อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-5-5
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 468
- พลังน้ำใจ
- 47811
- Zenny
- 113739
- ออนไลน์
- 9828 ชั่วโมง
|
"อะไรนะครับพี่ ลากออกยกทีมเลยหรอครับ": F6 T2 Q2 H' l! W- o% e
ปุนเจอกับปัญหารับสัปดาห์ใหม่ หลังจากที่ไปพักผ่อนหย่อนใจเมื่อสุดสัปดาห์ แต่พอกลับมาทำงานได้ครึ่งวันก็ต้องปวดหัวกับทีมออกแบบภายในทีี่มาขอยื่นลาออกกันยกทีม( I0 C. _9 ?1 B( P5 C2 m% ?
5 I# o- P5 K9 s. |# \' {2 a. H "ได้ครับพี่ฟาน เดี๋ยวผมไปตอนนี้เลยครับ"
( W9 K/ q, D) Y
. K& C3 n) e* U: `& e/ _) a* I3 _0 a- u+ n
ปุนวางสายจากฟาน หัวหน้าฝ่ายบุคคลที่โทรมารายงานว่าทีมอินทีเรียนั้นมายื่นใบลาออก แต่พอปุนไปพบกับฟานเพื่อฟังรายละเอียดกลับพบว่ามันเลวร้ายกว่านั้นมาก เพราะนอกจากอินทีเรียที่ขอออกแล้ว ทีมสถาปนิกก็พึ่งส่งจดหมายลาออกทางอีเมล์มาถึงฟาน, t& `9 ~+ o- d$ @
: a" t: J; _1 D) ?% h+ r! V "พี่ลองให้ทางทีมงานยื่นข้อเสนอและข้อต่อรองมาแล้ว แต่ทุกทีมปฏิเสธและยืนยันว่าจะลาออกพร้อมกันหมดเลย"
% a9 {6 C5 Y4 o5 j "แล้วงานที่ค้างอยู่ล่ะพี่"
z; j( B- d9 n* X8 L# U. ?3 k9 F "พี่คุยกับทางนั้นแล้ว ทีมออกแบบจะทำตามงานค้างจนเสร็จ"% j3 z7 |# I' a/ _; n; ~3 I1 d
"อืมก็ยังดีครับ งั้นพี่ก็ประกาศรับทีมใหม่เลยครับ ผมจะช่วยดูอีกแรง"
5 n. j% m' L0 J, {# \4 X( N1 }/ B L6 }4 Y; u
- l. @! V6 s6 v6 t/ Q7 \" L4 n
ปุนเปิดหารายชื่อนักออกแบบที่เคยดูๆไว้ รวมไปถึงคนที่ปุนสนใจก็มีอยู่ไม่น้อยและได้ส่งรายชื่อเหล่านั้นให้กับฟานเพื่อติดต่อเข้ามาคุยงานดู และเขาก็คิดว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องปกติ แต่จะทำยังไงได้ ถ้าเกิดว่าอยากไปขนาดนั้นรั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์
, u+ O9 s; l) |8 m9 l
+ R/ b& _& V/ g0 p$ g
- q% q' y" h" l: o- P "ฮัลโหล หน้าเครียดเชียว มีอะไรหรอ"2 g9 q( P8 {. I5 `# ]4 p; N
"อ้าวกัส มานี่ มีอะไรหรอ"+ ^, f* M4 Z {: g# }/ w
ปุนสะดุ้งตัวหลังจากถูกกัสทักพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้า เพราะเขามัวแต่ใจลอยจนไม่รู้ว่ากัสเดินเข้าห้องมา9 s$ [ A0 n' I P2 h l
"เราเจอพี่ทีอยู่ศุนย์อาหาร พี่ทีบอกว่าปุนยังไม่ได้กินข้าว เราเลยซื้อนี่มาให้"
# F0 P2 _& V7 @* x# ?$ Z2 `" a) s
" Z# w; y5 P4 N9 j3 I1 _ u* S5 \ a! [6 {1 y
กัสยกถุงที่ใส่แซนวิช และน้ำดื่มมาให้ปุน4 n9 y. }% {9 e3 a L
"อืม ขอบใจนะ ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อยอะ ทีมงานอินทีเรียกับสถาปนิกพากันลาออกหมดเลย"
$ U* [! o& ?5 Q+ ?; r6 E "หืม จริงหรอ ทำไมอะ"1 r; }, \+ u5 B! K
ปุนส่ายหัวเบาๆ กัสมองดูก็เข้าใจ ทั้งสองคนถอนหายใจแล้วนั่งนึก
& o% f7 ~# S' v5 n& q3 Q& k$ g; q' L, c
: E9 v- L, P6 e: f! n" l "เรามีคนนึง งานน่าสนใจมากเลยนะ จบจากนอกพึ่งกลับไทยได้ไม่นาน เคยชนะการแข่งขันออกแบบ Modern Standard Sesign Awardด้วย"; k9 z0 k! S0 s+ q- E
"หรอ ขอคอนแทคหน่อยสิ"2 ~: R- `) ]& ?. ^2 f9 K5 X
"ได้ๆ เดี๋ยวเราส่งให้"
5 Q$ C% p6 y0 ~& k* c% n z: L หลังจากกัสหยิบมือถือขึ้นมาส่งข้อมูลติดต่อให้กับปุน ปุนได้ดูผลงานคร่าวๆถือว่าน่าสนใจเป็นอย่างมาก
0 ]8 U1 T0 ]; X# i3 n . t: Q8 [$ o0 @$ U, i
"กัส......"* u4 P8 m& T* f
ปุนวางมือถือลงแล้วเอ่ยชื่อคนตรงหน้า ทำให้กัสเองเงยหน้าละจากจอมือถือเช่นกัน
- \9 k+ K2 n* X6 K' @ "ห๊ะ"
2 F" l; U% B; I! U- f5 }- t "ขอบคุณนะ"
$ S# D) @! b( d: J E: ~2 d% Y4 l3 L "ขอบคุณอะไร"% }3 M7 }( s! R: q
"ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือเราตลอดเลย"
; t4 }( z' ]7 v. G& M กัสไม่ได้ตอบแต่พยักหน้ารับคำขอบคุณ : K) _7 i2 |3 c" T) O' \+ {
"อย่าลืมกินนะ เราไปละ"
' l& V4 H" q4 t( w กัสพยักหน้าไปยังแซนวิชที่วางบนโต๊ะและเดินออกจากห้องไป% q3 d9 h# c( n5 y) H8 ~
4 }) I* U$ ]3 |* |5 U9 P3 h7 c
3 l! k2 E! j) h' C9 l* R# Q4 u ปุนก้มหน้ามองดูของกินบนโต๊ะ แล้วนั่งลงก่อนจะแกะแซนวิชกินจนหมด จากนั้นส่งข้อความไปหานที เลขาของเขาเพื่อบอกว่าตอนบ่ายจะไม่เข้าออฟฟิศ R1 j7 U' Z# ?2 I$ z6 ~
9 ]' a4 d$ h. n. N" }( k$ n' M
. |( A7 C9 e2 @% R ปุนส่งข้อความไปหาคนที่กัสให้ข้อมูลมา อีกฝ่ายพอรู้ว่าคนที่ติดต่อเป็นบริษัทใหญ่เลยนัดคุยกัน+ X. I# t2 b1 K8 m" m% Q
* z; Y: I$ ^5 g( Y9 t5 F
* `, O2 _: C: v6 v
ปุนขับรถไปยังบริษัทที่เขาติดต่อ ซึ่งเป็นเพียงตึก3ชั้น ปุนเดินเข้าไปด้านในและบอกพนักงานต้อนรับว่าได้นัดไว้ พนักงานจึงนำทางปุนไปยังห้องรับรอง ระหว่างทางปุนก็สำรวจไปรอบๆอาคาร ภายในอาคารถูกออกแบบเป็นสัดส่วน ดูอิสระแต่มีกรอบ สามารถมองขึ้นไปยังชั้นสองและชั้นสามได้จากกลางอาคาร ห้องรับรองที่ปุนเข้าไปรอเป็นห้องกระจกมองเห็นรอบทิศแสดงถึงวิสัยทัศน์ของผู้นำ
% S n# T% f9 @8 C; V) r1 [- c4 Z# C+ \" \; O' I0 ]
+ }0 N9 r8 @0 W$ E ก่อนที่หัวหน้างานจะมาพนักงานได้ยกขนมและเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆมาเสิร์ฟ หลังจากพนักงานเดินออกไปไม่นาน ชายวัยกลางคนที่สวมเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงสแลคและรองเท้าหนัง ใบหน้าดูทะเล้น วางตัวมีเอกลักษณ์ เดินมาหยุดตรงหน้าของปุน' j3 r5 E& c% @+ F! T
6 a3 k. t! N* f" u& v6 e* Q: t/ C% p
"สวัสดีครับคุณปุณยวีย์". B4 M; ], d& Z! O" e
"สวัสดีครับคุณ นภัทร"% v6 n7 f* B* L$ b7 F( H8 T% g
นภัทรเดินเข้ามาทักทายพร้อมยื่นมือออกมาด้านหน้า ปุนก็ลุกขึ้นแล้วจับมือกับนภัทร; ]/ @8 v! u5 H( w# p9 ^
# i) _7 w7 u8 Q8 a9 W8 T/ _- {: P
"นั่งก่อนครับ"
7 P9 n- q! t- H( q' m นภัทรเอ่ยบอก พอปุนนั่งลง นภัทรก็นั่งลงตรงข้ามแล้วเริ่มสนทนาพูดคุย2 T9 |; Q$ n6 w; S& s8 }; `) W
" c8 @; @+ z" Q9 \* ?5 K
"เรียกผมพัดก็ได้ครับ"7 D+ O' r1 @4 g( e+ _8 ~& h
"ครับคุณพัด เรียกผมว่าปุนก็ได้ครับ"
* i( p3 b1 u/ r "ผมค่อนข้างตกใจนะครับที่คุณปุนติดต่อผมเข้ามา"4 O! v7 k) @/ I* d; `% U2 k1 J
"ผมเห็นผลงานของคุณพัดแล้วรู้สึกประทับใจมากครับ เลยติดต่อคุณพัดมา"
4 m: `" J4 }1 q# r "ไม่ใช่ว่าทีมออกแบบของ ดีซีวายลาออกกันหมดหรอครับ"
: d9 t* R& O& i1 n0 ? ปุนชะงักไปชั่วขณะ เรื่องนี้เขาพึ่งรู้ไม่นาน แต่คนตรงหน้ากลับรู้ ไม่ธรรมดาเลย- K2 B5 G; S) Q% k
8 ^7 D. `( a9 g2 O: E+ Y* B! _
"อ๋อครับ รู้ด้วยหรอครับ"$ d+ Q U0 Q) f! L
"ครับ วงการนี้มันแคบน่ะครับ ว่าแต่คุณมาติดต่อผมมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ"
5 m; V6 m. c. B6 @ G "ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมขอพูดตรงๆเลยนะครับ ผมอยากจะร่วมงานกับคุณพัดครับ"
! j( h' b7 f+ c! ]2 D1 d- B( x "ผมขอปฏิเสธครับ"
4 Y# |4 [! u' I% ~1 u "?"
( t1 o$ S1 }; s ปุนขมวดคิ้วย่นติดกัน อีกฝ่ายปฏิเสธทันทีโดยไม่เจรจา แถมยังรู้ข้อมูลในบริษัทอีก
( d$ ?$ F' n/ Z8 t8 L "เอ่อ คุณพัดจะไม่ฟังข้อเสนอก่อนหรอครับ"3 E( g$ W, ]; g, w; s: i; Y/ H2 }& `( `
"ไม่ต้องหรอกครับ เพราะยังไงผมก็ไม่ทำงานกับคุณหรอก"
: S$ T; S) v6 z7 ~ "ผมขอถามได้ไหมครับว่าทำไม"
5 c1 _3 }. G' W; L$ R "คุณปุน บริษัทของผมเป็นแค่บริษัทเล็กเองนะครับ จะให้ไปรับงานกับโปรเจคเป็นหมื่นล้านได้ยังไง"9 m& T# @, D: T' o0 Z3 d
"ผมยังไม่ได้บอกเลยนะครับ ว่าจะให้คุณดูแลโปรเจคอะไร"
2 M0 m6 Q* Q# d% \- K' z5 L: Z พัดไม่พูดอะไรแต่ยิ้มมุมปากให้ปุน แล้วยกชาขึ้นมาจิบ ปุนเริ่มตะหงิดขึ้นมาอีก ปุนรู้สึกเหมือนพัดกำลังจะบอกว่าพัดก็รู้ข้อมูลของเขามาพอสมควร
3 Q9 L; B: i1 s" N- X
f3 `! @% H, r, T. G Z+ n ไม่ทันที่ทั้งสองจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ พนักงานแผนกต้อนรับได้เดินเข้ามาเคาะประตูห้อง แล้วเปิดเข้ามาพร้อมรายงาน
5 F) ]" K* G; A) N8 g
! ^ p( h/ k7 r" Z; [5 t "มีคนเข้ามาขอพบคุณปุณยวีย์ค่ะ"
0 w7 ]. H. Y! U1 i/ `% l$ x7 g8 y- U พอพนักงานรายงานเสร็จก็เดินกลับออกไป ปุนเลยหันไปสบตากับพัดครู่หนึ่ง พัดเองก็จ้องตาเขากลับโดยไม่หลบสายตา และเป็นฝ่ายปุนที่ต้องถอย
! @5 X1 \+ m7 u . V: w" }6 [5 M c
"ผมขอตัวสักครู่นะครับ"* b8 Z" {9 r4 G8 x2 s
"เชิญครับ"
1 n; @; f q$ S$ o* Z+ ^+ l( | พัดว่า แล้วยกขาขึ้นมาไขว่ห้าง พร้อมยกชาจิบอย่างสะบายอารมณ์ ปุนเดินออกมาแสดงท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะเห็นกัสที่ยืนรอเขาที่แผนกต้อนรับ
y3 z3 Q8 W1 s0 \: `* S. _
* n% x+ ?4 X" Y) [' ] "อ้าวกัส มาทำอะไรหรอ"( b- L* v; w7 o& m
"หืม เรื่องนี้ช่างมันก่อน ตอนนี้มีประชุมบอร์ดด่วน ทำไมไม่รับโทรศัพท์" W8 r) a) Y3 u
"อะ อ๋อโทษที"
9 t' U P; d& t( y1 q) l U ปุนกล่าวขอโทษก่อนจะควานหาโทรศัพท์แต่ไม่พบทั้งกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกง , D* R1 O$ A7 i0 z( q( B
2 p. u0 r& b, z% W7 T2 i "คุณปุน คุณลืมนี่ไว้คะ...ครับ"
1 t' t+ J8 y B! {' G% ~* x' Z พัดเดินตามออกมาจากห้องพร้อมยื่นมือถือของปุนที่ลืมไว้ให้กับคนตรงหน้า แต่พัดพูดติดขัดที่ได้เจอเข้ากับคนที่มาหาปุน
* ]! Z; I' {4 S/ T4 W2 _5 U
8 r# P0 n5 i1 v "ขอบคุณครับคุณพัด ผมมีธุระด่วนเข้ามานิดหน่อย ขอโทษด้วยนะครับ ต้องขอตัวกลับก่อน"
- P8 O+ Y& L$ d n' W ปุนบอกพัดที่ยืนนิ่งจ้องหน้าของกัส ปุนเลยหันไปมองหน้ากัสที่ตอนนี้กำลังงุ่นกับการพิมพ์ตอบแชทมือถือ ปุนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง แต่สงสัยได้ไม่นานกัสก็รีบดึงตัวเขาออกมา
1 w- {/ ?* }& u7 l& ~3 f, E 7 C) U0 K8 r, a$ ~6 x& ^* V1 ?
"เร็วเลย พี่ทีบอกว่าด่วนมาก จอดรถไว้ไหนอะ"
$ I+ A! A1 `7 ~2 I "อะ เอ่อ รอตรงนี้ก่อน เดี๋ยวเราไปเอารถมา"3 l6 r3 |: c- k0 ~& F( e! S7 [
ปุนรีบไปขับรถมารับกัสที่ยืนรอหน้าบริษัท พอกัสขึ้นมา ปุนก็ออกรถทันที; h: Q: O9 l7 c8 P% v# J" v! {
8 H2 x+ N. }% v8 d7 O8 ]" ?5 o4 ^ "มีเรื่องอะไรหรอ"' A, f. s' i. r! W# T# K" H; d
"พี่ทีอะสิ บอกว่าบอร์ดมีประชุมด่วน แต่นายบอกว่าจะไม่เข้าออฟฟิศ เราเลยเดาว่าปุนน่าจะมาที่นี่"( _4 F7 }. S& {& x
"อ๋อ แล้วกัสมายังไงอะ"( F" k: w; J |
"นั่งแท็กซี่มาสิ"+ i9 n* o6 ?0 l, u6 H) b# K2 [
"ทำไมไม่ขับรถมา?" X6 Y% m- P7 n% @' ?- W
ปุนสงสัยเลยถาม กัสนิ่งไปพักนึงปุนเลยหันไปหาเพื่อฟังคำตอบ
7 c6 j' E. ` D0 \- v8 a5 C "เออว่ะ ลืมอะ รีบจัด"
# P( k, j- c) w& c3 t6 Y ปุนที่ได้ยินคำตอบของกัสก็ยิ้มขำออกมาลืมความเครียดที่มีก่อนหน้าหมดสิ้น3 I4 m8 |% e9 j. v- ]7 S1 k9 K
"ฮ่าๆๆๆ กัสนะกัส"
6 b6 S1 O7 y. z6 A: Z6 ~( r4 d! g! b l, e4 R, u
+ ?7 U9 M* c' K, \! Q, z
ก่อนจะถึงบริษัท ปุนได้นึกอะไรขึ้นมาได้เลยหันไปถามกับกัสก่อนที่จะลืมอักรอบ4 N' s _0 Z9 ~5 O. O/ O7 A! N
[3 x! O! _/ J. k* W* x7 Z# g
"กัส เราถามหน่อยสิ กัสรู้จักกับคุณพัดหรอ"1 \1 }1 f# G5 S
"หืม คุณพัด?"
1 [$ _: l! P9 K5 V4 u4 U. C4 ] "ใช่ คุณพัด เจ้าของบริษัทรับออกแบบที่เราพึ่งไปมา"
4 J; u3 ~7 `9 P# `3 U "อ๋อ คุณพัด ไม่ได้รู้จักส่วนตัวนะ แต่เราเคยไปงานที่คุณพัดขึ้นพูดสุนทรพจน์อะ"; V9 _ N. V3 D t* ~: ^. F
"อะ อ๋อ ไม่มีเจอกันส่วนตัวอะไรหรอ"6 X5 x3 |) a% N! ]; P* {
ปุนถามออกมาเพื่อเค้นเอาข้อมูลเผื่อจะนำไปใช้ในการเจรจากับพัดครั้งต่อไปได้ แต่กัสกลับไม่ตอบและนิ่งไปเลย
! \- `( S8 ^! j3 Y! C$ Z "กัส ไม่สบายหรอ หน้าแดงๆ หูแดงด้วย อย่าบอกนะว่า...."ปุนกำลังจะถามแต่เป็นจังหวะที่รถจอดพอดี กัสเลยรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งหนีไป. l# l1 S" z" q; i* W
, K! s' K/ g" \& a# _, w
5 K% L/ {+ w4 C. H/ J& d' @% ? 'หรือว่ากัสจะชอบคุณพัด...'
0 P- B8 G9 P1 C& \6 e( Y& z& [- F6 X/ J- L- N$ v8 T+ H; ?
7 E" Y$ f' X; g- K) H ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ ปุนรีบเดินไปยังลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องประชุมบอร์ด พอถึงห้องประชุมเสียงเงียบลง ปุนเดินเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง คนในห้องประชุมถึงเริ่มคุยกันอีกครั้ง% V9 z; m, `8 J+ O
6 d$ Y: y7 E/ F* H: S "คุณอเนกครับ คุณเป็นกรรมการผู้ถือหุ้นก็จริงอยู่ แต่จะเรียกประชุมแบบนี้ไม่ได้นะครับ การประชุมหรือแม้แต่จะทำอะไรต้องมีระเบียบ มีข้อบังคับ การประชุมแบบนี้ทำให้เสียเวลามากนะครับ แล้วเวลาก็เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุด"5 v8 a( D# r* W% p0 f
ปืนเปิดไมค์พูดกับอเนกเจ้าเดิม จบก็กดปิดไมค์6 E7 W: N/ w( e* r$ w! O2 m \0 j
. Q6 U0 n4 V* k! L
"ผมขออภัยกรรมการทุกคนนะครับที่ต้องสละเวลาอันมีค่ามาประชุมด่วนในครั้งนี้ แต่ที่ผมทำไปเพราะความบริสุทธิ์ใจครับ ผมได้ข้อมูลบางอย่างมาซึ่งเป็นที่หน้าตกใจมาก ที่ประธานกรรมการไม่เคยแจ้งคณะกรรมการเลย"
$ V. A$ s1 ?1 x* i9 Y* m5 ~ อเนกหันไปพูดกับกรรมการท่านอื่นๆในห้อง แล้วหันมาจ้องยังประธานกรรมการอย่างธร ที่นั่งสงบนิ่งมาครู่หนึ่งแล้ว อเนกยิ้มกว้างก่อนจะกล่าวต่อ
/ k4 \; u y7 f4 @9 ]8 q# P
1 U. ^1 v# P. k8 ?3 G
/ E- u3 z/ e c5 t "ผมบังเอิญทราบข้อมูลมาว่า ทางเคอาร์ได้ยื่นข้อเสนอของซื้อโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ในราคา 3,000ล้านบาท ซึ่งสูงกว่ามูลค่าโรงงานจริงในตลาดตอนนี้ถึง2เท่า แต่ประธานกลับไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้แก่ที่ประชุมทราบเลย ทำไมกันล่ะครับ"
2 |+ V/ Q4 m8 B3 v หลังอเนกพูดจบ เสียงกรรมการในห้องต่างพากันซุบซิบจนเสียงเหล่านั้นดังไปทั่วห้องประชุม
7 A, N y# m% N; z" m( g* w3 m' t5 q5 t$ | x: p B# Q
+ @3 @' W7 i, Z8 F- I% S "จริงไหมคะท่านประธาน"
; n1 K) j3 X6 c4 s1 ]) S6 t หนึ่งในกรรมการท่าหนึ่งได้เปิดไมค์แล้วถามออกมาตรงๆ ทำให้เสียงซุบซิบเงียบลงและรอฟังคำตอบ- Z0 n$ ]( I) m3 T: [
"เรียนกรรมการทุกท่านครับ เรื่องที่คุณอเนกพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงครับ...." เสียงบ่นอุบเริ่มดังขึ้นอีกครั้งจนกระทั่งธรได้กล่าวต่อ
7 y2 Q" |: S g ( {8 `: I+ d: P' r" z5 u
"...ผมต้องขออภัยที่ไม่ได้นำเรื่องนี้เข้ามาในวาระการประชุม เพราะผมเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรต่อที่ประชุมแห่งนี้เลย"
1 b4 V/ Q; V& E$ y) X s4 J8 x+ a# N$ K3 `$ s
พออเนกได้ยินแบบนั้นก็กดเปิดไมค์ ถามอีกครั้ง$ H# C: W0 O. Z* \8 {
"คุณกำลังจะบอกว่า โรงงานของเรามีกำไรปีล่าสุดอยู่ที่100ล้านบาท ซึ่งทำให้มูลค่าโรงงานลดลงถึง 37% หรือประมาณ 500ล้านบาท ตอนนี้มูลค่าโรงงานเราอยู่ที่ 1,500ล้านบาท การที่เคอาร์เสนอซื้อในราคา 3,000ล้านบาท มันไม่เป็นประโยชน์ตรงไหนครับ"* R0 b, U/ B& O! x }
4 }) E" [. Z) D/ `3 K/ Q "แม้กำไรของโรงงานจะลดน้อยลงก็จริง แต่โรงงานเองสามารถลดต้นทุนการผลิตที่ทางเราส่งให้ยังรีสอร์ทถึง 8% การผลิตแบบเฟอร์นิเจอร์กับโรงแรม 20% นอกจากนี้ยังมีดีไซน์บิ้วอินกับคอนโดใหม่ถึง 21% รวมๆแล้วกว่า 49% นี่ยังไม่รวมถึงปีต่อๆไปด้วย พวกคุณจะเห็นแก่เงิน 1,500ล้าน จนไม่สนใจ9,000ล้านบาทที่ต้องเสียกันหรอครับ" ธรอธิบายโต้อเนก ทั้งห้องเงียบลงอีกครั้ง อเนกที่หันซ้ายหันขวารู้สึกว่ากรรมการกำลังสับสน จึงไม่ปล่อยให้กรรมการท่าอื่นได้คิด รีบยิงประเด็นต่อ
8 G S. _: A9 Q% k L% E2 {2 a# {& J5 ?. p, S/ _! X" C
"หรือที่ไม่ยอมขายโรงงาน เพราะจริงๆแล้ว คุณมีส่วนได้ส่วนเสียกันล่ะครับ ผมได้ข้อมูลลับมาว่า โรงงานนี้ คุณธีรนัยหรือคุณธัน ได้เป็นเจ้าของหุ้นส่วนถึง51%"! E; d1 S( ~& C: \' O) q, S
"ผมขอชี้แจงนะครับ การที่ผมเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงงานในเครือ ไม่ได้เป็นข้อมุลลับแต่อย่างใด สามารถค้นหาได้บนอินเทอร์เน็ตทั่วไป ประการที่สอง ตอนที่นำโรงงานเข้ามาในเครือเมื่อ4ปีก่อน คณะกรรมการทุกคนเห็นชอบด้วย ตอนนั้นคุณอเนกก็เป็นคนที่ลงมติเห็นชอบด้วยไม่ใช่หรอครับ"* A' x$ }; r' ^; G B' z( D6 P
ธันที่ถูกกล่าวถึงรีบคว้าไมค์อธิบายและชี้แจงจนพ้นข้อครหา
. n' s& K0 w' ]
2 m6 i: u1 B& c/ @" e อเนกมีท่าทีฟึดฟัด และหันไปมองกรรมการที่นั่งในห้อง ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วเปิดไมค์พูดอีกครั้ง
* B% `. N0 G7 g% i8 w/ H1 E8 {! J O1 w y) X8 a( h/ O
"ผมขอเสนอให้โหวต เพื่อการตัดสินในครั้งนี้ครับ"
) @! z0 H3 _1 g9 L% Q8 u# V ปุนที่นั่งเงียบฟังมานานได้หันหน้าไปกระซิบกับธัน
# k2 O4 ~! r6 ~3 b' [3 y
" w' J3 z/ \1 }- a: r. {% N+ c "พี่ธัน ทำไมถึงต้องโหวตอะ แค่ลุงชี้แจงผลประโยชน์ไปก่อนหน้า เป็นใครก็รู้แล้วป่ะว่าเก็บโรงงานไว้ได้มากกว่าเสีย"
1 x2 j* K* _0 r0 L$ K "พี่ก็คิดแบบนั้น แต่ดูอีกฝั่งมั่นใจขนาดนี้ พี่คิดว่าอาจจะถูกล็อบบี้ยิสต์มาแล้วก็ได้"
9 v1 ^" j( h6 }- U/ \- K "แบบนี้เราก็แย่สิครับ"
0 n+ q6 w; P# J9 N4 N/ w* h! s "ไม่แน่ ต้องรอดูต่อ"
2 y" ~5 f& r" g* N w" W- H' S" O
6 \; F. d1 A8 B$ g หลังจากอเนกยื่นข้อเสนอ แม้ว่าธรจะไม่อยากให้โหวตแต่ก็เลี่ยงไม่ได้
" y$ y! z* Q& y' |3 i; ~' M! X
"ผลโหวตที่ออกมานะคะ เห็นด้วย45% ไม่เห็นด้วย35% ค่ะ"$ B/ F8 s/ g9 y" H' e$ C
นุชาได้อ่านผลการโหวตออกเสียง อเนกที่เป็นฝ่ายเสนอโหวตชนะได้ตบโต๊ะดัง ก่อนจะยืนขึ้นแล้วยิ้มด้วยความยินดี
7 t. ^% d) s2 S" j, X, k( k7 U7 `% H$ Z5 K4 C: l0 E) X9 E: _
"คราวนี้ก็ขายได้แล้วสิครับ"
' r1 t- ~3 H8 \5 B อเนกยิ้มออกนอกหน้า
7 ^& N6 ` l' i( \" m "ยังหรอกครับ". T. Z% M \; ~) F) b7 a, x
ปืนเอ่ยขัดความสุขของอเนก ทำให้พี่แกหงุดหงิด4 J; {( `: z9 p- v
"ทำไมล่ะครับคุณปืน ในเมื่อผลโหวตก็ออกมาแล้ว"
* e8 N9 a0 i" D5 k d1 d( K1 Q6 Y "ตามระเบียบผลโหวตที่ชนะจะต้องได้จำนวนหุ้นเกินกึ่งหนึ่งหรือ 51%เป็นอย่างต่ำครับ" a. r) O+ ^% u' p* g6 D8 H+ m5 c: T
"แต่...."
5 l; R3 _' v" \8 {7 X2 I! X( u "หรือคุณจะบอกว่าหุ้น20%ที่เหลือไม่สำคัญอย่างนั้นหรอครับ"อเนกหน้างุ้มลงโต๊ะกัดฟันกรอด# ]1 N2 A* o' n3 A% g% t2 n2 n$ [
( L5 g# `5 I$ O1 p "ก็ได้ครับ ผมผิดเองที่เรียกประชุมด่วน ทำให้ผู้ถือหุ้นอีก17%นั้นเสียสิทธิในการตัดสินใจ งั้นผมจะขอยื่นเรื่องนี้ใหม่ในวาระประชุมวิสามัญนะครับ"1 ^7 ~$ e% n0 W h
, q$ @0 A, E9 f; ?6 j: `3 J หลังผลโหวตออกมาทำให้ได้รู้ว่ากรรมการถูกซื้อตัวไปมกเกือบถึงครึ่ง ทำให้ตอนนี้ตำแหน่งของธรนั้นไม่มั่นคงเสียแล้ว ธรและปืนเดินออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไร ในห้องเหลือเพียงนุชา ธันและปุน) _, m* x7 d1 O8 l9 l; p
2 } L( z1 \5 H/ R
"ปุน ก่อนประชุมวิสามัญครั้งต่อไป เราต้องรวบรวมผู้ถือหุ้นให้เกิน51%"% ]4 F/ a0 f! p5 J
ธันพูดกับปุนด้วยท่าทีจริงจัง เพราะตอนนี้อนาคตของบริษัทกำลังสุ่มเสียง
* r0 ~% V1 P1 o' a1 F "พี่จะให้ผมทำอะไรครับ"
2 `# O6 v! [8 Y "พี่ได้ข่าวลือมาว่ามีคนถือหุ้นลับ10% พี่อยากให้ปุนไปสืบให้หน่อย เพราะอย่างน้อย ถ้าเราได้เพิ่มอีก10% ก็มีโอกาสชนะสูง ส่วนที่เหลือพี่จัดการเอง"
7 z& F1 l6 P* Y; C "ได้ครับพี่ธัน"
' I. x1 ~! G, P! {* R5 ~- x7 {, c "จำเอาไว้นะปุน พวกเรามีเวลาแค่14วันก่อนถึงวันประชุมวิสามัญ อนาคตของสิ่งที่พ่อของปุนและพ่อของพี่สร้างขึ้นมา ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว"
; t4 [3 f/ r, y) I3 Y# A
, G: o9 c& a4 l5 G' X% l หลังกลับมาห้องทำงานของตน ปุนได้เกิดความสงสัยอยู่อย่างนึง ทำไมลุงธรและพ่อของเขาไม่แสดงทีท่าอะไรออกมาเลย ยิ่งก่อนหน้านี้ที่เขาไปถามปืนถึงผู้ถือหุ้นลับ10% ปืนกลับมีท่าทางนิ่งเรียบและไม่ได้ตอบคำถามของเขาเลยแม้แต่น้อย บริษัทกำลังจะถูกยึด แต่ผู้บริหารไม่ทำอะไรเลย เรื่องแบบนี้ปุนไม่เคยเจอ6 d" c8 ]" n9 I" w! ?9 c$ W0 s
|
|