แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-4-5 04:44
2 n# A$ z( p$ Q* V
( l% @4 a' d C***ตอนนี้เป็นการเล่าเรื่องปัญหาภายในครอบครัวของเราซะส่วนใหญ่ 9 w, D! W. u1 A3 s
ใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรแบบนี้ สามารถข้ามไปรออ่านตอนหน้าได้น้า เตือนไว้ก่อนเน้อ... ไม่อยากให้เสียเวลาอ่านจ้า***, H O$ E$ Y; O4 }
* |# [2 ?8 T: \* f6 D- S/ _/ I. c6 ^2 ?
----------- / g& f4 o- ^ @0 C+ u$ m
หลังจากที่พี่ยักษ์กับพี่เมฆออกไปแล้วเราและพี่บัวก็ขึ้นมาดูทีวีข้างบนบ้าน
$ M+ M& \& p+ k8 uตอนนั้นด้วยความที่พี่บัวเขาเป็นสายละครพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆก็เลยต้องสลับช่องกันดูเวลาที่ช่องการ์ตูนโฆษณา, [( [* T* y u
ถึงจะไม่ได้ออกไปเล่นด้วยกันแต่อย่างน้อยได้นั่งคุยเล่นด้วยกันไปเรื่อยก็ยังดีตามภาษาเด็ก
) x \: k3 k8 U* Y3 Q6 O$ ~4 d! b
& Q* G2 S# M3 rหลังจากนั้นสักพักใหญ่เราก็ได้ยินเหมือนเสียงคนเดินขึ้นบันไดมาแต่เป็นเสียงเท้าที่หนักมากเลยเดินออกไปดู
5 H) O; N9 I; ]; Z3 U }3 Dแต่ใบหน้าของคนที่เราเห็นกลับเป็นอีกคนหนึ่งที่ตอนนั้นเรารู้สึกไม่อยากเจอมากที่สุด/ P* g* P8 g% x: I3 i: J
0 O e+ {0 `! s
ป้าอัญ.../ N5 y! h6 S( h; q
. O0 b9 L2 J9 d* j* dคนที่มีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆ ของเรา เป็นพี่สาวคนโตของแม่...
% g" T. y, x( P3 [* `
# ~/ Q* e9 K" @% P; L+ u- @; L“ไอ้มิน! มึงมาอยู่นี่ทำไม!!ทำไมมึงไม่อยู่กับยาย!!!”ป้าอัญเดินขึ้นมาด้วยสีหน้าบึ้งตึงพร้อมกับชี้หน้าด่าทันทีที่เห็นหน้าเรา
" ~( N) o8 |. l. {9 T' B2 L: K$ j! V/ }* s7 o1 X
เราได้แต่ยืนตัวสั่น และไม่กล้าตอบอะไร; r7 Z, A1 ^6 l) K. j" ^
9 H7 C L: U3 J7 r5 @, _“กูถามว่าทำไมไม่อยู่กับยาย! มึงอย่าทำตัวมีปัญหาเหมือนแม่มึงได้มั้ย?!!” ป้าอัญเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับกระชากแขนเรา เราได้แต่ยืนตัวสั่นเพราะความกลัว กลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมาแต่เราต้องพยายามข่มใจตัวเองไว้; G* s7 n7 O& }' [* }" J; m7 ~
ไม่งั้นเราจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่องและโดนลากตัวกลับไปง่ายๆ แน่! F# G4 i+ [9 |0 n( B6 R
. S) ?) I' X, l' N“มิน...อยากอยู่กับพี่ยักษ์...”เราทำได้แต่ตอบกลับไปสั้นๆ ตามที่เคยคุยตกลงกับพี่ยักษ์เขาเอาไว้
. y# ?( N1 o/ |แต่การที่อ้าปากตอบกลับไปแค่นั้นก็ทำให้เราเสียงสั่นมากจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา+ I8 g* ]/ _/ h! S9 F% @/ t
9 i, s8 V$ P" x7 A. d9 W" [
“ป้าคะ พี่ยักษ์เขาให้มินอยู่ด้วยจริงๆ นะ” พี่บัวเดินออกมาช่วยพูดพร้อมกับมายืนใกล้ๆ เหมือนจะดึงตัวเราออกไป4 [5 [4 N, w5 C9 Y' o: G8 X; b
! E6 F' y) N& Iแต่เหมือนว่าป้าอัญจะไม่ได้สนใจอะไรแกฟาดฝ่ามือที่หนาใหญ่แกของมาที่กลางหลังของเราจนดัง “อ๊อก”
3 J. y8 ?3 b3 i/ lมันเจ็บและจุกมากจนทำให้เราล้มหน้าคว่ำลงกับพื้น
' `. H6 Q9 {; R& C% I
" G# ?* t6 b# { g) Dตอนนั้นพูดตามตรงว่าเรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้วมันทั้งเจ็บและกลัวแต่เราพยายามกลั้นเอาไว้ไม่ให้สะอื้นออกมา
9 ^) ^, e) U/ {: I( O' p
1 ~1 z! q8 c( J: u' C5 X“มึงไปเก็บของเดี๋ยวนี้!แล้วกลับไปกับกูซะไอ้เด็กเหี้ย!!”2 N& _. R8 a+ f- ?
! V: G8 ^& T5 W' q“...มิน...อยากอยู่...กับพี่ยักษ์...นะป้าอัญ..มินขออยู่กับพี่ยักษ์...”เราพยายามพูดออกไปเพื่อยืนยันคำพูดเหมือนเดิม เพราะเราสัญญากับพี่เขาไว้แล้ว) H( D+ T- A6 N0 V3 t) l* k0 g# m- Q
( u# R$ q+ S) |; B
แต่เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ฟังและไม่เข้าใจอะไรเลย... ป้าอัญเดินมาทั้งหยิก ทั้งทุบทั้งตีจนเราเจ็บและกลัวมาก ทนไม่ไหวจนต้องร้องไห้โฮออกมา5 b+ t i6 ?, a- }+ V
' s6 k, t4 p7 h
9 ], J4 X5 P) B8 e
พี่บัวก็พยายามจะมาช่วยแต่ด้วยความที่พี่เขาก็ยังเด็กทำให้ช่วยอะไรไม่ได้มาก0 v0 d Q9 y7 N/ P# c7 M
! F9 K+ L" V4 m5 c8 `9 [หลังจากนั้นป้าอัญก็ลากเราเข้าไปในห้องแล้วยืนคุมบังคับให้เราเก็บของใส่กระเป๋าและไปกับแก5 m, f9 d% k! `
ตอนนั้นเราพยายามค่อยๆ เก็บของให้ช้าที่สุด อย่างน้อยก็ถ่วงเวลา ในใจก็หวังลึกๆว่าพี่ยักษ์อาจจะกลับมารับเราเร็วกว่าตอนเที่ยง...
1 P0 t( |- E/ H8 p1 yแต่พอเห็นเรามีท่าทีชักช้า...ป้าอัญก็ลงมือตีเราอีกและกำชับว่าให้เราเก็บเร็วๆ.... Q* f4 a# K y; E- X& R1 t- B
) g1 j& E( ^0 U1 f
ตอนนั้นเรากลัวมากได้แต่หันไปมองพี่บัวที่มาช่วยเก็บของอยู่ข้างๆ1 j9 y: b2 C' P7 }& `4 u
; l# ?. Q! w, N2 \* o% y* Aสุดท้ายเราได้แต่หอบของพะรุงพะรัง แล้วเดินตามป้าอัญกลับไปที่บ้านของยายโดยมีพี่บัวเข็นรถจักรยานแล้วคอยเดินอยู่ข้างๆ D: _) M5 B% k
ได้แต่หันหลังกลับไปมองที่บ้านพี่ยักษ์...อยากให้พี่เขากลับมารับเราก่อนเวลาจัง
4 L+ E8 a& W) Lเรารู้สึกกลัวมากๆ กลัวว่าถ้ากลับไปถึงบ้านยายแล้วเราจะต้องเจอสิ่งที่น่ากลัวมากกว่านี้ถ้าไม่มีพี่เขาอยู่ด้วย...
" m! G- z5 P# W0 I2 T5 N* W5 g# i
- Y) @1 s& ?/ B/ F6 C; Z9 Xและมันก็จริงอย่างที่เราคิด...
6 u- l5 d& e+ X. M! T, z/ gพอไปถึงบ้านของยายบรรดาป้าๆ และลูกพี่ลูกน้องของเราที่โตแล้วมายืนรวมรอกันอยู่ที่บ้านป้าห้าถึงหกคน
! ?! v; h, r0 b& m1 v* Kมองเขาไปไม่เห็นมีใครสักคนเลยที่เราจะวิ่งเข้าไปหาและขอความช่วยเหลือได้...
1 J+ T( j x8 F- T5 Z7 {' J7 o$ J7 D5 `2 {, i
เรายืนอยู่หน้าทางเข้าไม่กล้าเดินเข้าไปก่อนที่ป้าอัญจะกระชากแขนกึ่งจิกเล็บเข้าไปทำให้เราเจ็บมาก จนต้องยอมเดินตามเข้าไป
, d# a. _- Q1 e0 J% N“มึงกลับมาทำไมไอ้มิน!ออกไปจากบ้านกูเลยนะ!!”พอพูดจบยายก็เอาไม้ฟืนที่อยู่ใกล้ๆเขวี้ยงมาทางเรา
) \' N! m1 j) f# H |
บอกตามตรงนะตอนนั้นเราไม่รู้สึกเจ็บเลย มันรู้สึกเจ็บจากข้างในมากกว่ามันรู้สึกแย่และเสียใจจนอธิบายไม่ถูก5 ~* v/ s, F5 q
ทำไมต้องทำรุนแรงกับเราขนาดนี้ด้วย...% s' a* V3 O$ u6 o
7 k" r9 ^- T' l( b) v2 T7 J! [
เราทำอะไรผิดหรอ?- b' K" e: z0 U+ g* B. r
2 j% p- P4 n. i& b1 p3 p
เราได้แต่ก้มหน้าร้องไห้โดยมีพี่บัวมายืนโอบไหล่อยู่ข้างๆ อย่างน้อยก็ยังมีพี่บัวนี่แหละที่คอยอยู่ด้วย 3 i0 T, [8 ?; [" W
ถึงพี่บัวเขาจะช่วยปกป้องเราจากคนพวกนี้ไม่ได้แต่อย่างน้อยการที่พี่บัวเขาอยู่ข้างๆ
4 T8 M2 Y6 H# H) P. lก็ทำให้เรารู้สึกดีและปลอดภัยขึ้นสักเล็กน้อยก็ยังดี.../ [7 U1 w; _$ m# |% v
6 M6 ^/ F. t0 N8 J1 {0 {: v/ i& jหลังจากนั้นเราก็โดนบรรดาญาติๆ รุมด่า สาเหตุก็มาจากเพราะเรา ทำให้พวกชาวบ้านมาต่อว่าพวกเขา
1 h1 R, G6 @2 P0 F3 G# N' N: N3 Tว่าแค่เด็กคนเดียวยังเลี้ยงไม่ได้เลยแถมเป็นลูกหลานตัวเองแท้ๆ ปล่อยให้ไปอยู่กับคนอื่น 6 c' f& B1 v+ r
5 ^2 O) Y& T& T' c! `ขออธิบายตรงนี้หน่อยว่า การที่ชาวบ้านเขามาคอยต่อว่า หรือคอยแขวะพวกญาติๆ เกี่ยวกับเรื่องเลี้ยงดูเรา ชาวบ้านพวกนั้นเขาก็ไม่ได้ว่าเป็นห่วงเราหรืออะไรนะ... ' ?" C8 b* V5 E9 J
แต่ว่าชาวบ้านบางคนในอดีตเคยมีปัญหาบาดหมางขุ่นข้องหมองใจกับทางบ้านยายเราอยู่แล้ว พอเขารู้ว่าจุดนี้สามารถเอามาแขวะได้ เขาก็เลยคอยแซะอยู่เรื่อยๆ ทำนองว่าแค่หลานคนเดียวบ้านนี้ก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงได้ ต้องให้คนอื่นเอาไปเลี้ยงอะไรประมาณนี้... ! v U( \) g7 C# A- B9 j
แต่มันก็เป็นความจริงด้วยแหละว่าไม่มีใครอยากเลี้ยงเราหรอก... บรรดาป้าๆ เขาก็มีลูกอยู่แล้ว แถมแม่เราไม่สามารถส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้ในจำนวนเงินที่พวกเขาพอใจได้ (ก็คือค่าจ้างเลี้ยงนั่นเอง) เลยไม่มีใครอยากได้เราไปเลี้ยง สุดท้ายเราเลยต้องอยู่บ้านตัวเอง แม่แค่อาศัย กึ่งๆ ฝากยายให้ช่วยดูแลเราตามที่เล่ามาตอนต้น
. _ s! n2 W6 I3 W- B/ X x; Y' o“ก็ให้มันกลับมาอยู่กับยายนั่นแหละ อย่ามีปัญหาให้มาก ถ้าอยู่ไม่ได้ก็โทรตามเรียกให้แม่มันมาเอาไปเถอะ”: X# v1 r( H: D. _8 T0 s
หนึ่งบรรดาญาติของเราพูดขึ้นมา% h' f3 [0 }8 O W4 `, e
8 T7 N' g; s$ j. a# U7 \9 K" e
“…มิน...จะอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ” เราได้แต่ก้มหน้าตอบกลับไปไม่กล้าเงยหน้ามองคนพวกนั้น
( k& b |# l& h, J: D7 f' tทั้งที่เสียงยังสั่นกลัวแล้วน้ำตาก็ไหลคลอเบ้าอยู่แบบนั้น, ~2 r. p* G( r9 ]
5 g% n% R- ^) V
“กูขอสักทีเถอะ พูดขนาดนี้แล้วมันยังไม่เข้าใจอีก! ไอ้เด็กเหี้ย!!”
, @2 g/ g" X& C7 W' T( t0 Vป้าอัญยกเท้าขึ้นถีบจนตัวเราล้มลงตอนนั้นเราไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมป้าเขาต้องโกรธแค้นเราขนาดนี้
' n2 H3 W* G4 ~# J" ]& P8 A9 b b* p
ตอนนั้นเราที่ล้มลงกับพื้นได้แต่นอนร้องไห้ แล้วทำได้แค่เพียงร้องเรียกหาแม่...
7 n: C) y f1 _" [5 t2 f1 ^9 a# ~พอนึกถึงภาพนี้ทีไรก็รู้สึกสงสารตัวเองมาก- ~. D Z) L, M1 l4 [3 [
) s: W# x$ G/ ~0 J; p
พี่บัวเข้ามาพยุงตัวเราลุกขึ้นแล้วพาเราเดินกลับเข้าไปที่บ้านก่อนจะล็อคประตู# ] O; m" |* }5 @9 Y7 E
k5 r( O/ O Y
เรายังได้ยินเสียงด่าทอตามไล่หลังมาเป็นระยะๆ
: _" @9 F3 Y& Qพร้อมกับเสียงที่พวกเขาคุยตกลงกันเสียงดังอยู่5 s8 L8 p+ E( @. {2 p3 h
* o# m0 K* L" x9 S0 L7 O
เหมือนจะเกี่ยงกันไปมา ว่าใครจะเอาเราไปเลี้ยงจะได้ไม่ต้องโดนคนอื่นเขาว่า...
" F! S1 T, R) b- z* c# v0 M: {2 N) n& z" A( j) w
เรานั่งร้องไห้พร้อมกับมองนาฬิกา เมื่อไหร่จะถึงตอนเที่ยงสักที..." p5 F7 `. `. D3 w+ H
ถ้าพี่ยักษ์กลับมาที่บ้านแล้ว พี่เขาจะรู้มั้ยนะว่าเราอยู่ที่นี่แล้วเขาจะกลับมารับเราหรือเปล่าในใจมันเริ่มคิด และกลัวไปต่างๆ นานา& V0 ^; u( [! J+ P. @
# L' i1 k' B4 v# `$ Fตอนนั้นได้แต่คิดว่าถ้าเราเลือกที่จะไปหาปลากับพี่ยักษ์ตั้งแต่ทีแรกไม่มัวมานั่งดูการ์ตูนเราคงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้...
% {1 M* U0 B; O' r0 R( f8 P8 i" ~1 h4 t0 _. @
---------
) M6 u8 Y, H9 d" _3 A; Z" n. r2 Xเราสะดุ้งตื่นขึ้นหลังจากหลับไปพักใหญ่ได้ยินเหมือนเสียงเร่งเครื่องรถมอเตอร์ไซค์บิดมาดังมากจากที่ไกลๆ จนมาจอดที่หน้าบ้านเรา; Q- H) J- f+ x9 g$ a1 z
มันคล้ายกับเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ยักษ์ แต่พอเสียงมันถูกเร่งเครื่องจนดังมากเราเลยไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่, K" e4 p" d" j) E5 [1 K
แต่ขอให้เป็นเสียงของรถมอเตอร์ไซค์พี่ยักษ์เถอะ...
6 G& a" h' @( z* h% a( h/ ^& q' c& a
สักพักก็ได้ยินเสียงเอะอะดังขึ้นมาจากทางบ้านของยาย
+ u+ F; _& ^5 m3 u- |6 e3 Q) B! eและได้ยินเสียงด่าทอ พอเราได้ยินว่ามีชื่อพี่ยักษ์อยู่ในคำด่าพวกนั้น
$ P7 o9 b' N$ g2 O8 X d. f1 p! |เรารู้สึกดีใจมากเลยรีบเปิดประตูออกไปก็เจอหน้าพี่เขาที่กำลังเดินเข้ามาพอดี7 X& l5 \* l# R
! t; b0 M% g$ n- c5 r
ตอนนั้นมันรู้สึกดีใจมากๆ เราเลยวิ่งไปกอดพี่เขาพี่ยักษ์เลยอุ้มเราขึ้นไปแล้วเช็ดน้ำตาให้8 `9 j: b5 T4 n/ d6 t4 N |
! q: z8 G* ?' T( ^0 }0 A7 N) Q' H
“พี่ยักษ์...พวกยายแล้วก็ป้าตีมินใหญ่เลยค่ะ ทั้งหยิก ทั้งตีเลย”
ยังที่เราไม่ทันจะพูดอะไร พี่บัวก็รีบออกจากบ้านตามมาแล้วฟ้องพี่ยักษ์
( x {' U5 v1 ^6 P7 ?4 a, V! cทำให้พี่ยักษ์เปิดดูตรงแขนเสื้อและใต้เสื้อเราทั้งหน้าและหลัง
; a3 c2 G* w' R! O" tพอพี่เขาเห็นรอยช้ำพวกนั้นสีหน้าพี่เขาก็นิ่งไป...
พร้อมกับวางเราลงแล้วบอกให้เราไปเก็บข้าวของและให้เดินไปรอที่รถ7 g$ v* P9 B$ l
9 R4 g& o$ d( H6 E* P" j$ C
“มีปัญหาอะไรพวกมึงก็มาเคลียร์กับกูดิวะ!!! จะไปยุ่งกับเด็กมันทำไม!!!!”& G& {+ D8 ^& G. U7 ~8 P0 [
พี่ยักษ์เดินไปตะคอกใส่หน้าพวกยายและป้าๆ/ ?# D, z4 h5 {& S3 B2 ^
ทำให้บางคนก็หน้าถอดสีทันที
1 h4 X4 F; u5 A: h
5 i9 n$ A. ~7 n! m6 S, C2 G“มึงจะทำไมไอ้ยักษ์?! มึงจะทำอะไรพวกกู!!” ป้าอัญพูดจบก็เดินหยิบไม้หน้าสามขึ้นมา
8 m8 T% o0 m Z$ s; Zแล้วเดินเอาไม้มาตีหัวพี่ยักษ์แรงมาก ...ตอนนั้นถือว่ายังดีที่หัวพี่เขาไม่แตก9 {. S) y% _* y% F, _
7 C8 Y: @- h( ]% d; ?, gเราได้แต่ตกตะลึงเพราะคิดว่าป้าเขาจะแค่หยิบไม้มาขู่เฉยๆ ไม่คิดว่าจะเดินมาตีพี่เขาแบบนี้* k! t* ~7 n7 l1 q! I) j8 P
! u" h) g! d- R, `: D
พี่บัวพยายามดึงเราเอาไว้ไม่ให้เข้าไป เพราะเดี๋ยวจะโดนลูกหลง% t7 L2 ^( G$ R! C4 N8 y
ตอนนั้นพูดตามตรงว่าเราก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงดี...+ M7 W9 `$ d% m3 P$ v7 T+ y
, A, p' O0 T9 m. l
พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบโต้อะไรกับไปได้แต่จับและกระชากไม้หน้าสามออกมาจนหลุดมาอยู่ในมือเขา5 Q W* h* x, _1 b
9 Q$ U- R9 I- s. q% {! }“ช่วยด้วย! ไอ้ยักษ์มันหน้าตัวเมีย มันจะตีคนแก่ มันจะตีผู้หญิง!!”
" n& v0 K. n! U+ F/ G" rป้าอัญตะโกนลั่นพร้อมกับเข้าไปทุบตีพี่ยักษ์ ทั้งที่พี่เขาได้แต่แค่ยืนยกมือปัดป้องเฉยๆ และมีไม้ในมือที่พึ่งแย่งมาจากป้าอัญ สักพักพวกบรรดาญาติพี่น้องสี่ห้าคนเราก็กรูกันเข้ามา
9 q/ ?! O5 w% ?) @* C* {2 f F2 E
ตอนแรกเรานึกว่าพวกนั้นจะมาช่วยเอาตัวป้าอัญออกไป...
" a T+ u& a/ |$ h {7 W+ X* kที่ไหนได้พวกนั้นกลับรุมทุบตีทั้งจิกทั้งข่วนรุมทึ้งกันอยู่แบบนั้น แต่พี่เขาก็ทำได้แค่ผลักออกและปัดมือป้องกันตัวจากพวกนั้นเพียงอย่างเดียว
# G, P+ g+ Q7 Y, _ไม่ได้ลงไม้ลงมือทำอะไรอย่างที่พวกนั้นแหกปากโหวกเหวกโวยวายเหมือนตัวเองโดนทำร้าย...4 c$ O L0 R( M& R4 A
1 A0 L$ C3 g1 v( c# j& O+ Q
ย้อนนึกถึงมันกี่ทีมันก็เป็นภาพความทรงจำที่ทำให้เราเจ็บใจมากๆ
, z+ \# @) s# t! O" U% T3 gเพราะถ้าเป็นตอนนี้ละก็...นี่ก็พร้อมชนเหมือนกันแหละ
" M: Y8 Z' j; q) Jแต่ตอนนั้นเราช่วยอะไรพี่เขาไม่ได้เลยมันเป็นภาพที่ดูโหดร้ายป่าเถื่อน และยิ่งทำให้รู้สึกว่าเรารังเกียจครอบครัวนี้มาก...& K8 x5 R; H' e( C: L8 Z8 ^5 |
& e7 }1 Q4 N# G, ]พูดตามตรงว่าตอนนั้นเรายืนดูอยู่มันเจ็บหัวใจอย่างบอกไม่ถูกที่ช่วยอะไรเขาไม่ได้
- ~' T9 Z0 ~; I8 cเราไม่รู้เลยว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดีจะช่วยพี่เขายังไง...& b: V/ f% K, I
5 b7 }% P0 |+ j6 J4 Q/ K
ในตอนที่ยังเป็นเด็กทุกอย่างมันดูตัดสินใจยากมากจริงๆ
& ~& V. }# f1 l6 l+ Y. p/ s
แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะวิ่งไปหยิบไม้ที่ใช้สอยมะม่วงเป็นไม้ไผ่แท่งเรียวยาวสูงประมาณสามถึงสี่เมตร
$ u/ r1 b* l, W- u+ n3 L
) N8 W E6 ^& Y; p0 L) c; jเราตัดสินใจยกไม้ไผ่นั้นฟาดลงไปที่พวกนั้น... ถึงมันจะเป็นการกระทำที่ถ้าหากใครมองดูเราก็คงกลายเป็นเด็กที่ก้าวร้าว และดูไม่ดีไปเลยที่ทำร้ายญาติตัวเอง แต่เราทนดูพี่เขาถูกรุมทำร้ายต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ # F2 o0 e" N/ o1 N/ v- r4 I! Z
ซึ่งพอมันผ่านมาแล้ว มองย้อนกลับไปอย่างน้อยก็รู้สึกดีและขอบคุณตัวเองที่วันนั้นเราตัดสินใจทำแบบนั้น...( f$ |: z' D$ s2 g, @. d
/ G% F! L+ P! l
พี่ยักษ์หันมามองเรา สีหน้าพี่เขาดูตกใจพอสมควรที่เห็นเราทำแบบนั้น! W, i( S, L: U: j
ตอนนั้นพวกป้าพอโดนตีก็หันมาด่าเราว่าไอ้เด็กเลว เด็กเนรคุณต่างๆนานา พอพวกเขาจับไม้ไผ่นั้นได้ก็กระชากแย่งไปแล้วจะยกไม้ฟาดเราคืน, m3 d0 n6 M( Q2 e+ b/ e! Z2 b
; U3 X- A. h# x* x5 M8 Dพี่ยักษ์เลยผลักพวกนั้นออก ด้วยความที่พี่เขาตัวใหญ่อยู่แล้ว
+ ~8 o. t6 L# t1 c% fพอออกแรงผลักพวกนั้นบางคนที่ไม่ได้ตั้งหลักก็กระเด็นถอยหลังตูดจ้ำเบ้ากับพื้นไป! E% g9 h* m5 \. y5 O h
6 \$ X" b1 b# H# ^4 p8 ^. s“พวกมึงจะตบจะตีกูยังไงก็ได้! แต่อย่าทำเด็ก!! อย่าหาว่ากูไม่เตือน!!! คราวนี้ไอ้ยักษ์นี่แหละจะเป็นหน้าตัวเมียจริงๆ ให้ดู!!!!”
# ?& k u- }' _7 x" l- Bพี่ยักษ์เดินมาอุ้มเราไว้แล้วหันไปตะโกนลั่นด่ากลับไปเสียงพี่เขาดังมากจนเราเองก็ยังสะดุ้ง0 P! B: I6 T7 n8 E# R9 l& D o, v- ^
0 V' `) ]4 S% Lพวกนั้นพอเห็นว่าพี่ยักษ์เริ่มจะโมโหและเอาจริง ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาอีกแล้ว
- w7 ^; u D# a" H
6 j: ^. r! k, L9 W0 J; u; l/ }ได้แต่ด่าและไล่ให้เอาเราออกไป...
5 T* t! w8 g+ g6 g5 `( T" N( ~( a. ^- k5 |# R9 I
หลังจากนั้นพี่ยักษ์ก็บอกให้พี่บัวกลับบ้านไปก่อนแล้วก็พาเราขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ขี่กลับมาที่บ้านเขา0 d. [0 A6 t; M; n
1 U2 ]6 e. B+ H1 H. I6 K4 ], W' X
ระหว่างทางเราสังเกตเห็นมีพวกชาวบ้านชะโงกหน้าออกมาดูกันหลายคน
! A# N S' H' ]" m- M: Zบางคนก็ออกมายืนอยู่หน้าบ้านแล้วหันมามองทางบ้านเราคิดว่าเขาคงได้ยินเสียงที่พวกเราทะเลาะกันแน่ๆ...3 P1 a' F; {) q1 D- T
2 X; O Y' [2 {
--------- , f y& T r* E0 I
& R" t/ o/ c, ]0 g$ k
สุดท้ายก็จบลงที่การเคลียร์กันที่บ้านของผู้ใหญ่บ้านโดยที่ทางฝั่งญาติฝั่งยายเรา เขาไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่า พี่ยักษ์บุกมาทำร้ายร่างกายเขาถึงที่บ้านแล้วก็ยังพาตัวเราไปอีก (พูดเหมือนหวงมากรักมาก) # u/ a0 E0 T7 A5 L# t# ~# M
พอพี่ยักษ์พาตัวเราไปถึง ตอนนั้นมีชาวบ้านหลายคนเริ่มมาออกันที่บ้านผู้ใหญ่ด้วย + r7 v! E( V. x* a# n$ h/ |! r$ S$ f
เพราะนานๆ ทีจะมีเรื่องเกิดขึ้น...ชาวบ้านที่รู้เรื่องก็ต้องมารอฟังกันเป็นธรรมดา
. @3 W3 }. g. | l% V( hแต่ยังดีที่ลุงผู้ใหญ่เขาเลือกที่จะถามและฟังความจากเราเป็นหลักเราเลยเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังทั้งหมด...1 A3 J& ]8 W; D3 m( g8 n& @3 K) u
ว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ทำร้ายอะไรพวกญาติเราเลย มีแต่พวกญาติเราต่างหากที่ลงมือทุบตีจิกข่วนพี่ยักษ์
% S5 [& K, |3 h: ~: X$ s7 K. ?+ V5 wจนรอยแผลพวกนั้นเต็มแขน เต็มคอพี่เขาไปหมด* Y9 S5 p* R+ ]5 C
8 G3 R0 }' u) ?% f
ในเมื่อเราเองก็ไม่อยากอยู่กับญาติๆ
และคงกลับไปอยู่ร่วมกันไม่ได้อีก แล้วเพราะเราดันเล่าความจริงทุกอย่าง 4 E# O; ^5 Y# e2 b6 N8 R
ซึ่ง...มันตรงกันข้ามกับที่พวกเขาเล่า และเหมือนหักหน้าพวกเขาไปหมดแล้ว... ! Q" ?7 E) x9 m; Z
7 Z3 p5 q7 i- Y9 `อันที่จริงปัญหาพวกนี้ เรื่องในบ้านของเรา ลุงผู้ใหญ่เขาก็พอจะรู้อยู่แล้วแต่เขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก
8 p! }5 S Z7 Z( e5 N; l( mเพราะมันกึ่งๆ เป็นปัญหาครอบครัวคนนอกไปยุ่งมากก็ไม่ดี5 M% X! b4 O2 X- q
พอเราได้ออกมาเป็นฝ่ายพูดเอง เขาก็เลยสามารถช่วยเหลือเราได้เต็มที่
& i' ?" v$ F, s* q: q) p& z: m( `
ลุงผู้ใหญ่บ้านก็เลยประกาศว่าหลังจากนี้พี่ยักษ์จะเป็นผู้ปกครองและรับผิดชอบดูแลเรา เพราะเราเป็นคนเลือกด้วยตัวเอง ขอให้พวกชาวบ้านไม่นินทาว่าร้ายทางฝั่งญาติเรา จะได้ไม่มีปัญหาเกิดขึ้นกันอีก
( e0 y# f" H% k9 [6 Y) Zส่วนเรื่องที่พี่ยักษ์โดนเอาไม้ตีหัว พี่เขาก็ไม่ได้เอาความอะไร
ขอแค่อย่ามายุ่งย่ามกับเราอีกก็พอ และไม่อนุญาตให้พวกญาติเราไปเข้าพื้นที่บ้านเขาอย่างเด็ดขาด ไม่งั้นเขาจะถือว่าบุกรุกทันที
) Q$ M) e9 L% \+ oพอเสร็จเรื่อง หลังจากทุกคนแยกย้ายกันไปหมดแล้ว0 z. B+ D! p4 `
, f3 a3 ?1 K( Q1 ]! i) d0 f ^ลุงผู้ใหญ่ก็บอกว่าให้เราอยู่ก่อน เดี๋ยวเขาจะลองติดต่อโทรหาแม่เราให้
ว่าตกลงแม่เราจะเอายังไง...เพราะก่อนแม่เราไปกรุงเทพฯ เขาก็ฝากฝังลุงผู้ใหญ่ไว้อีกทางว่าให้ช่วยดูเราด้วย : R& v- W% D% c) a
ด้วยความที่สมัยนั้นมันไม่ได้มีโทรศัพท์บ้านใช้กันทุกหลัง
$ O( Y5 s5 S: @5 _
ตอนนั้นทั้งหมู่บ้านรู้สึกจะมีอยู่แค่สองหลังเองที่มี
3 _$ I4 ?% P4 y4 u2 ^2 Nหนึ่งในนั้นก็บ้านลุงผู้ใหญ่นี่แหละที่มีโทรศัพท์
& b' f1 x' c) g! Z
จะเป็นมือถือรุ่นแรกๆ เลยที่เครื่องมันใหญ่มากๆต้องเสียบสายตลอดเวลา 4 V5 a8 q7 w" m, V- d4 [$ ^, e6 R
ส่วนใหญ่จะโทรศัพท์คุยกันได้ก็ต้องผ่านบ้านคนที่มีโทรศัพท์นี้แหละ ซึ่งเขาคิดค่าใช้บริการทั้งโทรเข้าและโทรออก... " S/ N& `- j ^2 p' D- s
พอบ้านลุงผู้ใหญ่เขามีโทรศัพท์แม่ก็เลยฝากเบอร์ที่ทำงานเขาไว้ให้ & W! T- |) R3 ^# o0 H
เผื่อมีอะไรก็ติดต่อผ่านทางนี้ได้...แล้วเดี๋ยวแม่เขาจะไปใช้ตู้โทรศัพท์โทรกลับมา
0 Y: D# j z. U0 N' M, b' h0 ^1 I
ซึ่งปกติแม่จะโทรมาคุยด้วยทุกสิ้นเดือนอยู่แล้ว
) P2 c3 C2 a# ~7 [2 X$ [จะเป็นลักษณะการที่แม่จะโทรมาหาลุงผู้ใหญ่ก่อนว่าขอคุยกับเราหน่อย แล้ววางสายไป
สักประมาณครึ่งชั่วโมงแม่ก็จะโทรมาใหม่
8 n8 n, ^' R' E# Q, p9 g3 y* K' x! K6 j5 A7 F9 F
ระหว่างที่แม่วางสายไป ลุงผู้ใหญ่ก็จะไปตามตัวเราให้มานั่งรอรับโทรศัพท์แม่ประมาณนี้
หลังจากที่ลุงผู้ใหญ่โทรไปหาที่ทำงานแม่เรา แม่เราก็ได้โทรกลับมา และคุยกับลุงผู้ใหญ่พร้อมนัดแนะว่าจะโทรกลับมาคุยกับเราอีกทีตอนช่วงหัวค่ำ' S7 q" @% n4 b" \
7 Z0 v- L- w" D3 Y4 v3 z/ H# P- ` ---------
+ n8 A$ f1 e' J; H9 k/ Aพอใกล้ช่วงเวลาหัวค่ำ พี่ยักษ์ก็พาเรามานั่งรอรับโทรศัพท์แม่
หลังจากที่พวกเรานั่งรอกันสักพักใหญ่ๆ แม่เราก็โทรมา' |) B; u+ B, w0 z5 h0 _
( {$ J2 v, L& S5 n' ^! F; [
เราก็ได้คุยโทรศัพท์กันบอกตามตรงว่าทันทีที่ได้ยินเสียงของแม่$ C% X7 ^7 ?- f. P1 W9 k5 Q
น้ำตาของเรามันก็ไหลออกมาไม่หยุด พี่ยักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆได้แต่ยืนลูบหัวเราไปมาเบาๆ7 k/ A- L8 l$ z- D% e' }) M
B4 V. g: j. K" L4 k
จำได้ว่าเราแทบเล่าอะไรให้แม่ฟังไม่ได้เลย เพราะร้องไห้จนเสียงสะอื้นไปหมดคุยกับแม่เขาไม่รู้เรื่อง
" u2 g/ {7 H7 Y3 gแต่จับใจความได้แค่ว่า...เดี๋ยวสิ้นเดือนแม่กับพ่อจะมารับไปอยู่ด้วยนะพูดตามตรงว่าตอนนั้นก็รู้สึกดีใจ5 r% w0 v+ Z, W H1 M0 S% z
พอเราเงยหน้าไปมองพี่ยักษ์ที่ก้มลงมายิ้มให้อย่างอ่อนโยน...อีกใจหนึ่งก็รู้สึกใจหายแปลกๆ...0 D' P( D o8 C
" b; t8 t* ~, I) k# Q
--------- 8 m# r2 m6 J; q/ o9 Y2 x
$ L. e; X# c# T“แม่ว่ายังไงบ้างครับหมาน้อย?” พี่ยักษ์ถามขึ้นขณะที่กำลังทายาหม่องตามตัวให้เราหลังจากที่กลับมาถึงบ้านแล้ว
. v; W6 V4 F- k3 G7 M
# p. T- n d2 ]" N2 ^; x1 _“แม่บอกว่าจะมารับตอนสิ้นเดือนฮะ...” เราตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ' \" o7 x# j" j; E1 v& f3 J9 z
* s- Y& [" J3 p
“หืมมมมม มารับไปเที่ยวเหรอ? หรือมารับไปอยู่ด้วยเลย?”
/ X3 @$ K4 Q: u6 A! M8 p' @- Z5 g! V! W9 m$ j/ X$ b6 h7 g
“ไม่รู้…เหมือนกันฮะ...”3 @; f2 F( W0 I5 [1 C# f
$ j5 A( X2 C, @! X“เอ้า! นี่ไง มัวแต่ขี้แยร้องไห้จนคุยกับแม่ไม่รู้เรื่องเลย” พูดจบพี่เขาก็ทุบหัวเราเบาๆ หนึ่งที ทำเอาเราเผลออมยิ้มออกมา( ]8 U+ u- B; [, @4 o/ f
เสร็จแล้วพี่เขาก็อุ้มเราไปนั่งบนตัก# U- r7 P% B& p8 W* _4 S
+ I* p) t7 c6 {5 ^+ \ ?) X
“แล้ว...หมาน้อยอยากกลับไปอยู่กับแม่มั้ยครับ?” พี่ยักษ์ถามพลางเอามือลูบหัวเราไปมา, k- R% T8 _2 q* j9 P- n: [
เราได้แต่นิ่งคิด...ในใจยังไงเราก็อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่อยู่แล้ว แต่อีกใจมันมีความรู้สึกว่าอยากอยู่กับพี่เขาเหมือนกัน.../ M j/ `. f- r3 r. y0 g
4 h4 e" s- h0 C
“หืมมมมมม” พี่ยักษ์ก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วเอียงคอแล้วยิ้มเล็กๆเหมือนจะถามซ้ำเพราะไม่เห็นเราให้คำตอบเขา, P" m1 {' ]$ J/ W+ f
8 v# ~$ v: l/ g“ผม...รักพี่ยักษ์นะฮะ แล้วก็รู้สึกอยากอยู่พี่ยักษ์มากๆ เลยแต่ผมก็อยากอยู่กับแม่ ผมคิดถึงพ่อกับแม่...”
c+ ^2 f, u0 ^4 f( Dตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงถึงได้ตอบไปแบบนั้น... พอมานั่งคิดดู คำว่ารักที่เราพูดกับพี่เขาในตอนนั้น
: [7 Z9 p1 `" i" `. wมันเป็นความรู้สึกแบบเดียวกับที่เรามีให้พ่อกับแม่ซะมากกว่า
9 C @. l0 I$ I" [' W, E) B& u2 Z! P4 M9 j/ |
เราแค่รู้สึกไม่อยากให้พี่เขาเสียใจ ถ้าเราเลือกไปอยู่กับพ่อและแม่ ก็เลยต้องบอกว่าเราเองก็รักพี่เขาเหมือนกันนะ
9 S( h! [% ~1 U4 \2 X% j' h
- N9 j7 m# b( g; ^. I* H; Rพอตอบกลับไปเสร็จเราก็ลุกขึ้นสวมกอดพี่เขา
/ K2 s( t; w2 E2 z( g9 q& Dพี่เขาก็โอบกอดเรากลับ พร้อมกับเอามือลูบไปมาเบาๆ( i2 V! U8 V! H0 O- a: J% y R
8 q5 k/ c5 L: ~8 N+ `8 L“ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ...”- q: R% I. a+ f8 R( S
- W0 u% Y5 D! h+ n5 `“พี่ขอกอดหนูไว้แบบนี้อีกหน่อยนะ... พี่เองก็ชอบ...4 _- c) w: ]- S# `2 N( b
อยากให้หนูกอดพี่แบบนี้เหมือนกัน อยากกลับมาแล้วเจอหนูนั่งยิ้มอยู่ที่บ้านแบบนี้ตลอดไปจังหมาน้อยของพี่...”$ P, S7 [: b2 g# ^
( z9 R# A* T& p" f+ {) F% M9 G: \พอเราได้ฟัง มันก็ทำให้น้ำตาของเราไหลออกมา
5 ^5 T1 u6 K( S2 ?0 E4 q- tมันรู้สึกจุกและเจ็บกับคำพูดของพี่เขา พี่เขาพูดเหมือนเขาไม่มีใคร...3 |3 q9 S4 a* r( t" G0 b* |
ทั้งที่เขาก็มีพ่อกับแม่อยู่ถึงจะคนละบ้านแต่ก็อยู่ไม่ไกลกัน
/ v" _+ W! s% Tตอนนั้นไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคำพูดของพี่เขาทำให้ใจเราสั่นได้ขนาดนั้น...
) l1 o7 h3 w' g
0 ]2 O: t9 b7 I, oสุดท้ายคืนนั้นเราได้แต่นอนกอดพี่เขาไว้แน่นทั้งคืน* J0 p3 C% \' s( h
เพราะนอกจากพ่อกับแม่แล้วก็มีพี่เขานี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกไว้ใจและรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยมากขนาดนี้$ |! h) P% O, {% U" v
: g) X9 Z3 w6 C1 g( A
คิดถึงกี่ครั้งก็ยังรู้สึกขอบคุณพี่เขาจริงๆ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-5 04:44:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-4-5 04:50:13
โพสต์ 2022-4-5 05:05:48
โพสต์ 2022-4-5 06:01:48
