|
ปุนเก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจ แล้วขับรถกลับบ้านโดยเร็ว เพราะไม่นานก็จะถึงเวลาที่บอสโทรหาเขาเป็นปกติ เป็นไปตามคาด เมื่อปุนถึงบ้าน บอสก็โทรหาทันที ปุนพยายามลืมเรื่องที่เห็นเมื่อครู่แล้วพูดคุยตามปกติ อัพเดทชีวิตตัวเอง และถามความเป็นอยู่ของอีกฝ่าย แม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน บอกอรุณสวัสดิ์และฝันดี
; O9 V5 s2 J! H0 w
0 y) L% I( m V' H% R) A "บอส พรุ่งนี้เช้า ว่างไหม"
$ N9 o. i! F8 n* S "อืม น่าจะได้อยู่ แต่สายๆผมมีงานนะ"
" [5 c- y; N# G3 B4 g2 v; d "อ๋อ เราจะชวนไปที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าอะ": U1 g$ H2 w% O2 r) n8 p+ A$ z7 U
"ที่ไปครั้งก่อนหรอ....."
9 N2 g" ]% T# @5 q) } "ใช่ จำได้ด้วยหรอ" a j8 D1 N" ?; o S: m6 b0 ]8 C
"ครับ"# W% H2 d6 _/ B3 y# f& B
"โอเค งั้น พรุ่งนี้เจอกันนะ เดี๋ยวเราไปรับ" หลังวางสาย บอสเดินไปนั่งยังโต๊ะทำงาน ภาพในอดีตพลันไหลย้อนขึ้นมา แต่สุดท้ายก็กัดฟันลืมภาพเหล่านั้นแล้วพักผ่อน วันต่อมาปุนก็ขับรถมายังคอนโดบอสแต่เช้าตรู่ ปุนรูดการ์ดเปิดประตูห้องเข้าไปปลุกบอส บอสที่นอนหลับไม่ยอมลุกเลยโดนลากลงจากเตียงไปอาบน้ำ ปุนขับรถไปยังร้านค้า ร้านสะดวกซื้อหลายร้านซื้อทั้งของแห้ง ของชำ ของสด ของเล่น รวมไปถึงเสื้อผ้าหลากสีหลายไซส์ แถมยังมีอาหารเสริมต่างๆมากมายโดยมีหนุ่มนายแบบที่แต่งตัวมิดชิดคอยเดินถือของและเข็นตะกร้าอยู่ข้างกาย5 F7 w! E( U& @$ j8 v' h
0 h( x3 j& J0 ]/ p "ทำไมต้องแต่งขนาดนี้ครับเนี่ย หายใจลำบากมากนะ แล้วชุดนี่ออก ร้อนจะตายชัก"/ F) i8 v6 u' ~$ z% z6 M* Z
บอสยกมือที่มีของห้อยเต็มแขนขึ้นมาดึงหน้ากากอนามัยออกแล้วสูดหายใจเฮือกใหญ่
! @# U* q2 x! G) L8 u+ H; @" w4 @
4 j. c( Q& Q8 @& w. @) V "แหะๆ นิดหน่อยเอง แปบเดียวของจะครบแล้ว"1 Y. d! W8 B, h( X
ปุนพูดแกมรู้สึกผิดแต่เพื่อความปลอดภัย เลยให้อีกฝ่ายสวมทั้งหมวก แมส แว่นตา เสื้อผ้าปิดคลุมแขนและขาจนมิด พอได้ยินปุนพูดแบบนั้น บอสก็พยักหน้ายอม แล้วเอาของเก็บไว้ท้ายรถ ก่อนจะขึ้นนั่งข้างคนขับ แต่ไม่วายยังแอบบ่นปุนตลอดทาง หลังจากมาถึง บอสก็ช่วยปุนขนของไปไว้ที่ด้านใน พอคนที่นั่นรู้ว่าปุนมา เด็กๆก็พากันมาช่วยถือของจนหมดในครั้งเดียว ปุนนำสิ่งของที่ซื้อมาแจกให้เด็กทุกคนจนครบ และมีอยู่คนหนึ่งที่มองบอสด้วยสายตาไม่พอใจ ดูท่าจะเป็นคนคุมเพราะเด็กคนนี้โตที่สุดในบ้าน ขณะที่ปุนแจกของอยู่ เด็กที่โตสุดก็เดินมายังบอสหลังจากมองมานาน1 D% q3 x. v( Z) u! h8 P/ o5 Y( S- `7 i
9 C) w/ Q* e. J+ z2 B7 j" R( v4 x "มีอะไรหรือเปล่าครับน้อง พี่เห็นว่ามองพี่อยู่นานแล้ว"
- t* R* G. X% S; [. X บอสถามออกไปตรงๆหลังจากที่สังเกตุมานาน แถมครั้งก่อนที่มาก็คนนี้แหละที่จ้องเขาไม่วางตา/ l c3 y4 Q+ l+ N$ S( u2 }0 ]8 A2 H
+ G% h" T. v+ ^( X5 v
"พี่เป็นแฟนพี่ปุนหรอ"
3 [6 {7 f7 ?% P7 ]( {, ^9 d) ~ อีกฝั่งถามเสียงแข็งกร้าวราวกับไม่พอใจ บอสไม่อยากมีเรื่องเลยเมินหน้าหนีจนเด็กนั่นเอ่อยอีกครั้งและเสียงแข็งกว่าเดิม7 ?6 m$ w* z" z7 Y6 s
9 M8 O$ I! B& I8 P4 S- z "ผมถามไม่ได้ยินหรอ"1 y( \- q5 t& p+ [+ ?. b/ _
"ได้ยินครับ แต่ไม่อยากตอบ ทำไม"บอสกวนประสาทกลับ เด็กคนนั้นทำท่าไม่พอใจจนพี่เลี้ยงต้องมากแยก
! x( s9 M$ ] R# `$ \ 0 c* _1 _. i; _, I. L
"นี่ทิว ทำตัวดีดีหน่อยสิ พี่เขาเอาของมาให้นะ"* [5 P6 e0 [; v# @( U& \# N
บอสสะอึกกับคำที่ได้ยิน พลันนึกถึงเรื่องราวในอดีตขณะที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จนพี่เลี้ยงที่เห็นว่าบอสนิ่งไปเลยพยายามเรียก
! T3 R* `9 ]4 v6 Y0 {( M
4 Q7 y- V, j! {9 z& n* ~ "คุณคะ คุณะคะ เป็นอะไรไหมคะ"7 R' }8 K ]4 M4 W( H
"มะ มะ ไม่มีอะไรครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ" บอสเดินเร็วออกจากจรงนั้นพร้อมหายใจแรง ทำเอาเด็กคนนั้นและพี่เลี้ยงพากันงง ปุนที่หันมาเห็นเลยบอกให้พี่เลี้ยงแจกของแทน แล้วเดินตามบอสออกไป
, t" D& T; {3 c5 {" W; o
2 w% Q F! f1 G5 r7 e6 w* d, a "บอส บอส มีอะไรหรอ"/ @' G0 K* P" L2 v p) e4 x
ปุนเดินตามบอสและเรียกไปด้วยจนบอสหยุดเดินอยู่ที่สนามเด็กเล่นด้านนอกอาคาร; Q' V3 L) y) T6 y
$ n* N7 e0 l1 r0 W! T6 W+ G "มะ ไม่มีอะไรครับ แค่....แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ"
! s& M% f6 U3 T+ w$ I6 D6 o "ไม่เป็นไรแล้วนะ" ปุนยื่นมือมากุมมือของบอสไว้แล้วกำแน่น
2 k C; g- a% ~ "อืม" ปุนจูงมือบอสเดินไปยังสวนที่ทางศูนย์ให้เด็กๆปลูก มีทั้งดอกไม้และต้นไม้ รวมไปถึงศาลาและโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ ปุนเลยเลือกที่นั่งบนโต๊ะหินอ่อนมองวิวสวนดอกไม้เบื้องหน้า
" E/ q: F1 P% q/ {5 P : n2 W- r+ R9 t9 X3 F
"แต่ก่อนที่นี่น่ะ เป็นบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เปิดขึ้นเองจากคุณยายคนหนึ่ง ตอนแรกทางบริษัทได้สนับสนุนเพราะเป็นโครงการที่ต้องทำเพื่อตอบแทนชุมชน"
3 x' }& p$ }- e) x "....แล้วทำไมถึงเลือกที่นี่ครับ"
. l9 ^: @& H2 F+ X% s "จริงๆแล้ว ที่นี่ไม่ได้ถูกเลือกหรอกนะ เพราะว่ามันเป็นบ้านที่เปิดเองแบบผิดกฏหมาย ตอนนั้นเราอายุสิบขวบได้มั๊ง เราได้ยินครูที่โรงเรียนคุยกัน ว่ามีเด็กที่อยู่ในโรงเรียนเราต้องไปอยู่ที่นั่นเพราะบ้านล้มละลาย พ่อกับแม่หนีไปต่างประเทศ เราเลยไปเล่าให้พ่อฟัง"2 `3 Y9 {& k2 R6 Q# {
5 N2 J3 x+ a3 x บอสฟังปุนพูดก็บีบมือปุนแน่น ปุนไม่ได้ร้องหรือดึงมืออกแต่อย่างใด แถมยังกำมือบอสตอบอีก
. e0 y6 R* r5 g0 B
1 I6 l6 R% e# k# i "ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ ไม่รู้ว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ไปบ้านเด็กกำพร้าที่ถูกกฏหมาย แต่มารู้ทีหลังว่าเพราะไม่มีเงินที่แบบนั้นเลยไม่ต้อนรับ เราเลยขอพ่อให้สร้างบ้านให้ หึหึ ก็ไม่คิดหรอกนะว่าต่อมา บ้านหลังนั้น จะกลายมาเป็นศูนย์แบบนี้"
7 r0 A/ W' ?+ @$ q3 Z% k
# }$ M. k( o8 t6 C# T8 ? "อึก ละ แล้วปุน ระ รู้จักกับเด็กคนนั้นไหม"
+ b {8 e! ^1 W6 G! D9 S5 o บอสสะอึกน้ำตาแล้วกลั้นใจถามปุน เพราะเรื่องที่ปุนเล่านั้น ตรงกับชีวิตของเขามาก มากเสียจนรู้สึกจุกในอกจนหายใจแทบไม่ออก
, Y6 A8 q7 Q' N* g9 m$ T
2 L7 S0 u4 J6 E$ ^4 X' Q, k4 T "รู้สิ เด็กคนนั้น ก็กำลังนั่งอยู่ข้างๆเรานี่ไง"
+ K0 F" O8 u$ h0 x9 X 1 E1 }5 v- f. K" ]8 c
ปุนพูดจบก็หันหน้ามาหาบอสพร้อมรอยยิ้ม ในตาปุนคลอไปด้วยน้ำใสๆต่างจากบอสที่ตอนนี้แก้มอาบไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเขื่อนแตก
- |3 |/ V( f+ v* o "ปะ ปุน อึก ปุนรู้ หรอ อึก ฮือออ ฮึก ปุนรู้ ฮือออ" ปุนที่เห็นบอสร้องไห้โฮก็ปล่อยน้ำตาที่กักเก็บมานาน ร้องออกมาด้วยความสงสารคนตรงหน้า บอสที่คิดว่าปุนรู้ความจริงแล้วจะรังเกียจเขาเลยพยายามดึงมืออก แต่ปุนกลับเป็นฝ่ายที่ไม่ปล่อยมือของบอส แล้วยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้บอสพลางดึงตัวของอีกฝ่ายเข้าไปกอด ทั้งสองปล่อยโฮกอดกันอยู่ตรงนั้น จนพี่เลี้ยงที่กำลังจะพาเด็กออกมาเล่นที่สนามหลังแจกของเสร็จต้องห้ามแล้วพาเด็กๆกลับเข้าไปด้านใน บอสที่ตอนนี้กลายเป็นเด็กในร่างสูงใหญ่ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นานหลั่งไหลออกมาพร้อมน้ำตา เรื่องราวต่างๆที่เจอผุดขึ้นมาในหัว ทั้งความทรงจำ ความสุขที่อยู่กับพ่อแม่ ความทุกข์ ความเจ็บปวดหลังจากที่ต้องแยกจาก ความผิดหวัง ความเสียใจที่โดนหักหลังจากคนสนิท ทุกอย่างถาโถมเข้ามาในคราเดียว บอสร้องไห้จนตาบวมและหลับไปในอ้อมกอดของปุน ปุนปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับบนตักของเขา แล้วก้มมองดูใบหน้าอีกฝ่าย พร้อมใช้มือเขี่ยไรผมที่ปกตาออก ตอนนี้บอสกลายเป็นเด็กโข่งที่หลับหลังจากร้องไห้ขี้มูกโป่ง ปุนที่รู้เรื่องนี้ได้ไม่นานก็เจ็บปวดกับความจริงที่ได้รับมา ในตอนแรกนทีให้ข้อมูลของบอสมา ที่สืบมาได้นั้น เป็นเรื่องราวหลังจากบอสกลับมาจากต่างประเทศ แล้วได้เข้าวงการตอนเรียนมหาลัย และมีพวกกลุ่มที่ทำคลิปขาย จนมาถึงปัจจุบันที่เปิดกลุ่มคลิปลับและทำโอนลี่แฟน แต่ปุนเข้าใจ แม้ตอนแรกจะโกรธ โมโห แต่ปุนเลือกที่จะยอมปิดตาข้างนึงเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ ที่ปุนสนใจ คือก่อนหน้านั้น บอสไม่มีประวัติหรือข้อมูลใดๆเลย ปุนเลยเลือกที่จะสืบต่อเอง จนมารู้ความจริงภายหลัง ปุนทำได้เพียงปลอบใจ ให้กำลังใจ และคอยอยู่ข้างๆบอส ปุนไม่อาจเข้าใจคนรักของตนได้100% แต่เขารับรู้ได้ถึงความโดดเดี่ยว เพราะปุนนั้นก็โตมากับพ่อที่ไม่มีเวลาให้ แต่อย่างน้อย เขาก็ยังมีเงินทอง ต่างกับบอส ที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ แม้แต่บ้านซุกหัวนอน เรื่องที่ปุนสืบเพิ่มได้แค่บอสมาอยู่บ้านเด็กกำพร้าและถูกรับเลี้ยงจากชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ตอนหลังได้แจ้งความว่าบอสนั้นขโมยของแล้วหลบหนีไป แต่สุดท้ายก็ถอนแจ้งความ ปุนไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งบอสกลับมายังประเทศด้วยใบหน้าใหม่ หลังจากนั้นไม่นาน บอสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาบนตักของปุน ใบหน้าสดใสของปุนที่ยิ้มรับ ทำบอสรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก มากจนไม่กล้าสบตาปุน ตอนนั้นเสียงมือถือเขาดังขึ้น บอสเลยขอตัวไปรับสาย9 _9 \* y- z; `5 Q" |( H0 [4 C
( ~) v* W& M6 z6 h' `+ D3 [- h "ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะครับสุดหล่อ"
: t+ D" U+ m7 |4 } "ผมขอโทษครับ ติดธุระนิดหน่อย"9 }# ~7 q8 Y+ c5 T. l- A; s
"แต่คนของผมพร้อมแล้วนะครับ"
, \/ o, p9 l' d1 Z: p "ผมขอเลื่อนได้ไหมครับ"+ @+ x+ l9 M8 [( u4 n
"หืม จะเลื่อนหรอ เวลาเป็นเงินเป็นทองนะครับสุดหล่อ"6 A( H- m& H9 v& K
"เลื่อนให้ผม แล้วคราวหน้าผมจะชดเชยให้แบบจัดเต็ม โอเคไหมครับ"; \2 i8 n; G* D# E
"ว้าว รับปากแล้วนะครับ งั้นก็ได้ครับ" หลังวางสายบอสเดินกลับมายังปุน แต่สีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไป หลังจากที่ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา เหมือนบอสเป็นอิสระ 6 M! d8 W' G3 ~3 z" z, ?2 N
2 h0 r( @9 [. d2 r "ปุน"
) }" {+ K$ @$ k! ` "หืม ว่าไงครับ"2 r7 Y" J( T1 i1 h7 F: o& t( J! B
"เราเลิกกันเถอะ"ปุนขมวดคิ้วชนกันด้วยความสงสัย แล้วยื่นมือไปจับมือบอสไว้ บอสพยายามจะสบัดมือปุนออก แต่ตอนนี้เขายังไม่เข้มแข็งพอจนถูกปุนดึงตัวเข้าไปหา แล้วดึงตัวของบอสนั่งลงบนตัก/ v# Z, h7 \. X5 y+ U
% X, A1 c9 W( k$ t3 ^! D. U3 c "หิวไหม ไปกินข้าวกัน"$ y% ^6 R, K1 r( ]$ y p
ปุนยิ้มให้และชวนบอสไปกินข้าว ทำเหมือนว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น
0 i' h2 k9 K1 z$ T 9 B: b: R' l, g0 t
"นี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมทำแบบนี้"( t7 D6 m- O' ~, t( O1 z
บอสขึ้นเสียงบอกปุน แต่เสียงของบอสนั้นสั่นเครือ นัยตาไหวเหมือนจะร้องไห้แต่กลับไม่มีน้ำตาไหลออกมาราวกับบ่อน้ำตานั้นแห้งขอดเพราะร้องออกมาจนหมดก่อนหน้า% k4 d5 |1 R* B/ x4 ?. Q: z
1 g5 c# J. u# o2 l, F; D3 { "วันนี้มีพะโล้ ยำ แกงพะแนงกับแกงจืดนะ บอสอยากกินอะไร"
& ^' N" F+ k, X- F9 @1 I0 d" x ปุนเองก็เสียงสั่นเครือไม่ต่างกับบอสแต่พยายามพูดจนจบ และลุกขึ้นจูงมือบอสเข้าบ้าน บอสสบัดมือปุนออก คราวนี้มันสำเร็จ ทั้งสองยืนจ้องหน้ากันกลางสวนดอกไม้ ปุนยิ้มให้กับบอส แล้วเดินเข้ามากอดบอสอีกครั้ง พร้อมใช้มือลูบหลังของบอส คางเกยไหล่แล้วพูดซ้ำไมซ้ำมา "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"- o/ v* I* ~0 @% ?! M5 Q. k# v
$ u0 p6 B/ A2 Y. p% t5 H "ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงทำแบบนี้ จะไม่เป็นไรได้ไง ปุนก็รู้เรื่องแล้ว อึก ทำไม ทำไมยังทำแบบนี้อีก ฮือออออ" บอสร้องไห้อีกรอบ คราวนี้น้ำตาที่เหมือนจะแห้งไปก่อนหน้ากลับไหลออกมาเป็นทาง เนื้อตัวบอสไร้เรี่ยวแรงจนปุนต้องพยังอีกฝ่ายไว้กว่าบอสจะร้องไห้เสร็จ หลังจากบอสสงบลง ปุนก็แบกบอสขึ้นหลังเดินเข้าบ้านแล้วเดินออกมาโดยมีสายตาของเด็กในบ้านมองดู ทุกคนไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ทั้งสองคน ไม่เว้นเด็กที่หาเรื่องบอสก่อนหน้าด้วย แถมยังชูนิ้วขึ้นสองนิ้วเป็นสัญญาณให้ สู้ ๆ ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถ บอสที่ตอนนี้สับสนงุนงง ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เลยถามปุนด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบไร้อารมณ์ออกมา1 p, T% B, I0 _& Q: T& J) j" c
0 o' _' J$ [5 I1 \& \0 I* y
"คุณรู้เรื่องผมได้ยังไง"
. U6 o% R# }7 b "เราให้เลขาสืบเรื่องของนาย รู้แค่บอสกลับมาจากต่างประเทศด้วยบัตรประชาชนที่ปลอมขึ้นมาและใบหน้าใหม่"$ |, O3 U& l/ _
"...". _( q- q' ?/ N+ u$ C( ?& x
"เราสงสัยเรื่องราวก่อนหน้านั้น เลยสืบเอง จนรู้ว่าบอสเคยถูกพามาอยู่ที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า เราเลยมาที่นี่ เจอกับพี่แนน ที่เคยเป็นพี่เลี้ยงที่นี่ พี่แนนเล่าเรื่องก่อนที่บอสจะมาอยู่ที่นี่ แต่หลังจากถูกรับเลี้ยง ก็ไม่มีข่าวของนายอีกเลย" "แล้วคุณต้องการอะไร" บอสหันมาสบตากับปุนแล้วถามตรงๆ% o7 W( H, R3 u% k9 _7 f- [. P
"ต้องการอะไร หมายความว่ายังไง"8 b" m7 x) T( d5 g: [: ~
"รู้แบบนี้เเล้ว จะทำยังไงต่อ จะขู่หรอ หรือว่าจะให้ผมทำอะไรเพื่อปิดปากคุณไว้"บอสเริ่มมีน้ำเสียงขึ้นมาเล็กน้อย ปุนเลยยื่นมือไปจับกับมือของบอสไว้ แต่บอสเลื่อนมือหนี
) O Y4 q5 H1 ?- w; ?, g/ ~9 [8 I
2 f; ^( f$ k" x k. ] "ไม่ ไม่ทำอะไร ไม่ต้องทำอะไร"บอสเอะใจกับคำตอบที่ได้ฟัง. r/ S, ^6 D+ ] }4 v$ O, y
"ทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้อีกแล้ว ผมเป็นคนไม่ดีนะ ผมหักหลังคุณ ผมหลอกใช้คุณ ผมทำร้ายคุณ"* ?& V. |. X8 S/ d3 \8 Z
"ไม่เป็นไร"# d! M2 q( X; N3 c" B+ e
"ไม่เป็นไร ไม่ได้ ทำไม ทำไม"ในหัวของบอสมีแต่คำว่าทำไม
7 H4 b$ P- `; G+ T "เราไม่เป็นไรจริงๆ"
4 V( L4 ~+ V9 \8 e% V: R "แต่ผมทำไม่ดีกับคุณนะ"( q4 _$ B6 t! y9 X* T8 `
"แต่ตอนนี้นายไม่ได้ทำแล้วไง"
; l$ W+ G5 h/ ]. B5 d) S% }, O ~' i. @ "ไม่ ตอนนี้ผมก็กำลังทำอยู่ ผมหลอกหลวง โกหก..."
: X: t. T$ D7 a: l9 z "ก่อนหน้านี้เคยถามใช่ไหม ว่าต้องการอะไร เราต้องการนายไง ต้องการให้นายทำมื้อเย็นให้เราหลังจากเราเลิกงาน ต้องการนอนหนุนตักตอนดูทีวี ต้องการให้นายนวดให้ตอนที่เราเมื่อย ต้องการให้นายจับมือตอนดูหนังด้วยกัน ต้องการให้นาย ฮึก ร้องเพลงให้ฟังก่อนนอน ต้องการ อึก ให้นายเช็ดผมหลังสระผมเสร็จ ต้องการ อึก...."ใบหน้าของปุนเปื้อนยิ้มพลางสะอื้นแทรก บอสที่ทนฟังมาสักพักก็ดึงปุนเข้ามากอด พอปุนสงบ บอสก็ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้ปุนเหมือนที่ปุนทำให้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทั้งสองคนก็ปรับความเข้าใจกันแล้ว8 h* {' |' E3 D% b3 A
9 C. {& Z; _$ k0 K. ], Q5 y8 E+ ~" P
"หิวไหม กินข้าวกัน"
4 m& }' v8 x' j บอสยิ้มแล้วถามกับปุน ปุนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบแล้วพากันลงจากรถไปกินข้าวกับเด็กๆด้านใน ทุกคนที่เห็นปุนกับบอสเดินเข้ามาในบ้านต่างก็เงียบ จนพี่เลี้ยงชวนทานข้าว ทั้งสองคนก็ยิ้มรับแล้วกินข้าวกับเด็กๆ บอสที่ตอนนี้มีความสุขที่สุด เพราะไม่ต้องปกปิด หรือปิดบังอดีตของตัวเอง ไม่ต้องระแวงว่าใครจะจับได้หรือใครจะหาประโยชน์จากเขา ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ภาพใบหน้าของบอส ตอนนี้เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสงบเหมือนที่เขาต้องการ "อ๊ะ นี่บ่ายโมงแล้ว" ปุนยกมือถือขึ้นมากดดูเวลาก่อนที่จะขึ้นรถ
3 k( A' J {1 F7 l7 u "อืม ลืมเลาเลย แปบๆบ่ายแล้ว"บอสที่ตอนนี้ยังไม่หุบยิ้มเลยหลังจากออกมา ปุนที่นึกขึ้นได้ว่าบอสมีงานตอนสาย
% @- a( S6 O8 j7 k
( H6 z+ b1 v4 C) z; W. O "ขอโทษนะ ลืมไปเลยว่านายมีงาน"- }! R. Z& y3 M* b P0 t# N
"ไม่เป็นไร เราโทรไปคุยมาแล้ว"$ y8 Z: P+ R0 Z: X7 U( k3 z. Z
"หรอ อืม งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วสิ"' C5 b3 n7 I8 v$ ^- y0 I% |3 h) H
"อืม ทำไมหรอ"
, n2 L: y, g3 D( R: n X "งั้นไปดูหนังกันไหม"' T: b% ^4 f& W8 P
"เอาสิ" วันนั้นทั้งวัน บอสใช้ชีวิตแบบมีความสุขเป็นครั้งแรก เขาได้ทำอะไรกับปุนต่างๆมากมายโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นๆเลย จนทั้งคู่มาจบที่บ้านของปุน บอสได้เช็ดผมให้ปุน และปุนก็ทำให้บอสเช่นกัน เสร็จก็พากันนอนกอดกันกลมจนถึงเช้า บอสที่เห็นว่าปุนหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก เขาค่อยๆย่องลงจากเตียงแล้วไปทำมื้อเช้าให้กับปุน เสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วปลุกอีกฝ่าย พอกินข้าวเสร็จไม่นาน มือถือปุนก็ดังขึ้น เป็นเรื่องงาน
" K. ]7 g% |* f6 S
7 A1 q) r' [. h, `; l "ไม่อยากไปเลย วันนี้วันหยุดแท้ๆ"
& i$ ]: e- s9 `9 ~0 d8 d6 m/ {$ a "ไม่เป็นไรครับ ไว้เจอกันตอนเย็น"' C: I6 g" @1 k! p- y
"อืมก็ได้ จุ๊บ"ปุนทำเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนจะอยู่กับบอส แต่บอสไม่อยากให้ปุนเสียงาน เลยจุ๊บให้กำลังใจไปหนึ่งยก แต่ก่อนที่ปุนจะไป ปุนได้นึกขึ้นได้ถึงเรื่องวันก่อน "เออบอส วันก่อนที่มีคนมาส่งที่คอนโดอะ รู้จักกันหรอ"2 P! T. |1 g6 Z2 N6 A8 E
"วันก่อนหรอ อืม ทำไมรู้อะ สืบมาหรอ"3 J# G8 Y2 F, g. c; m4 h- e
"ไม่ใช่ วันนั้นจะไปเซอร์ไพรส์ต่างหาก แต่อดเลย"" X0 z) i( @; {$ Y: @
"อืม วันนั้นหรอ อ๋อ เขาเป็นคนที่จ้างเรารีวิวร้านของเขาอะ"
, @1 T3 u. {. `5 L; Y! N "หรอ ชื่อเต้ยใช่ป่ะ"
, x7 V+ w. F3 O" c "อ้อ ใช่ ทำไมหรอ"บอสตกใจที่ปุนรู้จักกับเต้ย เพราะบอสรู้ว่าเต้ยไม่ใช่คนที่ดีนัก ปุนเองก็คิดไม่ต่างกัน ทั้งสองเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ปุนจะทนไม่ไหวเตือนบอสเอาไว้
' ]0 q4 ^4 R" n7 S: |9 C n3 S+ g
8 Q# @2 A2 X8 P* C! Y "เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนดีอะ ถ้าเลี่ยงได้ อย่าไปยุ่งจะดีกว่านะ"
: C' K/ n2 q8 Q: w0 g "หรอ ทำไมอะ ปุนรู้จักหรอ"; L6 I; O' Q3 h5 J2 }! P3 K6 L
"ก็ไม่เชิงอะ แต่เขาอยู่ในวงการสีเทา มันเป็นเรื่องธุรกิจอะ เราก็ไม่อยากยุ่ง นายเองก็ระวังตัวนะ"; \8 i# T# q' w T& N9 p
"อะ อ้อ อืม ขอบใจที่เตือนนะ" บอสทำเป็นไม่รู้เรื่อง ในหัวคิดถึงเรื่องนี้ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง พอปุนออกจากบ้าน เขาก็โทรเรียกแท็กซี่เพื่อไปยังสปา โดยที่ไม่ได้บอกอีกฝ่ายก่อน กะว่าจะไปพูดคุยเรื่องระหว่างเขา บอสเดินเข้าไปรอยังด้านในที่มีพนักงานเตรียมของอยู่โดยไม่สนใจเขา ไม่นานเต้ยก็เดินคุยโทรสัพท์เข้ามา
, [$ R) u) O) R' x % F# C: m+ S# ~- _7 Y7 n
"เออ มึงให้ชาวบ้านกดดันมันไปก่อน มันเสนออะไรก็อย่าพึ่งไปยอม รอเวลาเหมาะสมก่อน" บอสก้มตัวลงกับโต๊ะแอบฟังอีกฝ่ายคุยโทรศัพท์ แล้วค่อยๆคลานถอยหลังไปยังทางโล่ง5 Q6 W5 h$ d/ ~2 @7 v1 B
5 @, }+ d3 R" b- h "คุณเต้ยครับ มีนายแบบมาหาครับ รออยู่...อ้าวไปไหนแล้ว" พนักงานที่เดินเข้ามารายงานหันไปหาบอสแต่กลับไม่เห็นใครอยู่แล้ว จังหวะนั้นบอสเลยลุกขึ้นเดินมายังทั้งคู่
' l2 h# L4 e1 b; I "โทษทีครับ ผมไปเข้าห้องน้ำมา"% C# z h( Y G0 W$ I% ~+ x
บอสกล่าวทักทายเต้ยด้วยใบหน้าทะเล้น เต้ยก็งงว่าบอสจะมาไม้ไหนแต่ก็ยิ้มแย้มพูดคุย "อ้าวคุณ มาหาผมถึงที่แบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ"& i: {. K U% V9 u4 u$ T$ s
"ผมจะมาขอโทษที่ผิดนัดเมื่อวานครับ"
3 o6 \: @9 a' Z: p2 ^( t "แหม ประหลาดใจนะครับที่คุณมาขอโทษ"ทั้งสองสบตากันเพราะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างรู้ว่าคำตอบของแต่ละคนมันตอแหลขนาดไหน& ^3 w f' x0 l% ~
/ C3 d* b& S, w. x2 U8 J+ W
"ครับ จริงๆแล้ว ผมจะมาเสนอสิ่งที่จะเป็นประโยชน์กับคุณ...." บอสรู้ว่าคนแบบเต้ยคือคนที่หาประโยชน์จากคนอื่น ที่เขามาวันนี้เพราะเขาจะมาเสนอผลประโยชน์ให้กับเต้ย เป็นผลประโยชน์ที่อีกฝ่ายจะได้รับจากคนอื่น เขาก็จะไม่เสี่ยง เต้ยเองก็ได้ประโยชน์ วินวินทั้งคู่ แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจบ เต้ยก็ขัดมาเสียก่อน บอสเลยนิ่งรอจังหวะเสนอใหม่) j' @3 f+ W+ X0 ?
% A8 X$ [$ @: ~
"พูดถึงข้อเสนอ ผมก็มีข้อเสนอมาพอดีเลย ไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ" เต้ยบอกแล้วผายมือไปยังออฟฟิศ บอสเลยเดินนำไป พอนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเต้ยเสร็จ บอสก็เปิดฉากทันที
8 e. G+ X; K' X6 l
8 ?; c/ M( @1 w/ F "ครับ ข้อเสนอของผมก็คือ...."
; l p; c' B) } "ผมมีข้อเสนอมาให้คุณเหมือนกัน ผมรู้นะครับว่าคุณไม่อยากทำงานในที่แบบนี้ ที่ๆคนพลุกพล่านเสี่ยงที่จะมีคนมาเห็น และกลัวว่าจะมีคนรู้ว่าหุ่นล่ำๆกับใบหน้าอันหล่อเหล่านี้เป็นของนายแบบที่มีข่าวกับไฮโซ"บอสที่ได้ยินก็หยุดฟังอีกฝ่ายต่อ
. d3 l3 k0 J4 i1 e/ R0 p! h9 q & h2 |; p8 n, o/ [
"ถ้าเกิดว่าคุณกลัวคนจะรู้ ผมเลยมีข้อเสนอมาให้ครับ ถ้าคุณ ไปทำงานที่บ้านผม คอยรับรองแขกวีไอพีเล็กๆน้อยๆ แต่ละคนก็มีหน้ามีตาทางสังคม คุณก็จะไม่ต้องกลัวใครรู้ว่าเป็นใคร เพราะแขกของผมไม่ชอบซุบซิบ สนใจไหมครับ"บอสฟังอีกฝ่ายเสนอก็น่าสนใจดี แต่รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรอีกแน่นอน/ r: X6 S, q1 [" j
8 X" d' n1 ?# T q( `" K5 Q
"แต่....."บอสเอ่ยเกริ่นให้อีกฝ่าย จนเต้ยนั้นยิ้มในความรู้ดีของบอส อีกฝ่ายยิ้มกว้างแล้วพูดต่อ
4 n% h9 S9 I5 q0 k$ G5 h "แต่ที่บ้านของผม มันก็มีกฏอยู่บ้าง ถ้าคุณรับได้ คุณก็ไม่ต้องมาที่นี่อีก สนใจไหมครับ" "งั้นผมขอคิดดูก่อนนะครับ"1 j6 |. v9 N- e% L. t
"หึหึ ได้เลยครับ แต่ผมให้เวลา24ชั่วโมงนะครับ" เต้ยว่าจบก็ลุกออกจากห้องไปปล่อยให้บอสวิตก บอสขับรถกลับไปยังบ้านของปุน และคิดเรื่องข้อเสนอของเต้ยไปด้วย และลองคาดคะเนความเสี่ยง ทำงานที่สปา ซาวน่าเจอคนมากมาย ยิ่งช่วงนี้คนยิ่งเยอะ แต่ถ้าไปรับแขกวีไอพี แต่ละคนก็คงไม่อยากให้มีความลับรั่วไหล น่าจะเซฟกว่า แต่บอสก็ไม่ประมาทเพราะนั่นคือเต้ย เต้ยที่เคยวางแผนให้เขาถูกเปิดเผยต่อหน้ากับคนทั่วไปมาแล้วหลายครั้ง เขาจะประมาทไม่ได้ "ปุนไม่อยู่บ้านหรอ"
+ e9 E0 c- G: N. F, d& n* ~ อยู่ๆก็มีเสียงดังขัดความคิดของเขา บอสที่ได้สติเลยหันไปตามเสียงจนพบกับธันที่ตอนนี้สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ แม้จะใส่ชุดธรรมดาแต่ความหล่อออร่าทะลุมาเลย1 ^" A% |, X2 k
"พี่ธันมามีอะไรหรือเปล่าครับ"
8 i9 m m+ D* A) I "พี่โทรหาปุนไม่รับ เลยมาหาที่บ้าน"
" g- |% t4 s% o+ r2 D "อ๋อ ปุนไปบริษัทครับ เห็นว่ามีงานด่วน มีอะไรฝากไว้ไหมครับ"ธันพยักหน้ารับรู้ แต่ปฏิเสธบอส
4 }* c- j! J0 R* N* x "ไม่เป็นไรครับ เอาไว้เดี๋ยวพี่บอกเอง"ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของธันดังขึ้น ธันเลยขอตัวไปรับโทรศัพท์ บอสจะเดินไปส่งธันแต่ได้ยินธันคุยโทรศัพท์อยู่ที่สวนข้างบ้าน เลยยืนรอ
8 E& _5 ]) D J a- {. |
, F" L4 T0 c- I# L "ครับพ่อ ยังเลยครับ เต้ย คนที่ชื่อเต้ยหุ้นส่วนเอส สปาหรอครับ ผมเคยให้คนแอบค้นออฟฟิศแต่ไม่ได้อะไรเลยครับ"บอสที่ได้ยินชื่อของเต้ยระหว่างรอโดยบังเอิญก็หูผึ่ง
# h3 [0 I. ?( s" Z # e; z5 e) ]; U3 H& C
"สมุดหรอครับ สมุดบัญชีที่เขียนด้วยมือ ครับ ไว้ผมจะลองสืบดูครับ ครับ ได้ครับ เหมือนน้องจะยังไม่รู้ครับ แต่ผมคอยดูอยู่ไม่ต้องห่วงครับ" บอสที่เห็นว่าธันกำลังจะวางสายเลยรีบเดินกลับเข้าบ้านไปเตรียมอาหารตามเดิม m( s% k( N! k8 V- ~, m
* X7 }$ J/ H; ?( O. V "พี่ไปก่อนนะ ถ้าปุนกลับมาบอกให้ปุนโทรหาพี่ด้วย"
. O+ g# k) s3 B) Y. C3 M. y "ครับพี่" บอสประมวลผลสิ่งที่รู้ในตอนนี้ ทั้งเรื่องของปุน เรื่องของเขา และเรื่องที่ได้ยินมา คิดว่านี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ0 _* h2 L# l2 H0 z; a0 S' E p
7 p) m, Y. g$ u6 P% Y( j 'เต้ย เต้ย เต้ย ชื่อนี้เหมือนเคยได้ยินที่ไหน'4 ?, F7 E o9 [' D4 f3 C# }* b
% j, I# F+ J7 n- B/ v- Q1 G' ^
บอสนั่งพูดชื่อซ้ำๆย้ำๆ พลันนึกถึงอดีตตอนเป็นเด็ก ตอนที่เขาถูกรับเลี้ยง มีคนชื่อเต้ยมาที่บ้านบ่อยๆ ไม่แน่ อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้ จะว่าไป เขาก็คุ้นหน้าของเต้ยอยู่บ้าง บอสเลยตัดสินใจเสี่ยงดู
" S! N7 ]6 d2 F3 g" G ( h, \) ?% N- r4 N
"ฮัลโหลครับ ข้อเสนอที่ว่ามา ผมคิดว่า จะลองดูครับ!!!" | 
The World is a book and those who do not travel read only one page. #Becauseoftravelingislearning 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-12-31 13:00:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-7 01:20:19
โพสต์ 2024-9-14 08:38:01
โพสต์ 2024-3-5 20:24:04
โพสต์ 2023-1-1 13:01:52