ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่อหละครับ ตอนที่ 62 วิกฤตมาเยือน (No NC)

chokond

     "อะไรนะครับพี่ ลากออกยกทีมเลยหรอครับ"
3 R- e+ B* d& J8 D$ y6 L     ปุนเจอกับปัญหารับสัปดาห์ใหม่ หลังจากที่ไปพักผ่อนหย่อนใจเมื่อสุดสัปดาห์ แต่พอกลับมาทำงานได้ครึ่งวันก็ต้องปวดหัวกับทีมออกแบบภายในทีี่มาขอยื่นลาออกกันยกทีม
  ]( T7 _+ x, I% ~& Q+ I     
' i3 V, y8 k8 |/ g0 L* g     "ได้ครับพี่ฟาน เดี๋ยวผมไปตอนนี้เลยครับ"


2 s/ P: S! L$ c/ X/ e     ปุนวางสายจากฟาน หัวหน้าฝ่ายบุคคลที่โทรมารายงานว่าทีมอินทีเรียนั้นมายื่นใบลาออก แต่พอปุนไปพบกับฟานเพื่อฟังรายละเอียดกลับพบว่ามันเลวร้ายกว่านั้นมาก เพราะนอกจากอินทีเรียที่ขอออกแล้ว ทีมสถาปนิกก็พึ่งส่งจดหมายลาออกทางอีเมล์มาถึงฟาน
     
  X  ~+ _6 y6 P7 D     "พี่ลองให้ทางทีมงานยื่นข้อเสนอและข้อต่อรองมาแล้ว แต่ทุกทีมปฏิเสธและยืนยันว่าจะลาออกพร้อมกันหมดเลย"
     "แล้วงานที่ค้างอยู่ล่ะพี่"
     "พี่คุยกับทางนั้นแล้ว ทีมออกแบบจะทำตามงานค้างจนเสร็จ"
     "อืมก็ยังดีครับ งั้นพี่ก็ประกาศรับทีมใหม่เลยครับ ผมจะช่วยดูอีกแรง"
% ]! i) l8 R3 |. w* R
, G0 ]* a; ~3 x+ a0 `, s; W
! p0 q7 y+ M4 a8 _2 H: |) s     ปุนเปิดหารายชื่อนักออกแบบที่เคยดูๆไว้ รวมไปถึงคนที่ปุนสนใจก็มีอยู่ไม่น้อยและได้ส่งรายชื่อเหล่านั้นให้กับฟานเพื่อติดต่อเข้ามาคุยงานดู และเขาก็คิดว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องปกติ แต่จะทำยังไงได้ ถ้าเกิดว่าอยากไปขนาดนั้นรั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์


     "ฮัลโหล หน้าเครียดเชียว มีอะไรหรอ"
7 i9 Y- u% {  _. T5 H     "อ้าวกัส มานี่ มีอะไรหรอ"
" ^* _% `5 ]: j. K0 c( l5 z     ปุนสะดุ้งตัวหลังจากถูกกัสทักพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้า เพราะเขามัวแต่ใจลอยจนไม่รู้ว่ากัสเดินเข้าห้องมา
     "เราเจอพี่ทีอยู่ศุนย์อาหาร พี่ทีบอกว่าปุนยังไม่ได้กินข้าว เราเลยซื้อนี่มาให้"

7 V& S& u. c- T4 Z
% W2 Q1 \6 M; v4 T$ O4 k. G, Y% i# d     กัสยกถุงที่ใส่แซนวิช และน้ำดื่มมาให้ปุน
: K; P  B9 L7 c4 r( d" |     "อืม ขอบใจนะ ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อยอะ ทีมงานอินทีเรียกับสถาปนิกพากันลาออกหมดเลย"
' h6 n/ v7 B; x7 L     "หืม จริงหรอ ทำไมอะ"
     ปุนส่ายหัวเบาๆ กัสมองดูก็เข้าใจ ทั้งสองคนถอนหายใจแล้วนั่งนึก
5 F" l$ c- L3 S$ `2 U" P/ j& e     
     "เรามีคนนึง งานน่าสนใจมากเลยนะ จบจากนอกพึ่งกลับไทยได้ไม่นาน เคยชนะการแข่งขันออกแบบ Modern Standard Sesign Awardด้วย"
, S; m, Z3 }  I9 C) n3 ?     "หรอ ขอคอนแทคหน่อยสิ"
9 ~+ a7 Y' P8 r: Q* `     "ได้ๆ เดี๋ยวเราส่งให้"
     หลังจากกัสหยิบมือถือขึ้นมาส่งข้อมูลติดต่อให้กับปุน ปุนได้ดูผลงานคร่าวๆถือว่าน่าสนใจเป็นอย่างมาก
" B# j/ V0 Q- O0 F     
     "กัส......"
9 a# ?- u# [- Z2 ?5 s     ปุนวางมือถือลงแล้วเอ่ยชื่อคนตรงหน้า ทำให้กัสเองเงยหน้าละจากจอมือถือเช่นกัน
     "ห๊ะ"
9 Q5 {3 W' Y0 q% a2 J     "ขอบคุณนะ"
; _# ~. G' j' p' |! Z     "ขอบคุณอะไร"
     "ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือเราตลอดเลย"
     กัสไม่ได้ตอบแต่พยักหน้ารับคำขอบคุณ
     "อย่าลืมกินนะ เราไปละ"
     กัสพยักหน้าไปยังแซนวิชที่วางบนโต๊ะและเดินออกจากห้องไป

6 _" ]  B0 u% `. U4 `! J" e  q
     ปุนก้มหน้ามองดูของกินบนโต๊ะ แล้วนั่งลงก่อนจะแกะแซนวิชกินจนหมด จากนั้นส่งข้อความไปหานที เลขาของเขาเพื่อบอกว่าตอนบ่ายจะไม่เข้าออฟฟิศ

, B# [* {: d- U3 B1 s& B  v( m
: i, w: A' ^6 N. s& r     ปุนส่งข้อความไปหาคนที่กัสให้ข้อมูลมา อีกฝ่ายพอรู้ว่าคนที่ติดต่อเป็นบริษัทใหญ่เลยนัดคุยกัน
8 F, y* u! {4 j% z& [1 i* ?
% ]" `7 @3 {- c" O$ ]
4 t3 ~+ m3 J; S  Q' \' i4 \9 h     ปุนขับรถไปยังบริษัทที่เขาติดต่อ ซึ่งเป็นเพียงตึก3ชั้น ปุนเดินเข้าไปด้านในและบอกพนักงานต้อนรับว่าได้นัดไว้ พนักงานจึงนำทางปุนไปยังห้องรับรอง ระหว่างทางปุนก็สำรวจไปรอบๆอาคาร ภายในอาคารถูกออกแบบเป็นสัดส่วน ดูอิสระแต่มีกรอบ สามารถมองขึ้นไปยังชั้นสองและชั้นสามได้จากกลางอาคาร ห้องรับรองที่ปุนเข้าไปรอเป็นห้องกระจกมองเห็นรอบทิศแสดงถึงวิสัยทัศน์ของผู้นำ
( c# }) r; l$ \( C! N
" w1 ~( i3 _4 Z" J# }& |- L
: E0 ]) g! Y& ]# {" V! G' K     ก่อนที่หัวหน้างานจะมาพนักงานได้ยกขนมและเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆมาเสิร์ฟ หลังจากพนักงานเดินออกไปไม่นาน ชายวัยกลางคนที่สวมเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงสแลคและรองเท้าหนัง ใบหน้าดูทะเล้น วางตัวมีเอกลักษณ์ เดินมาหยุดตรงหน้าของปุน
. w6 E' T3 W* Y# P% @
0 z7 Z; v$ ]& Z% T
     "สวัสดีครับคุณปุณยวีย์"
3 y0 T# h( B5 `0 c5 W     "สวัสดีครับคุณ นภัทร"
! w* J; p  ]4 c! ?1 H1 v9 y2 W, b) M     นภัทรเดินเข้ามาทักทายพร้อมยื่นมือออกมาด้านหน้า ปุนก็ลุกขึ้นแล้วจับมือกับนภัทร
8 }3 O: }8 T) R) }     
' O; O. q5 F8 X     "นั่งก่อนครับ"
     นภัทรเอ่ยบอก พอปุนนั่งลง นภัทรก็นั่งลงตรงข้ามแล้วเริ่มสนทนาพูดคุย
  b2 [. p3 {; }6 n! C. m$ [! ^  E     
' ]1 f9 F" u) e  [4 W( U     "เรียกผมพัดก็ได้ครับ"
$ x  R+ m. Q" z+ Y/ d- j5 n     "ครับคุณพัด เรียกผมว่าปุนก็ได้ครับ"
% g! u# c/ d' B3 |) K     "ผมค่อนข้างตกใจนะครับที่คุณปุนติดต่อผมเข้ามา"
: }$ k! i- k7 o* p# F     "ผมเห็นผลงานของคุณพัดแล้วรู้สึกประทับใจมากครับ เลยติดต่อคุณพัดมา"
" ?' Y: Q) E- {0 t/ v- Z2 ^     "ไม่ใช่ว่าทีมออกแบบของ ดีซีวายลาออกกันหมดหรอครับ"
     ปุนชะงักไปชั่วขณะ เรื่องนี้เขาพึ่งรู้ไม่นาน แต่คนตรงหน้ากลับรู้ ไม่ธรรมดาเลย
     
( F  @. G, D$ m# L% U+ e3 Z     "อ๋อครับ รู้ด้วยหรอครับ"
2 q  ]. Z1 M+ Q- r# X5 J6 k     "ครับ วงการนี้มันแคบน่ะครับ ว่าแต่คุณมาติดต่อผมมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ"
     "ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมขอพูดตรงๆเลยนะครับ ผมอยากจะร่วมงานกับคุณพัดครับ"
     "ผมขอปฏิเสธครับ"
     "?"
     ปุนขมวดคิ้วย่นติดกัน อีกฝ่ายปฏิเสธทันทีโดยไม่เจรจา แถมยังรู้ข้อมูลในบริษัทอีก
" w2 h8 a' ~  m/ `+ S2 F4 C+ K     "เอ่อ คุณพัดจะไม่ฟังข้อเสนอก่อนหรอครับ"
     "ไม่ต้องหรอกครับ เพราะยังไงผมก็ไม่ทำงานกับคุณหรอก"
     "ผมขอถามได้ไหมครับว่าทำไม"
. `+ S3 g4 d7 u+ |/ y" R7 T: z( w     "คุณปุน บริษัทของผมเป็นแค่บริษัทเล็กเองนะครับ จะให้ไปรับงานกับโปรเจคเป็นหมื่นล้านได้ยังไง"
     "ผมยังไม่ได้บอกเลยนะครับ ว่าจะให้คุณดูแลโปรเจคอะไร"
     พัดไม่พูดอะไรแต่ยิ้มมุมปากให้ปุน แล้วยกชาขึ้นมาจิบ ปุนเริ่มตะหงิดขึ้นมาอีก ปุนรู้สึกเหมือนพัดกำลังจะบอกว่าพัดก็รู้ข้อมูลของเขามาพอสมควร
   
     ไม่ทันที่ทั้งสองจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ พนักงานแผนกต้อนรับได้เดินเข้ามาเคาะประตูห้อง แล้วเปิดเข้ามาพร้อมรายงาน
5 m$ O5 F9 M( Z1 J; J     
& @0 f* y4 Z3 J2 U, \& D1 @0 B( i     "มีคนเข้ามาขอพบคุณปุณยวีย์ค่ะ"
     พอพนักงานรายงานเสร็จก็เดินกลับออกไป ปุนเลยหันไปสบตากับพัดครู่หนึ่ง พัดเองก็จ้องตาเขากลับโดยไม่หลบสายตา และเป็นฝ่ายปุนที่ต้องถอย
     
     "ผมขอตัวสักครู่นะครับ"
     "เชิญครับ"
9 z  e* {: Q0 A6 [     พัดว่า แล้วยกขาขึ้นมาไขว่ห้าง พร้อมยกชาจิบอย่างสะบายอารมณ์  ปุนเดินออกมาแสดงท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะเห็นกัสที่ยืนรอเขาที่แผนกต้อนรับ
     
; h) n4 ?/ ^& z; [     "อ้าวกัส มาทำอะไรหรอ"
9 \0 \" M1 J1 i0 q6 W) H( B     "หืม เรื่องนี้ช่างมันก่อน ตอนนี้มีประชุมบอร์ดด่วน ทำไมไม่รับโทรศัพท์"
" h! @, s  x  C5 z" A: y, `* }     "อะ อ๋อโทษที"
; f+ ?" k& s& P) }+ Y8 m# D     ปุนกล่าวขอโทษก่อนจะควานหาโทรศัพท์แต่ไม่พบทั้งกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกง
. ?* _8 b0 O3 Q5 N! i- b     
. L# j$ c" G- I$ |" @) |. G     "คุณปุน คุณลืมนี่ไว้คะ...ครับ"
' G* |, }0 M2 b0 Z  j% H     พัดเดินตามออกมาจากห้องพร้อมยื่นมือถือของปุนที่ลืมไว้ให้กับคนตรงหน้า แต่พัดพูดติดขัดที่ได้เจอเข้ากับคนที่มาหาปุน
     
     "ขอบคุณครับคุณพัด ผมมีธุระด่วนเข้ามานิดหน่อย ขอโทษด้วยนะครับ ต้องขอตัวกลับก่อน"
     ปุนบอกพัดที่ยืนนิ่งจ้องหน้าของกัส ปุนเลยหันไปมองหน้ากัสที่ตอนนี้กำลังงุ่นกับการพิมพ์ตอบแชทมือถือ ปุนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง แต่สงสัยได้ไม่นานกัสก็รีบดึงตัวเขาออกมา
4 V& C" E% H  X; v5 T5 r     
     "เร็วเลย พี่ทีบอกว่าด่วนมาก จอดรถไว้ไหนอะ"
     "อะ เอ่อ รอตรงนี้ก่อน เดี๋ยวเราไปเอารถมา"
     ปุนรีบไปขับรถมารับกัสที่ยืนรอหน้าบริษัท พอกัสขึ้นมา ปุนก็ออกรถทันที
     
     "มีเรื่องอะไรหรอ"
8 v  O3 E0 w; ?2 k) a- ]     "พี่ทีอะสิ บอกว่าบอร์ดมีประชุมด่วน แต่นายบอกว่าจะไม่เข้าออฟฟิศ เราเลยเดาว่าปุนน่าจะมาที่นี่"
* B. e8 A" F4 m$ [8 ?; N7 o     "อ๋อ แล้วกัสมายังไงอะ"
     "นั่งแท็กซี่มาสิ"
1 Y( Y# G& K) M/ q" Y& a5 _4 Q     "ทำไมไม่ขับรถมา?"
) j( ^7 h" K2 M6 T+ j, m4 a) [     ปุนสงสัยเลยถาม กัสนิ่งไปพักนึงปุนเลยหันไปหาเพื่อฟังคำตอบ
     "เออว่ะ ลืมอะ รีบจัด"
     ปุนที่ได้ยินคำตอบของกัสก็ยิ้มขำออกมาลืมความเครียดที่มีก่อนหน้าหมดสิ้น
: s/ F( _; e/ v, a& o1 U% H     "ฮ่าๆๆๆ กัสนะกัส"
$ p5 M* a  f+ L* E8 ~. y, {7 m
, |, P# W& ^" Z6 q$ q* X2 y8 V
     ก่อนจะถึงบริษัท ปุนได้นึกอะไรขึ้นมาได้เลยหันไปถามกับกัสก่อนที่จะลืมอักรอบ
     
7 X5 `* c% J# D- S  ^     "กัส เราถามหน่อยสิ กัสรู้จักกับคุณพัดหรอ"
     "หืม คุณพัด?"
     "ใช่ คุณพัด เจ้าของบริษัทรับออกแบบที่เราพึ่งไปมา"
     "อ๋อ คุณพัด ไม่ได้รู้จักส่วนตัวนะ แต่เราเคยไปงานที่คุณพัดขึ้นพูดสุนทรพจน์อะ"
     "อะ อ๋อ ไม่มีเจอกันส่วนตัวอะไรหรอ"
     ปุนถามออกมาเพื่อเค้นเอาข้อมูลเผื่อจะนำไปใช้ในการเจรจากับพัดครั้งต่อไปได้ แต่กัสกลับไม่ตอบและนิ่งไปเลย
9 l) n# L3 w7 }$ f5 j) A     "กัส ไม่สบายหรอ หน้าแดงๆ หูแดงด้วย อย่าบอกนะว่า...."ปุนกำลังจะถามแต่เป็นจังหวะที่รถจอดพอดี กัสเลยรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งหนีไป
* i) Y) i9 f* e8 c) Q

3 F. c$ `2 I# r$ t; e; ~     'หรือว่ากัสจะชอบคุณพัด...'


     ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ ปุนรีบเดินไปยังลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องประชุมบอร์ด พอถึงห้องประชุมเสียงเงียบลง ปุนเดินเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง คนในห้องประชุมถึงเริ่มคุยกันอีกครั้ง
4 W' \0 D0 q! e  G* e# ?      
     "คุณอเนกครับ คุณเป็นกรรมการผู้ถือหุ้นก็จริงอยู่ แต่จะเรียกประชุมแบบนี้ไม่ได้นะครับ การประชุมหรือแม้แต่จะทำอะไรต้องมีระเบียบ มีข้อบังคับ การประชุมแบบนี้ทำให้เสียเวลามากนะครับ แล้วเวลาก็เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุด"
     ปืนเปิดไมค์พูดกับอเนกเจ้าเดิม จบก็กดปิดไมค์
7 {: ^6 @* A7 e0 n     
     "ผมขออภัยกรรมการทุกคนนะครับที่ต้องสละเวลาอันมีค่ามาประชุมด่วนในครั้งนี้ แต่ที่ผมทำไปเพราะความบริสุทธิ์ใจครับ ผมได้ข้อมูลบางอย่างมาซึ่งเป็นที่หน้าตกใจมาก ที่ประธานกรรมการไม่เคยแจ้งคณะกรรมการเลย"
     อเนกหันไปพูดกับกรรมการท่านอื่นๆในห้อง แล้วหันมาจ้องยังประธานกรรมการอย่างธร ที่นั่งสงบนิ่งมาครู่หนึ่งแล้ว อเนกยิ้มกว้างก่อนจะกล่าวต่อ
9 [. ?, x4 _2 `5 P8 R

     "ผมบังเอิญทราบข้อมูลมาว่า ทางเคอาร์ได้ยื่นข้อเสนอของซื้อโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ในราคา 3,000ล้านบาท ซึ่งสูงกว่ามูลค่าโรงงานจริงในตลาดตอนนี้ถึง2เท่า แต่ประธานกลับไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้แก่ที่ประชุมทราบเลย ทำไมกันล่ะครับ"
4 d! e; |: M# ~  k. S, k     หลังอเนกพูดจบ เสียงกรรมการในห้องต่างพากันซุบซิบจนเสียงเหล่านั้นดังไปทั่วห้องประชุม
) f' a  {4 f; k: u
2 c( P) R: U' [* m, Z6 w' {
" A1 n7 }) g1 Y4 @: W% ^2 U     "จริงไหมคะท่านประธาน"
     หนึ่งในกรรมการท่าหนึ่งได้เปิดไมค์แล้วถามออกมาตรงๆ ทำให้เสียงซุบซิบเงียบลงและรอฟังคำตอบ
- f3 j+ ?/ U# i+ q     "เรียนกรรมการทุกท่านครับ เรื่องที่คุณอเนกพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงครับ...." เสียงบ่นอุบเริ่มดังขึ้นอีกครั้งจนกระทั่งธรได้กล่าวต่อ
        
( i! p/ c& o, y) F     "...ผมต้องขออภัยที่ไม่ได้นำเรื่องนี้เข้ามาในวาระการประชุม เพราะผมเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรต่อที่ประชุมแห่งนี้เลย"
7 M' F, b% i% K8 E+ E, Q& M
6 X8 Z' x) T/ S  p$ G     พออเนกได้ยินแบบนั้นก็กดเปิดไมค์ ถามอีกครั้ง
3 h. I" `" }( M# c0 m- o9 H: B     "คุณกำลังจะบอกว่า โรงงานของเรามีกำไรปีล่าสุดอยู่ที่100ล้านบาท ซึ่งทำให้มูลค่าโรงงานลดลงถึง 37% หรือประมาณ 500ล้านบาท ตอนนี้มูลค่าโรงงานเราอยู่ที่ 1,500ล้านบาท การที่เคอาร์เสนอซื้อในราคา 3,000ล้านบาท มันไม่เป็นประโยชน์ตรงไหนครับ"
4 J" D1 \0 |1 ^! M. D! D) B- m
     "แม้กำไรของโรงงานจะลดน้อยลงก็จริง แต่โรงงานเองสามารถลดต้นทุนการผลิตที่ทางเราส่งให้ยังรีสอร์ทถึง 8% การผลิตแบบเฟอร์นิเจอร์กับโรงแรม 20% นอกจากนี้ยังมีดีไซน์บิ้วอินกับคอนโดใหม่ถึง  21% รวมๆแล้วกว่า  49% นี่ยังไม่รวมถึงปีต่อๆไปด้วย พวกคุณจะเห็นแก่เงิน 1,500ล้าน จนไม่สนใจ9,000ล้านบาทที่ต้องเสียกันหรอครับ" ธรอธิบายโต้อเนก ทั้งห้องเงียบลงอีกครั้ง อเนกที่หันซ้ายหันขวารู้สึกว่ากรรมการกำลังสับสน จึงไม่ปล่อยให้กรรมการท่าอื่นได้คิด รีบยิงประเด็นต่อ

% Z3 L: ^, I2 I4 }! f: T     "หรือที่ไม่ยอมขายโรงงาน เพราะจริงๆแล้ว คุณมีส่วนได้ส่วนเสียกันล่ะครับ ผมได้ข้อมูลลับมาว่า โรงงานนี้ คุณธีรนัยหรือคุณธัน ได้เป็นเจ้าของหุ้นส่วนถึง51%"
     "ผมขอชี้แจงนะครับ การที่ผมเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงงานในเครือ ไม่ได้เป็นข้อมุลลับแต่อย่างใด สามารถค้นหาได้บนอินเทอร์เน็ตทั่วไป ประการที่สอง ตอนที่นำโรงงานเข้ามาในเครือเมื่อ4ปีก่อน คณะกรรมการทุกคนเห็นชอบด้วย ตอนนั้นคุณอเนกก็เป็นคนที่ลงมติเห็นชอบด้วยไม่ใช่หรอครับ"
* |. X; i, n& I! }8 z     ธันที่ถูกกล่าวถึงรีบคว้าไมค์อธิบายและชี้แจงจนพ้นข้อครหา
* z  V) d" S3 Y  b5 z9 r
     อเนกมีท่าทีฟึดฟัด และหันไปมองกรรมการที่นั่งในห้อง ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วเปิดไมค์พูดอีกครั้ง

( A) X' s, H7 ^     "ผมขอเสนอให้โหวต เพื่อการตัดสินในครั้งนี้ครับ"
2 b& ~1 v. s8 \$ D/ }, v     ปุนที่นั่งเงียบฟังมานานได้หันหน้าไปกระซิบกับธัน

) Z; u! \) s+ v* U7 M+ D     "พี่ธัน ทำไมถึงต้องโหวตอะ แค่ลุงชี้แจงผลประโยชน์ไปก่อนหน้า เป็นใครก็รู้แล้วป่ะว่าเก็บโรงงานไว้ได้มากกว่าเสีย"
     "พี่ก็คิดแบบนั้น แต่ดูอีกฝั่งมั่นใจขนาดนี้ พี่คิดว่าอาจจะถูกล็อบบี้ยิสต์มาแล้วก็ได้"
' S7 A( a8 R2 R$ L& U     "แบบนี้เราก็แย่สิครับ"
: I/ O( ^! G0 A2 k& c     "ไม่แน่ ต้องรอดูต่อ"
  k, u6 i$ B8 O
( Q9 T; Z/ I- w1 p/ |; t* J% M     หลังจากอเนกยื่นข้อเสนอ แม้ว่าธรจะไม่อยากให้โหวตแต่ก็เลี่ยงไม่ได้

     "ผลโหวตที่ออกมานะคะ เห็นด้วย45%  ไม่เห็นด้วย35% ค่ะ"
8 p% j$ ]8 u$ O; o. N" }     นุชาได้อ่านผลการโหวตออกเสียง อเนกที่เป็นฝ่ายเสนอโหวตชนะได้ตบโต๊ะดัง ก่อนจะยืนขึ้นแล้วยิ้มด้วยความยินดี

     "คราวนี้ก็ขายได้แล้วสิครับ"
6 ]; O/ w# u+ S9 U% H0 J     อเนกยิ้มออกนอกหน้า
     "ยังหรอกครับ"
     ปืนเอ่ยขัดความสุขของอเนก ทำให้พี่แกหงุดหงิด
, U# A8 j- z2 d. D  x     "ทำไมล่ะครับคุณปืน ในเมื่อผลโหวตก็ออกมาแล้ว"
+ t8 B6 \) ?  g- a     "ตามระเบียบผลโหวตที่ชนะจะต้องได้จำนวนหุ้นเกินกึ่งหนึ่งหรือ 51%เป็นอย่างต่ำครับ"
8 k! q  j+ M, P7 G( c) M7 Y" q     "แต่...."
8 e- s: [$ i" n! T1 n: [4 @     "หรือคุณจะบอกว่าหุ้น20%ที่เหลือไม่สำคัญอย่างนั้นหรอครับ"อเนกหน้างุ้มลงโต๊ะกัดฟันกรอด
* ?/ k7 l/ O& Y3 o8 o! M
+ v7 B1 E( y# r4 L! ~" N     "ก็ได้ครับ ผมผิดเองที่เรียกประชุมด่วน ทำให้ผู้ถือหุ้นอีก17%นั้นเสียสิทธิในการตัดสินใจ งั้นผมจะขอยื่นเรื่องนี้ใหม่ในวาระประชุมวิสามัญนะครับ"
! S; |& u& b8 @$ @, y# O
0 J  o7 m# x0 ], ]3 q: [5 R     หลังผลโหวตออกมาทำให้ได้รู้ว่ากรรมการถูกซื้อตัวไปมกเกือบถึงครึ่ง ทำให้ตอนนี้ตำแหน่งของธรนั้นไม่มั่นคงเสียแล้ว ธรและปืนเดินออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไร ในห้องเหลือเพียงนุชา ธันและปุน

  p/ E9 ?# b4 E" M% N     "ปุน ก่อนประชุมวิสามัญครั้งต่อไป เราต้องรวบรวมผู้ถือหุ้นให้เกิน51%"
     ธันพูดกับปุนด้วยท่าทีจริงจัง เพราะตอนนี้อนาคตของบริษัทกำลังสุ่มเสียง
' z% ]! v: t: |2 h, ^6 z     "พี่จะให้ผมทำอะไรครับ"
     "พี่ได้ข่าวลือมาว่ามีคนถือหุ้นลับ10% พี่อยากให้ปุนไปสืบให้หน่อย เพราะอย่างน้อย ถ้าเราได้เพิ่มอีก10% ก็มีโอกาสชนะสูง ส่วนที่เหลือพี่จัดการเอง"
     "ได้ครับพี่ธัน"
     "จำเอาไว้นะปุน พวกเรามีเวลาแค่14วันก่อนถึงวันประชุมวิสามัญ อนาคตของสิ่งที่พ่อของปุนและพ่อของพี่สร้างขึ้นมา ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว"
+ o* M$ L7 j" T. H% h+ w7 f. f4 V
     หลังกลับมาห้องทำงานของตน ปุนได้เกิดความสงสัยอยู่อย่างนึง ทำไมลุงธรและพ่อของเขาไม่แสดงทีท่าอะไรออกมาเลย ยิ่งก่อนหน้านี้ที่เขาไปถามปืนถึงผู้ถือหุ้นลับ10%  ปืนกลับมีท่าทางนิ่งเรียบและไม่ได้ตอบคำถามของเขาเลยแม้แต่น้อย บริษัทกำลังจะถูกยึด แต่ผู้บริหารไม่ทำอะไรเลย เรื่องแบบนี้ปุนไม่เคยเจอ

boyzmember

สุดยอดเลยฮะ

iiupkoop

ขอบคุณครับ

wat_

ขอบคุณครับ

ShangHai

ปัญหาเยอะแท้ สุ้ๆ นะนู๋ปุน

bokko.hiso

ขอบคุณครับ

Feen

ขอบคุณมากครับ

pt200

ขอบคุณครับ

Gngkung

ขอบคุณครับ

possto_01

หัวจะปวด

Spicy.mc

ขอบคุณครับ

joryu

ขอบคุณครับ

phitchapat2

& y9 b: ]" o. s" W0 mขอบคุณครับ

auto101

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณนะครับ

konkong1

uuuukrubb

เยี่ยมครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

audiwoods

งานเข้าเต็มๆเลยนะครับ​ ทุกปัญหา​มีทางออกครับ