รักพ่อดินที่สุดในโลกเลย ♥ [10]

Vitamin25

เมื่อวันเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่งเราก็เริ่มเข้าใจในสิ่งที่พ่อดินสอนและบอกเราตลอดว่าอย่าไปสนใจคำพูดของคนในหมู่บ้านมาก
เพราะสุดท้ายมีเรื่องใหม่เข้ามา(ในทางที่ไม่ดี)ของใครสักคนในหมู่บ้านหรือละแวกใกล้เคียง
/ Y' V% L% G+ ~; Yคนนั้นก็จะตกเป็นเป้าและเป็นประเด็นต่อทันทีส่วนเรื่องพ่อดินก็แทบไม่มีใครสนใจและพูดถึงอีกแล้ว

ตอนนั้น เราถึงได้เข้าใจว่าที่พ่อเขาสอนและบอกว่าไม่ให้ใส่ใจ มันหมายถึงอย่างนี้นี่เอง...

5 L$ |0 F# }$ }$ W* m$ Z

-------

$ t$ R/ g  F( I* |. m$ I+ E/ D
- c$ _% T2 Q' k5 z+ L' ~7 G“พ่อดินฮะ วันนี้พ่อดินไปส่งผมที่บ้านเพื่อนหน่อยได้มั้ยฮะ?” เราบอกพ่อเขาในขณะที่พวกเรากำลังนั่งกินข้าวเช้ากันอยู่

“หือ...หนูไปทำอะไรบ้านเพื่อนเหรอครับไอ้ตัวแสบ?”

“พอดีว่า ผมต้องไปฝึกซ้อมวาดรูปกับเพื่อนเพราะอาทิตย์หน้าจะมีประกวดงานวิชาการฮะ”
จากนั้นเราก็เริ่มอธิบายให้พ่อเขาฟังว่างานประกวดวิชาการคืออะไรแล้วเราต้องทำอะไรบ้าง
" X5 r2 H* M0 W$ f* ^  e
แล้วด้วยความที่โรงเรียนเราค่อนข้างเล็กเด็กที่เก่งและสามารถส่งไปแข่งระดับตำบลได้เลยมีน้อย
) o, K+ [: j9 \* o$ J9 C0 Tครูเลยคัดเอาเด็กที่มีความรู้ความสามารถของระดับป.4-ป.6มารวมกันแล้วก็จัดแบ่งว่าใครทำอะไรได้บ้าง

4 Z) `+ l6 w: @. v. a6 gจำได้ว่าปีนั้นเราโดนจับลงแข่งหลายรายการเลย ไม่ใช่เพราะเก่งอะไรนะแต่มันไม่มีคนลง
แล้วครูใหญ่เขาอยากให้เด็กในโรงเรียนได้ลงแข่งทุกรายการเลยอย่างน้อยก็มีโอกาสลุ้นรางวัลชนะเลิศมากขึ้นอะไรแบบนี้มั้ง

8 t0 s1 i/ u  ?3 R9 Kปีนั้นเป็นปีแรกที่เราเริ่มได้ไปประกวดเป็นตัวแทนของโรงเรียนก็รู้สึกตื่นเต้นพอสมควรเลย
% u) b1 h9 d" L* C5 ?' w6 F1 M; M4 Oจำได้ว่ามีแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทย ประกวดร้องเพลงไม่ได้เป็นคนร้องเพลงเพราะอะไรนะ 55555

แต่ว่าตอนนั้นลำดับชั้นป.4, 5, 6 เขาจะมีเพลงบังคับมาให้ร้องซึ่งพวกพี่ๆที่ลงของป.5และป.6 แล้วจะมาลงแข่งไม่ได้
3 J$ w0 |5 F: X$ |เพราะงั้นเพลงประกวดร้องของป.4ก็เลยเหมือนกึ่งๆ ให้เราลงแข่งไปแทน

/ ]' Z% I7 l+ z! L& h" I" f
เหมือนเขาก็ไม่ได้คาดหวังรางวัลจากตัวเราแค่อยากให้มีคนลงในรายการนี้เฉยๆ เพราะยังไงเราก็ไปประกวดตอบคำถามอยู่แล้วงี้
; y2 z( O& y! I. d9 V* v/ v
- ^* m0 e+ X6 j+ F$ r3 \( y3 C7 Aและรายการประกวดอันสุดท้ายที่เราจะต้องไปซ้อมบ้านเพื่อนเนี่ยก็คือประกวดวาดรูปแบบกลุ่มที่มันตกมาอยู่กับเด็กป.4อย่างพวกเรา
เราคิดว่าตอนนั้นเด็กน่าจะไม่พอเพราะพวกพี่ป.5กับป.6 แต่ละคนก็ถูกจับแข่งในหลายรายการไปแล้ว
, s/ E9 r( w9 m, U* k7 c$ lแล้วเหมือนเขาให้โจทย์มาว่าเป็นการวาดรูปแบบกลุ่มสามคน
" k( q- r- f* l, N* [1 ]ซึ่งที่ครูเขาให้พวกเราซ้อมวาดและช่วยกันระบายสีมันคือกระดาษหนึ่งร้อยปอนด์แผ่นใหญ่มาก

" K0 y2 e8 e! F2 k% uทีนี้คนที่ลงแข่งวาดรูปกับเรา ก็จะมีคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนผู้หญิง พ่อกับแม่เขาไม่ให้มาแน่นอนเพราะอยู่คนละหมู่บ้านด้วย
เราก็เลยนัดแนะกันว่างั้นจะไปฝึกซ้อมวาดรูปที่บ้านเพื่อนคนนี้กัน
; U7 f- _  ^/ O1 h4 p. e
ซึ่งคนที่ลงในรายการนี้ด้วยอีกคนก็คือ สอง...

4 K% h+ k4 p$ Q! Iครูให้สองมันลงแข่งในรายการอื่นเหมือนกัน น่าจะประกวดคัดลายมือ และประกวดมารยาทมั้ง

, d' v& P* ]* m* m% F! o: Xไม่รู้จะมีใครพอเห็นภาพมั้ย คือสองถ้ามองภายนอกจะเป็นเด็กที่เรียบร้อย(แต่มันไม่ได้ตุ้งติ้งเหมือนเรา)
และค่อนข้างมีมาดที่นิ่งพอสมควร แต่หน้ามันไม่ได้บึ้งตึง มันจะยิ้มแย้มไหนจะเสื้อผ้าที่รีดเรียบแปล้กว่าเด็กคนอื่นทั่วไปในโรงเรียน
ทำให้บุคลิกของสองมันค่อนข้างจะดูโดดเด่น
$ ^4 q! T4 D  `3 g
ถึงสองมันจะเป็นเด็กผู้ชายที่มีผิวสีแทนแต่ถึงอย่างนั้นผิวพรรณมันก็ดูสะอาดสะอ้านมาก
คือเห็นปั๊ปจะรู้เลยว่านี่แหละลูกคนมีตังค์ คนมีอันจะกิน ลักษณะของไอ้สองมันจะเป็นประมาณนี้เลย 555555

“พ่อดิน มีอะไรรึเปล่าฮะ?” เราถามขึ้นทันทีที่เล่าจบเพราะเห็นพ่อเขาทำสีหน้าเหมือนครุ่นคิดอะไรนิดหน่อย

“อ้อ...เปล่าจ้ะ...คือ ตอนแรกพ่อว่าจะชวนหนูไปขี่รถเที่ยวน่ะเพราะวันนี้พ่อไม่มีงาน แต่ไม่เป็นไร ไว้วันเราไปเที่ยวกันวันอื่นก็ได้เนอะ”
, P- Y/ y9 P6 T. R
พอพ่อดินพูดจบเท่านั้นแหละ เราชะงักกึกทันทีเลย รู้สึกลังเล เริ่มไม่อยากไปซ้อมที่บ้านเพื่อนซะแล้วสิ...หรือว่าจะไม่ไปซ้อมดีนะไปเที่ยวกับพ่อเขาดีกว่า

“หึ!”พอเห็นพ่อดินกระแอมพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และมองมาที่เราเราก็รู้สึกเขินนิดหน่อย สายตาที่พ่อเขามองมา
7 C) O0 G, a8 x% `- ]+ ^เหมือนกับพ่อเขารู้ว่าเรากำลังคิดอะไรอยู่เลย...
% V! f! k7 c! `& f" d
1 K2 n0 f4 [/ i“อะ...อะไรหรอฮะ?...”

6 k! v$ D4 i5 P' r“แนะ...ไม่ต้องคิดจะหาเรื่องไปเที่ยวกับพ่อเลยไปซ้อมวาดรูปกับเพื่อนนั่นแหละ เดี๋ยวหนูแข่งเสร็จก็ว่างแล้ว
( s; U& z6 _+ I) }( f. rเราค่อยหาเวลาไปเที่ยวกันใหม่ก็ได้ ตกลงมั้ยครับ? ไอ้ลูกหมา”

“ตก...ลง...ฮะ...”เราทำหน้าบู้ตอบกลับไป ทำไมพ่อเขาถึงได้รู้ทันความคิดเราทุกทีเลยนะ เป็นหมอดูรึไงเนี้ย?!

- j  T% P6 L* W: j

----------

( w# q' k9 R$ e) @* e5 r; g; z
พอถึงเวลาแปดโมงตามเวลานัดหมายพ่อดินก็ขี่มอเตอร์ไซค์พาเรามาส่งที่บ้านเพื่อนทันที

ก่อนที่พ่อเขาจะกลับมีการเยาะเย้ยเราอีกว่า ‘ตั้งใจซ้อมนะครับคนเก่งเดี๋ยวพ่อกลับไปรอที่บ้าน แล้วนอนเปิดการ์ตูนดู’
พร้อมกับยักคิ้วให้เราหนึ่งที แล้วขี่รถมอเตอร์ไซค์กลับไป...
" o; B/ A* P9 p
พ่อดินอ่ะ!!!
0 e$ E- c  Z" ^/ K+ [# i* X
“อ้าว... สองยังไม่มาหรอหนิง”เราเดินเข้าไปทักทายเพื่อนเจ้าของบ้านพร้อมกับถามหาสองทันทีเพราะเห็นว่าถึงเวลาที่พวกเรานัดกันแล้ว

: n: A" r( X6 s6 B6 T4 y# v& R“อ๋อ มันมาแล้วละ แต่เมื่อกี้วิ่งไปเข้าห้องน้ำละมั้ง?” หนิงตอบพลางจัดที่จัดทาง และเอาเสื่อมาปูบนแคร่ที่ตั้งหน้าบ้าน
- p( Q" }! u1 K9 `
ที่หน้าบ้านของหนิงมีต้นมะม่วงอยู่สามสี่ต้นก็พออาศัยร่มเงาใต้ต้นไม้นี่แหละให้พวกเรานั่งซ้อมนั่งฝึกกันได้อย่างสบาย
/ H2 |# D+ ^# J$ {- E! |โดยที่ไม่ต้องเข้าไปรบกวนพื้นที่ในบ้านของหนิง
& j2 ^$ d6 l' n2 D
สักพักสองมันก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับยิ้มทักทายเรายอมรับตามตรงว่าทีแรกก็อึดอัดนิดหน่อย
เพราะเราก็กลัวว่าถ้าอยู่กับไอ้สองมันสองคนเพียงลำพังอีกมันจะชอบชวนเราคุยเรื่องแปลกๆ
  ?2 _/ B! U/ w9 ?0 v% J2 yซึ่งเราไม่อยากคุยเรื่องอะไรแบบนั้นกับมันอีกแล้ว...
& s) e" U% g/ A/ i3 X# u
ดีที่ว่าการแข่งครั้งนี้มันเป็นทีมสามคนอย่างน้อยก็มีเพื่อนผู้หญิงอยู่ด้วยไอ้สองก็คงไม่กล้าพูดอะไรแปลกๆออกมา

6 I0 I# c" P/ q: t/ v  @' q5 u
  x% P9 g% W9 ?' f1 \เท่าที่จำได้ การฝึกซ้อมของพวกเราวันนั้นมันไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่
การทำงานร่วมกันโดยที่มีเฉพาะเด็กๆเนี่ยมันยากจริงๆนะ ไหนจะเรื่องการหน้าที่
( A2 W; a! z& W# c2 u2 xความเห็นเรื่องแนวคิดของรูปวาดที่ออกมาไม่ตรงกันอีกกว่าจะได้เริ่มวาดก็ปาไปเกือบสิบโมงแล้ว...
" r  e' f" Z' [. }2 b* M) r- s# C
เวลาผ่านไปสักพักใหญ่รู้ตัวอีกทีก็เหมือนว่าได้ยินเสียงเครื่องของรถมอเตอร์ไซค์พ่อดินดังแว่วมาจากที่ไกลๆ
% f6 p% i. d3 k$ ?) @- p$ R' F
$ \; H! P: ^1 \; s5 g+ _เราเลยกระโดดลงจากแคร่แล้ววิ่งไปดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเป็นเวลาบ่ายโมงเป๊ะๆ
- A, h9 o" E. O
3 {' A, O8 h% q“ยังไม่เสร็จเลยฮะพ่อดิน...” เรารีบวิ่งไปบอกทันทีที่เห็นพ่อดินจอดรถตรงหน้าบ้านรู้สึกเกรงใจพ่อเขาเหมือนกัน ถ้าจะให้มารับเราใหม่อีกรอบ...
* i0 [+ X3 N: q- r; F' ]. y
! x* Q$ t& C4 R9 ^: f“ฮ่า ดูทำหน้าเข้าไอ้ตัวแสบ ไม่เป็นไรจ้า...เดี๋ยวพ่อรอก็ได้”

- l8 @; W' u0 w/ B* G
0 {- o3 a( _% d- G5 z2 [: N& y“งั้น...เดี๋ยวพ่อมานะ ไปร้านค้าแถวนี้ก่อนหนูจะเอาขนมมั้ย?” พ่อดินถามพลางลูบหัวเราไปมา
. S6 p0 K# g6 h
“ไม่ฮะ”เราส่ายหัวปฎิเสธไปเพราะตอนนั้นเริ่มรู้สึกไม่อยากกินอะไรจริงๆอยากรีบวาดรูปให้เสร็จ เผื่อมีเวลาเหลือจะได้ไปเที่ยวกับพ่อเขาต่อ

6 Z, U* \0 n9 I* n* |“อ่ะๆ งั้นหนูไปวาดรูปกับเพื่อนต่อเถอะ เดี๋ยวพ่อไปซื้อขนมมาฝาก”
& ], d" l3 ]# @) h% p
หลังจากนั้นไม่นานพ่อดินก็ซื้อพวกขนมของกินและน้ำอัดลมขวดใหญ่มาเยอะแยะเลย
; b/ k6 i+ p2 Q+ `$ Uพร้อมกับเข้าไปทักทายและเอาของที่ซื้อมาไปฝากพ่อแม่ของหนิงที่เป็นเจ้าของบ้าน

จากนั้นพวกผู้ใหญ่เขาก็ชวนคุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อย พอเห็นแบบนั้นเราก็โล่งใจ
เพราะทีแรกเราก็กลัวว่าพ่อเขาจะมานั่งรอเราแล้วรู้สึกเบื่อ
1 v, X2 n* h" Z8 p0 N
- p- }% t9 K. [2 q5 K, Eแต่ว่า...สองเนี่ยสิ มันดูตัวเกร็งผิดปกติ สีหน้ามันดูตื่นๆแปลกๆเวลาที่พ่อดินเขาเดินมาหาเรา

เวลาผ่านไปจนบ่ายสามโมงกว่า เราก็วาดและระบายสีลงในกระดาษใบใหญ่นั้นจนเสร็จ
" k" d4 T" w: c* r' P2 Dแต่ผลงานออกมาไม่เป็นที่พอใจสักเท่าไหร่ เพราะเราช่วยกันวาดและช่วยกันระบายสี
7 D3 [7 k( `) b, u6 d7 `" _งานที่ออกมาบนกระดาษมันค่อนข้างจะไปคนละทิศละทางพอสมควร
- D0 K7 J' L$ c
3 A5 M& b, Z: Y2 c4 wแต่ว่าพวกเราก็ต้องหยุดการซ้อมไว้เพียงเท่านั้น ถึงมันจะเป็นเวลาแค่บ่ายสามกว่าๆ
เพราะถ้ามาฝึกเริ่มวาดในกระดาษแผ่นใหม่น่าจะกินเวลาจนเย็นมากแน่ๆถึงจะรู้สึกว่ามันยังออกมาไม่ดี
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเอาไว้ไปฝึกกันต่อที่โรงเรียนแล้วกัน...

+ x/ d! [# Q* g* M# {# s! p) m“งั้น เรากลับบ้านก่อนนะหนิงเอ้อ...สองจะกลับพร้อมกับเราเลยรึเปล่า?”
  P* y' ^5 J- \. V; {
“พ่อดินฮะ ไปส่งสองด้วยได้มั้ยฮะ สองมันก็อยู่หมู่บ้านเดียวกับเราเลย”เราเงยหน้าหันไปถามพ่อดิน
4 h1 j, P7 O# o- |5 l% c  Uเพราะกลัวว่าถ้าเรากลับไปไอ้สองจะนั่งเหงาอยู่คนเดียวดูท่าหนิงเองก็อยากเข้าบ้านแล้วเหมือนกัน
0 T, r6 P- w+ O( z" j- J' h
“ได้สิ” พ่อดินหันมายิ้มให้
5 r; ?( x  J4 o' }. o! m5 m
6 b6 {. B7 ]: ]' @“อะ...เอ่อ...เดี๋ยว...เรารอพี่มารับดีกว่า” สองตอบกลับมาด้วยสีหน้าละล่ำละลักเหมือนไม่ค่อยกล้าเงยหน้ามองและสบตากับพ่อดินเขาเท่าไหร่
) y4 q! ~7 z; z9 J/ G/ w
“หรอ...เอ้อ งั้นเราไปก่อนนะ ไว้เจอกันที่โรงเรียน” พอเห็นท่าทีของสองมันเหมือนไม่อยากไปด้วย เราก็เลยไม่ตอแยถามต่อ


8 X) }* k; L9 K* d6 Qเราเลยบอกลาหนิงพร้อมกับเดินไปไหว้พ่อกับแม่ของหนิงเพื่อขอตัวกลับบ้านก่อน

9 l* s$ u9 g$ p/ I3 B: Hเฮ้อ สุดท้ายที่มาซ้อมกันเองเนี่ยก็แทบไม่ได้อะไรเลย เสียเวลามากรู้งี้ไปเที่ยวกับพ่อเขาดีกว่า...
8 `! Q" x0 C# \+ w6 U" V

--------

: P7 I/ B9 I1 Q  V& n" }2 Z
- e9 J/ \+ l( x0 G+ cพอถึงวันที่ต้องไปโรงเรียน ช่วงนั้นพอเข้าช่วงบ่ายทีไรเราจะต้องแยกออกมาซ้อมวาดรูปกับพวกสองทุกวันเลย
7 k  d8 Q6 R$ Z+ u# N5 K7 `8 eกว่าจะวาดเสร็จก็ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว แต่เราก็ยังกลับบ้านไม่ได้เพราะต้องไปซ้อมร้องเพลงต่อที่หอประชุม
9 N7 r. `8 h3 l1 J' ?
หอประชุมของโรงเรียนที่ต่างจังหวัดอ่ะเนอะ ก็จะเป็นเหมือนห้องโถงโล่งขนาดใหญ่หลังคาสูงโปร่ง แบบสูงมากกกกกก
  [2 T) m$ R% x4 g% m* z8 qแล้วก็มีกำแพงกั้นรอบๆ ความสูงประมาณเลยหัวเรานิดหน่อย(หรือว่าตอนนั้นเราเตี้ยเกินไปก็ไม่รู้ 55555)

ครูจะพาพวกนักเรียนที่ต้องแข่งรายการประเภทที่ขึ้นไปโชว์บนเวที ไปซ้อมที่หอประชุมนี้
เพราะจะได้รู้สึกเคยชินกับเวทีไปในตัว พวกคนที่มาซ้อมก็จะมีคนที่ประกวดรำวงมาตรฐาน, อ่านทำนองเสนาะ, และประกวดร้องเพลง

) v8 Y. E0 W. \' E9 [จนถึงคิวเรา ยอมรับว่าทีแรกก็มีเขินๆ เกร็งๆ บ้างนิดหน่อย เพราะมีพวกนักเรียนที่วิ่งเล่นแถวนั้นก็มายืนดู
ไหนจะพวกเพื่อนๆ เราอีก แต่ก็พยายามตั้งสมาธิให้ดีตามทีครูบอก
# W; s; j% p1 Q$ |1 p7 lแต่มันก็จะมีบางจังหวะที่เรารีบเร่งจังหวะเพื่อให้เพลงจบเร็วจะได้ลงจากเวทีไวๆสักที
" G  J$ b, C4 |9 z" A9 m
9 r5 X$ C# Q8 B4 cแต่เพลงที่เราต้องไปใช้แข่งเป็นเพลงช้าไง พอเราเร่งจังหวะปุ๊ป ก็โดนดุเลย
" O8 Z7 g8 {' q2 [เพราะครูบอกว่าถ้ารีบร้องแล้วรีบลงจากเวทีแบบนี้ไม่เอา ให้เอาใหม่ ครูบอกร้องไปตามจังหวะไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ

8 p! j- p% d: J2 {3 `- Tเราก็ค่อยๆร้องไปตามที่ครูบอก สายตาก็พยายามสอดส่องมองไปไกลๆไม่มองหน้าเพื่อนที่นั่งดูอยู่ข้างล่างเวที จะได้ไม่เขิน แต่ว่า...

สายตาเราเดินมองไปเห็นร่างสูงใหญ่ของใครบางคนที่ดูคุ้นตา เดินตัดผ่านสนามฟุตบอลและกำลังมุ่งตรงมาทางนี้

0 a# i; |- ]& t6 I" rพ่อดิน!!!
! W9 s* i  K$ `
2 K+ z! b5 Z, Pลืมบอกไปเลยว่าวันนี้เราเลิกช้า เพราะต้องอยู่ซ้อมร้องเพลง พ่อดินเขาคงมารับ แล้วไม่เห็นเราออกไปหน้าโรงเรียนแน่ๆ
& V/ C6 z4 W' \* n' Y8 Sไม่รู้ทำไม พอเห็นว่าพ่อเขากำลังเดินมาทางนี้เราดันเผลอกลับไปร้องเร่งจังหวะให้เพลงมันจบเร็วๆอีกแล้ว
9 K) |& v1 }9 M7 Y- a3 X
  B- p- R7 l$ J/ W$ a9 H8 e; Nเขิน...มันเขินมาก ทำไมรู้สึกเขินพ่อเขาขนาดนี้ก็ไม่รู้

( S# g' Q8 _2 W3 z6 m$ Q8 ^แน่นอนว่าสุดท้ายก็โดนครูดุไปอีกรอบจนได้ ครูก็เลยให้เราลงมาพักก่อนให้คนอื่นขึ้นไปซ้อมต่อ
/ k$ ~3 J2 Y) S/ S. b* k' h
พอพ่อเข้าเดินมาหาพร้อมกับยิ้มหน้าบานมาเลย เราก็รีบวิ่งไปกอดทันที

! Q0 \+ h: Y: y“เอ้า! เป็นอะไรเนี่ยไอ้ตัวแสบหนูร้องไห้ทำไม?!” พ่อดินถามด้วยความงุนงงกึ่งหัวเราะ

“ปะ...เปล่าฮะ...ผม.........เขิน อ่ะ” เราตอบกลับด้วยท่าทีที่เขินอายนิดหน่อย
8 s- K% X- L+ k6 m3 L3 j% \$ l+ @ก็ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ แต่มันเขินอ่ะ เขินจนร้องไห้ งงตัวเองมาก 55555
5 f( }; D& P9 l/ @: I
“แล้วกัน คนเวลาเขินเขาก็ร้องไห้กันเหรอ? หืมมมมเจ้าน้ำตาจริงพ่อคุณเอ้ย” พ่อดินย่อตัวลงพลางยกเสื้อมาเช็ดคราบน้ำตาให้
4 h& n  M: ]3 ]- h6 o7 ^" n0 W9 p; }
“ดูๆ แหม...ไม่ค่อยเลยนะยะคุณมนัสวิน พอผู้ปกครองมารับหน่อยถึงกับน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล
3 R0 B) C, X- l- qกลับมานี่เลย ไปล้างหน้าล้างตาแล้วเดี๋ยวเตรียมตัวขึ้นซ้อมต่อซ้อมร้องให้ผู้ปกครองคุณเธอฟังด้วยเนี่ยแหละ ดูซิจะเขินอีกมั้ย?”
คุณครูออกมาดู ก็เห็นพ่อเขากำลังลูบหัวปลอบเรา ก็ทักแซวขึ้นมาทันที
7 }" Y1 o0 V& Q
“ไม่มีอะไรหรอกครับ พ่อคนนี้เขาร้องไห้เก่งเป็นประจำอยู่แล้วบ่อน้ำตาตื้นสุดๆ” พ่อดินหันไปทางคุณครูแล้วยิ้มให้ก่อนจะขยี้หัวเราเบาๆ
3 N- a6 t( M2 T0 E  t  Y) B+ n
. W( |  g* b6 s0 ]1 ]หุย ได้ทีรุมกันใหญ่เลยนะ...

อันที่จริง ที่เราร้องไห้ ก็ไม่ใช่เพราะว่าครูเขาดุหรืออะไรหรอกนะเพราะครูคนนี้เขาก็ชอบแซวเล่นกับเราประจำ
  C9 a7 f6 s2 `9 qแต่ที่เราร้องเพราะมันรู้สึกเขินจริงๆ มันเหมือนพอเขินมากๆก็กดดัน แล้วรู้สึกว่าทำไมไม่ได้พอเห็นพ่อเขามาก็บ่อน้ำตาแตกไปเลย

5 \7 t$ E: s* h8 f# h! ?8 x( S' tหลังจากเราไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำ ก็กลับมาตั้งสมาธิครูก็พยายามบอกให้เราสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ
แล้วนึกภาพว่าไม่มีใครอยู่ตรงนี้ร้องเพลงปล่อยเสียงออกมาให้สุดแบบเหมือนว่าอยู่คนเดียวไม่มีใคร

พูดดูเหมือนง่าย แต่ทำจริงเนี่ยสิยากมากสุดท้ายการซ้อมวันนั้นจบลงด้วยเราร้องจนจบเพลงโดยที่ไม่เผลอเร่งจังหวะ
% ]: c( u. z  w. Q6 Q/ \8 Uแต่น้ำเสียงก็คือเกร็งมากถึงอย่างนั้นพ่อดินก็ยังยืนยิ้มและปรบมือให้ตอนเราซ้อมร้องเสร็จ
2 s; f- I/ ~& f0 \; W+ V9 ^) ]2 G
เสร็จแล้วครูก็เรียกรวมตัวอีกครั้ง แล้วบอกให้ทุกคนกลับไปซ้อมที่บ้านต่อเพราะเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันแข่งแล้ว...

--------

5 C9 w/ A3 p1 r( s' ?1 g
5 P/ v2 v( @- M; x; i- }ตลอดทั้งอาทิตย์นั้น เราวุ่นวายอยู่กับการฝึกซ้อมวาดรูปและร้องเพลงเป็นส่วนใหญ่ส่วนที่ไปตอบคำถามวิชาภาษาไทย
! p4 I, u3 s. _, hครูเขาก็ไม่ได้ติวอะไรให้มากมาย แค่ให้เราไปอ่านมาแล้วเดี๋ยวก่อนวันไปแข่ง ครูเขาจะลองทำข้อสอบจำลองให้เราซ้อมทำดู
& E) M( V& N: Jก็ไม่น่ามีอะไรยาก ขอแค่เราอ่านหนังสือมา

- f  W2 J4 `9 L6 L8 Y% t1 h4 _# P& t* P4 Pส่วนการซ้อมร้องเพลงพอขึ้นไปร้องเวทีหลายวันเข้า ก็เริ่มชินอย่างที่ครูเขาบอกจริงๆแต่ก็ยังมีเกร็งบ้างนิดหน่อย

6 V0 y- ^0 \) I. B8 b& d* j& Tที่ยากที่สุดคือการวาดภาพระบายสีแบบสามคนเนี่ยแหละเพราะถ้าต่างคนต่างช่วยกันวาดและระบายสุดท้ายมันจะลงเอยด้วยความต่างคนต่างวาดอ่ะ
ลายเส้นก็ไม่เหมือนกัน วิธีการลงสีก็อีก
+ ~2 D6 N/ c' \
ถึงครูจะพยายามสอนใช้สีน้ำแล้ว แต่พวกเราไม่เคยใช้สีน้ำกันมาก่อน มันก็เลยยากแบบยากมาก
8 B9 y5 z9 P# g6 C/ I2 `4 ?7 D$ Dการที่จะมาฝึกให้ใช้ได้ในเวลาไม่กี่วัน มันแทบจะช่วยอะไรไม่ได้เลย
# x2 e; O& L$ }( p$ g6 V
พอใกล้ถึงวันแข่ง ตารางการแข่งขันก็ถูกส่งมาถึงโรงเรียนเราว่ามีอะไรแข่งตอนไหนเวลาเท่าไหร่บ้าง

$ P. A+ @1 `1 N" N2 Z
ซึ่งการแข่งวาดรูปอ่ะเวลามันจะคาบเกี่ยวกับประกวดร้องเพลงเลยครูเขาก็เลยจะให้เราถอนตัวจากการประกวดวาดรูปแล้วเดี๋ยวเอาคนอื่นมาแทน

4 q! H5 @: ?5 [  M“งั้นให้มินเป็นคนวาดรูปทั้งหมดได้มั้ยครับครูวาดเสร็จแล้วมินก็จะได้มีเวลาไปเตรียมตัวขึ้นร้องเพลงต่อ”
6 ?- W, _0 D) D1 i“ถ้ามินวาดเสร็จเร็ว ผมกับหนิงก็จะมีเวลาลงสีมากขึ้นด้วยน่าจะทำให้ภาพออกมาเสร็จทันเวลาได้”

1 `; d5 ?/ x. aสองพูดขึ้น ในขณะที่ครูกำลังจะตัดสินใจว่าจะเอายังไงกันต่อดี
0 N& N' P+ [3 j0 `1 g* v  Q
“ว่าไงมนัสวิน เธอทำได้รึเปล่า? ถ้าต้องวาดภาพคนเดียวเดี๋ยวเรื่องสีให้เพื่อนเขาจัดการต่อเอง”
, ]& F: b1 C* h4 k% m
0 O) o7 {( J% _5 f“มะ...ไม่แน่ใจเหมือนกันฮะครู แต่...จะลองดูก็ได้” เราตอบแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เหมือนกับว่าคราวนี้ความกดดันมันตกมาอยู่ที่เรา
เพราะถ้าเราวาดเสร็จเร็วก็ส่งต่อให้เพื่อนระบายสีได้เร็วขึ้น ถ้าวาดช้า งานก็อาจจะไม่เสร็จ
$ M% @' ]) ?$ T) W: Z! B
4 y) ^5 g& j$ z$ g6 c6 Zพอตกลงกันได้ ครูก็เริ่มให้เราลองวาดรูปแล้วจับเวลาดู ว่าใช้เวลานานรึเปล่า

เรียกได้ว่าวุ่นวายกันสุดๆ ไปเลย
5 ^+ y" q# O" M3 u! d: H+ v
  B( U5 U: _+ uพอกลับมาถึงบ้าน เราก็เอากระดาษกลับมาซ้อมวาดรูปอีกเพราะเรายังไม่รู้ว่าโจทย์ที่เขาจะให้วาดคืออะไร
เราก็ต้องจินตนาการไว้หลายๆอย่างเผื่อว่าตอนที่จะเห็นโจทย์จะได้คิดภาพออกแล้วลงมือวาดได้เลยไม่ต้องเสียเวลานั่งคิดนาน

: [' J1 ~- c, ?! B; k“เฮ้ย นั่งวาดอะไรนักหนาวะนั่น ไม่เลิกไม่ลาสักที” พี่เมฆทักแซว ขณะที่เห็นว่าเรากำลังก้มหน้างุดวาดรูปอยู่บนที่นอน

0 I# b/ u0 ]8 W# E/ m: L“น้องมันซ้อมวาดรูปอยู่... เห็นอย่างงี้พรุ่งนี้เขาเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งนะโว้ย”เราที่ไม่ได้หันไปตอบกลับอะไร พ่อดินก็ชิงรีบตอบก่อนเลย
$ N  o/ }/ @( o; n: }7 b- c
0 V% J" V$ {& ?3 ^6 x0 h9 w“โห เก่งเหมือนกันนี่หว่า ไอ้ลูกกะโปกหมาตัวแค่นี้ไปแข่งกับเขาได้ด้วย”
, T! X8 F! l4 B, u+ Kพอโดนพี่เมฆเรียกว่า ‘ไอ้ลูกกะโปกหมา’ เท่านั้นแหละเราถึงกับหยุดวาดแล้วหันไปมองพี่เมฆพร้อมกับทำหน้าบูดใส่

4 i( g- ^. R, M" ~7 O+ E7 h“อะๆ หนูวาดต่อไปเถอะ ไม่ต้องสนใจไอ้เมฆมันเดี๋ยวพ่อจัดการให้เอง ฮ่า”เห็นพ่อดินพูดแบบนั้นเราก็เลยหันกลับมาตั้งใจวาดรูปต่อ
% M2 U/ P$ @) U
“เอ่อ...ว่าแต่ พรุ่งนี้หนูแข่งร้องเพลงกี่โมงนะ” สักพักพ่อเขาก็ถามขึ้นต่อ

+ b6 N3 O4 p: i$ S“ประมาณช่วงบ่ายฮะ” เราหันหน้าไปตอบพ่อเขาอีกครั้ง

“งั้น เดี๋ยวตอนบ่ายพ่อไปนั่งเชียร์หนู ดีมั้ย?”

- Y4 o+ ?7 @$ B5 k. ?6 e+ d
4 R& v: p) l6 ~+ R* i“เฮ้ย อะไรวะ มีร้องเพลงด้วยหรอ? ไหนๆ ร้องโชว์พวกพี่หน่อยดิ๊” ยังไม่ทันที่เราจะตอบอะไร พี่เมฆก็แซวขึ้นมาอีก
พร้อมยกขวดเบียร์ขึ้นมาแล้วเอาแท่งดินสอที่วางอยู่แถวนั้น ขึ้นมาเคาะเป็นจังหวะ

“พี่เมฆอ่ะ! หุยยยยผมไม่ได้ร้องเพลงเร็วแบบนี้” เราทำเสียงอิดออด ก็แหมเคาะซะมันส์เชียว เพลงที่เราใช้แข่งร้องไม่ได้เป็นแนวสามช่านะ 555555
+ k+ `7 N0 F1 i2 P  t$ K/ g
" H5 @/ a  n, n7 `- z' H7 k2 g“หนูยังไม่ได้ตอบพ่อเลยนะ ว่าอยากให้พ่อไปเชียร์มั้ยครับไอ้ตัวแสบ หืมมม”พ่อดินถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่มและลูบหัวเราเบาๆ
$ C6 v0 B" d- ^
4 e. b. U$ X7 Z6 r8 |$ U“กะ...ก็ ก็อยากฮะ” เราตอบกลับไปแบบอายๆ
6 C6 d2 A. ~, y% E$ |! h- G' q
: d# Z( B9 f7 D5 z. w7 k' ?“ก็แค่นั้น...”

“ไปโว้ย ไอ้เมฆ ไอ้จอม เดี๋ยวพรุ่งนี้คนขนไปเชียร์กัน วู้!!” หลังจากนั้นพ่อเขาก็หันไปบอกพี่เมฆกับพี่จอมแล้วก็ชนแก้วกันเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุก
4 N, G; Q& U6 Q. R% o7 y. ?# d
“ดะ ... เดี๋ยวนะฮะ พรุ่งนี้พ่อดินไม่ต้องทำงานหรอฮะ?”
8 b# j8 Q% Z2 K! q+ M& s; X
“จะไปมีงานได้ไงวะก็พ่อเอ็งมันเร่งพวกพี่ให้ทำให้เสร็จวันนี้เลย โคตรเหนื่อยเลยเนี่ย
5 ^% g% Q  [3 X9 M: {1 ?! _ขนาดกลางวันยังไม่ยอมพัก กินข้าวเสร็จมันไปทำงานต่อคนเดียวเลย กลัวงานไม่เสร็จ
. d. \1 z' x+ F  L- Q. pกูยอมมึงจริงๆวะไอ้ยักษ์ อะไรจะเร่งขนาดนั้น...”พี่เมฆรีบบ่นสวนขึ้นมาก่อนทันที พร้อมกับยกเบียร์มาซดด้วยสีหน้าเซ็งหน่อยๆ

+ @$ G$ x; I4 N: G, x1 G2 Z7 z7 Y“ฮ่า บ่นมากจริงไอ้ห่านิ กูก็เลี้ยงเบียร์พวกมึงแล้วนี่ไง”
, ~: X! X0 X& H( |8 R9 N! ^2 [8 |
“แล้วก็พรุ่งนี้พ่อจะได้ไปนั่งเชียร์ตอนหนูขึ้นประกวดร้องเพลงได้ไง”พ่อดินหัวเราะแก้เขินก่อนจะหันมาตอบเราแล้วยิ้มให้ตานี่หวานเยิ้มเลย
1 Q7 c* _. o% C& z! I( B
จังหวะนั้นทำเอาเราเขินหน้าแดงไปเลย
! \. ?6 Y" h7 m
! ^- {+ r( d; ]$ c! @“ฮะ…” เราตอบกลับสั้นๆก่อนจะหันหน้ามาวาดรูปต่อ พร้อมกับอมยิ้มไปด้วยก็มันดีใจนี่หน่า...
เพราะตอนแรกเราก็อยากจะขอให้พ่อเขาไปเชียร์เหมือนกันแต่ก็ไม่กล้าพูด...
) K$ {) E8 }7 l; C/ Nกลัวว่าพ่อเขาจะมีงานอะไรแบบนี้หรือเปล่าไม่อยากรบกวนพ่อเขา

แต่พอรู้ว่าพ่อเขารีบเร่งงานให้เสร็จ เพื่อที่วันพรุ่งนี้จะได้มีเวลาว่างมันก็อดดีใจ ปลื้มใจไม่ได้จริงๆ นะ
  [5 \! o2 u0 F! G
9 W! X  }1 p/ r6 S5 H* f& Oพ่อดินเหมือนจะแอบเห็นเราที่นั่งอมยิ้มอยู่ก็เอามือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบหัวเราเป็นระยะๆพอโดนลูบหัวเบาๆแบบนี้ รู้สึกหัวมันโล่งมาก วาดรูปได้ไหลลื่นสุดๆ

วันแข่งนี่ให้พ่อเขาไปนั่งลูบหัวเราในห้องแข่งด้วยได้มั้ยนะ?! 555555

& G$ z$ S" P" L, a* z/ Y1 e+ B; i

---------

/ p) Q5 Z/ e" V9 L* L+ D, O8 lเช้ามืดวันนั้น เรารู้สึกตื่นเต้นกับการแข่งจนนอนไม่ค่อยหลับเลยจำได้ว่าน่าจะตื่นมาตีสี่เลยละมั้ง
* w$ W7 x2 B; y0 nเราเลยค่อยๆย่องลงจากที่นอนแล้วเอาพวกหนังสือภาษาไทยมาอ่านซ้ำอีกสักหน่อยที่แคร่ด้านล่างบ้าน

! d4 d& o$ `4 B( o4 T6 Oบรรยากาศที่เงียบสงบ ลมเย็นพัดโชยมาเบาๆ ถ้าเป็นแต่ก่อนเราคงรู้สึกกลัวไปแล้วแต่ตอนนี้เหมือนเราอยู่มานานจนเริ่มชิน ไม่ได้กลัวเท่าไหร่แล้ว
9 j$ {9 C! ?2 a
ที่เราได้เป็นตัวแทนไปแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยเนี่ยคงเพราะครูเคยเห็นเราไปขอหนังสือเรียนเก่าๆของรุ่นพี่ป.5-6 อะไรแบบนี้ละมั้ง
ครูเคยถามอยู่ว่าเราเอาไปทำอะไร เราตอบว่าเอาไปอ่านเล่น

ก็นะ เวลาที่วันหยุดแล้วพ่อดินหิ้วเราไปทำงานด้วย มันว่างมากนี่หน่า
  e0 p" P& H4 @) n. Mสิ่งเดียวที่ทำให้เราไม่รู้สึกเบื่อก็คืออ่านหนังสือนี่แหละ
1 r. S' r. Y) n  i# N" Aแล้วหนังสือภาษาไทยอ่ะมันจะมีความนิยายนิทาน อะไรแบบนี้อยู่ ก็เลยพออ่านได้
5 v2 W% U, @8 z" _' O: Z4 k
: E: v& u9 E% P  ]' Aทีแรกก็อ่านแต่พวกเนื้อหาทั่วไป จนตอนหลังมันอ่านจบหมดเลย กลับมาอ่านอีกเพราะไม่มีอะไรให้อ่าน เราก็เริ่มอ่านพวกบทกลอนอะไรพวกนี้ด้วยเวลาไปโรงเรียนก็เอาไปถามครูว่าบทพวกนี้อ่านยังไงพอครูเขาสอนมาแล้วกลับมาอ่านแบบมีทำนองในใจก็สนุกดี
& {& M0 `3 O: d! \
3 E# B) m# n# w1 J9 }$ Tพอตอนเช้าพ่อดินก็ไปส่งเราที่โรงเรียนเจ้าภาพที่เขาจัดการแข่งขันแต่ก็ต้องไปแวะไปบอกครูที่โรงเรียนก่อน
เพราะจะมีครูที่มีหน้าที่รับผิดชอบพานักเรียนไปแข่งเราก็แค่ไปบอกครูว่าเดี๋ยวผู้ปกครองไปส่งเอง ไปเจอกันที่โรงเรียนนู้นเลย

โรงเรียนที่จัดแข่งก็อยู่ไกลจากโรงเรียนเราพอสมควรใช้เวลาเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้ง
% H( n( i! {8 s* nก็ถือว่าไกลอยู่นะเพราะถนนต่างจังหวัดอ่ะเนอะ วิ่งตรงอย่างเดียวไม่มีไฟแดง
; I3 b. u3 t/ L4 _/ u
4 T% Q0 {; ?9 e4 O2 V2 dพอเห็นว่ายังเช้าและมีเวลาอยู่ เราเลยเอาหนังสือขึ้นมาอ่านผ่านๆ อีกรอบ
, W" x. ~1 b7 n0 k
/ Z/ j! p; ~) K! ~, W9 c“อ้าว มินมาแต่เช้าเลยนะ มายังไงอ่ะ?”เสียงที่คุ้นหูเดินเข้ามาทัก ในขณะที่เราก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่

“พ่อดินมาส่งอ่ะ แล้วแกมายังไงอ่ะสอง” เราถามกลับไปโดยที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมอง
9 q9 P7 D& b; W6 k
“อ่อ...หรอ...นี่แม่เราก็มาส่งเหมือนกัน”

“ป่ะสอง...ลูก ไปหาอะไรกินที่อำเภอกันดีกว่า เดี๋ยวแม่ค่อยกลับมาส่งมันยังเช้าอยู่เลย”
& H) t0 r1 p4 J' m) S. k; E2 bผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูแล้วเหมือนจะเป็นแม่ของสองเดินตามมาประกบแทบจะทันที
0 S4 z! t- w3 r$ c8 B
' Z( _& B* P3 H; ~5 _- f" D- ^, w9 `เราหันไปมองก่อนจะยกมือไหว้ตามมารยาท แต่เหมือนอีกฝั่งจะไม่ได้ใส่ใจอะไร...

“ไม่เป็นไรแม่ เดี๋ยวสองนั่งอยู่กับเพื่อนก็ได้เนี่ยเพื่อนที่โรงเรียนสองเอง” สองรีบปฏิเสธแม่ตัวเองทันทีก่อนจะมาทิ้งตัวนั่งลงข้างเรา

  y; @% I' W: q- F“สอง...ไปกับแม่ อย่าดื้อ... จะมานั่งอะไรคนเดียวนี่ครูก็ยังไม่มา แล้วใครจะมาดูแล เดี๋ยวก็พากันไปเถลไถลที่ไหนอีก...”
พูดจบแม่สองก็ปรายตามามองที่เรา เหมือนจะสื่อว่าถ้าปล่อยสองทิ้งไว้แล้วเราจะพาสองไปเถลไถลที่ไหนยังงั้นแหละ...

+ v' g" w8 O0 T7 C2 u& D“...มิน งั้นเดี๋ยวเรามานะ ไปกินข้าวกับแม่ก่อน...” สองลุกขึ้นแล้วเดินคอตกตามแม่ไปอย่างว่าง่าย เราไม่ได้ตอบอะไรกลับไปได้แต่มองตามอย่างงุนงง
. m7 [( ~3 F, a
6 v- J* b; I' _  A, S' V, L. K
“เพื่อนเหรอ? ไอ้ตัวแสบ”สักพักพ่อดินก็เดินมานั่งข้างๆ เราแล้วถามถึงสองกับแม่ที่พึ่งเดินจากไป
5 g+ J3 g- X0 B$ B4 Y0 n% H
/ Y" J: f0 W' n! W; v; p8 a“ใช่ฮะ... แล้วพ่อดินไปไหนมาหรอฮะ?”
4 u6 g2 ?6 o: m4 i3 A: c- {0 b4 }4 n
“อ้อ พ่อเห็นหนูอ่านหนังสือเลยไม่อยากกวนเลยเดินไปดูอะไรเรื่อยเปื่อยแถวๆนี้น่ะ หนูเห็นใบตารางเวลารึยัง?พ่อเห็นเขาติดอยู่ตรงนู้น เดินไปดูกันม่ะ?”
พ่อดินบอกพร้อมกับชี้ไปตรงแผ่นกระดานที่มีกระดาษขาวแปะอยู่เต็มไปหมด

( T0 _9 }5 T) \- P1 Cเราพยักหน้ารับแล้วรีบเก็บข้าวของก่อนจะเดินไปดูตารางเวลาแข่งขันให้แน่ใจกันอีกที
5 E3 R5 Z, F; ~, P. l
ของเรามีแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยแค่ช่วงเช้า แล้วก็ว่างยาวยันตอนบ่ายเลย
( T- ^6 L7 x! I. o( j5 D7 R( rช่วงบ่ายจะมีแข่งวาดรูปก่อน รู้สึกว่าน่าจะเริ่มแข่งตั้งแต่บ่ายโมงถึงสี่โมงเย็น

7 ^5 x) P& E/ Z8 f: _7 Q" @แต่เวลาประกวดร้องเพลงมันแทรกมาตอนบ่ายสามโมงเท่ากับว่าเราจะมีเวลาวาดรูปแค่ชั่วโมงนิดๆ
1 u$ `6 T8 t) \' ^& X% Sเพราะก่อนบ่ายสามโมงเราก็ต้องออกมาก่อนเพื่อเตรียมตัวหลังเวที
- G( M3 l- Q/ Y# L9 A1 g. I3 Z9 v9 W
+ ~0 V$ e3 d' o( |; N5 [8 ]หลังจากนั้นสักพักใหญ่ๆ พวกครูและเพื่อนจากโรงเรียนเราก็ทยอยมาถึง
$ \" x3 s% f$ Y1 }) xพ่อดินก็เลยขอตัวกลับก่อน ถึงยังไงช่วงเช้ามันก็ไม่ค่อยมีอะไร
) o' d. E8 H8 ]! R/ }# _3 R8 Yแต่ก่อนที่พ่อเขาจะกลับเราเลยอ้อนให้พ่อเขาจุ๊บเหม่งเราหนึ่งทีจะได้มีกำลังใจแข่งในช่วงเช้า
' g/ k. P% |+ @: ^# ^ซึ่งแน่นอนว่าพอครูเห็น เราก็เลยโดนแซวไปตามระเบียบ อิอิ
6 S$ k1 F- R- n) h

--------

3 b7 p0 d) }1 I$ A' O: T
หลังจากแข่งช่วงเช้าเสร็จ เราก็ว่าง แบบว่างสุดๆไปเลยเพราะกว่าจะมีแข่งอีกก็บ่ายโมงนู้น
7 |" n5 E8 d. u4 p" B3 z6 }ก็เลยนั่งคิดไปว่าช่วงบ่ายจะวาดอะไรดีโจทย์จะเป็นอะไร ซ้อมฮัมเพลงไปบ้าง ไม่กล้าร้องดัง เดี๋ยวเขาหาว่าเป็นบ้า

: O5 k- E- d7 U9 W, @' zจนพอสองมันแข่งเสร็จหมดนั่นแหละ ถึงได้มานั่งเป็นเพื่อนเพราะหนิงกับเราก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก พวกเราอยู่กันคนละห้อง
  Z% g: I1 G; g% ~% {แล้วเหมือนหนิงจะมีเพื่อนต่างโรงเรียนที่มาแข่งที่นี่อีกด้วยหนิงเขาก็เลยไปอยู่กับเพื่อนเขาซะมากกว่า

พออยู่กับสองมันแค่ลำพังแบบนี้ พูดตามตรงเราก็ค่อนข้างอึดอัดนะเพราะไม่รู้จะชวนคุยอะไรดี
6 o9 }! ]) W" u8 Y3 D8 d" `ไหนจะเรื่องการกระทำของแม่สองเมื่อเช้าอีก คือเขาค่อนข้างแสดงออกชัดเจนว่าไม่อยากให้ลูกเขามารู้จักมักจี่อะไรกับเรา
  X: J* y2 g1 Iแต่เราก็ไม่อยากทำตัวห่างเหินเพราะก็สงสารสองมันเหมือนกัน

แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าถ้าชวนคุยมากไปสองมันจะได้ใจ แล้วชอบพูดเรื่องอะไรเกี่ยวกับหนังโป๊แบบนั้นอีกซึ่งเราไม่อยากคุยเรื่องพวกนั้นแล้ว...
7 L" {; L7 Y/ t2 d& @$ [- K
! y* }$ e7 m1 `“เออนี่มิน...เมื่อเช้าแข่งตอบภาษาไทย ทำได้ม่ะ?” สองถามขึ้นมา ในขณะที่เรากำลังซ้อมนั่งวาดรูปบนกระดาษไปเรื่อย

$ D7 @4 W  `3 A“ก็...ได้นะ คิดว่าได้หลายข้อเลยแล้วตอนช่วงที่ยกมือตอบคำถามเก็บคะแนนเราก็ตอบได้เยอะเลย”
ได้ทีเราเลยคุยโวอวดซะหน่อย ให้สมกับที่อ่านแล้วอ่านอีก 55555
9 a; L/ z5 C0 P6 E
พอบทสนทนาเป็นแบบนี้ เราก็เลยรู้สึกโล่งใจแล้วหันไปคุยกับสองมันได้แบบไหลลื่นมากขึ้น จากทีแรกที่เกร็งๆ ไม่ค่อยกล้าคุยมากเท่าไหร่
แต่พอสักพักต่างคนต่างเล่าเรื่องที่ตัวเองไปแข่งมาเมื่อเช้าจบหมดนั่นแหละ...
8 F% k" J) j/ T* e$ o. k* l
“เออนี่มิน...รู้ป่ะ ว่าตัวเองเกิดมาได้ยังไง?” จู่ๆสองก็พูดโพล่งขึ้นมาทันทีบทสนทนาระหว่างเราเหมือนจะไม่มีอะไรคุยต่อแล้ว
% c# V3 h, f- R8 h, G% Q; A" k
% h# h6 m7 U  w“ห...หะ...?” เราหันไปมองเพราะไม่เข้าใจสิ่งที่สองมันจะสื่อ ว่ามันคือยังไง มันพูดมาโดยที่เราก็ยังไม่ทันตั้งตัว

“พ่อกับแม่มินเคยบอกมั้ย? ว่ามินเกิดมายังไง...แบบว่าพวกเขาได้บอกมั้ยว่าทำยังไงถึงได้มีมินเกิดขึ้นมา...”
. \( \6 S( N" ^/ @
  e( G/ \' t1 X: wพอสองพูดจบ เราก็มองหน้ามันแบบอึ้งๆ เพราะจู่ๆก็มาเข้าประเด็นนี้เราตั้งตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ

# f+ \5 v) z3 j& V; `“อืมมมม...เราก็เคยถามแม่นะแม่เราบอกว่าเพราะว่าพ่อกับแม่รักกัน เราเลยเกิดขึ้นมา”หลังจากตั้งสติและเข้าใจถึงสิ่งที่สองมันถาม เราก็ตอบไปตามตรง

9 z( ]  }$ h2 D9 n0 ]% W9 E“...แล้วมินไม่สงสัยบ้างหรอ? ว่าพ่อแม่รักกันเฉยๆมินก็เกิดขึ้นมาได้เลยหรอ??” สองยังคงถามย้ำ


5 `) {) X% W- K- a! k9 v8 y2 \: [ซึ่งตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกจะโมโหขึ้นมาหน่อยๆ ทำไมถึงมาซักไซ้เรื่องอะไรแบบนี้

) T; V; q) s3 }  ^6 a“สอง...แกจะพูดอะไรอ่ะ ก็พ่อแม่เรารักกันไงถึงได้มีเราเกิดขึ้นมา
- b) z' H. m& E  zแล้วแกละ คิดว่าตัวเองเกิดขึ้นมาได้ยังไงก็เพราะว่าพ่อแม่แกก็รักกันไม่ใช่หรอ ถึงได้มีแกอ่ะ”
# v5 ?/ H; V9 a. |( y& v) a* @2 j
“ใจเย็นๆดิมิน เราไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น...”สองเงียบไปครู่หนึ่งเหมือนกำลังจะรวบรวมคำพูดมาอธิบายให้เราฟัง
% J4 ?* [) j! @$ m( y
“เราแค่สงสัยว่าผู้ใหญ่เขาต้องเอากันเหมือนในหนังโป๊ที่เราเคยดูกันหรือเปล่า?แล้วถึงได้มีพวกเราเกิดขึ้นมา”

เรานั่งอึ้งไปพักใหญ่ เพราะในหัวมันดันคิดภาพตามที่สองพูด หัวมันช้าและตื้ออื้ออึงไปหมด

ประโยคที่เราได้ยินเมื่อกี้รู้สึกว่ามันรุนแรงเกินไป มันรู้สึกรับไม่ได้เลย เพราะเราไม่เคยคิดสงสัยกับพ่อแม่ของตัวเองในเรื่องแบบนี้

/ `  S/ q$ C( Xเพราะตลอดเวลาเราคิดมาเสมอว่าที่แม่เราบอกว่า เราเกิดมาได้ เพราะพ่อแม่รักกันคำว่าพ่อแม่รักกัน
ในหัวของเราคือพวกเขาแค่นอนกอดกันธรรมดาเท่านั้นเราก็เกิดขึ้นมาแล้ว... มันก็เป็นความคิดใสซื่อตามแบบฉบับเด็กอ่ะเนอะ

แต่สิ่งที่สองพยายามจะบอกเรา เรารู้สึกรับไม่ได้จริงๆ เราไม่อยากคิดภาพว่าพ่อกับแม่เราทำเรื่องแบบนั้น
แล้วถึงได้มีเราเกิดขึ้นมาเราไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้ ไม่อยากฟัง ทำไมต้องมาบอกเราด้วย

เรารู้สึกโกรธมาก ทั้งโกรธทั้งโมโห จนมันจุกอกพูดไม่ออกเพราะคิดไม่ถึงว่าไอ้สองจะมาพูดเรื่องแบบนี้กับเรา
$ t) W3 D2 c" |1 Y
; V, [, n$ @+ [; r2 bมันเหมือนโลกของเรากำลังพังทลายลง และภาพในหัวก็มีภาพหนังโป๊พวกนั้นเข้ามาแทนที่
* b1 p  `0 W' h: ?0 x  u8 kเราไม่อยากคิด และไม่อยากจำว่าเคยเห็นภาพพวกนี้
และอยากเอาภาพในหัวที่เราเผลอคิดถึงเรื่องที่พ่อกับแม่ทำเรื่องแบบนี้ออกไป ตามที่ไอ้สองมันพูด...

- K6 E' R# D0 s  M: Fเราโกรธสองมาก โกรธจนแบบไม่รู้จะพูดยังไง ได้แต่ลุกขึ้นแล้วเดินหนีออกมาแล้วก็วิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำ
เรารู้สึกผิดกับพ่อแม่ของตัวเองมากที่ดันไปคิดว่าพวกเขาทำเรื่องแบบนั้น ตามที่ไอ้สองมันบอกเราแอบนั่งร้องไห้ในห้องน้ำอยู่นานมาก
& M: A% ~# z, l: A% a5 p
ถึงขนาดว่าเอามือทุบหัวตัวเองและเอาหัวโขกกับผนังกำแพงเลยเพราะเราไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้ไง
7 Z; N$ a) `7 S& U: e; zไม่อยากจดจำแค่หวังว่าการทำให้สมองกระทบกระเทือนแบบนี้ จะทำให้เราลืมเรื่องเมื่อกี้ไปได้
- U8 h% t& N9 B) B% \' h
  i& D. H5 |& W3 }0 f/ `จากนั้นเราก็เดินไปที่ตู้กดน้ำเย็น เอาแก้วรองน้ำให้เต็มจากนั้นก็ถือแล้วเดินออกมา แล้วราดน้ำเย็นๆลงบนหัว
" |: u& w( ?$ vความรู้สึกที่เย็นจัดมันทำให้หัวเราชาไปได้สักหน่อยนึงราดแล้วราดอีกจนหัวนี่เปียกแฉะรวมถึงเริ่มเปียกบริเวณปกคอเสื้อเต็มไปหมด
4 ?& _5 J+ x/ G" p

อ่านถึงตรงนี้ทุกคนอาจจะรู้สึกเหมือนกับโอเวอร์เกินไปรึเปล่า

แต่อยากให้ทุกคนย้อนกลับไปในวัยเด็กพร้อมๆกับเราเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับโลกของผู้ใหญ่เลย

เรามองโลกผ่านแค่สายตาในมุมมองของเด็กธรรมดาทั่วไป

เราไม่เข้าใจแม้กระทั่งเรื่องเซ็กส์ เราในตอนเด็กไม่รู้สักนิดเลยว่าสิ่งที่เรากับพี่ดินเคยทำกันมันคือการมีเซ็กส์กันอย่างหนึ่ง

ยิ่งการกระทำของพี่ดิน ไม่ได้ถือว่าบังคับขืนใจเราซะทีเดียวแรกๆที่มีหลอกล่อนู่นที่หลายคนได้อ่านนั่นแหละ ในตอนนั้นเราก็มองเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับพี่เขาเป็นแค่ว่า‘เราเล่นกัน’
% B0 }- p; Y7 D
) C" a2 `0 J* r5 Sแล้วเรื่องของพ่อกับแม่ เราไม่คิดและไม่เคยสงสัยเลย พอแม่บอกว่าพ่อกับแม่รักกันก็เลยมีเราเกิดขึ้นมา

สำหรับเราในตอนนั้นมันจบแค่นี้ เราได้รับรู้แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว

แต่สิ่งที่สองมันมาพูดกับเราเหมือนมันทำลายโลกของเราตรงนั้นไปยิ่งเราเคยเห็นภาพพวกนั้นในหนังโป๊ด้วย

แล้วดันเผลอคิดเป็นหน้าพ่อกับแม่ตัวเองเรายิ่งรู้สึกแย่ เพราะเราไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้มาก่อนเลย

มันเหมือนเรารับไม่ได้ว่าพ่อกับแม่เราก็ทำแบบนั้น แบบที่เราเห็นในหนังโป๊...
* ^! U* i( c: y1 l/ @6 J
! l. v+ I% A" oถึงแม้ในตอนโตมาเราจะเข้าใจว่านั่นเป็นเรื่องธรรมดามากๆ แต่ในตอนเด็กเราที่ไม่เข้าใจและไม่พร้อมเปิดใจยอมรับสิ่งเหล่านี้
' g7 t: I; L. ^
& t6 c( A9 x2 n( }/ Yคำพูดของสองมันก็ไม่ต่างจากเอาไม้หน้าสามมาตีแสกหน้าเราเลย มันทั้งมึนและจุกไปหมด

/ e0 A  `+ b0 S5 A+ mพอถึงเวลาแข่งวาดรูปเราก็เดินเข้าไปห้องแข่งทั้งในสภาพแบบนั้นจนครูทักว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราก็ไม่ตอบอะไร เข้าไปนั่งเฉยๆ รอเวลา
5 P' e6 j- H  R
ช่วงนั้นเราจำไม่ได้เลยว่าเราวาดรูปไปได้ยังไง แต่เราไม่พูดอะไรกับใครสักคำไอ้สองที่มันเห็นปฏิกิริยาเราแบบนั้น มันก็ไม่กล้าตอแยอะไรอีก
เราไม่พูดและไม่มองหน้าใครเลย ก้มหน้าก้มตาวาดอย่างเดียวพอวาดเสร็จเราก็เดินออกไปเลย เพราะเราถือว่าทำหน้าที่เสร็จแล้ว
5 G1 a3 O0 u" T- H- {/ j* z
ก่อนที่จะขึ้นประกวดร้องเพลง มันยังพอมีเวลาอยู่บ้างเราเลยเดินไปหาที่นั่งเงียบๆคนเดียว
นั่งทำอารมณ์ให้มันดีขึ้นแต่แล้วมันก็เท่านั้น


เราเลยเดินไปที่โซนฝั่งเวที สายตาก็มองหาพ่อดินไปด้วยเพราะถ้าพ่อดินมาเชียร์เราป่านนี้ก็คงมาแล้ว
6 g3 c+ d% Y7 D
แต่เราก็หาพ่อเขาไม่เจอ พยายามกวาดสายตาไปทั่วพื้นที่หน้าเวทีแล้วก็ไม่เห็นเลย...เพราะถ้าพ่อเขาจะมาจริงๆก็ต้องมาแล้วสิ นี่มันก็ใกล้เวลาแล้วนะ
ความรู้สึกที่มันแย่อยู่แล้วก็เผลอคิดไปต่างๆ นานา เหมือนคนที่หมดแรงไม่อยากทำอะไรอีกแล้วเราเลยได้แต่ทิ้งตัวนั่งคอตกอยู่บนเก้าอี้

สละสิทธิ์ดีมั้ยนะ เดินไปบอกครูดีกว่า ว่าเราทำไม่ได้แล้ว...
9 F3 i* l0 e. ^! N6 H' T
% U8 g0 H7 }, _- {- h- L7 Vในขณะที่ความคิดแย่ๆ ถาโถมเข้ามาใส่ในหัวสมองเราเต็มไปหมด จู่ๆก็มีฝ่ามือของใครสักคนมาปิดที่ลูกตาเราทั้งสองข้าง
; M7 e$ r: F1 V! W8 O) Y9 k; }
“เป็นอะไรไอ้ตัวแสบ นั่งคอตกเชียว...หาพ่อไม่เจอแค่นี้ นั่งเป็นหมาหงอยเลยเหรอ?หืม”

$ c0 }; {8 x0 k4 W6 G1 L: l* [เชื่อมั้ย ว่าแค่ได้ยินเสียงแค่นั้นแหละ
ไม่สิต้องบอกว่า แค่มีฝ่ามือมาปิดตรงตาเราเราก็อมยิ้มแล้ว
1 p( e0 _6 i' X  g! k$ c9 k

$ @/ \& \4 E$ Z- F7 n% b  @7 ^เป็นความรู้สึกที่แปลกมากเหมือนแบบเหมือนคนโดนกดสวิทช์ไฟอ่ะอารมณ์ที่รู้สึกแย่จนอยากจะร้องไห้อีกรอบเมื่อกี้มันหาย แบบหายไปเลยยยย
9 M9 X% h2 t* }- @9 r
3 L% l! K$ J: `. T+ X“พ่อดินมานานแล้วหรอฮะ ทำไมเมื่อกี้ผมหาไม่เจออ่า” เราพยายามทำเสียงใสแล้วหันไปถามพ่อเขา

“มาตั้งนานแล้วจ้า นู่น เมื่อกี้พ่อยืนอยู่ตรงร้านขายลูกชิ้นนั่นพอดีเพื่อนของพ่อสมัยเรียนมันมาขายลูกชิ้น
6 C1 a3 s# a/ }% Q" Gก็เลยได้ที่ยืนคุยรอหนูนั่นแหละพ่อก็นึกว่าหนูเห็นแล้วซะอีก”
5 X: I) R; ?3 h& w; b/ \6 z
อ๋อ...สงสัยสายตาเรากวาดไปไม่ถึง มัวแต่มองหาแถวหน้าเวที 555555
+ {3 v! y- P' N% U
5 L% h' \4 g, ]4 D) Z. G3 H- [“เอ้า! แล้วนี่ไปทำอะไรมา ทำไมตาบวมๆอีกแล้วไอ้หำหนูร้องไห้อีกแล้วเหรอ?” พ่อเขาทักขึ้นทันทีที่เราหันหน้าไปหา
0 e! i$ \# w7 V4 p: d8 y: A* ]
โห อุตส่าห์ทำเสียงใสแล้วนะ ยังจับได้อีกหรอว่าเราร้องไห้มา
: B% L4 A# u9 B2 s+ R; D) {' _
“ปะ...เปล่าฮะ...ก็...มันเขินอ่ะ ผมกลัว...ก็เลยร้องออก” เราไม่อยากให้พ่อเขาเป็นห่วงก็เลยหยิบเอาเรื่องเขินมาอ้าง
; F5 j* r7 |& I& w/ r2 k
“ฮึ่ยยยย เอะอะร้องๆ นี่ถ้ามองหาพ่อไม่เจอก็เตรียมจะร้องอีกแล้วละสิท่า” พ่อดินย่อตัวลง แล้วอุ้มเราขึ้นมาหยิกแก้มเบาๆโดยที่ไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างที่เริ่มมองมาทางพวกเราเลย...
& l* p& T( ]# I
“พ่อดิน...ปล่อยผมลงได้แล้วฮะ เขามองกันใหญ่แล้วเนี่ย”
, i+ R% i1 g" }; f2 j$ @8 i" y
“แหม ทีอย่างนี้ละทำมาอาย ทีร้องไห้แงๆ ไม่อายเล้ยยย” พ่อดินแซวก่อนจะยอมปล่อยเราลง
% u& k; e0 _, u9 N& d/ C/ o
  n- D! P4 J2 K1 c) h& e“อ่ะๆ มนัสวิน ไปเร็วเตรียมตัวหลังเวทีได้แล้ว” จังหวะนั้นครูก็เดินมาตามตัวเราพอดี คงเห็นตอนที่พ่อเขาอุ้มเราพอดีละมั้ง...
* A: {+ S- G7 \$ p1 G
- O& ~$ }1 e1 e1 v- I+ A...

8 i5 {8 s& `4 e' J“พ่อดินฮะ...คือ...จุ๊บเหม่งผมอีกรอบได้มั้ยฮะ...” เราพูดพลางอมยิ้มหน่อยๆ ก็รู้สึกเขินอยู่หรอกถ้าจะให้พ่อเขาทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น
* ?5 i9 y+ d  x1 r% K7 eแต่เรารู้สึกว่าวิธีนี้ทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้นนี่หน่า...

“ได้สิ ขี้อ้อนจริง ไอ้หมาน้อยเอ้ย!” พ่อเขาย่อตัวลงก่อนจะหอมกระหม่อมเราฟอดใหญ่และหอมแก้มเราทั้งสองข้างด้วย ทำเอาเราเขินตัวบิดเลยตอนนั้น

“ไม่ต้องกลัวนะ หนูทำได้อยู่แล้ว พ่อจะรอดูหนูอยู่ข้างล่างนี่นะถ้าเขินคนอื่น ก็หันมามองหน้าพ่อก็ได้”
! u, B, Z7 `: Y6 q
8 q2 x- u, q. d6 Z/ u( ~5 |& ^“ฮะ...” เรายิ้มรับ ก่อนจะเดินไปแล้วเตรียมตัวที่ด้านข้างเวที

8 E4 S4 ~( A+ B; ~/ v) D" V  O# aหลังจากที่การประกวดรำวงมาตรฐานจบลง ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีมั้ง เขาก็ประกวดร้องเพลงต่อเลย
; A0 Y% N9 S6 |) a( p- Cและแน่นอนว่าการแข่งนั้นไล่ลำดับจากชั้นป.4 ขึ้นไป

ซึ่งการขึ้นไปประกวดเขาจะเรียกคนเข้าแข่งทุกคนมาจับสลาก ว่าใครขึ้นร้องก่อนหลัง
8 ?6 ?: M! z, Z0 b  t7 lและโชคดีตรงที่เราสุ่มจับได้ขึ้นร้องคนสุดท้ายเลยซึ่งนั่นทำให้เรามีเวลาเตรียมตัวแล้วตั้งสมาธิอีกนิดหน่อย
4 k- R  ]1 P# a) w$ O% }
. |  y! G) }# Qแต่การอยู่ลำดับสุดท้ายก็ไม่ใช่ว่าจะดี เพราะระหว่างที่คนจากโรงเรียนอื่นขึ้นไปร้องก็มีทั้งคนร้องดีแบบดีมาก เสียงดีจริงๆ
3 N- C! F, y5 O& C9 Rกับบางคนที่ตื่นเวทีเหมือนเรา เสียงสั่นจนเกือบจบเพลงก็มีซึ่งเราก็กลัวตัวเองจะเป็นแบบหลังเนี่ยแหละ...
: v+ B& ^7 U' a
พอถึงคิวของเรา อยากบอกว่า...ตื่นเต้นมากกกก ขาสั่นสุดๆมองไปล่างเวทีเหมือนมันเห็นคนเยอะแยะก็ยิ่งทำให้เขินอ่ะเนอะ

จนนึกถึงคำพูดของพ่อเขา ว่าให้ถ้าเขินให้หันไปมองพ่อเขาไว้ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าพอมองไปเห็นพ่อเขายิ้มมามันทำให้เราเสียงหายสั่นเฉยเลย
" h/ D: F+ V1 ]( A0 fพอจบการแนะนำตัวเราก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วเริ่มร้องเสียงเราอ่ะไม่ค่อยดีมากหรอก แต่ไมค์ที่ใช้ประกวดวันนั้นอ่ะดี จำได้ว่าเสียงใสมาก
  ^# B/ Y/ S/ ?% M! ~" ~8 bไมค์ที่ดี คือไมค์ที่เราไม่ต้องร้องแบบตะเบ็งเสียงเพื่อให้เสียงมันดัง

# v. l# s9 J8 l+ v$ nแต่ว่า...ตลอดทั้งเพลงนั้น ทำให้เรามองหน้าพ่อเขาแค่คนเดียว คือมองไปที่พ่อเขาเท่านั้นจริงๆไม่กวาดสายตาไปหาคนอื่นเลย
ทั้งที่ครูก็พยายามโบกมือเหมือนให้เราหันไปทางอื่นบ้างแต่เราไม่กล้าหัน เดี๋ยวตกใจตื่นเสียงสั่นอีก อุตส่าห์คุมเสียงได้แล้ว
& l. e+ `$ A- Z# o! h
; m& }. V  }" R& Iพอร้องจบได้ยินเสียงปรบมือก็ชื่นใจอยู่นะ เหมือนยกภูเขาออกจากอกแต่พอเดินลงจากเวทีนี่มันก็ให้ความรู้สึกหวิวๆพอสมควร

และก็เป็นไปอย่างที่คิด ครูบ่นใหญ่เลยว่าทำไมไม่หันไปมองรอบๆ ไม่กวาดสายตามองคนอื่นบ้าง
+ D* k! U" N3 T0 x9 R* Q. @8 Cครูบอกว่าเสียดายอุตส่าห์ร้องได้ดี แต่ไม่ยอมมองกรรมการเลย 555555

“เก่งมากเลย เก่งมากแล้วละ พ่อชอบนะ หนูร้องเพราะมากเลย” พ่อดินพูดพร้อมกับลูบหัวเราเบาๆ ในขณะที่เรากอดพ่อเขาไว้แน่น
ชอบความรู้สึกแบบนี้มันรู้สึกผ่อนคลายที่สุดเลย

3 U2 C- Y5 t8 w1 G

--------

หลังจากนั้นเราก็นั่งรอจนเขาประกวดจบ ไอ้เราก็ไม่เคยไปประกวดอ่ะเนอะ คิดว่าเขาจะประกาศผลเลย
" q3 l4 M: B# }& F& w$ k$ xที่ไหนได้ เดี๋ยวเขาจะประกาศผลแล้วส่งใบเกียรติบัตรไปให้ตามหลังว่าที่เราแข่งไปเนี่ยได้ลำดับที่เท่าไหร่บ้าง

; B; ~6 |3 F3 A5 |/ G/ e; O. X% @เรานี่ก็ดันพาพ่อดินเขานั่งรอตั้งนาน พอครูมาบอกว่าป่ะ กลับบ้านได้ งงเลย...
8 Y* c8 w$ F2 {) _. c
พ่อดินเขาก็เลยพาเราเข้าไปเที่ยวที่ตลาดในอำเภอต่อ เพราะถ้าขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปต่อจากโรงเรียนนี้ก็อีกไม่ไกลมากก็ถึงตัวอำเภอแล้ว
) E+ i" b/ ~* H% J4 C9 q
พอมาถึงคราวนี้เราคือเราก็เดินเล่นจริงๆนะ เดินจูงมือกับพ่อเขาดูของไปเรื่อยๆไม่ได้อยากได้อะไรเลย
6 H0 v7 T7 A+ B1 D! `จนพอตกเย็นพ่อเขาจะพาไปกินข้าว เราก็เลยรีบชิงบอกว่าอยากกินข้าวมันไก่เพราะกลัวพ่อเขาจะพาไปร้านอาหารอีก ของกินในนั้นมันมีแต่แพงๆ
  D3 ]& o; H4 N. ?( p- E& w: S8 _& r
9 n  s9 ?% }/ ?( B8 Sช่วงเวลาที่อยู่กับพ่อเขาทำให้เรารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยและมีความสุขที่สุด มีความสุขจนเราลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเที่ยงไปเลย
& U! U! V2 u% W4 X: [

ลืมแม้กระทั่งเรื่องของไอ้สอง เวลานั้นเราแทบจะไม่อยากรู้จักกับมันอีกแล้ว

  h: ]+ q8 g) v4 [3 b3 m& {' d

--------

หลังจากนั้นผ่านไปประมาณสองสามอาทิตย์ได้มั้ง ใบประกาศที่พวกเราไปแข่งก็ตามมา
, Z9 Y* e" Z( g+ A) _' O3 l6 a6 n9 Q; vอันที่จริงเรารู้ผลในวันรุ่งขึ้นเลยนะ เพราะครูมาบอกที่เราลงแข่งไปทั้งหมดมีได้ที่หนึ่งวาดรูปแบบกลุ่มนั่นแหละ
" c0 m/ {5 t, m8 {ก็ต้องยอมรับนะว่าในเวลาสั้นๆแต่ไอ้สองมันก็หัดใช้สีน้ำได้คล่องพอสมควร และระบายออกมาได้สวยมาก

' `( a4 P" b3 n4 |% U. dเรารู้สึกว่าเราไม่ได้ช่วยอะไรเลย แค่วาดไว้ให้เฉยๆ พอจะต้องเป็นตัวแทนไปแข่งในระดับอำเภอต่อเราเลยขอสละสิทธิ์ให้ครูหาคนอื่นไปแทน
แล้วอีกอย่างเราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับไอ้สองอีกแล้วคือเราไม่คุยกับมันอีกเลย
' o' O" d' ]- n/ Q# Tแบบเจอหน้าก็เฉยๆ ไม่ยิ้มแย้ม ไม่ทำหน้าบึ้งตึงใส่ทำหน้าเรียบเฉย เหมือนคนไม่รู้จักกัน...

" d4 ?9 A. T; C3 b0 c: K# uอ้อ แต่ว่าแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยกับร้องเพลงได้ที่สองทั้งคู่นะเออ


5 _1 g" S& v, b3 w! cถึงจะได้แค่ที่สองแต่พี่เมฆก็ช่วยเอาไปป่าวประกาศไปทั่ว คุยอวดใส่พวกคนที่คอยค่อนขอดเรากับพ่อดินเขาว่าเนี่ย
$ ?6 t. L0 ?. Z) aถึงพ่อดินจะดูไม่ดีในสายตาใคร แต่เอาน้องมันมาเลี้ยงก็ไม่ทำให้เสียคนนะไปแข่งนู้นนี้ได้รางวัลมาด้วย ก็นะ...คุยน้ำไหลไฟดับตามภาษาพี่เมฆเขาแหละ
6 v; T3 a0 \2 G- Q
( W2 i6 U- H( l9 X0 \) ~แต่ก็ว่าเถอะ พอพี่เมฆไปพูดแบบนั้น คนในหมู่บ้านหลายคนก็เริ่มชมพ่อดินนะ ว่าเก่งเลี้ยงดูเราให้ได้ดี
ซึ่งเราก็อดดีใจไม่ได้พอเห็นพ่อเขาได้รับคำชมแบบนั้น
" z) v3 t# n! C
8 P4 L% ?, u& Y& Z- G( cถึงแม้จะไม่ได้ที่หนึ่ง แต่สิ่งที่เราทำ ช่วยให้พ่อเขาถูกพูดถึงในแง่ดีบ้างแค่นี้เราก็รู้สึกดีใจมากแล้ว

Vitamin25

ขอโทษทีจ้า ที่หายไปไม่ได้บอกกล่าว คืออาทิตย์ที่แล้วไม่ได้เป็นอะไรนะสบายดี

สบายดีจนขี้เกียจ 555555

คืออาทิตย์ที่แล้วอากาศมันดีมากอ่ะเนอะ หนาวๆเย็นๆ รู้สึกว่าบรรยากาศโรแมนติกมากๆ เลยรู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรเลย
4 C4 a8 n6 j( N3 F# _6 |
" n1 J% ~9 Z6 }& `7 g1 {อยากนอนกกกับพี่เขาบนที่นอนแล้วดูหนังอย่างเดียว {:sm-37:}
9 W* ?4 U1 A+ `/ E( j/ x+ q; ^
# _2 H: D" E1 B; Aเอาจริงตอนนี้เล่ายากด้วยแหละ ความรู้สึกตอนที่ไอ้สองมันพูดเรื่องนั้นกับเรา คือเราจำได้ดีนะ เพราะรู้สึกเหมือนวิ้งๆในหัว
เหมือนโลกหมุนติ้วๆ หัวชาไปหมด
, g; @; {6 @+ k# q* c! V( Y3 m5 z& ^
$ }9 b5 J- _0 Z; ~% {* Yคือพอโตมาเราเข้าใจแหละว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ตอนเด็กคือมันไม่ได้จริงๆ

ถ้าสังเกตุจะเห็นว่าช่วงหลังพี่ดินเขาก็ไม่ค่อยอะไรกับเรามากแล้ว เพราะเหมือนเขาอยู่ใกล้เราแล้วรู้สึกว่าเรามีความเป็นเด็กสูงมาก
4 y# v/ e( y( r/ y  |1 C1 d8 Y' _8 aพี่เขาเลยพยายามเลี่ยงที่จะยัดเยียดเรื่องอย่างว่าให้เรา พี่เขาไม่อยากให้เรารู้และเข้าใจเรื่องเซ็กส์มากไปกว่านั้นแล้ว กลัวเรารับไม่ได้
$ j% A' r& O. C$ {
& W7 R  ~1 [+ ~8 wซึ่งก็จริงๆ พอไอ้สองมาทะลึ่งพูดกับเราแบบนั้น เราก็รับไม่ได้สิ
. a' W0 A& ^: d5 R4 }' w( y
แล้วยิ่งตอนนั้นเป็นเด็กแบบใสกิ๊กเลย ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง ขนาดเรื่องที่ทำกับพี่เขายังเข้าใจว่าเล่นกันอ่ะคิดดู 555555
* F& R( O3 T! J, U4 V* k5 \- y
เราเลยพยายามเรียบเรียงและถ่ายทอดออกมายังไงให้เพื่อนๆเข้าใจว่า พอจู่ๆไอ้สองมาพูดกับเราแบบนั้น มันตั้งตัวไม่ทันนะ
) Q1 R/ {8 H/ z+ w- Bแล้วดันมาพูดถึงพ่อกับแม่เราแบบนั้น พอเผลอคิดภาพตามก็ช็อคแบบเสียอาการไปเลย...

/ k( F# q  U8 Q$ A7 Aยังไงอาทิตย์หน้าจะพยายามกลับมาให้ตรงนะ ถ้าไม่ขี้เกียจ แฮ่ {:sm-41:}

nuangnut1996

สนุกมากครับ

เบญจมาศ

แบบนี้เลย เยี่ยม

uuuukrubb

เยี่ยมครับ พอเห็นก็ต้องรีบกดมาอ่านเลย รอไม่ไหว รีบ ๆ มานะครับ รอ ๆ ๆ ๆ

xoman

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

sirsar

อยากรู้จังว่าไปยอมมีอะไรกับพ่อดินตอนไหน แล้วไม่หลอนอีกหรือ

ธนภัทร

Joechin

รอติดตาม​อ่านนะ​ครับ

ว่พยส

ขอบคุณ

OakyDogie

ตอนนี้อ่านแล้วสนุกดี  นึกถึงตอนเด็กๆ เลย / ชอบช่วงโรงเรียนมีงานแบบนี้มาก ถึงแม้ว่าเราไม่เคยไปแข่งอะไรกับเค้า  แต่ไปเชียร์เพื่อนสนุกดี   และที่สำคัญ...ช่วงนั้นไม่ต้องเข้าเรียน  

lekthai

ขอบคุณ

Ford1331

สงสารสองอะ อย่าทิ้งสองนะ สองก็นิสัยออกจะดี มาเป็นเพื่อนมาชวนคุย

Bunbunkup

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ

ขอบคุณครับคนน่ารัก

n_nick

มาต่อได้แล้วคร้าบบบบบบ

koth2

% n( {7 ]+ {3 \1 n
เย้ๆๆ มาแล้ว พึ่งได้กลับมาอ่าน 55555
: t- Z/ A9 d, }4 eขอพูดสั้นๆนะรอบนี้
7 y1 c. {. r( i& q1 W+ [! s"ไอ้สอง ไอ้สัสสสส" ลงต่ำตลอด ก็อย่างว่าคนมันเคยดูหนังโป้ด้วยกันแล้วจะให้สองไปคุยเรื่องแบบนี้กับใคร 5555555555555555

Ford1331

อยากให้สองมาเจอ ปลิงทะเล ของพ่อดินเลย เห็นเขินๆ

aries0

ขอบคุนครับ