แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-25 06:12 4 i L7 {0 k: p& Z& I R9 b) w3 _5 E
& x: q2 j& S: @* }8 J2 _: e1 E6.ใครสักคน...
1 t, _0 X% {- p8 C' F& l6 v* g
2 C! E8 e; W" C/ @- w+ `) b1 x7 k9 F( n$ b, K; z
+ q# b( }9 r, j% c
6 Y+ M# @( O8 O) K"พอก่อนน้ำกูหมดแล้วววแม่งงงเอ๊ย!!!" หนุ่มผิวน้ำผึ้งคล้ำคำรามทุ้มต่ำ ด้วยท่วงทำนองสั่นเทิ้มเมื่อเมือกสวรรค์คั้นสดล่มคาปากให้ชายไม่จริงหญิงแแท้คนเดิมลิ้มรสขณะที่น้องคนนี้ก็ยังสิงอยู่ ณ จุดเดิม จุดหลังผ้าม่านดำเข้มจุดที่ได้แค่ดอมดมกลิ่นเฉพาะตัวที่เพิ่งสูดกัก จุดที่ทำได้แค่ลอบสุขสมทางสายตาจุดที่กำลังซึมซับทุกอย่างไปพร้อมคู่เดิมในพื้นที่นั้นซ่านซาบห้วงอารมณ์ที่ได้รับเข้าหล่อเลี้ยงชีวิตอันแสนเหี่ยวเฉาไม่ต่างจากต้นไม้ขาดน้ำ 8 v7 m) v% m5 D
3 w3 x; q/ q6 \, S. k
"เสาร์อาทิตย์เอ็งไม่ออกไปตายห่าที่ไหนเหรอปกติไม่เคยเห็นอยู่บ้าน...หรือเพื่อนเลิกคบพวกวิปริตอย่างมึงแล้ววะ" ก็ยังปากดี แถมเหยียดเหมือนเดิมไม่มีผิด...พี่เรา "รอเพื่อนโทรมาอยู่นะ...แล้วพี่พันธุ์ศรละ" ข่มไว้ไอ้เจ้าไพน์ ข่มไว้... "วันนี้ผู้ปกครองอย่างกูกะจะนอนพักหน่อย...เอาไว้วันอาทิตย์ค่อยไปโรงปุ๋ยต้องรีบหาตังค์ซื้ออาหารให้หมาแถวนี้แดกวะ" ตัวจริงของจริงไอ้พี่หนวด...แต่ก็คุ้มกับที่โดนหลอกด่าเป็นชุดเพราะถามแค่นิดเดียวก็รู้ละ
! u" j* t( K& A4 `- a, A2 x
+ E& u& U' R3 N! @" E" O1 N+ N. X/ o
กี่ชั่วโมง กี่นาที กี่วินาทีถัดจากเย็นวันเสาร์ถึงวันอาทิตย์ ยังดีที่จันทร์ ถึงศุกร์ที่โรงเรียนจัดงานแล้วต้องอาศัยแรงเด็กกิจกรรมโดยเฉพาะกับแก๊งเราไปช่วยทุกเย็นกลับมาบ้านทีก็สลบเหมือดคาเตียง แทบไม่ได้เห็นหน้าคนที่ทำให้หัวใจใช้พลังงานเปลืองนักกว่าเดิมไม่รู้กี่เท่าตั้งแต่วันนั้น...เพราะเจ้าของสวนผลไม้หลายรอยไร่ก็ยุ่งกับเรื่องงานในสวน
p8 a1 n- g2 cมาเจอตอนที่ถามเมื่อเย็นวันเสาร์นั่นแหละ " r3 W# v4 k+ n( u
วันอาทิตย์ไอ้เจ้าไพน์เลยตั้งใจอยู่ติดบ้านทั้งที่ปกติต้องหาเรื่องหนีออกไปกับแก๊งเพื่อน เพื่อไม่ให้เจอคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียแต่ตอนนี้กลับซ่อนตัวอยู่ในห้องตัวเองแต่เช้านอนเล่นนั่งเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงบางจังหวะเผลอแอบขนลุกให้ภาพจำตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วที่ยังชัดเจนเหมือนกดเพลย์หนังและที่น่าจะกำลังได้ดูหนังเรื่องนั้นรอบใหม่กับคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียที่กลายมาเป็นคนคอยหาเรื่องชวนให้หัวใจสยิว จู่ๆเกิดจะมาปวดหัวเวียนหัวออกอาการเดิมทั้งปวดทั้งมึนสารพัดเหมือนมีมือใครมาบี้หัวกดหัวแล้วหมุนเล่นผิดที่ผิดเวลาจนต้องรีบหายาหอมมาชงกินกันตาย แต่แค่แว่วเสียง พร้อมบังเอิญทอดสายตาลงไปเห็นรถสกูตเตอร์คันเดิมที่ยังไงถ้าจะเข้าโรงปุ๋ยก็ต้องผ่านหน้าบ้าน
# h- c: J& x8 o( p2 o
3 f' y( J6 T9 t4 b" S3 a...หาย!!! หายทันทีเหมือนสารพัดมือหนีไปไหน 0 m) v1 v. Z' `1 }3 S2 b$ Q
8 E: y/ l+ V6 m3 R7 D+ o
4 S: {: k: j3 C$ a. V- G
: U7 d9 i3 i& W; \ "ชั้นก็ไม่เคยอยากอะไรขนาดนี้นะแต่กับของพี่พันธุ์ศรเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม เหมือนโดนพี่เล่นของใส่…." พูดเสร็จ กลับลงไปจัดการของที่น่าจะเป็นตัวมันเองเล่นใส่ปากตัวเองมากกว่าอย่างไม่ปล่อยให้ปากทาลิปสติกสีแดงเลือดนกทั้งฉ่ำทั้งเคลือบเมือกเนื้อดูข้นสารพัดได้พัก "ของกูดีไงอิตุ๊ด…." เหยียด ด้วยคำเดิมๆ จังหวะยกมุมปากข้างหนึ่งเดิมๆจากคนเดิมๆ แต่ไม่ว่าจะหลุดการกระทำออกจากใครก็ตาม กิริยาเหล่านั้นกลับสะท้อนให้เห็นถึงคนพูดว่าเขาคนนั้นคงถูกกดดันด้วยอะไรบางอย่างบางอย่างจากทุกอย่างรอบตัวที่พากันหล่อหลอมขึ้นมาเป็นตัวเป็นตนจนสามารถกดคนอื่นให้ต่ำด้วยคำพูดด้วยท่าทางแสดงตัวว่าเหนือกว่า . O3 |& X i }7 O0 b7 s( D2 V. O* T+ i
t3 O2 U# S$ q. x* E- X..."เมื่อก่อนถ้าได้ยินพี่พันธุ์ศรพูดแทบอยากกระโดดถีบหน้า...แต่ทำไมทำไม๊ทำไมไอ้เจ้าไพน์เอ๋ย ...ทำไมตอนนี้ได้ยินแล้วขนลุกแปลกๆ"... 0 N2 c! H: h( {- [* E3 }8 N+ O
5 d& ^/ V% j' P
# y/ U7 C! e" o"ไม่ใช่แค่ปากนะจ๊ะพี่จ๋า….รูก็ดีน๊า ไม่อยากลองเหรอ…." เด็กน้อยผู้ร่วมไปในทุกการเปลื้องตัวตนแท้กันและกันหลังผ้าใบฟังแล้วขนลุกซู่คูณสิบคูณร้อยทันที ..."สมควรที่พี่พันธุ์ศร จะแเพ้ทั้งปาก ทั้งลมปากมัน อย่างที่คิดไม่ผิดว่าที่เข้ามาโรงปุ๋ยวันอาทิตย์นี่...นัดอิเจ๊ซอลชัวร์"... ..." แต่ก็อย่างว่าขนาดลูกค้าต่างอำเภอต่างจังหวัดยังหลงคารมเจ๊ร้านทำผมต้องจองคิวกันเป็นอาทิตย์ล่วงหน้า...นับประสาอะไรกะพี่เรา"...
* W) R5 H6 P; _5 `. |( h$ Q: u @"สัสอีกแล้วนะมึง….กูบอกแล้วไงไม่เอา…" ..."โกรธแบบนี้แปลว่า...เคยขอแล้วแต่พี่เรา คงไม่ยอม...หึ!!!สมน้ำหน้า "... "ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอพี่…" มารยาหญิงที่ว่าแน่ยังแพ้ฝีปากเจ๊ซอลนี่ยังไม่นับเสียงอ้อนๆ ทำหน้าทำตาใสใส่เบอร์นั้นอีกส่วนไอ้เจ้าไพน์ที่ได้แต่แอบมองรูเล็กๆ ที่แอบมาเจาะไว้บนผ้าม่านประตูตั้งแต่วันเสาร์
% ~8 s K. B$ Y1 Y' q
1 F, Y7 S9 N3 N
+ o7 |/ H8 T* t- _. y# _) }ใจหนึ่ง...อย่านะ อย่าเด็ดขาด!!! อีกใจ...ไหนๆก็ไหนๆ อยากลองเห็นสักครั้ง...
0 L) L" i# ]4 y6 w7 X" g+ ?0 z8 Y2 ]- a
% o2 N& U8 I( u, Z$ {"มึงไม่กลัวเหรอของแฟนกูฉีกมาแล้วนะ" "ก็กลัวเเหละพี่...จริงๆก็ไม่ได้ใหญ่น่ากลัวอะไรนะเเต่มันเหมือนมีอะไรมาสะกดเหลือเกิน เห็นทีไรชั้นยอมตายคาเลย" เจ้าของประโยคชะงักคำพูดเหมือนคิดชั่งใจ ก่อนเอ่ยออกมา "งั้นวันนี้...ขอเลยนะพี่นะนะพี่พันธุ์ศร…ลงทุนปิดร้านวันอาทิตย์เสียรายได้ไปหลายพันเพื่อมาหาพี่โดยเฉพาะเลยน๊า"
4 h$ A8 w9 d- j1 j) m"เออๆ ...ลองก็ลองวะ" 8 P8 n2 Y. b ~$ W, {
สมคำร่ำลือว่าเขาหรือเธอคนนี้มีของดีมากกว่าแค่ลมปากหรือฝีมือจนทำลูกค้าแทบทุกรายที่แค่ลองเข้ามาใช้บริการร้านทำผมเปิดใหม่ต้องกลับมาเป็นขาประจำเกือบทั้งนั้นและวินาทีที่ประโยคคำตอบเข้าสู่โสตประสาทการรับฟังก้อนเนื้อเยื้องอกซ้ายซีกหนึ่งถูกความเย็นยะเยือกจับเกาะจนแข็งเป็นก้อนน้ำแข็งแต่อีกซีกกลับร้อนฉ่าราวเฉือนชิ้นเนื้อสดๆ โยนเข้ากองไฟ "จริงนะพี่พันธุ์ศร…"
2 }) c7 L! o3 w& l9 r* h
4 W) W5 h8 s ~: t! Iร่างอวบอิ่มของชายจริงหญิงไม่แท้ที่ดูแท้กว่าผู้หญิงบางคนทำตาลุกวาวรีบผลักร่างเปลือยเปล่าสีน้ำผึ้งเข้มที่ถ้าคิดจะต่อสู่ขัดขืนก็คงทำได้ง่ายๆแต่เจ้าของความสูงเลยขอบประตูห้องแยกไว้อาบน้ำด้านในสุดกลับถอยหลังค้อมศีรษะเข้าไปอย่างสายตาเต็มไปด้วยอารมณ์ส่ำสัตว์พร้อมสืบพันธุ์ "ให้ชั้นขึ้นให้ก่อนนะพี่….คือ...ชั้นกลัวนะ" "อิห่าเสือกมากลัวอะไรตอนนี้...แต่เอาเหอะเอาที่มึงคิดว่าท่าไหนของกูถึงจะเข้ามึงได้....อีตุ๊ด กูไม่เอาสดๆ นะเว้ยมึงมีถุงมั้ย" "เเหมพี่...ไซซ์ขนาดนี้ถุงยางที่ชั้นเอามาจะใส่ได้ไงละ" "ไม่มีถุง กูไม่เอา" เสียงเข้มขึงขังแบบนั้นทำ เรา โล่งใจไปได้หน่อยเพราะทุกวันนี้สารพัดจะโรคแถมอิเจ๊ผ่านอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ทั้งที่ความจริงไม่ได้มีสิทธิอะไรบนร่างกายพี่ชายเลยด้วยซ้ำ นอกจากความเป็นน้อง... 8 t; ~* `# B! i- Z3 {7 @
/ ^0 k( B- ?! l5 ^/ s
และน้องชาย ที่ตอนนี้มองไม่เห็นอะไรเลยได้แต่พยายามเงี่ยหูร่วมฟังบทสนทนาเพราะในห้องอาบน้ำถูกปิดประตูด้านในเลื่อนปิดไปแล้ว "เดี๋ยวสิพี่... มีจ๊ะมีใส่ได้หรือเปล่าไม่แน่ใจนะ" "เร็วๆ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจนะมึง"
3 |5 T! h+ c- `8 W& y0 H! q9 B$ K* @7 e( d9 ?3 K
a/ _1 H' K9 ~) i+ H7 H: Q; A8 V2 e
4 X' Q+ d, ]6 Q4 ~เรื่องจริงเหรอเนี่ย!!!...นี่พี่พันธุ์ศรกำลังจะ... # g: m9 R, g) R/ W# {
- _, _* X9 e' c; Q0 J8 C( M
; Z) E9 m' q1 Z* W" I7 ]. j, u
' B. t$ U9 L9 j" R' P% ^
เด็กน้อยในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มสีเทาทั้งตัวอันเป็นสีโปรดสี ที่อยู่กึ่งกลางระหว่าง ขาว ดำ ห้วงอารมณ์ที่อยู่กึ่งกลางระว่างเจ็บปวด ร้อนแรงการรับรู้เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ย้อนแยงทั้งกายใจเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง "ใส่ยากจัง พี่พันธุ์ศรแน่นมั้ยพี่…" " ได้แล้วๆ ... มึงรีบนั่งเลย " ประโยคที่ทำให้ลมหายใจติดขัด ประโยคที่แทบไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายเราเป็นไปได้ขนาดนี้??? N9 Z' A5 x: d$ l
/ C$ D# c; k/ O0 H* U; A
6 S. U* W, R. u- N
g+ b4 m8 x2 r( S/ h- |6 T$ ^+ ?..."ปากบอกเกลียด แต่ทำตรงข้ามสุดๆ...ตัวจริงพี่พันธุ์ศรเป็นแบบนี้เหรอ"... ..."แล้วไอ้ที่ทั้งพูดทั้งแสดงออกว่าโคตรจะเกลียดน้องคนนี้...หรือจริงๆ จะ..." 8 J( N0 ~& h ]8 G. P
! P4 b4 S% h3 i; [
" Q9 |5 c4 ?$ R- a3 s8 @+ F6 g& e; K- N) X
บาดแผลทางใจที่พี่ชายฝากไว้จากคำพูด จากการกระทำกดเหยียดให้ต่ำกับน้องตั้งแต่จำความได้รวมทั้งบาดแผลใหม่ที่เกิดขึ้นถัดจากสุ้มเสียงวันนั้น อีกแผลกับมันในห้องนี้รวมถึงอีกแผลใหม่ๆ สดๆ ที่จะถูกกรีดซ้ำในอีกไม่กี่วินาทีต่อจากนี้ " J+ {8 A2 f& p3 ~4 h" ?
ไอ้เจ้าไพน์...ชอบเป็นแผลตั้งแต่เมื่อไหร่??? ) O- o8 ]" z0 Z6 t0 U
เริ่มนับหนึ่งจากความรู้สึกผิวเผิน จนเริ่มถลำลึกและบทบาทกำลังจะประทับแน่นในความทรงจำไม่รู้ลืมจากที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งก่อนเด็กน้อยรีบอ้อมไปหาทางให้ใกล้บานเลื่อนกระจกตรงผนังส่วนห้องน้ำให้ได้มากที่สุดเท่าที่สมองแทบไม่เหลือเลือดขึ้นไปเลี้ยงเพราะลงไปกองรวมที่แกนกายเล็กๆกลางลำตัวจะหาทางเจอ "อย่าเสือกถอดหมดนะมึงแล้วหันหลังไปด้วย" "คอยดูเถอะวันนี้อิซอลจะทำให้พี่ติดใจ จนต้องร้องหา ต้องเอาชั้นเป็นเมียให้ได้เลย…." 7 V' \( P; _2 T7 Y2 s! T( K+ }
0 x& P1 m& @- X1 f- G2 w2 U% U4 E
7 n; P( ]! l5 q% ~3 @- K2 S
..."วุ๊ย!!!เข้าไปกระทืบเจ๊ซอลได้มั้ย"...
* W, _0 e( V& i1 L& n* v* W3 ^
0 [9 e' X% o4 m: @ i5 G7 S
3 P) u R- r, M- @6 i# V' l" t. p7 F) S) c
ก่อนที่โชค หรือนรกก็ไม่แน่ใจ???จะเข้าข้าง เพราะดันมีบันไดอะลูมิเนียมวางพาดผนังส่วนที่เป็นช่องบานเลื่อนกระจกฝ้าเปิดทิ้งไว้ข้างหนึ่งพอดีและไอ้เจ้าไพน์ที่ขนาดต้นไม้เต็มสวนยังไม่เคยจะขึ้น แต่กลับต้องมาแอบย่องปีนบันไดแม้จะทุลักทุเล จะกลัวตก กลัวเกิดเสียง กลัวมีใครมาเห็น หรือคนข้างในจะเห็นสารพัดจะกลัว J+ i6 J N6 ?1 z- m ]
) V6 x. q- x; V
1 H* a5 B' l* t0 X"โอ้ยยยพี่!!! ใส่เจลเพิ่มได้มั้ย อ๊ายยยอะอ๊า" เสียงแหลม ช่องเสียงกว้างร้องลั่นออกมาไม่เป็นคำสารพัดต่อทันทีทั้งๆที่ผู้ร่วมชะตากรรมอีกคนยังได้แค่เริ่มไต่ตามไปอย่างกล้าๆ กลัวทีละขั้น "อยากโดนเองไม่ใช่เหรอ ...เป็นไงสัสแค่หัวก็ร้องแล้วเหรอวะ" "พี่!!! แค่นั้นพอพี่ แสบเหลือเกินทำไมมันแข็ง มันคมเหมือนโดนบาดขนาดนี้พี่พันธุ์ศร...โอ โอ...โอยยย…." ไต่บันไดอะลูมิเนียมไปได้อีกขั้น พอๆกับฆาตกรที่เริ่มลงมีดแทงเหยื่อด้านในและอานุภาพเพียงแค่สัมผัสจากเสียงกลับรุนแรงร้ายกาจร้ายกาจมากจนอยากร่วมสัมผัสไปมากกว่านี้ "สัสสสสอ่าาส์...โคตรแน่นวะ ...นั่งมาลงมาเลย เอาให้สุด เร็วๆ!!!…" "เดี๋ยว ...ขอชั้นค้างไว้ก่อนของพี่ทำชั้นทรมานเหลือเกิน..." "อีตุ๊ด มึงจะรีบนั่งลงมาหรือให้กูกระเด้าขึ้นไป…" เพศสภาพที่ถูกออกแบบทุกองค์ประกอบในร่างกายมาเพื่อการปลดปล่อยโดยเฉพาะและยิ่งเมื่อได้จมดิ่งสู่ห้วงแห่งกามไปแล้วคงไม่ยากที่สันดานสัตว์ หรือ พลังงานชั่วร้ายบางอย่างจะเข้าสิงสู่ได้โดยง่าย "อ๊ายยยย!!!...เบาๆอย่าเพิ่งกระแทกสิ...อ่าาาา...พี่พันธุ์ศร...ชั้นเจ็บ ชั้นเจ็...บบบบ"
+ U+ }) k4 d2 K( I. N& Q* p% f! @( c( U/ ?) N! B
ในที่สุด พอๆ กับเสียงร้องราวถูกเชือดพันธุ์อภัยก็ไต่ขึ้นไปถึงขอบหน้าต่างเล็กๆ ตรงสุดผนัง สองตาเทียวผลุบขึ้นลงจนแน่ใจว่าร่างแกร่งสีน้ำผึ้งเข้มแนบลำตัวพิงผนังกระเบื้องกับร่างขาวนั่งโย่งตัวคร่อมความแตกต่างลิบลับทุกมิติ "สัส!!!แหกปากเบาๆ สิวะอยากให้ใครมาได้ยินรึไง...... อ่าาาาก์อีกนิดนะอีตุ๊ด... เชี่ยเอ๊ย!!!รูเเม่งตอดกว่าของผู้หญิงอย่างที่เพื่อนกูบอกจริงๆ ด้วย ...อ่าาาส์…" ฆาตกรถึงกับหลั่งน้ำตาให้สัมผัสแปลกใหม่ที่ตัวเองกำลังได้รับพร้อมหยัดส่งทั้งร่างอัดแอ่นขึ้นกะซวกแทงอาวุธจากพื้นกระเบื้องสีเดียวกับผิวเหยื่อด้านบนส่งเข้าประหัตประหารเนื้อตัวมีชีวิตด้วยจังหวะกระเจิงสุดขีดหาได้ใส่ใจเสียงร้องโอดครวญทรมานแม้แต่น้อย "พะ...พะพะพี่คือ...ชั้นเจ็บเหลือเกิน ฉีกไปหมดแล้วแน่ๆ ...เอาออกก่อน...เอาออกก่อนนะพี่….อ่าาาา..ชั้นขอนะพี่ ชั้นขอ" ใบหน้าแสดงออกถึงคำว่า เจ็บปวดชัดเจนด้วยผิวเนื้อที่เคยขาวผ่องกลับซีดหมอง พร้อมหยดน้ำตาเป็นสายแต่คงเป็นน้ำตาของความทรมาทรกรรมตามที่ตัวเอง เหมือนแมลงตัวน้อยๆอันน่าสังเวชเมื่อยอมถวายกายบูชาตนโบยบินสู่เปลวเพลิง
1 l1 y) s" `7 k% W# w9 L9 T0 N! S3 r, `! f6 i; |
ฟากฝั่งเด็กน้อยด้านบนที่ได้แต่แอบฟังได้แค่แอบมองทุกการกระทำด้านล่างรีบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอเฮือกใหญ่อย่างไม่สามารถระบุชัดในความรู้สึกตัวเองว่าภาพเคลื่อนไหวไม่บันยะบันยังตรงหน้าก่อให้เกิดอารมณ์แบบไหนกับทั้งเนื้อทั้งตัวลิงค่างบ่างชะนีปีนบันได สั่นเทิ้มผุดเหงื่อออกเป็นสายเหมือนน้ำตาคนข้างล่างไม่มีผิด "ฉีกก็ดีสิมึงจะได้รู้รสชาติกูไง...จะได้รู้เวลาไอ้พันธุ์ศร เอา มันเป็นยังไง...สะใจมั้ย...สะใจมึงไหมอีตุ๊ดดดอ่าาาส์…." คำพูดของพี่ชาย เป็นดั่งอาวุธค่อยๆ กรีดแทงและผ่าเข้าไปสู่แก่นความเป็นตัวตนแท้ได้อย่างน่าอัศจรรย์ท่ามกลางความสัมพันธ์เชิงอำนาจชัดเจนที่ตัวเขาแสดงออกมาให้อีกคนที่คงรู้ชัดว่าสถานะตนนั้นอยู่ต่ำกว่าเจ้าของประโยคและสีหน้าท่าทางวางอำนาจเหล่านั้นมากเพียงไหน & S/ [5 ~$ R: ]& e1 q T% v
3 w5 k# W# K' a; D& K& R
ตับๆๆๆ ปั๊บๆ!!! , o) S0 H( l g* F
T$ w N2 p) h' ^$ D
ชายหนุ่มดิบเถื่อนผิวสีน้ำผึ้งเข้มไม่ต่างจากจุดดำมืดกลางพื้นที่สีขาวล้วน ตอกเน้น ย้ำตามที่พูดทุกคำด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลตามใจต้องการจะไปด้วยจังหวะกระดอนร่างกายขึ้นจากพื้นเองอย่างหมกมุ่นจนพงดกกอดำสนิทฝังลงเนินอวบอัดของชายแท้ หญิงเทียมทุกครั้ง ราวกับห้วงอำนาจดำมืดจากจอมขมังเวทย์ได้เข้าฝังปกคลุมสาวกตนนั้นเสียแล้ว ร่าง สั่นสะท้านด้วยแรงอารมณ์แปรปรวนหลากหลายทั้งตื่นตะลึง ทั้งหวาดกลัว ทั้งร้อนรุ่มให้ทุกจังหวะที่ตัวเองยังคงจมไปกับการเคลื่อนไหวบางครารู้สึกเจ็บหน่วงด้านหลังราวเป็นฝ่ายถูกทำร้ายเอง เพราะจากประสบการณ์สั่งสมสอนมาให้รู้ว่าจังหวะที่กลีบหยักปลิ้นเข้าออก ตามลำเนื้อน่ากลัวมาติดๆ อย่างไม่มีพักเคล้าฟองฟอดสีขาวเคล้าเมือกแดงสดไปทั่ว
% u6 S! s' d, a0 C, G% s B/ `* M% y) s! t! Z' {
เจ็บ...เจ็บไปด้วย ปวด...ปวดไปด้วย " O0 C( t) ]1 {
' `- q' j6 H8 Q- }! y: Z; H
"พี่พันธุ์ศร…เอาออกเถอะนะ...นะพี่นะนะ…." เหยื่อ ที่นิ่งเงียบได้ครู่หนึ่งอย่างดูราวกับวิญญาณได้ถูกกระชากจนหลุดลอยลงสู่นรกจากทัณฑ์ทรมานขยับปากแว่วคำร้องขอชีวิตจากฆาตกร "อีกนิดเดียว...ทนหน่อย... รู้มั้ยมึงแม่งเป็นคนแรกที่กูเอาข้างหลังเลยนะ....อ่าาาห์ เหี้ยเอ๊ย แน่นชิบหายย" ฉับพลันทันใดความเห็นใจที่มีให้...แปรเป็นริษยา ..."เอาเลย เอาเลยพี่พันธุ์ศร เอาให้มันตายคาเลย...สมน้ำหน้า...ทำมาเป็นยิ้มตอนบอกเป็นคนแรก... แหวะ...สงสัยจะได้เสียตังจ้างคนมากระทืบเจ๊ซอลแน่ละ"...
, d5 `# b+ t2 C B- O
( z; h/ k8 S* ]. W8 e9 l _) y: i6 p. {" G) M9 i! i1 {
Sadist คือพฤติกรรมของคนที่รู้สึกพึงพอใจ เมื่อได้เห็นผู้อื่นเกิดความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายทางเพศ หรือทางจิตใจ หมายรวมทั้งความพึงพอใจของคนที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดคนสั่งการ หรือแม้เป็นผู้มองการกระทำ
0 g& D4 A) p6 {% N; ^
& C8 F- Q/ O- k/ @ พี่ชาย กับบาดแผลอาบเลือดสดๆและความรุนแรงอันแข็งแรงอย่างสามารถไต่ทะยานขึ้นไปได้ไม่หยุด พร้อมคำเหยียดกดต่ำน้องชาย ถูกเลี้ยงมาจนติดนิสัยอยากได้อะไรก็ต้องได้ ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าอยากลิ้มลองรสชาติตามอย่างจินตนาการ บนโลกแห่งความเป็นจริง ...ดี หรือ???
/ R3 C- ]" u5 p! v! u5 n. dหากแต่มนุษย์ผู้เปราะบางที่ได้แต่ลอบร่วมไปในทุกบทกามกี่ครั้งต่อกี่ครั้งจนเหมือนกำลังต้องคำสาป ทำเอากายทำเอาใจ ทุรนทุรายไปกับมนต์สะกดทั้งหลายจากบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่า...พี่ชายยิ่งเสียงบริกรรมจากเนื้อกระทุ้งเนื้อด้านบนไม่มีพักด้วยช่วงลำตัวเกร็งแน่นขึ้นเส้นเอ็นไม่ปล่อยให้เสียเวลาลงไปติดพื้นกระเบื้องยังไม่นับรวมเสียงคำรามกระสันของชายหนุ่มผู้ถูกห้วงอันดำมืดสิงสู่ครอบงำยามได้ลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่ครั้งแรกเช่นที่เอ่ย อีกฟากฝั่ง... ชายจริงหญิงไม่แท้ ผู้ก้มหน้าก้มตาน้อมรับชะตากรรมจากขุมนรกนรกอย่างเสียมิได้ในความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เจ้าตัวถูกพลังงานบางอย่างเข้าสะกดจนสมยอมน้อมพลีกายในฐานะเหยื่อเหยื่ออย่างส่ำสัตว์ตัวน้อยๆที่ได้ตกเป็นของบูชายัญแด่ซาตานปีศาจผีร้ายผู้โหดเหี้ยม 9 p' H; V) ]/ D
"อิซอล...ไม่ไหวแล้วเว๊ย!!!…."
" h5 R1 Z" v# p- }สุดคำตวาดเกรี้ยวกราดที่จู่ๆ ทะยานพรวดพราดออกมาพร้อมจังหวะผิวกายกลมกลืนไปกับกระเบื้องขาวมุกผุดเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีถอนช่องสวาทตนเองหนีจากการทำลายล้างจนเกิดเสียงดัง
& y7 ^- k6 v/ S( Q4 k* V) o5 x0 s6 I9 k. ~- ]+ I0 f6 ?0 D
... โผล๊ะะะ
; ~ ~; j% }) ~
% m$ {2 W0 Z, p& ]" h0 C/ L& ]7 R
; s% r/ \5 Y- a/ c2 ?ห้วงอารมณ์ที่เริ่มไต่ทะยานไปพร้อมอาชญากรรมทั้งหมดอย่างไม่น่าให้อภัยถูกกระชากลงมาทันที และไอ้เจ้าไพน์ก็ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้มาเห็นภาพน่าสยดสยองของปากบาดแผลกว้าง กลวงโบ๋อาบเมือกแดงสด หยดย้อยลงตามแข้งขาเป็นสายของเหยื่อ ส่วนอาวุธของอาชญากร ที่มีเยื่อบางๆห่อหุ้มกลับเลอะคราบของเหลวเฉดเดียวกันอันบ่งบอกชัดเจนเป็นหลักฐานของการเป็นต้นเหตุแห่งการฉีกขาด "เชี่ยอะไร!!!อิตุ๊ด...กูจะเเตกอยู่แล้ว!!!" ชายหนุ่มตวาดเสียงเข้ม ด้วยสีหน้าจริงจังใส่คู่ขาหรือจะคำเรียกอะไรก็แล้วแต่ที่ถึงกับทรุดงอตัวลงกองกับพื้นด้วยอาการทรมาน
. e t5 G; F: r+ I& b+ n4 k$ a5 Z& L" _, O; Q
! Q2 |; A# {9 Q"ไม่ไหวพี่ ขืนทนต่อไป...ชะตาขาด...แน่"
/ B' u8 |, Z0 Z$ W2 z1 u; m' Y# X! N* a* ^
เหยื่อผู้บาดเจ็บบอบช้ำ รีบคว้าเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาก่อนจัดการสวมใส่ทันทีก่อนจะตั้งท่ารีบหนีจาก ฆาตกรโฉดตรงหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้จะเอาตัวรอดออกมาได้ "มึงขอเองไม่ใช่เหรอกูก็สนองให้มึงแล้วนี่ไงวะอีห่า…" "ไม่เอาแล้วพี่พันธุ์ศร….ชั้นทนเจ็บไม่ไหวจริงๆ ที่แฟนพี่ขาดใจตายก็เพราะไอ้นี่เเหละ"
+ G2 @/ h' y5 e6 [! Z3 ~. j" Y" U0 g) _7 }) p3 g8 ~
บทสนทนาภายในห้องคลุ้งกลิ่นคาวเลือดชวนให้พยานรู้เห็นด้านนอกนึกตามขึ้นมาทันที ..."จริงเหรอ...จะจริงอย่างที่เจ๊ซอลว่าเหรอ...พี่ซายน์ชะตาขาด"... ..."พี่ซายน์ชะตาขาดเพราะของพี่พันธุ์ศรเหรอ???"... - y9 j+ S4 N7 b+ Z
7 j9 z! ~& I5 Q4 d7 o
# |( M* z! @( R! d
"สัสนี่!!! ปากพล่อยนะมึง อยากเเดกส้นตีนกูเหรอห่ะ!!!...ไป๊...รีบไสหัวไปไกลๆ อิตุ๊ดอิพวกวิปริตผิดเพศแล้วอย่าเสือกกลับมาให้เห็นหน้าอีก.... ไป๊!!!!!!!" ร่างอวบอิ่มจัดแจงร่างกายตัวเองเรียบร้อยได้ภายในเวลารวดเร็วร่างแกร่งตรงข้ามก็ยืนเต็มความสูงส่งเสียงตวาดลั่นด้วยคำเหยียดสารพัดพร้อมชี้หน้าด้วยความกราดเกรี้ยวอย่างที่ไม่เคยเห็น กลัว...กลัวมาก ไอ้เจ้าไพน์กลัวหัวโกร๋นแบบที่ชีวิตนี้ไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรมาก่อนเหมือนคนตรงหน้ากลายร่างเป็น ฆาตกรโรคจิต หรือจะเพชฌฆาต จะอาชญากรอะไรก็ตามจนต้องรีบหลบตัวลงต่ำจากขอบหน้าต่างเหลือแค่สองมือยังกำแน่นไม่ให้ตก
6 I, T& R1 \* j& G6 Q0 d
% J3 o5 [* u! d
" ?) V; n8 m0 K" {& Z. P9 e5 ?"เออ กูไปแน่ไอ้ห่า มึงดูของกูฉีกจนอาบเลือดไปหมด ...บอกได้เลยใครโดนของมึงแม่งเตรียมชะตาขาด!!!" อีกครั้งที่น้องชายหวนฉุกคิดไปพร้อมความเชื่อที่เมื่อถูกตอกย้ำ เล่าขาน หรือกล่าวถึงบ่อยครั้งขึ้นจึงไม่ยากนักที่ความเชื่อจะถูกบิดเบือนจนกลายเป็นความจริง
" [0 d# e; c3 L: g( g2 x
" L8 N/ F' ^1 Z$ e6 R5 @% ? T1 P A/ a. \
- N$ F3 ]+ S4 ?* M9 Z
..."แน่ๆ เลยที่พี่ซายน์หัวใจวายตายคาที่ ต้องเพราะ...ของขลังพี่เราชัวร์"...
$ b* n* |: W! E4 a) J7 B
- H. v' a* O5 g
: j# \1 m7 f7 Q1 D& z7 A) N
& Y8 r5 W' C) X! ~5 t# z*****ฝากติดตามกันต่อใน meb รวมไปถึง readandwrite ละก็ธัญวลัยด้วยเน้อ**** ******search: ลิขิตฟ้า บัญชาใจ... (มี ... ปิดท้าย) ****ถ้าสะดวกมาอุดหนุนเต็มเรื่องกัน*************
' A0 p1 O+ F+ H n) b; z
, d/ c" G5 ^+ v6 r | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-2-25 06:10:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-2-25 07:59:54
