|
ตอนที่ 4 กลิ่น...คนพิเศษ ...”กล้าทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นลงไปได้ยังไง...บ้า...บ้าไปแล้ว”... ...”ดีนะ วิ่งหนีออกมาได้”... ...“แล้ว...หลังจากนี้ละ???...ต้นอิน...หลังจากนี้...จะโดนไล่ออกจากบ้านมั้ย หรืออาณะ จะเอาเรื่องนี้ไปบอกตายาย บอกพี่ยิปโซมั้ย...ชีวิตนี้ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว...ไม่เหลือแล้ว”... ...”จะไม่มีใครรักแล้ว...ไม่มีใครรักเด็กไม่ดีอีกแล้วแน่ๆ”... ...”ทำไม ทำไม...ทำไม ทั้งโง่ ทั้งบ้าได้ขนาดนั้น”... ในทุกความสุขย่อมมีความทุกข์รอคอยที่จะเข้ามาแทนที่ หากแต่ความทุกข์ทรมานแสนสาหัสครั้งใหญ่หลวงในชีวิต ช่างมาเยือนเด็กตัวน้อยๆได้ว่องไวยิ่งนัก
" x2 F9 l" d; _# t
; M+ F% h- |% `$ W8 }' V& t/ M0 o
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ....ก๊อกๆๆๆๆ
( I! z( M( ]# b" n( N3 b; L. j
. @/ \8 _( C- G2 \/ i8 O
& R5 x3 h9 b( ?/ @$ E( _
“ต้นอิน หลับหรือยังลูก???” ถ้าเป็นคนอื่น เจ้าของห้อง คงไม่ตอบรับหากแต่นั่น คือเสียงผู้ทำหน้าที่ยิ่งกว่าพ่อแม่แม้จะลากหัวใจดวงน้อยลงไปกองที่ตาตุ่ม ...”หรืออาณะจะเอาไปบอกยายแล้ว”... ทั้งที่สองตาใกล้จะปริ่มปริมาณน้ำตาแห่งความผิดจนจะทะลักออกมามะรอมมะร่อแต่เสียงเคาะประตูถี่ขึ้น ทำให้ ต้นอิน ต้องกลั้นใจตั้งรับ 4 m# ]- E# I8 [8 b" ^+ r8 f
k$ u" }( `* o+ C% d
เมื่อประตูไม้บานใหญ่หน้าห้องนอนเปิดแง้มออก ” ยายมีอะไรหรือเปล่าฮะ” กลับกลายเป็นเจ้าของเสียง และร่างสูงใหญ่ทำสองตาถลน 3 ^* ?; b9 B8 i7 \7 @- V
0 X$ q; W5 Z6 R+ k+ e( t
+ h2 M; _: G8 {6 A5 y7 `7 p
“เจ้าณะ มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยจากันจะผิดจะไม่ถูกใจยังไงก็อย่าไปดุด่าหลานมาก” ผู้หญิงผมยาวดำขลับตั้งท่าจะหันกลับปล่อยให้ คนที่ยังยืนแข็งทื่อเพราะวิญญาณหลุดออกจากร่างไปแล้วได้แต่ส่งสายตาร้องขอ “ไม่ต้องกลัว ต้นอิน ...อาเค้าแค่มาคุย...แต่มีอะไร ยายกับตาอยู่ข้างล่างนะวิ่งมาเรียกได้” ยังไม่วายเป็นห่วงหลานสุดที่รักก่อนตัดสินใจเดินลงชั้นล่างไป น้ำเสียง สีหน้าท่าทาง ของคนเป็นยายดูปกติอาจมีแค่ความกังวลเล็กๆจนหลานชายที่คนในครอบครัวมักจะเรียกว่า... ลูกยาย... โล่งอกไปได้เปราะหนึ่ง + J3 ]8 v4 B) w. v
- z7 a3 ^8 G, t" k
แต่ไม่ทันไร 6 [4 L, M% t3 P) T Z: X0 y, J
9 E7 J! k1 |+ x4 J
' T- S2 a8 T$ f- O3 ~
“ยืนขวางทำไม ...เข้าไปคุยในห้อง”ทุกอย่างเกินจะคาดเดา เลยทำได้แค่ในทุกเสี้ยววินาทีกลางหัวใจใจตุ้มๆต่อมๆปล่อยให้อีกคน เดินเข้าห้องตามมาเงียบเชียบ ที่สุดเมื่อประตูปิดลงเป็นสัญลักษณ์ชัดเจนของการตัดขาดทุกอย่างจากโลกภายนอก
: s" L( A& l5 b" ^# G
8 ?2 P g$ H6 G
“มีอะไรอยากจะบอกอามั้ย??? ต้นอิน” 5 [" A: A' k( K
: P" [$ r+ }3 @& Q( ?2 B
) Z1 U0 |! Q3 _' \) }- {
ประโยคพร้อมจังหวะปะทะทั้งร่างยืนเต็มความสูงดันแผ่นหลังคนตัวเท่าไหล่ประชิดซอกผนังมุมห้องข้างประตูที่มีตู้เสื้อผ้าใบใหญ่กั้นไว้อีกด้านแล้วจับหันหน้ากลับมา เมื่อถูกไล่ต้อนให้จนมุม เด็กตัวน้อยๆเหมือนร่างกายถูกชัตดาวน์ปิดกั้นการรับรู้ทุกอย่าง สองตาปิดเกร็งฉับจมูกรู้หน้าที่อัตโนมัติเพราะแม้กลิ่นที่เคยได้รับทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้ก็ไม่รู้สึก 4 P' X+ z; {' H+ X% w
; c1 [0 ~5 ]1 ~8 {5 Z2 I
คงเหลือแค่ สองหู และเส้นสายแห่งหยดน้ำตาอาบแก้ม
! h1 G, k2 c' B. b
, i, N7 @( `2 D: }* v: G
“คือ...มันใช่ เหรอ???ที่พอโดนจับได้ก็ไม่พูดอะไรเลย แล้วรีบวิ่งหนีมาดื้อๆอย่างงั้น ...ห่ะ!!!” ความปรวนแปรในอารมณ์ปะทุขึ้นอีกครั้งขณะท่อนขาเนื้อแน่นใต้กางเกงขายาวข้างหนึ่งแทรกเข้ากลางเรียวขาบางใต้ผืนผ้าตัวสั้นๆให้ฉีกขาแบะออก
2 N9 S3 ]) c {
. f% _4 T, B! Z' F/ h
ในมุมนั้น มีร่างเด็กตัวน้อยๆยืนกุมมือแน่นเกร็งตัวสั่น “เอางี้ ...สมมุติว่าคนนั้นเป็นอา...อาก็จะรีบพูดตรงนั้นเลย ว่าต้นอินขอโทษฮะอาณะ ขอโทษที่ทำอะไรลามกๆกับอาณนรินทร์แล้ววิ่งหนีกลับมาทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดให้...”
* k0 X0 l) K ~; I0 D. k$ t
8 v& K+ T' _' ~/ ^) B3 g
- l C# H. A' ?! C
. G0 s7 U! b6 G& O( W$ `
!!!...
( [. v+ X. T& o* S% e
: }9 ^) T3 J$ U1 M' ?9 V' d
6 \# @, E$ N* }9 E' L
3 C; S. j( y& g0 X+ z
( z# |6 i `+ E5 x/ H' s, r; o
ดวงตากลมโตเบิกกว้างทันทีเมื่อถูกพันธนาการรัดแน่นด้วยความผิดตามที่เจ้าของประโยคน้ำเสียงเย้ยหยันที่ถาโถมเป็นค้อนหนักตอกย้ำลงมาตามด้วยสายตาทำหน้าที่ใบมีดร่วมกัน ทั้งทุบทั้งกรีดเปิดบาดแผลออกให้ฉีกกว้างกว่าเดิม ต้นอิน ไม่กล้าแม้จะเงยหน้าขึ้นไปมองด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายที่กำลังปิดกั้นทุกหนทางมีสีหน้าเป็นอย่างไร เพราะแทนที่จะดุด่าเกรี้ยวกราดตวาดใส่ไม่ยั้งเหมือนปกติ กลับกลายเป็นว่าทุกอย่างยังแน่นิ่งมีเพียงเสียงจังหวะหัวใจสองดวงเต้นเสียงดังแสดงการมีชีวิต กระทั่งมือน้อยๆตัดสินใจออกแรงผลักลำตัวหนา 8 b! v! S: R# l. ]1 f+ u
- r( \( ]' P' T# A6 P6 {
“อะ อาณะ ...ต้นอินอึดอัดฮะ” “ทำไมต้องลนลานขนาดนี้ ...ฟังนะต้นอิน ...มองหน้าอาแล้วพูดขอโทษซะ...อาณะไม่ได้โกรธ หรืออะไร” แผ่วเบาแต่จริงจังทุกประโยคผสานลมหายใจส่งไอร้อนระอุสาดตามทุกคำก่อนความเงียบที่ดูท่าจะไม่มีจุดจบ เข้ามาเยือนทันทีในทุกเศษเสี้ยวเวลาเริ่มเดินตามเสียงหัวใจสองดวงกระหน่ำเต้นแรงไม่มีจังหวะดังก้องในซอกมุม 7 h6 C$ r# K7 Q
& z+ z% `& v( a% ~. M
คล้ายนานแสนนาน จนที่สุดหลังลมหายใจเฮือกใหญ่
7 y/ O7 `+ d# M0 S; ~3 \% ~, q' z
0 r- Y; d3 a# R
: G4 |* q$ m- D
“อาณะฮะ!!! ต้นอินขอโทษ …ขอโทษที่ทำเรื่องไม่ดีไป” กระทั่งคำสำนึกผิดแผ่วเบาแทบไม่ได้ยินหลุดออกมาต้นอิน กัดกลีบปากเข้าหากันแน่นดวงตากลมโตกลอกไปมาทั้งน้ำตามหาศาลท่วมทั้งกายทั้งใจ แต่ คนผิดก็ยังไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย “ทำไมคิดอย่างนั้น...มันไม่ใช่เรื่องไม่ดีซะหน่อยที่ ผู้ชาย จะทำอย่างที่ต้นอินทำ... เข้าใจมั้ย??? ”คล้ายปลอบแต่ไฉนกลายเป็นย้ำความผิดจนเข้าไปกระตุ้นความรู้สึกซื่อสัตย์ในใจออกมาทันทีทันใด ! o% y/ X `* c2 @4 R' J; V1 b* d) G
8 v' h( V$ K* P8 y
“ไม่ฮะอาณะ!!! มันไม่ดีเลย...ไม่ดีมากๆด้วย ไม่ดีเลยที่ตอนนั้นต้นอินเหมือนมีชีวิต”ฟูมฟายเสียงดังทั้งน้ำตาก่อนแผ่วลง ”...รู้มั้ยฮะ ...อาณะทำให้ต้นอินได้กลิ่นอีกครั้ง”สะกดกลั้นไว้เพื่อระรัวความรู้สึกเป็นคำพูดไม่ยั้งถัดไป “ ... แต่มันไม่ดี ไม่ดีๆมากด้วยฮะที่กลิ่นนั่นทำให้อาณะ กลายเป็น คนพิเศษ...อาณะเหมือนมีพลังทำให้จมูกต้นอินได้กลิ่นอีกครั้งในรอบหลายปี...มันดีมันดีที่สุดในโลก” ) B* a, X0 [- W. o; @3 [$ ]
& d1 U# Y, I: P7 t: D* G9 R/ M" o
“...แต่แค่...กลิ่นแบบนั้น ...ไม่ดี ...ไม่ดีเลยฮะ” % Y& R* r1 v+ m8 s
' L# M" o: i4 F. ~2 B+ X/ z0 S
ยิ่งสารภาพบาป ยิ่งเปิดก๊อกน้ำตาไม่หยุดหากกับคนฟังที่กำลังยืนนิ่งอ้าปากค้างมองลงมา “คึ...คื...คคืออา ...อาดีใจมากนะที่ ต้นอิน ได้กลิ่นแล้ว ...แต่ว่า...” เจ้าของประโยคเหมือนต้องการกลืนคำพูดที่กำลังจะออกมาคืนหากแค่ช่วงลมหายใจก็จำยอม “แต่ว่าอา ...อา...อา แค่ก็รู้สึกแปลกๆ...ที่ต้นอินบอกว่า อาณะ... เป็นคนพิเศษ...”
0 J% y9 E9 z# m$ \& h4 Y
7 m9 ~; \+ t% t2 G
ใบหน้าชายหนุ่ม คลี่รอยยิ้มบางๆ “อา ...ไม่ได้ยินใครเรียก ...นานแล้ว” หัวใจดวงโตของคนที่ต้องซ่อนความรู้สึก...โหยหา... ไว้ข้างหลังเสียงดุด่า ซ่อนไว้หลังใบหน้าไม่สบอารมณ์ แต่ ภาพของเด็กตัวน้อยๆทำหน้าหงอยกลับเข้ามาย่ำยีทุกครั้งที่ได้พบเจอ 5 Z9 h' _# l1 q- r
; `1 v* L/ L$ F: W9 ^) J$ R% K4 z( a0 ?
และ เขาคนนั้นกำลังมอบน้ำหนักท่อนบนสู่อีกฝ่ายมากขึ้น ( u0 B' z1 b W/ e; i- A
2 L& D W( W+ g O' T
2 {2 @5 i: I1 C! f4 h
“ แล้วที่บอกว่า ...เป็นเพราะอาณะทำให้ต้นอินได้กลิ่น...” หัวสมองของคนอายุมากเริ่มพร่าเลือนเหมือนไร้สติเมื่อทุกอย่างของเด็กตัวน้อยร้อนลามลึกลงขั้วหัวใจ ทำเอาทั้งร้อน ทั้งอึดอัดคับแน่นจนต้องย่อตัวลงมาให้อยู่ระนาบเดียวกัน ปลายนิ้วหัวแม่มือร่นกางเกงวอร์มขายาวสีเข้มตัวนั้นลง ส่งผลให้ ความเป็นแข็งขืนของณนรินทร์ดีดเด้งปล่อยความคับแน่นสู่โลกภายนอกที่มีแค่ ตนเอง และ เจ้าของห้อง : x$ I; u' a# n, H, u# `$ C* h1 R+ c
! @) j l2 m& l( R g
0 e9 l0 R4 Y' |2 C9 {1 E' g+ @
ในหัวสมองมีระเบิดปรมาณูนับสิบลูกถูกทิ้งระเบิดตูมอีกระลอกในแค่คืนเดียวมาพร้อมความรู้สึกวูบวาบจนคนตัวน้อยๆไม่รู้ตัวเลยว่าหน้าตัวเองกำลังแดงเถือกขนาดไหน “ทำไมต้องหน้าแดงด้วย... อาณะต่างหากที่ต้องเขิน ...เพราะอากำลัง...ทำ...ให้ต้นอินดูอยู่นะ” ทุกคำทุ้มต่ำเริ่มกดต่ำลงอีก ยิ่งคำสั้นๆคำเดียวในประโยคท้ายผสานสัมผัสของลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดผิวเนื้อต้นคอจนเผลอเกร็งร่างกายหนีบเรียวขาเข้าหากันอย่างไม่ทันรู้ตัวทำเอาอวัยวะตรงนั้นเสียดสีกับท่อนขาแกร่งผ่านเนื้อผ้า
* u3 i7 D0 {0 i1 G) e. a/ B$ W9 g
% l* S" m! ^1 v5 O
% d; Y+ l x+ ]3 K2 K: W/ l
( Y, G V1 x) ~- k5 i E( k, j! u
หยดน้ำคลอตา ฉายภาพพร่าเลือน ...เหมือนฝัน...
& y( T- D1 v& ^: K' V, v9 _5 _
9 V L$ J% L8 C/ J f3 v. O9 ~
- S5 F- ?# o& ^" N
0 A* g, l% ^5 Y1 O! ^
“แต่อาณะ ก็กำลังหน้าแดงเหมือนกันนะฮะ” ไอละอองจรุงหนักแน่นกระจายฟุ้งพุ่งตรงจากคุณคนนั้น มอบแรกรับสัมผัสเป็นคาวอ่อนๆตามด้วยความดิบคลุ้งหนักจนเซลล์ประสาทในจมูกตะกรุมตะกรามแทบไม่ทันก่อนมาหนักแน่นฝังเป็นอีกหนึ่งยีนแห่งการรับรู้เป็น กรุ่นกลิ่นหอมหวานฝังจำไว้เป็นอีกหนึ่งสู่สมอง “ไม่ใช่แค่หน้าแดง ...อาเยิ้มไปหมดแล้วด้วย...ต้นอินละครับ”ยากแล้วที่จะเชื่อว่าเป็นฝัน เมื่อได้ยินคำลามกออกจากปากคนไม่เคยพูดหรือสบถคำพวกนี้ออกมาให้ได้ยินแม้สักครั้ง 3 J, I4 f7 b) r0 C% [
$ k! L( x- F. k3 m+ t
คำ...เปลื้องตัวตน ในโลกหลังประตูบานนี้ ที่ผู้ชาย ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์ กำลังปล่อยให้ความแข็งแกร่งของตัวเองออกมาท้าทายสิ่งที่ฝืนทนมาตลอด5 ปี
/ ]9 T$ c/ @/ _2 h6 Z
4 f" D, R1 |$ H; b8 A- U# o' h
; l) l# S8 E& w
“ต้นอินชอบมั้ย... ชอบที่อาณะทำ อยู่ตอนนี้มั้ย” / ]& Y4 v6 d4 a! M- q$ B
1 {" G/ `' z; c# _5 w
3 b, ]0 \( b" H' j6 k
เสียงแหบพร่าทิ้งไออุ่นบนผิวมุกส่งกลิ่นน้ำมันกุหลาบชัดเจนส่งอุ้งมือข้างหนึ่งจังหวะ ขึ้นลง พร้อมเสียงแฉอะแฉะ รัดแน่น แล้วปล่อย คลาย กำอีกแล้วผ่อน แล้วกระชับ แนบแน่นหนึบ อีกข้างสอดกลุ่มผมสีน้ำตาล หากแต่ยังอดกลั้นฝืนไว้ไม่ให้จิกรั้งน้ำหนักได้ รูป กลิ่น เสียง การกระทำย่ำยีเด็กตัวน้อยๆในซอกมุมจนแข้งขาอ่อนลงเรื่อยๆ หายใจลำบากมากขึ้นมีแต่แสงวิบวับลอยในหัวสมองคล้ายกำลังตกอยู่ในความฝันแต่เป็นฝันอันแสนร้ายกาจจนกล้าเอ่ยบางอย่างออกไป
# N; @; K Q2 w6 N: ~" |. s
0 e4 |2 v' \5 R/ n0 ^; j
“ชอบ ชอบฮะต้นอินชอบที่อาณะทำ...ชะ...ช...ชอบมากด้วย”
/ V* N2 b5 K# T
6 Q; q9 F: K8 m1 {* a y
& f* k# e4 U4 ?2 A$ h2 S- R9 t" m2 ]" H, U
คำซื่อสัตย์บนโลกที่เวลาพากันหยุดหมุนมีแค่อุ้งมือน้อยๆถูกกระชากเข้าร่วมย่ำยีคุณคนนั้นผิวเนื้อร้อนๆ ชุ่มฉ่ำพร้อมกับที่ฝ่ามือใหญ่ขยับสาวความเป็นตัวเป็นต้น ผิวนุ่มๆบนอุ้งมือกอบส่วนหัวลูกพีชแทบไม่รอบแม้แต่อยู่ตรงนั้นนิ่งๆแต่กลับรับรู้การผุดซึมของหยาดน้ำสีใสออกจากร่องเล็กตรงกลางเนินเนื้อแดงเถือกอันเป็นต้นตอของกรุ่นกลิ่นจรุงรุนแรง ทุกสัมผัสจากร่างกาย ณนรินทร์ทำให้เด็กตัวน้อยๆรู้สึกมากเกินไปจนใบหน้าหยิกเกร็ง แนวคิ้วขมวดปม จมูกตะกรุมสูบแผงฟันขบกลีบปาก ลมชีวิตหอบกระเส่า หัวใจเต้นเร่า
. I% w4 V9 q3 _5 i/ E1 u& h
) C7 T. ~8 s) N
; F/ ]( S- \ l/ g) |, Z
ฝ่ามือประดับเส้นเลือดสลักเสลาได้อย่างงดงามกอบมัดกล้ามเนื้อมหัศจรรย์แห่งเทพเจ้าส่งผิวเนื้อส่วนฐานจรดกลางโคนขึ้นลง ส่งต่อให้อุ้งมือนุ่มนิ่มเริ่มร่วมเทิดทูนบูชาโดยมีสัมผัสแห่ง ผิวกาย สัมผัสแห่งกรุ่นกลิ่น และสรรพเสียงทุ้มต่ำในลำคอผสานลมหายใจติดขัดหนักหน่วง ท่ามกลางเสียงสองหัวใจเต้นถี่รัว , w. I5 @8 R- S2 X4 d5 g
! ^2 \. ?6 ]) l# `8 v- C
3 u, d& D, z% [: H% ]
ห้วงเสพสมสุนทรีย์ที่...เวลา ไม่ได้มีค่ากว่า...ความรู้สึก 8 M. H/ O) r$ ]- I1 h! k
& ^/ Z9 k m5 e3 E* y6 B
" y, _6 H B* H/ @3 l0 o% M( o& Z
% E; w* m, P5 S- Z+ o
8 U) ~7 ]9 S' [. I
“อ๊ากกกกๆๆๆ.....” # N. V3 c$ \# e- w
, _6 f6 Z1 @. j; Z4 C8 \
9 x p/ [$ p) w% c6 B% d
$ `. `5 i/ J0 v2 G) N: F0 N( }
* f0 A1 A, L7 X" a7 D
+ w- d M3 R" J/ z# m
เสียงน่าฟังอย่างประหลาดไม่ใช่เสียงร้องออกมาเต็มเสียงแต่เป็นโทนเสียงแตกพร่าที่เปล่งออกจากลำคอด้วยโทนทุ้ม ต่ำ ที่ยิ่งได้ฟังกลับทรงพลังให้หมกมุ่นลุ่มหลง ฉับพลันเศษเสียววินาที ลูกตาสีรัตติกาลขยายกว้างส่งสายตาคมกริบเคล้าน้ำตาพุ่งปะทะสองตากลมโตรื้นหยดน้ำไม่ต่างกันรับเสียงคำรามลั่นหนักแน่นในลำคอสะท้อนมุมเล็กๆดังก้องทั่วห้องกับจังหวะกระตุกกลางมือน้อย และมวลคั่งพุ่งพลุสีขุ่น . e: E$ W3 H( ^1 \
3 S. t* Q6 u+ x4 m' t2 E. J
หนึ่งสอง สาม ระลอกแล้ว ระลอกเล่า จน สี่ และห้า ! o2 j% r" G+ L7 a* d0 R
) V. ~7 \; ?5 Y, W) _: C
8 ]# l5 Z. K& O3 U6 X
ละอองไอสีเมือกขาวขุ่นปลิดปลิวความระยิบระยับแวววาวไล้วนเป็นเกลียวพายุหมุนทั่วท้วนทั้งร่างกายส่งพลังงานทั้งหมดที่มี สูบ สูด ความคาวหนัก ผสานเนื้ออบอวนดิบ ทึบแน่นชัดติดจมูก มาตอกย้ำฝังลึกเป็นอีกหนึ่งยีน
1 h+ @/ j C7 m: |6 C" i8 D% F0 ]5 r' x* F
... กรุ่นกลิ่นระว่าง...เรา 4 C9 Y8 m& N P, | \
* W' }" N! x, L* M
อีกกลิ่นมีชื่อ ที่คัดเค้นจากทุกความเป็นตัวตนร่วมกัน “วันหลังอาณะมา...เล่น...แบบนี้กับต้นอินอีกได้มั้ยครับ” หัวใจซีกหนึ่ง ส่งพลังให้เปลื้องคำว่า... เล่น...แบบเด็กตัวน้อยได้เล่นของเล่นแบบใหม่ที่ดูแล้วน่าจะถูกใจไม่น้อย เหมือนที่กำลังผุดขึ้นใต้แผงอกนี้ และก็เพราะความเข้มข้นของเนื้อมวลเมือกมหาศาลจากอวัยวะที่ยังแข็งแรงกลางอุ้งมือหลังสาดทุกมิติของความเป็นตัวตน แต้มทั่วเสื้อผ้า ลามขึ้นข้างแก้ม เลยไปติดขอบผนังขอบตู้ รวมตัวในทุกทิศทางส่งกลิ่นจรุงสดใหม่อัดแน่นติดปลายจมูกทำร้ายเด็กน้อยในซอกมุมได้อย่างแสนสาหัส / D) J$ Q7 N% Q6 {4 C
คำตอบของคำถามนั้น จึงหลุดออกไปแผ่วเบาในลำคอ 3 W/ Q t$ V- I5 c4 T
2 c/ B7 L9 \1 R7 K5 D' [8 b
( \$ ~; K* \# |% p0 F! V
“อือ...”
6 h& U! E. S& K/ U+ E9 n& ?
1 n `0 l, |4 l- h2 z3 t
. g. R' P0 \- Z/ L
แค่ได้ยิน หัวใจอีกซีกกลับลุอำนาจสั่งการให้ริมฝีปากหนาของตนเองยกยิ้มสองตาสีรัตติกาลเบิกกว้างแผ่รังสีอาฆาต
' l7 j* \6 X3 |" g: X& v
$ e. m0 z/ R! z
. t, ^2 q7 B/ W1 u1 T4 M# f
; q, `) q" z, f1 y9 W
...”เป็นไปตามแผน”...
1 V6 |2 h8 R: R T
+ j2 n, u ?$ N" t) e
4 W% ^2 Z$ z3 j. I+ Q; c. K5 E) Y
8 T0 U2 v' Y2 }1 y
+ {9 ?6 W: J3 H4 V4 m" D4 j8 g
5 Z& e; \8 R! @& O% d. Z% a+ O0 |9 ~
7 J: l5 G: J7 k" w: ^
7 k* i6 k& v) v7 B5 h
$ T0 o3 t/ T, W; z. p6 ?
1 z& W- I# u) v* Q* I: s
/ C6 k; y- c4 t1 V+ q
" Y# j, f) x# C, m$ D8 B
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:29:09
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:41:12
โพสต์ 2022-11-10 20:48:35
โพสต์ 2022-11-12 16:34:01