"
"ไพรต้องได้น้ำที่ทำให้เกิดชีวิต"
0 i- o6 [" @  B2 y6 a' s) j$ Z"ก็น้ำเชื้ออะดิ"
/ [& r, _* b/ g( e- ^5 J" G0 v"อือ...."
"ได้ดิพี่พร้อมมากไพร"
2 B- C; q0 L+ H' ~7 a/ I4 @: H2 m"โอ๊ยยยพี่ใจเย็น พี่ไม้ พี่ไม้ครับ"
. M, l+ B/ H) S& l& X. z
ไม้จัดการเสื้อผ้าของเขาและไพรออกจนหมดจากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มบทรักอันเร้ารอน ปากประกบปากโดยที่
0 U( l# D5 U3 l: i0 t/ M4 d9 |ด้านหลังของไพรโดนไม้จัดการสอดยัดเข้าไปอย่างเสียวซ่าน
"โอ๊ยยยยยยพี่ไม้"
4 x5 o9 u: X# ?% f, Q"เจ็บหรือครับ  ขอโทษนะพี่จะเบาๆ เป็นไงครับไพร"
"เสียวครับ ไม่เคยเสียวอะไรแบบนี้มาก่อนเลยโอ๊ยยยยยย"
ในที่สุดไม้ก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในกายของไพร และเข้าก็ตื่นขึ้นมาในยามราตรีกาลที่โคนต้นไทร ความฝัน
- |& j' \( J( ~8 T) W0 ~: a1 Hที่เหมือนความจริง เสื้อ กางเกงถูกถอดเหลือแค่เกงในที่เปียกน้ำว่าว ไม้ลุกขึ้นแต่ตัวแล้วก็ขับรถกลับคอนโด
เขาดูมีความสุขมาก สุขแบบไม่เคยได้รับมาก่อน เขาจูบลงที่ปิ่นปักผมซึ่งมันเป็นปิ่นทองคำแท้ ๆ ที่ประเมิน
' I" W( c$ i" n/ Y& a, d$ D7 `6 v, Uราคาไม่ได้ ไม้เก็บรักษามันอย่างดี

2 [1 G' ?9 A5 s( Kที่โรงพยาบาล
- C: C0 J6 z& r3 v% Y$ {' {"คุณเกรียงไกรครับ เชิญที่ห้องฉุกเฉินครับ"
"หมอครับ ลูกผมเป็นไงบ้าง"
$ Q8 ?2 G( Z/ z. h4 B" I"คุณพนา มีอาการตอบสนองกับการรักษานะครับ แปลกมาเลยผมไม่เคยเจอ ตอนนี้ร่างกายคุณพนาฟื้นตัว
อย่างเต็มที่แล้ว ผมจะย้ายคนไข้ไปห้องพักฟื้นนะครับ"
"ขอบคุณครับหมอ ขอบคุณจริง ๆ ไพรลูกพ่อ ลูกต้องฟื้นขึ้นมากอยู่กับพ่อนะ พ่อสัญญาว่าพ่อจะไม่ขัด
ขวางระหว่างลูกกับไม้ ฟื้นมาแต่งงานให้พ่อกับแม่ได้เห็นสักครั้งนะลูกพ่อ เจ้าไพร"
' L7 l! w0 L. w: p
เอาหละสิครับพระเอกกับนายเอกจะได้เจอกันในโลกมนุษย์สักที ดูถ้าเรื่องนี้จะไม่จบง่าย ๆ เสียแล้วคนอ่าน
ก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ.......

ไพร ในภพของมนุษย์ เขาคือลูกชายคนเดียวของคุณเกรียงไกร อัครวิชชากูล และคุณหญิงศกุลตลา
เจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่ไม้ทำงานอยู่ หลังจากทีกลับมาจากเมืองนอกไพรก็ได้เจอไม้และ
+ ]* P7 t4 X* i7 t" Uตกหลุมรักมาตั้งแต่นั้น แต่ก็นะรักเขาข้างเดียวโดยที่ไม้ยังไม่ได้เจอหน้ากับไพรเลยสักครั้ง ก่อนเกิดอุบิตเหตุ
- M2 _: T/ `4 @/ f"ไพร พูดกับพ่อให้รู้เรื่องก่อน"
"ไม่ครับพ่อ พ่อไม่มีเหตุผล พ่อจะไล่พี่ไม้ออกเพียงเพราะผมชอบพี่เขามันใช่เหรอครับ"
"พ่อยอมไม่ได้ที่จะให้เเกเป็นเกย์ พ่อมีแกคนเเดียวนะไพร"
"คุณค่ะ ถึงลูกจะเป็นเกย์ แต่ลูกก็ทำความภาคภูมิใจให้เรามาโดยตลอด คุณจะมองไม่เห็นลูกบ้างเลยหรือค่ะ"
' z( y) ]% c# s" X% `; c"คุณหญิง เราต้องมีทายาท กิจการทรัพย์สมบัติเราต้องมีคนดูแล เจ้าไพร พ่อขอยื่นคำขาดถ้าแกไม่ต้องการ
+ o% N+ v4 Y* t' \+ I7 O+ M; Y; oให้ไอ้ไม้โดนไล่ออก แกต้องแต่งงานกับผู้หญิงและมีทายาทให้พ่อ"
6 ]: D2 i$ G9 E! P"ไม่ ผมไม่ต้องการรักปลอม ๆ  คนเดียวทที่ผมจะแต่งงานด้วยคือพี่ไม้เท่านั้น"
"ไอ้ไพร เออ ไปเลย ไปตายไหนก็ไป........"
"คุณ ลูกเรานะ ไพรลูกกลับมาหาแม่ก่อนลูก ไพร ไพรลูก"

ไพรวิ่งออกจากบริษัทและขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว แต่อนิจจารถของไพรเกิดเสียหลักและพลิกคว่ำชนเข้ากับ
ต้นไทรใหญ่ ซึ่งนั้นก็คือต้นเดียวกับที่ไม้และไพรพลอดรักกัน ถ้าไพรกลับไปเป็นเทวดา ไพรที่นอนโรงพยาบาล
: Y' e' d. Q& P3 z3 |) v( _ก็ต้องตาย เพราะเขาคือ ไพร เดียวกัน........ ฝากติดตามตอนที่ 4 ด้วยนะครับ อย่าเพิ่งเบอื่อกันนะครับ
นาน ๆที จะเขียนนิยายแบบเซ็กส์ไม่เยอะ อ่านเพลิน ๆ ไม่ต้องน้ำแตกตาม
0 x) V) C# O# y4 k$ |" N  n' U

guwin001

ขอบคุณครับ

ronram

ขอบคุณครับ ชอบมากแนวนี้

th3t0y

ซึ้งจัง

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

น่ารักจัง

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

lemyaa

แฟนตาซีหวานเจี๊ยบ

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

Goplay

แฟนตาซีไปซะงั้น

guwin001

ขอบคุณครับ

ธนภัทร

dekchan02

ขอบคุณคับ

New1991

สนุกดีครับ

eg1

ขอบคุณครับ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

nasan

ขอบคุณครับรอตอนต่อไปครับ

ball3225

ขอบคุณมากครับ