อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-11-8
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 478
- ตอบกลับ
- 1745
- พลังน้ำใจ
- 49704
- Zenny
- 122613
- ออนไลน์
- 9981 ชั่วโมง
|
ตกเย็นโชนกลับบ้านมาเห็นบ้านเงียบ เลยลงมือเตรียมมื้อเย็น ด้วยการทำอาหารง่ายๆอย่างไข่เจียว และผัดกะเพรา ตอนั้นเองที่ปายเดินเข้ามาในบ้าน
2 @: c! ^: Q( R8 r: z0 I1 p4 t$ q: s( S1 c& j7 R
3 `! p! b2 Q2 _4 T; C7 d. V* u
"ทำไมกลับบ้านเย็นจัง โรงเรียนเลิกช้าหรอ"
2 F, Z" m5 a) Z6 a3 o" v "เปล่าครับ ปกติพ่อไปรับช้าผมเลยเล่นบาสรอ": R$ f* s2 B& q1 ^9 q
"อ่อ แล้วอาโป้ไปไหนล่ะ" โชนหันมองหาไม่เจอเลยถามปายที่เดินเข้าบ้านเพียงคนเดียว Y: T2 a- [# l- B& U' h
"พ่อบอกว่ามีธุระเลยมาส่งผมแล้วก็ขับรถไปเลย"* d# v- t3 c4 J. v0 j1 `6 X
"อ๋อ แล้วนี่ปายกลับเย็นทุกวันเลยหรอ"
; `! f, b9 d4 B/ t, x# O/ O "ครับ เพราะตอนนี้ไม่มีคนขับรถ"
n& p$ L G \- k8 e& o "อืม งั้นให้พี่ไปรับไหมล่ะ") G% u4 P( J- j0 w$ Q
"จะไม่รบกวนพี่หรอ"# Z$ z3 w7 F0 u3 \/ j6 R9 O# p8 e2 v
"รบกงรบกวนอะไรกัน ตอนนี้พี่ก็อยู่บ้านเราฟรีๆ แถมค่ารักษาพ่อพี่ พ่อเราก็ออกให้ พี่ไม่อยากอยู่เฉยๆน่ะ ว่าแต่ทำไมบ้านดู...." โชนจะถามปาย แต่ก็นึกเกรงใจที่มาอยู่บ้านเขาแล้วมาว่าบ้านเขาอีก เลยอึกอัก ปายที่เหมือนจะรู้
( E6 K) h9 X. Y8 S4 E7 z1 W "ก็ตั้งแต่พี่ออกไปไม่นาน พ่อก็จ้างคนสวนกับคนขับรถมาใหม่ เพราะเห็นว่าลุงเชนงานยุ่ง แต่ไม่ถึงปี พ่อก็บอกว่าคนสวนกับคนขับรถลาออก แล้วให้ลุงเชนมาขับรถแทน ผมไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า แต่ตั้งแต่ตอนนั้น พ่อก็ดูเศร้าๆ แต่บางทีก็โกรธ เลือดขึ้นหน้า ผมเคยเห็นพ่อเข้าออกโรงพยาบาลอยู่ช่วงนึง แต่หลังจากนั้นก็ร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนพี่จะกลับบ้านมาไม่นานนี้เอง" พอโชนฟังก็จับจุดต่างๆและเดาว่า อาโป้อาจจะมีปัญหาเรื่องเงินก็ได้ เลยไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อ
1 g5 L- r1 ?9 M# n ) N; S$ V8 T( C3 i/ W
"อืม พี่ทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลย"
/ h* u% y* `6 \ L. Z( w; Y D8 p "เวอร์ แค่ไข่เจียวกับผัดกะเพราะ"
# @: t+ _6 [) |) {+ R8 Z9 } "เอ้า จริงๆนะ เนี่ยดู" ปายทำท่ากินอย่างมูมมามโชว์ให้ดู
~) C, r1 p0 H "โอเค เชื่อแล้วเชื่อแล้ว" พอทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูหนังด้วยกันที่ห้องรับแขก ปายที่รอจังหวะอยู่ พอมีโอกาสเลยฟุบตัวลงนอนบนขาของโชน โชนก็ก้มหน้ามองปายอย่างงงๆ
6 b* n9 g. y3 L$ b "ผมเมื่อยอะ ขอหนุนหน่อยนะ" โชนมองปายด้วยความสับสน แต่ปายกลับยิ้มระรื่น
) g, Z, b& t3 @) k "นอนดูแบบนี้จะสนุกหรอ ฮึ"
& n3 I3 D0 `. \! a "สนุกที่สุดเลยอะ" # V3 J0 L1 T+ s. ?1 \
# l7 N4 r% v' u9 }
/ M, ~$ K# f4 x g: C; L
แต่ดูหนังไปได้สักพัก เป็นปายที่อยู่ไม่นิ่ง มือค่อยๆลูบไล้ท่อนขาของโชน โชนก็ส่ายขาหนี ปายก็เก็บแขนนิ่ง ก่อนจะค่อยๆทำเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าที่หัวของตนถูกบางอย่างกำลังชนอยู่! s$ K+ X* q n e' [& @
"ปาย อยู่นิ่งๆสิ หนังกำลังมันส์เลย"; c3 Z) n/ a+ {9 _
แต่ปายไม่ฟัง แถมยังใช้หัวถูไถสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยน
K- D f3 o& Z' l5 G8 ~, O "ปาย อย่าซนสิครับ ตอนเด็กๆไม่เห็นพูดยากแบบนี้เลย"
V$ C/ z" r- \ "ก็นั่นตอนเด็ก ตอนนี้ผมไม่เด็กแล้วนะครับ"/ ]9 S% O" O6 N3 q- `
"หึ ยังไงก็เด็กกว่าพี่อยู่ดีนั่นแหละ"
7 A% w7 ?% }) F6 P' B' j "พี่โชน....." ปายหยุดการกระทำทุกอย่างนิ่งจนโชนงง( D5 j1 K7 B) ^4 }
"......เป็นอะไร ทำมะ....อื้อ จ๊วบ" โชนที่เห็นน้องนิ่งไปเลยถาม แต่ไม่ทันจบประโยค ปายก็ยื่นหน้าขึ้นไปเอาปากจุ๊บที่ปากของโชน ก่อนจะเบือนหน้าไปที่ข้างหูของโชนแล้วกระซิบเบาๆ. M4 Y* F, u" R3 ^3 k% T
"มีอย่างอื่นที่มันส์! กว่าหนังอีกนะ สนใจมั๊ย"
" V) R" z) x+ f3 L |+ c! ]! C, R+ t7 | โชนอึ้งไม่คิดว่าจะถูกเด็กรุกขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตนนั้นก็ไม่เคยถูกหยามแบบนี้ เลยก้มลงไปจูบคืนเด็ก จนปายตั้งตัวไม่ทัน0 S) {. k/ F( a# Y6 O% X/ f
"ม๊วฟ จ๊วบ อืม พะ พี่โชน อืม จ๊วบ ผมหาย หายใจ ไม่ออก แฮกๆ" ปายที่ถูกโชนจู่โจม แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปาก ลิ้นของโชนบดเบียดลิ้นของเขา แล้วเหมือนโชนจะเกร็งลิ้นของตัวเอง แล้วหมุนวนลิ้นของปายจนปายเสียอาการ หายใจไม่ทั่วท้อง เป็นครั้งแรกที่ปายเสียอาการขนาดนี้
1 F1 n5 n) `# w6 }' ~, G$ @' B
% m _# K. R# G& D9 l "อืมมมมม บ๊วบ เป็นไงล่ะ มาเล่นกับพี่"
) {: p/ M+ O; A "แฮกๆ ผมไม่คิด อึก ว่าพี่ จะเก่งขนาดนี้"
' s2 Y3 `/ L! S7 w5 I% M "ทำมาดูถูกพี่ เด็กน้อยเอ้ย ฮ่าๆๆๆ ไป ไปอาบน้ำทำการบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพี่ไปล้างจานก่อน" ปายที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็น ) [2 G2 z$ y5 x7 q; r( |
"พะ พี่โชน แค่นี้หรอ พี่จะทำแบบนี้จริงๆหรอ" ปายที่อารมณ์ค้าง เพียงแค่ถูกจูบ น้องชายก็ตระหง่ายเตรียมออกศึก แต่โชนมาตัดฉับเท่านี้ ปายถึงกับงง แต่ถึงจะเรียกโชนยังไง โชนก็ไม่สนใจ เขาเลยต้องเดินเข้าห้องอย่างเลือกไม่ได้ แล้วจัดการสำเร็จโทษด้วยเมียทั้ง5 แทน
8 x* ]2 j9 `+ l4 [) _% E- w* O% Q/ x1 a7 s E
* L# O5 S' _% c
โชนที่ไล่ปายขึ้นห้องได้ก็ถอนใจโล่ง เขาไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้น สัมผัสที่โหยหา เหมือนอยากจะจูบจนคนน้องขาดอากาสตายไปตรงนั้น แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะเลยเถิดไปไกล
0 o1 O: }- [2 l0 f
) |! f& y+ Y2 Q; P2 j x, g [' w5 K- g
ภาพในหัวย้อนกลับไปตอนที่โชนเข้ามาบ้านหลังนี้ครั้งแรก หลังจากที่แม่เสีย พ่อได้พาเขาเดินทางมายังบ้านหลังนี้ พ่อเขาพาเขาไปแนะนำกับโป้ เจ้าของบ้าน ตอนนั้นเขาอายุเพียง8ขวบ และมองไปยังเด็กน้อยที่ดูซนนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นบ้าน ตอนนั้นปายอายุประมาร3ขวบได้ โป้เลยให้โชนเล่นกับน้อง
/ A; P, ?5 m; O' s* D+ T1 X: ]0 i, ]
( f. Q1 l; j# c% O0 d) F) I หลังจากนั้น โชนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงของปายเรื่อยมา โชนนั้นเอ็นดูและรักปายมาด้วยความเป็นพี่ตั้งแต่นั้น จนวันหนึ่ง พ่อของโชนบอกให้โชน รัก และดูแล ปาย ให้เหมือนลูกน้องที่จะต้องคอยปกป้องเจ้านาย ในตอนนั้นโชนก็ไม่เข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้โชนเข้าใจแล้ว ว่าพ่อเขาหมายถึงอะไร เพราะพ่อเขากลัวว่าความรู้สึกที่เขามีให้ปายนั้น อาจจะก้าวข้ามเส้น พอปายขึ้นมัธยมต้น โชนเลยเริ่มถอยออกห่างจากปาย และตอนนั้นปายได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างเต้ ด้วยความเป็นเด็ก พอเริ่มห่างจากโชน ปายเลยติดเพื่อนอย่างเต้แทน / N+ H6 Q- V& o. m% I c+ O) D
5 _' q& |0 }- [4 _ แต่พอโชนย้ายไปอยู่หอหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ปายเองกลับคิดถึงแต่โชน คิดถึงตอนที่โชนดูแลเอาใจใส่ และไม่ว่าปายจะดื้อแค่ไหน เป็นโชนที่จัดการทุกอย่างให้ปายตลอด * p% c/ U3 H6 H$ @: [8 U$ U1 O) Z6 ^
9 X+ I* t [$ [0 R6 o3 Y2 s
; `* o2 v/ T/ k9 U% M โชนเลิกคิดฟุ้งซ่าน หลังจากล้างจานเสร็จไม่เห็นโป้กลับบ้านเลยจัดการปิดประตูบ้านปิดไฟ และเตรียมขึ้นห้อง ของตัวเองไป 'มัวแต่คิดอะไรวะไอ้โชน มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอฮะ' โชนสะบัดหัวสลัดความคิดก่อนจะไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วมานั่งมองมือถือบนเตียงข้างตัวเขา- e9 V9 B* @) T
* ]+ T( v5 a& W& w
7 c8 j" o n( n r4 ] หลังจากที่โชนตัดสินใจโทรกลับไปหาเบอร์นั้น 5 q4 Q6 k P0 r5 G7 ^( P) S
"สวัสดีครับ ที่โทรมาก่อนหน้านี้ คุณมีธุระอะไรกับเขาหรอครับ"
. K: Z. d- s5 x% Z0 h- Y3 W0 D "เอ๊ะ อ๋อ น้องที่เก็บโทรสัพท์ได้ใช่ไหม เจอเจ้าของหรือยัง"% H# L# p/ V" j$ u! @9 {
"ครับ เจอแล้ว"1 U+ S; P. m, W6 G" r) q
"ผมขอคุยกับมันหน่อยสิ"7 v3 L# R* {" u/ E4 R3 T
"ตอนนี้ไม่สะดวกครับ มีอะไรคุยกับผมได้เลย"
: W+ D, o) C1 D. v- G! b- z "หือ แล้วน้องเป็นใคร จะให้พีี่คุยแทน?"
2 L$ \. t# f, B "ผมเป็น.....ลูกชายของเขาครับ!"
7 C# C! Z4 D \' N7 a, m6 w; r( t& ~ "แหม ของแบบนี้ จะให้เชื่อมันก็กะไรอยู่"9 o0 {1 }2 K# p! `' K
"พี่แค่บอกมาว่ามีธุระอะไรกับพ่อของผม"2 P3 c% A# N8 `. ^' L$ H) v8 F
"เอาง่ายๆเลยนะ พ่อน้องเป็นหนี้พี่อยู่ พี่ก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวาย แต่เรามันก็คนทำมาหากินอะนะ ยืมไปมันก็ต้องใช้ แต่พ่อน้องยืมเงินพี่ไปแล้วหาย แถมติดต่อไม่ได้ วันดีคืนดีมีคนมาบอกว่าเป็นลูกของเจ้าหนี้ จะให้พี่เชื่อได้ไง ว่าน้องไม่ใช่สายตำรวจ" โชนที่ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้ เขแค่อยากโทรมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้น3 s. i* k, z1 J3 r f* H- o
"งั้นนัดเจอก็ได้ครับ แต่ผมขอเลือกสถานที่เอง"# e, A" n& I6 Z! C: V$ o D
"ไม่มีปัญหา" โชนมองไปนอกหน้าต่างก็เห็น ร้านการแฟไม่ไกลโรงพยาบาล เลยนัดที่นั่น " a" B/ P0 [2 w% p
โชนเลยต้องมานั่งเครียดเพราะพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปเจอคนที่อ้างว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่อแล้ว8 t' i" p/ E2 G& M5 ]4 x* A% j4 l
: o; t, q* `+ v9 q
/ B/ ^5 O& S r, T2 M0 {5 _. h พอเช้า โชนก็ลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเอง ก่อนจะลงไปชั้นล่าง ก็ยังไม่เห็นว่ามีใครตื่น โชนเลยเปิดตู้เย็นดูว่าจะลงมือทำกับข้าว แต่ของในตู้นั้นเหลือไม่มาก เลยคิดขึ้นได้ว่าโป้คงไม่ได้ซื้อของเข้าบ้าน โชนเลยตัดสินใจไปตลาดสดตอนเช้าที่ห่างไปประมาณครึ่งกิโล เพื่อเลือกซื้อของมาตุนไว้
% H0 g: O; g1 n: ?! E. D! {) N5 k! m4 j! j
: H& W8 p7 N2 Z( R
ขณะที่เลือกซื้อของอยู่นั้น โชนก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน
% ^; o4 D- R/ g7 X7 m "โชน ไอ้โชนป่ะ" โชนหันหน้าไปมองตามเสียงเรียก ก็เจอเข้ากับ'กาย' เพื่อนที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน
1 G1 y7 X5 n. e8 K, S- U O( A "อ้าว ว่าไงมึง ไม่เจอกันนานเลยเป็นไงมั่งวะ"
2 u: G2 ?& S# I5 L& F6 F% W "เรื่อยๆอะ แล้วมึงอะ ไม่เจอซะนาน ล่าสุดได้ยินว่าทำงานท่าเรือไม่ใช่หรอ"
! a2 V) ^* X& c/ k "เออ ตอนนี้ออกแล้ว พอดีพ่อเข้าโรงพยาบาลว่ะ"
( H7 O) @. I# C8 Y9 Y" k; u0 T "อ้าว! ลุงเชนเป็นไรวะ"
# Z6 X, e0 |) O "โดนรถชนว่ะ แต่ปลอดภัยแล้ว"
" g. B" V) F' b "เออ แล้วอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปเยี่ยม"/ g* r! G: k6 V5 _& s, t% F7 O
"ไม่เป็นไรมึง อีกเดี๋ยวก็คงออกแล้ว ว่าแต่มึงเหอะ ไม่ได้เป็นวิศวะกรชื่อดังหรอ"4 ]8 b/ O. F0 g4 N) H* F
"แม่ง ไม่ใช่ทางของกูว่ะ เจอลูกค้าบรีฟงานยากไม่เท่าไหร่ เจอซินแสเข้าไปกูยอมจ้า ฮ่าๆๆๆๆ"
2 H \ Y3 C( | E9 x* S "แม่มึงไม่ด่าเอาหรอ เรียนวิศวะแล้วไม่ได้เป็นวิศวะอะ"
3 k, x5 G- @- F( O3 ] "หึ แม่กูไม่สนหรอกแค่กูหาเงินคืนแกได้ก็พอแล้ว" คือแม่ไอ้กายเคร่งมากครับ เรื่องเงินอะ คิดดูขนาดส่งลูกเรียนมหาลัย แกยังคิดเงินเลย แต่ยังดีที่ไม่คิดดอกเบี้ย จริงๆแล้วแม่มันงก แต่พอมันเก็บเงินครบ แม่มันก็เอามาคอยใช้จ่ายให้มันนี่แหละครับ อย่างตอนเรียนมัธยมแม่มันก็คิดค่าเทอมค่าข้าว พอมันว่างมันก็รับจ้างทำรายงาน ทำนู่นทำนี่ พอได้เงินเอามาคืนแม่มัน แต่พอมันติดวิศวะ แม่มันซื้อคอมเครื่องละแสนให้มันบอกว่าของมันต้องใช้ ' V9 n5 H) N: u* Y' V
4 F# o4 H7 k) a
"อ้าว แล้วไม่ได้เป็นวิศวะ มึงทำงานอะไรวะ"% Y, n- g5 I) A
"นี่ไง" กายพูดจบมันก็ยื่นขวดนมเปรี้ยวที่พึ่งดื่มหมดมาให้โชนดู, R9 J+ Z* {7 n" ~
"อะไรวะ?"
5 A, C1 m2 U: D" d* W/ r "นี่ไง ข้างขวดนี่อะ กูเอง"% n. a3 L+ M; W% H3 h1 d- X
"เชี่ย จริงดิ กูไม่เคยสังเกตเลย"โชนมองดูฉลากขวดนมเห็นพรีเซนเตอร์ที่กำลังถือขวดนมก่อนจะเพ่งดูดีๆเห็นกายทำท่าแบบเดียวกันหลังดาราชายคนนั้น8 }- l: K. [" q' \- z8 |# q
"เออๆ ไม่แปลก เพราะดาราแม่งบังกูหมด"
7 r( |# @# j h$ r- y "โห แล้วถ่ายแบบนี้ เงินพอใช้หรอวะ"2 k& N: J! b, y
"มึงอย่าดูถูก แค่ขึ้นโฆษณานี่ 5หลักนะโว๊ยย"( t- Z, ? S/ i* H" U
"เชรด กูเพิ่งรู้"- z. |2 S$ `' k/ t2 b7 Y
"เออมึงกูไปละ เดี๋ยวแม่กูบ่น ดีใจที่ได้เจอนะเว้ย มึงกลับมาอยู่บ้านเลยใช่ไหม": \# J- @! M. `' j
"เออๆ"0 ?" w" o; Q+ u2 X4 h
"เค ไว้เดี๋ยวเจอกัน" กายพูดจบก็รีบเดินไปที่ร้านของแม่ ส่วนเชนก็ถือของที่ซื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน
7 ~ [+ z8 v) o$ Z7 f1 f2 ]( t
# E( a' K, y1 B9 Q" J* r) }' v/ K y7 C% v! q9 @6 `! k
พอมาถึงบ้านก็ยังไม่เห็นใคร โชนเลยลงมือทำข้าวต้มกับไข่ดาว ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยอต่อยากทำ เพราะเกือบจะสายแล้ว ก่อนจะรีบไปปลุกปาย โดยรอบนี้โชนเคาะประตูห้องก่อน แต่เห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ เลยเปิดประตูเข้าไปเจอกับปายที่นอนอยู่บนพื้นสวมเพียงบอกเซอร์ตัวเดียว โชนเลยไปปลุกปาย0 ^5 @8 K: D7 L) W) s' \
"ปาย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ปาย พี่นับถึงสาม หนึ่ง สอง ..."ปายงัวเงีย งัวเงีย จนโชนนับ แต่ไม่ทันถึงสาม ปายก็รีบสะดุ้งตัวลุกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ที่ปายรีบเพราะตอนเด็กๆนั้น เวลาปายตื่นสาย ถ้าโชนมาปลุกแล้วไม่ลุก ปายจะโดนทำโทษ โดยการที่โชนจะดีดหูจนกว่าจะลุก ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บแต่คงฝังใจไปแล้ว ก็โดนตั้งแต่เด็กอะนะ# W ^3 D; ]# x8 T
+ c6 k$ ]* I/ U
3 E2 T& y7 O8 V$ M& L; t
พอปายลุกไปเข้าห้องน้ำโชนก็ลงไปด้านล่างตักข้าวรอ พอโชนเห็นโป้ไม่กลับบ้าน ใจก็อยากจะโทรหาแต่ก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่อง แต่ปกติถ้าโป้ไปไหนจะบอกก่อนตลอด โชนเลยลองโทรหาโป้ดู
; M! B! U! P1 e
2 L& s4 t! Q+ e! @: e# v' Y; w4 m$ A; j& r& Y& I; k( q
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด8 h2 G# |2 T/ x
"อ้าวโชน โทรมามีอะไรหรอ"3 F G6 S6 w' m) Y
"อ๋อ เปล่าครับ คือเมื่อวานอาไม่ได้กลับบ้าน ผมเลยโทรมาดูครับว่าไม่เป็นอะไรใชไหม" โชนกลัวว่าโป้อาจจะประสบอุบัติเหตุหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยโทรมาเช็ค) F. c5 _2 U) c8 ~8 X. Q% f
"เปล่าๆ โทษทีนะ พอดีอามีงานด่วนเลยไม่ได้บอก อาว่าวันนี้ก็น่าจะยุ่งอาจจะกลับพรุ่งนี้ อาฝากน้องด้วยนะ": K- W, a: |) w5 l' q9 k
"ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูน้องให้เอง"
+ l* o8 e5 v0 O# q$ U' I. n "โอเค ขอบใจมากนะ แล้วก็รถที่บ้าน กุญแจอยู่กระจาดบนโต๊ะหน้าทีวี อาฝากขับไปส่งแล้วก็รับน้องหลังเลิกเรียนด้วยนะ"
* f! p2 P. B4 o7 ]( P "ครับ อา" L; H9 [; F4 J) y8 b5 E
; |5 _" [3 a0 h7 o+ s7 F
' A, \, k0 }) s6 x. [
ตู๊ดดดดด' I" \: w) q' ^. T7 X
3 h4 l9 O) u: d& S3 f* e
% D# V9 E* s$ o5 [+ z4 s พูดจบโป้ก็วางสายทันที ท่าทางคงยุ่งจริงๆนั่นแหละ วางสายไม่นานปายก็เดินลงจากห้องพอดี ทั้งคู่เลยกินข้าวด้วยกัน ขณะทานไป ปายก็จ้องหน้าของโชนไป
& l5 R# J2 e5 r& t0 t "มองอะไรบ่อยนัก รีบกิน จะสายแล้ว พี่ไม่อยากขับรถเร็ว"
# X8 h/ l3 E' Z% s# j& n: T "มองปากพี่อะแหละ ผมคิดอยู่ ว่าจะเอาคืนพี่ยังไงดี"" [- h u6 D d5 o8 N9 X
"เอาคืนอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ซักหน่อย"/ m4 J/ x9 n1 r
"พี่ทำผมค้าง"5 h$ I B- U% w$ u& R+ I
"เราแหละ เริ่มก่อน รู้จักพี่น้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
" L/ a1 T( J8 J6 s9 C; @ "หึ พี่ไม่รู้หรอก ว่าพี่ปลุกมังกรในตัวผมแล้ว มันไม่ลงง่ายๆนะ" พอเห็นแบบนั้น โชนเลยเข้าโหมดจริงๆจัง
( p& T) I( ], r7 t# s( | "นี่ เรื่องนี้พี่ว่าเราต้องคุยกันจริงจังแล้วนะ พี่ไม่รู้ว่าปายคิดยังไง แต่พี่ให้ปายมากกว่านี้ไม่ได้นะ"
\: e) N, e) M8 m1 E/ X1 u' i5 S "ทำไมครับ" ปายถามด้วยความจริงจังเช่นกัน4 Y |' |. Y* Z* V# V0 v2 Z
"ก็เราสองคน..."! x9 J) D; y+ H6 l/ h& ]
"ไม่ต้องพูดครับ ผมไม่สนใจหรอก อนาคตจะเป็นไงไม่รู้ แต่ผมบอกไว้เลยว่าถ้าผมอยากได้ ผม..ก็ ต้อง ได้" โชนที่คิดว่าพุดไปคงไม่ฟังเลยตัดบทด้วยการลุกขึ้นเก็บจาน ปายก็เดินมาเก็บตามๆกัน ก่อนที่โชนจะขับรถพาปายไปส่งที่โรงเรียน บรรยากาศในรถก็อึมครึม ปายได้แต่จ้องหน้าโชน มองเครื่องหน้าของโชนอย่างละเอียด
! ^5 |. q, z1 z0 s; f
$ r& K6 ]4 R6 s% c7 z1 k& E6 C3 m# U s/ T
พอส่งปายเสร็จ โชนก็ขับรถเลยไปยังจุดที่นัดหมาย...
* T% E7 w3 A- p1 ~+ @9 y, f |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ทักทายเข้ามาทำความรู้จักกันครับ
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-1 14:26:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-6-29 10:57:31
โพสต์ 2024-9-12 09:06:43
โพสต์ 2024-6-18 21:35:47
