|
ตอนที่ 4 กลิ่น...คนพิเศษ ...”กล้าทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นลงไปได้ยังไง...บ้า...บ้าไปแล้ว”... ...”ดีนะ วิ่งหนีออกมาได้”... ...“แล้ว...หลังจากนี้ละ???...ต้นอิน...หลังจากนี้...จะโดนไล่ออกจากบ้านมั้ย หรืออาณะ จะเอาเรื่องนี้ไปบอกตายาย บอกพี่ยิปโซมั้ย...ชีวิตนี้ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว...ไม่เหลือแล้ว”... ...”จะไม่มีใครรักแล้ว...ไม่มีใครรักเด็กไม่ดีอีกแล้วแน่ๆ”... ...”ทำไม ทำไม...ทำไม ทั้งโง่ ทั้งบ้าได้ขนาดนั้น”... ในทุกความสุขย่อมมีความทุกข์รอคอยที่จะเข้ามาแทนที่ หากแต่ความทุกข์ทรมานแสนสาหัสครั้งใหญ่หลวงในชีวิต ช่างมาเยือนเด็กตัวน้อยๆได้ว่องไวยิ่งนัก
( F3 G! o2 T; X
, Y. ]" s- w& ~+ {( _0 ~
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ....ก๊อกๆๆๆๆ * W6 ^: n6 ]! M0 O1 r4 ^
$ `$ K$ h5 E' y/ a
0 b' }& C1 f/ m1 z/ y' z+ H
“ต้นอิน หลับหรือยังลูก???” ถ้าเป็นคนอื่น เจ้าของห้อง คงไม่ตอบรับหากแต่นั่น คือเสียงผู้ทำหน้าที่ยิ่งกว่าพ่อแม่แม้จะลากหัวใจดวงน้อยลงไปกองที่ตาตุ่ม ...”หรืออาณะจะเอาไปบอกยายแล้ว”... ทั้งที่สองตาใกล้จะปริ่มปริมาณน้ำตาแห่งความผิดจนจะทะลักออกมามะรอมมะร่อแต่เสียงเคาะประตูถี่ขึ้น ทำให้ ต้นอิน ต้องกลั้นใจตั้งรับ 0 p8 l0 s* o$ e" c6 ^1 K8 e: q) T; Z
0 Q$ T8 g2 z- v) U
เมื่อประตูไม้บานใหญ่หน้าห้องนอนเปิดแง้มออก ” ยายมีอะไรหรือเปล่าฮะ” กลับกลายเป็นเจ้าของเสียง และร่างสูงใหญ่ทำสองตาถลน 0 H: H. e6 J5 D* M; _/ b7 I0 L
% O6 a' v7 S4 f& z
) D# D7 o2 t3 P+ {, ~* i
“เจ้าณะ มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยจากันจะผิดจะไม่ถูกใจยังไงก็อย่าไปดุด่าหลานมาก” ผู้หญิงผมยาวดำขลับตั้งท่าจะหันกลับปล่อยให้ คนที่ยังยืนแข็งทื่อเพราะวิญญาณหลุดออกจากร่างไปแล้วได้แต่ส่งสายตาร้องขอ “ไม่ต้องกลัว ต้นอิน ...อาเค้าแค่มาคุย...แต่มีอะไร ยายกับตาอยู่ข้างล่างนะวิ่งมาเรียกได้” ยังไม่วายเป็นห่วงหลานสุดที่รักก่อนตัดสินใจเดินลงชั้นล่างไป น้ำเสียง สีหน้าท่าทาง ของคนเป็นยายดูปกติอาจมีแค่ความกังวลเล็กๆจนหลานชายที่คนในครอบครัวมักจะเรียกว่า... ลูกยาย... โล่งอกไปได้เปราะหนึ่ง : n" P+ S; I7 F& F: I
& H5 I! a4 M- N x3 N- t
แต่ไม่ทันไร / ^2 G* [3 w2 @3 ]3 Z
: e$ B- ]5 G+ n! N) t0 Y4 Y
1 B7 @9 @( A3 J: {( p
“ยืนขวางทำไม ...เข้าไปคุยในห้อง”ทุกอย่างเกินจะคาดเดา เลยทำได้แค่ในทุกเสี้ยววินาทีกลางหัวใจใจตุ้มๆต่อมๆปล่อยให้อีกคน เดินเข้าห้องตามมาเงียบเชียบ ที่สุดเมื่อประตูปิดลงเป็นสัญลักษณ์ชัดเจนของการตัดขาดทุกอย่างจากโลกภายนอก
6 F5 D7 P J _. N
+ v; [3 k% L& f: S: `% u$ c0 }/ F
“มีอะไรอยากจะบอกอามั้ย??? ต้นอิน” 6 i$ \) J9 A- T
% K4 _% l$ V, G: ?+ J
- D" I5 |" y Y% {$ s
ประโยคพร้อมจังหวะปะทะทั้งร่างยืนเต็มความสูงดันแผ่นหลังคนตัวเท่าไหล่ประชิดซอกผนังมุมห้องข้างประตูที่มีตู้เสื้อผ้าใบใหญ่กั้นไว้อีกด้านแล้วจับหันหน้ากลับมา เมื่อถูกไล่ต้อนให้จนมุม เด็กตัวน้อยๆเหมือนร่างกายถูกชัตดาวน์ปิดกั้นการรับรู้ทุกอย่าง สองตาปิดเกร็งฉับจมูกรู้หน้าที่อัตโนมัติเพราะแม้กลิ่นที่เคยได้รับทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้ก็ไม่รู้สึก
& ~9 ?+ \0 D1 B5 w! t& j
, U! y. d* \9 T1 d5 L
คงเหลือแค่ สองหู และเส้นสายแห่งหยดน้ำตาอาบแก้ม & U' I8 i- W; G1 v
& `# E7 ?: l2 s0 f; C7 u0 ]- x
“คือ...มันใช่ เหรอ???ที่พอโดนจับได้ก็ไม่พูดอะไรเลย แล้วรีบวิ่งหนีมาดื้อๆอย่างงั้น ...ห่ะ!!!” ความปรวนแปรในอารมณ์ปะทุขึ้นอีกครั้งขณะท่อนขาเนื้อแน่นใต้กางเกงขายาวข้างหนึ่งแทรกเข้ากลางเรียวขาบางใต้ผืนผ้าตัวสั้นๆให้ฉีกขาแบะออก
0 J' x; z( `6 ?/ L: _
( g8 k" k' }2 c5 Y$ y. B
ในมุมนั้น มีร่างเด็กตัวน้อยๆยืนกุมมือแน่นเกร็งตัวสั่น “เอางี้ ...สมมุติว่าคนนั้นเป็นอา...อาก็จะรีบพูดตรงนั้นเลย ว่าต้นอินขอโทษฮะอาณะ ขอโทษที่ทำอะไรลามกๆกับอาณนรินทร์แล้ววิ่งหนีกลับมาทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดให้...” \3 o. k& a+ D( x0 \9 b
0 I' }' U {0 J5 i
) `- @/ G0 \2 p* y$ A9 g/ R; `' d
1 d! }+ k* H, Z9 Z- E/ N' W. ~
!!!...
( Y- D8 T; T0 y
/ n7 a1 D* m" D8 t2 w4 R
9 v% r' A W- `+ c
1 P, y L" y5 o# k8 L
) j4 P# i) p B) @& Q2 C
ดวงตากลมโตเบิกกว้างทันทีเมื่อถูกพันธนาการรัดแน่นด้วยความผิดตามที่เจ้าของประโยคน้ำเสียงเย้ยหยันที่ถาโถมเป็นค้อนหนักตอกย้ำลงมาตามด้วยสายตาทำหน้าที่ใบมีดร่วมกัน ทั้งทุบทั้งกรีดเปิดบาดแผลออกให้ฉีกกว้างกว่าเดิม ต้นอิน ไม่กล้าแม้จะเงยหน้าขึ้นไปมองด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายที่กำลังปิดกั้นทุกหนทางมีสีหน้าเป็นอย่างไร เพราะแทนที่จะดุด่าเกรี้ยวกราดตวาดใส่ไม่ยั้งเหมือนปกติ กลับกลายเป็นว่าทุกอย่างยังแน่นิ่งมีเพียงเสียงจังหวะหัวใจสองดวงเต้นเสียงดังแสดงการมีชีวิต กระทั่งมือน้อยๆตัดสินใจออกแรงผลักลำตัวหนา
1 f9 t8 }2 j* I+ A8 A" M: h' T4 P+ f
( K( s7 P- N4 p/ m. f ?
“อะ อาณะ ...ต้นอินอึดอัดฮะ” “ทำไมต้องลนลานขนาดนี้ ...ฟังนะต้นอิน ...มองหน้าอาแล้วพูดขอโทษซะ...อาณะไม่ได้โกรธ หรืออะไร” แผ่วเบาแต่จริงจังทุกประโยคผสานลมหายใจส่งไอร้อนระอุสาดตามทุกคำก่อนความเงียบที่ดูท่าจะไม่มีจุดจบ เข้ามาเยือนทันทีในทุกเศษเสี้ยวเวลาเริ่มเดินตามเสียงหัวใจสองดวงกระหน่ำเต้นแรงไม่มีจังหวะดังก้องในซอกมุม
- F- |! }$ Y3 Y* W, W+ v
1 i: X) a* p/ W
คล้ายนานแสนนาน จนที่สุดหลังลมหายใจเฮือกใหญ่ 2 q+ [& X' `# U+ b1 g7 t$ j" Q" D
9 M! m# k8 ? F9 |& r" r: D9 w, m
( ^3 b( j# K0 X0 _
“อาณะฮะ!!! ต้นอินขอโทษ …ขอโทษที่ทำเรื่องไม่ดีไป” กระทั่งคำสำนึกผิดแผ่วเบาแทบไม่ได้ยินหลุดออกมาต้นอิน กัดกลีบปากเข้าหากันแน่นดวงตากลมโตกลอกไปมาทั้งน้ำตามหาศาลท่วมทั้งกายทั้งใจ แต่ คนผิดก็ยังไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย “ทำไมคิดอย่างนั้น...มันไม่ใช่เรื่องไม่ดีซะหน่อยที่ ผู้ชาย จะทำอย่างที่ต้นอินทำ... เข้าใจมั้ย??? ”คล้ายปลอบแต่ไฉนกลายเป็นย้ำความผิดจนเข้าไปกระตุ้นความรู้สึกซื่อสัตย์ในใจออกมาทันทีทันใด
4 s R; q( k Z+ a- Q
* f' e+ T0 P+ `* |+ `
“ไม่ฮะอาณะ!!! มันไม่ดีเลย...ไม่ดีมากๆด้วย ไม่ดีเลยที่ตอนนั้นต้นอินเหมือนมีชีวิต”ฟูมฟายเสียงดังทั้งน้ำตาก่อนแผ่วลง ”...รู้มั้ยฮะ ...อาณะทำให้ต้นอินได้กลิ่นอีกครั้ง”สะกดกลั้นไว้เพื่อระรัวความรู้สึกเป็นคำพูดไม่ยั้งถัดไป “ ... แต่มันไม่ดี ไม่ดีๆมากด้วยฮะที่กลิ่นนั่นทำให้อาณะ กลายเป็น คนพิเศษ...อาณะเหมือนมีพลังทำให้จมูกต้นอินได้กลิ่นอีกครั้งในรอบหลายปี...มันดีมันดีที่สุดในโลก”
( L0 j% O, ~1 a0 T. u
5 i( O4 K7 k( D6 G4 ~% f6 U
“...แต่แค่...กลิ่นแบบนั้น ...ไม่ดี ...ไม่ดีเลยฮะ” ' t% J! H7 M& q6 N$ \
# v p' R# h$ b) @9 f
ยิ่งสารภาพบาป ยิ่งเปิดก๊อกน้ำตาไม่หยุดหากกับคนฟังที่กำลังยืนนิ่งอ้าปากค้างมองลงมา “คึ...คื...คคืออา ...อาดีใจมากนะที่ ต้นอิน ได้กลิ่นแล้ว ...แต่ว่า...” เจ้าของประโยคเหมือนต้องการกลืนคำพูดที่กำลังจะออกมาคืนหากแค่ช่วงลมหายใจก็จำยอม “แต่ว่าอา ...อา...อา แค่ก็รู้สึกแปลกๆ...ที่ต้นอินบอกว่า อาณะ... เป็นคนพิเศษ...” 1 W+ n) [* Y) P2 t7 s: @6 r
5 B4 K0 c: z7 u
ใบหน้าชายหนุ่ม คลี่รอยยิ้มบางๆ “อา ...ไม่ได้ยินใครเรียก ...นานแล้ว” หัวใจดวงโตของคนที่ต้องซ่อนความรู้สึก...โหยหา... ไว้ข้างหลังเสียงดุด่า ซ่อนไว้หลังใบหน้าไม่สบอารมณ์ แต่ ภาพของเด็กตัวน้อยๆทำหน้าหงอยกลับเข้ามาย่ำยีทุกครั้งที่ได้พบเจอ
0 @& Q+ U# v3 A8 X; f! j; U. H
; S" j5 w- k/ _- h5 I. e- o6 y. _
และ เขาคนนั้นกำลังมอบน้ำหนักท่อนบนสู่อีกฝ่ายมากขึ้น
% f2 B8 }9 {. M1 ?& k( e3 h, Q' _
- w* z7 G4 ]: I1 k3 ]% w+ v0 [
" I4 N! j9 V/ J% P+ H# w
“ แล้วที่บอกว่า ...เป็นเพราะอาณะทำให้ต้นอินได้กลิ่น...” หัวสมองของคนอายุมากเริ่มพร่าเลือนเหมือนไร้สติเมื่อทุกอย่างของเด็กตัวน้อยร้อนลามลึกลงขั้วหัวใจ ทำเอาทั้งร้อน ทั้งอึดอัดคับแน่นจนต้องย่อตัวลงมาให้อยู่ระนาบเดียวกัน ปลายนิ้วหัวแม่มือร่นกางเกงวอร์มขายาวสีเข้มตัวนั้นลง ส่งผลให้ ความเป็นแข็งขืนของณนรินทร์ดีดเด้งปล่อยความคับแน่นสู่โลกภายนอกที่มีแค่ ตนเอง และ เจ้าของห้อง
4 X. B- ~: V; N7 `: Y
, E' `6 N$ m; _3 D/ q6 e
) \9 K- O1 N9 }: i6 X2 a
ในหัวสมองมีระเบิดปรมาณูนับสิบลูกถูกทิ้งระเบิดตูมอีกระลอกในแค่คืนเดียวมาพร้อมความรู้สึกวูบวาบจนคนตัวน้อยๆไม่รู้ตัวเลยว่าหน้าตัวเองกำลังแดงเถือกขนาดไหน “ทำไมต้องหน้าแดงด้วย... อาณะต่างหากที่ต้องเขิน ...เพราะอากำลัง...ทำ...ให้ต้นอินดูอยู่นะ” ทุกคำทุ้มต่ำเริ่มกดต่ำลงอีก ยิ่งคำสั้นๆคำเดียวในประโยคท้ายผสานสัมผัสของลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดผิวเนื้อต้นคอจนเผลอเกร็งร่างกายหนีบเรียวขาเข้าหากันอย่างไม่ทันรู้ตัวทำเอาอวัยวะตรงนั้นเสียดสีกับท่อนขาแกร่งผ่านเนื้อผ้า
% t( w) i! e7 h7 |! T' s+ I
' V* S, v1 H. k
8 G$ u3 [, ?( E; \2 ]; x
' Q0 E# r0 D+ ~; x! [
หยดน้ำคลอตา ฉายภาพพร่าเลือน ...เหมือนฝัน...
+ I# X! R P$ b. C) B+ S. d
& t2 @4 U3 _9 ^7 {) m, z: @0 N& Z$ B
$ I9 @' h$ A" N! f2 @9 o( {9 ?
6 ]' h+ z% m7 J$ f
“แต่อาณะ ก็กำลังหน้าแดงเหมือนกันนะฮะ” ไอละอองจรุงหนักแน่นกระจายฟุ้งพุ่งตรงจากคุณคนนั้น มอบแรกรับสัมผัสเป็นคาวอ่อนๆตามด้วยความดิบคลุ้งหนักจนเซลล์ประสาทในจมูกตะกรุมตะกรามแทบไม่ทันก่อนมาหนักแน่นฝังเป็นอีกหนึ่งยีนแห่งการรับรู้เป็น กรุ่นกลิ่นหอมหวานฝังจำไว้เป็นอีกหนึ่งสู่สมอง “ไม่ใช่แค่หน้าแดง ...อาเยิ้มไปหมดแล้วด้วย...ต้นอินละครับ”ยากแล้วที่จะเชื่อว่าเป็นฝัน เมื่อได้ยินคำลามกออกจากปากคนไม่เคยพูดหรือสบถคำพวกนี้ออกมาให้ได้ยินแม้สักครั้ง
4 t+ c& p/ A1 n! R7 |7 f0 @8 v6 I
- t. w) Y3 s8 X! e) z1 R5 D
คำ...เปลื้องตัวตน ในโลกหลังประตูบานนี้ ที่ผู้ชาย ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์ กำลังปล่อยให้ความแข็งแกร่งของตัวเองออกมาท้าทายสิ่งที่ฝืนทนมาตลอด5 ปี ' R5 x1 r1 d5 t" [+ D
4 U: }0 ]7 O, L6 M" B! u
# c ?1 `; U# t1 ~) r4 U6 }/ ~
“ต้นอินชอบมั้ย... ชอบที่อาณะทำ อยู่ตอนนี้มั้ย” + {8 a# A! E# |2 }( d
6 d7 v" _: C/ \9 Y
4 C, r8 X3 i& n, C' w- h- @& F: o
เสียงแหบพร่าทิ้งไออุ่นบนผิวมุกส่งกลิ่นน้ำมันกุหลาบชัดเจนส่งอุ้งมือข้างหนึ่งจังหวะ ขึ้นลง พร้อมเสียงแฉอะแฉะ รัดแน่น แล้วปล่อย คลาย กำอีกแล้วผ่อน แล้วกระชับ แนบแน่นหนึบ อีกข้างสอดกลุ่มผมสีน้ำตาล หากแต่ยังอดกลั้นฝืนไว้ไม่ให้จิกรั้งน้ำหนักได้ รูป กลิ่น เสียง การกระทำย่ำยีเด็กตัวน้อยๆในซอกมุมจนแข้งขาอ่อนลงเรื่อยๆ หายใจลำบากมากขึ้นมีแต่แสงวิบวับลอยในหัวสมองคล้ายกำลังตกอยู่ในความฝันแต่เป็นฝันอันแสนร้ายกาจจนกล้าเอ่ยบางอย่างออกไป
0 y& ^) J$ }! h7 `" {
5 d! t+ M4 ?- `% o4 H# m: X2 z0 f
“ชอบ ชอบฮะต้นอินชอบที่อาณะทำ...ชะ...ช...ชอบมากด้วย”
9 w) N7 \9 o) f# e
5 t8 J. h/ U, i6 s& s% u9 u
- ^. Y, Q! F' i4 ~9 \1 ^+ p
คำซื่อสัตย์บนโลกที่เวลาพากันหยุดหมุนมีแค่อุ้งมือน้อยๆถูกกระชากเข้าร่วมย่ำยีคุณคนนั้นผิวเนื้อร้อนๆ ชุ่มฉ่ำพร้อมกับที่ฝ่ามือใหญ่ขยับสาวความเป็นตัวเป็นต้น ผิวนุ่มๆบนอุ้งมือกอบส่วนหัวลูกพีชแทบไม่รอบแม้แต่อยู่ตรงนั้นนิ่งๆแต่กลับรับรู้การผุดซึมของหยาดน้ำสีใสออกจากร่องเล็กตรงกลางเนินเนื้อแดงเถือกอันเป็นต้นตอของกรุ่นกลิ่นจรุงรุนแรง ทุกสัมผัสจากร่างกาย ณนรินทร์ทำให้เด็กตัวน้อยๆรู้สึกมากเกินไปจนใบหน้าหยิกเกร็ง แนวคิ้วขมวดปม จมูกตะกรุมสูบแผงฟันขบกลีบปาก ลมชีวิตหอบกระเส่า หัวใจเต้นเร่า
( `, n& b/ M* x7 y/ }1 ~% |+ T
9 i- V- M, N+ p: H
* q% v( B* |& g6 g; ?: t
ฝ่ามือประดับเส้นเลือดสลักเสลาได้อย่างงดงามกอบมัดกล้ามเนื้อมหัศจรรย์แห่งเทพเจ้าส่งผิวเนื้อส่วนฐานจรดกลางโคนขึ้นลง ส่งต่อให้อุ้งมือนุ่มนิ่มเริ่มร่วมเทิดทูนบูชาโดยมีสัมผัสแห่ง ผิวกาย สัมผัสแห่งกรุ่นกลิ่น และสรรพเสียงทุ้มต่ำในลำคอผสานลมหายใจติดขัดหนักหน่วง ท่ามกลางเสียงสองหัวใจเต้นถี่รัว / A/ T+ Q5 O+ H- ~( ~: N
( q0 F4 Z/ G2 T, V, G
- n9 Q K0 }( q R+ h
ห้วงเสพสมสุนทรีย์ที่...เวลา ไม่ได้มีค่ากว่า...ความรู้สึก : S, |1 x0 V0 e8 a1 L5 N3 _
8 R9 H) W/ r; b
, L4 ~9 v( n( Z
0 a, y6 \; w1 H9 [ ?! `" @
# r' {* F; x' r, G8 q
“อ๊ากกกกๆๆๆ.....”
: G5 l7 r7 H2 l6 ]$ S
2 L. ~$ _8 r" n$ l
) ` E. q5 B! E3 r4 f; H! f
% q: U N T [8 y
! U/ Y6 a, m4 y( J* w
+ ]" h f. p! H5 O g3 z
เสียงน่าฟังอย่างประหลาดไม่ใช่เสียงร้องออกมาเต็มเสียงแต่เป็นโทนเสียงแตกพร่าที่เปล่งออกจากลำคอด้วยโทนทุ้ม ต่ำ ที่ยิ่งได้ฟังกลับทรงพลังให้หมกมุ่นลุ่มหลง ฉับพลันเศษเสียววินาที ลูกตาสีรัตติกาลขยายกว้างส่งสายตาคมกริบเคล้าน้ำตาพุ่งปะทะสองตากลมโตรื้นหยดน้ำไม่ต่างกันรับเสียงคำรามลั่นหนักแน่นในลำคอสะท้อนมุมเล็กๆดังก้องทั่วห้องกับจังหวะกระตุกกลางมือน้อย และมวลคั่งพุ่งพลุสีขุ่น
. r5 e* \5 a/ x* ?6 U$ p% c
: P! d5 T; S# u$ @% u* t
หนึ่งสอง สาม ระลอกแล้ว ระลอกเล่า จน สี่ และห้า
; f( m3 N3 c1 L7 O/ U, z
; ?+ A8 g" A, s' m* q! i
E; X" O, V, U1 j( O7 X7 n
ละอองไอสีเมือกขาวขุ่นปลิดปลิวความระยิบระยับแวววาวไล้วนเป็นเกลียวพายุหมุนทั่วท้วนทั้งร่างกายส่งพลังงานทั้งหมดที่มี สูบ สูด ความคาวหนัก ผสานเนื้ออบอวนดิบ ทึบแน่นชัดติดจมูก มาตอกย้ำฝังลึกเป็นอีกหนึ่งยีน ! r7 @1 p, S1 U" W! K3 C! w
... กรุ่นกลิ่นระว่าง...เรา ; f4 r6 v/ ?( ]+ V. G& G
% c% H7 P8 \8 W" t
อีกกลิ่นมีชื่อ ที่คัดเค้นจากทุกความเป็นตัวตนร่วมกัน “วันหลังอาณะมา...เล่น...แบบนี้กับต้นอินอีกได้มั้ยครับ” หัวใจซีกหนึ่ง ส่งพลังให้เปลื้องคำว่า... เล่น...แบบเด็กตัวน้อยได้เล่นของเล่นแบบใหม่ที่ดูแล้วน่าจะถูกใจไม่น้อย เหมือนที่กำลังผุดขึ้นใต้แผงอกนี้ และก็เพราะความเข้มข้นของเนื้อมวลเมือกมหาศาลจากอวัยวะที่ยังแข็งแรงกลางอุ้งมือหลังสาดทุกมิติของความเป็นตัวตน แต้มทั่วเสื้อผ้า ลามขึ้นข้างแก้ม เลยไปติดขอบผนังขอบตู้ รวมตัวในทุกทิศทางส่งกลิ่นจรุงสดใหม่อัดแน่นติดปลายจมูกทำร้ายเด็กน้อยในซอกมุมได้อย่างแสนสาหัส
9 e' h) E) Y1 p9 r& G
คำตอบของคำถามนั้น จึงหลุดออกไปแผ่วเบาในลำคอ
% `" }; U& J& ]
8 i5 R) O6 H3 {9 S& K, }. r
! D5 z3 y7 o# k2 d
“อือ...” 9 G# P# [' n0 }8 I- j; I
( _7 V% Z5 g# {
Z, o2 b5 j! P9 A R
แค่ได้ยิน หัวใจอีกซีกกลับลุอำนาจสั่งการให้ริมฝีปากหนาของตนเองยกยิ้มสองตาสีรัตติกาลเบิกกว้างแผ่รังสีอาฆาต
% [: \7 `6 f( `( O& x7 b
{, |0 I3 Z$ K4 ^3 g
4 `5 x1 Z: M: {1 X
# Y0 q5 A+ y: F1 _
...”เป็นไปตามแผน”...
# |4 G& q+ U) d# z) E, y( i5 |
2 F0 q1 j% W Q+ w% t/ i1 v. a
, d: ]6 m2 X- B* B) M
- `7 L' l* p8 D$ O- y. ^
0 j; `* @2 a( V: C" y- p# }
9 D5 a$ M6 p. ~7 g; o6 C9 o
' q9 S" M! _3 i% t$ Q
6 r' x9 u9 }2 k7 C% G* R
3 E% a5 Y. o Z3 v/ \* v# N2 p
* N) P# {( n7 E, T8 M
E7 O& ^9 |, C: K+ N
/ R6 B7 g, l& w) q; f7 j
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:29:09
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:41:12
โพสต์ 2022-11-11 05:26:17
โพสต์ 2022-11-12 10:39:41
โพสต์ 2022-11-12 16:34:01