|
ตอนที่ 3 คงเพราะตั้งแต่...ได้กลิ่นนั่น
- g0 E2 _* C1 L! Y% d q. C0 n$ E/ M8 x) }
9 T' g% V( F3 _$ U3 U) b& {
1 z8 t) P3 _3 p. g) `3 m7 ^+ F“อ้าว!!! แล้วพี่ยิปกับอาณะล่ะฮะยาย???”
) Q5 {, K$ A; E
/ p, y" ?8 O% W4 ]$ ]1 N
“ยิปโซเอาของไปให้เพื่อน... ส่วนเจ้าณะป่านนี้คงอาบน้ำแล้วหลับเป็นตายไปละ เห็นบอกบนเครื่องนอนไม่เต็มอิ่ม” เด็กตัวน้อยที่ลงมานั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นตามปรกติที่ชั้นล่างของบ้านทรงโคโลเนียล ...ถึงกับโล่ง...ว่าคืนนี้คงไม่มีเรื่องมาให้ชวนปวดสมองเพราะเท่าที่เจอเมื่อเย็นก็หงุดหงิดใจไม่น้อย แต่เมื่อกำลังเล็มสารพัดเมนู ที่คนเป็น ยาย และแม่ ตั้งใจ สรรหาของเด็ดของดังมาไว้ต้อนรับลูกชายที่พึ่งกลับมาซึ่งแม้จะไม่ได้กลิ่นสักอย่าง แต่แค่รส เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ที่เข้าปากไปก็พอถูกจริตกับลิ้นอยู่บ้าง ภาวะเสียการรับกลิ่นตั้งแต่ 7 ขวบน่าจะเป็นอีกหนึ่งสาเหตุนอกจากกรรมพันธุ์ ที่ทำให้ ต้นอินไม่มีความเจริญอาหารเท่าที่วัยกำลังเติบโตควรจะเป็นจนทำให้เด็กตัวอ้วนกลมเริ่มซูบจนกลายรูปร่างเป็นผอมบาง แต่ปัญหานั่นไม่เทียบเท่ากับการถูกบูลี่หรือถูกล้อเลียน
5 t- W" a$ q8 v3 a3 k; p4 a3 x0 l+ t
7 \+ G+ z- g6 \0 o9 b4 p* |
' w( ]2 M8 r& q/ f, _; q
“ไอ้เด็กจมูกตัน” “คนบ้าอะไรไม่ได้กลิ่น””เด็กโกหก...” 2 }1 n" x; \' a# E
5 {) W3 Q5 H( Y1 D( I3 O' N
2 T) U4 n" @6 i q
คำพวกนั้นมักตามด้วยการกลั่นแกล้งด้วยการเอาของแปลกๆมาให้ดมแล้วถูกหัวเราะเยาะ ซึ่งนั่นทำให้ ต้นอิน กลายเป็นเด็กชอบเก็บตัวเงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อนสนิท
7 v8 Q/ p5 q, Z2 z* O
$ U' m9 ?# v5 ], o$ V! @
“ไม่ได้กลิ่นก็ดีซะอีก...ต้นอินจะได้ไม่ต้องทนดมกลิ่นคนไม่ดีไง...รู้มั้ยคนไม่ดีจะมีกลิ่นตัวเหม็นสาบ...เหมือนเด็กพวกนั้นหรือคนอื่นๆที่ชอบบู่ลี่หลานอาณะไงครับ”
% @& k! G+ k* q9 v9 o) V
ทุกครั้งที่ถูกกระทำ ประโยคของ อาณนรินทร์ผู้แสนดีในวันนั้นยังวนเวียนในความทรงจำ จนทำให้ยิ้มออกมาได้เสมอ [( p4 g" ]2 l% ?4 `( m
" O7 s( O6 ?# b+ N$ x' ?2 a
% f# V7 I8 n$ _0 ^3 r" v+ Z
2 D6 y# W5 k. r; ^7 D& Q N
“ต้นอิน ทานมื้อเย็นเสร็จช่วยเอากับข้าวที่ยายแยกใส่ถุงผ้าไว้ให้ไปบ้านเล็กด้วยนะ...เผื่ออาเค้าตื่นมาหิว” มาวันนี้นอกจาก...ยิ้มไม่ออกยังแอบมีถอนหายใจเบาๆร่วม หากทว่าบางกรุ่นกลิ่นกลับผุดขึ้นในความทรงจำลามเป็นความรู้สึกให้หัวใจดวงนี้ให้เต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นความทรงจำ ที่ไม่สามารถบอกให้คนในครอบครัวรับรู้ได้ : t+ l: M/ C+ w3 C
5 d$ s4 _+ t, C1 ^+ j5 p/ @; a% t1 [ Q1 b
...”...อาณะ ...หลับ...เป็นตาย...เหรอ???...นอกจากจะไม่โดนดุแล้วยังน่าจะได้...ดมกลิ่น... ...”.....บ้าแล้ว บ้าไปแล้ว!!!...ป่านนี้ อาณะ คงตื่นแล้วล่ะ... ”... , P5 q0 b0 p9 V1 U# s
) g* J, h7 m+ q/ W! P! M% W
4 J1 F- v, g; z3 n7 M: E" k, }% q
' B4 L/ i0 l) A1 u/ W
* d3 ^) I$ o) H* _1 f$ |: D6 s
ใต้แสงดาวระยิบระยับท้าจันทร์สว่างจ้า ท่ามกลางอากาศหน้าหนาวเมื่อใกล้จะสิ้นปีที่ลดฮวบเหลือ 15 องศา แม้ยังแค่ช่วงเวลาสามทุ่มนิดๆ กับสารพัดกลิ่นดอกไม้ไทยฟุ้งความหอมทั่วบริเวณ ถึงตอนนี้ ตัวเอง จะไม่สามารถรับรู้กลิ่นเหล่านั้นได้แม้สักเศษเสี้ยวหากกลิ่นแห่งความทรงจำ ตั้งแต่ 7 ขวบ ของ กุหลาบ ซ่อนกลิ่น ดอกแก้ว จำปี จำปีกับอีกหลากหลายสายพันธุ์ยังผุดขึ้นเองทุกครั้งที่เห็นดอกไม้พวกนั้นออกดอกผลิบานตามตลอดสองข้างทางจากบ้านใหญ่มาบ้านเล็ก
$ B: Q% n. N3 F T) }# e5 o6 e
7 M, I) X/ p: _* G$ ^; ^& L
บ้านที่สร้างขึ้นใหม่ห่างจากหลังเดิมตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน 3 D% Z3 X4 T4 e+ d
- B( ]/ y* N; o( J+ h* {3 A
8 ?6 i6 g5 x; X$ s0 A9 A
อาคารชั้นเดียวทรงกล่องโทนสีออกน้ำตาลภายในออกแบบจัดวางเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้สไลต์โมเดิร์นในห้องแบบสตูดิโอเปิดโล่งทั้งหลังตั้งแต่ประตูทางเข้ามาพื้นที่ส่วนกลางก่อนกั้นสัดส่วนด้วยผนังไม้เป็นวอล์คอินโคลเซ็ทกับห้องอาบน้ำถัดมาและด้านในสุดเป็นห้องนอน หากแต่ตอนนี้บ้านที่เคยเปิดโล่งเห็นได้ทุกอย่างแม้มองจากระยะแค่เด็กน้อยในชุดเสื้อผ้าอุ่นๆแขนยาวกางเกงวอร์มสีเดียวกัน พร้อมถุงกล่องข้าววางไว้ข้างๆ บนรถกอล์ฟที่ใช้เป็นพาหนะตีวงเลี้ยวผ่านแมกไม้รายรอบสระน้ำขนาดใหญ่กลับปิดผ้าม่านโดยรอบไปหมด
# y; L0 p0 t+ j- I
. U$ i0 K8 F) U# I7 M# Z
ใต้แสงไฟสีนวลบนโซฟาหนังสีน้ำตาลในพื้นที่ส่วนกลาง
$ M: v) \# `, K2 F( d
3 {$ e- i6 N" w7 x. K4 X
! c- H1 x1 T# O6 p. Z, R+ |3 ?
ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเป็นแรมวันทำให้ณนรินทร์ ที่ตั้งใจแต่แรกว่าจะแค่งีบช่วงบ่ายแล้วจะตื่นไปทานมื้อเย็นกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาหลังจาไปเป็นแรมปี หากแต่สุดท้าย คนในชุดเสื้อแขนยาวคอกลมพอดีตัวสวมกางเกงบอกเซอร์สบายๆก็เผลอหลับคาโซฟาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อประตูทางเข้า ปิดลงเหมือนเป็นการตัดขาดจากโลกภายนอก คนมาใหม่ถึงกับหน้าแดงขึ้นสี หัวใจวูบวาบลมชีวิตติดขัด ตื่นทั้งตัวและหัวใจ
: C5 h$ t+ b; W8 F4 u5 a9 B2 b" w
* R3 Q. R, P& `, X+ U/ ` F1 X( N8 @
............!!!
* t' }0 p( h% U1 y& E, `
7 Z- W# z0 Y7 U# i9 p/ r
บนดวงตากลมโตสีน้ำตาล เกิดการับภาพสัดส่วนโครงหน้างดงามที่กลับมาเยี่ยมครอบครัวปีละครั้งกับความชัด ทั้งรูปคิ้วหนาสวย ทั้งรูปตาเรียงไปทางหางตาที่กำลังปิดอยู่กับทั้งสันจมูกโด่งบุบลงเล็กๆก่อนถึงปลายเฉี่ยวคมริมฝีปากสีชมพูกลีบบนล่างหนาอวบอิ่ม ทุกอย่างที่ประกอบเข้าด้วยกันกับเส้นผมรองทรงยาวสีดำขลับสามรถเรียกได้เต็มปากว่าคนคนนี้ ...หล่อเหลา ใบหน้า ผสานเรือนร่างสลักแต่งเติมเสริมต่อจากพื้นฐานกรรมพันธุ์สูงใหญ่ของณนรินทร์ ที่ได้ชื่อว่าเป็น อา ก็เป็นได้แค่ที่มาของสิ่งทรงคุณค่ามากที่สุดอย่าง 3 S: ^" z4 I# \
5 D8 i! d. H$ g- b& K0 K' {
...ละอองสีรัตติกาลเปล่งประกายวาววับปลิดปลิวเป็นเกลียวพายุหมุนไปรอบเด็กตัวน้อยๆ ... 5 ~7 Y& p$ W$ g2 I+ S" ?
. Y3 C9 ?. G e4 B( B2 H5 K) G
ไม่ต่างจากครั้งแรก ที่ทำให้ ต้นอินเกิดปรากฏการณ์การรับรู้และประมวลผลจากสมองที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืนทุกขณะที่ดมดอมความมหัศจรรย์ของ - h2 s; L( g5 _* H$ d' U- U
' K5 W5 Y! x$ @/ I' S) a
...กรุ่นกลิ่น... ณนรินทร์
+ m ?5 U7 `, e; Y
1 Q$ {6 H" c) _: I
& p5 A8 H3 ^' C7 Y2 a/ z
ร่างยืนแน่นิ่ง ปิดเปลือกตาพริ้มส่งปลายจมูกตะกรุมสูดกลิ่นระเหยของคนที่เจอหน้ากันทีไร หรือแค่ได้คุยกันผ่านวีดีโอคอลก็มีเรื่องให้ชวนหัวเสียทุกรอบ $ V3 _3 s1 j/ ^# F
2 a& x S. a/ }6 e7 a2 f1 L2 C) y
' s4 f8 N6 n! |; D( A3 t$ V) p
“หรือต้นอิน ชอบโดนดุ ” “ใครจะไปชอบละ คิระ” “ถ้าไม่ชอบ...แล้วทำไมถึง... ชอบอยู่ใกล้...” “เราคิดว่า ...คงเพราะตั้งแต่ ...ได้กลิ่นนั่น” บทสนทนาระหว่างเพื่อนสนิท ที่พยายามช่วยหาเหตุผลว่า เพื่อน...ทำไมถึงชอบเข้าไปเป็นเป้าล่อให้ อาตัวเองทำตัวเกรี้ยวกราดหาเรื่องดุด่าได้ทุกครั้งที่กลับมา ไม่แน่ว่า... เพราะประสาทสัมผัสทั้งหมดของมนุษย์การรับกลิ่นได้ชื่อว่าเป็นสัมผัสทรงพลังที่สุดจนสามารถเชื่อมโยงเข้ากับความทรงจำในสมองระยะยาวได้ซึ่งทำให้กลิ่น หอมเข้มข้น นั้นสามารถปรวนแปรอารมณ์จากการถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำได้ไม่รู้ลืม
* ?5 n5 S+ m+ ^
0 @! O! }" _5 A: P
แต่ทำไม...ทำไมกัน??? 1 C5 ^* J9 U7 d: _7 Q! O3 l! {# G
+ \- A# s+ c# v- u! W/ j
ทำไม??? เด็กตัวน้อยๆที่เริ่มมีปัญหาการรับกลิ่นมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบจนทำให้เซลล์เหล่านั้นไม่สามารถแยกแยะและไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลยหลังจากนั้น แล้วเพราะอะไร...ถึงกลับมาได้กลิ่นอีกครั้ง และความรู้สึกของการรับรู้ของจมูกลามไปจนสมองที่ไม่ต่างจากการได้กลับมามีชีวิตทุกๆครั้งเหล่านั้นก็ทำเอาไม่สามารถจัดการความกระเหี้ยนกระหือรือปรารถนาสูดกลิ่นนั้นได้อีก 2 S( b) r P1 H5 o1 H
' m% n' V% F/ S+ g
) M' ]$ U) M! ^. H' x
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในค่ำคืนของฤดูหนาวใต้แสงดาวระยิบระยับท้าดวงจันทร์ ช่วงปลายปี วัน เวลาไล่เลี่ยกับตอนนี้ 5 ~' F, P- t# h; o/ ?
, [1 H ]( g0 v) Z0 t% z9 U
' j9 S; P/ s D( D
3 Y& C. o: B) S7 q" P: [
...เมื่อเกือบ 5 ปีที่ผ่านมา... 7 J2 d( Q( B$ f3 j8 l
: I% h$ s+ c4 g0 V' q) h
$ L5 x! z0 i6 J; o
. S7 E9 p" E2 k# c7 S" t# _
“ต้นอิน...ช่วยเอาผ้าห่มไปปั่นให้อาด้วย” “ได้ฮะ เดี๋ยวต้นอินเอาไปด้วยเลย...แต่ผืนนี้อาณะทำไมไม่เปลี่ยนซะทีต้นอินจำได้คุ้นๆว่าปีที่แล้วก็เอามาด้วยนี่ฮะ” “อาณะติดผ้าห่มผืนนี้ไปแล้วล่ะ มันดูบางก็จริงแต่อุ่นมากจะไปไหนก็ต้องพกไปนอนด้วย ...ไม่งั้นนอนไม่หลับ” บทสนทนาสัพเพเหระทั่วไปของ อา หลานที่ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้งจะวกเข้าเรื่องร้านอาหารที่ตนเองเป็นเจ้าของลามเข้าป่า ลงทะเล ไปประเทศนั่น เมืองนี่ ลากยาวไม่รู้เวลาจนต้องจบลงเมื่อถึงเวลาเข้านอนของเด็กตัวน้อย / y5 p; Y2 U( G' {7 ?
9 D1 x& u0 e; |5 |' {" O# T2 m
แต่พอ ต้นอินขับรถกอล์ฟมาได้แค่ครึ่งทางก็นึกได้ว่าลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ในบ้านเล็กหลังใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จรอให้เจ้าของมาเจิมเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้า ประตูกระจกกรอบไม้สูงจรดเพดานถูกเลื่อนออกมือน้อยตวัดชายผ้าม่านเดินเข้าไปในพื้นที่ส่วนกลางตรงไปหยิบมือถือบนโต๊ะกินข้าวในโถงส่วนกลาง แล้วตั้งท่าจะออกไป หากเสี้ยวหางตา...กลับปะทะบางอย่างในซอกพื้นที่ที่มีผนังไม้กั้นไว้รอบเพียงส่วนเดียวตรงกลางบ้านหลังนี้
! O K$ K0 t4 [! r/ G
มุมหนึ่งในห้องอาบน้ำแต่งโทนขาวล้วน
$ ]# F4 q2 [, A4 [, y: |5 [
ช่วงลำตัวผิวสองสีออกชมพูปรากฏแค่ซีกเดียวของใบหน้าลำคอหนา หัวไหล่ และท่อนแขน ก่อนอุ้งมือด้านในเสยเส้นผมปรกใบหน้าอย่างลวกๆในขณะมือด้านนอกกำลังเคลื่อนไหว การงอเกร็งเนื้อตัว ผสานจังหวะคล้าย ขึ้น ลงผุดปล้องแขนขึ้นลูกชัดเจน ใบหน้านั้นกัดกรามขบแน่นจนโครงหน้าขึ้นกรอบและแม้พื้นที่ช่วงล่างลำตัวจะถูกมุมผนังปิดกั้นไว้ ก็ยังรับรู้ว่า . K9 I& ]/ o) q# ~5 j
- S0 v2 o2 s8 }# _; e
ณนรินทร์... กำลังอดทนกับอะไรสักอย่าง
4 ~: `- l5 t2 e1 `- F9 r3 k& F8 k
$ |1 w) c. t: B, n0 y
ในขณะเดียวกันพลังงานที่ใช้ไปกับการอดทนต่ออะไรสักอย่างที่จุดนั้นก็เป็นต้นเหตุของไอโมเลกุลลอยอยู่ในอากาศเพื่อไหลเข้าจมูกผ่านเซลล์ประสาทรับรู้เพื่อส่งต่อไปยังสมองทำหน้าที่ประมวลเป็น
4 ?& z; x: L2 m; p) c
/ ~3 c( M) T3 U/ O, }+ ~- c
กลิ่นแรก...ในรอบเกือบ 5 ปี...
. k$ o1 @: k4 q3 D* |
: [3 r0 w' d1 n" r# H6 m
กลิ่นเดียว ในรอบเกือบจะ 1,825 วัน 43,800 ชั่วโมง 2,628,000นาที 157,680,000 วินาที... 5 q# E2 f1 L! F" g
8 x# Z/ }6 C( @. `7 J
8 j+ P. B8 m( T0 A. h2 [
เมื่อแรกรับสัมผัสโครงสร้างของกลิ่นหรือพีระมิดของน้ำหอมอย่างที่คนเป็นยาย เคยถ่ายทอดงานอดิเรกที่กลายมาเป็นอาชีพทั้งชีวิตสู่หลานชายตัวน้อยประมวลออกมา เริ่มด้วย ไอหอมอวลบางๆ ตามมาเป็นกลิ่นสดของการมีชีวิตอย่างเป็นเอกลักษณ์จนสมองเริ่มจำได้ก่อนจะท่วมทับด้วยความทึบแน่น เข้มข้น ชัด ชัดเจน ชัดมากขึ้น ชัดแจ้งจนเริ่มเวียนศีรษะ ...ลามเป็นร้อนเห่อขึ้นหน้า ; }( e8 z/ } H# c4 W; t0 Q; G N- l
ความ หอมเข้มข้น ... ดุจละอองสีรัตติกาลกลิ่นหนักนับร้อยนับพันเปล่งประกายวิบวับปลิวว่อนเป็นลมพายุหมุนวนทั่วร่างกายเริ่มก่อตัวแน่นขึ้นทุกขณะที่ละอองเหล่านั้นพวยพุ่งเข้าสู่การรับรู้ สิ่งที่สมองประมวลได้ นอกจากทำให้ดวงตาสีน้ำตาลคู่นี้ เอ่อท่วมหยดน้ำแห่งความสุขจนแทบอยากตะโกนบอกให้อีกคนรวมถึงทั้งโลกได้รู้ ทว่ากรุ่นกลิ่นหนึ่งเดียว กลับกระตุ้นลงลึกถึงความรู้สึกทำให้มุมมองต่อความเป็นคนคุ้นเคยตั้งแต่จำความได้
9 Z- }4 a0 O- ^' o) h/ T* h
! C8 ]: n+ {& r
) L3 H6 N1 L( N3 m. W* h
... เปลี่ยนไปทันที ... / Y9 w6 X. m7 }. R
: ~8 c& ~" L- A- T, V
3 ~ |' I) S% H8 w2 M
กลิ่นชนิดเดียวที่ฟุ้งตรงนั้น ก็ถูกตะกรุมตะกรามหอบกอบโกยเข้าหาเจ้าของหัวใจเต้นกระหน่ำกดเท้าเร่งความเร็วรถกอล์ฟจากบ้านเล็ก มาบ้านใหญ่ พุ่งไม่ขึ้นชีวิตกระโจนขึ้นชั้นสองเข้าห้องนอนตัวเอง...ล็อคแน่น สองเท้าก้าวขึ้นเตียงนอนแต่งสีขาวล้วนปลายจมูกน้อยฝังลงในเนื้อผ้าห่มที่ติดมาในมือ หากจมูกและสมองก็ยังไม่สามรถรับรู้กลิ่นใดๆได้ มีเพียงแค่ กลิ่นแห่งความทรงจำจากเมื่อไม่กี่อึดใจก่อนหน้าพากันเข้ามารุมสกรำย่ำยีกลางหัวใจ ยิ่งทุกละอองในสมองชัดขึ้นเรื่อยๆทำเอายิ่งมึนศีรษะมากขึ้นและความเห่อร้อนวูบวาบที่อยู่แค่ใบหน้าเริ่มลามไปทั่วร่างกายจนตัวสั่นเทิ้มขนลุกเกรียวทุกรูขุมขนอย่างผิดปกติ อุ้งมือน้อยสอดใต้เสื้อตัวอุ่นเกลี่ยปลายนิ้วสะกิดคลอยอดอกทันทีอย่างเป็นครั้งแรกในชีวิตของเด็กไร้เดียงสาที่ % O0 ?3 Y( h7 k
! A" K* _! [ C3 b' v9 w; p
ทฤษฏี ถูก นำมาปฏิบัติ : ?% m+ e m8 Q0 }- i
3 M+ x r& v7 R- t% Z6 `
5 e: J" \# o8 x4 v4 Y
แต่เป็นการปฏิบัติที่เกิดจากปฏิกิริยาตอบโต้จากการถูกทรมานด้วยกลิ่นแรกในรอบหลายปีด้วยจังหวะเร่งระบายความอัดแน่นของไอเหล่านั้นออกมาเองตามสัญชาติญาณชนิดที่ไม่สามารถควบคุมได้ แม้เป็นครั้งแรกทว่าก็ยังส่งผลให้ดวงตากลมโตหรี่ปรือรื้นน้ำตา ขบกลีบปากแน่น สาดลมหายใจระรัว เกร็งทั้งเนื้อทั้งตัวจนเม็ดทับทิมกลางอกเริ่มเป่งให้กับทุกสัมผัสใหม่เพื่อพาอารมณ์ถาโถมมหาศาลลามไปกองคั่งที่อวัยวะกลางกายแข็งขืนจนดันเนื้อผ้า
% n/ D0 d. B9 v
& V1 ^% T8 B* c" N, G/ X
“อาณะ...อ่าห์!!!...อาณนรินทร์...” สะกดชื่อเรียกแทนกลิ่นกายอย่างสั่นสะท้านอุ้งมือน้อยข้างหนึ่งยังบดติ่งใสอีกมือค่อยเลื้อยซุกขอบกางเกงสู่ขนาดพอดีตัวที่กำลังขลุกขลิกมีชีวิตกลางกลุ่มไหมแผ่วบาง เรียวนิ้ว เคล้าคลึงรัดแน่น ก่อนปล่อย คลายกำอีก แล้วผ่อน กระชับอุ้งมือลามเม็ดเหงื่อ รูดขึ้น ลง รูดอีกเป็นจังหวะได้ไม่กี่ครั้ง สองขาเนื้อขาวมุกทั้งสองยิ่งหุบแน่นเข้าหากัน แนวคิ้วขมวดพุ่งชน 6 Q+ d2 m a( O3 n1 l
* J) Y0 W& t1 @: O c, @; N# F
( p# M f- r( c
“อาณะ!!! อาณะ...อาณะ” กลิ่นมีชื่อนั้น ถูกเอ่ยเสียวต่ำซ้ำๆราวต้องการย้ำให้ทุกมิติของสัมผัสแรกหลังจากหลายปีกับ ให้ภาพร่างกายเจ้าของกลิ่น ชัด ชัดเจน เริ่มชัด ชัด ชัดขึ้นจนกระจ่างแจ่มแจ้งทั่วทั้งใจ เด็กตัวน้อยคนนี้กำลังนั่งคุกเข่าลงกับพื้นในซอกมุมที่สายตาไม่สามารถเห็นได้ เพื่อตะกรุมไล้จมูกสูบ สูดครอบครองทุกไอโมเลกุลกลิ่นโชยมากระทบอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ใบหน้าของ ณนรินทร์ก็กำลังอดทนต่อการกระทำนั้น
9 D) c' b: @6 b3 k1 n
# r" N/ N) P" \. c, @5 S N8 r
# S- j c( A7 T
“อ๊ายยยย....!!!” e9 |+ [. o$ |& r- j7 y" a5 G
. j- f5 Q' ^/ n
; ? W, q9 j8 t7 n4 f6 o# z: r
เสียงแหลมกรีดร้อง แต่ยังทันได้ขบฟันกลั้นไว้ผิดกับมวลบางอย่างภายในร่างกายบีบเค้นคั้นของเหลวจากทั่วทั้งตัวพุ่งด้วยความเร็วลงคั่งสองลูกย่นๆแล้ววกขึ้นลำยื่นโด่งกลางพงไหม 0 k3 c' W6 x8 U$ k; d
, K6 u9 s4 T' D' U
6 x, G* i. y5 m: N* j+ E0 r
เด็กตัวน้อยๆที่ชื่อ ต้นอิน ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิตในแบบของตนเองตามที่โลกแห่งข้อมูลข่าวสารและสังคมรอบๆตัวป้อนเข้ามาให้เลือกรับรู้ตามใจปรารถนา และในเศษเสียววินาทีแห่งความรู้สึกแรกเหล่านั้น ระบบลิมบิก(Limbic System)ที่ร่างกายมีไว้เพื่อกักเก็บและจดจำการตอบสนองก็ฝังจำเอาไว้ไม่มีวันลืมว่า กลิ่นนั้น ทรงพลังมากมายแค่ไหนในซอกมุมมืดแห่งตัวตน , C5 N( z& K: y) d
& F5 r y: K' H6 Q, v* S
' c. {' L. S/ T* l/ q
นั่นคือที่มาของการรับรู้เพียง...กลิ่นเดียว... ตลอด5 ปี @ @, ~4 F& Z' w& p: v7 z& \
- e) n3 a4 T7 l
) m( T, W" j6 U- ?- y5 A" J: r6 s
หลังจากคืนนั้น การพิสูจน์ให้ชัดก็ได้เริ่มขึ้นอย่างลับๆในทุกครั้งที่กำลังถูกดุด่าถูกหาเรื่องมาบ่นได้ไม่เว้น หรือแม้แต่การได้ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้นั่งรถคันเดียวกันได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน ตลอดช่วงไม่กี่อาทิตย์ของการกลับมาแต่ละปี การทำงานของประสาทสัมผัสในร่างกายมนุษย์แม้บางครั้งเห็นแค่ภาพ หากในสมองกลับมีความทรงจำของกลิ่นผุดขึ้นมาแต่เด็กที่สูญเสียการรับรู้กลิ่นตั้งแต่ 7ขวบก็มีข้อจำกัดจากประสบการณ์ความทรงจำของกลิ่น จนไม่สามารถระบุได้ชัดเจน 100%ว่าคืออะไร และน่าจะมาจากส่วนไหนในร่างกาย อย่างเดียวที่รู้แจ้ง คือ กลิ่นนั้นมีจุดกำเนิดมาจากคนที่อยู่ในฐานะ อา และแม้รู้ดีว่า ไม่ถูกต้อง แต่บางครั้งความทรงอิทธิพลของกลิ่นชนิดนั้นทำให้ ...เด็กดี ...กลายเป็น...เด็กไม่ดี
7 F2 ^; K/ f# k! }
( }" x9 Q2 o2 M- n0 U* U: p; i; S
...เช่นเดียวกับ... ตอนนี้
2 u0 K1 X' e) ]
3 {: I, P# q6 y! E5 A# T# j6 E {
, C5 k1 V* M3 N8 _% n: Y8 ~" ?0 X
ในความกว้างของชายกางเกงขาสั้นมีก้อนผิวเนื้อหยุ่นสีเข้มกว่าผิวกายส่วนอื่น โผล่พ้นผืนผ้าเป็นลักษณะคล้ายไข่เป็ดสองใบเขื่องไล้เส้นไหมหยิกเรื่อยมาเกิดเป็นเนินโหนกผุดไหมแบบเดียวกันแต่ถี่รกรุงรังที่มาเริ่มเกลี้ยงเกลาบนชิ้นลำมีผืนผ้าปกป้อง แค่ได้ยืนจดจ้องจากในระยะแค่เอื้อมมือถึงแต่ทุกกรุ่นกลิ่นชนิดเดิมกลับ เข้มข้นขึ้น หนักแน่นมากกว่าครั้งไหนๆและต้นเหตุของอาการเริ่มวิงเวียนหน้าแดงร้อนเห่อก็พากันผุดออกทุกรูขุมขนบนพื้นที่เหล่านั้นกระหน่ำสู่เจ้าของปลายจมูกเป็นละอองสีรัตติกาลหมุนวนเป็นพายุรอบๆตัวจนแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาไม่ถึง
" S+ Q; W- o8 \8 y/ j
J2 [+ m' A, p4 j7 M6 s
...”...ตรงนี้เองเหรอ ...ต้นตอของกลิ่น”... , ^' Y$ P& J- E8 w; o
/ P' r' f( n5 E- K% M4 j
ปลายจมูกบางทำฟึดฟัดโน้มเครื่องหน้าลงเล็กน้อยไล่ตะกรามทั่วร่างกายตรงหน้าเพื่อต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจที่สุดจนมาหยุดตรงพื้นที่ปรากฏเครื่องเคราสาดพลังดึงดูดมหาศาล ...”ใช่จริงๆด้วย...ใช่ตรงนี้จริงๆ”...
( W( F7 ~( R" ?( G, l
/ N! @* D; k* Y5 u: s
- T" } J2 T5 }. n& p
ในสมองเริ่มถูกกดด้วยกลิ่นไอจนมึนงงใบหน้าเริ่มเห่อแดงร้อนวูบวาบ ปลายนิ้วสีมุกเริ่มเคลื่อนไหวสั่นสะท้าน ไปตามทุกจังหวะเศษเสี้ยววินาทีที่เด็กตัวน้อยๆกำลังจะได้สูดกลิ่นโดยตรงอย่างไม่ต้องมีอะไรมาลดทอนความเข้มข้น . G5 ]& ]* g$ \7 o$ z
7 R8 `5 W \- P5 S
...”ถึงว่าสิ... ทำไมบางครั้งที่แอบดม...กลับไม่มีกลิ่นนั้นออกมาให้จมูกได้รู้”... ...”เจ้ากลิ่นนั่น...ซ่อนต้นอิน...อยู่ในนี่เอง...”... & }# y& I, W7 C1 W+ t
* x0 z7 `& \! i% w! [, E
7 o( h6 N6 X0 S6 D% b5 X7 t
รูปแบบของกลิ่นชนิดเดียว ที่บางครั้งเข้มข้นบางครั้งเจือจาง หรือแทบจะเกือบไม่มีด้วยซ้ำแต่พอละอองลอยกลางอากาศเหล่านั้นเข้าสู่เซลล์รับสัมผัสที่มียีนจำเพาะเจาะจงกับกลิ่นนี้กลับทำให้เด็กตัวน้อยๆเหมือนได้รับพรอันศักดิ์สิทธิจาก 4 V" _, q7 O. a6 I# B7 z$ ?6 l
; z7 x9 g% i- y$ \6 v1 R& u1 Y$ M
...เทพเจ้า ประทานพรช่วยต่อชีวิต ...
6 U( i/ L! I+ O9 Y5 K5 B# Y
& S3 \- @9 R& U
ในทุกครั้งของการกลับมาตลอด 5ปี หากแต่ครั้งนี้ เทพเจ้า ของต้นอินกลับประทานพรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมากกว่าแค่กรุ่นกลิ่นและสิ่งนั้นกำลังร่ายมนต์สะกดให้สติปัญญาของเด็กไร้เดียงสาตกอยู่ในความโฉดเขลาทีละน้อย 5 [/ O2 _/ U: o5 k; s2 s! r9 h
; A: O& }/ F1 f# i" D/ _) [& E: \: r
...”ขอต้นอิน เป็น ...เด็กไม่ดี...สำรวจที่มาของกลิ่น ...สักครั้ง นะฮะ... นะฮะอาณะ“... : y* |0 ]! J) r- }
" h7 B/ ~/ F3 r' Q6 U: a4 B3 R
สมองขาดสติ ความร้อนวูบทะยานทั่วร่างปลายนิ้วงอเกี่ยวชายกางเกงผ้าวอร์มเนื้อหนาสะกิดพื้นที่ที่เคยถูกผืนผ้าปกป้องไว้ให้ปรากฏออกตามน้ำหนักเบามือที่สุด จากแค่เนินส่วนโหนกฐาน จรดเนื้อรูปทรงเป็นลำเอนตัวลงตามการกดทับของผืนผ้าโดยไม่มีชั้นในทับ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนขยายออกสะท้อนภาพ...คุณคนนั้น...อันเป็นจุดกำเนิดของกลิ่นกรุ่นสองตาซึมซับทุกตารางต้นตอผิวสองสีออกชมพูลามเส้นเลือดไร้ทิศทางจรดส่วนหัวมีเนื้อย่นสีเข้มกว่าส่วนอื่นปกปิดผลกลมสีออกแดงผิววาวใส จรดรอยบาดแผลตรงกลาง
- A# V, O3 C% |* v
: s0 x" L! ]) u- q+ i) U+ E) S8 K
...“ทะ...ทะ...ทา...ทำไม ทำไมค...ค คุณ...ของอาณะ”...
6 `) F$ F' ^% O: i6 l# ]
' ~6 M4 [7 G/ C/ P
กลีบปากอ้าค้างเติ่งเมื่อในความเงียบเริ่มมีการขลุกขลิกขยับขยายเห็นได้ชัดตรงผลกลมกำลังเติบโตออกมาเป็นลูกพีชสีแดงฉ่ำผุดจากปลายเนื้อย่น กับมวลเส้นเลือดเริ่มกระตุกปูดผลักมิติความยาว และเส้นรอบวง ยึด ขยายออก
1 ~2 P+ ^0 F) B0 }9 y
... สวย ...คือคำนิยามให้สิ่งที่สมบูรณ์แบบแค่ภายนอกล้วนๆหากแต่ สวยละม้ายไม่คู่ควรกับอวัยวะมีเลือดมีเนื้อที่ไม่ใช่ของคนตัวน้อยๆที่กำลังผงาดอยู่ตรงหน้า ลำลึงค์สิทธิ์ของเทพเจ้า ...สวย...ตรึงทั้งรูปลักษณ์ที่ได้สัมผัสด้วยตาแต่ก็...งาม... ฝังทุกกรุ่นกลิ่นหอมเข้มข้น หนักแน่น ยิ่งกว่าแค่ได้แอบอยู่ใกล้ๆได้ลอบสูดดมห่างๆ สู่ทุกห้วงอณูจิตวิญญาณให้กลับมามีชีวิตได้อีกครา
4 W" y2 c. A/ a4 S' m
' F' |9 @# @$ x$ f
เสียง...ตึกตั่ก ตึกตั๊กๆๆ...กลางทรวงอกแทบทะลักออกมา
! k9 B* K. U( w7 C7 r; v q
7 ?0 @: h$ N3 J4 S2 v
ในซอกมุมที่ความรู้สึก นำสมอง ความผิดย่อมมลายหายหมดสิ้นทับถมถล่มตามด้วยปริมาณเลือดเนื้อทะลักลงไปเอ่อคั่งกลางกายหนักหน่วงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับเด็กตัวน้อย ”อาณะ!!! ...อาณะฮะต้นอินขอโทษ...ขอโทษ ...ขอโทษ ที่...เป็นเด็กไม่ดี... ต่อหน้าแบบนี้...” เทพเจ้ามีชื่อเล็ดลอดจากลีบปากบางเสียงผะแผ่วล่องลอยออกไปเป็นการสักการะจมูกน้อยสูดบูชาไอระเหยดิบ ทึบ แน่นชัดยิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยได้อยู่ใกล้สมองเขลาโฉดประมวลกระแสตอบรับออกมาเป็นคำสั่งดั่งสวดร่ายคาถาให้อุ้งมือปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นจนปวดของตัวเองออกเพื่อกระพือความรู้สึก
( n2 o" ?: v- ]! t1 ^' [
5 o9 y7 L# X$ c1 H7 b, V0 g
แฮ่กๆๆๆๆ....หอบหายใจรุนแรงขึ้นเมื่อกลิ่นเข้าสู่จมูก
$ A, X4 g: {% B' C
& V3 c: b4 \, c& f) o8 e
& E( w7 O7 e u% { d+ T" C- U, u
อดทนต่อทุกสัมผัสครูดเนื้ออ่อน เรียวขายิ่งหุบหากันแน่นแนวคิ้วเริ่มมุ่ยพุ่งชน กลีบปากบางยิ่งขบเม้มแทบห้อเลือดอดทนต่อทุกความรู้สึกที่เคยปรนเปรอตัวเอง ไปพร้อมกรุ่นกลิ่นความทรงจำ ...ที่เริ่ม...ไม่เพียงพอ...เมื่อมีสัมผัสทางตาเข้าร่วมด้วย ) |, h* S1 b" I
( O4 e9 T6 K9 Z
หากจู่ๆจะด้วยละเมอ หรือนอนซน...???
4 M; ^9 e/ |# V/ m
. H' ^, ]# X# _5 l0 C" G* X- K8 [$ C
' c6 {; m' ?, Q0 k1 R* L
หลังมือประดับเส้นเลือดถลกชายเสื้อสีอ่อนตัดผิวสองสีออกชมพูรั้งขึ้นจนผุดลอนลูกหน้าท้องทีละลูก ละลูก ตามที่มือตวัดเนิบนาบจนเต็มแผงสลักเสลางดงามก่อนลากจรดบล็อกนูนทรงสี่เหลี่ยมกลางอกกวาดตามความอุดมชัดของราวนม ผิวเกลี้ยงเกลาแต่ดูแน่นเน้นปานนมน้ำตาลอ่อนโดดเด่น การเคลื่อนไหวกรุยกราย ฟุ้งกลิ่นกายซ่อนใต้เสื้อโชยไอจรุงรุนแรงทาบทับกลิ่นเดียวในชีวิตที่จมูกรับรู้ร่วมปรุงให้เข้มข้นหนักแน่นขึ้นผสานรวมออกมาได้เป็นกลิ่นใหม่ที่ประสบการณ์ความทรงจำตั้งแต่เกิดจน 7ขวบไม่เคยรู้จัก
3 |& p. t& @( s- j2 I" e9 J$ [0 o. B
+ c5 V; v! m' B! J9 s- f
มนุษย์สามารถแยกแยะกลิ่นต่างๆได้ถึง 10,000 รูปแบบ เนื่องจากร่างกายจะมีเซลล์รับกลิ่นที่มียีนเฉพาะเจาะจงเพียง 1ยีน ต่อหนึ่งกลิ่น ฉะนั้นเซลล์รับกลิ่นจึงมีอยู่เป็นจำนวนมากและมีหลายชนิด - x# W7 G* R2 c9 S* x S3 h
2 n! y7 @& c! C8 L' c2 |
กลิ่นหอมร้อนแรง ... คือ อีก 1 ยีน หรืออีก 1 ชนิดกลิ่นใหม่ที่ร่างกายนี้สามารถรับรู้ได้ และกลิ่นนั้นก็กำลังเข้ามาร่วมมอบพลังสู่อุ้งมือน้อยให้สาวรัว ถี่เร็วขึ้น ระรัวริก ฉ่ำเยิ้ม เปียกแฉะยิ่งกว่าแม่น้ำสายไหนแล้วยิ่งประสานด้วยเสียงลมหายใจตรงนั้น กับเสียงกระฉอกจุดนี้ เด็กตัวน้อยๆปิดเปลือกตา ร่อนศีรษะมัวเมาในรสแห่งกลิ่น
2 v5 W/ P4 x* R8 H* M- e
9 W& H( A( `4 i+ ^& O2 {% v) g
3 _& L3 x& N7 V+ V- f: F/ j" Q
ผ่านไปแค่ไม่กี่ลมหายใจกับของแข็งเมื่อถูกโอบล้อมเร่งความเร็ว ท่ามกลางการระบายความหฤหรรษ์เกินแค่สุขสามัญปกติจากการที่จมูกได้รับกลิ่นใหม่ๆเข้าสู่ร่างกายผ่านการตะกรุมคะกรามสูดละอองไอจำเพาะจากเนื้อตัวในระยะแค่เอื้อมมือตรงหน้า แม้ขณะหลับร่างกายใต้เสื้อผ้าไร้ระเบียบสะท้อนแสงสว่างสาดตามผิวสองสีออกชมพูแต้มตามแต่ละมัดกล้ามเนื้อที่คงเกิดจากการหมั่นออกกำลังอย่างมีวินัย
7 M# L9 p! X/ j y+ v3 l7 Q$ {3 |
" A! n. y% k/ I1 H a2 A
& c7 R# F& F! A9 K' b8 _+ J5 {5 D$ L. \
หากแต่ความสวย ...ไม่ทรงคุณค่าเท่า... ความงาม
6 @0 P! L* l$ _# s$ ?
" d- I, t- h" F7 @# p" V0 ~! e/ Q+ _
: }) d6 w" c5 M. f
งามจากจุดกำเนิดแข็งแรงเตะตา ลำหนา แน่น อวบกลางกลุ่มไหมหยิกหยอย กับสองไข่เป็ดใบเขื่องใต้โหนกฐาน งามจรุงจิตงามตรึงใจชวนให้กัดฟันขบกัน ร่วมไปกับแรงโอบรูดเอาเป็นเอาตาย สุนทรีย์แห่งกรุ่นกลิ่นที่เทพเจ้าเนรมิตไว้ในร่างกาย เพื่อรอคอยให้ใครสักคนมาเทิดทูน ช่างทำให้ คนคนนั้นไต่ทะยานถึงห้วงที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำทั่วกายจนชุ่มโชกใต้ผืนฟ้าร้องคำรามโครมครืน
/ b6 c9 T( ?- U$ r+ b3 r0 E
- W/ m. I6 O4 A( k4 K
“อ๊ายยย !!!...” 3 g, W3 N2 W* t* L
" V* m: c, F0 q0 X! `
กลิ่นชนิดใหม่โมเลกุลกลิ่นหนักชัดเจนทำให้เด็กตัวน้อย รู้สึกดีมากเกินไปจนต้องข่มกลั้นเสียงทั้งน้ำตาให้เล็ดลอดออกมาน้อยที่สุดแม้อยากกรีดร้องเพียงใดได้สำเร็จหากกลับไม่สามารถควบคุมความซ่านสุขสุดมหาศาล ระลอกแล้วระลอกเล่าเร่งระบายเป็นเมือกสายธารขาวข้น ผงาดกลิ่นที่ตัวเองไม่รับรู้ จังหวะโปรยพลุขาวขุ่นแทนกลีบดอกไม้สักการะเนินเนื้อแต่ละมัดแต่งแต้มตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ลามเอ่อคั่งสู่หลุมเล็กกลางลำตัวเปรอะแต้มไรขนอ่อนจรดพงไหมรุงรัง และลำลึงค์อันเป็นจุดกำเนิดแห่งละอองไอทรงอำนาจ
# c( W: _% U; \9 o( ^/ w. \% F
3 p4 T3 A# _$ F
...“…แย่แล้ว!!! แย่แน่ๆ... ...”ต้นอิน... ต้นอิน... ทำไง ทำไงดี!!!...ใช่...ใช่ ใช่แล้ว ต้องรีบหาอะไรมาเช็ด”...
) N2 B7 R! N! g5 o
; x% j. W, w: n- ^" R8 Y
" j* j4 m o6 U
ความปรวนแปรอารมณ์เหมือนมีระเบิดปรมาณูลูกใหญ่กำลังจะลงชนิดเหงื่อแตกพลั่กรอความตาบมาเยือนรีบมองหา...”ทิชชู่ หรือผ้าอะไรก็ได้”...มาทำลายหลักฐานที่ปรากฏชัดเจนเป็นสีขาวแต้มบนผิวสองสีออกชมพู
3 A- R) j) m) I
5 f& Z# a) Z2 Y" u
“... ทำอะไร!!!”
4 o$ k- H3 Z U [
( i% B, B) j6 {) Y( l2 y2 k) U/ X
ประโยคเรียบเฉย และใบหน้าแน่นิ่งทำสองตาสีน้ำตาลที่กำลังลนลาน ลุกโพลง พร้อมส่งเสียงร้องลั่นตกใจสุดขีด “อาณะ!!! ” จังหวะหัวใจในอกเต้นกระหน่ำรุนแรง “ทำอะไร...” ทุกคำชัดเจน แต่ยังคงเฉยชา ราบเรียบอย่างที่สุดจนไม่อาจคาดเดาได้แม้สักนิด ว่าชายหนุ่มผู้อยู่ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์กำลังมีความรู้สึกเป็นอย่างไร เพราะ ต้นอิน ...ไม่ได้อยู่รอคำตอบตรงนั้นแล้ว
8 t% R3 G( m s
2 D$ S& o) U. C; r | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:20:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:33:56
โพสต์ 2022-11-10 20:42:53
โพสต์ 2022-11-12 16:27:05