แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย chokond เมื่อ 2023-2-12 08:10 3 a) q9 B& d5 H
: Q4 I) ]2 c) p2 ?4 z" ]! P4 [8 v หลังจากปุนออกจากร้านชาบู ก็มุ่งหน้าตรงไปยังบ้านของนทีทันที นทีได้สรุปให้ปุนฟังหลังจากที่รวบรวมข้อมูลมา ได้ความว่า ในช่วงก่อตั้งบริษัท ธร ปืน และเก้า สามสหายเพื่อนรักได้ร่วมทุนกันเปิดบริษัทและรวมกิจการกัน โดยธรนั้นเป็นคนทำธุรกิจโรงแรม ปืนทำธุรกิจคอนโด ส่วนเก้านั้นมีธุรกิจรีสอร์ท ทั้งสามคนช่วยกันจัดการและบริหารจนสามารถนำองค์กรเข้าสู่ตลาดหลักทรพย์และให้ธรเป็นผู้บริหาร ส่วนปืนเป็นมือขวาดูแลฝ่ายบริหาร เก้าเป็นคนดูแลฝ่ายบริการทั้งหมด แต่เมื่อ23ปีก่อน เก้าได้หายตัวไปอย่างปริศนา รายชื่อและข้อมูลของเก้าทั้งหมดถูกเก็บเป็นความลับ
. O# Z1 F) [& b/ @
+ r% k5 {7 T2 N+ u! ], I "23ปีก่อนหรอพี่?"
8 t7 v2 ~# k! Y8 @ e "ใช่ครับ คุณปุนมีอะไรหรือเปล่า?"! j/ ?) k3 v3 [8 Y
"เปล่าครับ ต่อเลยครับ"
( P: D0 O6 F6 H2 w8 [$ Y ปุนเอะใจนิดหน่อย เพราะเมื่อ23ปีก่อน ตอนที่เขาอายุ7ขวบ เป็นช่วงที่แม่ของเขาออกจากบ้านไปเหมือนกัน 'คงไม่เกี่ยวข้องกันหรอก' ปุนทำได้เพียงคิดในใจ4 b/ d5 m! B# o' }9 ]2 D
# w& X' V, v% v W" J% |% Z* D "นี่คือชื่อของคุณเก้าครับ พี่กันพึ่งส่งให้พี่ก่อนคุณปุนมาแปบเดียว"
4 r) {6 e2 u% S" r; W2 M+ V2 u8 l
6 I( r5 V3 |; P" Y% L8 D
นทียื่นมือถือให้ปุนดูช่องแชทระหว่างกันและนที ปุนจึงหยิบมือถือของตนขึ้นมาแล้วพิมพ์ชื่อนั้นเก็บเอาไว้- t* h$ b2 D$ W8 [& @& r
1 b+ N- L! r1 R3 I% p: s- o1 k: ?
"ขอบคุณมากครับพี่ที พี่พักผ่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง"
. }% G/ F2 g) v& M0 w, J3 `0 N( s
4 i8 A; Z' K. u2 Y
หลังออกจากบ้านนที ปุนขึ้นมานั่งอยู่บนรถเตรียมออกตัว แต่ชื่อที่เขาได้มานั้นรู้สึกคุ้นๆเหมือนเห็นที่ไหน 3 o3 v' X6 z9 @' r" j
"ดิฐาศักดิ์ ดิ ฐศักดิ์ ทำไมคุ้นจังวะ"
0 z" r/ s: [! L5 F( u! G2 ]: K" u8 f! v
/ c2 R3 w4 }% e+ Q+ g- f
ปุนขับรถเตรียมกลับไปยังร้านชาบูเพราะรู้สึกเป็นห่วงกัส เลยจะไปเช็คว่ากัสโอเคอยู่ไหม แต่ระหว่างติดไฟแดง ปุนอยู่ไม่นิ่งเพราะชื่อนั้น จึงได้ยกหูหาคนที่คิดว่าาจะรู้
! i) p- u* X+ C
+ p$ @1 A' n8 m9 Q9 H+ ^7 c$ i- W "ครับปุน ว่าไง"
& K2 F0 {6 a: v. f) h "เอ่อ พี่ฟานครับ พี่ยังอยู่บริษัทไหมครับ"
/ G. m& {+ q% }( R: |+ u "ไม่ครับ พี่พึ่งถึงบ้าน มีอะไรหรือเปล่าครับ"
1 d3 B- b* N/ ]5 ]1 l. D "ผมอยากจะรบกวนพี่ช่วยดูชื่อพนักงานให้หน่อยครับ สะดวกไหมครับ"
. z3 k7 l( l3 y: ^ "อ๋อ ได้ๆ พี่ค้นจากคอมที่บ้านได้ สักครู่นะ"
' t& Y) i* N4 b8 X8 G9 V6 A6 u9 G0 o1 |; g' j$ q
# y3 H$ z0 |0 E$ G พอไฟเขียว ปุนได้ขับรถไปจอดอยู่ที่ริมฟุตบาท เพื่อพูดคุยกับฟาน/ [- d7 ^9 ^: P9 Z- a8 e( M) i: B
( U4 r) N1 a( ^4 D! u' d "เสร็จแล้วครับ คนที่ปุนจะให้หาชื่ออะไรหรอครับ"
3 h% ?& g1 T$ m( s "ปองเดช ดิฐาศักดิ์ครับ หรือไม่ใช่ชื่อนี้แต่เป็นนามสกุลนี้อะครับ"3 E8 U0 [% o, N
"สักครู่ครับ"/ Q( i, B; b% {; }! w: E" K
8 e' x, }0 u5 E+ q2 Y* z! _
4 q) g' b8 `, ` ปุนนั่งลุ้นว่าจะเจอไหม ถ้าหากว่าเจอเท่ากับว่าเขามีโอกาสที่จะทำงานนี้สำเร็จ แต่ถ้าไม่ อนาคตของบริษัท อาจจะลำบาก* y! h3 X$ c) X* w- W) {
* J4 u6 A+ z' o( M
"เจอแล้วครับ คนที่นามสกุลดิฐาศักดิ์ เป็นหัวหน้าผู้ดูแลงานเอกสาร ชื่อว่า ปภาวี ดิฐาศักดิ์ครับ"
1 X2 n# D2 R# W( a$ {" K W "อะอะไรนะครับ! คนดูแลงานเอกสาร"/ j% g# o5 m2 d, r& {
"ใช่ครับ ปุนมีให้พี่ช่วยอะไรอีกไหมครับ"6 ?) ~/ I5 p& Q4 v- \/ }- R" c
"มะ ไม่ครับพี่ฟาน ขอบคุณมากครับพี่"; B; S) z$ \) A8 ?
6 m5 r% B$ F% K1 n* s6 A% A# ^ {. l2 F8 O7 \
หลังวางสาย ปุนนั่งอึ้งอยู่ในรถของตัวเองจนไม่รู้ว่าเวลานั้นล่วงเลยมานานขนาดไหน กว่าจะได้สติ ท้องฟ้าและบรรยากาศโดยรอบก็มืดไปหมดแล้ว ปุนนั่งจ้องมือถือของตนที่เปิดหน้ารายชื่อโทรออก แต่สุดท้ายก็กดปิดหน้าจอแล้วปุนตัดสินใจออกรถทันที
4 ?. p6 O- @! x3 w
0 h' [) }. P! s. o# i
! }. }, B$ m9 P' l2 Y( | "เชี่ย สายแล้ว"6 s$ w; p) q/ s# D6 ^# ]9 ]
- K3 C/ U# U- ]- K1 R กัสบ่นกับตัวเองที่มึนๆจากอาการแฮงค์เมื่อวาน แล้วรีบทำกิจวัตรก่อนออกจากบ้านโดยเร็ว
1 O$ H1 j0 v8 o/ [1 G0 N + G* d$ O6 T3 \# `* ]0 c
"แหม่ เมื่อวานนี้หนักล่ะสิเรา"
) L+ Y" x: n* b0 w& w' b) ^# @, v "นิดหน่อยอะ"
3 j4 k0 c' w4 i กัสคุยกับแดนที่เดินเข้ามาทักเขาระหว่างรอลิฟต์ขึ้นไปชั้นบน ทั้งสองคุยกันบ้างนิดหน่อยจนลิฟต์เปิด และเข้าลิฟต์ขึ้นไปทำงานพร้อมกัน& m$ R5 N% Y7 d+ d4 x( k4 m0 {& L
$ i h) ?) ?; l- I3 D J. x6 c# @
"เอ่อ พี่แดน คือ ปุนเขาเป็นยังไงบ้างพี่...."กัสอยากรู้ว่าปุนมีท่าทียังไง เขาจะได้เตรียมตัวรับมือถูก
7 A) v% W. G C2 |
" M/ }6 g5 P5 \ "อืม วันนี้พี่ยังไม่เห็นคุณปุนเลยนะ ทำไมหรอ หรือว่าเมื่อวาน....."
5 w4 y# Z s8 m! `) ~* K: W "หึย ไม่มีอะไรพี่ อ๊ะ ถึงชั้นผมแล้ว ขอตัวก่อนครับ"' d0 C7 E; \) W2 [
& Y$ S' q$ t9 l0 I2 E" n7 |2 t$ F0 R
; P5 R8 F) ?4 ?7 O ปุนขับรถตั้งแต่ดึกเพื่อเดินทางมายังบ้านของกัส มาถึงก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว ขณะที่ลงจากรถแล้วนั้น พ่อกับแม่ของกัสต่างพากันออกมาดูวว่าใครมาหาดึกๆดื่นๆ; r& o" l9 k0 ^% n, X( X
+ K1 a7 r( D# D, B, q0 [5 }
# c8 a" t4 l- ], d" n5 d
ปุนเดินตรงไปยังหน้าของผู้ใหญ่ทั้งสอง เขาจ้องไปยังใบหน้าของพ่อกัสอย่างพิจารณา ก่อนที่ทุกอย่างรอบๆตัวเขาจะหมุนวนรอบๆตัว แล้วสายตาของปุน ก็ค่อยๆมืดลง มืดลง...
% K+ q. J# z S4 d/ ]/ I8 L2 N* ?+ u+ J7 L7 g
, J2 k4 S `- u5 F6 Y6 b ปุน ปุน ปุน
$ q% W% m( J3 a9 i3 Y) ?& ?4 \9 x! n7 a) p' k
' s9 K! q+ G. y
เสียงเรียกชื่อของเขาดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ปุนลืมตาขึ้นนมาพบว่าตัวของเขานั้น ตอนนี้ได้นอนอยู่ที่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ 9 B& q3 I6 b5 r8 F
2 b: w! a0 ?( g
"ตื่นแล้วหรอ มาๆ ลุกไปล้างหน้าล้างตาแล้วมากินข้าว แม่พึ่งทำเสร็จร้อนๆเลย"( ~' G2 m. Z E7 _7 z
& Z+ [ A# [4 Q* X' C( a9 V+ d! C* {
) g2 W& `# S1 t1 { }
ปุนพยุงร่างของตนเดินไปเข้าห้องน้ำ เขาตักน้ำขึ้นมาล้างหน้าแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อวาน ระหว่างทางที่มาเขาแวะซื้อกาแฟเพื่อให้ตาสว่างในการเดินทาง แต่แอบหยิบเบียร์ติดมาด้วยเพราะเครียด นั่นอาจเป็นสาเหตุให้เขาสลบไปตอนที่ลงจากรถ+ Y. n6 i4 l* c
/ J% z% e0 {' q! a0 Q4 S" a1 w+ y- C8 \ c( f
"มาๆ นั่งๆๆ นี่ซุปกระดูกหมู แม่ทำไว้ให้"0 @2 N: U& v2 q' n% `9 {
"ขะ ขอบคุณครับ แล้วเอ่อ พ่อล่ะครับ"* v U0 B( ?" q) g5 l
ปุนเอ่ยขอบคุณแล้วถามหาพ่อของกัสก่อนจะซดซุปร้อน
* o5 o m; `4 p i "วันนี้พ่อเข้าสวนแต่เช้า มีลูกค้ามาขึ้นเอง เลยต้องไปคุม"
+ Q# S2 j1 i1 s9 H3 \
" `: D8 L: i1 `
/ d; @5 Y' R$ y# d. y ปุนพยักหน้ารับรู้แล้วทานกับข้าวของแม่กัสจนหมด แล้วขอตัวไปหาพ่อของกัสเพราะมีธุระจะคุยด้วย ปุนขับรถเข้าสวนจนเจอกับพ่อของกัสที่คุมคนงานขนของให้ลูกค้า หลังเสร็จกิจพ่อของกัสก็เดินมาหาปุนที่ยืนรอเขาอยู่
6 u/ t& h4 A* @
& j% A& J8 h" X+ q2 C- m "เป็นไงมาไงล่ะฮึ"1 Z% a9 _' X$ N
"ผมมีเรื่องจะปรึกษานิดหน่อยครับ คุณพ่อครับ"
0 |6 K6 E. P$ P1 s5 j5 V1 w6 J "อืม มีอะไรก็ว่ามาสิ"
" a; ^! j& ^* T# v8 D "คุณพ่อชื่อจริงชื่อ ปองเดช ดิฐาศักดิ์ใช่ไหมครับ") U+ W+ c- u# P* ]1 @, W
"ใช่ ถามทำไมล่ะเรา"
1 _5 {2 z! i( K' F! N* o, f พ่อของกัสยังคงคุยตามปกติ แต่ฝั่งปุนนั้นกลับปากหนัก หลังจากยืนยันตัวอีกฝ่ายแล้ว เขากลับไม่กล้าพูดสิ่งที่เขาคิดอยู่จนพ่อของกัสหันมาจ้องหน้าเขา
- E# D4 L" f% ^$ Y0 h8 B( A/ \- E "เอ้า มีอะไรจะคุยกับพ่อว่ามาสิ ไม่ต้องเกร็ง มีอะไรปรึกษาล่ะ"ปองเดชยื่นมือมาบีบที่ไหล่ของปุน0 I) O2 s* Z' y# c$ K7 w- Y
! M5 N) K: ?. j: u
"...ผมเป็นลูกชายของพ่อปืนครับ..." พอปุนว่าจบ ปองเดชชะงักตัวพร้อมปล่อยมือออกจากตัวของปุน แล้วยืนจ้องปุนห่างๆ สีหน้าของปองเดชนิ่งเรียบยากจะคาดเดา
V1 _( X ?! P2 S! Q$ \, B & a6 {/ n H5 S J
"..."
" o" |* u3 m) _1 w "..."
9 M/ S+ b" O) H2 i "ลูกของปืนหรอ..?"
+ M7 ]" n1 `! F. Z "ครับ"+ |; X# D% g/ n
"อืม แล้วมาที่นี่ มีธุระอะไรล่ะ"น้ำเสียงของปองเดชี่ก่อนหน้าอบอุ่น เป็นกันเอง บัดนี้กลับเย็นชา ไร้ความรู้สึก: q+ P' Q6 f |# Q4 h8 e) g
* ~- [% V8 q' f5 ~' B "ผมมีเรื่องจะขอร้องครับ ตอนนี้บริษัทกำลังแย่..."
6 e3 M0 L) `; k7 m- O0 e% ~ "หึ จนได้สินะ"ปองเดชพูดขัดปุน ปุนเลยเงียบไปชั่วขณะ ความสับสนได้ตีกันในหัวของปุน เพราะที่รู้ว่าทั้งสามคนสนิทกันจนเมื่อ23ปีก่อน ปองเดชหายตัวไป รู้อีกทีนักธุรกิจรีสอร์ทคนนั้นกลับทำสวนดอกไม้ในหมู่บ้านชนบท
6 o* R6 h# D( x* Q- |( e $ T) z4 l2 I$ E3 m
"เกิดอะไรขึ้นเมื่อ23ปีก่อนหรอครับ"1 v2 w y- E1 f7 U
ปุนยิงคำถามที่สงสัยออกมาตรงๆ เขาคิดว่าถ้ารู้เรื่องราวนั้น อาจจะสามารถตอบคำถามหลายๆอย่างได้2 }. R# }( H9 J0 q2 L9 n
, H7 Y! N, f% W! l
"23ปีก่อนหรอ ตอนนั้นยังเด็กอยู่สินะ 7ขวบได้ไหม"
4 x8 {' q5 P' c0 \" N) n "ใช่ครับ ตอนนั้นผม7ขวบ ตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ แล้วคุณลุงรู้จักแม่ของผมไหมครับ รู้ไหมครับว่าตอนนี้ท่านอยู่ที่ไหน" U2 d+ B! S/ X) A1 c% ?
"..."
* i' ]' |- f1 m "..."
4 v, l: |) Z$ K1 z( x$ ?% p1 w, Y "พ่อของเราไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังเลยหรอ"ปองเดชจ้องหน้าของปุน ปุนส่ายหัวเบาๆเป็นคำตอบว่าเขานั้นไม่รู้เรื่องอะไรเลย) G5 e2 o7 ] J' J) t! g* E6 P
"23ปีก่อนเกิดเรื่องอะไรขึ้น ลุงคิดว่า ปุนไปถามพ่อของปุนดูเองดีกว่านะ แต่ว่า....ลุงตอบอีกเรื่องนั้นได้"* V+ Y9 R2 ~$ H8 O) J4 v u4 U
0 v0 w2 X5 O0 {) u
% p+ v% F8 ^: u+ ? "ฮัลโหลครับพ่อ อืม มีอะไรหรือเปล่าครับ ห๊ะ ตอนนี้เลยหรอครับ รีบขนาดนี้มีอะไรหรือเปล่าครับ ได้ครับ ครับ แล้วเจอกันครับ ให้ซื้ออะไรไปฝากไหม"6 y) a0 o0 i3 \& U
ปุนวางสายจากพ่อที่จู่ๆก็โทรมาหาบอกว่าให้กลับบ้านด่วนตอนนี้เลย แม้จะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่น้ำเสียงที่พ่อของเขาพูดนั้นจริงจังมาก ซึ่งกัสไม่เคยได้ยินมาก่อน: }( Z; t" P. a4 c9 ?7 H' u
8 N3 j" c7 ~! _: E7 l' C7 r: ]8 Y
: l$ w, ?3 h9 l, d ปุนขับรถกลับบ้านของตัวเอง ขณะขับรถพลางนึกถึงเรื่องที่พ่อของกัสเล่าให้ฟัง เขาขับรถไปยังบ้านของกัสแล้วมองหน้าแม่ของกัสอย่างพิจารณาทุกส่วนบนใบหน้า ก่อนจะกล่าวลาแล้วออกเดินทางทันที แต่ไม่ทันที่จะออกจากตัวจังหวัด H8 D% E2 o9 ^" i2 N- V
/ H* O2 O" |, E- O z( I2 z; H# T+ J* D" W4 q: [2 e$ l
เอี๊ยดดดดดด ปั๊ง!!!
G+ ` w, j+ Z! J* `$ X- ]& q5 g* P! E" x- `
W" E2 L- k) P$ g! L) c ปุนลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปนาน แถมรู้สึกเจ็บหัวนิดๆ พอจะยกแขนขึ้นมาจับดูกลับขยับแขนไม่ได้ ภาพตรงหน้าค่อยๆชัดขึ้น เสียงผู้คนคุยกันแจรอบตัวเขาดังจนเขาแทบทนไม่ไหว จนกระทั่งร่างกายของเขาเริ่มปรับตัว ภาพที่อยู่ตรงหน้าชัดขึ้นเรื่อยๆ) s# B3 L A$ U& Y( T. X; G
4 g6 l# B1 {# {: I0 @: R9 e "พ่อ พี่ธัน กัส ทุกคน มาทำอะไรกันครับเนี่ย". f0 N( Y! ^ i/ _" t2 \
ปุนเอ่ยเรียกชื่อคนที่เห็นตรงหน้าแต่กลับไม่มีเสียงลอดออกมามีเพียงเขาคนเดียวที่ได้ยิน
' K) m: X7 T% m ^! ?% o
/ R- O2 L# W$ j/ J" b: ^
+ N( |5 T4 M( P& t2 j; v1 H/ q, x "น้ำ น้ำ น้ำ"! T3 j& s; R0 b, J* J9 j2 ^2 I
ปุนพยายามเค้นเสียงให้ดังที่สุดเท่าที่ทำได้ ก่อนที่กัสจะหันมาเห็นเลยรีบเดินเข้ามาหยิบแก้วน้ำแล้วเสียบหลอดยื่นให้กับปุน
+ L; B: b; s" K! i0 _; }6 Q. E$ T
6 B0 j+ V; z! i6 ]- c4 |3 y' r: G "ปุน ฟื้นแล้วหรอลูก เป็นยังไงบ้าง"- {& l; c5 Z3 G
พ่อของเขาและแม่ของกัสรีบเดินมาหาเขาที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียง เขาค่อนข้างสับสน แต่ไม่เกินความคาดหมาย4 o ?& D0 y" \! c! B7 P- i; L+ f) l
! w& _3 m7 z9 l" T/ b& e, o& [; U2 i6 b- b9 d& g
ไม่ทันได้ตอบอะไร หมอก็เข้ามาตรวจร่างกายของเขา แล้วบอกว่าเขานั้นแขนหัก ต้องใส่เฝือก และบริเวณศีรษะได้รับการกระแทก แต่ไม่เจออะไรผิดปกติ อาจจะนอนนอนดูอาการอีกหนึ่งถึงสองวัน' [; E) V; b+ S
/ T# u) |# p. h3 \- U
"แล้วนี่ มากันทำไมเยอะแยะครับ"# R, [4 L# S$ O
"พวกเราออกกันไปก่อนดีกว่า ปล่อยให้ปุนพักผ่อน"
9 L ^1 x# v$ [! g; k กันที่ยืนเงียบมานานเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะเดินออกจากห้องพร้อมกับแดน นที ธร ธัน รวมไปถึงกัสและเก้าด้วย ทิ้งให้ในห้องเหลือเพียงปุน ปืน และแม่ของกัส. e& O- f8 l. Z9 D: R- }
, M9 {0 Q! M4 q) p9 ?% e0 q$ |0 f: i9 v1 m
ทั้งสองคนยืนเกาะขอบเตียงมองดูปุนที่นอนตรงหน้า แล้วแม่ของกััสก็ยิ้มดีใจพร้อมน้ำตาไหลนอง ส่วนปืนนั้นมองไม่กล้าสบตากับปุนเพราะรู้สึกผิด
5 q% G/ e& f+ ^+ K0 I- V8 h
8 e7 z8 f& \5 |5 n( P0 ]7 e$ Z! Z "ผมจำได้ว่า ก่อนหน้านี้ผมกำลังขับรถอยู่ แล้วก็...."
5 O. W6 }5 K) @, v "ไม่เป็นไร ไม่ต้องคิดถึงมันหรอก มันผ่านมาแล้ว"; H) u$ Z) h* l& l7 r
"แล้ว ทำไมถึง... ผมนอนมากี่วันแล้วครับ"ปุนเปลี่ยนคำถาม
; T- H# X r+ B A+ l# {5 a 5 D: m4 u: I% P: h" J* V9 h0 M* S
"สองวัน แกหลับไปสองวัน"4 E9 ?* M# M! g7 _3 l) v
"แม่ใช่ไหมครับ นี่..แม่ใช่ไหมครับ"หลังฟังคำตอบของพ่อ ปุนก็พยักหน้าแล้วหันไปมองหน้าของผู้หญิงอีกคน พร้อมสะอื้นด้วยความคิดถึง
. i" C1 \4 u) b* Z0 p3 |
: n. H* G& R0 ] "ใช่ ใช่แล้วลูก แม่อยู่นี่แล้ว ฮึก แม่ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่ดูแลหนู "$ E- s4 y/ i" b# M O: z
"ฮึก ฮืออ ครับ แม่ไปไหนมา ผมคิดถึงแม่ ฮือ"& `/ U: r. w4 Q: {; A
ปุนปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ความรู้สึกต่างๆพรั่งพรูออกมา ภาพที่เขาเห็นแม่ครั้งสุดท้ายเมื่อตอน7ขวบ ที่แม่เขานั้นทะเลาะกับพ่อในตอนเช้าก่อนที่จะไปส่งเขาไปโรงเรียน พอกลับมาตอนเย็น แม่ก็ไม่อยู่บ้านแล้ว และพ่อของเขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงแม่อีกเลย : H- c- t% o" |$ @
& c! L) F$ S t9 z
8 y/ p/ O, a/ A } ]- t, @
ปุนพักรักษาตัวจนหายเป็นปกติดี มีเพียงแขนข้างขวาที่ต้องใส่เฝือก 1อาทิตย์ หลังจากออกจากโรงพยาบาล ปุนพยายามเค้นความจริงจากทุกคน แต่ไม่มีใครยอมเล่าให้กับเขาฟัง และพ่อกับแม่ของเขาได้ให้กัสมาอยู่คอยดูแลเขา
m2 z }! _+ j) y
3 y- E% V. T" a R$ c
6 p; Q% e E( i! _" a& b" |4 A "ไม่เป็นไรครับ ผมจัดการตัวเองได้ แค่เเขนหักข้างเดียวเอง"' L! u2 z% s* ]& g6 W" d
ปุนนั้นปฏิเสธความช่วยเหลืือจากทุกคน ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ ธัน ลุงธร จนกระทั่ง0 ~ Z Q6 d4 e1 R/ p$ R7 V+ Q+ K
8 m: ^& {8 L! R# F+ B- l/ ]& p+ [ "ไม่ต้องดื้อ ไม่ใช่เวลา"กัสที่ทนฟังปุนปฏิเสธทุกคนจนทนไม่ไหวเดินเข้ามาเข็นรถเข็นของปุนไปยังรถของตน แล้วจับปุนยัดเข้าเบาะข้างคนขับ
8 ^+ g" y% u; k. o. q p+ t: s
/ D* K* D1 i: u$ c2 {0 t" h "กัส จะพาเราไปไหน"
" z, Z1 x7 }9 q "ไปบ้านไง"
3 N2 Y( p! m' s( _) q- i "ไม่เป็นระ..."5 y4 d+ K! y& ~ {9 j1 w I
"หยุด พอเลย ไม่ใช่เด็กแล้ว หยุดดื้อ"0 W6 E0 U8 Z: M% n
"ไม่คือ.."/ I' n7 Z, j% d$ e8 s( ~
"หยุด!": C/ b/ v" w, }9 {6 i7 i
"แต่"3 o3 g; h) D3 F! Y5 T) x/ y
"เงียบ!"9 |0 I f. F5 Y1 X5 x2 k
ปุนที่เถียงไม่ไหวก็เก็บปากรูดซิบนั่งเงียบๆจนถึงที่หมาย พอถึงบ้านของปุน กัสจัดแจงทุกอย่างให้ปุนเพียงนั่งนิ่งๆมองดูกัส
( D2 `- w9 o+ U7 I @ \) O% i0 y
2 ?7 ~$ U3 Q# @, O$ ]( i
ปุนรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาขณะที่กัสกำลังจัดของจากกระเป๋าเพราะกัสจะมาค้างด้วยจนกว่าปุนจะถอดเฝือก ปุนเลยแวบไปเข้าห้องน้ำ แต่พอเขานั้นจะปลดซิบกางเกง กลับทำไม่ได้เพราะมีมือแค่ข้างเดียว
! o+ h* ~9 Q, O" c: Y: l
V8 i' F+ E" D; K6 D7 B0 N "ปุน ปุน ปุน อยู่ไหน"
+ |( b7 m+ V+ j/ W- }" O! \% d: C5 ] กัสเอ่ยตะโกนเรียกหาปุน แต่ไม่มีเสียงตอบกลับเลยรีบเดินหา จนมาเจอกับปุนที่ยืนบิดตัวอยู่ในห้องน้ำ' D K# b/ `# O0 y( O
) ?: j$ ]# N& o/ p
"ทำไมเรียกแล้วไม่ตอบ แล้วนี่มาทำอะไร"
) i8 A7 p, c1 E# N$ J( e "เอ่อ คือ เรา"
% d& \% Q/ e! _, P0 X กัสมองดูปุนที่ยืนหมุนไปหมุนมาเลยเดินเข้ามาหา พอมาใกล้ปุนกลับเห็นกางเกงของปุนที่เปียกไปด้วยของเหลว; l9 x! A9 h+ n8 N3 |$ O
+ b3 q, x6 N% \" T6 C "โห นี่พึ่ง30เอง กลั้นไม่อยู่แล้วหรอ"กัสเอ่ยแซวที่เห็นปุนฉี่รดกางเกง
" ~8 }) q ]6 t2 i "จะบ้าหรือไง กะ ก็แค่ ก็แค่ปวดฉี่ แต่เนี่ยแขนเนี่ยมันไม่ถนัดเห็นไหม เลยไม่ทัน"ปุนโวยวายแล้วยกแขนที่ใส่เฝือกให้ดู กัสก็ขำตามมาก่อนจะเดินมาหาแล้วถอดกางเกงของปุนลงจนเหลือเพียงบอกเซอร์และชั้นใน% L0 T6 d9 z$ r3 m( S" j& ~: m- h
7 ?; J: C. R" v7 B0 `3 r O "เห้ยกัส จะทำอะไร"
3 o1 l9 f2 R; s "กางเกงเลอะก็เปลี่ยนสิ"' k) Q4 k! O( {( L/ T
"เห้ยไม่ต้องเดี๋ยวเราทำเอง"
9 O. H& b0 x# {+ }) D( t3 n' r ปุนตกใจดิ้นหนีมือกัส แต่ก็ไม่พ้น กัสทำการถอดกางเกงของปุนออกมา หน้าของกัสที่อยู่ระดับกลางลำตัวของปุนกำลังมองภาพตรงหน้า ปุนเองก็ตกใจเลยหันตัวหนี กัสเองก็ยืนขึ้นแล้วเบือนหน้าไปอีกทาง
5 S# J2 b: e9 g8 N( g
2 h$ m. y6 `8 T8 v "ทำเองได้หรอ งั้นเรารอข้างนอกนะ แต่ถ้าทำไม่ได้เรียกนะ ไม่ต้องอาย มีอะไรก็บอก โอเค๊"
8 e: ]' j3 d8 u( r) P ( S' |: J) c) p# P
"ระ ระ รู้แล้ว -///-"2 ~2 p$ W: B: c$ ^& M) `2 I' `8 ?
หลังกัสออกจากห้องน้ำ ปุนก็ถอดผ้าที่เหลลือออกจนหมดแล้วใช้ผ้าขนหนูที่กัสเอามาให้พันรอบเอวตัวเอง แล้วเดินไปหยิบชุดในห้อง กะว่าจะอาบน้ำแล้วแต่งตัวในห้องเลย E' ?4 s- g8 W w0 A1 }
/ u& s/ `1 \, H4 C9 V% y: x
7 V r: G( M' }5 L6 l. v! m แต่หลังจากที่ปุนจะอาบน้ำด้วยตัวเองนั้น เขาก็ทำอย่างทุลักทุเล เพราะแขนใส่เฝือกที่ตึงจนขยับไม่ได้ แถมยังโโนน้ำไม่ได้อีก ทำให้ลำบากในการอาบน้ำสุดๆ แต่ก็ผ่านพ้นมาจนได้* S7 \+ `, w7 F7 I" {" T0 `% L& \. C' _
# x5 y3 u9 c' S" A' C+ U
9 C' s2 R2 v% w/ f" X U วันต่อมา ปุนก็ทำเก๋าว่าอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้ แต่สุดท้ายก็ต้องพึ่งกัส6 T, a: r ~( G& g- }( d
- f. A8 }$ k' S "กัส คันหัวอะ สระผมให้หน่อยสิ"
' j" g& r) p$ o d8 x3 X; Z "หึ นึกว่าจะแน่"
! O8 }4 q' ?0 R* n "กะ ก็สระผมมันต้องใช้สองมือนี่"8 L0 ^# K, g3 Q$ n# z) f. {$ D# b- V
3 l* d: f. w$ l4 n3 Q& B/ X6 a6 z H+ G- d8 s
กัสขี้เกียจเถียง เลยจับปุนสระผมเหมือนกับสระให้เด็กน้อย ตัวปุนที่สวมเพียงกางเกงในตัวเดียวนั่งยองๆให้กัสสระผมให้ พอสระเสร็จ กัสก็จะเช็ดให้แต่ปุนห้ามไว้ + \" ~& n2 B7 s4 I6 {
* s8 d0 c7 B) O* g6 E; y6 ?; q* ~) Z, Z) ` }6 I: V5 L
ปุนอยู่กับกัสได้ตามปกติจนกระทั่งคืนที่สาม ที่เขารู้สึกมีอรมณ์ขึ้นมาเพราะไม่ได้ช่วยตัวเองมาหลายวัน ปุนรู้สึกอึดอัดจนนอนไม่หลับ เขาเลยตัดสินใจช่วยตัวเองแต่ชักด้วยแขนข้างที่ไม่ถนัดจนเสร็จ
8 c3 P' r0 l- V& F! n' c- R3 ?& ~8 L3 C0 K; {' ~' a! q
; V) z8 B. T8 K% ]' R
พอได้อยู่ด้วยกันแบบตัวติดกัน ปุนเริ่มรู้สึกดีกับกัสมากขึ้น แต่จะมีฟีลเขินบ้างบางเวลาอย่างตอนที่เขาต้องทำเรื่องส่วนตัวแล้วกัสมาคอยดู% b# M+ V$ m4 O6 |
* d8 l* I: X- e
* ]( p: r# w) y9 {2 b1 E% _ ระหว่างที่อยู่ด้วยกัน ปุนรู้สึกดีเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน อยู่กับกัสเขาไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องฝืนใจเพื่อทำให้อีกฝ่ายสะบายใจ และกัสเป็นคคนง่ายๆ มีอะไรรู้สึกอะไรก็พูดออกมา ปุนพยายามเลิกหมกมุ่นกับกัสแล้วหันมาโฟกัสที่เรื่องการประชุมบริษัทแทน เมื่อเห็นว่าปุนจริงจังกัสเลยเอ่ยปากเล่าให้กับปุนฟัง9 @2 h, \4 Y3 X u9 a, J
; S+ F4 b B8 A- z+ g% U
- F* c8 h, J& f0 b6 ~ ในตอนที่ปุนประสบอุบัติเหตุณ์ วันเดียวกันนั้น กัสกลับบ้านไปเจอกับพ่อ พ่อของเขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อ23ปีก่อน ธรและปืนต้องการนำบริษัทเข้าตลาดหลักทรัพย์ แต่ตอนนั้นสถานะการเงิน การบริหารต่างๆยังไม่ยังไม่เสถียรดี เก้าจึงไม่เห็นด้วย แต่ธรกับปืนไม่ยอมฟัง และไม่สนใจคำพูดของเก้า3 h7 X+ m. m1 T" V9 R9 c9 Q
( f; a* z8 L, @$ g- X
1 m9 e3 Y/ _. @4 M: u) t- ^! I" b ธรกับปืนได้ไปหาผู้มีอำนาจ ณ ขณะนั้น แล้วดำเนินการต่อจนสำเร็จ พอบริษัทเข้าตลาดแล้ว ก็ได้แบ่งหุ้นให้กันเพื่อรับเงินปันผล แต่เนื่องจจากที่มานั้นไม่ถูกต้อง ทำให้ ดีซีวายมีชนักติดหลังต้องคอยทำตามคำสั่งของผู้มีอำนาจขณะนั้น เก้าที่ทนอยู่เฉยไม่ได้จึงได้ตัดสินใจต่อต้าน และส่งข้อมูลให้นักข่าวอย่างลับๆ จนในที่สุด ผู้มีอำนาจถูกจัดการ แต่นั่น ก็มาพร้อมกับความสูญเสีย เพราะผู้มีอำนาจได้ล้างแค้นทิ้งท้ายด้วยการพรากภรรยาสุดที่รักของเก้า9 I, b- @! q V3 [. E: T6 c
* I4 W% E d; B! L5 L
7 K" h! X0 r7 c1 ^/ V9 t) t2 \: j& q3 q3 @ เก้าเสียใจเป็นอย่างมากกับการตัดสินใจครั้งนั้นที่ทำให้คนที่เขารักต้องถูกจบชีวิตลง ลูกทั้งสองต้องกำพร้าแม่เพราะการตัดสินใจของเขา เขาออกจากบริษัทแล้วย้ายบ้าน ส่วนแม่ของปุนพอรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ก็มองหน้าปืนไม่ติด และรู้สึกผิดที่สามีของตนเป็นต้นเหตุให้ภรรยาของเก้าเสียชีวิต พิม หรือแม่ของปุนจึงได้ตัดสินใจออกจากบ้านแล้วไปอยู่กับเก้า และคอยดูแลเก๋และกัสด้วยความรู้สึกผิด+ r3 R6 I( M0 T5 \) g
" n) `! ?0 N5 |! i8 Z1 `# g1 Q- k3 H "ทะ ที่พูดมา จริงหรอ"
/ u5 s- e+ c" }4 ]7 |9 A "เท่าที่เรารู้ว่าก็เป็นแบบนี้แหละ"
& C& j- T+ c7 _" z3 E7 U5 ^( }7 _" V "แล้ว...กัสโกรธพ่อเราไหม ที่ทำให้ เอ่อ แม่ของกัสต้อง...."! t# i5 k7 z% W2 B
"ไม่รู้สิ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว เราเสียแม่ไป พ่อของปุนก็สูญเสีย ปุนเองก็สูญเสีย ถ้าเราเอาเรื่องนั้นมาเป็นเรื่องในตอนนี้ ก็จะมีแต่เสียกันมากขึ้นไปอีก"
* [7 _+ }2 A# c+ D- n ปุนพอฟังความคิดของกัส ก็รู้สึกนับถือใจของกัสที่ปล่อยวางได้ขนาดนี้ แต่ก็ไม่แน่ว่ากัสจะรู้สึกแบบที่พูดจริงๆ หรือเพียงแค่โกหกเพื่อให้เขาสะบายใจ' S3 f; k& T$ Q7 y, z' i( W9 a
* G2 a5 U, ]8 w- [
; V1 J0 |) |' b. C: j v$ N- ?+ C* i7 ] นอกจากนี้ กัสยังเล่าให้ฟังอีกว่า หลังเกิดเรื่อง ลุงธรและปืนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก และอยากจะช่วยเหลือเก้า แต่ธรสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดคือการปล่อยให้เก้าและพิมได้ใช้ชีวิตกับครอบครัวให้มีความสุข และเลิกยุ่งกับเรื่องวุ่นวายของบริษัท แต่ใครจะไปรู้ว่ากัสนั้นได้เข้ามาทำงานที่ ดีซีวาย เก้าเองก็ช็อคเพราะไม่รู้ว่าบริษัทที่กัสทำงานคือที่เดียวกับที่เขาร่วมก่อตั้งมา
) M7 A8 q) E4 l6 V$ d! f
) a) d( L+ e' g "พ่อของเราโอนหุ้นให้กับเรา แล้วให้เราตัดสินใจเองว่าจะเลือกอะไร"
0 q; r8 b% c; C0 ? "แล้ว...กัสเลือกหรือยัง ว่าจะอยู่ฝั่งไหน"8 f j- Q8 u% U$ B* g" n* c6 f
ปุนจ้องตาของกัสรอคำตอบ แต่กัสกลับหลบตาปุนแล้วเดินจากไป ทำให้ปุนรู้สึกไม่สะบายใจ ทั้งที่ปากกัสบอกว่าให้อภัย แต่สายตาของกัสนั้นไม่ชัดเจนว่าอยู่ข้างเขา ถ้ากัสเลือกที่จะช่วยฝ่ายอเนก เท่ากับว่าฝั่งของเขาจะแพ้ทันที..* g9 M2 L5 }$ B, R
/ z3 P" S( G" K0 ]8 V
; W' v3 D, g" c8 M0 x9 U8 S
, \4 E G; C4 e2 K# g. O
' b& j& f, _& k6 M0 c! y
/ r' L# q J! Z$ e
5 @. }8 i0 g# B4 L& j# M( @5 j0 _5 g3 C1 e. t$ p
__________
8 ~- a4 Z' G" @$ |( tอาทิตย์หน้าก็จะจบแล้วนะครับ ตอนจบมีฉากเสียวนิดหน่อย ส่วนที่เหลือจะมีแต่ในตอนพิเศษ ซึ่งผมไม่ขอลงนะครับ สงวนไว้สำหรับอีบุ๊ค
9 b3 W7 Q5 ?7 q! W* z0 Vสัปดาห์ต่อ ๆไป จะลงเรื่องอะไรก็ฝากติดตามด้วยครับ ) D' j5 h( r) D7 m8 X3 i3 b" v% y8 C+ e
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-2-12 08:07:13
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-7 00:18:18
โพสต์ 2024-3-6 00:09:13
โพสต์ 2023-2-19 19:12:00
โพสต์ 2023-2-12 10:48:04