ร.ด.วายร้าย กับนายประธานนักเรียน EP.4

MaxKPC

ช่วงเย็นหลังเลิกเรียน

ไออุ่นขับมอไซต์มาส่งลมหนาวที่่บ้านและเมื่อเข้ามาถึงในบ้านของลมหนาว ก็เจอกับคุณพ่อ
และคุณแม่ นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
"กลับมาเเล้วเหรอ ลมหนาว สร้างวีรกรรมอะไรไว้"
"คุณพ่อครับ มันเป็นอุบัติเหตุ เอ่อ...คุณพ่อคุณแม่ครับนี่ไออุ่น เพื่อนผมครับ"
"แม่จำได้ คู่กรณีในรูปนี่ กล้าดีนะมาถึงบ้าน"
"คุณแม่ครับ"
"ไม่ต้องเลยลมหนาว แม่เสียใจนะที่ลูกทำแบบนี้ อยู่ในวัยเรียนแท้ ๆ ริอาจมีความรัก"

เอาหละสิครับคุณพ่อคุณแม่อำหนักแบบนี้ไออุ่นจะทำไงดีเนี่ย
"คุณพ่อคุณแม่ครับ เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของผมเองครับ ลมหนาวถูกผมกระทำ ถ้า
คุณพ่อกับคุณแม่จะตำหนิ หรือลงโทษอะไร ผมขอรับผิดชอบเองทั้งหมด"
"นาย ไออุ่น นายพูดอะไรออกไป คุณพ่อเราเป็นนายทหารนะ"

ลมหนาวพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง คุณพ่อซึ่งดูท่าทีออกว่าลมหนาวกับออุ่นเป็นอะไรกัน
จึงถามไออุ่นไปว่า....
"ไอ้หนุ่ม เอ็งคิดยังไงถึงกล้าจูบลูกชายของข้า ไม่รู้หรือว่าข้าเป็นใคร"

ไออุ่นจึงตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัวอะไร...
"ผมเพิ่งทราบครับว่าท่านคือ ปลัดจังหวัดและก็เคยเป็นอดีตนายทหารยศพลตรี แต่ที่ผมทำไป
ก็เพราะว่า...ผม ชอบลมหนาวครับ ผมคิดกับลมหนาวมากกว่าเพื่อน"
"นี่เอ็งบ้าหรือไง ผู้ชายกัผู้ชายจะรักกันได้ยังไง"
"ลมหนาว ลมหนาวต้องเข้าใจแม่ เข้าใจพ่อนะลูก แม่มีลูกชาย  2 คน แม่ไม่มีลูกสาว แม่รับไม่ได้"
"แม่.... " คุณแม่แกล้งเป็นลม ลมหนาวจึงเข้าไปประครองโดยไม่รู้ว่านี่เป็นแผน

โอ๊วพ่อกับแม่เล่นใหญ่เบอร์นี้ลมหนาวก็น้ำตาคลอเลยสิครับ ไออุ่นเห็นท่าจะไม่ค่อยดีจึงตอบกลับ
ไปว่า....
"ไม่จริงครับ ลมหนาวไม่ใช่ผู้ชาย ลมหนาวเป็นLGBTQ+ ลมหนาวกับผมมีอสระทางเพศในการ
เลือกที่จะรักกันได้ และผมก็รักลมหนาวลูกของท่านด้วยใจจริง"
"แกรักลูกฉันเเล้วแกเคยถามไหม ว่าลูกฉันรักแกหรือเปล่า ลมหนาวบอกพ่อซิ ว่าลูก...."
"ลมหนาวรักไออุ่นครับพ่อ รักมานานแล้วด้วยตั้งเเต่เจกกันตอนเข้า ม.4"
"แต่มันกวนตีนลูกพ่อมาโดยตลอดนะ แล้วนี้พ่อได้ข่าวว่ามันยึดอำนาจลูกอีกด้วย"
"คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ ลมหนาวเลือกที่จะคบกับไออุ่น ถ้าคุณพ่อคุณแม่ไม่ยินยอมลมหนาว
จะไปกับไออุ่นครับ"
"ลมหนาว ...... แก...แกมันเป็นมารหัวใจ ลมหนาวไม่เคยดื้อแบบนี้ แกออกไปจากบ้านฉัน เดี๋ยวนี้"
"ไม่ครับ ผมไม่ไป ถ้าผมจะไปลมหนาวต้องไปด้วย"
"แกกล้าลองดีกับฉันเหรอ"
"คุณพ่อ อย่านะครับ"

โอ๊วววม๊ายยยคุณพ่อเอาปืนจ่อที่อกของไออุ่น ลมหนาวจึงเข้ามาห้าม แต่ก็โดนคุณแม่กับคนรับใช้
ดึงตัวเอาไว้.....
"คุณพ่ออย่านะครับ ไออุ่นนายกลับบ้านไปก่อนนะ"
"ไม่ ถ้าท่านกล้ายิง ผมก็จะยืนให้ยิง"
ไออุ่นจับปลายกระบอกปืนมาจ่อชิดที่อกของตน ลมหนาวตอนนี้คือกังวลใจมาก....
"ไออุ่น นายเป็นบ้าหรือไงถ้าพลาดคือนายไม่รอดนะ"
"ลมหนาว เรารักนายมากนะ ถ้าเราตายสัญญาได้ไหมว่าจะออกบวชตลอดชีวิต"
"ไม่ ถ้าคุณพ่อฆ่านายเราก็จะขอตายตาม เราก็รักนายเหมือนกัน"
"ดี รักกันมาก แกไอ้ไออุ่นแกแย่งความรักของลมหนาวไปจากฉัน อย่าอยู่เลยตายซะ"  ปัง ปัง ปัง....
"ไออุ่น.........................."

ลมหนวถึงกับเป็นลมของจริง
"คุณลูกเป็นลม จีจี้ บอลลี่ ไปเอายาดมมาเร็ว"
"เจ้าค่ะคุณนายขา"
"ลูกฉันคงรักแกมาสินะ จำไวนะถ้าแกทำลูกฉันเสียใจ เจอลูกปืนของจริงแน่"
"นี่...ปืนไม่มีลูกเหรอครับ"
"ใช่ ใส่ลูกไว้แกตายฉันก็ติดคุกสิ นู้น ไปดูแลลูกชายฉัน เดี๋ยวฉันกับคุณนายจะออกไปงานเลี้ยง
ฝนก็กำลังมา แกก็ค้างที่นี่แหละคงกลับไม่ทันฝน"
"ครับพ่อ"
"แม่ ฝากตาลมหนาวด้วยนะ อาหารเย็นแม่ทำไว้ให้ในครัว จีจี้ บอลลี่ ดูแลลูกฉันทั้ง 2 คนด้วย"
"คะคุณนายขาไม่ต้องห่วง ว่าแต่คุณนายกับคุณผู้ชายนี่ แสดงเก่งนะคะ"
"พูดมาก ไปเถอะคุณ จะหกโมงเเล้ว เดี๋ยวไม่ทันฝนก็มา"
เมื่อคุณพ่อกับคุณแม่ออกไปได้สักพักใหญ่ ๆ ฝนก็ตกโปรยปรายอย่างหนัก

เสียงฟ้าร้องดังคำรามลมหนาวสะดุ้งตื่นขึ้้นมา......"ไออุ่น ไออุ่น ไออุ่น"
"ผมอยู่นี่ลมหนาว"
"นาย นายยังไม่ตายใช่ไหม หรือเรา 2 คนตายแล้ว"
"ยังไม่ตาย คุณพ่อคุณไม่ได้ใส่ลูกปืน"
"คุณพ่อ เล่นไรของเขาเนี่ย นายไม่เป็นไรใช่ไหม"
"ไม่เป็นไร ลมหนาวเหอะเป็นไรหรือเปล่าเป็นลมหลับไปนาน"
"เห็นนายไม่เป็นไรเราก็โอเคเเเล้ว ไออุ่น"
"คุณหนูลมหนาว ฟื้นเเล้วหรือค่ะ พี่จีจี้กับอีบอลลี่เตรียมมื้อค่ำไว้แล้วคุณหนูกับแฟน เอ๊ย
คุณหนูกับเพื่อน จะกินกัน เอ๊ย จะทานอาหารเลยไหมค่ะ"
"พี่จีจี้ พูดผิดบ่อยนะ เดี๋ยวให้คุรแม่หักเงินเดือนเลย นั้นเดี๋ยวขอลมหนาวอาบน้ำก่อนนะครับ

"เเล้วนายจะกลับบ้านไงอะฝนตกเเล้วนี่"
ไออุ่นเลยตอบลมหนาวว่า....
"กลับได้ดิ ที่นี่มีเสื้อกันฝนไหมครับ"
"มีค่ะเดี่ยวพี่ไปหยิบให้"
"ไม่มี๊.............พี่จีจี้้"
"มีค่ะคุณหนู"
"อีจีจี้ อีควายมาครัวนี่มา"
บอลลี่จิกกระบาลแล้วลากจีจี้เข้าครัวเตรียมโต๊ะอาหาร ไออุ่นเลยถามกลับว่า....
"ตกลงยังไงครับ ท่านประธานนักเรียน"
"ประธานไรหละ พายุเข้าลมแรงแบบนี้ถ้านายขับกลับเเล้วเกิดอุบัติเหตุ ฉันก็ซวยดิ"
"ห่วงผมเหรอ"
"บ้า นั้นนายไปอาบน้ำก่อนคืนนี้ก็ค้างที่บ้านฉันนี่เเหละ"

เมื่อขึ้นมาที่ห้องนอนของลมหนาว
"อะนาย นี่ผ้าขนหนูนายอาบน้ำก่อนก็ได้ ส่วนเสื้อผ้าก็เลือกเอาในตู้ละกัน"
ในขณะนั้นไออุ่นก็กำลังปลดเข็มขัดและก็กำลังปลดตะขอกางเกงนักเรียนจนเห็นขอบกางเกงใน
ลมหนาวจึงถามขึ้นว่า....
"นี่นายจะทำอะไร"
"เอ้าก็จะไปอาบน้ำไงคุณ มันก็ต้องถอดปะ"
"นายก็ไปถอดในห้องน้ำสิ"
"หรือไม่ก็นุ่งผ้าขนหนู"
"หวั่นไหวเลยคุณ เเค่ขอบเองนะ"
"ไอ้ทะลึ่ง รีบไปอาบเลยป่ะ หิวข้าวเเล้ว"
"อาบพร้อมกันไหมคุณ จะได้เสร็จพร้อม ๆ กัน"
"เสียใจ ฉันนั่งรอดีกว่า"

ไออุ่นนุ่งผ้าขนหนูเเล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ เราก็ตัดฉากมาที่โรงเรียนกันดีกว่าครับ
ในค่ำคืนที่ฝนโปรยปรายจากพายุ ครูม่านฝนกับผู้กองดาวเหนือต้องอยู่เวรด้วยกันน้ำจะฉ่ำ
โรงเรียนไหมเนี่ย
"ครูม่านฝน คุณอยู่เวรกลงคืนไม่รู้สึกวังเวงบ้างเหรอ"
"นี่นาย ไม่พูดได้ไหม เงียบบ้างก็ได้"
"อย่าบอกนะว่าคุณก็กลัว เหมือนกัน"
"เรื่องของผม ว่าแต่คุณเถอะจะนอนได้เหรอที่นี่ไม่ได้สบายเหมือนบ้านคุณนะ"
"ชาย ไม่สิ เกย์ชาตินักรบอย่างผมก็อดทนต่อความลำบากได้นะคุณ หรือว่าคุณจะมาเป็น
หมอนข้างนุ่ม ๆ ให้ผมกอดนอน"
"ฝันไปเถอะ"
ทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์ไฟฟ้าภายในโรงเรียนดับ ๆ ติด ๆ ครูม่านฝนกับผู้กองดาวเหนือทั้งคู่
ก็ต่างกลัวผีเหมือนกัน โดยเฉพาะครูม่านฝนที่กลัวมากเพราะตอนเด็ก ๆ ครูม่านฝนเคยโดน
แกล้งตอนเข้าค่ายจึงทำให้มีปมฝังใจ

"คุณเป็นไร ทำไมตัวสั่น"
ผู้กองเอ่ยถาม จากนั้นครูม่านฝนก็ตอบว่า....
"ปะปะเปล่า ไม่ได้เป็นอะไร"
"เเล้วคุณจะไปไหน ไฟดับแบบนี้"
"เออหน่า..."
"ถึงขั้นต้องห้อยพระเลยเหรอคุณ"
"ก็คนกลัวนี่่"
"5555 ครูสายดุอย่างคุณนี่นะกลัวผีด้วย"
"อือ ผมเคยโดนแกล้งสมัยเรียน ป.5 ไปเข้าค่ายคุณธรรมที่วัดแล้วโดนเพื่อนแกล้ง มันก็เลย
เป็นปมในใจที่ทำให้ผมกลัวความมืด ความความโดดเดี่ยวและก็พวกผีสาง"
"เฮ้ยคุณ ผมขอโทษ ผมก็กลัวแต่ก็ไม่ได้กลัวมากพยายามมีสติกับมัน ถ้างั้นเปิดไฟฉายไหมคุณ
ห้องจะได้สว่างขึ้น"
"นายมีเหรอ"
"555 ไม่มีอ่า ในห้องนี้มีไหม"
"โอ๊ยนาย"
"ถ้าคุณกลัว ผมจะอยู่ข้าง ๆ คุณเอง ผมสัญญาว่าจะไม่หนีหรือทิ้งคุณไปไหนม่านฝน"

ทันใดนั้น ดาวเหนือก็ดึงม่านฝนมานั่งที่โซฟาภายในห้องฝ่ายปกครอง บรรยากาศเป็นใจแบบนี้
ผู้กองดาวเหนือจึงพูดความในใจ
"คุณ ผม....ผมชอบคุณนะม่านฝน เราเป็นแฟนกันได้ไหม"
"นาย นายพูดอะไรของนาย ผมไม่ตลกนะ"
"ผมจริงจังนะคุณ ไม่รู้ดิผมชอบคุณตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า พอมาเจอคุณแล้ว คุณคือคนที่ใช่
สำหรับผม ผมอยากรู้ว่าผมคือคนที่ใช่ของคุณไหม"
"ดาวเหนือ ผมก็......ชอบนายเหมือนกันถึงนายจะชอบกวนประสาทก็ตาม แต่นายจะรับผมได้เหรอ
ทั้งมีปมในวัยเด็ก ทั้งเป็นคนขี้โรค อีกทั้งยังเป็นแค่ครูธรรมดา"
"ม่านฝน ผมชอบที่คุณเป็นคุณ คุณไม่แรดผมชอบ"
"ดาวเหนือ"
"ผมสัญญานะว่าผมจะซื่อสัตย์กับคุณเพียงคนเดียว ให้ผมได้ดูแลคุณนะม่านฝน"

ในค่ำคืนนี้ ทั้งคู่ก็ได้นอนกอดกันบนโซฟา สายฝนที่โปรยปรายกับร่างกายที่เบียดกัน ไฟรักแห่ง
ราคะจึงปะทุขึ้น ดาวเหนือพลิกตัวคร่อมม่านฝนพร้อมจูบลงที่ปากอย่างนุ่มนวล
"พอก่อนครับ เดี๋ยวมีคนเห็น"
"ปากคุณนี้ก็นุ่มเหมือนกันนะม่านฝน นึกว่าจะดุเก่งอย่างเดียว"
"พูดมาก นอนไปดีดี"
"ขอกอดได้ป่ะ"
"ไม่ได้ เดี๋ยวมีคนมาเห็น ไว้พรุ่งนี้ย้ายไปบ้านพักครูค่อย............"
"แน่นะ สัญญาแล้วนะม่านฝน"

MonkyDogy

ขอบคุณมากนะครับ

ชอบอมเค

Bhirawut

ขอบคุน

nasan

หายไปนานมาต่ออีกนะครับ

Eakkadoor

ค้างงงงง

วิทท

ขอบคุนครับบ

Goodguyzz

ขอบคุณครับ

jaii

สนุกครับ ดีๆ

nasan

ขอบคุณครับรอตอนต่อไปครับสนุกมากครับ

tidchoo2

แล้วมาต่ออีกนะครับ

Kingki

ขอบคุณครับ

lovelovena

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

sunsetblvd

ขอบคุณครับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

auntot

น่ารักจังความรัก

lekthai

ขอบคุณครับผม

kuminum

ขอบคุณมากครับ

audiwoods

คุณ​พ่อ​คุณ​แม่ก็ช่างขี้เล่นจริงนะครับ