|
ตอนที่ 3 คงเพราะตั้งแต่...ได้กลิ่นนั่น 9 d" w, \4 e. s+ o2 Z+ r/ E
- J7 x- B) ^& b" J& c
- y7 I. ~ B, R( A2 ?+ t# `
6 G& {* h7 V2 W& o( D% e- {3 e9 G+ l“อ้าว!!! แล้วพี่ยิปกับอาณะล่ะฮะยาย???” " |+ F4 A" t2 r
8 h/ X$ n# _0 K# c* A3 t
“ยิปโซเอาของไปให้เพื่อน... ส่วนเจ้าณะป่านนี้คงอาบน้ำแล้วหลับเป็นตายไปละ เห็นบอกบนเครื่องนอนไม่เต็มอิ่ม” เด็กตัวน้อยที่ลงมานั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นตามปรกติที่ชั้นล่างของบ้านทรงโคโลเนียล ...ถึงกับโล่ง...ว่าคืนนี้คงไม่มีเรื่องมาให้ชวนปวดสมองเพราะเท่าที่เจอเมื่อเย็นก็หงุดหงิดใจไม่น้อย แต่เมื่อกำลังเล็มสารพัดเมนู ที่คนเป็น ยาย และแม่ ตั้งใจ สรรหาของเด็ดของดังมาไว้ต้อนรับลูกชายที่พึ่งกลับมาซึ่งแม้จะไม่ได้กลิ่นสักอย่าง แต่แค่รส เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ที่เข้าปากไปก็พอถูกจริตกับลิ้นอยู่บ้าง ภาวะเสียการรับกลิ่นตั้งแต่ 7 ขวบน่าจะเป็นอีกหนึ่งสาเหตุนอกจากกรรมพันธุ์ ที่ทำให้ ต้นอินไม่มีความเจริญอาหารเท่าที่วัยกำลังเติบโตควรจะเป็นจนทำให้เด็กตัวอ้วนกลมเริ่มซูบจนกลายรูปร่างเป็นผอมบาง แต่ปัญหานั่นไม่เทียบเท่ากับการถูกบูลี่หรือถูกล้อเลียน " i. i- N0 E1 }* M" @! }
5 o' C' c4 S2 J: q5 U
) |" M! m# s. a# q4 B* t
“ไอ้เด็กจมูกตัน” “คนบ้าอะไรไม่ได้กลิ่น””เด็กโกหก...”
3 V# @5 d7 C8 d1 c5 g+ y
& W8 x# Q5 z8 s( v* @7 e
) s) x& K. ~4 O' j2 B& e5 `" @
คำพวกนั้นมักตามด้วยการกลั่นแกล้งด้วยการเอาของแปลกๆมาให้ดมแล้วถูกหัวเราะเยาะ ซึ่งนั่นทำให้ ต้นอิน กลายเป็นเด็กชอบเก็บตัวเงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อนสนิท 2 b8 W) |' f( R6 v
( x9 F; q A' y- @5 r
“ไม่ได้กลิ่นก็ดีซะอีก...ต้นอินจะได้ไม่ต้องทนดมกลิ่นคนไม่ดีไง...รู้มั้ยคนไม่ดีจะมีกลิ่นตัวเหม็นสาบ...เหมือนเด็กพวกนั้นหรือคนอื่นๆที่ชอบบู่ลี่หลานอาณะไงครับ”
* L0 `9 r* {1 b$ E
ทุกครั้งที่ถูกกระทำ ประโยคของ อาณนรินทร์ผู้แสนดีในวันนั้นยังวนเวียนในความทรงจำ จนทำให้ยิ้มออกมาได้เสมอ
$ Y3 S7 t! k: q4 H' U* L" u2 ?/ `
: i: e- q7 s. N, m4 I
' L6 O5 H" Z, S. M B. l7 V* d7 ]
- V6 \- E8 X+ ?/ I* K9 M
“ต้นอิน ทานมื้อเย็นเสร็จช่วยเอากับข้าวที่ยายแยกใส่ถุงผ้าไว้ให้ไปบ้านเล็กด้วยนะ...เผื่ออาเค้าตื่นมาหิว” มาวันนี้นอกจาก...ยิ้มไม่ออกยังแอบมีถอนหายใจเบาๆร่วม หากทว่าบางกรุ่นกลิ่นกลับผุดขึ้นในความทรงจำลามเป็นความรู้สึกให้หัวใจดวงนี้ให้เต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นความทรงจำ ที่ไม่สามารถบอกให้คนในครอบครัวรับรู้ได้ 5 c5 V9 ~- D, y% g. F% e+ z
/ Y# s# m: H& ]6 m) p1 T
...”...อาณะ ...หลับ...เป็นตาย...เหรอ???...นอกจากจะไม่โดนดุแล้วยังน่าจะได้...ดมกลิ่น... ...”.....บ้าแล้ว บ้าไปแล้ว!!!...ป่านนี้ อาณะ คงตื่นแล้วล่ะ... ”...
d& d8 O/ G ?% {3 R! {/ Q
5 p& \2 G8 I: f3 ^1 ~5 v
" q# O3 Y: g* A, e2 J) V
1 t, E. |1 B6 R" `5 U6 K
N0 _$ M) _8 v' x8 {, n
ใต้แสงดาวระยิบระยับท้าจันทร์สว่างจ้า ท่ามกลางอากาศหน้าหนาวเมื่อใกล้จะสิ้นปีที่ลดฮวบเหลือ 15 องศา แม้ยังแค่ช่วงเวลาสามทุ่มนิดๆ กับสารพัดกลิ่นดอกไม้ไทยฟุ้งความหอมทั่วบริเวณ ถึงตอนนี้ ตัวเอง จะไม่สามารถรับรู้กลิ่นเหล่านั้นได้แม้สักเศษเสี้ยวหากกลิ่นแห่งความทรงจำ ตั้งแต่ 7 ขวบ ของ กุหลาบ ซ่อนกลิ่น ดอกแก้ว จำปี จำปีกับอีกหลากหลายสายพันธุ์ยังผุดขึ้นเองทุกครั้งที่เห็นดอกไม้พวกนั้นออกดอกผลิบานตามตลอดสองข้างทางจากบ้านใหญ่มาบ้านเล็ก
: a( o5 d" Q* I4 X0 U- ^; i+ _3 p
7 d/ R3 t/ Y4 `* Z
บ้านที่สร้างขึ้นใหม่ห่างจากหลังเดิมตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน . M( D7 \+ V/ |; `) r- p
: Q- g! g9 v$ w7 e$ X
# v4 l) D, \: Z$ f1 o) ?! U: j/ O
อาคารชั้นเดียวทรงกล่องโทนสีออกน้ำตาลภายในออกแบบจัดวางเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้สไลต์โมเดิร์นในห้องแบบสตูดิโอเปิดโล่งทั้งหลังตั้งแต่ประตูทางเข้ามาพื้นที่ส่วนกลางก่อนกั้นสัดส่วนด้วยผนังไม้เป็นวอล์คอินโคลเซ็ทกับห้องอาบน้ำถัดมาและด้านในสุดเป็นห้องนอน หากแต่ตอนนี้บ้านที่เคยเปิดโล่งเห็นได้ทุกอย่างแม้มองจากระยะแค่เด็กน้อยในชุดเสื้อผ้าอุ่นๆแขนยาวกางเกงวอร์มสีเดียวกัน พร้อมถุงกล่องข้าววางไว้ข้างๆ บนรถกอล์ฟที่ใช้เป็นพาหนะตีวงเลี้ยวผ่านแมกไม้รายรอบสระน้ำขนาดใหญ่กลับปิดผ้าม่านโดยรอบไปหมด
+ B- a+ g: |0 j( W$ }& R! i; b9 p# }
! `" _" A9 d6 F/ w
ใต้แสงไฟสีนวลบนโซฟาหนังสีน้ำตาลในพื้นที่ส่วนกลาง
# [, s/ |8 r4 e& q
% l# n6 n- |# i% Q6 _$ y
) j1 F0 ], X8 W' F% \+ f! H
ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเป็นแรมวันทำให้ณนรินทร์ ที่ตั้งใจแต่แรกว่าจะแค่งีบช่วงบ่ายแล้วจะตื่นไปทานมื้อเย็นกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาหลังจาไปเป็นแรมปี หากแต่สุดท้าย คนในชุดเสื้อแขนยาวคอกลมพอดีตัวสวมกางเกงบอกเซอร์สบายๆก็เผลอหลับคาโซฟาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อประตูทางเข้า ปิดลงเหมือนเป็นการตัดขาดจากโลกภายนอก คนมาใหม่ถึงกับหน้าแดงขึ้นสี หัวใจวูบวาบลมชีวิตติดขัด ตื่นทั้งตัวและหัวใจ
2 P' Y; ~3 Q! q2 v7 E
" z, Y- [/ [, @5 h0 ^
............!!! ' A1 Y+ Z% r: ^- k' e
6 A* b' ^1 G1 R( o2 f5 f
บนดวงตากลมโตสีน้ำตาล เกิดการับภาพสัดส่วนโครงหน้างดงามที่กลับมาเยี่ยมครอบครัวปีละครั้งกับความชัด ทั้งรูปคิ้วหนาสวย ทั้งรูปตาเรียงไปทางหางตาที่กำลังปิดอยู่กับทั้งสันจมูกโด่งบุบลงเล็กๆก่อนถึงปลายเฉี่ยวคมริมฝีปากสีชมพูกลีบบนล่างหนาอวบอิ่ม ทุกอย่างที่ประกอบเข้าด้วยกันกับเส้นผมรองทรงยาวสีดำขลับสามรถเรียกได้เต็มปากว่าคนคนนี้ ...หล่อเหลา ใบหน้า ผสานเรือนร่างสลักแต่งเติมเสริมต่อจากพื้นฐานกรรมพันธุ์สูงใหญ่ของณนรินทร์ ที่ได้ชื่อว่าเป็น อา ก็เป็นได้แค่ที่มาของสิ่งทรงคุณค่ามากที่สุดอย่าง ! Q' m* O7 O3 W i: ^
4 |, W; i5 P" h8 C% ?
...ละอองสีรัตติกาลเปล่งประกายวาววับปลิดปลิวเป็นเกลียวพายุหมุนไปรอบเด็กตัวน้อยๆ ... + o$ X/ d1 L" G/ T9 o" s
/ \; _! K4 q# g) P& L
ไม่ต่างจากครั้งแรก ที่ทำให้ ต้นอินเกิดปรากฏการณ์การรับรู้และประมวลผลจากสมองที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืนทุกขณะที่ดมดอมความมหัศจรรย์ของ " a7 F8 k+ @' _- X% }4 ^/ {
4 ~1 G4 e! i: m1 ?* o* Q; @
...กรุ่นกลิ่น... ณนรินทร์
& Y* _3 u! M8 `& y8 j
- @+ n! W9 A) X- o9 t
: z p. v- f! u# L9 r- U7 E
ร่างยืนแน่นิ่ง ปิดเปลือกตาพริ้มส่งปลายจมูกตะกรุมสูดกลิ่นระเหยของคนที่เจอหน้ากันทีไร หรือแค่ได้คุยกันผ่านวีดีโอคอลก็มีเรื่องให้ชวนหัวเสียทุกรอบ
. \7 I; g6 K5 Y
! a9 Y+ J Y( {! M
. n: f* v1 i% K
“หรือต้นอิน ชอบโดนดุ ” “ใครจะไปชอบละ คิระ” “ถ้าไม่ชอบ...แล้วทำไมถึง... ชอบอยู่ใกล้...” “เราคิดว่า ...คงเพราะตั้งแต่ ...ได้กลิ่นนั่น” บทสนทนาระหว่างเพื่อนสนิท ที่พยายามช่วยหาเหตุผลว่า เพื่อน...ทำไมถึงชอบเข้าไปเป็นเป้าล่อให้ อาตัวเองทำตัวเกรี้ยวกราดหาเรื่องดุด่าได้ทุกครั้งที่กลับมา ไม่แน่ว่า... เพราะประสาทสัมผัสทั้งหมดของมนุษย์การรับกลิ่นได้ชื่อว่าเป็นสัมผัสทรงพลังที่สุดจนสามารถเชื่อมโยงเข้ากับความทรงจำในสมองระยะยาวได้ซึ่งทำให้กลิ่น หอมเข้มข้น นั้นสามารถปรวนแปรอารมณ์จากการถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำได้ไม่รู้ลืม $ v1 [( H1 P U4 N3 t, t
- f. W3 f- f6 D
แต่ทำไม...ทำไมกัน???
7 q$ ~7 s! x t- L: C2 T, n, q
6 p" z5 l- m0 ]) C5 S/ Q+ l) z/ G t6 K
ทำไม??? เด็กตัวน้อยๆที่เริ่มมีปัญหาการรับกลิ่นมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบจนทำให้เซลล์เหล่านั้นไม่สามารถแยกแยะและไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลยหลังจากนั้น แล้วเพราะอะไร...ถึงกลับมาได้กลิ่นอีกครั้ง และความรู้สึกของการรับรู้ของจมูกลามไปจนสมองที่ไม่ต่างจากการได้กลับมามีชีวิตทุกๆครั้งเหล่านั้นก็ทำเอาไม่สามารถจัดการความกระเหี้ยนกระหือรือปรารถนาสูดกลิ่นนั้นได้อีก * q) d5 T, q% s& A; q( f
, ~8 v4 w. r0 Q+ v7 G8 v _! L# M# u
) M; a5 J0 E7 a) P- E
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในค่ำคืนของฤดูหนาวใต้แสงดาวระยิบระยับท้าดวงจันทร์ ช่วงปลายปี วัน เวลาไล่เลี่ยกับตอนนี้ 4 D7 W8 N7 Y9 k% w6 W6 Y# E
* v! \- o* A# f% p2 E3 `. E
4 W, V9 P! A. k! z" A3 t! [
, y- L! f1 C% O6 w" }7 h
...เมื่อเกือบ 5 ปีที่ผ่านมา...
) O3 I& C1 |- p1 f+ J9 M/ C
+ N7 q! p# L# g" [
) S6 ~8 F+ c5 i
: e& |) f9 Z$ q- A3 S+ T
“ต้นอิน...ช่วยเอาผ้าห่มไปปั่นให้อาด้วย” “ได้ฮะ เดี๋ยวต้นอินเอาไปด้วยเลย...แต่ผืนนี้อาณะทำไมไม่เปลี่ยนซะทีต้นอินจำได้คุ้นๆว่าปีที่แล้วก็เอามาด้วยนี่ฮะ” “อาณะติดผ้าห่มผืนนี้ไปแล้วล่ะ มันดูบางก็จริงแต่อุ่นมากจะไปไหนก็ต้องพกไปนอนด้วย ...ไม่งั้นนอนไม่หลับ” บทสนทนาสัพเพเหระทั่วไปของ อา หลานที่ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้งจะวกเข้าเรื่องร้านอาหารที่ตนเองเป็นเจ้าของลามเข้าป่า ลงทะเล ไปประเทศนั่น เมืองนี่ ลากยาวไม่รู้เวลาจนต้องจบลงเมื่อถึงเวลาเข้านอนของเด็กตัวน้อย % i/ H9 u H7 h$ b, ` p% |
# ~+ ~) M9 \* ]/ p: X' g/ v2 P
แต่พอ ต้นอินขับรถกอล์ฟมาได้แค่ครึ่งทางก็นึกได้ว่าลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ในบ้านเล็กหลังใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จรอให้เจ้าของมาเจิมเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้า ประตูกระจกกรอบไม้สูงจรดเพดานถูกเลื่อนออกมือน้อยตวัดชายผ้าม่านเดินเข้าไปในพื้นที่ส่วนกลางตรงไปหยิบมือถือบนโต๊ะกินข้าวในโถงส่วนกลาง แล้วตั้งท่าจะออกไป หากเสี้ยวหางตา...กลับปะทะบางอย่างในซอกพื้นที่ที่มีผนังไม้กั้นไว้รอบเพียงส่วนเดียวตรงกลางบ้านหลังนี้ ' v2 `- P1 x$ k( ?# t5 H
มุมหนึ่งในห้องอาบน้ำแต่งโทนขาวล้วน 2 y9 Z3 g6 F; I
ช่วงลำตัวผิวสองสีออกชมพูปรากฏแค่ซีกเดียวของใบหน้าลำคอหนา หัวไหล่ และท่อนแขน ก่อนอุ้งมือด้านในเสยเส้นผมปรกใบหน้าอย่างลวกๆในขณะมือด้านนอกกำลังเคลื่อนไหว การงอเกร็งเนื้อตัว ผสานจังหวะคล้าย ขึ้น ลงผุดปล้องแขนขึ้นลูกชัดเจน ใบหน้านั้นกัดกรามขบแน่นจนโครงหน้าขึ้นกรอบและแม้พื้นที่ช่วงล่างลำตัวจะถูกมุมผนังปิดกั้นไว้ ก็ยังรับรู้ว่า
3 o5 [4 j/ r D& c* ~! i
/ v) G' W# G0 J8 _; J4 R
ณนรินทร์... กำลังอดทนกับอะไรสักอย่าง ! s2 B1 \' Z8 k. ^# W! Y) A
2 v- M/ s& t& b, d: |
ในขณะเดียวกันพลังงานที่ใช้ไปกับการอดทนต่ออะไรสักอย่างที่จุดนั้นก็เป็นต้นเหตุของไอโมเลกุลลอยอยู่ในอากาศเพื่อไหลเข้าจมูกผ่านเซลล์ประสาทรับรู้เพื่อส่งต่อไปยังสมองทำหน้าที่ประมวลเป็น
) ^) a2 A: x! p- x! O
6 V7 d! C# [9 B" z/ V9 ]: m1 u
กลิ่นแรก...ในรอบเกือบ 5 ปี... 5 ^! C( }: b! D- }9 J& X7 v' I
! a7 ]0 l, d# @# k
กลิ่นเดียว ในรอบเกือบจะ 1,825 วัน 43,800 ชั่วโมง 2,628,000นาที 157,680,000 วินาที...
. `! S4 Y5 X& f
* H# A: s3 e' X& G+ y
7 l; S/ p, M; b5 \2 [
เมื่อแรกรับสัมผัสโครงสร้างของกลิ่นหรือพีระมิดของน้ำหอมอย่างที่คนเป็นยาย เคยถ่ายทอดงานอดิเรกที่กลายมาเป็นอาชีพทั้งชีวิตสู่หลานชายตัวน้อยประมวลออกมา เริ่มด้วย ไอหอมอวลบางๆ ตามมาเป็นกลิ่นสดของการมีชีวิตอย่างเป็นเอกลักษณ์จนสมองเริ่มจำได้ก่อนจะท่วมทับด้วยความทึบแน่น เข้มข้น ชัด ชัดเจน ชัดมากขึ้น ชัดแจ้งจนเริ่มเวียนศีรษะ ...ลามเป็นร้อนเห่อขึ้นหน้า
. _* r. i/ e/ k' s: d
ความ หอมเข้มข้น ... ดุจละอองสีรัตติกาลกลิ่นหนักนับร้อยนับพันเปล่งประกายวิบวับปลิวว่อนเป็นลมพายุหมุนวนทั่วร่างกายเริ่มก่อตัวแน่นขึ้นทุกขณะที่ละอองเหล่านั้นพวยพุ่งเข้าสู่การรับรู้ สิ่งที่สมองประมวลได้ นอกจากทำให้ดวงตาสีน้ำตาลคู่นี้ เอ่อท่วมหยดน้ำแห่งความสุขจนแทบอยากตะโกนบอกให้อีกคนรวมถึงทั้งโลกได้รู้ ทว่ากรุ่นกลิ่นหนึ่งเดียว กลับกระตุ้นลงลึกถึงความรู้สึกทำให้มุมมองต่อความเป็นคนคุ้นเคยตั้งแต่จำความได้ : J6 s( V/ s9 w+ ~1 i
" t! |' |: _5 q: C9 t% ] J
8 j/ D, E- Q4 g1 V. W# r. G
... เปลี่ยนไปทันที ...
8 r4 a( ~% W I1 k( e
9 {/ `) \+ Z1 a
9 K% I/ Z2 F6 W1 Z. _, O; Y7 I
กลิ่นชนิดเดียวที่ฟุ้งตรงนั้น ก็ถูกตะกรุมตะกรามหอบกอบโกยเข้าหาเจ้าของหัวใจเต้นกระหน่ำกดเท้าเร่งความเร็วรถกอล์ฟจากบ้านเล็ก มาบ้านใหญ่ พุ่งไม่ขึ้นชีวิตกระโจนขึ้นชั้นสองเข้าห้องนอนตัวเอง...ล็อคแน่น สองเท้าก้าวขึ้นเตียงนอนแต่งสีขาวล้วนปลายจมูกน้อยฝังลงในเนื้อผ้าห่มที่ติดมาในมือ หากจมูกและสมองก็ยังไม่สามรถรับรู้กลิ่นใดๆได้ มีเพียงแค่ กลิ่นแห่งความทรงจำจากเมื่อไม่กี่อึดใจก่อนหน้าพากันเข้ามารุมสกรำย่ำยีกลางหัวใจ ยิ่งทุกละอองในสมองชัดขึ้นเรื่อยๆทำเอายิ่งมึนศีรษะมากขึ้นและความเห่อร้อนวูบวาบที่อยู่แค่ใบหน้าเริ่มลามไปทั่วร่างกายจนตัวสั่นเทิ้มขนลุกเกรียวทุกรูขุมขนอย่างผิดปกติ อุ้งมือน้อยสอดใต้เสื้อตัวอุ่นเกลี่ยปลายนิ้วสะกิดคลอยอดอกทันทีอย่างเป็นครั้งแรกในชีวิตของเด็กไร้เดียงสาที่ / r2 z+ v3 e: q+ u
5 e) p! `$ t/ R
ทฤษฏี ถูก นำมาปฏิบัติ
) k1 A9 u, H, I( v* o
; n- W' L9 n: M- |
8 r. i' O$ V, c( j; H# h& ]% g
แต่เป็นการปฏิบัติที่เกิดจากปฏิกิริยาตอบโต้จากการถูกทรมานด้วยกลิ่นแรกในรอบหลายปีด้วยจังหวะเร่งระบายความอัดแน่นของไอเหล่านั้นออกมาเองตามสัญชาติญาณชนิดที่ไม่สามารถควบคุมได้ แม้เป็นครั้งแรกทว่าก็ยังส่งผลให้ดวงตากลมโตหรี่ปรือรื้นน้ำตา ขบกลีบปากแน่น สาดลมหายใจระรัว เกร็งทั้งเนื้อทั้งตัวจนเม็ดทับทิมกลางอกเริ่มเป่งให้กับทุกสัมผัสใหม่เพื่อพาอารมณ์ถาโถมมหาศาลลามไปกองคั่งที่อวัยวะกลางกายแข็งขืนจนดันเนื้อผ้า
. S9 t9 r! V# _5 q8 V: j0 p% _
) m. u) ?7 M/ A7 _4 ^: p: q. t6 B
“อาณะ...อ่าห์!!!...อาณนรินทร์...” สะกดชื่อเรียกแทนกลิ่นกายอย่างสั่นสะท้านอุ้งมือน้อยข้างหนึ่งยังบดติ่งใสอีกมือค่อยเลื้อยซุกขอบกางเกงสู่ขนาดพอดีตัวที่กำลังขลุกขลิกมีชีวิตกลางกลุ่มไหมแผ่วบาง เรียวนิ้ว เคล้าคลึงรัดแน่น ก่อนปล่อย คลายกำอีก แล้วผ่อน กระชับอุ้งมือลามเม็ดเหงื่อ รูดขึ้น ลง รูดอีกเป็นจังหวะได้ไม่กี่ครั้ง สองขาเนื้อขาวมุกทั้งสองยิ่งหุบแน่นเข้าหากัน แนวคิ้วขมวดพุ่งชน
, l, T8 _3 N. t: g- M* p
9 J4 h1 O: }! X7 ]
" {" I6 l5 |0 j& J
“อาณะ!!! อาณะ...อาณะ” กลิ่นมีชื่อนั้น ถูกเอ่ยเสียวต่ำซ้ำๆราวต้องการย้ำให้ทุกมิติของสัมผัสแรกหลังจากหลายปีกับ ให้ภาพร่างกายเจ้าของกลิ่น ชัด ชัดเจน เริ่มชัด ชัด ชัดขึ้นจนกระจ่างแจ่มแจ้งทั่วทั้งใจ เด็กตัวน้อยคนนี้กำลังนั่งคุกเข่าลงกับพื้นในซอกมุมที่สายตาไม่สามารถเห็นได้ เพื่อตะกรุมไล้จมูกสูบ สูดครอบครองทุกไอโมเลกุลกลิ่นโชยมากระทบอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ใบหน้าของ ณนรินทร์ก็กำลังอดทนต่อการกระทำนั้น
" i) T5 C" J, m, u
( Q8 U' B& g5 `/ P2 S
6 j$ F7 U# y- R4 z6 `
“อ๊ายยยย....!!!”
7 b3 o s- y% e; a, a
6 C- i7 H; i" F+ s
# A" `/ e. S/ m
เสียงแหลมกรีดร้อง แต่ยังทันได้ขบฟันกลั้นไว้ผิดกับมวลบางอย่างภายในร่างกายบีบเค้นคั้นของเหลวจากทั่วทั้งตัวพุ่งด้วยความเร็วลงคั่งสองลูกย่นๆแล้ววกขึ้นลำยื่นโด่งกลางพงไหม
( i' T" @: N2 W5 [3 K& H
3 D7 q1 X: g8 L6 V9 h
j% ^2 K U' C- h5 }" Q
เด็กตัวน้อยๆที่ชื่อ ต้นอิน ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิตในแบบของตนเองตามที่โลกแห่งข้อมูลข่าวสารและสังคมรอบๆตัวป้อนเข้ามาให้เลือกรับรู้ตามใจปรารถนา และในเศษเสียววินาทีแห่งความรู้สึกแรกเหล่านั้น ระบบลิมบิก(Limbic System)ที่ร่างกายมีไว้เพื่อกักเก็บและจดจำการตอบสนองก็ฝังจำเอาไว้ไม่มีวันลืมว่า กลิ่นนั้น ทรงพลังมากมายแค่ไหนในซอกมุมมืดแห่งตัวตน
8 Z/ b/ Z S& p% I
2 a/ T2 B* [& T# p' B
- _% g! I/ B2 {6 }9 z' L
นั่นคือที่มาของการรับรู้เพียง...กลิ่นเดียว... ตลอด5 ปี
9 x3 m" l+ M9 e% ~2 t
! C/ I2 @4 X u7 |; m$ `( F' M
. c9 |/ Q) |* @1 s0 V( M- L
หลังจากคืนนั้น การพิสูจน์ให้ชัดก็ได้เริ่มขึ้นอย่างลับๆในทุกครั้งที่กำลังถูกดุด่าถูกหาเรื่องมาบ่นได้ไม่เว้น หรือแม้แต่การได้ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้นั่งรถคันเดียวกันได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน ตลอดช่วงไม่กี่อาทิตย์ของการกลับมาแต่ละปี การทำงานของประสาทสัมผัสในร่างกายมนุษย์แม้บางครั้งเห็นแค่ภาพ หากในสมองกลับมีความทรงจำของกลิ่นผุดขึ้นมาแต่เด็กที่สูญเสียการรับรู้กลิ่นตั้งแต่ 7ขวบก็มีข้อจำกัดจากประสบการณ์ความทรงจำของกลิ่น จนไม่สามารถระบุได้ชัดเจน 100%ว่าคืออะไร และน่าจะมาจากส่วนไหนในร่างกาย อย่างเดียวที่รู้แจ้ง คือ กลิ่นนั้นมีจุดกำเนิดมาจากคนที่อยู่ในฐานะ อา และแม้รู้ดีว่า ไม่ถูกต้อง แต่บางครั้งความทรงอิทธิพลของกลิ่นชนิดนั้นทำให้ ...เด็กดี ...กลายเป็น...เด็กไม่ดี . {8 T$ q* u$ k! x2 A$ S; d; o
! Z. W5 m* Z" g w* I: }% D
...เช่นเดียวกับ... ตอนนี้
0 i# p; L. U9 ]$ T7 v9 A
, z6 A: K0 n! P1 \4 _6 e
7 v, M+ f) T+ N
ในความกว้างของชายกางเกงขาสั้นมีก้อนผิวเนื้อหยุ่นสีเข้มกว่าผิวกายส่วนอื่น โผล่พ้นผืนผ้าเป็นลักษณะคล้ายไข่เป็ดสองใบเขื่องไล้เส้นไหมหยิกเรื่อยมาเกิดเป็นเนินโหนกผุดไหมแบบเดียวกันแต่ถี่รกรุงรังที่มาเริ่มเกลี้ยงเกลาบนชิ้นลำมีผืนผ้าปกป้อง แค่ได้ยืนจดจ้องจากในระยะแค่เอื้อมมือถึงแต่ทุกกรุ่นกลิ่นชนิดเดิมกลับ เข้มข้นขึ้น หนักแน่นมากกว่าครั้งไหนๆและต้นเหตุของอาการเริ่มวิงเวียนหน้าแดงร้อนเห่อก็พากันผุดออกทุกรูขุมขนบนพื้นที่เหล่านั้นกระหน่ำสู่เจ้าของปลายจมูกเป็นละอองสีรัตติกาลหมุนวนเป็นพายุรอบๆตัวจนแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาไม่ถึง & B- k$ N, _+ r" U& H$ [
7 X: I/ @& p3 u
...”...ตรงนี้เองเหรอ ...ต้นตอของกลิ่น”... ) R( ~4 i/ { x7 `: u' b
& x5 n$ x' X! [1 h- a0 ~; q
ปลายจมูกบางทำฟึดฟัดโน้มเครื่องหน้าลงเล็กน้อยไล่ตะกรามทั่วร่างกายตรงหน้าเพื่อต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจที่สุดจนมาหยุดตรงพื้นที่ปรากฏเครื่องเคราสาดพลังดึงดูดมหาศาล ...”ใช่จริงๆด้วย...ใช่ตรงนี้จริงๆ”...
. o$ V( L5 k" H8 ~$ F1 F* N
8 r0 Q( o0 G- M; r0 x# h
( ~3 ?" t* x0 J$ W' Z, A; D$ B* n# s
ในสมองเริ่มถูกกดด้วยกลิ่นไอจนมึนงงใบหน้าเริ่มเห่อแดงร้อนวูบวาบ ปลายนิ้วสีมุกเริ่มเคลื่อนไหวสั่นสะท้าน ไปตามทุกจังหวะเศษเสี้ยววินาทีที่เด็กตัวน้อยๆกำลังจะได้สูดกลิ่นโดยตรงอย่างไม่ต้องมีอะไรมาลดทอนความเข้มข้น
/ ^/ x/ a; y7 t5 o, L J
" m' T3 k$ T* q# Z: q4 U
...”ถึงว่าสิ... ทำไมบางครั้งที่แอบดม...กลับไม่มีกลิ่นนั้นออกมาให้จมูกได้รู้”... ...”เจ้ากลิ่นนั่น...ซ่อนต้นอิน...อยู่ในนี่เอง...”...
( O2 q* G8 P! j
/ L! }# i: W" T1 t
! z2 l3 {4 S6 n. ]* I
รูปแบบของกลิ่นชนิดเดียว ที่บางครั้งเข้มข้นบางครั้งเจือจาง หรือแทบจะเกือบไม่มีด้วยซ้ำแต่พอละอองลอยกลางอากาศเหล่านั้นเข้าสู่เซลล์รับสัมผัสที่มียีนจำเพาะเจาะจงกับกลิ่นนี้กลับทำให้เด็กตัวน้อยๆเหมือนได้รับพรอันศักดิ์สิทธิจาก $ K: j( ^: e% I' T
. H2 Y9 U! C6 ]8 n# @' ~9 Z0 u
...เทพเจ้า ประทานพรช่วยต่อชีวิต ... + L! C2 X! ?- i9 T2 p5 H
7 G/ m8 Z$ U7 e8 L$ d) v( Z2 s8 N
ในทุกครั้งของการกลับมาตลอด 5ปี หากแต่ครั้งนี้ เทพเจ้า ของต้นอินกลับประทานพรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมากกว่าแค่กรุ่นกลิ่นและสิ่งนั้นกำลังร่ายมนต์สะกดให้สติปัญญาของเด็กไร้เดียงสาตกอยู่ในความโฉดเขลาทีละน้อย
4 N+ B2 @$ J$ e: A9 O) |
6 e5 I- h2 |! g; U, J7 o
...”ขอต้นอิน เป็น ...เด็กไม่ดี...สำรวจที่มาของกลิ่น ...สักครั้ง นะฮะ... นะฮะอาณะ“...
- e8 k* H& Z. e
6 U; G6 A: \/ H! P$ x( e: T+ q
สมองขาดสติ ความร้อนวูบทะยานทั่วร่างปลายนิ้วงอเกี่ยวชายกางเกงผ้าวอร์มเนื้อหนาสะกิดพื้นที่ที่เคยถูกผืนผ้าปกป้องไว้ให้ปรากฏออกตามน้ำหนักเบามือที่สุด จากแค่เนินส่วนโหนกฐาน จรดเนื้อรูปทรงเป็นลำเอนตัวลงตามการกดทับของผืนผ้าโดยไม่มีชั้นในทับ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนขยายออกสะท้อนภาพ...คุณคนนั้น...อันเป็นจุดกำเนิดของกลิ่นกรุ่นสองตาซึมซับทุกตารางต้นตอผิวสองสีออกชมพูลามเส้นเลือดไร้ทิศทางจรดส่วนหัวมีเนื้อย่นสีเข้มกว่าส่วนอื่นปกปิดผลกลมสีออกแดงผิววาวใส จรดรอยบาดแผลตรงกลาง
% H9 U, B* \: U) {: [9 @
$ Q, M( ], |8 U3 s$ k
...“ทะ...ทะ...ทา...ทำไม ทำไมค...ค คุณ...ของอาณะ”... ; X6 y$ H6 K& d' `4 V3 Q5 \+ C
- d4 a+ u5 u- |2 }
กลีบปากอ้าค้างเติ่งเมื่อในความเงียบเริ่มมีการขลุกขลิกขยับขยายเห็นได้ชัดตรงผลกลมกำลังเติบโตออกมาเป็นลูกพีชสีแดงฉ่ำผุดจากปลายเนื้อย่น กับมวลเส้นเลือดเริ่มกระตุกปูดผลักมิติความยาว และเส้นรอบวง ยึด ขยายออก
; C% {* V" d+ @' j7 u1 p$ R
... สวย ...คือคำนิยามให้สิ่งที่สมบูรณ์แบบแค่ภายนอกล้วนๆหากแต่ สวยละม้ายไม่คู่ควรกับอวัยวะมีเลือดมีเนื้อที่ไม่ใช่ของคนตัวน้อยๆที่กำลังผงาดอยู่ตรงหน้า ลำลึงค์สิทธิ์ของเทพเจ้า ...สวย...ตรึงทั้งรูปลักษณ์ที่ได้สัมผัสด้วยตาแต่ก็...งาม... ฝังทุกกรุ่นกลิ่นหอมเข้มข้น หนักแน่น ยิ่งกว่าแค่ได้แอบอยู่ใกล้ๆได้ลอบสูดดมห่างๆ สู่ทุกห้วงอณูจิตวิญญาณให้กลับมามีชีวิตได้อีกครา # @% U& `& n( R+ j, [# E
4 i% x p5 g5 h3 D/ Y0 g Y
เสียง...ตึกตั่ก ตึกตั๊กๆๆ...กลางทรวงอกแทบทะลักออกมา " E: e$ S/ x0 R" s) |+ p" C
( y6 r; X( y" O/ O) ^
ในซอกมุมที่ความรู้สึก นำสมอง ความผิดย่อมมลายหายหมดสิ้นทับถมถล่มตามด้วยปริมาณเลือดเนื้อทะลักลงไปเอ่อคั่งกลางกายหนักหน่วงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับเด็กตัวน้อย ”อาณะ!!! ...อาณะฮะต้นอินขอโทษ...ขอโทษ ...ขอโทษ ที่...เป็นเด็กไม่ดี... ต่อหน้าแบบนี้...” เทพเจ้ามีชื่อเล็ดลอดจากลีบปากบางเสียงผะแผ่วล่องลอยออกไปเป็นการสักการะจมูกน้อยสูดบูชาไอระเหยดิบ ทึบ แน่นชัดยิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยได้อยู่ใกล้สมองเขลาโฉดประมวลกระแสตอบรับออกมาเป็นคำสั่งดั่งสวดร่ายคาถาให้อุ้งมือปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นจนปวดของตัวเองออกเพื่อกระพือความรู้สึก
" \( N# \7 e4 O1 X! S- ?4 Y: q& ]
) q M9 u, ^1 E' T) Y
แฮ่กๆๆๆๆ....หอบหายใจรุนแรงขึ้นเมื่อกลิ่นเข้าสู่จมูก 6 v P2 j" [ }
6 J- E& U- o& I: f. j0 D
1 k {$ y; n* l2 V) Y$ A+ M
อดทนต่อทุกสัมผัสครูดเนื้ออ่อน เรียวขายิ่งหุบหากันแน่นแนวคิ้วเริ่มมุ่ยพุ่งชน กลีบปากบางยิ่งขบเม้มแทบห้อเลือดอดทนต่อทุกความรู้สึกที่เคยปรนเปรอตัวเอง ไปพร้อมกรุ่นกลิ่นความทรงจำ ...ที่เริ่ม...ไม่เพียงพอ...เมื่อมีสัมผัสทางตาเข้าร่วมด้วย
4 c/ `8 p/ ]# c: ]2 n
9 S4 D3 e3 ~* R( ?* d" w" R+ A
หากจู่ๆจะด้วยละเมอ หรือนอนซน...???
3 g/ Z/ w8 ?, K$ A0 o! n( E$ s6 P
$ R* h4 J# f* G3 D! P" y9 N
' B5 d& b9 o7 k) A$ d
หลังมือประดับเส้นเลือดถลกชายเสื้อสีอ่อนตัดผิวสองสีออกชมพูรั้งขึ้นจนผุดลอนลูกหน้าท้องทีละลูก ละลูก ตามที่มือตวัดเนิบนาบจนเต็มแผงสลักเสลางดงามก่อนลากจรดบล็อกนูนทรงสี่เหลี่ยมกลางอกกวาดตามความอุดมชัดของราวนม ผิวเกลี้ยงเกลาแต่ดูแน่นเน้นปานนมน้ำตาลอ่อนโดดเด่น การเคลื่อนไหวกรุยกราย ฟุ้งกลิ่นกายซ่อนใต้เสื้อโชยไอจรุงรุนแรงทาบทับกลิ่นเดียวในชีวิตที่จมูกรับรู้ร่วมปรุงให้เข้มข้นหนักแน่นขึ้นผสานรวมออกมาได้เป็นกลิ่นใหม่ที่ประสบการณ์ความทรงจำตั้งแต่เกิดจน 7ขวบไม่เคยรู้จัก - ?% c- e- }. R
7 C( e) i9 `2 g3 X. c8 L
มนุษย์สามารถแยกแยะกลิ่นต่างๆได้ถึง 10,000 รูปแบบ เนื่องจากร่างกายจะมีเซลล์รับกลิ่นที่มียีนเฉพาะเจาะจงเพียง 1ยีน ต่อหนึ่งกลิ่น ฉะนั้นเซลล์รับกลิ่นจึงมีอยู่เป็นจำนวนมากและมีหลายชนิด
. V2 s) u# A% \0 G9 T* ]
' \5 a" H+ [& E! ~. G
กลิ่นหอมร้อนแรง ... คือ อีก 1 ยีน หรืออีก 1 ชนิดกลิ่นใหม่ที่ร่างกายนี้สามารถรับรู้ได้ และกลิ่นนั้นก็กำลังเข้ามาร่วมมอบพลังสู่อุ้งมือน้อยให้สาวรัว ถี่เร็วขึ้น ระรัวริก ฉ่ำเยิ้ม เปียกแฉะยิ่งกว่าแม่น้ำสายไหนแล้วยิ่งประสานด้วยเสียงลมหายใจตรงนั้น กับเสียงกระฉอกจุดนี้ เด็กตัวน้อยๆปิดเปลือกตา ร่อนศีรษะมัวเมาในรสแห่งกลิ่น * W) c( F$ b& ^0 ~+ Q
3 D" U' U( y Q; V! k
9 n+ {$ Y% g* @+ F- ~) l
ผ่านไปแค่ไม่กี่ลมหายใจกับของแข็งเมื่อถูกโอบล้อมเร่งความเร็ว ท่ามกลางการระบายความหฤหรรษ์เกินแค่สุขสามัญปกติจากการที่จมูกได้รับกลิ่นใหม่ๆเข้าสู่ร่างกายผ่านการตะกรุมคะกรามสูดละอองไอจำเพาะจากเนื้อตัวในระยะแค่เอื้อมมือตรงหน้า แม้ขณะหลับร่างกายใต้เสื้อผ้าไร้ระเบียบสะท้อนแสงสว่างสาดตามผิวสองสีออกชมพูแต้มตามแต่ละมัดกล้ามเนื้อที่คงเกิดจากการหมั่นออกกำลังอย่างมีวินัย * F$ B/ j; Z% p! x* d& ^# ^( W4 o
# B r! t" @) r x
3 P4 L6 f( y# a7 {
หากแต่ความสวย ...ไม่ทรงคุณค่าเท่า... ความงาม
- T" x1 W& i+ u" e
( a6 g2 {9 ]4 a& K' Z$ c" D" _. B
) |# c2 J: P C: B
งามจากจุดกำเนิดแข็งแรงเตะตา ลำหนา แน่น อวบกลางกลุ่มไหมหยิกหยอย กับสองไข่เป็ดใบเขื่องใต้โหนกฐาน งามจรุงจิตงามตรึงใจชวนให้กัดฟันขบกัน ร่วมไปกับแรงโอบรูดเอาเป็นเอาตาย สุนทรีย์แห่งกรุ่นกลิ่นที่เทพเจ้าเนรมิตไว้ในร่างกาย เพื่อรอคอยให้ใครสักคนมาเทิดทูน ช่างทำให้ คนคนนั้นไต่ทะยานถึงห้วงที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำทั่วกายจนชุ่มโชกใต้ผืนฟ้าร้องคำรามโครมครืน
2 s1 L! E. a5 e7 V/ N& d P! f: A
" V! i; V, P* Z
“อ๊ายยย !!!...” 8 z. D( q U( R- S% w( @
; |4 v4 U' [, P
กลิ่นชนิดใหม่โมเลกุลกลิ่นหนักชัดเจนทำให้เด็กตัวน้อย รู้สึกดีมากเกินไปจนต้องข่มกลั้นเสียงทั้งน้ำตาให้เล็ดลอดออกมาน้อยที่สุดแม้อยากกรีดร้องเพียงใดได้สำเร็จหากกลับไม่สามารถควบคุมความซ่านสุขสุดมหาศาล ระลอกแล้วระลอกเล่าเร่งระบายเป็นเมือกสายธารขาวข้น ผงาดกลิ่นที่ตัวเองไม่รับรู้ จังหวะโปรยพลุขาวขุ่นแทนกลีบดอกไม้สักการะเนินเนื้อแต่ละมัดแต่งแต้มตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ลามเอ่อคั่งสู่หลุมเล็กกลางลำตัวเปรอะแต้มไรขนอ่อนจรดพงไหมรุงรัง และลำลึงค์อันเป็นจุดกำเนิดแห่งละอองไอทรงอำนาจ 0 C" {. N2 [' [2 z; ~
( D& z2 j% t0 k) B" f, U5 ~
...“…แย่แล้ว!!! แย่แน่ๆ... ...”ต้นอิน... ต้นอิน... ทำไง ทำไงดี!!!...ใช่...ใช่ ใช่แล้ว ต้องรีบหาอะไรมาเช็ด”...
) @8 H% `6 j6 d+ r
0 ~3 v3 O" w4 F5 l( k8 m0 U" Z; q# \
5 M4 W+ c2 k* q* t( r1 `6 Y9 O1 M
ความปรวนแปรอารมณ์เหมือนมีระเบิดปรมาณูลูกใหญ่กำลังจะลงชนิดเหงื่อแตกพลั่กรอความตาบมาเยือนรีบมองหา...”ทิชชู่ หรือผ้าอะไรก็ได้”...มาทำลายหลักฐานที่ปรากฏชัดเจนเป็นสีขาวแต้มบนผิวสองสีออกชมพู
) M& P$ ]+ F8 L# J+ ~+ v: E
) w0 l8 n! [ ^3 v `& J/ F
“... ทำอะไร!!!” 9 p- s7 v7 {' m- ^; n4 H5 o4 R
+ J& o9 }6 u9 Q" ^7 @* F
ประโยคเรียบเฉย และใบหน้าแน่นิ่งทำสองตาสีน้ำตาลที่กำลังลนลาน ลุกโพลง พร้อมส่งเสียงร้องลั่นตกใจสุดขีด “อาณะ!!! ” จังหวะหัวใจในอกเต้นกระหน่ำรุนแรง “ทำอะไร...” ทุกคำชัดเจน แต่ยังคงเฉยชา ราบเรียบอย่างที่สุดจนไม่อาจคาดเดาได้แม้สักนิด ว่าชายหนุ่มผู้อยู่ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์กำลังมีความรู้สึกเป็นอย่างไร เพราะ ต้นอิน ...ไม่ได้อยู่รอคำตอบตรงนั้นแล้ว : s* o/ N) y0 U
1 v$ T" {* D; {: Z3 ?- T
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:20:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:33:56
โพสต์ 2022-11-10 20:42:53
โพสต์ 2022-11-12 16:27:05