ไพรอำพราง ตอนที่ 3 น้ำตาลาไทร

Maximam

ในยามค่ำคืนที่ดึกสงัด ไม้ก็รู้สึกตัวและตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่คอนโดเเล้ว
9 Z2 h, ?+ o4 k% O2 p"ตื่นเเล้วหรือมึง"
0 y7 @% o; G5 m8 W* d5 c5 w& D"กูมาคอนโดได้ไงว่ะ"
"ก็มึงเป็นลมอยู่โคนต้นไทร กูก็เลยพามึงกลับมา"
3 Z6 y: b  T! Z"ขอบใจนะมึง แล้วมึง...."
7 P6 r$ |1 @2 i. J"กูเห็นน้องเขาแล้ว เขาปรากฎกายให้กูเห็นนี่แหละกูถึงไปเจอมึง น้องเขาก็น่ารักมากกว่าน่ากลัวนะไอ้ไม้"
' Y5 f4 \* I7 t/ b9 i"ไอ้เอก ของกู"
: ^/ l( [6 P* k) V- ^1 a"ไม่กลัวแล้วไงมึง"
+ o' D3 u! J2 ~  }"กลัวไม่เจอน้องเขาอีกมากกว่า"
9 N$ B4 o- q% _- v  d' ?% e"เออ ไอ้ไม้นั้นกูกลับก่อน มึงก็พักผ่อนซะ"
! F" j" a8 t2 ~1 R" R
เทพารักษ์ร่มไทรสาขา อุ้มสมพาน้องไพรมา
ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตาข้าหลั่งรินจากใจ
8 t. K) M5 s* }# d# I/ u2 Uขอหลั่งไว้ล้างเท้าเทวดา........
ไม้เเวะมาที่ต้นไทรอีกครั้งพร้อมกับวิงวอนต่อต้นไทรเพื่อที่เขาหวังว่าไพรจะออกมาเจอเขาอีกครั้งและแล้ว
ทันใดนั้นก็มีเสียงตอบรับจากไพรแว่วมา

"สิ้นรักจากพี่ น้องขอเป็นผีเฝ้าเรือน
จดจำยำเตือน รักพี่ไม่มีเลือนลาง"

/ c( h( V& h0 x9 Q" J1 @"ไพร ไพรของพี่"
7 \9 {* M+ l/ _- V3 f1 J"พี่ไม้"
ทั้งสองโผกอดกันด้วยความรักและความคิดถึง
"พี่คิดว่าไพรจะไม่มาหาพี่แล้ว พี่รักไพรมากนะ"
"พี่ไม้ครับไพรจะมาลา"
& B* u( v4 Y1 _% x"ไม่ไพร อย่าทิ้งพี่ พี่ไม่สนว่าไพรจะเป็นคน ผี หรือเทวดา พี่สนแค่ว่าพี่มีไพรอยู่ด้วยเท่านั้นพอแล้ว"
( x- R% o" U6 c"ฟังไพรก่อน ตอนนี้บุญและบารมีของไพรขึ้นขั้นรุกขเทวดา ต้นไทรต้นนี้จะเป็นทิพย์วิมาณของไพร"
"ก็ดีแล้วนี้พี่จะได้มาหาไพรทุกวัน"
+ H6 g% }" q" `$ _5 I"ไม่ได้ครับ กฎของเทวดาห้ามีสัมพันธ์รักกับมนุษย์"
ไม้ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหน้าซีดน้ำตาคลอ เเละพูดกับไพรไปว่า....
  ~! f2 \+ D% ]" e" u+ g7 w8 a"นั้นพี่ก็ขออนุโมทนากับไพร ถ้าไพรจะอยู่ที่ต้นไทรพี่ก็จะดูแลต้นไทรต้นนี้ให้ดีที่สุดหากชาติหน้ามีจริง
ไพรเกิดมาเป็นมนุษย์นะ พี่ขอรักไพรทุกภพทุกชาติ"
. d7 Y- L$ ?  o. K"พี่ไม้ ไปใหญ่เเล้วพี่ ถ้าพี่ต้องการก็ได้ครับ ผมจะใช้พรข้อสองจากผลบุญ"
"อะไรหรือไพร"
% J% Z# u1 O* r2 ~4 G$ R! y"ไพรจะไปเกิดในร่างมนุษย์และอยู่กับพี่ตามที่บุพเพสันนิวาสกำหนด"
! S2 a5 l9 J1 v% E7 t"แล้วการเป็นรุกขเทวดาหละ ไพรไม่เสียดายเหรอ"
"เสียดายสิครับ แต่มันจะมีค่าอะไรถ้าได้เป็นเทวดาแล้วต้องอยู่คนเดียว"
1 _# u& \3 S0 E2 \"ไพร พี่จะรอไพรนะครับ ขอแค่ไพรมาอยู่กับพี่ นานแค่ไไหนพี่ก็จะรอไพร"
" e/ L; a+ m' @$ p9 H
2 O1 `4 A5 Y" f, W6 p  z1 mทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกมาจากป่าลึก
$ f7 o4 y& j/ B& o5 \1 S"ไพรเอ่ย ถึงเวลาแล้ว ไปตามผลบุญ ผลกรรม และบุพเพสันนิวาสของเจ้าซะก่อนที่ทุกอย่างจะสาย"
1 a' n  J" ^1 X" p+ N. \"ครับ ท่านปู่เจ้าที่ พี่ไม้ ไพรต้องไปแล้ว หากวันใดที่ใบไทรหล่นลงมือให้คิดถึงวันดีดีของเรานะครับพี่
( N4 x( `4 Y4 A, \. _; O, W% T) Y# Eเก็บปิ่นนี้ไว้ ไพรรักพี่ไม้นะครับ"
9 N9 P' }5 }0 {( }: i"พี่ก็รักไพร ไพร ไพร ไพร................"
1 s( w& K  K/ |9 iไพรดึงปิ่นปักผมออกเเล้วส่งให้ไม้ ผมยาวสลวยเป็นเงางามของไพรมันดูช่างติดตราตรึงใจยิ่งนักใครจะคิด
ว่าโลกต่างมิติมันจะมีอยู่จริง เพียงเพราะบุพเพที่นำพามันก็ได้เจอกัน......

& e+ {0 v$ U1 f6 n6 เดือนผ่านไป.....
. L9 e8 n$ B7 k/ _( f3 b"ไงว่ะไม้ โอเคขึ้นบ้างยัง แต่ดูมึงไม่เศร้าเท่าไหร่เลยนะ"
"ความหวังกูยังมีเว้ยไอ้เอก กูหวังว่าไพรจะต้องมาเจอกูอีกครั้ง"
7 x2 X  Q1 P" Y+ @6 w"แล้วถ้าสมมุติไพรเพิ่งคลอดหละ มึงไม่ปาไป 60 เลยเหรอว่ะ"
"เออ กูก็เหมือนมะพร้าวแหละยิ่งแก่ยิ่งมัน 5555"
"เออมึงรู้ข่าวลูกชายท่านประธานหรือยังที่ว่ารถคว่ำ"
"พอได้ข่าวบ้างแล้วตอนนี้เป็นไงว่ะ"
"เห็นว่ารู้สึกตัวแล้วนะ ตอนแรกคิดว่าไม่รอด หัวใจหยุดเต้นระบร่างกายภายในหยุดทำงานแล้ว แต่จู่ๆ
ก็ฟื้นขึ้นมาซะงั้น อะ แล้วมึงยิ้มอะไรว่ะ"
"เปล่า.... ทำงานเว้ย"
0 P: V: e) c# ^  W, b% H1 W' m
เย็นวันนั้นหลังเลิกงานไม้ก็ไปที่ป่าเเห่งเดิมเวลาผ่านไปแต่อะไรก็ยังเหมือนเดิม เขาเอาปิ่นของไพรมาด้วย
และพูดขึ้นว่า......
" @6 Z% m. X. u" f5 j3 @& a"ไพร ตอนนี้นายไปเกิดเเล้วหรือยัง พี่รอเจอนายอยู่นะไอ้ดื้อ"
และแล้วไม้ก็เผลอหลับไปที่โคนต้นไทร
5 K% ^7 C9 u" O$ A" k"พี่ไม้ พี่ไม้ครับ"
"ไพร ไพรจริงๆด้วย พี่โคตรคิดถึงไพรเลย"
"ไพรก็คิดถึงพี่ ตอนนี้ดวงจิตของไพรได้ร่างแล้วนะครับ พี่คงได้เจอกับไพรในอีกไม่ช้า แต่ทว่า...."
; l: h) A8 J* ?7 p"แต่อะไรครับ"
"ไพรต้องได้น้ำที่ทำให้เกิดชีวิต"
"ก็น้ำเชื้ออะดิ"
' j3 \  x5 t# i/ c) Z/ |. Q2 j"อือ...."
" t: f4 t+ V# @0 |"ได้ดิพี่พร้อมมากไพร"
) [; ?  b$ d. t% s) j# X" v6 n"โอ๊ยยยพี่ใจเย็น พี่ไม้ พี่ไม้ครับ"
, }1 p) Q0 g0 U& V0 v0 j
5 G7 ]+ K) O4 p% P8 S4 Zไม้จัดการเสื้อผ้าของเขาและไพรออกจนหมดจากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มบทรักอันเร้ารอน ปากประกบปากโดยที่
- j  P6 {2 P: F8 _* ^4 j& s8 aด้านหลังของไพรโดนไม้จัดการสอดยัดเข้าไปอย่างเสียวซ่าน
"โอ๊ยยยยยยพี่ไม้"
"เจ็บหรือครับ  ขอโทษนะพี่จะเบาๆ เป็นไงครับไพร"
"เสียวครับ ไม่เคยเสียวอะไรแบบนี้มาก่อนเลยโอ๊ยยยยยย"
ในที่สุดไม้ก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในกายของไพร และเข้าก็ตื่นขึ้นมาในยามราตรีกาลที่โคนต้นไทร ความฝัน
ที่เหมือนความจริง เสื้อ กางเกงถูกถอดเหลือแค่เกงในที่เปียกน้ำว่าว ไม้ลุกขึ้นแต่ตัวแล้วก็ขับรถกลับคอนโด
เขาดูมีความสุขมาก สุขแบบไม่เคยได้รับมาก่อน เขาจูบลงที่ปิ่นปักผมซึ่งมันเป็นปิ่นทองคำแท้ ๆ ที่ประเมิน
ราคาไม่ได้ ไม้เก็บรักษามันอย่างดี

( A& m7 J% w! A7 Uที่โรงพยาบาล
; b; z: ?  F3 ?0 u; d"คุณเกรียงไกรครับ เชิญที่ห้องฉุกเฉินครับ"
- ^; A8 w; p) k2 h: w2 h/ x9 b"หมอครับ ลูกผมเป็นไงบ้าง"
"คุณพนา มีอาการตอบสนองกับการรักษานะครับ แปลกมาเลยผมไม่เคยเจอ ตอนนี้ร่างกายคุณพนาฟื้นตัว
: o! e2 Z5 G  i% O4 R. Q: O3 dอย่างเต็มที่แล้ว ผมจะย้ายคนไข้ไปห้องพักฟื้นนะครับ"
"ขอบคุณครับหมอ ขอบคุณจริง ๆ ไพรลูกพ่อ ลูกต้องฟื้นขึ้นมากอยู่กับพ่อนะ พ่อสัญญาว่าพ่อจะไม่ขัด
ขวางระหว่างลูกกับไม้ ฟื้นมาแต่งงานให้พ่อกับแม่ได้เห็นสักครั้งนะลูกพ่อ เจ้าไพร"

) Y5 d3 j1 m* _0 ~5 ?& [0 _) |2 Y' ]เอาหละสิครับพระเอกกับนายเอกจะได้เจอกันในโลกมนุษย์สักที ดูถ้าเรื่องนี้จะไม่จบง่าย ๆ เสียแล้วคนอ่าน
ก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ.......

ไพร ในภพของมนุษย์ เขาคือลูกชายคนเดียวของคุณเกรียงไกร อัครวิชชากูล และคุณหญิงศกุลตลา
เจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่ไม้ทำงานอยู่ หลังจากทีกลับมาจากเมืองนอกไพรก็ได้เจอไม้และ
ตกหลุมรักมาตั้งแต่นั้น แต่ก็นะรักเขาข้างเดียวโดยที่ไม้ยังไม่ได้เจอหน้ากับไพรเลยสักครั้ง ก่อนเกิดอุบิตเหตุ
. w% x$ z% P+ F( F( g: |+ R) ]. M"ไพร พูดกับพ่อให้รู้เรื่องก่อน"
) {0 n& J# w, M" I# n( F) g; S3 w"ไม่ครับพ่อ พ่อไม่มีเหตุผล พ่อจะไล่พี่ไม้ออกเพียงเพราะผมชอบพี่เขามันใช่เหรอครับ"
"พ่อยอมไม่ได้ที่จะให้เเกเป็นเกย์ พ่อมีแกคนเเดียวนะไพร"
  w0 S( C1 [! o% Z. F( R4 m"คุณค่ะ ถึงลูกจะเป็นเกย์ แต่ลูกก็ทำความภาคภูมิใจให้เรามาโดยตลอด คุณจะมองไม่เห็นลูกบ้างเลยหรือค่ะ"
"คุณหญิง เราต้องมีทายาท กิจการทรัพย์สมบัติเราต้องมีคนดูแล เจ้าไพร พ่อขอยื่นคำขาดถ้าแกไม่ต้องการ
0 \, L( K# j; p. H% yให้ไอ้ไม้โดนไล่ออก แกต้องแต่งงานกับผู้หญิงและมีทายาทให้พ่อ"
) R% S, A# a3 P, @. c"ไม่ ผมไม่ต้องการรักปลอม ๆ  คนเดียวทที่ผมจะแต่งงานด้วยคือพี่ไม้เท่านั้น"
- l4 W9 T: a; h9 K1 V# p5 }"ไอ้ไพร เออ ไปเลย ไปตายไหนก็ไป........"
"คุณ ลูกเรานะ ไพรลูกกลับมาหาแม่ก่อนลูก ไพร ไพรลูก"

ไพรวิ่งออกจากบริษัทและขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว แต่อนิจจารถของไพรเกิดเสียหลักและพลิกคว่ำชนเข้ากับ
6 ?. A) ^! M5 qต้นไทรใหญ่ ซึ่งนั้นก็คือต้นเดียวกับที่ไม้และไพรพลอดรักกัน ถ้าไพรกลับไปเป็นเทวดา ไพรที่นอนโรงพยาบาล
& R8 v. ]& r( \/ [# }! q6 uก็ต้องตาย เพราะเขาคือ ไพร เดียวกัน........ ฝากติดตามตอนที่ 4 ด้วยนะครับ อย่าเพิ่งเบอื่อกันนะครับ
นาน ๆที จะเขียนนิยายแบบเซ็กส์ไม่เยอะ อ่านเพลิน ๆ ไม่ต้องน้ำแตกตาม

guwin001

ขอบคุณครับ

ronram

ขอบคุณครับ ชอบมากแนวนี้

th3t0y

ซึ้งจัง

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

premakung

น่ารักจัง

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

lemyaa

แฟนตาซีหวานเจี๊ยบ

dorap27

ขอบคุณครับ

korea

ขอบคุณมากๆครับ

Goplay

แฟนตาซีไปซะงั้น

guwin001

ขอบคุณครับ

ธนภัทร

dekchan02

ขอบคุณคับ

New1991

สนุกดีครับ

eg1

ขอบคุณครับ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

nasan

ขอบคุณครับรอตอนต่อไปครับ

ball3225

ขอบคุณมากครับ