" [! [( F% l4 P0 X
"อาจารย์ครับ…คือ ที่ผมขอทุนก่อนหน้านี้ ตอนนี้….ผมขอยกเลิกนะครับ"! v& C/ w) f6 [2 a8 {
"ทำไมล่ะวชิรวิท"' i$ Y0 q) J2 k
"ตอนนี้ผมได้งานพิเศษทำแล้วครับ"4 {' m$ f0 p/ p/ ?5 P
"อ๋อ โอเค ได้ ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามีอะไรสงสัยปรึกษาอาจารย์ได้นะ"
! h4 S' x" J) Y; G2 g ( J( D& w/ g* E- O2 ]0 W$ W. |6 @
วชิรวิท หรือ วิน เดือนมหาลัยคนปัจจุบันกล่าวลาอาจารย์โก้ พร้อมยกมือไหว้แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องด้วยความสะบายใจ* i1 v2 X' q; v( O# b% |( x
& v" X1 i, q" R7 I: G
โทมองตามวินด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงประกวดดาวเดือน โทที่เป็นผู้ดูแลในส่วนของกิจกรรมได้เข้าไปพูดคุยและดูแลความเรียบร้อยทำให้เคยพูดคุยกับวินอยู่บ้าง วินนั้นเป็นเด็กทะเล้น ขี้เล่น แต่มีความสามารถหลายอย่าง, Z) ]5 M& p7 s# B" t" L
2 u. Q/ e8 C4 o9 ^ "ปฏิเสธทุนหรอพี่"
, _. w: a) [. ~. |2 O) w3 M. f
4 R1 j& _3 I# d- u8 Q) Y0 s! ^ หลังวินลับสายตา โทได้หันไปถามรุ่นพี่ที่ตนแอบชอบด้วยความสนใจ% G4 b/ f- V' w; n3 U% i
* n8 ]1 X* _6 \' F8 n
"...พี่ไม่ค่อยสะบายใจเลย"
2 E" L* a9 Z' x- G1 H/ y 3 d* G* _) c3 B& D1 c
โก้พยักหน้ารับคำถาม แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลจนความรู้สึกมันแสดงออกมาผ่านทางสีหน้า โทหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองพลางคิดถึงเรื่องของวินต่อ…
: e& v3 Q1 N, R' ? 9 w2 h0 ~5 s9 D! s: g% w1 p* B& v
หลังจากเลิกงาน โทกลับหอพักแล้วตรวจเช็คเอกสารที่ผู้ช่วยกรอกข้อมูลเอาไว้ แต่ในใจกลับละจากวินไม่ได้ ไม่ใช่เพราะพิศวาท แต่เพราะความเป็นห่วงในฐานะศิษย์-อาจารย์
( H% b, ]7 C! V5 r9 l# S8 p
' ^" J+ f7 P; g1 w4 \ ~4 r2 J2 P ตกดึกคืนนั้นเอง โทจึงนั่งทบทวนกับตัวเองแล้วตัดสินใจเขียนชื่อของวินลงในสมุดไดอารี่4 F9 P8 O4 K3 R
/ U- E8 f: o; L# w8 Q' ?4 Y__________
$ z7 i X9 ?2 f# d: I0 K/ b
$ {. b9 t9 {6 I. @' K5 L นายวชิรวิท หรือวิน เดือนมหาลัย ประจำปีการศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปรารถนาที่จะรู้ปัญหาของวิน
: i+ q# K4 t4 z+ _ y8 n
/ E8 i w1 e4 s__________
" T5 g! q+ N- A4 O) b + _3 a5 U) V- Z( {
เหมือนโทจะคิดว่าตนเองรู้จักกับวินดี แต่เอาเข้าจริงเขากลับไม่รู้อะไรเลย พอเขียนได้นิดเดียวก็วางปากกาลง ในใจนั้นกังวลว่าเขียนเท่านี้ไดอารี่จะสามารถทำหน้าที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพไหม….+ B/ u9 B( x& e
( b* z" [: w8 i. {9 i
"ทำไมช่วงนี้มึงดูโทรมจังวะ"
3 d) b% |& j+ W$ f0 ~* m; A5 r: D "หมุนเงินไม่ทันว่ะพี่…."" n1 t2 ?6 Q' P: w
; L8 J) N" Z' |! O) v( K
หลังจากเผลอหลับไปไม่นาน รู้ตัวอีกทีตอนนี้โทก็มายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวะเสียเเล้ว เบื้องหน้านั้น เป็นวินที่กำลังนั่งบนโต๊ะหินอ่อนกำลังพูดคุยกับรุ่นพี่ที่โทพอรู้จัก
; R O e$ ?% o4 g2 B3 n$ `( \ & O; S! c9 j: x! Y
"หึ แล้วเอาไง งานที่กูเสนอ?"
! m; i/ P9 F8 M* l, ^* e "....."/ V q) ^) N- P: ?' j7 t' t' y7 d. W
0 A4 l, _; v$ t+ T' M! X
โทมองดูกร รุ่นพี่คณะวิศวะพ่วงด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัยปีก่อน ที่โทรู้จักเพราะนักศึกษาที่ทำกิจกรรมพวกนี้ต้องมาขออนุญาตเขาก่อนนั่นเอง
) q7 f0 p- x k5 O2 T. ^ * j4 e& `! w/ B
จากที่เห็น พอกรพูดถึงงานที่เสนอ วินกลับหน้าถอดสีและก้มหน้างุ้มลงกับพื้น กรใช้มือหนาของตนลูบไปที่หลังของวิน& `$ z. j. w$ `* x7 t
- R% Y w, B: B9 l/ {6 v: a6 M "เออ กูไม่กวนละ ถ้ามึงตัดสินใจได้บอกกูก็แล้วกัน ยิ่งตอนนี้มึงมีตำแหน่งเดือนมาด้วย อัพราคาได้เยอะเลยนะมึง"
6 h4 m" r- _9 H( a, _1 ?
6 h3 z) V" j; j1 E กรหยัดตัวลุกออกจากพื้นที่ ทิ้งวินที่นั่งถอนหายใจเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความรู้สึกที่เดาไม่ออก โทเดินเข้าไปใกล้วินแล้วจ้องเข้าไปในดวงตา พลันภาพทุกอย่างกลับมืดสนิท โทเหมือนตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ทิศทาง
w/ E! J% E9 a8 L. O5 \4 i
+ k. S; h% D8 g ~: y e แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้องดังแทรกเข้ามาในหัว พร้อมเสียงนั้นยังสะท้อนก้องไปทั่วเหมือนเสียงนั้นดังมาจากทุกทิศทุกทางจนโทต้องใช้นิ้วอุดหูเอาไว้+ H' z/ Z# g! X4 j* s, B3 `/ {# w
+ Y. D6 f3 y: Z) A3 {8 @8 u เสียงคนพูดจอแจจากทั่วสารทิศได้เริ่มเงียบลง แล้วเขาก็มาโผล่ที่ห้องนอนของใครสักคน& D/ r# f7 ?1 v* l8 C& }/ N
* k6 o* k8 \ ~! t( Q& u
"ฮัลโหลแม่ ตอนนี้พ่อเป็นไงบ้างครับ…."
8 [% j$ i/ J5 Z- L - n4 l9 ?$ |; W, Z9 W
โทได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง จึงหันหน้าไปยังต้นเสียง พบกับวินที่สวมเพียงกางเกงบอกเซอร์ตัวเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียงนอน3 M) k! v- s# F) D8 i. }
$ e' H$ P+ D2 C# O
"ครับ อยู่ได้ นี่ผมพึ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหาลัยด้วยนะ ช่าย ลูกแม่หล่อและเก่งที่สุดในมหาลัยเลย หลังจากนี้ผมต้องไปถ่ายรูปแล้วก็ทำกิจกรรมของมหาลัยอะ อาจจะยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้โทรหานะครับ ครับ คิดถึงเหมือนกันครับ"
" F6 D; W+ |( g6 z% h6 X- z) \ 6 \" k- @- y* n! ]0 j b0 v7 C
วินพูดคุยกับแม่ของตนด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาค่อย ๆ ลุกจากเตียงแล้วเดินคุยโทรศัพท์กับแม่ทั่วห้อง" o6 K# P' a* l
[: @: e) X- S' h$ W
"แม่ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานกับมหาลัยได้เงินด้วย ถ้าไม่พอจริง ๆ เดี๋ยวผมโทรไปขอ ฮ่า ๆ ๆ ครับ พักผ่อนด้วยนะครับแม่…."
b$ F+ u( H( y/ V( z+ t8 A3 T ; d6 R5 P1 g7 o: q
เมื่อวางสายจากแม่แล้ว ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มก่อนหน้ากลับนิ่งเรียบราวกับคนไร้ความรู้สึก วินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงอีกครั้ง พร้อมตตั้งสติเหมือนกำลังคิดบางอย่าง โทเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลมาก หากอยู่ตรงนั้น เขาอยากจะเดินเข้าไปแล้วปลอบเด็กน้อยตรงหน้า….. V9 m Z+ A1 a" G2 @( b
0 K! ]; L. k6 h* i& C) R ก๊อก ก๊อก ก๊อก; ~" g0 G; E: Z" K7 a a# j
: F! }- n/ b3 r& {# O2 N: H7 u เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้โทและวินต่างหันไปยังต้นเสียง เหมือนวินจะสูดหายใจลึกแล้วถอนหายใจยาวพร้อมลุกไปเปิดประตูให้กับผู้ที่เคาะประตู# F5 E8 z- W5 p) }4 ]1 L
9 @$ Q% N2 c) ?
"พร้อมยัง?"7 u5 @, Z2 a% C* \; X
) D, Z, M; [* u1 }; _ คนที่เข้ามาใหม่นั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นกร รุ่นพี่ที่คุยกับวินก่อนหน้า กรเดินเข้าห้องพร้อมกล้องโปรและกระเป๋าเป้ใบใหญ่ พอเข้ามาถึงกรก็วางอุปกรณ์ที่นำมาลงที่พื้น% \2 @: [4 R6 d
$ [# f+ g# t, @; |' j* c' l "ถ้าพร้อมก็บอกนะ"
2 ~9 y; G7 l8 \/ |! E$ U( v
0 h* H3 ?1 _% P" Z/ Y% ^- l0 ]! c กรและวินพากันมานั่งลงที่ขอบเตียง สองคนไม่คุยอะไรกัน ทั้งห้องนั้นเงียบสนิท ก่อนที่วินจะเงยหน้ามองกร แล้วพยักหน้าให้เป็นการส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมแล้ว. p: D; R0 E6 I
8 E" T8 k- E5 h5 B- y0 ] c
"อะ ถ้าพร้อมแล้วก็ถอดเลย…". @0 R9 m; F% c2 z) b Q0 |4 F
5 b( Y6 s) P; u% _: W+ q) h หลังกรว่าจบ วินก็ลุกไปยืนตรงหน้าของกร แล้วทำการดึงผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวลงไปกองที่ข้อเท้า กรมองดูเลือนร่างของวินด้วยความพอใจ3 ?- K, O4 j; G; R' n6 K
; E' ~: z" }* ^# S" x# f
"ยังฟิตเหมือนเดิมเลยนะมึง"
, J# n. s& t, ?& M2 n8 ~5 o
" n# L6 [5 m2 M b กรเอื้อมมือไปลูบไล้ตามส่วนกล้ามเนื้อที่ตัวของวิน วินไม่มีทีท่าขัดขืน เหมือนทั้งสองเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว
! m9 `7 R+ e7 Q# f! q8 A + n& }( r5 w; H0 C5 o
กรให้วินนอนหงายลงบนเตียง แล้วเขาก็เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืนพร้อมตั้งค่ากล้องของตน ก่อนที่จะเริ่มทำการถ่ายภาพ
3 [4 \- ?, t" c4 ^7 Z; s + i( H) o5 D8 X$ K) D
โทตกใจมากที่เห็นเดือนมหาลัยหนุ่มหล่ออย่างวิน กำลังแก้ผ้านอนโพสท่าให้รุ่นพี่อย่างกรถ่ายรูปโป๊เอาไว้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือมองดูภาพเหล่านั้น แม้เขาจะชื่นชอบในร่างกายที่หล่อเหลาซิกแพ็คแน่น แต่ในความเป็นอาจารย์เขารู้สึกไม่เข้าใจ….
6 P6 E$ t% e5 t( S! `6 k2 { ! s% d9 i& {( k8 B, f
กรให้วินยกแขนหนุนศีรษะ แล้วถ่ายภาพเหล่านั้น วินเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ทั้งยกขาขึ้นเพื่ออวดโชว์ช่องทางด้านหลังที่มีขนปกคลุมอยู่ พอถ่ายภาพบนเตียงไปได้สักระยะ กรให้วินเปลี่ยนท่า มายืนที่ขอบเตียงแล้วให้วินเบ่งกล้าม พร้อมกรนั้นเดินถ่ายภาพรอบตัววินเพื่อเก็บสัดส่วนร่างกายให้ครบทุกมุมและองศา
9 O- G5 a7 E R9 \+ g : K& Q8 h( b. _
"วิน มึงทำท่าสะพานโค้งได้ไหม"3 t+ L4 e* Y0 ^6 Y8 B8 L
"ทำไมหรอพี่?"3 E. D! \+ z- D
"เออหน่า ทำได้ไหม"
+ `4 x% U. j! ~ i4 S# ]: n1 s+ ^1 y7 w
* ^9 N1 d* G% z, K# y: D2 _" g วินไม่ได้ตอบด้วยคำพูดแต่พยักหน้ารับ กรจึงให้วินทำให้ดู วินค่อย ๆ ตั้งท่าเตรียมพร้อม ก่อนจะใช้แขนสองข้างอ้อมไปด้านหลังแล้วเอนตัวทิ้งน้ำหนักลงไปจนร่างกายขนานกับพื้น พร้อมค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวแอ่นโค้งขึ้น กรพอใจมากแล้วถ่ายภาพรอบ ๆ วิน/ {7 X, t6 E# b; F/ W
1 [& Q3 t+ ~; P O3 l
"ไอ้วิน ไปรอกูที่ห้องน้ำเลย"( [7 f' E4 B9 T2 d! ~& t
/ D$ \* F" `( ]- K& U- O/ I; i
กรบอกกับวิน วินไม่เข้าใจแต่ก็ทำตาม พอเข้าไปถึง ไม่นานกรก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับถือของบางอย่างมาด้วย ซึ่งของสิ่งนั้นก็คือ….มีดโกน เป็นมีดโกนสามใบมีดสำหรับโกนขนส่วนที่อ่อนโยน
3 x7 f% }, v1 f$ ^# z. D6 x # G# [+ R# M) E0 b5 p* r
กรเปิดฝักบัวฉีดน้ำไปทั่วตัวจนวินนั้นเปียกทั่วร่าง กรใช้ครีมโกนหนวดฉีดไปยังส่วนที่มีขนตามลำตัวของวิน แล้วทำการลงมือโกนขนตามจุดต่าง ๆ จนร่างกายของวินเกลี้ยงเกลา โดยที่วินไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
, f4 a9 V# G4 n4 _% w9 Z }2 J- w* M: D" |
"เออ แบบนี้แหละดี รับรอง มีแต่คนชอบ"* h# ?, ]' N' { j6 r, |
; s$ S" W& H& A, L6 F) @
กรล้างตัวให้วินแล้วรอวินเช็ดตัวจนแห้ง เมื่อเสร็จแล้วกรได้ให้วินมาถ่ายรูปอีกครั้ง คราวนี้ กรถ่ายใบหน้าเพียว ตามด้วยช่วงอก ช่วงเอว ช่วงล่าง พร้อมจับวินหันหลังแล้วก้มตัวใช้มือแหวกก้นของตนจนเห็นรูสีชมพูดสดที่ขมิบท้าทายกล้อง
9 }( @8 K/ k7 X* }7 x 0 [' Y2 m* R2 [& l* i+ I
กรถ่ายภาพเหล่านั้นเอาไว้หมด ไม่วาย ใช้นิ้วของตนแหวกอ้ารูของวินจนเผยออกมาแล้วถ่ายอีกครั้ง
/ {8 p. p5 B2 e! P1 ]4 x3 Y 3 N& g0 w* T+ C' _ `6 [7 `7 f
"อืม เดี๋ยวกูส่งรูปขึ้นไป ไม่เกินสองวัน เดี๋ยวติดต่อกลับ รับรองงานนี้มึงรวยไม่รู้เรื่องเลยล่ะ"
# ?% {+ [% k1 D " j! \. Q9 ?* n% A4 t0 D7 ?
กรกล่าวจบก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องของวินไป ตอนนี้เหลือวินคนเดียวในห้องที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าด้วยสายตาสิ้นหวัง
8 i% O' A' O2 u* b8 T: l ! z- N1 X5 F% Q# ~, [- E: F
เฮือก!!
5 [2 L/ J) ?' q3 Z$ N7 z
7 E1 b; l$ b8 z% _" j5 V0 x โทสะดุ้งตัวตื่นเพราะเสียงเคาะห้องดังลั่นปลุกเขา อาจารย์หนุ่มหยัดตัวขึ้นจากเตียงตรงไปเปิดประตูห้องเพื่อดูผู้มากวนการนอน6 y7 ~: e, Y/ V4 Q. b! }
& _' i* N) d7 g
"อะไร ใครมาเคาะฮึ"
: @ k3 c: E4 R" h
) x* W- A% u$ z& A9 W# A5 L* Q แกร๊ก* N! H0 G* z/ m9 E3 ~+ D
( }" x( C0 X8 \7 [/ V โทหมุนลูกบิดเปิดประตู ก็พบกับนักศึกษาคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้า7 Q; K# ^1 ^" o
+ S8 ^# F$ b5 Y5 k; Z+ ^* S5 _
"อ้าว พีรภัทร มีอะไรมาปลุกอาจารย์แต่ดึกแต่ดื่น", ~1 o3 \. Z3 t$ G( B$ Y
"ดึกดื่นอะไรอาจารย์ จะเจ็ดโมงอยู่แล้ว") c: D F, k5 D7 F& u
# Z2 r' @* G' a8 H" u โทตาโตทันทีหลังได้ฟังคำพูดนั้น เขารีบมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลข 6 เข็มยาวชี้อยู่ที่เลข 7 ฉิบหายแล้ว ตื่นสายหรอวะเนี่ย!!!4 U/ A2 b1 Q2 D# T% ~
7 q$ S# i: z8 c$ a2 @) k" s2 ^+ z
"อะ แล้วเธอมีอะไรล่ะ"6 |- E- |: `! O1 W
! p: u- t( |- f/ b โทพยายามข่มเสียงตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังสาย แต่ต้องจัดการกับปัญหาตรงหน้านี้ก่อน9 m# X$ h# S- E' E& B
( C$ `( R5 b* [ e9 y% G1 T
"ประตูห้องผมเสียครับ…"
/ O" b$ W# x3 r) D+ F; J8 c4 x& k "ประตูห้องเสีย?"! e* f: ]% I+ f
"..."
# q. t0 j c/ b; S+ L
' X9 x+ O% z" R9 f# n' P9 `8 F8 | พีระภัทรพยักหน้ารับ โทถึงกับขมวดคิ้วสงสัย เพราะนี่มันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องจัดการ
0 L) q u( m% x- d
; X; Q% d/ w7 \4 {+ S "ประตูห้องเสีย ก็เรียกช่างสิ"/ H t1 ~+ ?# S/ M0 }
"ลุงช่างบอกให้มาขอกุญแจครับ") z# D+ { s3 {( K+ F7 _6 e
"ทำไมล่ะ"" T5 O# _$ o4 j" Q8 r+ F
"เพราะอุปกรณ์ช่างอยู่ในห้องทำงาน"
; M: I- C* n" t6 y) M7 O* e2 t 6 k0 E" n* O! `* O# s3 l& _" r
ห้องทำงานหอที่อยู่ใต้ตึกที่มีไว้เพื่อเก็บเอกสาร สิ่งของ และให้นักศึกษามาติดต่อเรื่องต่าง ๆ แต่หน้าที่เปิดประตูไม่ใช่โท เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่ต้องเปิดเพื่อทำความสะอาดและสแกนนิ้วเข้าทำงาน ที่เขามีเป็นเพียงกุญแจสำรองเท่านั้น& @! y4 K# H! V- q
! C- Q- c5 A9 @" M5 ? "กุญแจอยู่ที่แม่บ้านไง"
/ d5 q' U. \9 K; F8 |* y. f "ก็…ป้าเขายังไม่มาครับ"
4 z& d# e0 v7 {8 B9 R! z R "โอเค เดี๋ยวอาจารย์เอาให้ แต่รู้ไว้อย่างนะ พีระภัทร ต่อไปนี้ถ้าเธอมีเรื่องอะไร พูดมาให้จบในหนึ่งประโยค เข้าใจไหม"
, R8 Q# N+ Q! l2 d 1 w9 z" r0 p3 Q! Z+ t
โทส่งสายตาอาฆาตให้กับนักศึกษาตรงหน้าพร้อมยื่นกุญแจสำรองให้ไป แล้วต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปเข้ากองกิจ แต่ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้ แน่นอนว่านักศึกษาทุกชั้นพากันจองคิวต่อแถวเข้าห้องน้ำเป็นแน่……คิดแล้วเพลีย( k; l7 y& O' }% l. S+ v# e
6 R% n' ^" P2 k/ M% O) ` "มาสายนะวันนี้…."
I0 o, f4 R1 A+ j! Z "โห่ วันเดียวเองพี่"% L% H( M4 r, g& i, @" |
, g$ z D' d- a0 @+ G( Z( Y
โก้เอ่ยแซวเขาทันทีหลังโทก้าวขาเข้ามาในห้องทำงาน โทเองก็ไม่ปฏิเสธอะไรเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายแค่เเซวเล่น พอจัดของเตรียมเอกสารงานต่าง ๆ พร้อม โทก็เริ่มทำงานรูททีนของตัวเอง เสร็จก็เกือบ 10 โมง( h |. H/ z8 M
$ m- B! ?1 S, w7 z
เมื่อทำเสร็จ ก็เคลียร์งานเก่า ตอนนั้นเองที่เขานึกย้อนถึงความฝันเมื่อคืน จึงได้ตัดสินใจถามกับโก้ไป' I9 N. b }* u; b) b
! `( R& v- ~4 Y( x6 K( P, \ "พี่โก้!"7 L0 z9 l0 x/ ~% q& ?
"ว่า?"
9 f5 R0 a7 p/ m' X6 F, m "ผมขอคุยด้วยครู่นึงสิครับ", t+ I7 Y9 `& G, F# u* T6 G5 c) v6 p
"?"( [; G/ Q9 R4 h% @) ]
3 `5 z6 Y: c( S" h$ g$ P โทเอ่ยบอกกับโก้ตรง ๆ โก้ก็ส่งสายตาสงสัยกลับมา โทพยักหน้าอ้อนวอน โก้จึงใจอ่อน ทั้งสองเดินออกจากห้องทำงานไปยังศาลาไม้ที่อยู่หน้าตึกกองกิจ ท่ามกลางสวนดอกไม้ขนาดย่อม
6 e* \& {5 g! j7 R" x% P : o/ r) h: ~: o' n% @6 i. v1 J
"มีอะไรถามพี่หรอ" ]0 f+ h" n( J0 q/ E; Z. B: r
"เอ่อ เรื่องวินน่ะครับ"
3 ]8 T9 U, R8 W# W: V. B7 v "อืม มีอะไรหรอ"6 W) G7 n* a" E4 l
"คือ…ช่วงก่อนหน้านี้วินมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ…."
, P& `# }6 t9 ^ , J& M! y/ X# K1 w! s
หลังจากได้รับข้อมูลจากโก้ ทั้งสองก็กลับไปทำงานต่อจนถึงเวลาพักเที่ยง โทรื้อหาเอกสารทะเบียนช่วงประกวดดาวเดือน ก่อนจะพบสิ่งที่ต้องการ เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ของวินมาแล้ว โทไม่รอช้ากดต่อสายทันที…/ J2 l2 M$ ~) V& i8 X
5 z3 T! o5 |! P+ t9 i& O
ในตอนนี้ วินได้มานั่งอยู่ที่ศาลาหน้าตึกกองกิจพร้อมกับโท
3 ^7 k$ E o8 a & n5 T& N# d0 P
"อาจารย์โท เรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ"; f+ k p9 R' [0 S
$ ]/ R$ j. T# l, W& c$ W+ S+ |8 ^ วินเอ่ยถามออกมาแต่โทนั้นกลับไม่ได้สนใจคำพูดของวิน โทจ้องมองรูปร่างของวินที่ตอนนี้มันดูต่างจากภาพที่เห็นในฝัน
" P" l& b9 S& j" t2 j- k
}% U) P2 v! Y7 h2 L/ e7 F ผอมลงไปเยอะเลยแฮะ% f/ c( O, t4 D& u: X
) ^; ^& J$ {% N$ P, r6 ] "วิน สะบายดีไหม ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
( g5 F# R' W$ [9 X+ N% o6 Z" N2 ~
( m' r! X7 q: l2 ]2 E3 rหลังจากได้ยินคำถามของโท วินได้เงย; G2 Z% K Z3 v% {1 `9 x% _; I
หน้ามองจ้องไปที่ดวงตาของโท พร้อมน้ำใสได้เอ่อล้นไหลออกมาโดยที่เจจ้าตัวไม่รู้. ]+ Q }9 Z, h2 l6 V
# ~, d7 M4 D, [
"วิน ร้องไห้ทำไม"
% {7 q: [3 y+ P O- t "ห๊ะ อะ เอ่ เปล่าครับ"
# O, Y' F' q/ l
8 H7 c2 |* {/ @# N วินกล่าวปฏิเสธแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มของตน โทขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้แล้วใช้มือลูบหัวไหล่ ปลอบวิน วินไม่ตอบอะไรแต่สีหน้าของเขากลับทุกข์ทรมาณ ]. p- D4 j7 b- }
9 i" _9 V- z0 Z3 c, ?* z b i โทรู้สาเหตุที่วินร้องไห้ เพราะคำที่เขาพึ่งถามวินไปนั้น เป็นคำเดียวกับที่แม่ของวินได้เอ่ยถามวินจากฝันที่โทได้ยิน6 m! P$ T T# s" D% ^) V
% i. l$ J; i9 k$ r% p9 }8 M, w" K
"อาจารย์ไม่รู้นะว่าเธอมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเธออยากระบาย อาจารย์พร้อมรับฟังนะ"
( e; n8 J! H" @. n% \$ Z' _9 a( s 7 ~! U1 i+ e6 [+ c3 D
วินผละตัวออกจากโท แล้วนั่งครุ่นคิด มือสองข้างกำหมัดแน่น ริมฝีปากถูกขบกัดด้วยความเผลอตัวจนมีเลือดไหลออกมา โทเห็นแบบนั้นจึงเรียกวินเพื่อดึงสติ2 e* q' o% e# [; v& s% z3 ]& C: ^
, s, \% R4 x, j' s "วิน! วิน!!"; l# N' U& e; ]5 s. {0 x
' w9 i" |% S% J. }) [2 `, m วินค่อย ๆ เงยหน้าของตัวเองขึ้นมา โทเอื้อมมือไปกุมมือของวินแล้วบีบให้กำลังใจ
- L9 B, z/ P( I4 }2 a: _& X% Q
4 M0 u" d+ S4 ?$ s" K% Y' L "นี่ เอกสารขอทุน" , v' q; ^& J, U' J& r% M. v9 ]
"ทุน? ผมปฏิเสธไปแล้วครับ"! N8 |* K" M2 ^' y9 t& g$ x- ]
"อืม อาจารย์รู้แล้ว"
+ {9 \: `9 D+ Y% s# _0 {
( C$ R/ J% M7 `( q โก้เล่าว่า วินนั้นมาขอทุนเพราะเงินค่าเทอมที่จ่ายมาก่อนหน้า แม่ของเขาได้ขอเบิกคืนเนื่องจากต้องใช้ผ่าตัดพ่อที่ประสบอุบัติเหตุกระทันหัน แต่เงื่อนไขของทุนนั้น ผู้รับทุนจะต้องทำกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งวินที่กำลังขัดสน หลังเลิกเรียน เขาต้องทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์เพื่อหาเงินใช้ในแต่ละวัน ไหนจะกิจกรรมของคณะและมหาลัยในฐานะของเดือน ซึ่งสิ่งที่ได้มาแม้จะพอใช้ แต่ก็ยังไม่พอค่าเทอม ทั้งเทอมปัจจุบัน และในอนาคต
0 m8 k# F8 h' L& P. R 8 ]) W" f! T# U6 {
"แต่ผม…."
* S% q7 g6 G @ "นี่ ดูก่อนสิ": S) { A. g; X8 K
9 Y; l* J. M' W
โทเอ็ดวินจนวินหยุดพูดแล้วรับกระดาษที่โทยื่นมาให้ พอวินอ่านเอกสารนั้นก็ตาโตแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจ* v- j4 Q% y) t: S$ R6 r# v
; U. c* m* U% _: M9 ] "จริงหรอครับอาจารย์ อาจารย์ผมได้ทุนนี้จริงหรอครับ!"
0 P$ v9 b+ P- |' q9 h' T
6 h$ j8 F; W9 V5 a: y h# f; M% C วินยิ้มร่าออกมาพร้อมน้ำตาไหลลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เป็นน้ำตาของความดีใจ เพราะทุนที่วินได้รับนั้น เป็นทุนเปล่า ซึ่งให้มาฟรี ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทำให้วินโล่งใจจนเผลอกอดขอบคุณโท โทเองก็กอดตอบและใช้มือลูบหลังวินไปด้วย" T6 n- j1 ^+ \4 Z) u! F
+ d/ I2 @4 C- b9 o8 V วินลุกขึ้นจากศาลาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแม่พร้อมเล่าเรื่องทุนให้แม่ฟัง2 m8 W" s3 t. ]0 Y
$ l0 Z% [. s7 i5 {0 z$ i5 ] "ยิ้มแก้มปริเชียวนะ กอดกันกลมเลยหนิ"
, |# b2 D1 o9 ?5 G6 S8 t4 Q5 S 3 w7 `9 W. S0 z# ?. K J
เสียงโก้แซวโทหลังจากที่เขาเดินกลับเข้ามายังห้องทำงาน โทนึกแปลกใจที่โก้เอ่ยแซวเขาเพราะปกติโก้ไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้มาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมา โทไม่เคยโดนโก้แซวเรื่องแบบนี้เลย….8 C& A1 O1 x/ q5 }0 S
- p; O$ b4 h) o3 ]: ~# }6 w# O
"ก็นิดนึงพี่ ฟูลฟีล โดนเด็กกอดฮ่า ๆ ๆ"/ Z6 K" `; ?' V+ K! C7 X
/ _6 b/ h, P, }9 V% G
ไม่รู้นึกอะไรโทถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ปกติเขาไม่เคยกล่าวล่วงเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะพูดเล่นหรือพูดจริงก็ตาม ยังนึกแปลกใจตัวเองที่รับมุกโก้แบบนี้ แต่เป็นโก้เองที่พอฟังโทพูดแบบนั้นกลับทำหน้าดุไม่พอใจใส่เขาแล้วเบนหน้าหนีไป5 p3 C: \/ r( h9 r- J7 Q$ C. z7 y
# v1 J: e: I( f/ s0 d
โทยังคงมองลอดทะลุประตูออกไป ยังคงเห็นวินที่ดีใจกระโดดโลดเต้นอยู่ที่ศาลา เพราะความจริงแล้ว ทุนที่วินได้รับนั้น มันคือเงินของเขาเอง โทไม่รู้ว่าทำไมเขาตัดสินใจช่วยวินแบบนี้ แต่เขามั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำนั้น เป็นเรื่องที่ดีแล้ว - T; q* ~! O& T+ z( {2 A$ i5 F
p. w+ h5 `% G3 b เมื่อกลับจากกองกิจ โทก็มาตรวจตราทุกอย่างตามปกติด้วยความสุขที่ได้ทำไปในวันนี้ พอขึ้นมายังห้องพัก โทกลับแปลกใจ เมื่อสมุดไดอารี่นั้นเปิดออกมาหน้าที่เขาเขียนชื่อของวินไว้ แต่น้ำหมึกนั้นยังคงติดแน่นไม่จางหายไปเหมือนอย่างชื่อโก้…..!!/ M3 z: k. `5 c9 f% j
__________
8 \' P* n( m" D [) pวันนี้ลงให้เป็นพิเศษฉลองผู้ติดตามเกินที่คาดไว้ 7 S k; g$ c2 r$ t, O! |0 Y( }* i
พรุ่งนี้จะลงตอนต่อไปตามปกตินะครับ
& @: C+ U$ N1 ~8 A) e6 \3 \4 x7 L2 @% D h& ~
7 n) L! P$ V; L4 B# c8 t |