อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-8-8
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 478
- ตอบกลับ
- 1744
- พลังน้ำใจ
- 49219
- Zenny
- 121864
- ออนไลน์
- 9950 ชั่วโมง
|
โชนค่อยๆงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียง แล้วค่อยๆบิดตัวเอียวซ้ายทีขวาที พอบิดไปตัวก็ดันทำให้เตียงอีกข้างขยับจนนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตนไม่ได้นอนอยู่ในห้องของตัวเอง เลยกลัวว่าจะทำให้เจ้าของห้องตื่น เลยค่อยๆหยัดตัวลุกจากเตียงอย่างเบาๆ แล้วย่องกลับห้องของตัวเองไป 0 _& |/ q# A3 z+ f3 r5 @
6 _& _% a, k& {- X7 R3 s$ w" h- s7 {( W
ระหว่างชำระกาย โชนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ใช่ว่าเขาจะไม่เคยกับเรื่องอย่างว่า เพียงแต่นี่มันเป็นประสบการณ์กับคนใกล้ตัว ทำให้โชนไม่รู้ว่าจะมองหน้ากันอย่างไร ) X+ s$ _' q1 R; R/ @( J4 J3 J
! h( i& T6 W: h( E' [* h: U* i. b
% M- M5 u% a4 }' f โชนทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ลงไปชั้นล่างเห็นโป้กำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่จึงเดินเข้าไปช่วย
# x% `) S7 M+ {; C+ r4 \( D s$ z5 I* R
- u& \# M" t D5 O) Y- p
"อ้าวมาครับ ผมช่วย ว่าแต่ทำไมคุณโป้ถึงมาทำเองครับ ป้านวลไปไหนหรอครับ" โชนเอ่ยถามถึงแม่บ้านควบตำแหน่งแม่ครัวอย่างป้านวล ที่ทำงานกับพ่อของตนมาตั้งแต่โชนยังเด็ก
* j$ Y" o) M" R0 Q2 ~ "ไม่เป็นไรๆ อาทำเสร็จพอดี ไปตักข้าวเลยไป พอดีวันนี้ป้านวลแกไปโรงพยาบาลน่ะ ลูกชายแกรถล้ม อาเลยให้แกไปเฝ้าลูก"# J' S4 I( S. Z$ [
"อ๋อครับ" พอโชนได้ยินก็หน้าหงอยเพราะคิดถึงพ่อของตน
- X* S' S m- ~ M8 q+ Q( h "ไม่ต้องหงอยหรอก วันนี้ไปเยี่ยมพ่อได้แล้วนะ"โป้พูดปลอบ พอโชนได้ยินก็ดีใจ. |' ]" v1 t4 L8 f' a! b
"จริงหรอครับ!"
- a0 j* \" m' v) s$ [" U "จริงสิ เมื่อคืนโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว ไปตามน้องมากินข้าวป่ะ เดี๋ยวอาไปส่งน้องเสร็จอาจะพาไปเยี่ยมพ่อ" โชนดีใจรีบเดินขึ้นไปห้องของปาย ด้วยความเคยชินโชนเลยเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะห้องก่อน % O% F% N" P3 n$ q; H- ]+ i
"ปาย ลุกไปอาบน้ำแต่....แต่งตัว โอเค เสร็จแล้วลงมากินข้าวนะ" ใบหน้าของโชนที่ยิ้มร่าในตอนแรกหลังจากรู้ข่าว ค่อยๆขึ้นสีเมื่อเปิดประตูมาเห็นปายที่สวมเสื้อนักเรียนแต่ช่วงล่างนั้นเปลือยเปล่ากำลังช่วยตัวเองอยู่ และจังหวะที่โชนพูดอยู่ ปายน้อยก็กระดกหงึกๆพร้อมพ่นน้ำกามขาวขุ่นออกมาพอดี โชนเลยปิดประตูแล้วลงมารอทานข้าว , @6 M0 x0 G5 g' t4 J
- t/ Y% Q/ Q) k% T6 k: w: z9 r
' C" x( _9 q+ M3 d) _" o ไม่นานปายก็เดินลงมาทานข้าวใน บนโต๊ะอาหารนั้นเงียบสงบ ต่างคนต่างกินจนโป้ลอบมองหน้าของลูกชายและลูกคนงานด้วยความสงสัย ปายมีท่าทีที่ปกติ สีหน้านิ่งขรึมกลบความรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องที่เพิ่งเจอ ส่วนโชนตอนนี้เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหน้านิ่งจนเหมือนเด็กน้อยที่คุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
+ X$ v" M# O5 s8 K0 R" g' Z: O1 _1 Q4 {
5 A# t% P2 T3 w- w
พอทานข้าวเสร็จ โป้ก็ขับรถไปส่งปาย และขับพาโชนไปเยี่ยมพ่อ ระหว่างนั้นโชนเลยถามเรื่องที่สงสัยกับโป้
9 ?, \: b5 t/ z3 L5 T( U& m "เอ่อ คุณโป้ครับ ทำไมถึงขับรถเองอ่าครับ ไม่ได้จ้างคนขับรถหรอ?"1 B. S) S, D7 {" e" B2 l
"อ๋อ คนขับรถคนเก่าอาขอลาออกน่ะ อาเลยให้พ่อเรามาขับให้ พอเกิดเรื่อง อายังไม่ทันได้หาคนมาแทนเลยขับเองไปก่อน"
$ }: G e3 Q8 z' z- y: f' {$ w "อ๋อ เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกว่าช่วงนี้ที่บ้านคนน้อยๆแปลกๆ"5 l0 s/ h0 \3 H- C. H2 v
"ฮ่าๆ โชนคิดไปเองหรือเปล่า ปกติก็อยู่กันแค่นี้ พ่อโชนไม่อยู่บ้านเลยรู้สึกเหงาไปเองหรือเปล่า"9 |' p7 Z6 y: f7 C* s0 b# N
"ครับ น่าจะเป็นอย่างนั้น" โชนหน้าซึมนึกถึงช่วงเวลาที่ตนเองนั้นอาศัยอยู่บ้านหลังนี้สมัยก่อน ช่วงเวลานั้น รู้สึกว่าบ้านที่อยู่อาศัยในตอนนั้นมันมีชีวิต มันสนุกสดใสมาก หรือเพราะโตแล้ว ความรู้สึกแบบนั้นเลยหายไป...- t' x! F& L, ]( j# X% U6 l
6 b6 }" O/ r2 m4 }0 h
" @6 i' T" D5 \& ~8 X# f2 G6 Y โป้พาโชนเดินไปยังห้องพักพิเศษที่เป็นห้องเดี๋ยว โชนรีบวิ่งเข้าไปดูพ่อ แต่เชนนั้นยังหลับอยู่ ไม่นานก็มีพยาบาลเดินเข้ามาตรวจเช็คและดูอาการของเชน
/ `* \. Y4 I# Z "ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ว่าคงต้องอยู่ดูอาการก่อน เมื่อไม่นานมานี้คนไข้เพิ่งหลับไป ให้ปลุกไหมคะ?"พยาบาลหันมาถามโชน - k# l9 Y$ |) P
"มะ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ"โชนพูดขอบคุณด้วยความจริงใจที่รักษาพ่อของเขา ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะข้างๆเตียงแล้วเอามือกุมมือของเชนเอาไว้ โชนมองดูร่างกายของเชนที่มีสายอะไรโยงเต็มไปหมด มีบางส่วนที่พันแผลเอาไว้ แต่ดูไม่ค่อยมีรอยฟกช้ำเหมือนที่คิด
. w" I8 P1 Y6 v* s8 t "ผมขอโทษครับพ่อ รีบๆหายนะครับ ถ้าพ่อหายแล้ว เดี๋ยวผมจะอยู่ดูแลพ่อเอง พ่อไม่ต้องห่วงนะครับ" โชนพูดน้ำตาคลอ ก่อนจะเอาหน้าของตนลูบไล้กับมือของพ่อ 'นานขนาดไหนแล้ว ที่ได้จับมือกับพ่อ มือพ่อเล็กกว่ามือของเราตั้งแต่เมื่อไหร่' โชนได้แต่นึกในใจว่าตนนั้นไม่ใส่ใจคนตรงหน้าเท่าที่ควร ทั้งที่คนตรงหน้านั้นดูแลและเลี้ยงเขามาด้วยตัวคนเดียว
3 K/ ~! c+ J. Y5 i1 `) S) o; l4 C+ _$ e3 n* v3 A1 z
; K" ]+ |0 W' Z; F0 }
พ่อของเขาไม่มีญาติที่ไหน ปู่กับย่าก็เสียไปแล้ว พอแม่เสีย ญาติฝั่งแม่ก็ไม่ติดต่อ แถมยังเคยได้ยินว่าตากับยายตรอมใจ เสียหลังจากแม่ไม่นาน แต่ญาติๆของแม่กลัวตนนั้นจะไปแย่งมรดก เลยตัดการติดต่อทุกช่องทาง พ่อเลยไม่หวังพึ่งแล้วออกมาใช้ชีวิตเองลำพัง
( b: i# D, D2 ~" _2 d6 i
0 C: e7 P' l/ k/ q& K ~ X/ q9 ^% P! O1 c
"เอ่อโชนอยู่กับพ่อไปนะ เดี๋ยวอาไปคุยกับหมอก่อน"
7 E& H2 p3 C# g "ครับ" โป้ขอตัวออกจากห้องไป โชนได้แต่นั่งเฝ้าคิดถึงวันเวลาเก่าๆ
2 l# x& o- b: x4 s! i8 _* S3 S* Q: _ \: D
6 d4 V" y% r% q: x4 i+ t/ d& G กริ๊งงงงง
) m+ g6 W3 I- |9 H( u, x$ }
- g' M3 ~% [; Y' K* d6 ]7 P6 N1 B# p$ C. _8 O/ `/ W
จู่ๆเสียงมือถือบนหัวเตียงก็ดังขึ้น โชนเลยเอื้อมมือไปหยิบ แล้วหันซ้ายหันขวาไม่รู้ว่าเป็นของใคร แต่ดูจากสภาพเหมือนใหม่ อาจจะเป็นของเจ้าของห้องคนเก่าลืมไว้ โชนเลยกดรับสายเพื่อจะได้ถามให้รู้
: k3 Q6 |; } {
1 Y N- j, ^! {+ G) m% b) |5 N6 l0 X
Q0 E) Z9 W% h8 ~& d& I; ^ "สวัสดีครั....."0 b3 ]/ F& i7 d- q1 O
"ไอ้เชนรับโทรศัพท์ได้แล้วหรอ คิดว่าจะหนีพ้นหรือไง ฮะ !!"9 o. @$ m, S, J) L% Z; A8 X. b8 o. V
ไม่ทันที่โชนจะพูดจบประโยคก็ถูกสวนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว) K% m: w! s7 _6 B' y& R/ h
"เอ่อ สวัสดีครับ ผมไม่ใช่เจ้าของมือถือครับ"; Y! {: t4 y! R4 A* ~3 y0 s; {1 Z$ O
"อ้าวหรอ ขอโทษที แล้วนั่นใครพูด เจ้าของเครื่องไปไหน"
( c) `7 `1 N( q7 i$ C- P "ผม เอ่อ ผมอยู่โรงพยาบาลครับ คิดว่าเจ้าของเครื่องคงลืมไว้ คุณรู้ชื่อของเจ้าของมือถือเครรื่องนี้ไหมครับ ผมจะได้นำไปแจ้งหาเจ้าของครับ" S) a$ B! e, ?: G" O4 W- o: w
"หรือว่ามันจะหนีอีกแล้ววะ เจ้าของมันชื่อ คเชน xxxx แค่นี้นะ ขอโทษที่รบกวน" แม้จะวางสายไปแล้ว แต่มือถือเครื่องนั้นยังแนบใบหน้าของโชนอยู่ โชนอึ้งทำอะไรไม่ถูก เพราะชื่อที่ได้ยินนั้นคือชื่อของเขาเอง ทำให้โชนสับสนว่าทำไมถึงได้ยินชื่อพ่อจากปลายสาย แล้วมือถือนี่ก็รุ่นใหม่ ถึงจะไม่ใช่เครื่องที่ใหม่จ๋า แต่ราคามันก็ไม่น้อย แล้วพ่อเขาจะใช้ของแบบนี้หรอ เพราะปกติเชนนั้นเป็นคนประหยัดมาก 2 y R) L6 S0 M2 ~( `/ }0 D
; v* w4 Z4 y( Y0 P s$ m
* W8 f( J( L( z8 U" c, x) J
โชนคิดอะไรไม่ออก โป้ที่เดินเข้ามาพอดีเห็นโชนนิ่งเลยเรียกโชน จนโชนออกจากภวังค์7 g! W8 k3 \! q+ |6 x
( E4 i3 t- c. b7 Z& y "โชน โชน โชน เป็นอะไรไปเรา แล้วนั่นมือถือใหม่หรอ อาเห็นเมื่อวานไม่ใช่ครื่องนี้"1 g. |$ V( B3 x1 m; e) e( y {
"อะ อ๋อ คะ ครับ พอดีอันนี้เป็นเครื่องรองครับ ไว้ใช้เล่นเน็ต"
2 T; L, K3 Y( v- T1 W "อืม แล้วโชนจะอยู่ต่อไหม พอดีอามีธุระหน่ะ ถ้าอยู่ต่ออาจะได้ทิ้งรถไว้ให้"
, s( x$ X5 S$ W" M y8 ]3 J1 g "มะ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมนั่งรถกลับเองครับ ขอบคุณนะครับ อาโป้" โชนกล่าวขอบคุณออกไปแต่ทำให้โป้ยืนค้าง จนโชนที่สังเกตเห็นต้องถาม
: B( e: \( s2 ?4 R "เอ่อ อาไม่ไปธุระหรอครับ เมื่อกี้เห็นว่ารีบ" ถ้าฟังดีๆ เหมือนโชนนั้นกำลังไล่โป้ แต่ที่โป้ฟังนั้นไม่ได้สนใจน้ำเสียงโชนเลย แต่เป็นคำที่โชนใช้
4 v; {) Z/ D5 _' e" k4 C" N* U) o "ปะ เปล่าหรอก อาแค่แปลกใจ ที่โชนเรียกอาว่า 'อา' อาแค่....ไม่ชินน่ะ" โชนก็พึ่งรู้ตัวว่าตนเองนั้นพูดออกไปแบบนั้นจริงๆ แต่ในหัวตอนนี้ไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้ โป้เองก็เดินออกจากห้องไป% p# _8 b& `% S' K7 t
. y' D! T) r4 ]5 P' Z
4 l" ~6 p) F1 S
ระหว่างที่โชนกุมมือถือเครื่องนั้นกระวนกระวายใจอยู่ เลยตัดสินใจหยิบมือถือเครื่องนั้นมาเปิดดู แต่มันล็อคหน้าจอ โชนเลยลองใช้นิ้วมือของพ่อนั้นเปิดดู
& t; D. T' I* J* e) v5 o . B) B! ~2 c* N3 l0 M* } I
คลิก!4 A- o$ D& c' N3 p B5 ]
, P( u1 l( m1 l8 X4 o9 i3 X
ปรากฎว่ามันได้ผล โชนเลยกดเข้าดูอัลบั้มภาพ ซึ่งมีแต่รูปของโชนที่โชนลงไว้บนโซเชียลของเขา โชนเลยกดไล่ดูแอปพลิเคชั่นทุกอย่างในเครื่องนั้น รวมไปถึงกล่องข้อความ ข้อมูลที่ได้นั้นมีน้อยมากๆ เพราะเหมือนรูปที่มีในเครื่องมาจากเมมโมรี่ ส่วนแอปโซเชียลต่างๆนั้นว่างเปล่า เหมือนเครื่องนี้จะเป็นเครื่องใหม่ทั้งหมด ยกเว้นซิมที่อยู่ในเครื่อง ซึ่่งมี2ซิม และโชนลองกดโทรออกอีกซิมก็ตรงกันว่าเป็นเบอร์ของพ่อเขาที่โชนแทบไม่เคยโทรหาเลย
) W6 @, s( q0 B, T. ~* ? 5 T* j+ a3 P, t' E C) Y3 {
โชนยิ่งนึกโมโหตัวเอง ที่คิดว่าพ่อนั้นเลี้ยงดูตัวเองมาคนเดียว คิดว่าพ่อรักและดูแลมาตลอด แต่เอาเข้าจริง โชนแทบไม่เคยโทรหาหรือติดต่อพ่อเลยด้วยซ้ำ แถมยังอายที่มีพ่อเป็นแค่คนใช้ และไม่ยอมรับในตัวพ่อ ที่เขาเรียนด้านภาษาคิดว่าจบแล้วจะทำงานต่างประเทศ ได้เงินเยอะๆ แล้วตอนนั้นจะได้พาพ่อออกจากงานที่สังคมมองว่าต่ำต้อย แต่ท้ายที่สุดก็เป็นได้แค่พนักงานธรรมดาๆคนหนึ่ง และทั้งหมดก็เป็นเพราะความไม่ได้เรื่องของเขาเอง . l7 B+ G$ z- {4 Z1 M8 K# ?
3 I1 E' G L, @' o/ g6 k; m/ u$ u/ J: {: R# p0 z
โชนน้ำตาไหลพรากออกมา ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิด ยิ่งคิดว่าถ้าเกิดไม่โชคดีแบบนี้ ถ้าหมอรักษาพ่อไม่หาย หรือถ้าอะไรๆแย่กว่านี้ เขาคง ....โดดเดี่ยว และต้องอยู่ลำพังบนโลกใบนี้
9 }; V, I0 A) n0 m3 M6 z
9 W2 u4 P; _; t5 o( L' t% Z6 b
/ z( h0 Y6 O7 W' M...0 t @& n' g( k# t3 M6 Y& ?# B2 j
..
# R N) F) g2 l: o" j: O.
* R( w2 u O* [$ s! e+ Q9 L! }8 }
% k0 g/ n& ^8 m1 _' x6 A: L# W/ r9 ?2 z7 \
โชนค่อยๆลืมตา แล้วหยัดตัวนั่ง โชนมองดูตัวเองที่นั่งบนโซฟา ในห้องพัก ก่อนจะลุกไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วนึกภาพตัวเองที่ร้องให้ฟูมฟายเหมือนคนบ้าก่อนจะได้สติ โชนมานั่งจ้องมือถือเครื่องนั้นก่อนจะตัดสินใจกดโทรออกไปที่เบอร์นั้น เบอร์ที่โทรมาในตอนแรก......
/ E/ @7 M+ u& P5 E9 N) ~" t) p. D$ x6 H2 C" U. _
/ @6 @- N4 o- _& \$ t' T ) P- u# J: w- p) U1 i: n6 @3 ], z7 o
ณ โรงยิม
# R7 o2 O L; N8 n% }( ?( D, Z. P% b& g) {. R% \; t/ q
! v$ v B; T" l; w& ^/ T" h$ ~
หลังเลิกเรียน นักเรียนทยอยกลับบ้านกันไปหมดจนโรงเรียนเงียบอย่างกับป่าช้า มีเพียงโรงยิมเท่านั้นที่เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว เพราะเป็นเสียงจากนักกีฬาที่ซ้อมกันอย่างหนักหน่วง ไม่ว่าจะเป็นนัักกฬาประจำโรงเรียน หรือนักเรียนที่อยากเล่นกีฬารอคนที่บ้านมารับอย่าง ปาย และกลุ่มเพื่อน
/ Z4 W$ P- P$ g! G6 U% C, q
/ C7 l6 ~# L! ^! e6 w/ J8 f9 I
4 y& B9 `; h1 Y8 l8 D1 L* v "ไอ้ปาย ไม่น่าเชื่อนะว่ามึงจะทำการบ้านถูกหมด มึงไปลอกใครมาสารภาพซะ กูจะลดโทษให้"
4 J9 k8 N" G" J. m
2 u3 z6 S& @: T8 P- Q- G
2 Q" P, {; d! `. g8 j เสียง 'บิว'เพื่อนในกลุ่มทักขึ้นขณะที่ทั้ง5คนกำลังเดินไปพักที่อัฒจรรย์ข้างสนาม 9 J/ d0 m f# r
6 |& I Q% T, _* y
( h! G$ J7 Q; U) p "เออ มึงไปลอกใครมาวะ" 'โดม' ถามย้ำกับปายก่อนปายจะสวนกลับ
3 ?, B9 F9 q5 b( e3 Q* V- ]9 x3 j "ไอ้สัส พวกมึงไม่เคยคิดว่ากูจะเองเองมั่งไงวะ"' i) T: }" V3 `$ F
"เออ!!!" ทุกเสียงตอบรับพร้อมกัน 4 K3 o2 K' d6 R$ _+ J
"พวกมึงแม่ง กูไปอาบน้ำและ ไอ้พวกห่า"
' B3 n8 E: L2 `+ o! e- E "ฮ่าๆๆๆ โอ๋ๆๆๆ อย่างอลเค้านะตัวเอง" 'เต้' ที่เห็นปายเดินหนีไปทางห้องน้ำก็เดินมากอดคอปายก่อนจะล้อแล้วเอามือมาเกาคางปายอย่างสนุกสนาน" D7 P9 k& D `9 u4 d0 ]
" B- r7 p' g/ H# F
% T+ n0 O! g2 k* q% B
และทั้งหมดก็เดินไปเพื่อที่จะล้างตัวก่อนกลับบ้านในห้องน้ำข้างโรงยิม โดยประกอบไปด้วย $ o& V+ H4 H; k" s+ O$ Y
$ w; y2 [# `0 j+ L( I- r" i7 |2 ~: a1 l9 I0 C
'เต้' ลูกเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ที่สนิทกับปายที่สุด คบกันมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะพ่อกับปายและพ่อของเต้นั้นสนิทกัน และ'รู้ใจ' ปายที่สุด
$ b, q: {( p8 b! |/ P; M 'บิว' ลูกเจ้าของร้านทอง ผิวขาวหุ่นลีนจัดฟัน ลุคลูกคุณหนู แต่ขี้เงี่ยนตัวพ่อ รู้จักปายตอนขึ้นม.1
' S; e b' X/ p8 |: w! n6 n 'โดม' เป็นนักกีฬาโรงเรียนคนเดียวในกลุ่ม พ่อเป็นครูโรงเรียนเอกชนในเมือง จริงๆพ่อมันให้ไปเรียนเอกชนแต่มันติดเพื่อนอย่างต้นมาก เลยไม่ยอมจะเรียนที่เดียวกับต้นให้ได้ 2 ]( w: }5 j2 H2 X9 B
'ต้น' ลูกชายนายแพทย์ที่ย้ายเข้ามาตอนม.4 พร้อมกับโดม ที่บ้านเป็นนายแพทย์มา5รุ่น และต้นจะเป็นรุ่นต่อไป รู้จักกันเพราะต้นมันเครียดแล้วไปแอบสูบบุหรี่หลังห้องน้ำช็อปคหกรรม จนได้มาเจอกับเต้ ที่หาทางระบายความเครียดพอดี สองคนนี้เลยเข้ากันได้ดี จากนั้นเต้เลยชวนต้นกับโดมมาเข้ากลุ่ม7 E, s# ^3 u# L7 } u+ \2 p, N' w" N
, k, ~0 E; R% E" I( X
3 h# W& x# G7 V2 s( w( e8 U8 H- a% ^* Z% x, g! Y
ทั้ง5คนมาถึงล็อคเกอร์ก็จัดการเปลื้องผ้าก่อนจะเดินเข้าไปล้างตัว ด้วยฝักบัวที่ติดผนัง5อันเรียงกันในห้องน้ำ ทั้งหมดแก้ผ้าไม่อายกันเพราะ'สนิทกัน'มาเป็นปีๆ ผ่านอะไรกันมามากมาย เลยไม่ได้อายกันเสียเท่าไหร่นัก ( o1 a& V K1 R1 M4 V9 i" |
$ \- g( \. Z+ \( f0 T8 Y
2 p8 E" f! Z0 v" H5 ~9 Z! z พอเสร็จก็ออกมาเช็ดตัวเตรียมแต่งตัวเพื่อจะไปรอที่บ้านมารับหน้าโรงเรียน แต่เต้นนั้นยังไม่ยอมแต่งตัว หยิบมือถือขึ้นมาเล่นแล้วเซ้าซี้ปาย
$ }; h. b9 v6 E( Z3 `7 r "มึงยังไม่บอกพวกกูเลยนะ ว่าไปลอกใครมา หรือว่า....ได้ติวเตอร์ดี?" พอเต้พูดจบปายก็ชะงัก ทำให้เต้ที่มองอยู่จับพิรุธได้ คนอื่นๆเลยหันมาสนใจ
8 \3 n, e# h) T "ไอ้เต้ มึงไม่แต่งตัววะ"บิวที่หันไปเห็นเต้ล่อนจ้อนอยู่เลยถาม พร้อมหันไปกดดันปาย+ T7 s& v! g8 ]5 b k7 D! Y
"เออ เออ เออ พี่โชนติวให้ พอใจยังสัส"ปายทนแรงกดดันไม่ไหวเลยพูดออกไป# K8 d* J3 h# q
"ใครวะ?"ต้นเอ่ยถามออกมา โดมก็ทำหน้างง# X3 x" _* B+ ]* r0 c0 @
"เออ พวกมึงไม่ทันหรอก พี่โชนเป็นลูกคนใช้พ่อมันอะ"บิวพูดบอกให้สองคนที่ไม่ทันได้รู้ ทั้งคู่ก็พยักหน้ารับรู้ แต่ปายทำหน้าเคืองๆที่ได้ยินบิวพูดแบบนั้น u4 v% I0 _, ^- Q* C6 E9 [
"ไม่ใช่คนใช้ แต่เป็นพ่อบ้านเว้ย!"ปายเผลอตะคอกใส่บิวจนบิวตกใจ6 r' C! O7 L. {
"เออๆ ใจเย็นมึง บิวมึงก็พูดเกินไป ปายมึงก็อย่าใจร้อนดิบิวมันพูดไม่คิดงี้ประจำ" เต้พูดคลายสถานการณ์
% l) R7 c3 O& Y( {2 O "เออๆ กูขอโทษ กูพูดไม่คิดเอง สัส"บิวขอโทษปายก่อนจะหันไปสบถใส่เต้ ปายก็ไม่ได้โกรธเลยพยักหน้าให้บิวไป บิวก็ไม่ใช่คนคิดมากเลย เคลียร์
- k* r# ]7 r; k "กูไปละ มีไรอัพเดทด้วย"บิวพูดพร้อมโบกมือลาจากด้านหลัง แล้วต้นกับโดมก็ตามออกไป6 J# Q( z" T1 h+ _* o9 p$ H; J. X
6 S1 m4 y5 P% V b
/ j8 A V/ y! R, |8 b" L/ m/ o( q* I "นี่สรุปมึงชอบพี่เขาจริงหรอ" เต้รีบเข้ามาถาม
1 M2 ]* k$ Y7 o2 q "กูก็ไม่รู้ดิ กูไม่ได้เจอพี่เขามานาน พอได้เห็นหน้าแล้ว...กูก็ คิดถึง"5 O2 L! {' a' ]. g! F
"แล้วมึง......เอากันยัง"# @/ Y( q. X( { e2 p' `" B
"เชี่ย ถามไรเนี่ย พี่เขาเป็นผู้ชายนะเว้ย"
" n$ h" U6 z% }) w; A. ]6 ~ "มึงผู้ชาย กูก็ผู้ชาย ยังเอากันได้เลย"- D9 M4 o' m. i5 [: r0 H
"สัส ไม่ใช่แบบนั้น กูหมายถึง พี่เค้ามีแฟนเป็นผู้หญิง"
8 V& a' I/ T/ c6 J! W1 b "แล้วยังไง"
6 k0 a( z7 Z3 Y) e$ T "พี่เค้าไม่ได้เป็นไบเหมือนพวกเราไง"
- c8 r* B" A+ x8 Q& x# ]. L "แล้ว?"
; [2 j- L; W, A0 W" T! R "ไอ้สัส กูไม่รู้โว๊ยยยยย แล้วมึงอะ เมื่อวานกับน้องบาสเป็นไง" ปายเปลี่ยนเรื่องด้วยการถามเต้เรื่องเด็กในสังกัด เต้เลยยื่นมือถือมาให้ปาย
2 d9 b8 i6 [) ~2 m "สดเลยหรอมึง น้องมันร่านขนาดนั้นไม่กลัวหรือไง"
1 r; F8 M! l7 u6 M, h
6 {* _3 D, B7 Z: p. s, o" H% b }- Z& j/ K: r4 f- E! }
ปายที่รับมือถือเต้มาดู เป็นคลิปที่เต้ถ่ายเอง ในคลิปนั้นท่อนลำขนาดเขื่องสีคล้ำกำลังทะลวงประตูหลังที่เนียนเรียบไร้ขนสีขาวผ่อง แต่หูรูดนั้นแดงปลิ้นตามท่อนลำที่กระซวกผ่านเข้าออก2 d1 @: R& Q& [
"ไม่ใช่กู อันนั้นไอ้กันห้อง2 กูสดกับมึงคนเดียวนะจ๊ะเมียจ๋า" เต้พูดพร้อมเดินมาคลอเคลียปาย
: A! g0 a& V) h p/ N9 P( W( f2 `3 H" Q "เมียพ่อง!!! นี่สินะที่มึงไม่ยอมแต่งตัว" ปายพูดพร้อมหันไปมองที่แก่นกลางลำตัวของเต้ที่มันตั้งลำโด่ เต้ยิ้มอ่อนพร้อมเอามือกดมันลงก่อนจะปล่อยมันเด้งตีหน้าท้อง แปะ แปะ
: r% ]' _& c( G% K/ ?& W# {
# r5 }/ Z1 q/ H" J# h/ ]8 H2 c I; g4 D8 h5 b
"มึงนี่แม่งรู้ใจกูจริงๆ" เต้พูดพร้อมส่งสายตาอ่อยปาย พร้อมเข้ามาถอดชุดที่ปายเพิ่งสวมออกจนเกลี้ยง 7 |; e$ {1 j5 Y8 F1 d
( y2 m6 f. X( r! @2 n2 A
7 c% H/ y+ V( O6 B H ทั้งสองคนเปลือเปล่าในห้องล็อคเกอร์โดยไม่สนใจว่าจะมีใครหรือนักกีฬาคนไหนเดินมาเจอแม้แต่น้อย ทั้งคู่เลื่อนหน้าเข้าหากัน มือของเต้กอบกุมเอาท่อนเอ็นที่ผงาดเต็มที่สาวควง ก่อนที่เต้ จะเริ่มบทรักกับปาย ด้วยการกระซิบเบาๆข้างหูปายว่า
) V) l$ {: r+ G) o, D- X) G
4 Z2 V' o R' E "มึงจินตนาการว่ากูเป็นพี่โชนดูสิ"4 f" _& d- Y( A- J* e, R
6 I* `, Z0 u. j) T: l6 Y9 ^
: \" @: V; Y4 x, D5 l พอปายได้ยินก็ผงะหน้าออก
: H; Z/ P+ B7 n9 g) G "เมื่อวาน มึงทำอะไรพี่เข้าบ้าง" เต้รู้ว่าปายเคยชอบโชน และมองท่าทีปายก็คงจะมีการสัมผัสกับโชนมาแล้ว เพียงแต่ไม่รู้มากน้อยแค่ไหน& E- H) w: p2 L4 r3 s! b
"แค่ภายนอกกัน"1 e3 b. N9 k' k6 i2 p. T
"อืมมม แล้วมึงทำอะให้พี่โชนบ้าง" ปายค่อยๆเดินเข้ามาหาเต้ก่อนจะเอาท่อนลำของทั้งคู่จับชิดกันแล้วใช้มือสาวว่าว เต้ก็เพลินกับมือปาย 8 c* w9 }$ h6 V
"แค่นี้หรอ?"
# o" i5 v6 A% E+ F# I: y) |+ G "หึ"9 ?# a" l/ `! c
"แล้วมึงทำอะไรอีก อ่าาาาา"! r# |6 X1 E8 u% i! ?* ~
. E& i9 J5 w6 P
" \7 ~3 G9 b+ p1 B5 l. s ปายค่อยๆก้มตัวลงตรงหน้าเต้ ก่อนจะจับท่อนเอ็นของเต้ที่ตอนนี้หัวแดงบานเตรียมพร้อม แล้วจัดการเอาปากครอบใช้ลิ้นดุนเลียเงี่ยงให้เต้ เต้จับหน้าปายกระเด้าเข้าออกเองจนในที่สุดก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยอารมณ์ที่มีระบายลงคอปายไปจนหมด, s9 a. m7 c+ ]8 s" o& D, Z- c
$ Z" s1 N8 s* S' _% J
( d2 o' C' u/ B- o "อ่าาาาส์ มา กูทำให้"
0 Y- k+ q8 {/ @3 |1 h. a) A. I5 j0 I5 e6 T; l4 J
. [5 O# E4 f* e, v# t3 W เต้พูดจบก็จับปายขึ้นมานั่งบนโต๊ะไม้ตัวยาวที่คั่งกลางระหวางตู้ล็อคเกอร์ ก่อนจะดูดดุนท่อนเอ็นให้ปาย
H/ e7 t7 t6 l7 M" @; f "มึงลองคิดว่านี่คือปากพี่โชนสิ"! C$ x5 {' v/ E/ }. c" F5 n
- `* R! X0 B z @0 _
, B6 C/ Q8 S0 ^& a9 n! K9 M8 k
พอปายได้ยิน ภาพของโชนที่ทำรักกับเขาเมื่อวานก็ลอยมาในหัว ภาพของโชนที่นอนหลับบนเตียงของเขาลอยมา ภาพริมฝีปากอวบอิ่มที่เขาแอบมองตอนโชนหลับแล้วเขาจับปลายอวัยเพศของตนเขี่ยปัดซ้ายขวา จนทนไม่ไหวเข้าไปชักตัวเองจนแตกเมื่อคืนลอยมา จนเขาเองไม่อาจห้ามได้พอคิดว่าโชนเป็นคนถวายบัวให้อย่างถึงพริกถึงขิงแบบนี้ เลยปล่อยน้ำออกมาใส่ปากของเต้ด้วยเวลาอันรวดเร็ว พอเสร็จสมอารมณ์หมาย ทั้งคู่หันไปเห็นนักกีฬาที่เพิ่งซ้อมเสร็จเนื้อตัวชุ่มเหงื่อ 4คนกำลังยืนมองมาทางพวกเขา ก่อนจะเดินเข้ามาหา แต่ปายเพิ่งเสร็จไปแล้วนึกถึงหน้าโชน อยากกลับบ้านไปหาเร็วๆจึงขอตัวก่อน ปล่อยให้เต้ได้สนุกสนานกับนักกีฬาที่เหลือแทน.....9 X/ C$ y9 g( Z! w# D4 u* D
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|