หมอลำยอดรัก EP.2

Maximam

ในยามค่ำคืนที่อาทิตย์ลับขอบฟ้า เวลาแห่งการแสดงหมอลำก็เริ่มต้นขึ้น
"หละพอแต่เปิดผ้าม่านกั้น.....บ่าวหมอลำสิพาม่วน ผู้บ่าวผู้สาวขอเชิญชวน ออกมาม่วนหน้าฮ่านเร็วสิ"
เสียงลำเริ่มขึ้นแน่นครับว่าแทนไทออกทำการแสดงแล้วจ้า หนุ่มหล่อหน้าตาดีในชุดหมอลำที่เพชรแว๊บวับ
ราวกับเทพบุตรจุติ บรรดาพ่อยก แม่ยก เจ๊-ยก ก็ต่างออกมาติดมาลัยเเบงค์เขียวแบงแดงกันเต็มไปหมด
ไม่เว้นแม้แต่คุณนายฉวีวรรณ เมียเสี่ยสมปองแม่ของเสียไพรววัลย์ ที่ติดใจหมอลำคณะนี้มากกกกกกก
"ลูกแทนของแม่"
"ป๊าดแม่ป้า เจ้าคือสิมาแบงค์ม่วงแท้" เจ้ย เเม่ค้าไก่ปิ้งงหน้าวิคหมอลำเอ่ยทักคุณนายฉวีวรรณ คุณนาย
เลยตอบกลลับว่า......
"อ่ะ คนมันมักหละเนาะ อยากมามาเป็นสะใภ้"
"ป๊าดดดดดดเจ้าคือสิเว้าไป ลูกซายเจ้าคือสิแมนเต็มฮ้อย"
"ข่อยเปลี่ยนได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ ลูกแทน"
"ครับ ขอบคุณแม่ป้าหล๊ายหลายที่มาเป็นกำลังใจให้กับชาวคณะสืบศิลป์ถิ่นอิสาน ขอเสียงปรบมือให้แม่ป้า
เด้ครับพี่น้อง"
"จะดีกว่านี่ถ้าหนูเเทนเรียกแม่ย่านะลูก"
"คือบ่ดอกครับ ข่อยย่าน"
"บ่ต้องย่าน ป้าปลื้มหนูมาลูกขอป้ากอดที"
"ได้เลยครับ"

ความหล่อน่ารักและขี้เล่นเป็นกันเองทำให้แทนไทมีแฟนคลับติดตามเยอะมาก และยิ่งควาามไม่ถือตัวของ
แทน บางครั้งแทนก็มีโดนลวนลามบ้างแต่ก็ไม่มีใครพิชิตไข่แดงของแทนได้สักที ใช่ว่าจะได้ง่าย ๆ นะเนี่่ย
เมื่อลงมาหลังเวที
"อ้ายเพลงแคน"
"อิหยังบักหำ"
"อะรางวัลที่ข่อยได้ เจ้าคือสิเอาเข้ากองกลางไว้ใช้ยามฉุกเฉินหรือเลาซาวคณะเดือดร้อน"
"แต่นี่มันเป็นรางวัเจ้าเด้"
"รางวัลข่อยซำใด รางวัลของหมู่เฮาทุกคนนี่ละ หากมีแต่ข่อยกับเจ้า บ่มีคอยวอย แดนเซอร์ นักดนตรี
และนักร้องคนอื่น รวมถึงดาวตลกและชาวคณะ สืบศิลป์ถิ่นอิสานคงบ่ได้มาไกลขนาดนี้"
"อืม ดี ดีมากลูก ความคิดเจ้าคือดีแท้แทนไท"
"อีพ่อ อีแม่"
"แม่กับพ่อดีใจนะที่ลูกสองคนนอกจากจะรักใคร่กันแล้วก็ยังรักชาวคณะอีกด้วย จำไว้นะลูกเพราะมีชาว
คณะร่วมทีมกับเรา เราจึงดังได้"
"ครับแม่ สวยและยังใจดีด้วย"
"อย่ามาปากหวาน เตรียมเปลี่ยนชุดไป เดี๋ยวขึ้นฉากต่อไปไม่ทันแม่หักค่าตัวนะ"
"แม่อ่ะ....."

ตัดมาที่บ้านเสี่ยสมปอง หลังจากคุณนายฉวีวรรณกลับมาถึงบ้าน เสี่ยสมปองก็รู้สึกไม่อใจอย่างยิ่งที่คุณนาย
แอบหนีไปดูหมอลำ...
"เป็นหยังเจ้าคือสิมาฮอดเซ้า"
"เบิ่งหมอลำ เจ้ามีอิหยัง"
"มีสิ ฮู้บ่คนรอทั้งคืนไม่ยอมกลับบ้าน ฮู้บ่ข่อยมีเรื่องสำคัญจะคุย"
"อะ มีอิหยังก็เว้าสา ข่อยง่วง"
"ข่อยสิให้เจ้าไพรวัลย์หมั้นหมายกับหนูยูริ"
"เจ้าถามลูกแล้วบ่ ว่าเพิ่นสิโอเคบ่"
"บ่ ข่อยบ่โอเค ข่อยบ่ได้มักยูเรีย"
เสี่ยไพรวัลย์ลงมาจากห้องพอดี จึงได้พูดขึ้น เสี่ยสมปองผู้เป็นพ่อจึงตอบไปว่า....
"เพิ่นซื่อยูริ บ่แม่นยูเรีย นั่นปุ๋ยเด้ บ่ฮู้หละจั๋งใด๋เจ้าก็ต้องหมั้น เพราะข่อยกับพ่อเพินเคยตกลงกันไว้ว่าถ้ามีลูก
จะให้กินดองกัน"
"นั้นพ่อก็แต่งเองดิครับ  ผมไม่ได้ชอบ "
"ไพรวัลย์เป็นหยังคือเว้าไทย"
"ก็ผมจะพูดไทย ทำไมพ่อ นี่มัน 2022 แล้วยังจะมาคลุมถุงชนอะไรกันอีก"
"แม่น ลูกคือสิเว้าถืก แม่ว่าลูกไพรลองคบกับพระเอกหมอลำดีกว่านะคนนี้แม่ชอบ นิสัยดี ขยัน"
"พอเลยแม่ ทุกวันนี้พ่อกับแม่ตีกันก็เพราะหมอลำนี่แหละ พอ พอเลย ถ้าผมอยากเดี๋ยวผมหาเอง"
"บักไพรวัลย์ เจ้ากล้าเถียงข่อยบ่นี่"
"อธิบาย บ่แม่นเถียง"
"แล้วนั้นสิไปไส"
"หาสี่ จบบ่"
"ไอ้ลูกเวร"
"บ่นอะไรพ่อ แต่เช้าเลย อ้าวแม่ใหญ่หวัดดีครับ" นิว ลูกชายคนเล็กเป็นลุกของเมียน้อยเสี่ยไพรวัลย์ แม่ของ
นิวตายหลังคลอดนิวได้เสียง 14 วัน คุณนายฉวีวรรณจึงเซ็นรับเป็นลูกบุญธรรม นิววจึงมีศักดิ์เป็นน้องชาย
ต่างแม่กับเสี่ยไพรวัลย์
"หวัดดีนิว เป็นหยังคือมาบ้านเช้าเมื่อคืนนอนไสนี่"
"นอนบ้านผู้บ่าวครับแม่ใหญ่"
"หนูก้องเพื่อนหนูแทนอะสิ"
"โอ๊ยยย ผมง่วงจังเลยครับอิแม่ ขอตัวก่อนนะครับ"
"เออ พอกับเบิดทั้งตัวเล็กตัวโต พวกสูเคยเห็นข่อยเป็นพ่อบ่นี่"

ที่ตลาดนัดยามเย็น ก่อนไปงานวันนี้แทนแวะมาหาซื้อของกินก่อนระหว่างนั้นก็เจอกับอีตาเสี่ยไพรวัลย์ที่ออก
เก็บค่าแผงอยู่
"อ้าวววววเด็กน้อยเจอกันอีกแล้วนะครับ สงสัยบุญเราคงสัมพันธ์กัน"
"กรรมลิขิตมากกว่าที่เฮ้ดให้ข่อยมาเจอหน้าเสี่ย"
"เออเจอเมื่อวานลืมถามชื่อ ชื่อไรอะ"
"เป็นหยังคือต้องบอก"
"เอ้าก็อยากรู้จัก"
"ทานโทษนะเป็นนายทะเบียนราษฎร์บ่ หรือเป็นพวกสอดรู้สอดเห็น"
"คนอะไรว่ะน้าตาก็ดี พูดจามะนาวไม่มีน้ำ"
"คนเด้ บ่แม่นบักนาว"
"ขออภัย คุณชื่ออะไรบอกที"
"ไม่รู้จักมักจี่ดูสิถามชื่อทำไม"
"ก็อยากจะรู้ถามดูนิดหน่อยเป็นไร ถามแค่นี้"
"ไม่ได้"
"โธ่ใจชั่งดำจริงหนาาาาาา"
หลังจากทั้งคู่เถียงเสร็จแทนก็รีบไปขึ้นรถออกเดินทางไปทำการแสดง เสี่ยไพรวัลย์ที่กำลังตามมาจนเกือบ
จะรู้ว่านี่คือพระเอกหมอลำที่แม่เขาปลื้มอยู่ ยูริก็โผล่ขึ้นมาขวางทันที
"คุณ เดี๋ยว  เดี๋ยวคุณ"
"เสี่ยครราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ"
"ยูริ มาทำไมเนี่ย"
"อ้าวก็ลุงปองบอกว่าพี่คิดถึงยู และรอยูที่ตลาดยูเลยรีบมาหา พี่ไพรนี่น่ารักจัง"
"ปล่อยพี่อย่าควงอากาศร้อน"
"แหม่.... คนเป็นแฟนกันควงกันคือสิเป็นอิหยังหละอ้าย"
"ยูริ ปล่อย"
"ไม่ปล่อย แล้วถ้าเสี่ยไล่ยูริ ยูริจะจูบเสี่ยตรงนี้แหละ"
"อย่านะยูริ"
ยูริเข้ามาจู่โจมแบบนี้เสี่ยไพรวัลย์ก็ต้องยอมยอมไปก่อน ยอมถึงขั้นที่ว่าทั้งคู่ได้เสี่ยเป็นเมียผัวเพียงเพราะ
ว่าเสี่ยไพรวัลย์ นึกถึงหน้าของแทน จนทำให้เห็นยูริเป็นแทนไท.....
"ยูริมีความสุขมากเลย"
"ลืมมันซะ ก็แค่สนุกไม่ผูกพันธ์"
"อะไรนะเสี่ย เสี่ยคิว่ามันง่าย"
"ใช่ มันง่าย เสี่ยไม่ได้ชอบยูริ ทั้งหมดเป็นเพราะเสี่ยผิดเอง นี่เงินค่ารีแพด้านหลัง จบนะ"
"ไม่ ไม่จบเสี่ย เสี่ยต้องรับผิดชอบยูริ"
"แยกย้าย จบนะ..."

ก็อย่างว่าแหละครับ คนไม่ได้รักยังไงก็ไม่รัก ตอนนี้จิตใจเสี่ยมุ่งตรงไปหาคนที่ใฝ่หา แต่ว่ายังไม่รู้ชื่อสักที
ยูริเองก็ดูท่าจะไม่ยอมเหมือนกัน งานนี้เริ่มสนุกขึ้นเรื่อย ๆ เเล้วสิ ตัดมาที่งานหมอลำ....
"เป็นหยังแทน คือจังนั่งเหม่อ"
"บ่มีหยังอ้ายหลง เอ่อ...คืนนี้ข่อยมีเพลงฮ้องคู่อ้ายบ่"
"แม่น ไม่สบายบ่นี่ปกติบ่เคยเป็นแบบนี้"
"บ่มีหยังอ้าย นี่ช่วงเล่นคอนเสิร์ตเนาะ"
"คือกะจิตกะใจบ่อยู่กับเนื้อกับโต มีไรบ่นี่่" แทนไทเองก็มีอาการเสียทรงเล็ก ๆ เมื่อเห็นเสี่ยไพรวัลย์เมื่อช่วง
ตอนเย็น รอยยิ้มกวน ๆ หน้าคมเข้มแบบหนุ่มอิสาน แถมแขนยังสักลายอีก รู้ไหมเนี่ยแทนไทเขาแพ้รอบสักนะ
"แทน เพลงต่อไปพร้อมนะ แทน  แทน"
"อิหยังอ้ายแคน"
"โอ๊ย บักหัวข่วยเอ๊ย เพลงต่อไปรักร้าววหนาวลมพร้อมบ่ แล้วนี่่ชุดสูทผ้าไหมชมพู มันเพลงเศร้าโทนเทาเด้"
"บ่อ้าย เปลี่ยน เพลงเป็นใจอ่อน"
"เอ้า บักนี่คือสิมาฟ้าผ่า แล้วแดนเซอร์หละ โอ๊ยยข่อยหละปวดหัว"


เมื่อคนเริ่มมีความรัก เลยเปลี่ยนคิวเพลงแบบฟ้าผ่าลงหลังเวที แทนไททำวงวุ่นอีกเเล้ว.........
"แต่มาวันนี้เห็นทีใจเเตก เจอเขาครั้งแรกหัวใจอ่อนไหว เขาคนนี้มีดีอะไรเจอหน้ากันทีไรหัวใจสั่นรัว........."
..........................แทนไทร้องเพลงคนหน้าเวทีเคลิ้มตาม สงสัยหน้าเสี่ยจะเข้ามาในโน๊ตเพลง..............................


"แม่"
"ว่าไงพ่อ"
"บักหำน้อยมักคือมีความฮักบ่ ทำไมมันฮ้องเพลงนี้เข้าถึงอารมย์"
"นี่ลูกเราก็โตแล้วนะ เขาก็คงแอบใจอ่อนกับใครมาแหละไม่งั้นไม่เปลี่ยนคิวเพลงหรอก"
"เดี๋ยวนะเเล้วข่อสิได้ลูกเขยหรือสะใภ้"
"เขยสะใภ้ไม่สำคัญ แม่ว่าลูเราน่าจะมีแฟนเป็นผู้ชายนะพ่อ พ่อจะโอเคไหมถ้า......"
"โอเคสิ โลกมันไปไหนต่อไหนแล้ว ขอแค่ลูกเราเจอคนดีดี คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็พอใจละ"
"โอ๊ยพ่อครับแม่ครับ"
"เป็นหยังบักแคน"
"ปวดหัวครับ อยากได้ยา บักหล่าเล่นผมปวดหัวตรึบ"
"เออ นั้นรอแปป หลง หลงเอ๊ย"
"ครับ พ่อครู มีอิหยังบ่ครับ"
"มี เอาพาราให้ผู้บริหารวงสัก 2 เม็ดสิท่านผู้จัดการ-วง"
"ครับ......"
"เออดูดูไป คู่นี่เขาก็เหมาะดีเนาะแม่ ผู้บริหารวงกับผู้จัดการวง อืมดีดี"
พ่อชงเข้มแบบนี้เพลงแคนจะยอมสารภาพกับบุญหลงไหมหละเนี่ย
"ยาครับเพลงแคน"
"ขอบคุณครับ เอ่อ.....ผม ผม ผม"
"มีอะไรเปล่าครับ"
"เปล่าครับ ขอบคุณนะ" เพลงแคนก็ยังคนปากหนักเหมือนเดิม ส่วนบุญหลงก็ชักใจคอไม่ดีเมื่อดูท่าทีว่า
แทนไทเหมือนจะเจอคนที่ชอบเข้าให้เเล้ว ซีรีส์เรื่องนี้ลุ้นเยอะหน่อยนะครับ....................

r.lee

ขอบคุณครับ

goolovestory2

ขอบคุณครับ

daisuke338

ขอบคุณครับ

Anavin

takeshi

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

tidchoo2

เสียวดีนะ ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

toochi001

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณนะครับ

Homealone

ขอบคุณครับ ติดตามๆ

eg1

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ