แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kiano เมื่อ 2023-4-6 08:36 5 T) h" \" s$ r
0 o8 m F( ?8 E! }คำเตือน : บทนี้ไม่มีฉากเสียว
+ X' g/ j( @" Y- A' ~ \8 gมันเหมือนเป็นสันดานดิบของพวกผู้ชายในการที่อยากจะสืบพันธุ์ โดยการเย็ดสดแตกในหีจนท้องจะทำให้พวกเขารู้สึกเสียวสุดยอดที่สุด ฟินที่สุด เหมือนเป็นการเย็ดที่แท้จริง เป็นการแสดงความเป็นชายของตัวเองออกมา เป็นการเย็ดแห่งลูกผู้ชาย และเต้อร์เองนั้นก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่ลึก ๆ ในใจ แต่เขานั้นก็รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่าสิ้นดี สิ่งที่ต่อสู้กับความรู้สึกนี้คือความละอายใจที่มีต่อเฟิร์น แฟนสาวของตัวเอง แม้ไม่รู้ว่าอ.พัชรีที่ได้รับน้ำเชื้อจากเต้อร์ไปจะตั้งท้องเลยหรือเปล่า ถึงจะไม่ท้องเขาก็ไม่อาจปล่อยให้เป็นเรื่องที่มันแล้ว ๆ ไปได้ เขาคงมองหน้าเฟิร์นไม่ติดอยู่ดี เพราะเขาได้ไปเย็ดสดแตกในใส่คนอื่น ไม่ใช่กับคนที่เขารัก ไม่ใช่ด้วยความยินยอมทั้งจากคู่นอนและจากตัวเอง
- ]5 e8 T `9 z5 _) Iมันเป็นครั้งแรกของเขาที่ได้เย็ดสดแตกใน และเขาไม่ได้ตัดสินใจด้วยตัวเองที่จะให้มันเกิดขึ้นในการเย็ดครั้งนี้ ถึงเขาจะโทษตัวเองที่ปล่อยให้ความเงี่ยนและความเมานำทางจนไม่ได้ขัดขืนอย่างจริงจัง แม้กระทั่งเป็นฝ่ายโยกเอวแทงควยขึ้นสวนเองด้วยซ้ำ แต่เขาก็รู้อยู่ในใจชัดเจนอยู่แล้วว่านี่คือการข่มขืน การกระทำของอาจารย์ทั้งสองท่านเป็นการกระทำที่เลวร้าย แต่เพราะเขาเป็นผู้ชาย มันจึงดูไม่มีอะไร แค่ได้หลั่งน้ำออกจากควยตัวเองเฉย ๆ เขานึกภาพดูว่าหากเป็นผู้หญิงที่โดนแบบเขาโดน มันคงจะดูเป็นเรื่องที่เลวร้ายเอามาก ๆ
* d) t/ r: G' s2 n. ]1 u) G8 nเต้อร์นั่งเหม่อคิดนั่นคิดนี่ระหว่างที่พักกินข้าวเที่ยง ก่อนจะมีเส้นหนังยางดีดลอยมาโดนที่ใต้หูตัวเองดัง แต็บ! “เอ๊อะ! เอ้า บักปอบนิ่แมะ!”
9 b7 H6 @9 b, H. v: v: tทั้งไอ้บาสและเพื่อน ๆ ที่นั่งกินข้าวด้วยกันต่างก็หัวเราะขำขันกัน เต้อร์พยามเอาคืนโดยยกมือไปตบกบาลไอ้บาส แต่ไอ้บาสก็เอาแขนป้องเอาไว้ “55555 มึงเหม่ออะไรล่ะครับ ไอ้พ่อพระเอก โหหห พี่ก็แอ็คเกิ๊นน โอ๊ย! อย่า ๆ 55555” 0 Y Q1 I% h! U( n. f
“เสือก!” เต้อร์หยุดความพยายามแล้วลุกขึ้นถือจานข้าวตัวเองไปเก็บ “สะแตกข้าวเจ่าของไปนั่น” (แดกข้าวตัวเองไปเถอะ) 6 J" n$ V) I+ O: f/ E3 p
“โห่! ผมสะแตกหมดแล้วคับพี่ชายยย” ว่าแล้วก็ลุกถือจานตัวเองแอบย่อง ๆ ตามหลังไป แล้วเอานิ้วไปจิ้มตูดเต้อร์
/ n+ t$ ?% x# H! b1 Q- M“เอ้า บักห่านิ่! มึงกวนตีนกูแท้!” เต้อร์ร้องด่าเสียงดังแล้วไล่เตะไอ้บาส เกิดความวุ่นวายขึ้นกลางศูนย์อาหาร
; x. |8 h) W1 a* C* l# E………………………………………..
( w, k$ d. g! M& j3 r; W$ K( c% ]! hเมื่อเอาจานไปวางไว้แล้ว โทรศัพท์เต้อร์ก็สั่นแจ้งเตือน เมื่อเปิดดูก็เห็นมีข้อความเข้า & t1 x- v' U4 h! P, N( D8 d
“ระวังคนรอบตัวนายไว้ มีคนรวมหัวกับพวกอาจารย์จะแบล็กเมล์นายเรื่องคืนก่อน อยากรู้เพิ่มเติมมาหาที่ห้อง 322”
, j- r6 B2 h( G# o0 O, k- o) rเต้อร์คิดสงสัยว่าใครเป็นเจ้าของข้อความนี้ แล้วรู้เรื่องคืนนั้นได้ไง แต่เดี๋ยวตอนเย็นเรียนเสร็จก็คงได้รู้ แล้วพอได้ยินว่ามีการรวมหัวกัน แสดงว่าเหตุการณ์คืนนั้นมีการวางแผนกันมา เขานึกย้อนไปตั้งแต่ต้นเรื่อง ที่พี่กล้าชวนเขาไปดูการออกฝึกส่องกล้อง ซึ่งแน่นอนว่าอ.คงเดชก็ต้องอนุญาตอยู่แล้ว จนมาถึงไอ้บาสที่กวนเขาจนทำกล้องวัดระดับพัง
! L4 y' V' ?" a) uเต้อร์เงยหน้ามองไอ้บาสที่กำลังไปกวนเพื่อนคนอื่นอยู่ เขาไม่เชื่อว่าเพื่อนสนิทเขาคนนี้จะทำกับเขาขนาดนี้ได้ลงหรอก แล้วยิ่งคนแบบไอ้บาสด้วยนี่นะ? ไม่มีทาง 6 S' g' a; i8 {( a, O
………………………………………….
1 H. J4 Y1 `& l/ Y# [6 |8 E" E' N+ @+ m" ?1 ~. V, H* _% Y
คาบบ่ายเลิกสี่โมงเย็น เต้อร์ปฏิเสธเพื่อนที่ชวนกันออกไปหาอะไรกิน เขาบอกเพื่อนว่าขอกลับห้องก่อน เมื่อเดินมาถึงชั้นของตัวเอง เต้อร์ก็เพิ่งสังเกตว่า ห้อง 322 ในข้อความนั้น อยู่ถัดจากห้องของเขาอยู่สองห้องนี้เอง เป็นห้องที่เขาเดินผ่านเป็นประจำ เขาจึงเดินเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของตัวเองก่อน แล้วเดินออกมา มองซ้ายมองขวา ที่โถงทางเดินไม่มีใคร เขาเดินมาที่หน้าประตูห้องที่นัดไว้ แล้วเคาะสามครั้ง
9 N% K7 q, k1 q ~: C, ?2 r' q“สวัสดีครับ”
% Y: u3 l" e* r* ?1 K) rไม่มีเสียงตอบ เขาจึงเคาะอีกสามครั้ง “สวัสดีครับ มีคนอยู่มั้ยครับ?” เมื่อยังเงียบเหมือนเดิมแสดงว่าไม่มีใครอยู่ สงสัยยังไม่กลับมา เต้อร์จึงเดินกลับห้องไป 0 A0 q" `# H) l3 Q3 @
แต่ไปยังไม่ถึงครึ่งทาง ก็มีเสียงประตูเปิดออก เต้อร์จึงหันกลับไปดู เห็นประตูเปิดอ้าออก แต่ไม่มีใครโผล่ออกมา เขาจึงเดินเข้าไปดู เห็นเด็กหนุ่มคนนึง ตัวผอมบาง เตี้ยกว่าเขาอยู่หน่อยนึงกำลังเปิดลิ้นชักโต๊ะที่อยู่ใกล้กับประตูนั้น (หอในที่พักอยู่ 4 คน จะมีโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ 4 โต๊ะ ที่ 4 มุมห้อง) ค้นหาอะไรบางอย่างอยู่
$ f O* s5 j+ Z- g4 }“สวัสดีครับ คืออ.. ใช่คนที่ส่งข้อความมารึเปล่าครับ?” เด็กหนุ่มคนนั้นหันหน้ามา หน้าตาเขาดูน่ารักมาก ๆ เขามีผิวขาว เป็นคนที่หน้าตาดีคนนึงเลย เขาทำสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับสบตาเต้อร์ได้เพียงครู่เดียวก็หันกลับไปค้นหาของต่อ ; z8 ~0 ?6 x! ?- R8 K
“ใช่ ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ขี้อยู่” เขาเจอของที่ต้องการแล้ว จึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปนั่งที่เตียงตัวเองโดยไม่ได้หันมามองเต้อร์อีก “เข้ามาก่อนสิ”
! E5 f- p4 {% U) r- ?8 h7 v k$ K“อ.. โอเค้” ด้วยว่าจะมาคุยเรื่องที่เป็นความลับมาก ๆ เขาจึงรีบมองสำรวจห้องว่ามีใครอยู่อีกรึเปล่า มันเป็นห้องที่สะอาดเรียบร้อยดีมาก ๆ และมีที่นอนปูอยู่แค่เตียงเดียว “แล้วนี่อยู่คนเดียวหรอ?” เต้อร์หันมองซ้ายขวา ไม่มีใครอยู่ที่โถงทางเดิน จึงเดินเข้าไปแล้วปิดประตูเอาไว้ & Y" k c5 @+ v) Q$ p0 e
“ช่ายย.. จริง ๆ ก็มีเพื่อนเรานั่งอยู่ที่เตียงชั้นบนเนี่ย แต่นายมองไม่เห็นเขาหรอก” เขาพูดด้วยสีหน้าที่ยังเรียบเฉยอยู่ , ]) A; q3 n0 p+ Q% F# D
“ฮะ?” / v5 G" T W! |# }+ I8 O
เขารู้สึกว่ามุกนี้ไม่น่าจะเวิร์ค ต้องรีบตัดบทซะ จึงสูดหายใจลึก ยกคิ้วขึ้น เปลี่ยนสีหน้าให้ดูเป็นมิตรขึ้น แล้วยื่นเมมโมรี่การ์ดให้ “อะ! นี่! คืนก่อนที่นายไปโซเดมาคอมกินตับกับพวกอาจารย์นั่นน่ะ จริง ๆ แล้วพวกเค้าแอบตั้งกล้องถ่ายนายไว้ เราเลยไปแอบสับเปลี่ยนเมมฯ มา” ! z$ r4 T* g- L* A
เต้อร์ยื่นมือรับเมมโมรี่การ์ดมา “คือ.. เดี๋ยวก่อนนะ แล้วนายไปอยู่นั่นได้ไง แล้วส่งข้อความมาที่โทรศัพท์ได้ไง ไปเอาเบอร์มาจากไหน”
) C: |$ o' J0 K% sเขาก้มหน้า เงียบไปครู่นึง 7 V) x: U( W# [
“ต้อง.. ขอสารภาพก่อนว่า.. เราก็แอบชอบเต้อร์อะ เลยแอบตามเต้อร์อยู่ เบอร์โทรเต้อร์อะหาไม่ยากหรอก แล้วในวันที่เต้อร์นัดคุยกับอ.ผู้ชายคนนั้น เราก็บังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดีเลยได้ยินหมดทุกอย่าง” ถึงจะฟังดูเป็นคำพูดที่ดูไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ความเป็นจริงมันเสียกว่านี้ได้อีก เพราะจริง ๆ เขารู้เรื่องที่อ.คงเดชนัดเจอมาจากข้อความในเฟซบุ๊กของเต้อร์ที่เขาได้รหัสมาจากการไปแอบค้นห้อง รวมทั้งเบอร์โทรด้วย
- ^: G' c3 N1 O1 r4 V0 r“ในวันนั้นที่เต้อร์ออกจากห้องไป เราได้ยินอ.แกคุยโทรศัพท์กับคนชื่อกล้า เขาคุยกันว่าจะแอบถ่ายเต้อร์ด้วย เลยเตรียมเมมฯ ไปแอบเปลี่ยนในคืนนั้น” ( m2 h) ^* i( s% d
ใช่แล้วไอ้พี่กล้านี่แหละ ที่มันเป็นคนชวนให้พวกเต้อร์ออกไปหาที่คลาส มันนี่เองที่เป็นตัวต้นเรื่อง
9 c0 I- v8 `: A) f. o9 n/ [8 |“เต้อร์จะเกลียดเราก็ได้นะ จริง ๆ ตอนนั้นเราจะลบวิดีโอทิ้งไปเลยก็ได้ แต่ที่เตรียมเมมไปเปลี่ยนเพราะกะว่าจะเอามาขู่ให้เต้อร์มามีเซ็กส์กับเราอะ” 9 t# a6 ^! C7 a1 o) Q6 ?* f
“แล้วทำไมไม่ทำ?” ; N7 h2 l6 v: [3 B9 O
“เห็นเต้อร์โดนไปขนาดนั้น เราเองก็สงสารเต้อร์อะ” [ถึงคืนนั้นเต้อร์จะดูเซ็กซี่มาก ๆ ก็เถอะ] เขาคิดในใจ “อีกอย่าง จากที่ไปตามสืบมา ฟังดูพวกนั้นไม่น่าจะปล่อยเต้อร์ไปง่าย ๆ ด้วย ถ้าเอาเมมฯ มาให้เต้อร์ดู ก็จะได้รู้ว่าพวกนั้นมันจะทำอะไรเต้อร์ได้ขนาดไหน คงไม่หยุดแค่นี้แน่ จะได้ระวังตัว”
( L, s. z" n Z+ m- k5 c4 M! m$ l“แล้วเค้าจะแอบถ่ายไปทำอะไรอะ ถ้าปล่อยคลิปหลุดไปก็ไม่น่าจะส่งผลดีต่อสองผัวเมียนั่นเหมือนกันนะ” 4 P$ p2 M- z& i* u1 H9 _! A, A
“เขาอาจจะไม่ได้เอาไปให้คนทั้งโลกดูก็ได้ อาจจะแค่ผู้หญิงคนเดียว”
+ a' K {8 z3 \* D) \“หมายความว่าไง?”
' H! b8 D& H# x) Y“พี่เฟิร์นแฟนเต้อร์ไง” 7 J) T6 j4 x" |0 ?
เต้อร์นิ่งเงียบไปสักพัก…. + t1 W; t9 k. ?- E( D9 \
“แล้วแน่ใจนะว่าไม่ได้แอบถ่ายเองแล้วมาทำทีเอาให้อะ?”
# n' ?! v$ y9 k“แล้วเราจะไปทำให้เรื่องมันซับซ้อนขนาดนั้นทำไมล่ะ? โถ พ่อโคนัน พ่อชินอิจิ” เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา เปิดหาอะไรบางอย่างแล้วลุกขึ้นยืนยื่นให้เต้อร์ “อะ ดูนี่” ; S( \ ^- Y: _3 r/ l; k: P+ z; g8 s
มันเป็นวิดีโอคลิปที่เขาแอบถ่ายอ.คงเดชคุยกันกับไอ้พี่กล้าทางโทรศัพท์ ตอนที่เต้อร์ออกจากห้องไปแล้วหลังจากที่คุยกับอ.คงเดชวันนั้น ซึ่งในวิดีโอพูดคุยเรื่องการส่งกล้องให้กันด้วย
4 ]; D8 k8 o! s6 T3 U3 ]6 j$ c4 Tพอดูเสร็จเต้อร์ก็ยังไม่ได้พูดอะไรต่ออีกสักพัก ครุ่นคิดอะไรอยู่เงียบ ๆ ก่อนจะถามต่อ “ทำไมถึงเลือกที่จะช่วยเราอะ” เต้อร์มองไปที่หน้าของเขา + a, J9 R k1 @. ?, t. c2 U7 f
เขาก็หลบสายตาเต้อร์แล้วมองไปที่พื้น “ก็เต้อร์.. เป็นคนน่ารักอะ” เขารู้สึกถึงเลือดที่ฝาดอยู่ที่แก้ม เริ่มเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ “เพราะเต้อร์อะเป็นคนนิสัยดี.. เราไม่อยากทำร้ายเต้อร์หรอก ไม่อยากเห็นเต้อร์ถูกทำร้ายด้วยซ้ำ” เขาสูดหายใจเข้าลึก สะบัดความเขินทิ้ง แล้วพยามเก็บทรงใหม่ จึงกลับลงไปนั่งที่เตียงเหมือนเดิม “แต่ถ้าเต้อร์เป็นพวกสันดานหมาชาติชั่ว ชอบเล่นมุกขุดทอง มนต์รักฟักทองบด หรือใจเกเรอะไรเทือกนั้น เหยียดตุ๊ด เหยียดเกย์ เหยียดกะเทย ทำตัวสาระเลวแล้วล่ะก็ อย่าหวังว่าจะรอดเลย โดนดีแน่ ๆ” _- w& y0 D f( k/ D& e. l
“โหยย อย่ามาทำเป็นปากดีไปหน่อยเลย ทีตัวเองมาแอบตามคนอื่นแบบนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดเหมือนกัน ไม่แจ้งตำรวจก็บุญหัวละ” 0 F% c3 I% ?. v4 g7 A5 d. g
“ก็ไปแจ้งเลยซี้ ก็เพราะแอบตามนี่แหละ ถึงช่วยไว้ได้ หัดสำนึกซะบ้าง!” / a7 j3 |/ x0 v3 V
“โอเค้” เต้อร์แอบอมยิ้ม เขายอม ไม่ใช่แค่เถียงต่อไม่ได้ แต่ยังไม่ได้อยากต่อล้อต่อเถียงด้วยแล้วอีกด้วย ตอนนี้เต้อร์รู้สึกดีใจ อยากจะเข้าไปกอดด้วยซ้ำ เพราะในที่สุดก็เหมือนมีคนที่เขาจะคุยเรื่องนี้ด้วยได้สักที ไม่ต้องเผชิญมันไปคนเดียว 9 e0 e& A, F/ f
“ว่าแต่.. มึงชื่ออะไรอะ?” " q3 F& V9 y: V5 \9 e: P
เขาคนนั้นถึงกับเอามือทาบอก เบิกตาโต “นี่สนิท.. ถึงกับเรียกมึงเลยหรอ?”
7 v V& R4 u3 g“เอาน่า อย่ามากวนตีน จะมาเรียกเรานายเรานายกันอยู่นี่ กระดากปากชิบหาย” 0 d. Y" }& {- P: w; x; h; q$ }% w
“แต่กูมึงกูมึงก็กระดากปากเราเหมือนกันนะเต้อร์” เขาทำหน้าเลิ่กลั่ก “เกิดมาเรายังไม่เคยพูดแบบนั้นกับใครเลย”
' ]1 J. {7 J+ t4 }4 c T+ \# Y& O“แล้วที่ด่ากูเป็นชุด ๆ เมื่อกี้คืออะไร?” # o1 _4 U" v/ @" }8 p
เขาเม้มปากก่อนจะพูด “โอเค้” เป็นการโอเค้ที่ล้อเลียนฝั่งตรงข้าม “ก.. กูชื่อแทน”
1 M! A- `+ M' G9 y3 Fเต้อร์พยักหน้าเบา ๆ “โอเค บักแทน” แทนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีไม่กี่ครั้งในชีวิตที่มีคนเรียกเขาบัก (ไอ้) “กูกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน” , i: t+ ^5 h& O3 N# r& ~* v( T
พอได้ยินแบบนั้น นทีที่ปฏิเสธไม่ไปหาอะไรกินกับเพื่อนตามหลังเต้อร์และแอบตามเต้อร์กลับมา แล้วแอบฟังอยู่ที่บานเกล็ดมาสักพัก ก็รีบรนหาที่ซ่อน แต่เนื่องจากมันเป็นโถงทางเดิน ไม่มีที่ให้ซ่อน จึงทำทีเดินไปที่ห้องตัวเอง เหมือนเพิ่งกลับมา
- I! C( o, p/ {เต้อร์กำลูกบิดประตู คิดอะไรได้บางอย่าง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “กูก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะ แต่.. ขอบใจนะที่ไม่ฉวยโอกาสจากตัวกู” เต้อร์ยืนหันหลังพูดก่อนจะบิดลูกบิดประตูเปิดออก เป็นจังหวะที่ดูหล่อมาก แต่หารู้ไม่ว่า แทนได้ฉวยโอกาสจากกางเกงใน เสื้อผ้า และผ้าห่มของเต้อร์ไปแล้ว 7 Y7 }! [# B- L
เมื่อเปิดประตูออก เต้อร์เห็นนทีที่ทำทีเป็นค้นหากุญแจห้องอยู่หน้าห้องตัวเองอยู่ก็ตกใจ งับประตูกลับเข้ามาเหมือนเดิม ทำหน้าตาตื่น
( z- D, o/ ?8 B- v0 h# `“อะไร” แทนถาม 8 D" N1 c& {! y ~
“เปล่า ๆ ไม่มีอะไร”
' L x; Y1 |$ F* T" r" o' O3 s9 L“อ๋อหรอ.. โอเค้” แทนล้อเต้อร์อีกครั้ง เต้อร์หรี่ตาแล้วชี้หน้าแทน ประมาณว่า เดี๋ยวเถอะมึง ; k; k* r9 B& b/ ~( v5 f4 i& f
พอเปิดออกอีกครั้ง เห็นนทีเข้าไปในห้องแล้ว เต้อร์จึงย่องออกไป มองซ้ายทีขวาที แล้วปิดประตูเบา ๆ 0 D8 D8 Y. x' i, y" @
………………………………………. ) e' P! v8 t/ ]- w* {
พอเต้อร์ออกไปแล้ว แทนก็ล้มตัวลงเตียง เอาหมอนมากอดบิดไปบิดมาด้วยความเขิน เขาพยามทำเป็นนิ่ง ทำเป็นไก๋ใส่เต้อร์ แต่จริง ๆ เขินตั้งแต่เห็นหน้าใกล้ ๆ แล้ว พอได้คุยกับเต้อร์ใกล้ ๆ แบบนี้ ก็ได้เห็นว่าเต้อร์ดูเท่มาก ๆ เลย แถมยังน่ารักสุด ๆ แทนดีใจที่เต้อร์ไม่รังเกียจเขา แถมดูจะเป็นเพื่อนด้วยอีก $ S4 G$ b6 N' h3 Z" h7 l$ f l& M
แทนตกหลุมรักหนุ่มคนนี้เข้าอย่างจัง % j1 R6 m& q0 e! F
- S. O, {* _8 @% A/ b( f9 h5 c. M# [
9 V$ I5 r R2 ~. }; C) c7 j" I* ]9 {7 y. ^( g0 R7 e* \
* K3 ]4 S. d# a5 Y% a/ H5 B+ ~
+ L x3 x! {4 S+ p: I9 C
& x* r% Z% F$ T, T/ |' w: H1 w3 \2 D! s! n: P3 D
* [ o# ^% L1 E5 B$ d# p$ L- U& l- u
/ g5 D; n2 Q( ]: D! \ m
( p, ?6 M8 l$ P- P; G: F5 ] |