นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่าน! g* s m1 g5 h% {+ Y
ไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์0 _; b* B |- L
ณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....
" E2 a. T5 T: l+ B! f9 U$ X/ `5 Y. z5 O6 z; w5 v
แทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี) }3 L7 S+ |) n2 {6 U( J
ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์ เขาเป็น5 o" ~% y. V- d. N) X+ y( a
คนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ
) u' h" a# C! C7 y2 L( p5 Vเรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ( U+ M1 K+ }" L
เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์
# i# ^4 s w0 V4 w& x- P* N/ E! K4 @- _4 B6 J& Q* d
แทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง; q; _9 `& |1 `6 ?$ S
"สบายดี"
- x' y! C; F' S7 ]เสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ
& M3 q# S/ R0 Q, I. [9 Fของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....9 O. I1 |/ M0 n6 `9 V' R
"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม") {5 { S1 @, n; L4 w0 W# _) Q% I
"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี"
6 G8 V6 `$ L ^8 b5 b$ Nโทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...
; C* ]/ g) x: [3 x1 R"ปึกหลายคักน้อคนเฮา"
; J# y) Q* h0 P3 ~# C7 h+ l' W, e"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"
. T; o# D# D3 S1 E2 Mน้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....
* I- z0 ?9 b7 ~"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา
5 \$ k) q- H2 K) a0 T) \: Q9 U2 S! Uแทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"2 X7 Y# O" M3 K+ z
"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"
4 q6 u! K" Z' q: }8 n: {+ r/ }: Z, e! U' ]( ~1 t! }
บ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก
% s. W, K# A, Eในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน
! _: m: S* Q5 ?2 }, U) c- L"แทนไท"
( J8 [; T( b. h& C9 c"อิหยั่งแม่"
& ^7 D5 C9 D& h& a"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"
3 D7 R6 n; g( L6 N) ^+ C"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว
, f! @# z8 ~0 f4 ^. c& ]" Fอิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"
+ y" Z2 j, ]+ I8 c1 q"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว' M* T$ P! O7 J9 w* [
มากันเยอะ"
% [# Q$ q1 c6 ^+ L5 m6 z+ _"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"
$ n9 ]# O! y s4 W$ K"ระวังโตแน่เด้อ"; A2 P0 M7 h1 c; Z, c
"ครับแม่"/ N; q: ~' V, U3 {0 z
หลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง+ e2 N2 A% N$ Z
5 b% \& v# i& p, J. b0 Y. Bเมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน
+ q7 b4 ]' r! i5 Lทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป* b8 K4 i' S. J7 U7 h, s' x/ V! U, h
บ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ7 y" J' F& P o+ q* z7 x- W! m+ c
ม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว
. U% M$ { n @3 ?( l7 x0 Y9 o8 N"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"1 F' H2 u. u0 `, c( l4 ?" j
ชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า.....
) |( H6 j% f+ P4 m* c1 x"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"
( Z! x. V1 | n/ G"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"
7 W- N! \! u4 i$ `"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"( D% ?# w* \0 A7 e; O
แทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...8 n4 g/ x" P: z9 G: p; m! \
"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า"
" J/ T8 ~+ m! c+ U, }5 a"แล้วผมจะกลับไงคุณ"
a$ C& c% @4 Q6 L"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"
+ i2 P7 `6 x( U' Z! c A"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"
9 q! O0 m5 o+ F; {: ?, O2 b* `"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"$ _+ T* \5 B- O, s8 y
- d. T# @, b s' M, V
ภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส, g1 u/ g, w1 b9 m
สะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น " A; Q* x) x; [1 l0 x5 q5 Y
"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง", U2 k; w$ z4 P) k! d) p
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"" _! L1 a8 F5 f* l- w
"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง"( Q/ [" Y3 c4 t V/ i6 h0 b
"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"
; m) F+ b/ z4 ~3 }* n! A' i"จะไปยากอะไรคุณ"
+ C4 \& L6 c5 R; k6 H7 m9 U- Z( v% E"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"
% Y- T- F, G: }) p6 w! p"อยู่เฉย ๆ"9 {0 t+ [8 F6 |" t
ภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า5 W( N! X; ?$ k) O
ให้กับแทนไท
/ k* I e1 l9 {& b" T: \"แน่นพอไหมคุณ"
/ N' _$ C) Q/ c4 [; O* q+ u4 |1 K5 c"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด", ~5 I x+ r, r# {# ]
"ไม่", }7 b. M3 {/ Z- Z% e3 X e
"ไม่หลุด"# m- F' r/ N+ L; [- r# }; c
"ไม่รู้ 555"' H/ k5 H: V7 j7 Z( I0 G1 @7 \
"เฮ้ยยนาย"2 v0 c0 i+ i$ M- c7 @6 O
"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"$ e1 B! k3 Z s, y3 Q! j- s
"มันโหวงเหวงนะนาย"
+ Z7 t$ U7 x \" D: ^$ ?เมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง
) P- [ N( }* B/ g5 L8 }) {( ^4 Xเล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
2 n+ n- ]4 c+ y8 Y% i6 o) {ของเหล่าพญานาค * L. x1 X8 s( m# b, g
0 _& g" b+ m) j* W( q2 s* l \1 v
ภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ
+ J; ~9 I' o! O1 h+ b7 u4 wพญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน
8 k2 Y4 S$ j9 F0 [% mและแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น* j$ K q u, q5 u. k2 P& E
"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"
2 T K* I7 d) v"ทำไมนาย มีอะไร"- [$ d6 l8 x& z, m
"อย่าถามเร็ว"9 g, u- j7 U$ y
แน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ
, b, R: a" }' i, [5 Q3 Uสมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา
0 y3 n/ P8 i) K2 f! S" aและหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้' `# L) \! l# Q# Z H0 j
8 v c. |; o. A: G5 bในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร
& R/ Y; w1 E. z/ }"หิวไหมคุณ"
% o1 K2 o, P9 C"นิดหน่อยอะนาย"
- F* H* F' v4 u+ r/ d* ~"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"
/ P9 l) p5 @4 ~0 q4 {+ t"ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย"
) K- T" s8 w( @/ x1 b* f0 n2 `"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"
6 A8 k+ L t/ i U"เป็นหมอเหรอถึงรู้"
3 F% A! D& _& ?! }"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"
/ U: M" F. v+ X2 \. @% }1 f"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"
( s' T5 j. f6 ^0 A4 L"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"( s! V! `& t* g- Q" n: O% U
"จะได้กลับหรือเปล่า"
! O! H; o$ V; c& S"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
/ N( _: m- p% C$ Y
9 M, O3 A! R: F/ ~+ F ~แทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ
; N/ n+ s: J- b R$ n/ K7 Hคอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ0 q# ^5 ]+ P+ Q, f/ s# A
ชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่
2 \2 `: u' V& I# E1 Rยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท+ A- Z5 [4 t" H. q( _
$ i* i& u. v. d a" h% n- L
เมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว# V" h: ? G1 H, g& o- P; `: ~
งามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้
* D/ G2 K0 |5 u( V: w9 Y" B"แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท"* K: k$ J/ D. k/ S6 q2 Y
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร + l+ W' W: O9 ~1 F5 J
"ภูผา ภูผา ภูผา"8 E' x2 b0 E- d( f+ u! Q1 ^
แทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา
; F Y' r- B* gและมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว
Q D* b. j: D5 o5 V/ q& wในตอนเช้าตรู่
2 }* t. e% d% U' p"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด": i) i/ g: _! D- c& z: `0 p
"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"
" z1 T& {: ^: Z3 w4 w0 W$ T! X"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา"
# l) \$ m+ V9 S
6 F: T o) @4 {# a9 L3 |หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ
$ i0 `; f9 A+ P2 k2 uแต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น
( K& D. e; c, q8 lไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้
+ O5 V4 B' f0 m& M. [) T"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด
2 {& t& a% l( c1 K' Hถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ
+ c: C/ D, ?: p d% a( j" hถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"
7 m" p# ~2 y* C9 Q, e( w, o- r"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ" น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า.... "ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี" "เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน" "นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน" "รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ" "มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป" "ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า" "หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว" "ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่" "นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ" "แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง" เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช
4 S* B! b7 e- r5 j
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้ เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมล สถานที่ที่นิยายกล่าวถึง อุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ |