แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-3-5 05:04 : C4 B O2 ~. U; A" F2 s8 k
) G+ G; F- }: u4 Y8 V
“หืมมมม...ทำไมตัวยังร้อนมากอยู่เลย” พี่ยักษ์เอามือมาแตะหน้าผากเราเบาๆ ทำให้เรารู้สึกตัวตื่นขึ้น พอพยายามลืมตามองรอบๆ ก็รู้สึกว่ามันเช้าแล้ว
* J% e8 Y) u3 B3 Q( ^& ?: X2 ^+ ?" Q% G) q
“พี่ว่าวันนี้หยุดเรียนไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปลาป่วยที่โรงเรียนให้แล้วกัน”
; Z$ U: r' c$ [' H; j" J& b- j7 J6 _# ]4 h$ v+ d s
“ฮะ...” เราพยักหน้ารับ r6 y+ a, ?3 X$ C
& g$ a: @& {7 j/ h0 ]: t! Z“อยากกินอะไรมั้ยครับหมาน้อย? เดี๋ยวขากลับพี่จะได้ซื้อมาให้” 1 t8 P+ D' e6 l2 {
! I7 D b) v/ `: S. X+ _ M
เราส่ายหัวแล้วก็นอนหลับต่อ เพราะรู้สึกว่ามันไม่ไหวจริงๆ อยากจะนอนอย่างเดียวเลย พี่ยักษ์ลูบหัวเราเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป
9 D# k, i2 U2 y7 zหลังจากที่พี่ยักษ์กลับมาแล้วก็ป้อนข้าวป้อนยาเรา แล้วเราก็หลับต่อยาวเลยจนน่าจะถึงช่วงบ่ายๆ, y( s' a3 Z& N6 |# E, a; n
เรารู้สึกตัวตื่นขึ้นอีกครั้ง เพราะเหมือนจะได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ในห้อง. }, s7 e7 A* M
- D: y+ h5 X' y2 X7 K7 X, I
“ทำไมน้องถึงไม่สบายแบบนี้ล่ะดิน เมื่อวานพาน้องตากฝนมารึเปล่า?” เราได้ยินเสียงป้าปูเหมือนกำลังดุพี่ยักษ์อยู่
เราเลยพยายามลืมตาขึ้นมอง เห็นว่าตอนนั้นมีป้าปู แล้วก็พี่เมฆก็อยู่ในห้องด้วย
, A& _& d8 \# Q! @: T2 R“เปล่านะฮะป้าปู... พี่ยักษ์พาหลบฝนแล้ว...แต่ผมไม่สบายเอง”
. N* F1 T9 K4 C9 ?
/ \& T- r, j+ h* y( h1 [9 H/ a/ v“โธ่ลูกเอ้ย... ตัวร้อนจี๋เลย ไปอนามัยมั้ยครับ? เดี๋ยวป้าให้พ่อดินเขาพาไป” ป้าปูเดินลงมานั่งบนเตียงแล้วลูบหัวเราเบาๆ
) @- Q5 ?! o' e4 H/ M5 g$ Z- `+ z. Y# q' \6 U/ O
ไปอนามัยงั้นหรอ?...ไปอนามัยก็ต้องมีหมอ และถ้ามีหมอ... ก็ต้องมีเข็มฉีดยาน่ะสิ!
3 i' v0 `$ Y K6 B. I6 i
“ไม่เป็นไรฮะ... ผมดีขึ้นแล้ว” เราตอบป้าปูไปแบบนั้น ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่ได้รู้สึกว่ามันดีขึ้นเลยก็ตาม แต่มันก็น่าจะดีกว่าโดนจับฉีดยา...
7 p) Z* E' s; I) d, i+ S2 K% E
, j# e3 h* f; n" r0 L“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นป้าทำข้าวต้มมาให้นะ”6 J5 E& ^4 o; k8 h9 z6 }$ ~, b
/ r5 s: \- F; v
“ฮะ…”
# H9 _+ Q. v" K8 ?6 F+ T: b! {/ J# l4 C2 n: Y
“ดิน...คอยเอาผ้าชุบเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้น้องด้วยนะ แม่ว่าตัวร้อนมากเลย”
2 [2 @" l7 W# H# O. a! {" ~- V9 q9 x1 n+ |) ?( W
“เออแล้วก็...เบียร์น่ะอย่าพึ่งห่วงกินกันนักเลย ดูแลน้องมันก่อน” ป้าปูทำเสียงเข้มแล้วมองค้อนไปที่พี่เมฆ ที่กำลังถือถุงหิ้วที่ข้างในมีเบียร์อยู่สามสี่ขวด ทำให้พี่เมฆได้แต่ทำหน้ายิ้มแหยๆ % e/ K# D1 X l
# F I4 A* G* I* ?“ซวยเลยกู...” พี่เมฆบ่นอุบทันทีที่ป้าปูเดินออกไป, Z: J% c; e! o( T
% S' J% K# H! G4 [
“ก็มึงเล่นถือเบียร์มาแต่หัววัน ไม่โดนแม่กูบ่นก็แปลกแล้ว... แต่วันนี้กูไม่แดกเป็นเพื่อนมึงนะบอกไว้ก่อน ต้องคอยดูแลน้องมันวะ” พี่ยักษ์พูดจบก็ยกตัวเราลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆ เช็ดตัวให้
2 b) J+ \; I2 Z# o0 r+ T X' M$ Z3 ]% R+ E" l: [
“ไอ้ตัวเล็ก เพราะเอ็งคนเดียวเลยเนี่ย พี่เลยโดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย” พี่เมฆวางถุงขวดเบียร์ไว้ที่มุมห้อง แล้วเดินมายืนดูเราอยู่ข้างหลังพี่ยักษ์
7 a% d# K) ^8 @+ q& |" [8 t' K1 W7 t6 n' e3 p2 n4 @" X2 m6 f
“อ้าวไอ้ห่านี่ พาลโทษน้องมันอีก ปั๊ด!” พี่ยักษ์ยกมือขึ้น เหมือนจะเอาหลังมือฟาดไปที่หน้าพี่เมฆที่ยืนอยู่ข้างหลัง แต่พี่เมฆกระโดดหลบทัน
- W0 F: V* h) H( L J4 U/ \1 p1 D9 t: Y8 {! ?% Q1 O' i1 m
“ก็มาดิไอ้ยักษ์ หึ...กูยังไม่เมา มึงไม่ได้แดกกูหรอก!” พี่แกพูดพร้อมกับยกมือขึ้น แล้วยืนโยกไปมา เต๊ะท่าเหมือนตัวเองเป็นเฉินหลงที่อยู่ในท่าพร้อมสู้ อะไรทำนองนั้น พอนั่งนึกแล้วเห็นภาพนั้น มองย้อนกลับไปนึกอยากให้พี่ยักษ์ลุกไปเตะตัดขาให้ล้มสักที หมั่นไส้มาก 55555 - I5 K' z# l, V
พี่ยักษ์ถึงกับส่ายหัวแล้วเช็ดตัวให้เราต่อ
4 E) ^# v' _% [6 n$ _, _9 M9 s W/ Y( I
“ไอ้ยักษ์... หรือว่าน้องมันจะโดนของวะ?” พอเห็นพี่ยักษ์ไม่ได้สนใจแล้ว พี่เมฆก็ทำทีเดินเข้ามาชวนคุยเปลี่ยนเรื่องทันที) M& t h/ M& H" @
6 A5 [' B* L2 X5 b5 D
“ของอะไรมึง...ไอ้เมฆ! มึงนี่เพ้อเจ้อใหญ่ละไอ้ห่า!!” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ/ S% A# t- `! B. f; @2 ?
* G6 n; P+ Y ]$ j- R# D$ G8 T
ถึงตอนนั้นเราจะไม่ค่อยเข้าใจคำว่า “โดนของ” สักเท่าไหร่ แต่เราก็เคยได้ยินพวกคนแก่ในหมู่บ้านชอบพูดเกี่ยวกับเรื่องผีๆ สางๆ อะไรทำนองนี้ ถ้าใครไม่สบายแบบแปลกๆ เขาชอบพูดว่าโดนของแน่ๆ รู้แต่ว่ามันต้องเกี่ยวกับพวกผีๆ หรือหมอผีนี่แหละ
% E4 b. @5 k G3 Cพอเราคิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับผี เลยทำให้เรารู้สึกขนลุกขึ้นมา... 6 D. }4 I ^( w; g, ]8 v
“เนี่ย... ก็เมื่อวานพวกมึงขี่รถไปเที่ยวมาแล้ว พอกลับมาน้องมันก็ไม่สบายหนักเลย กูว่าใช่...อาการนี่น่าจะโดนของมาแน่ๆ” พี่เมฆพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังขึ้นกว่าเดิม พร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบคางตัวเองเบาๆ แล้วเพ่งมาที่เรา เหมือนกำลังใช้ความคิด' s) E% ]" u; \+ w& X! ?
+ u& L9 w' t# ]- v( u* D
“ยัง... ยังไม่หยุดอีก...ของอะไร? ของมึง” พี่ยักษ์หันไปมองพี่เมฆ พร้อมกับน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น! p4 ~& P" @9 _& {; G- o
& c n9 G$ a) B6 N5 U8 G' ]“…”
* b6 L) f$ X+ e3 j4 S( A" y
“ก็โดนของยักษ์ไง” พี่เมฆหันไปมองพี่ยักษ์ ก่อนจะหรี่ตามองแล้วยิ้มมุมปาก
& j' L# C; v- I! ^0 @/ {“บ๊ะ! ไอ้ห่านี่!! วอนตีนไม่เลิก!!!” พี่ยักษ์ลุกขึ้น แล้วทำท่าเหมือนจะยกขาขึ้นถีบ แต่คราวนี้พี่เมฆไหวตัวทันเลยวิ่งออกนอกห้องไปก่อน
$ j4 f6 _ A/ a5 T# T' I“เดี๋ยวมึงโดนๆ”
4 f& O! w2 u- V8 C, g' ^3 A' q5 n1 {
“อะไรว้า... แซวเล่นแค่นี้ ทำเป็นฉุนเฉียว...” พี่เมฆทำเป็นเสียงอ่อยแล้วเดินกลับเข้ามา แต่สีหน้ากลับดูยิ้มเยาะซะอย่างนั้น, l/ ~7 x) n+ h' s( e/ g* K- w5 k0 j
- _9 W' |# F8 O$ X/ }
“พี่ยักษ์...ของยักษ์...คืออะไรฮะ? หรือว่า...พี่ยักษ์เป็นพวกหมอผีด้วยหรอ?...” เรากลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะมองหน้าพี่เขาด้วยสายตาหวั่นๆ เพราะถ้าพี่ยักษ์เป็นหมอผี เราคงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว...น่ากลัววว5 T- V/ `% Z; ^- Y6 L; D2 D/ J
, v! l$ j9 A& r6 ~" w“ไงล่ะมึง...ไอ้เหี้ยเมฆ เพ้อเจ้อจนได้เรื่อง”
% d" x! j# i( _1 P# n( X- [
! H: n8 k7 a9 @. ?* j“แล้วเราก็อีกคน... อย่าไปฟังไอ้เมฆมาก ไอ้นี่มันเพ้อเจ้อ” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ ก่อนจะหันมาแล้วขยี้หัวเราเบาๆ% ]6 }' e- e R. |3 J6 s/ \
3 H0 C) p1 D- b* t1 c9 x# D
พี่เมฆที่ยืนดูอยู่ ก็ทำปากขมุบขมิบแล้วทำท่าเหมือนล้อเลียนพี่ยักษ์ที่กำลังคุยกับเรา...ช่างเป็นคนที่น่า...ซะเหลือเกิน' {5 g `, F$ [9 H
! }0 [; J9 V! Z1 m2 |, W“อั๊ยย่ะ! มีเครื่องเล่นซีดีด้วยวะเฮ้ย!!” พี่เมฆกวาดสายตาไปรอบห้อง จนไปเจอกับกล่องเครื่องเล่นซีดีเข้า ตั้งแต่เมื่อวานพอกลับมาถึงบ้าน พี่ยักษ์ก็ยังไม่ได้แกะมันเลย 9 Y f4 }. _& x* _9 U
“ทีตอนนั้นกูเคยบอกให้ซื้อมา แล้วมึงบอกไม่ค่อยได้ดูทีวีไง ไหงไปซื้อมาได้วะ” พี่เมฆหันมาถาม ก่อนจะนั่งลงแล้วไปแกะเครื่องเล่นออกจากกล่อง2 j! d, r% A+ J) R/ D) B$ L. q
* G- O" ~' W/ ?# `- O5 `. _5 ?* G
“ชะอุ้ย! มีการ์ตูนด้วยหรอเนี่ยยยย หรือว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ซื้อมาดูเองกันน้า?” พี่เมฆที่กำลังเลือกหยิบแผ่นหนังขึ้นมาดู หันมาหรี่ตามองพี่ยักษ์แล้วยิ้มแบบแปลกๆ
) n, r. h1 Z/ B+ J0 K/ i0 Q t4 C% t# N* f" f% f: P/ t
“มึงจะดูก็ดูไป...ไอ้ห่า พูดอยู่ได้…กูชักรำคาญล่ะ...” พี่ยักษ์ทำเสียงแข็งก่อนจะขึ้นมานอนข้างๆ เรา; f% {# K V& S4 ~) c w
& v) a6 T% E: @1 A) j" q3 ~; s& K
หลังจากนั้นพี่เมฆก็จัดการต่อสายอะไรให้เรียบร้อย แล้วพวกพี่เขาก็เปิดหนังดูกัน แต่ว่าเรานอนดูอยู่สักพักก็หลับไปเพราะยังรู้สึกเพลียจากอาการไข้อยู่
+ i5 h; Y( n: k$ ~
----------- & h* P5 V! N4 D: y1 T+ }" ?/ J9 J
พอตื่นมาช่วงเย็นพี่ยักษ์ก็เรียกเราลุกขึ้นมากินข้าวต้มที่ป้าปูทำมาให้ พอตื่นมาก็ไม่เจอพี่เมฆแล้ว สงสัยจะโดนไล่กลับบ้านละมั้ง) a8 K: B9 i L" P1 H/ J5 b
* O1 h: {8 o, A- d# o. s; W
“มินอยู่นี่มั้ยคะ?!” จังหวะนั้นเราได้ยินเสียงตะโกนของเด็กผู้หญิงกำลังเรียกชื่อเราอยู่ข้างล่างบ้าน6 k5 T* _& A% L) ~' K) ~# Q& L# u1 k3 V
9 P) u6 k* v0 C1 ]พี่ยักษ์เลยเดินลงไปดู แล้วสักพักก็พาเดินขึ้นมา
) G. C% D3 j. W
# T2 o/ j" i( Z0 s9 Yเป็นพี่บัวนี่เอง...
7 c1 x6 I* C$ k# H; d1 o
พี่บัวเป็นเพื่อนร่วมห้องของเรา ที่เราเรียกเขาว่าพี่ เพราะว่าเขาเรียนช้ากว่า ส่วนเราก็เรียนไวกว่ากำหนด ซึ่งสมัยนั้นเกณฑ์อายุเข้าเรียนยังไม่ได้ระบุไว้ชัดเจนเหมือนตอนนี้ เลยทำให้ที่ช่วงอายุเราห่างกันเกือบสองปีแม้จะเรียนห้องเดียวกันก็ตาม7 w$ B! p7 y7 Q. E2 X6 z
( \7 j6 ^" |7 u0 {. `
พี่บัวเป็นเพื่อนผู้หญิงที่เราสนิทที่สุดตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เขาจะดูแลเราและชวนไปเล่นด้วยตลอด เขาบอกว่าเขาอยากมีน้องชาย ถึงส่วนตัวเขาจะมีน้องสาวอยู่แล้วก็เถอะ และถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเราไม่ได้อยากเป็นผู้ชายก็ตาม แต่ก็ไม่เคยล้อเลียนเราเลยสักครั้งทำให้เรารู้สึกว่าเล่นด้วยแล้วสบายใจ) R4 C0 i' x# E: @7 j
, h/ ^' }8 q; G/ F; X0 u“พี่ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ ดีนะที่เมื่อเช้าเห็นพี่ยักษ์ไปลาป่วยให้ เลยคิดว่าต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ” พี่บัวพูดจบก็นั่งลงข้างๆ
( p9 ?4 E2 F, L( b* R6 i/ T5 N7 o2 \6 R; d$ \
“มินไม่สบายอ่ะพี่บัว แล้วพี่บัวมีอะไรหรอ? หรือว่าครูสั่งการบ้าน”
1 L y; x1 w: E$ s0 u4 D, D1 z; j
+ S; p5 n: U% M1 r1 B! w“เปล่า ก็เมื่อวันศุกร์เห็นว่าไม่ได้ไปเล่นด้วยกันกับพี่ แถมวันเสาร์กับอาทิตย์ไปหาที่บ้านก็ไม่เจออีก ไปถามพวกต้อง มันก็บอกว่ามินน่าจะโดนพี่ยักษ์จับกินไปแล้ว…” พี่บัวร่ายยาวที่เห็นว่าเราหายตัวไปและไม่ได้ไปเล่นด้วย ส่วนต้องก็คือพวกแก๊งจักรยานที่ทิ้งเราไว้วันนั้นนั่นแหละ...6 Y' S1 X B% l( @
" _+ c4 m4 o7 A; H“เออ...ตอนไปที่บ้านมินอ่ะ พี่เจอยายด้วยนะ พี่ก็เลยถามเขา...” พี่บัวรีบพูดต่อ
$ b, Q4 `7 A7 S
P; ~; u; a* `6 x) I“แต่เขาบอกว่า…” เรากลืนน้ำลายแล้วตั้งใจฟังที่พี่บัวจะพูดต่อไปนี้ ถึงว่าเราจะรู้อยู่แก่ใจแล้วก็เถอะว่าน่าจะเป็นเรื่องไม่ดีมากกว่า
6 i: G% C8 @& S0 X" ~" v# P. D) o. X9 Z
“ไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหน...ถ้าเจอ ฝากบอกมันด้วยว่าจะเลิกเรียนแล้วใช่มั้ยหนังสืออ่ะ โตขึ้นมันจะเป็นคนหรือเป็นควาย ทำไมถึงได้ชอบไปอยู่แต่ที่นา” พอถึงตรงนี้พี่บัวก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ แล้วพูดให้เบาลง ด้วยความที่เขาก็รู้เรื่องที่ว่ายายไม่ค่อยชอบหน้าเราเท่าไหร่
' x; _) l# I5 n2 e
เราเข้าใจนะว่าพี่บัวเขาไม่ได้มีเจตนาจะพูดแบบนี้หรอก แต่ด้วยความเป็นเด็ก แกคงไม่ทันได้คิด ได้ยินมายังไงก็คงพูดมาตามนั้น 2 q" K4 Q. C6 R$ [0 y/ o$ ~
เรารู้สึกจุกในอกไปหมด ตอนนั้นเหมือนน้ำตามันจะรื้นออกมา แต่เราก็พยายามข่มใจไม่อยากร้องไห้ มันทั้งรู้สึกแย่ และรู้สึกอาย ทำไมยายเขาถึงได้ด่าเราให้คนอื่นแรงขนาดนี้นะ... " ^* v. C9 y, Z
เราว่าเราก็บอกยายไว้แล้วนะว่าเสาร์-อาทิตย์จะไปอยู่ที่กระท่อมกับพี่ยักษ์ ทั้งที่ปกติก่อนหน้านี้ เราก็ไม่เคยไปไหนเลย อยู่แต่ที่บ้านตลอด พึ่งจะครั้งนี้ที่เราไม่ได้นอนที่บ้าน ทำไมเขาต้องพูดถึงเราแบบนี้... มันรู้สึกแย่มากสำหรับเด็กในตอนนั้น : w/ u* ^8 l. I& b
เรานั่งนิ่งมันพูดอะไรไม่ออก ตอนนั้นได้แต่เงยหน้าไปมองหน้าพี่ยักษ์ที่ยืนฟังอยู่ใกล้ๆ เหมือนพี่เขาเองก็ได้ยินที่พี่บัวพูด
4 C/ Q2 S7 e/ k: F: U; ?- }( ~+ Y: B; {& D- s/ m/ T9 u) ~
“ขอโทษที พี่ผิดเอง... เมื่อเช้าก็ลืมแวะบอกเขาว่าเราอยู่กับพี่...ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปบอกยายให้ว่าเราอยู่ที่นี่” พี่ยักษ์พูดจบแล้วก็เดินลงจากบ้าน สตาร์ทมอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป
0 f: P9 j+ A2 L4 H5 ~1 t2 P4 a6 R- \7 A; W- u8 x
ตอนนั้นเรานั่งคุยเล่นอะไรกับพี่บัวไปเรื่อยเปื่อย พยายามเปลี่ยนเรื่องคุยถึงเรื่องที่โรงเรียน หรือเรื่องที่พวกเขาเล่นอะไรกันบ้างในช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา เพราะถ้าคุยเรื่องยายทีไร เราจะรู้สึกไม่ค่อยดีเลย.... M6 `, P( V. [% u6 W- a) o3 m
' h; g" z# ~! @0 n: C
สักพักพี่ยักษ์ก็เดินกลับเข้ามา สีหน้าพี่เขาดูเคร่งเครียดนิดหน่อย แต่พอเห็นหน้าเราที่มองเขาอยู่ เขาก็ส่งยิ้มให้เหมือนว่าไม่มีอะไร! y8 K4 h+ f- y6 k. ^* C: g
( R! l" I& E9 q4 i0 k2 x4 N- X
“พี่บอกยายให้แล้วนะ... แต่คืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่ง” พี่ยักษ์เดินมาลูบหัวเราไปมาเบาๆ8 R8 h I, l/ r2 X( b( P' M
" [: {' X1 u+ y* @. W0 w9 ?“กลับบ้านได้แล้วมั้งบัว เดี๋ยวเย็นกว่านี้พ่อแม่เอ็งจะถือไม้เรียวไว้รอเอานะ” พี่ยักษ์พูดแหย่พี่บัวที่กำลังคุยเล่นกับเราอย่างสนุกสนาน
/ X0 L% P8 Q0 z7 ]" R/ ~ พี่บัวสะดุ้งตัวเล็กน้อย พอเห็นว่าฟ้าเริ่มใกล้จะหมดแสงอาทิตย์แล้ว พี่เขาเลยรีบขอตัวกลับก่อน แล้วปั่นจักรยานออกไปทันที
& g5 @) W) C Q
พอพี่บัวกลับไปแล้ว เราก็นึกถึงเรื่องที่เขาบอกเราเรื่องคำพูดของยาย มันรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกหน่วงๆ จุกๆ กับคำพูดเขามาก
- W2 G( S$ t: Y H/ E8 e0 p
ทั้งที่เราก็เรียนได้ที่หนึ่งของชั้นเรียนมาตลอด เพราะพ่อแม่เราสั่งสอนมาเสมอว่าให้ตั้งใจเรียน เราหยุดเรียนแค่วันเดียวทำไมถึงกับต้องด่ากันขนาดนี้ แทนที่จะถามสักคำว่าหลานไม่สบายเป็นยังไงบ้าง? แต่มันกลับไม่มีเลย... & O- W$ ?, k' u" q9 A' |+ b
“เป็นอะไร? เครียดเรื่องยายเหรอ?” พี่ยักษ์อุ้มตัวเราไปนั่งตักแล้วลูบหัวเราเบาๆ
5 M8 F ~6 \+ O% X n( C' O# J8 @: E: v: N$ |( j# V
“เปล่าฮะ...”. z& \- p8 T9 B' m3 l8 f
) S0 n2 t) Y# o) p3 u: U$ f“เป็นเด็กเป็นเล็ก...อย่าเครียดสิ หืมมมม เดี๋ยวไข้ก็ขึ้นอีกหรอก” พี่ยักษ์พูดจบก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ
, j6 ]; A% T3 e3 B" \ u
“ไหน... ขอคุณหมอตรวจหน่อยสิ...ว่าไข้ลดหรือยัง?” พี่เขาก้มลงจูบเบาๆแล้ว เอาหนวดถูไถไปตรงบริเวณซอกคอของเรา เอาอีกแล้ววว ความรู้สึกนี้โดนกี่ทีก็รู้สึกขนลุกตลอด แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกลืมเรื่องของยายไปได้ขณะหนึ่งล่ะนะ...
4 b0 x) S0 K4 {6 o
“อืมมมม ตัวยังอุ่นอยู่เลย...งั้นเดี๋ยวกินยาแล้วนอนพักได้แล้ว ถ้าเกิดไข้ขึ้นมาอีก... พี่จะจับฉีดยาแล้วนะ” พี่ยักษ์ยิ้มกริ่มก่อนจะเดินไปเอายามาป้อนเรา
; q: @! ]( n9 A! E) b
“พี่ยักษ์มีเข็มฉีดยาด้วยหรอฮะ?” เราทำตาโต รู้สึกตกใจมาก ทำไมพี่ยักษ์ถึงได้มีเข็มฉีดยาอยู่ในบ้านได้นะ! . [5 F1 D2 S) T' }. L3 ]
“มีสิ ถ้าดื้ออีกละก็...คราวนี้จะโดนจริงๆ ด้วย หึ” พี่ยักษ์ยิ้มให้ เสร็จแล้วก็ห่มผ้าให้เรา แล้วก็ก้มลงจูบตรงหน้าผากเบาๆ เหมือนเป็นการบอกว่าให้เรานอนได้แล้ว 3 ~* u- y+ U& W' m: q& e6 n
ชอบความรู้สึกนี้จัง... มันรู้สึกดี และทำให้เรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเวลาที่อยู่กับพี่เขา
; i& b" [3 }/ v
6 F+ n$ [0 I; W# Y0 V- g0 D7 E! {เราได้แต่นอนกอดพี่ยักษ์เอาไว้ เพราะรู้สึกว่าพรุ่งนี้ไม่อยากกลับบ้านเลย...
2 b* `7 p* a9 H. t6 E9 t) ^! j- K
-----------
7 s3 X ?8 C, L
/ _4 i" R: @% [ตอนเช้าพี่ยักษ์ก็พาเราไปแต่งตัวที่บ้านและพาไปส่งที่โรงเรียน ตอนนั้นเจอหน้ายาย ยายก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่สิ...ต้องบอกว่าเขาทำเป็นไม่เห็นเราด้วยซ้ำ
) f0 K& { ~" h) `. s
“ไหวแน่นะเจ้าดื้อ หัวยังอุ่นๆ อยู่เลย” หลังจากที่เราลงจากรถพี่ยักษ์ก็เอามือมาแตะที่หน้าผากเราเพื่อเช็คอุณหภูมิร่างกาย
1 e( a& K. z* j7 p& n2 k+ m) j& y) L8 h! H6 f+ I8 n" a" G
“ไหวฮะ...ผมไม่เป็นไรแล้ว” เรายิ้มให้พี่เขา ถึงแม้ในใจตอนนั้นจะรู้สึกไม่ค่อยดีก็ตาม
) B; S7 G% J. f7 b! P( X; Q& G2 O5 ^; G) d
“ตั้งใจเรียน อย่าคิดมากนะเรื่องยายอ่ะ... แล้วเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะมารับ” + q/ C# c; n' g& a' G
9 M# H8 V' \' h+ }0 H0 h “ตอนพักกลางวันก็อย่าไปวิ่งเล่นซนตากแดดนะ เดี๋ยวไข้ขึ้น…แล้วมานอนซุกกอดพี่อีก”
% c; v) m% V1 ?5 z* eเราก้มหน้างุด รู้สึกเขินเพราะเมื่อคืนเรานอนเอาหน้าซุกแล้วกอดพี่เขาไว้จริงๆ
พี่ยักษ์จับหัวเราโยกไปมา แล้วยิ้มให้ ก่อนจะขี่รถออกไป...% A: c6 p9 V2 d4 w# v9 S
( u$ P9 i5 e( O" T7 pเรามองตามหลังพี่เขา ในใจพอรู้สึกว่าตอนเย็นเราจะต้องกลับบ้านมาอยู่คนเดียวเหมือนเดิม… มันเริ่มรู้สึกเหงา...จนอยากจะร้องไห้ แล้วยิ่งรู้ว่ายายพูดถึงเราแบบนี้อีก เรายิ่งไม่อยากเข้าใกล้ยาย ความรู้สึกมันเหมือนตัวคนเดียวอย่างบอกไม่ถูก
+ T, l% X3 e' o/ I5 r4 R+ A
' c3 S1 D- a5 s/ |/ O; B8 B3 c----------
6 Q/ Q; x6 v' H5 y4 C# h2 f2 A4 e! ~2 R6 T- b0 |. }) w
พอเลิกเรียนเราก็มายืนรอพี่ยักษ์อยู่ตรงแถวหน้าประตูโรงเรียน ตอนนั้นข้างในใจมันรู้สึกใจหายแปลกๆ มันหวิวๆ ...: \, u5 o( \& A {4 ~; S
1 v" J- N' d9 n1 W S* [เพี้ยะ!!
4 D/ s4 b9 q8 Nจู่ๆ ก็มีมือใครบางคนมาตบที่หัวเราอย่างแรง จนเราเกือบล้มหน้าทิ่ม
$ @' m' o5 V* f5 c- k “ไอ้ตุ๊ด! เดี๋ยวนี้หายหน้านะ เห็นยายบอกว่ามึงจะไปเป็นควายแล้วหรอ ฮ่าๆๆๆ” น้ำเสียงนี้...คนที่เรารู้สึกกลัวและไม่อยากจะอยู่ใกล้ที่สุด
พี่โหน่ง...หรืออีกชื่อที่เราเรียกมันในใจก็คือไอ้โหน่ง เป็นลูกพี่ลูกน้องเขาเราเอง
5 E/ v' W" U$ C9 B1 y `, ?7 D+ q
2 v5 R# t! i8 j/ m
“มันมองหน้าอ่ะพี่โหน่ง ไม่ยอมตอบ สงสัยต้องเอาอีกสักที” ไอ้เหน่งน้องชายของมันรีบพูดเสริมทันที ถึงมันจะเป็นแค่เด็กป.สอง แต่มันก็ไม่เคยเรียกเราว่าพี่ แถมยังชอบแกล้งเราเหมือนกับที่ไอ้โหน่งชอบทำด้วย+ R: k- |% L( s, k. S6 q) ^( K
7 g$ E# \3 f% s! n: q- u
ไอ้โหน่งได้ทีก็ตบมาที่หัวเราอีกครั้งอย่างแรง จนตอนนี้น้ำตาเราเริ่มคลอเบ้าแล้ว ทั้งเจ็บและกลัว แต่พวกมันสองคนกลับยืนหัวเราะชอบใจ
( l% E: S! G/ g; ? q4 @6 K. J7 U* ^9 r4 |9 ?
ปกติเวลาเราอยู่โรงเรียนก็จะเลี่ยงที่จะเจอสองพี่น้องนี่เป็นประจำอยู่แล้ว ยิ่งตอนเย็นจะรีบกลับบ้านก่อนที่พวกมันจะออกจากโรงเรียน เพราะถ้ากลับทีหลังแล้วพวกมันรู้ บางทีก็อาจจะดักรออยู่ที่หน้าประตู หรือดักรอแกล้งเราระหว่างทางได้ กระทั่งตอนอยู่บ้านเราก็ต้องออกไปอยู่กับเพื่อนเป็นประจำ พอกลับมาถึงก็ต้องรีบล็อคประตูทันที ไม่งั้นพวกมันอาจจะเข้ามาแกล้งได้
( Z/ O+ a7 z$ {# ~$ M
มัน...น่าสมเพชมากเลยนะ ที่คนที่คอยแกล้งเรากลับไม่ใช่เพื่อนๆ หรือคนอื่น แต่...กลับกลายเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นญาติพี่น้องของเราเองซะนี่; P5 h4 n! o+ D2 j( s( f8 M0 r" U
- b- Z1 W: k# C1 V. O% v* o* A( v; iตอนนั้นเราได้แต่ยืนนิ่งก้มหน้า มันทำอะไรไม่ถูก เราอยากจะสู้กลับนะ แต่เราเคยสู้แล้วสู้ไม่ได้ เพราะเราก็ไม่ได้ตัวใหญ่อะไร แถมพวกมันมีกันสองคนพี่น้องเราโดนรุมเจ็บตัวมากกว่าเดิมซะอีก " ~6 k" o0 C4 @% q" f* c+ }3 }
หรือถ้าเราสู้พวกมันหรือทำให้พวกมันเจ็บตัว มันก็จะไปฟ้องยายว่าเราแกล้งไอ้เหน่งที่เป็นเด็กกว่า ไอ้โหน่งก็เลยมาช่วย สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเราผิด... # W/ ?- c9 i& k* Q6 W" v
ใช่เราผิดเสมอ เพราะไม่ว่ายังไงยายก็ไม่คิดจะฟังเราอยู่แล้ว เพราะพวกมันสองคนคือหลานรักคนโปรดของเขา...
! Y' k0 j+ c( E; J( Y4 M) }0 ?“ไอ้เหน่ง อยากขี่ควายป่าว ควายเผือกด้วยนะ” พอไอ้โหน่งพูดจบ ไอ้เหน่งก็ยิ้มทันที มันกระโดดเหมือนพยายามจะขี่หลังเรา
แต่ด้วยความตัวของไอ้เหน่งมันก็พอๆ กับเรา แถมเรายังสะพายกระเป๋าที่มีหนังสืออยู่อีก บวกกับอาการที่พึ่งฟื้นจากไข้ยังไม่หายดี ทำให้เราถึงกับเซไถลล้มลงทันที
( }5 z8 E0 ? l: g% @ตอนนั้นด้วยสภาพพื้นดินที่มันแฉะและมีแอ่งน้ำอยู่ เพราะอยู่ในช่วงหน้าฝน ทำให้ชุดนักเรียนเปรอะหมดเลย
% K( i/ D0 r# p) Q4 w: b
วินาทีนั้นมันทำให้เรานึกถึงคำพูดของแม่... มันเป็นเสื้อนักเรียนที่แม่เราตั้งใจเก็บเงินซื้อให้เรา แต่ตอนนี้มันเลอะไปหมดแล้ว
2 M) v" Q. a5 R5 B% f; B- q9 Q- u* w% n( C
พอนึกถึงแม่มันทำให้เรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว จนต้องร้องไห้ออกมา
, b1 Y0 u# y T) a, j @
แม่เคยบอกว่าถึงแม่จะจน แต่แม่ก็อยากซื้อชุดนักเรียนยี่ห้อที่ดีให้กับลูกได้ใส่ เพราะเขาไม่มีโอกาสนั้น ก็เลยอยากให้ลูกได้ใช้แต่ของดีๆ... . m8 {9 i+ C" A ~; a- m. D5 K
เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราทั้งเกลียดทั้งกลัวพวกมันสองคน เกลียดที่พวกมันยังยืนหัวเราะเยาะทั้งที่เราอยู่ในสภาพแบบนี้ เราทำอะไรผิด ทำไมถึงต้องทำกับเราขนาดนี้
5 r. x7 T1 S. x& F& p, U
พ่อ...แม่...มารับหนูไปสักที ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว...
7 r" @9 _ |+ e3 P9 n. x
, V, ^! _( Z9 S R) Lเพี้ยะ!
! s/ m: \" }: x2 m“โอ๊ยยยยยยย” จู่ๆ ไอ้โหน่งร้องเสียงหลงออกมา เราที่กำลังนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ถึงกับเงยหน้าขึ้นไปมองทันที
2 A8 D2 u/ l: x
( F9 I8 R& ^" m7 C; f9 Bพี่ยักษ์...มาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ เรามัวแต่กลัวพวกนี้จนไม่ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่เขาเลย
x. O% S9 e; w; K# L
พี่เขาตบหัวไอ้โหน่งอย่างจังจนมันล้มหน้าคะมำ: F$ p( x8 Y" E/ b5 y x
. c; }. R4 L; w“ตบผมทำไมอ่ะ!” ไอ้โหน่งเงยหน้าขึ้นไปถามพี่ยักษ์ ตอนนั้นมันเริ่มน้ำตาคลอเบ้าแล้ว คงน่าจะทั้งเจ็บและอาย ที่ถูกตบหัวต่อหน้าเรา ! G, Y1 x' x1 M
“แล้วมึงละ ไปแกล้งน้องมันทำไม ไอ้ห่า! เป็นพี่น้องกันไม่ใช่หรอวะ ทำไมทำแบบนี้” พี่ยักษ์เดินมายกตัวเราขึ้น เรารีบไปยืนหลบหลังพี่ยักษ์ทันที
4 S% b! a9 O D3 z& Z
% K- F: s. [, y _# j) D6 q- R( G“มันไม่ใช่น้องผม! ผมไม่มีน้องเป็นตุ๊ด!!” พูดจบมันก็เดินไปจูงแขนไอ้เหน่งที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ คงน่าจะเพราะกลัวพี่ยักษ์...! ]* }9 P. \# @5 O
7 N8 ?9 q. W/ m( K“ไป ไอ้เหน่งกลับบ้าน” + v6 ?) h8 G# R1 n- v, b O b! ^
2 o- U- {/ x; { V6 b) Y5 s( F. k
“ไอ้ยักษ์มึงตบหัวกู! กูจะไปฟ้องยาย!!” พอไอ้โหน่งพูดจบ พวกมันสองคนก็พากันวิ่งหนีไปทันที( A! S3 R5 o/ k. ~% f7 N. D
2 v: L' i4 h5 N+ J“เฮ้ออออออออ” พี่ยักษ์ถอนหายใจยาว ก่อนจะก้มลงมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ แต่มันก็เลอะไปหมดแล้ว ชุดนักเรียนของเราจากที่มีสีขาว ตอนนี้มีแต่สีดินโคลนเต็มไปหมด...
/ M' W2 W; \4 v9 v5 H' k' A
----------
! x) Y( e+ L" g. X5 J! r% C9 z
: a. q7 _8 N' x' K: {8 c/ Vพี่ยักษ์พาเรากลับไปที่บ้านเขาก่อน และให้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
/ d0 F9 a: @+ Z! P* z, t% J$ }
0 l( u; `* M& `- |: o' c! m“เจ็บตรงไหนมั้ย?” พี่ยักษ์นั่งลงข้างๆ แล้วลูบหัวเราไปมา
' J# v- I+ P) t! T, A0 L( U8 |" v/ M7 V2 Q2 S7 e
“ไม่เจ็บฮะ...แต่ว่าเสื้อนักเรียนมัน…” ตอนนั้นมันรู้สึกจุก จนพูดไม่ออก แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ทั้งที่เราไม่ได้อยากจะร้องไห้เลย
" }; o! a! S# t# M3 ~2 r ^8 {" ]
พี่ยักษ์ดึงเราไปกอดไว้จนเราหยุดร้องไห้ ' ^: m# ^% F3 u" K3 X1 j3 ^. J
...
1 r# [# _3 F' k" a
5 A- H L. r' E9 U7 g! e3 b9 p“เอ้อ...พี่ถามอะไรหน่อยสิ...อยู่คนเดียวลำบากหรือเปล่า?” พี่ยักษ์เช็ดคราบน้ำตาให้เรา แล้วก็ถามขึ้นอีกครั้ง เรารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆ พี่เขาก็ถามแบบนี้0 {. _4 \4 I0 q9 e
' z+ a! }: F; b“ไม่ลำบากฮะ...เพราะว่าแม่สอนหมดแล้วทั้งวิธีก่อไฟ วิธีหุงข้าว แล้วก็ทอดไข่ด้วย แม่เคยบอกว่าเผื่อวันไหนยายไม่ว่าง ผมจะได้ดูแลตัวเองได้” ที่เราต้องตอบไปแบบนั้น เพราะเรากลัวว่าพี่ยักษ์จะมองพ่อกับแม่เราไม่ดีไปด้วยอีกคน3 \2 z( |- ?& \4 g# o" H
( }8 B7 R, k% q& ^
พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ได้แต่ยิ้มให้และขยี้หัวเราเบาๆ
' X7 q1 Z2 U, F; l0 j- Q1 }; V7 g0 A5 C' p
“แล้วถ้า...มาอยู่กับพี่ล่ะ..” ' m+ o4 G ?' V3 ]3 J
“หนูอยากอยู่กับพี่หรือเปล่า?” + x5 s" d: L4 \ m& |8 C3 w7 d, {
" k) Z6 @$ f3 a
ตอนนั้นเรามองหน้าพี่เขา ในใจมันสั่นไปหมด เพราะเรากลัวมาตลอดว่าจะต้องกลับไปอยู่คนเดียวอีก เราไม่อยากนอนแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วไม่เจอใครอีกแล้ว มันน่ากลัวจนแทบจะนอนต่อไม่ได้% t) K E) C" u) H, p/ @2 X
2 s( b9 @4 d# [. _ {
การที่ได้มานอนอยู่กับพี่ยักษ์ถึงจะแค่ไม่กี่วัน แต่มันก็ทำให้รู้สึกปลอดภัย และหลับได้อย่างสบายใจจริงๆ หลังจากที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เรารู้สึกดีมากๆ ที่เวลาตื่นมากลางดึกแล้วเห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้วเขานอนกอดเราอยู่อย่างนั้น 9 W7 ^! t, G, S( L
ชอบที่ได้เวลานั่งกินข้าวกับพี่เขา เราได้กินอิ่มโดยที่ไม่ต้องแย่งกับใคร ไม่ต้องคอยตักแค่น้ำแกงมาคลุกข้าวกิน หรือไม่ต้องทอดไข่กินแทบทุกมื้อที่อยู่คนเดียวอีกแล้ว
K; F2 Y$ F1 k) m- q+ _
ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ได้แต่เข้ากอดพี่เขาแล้วร้องไห้ฟูมฟายออกมา มันรู้สึกดีจริงๆ มันดีใจมากอย่างบอกไม่ถูกที่เขาชวนให้เรามาอยู่ด้วย
0 A/ h# }2 l4 a1 d! g3 ]
พี่ยักษ์ลูบหัวเราไปมาจนเราหยุดร้อง
' K8 ?. ~: [3 \2 U* a7 k" Y
& x( M0 [8 D6 C# {# `# H7 m“อ้าว ยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะ ว่าอยากมาอยู่กับพี่หรือเปล่า?” พี่ยักษ์ยิ้มและเช็ดน้ำตาให้
9 \3 k% F% \& \# x6 ^% {( |, I0 k/ R3 h7 Z: d1 t5 I
“อยากอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ...” เราตอบทั้งที่ยังสะอื้นอยู่
( R. e2 f' _# e% k T1 V( G) r0 _# N. q3 `# }; y
“ก็แค่นั้น...ไอ้ลูกหมาเอ้ย ร้องไห้จนน้ำตาไหลหมดตัวแล้วมั้งเนี้ย” พี่ยักษ์ขยี้หัวเราไปมา เราได้แต่นั่งอมยิ้มเพราะมันรู้สึกโล่งและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก' L4 v' X5 X7 d) \4 N
D6 e7 x( i7 Z“ส่วนเรื่องยายไม่ต้องคิดมากนะ... เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยให้เอง” เรายิ้มและพยักหน้ารับ
& z, L/ N- i1 G5 \" B; C% ^* Z k
หลังจากที่คุยกันเสร็จ พี่ยักษ์ก็พาเรากินข้าวและให้กินยา เพราะเขารู้สึกว่าเรายังไม่หายดี กลัวว่าตัวเราจะกลับมาร้อนและไข้ขึ้นอีก$ y f9 F' g, [& u
& z1 _% Z& p5 c/ @) _$ r“พี่ยักษ์... ผมขออะไรสักอย่างได้มั้ยฮะ?…” ก่อนที่จะนอน พอดีเราคิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้... เลยอยากจะขอตกลงกับพี่เขาก่อน& A$ p& {: b4 n" U
# o! C+ n/ b2 F9 K) z& O/ \/ n
“หืออออ ได้สิ...อะไรเหรอ?” . x/ N7 C ?9 P) z3 S* o5 R% y
“คือว่า…” * Q/ i# q5 \3 k- ?' C: U4 O& _
“คือว่า ถ้าผมมาอยู่กับพี่ยักษ์ อย่าทำให้ผมเจ็บแบบวันนั้นอีกได้มั้ยฮะ? ผมกลัว...”
: f1 Y- q6 U6 g' G8 U
พี่ยักษ์ยิ้มให้ก่อนจะดึงตัวเราเข้าไปนอนกอดไว้
+ y/ ]+ C2 b9 I, i/ H i
“ได้สิครับ... ก็พี่บอกแล้วไง ถ้าเรากลัว พี่ก็จะไม่ทำอีก...”
, k4 n5 y6 F. }3 }8 A! Q$ }
“แต่...ถ้าไม่ทำให้เจ็บก็ไม่เป็นไรใช่มั้ยล่ะ?” เราถึงกับทำหน้าเหวอ เงยหน้ามองหน้าพี่เขา ได้แต่รู้สึกสงสัยว่าไม่ทำให้เจ็บคืออะไร?! w6 A+ a& w+ P
0 ]3 R# m- x( Z$ X1 s5 H พี่ยักษ์ยิ้มกริ่ม ก่อนจะบี้จมูกเราเบาๆ แล้วกอดเราให้แน่นกว่าเดิม ถ้าเป็นเหมือนทุกทีเราคงจะรู้สึกอึดอัดไปแล้ว
3 q' F9 i# l+ V9 I/ A
แต่วันนี้เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก อยากให้เขากอดเราเอาไว้แบบนี้ทั้งคืนเลย...
' ?6 q& O$ S: Y: k | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-3-5 05:04:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
6 U2 B( J# {" q
โพสต์ 2022-3-5 05:40:43
โพสต์ 2022-3-5 06:16:29
โพสต์ 2022-3-5 06:51:41
โพสต์ 2022-3-5 07:26:06
เป็นเรื่องที่ทุกข์ พร้อม ๆ กับความสุข ใช่ไหม นี่ 
