แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kiano เมื่อ 2023-4-6 08:36
1 X) b, F4 K& j. G4 D3 G! B2 j# d1 P: W9 _6 V' ~
คำเตือน : บทนี้ไม่มีฉากเสียว
( q) B6 @; f+ T& D2 }# [มันเหมือนเป็นสันดานดิบของพวกผู้ชายในการที่อยากจะสืบพันธุ์ โดยการเย็ดสดแตกในหีจนท้องจะทำให้พวกเขารู้สึกเสียวสุดยอดที่สุด ฟินที่สุด เหมือนเป็นการเย็ดที่แท้จริง เป็นการแสดงความเป็นชายของตัวเองออกมา เป็นการเย็ดแห่งลูกผู้ชาย และเต้อร์เองนั้นก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่ลึก ๆ ในใจ แต่เขานั้นก็รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่าสิ้นดี สิ่งที่ต่อสู้กับความรู้สึกนี้คือความละอายใจที่มีต่อเฟิร์น แฟนสาวของตัวเอง แม้ไม่รู้ว่าอ.พัชรีที่ได้รับน้ำเชื้อจากเต้อร์ไปจะตั้งท้องเลยหรือเปล่า ถึงจะไม่ท้องเขาก็ไม่อาจปล่อยให้เป็นเรื่องที่มันแล้ว ๆ ไปได้ เขาคงมองหน้าเฟิร์นไม่ติดอยู่ดี เพราะเขาได้ไปเย็ดสดแตกในใส่คนอื่น ไม่ใช่กับคนที่เขารัก ไม่ใช่ด้วยความยินยอมทั้งจากคู่นอนและจากตัวเอง 1 A0 n9 ?' n+ z& F, m( ~$ r" K* N" [
มันเป็นครั้งแรกของเขาที่ได้เย็ดสดแตกใน และเขาไม่ได้ตัดสินใจด้วยตัวเองที่จะให้มันเกิดขึ้นในการเย็ดครั้งนี้ ถึงเขาจะโทษตัวเองที่ปล่อยให้ความเงี่ยนและความเมานำทางจนไม่ได้ขัดขืนอย่างจริงจัง แม้กระทั่งเป็นฝ่ายโยกเอวแทงควยขึ้นสวนเองด้วยซ้ำ แต่เขาก็รู้อยู่ในใจชัดเจนอยู่แล้วว่านี่คือการข่มขืน การกระทำของอาจารย์ทั้งสองท่านเป็นการกระทำที่เลวร้าย แต่เพราะเขาเป็นผู้ชาย มันจึงดูไม่มีอะไร แค่ได้หลั่งน้ำออกจากควยตัวเองเฉย ๆ เขานึกภาพดูว่าหากเป็นผู้หญิงที่โดนแบบเขาโดน มันคงจะดูเป็นเรื่องที่เลวร้ายเอามาก ๆ $ @+ p+ |/ a" o+ d
เต้อร์นั่งเหม่อคิดนั่นคิดนี่ระหว่างที่พักกินข้าวเที่ยง ก่อนจะมีเส้นหนังยางดีดลอยมาโดนที่ใต้หูตัวเองดัง แต็บ! “เอ๊อะ! เอ้า บักปอบนิ่แมะ!”
* O$ Q" o5 H# z7 j% c% n2 xทั้งไอ้บาสและเพื่อน ๆ ที่นั่งกินข้าวด้วยกันต่างก็หัวเราะขำขันกัน เต้อร์พยามเอาคืนโดยยกมือไปตบกบาลไอ้บาส แต่ไอ้บาสก็เอาแขนป้องเอาไว้ “55555 มึงเหม่ออะไรล่ะครับ ไอ้พ่อพระเอก โหหห พี่ก็แอ็คเกิ๊นน โอ๊ย! อย่า ๆ 55555”
3 R2 v, Y0 r) R( l; V“เสือก!” เต้อร์หยุดความพยายามแล้วลุกขึ้นถือจานข้าวตัวเองไปเก็บ “สะแตกข้าวเจ่าของไปนั่น” (แดกข้าวตัวเองไปเถอะ)
! q5 U: }* `9 k6 ^' ~" ?“โห่! ผมสะแตกหมดแล้วคับพี่ชายยย” ว่าแล้วก็ลุกถือจานตัวเองแอบย่อง ๆ ตามหลังไป แล้วเอานิ้วไปจิ้มตูดเต้อร์ ; i# q% V9 h' D
“เอ้า บักห่านิ่! มึงกวนตีนกูแท้!” เต้อร์ร้องด่าเสียงดังแล้วไล่เตะไอ้บาส เกิดความวุ่นวายขึ้นกลางศูนย์อาหาร
- K( r! u3 k; V………………………………………..
" \* n# D0 U6 _- s. f3 h9 ^เมื่อเอาจานไปวางไว้แล้ว โทรศัพท์เต้อร์ก็สั่นแจ้งเตือน เมื่อเปิดดูก็เห็นมีข้อความเข้า
' ]& H' b0 H# A J3 U/ x( G7 G" P- {“ระวังคนรอบตัวนายไว้ มีคนรวมหัวกับพวกอาจารย์จะแบล็กเมล์นายเรื่องคืนก่อน อยากรู้เพิ่มเติมมาหาที่ห้อง 322” 3 F5 L$ n7 _ T, I6 K% |/ T
เต้อร์คิดสงสัยว่าใครเป็นเจ้าของข้อความนี้ แล้วรู้เรื่องคืนนั้นได้ไง แต่เดี๋ยวตอนเย็นเรียนเสร็จก็คงได้รู้ แล้วพอได้ยินว่ามีการรวมหัวกัน แสดงว่าเหตุการณ์คืนนั้นมีการวางแผนกันมา เขานึกย้อนไปตั้งแต่ต้นเรื่อง ที่พี่กล้าชวนเขาไปดูการออกฝึกส่องกล้อง ซึ่งแน่นอนว่าอ.คงเดชก็ต้องอนุญาตอยู่แล้ว จนมาถึงไอ้บาสที่กวนเขาจนทำกล้องวัดระดับพัง
* J7 L* s% w. x" k, h" _เต้อร์เงยหน้ามองไอ้บาสที่กำลังไปกวนเพื่อนคนอื่นอยู่ เขาไม่เชื่อว่าเพื่อนสนิทเขาคนนี้จะทำกับเขาขนาดนี้ได้ลงหรอก แล้วยิ่งคนแบบไอ้บาสด้วยนี่นะ? ไม่มีทาง - e! I5 ~1 E& e9 n' ^
………………………………………….
3 P0 m# m/ x0 o' U
( V% c) }6 o1 D: y1 vคาบบ่ายเลิกสี่โมงเย็น เต้อร์ปฏิเสธเพื่อนที่ชวนกันออกไปหาอะไรกิน เขาบอกเพื่อนว่าขอกลับห้องก่อน เมื่อเดินมาถึงชั้นของตัวเอง เต้อร์ก็เพิ่งสังเกตว่า ห้อง 322 ในข้อความนั้น อยู่ถัดจากห้องของเขาอยู่สองห้องนี้เอง เป็นห้องที่เขาเดินผ่านเป็นประจำ เขาจึงเดินเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของตัวเองก่อน แล้วเดินออกมา มองซ้ายมองขวา ที่โถงทางเดินไม่มีใคร เขาเดินมาที่หน้าประตูห้องที่นัดไว้ แล้วเคาะสามครั้ง
. B4 h+ m1 Z, f; B7 l( i& H“สวัสดีครับ”
$ ]2 d' B8 R) i! J" o4 T( S- gไม่มีเสียงตอบ เขาจึงเคาะอีกสามครั้ง “สวัสดีครับ มีคนอยู่มั้ยครับ?” เมื่อยังเงียบเหมือนเดิมแสดงว่าไม่มีใครอยู่ สงสัยยังไม่กลับมา เต้อร์จึงเดินกลับห้องไป
1 z- W, A8 P6 ?แต่ไปยังไม่ถึงครึ่งทาง ก็มีเสียงประตูเปิดออก เต้อร์จึงหันกลับไปดู เห็นประตูเปิดอ้าออก แต่ไม่มีใครโผล่ออกมา เขาจึงเดินเข้าไปดู เห็นเด็กหนุ่มคนนึง ตัวผอมบาง เตี้ยกว่าเขาอยู่หน่อยนึงกำลังเปิดลิ้นชักโต๊ะที่อยู่ใกล้กับประตูนั้น (หอในที่พักอยู่ 4 คน จะมีโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ 4 โต๊ะ ที่ 4 มุมห้อง) ค้นหาอะไรบางอย่างอยู่ . |- ^+ X% D; y
“สวัสดีครับ คืออ.. ใช่คนที่ส่งข้อความมารึเปล่าครับ?” เด็กหนุ่มคนนั้นหันหน้ามา หน้าตาเขาดูน่ารักมาก ๆ เขามีผิวขาว เป็นคนที่หน้าตาดีคนนึงเลย เขาทำสีหน้าเรียบเฉย แต่กลับสบตาเต้อร์ได้เพียงครู่เดียวก็หันกลับไปค้นหาของต่อ 2 i. w% I3 x; _5 f) C) _- l
“ใช่ ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ขี้อยู่” เขาเจอของที่ต้องการแล้ว จึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปนั่งที่เตียงตัวเองโดยไม่ได้หันมามองเต้อร์อีก “เข้ามาก่อนสิ” + l7 ]4 Q5 s( i0 f# R
“อ.. โอเค้” ด้วยว่าจะมาคุยเรื่องที่เป็นความลับมาก ๆ เขาจึงรีบมองสำรวจห้องว่ามีใครอยู่อีกรึเปล่า มันเป็นห้องที่สะอาดเรียบร้อยดีมาก ๆ และมีที่นอนปูอยู่แค่เตียงเดียว “แล้วนี่อยู่คนเดียวหรอ?” เต้อร์หันมองซ้ายขวา ไม่มีใครอยู่ที่โถงทางเดิน จึงเดินเข้าไปแล้วปิดประตูเอาไว้ $ g3 ]; o7 U0 z
“ช่ายย.. จริง ๆ ก็มีเพื่อนเรานั่งอยู่ที่เตียงชั้นบนเนี่ย แต่นายมองไม่เห็นเขาหรอก” เขาพูดด้วยสีหน้าที่ยังเรียบเฉยอยู่ ! s6 n; ~4 n6 ]. D
“ฮะ?”
& Q$ l5 M* E0 K& ^* L4 M2 L$ jเขารู้สึกว่ามุกนี้ไม่น่าจะเวิร์ค ต้องรีบตัดบทซะ จึงสูดหายใจลึก ยกคิ้วขึ้น เปลี่ยนสีหน้าให้ดูเป็นมิตรขึ้น แล้วยื่นเมมโมรี่การ์ดให้ “อะ! นี่! คืนก่อนที่นายไปโซเดมาคอมกินตับกับพวกอาจารย์นั่นน่ะ จริง ๆ แล้วพวกเค้าแอบตั้งกล้องถ่ายนายไว้ เราเลยไปแอบสับเปลี่ยนเมมฯ มา” ! F+ F" o+ ~4 Q( a+ H7 E8 R% x
เต้อร์ยื่นมือรับเมมโมรี่การ์ดมา “คือ.. เดี๋ยวก่อนนะ แล้วนายไปอยู่นั่นได้ไง แล้วส่งข้อความมาที่โทรศัพท์ได้ไง ไปเอาเบอร์มาจากไหน” 7 T0 T4 e% l" _8 D( H
เขาก้มหน้า เงียบไปครู่นึง ; [4 n2 S, n: B
“ต้อง.. ขอสารภาพก่อนว่า.. เราก็แอบชอบเต้อร์อะ เลยแอบตามเต้อร์อยู่ เบอร์โทรเต้อร์อะหาไม่ยากหรอก แล้วในวันที่เต้อร์นัดคุยกับอ.ผู้ชายคนนั้น เราก็บังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดีเลยได้ยินหมดทุกอย่าง” ถึงจะฟังดูเป็นคำพูดที่ดูไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ความเป็นจริงมันเสียกว่านี้ได้อีก เพราะจริง ๆ เขารู้เรื่องที่อ.คงเดชนัดเจอมาจากข้อความในเฟซบุ๊กของเต้อร์ที่เขาได้รหัสมาจากการไปแอบค้นห้อง รวมทั้งเบอร์โทรด้วย / |$ K9 M4 L+ d1 D& d# i
“ในวันนั้นที่เต้อร์ออกจากห้องไป เราได้ยินอ.แกคุยโทรศัพท์กับคนชื่อกล้า เขาคุยกันว่าจะแอบถ่ายเต้อร์ด้วย เลยเตรียมเมมฯ ไปแอบเปลี่ยนในคืนนั้น” & {& c$ g' s: I0 M: I; \ h
ใช่แล้วไอ้พี่กล้านี่แหละ ที่มันเป็นคนชวนให้พวกเต้อร์ออกไปหาที่คลาส มันนี่เองที่เป็นตัวต้นเรื่อง
5 a( Q' h. ?& g: I+ P! Z( V“เต้อร์จะเกลียดเราก็ได้นะ จริง ๆ ตอนนั้นเราจะลบวิดีโอทิ้งไปเลยก็ได้ แต่ที่เตรียมเมมไปเปลี่ยนเพราะกะว่าจะเอามาขู่ให้เต้อร์มามีเซ็กส์กับเราอะ” 1 G, ?9 _+ Q) c- w$ g$ o+ T3 M
“แล้วทำไมไม่ทำ?” ; n/ w7 G' D3 I* b5 |8 a
“เห็นเต้อร์โดนไปขนาดนั้น เราเองก็สงสารเต้อร์อะ” [ถึงคืนนั้นเต้อร์จะดูเซ็กซี่มาก ๆ ก็เถอะ] เขาคิดในใจ “อีกอย่าง จากที่ไปตามสืบมา ฟังดูพวกนั้นไม่น่าจะปล่อยเต้อร์ไปง่าย ๆ ด้วย ถ้าเอาเมมฯ มาให้เต้อร์ดู ก็จะได้รู้ว่าพวกนั้นมันจะทำอะไรเต้อร์ได้ขนาดไหน คงไม่หยุดแค่นี้แน่ จะได้ระวังตัว”
: f3 s! j$ T6 I- ]“แล้วเค้าจะแอบถ่ายไปทำอะไรอะ ถ้าปล่อยคลิปหลุดไปก็ไม่น่าจะส่งผลดีต่อสองผัวเมียนั่นเหมือนกันนะ” 0 H" H& F' [& h
“เขาอาจจะไม่ได้เอาไปให้คนทั้งโลกดูก็ได้ อาจจะแค่ผู้หญิงคนเดียว”
, R0 J8 S7 D9 r1 I; P" N“หมายความว่าไง?” $ ]' P* {- i% u
“พี่เฟิร์นแฟนเต้อร์ไง” $ ~; ?5 }1 Z g' U5 u: L- {) p, P
เต้อร์นิ่งเงียบไปสักพัก….
6 T& C& I) b0 P, V$ S. z“แล้วแน่ใจนะว่าไม่ได้แอบถ่ายเองแล้วมาทำทีเอาให้อะ?”
+ m0 E- V& D9 E& K# \6 s+ M“แล้วเราจะไปทำให้เรื่องมันซับซ้อนขนาดนั้นทำไมล่ะ? โถ พ่อโคนัน พ่อชินอิจิ” เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา เปิดหาอะไรบางอย่างแล้วลุกขึ้นยืนยื่นให้เต้อร์ “อะ ดูนี่”
' ^1 n2 i# \$ j0 Dมันเป็นวิดีโอคลิปที่เขาแอบถ่ายอ.คงเดชคุยกันกับไอ้พี่กล้าทางโทรศัพท์ ตอนที่เต้อร์ออกจากห้องไปแล้วหลังจากที่คุยกับอ.คงเดชวันนั้น ซึ่งในวิดีโอพูดคุยเรื่องการส่งกล้องให้กันด้วย
3 b) I- y; M& F; Xพอดูเสร็จเต้อร์ก็ยังไม่ได้พูดอะไรต่ออีกสักพัก ครุ่นคิดอะไรอยู่เงียบ ๆ ก่อนจะถามต่อ “ทำไมถึงเลือกที่จะช่วยเราอะ” เต้อร์มองไปที่หน้าของเขา
6 x: ~( {8 V p' [7 O0 d8 ]เขาก็หลบสายตาเต้อร์แล้วมองไปที่พื้น “ก็เต้อร์.. เป็นคนน่ารักอะ” เขารู้สึกถึงเลือดที่ฝาดอยู่ที่แก้ม เริ่มเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ “เพราะเต้อร์อะเป็นคนนิสัยดี.. เราไม่อยากทำร้ายเต้อร์หรอก ไม่อยากเห็นเต้อร์ถูกทำร้ายด้วยซ้ำ” เขาสูดหายใจเข้าลึก สะบัดความเขินทิ้ง แล้วพยามเก็บทรงใหม่ จึงกลับลงไปนั่งที่เตียงเหมือนเดิม “แต่ถ้าเต้อร์เป็นพวกสันดานหมาชาติชั่ว ชอบเล่นมุกขุดทอง มนต์รักฟักทองบด หรือใจเกเรอะไรเทือกนั้น เหยียดตุ๊ด เหยียดเกย์ เหยียดกะเทย ทำตัวสาระเลวแล้วล่ะก็ อย่าหวังว่าจะรอดเลย โดนดีแน่ ๆ” * K1 y& P+ @+ X8 a8 T9 u
“โหยย อย่ามาทำเป็นปากดีไปหน่อยเลย ทีตัวเองมาแอบตามคนอื่นแบบนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดเหมือนกัน ไม่แจ้งตำรวจก็บุญหัวละ” 2 ~" P- Z. }( s D' ]; @! k
“ก็ไปแจ้งเลยซี้ ก็เพราะแอบตามนี่แหละ ถึงช่วยไว้ได้ หัดสำนึกซะบ้าง!”
0 z, \' ?* `+ I: n“โอเค้” เต้อร์แอบอมยิ้ม เขายอม ไม่ใช่แค่เถียงต่อไม่ได้ แต่ยังไม่ได้อยากต่อล้อต่อเถียงด้วยแล้วอีกด้วย ตอนนี้เต้อร์รู้สึกดีใจ อยากจะเข้าไปกอดด้วยซ้ำ เพราะในที่สุดก็เหมือนมีคนที่เขาจะคุยเรื่องนี้ด้วยได้สักที ไม่ต้องเผชิญมันไปคนเดียว # ~& n: T4 \' a
“ว่าแต่.. มึงชื่ออะไรอะ?” 7 `: p8 i) ^3 d( p. F
เขาคนนั้นถึงกับเอามือทาบอก เบิกตาโต “นี่สนิท.. ถึงกับเรียกมึงเลยหรอ?”
; V, u: w2 C7 G, v9 Y“เอาน่า อย่ามากวนตีน จะมาเรียกเรานายเรานายกันอยู่นี่ กระดากปากชิบหาย”
2 q1 S) |! m* u& J7 ^“แต่กูมึงกูมึงก็กระดากปากเราเหมือนกันนะเต้อร์” เขาทำหน้าเลิ่กลั่ก “เกิดมาเรายังไม่เคยพูดแบบนั้นกับใครเลย” $ {3 {5 k2 X, `9 U
“แล้วที่ด่ากูเป็นชุด ๆ เมื่อกี้คืออะไร?” 3 E. D3 I6 E, z- d; E: s8 g
เขาเม้มปากก่อนจะพูด “โอเค้” เป็นการโอเค้ที่ล้อเลียนฝั่งตรงข้าม “ก.. กูชื่อแทน” " G' t w, `5 ]0 N( i: |% }
เต้อร์พยักหน้าเบา ๆ “โอเค บักแทน” แทนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีไม่กี่ครั้งในชีวิตที่มีคนเรียกเขาบัก (ไอ้) “กูกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน”
: M+ U' A1 g( e7 e; L: u. M: X2 [' mพอได้ยินแบบนั้น นทีที่ปฏิเสธไม่ไปหาอะไรกินกับเพื่อนตามหลังเต้อร์และแอบตามเต้อร์กลับมา แล้วแอบฟังอยู่ที่บานเกล็ดมาสักพัก ก็รีบรนหาที่ซ่อน แต่เนื่องจากมันเป็นโถงทางเดิน ไม่มีที่ให้ซ่อน จึงทำทีเดินไปที่ห้องตัวเอง เหมือนเพิ่งกลับมา " B# L0 R& c8 B4 ]+ A
เต้อร์กำลูกบิดประตู คิดอะไรได้บางอย่าง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “กูก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะ แต่.. ขอบใจนะที่ไม่ฉวยโอกาสจากตัวกู” เต้อร์ยืนหันหลังพูดก่อนจะบิดลูกบิดประตูเปิดออก เป็นจังหวะที่ดูหล่อมาก แต่หารู้ไม่ว่า แทนได้ฉวยโอกาสจากกางเกงใน เสื้อผ้า และผ้าห่มของเต้อร์ไปแล้ว # b8 n0 w T- Y0 J
เมื่อเปิดประตูออก เต้อร์เห็นนทีที่ทำทีเป็นค้นหากุญแจห้องอยู่หน้าห้องตัวเองอยู่ก็ตกใจ งับประตูกลับเข้ามาเหมือนเดิม ทำหน้าตาตื่น 1 y3 h1 R% U9 g8 U0 B/ m
“อะไร” แทนถาม
: U i- ^' f8 m+ [“เปล่า ๆ ไม่มีอะไร” ; i- |6 y% u* E- G' b& ]% x6 R
“อ๋อหรอ.. โอเค้” แทนล้อเต้อร์อีกครั้ง เต้อร์หรี่ตาแล้วชี้หน้าแทน ประมาณว่า เดี๋ยวเถอะมึง
- x. G% i0 |9 r8 ]) r+ Nพอเปิดออกอีกครั้ง เห็นนทีเข้าไปในห้องแล้ว เต้อร์จึงย่องออกไป มองซ้ายทีขวาที แล้วปิดประตูเบา ๆ
8 {$ W5 X( \5 \) |* I: t………………………………………. ) a: d+ O' q: n$ B+ [
พอเต้อร์ออกไปแล้ว แทนก็ล้มตัวลงเตียง เอาหมอนมากอดบิดไปบิดมาด้วยความเขิน เขาพยามทำเป็นนิ่ง ทำเป็นไก๋ใส่เต้อร์ แต่จริง ๆ เขินตั้งแต่เห็นหน้าใกล้ ๆ แล้ว พอได้คุยกับเต้อร์ใกล้ ๆ แบบนี้ ก็ได้เห็นว่าเต้อร์ดูเท่มาก ๆ เลย แถมยังน่ารักสุด ๆ แทนดีใจที่เต้อร์ไม่รังเกียจเขา แถมดูจะเป็นเพื่อนด้วยอีก 6 Q m8 N [( L
แทนตกหลุมรักหนุ่มคนนี้เข้าอย่างจัง
5 ~* P6 g# t- }# r! [1 ?6 T( X$ s" U: w' R. I
" R# X) G# u0 a9 M* @
5 u% {* E) G, }% h$ h$ @# L7 c
' v, g& D9 D- A0 t* ]
7 {3 U, u s2 C* X* K
( b! \9 Y, a+ S# |
# k) _+ |# G! P% l3 s9 V$ q9 y% S( e
, ? K+ s* |0 P" u# U
& A# l9 m- J i- D6 T; L, c, ]1 R
|