อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2022-2-15
ล่าสุด2025-1-10
วันเกิด1995 ปี 12 เดือน 25 วัน
ส่วนสูง162
น้ำหนัก50
ลักษณะทางเพศรับเท่านั้น
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 42
- พลังน้ำใจ
- 3446
- Zenny
- 11572
- ออนไลน์
- 503 ชั่วโมง
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-10-22 14:28 $ g" N( O1 I' ]
& }5 G- K7 Z0 C: Uเมื่อวันเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่งเราก็เริ่มเข้าใจในสิ่งที่พ่อดินสอนและบอกเราตลอดว่าอย่าไปสนใจคำพูดของคนในหมู่บ้านมาก
3 [) i2 [, a5 |) |เพราะสุดท้ายมีเรื่องใหม่เข้ามา(ในทางที่ไม่ดี)ของใครสักคนในหมู่บ้านหรือละแวกใกล้เคียง
R2 i% B$ c- t" C- S' U/ fคนนั้นก็จะตกเป็นเป้าและเป็นประเด็นต่อทันทีส่วนเรื่องพ่อดินก็แทบไม่มีใครสนใจและพูดถึงอีกแล้ว \" U$ ~3 C8 O. J. J6 _
$ \# S# p, Q/ u0 i+ h" f' @8 L; h- Y4 }1 Vตอนนั้น เราถึงได้เข้าใจว่าที่พ่อเขาสอนและบอกว่าไม่ให้ใส่ใจ มันหมายถึงอย่างนี้นี่เอง...& x. h( t1 m! V8 ]' o, H
8 W0 s( G& o5 x7 X1 {
------- # @$ x4 J5 j6 h
) F4 M+ @$ g( m0 W$ g“พ่อดินฮะ วันนี้พ่อดินไปส่งผมที่บ้านเพื่อนหน่อยได้มั้ยฮะ?” เราบอกพ่อเขาในขณะที่พวกเรากำลังนั่งกินข้าวเช้ากันอยู่
: X, M" m: {1 `- k' _2 l
b* ], m5 q: X( _“หือ...หนูไปทำอะไรบ้านเพื่อนเหรอครับไอ้ตัวแสบ?”
- M/ [& P; s+ Q8 |" [' v5 ~; L' Y$ v7 T% m+ v
“พอดีว่า ผมต้องไปฝึกซ้อมวาดรูปกับเพื่อนเพราะอาทิตย์หน้าจะมีประกวดงานวิชาการฮะ”
. c' C% F4 ?6 R/ B2 b( H1 E. y7 Yจากนั้นเราก็เริ่มอธิบายให้พ่อเขาฟังว่างานประกวดวิชาการคืออะไรแล้วเราต้องทำอะไรบ้าง" j+ b6 ~/ A+ n* Z! Q
G `1 G8 Q# H- K/ U( {
แล้วด้วยความที่โรงเรียนเราค่อนข้างเล็กเด็กที่เก่งและสามารถส่งไปแข่งระดับตำบลได้เลยมีน้อย
7 H2 _- _2 K. b8 g, p8 N uครูเลยคัดเอาเด็กที่มีความรู้ความสามารถของระดับป.4-ป.6มารวมกันแล้วก็จัดแบ่งว่าใครทำอะไรได้บ้าง
) ]6 L+ _- h' D4 D, w& ?' A" i' b3 A6 {5 _. [9 [
จำได้ว่าปีนั้นเราโดนจับลงแข่งหลายรายการเลย ไม่ใช่เพราะเก่งอะไรนะแต่มันไม่มีคนลง
, m" _8 T, n) p1 a0 U! G6 wแล้วครูใหญ่เขาอยากให้เด็กในโรงเรียนได้ลงแข่งทุกรายการเลยอย่างน้อยก็มีโอกาสลุ้นรางวัลชนะเลิศมากขึ้นอะไรแบบนี้มั้ง
8 i9 E7 v) L4 s5 v" W9 C! R# l+ G' }
( x; I5 l$ z8 c' y* gปีนั้นเป็นปีแรกที่เราเริ่มได้ไปประกวดเป็นตัวแทนของโรงเรียนก็รู้สึกตื่นเต้นพอสมควรเลย & @9 a3 k1 z$ b' |" b
จำได้ว่ามีแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทย ประกวดร้องเพลงไม่ได้เป็นคนร้องเพลงเพราะอะไรนะ 55555
1 j: P" J! v* b7 d2 ?: }. g
1 e( i: n3 v% P# G% }แต่ว่าตอนนั้นลำดับชั้นป.4, 5, 6 เขาจะมีเพลงบังคับมาให้ร้องซึ่งพวกพี่ๆที่ลงของป.5และป.6 แล้วจะมาลงแข่งไม่ได้ $ ^% a1 ~& C/ V5 P
เพราะงั้นเพลงประกวดร้องของป.4ก็เลยเหมือนกึ่งๆ ให้เราลงแข่งไปแทน
% y m- j$ a( `7 d' f& d' }8 n! X7 W8 u/ y0 E2 J* ~; O! T$ h( A
+ |2 [ @3 |% H( G0 F! [ O
เหมือนเขาก็ไม่ได้คาดหวังรางวัลจากตัวเราแค่อยากให้มีคนลงในรายการนี้เฉยๆ เพราะยังไงเราก็ไปประกวดตอบคำถามอยู่แล้วงี้
/ Q0 @ ^+ o" I0 P% l0 c( b' S( S) A0 ]' E @/ }
และรายการประกวดอันสุดท้ายที่เราจะต้องไปซ้อมบ้านเพื่อนเนี่ยก็คือประกวดวาดรูปแบบกลุ่มที่มันตกมาอยู่กับเด็กป.4อย่างพวกเรา
7 z( U1 Z+ F5 x1 U4 Z0 |% Jเราคิดว่าตอนนั้นเด็กน่าจะไม่พอเพราะพวกพี่ป.5กับป.6 แต่ละคนก็ถูกจับแข่งในหลายรายการไปแล้ว " i/ _5 e* H: J4 K$ `( |+ c' G
แล้วเหมือนเขาให้โจทย์มาว่าเป็นการวาดรูปแบบกลุ่มสามคน
: |) b/ y/ n' G* ^ซึ่งที่ครูเขาให้พวกเราซ้อมวาดและช่วยกันระบายสีมันคือกระดาษหนึ่งร้อยปอนด์แผ่นใหญ่มาก
2 F: m1 C9 R8 @' n' t3 R2 D: m6 r2 t4 [% g
ทีนี้คนที่ลงแข่งวาดรูปกับเรา ก็จะมีคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนผู้หญิง พ่อกับแม่เขาไม่ให้มาแน่นอนเพราะอยู่คนละหมู่บ้านด้วย ( C6 [- L$ H+ s- e# n. e3 V* j+ ?& j
เราก็เลยนัดแนะกันว่างั้นจะไปฝึกซ้อมวาดรูปที่บ้านเพื่อนคนนี้กัน
4 C( \1 v2 n6 Q+ H) z/ m
8 ^/ @1 n2 m F1 qซึ่งคนที่ลงในรายการนี้ด้วยอีกคนก็คือ สอง...
. [/ U% Y5 j8 O9 x) n- I' \# h- i% Z2 q$ V% x& z! b( K9 z
ครูให้สองมันลงแข่งในรายการอื่นเหมือนกัน น่าจะประกวดคัดลายมือ และประกวดมารยาทมั้ง
' T8 ]$ b$ P$ j5 [# _: S" W/ F( K. m6 n6 d7 J
ไม่รู้จะมีใครพอเห็นภาพมั้ย คือสองถ้ามองภายนอกจะเป็นเด็กที่เรียบร้อย(แต่มันไม่ได้ตุ้งติ้งเหมือนเรา)
. p! r1 x* Y: q4 n) o) k+ g: @6 bและค่อนข้างมีมาดที่นิ่งพอสมควร แต่หน้ามันไม่ได้บึ้งตึง มันจะยิ้มแย้มไหนจะเสื้อผ้าที่รีดเรียบแปล้กว่าเด็กคนอื่นทั่วไปในโรงเรียน ) [6 P% }6 W% m- c
ทำให้บุคลิกของสองมันค่อนข้างจะดูโดดเด่น; }2 h! }+ k- b, j8 x6 E W
/ c+ o* m$ v# vถึงสองมันจะเป็นเด็กผู้ชายที่มีผิวสีแทนแต่ถึงอย่างนั้นผิวพรรณมันก็ดูสะอาดสะอ้านมาก ' P9 \# t4 }' q! F2 W( B$ \, Q: _
คือเห็นปั๊ปจะรู้เลยว่านี่แหละลูกคนมีตังค์ คนมีอันจะกิน ลักษณะของไอ้สองมันจะเป็นประมาณนี้เลย 555555
3 q6 `/ i* u+ u7 ^6 u- v( P* B9 c3 s; `( X
“พ่อดิน มีอะไรรึเปล่าฮะ?” เราถามขึ้นทันทีที่เล่าจบเพราะเห็นพ่อเขาทำสีหน้าเหมือนครุ่นคิดอะไรนิดหน่อย0 F# |+ B2 H3 v1 D, U% K
4 z% j* D7 K1 `“อ้อ...เปล่าจ้ะ...คือ ตอนแรกพ่อว่าจะชวนหนูไปขี่รถเที่ยวน่ะเพราะวันนี้พ่อไม่มีงาน แต่ไม่เป็นไร ไว้วันเราไปเที่ยวกันวันอื่นก็ได้เนอะ”: @' c5 R6 k0 C e
$ @ A- o1 F9 P g) c
พอพ่อดินพูดจบเท่านั้นแหละ เราชะงักกึกทันทีเลย รู้สึกลังเล เริ่มไม่อยากไปซ้อมที่บ้านเพื่อนซะแล้วสิ...หรือว่าจะไม่ไปซ้อมดีนะไปเที่ยวกับพ่อเขาดีกว่า
, T+ ^1 p+ V, h6 n1 y, i9 ~: Q; @! c R2 t+ Y# b3 i* ]$ V
“หึ!”พอเห็นพ่อดินกระแอมพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และมองมาที่เราเราก็รู้สึกเขินนิดหน่อย สายตาที่พ่อเขามองมา 3 {( ]& W* d9 H7 g3 X8 l$ Q
เหมือนกับพ่อเขารู้ว่าเรากำลังคิดอะไรอยู่เลย...+ s" G* A+ m3 p: |9 }
* P! x! W9 K) }$ ^+ ]
“อะ...อะไรหรอฮะ?...”
& J T: F7 P. {& z- p! O
; z1 i s: U6 J8 ^- J/ u% D* n“แนะ...ไม่ต้องคิดจะหาเรื่องไปเที่ยวกับพ่อเลยไปซ้อมวาดรูปกับเพื่อนนั่นแหละ เดี๋ยวหนูแข่งเสร็จก็ว่างแล้ว
# c9 U' \. x+ }+ Mเราค่อยหาเวลาไปเที่ยวกันใหม่ก็ได้ ตกลงมั้ยครับ? ไอ้ลูกหมา”4 d& Q: G3 a2 ?- d; Y7 t. y4 w
7 d0 ~* t0 j! n, v/ G v( f“ตก...ลง...ฮะ...”เราทำหน้าบู้ตอบกลับไป ทำไมพ่อเขาถึงได้รู้ทันความคิดเราทุกทีเลยนะ เป็นหมอดูรึไงเนี้ย?!3 P' U( ^ ^7 u
' ]& F. y2 v/ N' A
---------- / B! s" X! s" H: q# w0 I
o" u3 W; [2 a' @8 {0 J+ a
พอถึงเวลาแปดโมงตามเวลานัดหมายพ่อดินก็ขี่มอเตอร์ไซค์พาเรามาส่งที่บ้านเพื่อนทันที, d% Z, B# {: N% h8 b" b
: B9 z- D$ m3 Y b% k7 Zก่อนที่พ่อเขาจะกลับมีการเยาะเย้ยเราอีกว่า ‘ตั้งใจซ้อมนะครับคนเก่งเดี๋ยวพ่อกลับไปรอที่บ้าน แล้วนอนเปิดการ์ตูนดู’
# W' r7 M+ a2 }& o0 H9 Y$ Z3 Z& ]9 Cพร้อมกับยักคิ้วให้เราหนึ่งที แล้วขี่รถมอเตอร์ไซค์กลับไป...
5 l# e6 u& g' w2 Q; M5 L
! N2 z% \5 O0 s7 _7 ~# j" _, Hพ่อดินอ่ะ!!!
; B$ C1 S6 |% H r% e) L' p5 q
, g8 [* i$ t+ s$ D! m“อ้าว... สองยังไม่มาหรอหนิง”เราเดินเข้าไปทักทายเพื่อนเจ้าของบ้านพร้อมกับถามหาสองทันทีเพราะเห็นว่าถึงเวลาที่พวกเรานัดกันแล้ว' f" `; V- O& ?* f4 x5 Z$ p. z
" [/ `& x8 w+ z$ t5 { M$ [* X“อ๋อ มันมาแล้วละ แต่เมื่อกี้วิ่งไปเข้าห้องน้ำละมั้ง?” หนิงตอบพลางจัดที่จัดทาง และเอาเสื่อมาปูบนแคร่ที่ตั้งหน้าบ้าน
2 K6 J. H- r g5 @7 E9 B
/ \, Z# @& _2 }( `- hที่หน้าบ้านของหนิงมีต้นมะม่วงอยู่สามสี่ต้นก็พออาศัยร่มเงาใต้ต้นไม้นี่แหละให้พวกเรานั่งซ้อมนั่งฝึกกันได้อย่างสบาย / P, {5 K$ c, g+ _- ?
โดยที่ไม่ต้องเข้าไปรบกวนพื้นที่ในบ้านของหนิง# t [0 b+ c( b* t- v/ G
- w1 u/ k1 m2 n& m9 E0 uสักพักสองมันก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับยิ้มทักทายเรายอมรับตามตรงว่าทีแรกก็อึดอัดนิดหน่อย
* T, f/ M9 J/ I3 j @+ wเพราะเราก็กลัวว่าถ้าอยู่กับไอ้สองมันสองคนเพียงลำพังอีกมันจะชอบชวนเราคุยเรื่องแปลกๆ
' ]( Q& }6 n8 b, h2 }2 z* Lซึ่งเราไม่อยากคุยเรื่องอะไรแบบนั้นกับมันอีกแล้ว...! _) U4 C/ Q* b& g7 W, w$ r8 Y* Q# ^& g
" Y. p' q" t) m) Cดีที่ว่าการแข่งครั้งนี้มันเป็นทีมสามคนอย่างน้อยก็มีเพื่อนผู้หญิงอยู่ด้วยไอ้สองก็คงไม่กล้าพูดอะไรแปลกๆออกมา+ g4 J) t9 n# }7 |. U! s
. F; k- `; P) J; d \) b, H' }& h
, K" b0 Q) m0 G0 y& u) x7 E) i
เท่าที่จำได้ การฝึกซ้อมของพวกเราวันนั้นมันไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ , f' N+ x+ I* A/ g$ @) t/ M
การทำงานร่วมกันโดยที่มีเฉพาะเด็กๆเนี่ยมันยากจริงๆนะ ไหนจะเรื่องการหน้าที่
! w& P s: M: {1 B4 `$ H1 Wความเห็นเรื่องแนวคิดของรูปวาดที่ออกมาไม่ตรงกันอีกกว่าจะได้เริ่มวาดก็ปาไปเกือบสิบโมงแล้ว...
( ?& [# T: z+ ]7 ?; _0 n# b& p% L4 p+ x8 r/ V }, y
เวลาผ่านไปสักพักใหญ่รู้ตัวอีกทีก็เหมือนว่าได้ยินเสียงเครื่องของรถมอเตอร์ไซค์พ่อดินดังแว่วมาจากที่ไกลๆ
5 y$ H3 g1 p; t- o, W
4 Y. l2 p- y: |+ U, C2 M* @เราเลยกระโดดลงจากแคร่แล้ววิ่งไปดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเป็นเวลาบ่ายโมงเป๊ะๆ
, _- t& J! _7 q4 ~ |* E" ]8 H* i n- o- C# k- X& M4 b3 O
“ยังไม่เสร็จเลยฮะพ่อดิน...” เรารีบวิ่งไปบอกทันทีที่เห็นพ่อดินจอดรถตรงหน้าบ้านรู้สึกเกรงใจพ่อเขาเหมือนกัน ถ้าจะให้มารับเราใหม่อีกรอบ...
# v2 _7 g" I% V+ w" ^/ V' u
H, {: }" r! s6 w# x“ฮ่า ดูทำหน้าเข้าไอ้ตัวแสบ ไม่เป็นไรจ้า...เดี๋ยวพ่อรอก็ได้”% n' D8 D# {* p% _
8 d. {; e/ G4 g* x. v4 ?; `" ~% z. k! c
“งั้น...เดี๋ยวพ่อมานะ ไปร้านค้าแถวนี้ก่อนหนูจะเอาขนมมั้ย?” พ่อดินถามพลางลูบหัวเราไปมา
: m5 U, h: }* {9 b
3 w4 T' C9 Y& F3 |+ v0 w- `9 ]) }“ไม่ฮะ”เราส่ายหัวปฎิเสธไปเพราะตอนนั้นเริ่มรู้สึกไม่อยากกินอะไรจริงๆอยากรีบวาดรูปให้เสร็จ เผื่อมีเวลาเหลือจะได้ไปเที่ยวกับพ่อเขาต่อ* k" {3 f" s3 ~+ D1 l3 m
4 {! a8 T' e" ?/ d“อ่ะๆ งั้นหนูไปวาดรูปกับเพื่อนต่อเถอะ เดี๋ยวพ่อไปซื้อขนมมาฝาก”
( e- O" M% E, b4 b0 @/ \3 y
- o0 z/ j0 l. p* cหลังจากนั้นไม่นานพ่อดินก็ซื้อพวกขนมของกินและน้ำอัดลมขวดใหญ่มาเยอะแยะเลย 3 \- f. q2 c: M; S; |8 s# f
พร้อมกับเข้าไปทักทายและเอาของที่ซื้อมาไปฝากพ่อแม่ของหนิงที่เป็นเจ้าของบ้าน' n' w$ E0 t: O9 ]( V. n
" @; l- J/ D& u/ A! ]จากนั้นพวกผู้ใหญ่เขาก็ชวนคุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อย พอเห็นแบบนั้นเราก็โล่งใจ " O, P) ^( a4 K- s/ O3 F
เพราะทีแรกเราก็กลัวว่าพ่อเขาจะมานั่งรอเราแล้วรู้สึกเบื่อ
0 a& }0 l. B* E
5 Q& }3 B9 L/ Q1 M e6 X xแต่ว่า...สองเนี่ยสิ มันดูตัวเกร็งผิดปกติ สีหน้ามันดูตื่นๆแปลกๆเวลาที่พ่อดินเขาเดินมาหาเรา' |( J0 h" L9 _3 V
" c L. Y5 p4 E- {เวลาผ่านไปจนบ่ายสามโมงกว่า เราก็วาดและระบายสีลงในกระดาษใบใหญ่นั้นจนเสร็จ
5 m; j; ~7 D# R* Z: d& _( a7 wแต่ผลงานออกมาไม่เป็นที่พอใจสักเท่าไหร่ เพราะเราช่วยกันวาดและช่วยกันระบายสี & L f6 C1 B' q/ l5 G) Y9 o9 N5 F
งานที่ออกมาบนกระดาษมันค่อนข้างจะไปคนละทิศละทางพอสมควร6 ?( H1 S k) ]3 Z' |9 a: U
% d9 X( D ?" n! gแต่ว่าพวกเราก็ต้องหยุดการซ้อมไว้เพียงเท่านั้น ถึงมันจะเป็นเวลาแค่บ่ายสามกว่าๆ
: K3 P& ^% x' x9 E6 R2 Bเพราะถ้ามาฝึกเริ่มวาดในกระดาษแผ่นใหม่น่าจะกินเวลาจนเย็นมากแน่ๆถึงจะรู้สึกว่ามันยังออกมาไม่ดี 0 Q9 o( [- S- A6 @+ ?* Q7 w! Y6 M
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเอาไว้ไปฝึกกันต่อที่โรงเรียนแล้วกัน...
( Y# Q; W/ q- m |5 Z" }# z; \4 l
$ `! d, F& V+ G9 b“งั้น เรากลับบ้านก่อนนะหนิงเอ้อ...สองจะกลับพร้อมกับเราเลยรึเปล่า?”
) ]9 w( @, j0 y1 r5 F: @
1 e! L& K$ x: ^8 ~4 @9 q) n“พ่อดินฮะ ไปส่งสองด้วยได้มั้ยฮะ สองมันก็อยู่หมู่บ้านเดียวกับเราเลย”เราเงยหน้าหันไปถามพ่อดิน
# w/ T+ s/ r! ?' @2 Oเพราะกลัวว่าถ้าเรากลับไปไอ้สองจะนั่งเหงาอยู่คนเดียวดูท่าหนิงเองก็อยากเข้าบ้านแล้วเหมือนกัน, h, p7 r! e4 a3 v& `
/ O* |0 p# I) K4 L9 B5 a3 U$ {+ R“ได้สิ” พ่อดินหันมายิ้มให้4 j8 }# m, J: D* Z0 J& }
+ B4 ^/ ^# J1 z- }* \“อะ...เอ่อ...เดี๋ยว...เรารอพี่มารับดีกว่า” สองตอบกลับมาด้วยสีหน้าละล่ำละลักเหมือนไม่ค่อยกล้าเงยหน้ามองและสบตากับพ่อดินเขาเท่าไหร่, M9 Q5 |; u) t+ N) M8 r
- i. k4 b( _, D$ [) B4 y
“หรอ...เอ้อ งั้นเราไปก่อนนะ ไว้เจอกันที่โรงเรียน” พอเห็นท่าทีของสองมันเหมือนไม่อยากไปด้วย เราก็เลยไม่ตอแยถามต่อ
9 k8 X+ ^5 d ~( M" V. b
: W- K0 U$ T$ p( j; Y) j9 M; j5 P9 J+ C% J8 |0 K
เราเลยบอกลาหนิงพร้อมกับเดินไปไหว้พ่อกับแม่ของหนิงเพื่อขอตัวกลับบ้านก่อน
: g9 F6 ]0 a, B! Q
$ n {1 B; c. h1 W! Tเฮ้อ สุดท้ายที่มาซ้อมกันเองเนี่ยก็แทบไม่ได้อะไรเลย เสียเวลามากรู้งี้ไปเที่ยวกับพ่อเขาดีกว่า...
! ?# @# S, }! E, g. [8 [! Q, q" r$ y# }4 C6 {5 U7 s& v7 s# Q* w
--------
; D1 {( s' `* n! W, F* _
, \- y* ^- p1 K6 n/ Vพอถึงวันที่ต้องไปโรงเรียน ช่วงนั้นพอเข้าช่วงบ่ายทีไรเราจะต้องแยกออกมาซ้อมวาดรูปกับพวกสองทุกวันเลย 5 l6 M7 p! N D5 x4 `& d
กว่าจะวาดเสร็จก็ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว แต่เราก็ยังกลับบ้านไม่ได้เพราะต้องไปซ้อมร้องเพลงต่อที่หอประชุม" N, g0 K. B9 C- P k+ k
9 a$ ?1 G3 H' |% q7 _5 \
หอประชุมของโรงเรียนที่ต่างจังหวัดอ่ะเนอะ ก็จะเป็นเหมือนห้องโถงโล่งขนาดใหญ่หลังคาสูงโปร่ง แบบสูงมากกกกกก
+ G& ~" \! |! [& b9 Q! {9 H) oแล้วก็มีกำแพงกั้นรอบๆ ความสูงประมาณเลยหัวเรานิดหน่อย(หรือว่าตอนนั้นเราเตี้ยเกินไปก็ไม่รู้ 55555)
4 a& J0 Y* p2 r0 r1 e
9 G% k8 X7 {; cครูจะพาพวกนักเรียนที่ต้องแข่งรายการประเภทที่ขึ้นไปโชว์บนเวที ไปซ้อมที่หอประชุมนี้ & m% Q& ] G; S5 a& T
เพราะจะได้รู้สึกเคยชินกับเวทีไปในตัว พวกคนที่มาซ้อมก็จะมีคนที่ประกวดรำวงมาตรฐาน, อ่านทำนองเสนาะ, และประกวดร้องเพลง: m5 D( F$ P) t* l# u! v
+ i4 \9 u p4 }4 i# F
จนถึงคิวเรา ยอมรับว่าทีแรกก็มีเขินๆ เกร็งๆ บ้างนิดหน่อย เพราะมีพวกนักเรียนที่วิ่งเล่นแถวนั้นก็มายืนดู
* P8 A3 D. L) k/ t) Z- W3 jไหนจะพวกเพื่อนๆ เราอีก แต่ก็พยายามตั้งสมาธิให้ดีตามทีครูบอก
: v j3 v: E+ ?- Xแต่มันก็จะมีบางจังหวะที่เรารีบเร่งจังหวะเพื่อให้เพลงจบเร็วจะได้ลงจากเวทีไวๆสักที + f. P5 a* u5 t! A
) n4 ~2 ?. u: u3 z; B
แต่เพลงที่เราต้องไปใช้แข่งเป็นเพลงช้าไง พอเราเร่งจังหวะปุ๊ป ก็โดนดุเลย 2 Q3 P& p3 ^. h2 Y% ~% ^
เพราะครูบอกว่าถ้ารีบร้องแล้วรีบลงจากเวทีแบบนี้ไม่เอา ให้เอาใหม่ ครูบอกร้องไปตามจังหวะไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ, H2 }! E" u1 q
' Z: H/ V4 T7 q/ V( M
เราก็ค่อยๆร้องไปตามที่ครูบอก สายตาก็พยายามสอดส่องมองไปไกลๆไม่มองหน้าเพื่อนที่นั่งดูอยู่ข้างล่างเวที จะได้ไม่เขิน แต่ว่า...
0 x0 Z. H& `1 H5 I/ r! v1 C& \6 p0 Q3 J' i
สายตาเราเดินมองไปเห็นร่างสูงใหญ่ของใครบางคนที่ดูคุ้นตา เดินตัดผ่านสนามฟุตบอลและกำลังมุ่งตรงมาทางนี้
7 U) @" H& \* k S. v
+ t5 v( z" ^% t8 H1 Y8 dพ่อดิน!!!
+ |, o1 n' ~) M. r$ J+ C
: J) p1 S+ M) K! f5 y" Yลืมบอกไปเลยว่าวันนี้เราเลิกช้า เพราะต้องอยู่ซ้อมร้องเพลง พ่อดินเขาคงมารับ แล้วไม่เห็นเราออกไปหน้าโรงเรียนแน่ๆ$ ?. B4 o! F. V; j o, } Z' X
ไม่รู้ทำไม พอเห็นว่าพ่อเขากำลังเดินมาทางนี้เราดันเผลอกลับไปร้องเร่งจังหวะให้เพลงมันจบเร็วๆอีกแล้ว
\3 ^' D8 t: E( u4 q) T+ L
_$ B6 H" X! B" S* ?& f: [: y: kเขิน...มันเขินมาก ทำไมรู้สึกเขินพ่อเขาขนาดนี้ก็ไม่รู้$ T ?: s4 N5 t% T. U6 T
, {2 h' \. F/ f, _: ^* i
แน่นอนว่าสุดท้ายก็โดนครูดุไปอีกรอบจนได้ ครูก็เลยให้เราลงมาพักก่อนให้คนอื่นขึ้นไปซ้อมต่อ, w3 V6 E( T. E* N9 E/ ^* i; o
* f- y2 \9 L- U) ~; v) z
พอพ่อเข้าเดินมาหาพร้อมกับยิ้มหน้าบานมาเลย เราก็รีบวิ่งไปกอดทันที2 \0 ^) S: \1 j* c
9 J) q( y. {/ m: N4 N0 P
“เอ้า! เป็นอะไรเนี่ยไอ้ตัวแสบหนูร้องไห้ทำไม?!” พ่อดินถามด้วยความงุนงงกึ่งหัวเราะ
$ g# b) w7 N: G& J5 p8 F4 Z4 C3 [
+ Q/ u$ v# P( }3 n: O! r; G! X1 ?“ปะ...เปล่าฮะ...ผม.........เขิน อ่ะ” เราตอบกลับด้วยท่าทีที่เขินอายนิดหน่อย
: l3 b ^- G+ aก็ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ แต่มันเขินอ่ะ เขินจนร้องไห้ งงตัวเองมาก 55555
$ F5 E; f, `' M$ m; l8 _" M
4 V9 B: F+ t* Q5 ?“แล้วกัน คนเวลาเขินเขาก็ร้องไห้กันเหรอ? หืมมมมเจ้าน้ำตาจริงพ่อคุณเอ้ย” พ่อดินย่อตัวลงพลางยกเสื้อมาเช็ดคราบน้ำตาให้
4 q' T. F9 C5 d% k. ]1 Q& o9 ?4 |& }6 p: u! C" H4 R
“ดูๆ แหม...ไม่ค่อยเลยนะยะคุณมนัสวิน พอผู้ปกครองมารับหน่อยถึงกับน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล , D J* _: M' }. ?" M5 @8 D, J
กลับมานี่เลย ไปล้างหน้าล้างตาแล้วเดี๋ยวเตรียมตัวขึ้นซ้อมต่อซ้อมร้องให้ผู้ปกครองคุณเธอฟังด้วยเนี่ยแหละ ดูซิจะเขินอีกมั้ย?” 6 X% U/ P( N1 s: J5 u F
คุณครูออกมาดู ก็เห็นพ่อเขากำลังลูบหัวปลอบเรา ก็ทักแซวขึ้นมาทันที4 y7 x' a& X3 {, D$ @) S3 x. x) }
# b+ ^+ f9 O% q/ e“ไม่มีอะไรหรอกครับ พ่อคนนี้เขาร้องไห้เก่งเป็นประจำอยู่แล้วบ่อน้ำตาตื้นสุดๆ” พ่อดินหันไปทางคุณครูแล้วยิ้มให้ก่อนจะขยี้หัวเราเบาๆ" s/ _$ j @/ q6 p
; X+ S2 |7 j4 a$ k+ t! z5 W
หุย ได้ทีรุมกันใหญ่เลยนะ...
8 W& C4 R* |# ~; G
/ U$ t$ U* K# M- C8 Z0 W& ^8 ]อันที่จริง ที่เราร้องไห้ ก็ไม่ใช่เพราะว่าครูเขาดุหรืออะไรหรอกนะเพราะครูคนนี้เขาก็ชอบแซวเล่นกับเราประจำ" Z& n' C; i2 M5 n3 r$ m
แต่ที่เราร้องเพราะมันรู้สึกเขินจริงๆ มันเหมือนพอเขินมากๆก็กดดัน แล้วรู้สึกว่าทำไมไม่ได้พอเห็นพ่อเขามาก็บ่อน้ำตาแตกไปเลย
6 X* x) S! L) J% r! X/ t/ E/ y W) Q Y) K {1 _5 x
หลังจากเราไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำ ก็กลับมาตั้งสมาธิครูก็พยายามบอกให้เราสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ 2 `+ D0 g( h" L" K5 j- G
แล้วนึกภาพว่าไม่มีใครอยู่ตรงนี้ร้องเพลงปล่อยเสียงออกมาให้สุดแบบเหมือนว่าอยู่คนเดียวไม่มีใคร. |3 t0 X. n2 C5 B
8 ]; d, e% i7 d, q- R8 d3 A Oพูดดูเหมือนง่าย แต่ทำจริงเนี่ยสิยากมากสุดท้ายการซ้อมวันนั้นจบลงด้วยเราร้องจนจบเพลงโดยที่ไม่เผลอเร่งจังหวะ
4 F% ~8 o; i" pแต่น้ำเสียงก็คือเกร็งมากถึงอย่างนั้นพ่อดินก็ยังยืนยิ้มและปรบมือให้ตอนเราซ้อมร้องเสร็จ
" f( D0 Y4 Z/ A* ^2 {7 E3 d2 s$ Z& ~; a" E
เสร็จแล้วครูก็เรียกรวมตัวอีกครั้ง แล้วบอกให้ทุกคนกลับไปซ้อมที่บ้านต่อเพราะเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันแข่งแล้ว...* c- P2 F* P3 J" _% j3 t2 R8 |
1 @0 x5 Q7 x( W: _1 m( Y
-------- 8 P* x+ H5 M( |1 U2 p
9 G4 }9 P* i6 O/ t
ตลอดทั้งอาทิตย์นั้น เราวุ่นวายอยู่กับการฝึกซ้อมวาดรูปและร้องเพลงเป็นส่วนใหญ่ส่วนที่ไปตอบคำถามวิชาภาษาไทย
5 O# v7 j4 i# M" A- W2 p H- Fครูเขาก็ไม่ได้ติวอะไรให้มากมาย แค่ให้เราไปอ่านมาแล้วเดี๋ยวก่อนวันไปแข่ง ครูเขาจะลองทำข้อสอบจำลองให้เราซ้อมทำดู
2 Q1 t7 i% I+ s, S) W1 A& ?ก็ไม่น่ามีอะไรยาก ขอแค่เราอ่านหนังสือมา
" n- o* t% B; D9 j: [! [- m6 f. p9 `. o* l) x0 ^5 @$ [
ส่วนการซ้อมร้องเพลงพอขึ้นไปร้องเวทีหลายวันเข้า ก็เริ่มชินอย่างที่ครูเขาบอกจริงๆแต่ก็ยังมีเกร็งบ้างนิดหน่อย% M& p5 C& T ^$ M- i7 [2 I+ k d
: ]! E9 L' X9 K- B2 q$ ]* Zที่ยากที่สุดคือการวาดภาพระบายสีแบบสามคนเนี่ยแหละเพราะถ้าต่างคนต่างช่วยกันวาดและระบายสุดท้ายมันจะลงเอยด้วยความต่างคนต่างวาดอ่ะ
3 _, X2 k; v) ]3 ~- n- l9 x* ^ลายเส้นก็ไม่เหมือนกัน วิธีการลงสีก็อีก" p% \' F1 N9 f: g* I# n) R5 t$ d
( H$ I, {/ r. c* a& t# G( ?* a2 u
ถึงครูจะพยายามสอนใช้สีน้ำแล้ว แต่พวกเราไม่เคยใช้สีน้ำกันมาก่อน มันก็เลยยากแบบยากมาก 5 s D; A& e7 W4 k) K& c# y
การที่จะมาฝึกให้ใช้ได้ในเวลาไม่กี่วัน มันแทบจะช่วยอะไรไม่ได้เลย
6 g% ^ T3 b2 g Z. U$ G5 r0 X4 ]- x( @: }0 m% c" g( ]
พอใกล้ถึงวันแข่ง ตารางการแข่งขันก็ถูกส่งมาถึงโรงเรียนเราว่ามีอะไรแข่งตอนไหนเวลาเท่าไหร่บ้าง
* Q: v9 t! I1 o9 {7 Y4 I' k! y% _ z5 l) v u& e
# T$ j1 E, a# v: o; M" }+ \" Gซึ่งการแข่งวาดรูปอ่ะเวลามันจะคาบเกี่ยวกับประกวดร้องเพลงเลยครูเขาก็เลยจะให้เราถอนตัวจากการประกวดวาดรูปแล้วเดี๋ยวเอาคนอื่นมาแทน
, \ s% |2 Q0 c/ C& S0 C' J+ d2 k6 Q* N) t. ]
“งั้นให้มินเป็นคนวาดรูปทั้งหมดได้มั้ยครับครูวาดเสร็จแล้วมินก็จะได้มีเวลาไปเตรียมตัวขึ้นร้องเพลงต่อ”
7 w9 A+ b, {" Z+ ?% ] ~/ S0 [% p“ถ้ามินวาดเสร็จเร็ว ผมกับหนิงก็จะมีเวลาลงสีมากขึ้นด้วยน่าจะทำให้ภาพออกมาเสร็จทันเวลาได้”
+ `: C- E7 @% a5 G. o4 i' m6 N2 e" C9 L# }, B$ U/ H# o
สองพูดขึ้น ในขณะที่ครูกำลังจะตัดสินใจว่าจะเอายังไงกันต่อดี
h5 r, k1 v, ]9 R W: i, L8 l
- Y; H2 ?) r+ ?“ว่าไงมนัสวิน เธอทำได้รึเปล่า? ถ้าต้องวาดภาพคนเดียวเดี๋ยวเรื่องสีให้เพื่อนเขาจัดการต่อเอง”& O( D D3 i8 m
2 w. o" N+ @; @0 f
“มะ...ไม่แน่ใจเหมือนกันฮะครู แต่...จะลองดูก็ได้” เราตอบแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เหมือนกับว่าคราวนี้ความกดดันมันตกมาอยู่ที่เรา - e2 S5 F+ h" N8 f
เพราะถ้าเราวาดเสร็จเร็วก็ส่งต่อให้เพื่อนระบายสีได้เร็วขึ้น ถ้าวาดช้า งานก็อาจจะไม่เสร็จ
" p9 t1 a$ B9 ]6 V: m; B
. c' W, }5 |6 w# W' g+ ~' jพอตกลงกันได้ ครูก็เริ่มให้เราลองวาดรูปแล้วจับเวลาดู ว่าใช้เวลานานรึเปล่า/ B# _6 N+ F; C$ Q: L4 O
6 B% k, k D# B9 H0 X. M
เรียกได้ว่าวุ่นวายกันสุดๆ ไปเลย' l5 Z# y- k% Z; e B) t+ j
2 w6 w$ X: d/ O5 h
พอกลับมาถึงบ้าน เราก็เอากระดาษกลับมาซ้อมวาดรูปอีกเพราะเรายังไม่รู้ว่าโจทย์ที่เขาจะให้วาดคืออะไร 6 H- a& }, F' R* L3 Z* ?: ^
เราก็ต้องจินตนาการไว้หลายๆอย่างเผื่อว่าตอนที่จะเห็นโจทย์จะได้คิดภาพออกแล้วลงมือวาดได้เลยไม่ต้องเสียเวลานั่งคิดนาน/ B0 O, O* R! \
5 f7 j; H# y7 W N# b. ^“เฮ้ย นั่งวาดอะไรนักหนาวะนั่น ไม่เลิกไม่ลาสักที” พี่เมฆทักแซว ขณะที่เห็นว่าเรากำลังก้มหน้างุดวาดรูปอยู่บนที่นอน
+ G/ j7 J3 c; V# \2 q7 _4 ^1 q
! ^, B2 ~7 v) L1 R“น้องมันซ้อมวาดรูปอยู่... เห็นอย่างงี้พรุ่งนี้เขาเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งนะโว้ย”เราที่ไม่ได้หันไปตอบกลับอะไร พ่อดินก็ชิงรีบตอบก่อนเลย) u2 i- l1 ?( O: P) |+ d
# G9 ^ U1 g6 P7 M: V' s
“โห เก่งเหมือนกันนี่หว่า ไอ้ลูกกะโปกหมาตัวแค่นี้ไปแข่งกับเขาได้ด้วย”
% q5 `% ]$ I( R* i7 A; v' Gพอโดนพี่เมฆเรียกว่า ‘ไอ้ลูกกะโปกหมา’ เท่านั้นแหละเราถึงกับหยุดวาดแล้วหันไปมองพี่เมฆพร้อมกับทำหน้าบูดใส่
8 p; s: o1 D) F8 ?8 M9 x6 g; ?2 @: j3 y4 n) a
“อะๆ หนูวาดต่อไปเถอะ ไม่ต้องสนใจไอ้เมฆมันเดี๋ยวพ่อจัดการให้เอง ฮ่า”เห็นพ่อดินพูดแบบนั้นเราก็เลยหันกลับมาตั้งใจวาดรูปต่อ" @8 f4 g# z* g# F1 `! L+ p
_; n5 W- J- J2 h v6 A! \! q“เอ่อ...ว่าแต่ พรุ่งนี้หนูแข่งร้องเพลงกี่โมงนะ” สักพักพ่อเขาก็ถามขึ้นต่อ" n/ |* b! B- g- n. j0 |/ [
* H# z4 M9 P0 F& M“ประมาณช่วงบ่ายฮะ” เราหันหน้าไปตอบพ่อเขาอีกครั้ง4 t' ~( g8 S4 K1 j) \" a* g8 u. Y$ q
) Q, M! H4 i u$ M4 [
“งั้น เดี๋ยวตอนบ่ายพ่อไปนั่งเชียร์หนู ดีมั้ย?”
1 h: R9 M& a7 C8 b5 c9 L
$ ~7 Y. K7 Z& H7 G8 \: N
5 h; ?2 ]5 x" ]$ N- l“เฮ้ย อะไรวะ มีร้องเพลงด้วยหรอ? ไหนๆ ร้องโชว์พวกพี่หน่อยดิ๊” ยังไม่ทันที่เราจะตอบอะไร พี่เมฆก็แซวขึ้นมาอีก
& d& f! y5 S0 M* B. q9 n9 d* rพร้อมยกขวดเบียร์ขึ้นมาแล้วเอาแท่งดินสอที่วางอยู่แถวนั้น ขึ้นมาเคาะเป็นจังหวะ
" Z, X% R3 F+ K$ Y9 ]
& W* N7 [: y. j- @; F! ~“พี่เมฆอ่ะ! หุยยยยผมไม่ได้ร้องเพลงเร็วแบบนี้” เราทำเสียงอิดออด ก็แหมเคาะซะมันส์เชียว เพลงที่เราใช้แข่งร้องไม่ได้เป็นแนวสามช่านะ 555555
! L& s+ u1 X. R* Z* w3 M& r: Y/ V. E9 {4 i+ N5 F
“หนูยังไม่ได้ตอบพ่อเลยนะ ว่าอยากให้พ่อไปเชียร์มั้ยครับไอ้ตัวแสบ หืมมม”พ่อดินถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่มและลูบหัวเราเบาๆ7 i& e, o; D8 k5 |2 \
' c2 J8 v z8 q8 d% {/ F
“กะ...ก็ ก็อยากฮะ” เราตอบกลับไปแบบอายๆ# L; p4 |1 W+ P/ s# `
4 I3 z3 i9 Q. H, B/ T
“ก็แค่นั้น...” C' ]1 ]' ?* y. W4 t3 L5 G6 T
! \1 E% L+ U, U" x# u6 p“ไปโว้ย ไอ้เมฆ ไอ้จอม เดี๋ยวพรุ่งนี้คนขนไปเชียร์กัน วู้!!” หลังจากนั้นพ่อเขาก็หันไปบอกพี่เมฆกับพี่จอมแล้วก็ชนแก้วกันเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุก
* q& i; u. r+ }0 B: ]4 k4 a8 }' e: @# w- N
“ดะ ... เดี๋ยวนะฮะ พรุ่งนี้พ่อดินไม่ต้องทำงานหรอฮะ?”0 a( l# Y* A; d$ ? a
' X8 h0 W1 {; O0 N4 V% i“จะไปมีงานได้ไงวะก็พ่อเอ็งมันเร่งพวกพี่ให้ทำให้เสร็จวันนี้เลย โคตรเหนื่อยเลยเนี่ย " h. Q3 J; Q) M- R
ขนาดกลางวันยังไม่ยอมพัก กินข้าวเสร็จมันไปทำงานต่อคนเดียวเลย กลัวงานไม่เสร็จ 7 x' k; u) S, U! ]/ {/ z: I5 s
กูยอมมึงจริงๆวะไอ้ยักษ์ อะไรจะเร่งขนาดนั้น...”พี่เมฆรีบบ่นสวนขึ้นมาก่อนทันที พร้อมกับยกเบียร์มาซดด้วยสีหน้าเซ็งหน่อยๆ
3 f- b h" S7 W* H
& @# J) ?* h3 Z4 o“ฮ่า บ่นมากจริงไอ้ห่านิ กูก็เลี้ยงเบียร์พวกมึงแล้วนี่ไง”
: w$ F T* B% [7 Y$ X# J2 x3 Z) v2 a" z/ F; o5 [
“แล้วก็พรุ่งนี้พ่อจะได้ไปนั่งเชียร์ตอนหนูขึ้นประกวดร้องเพลงได้ไง”พ่อดินหัวเราะแก้เขินก่อนจะหันมาตอบเราแล้วยิ้มให้ตานี่หวานเยิ้มเลย
# i, k: q8 ?0 m8 k4 O7 [; V4 O7 G" l* v5 H5 u
จังหวะนั้นทำเอาเราเขินหน้าแดงไปเลย
- a8 Y) O( S3 w0 I; q9 @3 B, H, I# w! V8 y9 M
“ฮะ…” เราตอบกลับสั้นๆก่อนจะหันหน้ามาวาดรูปต่อ พร้อมกับอมยิ้มไปด้วยก็มันดีใจนี่หน่า...
7 y& }- |" e: E) z' }เพราะตอนแรกเราก็อยากจะขอให้พ่อเขาไปเชียร์เหมือนกันแต่ก็ไม่กล้าพูด... : A# |6 Q6 r$ d$ L( N' r& I+ _
กลัวว่าพ่อเขาจะมีงานอะไรแบบนี้หรือเปล่าไม่อยากรบกวนพ่อเขา5 W3 y$ c1 V Y" {$ @) t7 w Z
* d5 x7 n9 i$ X4 P( I' Dแต่พอรู้ว่าพ่อเขารีบเร่งงานให้เสร็จ เพื่อที่วันพรุ่งนี้จะได้มีเวลาว่างมันก็อดดีใจ ปลื้มใจไม่ได้จริงๆ นะ
K% s$ \7 x( J3 x7 k! M D4 d3 Y+ _% C" i4 n
พ่อดินเหมือนจะแอบเห็นเราที่นั่งอมยิ้มอยู่ก็เอามือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบหัวเราเป็นระยะๆพอโดนลูบหัวเบาๆแบบนี้ รู้สึกหัวมันโล่งมาก วาดรูปได้ไหลลื่นสุดๆ
$ p8 i. Z9 q S3 o+ m6 ?% E T) y# a
วันแข่งนี่ให้พ่อเขาไปนั่งลูบหัวเราในห้องแข่งด้วยได้มั้ยนะ?! 555555
1 u# W* E, o5 ~3 \- k( S0 K- z
5 _& O3 q5 P0 M0 y0 t---------
: W- N) X! E. k& P( `5 O! ~* ~! e
8 A! a: ]* Z4 d5 l P1 vเช้ามืดวันนั้น เรารู้สึกตื่นเต้นกับการแข่งจนนอนไม่ค่อยหลับเลยจำได้ว่าน่าจะตื่นมาตีสี่เลยละมั้ง + v U3 D+ A/ w# _
เราเลยค่อยๆย่องลงจากที่นอนแล้วเอาพวกหนังสือภาษาไทยมาอ่านซ้ำอีกสักหน่อยที่แคร่ด้านล่างบ้าน4 O) L2 u* H) O" t
8 j' @5 C* s/ m, X* P7 O; K! [
บรรยากาศที่เงียบสงบ ลมเย็นพัดโชยมาเบาๆ ถ้าเป็นแต่ก่อนเราคงรู้สึกกลัวไปแล้วแต่ตอนนี้เหมือนเราอยู่มานานจนเริ่มชิน ไม่ได้กลัวเท่าไหร่แล้ว
" z& y: N! w( ~% ~+ p v' ^1 J
, m. s- C4 x2 b: o" b8 x7 A9 Hที่เราได้เป็นตัวแทนไปแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยเนี่ยคงเพราะครูเคยเห็นเราไปขอหนังสือเรียนเก่าๆของรุ่นพี่ป.5-6 อะไรแบบนี้ละมั้ง
* c( ~4 d# M; s* j# tครูเคยถามอยู่ว่าเราเอาไปทำอะไร เราตอบว่าเอาไปอ่านเล่น
- Z9 M5 V' E* \7 N ]1 a5 u+ I- Y R0 m" x
ก็นะ เวลาที่วันหยุดแล้วพ่อดินหิ้วเราไปทำงานด้วย มันว่างมากนี่หน่า * |0 r, Q" f* V8 Z# p
สิ่งเดียวที่ทำให้เราไม่รู้สึกเบื่อก็คืออ่านหนังสือนี่แหละ
5 f9 F7 A C6 D6 X# Y D/ uแล้วหนังสือภาษาไทยอ่ะมันจะมีความนิยายนิทาน อะไรแบบนี้อยู่ ก็เลยพออ่านได้
$ g% c. P- M7 K2 d
/ \* q% w3 a: t2 x! gทีแรกก็อ่านแต่พวกเนื้อหาทั่วไป จนตอนหลังมันอ่านจบหมดเลย กลับมาอ่านอีกเพราะไม่มีอะไรให้อ่าน เราก็เริ่มอ่านพวกบทกลอนอะไรพวกนี้ด้วยเวลาไปโรงเรียนก็เอาไปถามครูว่าบทพวกนี้อ่านยังไงพอครูเขาสอนมาแล้วกลับมาอ่านแบบมีทำนองในใจก็สนุกดี/ o9 u5 n% O+ ]' Y
3 X+ |9 C$ }( B; ?+ d5 G0 }
พอตอนเช้าพ่อดินก็ไปส่งเราที่โรงเรียนเจ้าภาพที่เขาจัดการแข่งขันแต่ก็ต้องไปแวะไปบอกครูที่โรงเรียนก่อน
- \+ p3 W0 o5 Z( }เพราะจะมีครูที่มีหน้าที่รับผิดชอบพานักเรียนไปแข่งเราก็แค่ไปบอกครูว่าเดี๋ยวผู้ปกครองไปส่งเอง ไปเจอกันที่โรงเรียนนู้นเลย6 i, v. A0 w- [5 q
, e% I' r) r/ w
โรงเรียนที่จัดแข่งก็อยู่ไกลจากโรงเรียนเราพอสมควรใช้เวลาเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้ง 1 V `+ u8 e( s1 l1 @! e6 K
ก็ถือว่าไกลอยู่นะเพราะถนนต่างจังหวัดอ่ะเนอะ วิ่งตรงอย่างเดียวไม่มีไฟแดง
9 m- h9 _8 T+ O4 ^) B8 Z6 m8 \# {
$ c0 n* v K4 S P+ |1 d* Dพอเห็นว่ายังเช้าและมีเวลาอยู่ เราเลยเอาหนังสือขึ้นมาอ่านผ่านๆ อีกรอบ
8 q. u0 ]8 x4 z) L8 I; @
4 C) F% ^6 k. v$ B8 o“อ้าว มินมาแต่เช้าเลยนะ มายังไงอ่ะ?”เสียงที่คุ้นหูเดินเข้ามาทัก ในขณะที่เราก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่* z3 o% Y: d2 t! u+ C& v) B! U% z, R& m1 n
- y5 `1 A/ S# Y3 C' p3 l, P4 J! X4 t
“พ่อดินมาส่งอ่ะ แล้วแกมายังไงอ่ะสอง” เราถามกลับไปโดยที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมอง
0 n" o1 x4 P, z- o
/ b# l2 ]* e5 Q/ i( ]“อ่อ...หรอ...นี่แม่เราก็มาส่งเหมือนกัน”# L4 c x& q1 a, e, {6 D' G
, K* A# ^* |& h0 G! Y- ~7 u
“ป่ะสอง...ลูก ไปหาอะไรกินที่อำเภอกันดีกว่า เดี๋ยวแม่ค่อยกลับมาส่งมันยังเช้าอยู่เลย” * ~% j. U. x4 d7 U l+ K
ผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูแล้วเหมือนจะเป็นแม่ของสองเดินตามมาประกบแทบจะทันที# d; c7 `5 Y( U2 R) S% O5 M
; K8 @( C, ^: V" F+ _; yเราหันไปมองก่อนจะยกมือไหว้ตามมารยาท แต่เหมือนอีกฝั่งจะไม่ได้ใส่ใจอะไร...3 K a* _& | `
( T, l& m* \) Y2 v1 f
“ไม่เป็นไรแม่ เดี๋ยวสองนั่งอยู่กับเพื่อนก็ได้เนี่ยเพื่อนที่โรงเรียนสองเอง” สองรีบปฏิเสธแม่ตัวเองทันทีก่อนจะมาทิ้งตัวนั่งลงข้างเรา
3 ^' m) d. D" U. v9 |1 J3 h% f2 L1 w) t- C! a
“สอง...ไปกับแม่ อย่าดื้อ... จะมานั่งอะไรคนเดียวนี่ครูก็ยังไม่มา แล้วใครจะมาดูแล เดี๋ยวก็พากันไปเถลไถลที่ไหนอีก...” - r! `& k$ ]# Z7 J
พูดจบแม่สองก็ปรายตามามองที่เรา เหมือนจะสื่อว่าถ้าปล่อยสองทิ้งไว้แล้วเราจะพาสองไปเถลไถลที่ไหนยังงั้นแหละ...
& y- N& f. I# d2 ]$ _9 `
2 V& Z" n$ d; w& i" h; S, \$ K6 \* D, f. |“...มิน งั้นเดี๋ยวเรามานะ ไปกินข้าวกับแม่ก่อน...” สองลุกขึ้นแล้วเดินคอตกตามแม่ไปอย่างว่าง่าย เราไม่ได้ตอบอะไรกลับไปได้แต่มองตามอย่างงุนงง
( h7 `+ Q' w1 q/ o; C, p. ~1 {7 W2 |! y# u
6 i* H: n/ I0 H$ D2 @7 C. w+ Z- c
“เพื่อนเหรอ? ไอ้ตัวแสบ”สักพักพ่อดินก็เดินมานั่งข้างๆ เราแล้วถามถึงสองกับแม่ที่พึ่งเดินจากไป
& `* V7 v8 V2 F' s$ k2 X9 s; u6 d/ N
“ใช่ฮะ... แล้วพ่อดินไปไหนมาหรอฮะ?”
# h. {) d: a4 [, a! a7 W8 n- `4 H% U1 G! @' ], K
“อ้อ พ่อเห็นหนูอ่านหนังสือเลยไม่อยากกวนเลยเดินไปดูอะไรเรื่อยเปื่อยแถวๆนี้น่ะ หนูเห็นใบตารางเวลารึยัง?พ่อเห็นเขาติดอยู่ตรงนู้น เดินไปดูกันม่ะ?”
, B2 U, n8 d4 B% k3 Jพ่อดินบอกพร้อมกับชี้ไปตรงแผ่นกระดานที่มีกระดาษขาวแปะอยู่เต็มไปหมด
; L3 c* r& |% [) n9 C
6 s# _3 Q5 d) Y! @/ f$ rเราพยักหน้ารับแล้วรีบเก็บข้าวของก่อนจะเดินไปดูตารางเวลาแข่งขันให้แน่ใจกันอีกที% X. s; P7 _, [, @% `9 E
* l" q& {9 n( s8 [, T s( q, p# Vของเรามีแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยแค่ช่วงเช้า แล้วก็ว่างยาวยันตอนบ่ายเลย
" e w S9 L, I8 aช่วงบ่ายจะมีแข่งวาดรูปก่อน รู้สึกว่าน่าจะเริ่มแข่งตั้งแต่บ่ายโมงถึงสี่โมงเย็น6 ^" \! Z- x( o0 R2 q2 D- Y
8 M1 ?% {- K0 Rแต่เวลาประกวดร้องเพลงมันแทรกมาตอนบ่ายสามโมงเท่ากับว่าเราจะมีเวลาวาดรูปแค่ชั่วโมงนิดๆ
! f6 E$ O& n6 w* ^2 fเพราะก่อนบ่ายสามโมงเราก็ต้องออกมาก่อนเพื่อเตรียมตัวหลังเวที
" h/ I0 K5 n2 D. l6 f% g/ u3 g8 }7 ]4 h* @& d+ l& e/ W
หลังจากนั้นสักพักใหญ่ๆ พวกครูและเพื่อนจากโรงเรียนเราก็ทยอยมาถึง
- {6 ^0 `9 L# n9 f: xพ่อดินก็เลยขอตัวกลับก่อน ถึงยังไงช่วงเช้ามันก็ไม่ค่อยมีอะไร . m9 _; K- z7 C6 \( v+ j
แต่ก่อนที่พ่อเขาจะกลับเราเลยอ้อนให้พ่อเขาจุ๊บเหม่งเราหนึ่งทีจะได้มีกำลังใจแข่งในช่วงเช้า
0 Y9 A/ J" r: v; p3 N) e3 lซึ่งแน่นอนว่าพอครูเห็น เราก็เลยโดนแซวไปตามระเบียบ อิอิ
) P4 J- U g. B3 |; t U
) \: z$ A. q. Y' Y7 D! O9 k-------- 4 y" M+ c9 d) k# Q( C$ a
/ o, }- [& S* Mหลังจากแข่งช่วงเช้าเสร็จ เราก็ว่าง แบบว่างสุดๆไปเลยเพราะกว่าจะมีแข่งอีกก็บ่ายโมงนู้น
: K2 i7 M4 a$ ^2 H2 n, J* i4 n! oก็เลยนั่งคิดไปว่าช่วงบ่ายจะวาดอะไรดีโจทย์จะเป็นอะไร ซ้อมฮัมเพลงไปบ้าง ไม่กล้าร้องดัง เดี๋ยวเขาหาว่าเป็นบ้า
) R& V0 F+ L7 B7 C
5 ]+ r7 d' {6 d5 E' R! Eจนพอสองมันแข่งเสร็จหมดนั่นแหละ ถึงได้มานั่งเป็นเพื่อนเพราะหนิงกับเราก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก พวกเราอยู่กันคนละห้อง
9 X% i' M7 H$ yแล้วเหมือนหนิงจะมีเพื่อนต่างโรงเรียนที่มาแข่งที่นี่อีกด้วยหนิงเขาก็เลยไปอยู่กับเพื่อนเขาซะมากกว่า3 w! Q4 O' z7 o0 V( Y
6 L( n# p. T6 T& j7 @, }$ F
พออยู่กับสองมันแค่ลำพังแบบนี้ พูดตามตรงเราก็ค่อนข้างอึดอัดนะเพราะไม่รู้จะชวนคุยอะไรดี 6 O1 I3 ]. E8 }; n, T. @2 t
ไหนจะเรื่องการกระทำของแม่สองเมื่อเช้าอีก คือเขาค่อนข้างแสดงออกชัดเจนว่าไม่อยากให้ลูกเขามารู้จักมักจี่อะไรกับเรา + I" v9 Q6 q+ k
แต่เราก็ไม่อยากทำตัวห่างเหินเพราะก็สงสารสองมันเหมือนกัน
3 S& B! q2 [7 A- p# r J K8 I: B5 x& e G, D g: q; v* k( T
แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าถ้าชวนคุยมากไปสองมันจะได้ใจ แล้วชอบพูดเรื่องอะไรเกี่ยวกับหนังโป๊แบบนั้นอีกซึ่งเราไม่อยากคุยเรื่องพวกนั้นแล้ว...0 [: H1 D# y! B, X U# n+ L! f
0 a- c$ k' Q" g7 k“เออนี่มิน...เมื่อเช้าแข่งตอบภาษาไทย ทำได้ม่ะ?” สองถามขึ้นมา ในขณะที่เรากำลังซ้อมนั่งวาดรูปบนกระดาษไปเรื่อย
5 ?7 l; O8 E' P1 h0 h' [
& q1 q& x: n! a- c( s" R+ H ~“ก็...ได้นะ คิดว่าได้หลายข้อเลยแล้วตอนช่วงที่ยกมือตอบคำถามเก็บคะแนนเราก็ตอบได้เยอะเลย”
( I1 N- y& I* c5 a; tได้ทีเราเลยคุยโวอวดซะหน่อย ให้สมกับที่อ่านแล้วอ่านอีก 55555 % M( Q9 C, U7 I; N
; V, k# U+ i# r. C; ]6 c9 E; a4 J
พอบทสนทนาเป็นแบบนี้ เราก็เลยรู้สึกโล่งใจแล้วหันไปคุยกับสองมันได้แบบไหลลื่นมากขึ้น จากทีแรกที่เกร็งๆ ไม่ค่อยกล้าคุยมากเท่าไหร่
3 R2 n$ F* x; K' k3 y! lแต่พอสักพักต่างคนต่างเล่าเรื่องที่ตัวเองไปแข่งมาเมื่อเช้าจบหมดนั่นแหละ...5 ]! N8 Y R0 m) p( \
8 V9 Z8 O+ Q% X7 c+ M/ [ Y* _“เออนี่มิน...รู้ป่ะ ว่าตัวเองเกิดมาได้ยังไง?” จู่ๆสองก็พูดโพล่งขึ้นมาทันทีบทสนทนาระหว่างเราเหมือนจะไม่มีอะไรคุยต่อแล้ว
- |5 ^8 `( @2 s; b( M- l8 {( a+ B) r' [6 ?; l7 H$ J& f
“ห...หะ...?” เราหันไปมองเพราะไม่เข้าใจสิ่งที่สองมันจะสื่อ ว่ามันคือยังไง มันพูดมาโดยที่เราก็ยังไม่ทันตั้งตัว
) ]0 Y* p# P; ^4 m& O6 }5 j, D5 M0 y7 v6 x5 Q; Q, i* w7 T
“พ่อกับแม่มินเคยบอกมั้ย? ว่ามินเกิดมายังไง...แบบว่าพวกเขาได้บอกมั้ยว่าทำยังไงถึงได้มีมินเกิดขึ้นมา...”
# p5 b3 T& I: I7 c {% u _7 j: Q/ ~4 M9 `
พอสองพูดจบ เราก็มองหน้ามันแบบอึ้งๆ เพราะจู่ๆก็มาเข้าประเด็นนี้เราตั้งตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ
8 J9 n" N6 n2 u2 F/ k- e5 ?) `' M4 J0 l8 Y
“อืมมมม...เราก็เคยถามแม่นะแม่เราบอกว่าเพราะว่าพ่อกับแม่รักกัน เราเลยเกิดขึ้นมา”หลังจากตั้งสติและเข้าใจถึงสิ่งที่สองมันถาม เราก็ตอบไปตามตรง
5 M+ D2 Q$ m% x! c
* f( Y @6 S+ S0 b“...แล้วมินไม่สงสัยบ้างหรอ? ว่าพ่อแม่รักกันเฉยๆมินก็เกิดขึ้นมาได้เลยหรอ??” สองยังคงถามย้ำ ( E' r" w6 g' H9 `' }1 k
/ D# j! v7 K; ]! E' g, x: A( }
ซึ่งตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกจะโมโหขึ้นมาหน่อยๆ ทำไมถึงมาซักไซ้เรื่องอะไรแบบนี้7 m2 G& G2 f$ R1 `1 X8 R' x0 Z
7 H. L; S8 v2 D8 R“สอง...แกจะพูดอะไรอ่ะ ก็พ่อแม่เรารักกันไงถึงได้มีเราเกิดขึ้นมา : }( [2 P4 C# L& c- r
แล้วแกละ คิดว่าตัวเองเกิดขึ้นมาได้ยังไงก็เพราะว่าพ่อแม่แกก็รักกันไม่ใช่หรอ ถึงได้มีแกอ่ะ”5 v0 }- e5 b+ I; i/ m4 I- G) X
* R8 r1 z! U `8 u% B: |9 E
“ใจเย็นๆดิมิน เราไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น...”สองเงียบไปครู่หนึ่งเหมือนกำลังจะรวบรวมคำพูดมาอธิบายให้เราฟัง
' f3 j3 h4 d4 c0 u' C
2 N# J8 R& x; x9 Y8 P2 O“เราแค่สงสัยว่าผู้ใหญ่เขาต้องเอากันเหมือนในหนังโป๊ที่เราเคยดูกันหรือเปล่า?แล้วถึงได้มีพวกเราเกิดขึ้นมา”) k: C7 Y! I$ F+ g8 y6 J1 ]& [
r4 r/ C! `, f3 A: H* w g
เรานั่งอึ้งไปพักใหญ่ เพราะในหัวมันดันคิดภาพตามที่สองพูด หัวมันช้าและตื้ออื้ออึงไปหมด/ {8 B8 O; y; k; |/ ?- |5 W
3 S- v2 ~: l0 Q6 ]. F# w, a
ประโยคที่เราได้ยินเมื่อกี้รู้สึกว่ามันรุนแรงเกินไป มันรู้สึกรับไม่ได้เลย เพราะเราไม่เคยคิดสงสัยกับพ่อแม่ของตัวเองในเรื่องแบบนี้( K1 F" S k1 O: C9 f' n
4 q0 s8 o% h: U: n- d/ B9 q
เพราะตลอดเวลาเราคิดมาเสมอว่าที่แม่เราบอกว่า เราเกิดมาได้ เพราะพ่อแม่รักกันคำว่าพ่อแม่รักกัน
. ?$ k9 Q3 i( U% ^) l- n# Nในหัวของเราคือพวกเขาแค่นอนกอดกันธรรมดาเท่านั้นเราก็เกิดขึ้นมาแล้ว... มันก็เป็นความคิดใสซื่อตามแบบฉบับเด็กอ่ะเนอะ
& E% K& V+ P' V# _9 G. v8 v8 K8 _6 W" X+ e
แต่สิ่งที่สองพยายามจะบอกเรา เรารู้สึกรับไม่ได้จริงๆ เราไม่อยากคิดภาพว่าพ่อกับแม่เราทำเรื่องแบบนั้น * @( M1 _, O; H. h
แล้วถึงได้มีเราเกิดขึ้นมาเราไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้ ไม่อยากฟัง ทำไมต้องมาบอกเราด้วย
& n. u- I' C) f. I4 U; I1 i1 U$ k
เรารู้สึกโกรธมาก ทั้งโกรธทั้งโมโห จนมันจุกอกพูดไม่ออกเพราะคิดไม่ถึงว่าไอ้สองจะมาพูดเรื่องแบบนี้กับเรา) S" T& a9 @9 h$ s2 \0 X& e- f
( K t, J1 L) b- e- m" o5 Wมันเหมือนโลกของเรากำลังพังทลายลง และภาพในหัวก็มีภาพหนังโป๊พวกนั้นเข้ามาแทนที่
9 s5 I' y7 b/ p" p ~เราไม่อยากคิด และไม่อยากจำว่าเคยเห็นภาพพวกนี้ ' [, V" I2 ^- Y- u/ j& A
และอยากเอาภาพในหัวที่เราเผลอคิดถึงเรื่องที่พ่อกับแม่ทำเรื่องแบบนี้ออกไป ตามที่ไอ้สองมันพูด...1 l% _5 ]/ H- M, T& Y+ U4 z
9 P8 s- S9 \7 ?8 Mเราโกรธสองมาก โกรธจนแบบไม่รู้จะพูดยังไง ได้แต่ลุกขึ้นแล้วเดินหนีออกมาแล้วก็วิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำ ) f4 _) v8 D% g/ @: q: A9 S
เรารู้สึกผิดกับพ่อแม่ของตัวเองมากที่ดันไปคิดว่าพวกเขาทำเรื่องแบบนั้น ตามที่ไอ้สองมันบอกเราแอบนั่งร้องไห้ในห้องน้ำอยู่นานมาก # w! \1 B; G0 z$ t- {
3 ~$ F9 y4 G' s# g& M, X2 }
ถึงขนาดว่าเอามือทุบหัวตัวเองและเอาหัวโขกกับผนังกำแพงเลยเพราะเราไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้ไง
& g" _3 O; ?6 G) d$ O- s2 eไม่อยากจดจำแค่หวังว่าการทำให้สมองกระทบกระเทือนแบบนี้ จะทำให้เราลืมเรื่องเมื่อกี้ไปได้
4 x: |* j E6 I5 ]6 t8 x/ Q
1 F8 b' Z! S- |+ {9 Kจากนั้นเราก็เดินไปที่ตู้กดน้ำเย็น เอาแก้วรองน้ำให้เต็มจากนั้นก็ถือแล้วเดินออกมา แล้วราดน้ำเย็นๆลงบนหัว
! z/ M% ^( N( @' v1 J: Bความรู้สึกที่เย็นจัดมันทำให้หัวเราชาไปได้สักหน่อยนึงราดแล้วราดอีกจนหัวนี่เปียกแฉะรวมถึงเริ่มเปียกบริเวณปกคอเสื้อเต็มไปหมด
7 E3 f# J4 o U2 }& J! H, {% @1 S. t' `
อ่านถึงตรงนี้ทุกคนอาจจะรู้สึกเหมือนกับโอเวอร์เกินไปรึเปล่า แต่อยากให้ทุกคนย้อนกลับไปในวัยเด็กพร้อมๆกับเราเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับโลกของผู้ใหญ่เลย เรามองโลกผ่านแค่สายตาในมุมมองของเด็กธรรมดาทั่วไป เราไม่เข้าใจแม้กระทั่งเรื่องเซ็กส์ เราในตอนเด็กไม่รู้สักนิดเลยว่าสิ่งที่เรากับพี่ดินเคยทำกันมันคือการมีเซ็กส์กันอย่างหนึ่ง ยิ่งการกระทำของพี่ดิน ไม่ได้ถือว่าบังคับขืนใจเราซะทีเดียวแรกๆที่มีหลอกล่อนู่นที่หลายคนได้อ่านนั่นแหละ ในตอนนั้นเราก็มองเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับพี่เขาเป็นแค่ว่า‘เราเล่นกัน’
# P, e, `$ D. c- A# z
/ y7 g" o& l+ f5 l# F# P Hแล้วเรื่องของพ่อกับแม่ เราไม่คิดและไม่เคยสงสัยเลย พอแม่บอกว่าพ่อกับแม่รักกันก็เลยมีเราเกิดขึ้นมา สำหรับเราในตอนนั้นมันจบแค่นี้ เราได้รับรู้แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
4 D) M# q: F( a) ~6 R5 [ o
; K& Y. Y6 {, t! c( l: e$ t9 @แต่สิ่งที่สองมันมาพูดกับเราเหมือนมันทำลายโลกของเราตรงนั้นไปยิ่งเราเคยเห็นภาพพวกนั้นในหนังโป๊ด้วย แล้วดันเผลอคิดเป็นหน้าพ่อกับแม่ตัวเองเรายิ่งรู้สึกแย่ เพราะเราไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้มาก่อนเลย มันเหมือนเรารับไม่ได้ว่าพ่อกับแม่เราก็ทำแบบนั้น แบบที่เราเห็นในหนังโป๊... b5 t7 M2 H: [6 [2 G5 I. m# d( q
% f: K& X, F- Zถึงแม้ในตอนโตมาเราจะเข้าใจว่านั่นเป็นเรื่องธรรมดามากๆ แต่ในตอนเด็กเราที่ไม่เข้าใจและไม่พร้อมเปิดใจยอมรับสิ่งเหล่านี้
) q0 R! P" T: E% G4 ~- O1 C
( g6 n* k' w# D- [1 Wคำพูดของสองมันก็ไม่ต่างจากเอาไม้หน้าสามมาตีแสกหน้าเราเลย มันทั้งมึนและจุกไปหมด
" A9 Q6 n& o, G; |; gพอถึงเวลาแข่งวาดรูปเราก็เดินเข้าไปห้องแข่งทั้งในสภาพแบบนั้นจนครูทักว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราก็ไม่ตอบอะไร เข้าไปนั่งเฉยๆ รอเวลา2 _9 f7 |' z& h0 t1 ?% K
) \8 o1 U1 |) b- @$ u+ ~
ช่วงนั้นเราจำไม่ได้เลยว่าเราวาดรูปไปได้ยังไง แต่เราไม่พูดอะไรกับใครสักคำไอ้สองที่มันเห็นปฏิกิริยาเราแบบนั้น มันก็ไม่กล้าตอแยอะไรอีก " B- B% x- o8 B
เราไม่พูดและไม่มองหน้าใครเลย ก้มหน้าก้มตาวาดอย่างเดียวพอวาดเสร็จเราก็เดินออกไปเลย เพราะเราถือว่าทำหน้าที่เสร็จแล้ว+ }3 }$ b5 f8 S0 C. @
% }3 E: w: ^. @& | U0 F3 Dก่อนที่จะขึ้นประกวดร้องเพลง มันยังพอมีเวลาอยู่บ้างเราเลยเดินไปหาที่นั่งเงียบๆคนเดียว
: g1 `: @# t+ A3 E9 V8 Tนั่งทำอารมณ์ให้มันดีขึ้นแต่แล้วมันก็เท่านั้น
* G1 O9 J& V1 z2 d' v. u+ t7 Y* w& s: _; A0 O4 f4 I
% m; ^- Q2 u- N3 Z4 ^7 l
เราเลยเดินไปที่โซนฝั่งเวที สายตาก็มองหาพ่อดินไปด้วยเพราะถ้าพ่อดินมาเชียร์เราป่านนี้ก็คงมาแล้ว5 u& p- R( `3 i1 E
p% m" C+ a; l5 ~, {7 O
แต่เราก็หาพ่อเขาไม่เจอ พยายามกวาดสายตาไปทั่วพื้นที่หน้าเวทีแล้วก็ไม่เห็นเลย...เพราะถ้าพ่อเขาจะมาจริงๆก็ต้องมาแล้วสิ นี่มันก็ใกล้เวลาแล้วนะ 8 G6 C: T3 w( S ^) l7 V# \
ความรู้สึกที่มันแย่อยู่แล้วก็เผลอคิดไปต่างๆ นานา เหมือนคนที่หมดแรงไม่อยากทำอะไรอีกแล้วเราเลยได้แต่ทิ้งตัวนั่งคอตกอยู่บนเก้าอี้
% N* Y! _' B3 Y, B
8 i3 v# p2 l0 _8 h1 L' b/ Uสละสิทธิ์ดีมั้ยนะ เดินไปบอกครูดีกว่า ว่าเราทำไม่ได้แล้ว...
( x; Q" C/ q7 \+ `% h! [. l+ |) C O' R$ E
ในขณะที่ความคิดแย่ๆ ถาโถมเข้ามาใส่ในหัวสมองเราเต็มไปหมด จู่ๆก็มีฝ่ามือของใครสักคนมาปิดที่ลูกตาเราทั้งสองข้าง S2 Y8 u {8 }1 Y! `+ z0 z
! M Q! L& U9 P! p“เป็นอะไรไอ้ตัวแสบ นั่งคอตกเชียว...หาพ่อไม่เจอแค่นี้ นั่งเป็นหมาหงอยเลยเหรอ?หืม”
" Q% }: i2 ~/ ^% q
# o5 V: j6 I. S3 Wเชื่อมั้ย ว่าแค่ได้ยินเสียงแค่นั้นแหละ
+ i* L) m' i. \0 _ไม่สิต้องบอกว่า แค่มีฝ่ามือมาปิดตรงตาเราเราก็อมยิ้มแล้ว
) _7 H9 F# h/ c) w9 _
. G4 P. @; F# v) @/ }! q" t
8 G& k# u# `3 D! l% v# iเป็นความรู้สึกที่แปลกมากเหมือนแบบเหมือนคนโดนกดสวิทช์ไฟอ่ะอารมณ์ที่รู้สึกแย่จนอยากจะร้องไห้อีกรอบเมื่อกี้มันหาย แบบหายไปเลยยยย
- P# Y% n* ?4 f1 _( m$ e7 V; {. R/ @% f
“พ่อดินมานานแล้วหรอฮะ ทำไมเมื่อกี้ผมหาไม่เจออ่า” เราพยายามทำเสียงใสแล้วหันไปถามพ่อเขา
) J, j- {7 w# ~) {. q& w' h/ W
# C% Z% D: U! l* k, h5 K“มาตั้งนานแล้วจ้า นู่น เมื่อกี้พ่อยืนอยู่ตรงร้านขายลูกชิ้นนั่นพอดีเพื่อนของพ่อสมัยเรียนมันมาขายลูกชิ้น # ^% T% _* V9 ^
ก็เลยได้ที่ยืนคุยรอหนูนั่นแหละพ่อก็นึกว่าหนูเห็นแล้วซะอีก”. q/ c6 d0 ~1 }2 o) i
Y& }% S; D, Q
อ๋อ...สงสัยสายตาเรากวาดไปไม่ถึง มัวแต่มองหาแถวหน้าเวที 555555
! ~" j: v2 S) b$ P
0 w3 y0 t1 r0 V8 ]4 K“เอ้า! แล้วนี่ไปทำอะไรมา ทำไมตาบวมๆอีกแล้วไอ้หำหนูร้องไห้อีกแล้วเหรอ?” พ่อเขาทักขึ้นทันทีที่เราหันหน้าไปหา& ]5 Y; L* k$ p' g( M9 ?2 K9 r
2 E9 c1 i' {/ ]" a8 R: G& X
โห อุตส่าห์ทำเสียงใสแล้วนะ ยังจับได้อีกหรอว่าเราร้องไห้มา+ a4 W# k' {8 n) K% k
( y; S; [: v0 G& O3 K0 N% J* V/ L
“ปะ...เปล่าฮะ...ก็...มันเขินอ่ะ ผมกลัว...ก็เลยร้องออก” เราไม่อยากให้พ่อเขาเป็นห่วงก็เลยหยิบเอาเรื่องเขินมาอ้าง
6 x; P9 n, H6 @# z$ @& f
/ T# f5 @' r4 _, a' K# I“ฮึ่ยยยย เอะอะร้องๆ นี่ถ้ามองหาพ่อไม่เจอก็เตรียมจะร้องอีกแล้วละสิท่า” พ่อดินย่อตัวลง แล้วอุ้มเราขึ้นมาหยิกแก้มเบาๆโดยที่ไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างที่เริ่มมองมาทางพวกเราเลย...' W, m: l2 ]$ I) }7 [% {. p
" I1 q7 E, F5 l6 e' W; F
“พ่อดิน...ปล่อยผมลงได้แล้วฮะ เขามองกันใหญ่แล้วเนี่ย”
, w& m4 Q! Z- [1 S
% M/ K; N8 o) U- f- g9 f* d“แหม ทีอย่างนี้ละทำมาอาย ทีร้องไห้แงๆ ไม่อายเล้ยยย” พ่อดินแซวก่อนจะยอมปล่อยเราลง
$ M" {% X4 l' u# [' {# I9 z* D, N C$ _7 i) \) w. u @4 N
“อ่ะๆ มนัสวิน ไปเร็วเตรียมตัวหลังเวทีได้แล้ว” จังหวะนั้นครูก็เดินมาตามตัวเราพอดี คงเห็นตอนที่พ่อเขาอุ้มเราพอดีละมั้ง...
. R0 U; e/ {8 G) M3 O- J9 a
$ q) R. f' F6 K& j6 j...
7 [( h% O) g) F
1 {9 Y8 C% [; S' S# z! z“พ่อดินฮะ...คือ...จุ๊บเหม่งผมอีกรอบได้มั้ยฮะ...” เราพูดพลางอมยิ้มหน่อยๆ ก็รู้สึกเขินอยู่หรอกถ้าจะให้พ่อเขาทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น ) f+ @) p. l2 W# i
แต่เรารู้สึกว่าวิธีนี้ทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้นนี่หน่า...
) V, Z: K8 f* }7 A' K
) Q4 J# S5 \2 s* v- n' V8 \" p6 v“ได้สิ ขี้อ้อนจริง ไอ้หมาน้อยเอ้ย!” พ่อเขาย่อตัวลงก่อนจะหอมกระหม่อมเราฟอดใหญ่และหอมแก้มเราทั้งสองข้างด้วย ทำเอาเราเขินตัวบิดเลยตอนนั้น8 d* k, g2 ]# t
+ k p1 l9 W& C" W% k7 R/ x
“ไม่ต้องกลัวนะ หนูทำได้อยู่แล้ว พ่อจะรอดูหนูอยู่ข้างล่างนี่นะถ้าเขินคนอื่น ก็หันมามองหน้าพ่อก็ได้”
: I, s# f; G7 X7 c6 x+ U' ^! u$ \. x- ? q
“ฮะ...” เรายิ้มรับ ก่อนจะเดินไปแล้วเตรียมตัวที่ด้านข้างเวที
/ A8 r# ]$ k- P) u
2 N0 h2 D- l+ M# mหลังจากที่การประกวดรำวงมาตรฐานจบลง ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีมั้ง เขาก็ประกวดร้องเพลงต่อเลย
" P) C% ?# T* l1 |- ?และแน่นอนว่าการแข่งนั้นไล่ลำดับจากชั้นป.4 ขึ้นไป. A5 n4 Z: M7 I
7 E% \- Y2 c1 L% i8 u
ซึ่งการขึ้นไปประกวดเขาจะเรียกคนเข้าแข่งทุกคนมาจับสลาก ว่าใครขึ้นร้องก่อนหลัง 2 g) l( N* r6 ^, G) Y
และโชคดีตรงที่เราสุ่มจับได้ขึ้นร้องคนสุดท้ายเลยซึ่งนั่นทำให้เรามีเวลาเตรียมตัวแล้วตั้งสมาธิอีกนิดหน่อย) Q8 D' I' I% R6 B1 K
" d% L- P, J7 g. V. r' C
แต่การอยู่ลำดับสุดท้ายก็ไม่ใช่ว่าจะดี เพราะระหว่างที่คนจากโรงเรียนอื่นขึ้นไปร้องก็มีทั้งคนร้องดีแบบดีมาก เสียงดีจริงๆ
6 [# w- v. i3 K$ \! p% v8 dกับบางคนที่ตื่นเวทีเหมือนเรา เสียงสั่นจนเกือบจบเพลงก็มีซึ่งเราก็กลัวตัวเองจะเป็นแบบหลังเนี่ยแหละ...% }4 T+ U( V0 W$ B4 N
: s) D& o; ]+ v. @) d; l% n
พอถึงคิวของเรา อยากบอกว่า...ตื่นเต้นมากกกก ขาสั่นสุดๆมองไปล่างเวทีเหมือนมันเห็นคนเยอะแยะก็ยิ่งทำให้เขินอ่ะเนอะ) p) h% C d8 \# j& Z- k
' D$ I; t( f. Qจนนึกถึงคำพูดของพ่อเขา ว่าให้ถ้าเขินให้หันไปมองพ่อเขาไว้ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าพอมองไปเห็นพ่อเขายิ้มมามันทำให้เราเสียงหายสั่นเฉยเลย
! A: P6 L. D/ Y7 T5 }พอจบการแนะนำตัวเราก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วเริ่มร้องเสียงเราอ่ะไม่ค่อยดีมากหรอก แต่ไมค์ที่ใช้ประกวดวันนั้นอ่ะดี จำได้ว่าเสียงใสมาก - S, a: `+ [" P. d; W
ไมค์ที่ดี คือไมค์ที่เราไม่ต้องร้องแบบตะเบ็งเสียงเพื่อให้เสียงมันดัง# s3 }7 z9 O9 x
6 a0 ]9 B$ p" Z% ]แต่ว่า...ตลอดทั้งเพลงนั้น ทำให้เรามองหน้าพ่อเขาแค่คนเดียว คือมองไปที่พ่อเขาเท่านั้นจริงๆไม่กวาดสายตาไปหาคนอื่นเลย ( p& L9 H& L1 Y% _5 G
ทั้งที่ครูก็พยายามโบกมือเหมือนให้เราหันไปทางอื่นบ้างแต่เราไม่กล้าหัน เดี๋ยวตกใจตื่นเสียงสั่นอีก อุตส่าห์คุมเสียงได้แล้ว( n6 l( D4 O2 _
4 m/ B! j! r, V4 }" h
พอร้องจบได้ยินเสียงปรบมือก็ชื่นใจอยู่นะ เหมือนยกภูเขาออกจากอกแต่พอเดินลงจากเวทีนี่มันก็ให้ความรู้สึกหวิวๆพอสมควร! W+ f8 d, s0 H- t
7 p3 n4 n6 s5 C# u0 L9 j& G
และก็เป็นไปอย่างที่คิด ครูบ่นใหญ่เลยว่าทำไมไม่หันไปมองรอบๆ ไม่กวาดสายตามองคนอื่นบ้าง
9 v8 i" h; m1 nครูบอกว่าเสียดายอุตส่าห์ร้องได้ดี แต่ไม่ยอมมองกรรมการเลย 555555
6 q, L! C- e; O* E# H. A8 Q( I" F$ C, f" T
“เก่งมากเลย เก่งมากแล้วละ พ่อชอบนะ หนูร้องเพราะมากเลย” พ่อดินพูดพร้อมกับลูบหัวเราเบาๆ ในขณะที่เรากอดพ่อเขาไว้แน่น ; N4 u! b0 w( _8 a- f* ^' s
ชอบความรู้สึกแบบนี้มันรู้สึกผ่อนคลายที่สุดเลย
2 ]/ _/ R, C: ?# K( t3 K: c! j% R# K5 G1 K. Q
-------- 6 q3 k0 g4 `# J, G
6 @$ M. g1 Z, O% {
หลังจากนั้นเราก็นั่งรอจนเขาประกวดจบ ไอ้เราก็ไม่เคยไปประกวดอ่ะเนอะ คิดว่าเขาจะประกาศผลเลย
' _$ _: v! [: iที่ไหนได้ เดี๋ยวเขาจะประกาศผลแล้วส่งใบเกียรติบัตรไปให้ตามหลังว่าที่เราแข่งไปเนี่ยได้ลำดับที่เท่าไหร่บ้าง# z& I! U# i7 f# ]1 J9 H
: `& E& I! M! x
เรานี่ก็ดันพาพ่อดินเขานั่งรอตั้งนาน พอครูมาบอกว่าป่ะ กลับบ้านได้ งงเลย...
7 R) `+ D) C8 o; }, V/ m9 R6 N$ U5 w0 l& Y3 d
พ่อดินเขาก็เลยพาเราเข้าไปเที่ยวที่ตลาดในอำเภอต่อ เพราะถ้าขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปต่อจากโรงเรียนนี้ก็อีกไม่ไกลมากก็ถึงตัวอำเภอแล้ว
& j. r* R7 F# D5 t$ `9 x
* y6 c% C/ ~: U' q) A1 i7 ^- {พอมาถึงคราวนี้เราคือเราก็เดินเล่นจริงๆนะ เดินจูงมือกับพ่อเขาดูของไปเรื่อยๆไม่ได้อยากได้อะไรเลย ( W- t* W. x |; N+ f) u6 H
จนพอตกเย็นพ่อเขาจะพาไปกินข้าว เราก็เลยรีบชิงบอกว่าอยากกินข้าวมันไก่เพราะกลัวพ่อเขาจะพาไปร้านอาหารอีก ของกินในนั้นมันมีแต่แพงๆ1 V/ }$ A& z" w6 d9 W
, ~7 v1 r& U5 n6 a u/ ]
ช่วงเวลาที่อยู่กับพ่อเขาทำให้เรารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยและมีความสุขที่สุด มีความสุขจนเราลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเที่ยงไปเลย * }+ I9 v6 ?, y( l+ L
4 k% _3 r& Z' w% ~. C/ @# ]4 S+ u4 i* o: t3 R( ?2 J; W! v8 d0 J
ลืมแม้กระทั่งเรื่องของไอ้สอง เวลานั้นเราแทบจะไม่อยากรู้จักกับมันอีกแล้ว
9 I. [& P/ w" Y4 }8 w
1 p5 _' l0 {) s, u+ ?4 ^) c$ w--------
8 o% b( Q3 B, Y" ~! }( c6 b: f+ g# K( Q
หลังจากนั้นผ่านไปประมาณสองสามอาทิตย์ได้มั้ง ใบประกาศที่พวกเราไปแข่งก็ตามมา " ~+ y! n5 P4 [: q% d
อันที่จริงเรารู้ผลในวันรุ่งขึ้นเลยนะ เพราะครูมาบอกที่เราลงแข่งไปทั้งหมดมีได้ที่หนึ่งวาดรูปแบบกลุ่มนั่นแหละ
2 F8 o3 \" A L2 x( Z7 a u+ gก็ต้องยอมรับนะว่าในเวลาสั้นๆแต่ไอ้สองมันก็หัดใช้สีน้ำได้คล่องพอสมควร และระบายออกมาได้สวยมาก7 }/ U0 ^9 T0 n5 x" @, G
& N/ |: J0 u E4 O4 V* |
เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ช่วยอะไรเลย แค่วาดไว้ให้เฉยๆ พอจะต้องเป็นตัวแทนไปแข่งในระดับอำเภอต่อเราเลยขอสละสิทธิ์ให้ครูหาคนอื่นไปแทน " ~, E' X& f) ^: s
แล้วอีกอย่างเราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับไอ้สองอีกแล้วคือเราไม่คุยกับมันอีกเลย ' ?+ X, R0 u7 _! T4 K2 ], j( I
แบบเจอหน้าก็เฉยๆ ไม่ยิ้มแย้ม ไม่ทำหน้าบึ้งตึงใส่ทำหน้าเรียบเฉย เหมือนคนไม่รู้จักกัน...* T9 b. y9 `- @' l! C+ O
- |1 l& w3 o3 y) C
อ้อ แต่ว่าแข่งตอบคำถามวิชาภาษาไทยกับร้องเพลงได้ที่สองทั้งคู่นะเออ
: Y, g, P K; r# u- o+ ~+ p' n5 K' i, t0 N$ ~( _( U
* i' T" z0 z0 z9 z O
ถึงจะได้แค่ที่สองแต่พี่เมฆก็ช่วยเอาไปป่าวประกาศไปทั่ว คุยอวดใส่พวกคนที่คอยค่อนขอดเรากับพ่อดินเขาว่าเนี่ย + Q+ J( L4 J) U7 O) C
ถึงพ่อดินจะดูไม่ดีในสายตาใคร แต่เอาน้องมันมาเลี้ยงก็ไม่ทำให้เสียคนนะไปแข่งนู้นนี้ได้รางวัลมาด้วย ก็นะ...คุยน้ำไหลไฟดับตามภาษาพี่เมฆเขาแหละ" Z3 _! i7 A) e
, C# B( d; g0 h7 |, S0 T$ eแต่ก็ว่าเถอะ พอพี่เมฆไปพูดแบบนั้น คนในหมู่บ้านหลายคนก็เริ่มชมพ่อดินนะ ว่าเก่งเลี้ยงดูเราให้ได้ดี , ^4 \% L4 t/ n; \& ~5 Q8 P* f( j
ซึ่งเราก็อดดีใจไม่ได้พอเห็นพ่อเขาได้รับคำชมแบบนั้น $ [1 f& u- T! v) i( B
8 @) X) D! }) t# b; R0 tถึงแม้จะไม่ได้ที่หนึ่ง แต่สิ่งที่เราทำ ช่วยให้พ่อเขาถูกพูดถึงในแง่ดีบ้างแค่นี้เราก็รู้สึกดีใจมากแล้ว
8 q- E4 }$ e) M6 W |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-10-22 14:28:03
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-10-22 15:06:40
โพสต์ 2022-10-22 15:22:14
โพสต์ 2022-10-22 17:08:37
