|
ปุนเก็บความสงสัยเอาไว้ภายในใจ แล้วขับรถกลับบ้านโดยเร็ว เพราะไม่นานก็จะถึงเวลาที่บอสโทรหาเขาเป็นปกติ เป็นไปตามคาด เมื่อปุนถึงบ้าน บอสก็โทรหาทันที ปุนพยายามลืมเรื่องที่เห็นเมื่อครู่แล้วพูดคุยตามปกติ อัพเดทชีวิตตัวเอง และถามความเป็นอยู่ของอีกฝ่าย แม้จะไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน บอกอรุณสวัสดิ์และฝันดี: A2 V5 s) u" @' o
" ^8 Z! e Y1 P* [$ Q* }
"บอส พรุ่งนี้เช้า ว่างไหม"( Q! p6 n: ?2 i- U2 u
"อืม น่าจะได้อยู่ แต่สายๆผมมีงานนะ"6 c* W. ~1 n; ]& B7 P
"อ๋อ เราจะชวนไปที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าอะ"
, ?# q( s7 S# d" `) T. x3 H "ที่ไปครั้งก่อนหรอ....."
- r- G( d% |; F2 c- R- N "ใช่ จำได้ด้วยหรอ"% w. O. d9 }* O4 ^' B
"ครับ"
% p6 `, m1 W3 R7 P9 N! g/ ]% M "โอเค งั้น พรุ่งนี้เจอกันนะ เดี๋ยวเราไปรับ" หลังวางสาย บอสเดินไปนั่งยังโต๊ะทำงาน ภาพในอดีตพลันไหลย้อนขึ้นมา แต่สุดท้ายก็กัดฟันลืมภาพเหล่านั้นแล้วพักผ่อน วันต่อมาปุนก็ขับรถมายังคอนโดบอสแต่เช้าตรู่ ปุนรูดการ์ดเปิดประตูห้องเข้าไปปลุกบอส บอสที่นอนหลับไม่ยอมลุกเลยโดนลากลงจากเตียงไปอาบน้ำ ปุนขับรถไปยังร้านค้า ร้านสะดวกซื้อหลายร้านซื้อทั้งของแห้ง ของชำ ของสด ของเล่น รวมไปถึงเสื้อผ้าหลากสีหลายไซส์ แถมยังมีอาหารเสริมต่างๆมากมายโดยมีหนุ่มนายแบบที่แต่งตัวมิดชิดคอยเดินถือของและเข็นตะกร้าอยู่ข้างกาย) W' ?% c# F! L* g$ B( p) J9 Z
: B& s0 q* D9 a; \0 e3 t "ทำไมต้องแต่งขนาดนี้ครับเนี่ย หายใจลำบากมากนะ แล้วชุดนี่ออก ร้อนจะตายชัก"# V \" u( w e2 p, K
บอสยกมือที่มีของห้อยเต็มแขนขึ้นมาดึงหน้ากากอนามัยออกแล้วสูดหายใจเฮือกใหญ่
# H) U' c& {& s 2 x; e# u8 G' A" q* }
"แหะๆ นิดหน่อยเอง แปบเดียวของจะครบแล้ว"9 V) Z, M3 }' A: k5 f. d k
ปุนพูดแกมรู้สึกผิดแต่เพื่อความปลอดภัย เลยให้อีกฝ่ายสวมทั้งหมวก แมส แว่นตา เสื้อผ้าปิดคลุมแขนและขาจนมิด พอได้ยินปุนพูดแบบนั้น บอสก็พยักหน้ายอม แล้วเอาของเก็บไว้ท้ายรถ ก่อนจะขึ้นนั่งข้างคนขับ แต่ไม่วายยังแอบบ่นปุนตลอดทาง หลังจากมาถึง บอสก็ช่วยปุนขนของไปไว้ที่ด้านใน พอคนที่นั่นรู้ว่าปุนมา เด็กๆก็พากันมาช่วยถือของจนหมดในครั้งเดียว ปุนนำสิ่งของที่ซื้อมาแจกให้เด็กทุกคนจนครบ และมีอยู่คนหนึ่งที่มองบอสด้วยสายตาไม่พอใจ ดูท่าจะเป็นคนคุมเพราะเด็กคนนี้โตที่สุดในบ้าน ขณะที่ปุนแจกของอยู่ เด็กที่โตสุดก็เดินมายังบอสหลังจากมองมานาน
( k- [2 W, L4 Q7 w9 C, o$ o # I0 q6 i( P5 z( f
"มีอะไรหรือเปล่าครับน้อง พี่เห็นว่ามองพี่อยู่นานแล้ว": }2 Y3 i4 |1 Z3 }0 @
บอสถามออกไปตรงๆหลังจากที่สังเกตุมานาน แถมครั้งก่อนที่มาก็คนนี้แหละที่จ้องเขาไม่วางตา
1 V* y: n7 a% ?8 U1 i. M 3 A1 x0 u+ ?+ Q& H6 u. ]5 V3 ?
"พี่เป็นแฟนพี่ปุนหรอ"
/ X) P: d+ J6 M n" x- w* g2 m อีกฝั่งถามเสียงแข็งกร้าวราวกับไม่พอใจ บอสไม่อยากมีเรื่องเลยเมินหน้าหนีจนเด็กนั่นเอ่อยอีกครั้งและเสียงแข็งกว่าเดิม
; _- Y& E( h6 d6 h V5 ? 2 ^) ]4 h) s; f; a
"ผมถามไม่ได้ยินหรอ"
6 s! w; G9 f1 t, g% k. U7 W4 r1 Y, U "ได้ยินครับ แต่ไม่อยากตอบ ทำไม"บอสกวนประสาทกลับ เด็กคนนั้นทำท่าไม่พอใจจนพี่เลี้ยงต้องมากแยก2 x) F" d, C# k( r% a7 U7 l
# k3 P* ?: I( L1 M* d
"นี่ทิว ทำตัวดีดีหน่อยสิ พี่เขาเอาของมาให้นะ"
9 H B6 o" p* _ บอสสะอึกกับคำที่ได้ยิน พลันนึกถึงเรื่องราวในอดีตขณะที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จนพี่เลี้ยงที่เห็นว่าบอสนิ่งไปเลยพยายามเรียก2 X1 G5 N, b/ \) O: p8 m2 G* d h
6 n- F1 p; h* I$ Q
"คุณคะ คุณะคะ เป็นอะไรไหมคะ"4 s6 X0 I9 i# M# e- u5 P
"มะ มะ ไม่มีอะไรครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ" บอสเดินเร็วออกจากจรงนั้นพร้อมหายใจแรง ทำเอาเด็กคนนั้นและพี่เลี้ยงพากันงง ปุนที่หันมาเห็นเลยบอกให้พี่เลี้ยงแจกของแทน แล้วเดินตามบอสออกไป
$ t) N8 V4 e- s) s+ M 8 o" C5 a- s7 M9 \3 Z
"บอส บอส มีอะไรหรอ"
6 h( i" v. g( z' F* l ปุนเดินตามบอสและเรียกไปด้วยจนบอสหยุดเดินอยู่ที่สนามเด็กเล่นด้านนอกอาคาร
/ p" S; L' E7 B) \7 ?# D ' R8 }. E1 ^5 ~ H
"มะ ไม่มีอะไรครับ แค่....แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ"
$ R# m0 o3 a+ s, p! @( W- i "ไม่เป็นไรแล้วนะ" ปุนยื่นมือมากุมมือของบอสไว้แล้วกำแน่น/ p2 \/ g" U" L4 w: U2 r' J$ N
"อืม" ปุนจูงมือบอสเดินไปยังสวนที่ทางศูนย์ให้เด็กๆปลูก มีทั้งดอกไม้และต้นไม้ รวมไปถึงศาลาและโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ ปุนเลยเลือกที่นั่งบนโต๊ะหินอ่อนมองวิวสวนดอกไม้เบื้องหน้า3 t3 z1 L2 a2 _8 t" ^) _, _0 B
1 H6 P5 A1 Q2 t' S/ Z' O "แต่ก่อนที่นี่น่ะ เป็นบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เปิดขึ้นเองจากคุณยายคนหนึ่ง ตอนแรกทางบริษัทได้สนับสนุนเพราะเป็นโครงการที่ต้องทำเพื่อตอบแทนชุมชน"
& H7 t1 `! @& b! j1 p2 S "....แล้วทำไมถึงเลือกที่นี่ครับ"5 O% R2 Y5 z; M4 p
"จริงๆแล้ว ที่นี่ไม่ได้ถูกเลือกหรอกนะ เพราะว่ามันเป็นบ้านที่เปิดเองแบบผิดกฏหมาย ตอนนั้นเราอายุสิบขวบได้มั๊ง เราได้ยินครูที่โรงเรียนคุยกัน ว่ามีเด็กที่อยู่ในโรงเรียนเราต้องไปอยู่ที่นั่นเพราะบ้านล้มละลาย พ่อกับแม่หนีไปต่างประเทศ เราเลยไปเล่าให้พ่อฟัง"% `/ s- Z" T- S6 U5 q
Z* T% i; S" ^+ ?; e, K บอสฟังปุนพูดก็บีบมือปุนแน่น ปุนไม่ได้ร้องหรือดึงมืออกแต่อย่างใด แถมยังกำมือบอสตอบอีก
5 X' E( b% ^* x( K
* h5 r& T& x- i- M, i" J& E "ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกนะ ไม่รู้ว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ไปบ้านเด็กกำพร้าที่ถูกกฏหมาย แต่มารู้ทีหลังว่าเพราะไม่มีเงินที่แบบนั้นเลยไม่ต้อนรับ เราเลยขอพ่อให้สร้างบ้านให้ หึหึ ก็ไม่คิดหรอกนะว่าต่อมา บ้านหลังนั้น จะกลายมาเป็นศูนย์แบบนี้"
6 f9 y$ g% q& X
8 ^; q) Y; l/ m+ B "อึก ละ แล้วปุน ระ รู้จักกับเด็กคนนั้นไหม"$ x! Z/ p: Q3 J& V1 E5 \
บอสสะอึกน้ำตาแล้วกลั้นใจถามปุน เพราะเรื่องที่ปุนเล่านั้น ตรงกับชีวิตของเขามาก มากเสียจนรู้สึกจุกในอกจนหายใจแทบไม่ออก e4 X6 g% t# }' u4 z
6 w5 P$ n) Y' i( N
"รู้สิ เด็กคนนั้น ก็กำลังนั่งอยู่ข้างๆเรานี่ไง"4 V4 v7 l! ~& M2 K: D. S2 x: d
1 g6 {; R8 c3 b9 q! `7 n ปุนพูดจบก็หันหน้ามาหาบอสพร้อมรอยยิ้ม ในตาปุนคลอไปด้วยน้ำใสๆต่างจากบอสที่ตอนนี้แก้มอาบไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นเขื่อนแตก ! H$ F7 S% w7 N' z/ y& ]
"ปะ ปุน อึก ปุนรู้ หรอ อึก ฮือออ ฮึก ปุนรู้ ฮือออ" ปุนที่เห็นบอสร้องไห้โฮก็ปล่อยน้ำตาที่กักเก็บมานาน ร้องออกมาด้วยความสงสารคนตรงหน้า บอสที่คิดว่าปุนรู้ความจริงแล้วจะรังเกียจเขาเลยพยายามดึงมืออก แต่ปุนกลับเป็นฝ่ายที่ไม่ปล่อยมือของบอส แล้วยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้บอสพลางดึงตัวของอีกฝ่ายเข้าไปกอด ทั้งสองปล่อยโฮกอดกันอยู่ตรงนั้น จนพี่เลี้ยงที่กำลังจะพาเด็กออกมาเล่นที่สนามหลังแจกของเสร็จต้องห้ามแล้วพาเด็กๆกลับเข้าไปด้านใน บอสที่ตอนนี้กลายเป็นเด็กในร่างสูงใหญ่ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นานหลั่งไหลออกมาพร้อมน้ำตา เรื่องราวต่างๆที่เจอผุดขึ้นมาในหัว ทั้งความทรงจำ ความสุขที่อยู่กับพ่อแม่ ความทุกข์ ความเจ็บปวดหลังจากที่ต้องแยกจาก ความผิดหวัง ความเสียใจที่โดนหักหลังจากคนสนิท ทุกอย่างถาโถมเข้ามาในคราเดียว บอสร้องไห้จนตาบวมและหลับไปในอ้อมกอดของปุน ปุนปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับบนตักของเขา แล้วก้มมองดูใบหน้าอีกฝ่าย พร้อมใช้มือเขี่ยไรผมที่ปกตาออก ตอนนี้บอสกลายเป็นเด็กโข่งที่หลับหลังจากร้องไห้ขี้มูกโป่ง ปุนที่รู้เรื่องนี้ได้ไม่นานก็เจ็บปวดกับความจริงที่ได้รับมา ในตอนแรกนทีให้ข้อมูลของบอสมา ที่สืบมาได้นั้น เป็นเรื่องราวหลังจากบอสกลับมาจากต่างประเทศ แล้วได้เข้าวงการตอนเรียนมหาลัย และมีพวกกลุ่มที่ทำคลิปขาย จนมาถึงปัจจุบันที่เปิดกลุ่มคลิปลับและทำโอนลี่แฟน แต่ปุนเข้าใจ แม้ตอนแรกจะโกรธ โมโห แต่ปุนเลือกที่จะยอมปิดตาข้างนึงเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ ที่ปุนสนใจ คือก่อนหน้านั้น บอสไม่มีประวัติหรือข้อมูลใดๆเลย ปุนเลยเลือกที่จะสืบต่อเอง จนมารู้ความจริงภายหลัง ปุนทำได้เพียงปลอบใจ ให้กำลังใจ และคอยอยู่ข้างๆบอส ปุนไม่อาจเข้าใจคนรักของตนได้100% แต่เขารับรู้ได้ถึงความโดดเดี่ยว เพราะปุนนั้นก็โตมากับพ่อที่ไม่มีเวลาให้ แต่อย่างน้อย เขาก็ยังมีเงินทอง ต่างกับบอส ที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ แม้แต่บ้านซุกหัวนอน เรื่องที่ปุนสืบเพิ่มได้แค่บอสมาอยู่บ้านเด็กกำพร้าและถูกรับเลี้ยงจากชายหญิงคู่หนึ่ง ที่ตอนหลังได้แจ้งความว่าบอสนั้นขโมยของแล้วหลบหนีไป แต่สุดท้ายก็ถอนแจ้งความ ปุนไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งบอสกลับมายังประเทศด้วยใบหน้าใหม่ หลังจากนั้นไม่นาน บอสค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาบนตักของปุน ใบหน้าสดใสของปุนที่ยิ้มรับ ทำบอสรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก มากจนไม่กล้าสบตาปุน ตอนนั้นเสียงมือถือเขาดังขึ้น บอสเลยขอตัวไปรับสาย
. K8 K; T7 v- U/ [5 v+ }, e
2 k. j. S( w/ x7 x* U "ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะครับสุดหล่อ"3 N0 Y2 E9 N) X7 d
"ผมขอโทษครับ ติดธุระนิดหน่อย", X0 B, M0 |, t, t: e* P
"แต่คนของผมพร้อมแล้วนะครับ"0 i3 O; G# Q0 l2 n
"ผมขอเลื่อนได้ไหมครับ"
2 D+ B, h C# Q8 U& W# r# w; {% Z "หืม จะเลื่อนหรอ เวลาเป็นเงินเป็นทองนะครับสุดหล่อ"0 Q& [& z! K- c) U( _0 f0 U0 D9 x
"เลื่อนให้ผม แล้วคราวหน้าผมจะชดเชยให้แบบจัดเต็ม โอเคไหมครับ"
" W" R. T. \9 e" G9 X5 t "ว้าว รับปากแล้วนะครับ งั้นก็ได้ครับ" หลังวางสายบอสเดินกลับมายังปุน แต่สีหน้าและท่าทางที่เปลี่ยนไป หลังจากที่ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา เหมือนบอสเป็นอิสระ
* L7 X% T% U. G6 X! Y# S
% b, a& O! Z* Q/ `; a "ปุน"
7 b; S9 T; m& w "หืม ว่าไงครับ"8 Z9 `, \9 P' O; A5 t; p
"เราเลิกกันเถอะ"ปุนขมวดคิ้วชนกันด้วยความสงสัย แล้วยื่นมือไปจับมือบอสไว้ บอสพยายามจะสบัดมือปุนออก แต่ตอนนี้เขายังไม่เข้มแข็งพอจนถูกปุนดึงตัวเข้าไปหา แล้วดึงตัวของบอสนั่งลงบนตัก
* [+ K5 g+ ^6 U6 f; }+ l: ^8 A
% i- ]# \5 X9 p" P "หิวไหม ไปกินข้าวกัน"
( u/ ]/ m+ x& F7 Y B ปุนยิ้มให้และชวนบอสไปกินข้าว ทำเหมือนว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น
3 O6 x+ F/ s, c( B
+ I" a9 v8 k7 g1 @; T Y! X$ v "นี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมทำแบบนี้"# `& x! g4 s/ g9 e6 s0 f
บอสขึ้นเสียงบอกปุน แต่เสียงของบอสนั้นสั่นเครือ นัยตาไหวเหมือนจะร้องไห้แต่กลับไม่มีน้ำตาไหลออกมาราวกับบ่อน้ำตานั้นแห้งขอดเพราะร้องออกมาจนหมดก่อนหน้า
. v ~* o5 a' O f% @% S+ U + o* \, i0 ^7 H4 H8 c" X( h
"วันนี้มีพะโล้ ยำ แกงพะแนงกับแกงจืดนะ บอสอยากกินอะไร"! h, |; C0 ]" H# t
ปุนเองก็เสียงสั่นเครือไม่ต่างกับบอสแต่พยายามพูดจนจบ และลุกขึ้นจูงมือบอสเข้าบ้าน บอสสบัดมือปุนออก คราวนี้มันสำเร็จ ทั้งสองยืนจ้องหน้ากันกลางสวนดอกไม้ ปุนยิ้มให้กับบอส แล้วเดินเข้ามากอดบอสอีกครั้ง พร้อมใช้มือลูบหลังของบอส คางเกยไหล่แล้วพูดซ้ำไมซ้ำมา "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร"5 R* i% Z/ E* d
# M b2 j$ _) l6 T. k "ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงทำแบบนี้ จะไม่เป็นไรได้ไง ปุนก็รู้เรื่องแล้ว อึก ทำไม ทำไมยังทำแบบนี้อีก ฮือออออ" บอสร้องไห้อีกรอบ คราวนี้น้ำตาที่เหมือนจะแห้งไปก่อนหน้ากลับไหลออกมาเป็นทาง เนื้อตัวบอสไร้เรี่ยวแรงจนปุนต้องพยังอีกฝ่ายไว้กว่าบอสจะร้องไห้เสร็จ หลังจากบอสสงบลง ปุนก็แบกบอสขึ้นหลังเดินเข้าบ้านแล้วเดินออกมาโดยมีสายตาของเด็กในบ้านมองดู ทุกคนไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ทั้งสองคน ไม่เว้นเด็กที่หาเรื่องบอสก่อนหน้าด้วย แถมยังชูนิ้วขึ้นสองนิ้วเป็นสัญญาณให้ สู้ ๆ ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถ บอสที่ตอนนี้สับสนงุนงง ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เลยถามปุนด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบไร้อารมณ์ออกมา
& u% j O& s* m1 u2 s 6 W# r6 @$ @7 `; W
"คุณรู้เรื่องผมได้ยังไง"
8 H# `- c6 j6 l$ o# ], ?6 G; [ "เราให้เลขาสืบเรื่องของนาย รู้แค่บอสกลับมาจากต่างประเทศด้วยบัตรประชาชนที่ปลอมขึ้นมาและใบหน้าใหม่"
7 L9 D6 P, \' _2 y$ C "..."
( m# y2 j$ F/ l$ X! [ "เราสงสัยเรื่องราวก่อนหน้านั้น เลยสืบเอง จนรู้ว่าบอสเคยถูกพามาอยู่ที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า เราเลยมาที่นี่ เจอกับพี่แนน ที่เคยเป็นพี่เลี้ยงที่นี่ พี่แนนเล่าเรื่องก่อนที่บอสจะมาอยู่ที่นี่ แต่หลังจากถูกรับเลี้ยง ก็ไม่มีข่าวของนายอีกเลย" "แล้วคุณต้องการอะไร" บอสหันมาสบตากับปุนแล้วถามตรงๆ
6 p( ?5 i& j, d1 @; w! t "ต้องการอะไร หมายความว่ายังไง"
4 b8 j0 t5 h' z! }# z8 i "รู้แบบนี้เเล้ว จะทำยังไงต่อ จะขู่หรอ หรือว่าจะให้ผมทำอะไรเพื่อปิดปากคุณไว้"บอสเริ่มมีน้ำเสียงขึ้นมาเล็กน้อย ปุนเลยยื่นมือไปจับกับมือของบอสไว้ แต่บอสเลื่อนมือหนี
1 |6 B9 I$ R8 {: Z; i$ ~* g0 E 2 n" B3 \; i& g. Q, e2 Y1 A
"ไม่ ไม่ทำอะไร ไม่ต้องทำอะไร"บอสเอะใจกับคำตอบที่ได้ฟัง
5 U7 A& y d1 P* D: A5 ]$ a "ทำไม ทำไมถึงทำแบบนี้อีกแล้ว ผมเป็นคนไม่ดีนะ ผมหักหลังคุณ ผมหลอกใช้คุณ ผมทำร้ายคุณ"
# f4 U* |0 f' n' h/ P6 r2 b2 c "ไม่เป็นไร"
9 S4 i1 v, |/ \ V2 F9 q "ไม่เป็นไร ไม่ได้ ทำไม ทำไม"ในหัวของบอสมีแต่คำว่าทำไม' R) ]/ ]* a) \8 n
"เราไม่เป็นไรจริงๆ") @8 b- s1 W! B' U/ m3 c6 \' X
"แต่ผมทำไม่ดีกับคุณนะ"
( ^& ]0 H1 O( F1 G/ S "แต่ตอนนี้นายไม่ได้ทำแล้วไง"
) ]" e/ I& {/ b+ q6 a4 p8 J "ไม่ ตอนนี้ผมก็กำลังทำอยู่ ผมหลอกหลวง โกหก...". q5 Y) b% K* m- J- F4 _" {
"ก่อนหน้านี้เคยถามใช่ไหม ว่าต้องการอะไร เราต้องการนายไง ต้องการให้นายทำมื้อเย็นให้เราหลังจากเราเลิกงาน ต้องการนอนหนุนตักตอนดูทีวี ต้องการให้นายนวดให้ตอนที่เราเมื่อย ต้องการให้นายจับมือตอนดูหนังด้วยกัน ต้องการให้นาย ฮึก ร้องเพลงให้ฟังก่อนนอน ต้องการ อึก ให้นายเช็ดผมหลังสระผมเสร็จ ต้องการ อึก...."ใบหน้าของปุนเปื้อนยิ้มพลางสะอื้นแทรก บอสที่ทนฟังมาสักพักก็ดึงปุนเข้ามากอด พอปุนสงบ บอสก็ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้ปุนเหมือนที่ปุนทำให้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทั้งสองคนก็ปรับความเข้าใจกันแล้ว
; {' z0 G% g& [+ i$ S: ?
8 m h7 L. S/ M( P) _6 N% w6 j+ B "หิวไหม กินข้าวกัน"
1 D) Q2 d, n; Z& W: r5 |/ T บอสยิ้มแล้วถามกับปุน ปุนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบแล้วพากันลงจากรถไปกินข้าวกับเด็กๆด้านใน ทุกคนที่เห็นปุนกับบอสเดินเข้ามาในบ้านต่างก็เงียบ จนพี่เลี้ยงชวนทานข้าว ทั้งสองคนก็ยิ้มรับแล้วกินข้าวกับเด็กๆ บอสที่ตอนนี้มีความสุขที่สุด เพราะไม่ต้องปกปิด หรือปิดบังอดีตของตัวเอง ไม่ต้องระแวงว่าใครจะจับได้หรือใครจะหาประโยชน์จากเขา ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ภาพใบหน้าของบอส ตอนนี้เปี่ยมไปด้วยความสุข ความสงบเหมือนที่เขาต้องการ "อ๊ะ นี่บ่ายโมงแล้ว" ปุนยกมือถือขึ้นมากดดูเวลาก่อนที่จะขึ้นรถ
2 @3 N# x# ]+ o$ ]3 [ "อืม ลืมเลาเลย แปบๆบ่ายแล้ว"บอสที่ตอนนี้ยังไม่หุบยิ้มเลยหลังจากออกมา ปุนที่นึกขึ้นได้ว่าบอสมีงานตอนสาย) t! \+ d' u5 Q9 g& f7 ]9 q6 P1 g
2 ]- e0 F4 x" c: j# M& q% w' |3 ]
"ขอโทษนะ ลืมไปเลยว่านายมีงาน", E/ v* X; a/ D( t2 Q+ v3 v3 R
"ไม่เป็นไร เราโทรไปคุยมาแล้ว"
+ @: Y( o6 d; Z3 S6 P! W o "หรอ อืม งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วสิ"
) ?3 f/ l7 W# S3 l& i "อืม ทำไมหรอ"
' V; | T7 Q. W9 w+ R7 E( G3 R "งั้นไปดูหนังกันไหม"
9 g [- l/ w8 P7 u "เอาสิ" วันนั้นทั้งวัน บอสใช้ชีวิตแบบมีความสุขเป็นครั้งแรก เขาได้ทำอะไรกับปุนต่างๆมากมายโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นๆเลย จนทั้งคู่มาจบที่บ้านของปุน บอสได้เช็ดผมให้ปุน และปุนก็ทำให้บอสเช่นกัน เสร็จก็พากันนอนกอดกันกลมจนถึงเช้า บอสที่เห็นว่าปุนหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก เขาค่อยๆย่องลงจากเตียงแล้วไปทำมื้อเช้าให้กับปุน เสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วปลุกอีกฝ่าย พอกินข้าวเสร็จไม่นาน มือถือปุนก็ดังขึ้น เป็นเรื่องงาน9 N3 P9 z: s$ O, l: ~
- f; q* ?/ p: a* C0 ? p. [9 D' t6 G "ไม่อยากไปเลย วันนี้วันหยุดแท้ๆ"9 T* A X# `, N
"ไม่เป็นไรครับ ไว้เจอกันตอนเย็น"
$ @/ t+ d* a& A# U4 e4 f- H "อืมก็ได้ จุ๊บ"ปุนทำเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนจะอยู่กับบอส แต่บอสไม่อยากให้ปุนเสียงาน เลยจุ๊บให้กำลังใจไปหนึ่งยก แต่ก่อนที่ปุนจะไป ปุนได้นึกขึ้นได้ถึงเรื่องวันก่อน "เออบอส วันก่อนที่มีคนมาส่งที่คอนโดอะ รู้จักกันหรอ"
9 d& f+ }+ N# |6 [2 ?8 `) J- r "วันก่อนหรอ อืม ทำไมรู้อะ สืบมาหรอ"
+ @; J5 I7 A% Q( I2 C "ไม่ใช่ วันนั้นจะไปเซอร์ไพรส์ต่างหาก แต่อดเลย"2 }, b2 ^( {" X- I$ P! J1 ]5 |1 `5 I
"อืม วันนั้นหรอ อ๋อ เขาเป็นคนที่จ้างเรารีวิวร้านของเขาอะ"* K9 l% a+ g6 @
"หรอ ชื่อเต้ยใช่ป่ะ"" s2 o, A8 u& L& D7 R
"อ้อ ใช่ ทำไมหรอ"บอสตกใจที่ปุนรู้จักกับเต้ย เพราะบอสรู้ว่าเต้ยไม่ใช่คนที่ดีนัก ปุนเองก็คิดไม่ต่างกัน ทั้งสองเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ปุนจะทนไม่ไหวเตือนบอสเอาไว้
2 T+ N: E; |& h . b0 x: z2 E' F& ^- O& s
"เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนดีอะ ถ้าเลี่ยงได้ อย่าไปยุ่งจะดีกว่านะ"% n& q# f9 M5 O* j, z
"หรอ ทำไมอะ ปุนรู้จักหรอ"
( W' Q# _: |& _$ [8 u4 d "ก็ไม่เชิงอะ แต่เขาอยู่ในวงการสีเทา มันเป็นเรื่องธุรกิจอะ เราก็ไม่อยากยุ่ง นายเองก็ระวังตัวนะ"4 i5 q0 f! L& O6 K2 U
"อะ อ้อ อืม ขอบใจที่เตือนนะ" บอสทำเป็นไม่รู้เรื่อง ในหัวคิดถึงเรื่องนี้ก่อนจะตัดสินใจบางอย่าง พอปุนออกจากบ้าน เขาก็โทรเรียกแท็กซี่เพื่อไปยังสปา โดยที่ไม่ได้บอกอีกฝ่ายก่อน กะว่าจะไปพูดคุยเรื่องระหว่างเขา บอสเดินเข้าไปรอยังด้านในที่มีพนักงานเตรียมของอยู่โดยไม่สนใจเขา ไม่นานเต้ยก็เดินคุยโทรสัพท์เข้ามา; G$ W! ]- Y. J0 q! x
$ j( k1 [- O: j2 [2 x8 |% A
"เออ มึงให้ชาวบ้านกดดันมันไปก่อน มันเสนออะไรก็อย่าพึ่งไปยอม รอเวลาเหมาะสมก่อน" บอสก้มตัวลงกับโต๊ะแอบฟังอีกฝ่ายคุยโทรศัพท์ แล้วค่อยๆคลานถอยหลังไปยังทางโล่ง
3 Q% C3 ]5 a( ?) N% t- y8 g
8 x; {" T; B* m% t "คุณเต้ยครับ มีนายแบบมาหาครับ รออยู่...อ้าวไปไหนแล้ว" พนักงานที่เดินเข้ามารายงานหันไปหาบอสแต่กลับไม่เห็นใครอยู่แล้ว จังหวะนั้นบอสเลยลุกขึ้นเดินมายังทั้งคู่" ~3 Y$ G9 b. n% A! x8 f. [
"โทษทีครับ ผมไปเข้าห้องน้ำมา"
* S4 z; }) x7 z" J2 t0 n# U บอสกล่าวทักทายเต้ยด้วยใบหน้าทะเล้น เต้ยก็งงว่าบอสจะมาไม้ไหนแต่ก็ยิ้มแย้มพูดคุย "อ้าวคุณ มาหาผมถึงที่แบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ" p( Q, j$ V: v6 n8 {
"ผมจะมาขอโทษที่ผิดนัดเมื่อวานครับ"( O9 Z4 x" M- B& C D% k
"แหม ประหลาดใจนะครับที่คุณมาขอโทษ"ทั้งสองสบตากันเพราะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างรู้ว่าคำตอบของแต่ละคนมันตอแหลขนาดไหน
4 v( q: n/ n! }, J2 z, V8 h - [1 R6 l8 M8 t' Z d: P
"ครับ จริงๆแล้ว ผมจะมาเสนอสิ่งที่จะเป็นประโยชน์กับคุณ...." บอสรู้ว่าคนแบบเต้ยคือคนที่หาประโยชน์จากคนอื่น ที่เขามาวันนี้เพราะเขาจะมาเสนอผลประโยชน์ให้กับเต้ย เป็นผลประโยชน์ที่อีกฝ่ายจะได้รับจากคนอื่น เขาก็จะไม่เสี่ยง เต้ยเองก็ได้ประโยชน์ วินวินทั้งคู่ แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจบ เต้ยก็ขัดมาเสียก่อน บอสเลยนิ่งรอจังหวะเสนอใหม่
" N$ R. z" m, e) ? f( K * Z5 _! U( j$ d
"พูดถึงข้อเสนอ ผมก็มีข้อเสนอมาพอดีเลย ไปคุยกันข้างในดีกว่าครับ" เต้ยบอกแล้วผายมือไปยังออฟฟิศ บอสเลยเดินนำไป พอนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเต้ยเสร็จ บอสก็เปิดฉากทันที5 g W; ~5 }0 d# Z! W
7 g- m9 b8 [- J; T! {
"ครับ ข้อเสนอของผมก็คือ...."1 _% e4 \; J$ C0 u6 F
"ผมมีข้อเสนอมาให้คุณเหมือนกัน ผมรู้นะครับว่าคุณไม่อยากทำงานในที่แบบนี้ ที่ๆคนพลุกพล่านเสี่ยงที่จะมีคนมาเห็น และกลัวว่าจะมีคนรู้ว่าหุ่นล่ำๆกับใบหน้าอันหล่อเหล่านี้เป็นของนายแบบที่มีข่าวกับไฮโซ"บอสที่ได้ยินก็หยุดฟังอีกฝ่ายต่อ7 A$ z! { E+ m3 J
3 S9 \* b* M$ M/ p8 u
"ถ้าเกิดว่าคุณกลัวคนจะรู้ ผมเลยมีข้อเสนอมาให้ครับ ถ้าคุณ ไปทำงานที่บ้านผม คอยรับรองแขกวีไอพีเล็กๆน้อยๆ แต่ละคนก็มีหน้ามีตาทางสังคม คุณก็จะไม่ต้องกลัวใครรู้ว่าเป็นใคร เพราะแขกของผมไม่ชอบซุบซิบ สนใจไหมครับ"บอสฟังอีกฝ่ายเสนอก็น่าสนใจดี แต่รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรอีกแน่นอน
2 P9 `% p% A( S5 ^+ T5 O
2 c& m; }( k3 J "แต่....."บอสเอ่ยเกริ่นให้อีกฝ่าย จนเต้ยนั้นยิ้มในความรู้ดีของบอส อีกฝ่ายยิ้มกว้างแล้วพูดต่อ
( w) h- Z' r4 T7 a. o "แต่ที่บ้านของผม มันก็มีกฏอยู่บ้าง ถ้าคุณรับได้ คุณก็ไม่ต้องมาที่นี่อีก สนใจไหมครับ" "งั้นผมขอคิดดูก่อนนะครับ"5 l$ r/ s# @8 ^2 u. k0 s
"หึหึ ได้เลยครับ แต่ผมให้เวลา24ชั่วโมงนะครับ" เต้ยว่าจบก็ลุกออกจากห้องไปปล่อยให้บอสวิตก บอสขับรถกลับไปยังบ้านของปุน และคิดเรื่องข้อเสนอของเต้ยไปด้วย และลองคาดคะเนความเสี่ยง ทำงานที่สปา ซาวน่าเจอคนมากมาย ยิ่งช่วงนี้คนยิ่งเยอะ แต่ถ้าไปรับแขกวีไอพี แต่ละคนก็คงไม่อยากให้มีความลับรั่วไหล น่าจะเซฟกว่า แต่บอสก็ไม่ประมาทเพราะนั่นคือเต้ย เต้ยที่เคยวางแผนให้เขาถูกเปิดเผยต่อหน้ากับคนทั่วไปมาแล้วหลายครั้ง เขาจะประมาทไม่ได้ "ปุนไม่อยู่บ้านหรอ"
0 K% f: W- v) \: } อยู่ๆก็มีเสียงดังขัดความคิดของเขา บอสที่ได้สติเลยหันไปตามเสียงจนพบกับธันที่ตอนนี้สวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ แม้จะใส่ชุดธรรมดาแต่ความหล่อออร่าทะลุมาเลย
0 L5 x; t/ {. l. a" d7 T "พี่ธันมามีอะไรหรือเปล่าครับ". Y. K7 R v" i0 }5 Q' _
"พี่โทรหาปุนไม่รับ เลยมาหาที่บ้าน"7 O2 s c( o" ~4 }/ ]7 ]: u% X4 `
"อ๋อ ปุนไปบริษัทครับ เห็นว่ามีงานด่วน มีอะไรฝากไว้ไหมครับ"ธันพยักหน้ารับรู้ แต่ปฏิเสธบอส6 L( _( O# X+ V$ P( T/ C7 S$ M( U
"ไม่เป็นไรครับ เอาไว้เดี๋ยวพี่บอกเอง"ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของธันดังขึ้น ธันเลยขอตัวไปรับโทรศัพท์ บอสจะเดินไปส่งธันแต่ได้ยินธันคุยโทรศัพท์อยู่ที่สวนข้างบ้าน เลยยืนรอ
! u: Z7 d3 a1 t) ~" b5 s6 J $ Q7 ^( |# t- l _
"ครับพ่อ ยังเลยครับ เต้ย คนที่ชื่อเต้ยหุ้นส่วนเอส สปาหรอครับ ผมเคยให้คนแอบค้นออฟฟิศแต่ไม่ได้อะไรเลยครับ"บอสที่ได้ยินชื่อของเต้ยระหว่างรอโดยบังเอิญก็หูผึ่ง
9 H, r9 d! W ~$ [, W ; I! Y* \. P. l$ z0 C
"สมุดหรอครับ สมุดบัญชีที่เขียนด้วยมือ ครับ ไว้ผมจะลองสืบดูครับ ครับ ได้ครับ เหมือนน้องจะยังไม่รู้ครับ แต่ผมคอยดูอยู่ไม่ต้องห่วงครับ" บอสที่เห็นว่าธันกำลังจะวางสายเลยรีบเดินกลับเข้าบ้านไปเตรียมอาหารตามเดิม
) V3 \7 V& j" |. O! z
: Z; j5 G8 L2 J' |; b1 e% g$ i$ s0 f "พี่ไปก่อนนะ ถ้าปุนกลับมาบอกให้ปุนโทรหาพี่ด้วย"
+ Z2 ^4 E1 n9 C* b: I "ครับพี่" บอสประมวลผลสิ่งที่รู้ในตอนนี้ ทั้งเรื่องของปุน เรื่องของเขา และเรื่องที่ได้ยินมา คิดว่านี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ% y" }& T3 h/ I! e% A0 _
& v! A. J$ t) B
'เต้ย เต้ย เต้ย ชื่อนี้เหมือนเคยได้ยินที่ไหน'& p6 [' Z4 q8 B f: Z
k1 D! o8 s( I4 X4 r% `6 L
บอสนั่งพูดชื่อซ้ำๆย้ำๆ พลันนึกถึงอดีตตอนเป็นเด็ก ตอนที่เขาถูกรับเลี้ยง มีคนชื่อเต้ยมาที่บ้านบ่อยๆ ไม่แน่ อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้ จะว่าไป เขาก็คุ้นหน้าของเต้ยอยู่บ้าง บอสเลยตัดสินใจเสี่ยงดู( P" E# p; @! [, L- E) |' M
, k1 b( e+ Y- z# e. m. d
"ฮัลโหลครับ ข้อเสนอที่ว่ามา ผมคิดว่า จะลองดูครับ!!!" | 
The World is a book and those who do not travel read only one page. #Becauseoftravelingislearning 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-12-31 13:00:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-7 01:20:19
โพสต์ 2024-9-14 08:38:01
โพสต์ 2024-3-5 20:24:04
โพสต์ 2023-1-1 13:01:52