" a. Q8 @* s% c p) z# \
"อาจารย์ครับ…คือ ที่ผมขอทุนก่อนหน้านี้ ตอนนี้….ผมขอยกเลิกนะครับ"
, }& s. \ G& K2 `3 ?; _ "ทำไมล่ะวชิรวิท"
( y" V* r+ p4 ?9 E: d "ตอนนี้ผมได้งานพิเศษทำแล้วครับ"; h. ?/ _; E3 j, B
"อ๋อ โอเค ได้ ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรสงสัยปรึกษาอาจารย์ได้นะ"; Y/ v1 p' F0 C
: c' ~# \4 P, | วชิรวิท หรือ วิน เดือนมหาลัยคนปัจจุบันกล่าวลาอาจารย์โก้ พร้อมยกมือไหว้แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องด้วยความสะบายใจ$ w' f$ s; s) m$ M: a; ]
* `7 s% H6 Y( M) Q9 Y& h
โทมองตามวินด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงประกวดดาวเดือน โทที่เป็นผู้ดูแลในส่วนของกิจกรรมได้เข้าไปพูดคุยและดูแลความเรียบร้อยทำให้เคยพูดคุยกับวินอยู่บ้าง วินนั้นเป็นเด็กทะเล้น ขี้เล่น แต่มีความสามารถหลายอย่าง# j4 L% |: d( I+ Z2 G! X$ w/ ]6 o
Q2 s5 E9 O# x% G" y "ปฏิเสธทุนหรอพี่"6 r7 L$ H; z. r. b! y
4 E9 j4 u) q; D# s. G4 A
หลังวินลับสายตา โทได้หันไปถามรุ่นพี่ที่ตนแอบชอบด้วยความสนใจ
% i2 a" \ R- ]0 s
' ?5 ^* M2 L. J- @- k/ c& Z2 ` "...พี่ไม่ค่อยสะบายใจเลย"
% D; g- D# A$ |/ Z 5 _* b) e0 |& R- ^( B5 d
โก้พยักหน้ารับคำถาม แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลจนความรู้สึกมันแสดงออกมาผ่านทางสีหน้า โทหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองพลางคิดถึงเรื่องของวินต่อ…
9 C. q! }, z4 B5 }5 b) n9 S
8 ~* @; c5 t5 b$ a' Q หลังจากเลิกงาน โทกลับหอพักแล้วตรวจเช็คเอกสารที่ผู้ช่วยกรอกข้อมูลเอาไว้ แต่ในใจกลับละจากวินไม่ได้ ไม่ใช่เพราะพิศวาท แต่เพราะความเป็นห่วงในฐานะศิษย์-อาจารย์
* ^0 M$ I* v# W2 r1 x
- X" s1 k1 @) W& `% i6 m5 | ตกดึกคืนนั้นเอง โทจึงนั่งทบทวนกับตัวเองแล้วตัดสินใจเขียนชื่อของวินลงในสมุดไดอารี่' r- _8 m4 {- r) i0 \6 G
4 l, {$ W& l6 N5 d( a5 p__________ * `, h% _# ~$ v$ A" |9 M" w3 g0 Z
, y- v6 K' ^' T' p0 p# N2 Q
นายวชิรวิท หรือวิน เดือนมหาลัย ประจำปีการศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปรารถนาที่จะรู้ปัญหาของวิน
9 v2 r6 a, j9 g+ @
- [6 h7 } o7 d; V__________
$ i+ L' J O3 m
/ H( B8 w8 X' ]0 Q6 G5 q% d เหมือนโทจะคิดว่าตนเองรู้จักกับวินดี แต่เอาเข้าจริงเขากลับไม่รู้อะไรเลย พอเขียนได้นิดเดียวก็วางปากกาลง ในใจนั้นกังวลว่าเขียนเท่านี้ไดอารี่จะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพไหม….
5 z7 @2 C6 X, W6 }5 B7 i
5 \/ t5 L) Z2 k/ E; n "ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมจังวะ"
8 Z l0 d) V' @! z% H e "หมุนเงินไม่ทันว่ะพี่…."
% z9 z" B9 [! z* M( L ) c/ `$ y7 K! X' D( T2 j
หลังจากเผลอหลับไปไม่นาน รู้ตัวอีกทีตอนนี้โทก็มายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวะเสียเเล้ว เบื้องหน้านั้น เป็นวินที่กำลังนั่งบนโต๊ะหินอ่อนกำลังพูดคุยกับรุ่นพี่ที่โทพอรู้จัก 0 @: T' v; g$ {4 c4 \% p
4 {& H- p, J( p5 s$ b! e "หึ แล้วเอาไง งานที่กูเสนอ?": m0 [& W$ T( `& a
"....."* |7 c. ^( X$ N$ Q4 ^5 i/ {, ^
8 N' p: c2 M. _' n โทมองดูกร รุ่นพี่คณะวิศวะพ่วงด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัยปีก่อน ที่โทรู้จักเพราะนักศึกษาที่ทำกิจกรรมพวกนี้ต้องมาขออนุญาตเขาก่อนนั่นเอง
) S' o9 }# z4 `: o% t! { . l: r/ k+ f8 o& S
จากที่เห็น พอกรพูดถึงงานที่เสนอ วินกลับหน้าถอดสีและก้มหน้างุ้มลงกับพื้น กรใช้มือหนาของตนลูบไปที่หลังของวิน
0 c" }* A7 _: n; P7 e
; O* J6 B, g8 V( F9 n "เออ กูไม่กวนละ ถ้ามึงตัดสินใจได้บอกกูก็แล้วกัน ยิ่งตอนนี้มึงมีตำแหน่งเดือนมาด้วย อัพราคาได้เยอะเลยนะมึง"0 s( ~+ J) O& W! o/ T
3 l, g5 F5 ^/ a# H" Q/ t2 `9 M
กรหยัดตัวลุกออกจากพื้นที่ ทิ้งวินที่นั่งถอนหายใจเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกที่เดาไม่ออก โทเดินเข้าไปใกล้วินแล้วจ้องเข้าไปในดวงตา พลันภาพทุกอย่างกลับมืดสนิท โทเหมือนตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ทิศทาง
& S' y" I3 j1 Z( V
1 k! M9 e; N8 r. v7 D แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้องดังแทรกเข้ามาในหัว พร้อมเสียงนั้นยังสะท้อนก้องไปทั่วเหมือนเสียงนั้นดังมาจากทุกทิศทุกทางจนโทต้องใช้นิ้วอุดหูเอาไว้ q* o m) ]0 S
, E& w" ?) ?# Y" ?4 l/ H3 ^ เสียงคนพูดจอแจจากทั่วสารทิศได้เริ่มเงียบลง แล้วเขาก็มาโผล่ที่ห้องนอนของใครสักคน
% X" G3 m" Z! S
2 d) a* l$ ]) i) d- e "ฮัลโหลแม่ ตอนนี้พ่อเป็นไงบ้างครับ…."
8 T7 S7 b7 P0 d/ Y8 G / N7 \( J5 f! e' r
โทได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง จึงหันหน้าไปยังต้นเสียง พบกับวินที่สวมเพียงกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียงนอน2 r4 T* `4 A0 O- b+ L9 l
/ f$ N8 [1 O1 b B$ `8 \6 ?" @ "ครับ อยู่ได้ นี่ผมพึ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหาลัยด้วยนะ ช่าย ลูกแม่หล่อและเก่งที่สุดในมหาลัยเลย หลังจากนี้ผมต้องไปถ่ายรูปแล้วก็ทำกิจกรรมของมหาลัยอะ อาจจะยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้โทรหานะครับ ครับ คิดถึงเหมือนกันครับ"# k3 ^8 \' o2 q; W: y
6 c1 v: ^) C, \3 A- N วินพูดคุยกับแม่ของตนด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียงแล้วเดินคุยโทรศัพท์กับแม่ทั่วห้อง* E0 Z8 s, P# Z* c$ l s3 r
3 u; t1 h1 G4 X" \5 I( j "แม่ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานกับมหาลัยได้เงินด้วย ถ้าไม่พอจริง ๆ เดี๋ยวผมโทรไปขอ ฮ่า ๆ ๆ ครับ พักผ่อนด้วยนะครับแม่…."3 c; W0 [' E0 L+ h
' S3 L0 x& J, M+ `. o; U E
เมื่อวางสายจากแม่แล้ว ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก่อนหน้ากลับนิ่งเรียบราวกับคนไร้ความรู้สึก วินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงอีกครั้ง พร้อมตตั้งสติเหมือนกำลังคิดบางอย่าง โทเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลมาก หากอยู่ตรงนั้น เขาอยากจะเดินเข้าไปแล้วปลอบเด็กน้อยตรงหน้า….9 J" s4 _) A, B9 k. t" x
2 o* U& U" o6 r& b+ C6 F) c. l ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" N1 t/ n2 U# Y7 W
' ~; S. W' |6 t เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้โทและวินต่างหันไปยังต้นเสียง เหมือนวินจะสูดหายใจลึกแล้วถอนหายใจยาวพร้อมลุกไปเปิดประตูให้กับผู้ที่เคาะประตู4 Q, ?0 J' J, Q- M' W
! l3 p& C9 @* g' x "พร้อมยัง?"
, a6 U2 w! n, { X
' `6 z7 Q3 d6 T" o4 b! g1 S คนที่เข้ามาใหม่นั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นกร รุ่นพี่ที่คุยกับวินก่อนหน้า กรเดินเข้าห้องพร้อมกล้องโปรและกระเป๋าเป้ใบใหญ่ พอเข้ามาถึงกรก็วางอุปกรณ์ที่นำมาลงที่พื้น/ e/ V7 ]- y' e7 }
* k( s4 [; z& w0 e5 o "ถ้าพร้อมก็บอกนะ"7 }) S# [" |9 b! O, \
6 ]" D% e; }6 ^ I N6 \ กรและวินพากันมานั่งลงที่ขอบเตียง สองคนไม่คุยอะไรกัน ทั้งห้องนั้นเงียบสนิท ก่อนที่วินจะเงยหน้ามองกร แล้วพยักหน้าให้เป็นการส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว7 V" y R* _; {' e6 t) S+ ~$ A
8 z2 W, D, G( \ "อะ ถ้าพร้อมแล้วก็ถอดเลย…"
7 G2 m/ o, v1 J5 G; ?& Z/ `$ Z
, n7 k9 a3 e9 f- O: F# o; n- R( K หลังกรว่าจบ วินก็ลุกไปยืนตรงหน้าของกร แล้วทำการดึงผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวลงไปกองที่ข้อเท้า กรมองดูเลือนร่างของวินด้วยความพอใจ* v5 K8 _! l) A
# p: P# ~1 x* m3 \$ S
"ยังฟิตเหมือนเดิมเลยนะมึง" E; z" D) x- S/ p) E% }
1 E C } ]7 B: c$ y% T+ s5 F
กรเอื้อมมือไปลูบไล้ตามส่วนกล้ามเนื้อที่ตัวของวิน วินไม่มีทีท่าขัดขืน เหมือนทั้งสองเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว
% U/ t( V4 ^: h6 k. j % T% `3 b) x$ ^
กรให้วินนอนหงายลงบนเตียง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนพร้อมตั้งค่ากล้องของตน ก่อนที่จะเริ่มทำการถ่ายภาพ
! y! j$ T9 p: {, ~% T
0 Z7 n$ c# q5 D- J! ?# ~ โทตกใจมากที่เห็นเดือนมหาลัยหนุ่มหล่ออย่างวิน กำลังแก้ผ้านอนโพสท่าให้รุ่นพี่อย่างกรถ่ายรูปโป๊เอาไว้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือมองดูภาพเหล่านั้น แม้เขาจะชื่นชอบในร่างกายที่หล่อเหลาซิกแพ็คแน่น แต่ในความเป็นอาจารย์เขารู้สึกไม่เข้าใจ….5 i1 `& q; B1 q( E5 P
! U/ j& C# E2 Y% Q กรให้วินยกแขนหนุนศีรษะ แล้วถ่ายภาพเหล่านั้น วินเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ทั้งยกขาขึ้นเพื่ออวดโชว์ช่องทางด้านหลังที่มีขนปกคลุมอยู่ พอถ่ายภาพบนเตียงไปได้สักระยะ กรให้วินเปลี่ยนท่า มายืนที่ขอบเตียงแล้วให้วินเบ่งกล้าม พร้อมกรนั้นเดินถ่ายภาพรอบตัววินเพื่อเก็บสัดส่วนร่างกายให้ครบทุกมุมและองศา
+ A/ q7 j: E$ `
- v1 i Z- @* W: S- A6 e) k7 v "วิน มึงทำท่าสะพานโค้งได้ไหม"
- G2 x3 F7 a; X K5 k "ทำไมหรอพี่?": z. w" p( z+ j
"เออหน่า ทำได้ไหม"0 S# U: C! ]/ x6 ~# Z
2 S9 l- L8 o+ ?( v7 K/ W3 E5 M วินไม่ได้ตอบด้วยคำพูดแต่พยักหน้ารับ กรจึงให้วินทำให้ดู วินค่อย ๆ ตั้งท่าเตรียมพร้อม ก่อนจะใช้แขนสองข้างอ้อมไปด้านหลังแล้วเอนตัวทิ้งน้ำหนักลงไปจนร่างกายขนานกับพื้น พร้อมค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวแอ่นโค้งขึ้น กรพอใจมากแล้วถ่ายภาพรอบ ๆ วิน( D+ A9 ^" {$ r. {% I+ s& W5 e
% G! L+ G P0 b# l5 c2 {: s5 k0 ~/ V
"ไอ้วิน ไปรอกูที่ห้องน้ำเลย"" D% l, [7 q! h! R7 P$ d
9 S/ G4 `5 R/ C- i) u กรบอกกับวิน วินไม่เข้าใจแต่ก็ทำตาม พอเข้าไปถึง ไม่นานกรก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับถือของบางอย่างมาด้วย ซึ่งของสิ่งนั้นก็คือ….มีดโกน เป็นมีดโกนสามใบมีดสำหรับโกนขนส่วนที่อ่อนโยน/ k& w, W7 @6 c5 i' m4 l! ~& w
8 P, [, i) ]7 l8 W
กรเปิดฝักบัวฉีดน้ำไปทั่วตัวจนวินนั้นเปียกทั่วร่าง กรใช้ครีมโกนหนวดฉีดไปยังส่วนที่มีขนตามลำตัวของวิน แล้วทำการลงมือโกนขนตามจุดต่าง ๆ จนร่างกายของวินเกลี้ยงเกลา โดยที่วินไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
6 F- Q) a7 F& t/ d: D/ B. B6 v6 z - s3 t9 @5 o" ?6 i
"เออ แบบนี้แหละดี รับรอง มีแต่คนชอบ"
& p: G8 L/ `% ?
3 Y+ \# u0 f" h _! M L กรล้างตัวให้วินแล้วรอวินเช็ดตัวจนแห้ง เมื่อเสร็จแล้วกรได้ให้วินมาถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ กรถ่ายใบหน้าเพียว ตามด้วยช่วงอก ช่วงเอว ช่วงล่าง พร้อมจับวินหันหลังแล้วก้มตัวใช้มือแหวกก้นของตนจนเห็นรูสีชมพูดสดที่ขมิบท้าทายกล้อง5 f' b$ D3 E, r. z
8 C* o, O- a% Z; D; l5 X กรถ่ายภาพเหล่านั้นเอาไว้หมด ไม่วาย ใช้นิ้วของตนแหวกอ้ารูของวินจนเผยออกมาแล้วถ่ายอีกครั้ง$ k( c2 ?) X8 V/ Z, f
! J$ S; P, t& g( [
"อืม เดี๋ยวกูส่งรูปขึ้นไป ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวติดต่อกลับ รับรองงานนี้มึงรวยไม่รู้เรื่องเลยล่ะ"- t7 a# X. }; [$ {. S
! V) m8 f) h& E
กรกล่าวจบก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องของวินไป ตอนนี้เหลือวินคนเดียวในห้องที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าด้วยสายตาสิ้นหวัง
5 P! h$ D4 M. o% S( j" S$ } # m1 P7 d, F6 k, ^
เฮือก!!
) c$ y$ ^& v; @& B , T* @$ p* A+ p2 {+ d
โทสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงเคาะห้องดังลั่นปลุกเขา อาจารย์หนุ่มหยัดตัวขึ้นจากเตียงตรงไปเปิดประตูห้องเพื่อดูผู้มากวนการนอน# W- P$ c0 t" o, f" |
) p, m; A/ n7 N. ?2 T- S; M- ~8 T "อะไร ใครมาเคาะฮึ"; g$ Q" U) b& _0 z$ Z% X
1 ^# K* ~" Y& a# I) O2 I แกร๊ก! m7 V2 v( U6 L5 o5 V
+ Y9 @2 b0 g. I# m3 V1 M โทหมุนลูกบิดเปิดประตู ก็พบกับนักศึกษาคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า
, {6 j, G0 `1 k% l. ?% B: i9 z5 f
8 G. u: M2 V6 }# f) o3 Z "อ้าว พีรภัทร มีอะไรมาปลุกอาจารย์แต่ดึกแต่ดื่น"+ x0 ^' s( [! V5 ^( Z
"ดึกดื่นอะไรอาจารย์ จะเจ็ดโมงอยู่แล้ว"
; L! E- Q `6 N2 {+ F- N* K
2 W* M3 a* D( W โทตาโตทันทีหลังได้ฟังคำพูดนั้น เขารีบมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลข 6 เข็มยาวชี้อยู่ที่เลข 7 ฉิบหายแล้ว ตื่นสายหรอวะเนี่ย!!!
3 p" q5 u$ j0 K# G# Q- o , J: x4 v$ U* B; b3 Z$ q' C
"อะ แล้วเธอมีอะไรล่ะ"" u9 D# j7 x5 @8 W
$ R. c- W- M: E5 _ โทพยายามข่มเสียงตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังสาย แต่ต้องจัดการกับปัญหาตรงหน้านี้ก่อน
/ E- \' S! l8 l e
5 e, P1 e% R: K. @* c "ประตูห้องผมเสียครับ…"
* D- Q: s' f/ {( U "ประตูห้องเสีย?"
- o7 h( b2 x5 j# Z "..."
) J1 V! s1 v# q+ L" {/ Y
" c0 T9 p& P% n6 m/ B1 R พีระภัทรพยักหน้ารับ โทถึงกับขมวดคิ้วสงสัย เพราะนี่มันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องจัดการ. h& @: Y& x% N0 ^ p; \/ N" S q
) C' {) P6 h, i$ ]3 h, T "ประตูห้องเสีย ก็เรียกช่างสิ"
7 B4 f* H9 q" U "ลุงช่างบอกให้มาขอกุญแจครับ"3 W" K1 A* d' v9 T9 X
"ทำไมล่ะ"! \4 ?& W( S- {
"เพราะอุปกรณ์ช่างอยู่ในห้องทำงาน"
3 ?3 Q8 @2 |( G6 Q9 W 2 [' G. `8 k0 @4 L$ i9 W8 H
ห้องทำงานหอที่อยู่ใต้ตึกที่มีไว้เพื่อเก็บเอกสาร สิ่งของ และให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ แต่หน้าที่เปิดประตูไม่ใช่โท เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่ต้องเปิดเพื่อทำความสะอาดและสแกนนิ้วเข้าทำงาน ที่เขามีเป็นเพียงกุญแจสำรองเท่านั้น
& D& S8 f D8 M6 B% b- b$ b7 f3 B& q
, G* L8 A; m# u3 L "กุญแจอยู่ที่แม่บ้านไง"; r& {* c# k* u9 {" P" }
"ก็…ป้าเขายังไม่มาครับ"
: ]6 G4 j# q9 s* u% H8 n# V7 N "โอเค เดี๋ยวอาจารย์เอาให้ แต่รู้ไว้อย่างนะ พีระภัทร ต่อไปนี้ถ้าเธอมีเรื่องอะไร พูดมาให้จบในหนึ่งประโยค เข้าใจไหม"
% c- J3 M$ B$ ]
8 n- u3 _' a% P' h โทส่งสายตาอาฆาตให้กับนักศึกษาตรงหน้าพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ไป แล้วต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปเข้ากองกิจ แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้ แน่นอนว่านักศึกษาทุกชั้นพากันจองคิวต่อแถวเข้าห้องน้ำเป็นแน่……คิดแล้วเพลีย
0 i$ x' V7 j u# @& \
/ b# w; r7 ^- d "มาสายนะวันนี้…."! T2 [* d# }7 X9 @0 L' v
"โห่ วันเดียวเองพี่"0 x! u$ Q' [9 `: ^9 |
& j. y6 ~# M+ C. |6 { โก้เอ่ยแซวเขาทันทีหลังโทก้าวขาเข้ามาในห้องทำงาน โทเองก็ไม่ปฏิเสธอะไรเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่เเซวเล่น พอจัดของเตรียมเอกสารงานต่าง ๆ พร้อม โทก็เริ่มทำงานรูททีนของตัวเอง เสร็จก็เกือบ 10 โมง' G' C% x( q0 N/ \5 L, G9 B6 O1 T
' G, B% o% c; I4 ^. b เมื่อทำเสร็จ ก็เคลียร์งานเก่า ตอนนั้นเองที่เขานึกย้อนถึงความฝันเมื่อคืน จึงได้ตัดสินใจถามกับโก้ไป
4 v. |! j9 _8 ^5 |
- e: r& H$ O8 Z6 H2 K n$ y "พี่โก้!"% Z/ r2 y( u5 C2 @* e, u+ @8 U
"ว่า?"
' ]+ I( G f, Y, `( x, h "ผมขอคุยด้วยครู่นึงสิครับ" ^# ]% d, q0 b- ]+ H
"?". |8 X t; H* O2 a1 e: K
, g! w/ J; u6 C0 i$ b& h( l8 q1 f# b
โทเอ่ยบอกกับโก้ตรง ๆ โก้ก็ส่งสายตาสงสัยกลับมา โทพยักหน้าอ้อนวอน โก้จึงใจอ่อน ทั้งสองเดินออกจากห้องทำงานไปยังศาลาไม้ที่อยู่หน้าตึกกองกิจ ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดย่อม
3 G1 f+ T4 u- ~ |0 i
* `2 I2 k; A; y "มีอะไรถามพี่หรอ"7 D; H+ Y& ]: Y3 a8 q3 V) T
"เอ่อ เรื่องวินน่ะครับ"
+ b4 f. W7 x/ M, @2 T9 N "อืม มีอะไรหรอ"
. V m4 o1 O0 D2 `( @2 i "คือ…ช่วงก่อนหน้านี้วินมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ…."
, V! ~( }$ n, t& r1 | * r( N! Y4 A3 x% R D" ]8 m* e
หลังจากได้รับข้อมูลจากโก้ ทั้งสองก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาพักเที่ยง โทรื้อหาเอกสารทะเบียนช่วงประกวดดาวเดือน ก่อนจะพบสิ่งที่ต้องการ เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของวินมาแล้ว โทไม่รอช้ากดต่อสายทันที…8 m( t; f( [6 T% ~& ]6 [1 |
& W6 M" a0 {5 I4 Q& y
ในตอนนี้ วินได้มานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าตึกกองกิจพร้อมกับโท
+ [, v4 d4 s) n1 t+ R' k
# ]) v( J4 M( v+ S- Q; d. b5 r "อาจารย์โท เรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ" I! T2 ?( ?7 w/ U
8 B* s$ d# i7 g5 h4 O วินเอ่ยถามออกมาแต่โทนั้นกลับไม่ได้สนใจคำพูดของวิน โทจ้องมองรูปร่างของวินที่ตอนนี้มันดูต่างจากภาพที่เห็นในฝัน
$ _6 W% f3 o( Y8 D9 V 6 ]; M5 K: S3 @* u" v. _
ผอมลงไปเยอะเลยแฮะ+ u1 N8 [: D: _% S2 J* f, i# @: k
/ ~ i; _5 }( @ "วิน สะบายดีไหม ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
6 n, r* z; b# y8 j! u0 q0 X" J + s% P: [/ v+ \5 z
หลังจากได้ยินคำถามของโท วินได้เงย$ i; q6 @, |) _# B
หน้ามองจ้องไปที่ดวงตาของโท พร้อมน้ำใสได้เอ่อล้นไหลออกมาโดยที่เจจ้าตัวไม่รู้# {2 m* t1 `: C. T! Q
, |' z$ n! ] N2 C4 m6 L: x! b
"วิน ร้องไห้ทำไม"
& L/ U* ]- R; |: U/ ~5 L "ห๊ะ อะ เอ่ เปล่าครับ"
- y0 e% Y6 j7 y! x
- N A1 l/ h- V1 }) S$ P4 }1 C วินกล่าวปฏิเสธแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มของตน โทขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้แล้วใช้มือลูบหัวไหล่ ปลอบวิน วินไม่ตอบอะไรแต่สีหน้าของเขากลับทุกข์ทรมาณ
- T' ]& Y) h2 t/ Q7 H
" m x+ q, T$ S) m- d โทรู้สาเหตุที่วินร้องไห้ เพราะคำที่เขาพึ่งถามวินไปนั้น เป็นคำเดียวกับที่แม่ของวินได้เอ่ยถามวินจากฝันที่โทได้ยิน% c9 j- q2 e4 X+ E- R n7 `
) b2 w: s+ M* U6 i C. l* A: S4 r
"อาจารย์ไม่รู้นะว่าเธอมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเธออยากระบาย อาจารย์พร้อมรับฟังนะ"
# R0 p u1 G7 W; c) U1 j / `# O& i6 t6 c6 A/ _7 A
วินผละตัวออกจากโท แล้วนั่งครุ่นคิด มือสองข้างกำหมัดแน่น ริมฝีปากถูกขบกัดด้วยความเผลอตัวจนมีเลือดไหลออกมา โทเห็นแบบนั้นจึงเรียกวินเพื่อดึงสติ) D( G7 k7 c I ?% b' P
+ b- G6 G" O1 F8 I% _$ d "วิน! วิน!!"" [. a: I; T1 K( \" l# U
8 r8 W8 i; w; k0 K( I
วินค่อย ๆ เงยหน้าของตัวเองขึ้นมา โทเอื้อมมือไปกุมมือของวินแล้วบีบให้กำลังใจ
+ i3 j% W: C" {8 Y0 H
: F; d7 T$ m( N; d4 L, Z# I4 c "นี่ เอกสารขอทุน"
- s7 \% h; a, r+ h Y "ทุน? ผมปฏิเสธไปแล้วครับ"
" z6 x Y9 Q/ W9 ?9 ?# M "อืม อาจารย์รู้แล้ว"- p. n" ]4 l5 f* R% j E
/ q: j/ B: E. w- }: | โก้เล่าว่า วินนั้นมาขอทุนเพราะเงินค่าเทอมที่จ่ายมาก่อนหน้า แม่ของเขาได้ขอเบิกคืนเนื่องจากต้องใช้ผ่าตัดพ่อที่ประสบอุบัติเหตุกระทันหัน แต่เงื่อนไขของทุนนั้น ผู้รับทุนจะต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งวินที่กำลังขัดสน หลังเลิกเรียน เขาต้องทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์เพื่อหาเงินใช้ในแต่ละวัน ไหนจะกิจกรรมของคณะและมหาลัยในฐานะของเดือน ซึ่งสิ่งที่ได้มาแม้จะพอใช้ แต่ก็ยังไม่พอค่าเทอม ทั้งเทอมปัจจุบัน และในอนาคต
) q' C* R* Y0 e
# @0 V0 ?# P5 v1 u* v! U "แต่ผม….") `* Z5 b& @2 L: B3 z' Y$ q0 R/ u
"นี่ ดูก่อนสิ"" U6 I, t2 n: \3 r
7 @4 ]1 Q+ ~$ e# Q. [9 x โทเอ็ดวินจนวินหยุดพูดแล้วรับกระดาษที่โทยื่นมาให้ พอวินอ่านเอกสารนั้นก็ตาโตแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
3 u7 m/ p& s2 m" m 0 y$ C. k" ^5 ?% j7 Y
"จริงหรอครับอาจารย์ อาจารย์ผมได้ทุนนี้จริงหรอครับ!"
7 e( D7 |, B+ w& e" k8 G
. D* h0 H3 p# t# q วินยิ้มร่าออกมาพร้อมน้ำตาไหลลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เป็นน้ำตาของความดีใจ เพราะทุนที่วินได้รับนั้น เป็นทุนเปล่า ซึ่งให้มาฟรี ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทำให้วินโล่งใจจนเผลอกอดขอบคุณโท โทเองก็กอดตอบและใช้มือลูบหลังวินไปด้วย; m! p9 j4 E0 {$ |4 O6 Y: Q
5 y8 y) J9 J" i# {
วินลุกขึ้นจากศาลาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแม่พร้อมเล่าเรื่องทุนให้แม่ฟัง! u8 u+ O& _/ S; V
: Y* r- K( J) T& s2 ~
"ยิ้มแก้มปริเชียวนะ กอดกันกลมเลยหนิ"
; r( d/ |! A6 J3 Y) G. V+ N
$ ^- ]) L# s$ ~" L7 E7 y# e( _& Z เสียงโก้แซวโทหลังจากที่เขาเดินกลับเข้ามายังห้องทำงาน โทนึกแปลกใจที่โก้เอ่ยแซวเขาเพราะปกติโก้ไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้มาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมา โทไม่เคยโดนโก้แซวเรื่องแบบนี้เลย….6 A* K) y1 W: B( B, z z F9 H% b
2 [1 [9 j/ C- ^
"ก็นิดนึงพี่ ฟูลฟีล โดนเด็กกอดฮ่า ๆ ๆ"
; o* C4 O+ O4 @! I $ S ?, M& H/ B* G# A6 }6 L" Z
ไม่รู้นึกอะไรโทถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ปกติเขาไม่เคยกล่าวล่วงเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม ยังนึกแปลกใจตัวเองที่รับมุกโก้แบบนี้ แต่เป็นโก้เองที่พอฟังโทพูดแบบนั้นกลับทำหน้าดุไม่พอใจใส่เขาแล้วเบนหน้าหนีไป2 s8 t( z( _1 ]1 g
! l2 D) [6 s2 V โทยังคงมองลอดทะลุประตูออกไป ยังคงเห็นวินที่ดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ที่ศาลา เพราะความจริงแล้ว ทุนที่วินได้รับนั้น มันคือเงินของเขาเอง โทไม่รู้ว่าทำไมเขาตัดสินใจช่วยวินแบบนี้ แต่เขามั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำนั้น เป็นเรื่องที่ดีแล้ว ; m# S* W. J: h7 M
# @' T" a& U2 N1 { @
เมื่อกลับจากกองกิจ โทก็มาตรวจตราทุกอย่างตามปกติด้วยความสุขที่ได้ทำไปในวันนี้ พอขึ้นมายังห้องพัก โทกลับแปลกใจ เมื่อสมุดไดอารี่นั้นเปิดออกมาหน้าที่เขาเขียนชื่อของวินไว้ แต่น้ำหมึกนั้นยังคงติดแน่นไม่จางหายไปเหมือนอย่างชื่อโก้…..!!& S C( K7 V( M0 r2 o
__________
" I8 r+ m, V1 I S( C9 D' Pวันนี้ลงให้เป็นพิเศษฉลองผู้ติดตามเกินที่คาดไว้
) `! m7 l6 K3 ?: gพรุ่งนี้จะลงตอนต่อไปตามปกตินะครับ
* I$ F1 z" r! O b. Y
* i+ `2 v+ W! r& h" Z+ J
6 R) |" d0 F8 g4 W; F7 X% b4 b |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-5-27 10:23:18
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-20 10:06:45
โพสต์ 2024-12-14 15:51:12
โพสต์ 2024-10-6 22:56:05
โพสต์ 2024-10-6 22:06:46
โพสต์ 2024-3-6 04:48:19