|
ตอนที่ 2 กรุ่นกลิ่นที่โชยหวนคืน... “ ต้นอิน มานี่เร็ว ...พี่ได้มาสก์หน้ามาใหม่มาลองกัน ...วันนี้ป๊ากลับมาพวกเราต้องดูดีกันหน่อย” เด็กตัวน้อยๆ ถูกพี่สาวร่างโปร่ง ที่แม้อายุห่างกันไม่กี่เดือนแต่ความสูงของ เธอ กลับวิ่งแซงน้องชายไปมาก ปัดปอยผมรองทรงยาวสีน้ำตาลอ่อนขึ้นแล้วสวมที่คาดผมสีชมพูหวาน “มาสก์หน้ายี้ห้อนี้พี่ๆนางแบบเค้าบอกว่าดี ...เราคลุกฝุ่นช่วยพี่แม่บ้านทำความสะอาดให้ป๊าทั้งวันแล้วก็ต้องพักทำสวยบ้าง” กลีบปากบางสีชมพู คลี่รอยยิ้มอ่อนเจือแววตาเศร้าเอ่ยคำถาม
0 N5 g: v* n$ c& U; W
% n& ?- D" G$ h! w% h; |) b4 i0 @( q
“กลิ่นมันเป็นยังไงฮะพี่ยิปโซ???” 2 k9 ~* r6 { {& [6 R* S
6 q Q' R6 t; T, Z$ x" K+ N8 K
“จะว่าไงดีล่ะ...” เธอหันมองออกไปรอบตัวบ้านทรงโคโลเนียลที่รายล้อมด้วยพรรณไม้มีกลิ่นหลากหลายที่คนเป็นยาย ปลูกสะสมไว้นานาชนิด “เหมือนกลิ่นต้นหญ้า ผสมดอกไม้อ่อนๆ” & a, W3 l3 t6 D
8 k" `! k' [* \1 h) u! r/ e
“กุหลาบเหรอครับ” ! }1 r3 t* K7 `+ b. X r( Q2 m' N
9 u- H( O% d6 V* @) s
“ก็ไม่เชิง... พี่ว่า หอมๆหวานๆกลิ่นอ่อนๆเหมือนซากุระพันธุ์มีกลิ่นที่ยายปลูกไว้ริมน้ำมากกว่า...ต้นอินน่าจะยังจำกลิ่นได้อยู่นะ” “ซาโตะซากุระเหรอฮะ ต้นอินจำได้ดีเลยแหละ...กลิ่นเหมือนซากุระโมจิที่อาณะชอบกิน” แค่เอ่ยถึงคนเป็น อา ถึงกับถอนหายใจหนักก่อนที่เจ้าของผิวนวลเนียนละเอียดคล้ายเครื่องกระเบื้องชั้นเลิศขาวนวลเป็นสีมุกไร้ไฝฝ้าราคีแม้สักจุดบนเตียงนอนจะเริ่มปิดเปลือกตาสีน้ำตาลอ่อนพริ้มเมื่อแผ่นชุ่มเนื้อเย็นเกลี่ยลงมา ปลายจมูกเล็กๆน่ารักพยายามแพ่งสมาธิสูดกลิ่นที่ว่าหากแต่เซลล์ที่ใช้ดมกลิ่นหลายสิบล้านเซลล์กลับไม่สามรถรับรู้ใดๆได้นอกจากกลิ่นของความว่างเปล่าอย่างเคย 6 d. r3 I$ T q3 c$ S' z/ C
8 i( p. g& p( I, I, S# d7 L
“หลายปีแล้วนะ...ที่ต้นอิน...ไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลย” : y8 y2 U3 y! [8 G
3 s7 a% \9 [) p9 a0 V" v+ f4 H4 {
ความร่าเริงของพี่สาว เริ่มหดหายไปตามกัน “เอาเถอะ... ถึงจมูกไม่ได้กลิ่น แต่หน้าตาน่ารักผิวดีสุดๆแถมตัวหอมเป็นกุหลาบยิ่งกว่ายิ่งกว่าผู้หญิงแบบนี้เป็นพี่ พี่ก็ยอมแหละ” แต่ เธอ ก็รู้ว่าจะทำยังไง ให้ น้องชายที่หลังหายจากไข้หวัดใหญ่ตอนอายุ 7ขวบยังมีอาการเรื้อรังจากโรคที่เป็นๆหายๆมาแรมปีจนทำให้เกิดอาการ
2 L8 Y& [) d' N9 X9 ?
6 R7 c8 |7 v, L+ o% M, y
Anosmia ภาวะเสียการรับกลิ่นหรือไม่ได้กลิ่นใดๆเลย , C) _2 u# L9 M
' b1 _. R$ F* V. H0 m8 V
พี่สาว ทำทีเป็นน้อยอกน้อยใจเต็มทีมีแกล้งย้อนลงไปสำรวจผิวน้ำผึ้งเข้มของตัวเอง ถอนหายใจยกใหญ่จนคนที่นอนแผ่บนเตียงได้ยินชัดเจน “ต้นอินว่า ผิวน้ำผึ้งพี่ยิปโซ สวยกว่า...ไม่งั้นจะขึ้นกล้อง ขึ้นเวทีจนได้เดินแบบเหรอฮะ” คนฟังสวนกลับหน้าหงอยๆทันควัน “อีกไม่กี่เดือนจะจบ ม.6ป๊าก็ยอมให้พี่ไปลองแคสงานที่อเมริกา ...คงไม่มีใครมาคอยชมพี่แบบนี้อีกแล้วซิ” มาครั้งนี้ เด็กสาวหน้าคมผิวสีน้ำผึ้งรู้สึกใจห่อเหี่ยวจริงๆ # o7 X- @, D9 Z+ N; R- E+ a. n
# b2 n3 r G& b! \$ h6 F( Z' Y
“แหม!!!... ถึงเวลานั้นพี่ยิปก็คงวิ่งวุ่นต้องไปเดินแบบให้แบรนด์ดังๆ จนลืมต้นอินไปแล้วแหละฮะ” ยิปโซ ที่เคยมีโอกาสเดินแบบให้แบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังในเมืองไทยบ้างดูชอบใจคำพูดไม่น้อยเกี่ยวกับความฝันของเธอรวมถึงความช่างพูดปลอบใจของน้องชายตัวน้อย ) P# n/ P0 Z( N+ v) H
& u$ j* q' w! z0 @1 k4 A
บทสนทนาของสองพี่น้อง คนละพ่อคนละแม่ที่จะด้วยเรื่องราวในอดีตหรืออะไรก็ตามทำให้ ทั้งคู่กลายมาเป็นครอบครัวเดียวกันเริ่มพรั่งพรูสารพัดเรื่องสัพเพเหระ อย่างเคย
* z6 a' z8 X0 F! D" G- b0 r9 T- p* j
" W5 h( E& p3 L% I [2 T
& l" ^3 @- ~( o7 g# W
“เออ...พี่ว่าจะลองขอป๊าพาต้นอิน ไปเมกาด้วยอีกรอบ” คนฟังสวนกลับทันทีอย่างไม่ต้องผ่านการกลั่นกรองจากสมองด้วยซ้ำ“ไม่เอา!!! อย่านะฮะพี่ยิป...” “แต่พี่อยากให้ต้นอินไปด้วย” “ไม่เอาฮะ...พี่ยิปก็รู้ต้นอินชอบอยู่บ้านเรามากกว่า อเมริกาน่ากลัวจะตาย ต้นอินไม่ชอบ...อีกอย่างต้นอินต้องคอยอยู่ดูแลตากับยายที่นี่ด้วย...” ' ^" m! p7 R M0 u, a
J9 a; ?7 w) y# {% h+ J' P
" P; `9 P7 d6 a5 r( `
: U, K) d$ m3 H- g. B/ A* S
... / V+ q& W9 S, g+ E
6 Z2 j4 R; a% E; P3 o' C
...
6 @: Y$ F! g0 ]) H; }& g
* f! k+ P4 Q' `3 L9 b* K; U2 }3 p
+ L+ Q$ x& I! e# r
“ไปสนใจทำไมมันก็แค่ลูกติดไม่ใช่เลือดเนื้อบ้านเราซักนิด ยิ่งเป็นลูกไอ้ระยำนั่นด้วย...ทำไมณะต้องสนใจด้วยละแม่” “หยุด!!! หยุดเลยเจ้าณะ อย่าพูดคำหยาบ...แล้วเรื่องมันก็กี่ปีมาแล้วจนหลานโตเป็นหนุ่มจะมารื้อฟื้นให้ได้อะไร ” “หนุ่มอะไร โตเป็นสาวมากกว่ามั้ง ดู!!!...ดู... ดูของพวกนี้...เครื่องสำอาง ครีม …ของแบบนี้ผู้ชายที่ไหนใช้กันแล้วน้ำหอมอีก...จะสะสมอะไรกันนักหนาเต็มบ้านไปหมดแล้วมั้ง” ชายหนุ่มร่างสูงสวนกลับแม่ตัวเองด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวก่อนพุ่งสองตาคนกริบทำหน้าที่เป็นใบมีดแทบจะฟาดฟันเด็กตัวน้อยที่ได้แต่ยืนแน่นิ่งสูดลมหายใจให้ลึกที่สุด , \ e5 y" X( x5 ?
}) L6 I. M7 \3 h
...”ยังไง อาณะ เค้าก็เป็นอาหนูนะลูก” “แต่หลายปีมานี่ อาณะ ทำเหมือนต้นอินไม่ใช่หลานนะฮะยาย” “ต้นอินก็คิดว่า อาณะกำลังสอนเราอยู่ไง...อะไรไม่ดีอย่างอาเค้าว่าก็เก็บไปคิดทบทวน...แค่มีความคิดตั้งใจที่จะทำดีให้อาเค้าได้รู้ได้เห็น...มันต้องมีสักวันที่ อาณะของต้นอินรับรู้” ...”แต่ถ้าเริ่มจะทนไม่ไหว ก็คิดซะว่า... ทำเพื่อยาย”... ! L2 N7 P. X9 L& z: P+ N% p4 l8 ~
: Q7 R" R) A. R
คำ ขอ ในวันนั้นฝังอยู่ในใจไม่มีวันลืม % m4 X- S `3 t4 C/ m7 j7 a
6 q/ F6 l) @& ?! _1 @4 W
“แล้ว..กลิ่นกุหลาบ!!!...บอกแล้วว่าอาณะไม่ชอบ วันหลังไม่ต้องเสียเวลาเอามา...” เน้นกระแทกคำเป็นพิเศษก่อนขวดแก้วเล็กๆปิดจุกไม้คอร์กจะถูกคนอายุมากยัดใส่อุ้งมือเด็กตัวน้อย ; d+ i0 A4 q6 }0 |; v4 e; a
น้ำมันกุหลาบ... ของเหลวสีอำพันใสที่ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่เริ่มขั้นตอนเก็บดอกกุหลาบสดๆจากในสวนแกะกลีบนำมาล้างให้สะอาดก่อนขยำเบาๆวางใส่ในโหลแก้วปิดฝา เทน้ำมันมะกอกอย่างดีลงไป ปล่อยทิ้งไว้ 24ชั่วโมง เมื่อครบก็เอามากรองกากออกคงไว้เฉพาะน้ำมันและเริ่มขั้นตอนทุกอย่างตั้งแต่แรกอีกครั้งไปจนครบ 7 ครั้ง 7 วัน
0 B1 J1 b2 {0 m* Y: H
5 Z9 m& M$ h; V3 A
วินาทีนี้ เจ้าของกระบอกตาเริ่มร้อนผ่าวตัดสินใจสูดอากาศรอบๆตัวเข้าปอดให้ได้มากที่สุดแล้วเดินจากไปก่อนที่เส้นความอดทนจะขาดสะบั้น เมื่อสิ่งที่ตั้งใจมอบให้ 6 f5 W7 Q9 i+ D% S
; v5 s$ L. j4 {
...คนรับ...กลับไม่เห็นค่า...
0 S% q+ T5 x+ Z0 d8 f
: E* Y$ T* R- D; y
“เอา!!! เอาเข้า...แม่ดูครับ...ดูหลานชายคนโปรดของแม่ โดนด่าเข้าหน่อยทำเดินหนี”ชายหนุ่มที่เพิ่งกลับมายังไม่ทันได้จัดแจงข้าวของจากการเดินทางตะโกนไล่ตามหลังไป “จมูกตัวเองไม่ได้กลิ่นแล้วจะยังทำของแบบนี้ไปอีกทำไม!!!” “ปะ...ปะป๊า แล้วของที่เพื่อนยิปโซฝากซื้อละคะเย็นนี้จะได้เอาไปให้เพื่อนเลย พวกมันต้องกรี๊ดกันแน่” ดวงตาสีรัตติกาลคมกริบท่าทางขึงขังจนเส้นเลือดแทบปูดทะลุหนังศีรษะ เปลี่ยนไปทันที
/ E# p8 t: t6 h0 ]6 G
/ z( c7 B" I) Q' _4 r+ b
เมื่อลูกสาว รีบตัดบท...ช่วย...น้องตัวเองด้วยความรู้สึกว่าเป็นต้นเหตุของการทะเลาะครั้งนี้ ...”ไม่น่าเลย ยัยยิปโซเอ๊ยไม่น่าลืมตัวบอกว่าพวกนี้ของต้นอิน”... “งั้นหนูมานี่เลย เจ้าหญิงของป๊า ...ป๊าว่า...น่าจะอยู่ในกระเป๋าใบนั้นยิปโซช่วยลองเปิดดูเลยคะ” คนเป็น แม่ และ ยายถึงกับส่ายหัวให้ความ...ผิดปกติ...ของลูกชายตัวเอง ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆทั้งที่ก่อนหน้า หลานชาย กับ อา ก็ดูรักใคร่สนิทสนมกันมาตลอด ( c, h. F1 X6 Y
กระทั่งเมื่อ...เกือบ 5 ปีก่อน
7 f; I" @7 B( D
# e, s" r: B4 o
เด็กผู้ชายตัวอ้วนกลม แก้มยุ้ย เริ่มกลายเป็นวัยรุ่นตัวเล็กๆรูปร่างผอมบาง หน้าตาเรียวจิ้มลิ้ม คิ้วบางเข้ารูป ตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนจมูกเล็กน่ารัก สองกลีบปากบางสวย ผิวทั้งตัวขาวผ่องจนเกือบเป็นสีมุก หลานเหมือนถูกตัดขาดจากคนเป็น อาตั้งแต่วันที่กลับมาพักผ่อนเหมือนกับทุกสิบกว่าปีก่อนหน้าในช่วงวันหยุดยาวเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ ความเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลันทันใดจากที่เคยมีความรักความเอ็นดูให้กลายเป็นความดุดันเกรี้ยวกราดทุกครั้งแค่ได้เห็นหน้าเริ่มขึ้นหลังจากวันที่สองของการกลับมาในปีนั้น ( q6 \; N" I$ j, D: T( S* h, F
2 }% [. e3 t) O# U* Z
. C# a5 C$ Z; s& Z4 k0 Z
จากวันนั้น ถึงวันนี้คนในครอบครัววงศ์อภิวันที่เหลือทั้งหมด รวมถึง ต้นอิน แทบไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำ
+ [1 I. t- @8 C4 x6 r
& e; t3 l+ r5 Q0 d; [
! W7 ]# X2 Q' ^& E
“ณะ มีเมล็ดดอกไม้ใหม่มาให้แม่กับพ่อลองปลูกด้วยนะครับกับพวกวิตามิน ส่วนของพ่อ เอากันแดดมาให้ด้วยชอบหนีเข้าสวนแล้วไม่ทากันแดดเดี๋ยวมะเร็งจะถามหาเอาได้” q7 |4 S/ S: f8 x! ~5 ^- X4 w( T
3 L {+ z! I7 V
8 m, g' y$ Q3 y; A6 [2 Z4 M0 ?! I3 Q
; p8 a& Z" r5 r1 ~4 t
' }; o2 V9 ~. J, w h8 \" @: [1 ]
' @, I3 p, S* V0 s% e
“คิระ ... อาณะ... กลับมาแล้ว” เพื่อนสนิท...ในสาย กรี๊ดลั่น มือถือแทบแตกด้วยคลื่นความถี่สูงปรี๊ดจนต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหู แล้วปล่อยให้เด็กห้องเดียวกันตั้งแต่ ม.1 ทำตามใจไป “ฮัลโหล ฮัลโหล ยังอยู่มั้ย??...โทษทีต้นอิน เราดีใจแทนต้นอินมากไปหน่อยนะ”ถึงจะมาแค่เสียง แต่คนฟังก็จินตนาการถึงความร่าเริงแทนคนทั้งโลกของเพื่อนตัวเองได้ “คิระจะมาดีใจแทนเราทำไม???” น้ำเสียงราบเรียบแต่เจือรอยยิ้มในใจถูกตอบกลับทันที " P" t. R9 O( s
% [4 i$ j* R' s9 v
“ก็...กลิ่น...ของต้นอินกลับมาอีกแล้วนิ” ..... .... .... .... .... ( b2 q& e3 D5 f8 s0 q
! g+ b) A5 b, B3 R, ] _5 G+ g. @
! T1 V. R( ^2 b" v
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:09:29
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:03:02
โพสต์ 2022-11-10 20:35:13
