เพลิงกันต์ บทที่สอง

normalcy

; l$ T( U+ B% p7 ]
! ?& M) C' H! J5 jบทที่สอง -- ก่อนที่เราจะพบกัน

  x" [  j- K; J, f/ N; O
ธีร์รู้สึกว่าตนเองนั้นโชคร้าย

ไม่สิ
9 }3 ~! W& e7 F# F) {9 h  J
: y5 Q8 }+ `( N' o  |ธีร์เป็นคนโชคร้าย
, R! f* Y2 J# B9 p, p7 R# B/ \) K
มันเกิดเรื่องตอนที่ธีร์อายุแค่สิบห้า พ่อของธีร์กลายเป็นผู้ติดเชื้อรายใหม่
ในตอนนั้น ทุกอย่างยังอยู่ในความสงบ
หรืออาจจะแค่มีหมอกของยุคสันติสุขซ่อนความเลวร้ายไว้ในเงามืด รอวันที่มันจะเผยโฉมออกมา
. D% |( N; H7 Z$ `
มีพวกคนใส่ Hazmat suit* มาเอาพ่อไป แม่กับธีร์โดนกักกันตัวและเอ็กซ์เรย์ แต่ไม่พบผลึกในตัวของทั้งสองคน
*ชุดป้องกันเชื้อโรค
& ]1 d6 O1 h6 A9 n5 @! Z; bในตอนนั้น ธีร์ยังไม่รู้
รัฐบาลพยายามครอบครอง "อำนาจ" และหาวิธีเอามันไปใช้
...ไม่ว่าด้วยวิธีอะไรก็ตาม
4 f2 W1 i7 ~, E: C+ o0 L6 I/ G" \
( k! {8 ~3 _4 U) o% Qผ่านไปไม่นาน ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็ทำให้ธีร์หัวตื้อไปหมด
& m5 [( y4 ~( L/ S3 Lพ่อของธีร์เสียแล้ว
- X8 @$ T' c# Y0 V
"เขาควบคุมพลังของผลึกไม่ได้ และผลึกระเบิดทำลายหัวใจเฉียบพลัน"

6 t4 {5 d0 y/ @6 Uเป็นไปได้ยังไงกัน ในเมื่อในระหว่างที่เราอยู่ด้วยกัน
พ่อก็ยังสร้างนกสร้างปลาจากน้ำลอยว่อนทั่วบ้านอยู่เลย
0 g& {3 U+ k2 e/ v; }
2 [- q! O/ d+ `2 \ร่างของพ่อไม่มีรอยฟกช้ำใดๆทั้งสิ้น มีแค่อกทางซ้ายที่เปิดโหว่อ้ากว้าง แม่ทำได้แค่ทรุดลงไปร้องไห้
- l, y' T+ H6 O# pธีร์มองศพของพ่อด้วยความสิ้นหวัง
: O+ S2 O* f; l8 O* U* tไหนว่าพ่อจะหายไง ไหนพ่อบอกว่าพ่อควบคุม "อำนาจ" บ้าๆนี่ได้ ไหนพ่อสัญญาว่าจะรีบให้ผ่าตัดและกลับออกมา
0 Y& V1 _  {4 z' U2 Q! C/ O
- z; l1 s- h4 C! ]( E9 g7 Bทันใดนั้น ธีร์ก็เย็นเยียบไปทั้งหัวใจ
4 U& `1 b: G0 i9 N. R- L- |ผ่าตัด?
6 b, K1 I" g. q8 j  uธีร์ไม่เคยเจอข่าวของคนที่รอดจากการนำผลึกออกมาจากร่างเลย ในช่วงเวลาก่อนที่ความโกลาหลจะกระจายไปทั่วและประเทศไทยได้ปิดประเทศลงอย่างสมบูรณ์ ข่าวของต่างประเทศก็ประกาศว่าผู้ติดเชื้อจะควบคุมพลังไม่ได้และผลึกระเบิด แต่ถ้าเอาผลึกออกไป ผู้ติดเชื้อจะเสียชีวิตทันทีแม้ผลึกจะไม่ทำร้ายร่างกายก็ตาม

: }9 v$ }3 M( d7 w) m0 Jแต่ทำไม... พ่อถึงจะต้องผ่าตัดล่ะ...
8 A. N6 }" \! P  B
# A! h" h1 N0 E/ e! M5 pธีร์พยายามทำให้หน้าตนนิ่งที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ มีนางพยาบาลคนนึงมาช่วยพยุงแม่ขึ้น ธีร์เร่งให้แม่กลับบ้าน หลบมือและสายตาของพยาบาลคนนั้น ตอนนี้เขาสับสนและหวาดกลัวเกินกว่าที่เด็กวัยรุ่นคนนึงจะรับไหว ใช้เรื่องเก็บความทรงจำของพ่อเป็นข้ออ้าง บอกแม่ว่ามีอะไรบางอย่างที่จะบอกเมื่อถึงบ้านแล้ว
8 |% Z) d9 B' N/ t) j
พอถึงบ้าน ธีร์ก็เล่าทุกอย่างที่ตนสงสัยให้แม่ฟัง
3 D" i$ R# C+ Yแต่โชคร้าย...
6 w! r0 Z& L7 f5 j, y) H
ธีร์รู้สึกว่าแม่ก้มหน้านิ่งไป ธีร์ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อแม่ธีร์เงยหน้าขึ้นมา ธีร์ก็ต้องถอยผวา
8 H/ D% Q! O( U/ T" B"น่าเสียดายนะ ถ้าไม่พูดอะไรอีกนิดเดียว ก็จะคืนร่างให้อยู่แล้ว" แม่ของธีร์มีผื่นและตุ่มขาวขึ้นที่หน้าเต็มไปหมด ตรงแขนของแม่มีรอยสีคล้ำเหมือนรอยของมือ
9 b4 _( e8 q1 a$ H" z) q& D
8 k/ K6 g3 m& i8 |& o: _& m2 i* ^5 ?( tรอยของมือที่เดียวกับจุดที่พยาบาลพยุงแม่ขึ้นมา
1 c8 ~$ z& s6 Q
"คิดออกแล้ว เรื่องสลด เพราะสามีตายจากผลึกระเบิด เลยฆ่าลูกชายก่อนจะดับชีวิตตัวเอง" แม่ธีร์ยิ้มกว้างอย่างวิกลจริตก่อนจะวิ่งมาหาธีร์
! T3 J% Y. q) r+ r1 o, Fไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ธีร์รู้สึกได้
( y) g) r6 J& R: ]) u4 R+ D
ห้ามโดนแม่สัมผัสอย่างเด็ดขาด

$ g$ C0 @8 x! \! e) Sธีร์หลบมุดใต้โต๊ะกินข้าว ดีจริงๆที่การเล่นเตะบอลทำให้ธีร์สไลด์ตัวได้เก่ง ถ้าเมื่อก่อนอาจจะสไลด์ขัดขาหรือหาลูกบอล
, m+ ?) k! B) s2 x1 c8 fแต่ตอนนี้ต้องหนีตายจากแม่ของตนเอง
- q. I5 ^: u  y- D' n
1 C- \  [+ c6 f! ?! rแม่หัวเราะก่อนจะวิ่งอ้อมโต๊ะกินข้าว
& _  I9 F/ ?/ M" d"เอาสิ ไม่ได้เล่นวิ่งไล่จับนานแล้ว" ธีร์ที่อยู่อีกฝั่งของโต๊ะถีบเก้าอี้ไปหาแม่
' g7 m" _" z, c& H0 g7 F, G( Q; ?"ไอ้เด็กเวร กล้าแข็งข้อกับแม่ตัวเองได้ยังไง" แม่พูดด้วยน้ำเสียงสุขสันต์เหมือนได้ของเล่นใหม่
มันทำให้ธีร์รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน แม่ไม่มีทางพูดแบบนี้
"แม่ ตื่นเถอะครับแม่" ธีร์ร้อง
7 V) s$ q  y. X# u+ i/ @0 t"ลูกรัก แม่ตื่นแล้วนะ" แม่ของธีร์ยิ้มเสียงหวาน ผื่นบนหน้าลามไปทั้งตัวแล้ว บางจุดถึงขั้นมีหนองไหลออกมา ธีร์อยากจะร้องไห้ อยากจะคิดว่านี่มันเป็นแค่ฝันร้าย
* ~; f  z- \% R( L"แต่ถึงเวลาเข้านอนแล้วนะลูก" แม่ของธีร์เอามือจับเก้าอี้ ธีร์ละสายตาไปมอง

  ~' a5 P- t8 m3 W5 _"ตายตาหลับตามพ่อมึงซะเถอะ"

แม่ธีร์กระโจนข้ามเก้าอี้มา มือที่มีหนองและมีรอยสีดำหมายจะจับหน้าจับตัวของธีร์ให้ได้
% r, P7 y- A3 [2 \

---

. H4 U, d  m7 @# c% k9 q5 wปึก "อั้ค"
แรงเตะเข้าที่ท้องทำให้ธีร์ตื่นขึ้นอย่างกะทันหันจากกองเศษหนังสือพิมพ์และกล่องกระดาษที่ตนใช้กันความหนาวยามดึก
, }- `" `/ Q& k9 |* I9 ?; c"แม่งงงง อ้ายพวก.. เห เห.. เหี้ยนั่น" ตุ้บ "อึก"
$ w. i1 V! Q9 _3 ~5 e' h7 H. `5 eความจุกที่ตนได้รับครั้งที่สองทำให้สมองแล่นสละความงัวเงียไปในทันที
"แม่งเก่งง มาจาก หนายวะถึงได้เตะ อึก.. กูออก" เสียงรอบนี้มาพร้อมกับเท้าที่เข้าใกล้ตนเอง ธีร์ที่ยังอยู่ในท่านอน รีบกลิ้งหลบทันที
& I0 j) B, Y8 b1 @" l"เฮ้ยยยยย มึงงงกล้าาดี อึก.. กับกูหรออวะ" ชายกลางคนพูดเสียงดังลั่น แก้มแดง เสื้อสูทที่เสียรูปและพุงโตจากการกินอาหารสมบูรณ์พูนสุข เป็นสิ่งที่ธีร์อิจฉาเสียเหลือเกิน
5 S' h$ E& X6 y- A4 N" l! N"อย่าทำธิ... ทำผมเลยครับพี่" ธีร์ร้องออกไปด้วยความเกรงกลัว ธีร์ย้ายที่หนีพวกแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ไม่คิดเลยจริงๆว่าย้ายที่ใหม่ก็เจอทันที ทั้งๆที่แถวนี้สงบสุขกว่าที่อื่นๆและไม่ค่อยมีคนหาเรื่องกันโดยเฉพาะตอนกลางคืน
! w% b/ m" q  [$ u' o"เมิงกล้าาาส่างงกูหรอ" ชายร่างอ้วนชูมือมาจ่อหน้าธีร์ เห็นท่าไม่ดีธีร์จึงหลบทันที เสี้ยวอึดใจกล่องกระดาษข้างหลังก็ปลิวกระจาย ธีร์หน้าซีด
! Y$ ~; V$ ?3 W
พวกมี "อำนาจ"
  ~  P5 U( V. D2 R0 N6 s& f$ F"เฮ้ยยย เมิงกล้าาหลบ อึก กูหรอ" ชายคนนั้นเอามือเล็งธีร์อีก ธีร์รีบหลบหนีตายทันที
ฟิ้ว ฟิ้ว ฉัวะ "อึก"
อาจจะเพราะการโดนเตะที่ท้องและเพราะเพิ่งตื่นจึงทำให้ธีร์โดน "อำนาจ" เฉี่ยวที่ขา ธีร์เจ็บเหมือนโดนมีดบาด
, s# H6 v% u  o5 l7 Q) ?0 bธีร์กัดฟันเคลื่อนที่หลบคมมีดบิน ธีร์วิ่งวนหลบอยู่รอบตัวของชายคนนั้น
/ o- J  A# S# m+ J1 b"อำนาจ" ของเขาเหมือนจะเป็นคมมีดอากาศ เขาต้องเล็งจากมือและในตอนนี้เขาก็น่าจะเมาอยู่ จุดที่ธีร์ควรจะวิ่งไปหลบคือข้างหลังของชายคนนี้ ขอแค่ธีร์วิ่งวนให้ชายคนนี้เหนื่อยหรือสับสน ธีร์ก็จะได้เปรียบทันที ธีร์แค่ต้องรอโอกาส แต่อนิจจา..
( `, d& c5 {8 s7 H, {+ e5 T2 v8 rฉัวะ เพราะแผลที่น่องขาทำให้ธีร์วิ่งช้าลงกว่าที่คำนวณไว้จึงโดน "อำนาจ" กรีดที่แขนซ้าย ธีร์ชะงักจากความเจ็บปวดเพียงเสี้ยววิ
! x# X5 R4 k! n9 Y1 q9 j
แต่เพียงเสี้ยววิก็มากเกินไปแล้ว
1 g$ `7 G. j2 E( D$ v) x# l3 \( H' p
  M$ ^- Z! v# w" H9 q2 A( ]ฉัวะ ฟิ้ว ฉัวะ ธีร์โดนโจมตีใส่ถึงสามที แขนที่ยกมากันที่หน้ามีรอยแผลลากยาวหลายเส้น เลือดออกซิบๆ บริเวณท้องของธีร์มีแผลของมีคมบาดเต็มไปหมด ถึงแม้แต่ละแผลจะไม่ลึกมาก แต่ก็เรียกเลือดได้ท่วมตัวมากทีเดียว
"อึก" ธีร์ล้มลงเพราะอาการบาดเจ็บของตนเอง
"ฮ่าๆๆ เหนม้าย กูอาวเมิงตายเมื่อหร่ายก้อด้าย" ชายร่างอ้วนหัวเราะก่อนจะเดินมาหน้าธีร์
"พี่ครับ ย.. อย่าทำผมเลย" ธีร์ร้องออกมา
- Y! N2 r. B5 N5 |* J1 P
: Y' b0 K# O6 m3 vชายคนนั้นแสยะยิ้ม ในโลกยุคใหม่ที่ไร้ซึ่งกฎหมาย คนที่ผิด ก็คงเป็นคนที่อ่อนแอ ศพของพวกเดนถนนที่อยู่เกลื่อนแทบทุกวันเป็นเรื่องตอกย้ำได้เป็นอย่างดี โลกได้เปลี่ยนไปแล้ว
ชายคนนั้นยกมือมาจ่อหน้าธีร์ น้ำตาที่อัดอั้นเอาไว้ได้ไหลออกมา
& V' C. @9 m  s7 `$ m8 p( ~"พ.. พ่อ.." ธีร์ร้องเสียงแหบ ทันใดนั้น
5 R# W& i. f8 P  p7 _
+ D; w! ~  ~% b+ N3 \$ Z( y: k
! E( R: o" u: h"หยุด"
% a6 L* k' b3 v
  U+ m: n+ ?9 N8 s: O+ A
เสียงเบาๆเย็นยะเยือกลอยขึ้นในตรอกซอยแห่งนี้
5 Q2 n% T* r# s* ^( @; R2 q( oแต่มันดังเข้าไปในจิตใจของทุกคนที่ได้ยินมัน
ธีร์สงสัยว่าใครกันที่เป็นต้นเสียงอันน่าเกรงกลัวนี้ แต่แล้วธีร์ก็ตื่นตระหนก

& Q+ O+ L) G& V0 s
ธีร์ขยับตัวไม่ได้
แม้แต่จะมองไปมาก็ไม่สามารถทำได้
% m) J" E' q' }หัวใจธีร์เต้นแทบระเบิดด้วยความกลัว
1 g8 H4 h1 e" u/ Z9 I- q+ e. r
. W7 v" \" h% w4 C
( ?1 t5 m% l. ^1 T4 }0 Fตุบๆๆๆ เสียงบู้ทหนักๆกระทบกับพื้นก่อนที่จะมีชายสองคนหิ้วชายร่างอ้วนออกไป เหมือนตัวการ์ตูนที่โดนแช่แข็งโดนหิ้ว ถ้าชายคนนั้นไม่ได้พยายามจบชีวิตธีร์เมื่อครู่ ธีร์ก็คงหลุดหัวเราะออกมาแล้ว พวกเขาใส่เสื้อยืดสีดำ สวมแว่นดำ กางเกงลายพราง และรองเท้าบู้ท แต่ละคนมีกล้ามมากพอจะขยี้แขนธีร์ให้แตกได้เลย ดูแล้วน่ากลัวนัก แต่เมื่อพวกเขายกชายร่างอ้วนออกไปก็ทำให้ธีร์เห็นคนที่อยู่ข้างหลังชายคนนั้น

3 u6 M4 o% Q$ |  I; P1 i$ ^
' _7 A9 Z" B! s1 p& t  V" T# [แดรคคูลา


คำแรกที่ธีร์นึกออกเมื่อชายคนนั้นปรากฏตัว
ชายผมเทา ผิวขาวซีดเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ชุดสูทสีม่วง เสื้อในสีขาว และกางเกงสีดำดูแล้วเหมือนดยุคแห่งรัตติกาลเสียเหลือเกิน แต่สิ่งที่ตรึงตราที่สุด คือสายตาของชายคนนั้น
( @0 A1 g* A$ T" J! t
9 q3 b; O. |, b
ความเย็นเยียบและแข็งกร้าว
สายตาของผู้ไม่ปราณีต่อศัตรู และไร้เยื่อใยยิ่งกว่าต่อพันธมิตร
/ Q) e, q1 }; f7 h

: z) @8 [! {  p" }7 n7 P* `หนี ไม่มีวันชนะชายคนนี้ได้
, D% a5 n# J( K3 fสัญชาตญาณของธีร์กรีดร้องออกมา
8 r  _6 a' T# x! g* e8 K

"ผมรู้สึกว่าชายเมาเหล้าคนนั้นอันตรายครับเสี่ย เป็นผู้ติดเชื้อครับ"
! v, R& ~$ O4 P, C5 W: B7 r# Cชายคนที่อยู่ข้างๆชายผมเทาพูดออกมา
2 G, I  @9 u  [4 Y/ V, u7 ~เขาใส่ชุดเหมือนชายสองคนก่อนหน้าที่ยกชายร่างอ้วนออกไป ผมสีน้ำตาลเข้ม ตัดทรงผมครูว์คัท* ผิวสีดำแดง ตาเป็นสีเทา
5 q3 P% ?  D" i: R9 j( M- b: n& z6 W*Crew cut ทรงผมสั้นเกรียนที่ไม่ได้สั้นเท่าสกินเฮด มีการเรียงเฟดจากบนลงล่าง
% t+ Z9 e2 x. O7 t; S"แล้วอีกคนล่ะ" ชายผมเทาถามเสียงเรียบ สายตามองมาที่ธีร์
; e5 ^* x- p0 ^/ g& ?9 R"น่าจะแค่พวกไม่มีบ้าน..." ชายคนนั้นพูดก่อนจ้องมองมาที่ธีร์ คำถัดมาทำให้ใจธีร์ตกไปที่ตาตุ่ม
7 E( Q- {) A/ |- G  B2 ^7 D"ไอ้เด็กนั่นอันตรายครับเสี่ย"


ธีร์อยากจะร้องไห้เป็นสายเลือด ธีร์ในตอนนี้ก็แค่ลูกไก่ในกำมือ ชายผมเทากับลูกน้องสามคน เอาแค่นี้ธีร์ก็สู้ไม่ได้แล้ว แถมคนนึงอาจจะมี "อำนาจ" เป็นการค้นหาหรือจิตสัมผัส ส่วนชายผมเทา ธีร์ยังไม่รู้เลยว่าจะหนีได้ยังไง ทำไมต้องมากล่าวหากันด้วย
  d" s: x/ [& a6 ]  ?"พลังมากน้อย" ชายผมเทาถาม
, |& y4 C" u/ Q# I* ]+ B"..ไม่มีครับ" ชายผิวดำแดงตอบ
ชายผมเทาได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วหันมามองธีร์
เหงื่อธีร์แตกพลั่ก แต่คำถัดมาทำให้ธีร์ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
"เก็บมันมา"
( q% `2 a/ X( y9 k8 {- ?: x"ครับเสี่ย" ชายผิวดำแดงยกธีร์ด้วยท่ายกเจ้าหญิง แต่เพราะธีร์ตัวยังเแข็งเกร็งจึงเหมือนยกกระด้งข้าวเสียมากกว่า
ธีร์ไม่ค่อยสบทมากนักแต่นี่มันอะไรวะเนี่ย
% b$ g: q3 ~8 h- f* R
/ m& O+ |6 I- K/ U; c
9 N$ g' W; Y$ L. w9 ^0 V

---

8 I; r) K/ b1 o" O7 E! j( W
. p# t  E3 M: j# a3 j"วางลงตรงนั้น" เสียงของชายผมเทาสั่งชายผิวดำแดง
, U' ?6 ^% T# |2 t( e$ g: Z8 m+ lธีร์ที่โดน "เก็บ" มาแบบไม่ยินยอมถูกวางลงบนเตียงของห้องหนึ่งในตึกข้างตรอก บาดแผลของธีร์ทำให้เตียงถูกย้อมไปด้วยสีแดงเปรอะ ชายผมเทาเดินมามองธีร์ที่รู้สึกหวาดกลัวและใจเต้นเร็วเพราะเสียเลือดมาก
0 s6 E' J: E7 [/ x3 V- Gชายผมเทาเอามือทาบท้องของธีร์ ต่างจากสายตาอันแสนเย็นชา มือของเขาช่างอบอุ่นเหลือเกิน..
ถ้าจะต้องตายจริงๆ...
มีคนเคียงข้างแบบนี้ก็ดี..
ขอบคุณนะครั-- อ้ากกกกกกกกกกกก


ความเจ็บปวดอันแสนทรมานเกินกว่าที่จะบรรยายแล่นทั่วทั้งร่างของธีร์
เจ็บโว้ย เจ็บชิบหาย เจ็บเหี้ยๆ อะไรวะ ปล่อยกูตายเถอะ ทำไมกูยังไม่ตาย ไอ้สัตว์ อ้ากกกกก
ทุกอย่างมันแดงเถือกไปหมดก่อนที่ธีร์จะสลบไป
  _8 }6 Y$ x8 u* p
- X6 A( O$ I1 D

---

3 z6 A# X+ o3 p3 z5 V
"ฟู่ว" เด็กคนนี้หมดสติไปแล้ว เป็นไปได้ว่ามันน่าจะหมดสติเพราะเสียเลือดมาก เกลียดกลิ่นเลือดจริงๆ..
"...ไอ้เด็กคนนี้เคยทำอะไรให้เสี่ยแค้นหรือเปล่าครับ" ชลถามหน้าขยาด
+ X% I: D+ U+ @+ h+ n"ไร้สาระ" หน้าตาไม่คุ้น แต่คงเพราะใช้ชีวิตเป็นพวกคนจรที่เพิ่งผ่านมาแถวนี้ สมัยนี้ถ้าอยู่ที่เดิมซ้ำๆและไม่มีพลัง ชีวิตก็คงไม่ปลอดภัย แต่ไม่ยักรู้ว่าไอ้ชลมันจะกลัวเลือด มันมองเด็กหน้าซีด
% C7 `- ?7 O* |8 h"มึงเตรียมที่ให้มันด้วย" ถ้าปล่อยเด็กคนนี้เอาไว้ มันก็คงไม่รอดหรอกแบบนี้
2 L3 c9 L) x8 M( w7 p4 ]"ครับเสี่ย" ชลขานรับ "เฮ้ย มึงเตรียมหาที่ให้ไอ้เด็กนั่นด้วย รอมันตื่นแล้วเดี๋ยวฝากมึงดูแลมันหน่อย กว่าจะตื่นคงอีกนานอ่ะ" ชลเรียกให้หมาอีกคนจัดการแทน ในห้องเหลือแค่เราสองคน
ส่วนไอ้เด็กคนนี้... ถึงจะรู้ว่าเป็นคนละคนกันก็เถอะ...

) f* y9 D9 b1 Z) a% r7 i
2 S2 p0 c/ X! t* z6 U# Pแต่ช่างคล้ายกันเหลือเกิน...

---

"ห̴̘̎น̷̲̅ี̷̰̈ไ̵̩͒ป̴̺̐ ̷̬̓ก̸̖̄ร̴͇͂ ̶̧͘ด̴̴ู̢̲̓̿แ̴̣̕ล̴̱̀น̷̷้̩͙̄͘อ̵͍̎ง̷̟̚" ปังปังปัง
0 \) j: R" A9 X, y* N4 F$ Kแม่?
' w. [" n+ \( tเลือDเลื0ด1ลือ̷̯̋ด̵̢̐เลือดเลือด̴̢̟̟̞̱̹͈̟͈̱̙͙͓͕̣̣͈̇̍̍̌͛̎̿̿̑̓̀̌̀͂̓̆̂͑̕̕͜͝͝͝͠ͅ
กระจายไปหมด ทำไม
1 j" b. D6 h8 o9 Z" A"พ̵̺̊̑͝ี̸̴่͇͔͕̣́́ก̸͉͐ร̸̘̟̍ ̴̯̗͐̈́͆ผ̶̩̩͝ม̶̻̳̃͗͒͠ͅเ̴͇̫̗͛͘͜จ̴̬̤͋͠็̶̖̗̼̍บ̵̧͉͇̩̑̐เ̵̰͚̝͉̎ห̷̪̿ͅล̶̢̰̺̐ื̵̤̟̟́̏̓̾อ̴̘͕̲̋͐͝͠เ̸̻̍͠ก̸̞̇ิ̸̠̰̯͂̋น̶͇̥̆̾ "
2 J& u& _! x; Z7 b"ขอร้อง̸̪̈̕"
) i$ e, Y2 ^4 u; ~# h6 ?2 }0 R
" @6 K, h; F9 O3 i"สั่งให้ผม ๒̸͔͚͓͛͌าย̶͓̰̠̖̩̂̌͐͗͛̉͗̈́̓͗͗̿̂̎̐̓̔͂͑̄͗̊̍́̍̑͛͑̇̿̅̅͛̚̕͝͠͝͝͝͝"

---

& f% h) b2 S" t. G& X$ ]$ X8 t1 x6 q% a
"เสี่ย!!"
เสียงของชลปลุกกรออกมาจากความทรงจำสีเลือด
กรหายใจระรัว เหงื่อไหลผุดท่วมตัว กรรู้สึกกระวนกระวาย
มันเอาทุกอย่างไปจากกู เพราะมัน เพราะมัน เพราะมัน
ต้องหาเงินมากกว่านี้ กูต้องหาเงินมากกว่านี้มันจะได้-
- I( ~7 @& h1 X' c"เสี่ย" ชลโผเข้าไปกอดกร
$ ?. F7 m, e' ~% l; D# X, h5 t"ไม่เป็นไรครับเสี่ย" ชลลูบหลังกร เสียงสั่นของชลพูด
"ผมอยู่นี่แล้ว เสี่ยไม่เป็นไร เสี่ยไม่เป็นอะไรแล้ว" ชลลูบหลังกร เอามืออีกข้างประคองหลังหัวกร ดึงเข้ามาซบไหล่ตนเอง
ความชื้นที่ชลรู้สึกจากไหล่ไม่รู้ว่าเป็นเหงื่อหรือน้ำตา ชลกัดฟันกรอด อารมณ์ดุดันพลุ่งพล่านอยากจะพาเจ้านายที่รักของตนหนีไปให้ไกลที่สุด
ไปที่ที่มีแค่มันกับเสี่ย
  L( ~" }# x( K  p; e1 k! H
ที่ที่เสี่ยไม่ต้องเจ็บปวด
8 C' _. o+ S0 W, b3 G
2 Y: f5 R! e' j6 q% q1 D"เสี่ยไม่ต้องกังวลนะ เสี่ยไม่ต้องกังวลแล้ว ผมอยู่ตรงนี้ เสี่ยมีผมอยู่ตรงนี้" ชลพูดเหมือนเครื่องอัดเสียงพัง
ชลไม่รู้วิธีอื่นอีกแล้ว ชลไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เสี่ยดีขึ้น ชลรู้แค่ว่าชลโคตรไม่ชอบเวลาที่เสี่ยต้องเป็นแบบนี้เลย
ชลกอดเสี่ยให้แน่นขึ้น กลัวว่าคนที่เก่ง คนที่ฉลาด คนที่จริงๆแล้วใจดี คนที่สมควรจะยิ้มมากที่สุด...
' `% T+ t$ L0 k& eจะหลุดลอยหายไป...
0 H. i) i- o, h7 o/ o  f- {/ L
6 Y. I& M2 C, e) w
ห้องหนึ่งในซ่องเพลย์กราวน์ มีกลิ่นเลือดและเสียงสะอื้นอาศัยอยู่
5 l% h7 b0 K0 T, ]* H% `, o
4 t' s: V3 G6 N% r

---

6 [3 j6 @/ I) B8 p- c
& ~3 V  g( _+ N"...ปล่อย" หลังจากผ่านไปสักพักแล้ว กรก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ
3 Q4 g+ O- T. p% y0 ^9 H' |  s1 z7 g
"...ครับเสี่ย" เสียงชลตอบเบาๆ ตามองเจ้านายของตนเองอย่างเป็นห่วง
กรสบสายตาชลกลับ ดวงตาสีเทาแสดงความห่วงใยมาให้ตน ทั้งสองจ้องตากันระยะหนึ่งก่อนที่กรจะเป็นคนละสายตาออกก่อน
, f! a- F" q5 \! V, R1 e0 R, p& o, K"..กูไม่เป็นไรแล้ว" กรพูดขึ้น

"..."
, j/ }5 P2 A  M, P* O"..."
ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง
+ N7 \/ p# Q- h: K! ~( d
9 S- x, d$ J% A4 Q" M9 jชลเม้มปาก มันรู้วิธีทำให้เสี่ยของมันสบายใจขึ้นแค่ไม่กี่อย่าง

; l0 t, G& X$ F* k. Hชลค่อยๆลดตัวลงมาท่าคุกเข่า ถอดเสื้อยืดออกมา เผยให้เห็นอกแกร่งและกล้ามท้องเป็นลอนที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี กรมองชลอย่างแปลกใจ
ชลเอื้อมไปจับมือของคนที่มันรักยิ่งกว่าชีวิต จับเอามือเจ้านายลูบแก้มของตัวเองด้วยความรักใคร่ สายตามองขึ้นไปหาเสี่ยที่ยืนมองมันด้วยความรู้สึกหลากหลาย
" m+ `0 B3 U/ Z: @. T. r8 @, v" h
2 H- }8 d0 B0 T+ a0 S5 P9 t: w# x& @% Dชลดูดนิ้วของเสี่ยอย่างอ่อนโยน ลิ้นเลียนิ้วโป้งและมานิ้วชี้ของเจ้านายตนเองก่อนจะปล่อยให้เสี่ยเอานิ้วออกมาจากปาก
% a  n! w1 s% ]น้ำลายเป็นเส้นสะท้อนแสงไฟในห้องเหมือนด้ายที่เชื่อมใจของทั้งสองเข้าด้วยกัน
กรใจเต้น ความรู้สึกของนิ้วส่งทอดความนุ่มและอุ่นจากปากชล
เป็นคำเชิญชวนให้ส่วนที่ไวต่อการสัมผัสของกรพุ่งทะลวงเข้าไปย่ำยีและเริงระบำในนั้น
สมกับที่ได้ชื่อว่าหมาของเสี่ย มันเอนตัวเข้ามาหาซิปกางเกงของเจ้านายมันอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะกัดซิปและลากดึงลงมา
% M" g( ]3 A% t5 l' hเหมือนเป็นกลไกสปริง ท่อนแกร่งของกรโผล่ออกมาทักทาย ชลมองมันเยี่ยงเด็กน้อยที่ได้ของเล่นถูกใจ และตัวมันแทบน้ำลายไหลเมื่อรู้ว่าเสี่ยของมันใส่คอมมานโด*มาทั้งวัน
*commando คำแสลงของการไม่ใส่กางเกงใน
: a3 e5 }( H, ~% yกรสูดหายใจลึก ภาพของชายชาตรีสุดเข้มอย่างชลคุกเข่าต่อหน้าแก่นเนื้อของตนเอง เป็นการมอบอำนาจและการยกย่องเจ้านายของมันหมดทั้งใจ
" W- ~" [. V2 g" R: D* Q5 U. r9 cชลเงยหน้ามาสบตากับเสี่ยของมันเหมือนลูกหมาส่งสายตาอ้อนวอน กรแค่มองก็เดาใจหมาของตนได้ทันที

, B$ y* ^5 O, E2 bนี่คือหมาของกูเท่านั้น ในใจที่อ้างว้างและเจ็บปวดของกรได้ยอมให้ลูกหมาตัวนึงเข้ามา
) S% e0 q5 J4 A% @4 u5 y/ i6 v
"อมควยกู" สิ้นคำสั่งของเจ้านาย เจ้าหมาก็เข้ามาดูดเลียควยด้วยความกระหาย
3 q& W' e+ i7 K( j8 k% t5 ~มันดูด ลิ้นเล่นหัวควยของเจ้าของ และเลียจากโคนยันหัวด้วยความกระตือรือร้น หวังจะทำให้เจ้าของพอใจ
มันดื่มด่ำกับรสชาติเนื้อผสมน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมา วันที่มันรอคอยในที่สุดก็มาถึง มันพยายามเอาควยของเจ้านายเข้าให้ลึกที่สุด
( \/ Q0 p0 O8 F" i"ค่อก ค่อก" มันเริ่มสำลักควยของเจ้านาย แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหามากนักในยุคใหม่
/ p" q" q% K* g"อย่าสำลัก" คำของนายที่ "สั่ง" หมาของตน แก้ปัญหาได้เสมอ เจ้าหมาปล่อยให้ควยของนายเข้าไปลึกถึงคอก่อนจะถอยออกมาเพื่อหายใจ
2 i9 I& z2 x! Z$ E5 K$ {4 vแต่ยังสูดอากาศไม่ถึงวิ นายของมันก็จับหัวกระหน่ำเย็ดเจ้าหมาต่อ เจ้าหมาน้ำตาเล็ด
  }. _0 K# _+ m  t
3 B9 i' R7 o# O4 X) wอ็อค อ็อค อ็อค อ็อค
) C% k" ]9 i/ c9 I* r$ [5 p3 m* A6 rเสียงของเกมกาม ความรู้สึกในปาก และการสูดดมกลิ่นขนลับเจ้านายทำให้ควยของเจ้าหมาลุกสู้
มันปลดซิปและหยิบควยของมันออกมา แท่งเขื่องของมันหลั่งน้ำสีใสใหลลงพื้น
แผละ เสียงดึงควยออกมาจากปากหมา เจ้านายเอาควยแปะหน้าของมัน น้ำลายเปรอะเปื้อนไปทุกที่ มันหลับตาสูดกลิ่นของควยบนหน้าเหมือนต้องมนต์ มือมันเลื่อนไปหาควยของมันเองพยายามจะชักแต่
"อย่าจับควย" คำสั่งของนายทำให้มือละออกไปทันที ต่อให้มันจะอยากขนาดไหนแต่ร่างกายทุกส่วนของมันก็เป็นของนายมันแล้ว
4 `1 f8 {9 b* h# \4 {- P7 t"แก้ผ้า" นายมันสั่งอีกครั้ง คราวนี้หัวใจของเจ้าหมาเต้นระรัว ความอยากและความตื่นเต้นเริงระรื่นอยู่ในหัวใจ
* p8 L& T0 J! C% p: E3 J# Yมันรีบลุกขึ้นก่อนจะถอดกางเกงมันทิ้งไป ส่งสายตาไปหาเจ้านายของมันและยิ้มเขิน คราบน้ำลายยังเปรอะบนหน้าคมเข้มเป็นทางยาวจากควยนายแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่สังเกตหรือไม่สนใจ
กรใช้สายตาละโลมดื่มด่ำกับภาพตรงหน้า
% P( f% z% n: k: N; {& O9 Y3 Rชายร่างแกร่งผิวดำแดงที่คอยช่วยตนเองมาตลอด ในวันนี้มันได้เผยให้เห็นทุกสัดส่วนที่เคยซ่อนอยู่ในร่มผ้า
กล้ามอกแน่น ไหล่กว้าง แขนกำยำ กล้ามท้องเป็นลอน ขาไร้ซึ่งไขมันส่วนเกิน และท่อนเอ็นที่แข็งเกร็งกระตุก น้ำไหลออกมาเหมือนก๊อกรั่ว
( ~* _# x1 y0 J2 F! L+ Gทุกอย่างมอบให้เจ้านายของมันหมดทั้งสิ้น
กรเดินเข้าไปหาร่างเปลือย แม้ผิวของมันจะเข้มแต่มันก็ไม่อาจซ่อนแก้มที่แดงระเรื่อชัดเจนได้ สายตามองเจ้านายด้วยความรักบริสุทธิ์เหมือนเด็กน้อยที่สัญญาจะแต่งงานกับพ่อตนเอง
0 W1 d- F2 w4 t: q, zเจ้านายเอื้อมมือไปจับควยของเจ้าหมา มันเม้มปากหลับตาแน่น ควยของมันเกร็งสู้มือนายที่กำลังมอบรางวัลให้กับมัน ฝ่ามือเจ้านายบี้หัวควย สร้างความเสียวสะท้านให้หมาไปทั้งตัว
$ `, O$ s: Q5 ^2 `"อื้อ.. ส.. เสี่ย.." เจ้าหมาส่งเสียงครางเสียงสั่น มันแทบอยากจะลงไปกองกับพื้นเสียตรงนั้น
"ผ.. ผมอยากโดน.. คว.. ของส.. เสี่ย" เจ้าหมาพูดขาดๆหายๆจากความอายและความเสียวที่มันได้รับ หลังพูดเสร็จมันก็กัดเม้มปากเพราะความรู้สึกจากจุดรวมประสาทที่หัวควย มันยังไม่อยากหลั่งตอนนี้
กรได้ยินดังนั้นก็ยินดีที่จะตบรางวัลชุดใหญ่ให้หมาของตนเอง
3 [( f6 s0 z) i( b0 e" n; {"งั้นมึงก็มาช่วยถอดสิ" ปากสั่งเจ้าหมาน้อยของตนเองก่อนจะละมือที่จู่โจมควยของมัน
"และมึงห้ามแตกจนกว่ากูจะแตก" คำสั่งด้วย "อำนาจ" เป็นพลังที่ล่ามควยของเจ้าหมาไว้ เมื่อมันได้ยินคำของเจ้านายมัน ควยของมันก็กระตุกเหมือนทหารวันทยหัตถ์
! N" P' f. m, o. ]2 n
* O8 C4 d* A4 P  m( sปล1 แก้คำผิด เปลี่ยนคำให้ลื่นไหล

normalcy

บทที่สองค่อนข้างยาวกว่าที่คิดเอาไว้ในระดับนึงเลยครับ ใจจริงอยากจะแบ่งออกเป็นบทที่สองกับสาม แต่นั่นจะทำให้บทที่สองไม่มีฉากตื่นเต้นของเสี่ยกรกับเจ้าหมาชลเลยต้องแปะเอาไว้ให้

kridty75

ขอบคุณครับ

audiwoods

ชีวิตของธีร์น่าเศร้าจังครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณครับ

jumpingblue

เสียวมากๆเลยครับ

l2ookmoo

ขอบคุณครับ

Neabeam

เนื้อเรื่องยังน่าติดตามอยู่ อยากรู้สุดท้ายธีร์จะมีอำนาจอะไร

Starstory

น่าสนใจมากเลยครับ

theera

ขอบคุณครับ

joryu

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Kak00321

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

eg1

  K+ c* D2 r9 z0 d- G5 I$ Zขอบคุณครับ

Linkren

ดีมาก อ่านไปลุ้นไป  อยากรู้เลย อำนาจได้มาอย่างไร  แล้วทำไมถึงยอมเป็นหมา ฝึกอย่างไรถึงสั่งได้ทุกอย่าง ยิ่งน่าจืดตาม