อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-5-5
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 468
- พลังน้ำใจ
- 47791
- Zenny
- 113539
- ออนไลน์
- 9827 ชั่วโมง
|
ตกเย็นโชนกลับบ้านมาเห็นบ้านเงียบ เลยลงมือเตรียมมื้อเย็น ด้วยการทำอาหารง่ายๆอย่างไข่เจียว และผัดกะเพรา ตอนั้นเองที่ปายเดินเข้ามาในบ้าน& X; k2 C9 w/ A, f
m! m" F1 d4 ?1 g6 v- K
8 u' `- s' A7 a2 a& Y; t2 o( h" N "ทำไมกลับบ้านเย็นจัง โรงเรียนเลิกช้าหรอ"$ _4 ?. O* t+ M& z
"เปล่าครับ ปกติพ่อไปรับช้าผมเลยเล่นบาสรอ"* f. W/ m% C% i* v4 B
"อ่อ แล้วอาโป้ไปไหนล่ะ" โชนหันมองหาไม่เจอเลยถามปายที่เดินเข้าบ้านเพียงคนเดียว
2 H7 S& X! ~3 y, [5 E3 M "พ่อบอกว่ามีธุระเลยมาส่งผมแล้วก็ขับรถไปเลย"
2 V& V1 {- }; A( e "อ๋อ แล้วนี่ปายกลับเย็นทุกวันเลยหรอ"1 D0 T7 i6 t I+ I, C8 K
"ครับ เพราะตอนนี้ไม่มีคนขับรถ"# g- k/ p k* G+ Z) D6 V
"อืม งั้นให้พี่ไปรับไหมล่ะ"
2 f, U/ M/ m4 m8 P5 Z "จะไม่รบกวนพี่หรอ"
- T5 u$ s; p+ a# H, U2 F' X "รบกงรบกวนอะไรกัน ตอนนี้พี่ก็อยู่บ้านเราฟรีๆ แถมค่ารักษาพ่อพี่ พ่อเราก็ออกให้ พี่ไม่อยากอยู่เฉยๆน่ะ ว่าแต่ทำไมบ้านดู...." โชนจะถามปาย แต่ก็นึกเกรงใจที่มาอยู่บ้านเขาแล้วมาว่าบ้านเขาอีก เลยอึกอัก ปายที่เหมือนจะรู้
, M5 C6 N$ N7 f& D$ _1 Q' a9 [ "ก็ตั้งแต่พี่ออกไปไม่นาน พ่อก็จ้างคนสวนกับคนขับรถมาใหม่ เพราะเห็นว่าลุงเชนงานยุ่ง แต่ไม่ถึงปี พ่อก็บอกว่าคนสวนกับคนขับรถลาออก แล้วให้ลุงเชนมาขับรถแทน ผมไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า แต่ตั้งแต่ตอนนั้น พ่อก็ดูเศร้าๆ แต่บางทีก็โกรธ เลือดขึ้นหน้า ผมเคยเห็นพ่อเข้าออกโรงพยาบาลอยู่ช่วงนึง แต่หลังจากนั้นก็ร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนพี่จะกลับบ้านมาไม่นานนี้เอง" พอโชนฟังก็จับจุดต่างๆและเดาว่า อาโป้อาจจะมีปัญหาเรื่องเงินก็ได้ เลยไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อ5 i9 u% d) U5 ?/ {
+ b p8 H' ?& |, [" u2 U- F
"อืม พี่ทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลย"
* C- @: C1 u" b3 |+ g, {+ ] "เวอร์ แค่ไข่เจียวกับผัดกะเพราะ"6 X' t* r- I* \9 J6 D- M( {
"เอ้า จริงๆนะ เนี่ยดู" ปายทำท่ากินอย่างมูมมามโชว์ให้ดู0 U5 s' j9 X2 Z6 ^
"โอเค เชื่อแล้วเชื่อแล้ว" พอทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูหนังด้วยกันที่ห้องรับแขก ปายที่รอจังหวะอยู่ พอมีโอกาสเลยฟุบตัวลงนอนบนขาของโชน โชนก็ก้มหน้ามองปายอย่างงงๆ
" ?" B' w' R6 O2 G" f "ผมเมื่อยอะ ขอหนุนหน่อยนะ" โชนมองปายด้วยความสับสน แต่ปายกลับยิ้มระรื่น
+ y7 ]2 z" d4 ]. B" O4 o "นอนดูแบบนี้จะสนุกหรอ ฮึ"9 T/ ?) w4 o3 y6 k- z% K
"สนุกที่สุดเลยอะ"
" l, W" g. ^; v* x6 F4 f
- H- N G8 Y+ i {1 `
1 g c" k& M; l( s แต่ดูหนังไปได้สักพัก เป็นปายที่อยู่ไม่นิ่ง มือค่อยๆลูบไล้ท่อนขาของโชน โชนก็ส่ายขาหนี ปายก็เก็บแขนนิ่ง ก่อนจะค่อยๆทำเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าที่หัวของตนถูกบางอย่างกำลังชนอยู่0 a6 x8 v' i6 g c$ s. @: E. r- s
"ปาย อยู่นิ่งๆสิ หนังกำลังมันส์เลย"3 ~, v: O% b7 J4 p+ k
แต่ปายไม่ฟัง แถมยังใช้หัวถูไถสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยน
+ n- n% f6 S% u: J, m8 b( x "ปาย อย่าซนสิครับ ตอนเด็กๆไม่เห็นพูดยากแบบนี้เลย"
4 E, y/ Y' O% C, @; m% H/ x+ R Z& P "ก็นั่นตอนเด็ก ตอนนี้ผมไม่เด็กแล้วนะครับ"
: `7 a# y: ]& v/ X& n0 Q "หึ ยังไงก็เด็กกว่าพี่อยู่ดีนั่นแหละ"
' L: U9 G0 \0 b6 B5 N6 l9 H& i "พี่โชน....." ปายหยุดการกระทำทุกอย่างนิ่งจนโชนงง
- `4 g- H* M" j) J1 R "......เป็นอะไร ทำมะ....อื้อ จ๊วบ" โชนที่เห็นน้องนิ่งไปเลยถาม แต่ไม่ทันจบประโยค ปายก็ยื่นหน้าขึ้นไปเอาปากจุ๊บที่ปากของโชน ก่อนจะเบือนหน้าไปที่ข้างหูของโชนแล้วกระซิบเบาๆ/ ]& Y# a/ }* g( X( y3 ^9 F
"มีอย่างอื่นที่มันส์! กว่าหนังอีกนะ สนใจมั๊ย"
; k: W; d6 i$ N# e' H' M โชนอึ้งไม่คิดว่าจะถูกเด็กรุกขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตนนั้นก็ไม่เคยถูกหยามแบบนี้ เลยก้มลงไปจูบคืนเด็ก จนปายตั้งตัวไม่ทัน- V5 v3 x6 f. G' a. {
"ม๊วฟ จ๊วบ อืม พะ พี่โชน อืม จ๊วบ ผมหาย หายใจ ไม่ออก แฮกๆ" ปายที่ถูกโชนจู่โจม แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปาก ลิ้นของโชนบดเบียดลิ้นของเขา แล้วเหมือนโชนจะเกร็งลิ้นของตัวเอง แล้วหมุนวนลิ้นของปายจนปายเสียอาการ หายใจไม่ทั่วท้อง เป็นครั้งแรกที่ปายเสียอาการขนาดนี้
9 G- v) M' m3 ~
6 r! I [9 ?, J: v; F& A- Q "อืมมมมม บ๊วบ เป็นไงล่ะ มาเล่นกับพี่"
, i4 y" ]: b$ ?2 X' r& R2 M; @ "แฮกๆ ผมไม่คิด อึก ว่าพี่ จะเก่งขนาดนี้"
% o9 N1 S: I* {1 b "ทำมาดูถูกพี่ เด็กน้อยเอ้ย ฮ่าๆๆๆ ไป ไปอาบน้ำทำการบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพี่ไปล้างจานก่อน" ปายที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็น
0 ^$ s' C% S- R+ o2 g: v- a$ @3 g2 W "พะ พี่โชน แค่นี้หรอ พี่จะทำแบบนี้จริงๆหรอ" ปายที่อารมณ์ค้าง เพียงแค่ถูกจูบ น้องชายก็ตระหง่ายเตรียมออกศึก แต่โชนมาตัดฉับเท่านี้ ปายถึงกับงง แต่ถึงจะเรียกโชนยังไง โชนก็ไม่สนใจ เขาเลยต้องเดินเข้าห้องอย่างเลือกไม่ได้ แล้วจัดการสำเร็จโทษด้วยเมียทั้ง5 แทน ) r- C' E ~( p2 l0 T3 J
# P1 P! p0 @4 U' ~
) {. ]6 j/ [$ n' T4 w+ \4 _ โชนที่ไล่ปายขึ้นห้องได้ก็ถอนใจโล่ง เขาไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้น สัมผัสที่โหยหา เหมือนอยากจะจูบจนคนน้องขาดอากาสตายไปตรงนั้น แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะเลยเถิดไปไกล $ q, s( W- _ W4 b$ e3 i8 c0 T
: ]( I& i" ?% p, V- s, A0 n& F/ q3 x) Q" T7 P) R* R- P
ภาพในหัวย้อนกลับไปตอนที่โชนเข้ามาบ้านหลังนี้ครั้งแรก หลังจากที่แม่เสีย พ่อได้พาเขาเดินทางมายังบ้านหลังนี้ พ่อเขาพาเขาไปแนะนำกับโป้ เจ้าของบ้าน ตอนนั้นเขาอายุเพียง8ขวบ และมองไปยังเด็กน้อยที่ดูซนนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นบ้าน ตอนนั้นปายอายุประมาร3ขวบได้ โป้เลยให้โชนเล่นกับน้อง
# ]) R6 d+ \( b* r/ B7 m3 t$ Q j( z- C% ~0 d
- S, ]8 C' s$ C" C
หลังจากนั้น โชนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงของปายเรื่อยมา โชนนั้นเอ็นดูและรักปายมาด้วยความเป็นพี่ตั้งแต่นั้น จนวันหนึ่ง พ่อของโชนบอกให้โชน รัก และดูแล ปาย ให้เหมือนลูกน้องที่จะต้องคอยปกป้องเจ้านาย ในตอนนั้นโชนก็ไม่เข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้โชนเข้าใจแล้ว ว่าพ่อเขาหมายถึงอะไร เพราะพ่อเขากลัวว่าความรู้สึกที่เขามีให้ปายนั้น อาจจะก้าวข้ามเส้น พอปายขึ้นมัธยมต้น โชนเลยเริ่มถอยออกห่างจากปาย และตอนนั้นปายได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างเต้ ด้วยความเป็นเด็ก พอเริ่มห่างจากโชน ปายเลยติดเพื่อนอย่างเต้แทน
. N- R, @% h" I# i* R0 ]9 g
0 F% c( ] ^; P, K แต่พอโชนย้ายไปอยู่หอหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ปายเองกลับคิดถึงแต่โชน คิดถึงตอนที่โชนดูแลเอาใจใส่ และไม่ว่าปายจะดื้อแค่ไหน เป็นโชนที่จัดการทุกอย่างให้ปายตลอด
% ?% w6 X) ]& v2 E; L2 D/ }6 `6 z, _5 v
! Z2 F4 J# ]: Y# r6 S
โชนเลิกคิดฟุ้งซ่าน หลังจากล้างจานเสร็จไม่เห็นโป้กลับบ้านเลยจัดการปิดประตูบ้านปิดไฟ และเตรียมขึ้นห้อง ของตัวเองไป 'มัวแต่คิดอะไรวะไอ้โชน มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอฮะ' โชนสะบัดหัวสลัดความคิดก่อนจะไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วมานั่งมองมือถือบนเตียงข้างตัวเขา
0 |# G! X9 n4 w4 k3 r+ x* P/ q0 n! m% f' m
- o- W# m( t6 ~5 h S
หลังจากที่โชนตัดสินใจโทรกลับไปหาเบอร์นั้น
" ]4 P, D; }8 m% |8 W "สวัสดีครับ ที่โทรมาก่อนหน้านี้ คุณมีธุระอะไรกับเขาหรอครับ"
$ P: k' b( P2 Q1 Q, K$ u8 ?+ T "เอ๊ะ อ๋อ น้องที่เก็บโทรสัพท์ได้ใช่ไหม เจอเจ้าของหรือยัง"& B) l2 A, } {9 q* e
"ครับ เจอแล้ว"
4 f4 t- a+ D& p1 w; i: ^8 c "ผมขอคุยกับมันหน่อยสิ"
x! K: U8 u+ I* r8 \. o8 w! ~ "ตอนนี้ไม่สะดวกครับ มีอะไรคุยกับผมได้เลย"( e/ R* }$ l# \$ n. m
"หือ แล้วน้องเป็นใคร จะให้พีี่คุยแทน?"9 S4 Q! Y% L) w' j$ _0 p
"ผมเป็น.....ลูกชายของเขาครับ!"' {3 {" u4 }+ O; [
"แหม ของแบบนี้ จะให้เชื่อมันก็กะไรอยู่"
. _3 R$ n9 E" ~- V) ^$ f "พี่แค่บอกมาว่ามีธุระอะไรกับพ่อของผม"- K7 _" Q8 q4 W- D4 f- E" f" j
"เอาง่ายๆเลยนะ พ่อน้องเป็นหนี้พี่อยู่ พี่ก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวาย แต่เรามันก็คนทำมาหากินอะนะ ยืมไปมันก็ต้องใช้ แต่พ่อน้องยืมเงินพี่ไปแล้วหาย แถมติดต่อไม่ได้ วันดีคืนดีมีคนมาบอกว่าเป็นลูกของเจ้าหนี้ จะให้พี่เชื่อได้ไง ว่าน้องไม่ใช่สายตำรวจ" โชนที่ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้ เขแค่อยากโทรมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้น
$ t: A0 ^5 v0 v1 L0 _) Z "งั้นนัดเจอก็ได้ครับ แต่ผมขอเลือกสถานที่เอง") K7 u3 E# d. B) f7 [
"ไม่มีปัญหา" โชนมองไปนอกหน้าต่างก็เห็น ร้านการแฟไม่ไกลโรงพยาบาล เลยนัดที่นั่น
|' R+ \4 \/ Y4 F โชนเลยต้องมานั่งเครียดเพราะพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปเจอคนที่อ้างว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่อแล้ว
4 w' y' E, f9 `3 a5 r/ G) z$ D& }' E6 @: P7 [3 ^
1 g2 u6 F7 y5 }0 t2 _9 Z พอเช้า โชนก็ลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเอง ก่อนจะลงไปชั้นล่าง ก็ยังไม่เห็นว่ามีใครตื่น โชนเลยเปิดตู้เย็นดูว่าจะลงมือทำกับข้าว แต่ของในตู้นั้นเหลือไม่มาก เลยคิดขึ้นได้ว่าโป้คงไม่ได้ซื้อของเข้าบ้าน โชนเลยตัดสินใจไปตลาดสดตอนเช้าที่ห่างไปประมาณครึ่งกิโล เพื่อเลือกซื้อของมาตุนไว้
1 B/ k+ [) b, C2 r+ w+ O) L
* w& P( _" ]) x* O; A* _
m7 c7 M- s/ K, l5 f ขณะที่เลือกซื้อของอยู่นั้น โชนก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน$ K% O+ b- m6 T& l3 A, q
"โชน ไอ้โชนป่ะ" โชนหันหน้าไปมองตามเสียงเรียก ก็เจอเข้ากับ'กาย' เพื่อนที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน - }" d3 U; K7 _2 r& ]0 z) t
"อ้าว ว่าไงมึง ไม่เจอกันนานเลยเป็นไงมั่งวะ") c' M5 J' D1 e9 y& X
"เรื่อยๆอะ แล้วมึงอะ ไม่เจอซะนาน ล่าสุดได้ยินว่าทำงานท่าเรือไม่ใช่หรอ"; [4 D3 a0 d! x# [# q! C
"เออ ตอนนี้ออกแล้ว พอดีพ่อเข้าโรงพยาบาลว่ะ"
# m% J; u5 Z: P2 X. _3 M "อ้าว! ลุงเชนเป็นไรวะ"
4 Z& _2 ~3 D" F) |$ f, L2 f6 Z "โดนรถชนว่ะ แต่ปลอดภัยแล้ว"
0 o8 N$ p' E- h; f ^, m5 ]# y "เออ แล้วอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปเยี่ยม"
2 J! ?. j1 Z7 b% t( a4 @ "ไม่เป็นไรมึง อีกเดี๋ยวก็คงออกแล้ว ว่าแต่มึงเหอะ ไม่ได้เป็นวิศวะกรชื่อดังหรอ"
) s, o ?" T5 h6 ?" W, z; ] "แม่ง ไม่ใช่ทางของกูว่ะ เจอลูกค้าบรีฟงานยากไม่เท่าไหร่ เจอซินแสเข้าไปกูยอมจ้า ฮ่าๆๆๆๆ"
. ~9 C, g$ l. T( v$ E2 W/ F "แม่มึงไม่ด่าเอาหรอ เรียนวิศวะแล้วไม่ได้เป็นวิศวะอะ"7 n) _- n( M; u, Q+ c* ?3 I
"หึ แม่กูไม่สนหรอกแค่กูหาเงินคืนแกได้ก็พอแล้ว" คือแม่ไอ้กายเคร่งมากครับ เรื่องเงินอะ คิดดูขนาดส่งลูกเรียนมหาลัย แกยังคิดเงินเลย แต่ยังดีที่ไม่คิดดอกเบี้ย จริงๆแล้วแม่มันงก แต่พอมันเก็บเงินครบ แม่มันก็เอามาคอยใช้จ่ายให้มันนี่แหละครับ อย่างตอนเรียนมัธยมแม่มันก็คิดค่าเทอมค่าข้าว พอมันว่างมันก็รับจ้างทำรายงาน ทำนู่นทำนี่ พอได้เงินเอามาคืนแม่มัน แต่พอมันติดวิศวะ แม่มันซื้อคอมเครื่องละแสนให้มันบอกว่าของมันต้องใช้ , w5 Y" O6 R, s/ U8 [" w
1 h0 a9 Z( n: { h$ T* X- C "อ้าว แล้วไม่ได้เป็นวิศวะ มึงทำงานอะไรวะ"
% K0 _% }0 A6 F5 ?5 F "นี่ไง" กายพูดจบมันก็ยื่นขวดนมเปรี้ยวที่พึ่งดื่มหมดมาให้โชนดู0 I, y% W, O, d# i; A4 v5 n* h) j
"อะไรวะ?"' f& u# n9 V3 r8 y5 U
"นี่ไง ข้างขวดนี่อะ กูเอง"* U( ^: ~" K3 |5 ?. y
"เชี่ย จริงดิ กูไม่เคยสังเกตเลย"โชนมองดูฉลากขวดนมเห็นพรีเซนเตอร์ที่กำลังถือขวดนมก่อนจะเพ่งดูดีๆเห็นกายทำท่าแบบเดียวกันหลังดาราชายคนนั้น/ S/ R% Q, O; h( B/ `4 e( Y
"เออๆ ไม่แปลก เพราะดาราแม่งบังกูหมด"
" X6 Z' h4 ^* x "โห แล้วถ่ายแบบนี้ เงินพอใช้หรอวะ"; j2 d4 ]: S3 S. g5 _, v5 D
"มึงอย่าดูถูก แค่ขึ้นโฆษณานี่ 5หลักนะโว๊ยย"
( i) w. v; X. {3 }- K "เชรด กูเพิ่งรู้"8 z! T3 p+ |' Q1 b
"เออมึงกูไปละ เดี๋ยวแม่กูบ่น ดีใจที่ได้เจอนะเว้ย มึงกลับมาอยู่บ้านเลยใช่ไหม") N/ X, T- _% E7 M/ V
"เออๆ"
- q, J4 M& |; R# y# _: P "เค ไว้เดี๋ยวเจอกัน" กายพูดจบก็รีบเดินไปที่ร้านของแม่ ส่วนเชนก็ถือของที่ซื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน
/ F3 o4 ~0 [4 m( @% h3 }
! S* J( {' W7 `% k* f9 o+ r: V8 r
พอมาถึงบ้านก็ยังไม่เห็นใคร โชนเลยลงมือทำข้าวต้มกับไข่ดาว ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยอต่อยากทำ เพราะเกือบจะสายแล้ว ก่อนจะรีบไปปลุกปาย โดยรอบนี้โชนเคาะประตูห้องก่อน แต่เห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ เลยเปิดประตูเข้าไปเจอกับปายที่นอนอยู่บนพื้นสวมเพียงบอกเซอร์ตัวเดียว โชนเลยไปปลุกปาย; \% F# h1 e+ }: H o: e! U7 W
"ปาย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ปาย พี่นับถึงสาม หนึ่ง สอง ..."ปายงัวเงีย งัวเงีย จนโชนนับ แต่ไม่ทันถึงสาม ปายก็รีบสะดุ้งตัวลุกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ที่ปายรีบเพราะตอนเด็กๆนั้น เวลาปายตื่นสาย ถ้าโชนมาปลุกแล้วไม่ลุก ปายจะโดนทำโทษ โดยการที่โชนจะดีดหูจนกว่าจะลุก ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บแต่คงฝังใจไปแล้ว ก็โดนตั้งแต่เด็กอะนะ' s2 o" S& |0 D1 d# {
8 j; v6 C2 x2 t1 T
8 z3 a5 v( g1 s พอปายลุกไปเข้าห้องน้ำโชนก็ลงไปด้านล่างตักข้าวรอ พอโชนเห็นโป้ไม่กลับบ้าน ใจก็อยากจะโทรหาแต่ก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่อง แต่ปกติถ้าโป้ไปไหนจะบอกก่อนตลอด โชนเลยลองโทรหาโป้ดู
# l5 p) d d: ]; B, F
! | I9 \0 r7 d7 ?2 O
, i% i: v! t- B8 m3 \5 i ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด
9 i. |8 K \7 S0 J7 P* s# f "อ้าวโชน โทรมามีอะไรหรอ"
4 P1 ]- u+ Y8 D9 g6 w$ y. a "อ๋อ เปล่าครับ คือเมื่อวานอาไม่ได้กลับบ้าน ผมเลยโทรมาดูครับว่าไม่เป็นอะไรใชไหม" โชนกลัวว่าโป้อาจจะประสบอุบัติเหตุหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยโทรมาเช็ค
) J2 h* t' o: c! s "เปล่าๆ โทษทีนะ พอดีอามีงานด่วนเลยไม่ได้บอก อาว่าวันนี้ก็น่าจะยุ่งอาจจะกลับพรุ่งนี้ อาฝากน้องด้วยนะ"& l# v, C* ?, H/ b
"ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูน้องให้เอง"
! y1 \3 g. [- ~6 _; P6 g0 O+ b" m0 @ "โอเค ขอบใจมากนะ แล้วก็รถที่บ้าน กุญแจอยู่กระจาดบนโต๊ะหน้าทีวี อาฝากขับไปส่งแล้วก็รับน้องหลังเลิกเรียนด้วยนะ"
% G3 X# Q" n5 d* H5 a0 A$ \ "ครับ อา"
6 E/ ]( m9 x5 h. [/ |5 \( `; ], C2 k' t) b F) A
* o: P3 I0 a2 \# w8 ? ตู๊ดดดดด
; K" z: ?: W2 n" F: Q8 ~, V6 E4 u; z0 x. ]1 U. e) Z: U! v4 @
) F9 y9 h( x. \& ~, @ พูดจบโป้ก็วางสายทันที ท่าทางคงยุ่งจริงๆนั่นแหละ วางสายไม่นานปายก็เดินลงจากห้องพอดี ทั้งคู่เลยกินข้าวด้วยกัน ขณะทานไป ปายก็จ้องหน้าของโชนไป& \# U, m- S( T/ v- Z8 C
"มองอะไรบ่อยนัก รีบกิน จะสายแล้ว พี่ไม่อยากขับรถเร็ว") v8 c% U" D# W, \3 w. r
"มองปากพี่อะแหละ ผมคิดอยู่ ว่าจะเอาคืนพี่ยังไงดี"/ ]. T) m$ E/ f0 ?1 T0 U
"เอาคืนอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ซักหน่อย"% b5 V( w. U# z. N. K3 p/ D5 ~' J
"พี่ทำผมค้าง") ~# h+ r# p! L
"เราแหละ เริ่มก่อน รู้จักพี่น้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า") J0 y: E9 I" _2 m7 x4 r
"หึ พี่ไม่รู้หรอก ว่าพี่ปลุกมังกรในตัวผมแล้ว มันไม่ลงง่ายๆนะ" พอเห็นแบบนั้น โชนเลยเข้าโหมดจริงๆจัง
0 e& E# |7 R/ s8 U5 j' ]" } "นี่ เรื่องนี้พี่ว่าเราต้องคุยกันจริงจังแล้วนะ พี่ไม่รู้ว่าปายคิดยังไง แต่พี่ให้ปายมากกว่านี้ไม่ได้นะ"$ c) b+ V4 Z9 V0 P2 t2 r
"ทำไมครับ" ปายถามด้วยความจริงจังเช่นกัน L- |( K* x! u- w! a8 Q
"ก็เราสองคน..."
! G3 V4 |# @ b ?! Y8 z* P. t "ไม่ต้องพูดครับ ผมไม่สนใจหรอก อนาคตจะเป็นไงไม่รู้ แต่ผมบอกไว้เลยว่าถ้าผมอยากได้ ผม..ก็ ต้อง ได้" โชนที่คิดว่าพุดไปคงไม่ฟังเลยตัดบทด้วยการลุกขึ้นเก็บจาน ปายก็เดินมาเก็บตามๆกัน ก่อนที่โชนจะขับรถพาปายไปส่งที่โรงเรียน บรรยากาศในรถก็อึมครึม ปายได้แต่จ้องหน้าโชน มองเครื่องหน้าของโชนอย่างละเอียด
" u) H9 j6 m8 y+ G7 e6 H6 J# Q2 Z2 g
+ l4 D8 r) M% G0 ~9 d" L
8 A9 t, o! Z' o8 [- t& V6 z พอส่งปายเสร็จ โชนก็ขับรถเลยไปยังจุดที่นัดหมาย...2 |/ _9 l3 _) a& v# @: S
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|