หนุ่มโรงงานที่รัก ตอนที่ 2 ลมหนาวกับไออุ่น

MrGay

ในขณะที่เวลาทำโอทีผ่านไป คุณอาทิตย์ก็ลงมาที่มาตรวจงานก่อนที่จะกลับบ้านและก็มาถึงแผนกสุดท้าย
ประกอบชิบหน่วยความจำและก็แอบเห็นก้องภพทำงานอย่างตั้งใจ ...นายก้องภพนี่ก็ขยันดีนะ ดูตั้งใจใน
การทำงานดีมาก แล้วเราจะใจสั่นทำไมว่ะเนี่ย ก็แค่นายนี่ล่ำบึกผิวเเทน หน้าไทยก็เท่านั้นเอง...


21.00 น. เวลาเลิกโอที ที่ลาดจอดรถ
"เฮ้ยพี่ งามไส่"
"อะไรว่ะก้อง"
"รถผมอะพี่ ยางแบนได้ไงอ่ะ"
"เดี๋ยวนี่มันมีคนเอาตะปูมาทิ่มนี่ ทิ้งหลักฐานไว้ด้วย"
พีเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบตะปูเรือใบที่ตกอยู่ข้างรอรถขึ้นมา วุฒิจึงพูดขึ้นว่า...
"กูว่ามึงโดนเเกล้งเเล้วไอ้ก้อง"
"เฮ้ยพี่ ไอ้ก้องก็ไม่เคยมีเรื่องกับใครนี่ แล้วใครจะมาทำมันอะพี่"
"ก็คงจะไปเหยียบหางใครเข้าหละมั้ง เมื่อตอนเที่ยงที่คนเขาเห็นเอ็งกับคุณอาทิตย์กินข้าวด้วยกัน มันคงมี
คนที่ชอบคุณอาทิตย์อยู่เล่นงานให้เเล้วหละ"
"เฮ้ย แบบนี้ก็หมาลอบกัดดิ เออนั้นก้องมึงกับกะกูก็ได้"
และเเล้วสายก็เข้าพี เพราะวิมเมาฟลุบอยู่ที่ร้านจุ่มขับรถกลับไม่ไหวพีจึงรีบขับรถออกไปโดยลืมก้องภพ
"นั้น ลืมมึงกับกูเลย เฮ้อ....."
ทันใดนั้นคุณอาทิตย์ก็ขับรถผ่านมาที่โรงจอดรถพนักงานทันที
"มีอะไรกันครับ คุณวุฒิ ก้องภพ"
"ไอ้เจ้าก้องโดนFCคุณรับน้องหนะครับ เล่นซะแบนเลย"
"หือ ฝีมือใครกัน แล้วนายจะกลับบ้านยังไงอะ"
"เดี๋ยวผมกลับกับพี่วุฒิก็ได้ครับ อยู่หอเดียวกัน"
"นั้นคุณปค้างบ้านผม พรุ่งนี้ผมต้องไปโรงงานแปรรูปไม้แทนคุณคุณพ่อ คุณในฐานะเลขาผม ต้องไปพร้อม
กับผมพรุ่งนี้เช้า"
"เออ ก็ดีนะมึงข้าได้เรียกช่างมาเอารถเอ็งไปเปลี่ยนยาง ยังไงฝากคุณอาทิตย์ด้วยนะะครับ"
"ไม่ต้องห่วงครับ ปะนายขึ้นรถ"

หลังจากที่ก้องภพขึ้นรถมากับคุณอาทิตย์ ทั้งคู่ต่างก็ดูเกร็ง ๆ  จนกระทั้งมาถึงบ้าน
"เดินมาเถอะไม่ต้องกลัว คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้อยู่บ้านนี้ บ้านนี้บ้านผม"
"เเล้วแฟนคุณไม่ออกมาแหกผมหรือไง"
"หาเจอไหมหละเเฟนผม"
"ไม่เจอ คุณยังไม่มีแฟนเหรอ"
"เมื่อก่อนไม่ แต่ตอนนี้เหมือนจะมี ลองส่องกระจกดูดิเเล้วนายก็จะเจอ เอ่อป้ามาลัยครับ"
"ค่ะ"
"ผมฝากจัดห้องข้างห้องผมให้กับคุณก้องภพทีนะครับ คืนนี้เขาจะค้างที่นี่"
"ไม่เป็นไรครับป้าเดี๋่ยวผมจัดการเอง ผมเกรงใจหนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณ คุณเป็นเพื่อนคุณหนูซัน ป้าพร้อมดูแล"
"เพื่ออะไรหละครับป้า ผมก็ลูกน้องเขาเหมือนป้านั้นแหละครับ"
"แต่ผมไม่เคยมองป้าเป็นลูกน้องนะคุณ ป้ามาลัยเปรียบเเหมือนคนในครอบครัวผมคนนึง นายก็เช่นกัน"


หลังจากที่ก้องภพขึ้นไปช่วยป้ามาลัยจัดห้องนอนคุณหนูซันก็แอบมองดูด้วยความปลื้มในตัวหนุ่มโรงงาน
คนนี้ซะเเล้ว จากนั้นคุณหนูซันหรือคุณอาทิตย์ก็เข้าห้องตัวเอง เปลี่ยนเสื้อผ้าเเละอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เช่นเดียว
กับก้องภพที่กำลังถอดเสื้อผ้าเหลือเพียงเกงในสีกรมที่เป้าเเน่นก้นงอนน่าตี คุณหนูซันนึกขึ้นได้ว่าก้องภพ
ไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเเละคิดว่า คงกำลังอาบน้ำอยู่จึงเปิดประตูเข้ามาพบกับอนาคอนด้าตัวโตที่ก้องภพกำลัง
ถอดเกงในออก
"เฮ้ยยยนายไอ้บ้า....."
"เฮ้ยคุณ เข้ามาทำไมเนี่ย" ก้องภพรีบหยิบผ้าขนหนูมาปิดอย่างไว แต่อาทิตย์ก็เห็นหมดเต็มๆ ทั้ง 2 ลูกตา
"เอาเสื้อผ้ามาให้ และนี่ก็ชุดฟฟอร์มที่นายต้องใส่ไปกับผมพรุ่งนี้เช้า"
"หือคุณผมไม่ชินอะ ผมชินชุดหมี"
"นายเข้าใจคำว่าเรียบร้อยไหม"
"ผมชอบสะดวกนิยม"
"แล้วแต่นายก็เเล้วกัน"
"ว่าแต่ ดูต่อไหมคุณ"
"ไอ้บ้า ไอ้ลามก"
"ชอบก็บอกมาทำด่ากลบเกลื่อน"
"ไอ้ทะลึ่ง รีบอาบน้ำนอนเลย พรุ่งนี้ตื่นเช้า"
"ครับ อย่าแอบเก็บเอาอนาคอนด้าผมไปฝันนะคุณ"
"อนาคอนด้าหรือว่างูเขียว"
"โห สักวันผมจะทำให้คุณร้องขอชีวิตคุณหนูซัน"
"นี่ ใครอนุญาตให้คุณเรียกชื่อเล่นผม"
"ถือว่าเป็นค่าความเสียหาย"
"ผมไม่ให้"
"นั้นคุณต้องแก้ผ้าให้ผมดูคืน ไม่งั้น...."
"อย่านะเว้ยนายหื่น ไปนอนเเล้ว รีบนอนด้วย บาย"


เช้าวันต่อมาหนุ่มหล่อชุดหมีสไตล์หนุ่มโรงงานที่ไม่ยอมเปลี่ยนชุดฟอร์มออฟฟิศได้ตื่นนอนและออกมา
จากห้องนอนและเจอกับบอสหนุ่มพอดี
"ทำไมไม่ใส่เสื้อช๊อปที่ผมเอาไปให้"
"ก็ผมไม่ถนัดช็อปนี่"
"ถ้าผมโดนพ่อดุ ผมจะหักเงินเดือนคุณ"
หลังจากทั้งคู่ทานมื้อเช้าเสร็จ มันดูต่างกันมากหนุ่มโรงงานเงินเดือนน้อย วุฒิ ป.ตรี กับคุณหนูดีกรีผู้บริหาร
ป.โท จบจากต่างประเทศอีกต่างหาก ...เห้อ เอื้อมสูงไปหรือเปล่าว่ะมึง ไอ้ก้องภพ...
"คิดอะไรนาย"
"เปล่าครับ"
"ก็เห็นอยู่ มีอะไรก็บอกผม"
"ไม่มีครับ ไว้มีผมจะบอก คริคริ"
"นายนี้มันกวนจริงๆนะ นายก้องภพ"
"เออผมเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่า"
"เดี๋ยวนายจะเปลี่ยนในรถผมนี่นะ"
"ใช่ครับ ไม่ต้องเขินหรอกเมื่อคืนก็เห็นผมหมดเเล้วนี่ มาขอผมด้วย"
"ทะลึ่ง นายจะถอดจริงเหรอ"
"ใช่ครับ"
"นายยยยย เฮ้อออ"
ทันทีถอนชุดหมีออก ข้างในก้องภพใส่ชุดยูนิฟออร์มเสื้อช็อปกางเกงสเลคไว้เเล้ว
"เวลาแกล้งคุณนี่ก็สนุกดีนะ"
"ไอ้โรคจิต"
"555 คุณรู้ไหใเวลาคุณโดนเเกล้งโคตรน่ารักเลย"
"บ้า ขอบใจนะที่นายยอมเปลี่ยนชุด"
"ครับ ใครจะอยากเห็นคุณโดนดุ พ่อคุณดุอย่างกับเสือ"
"ลูกชายหล่อก็แบบนี้แหละ มองอะไรนาย"
"มองคนสวย"
"มีแต่คนหล่อ"


เมื่อมาถึงโรงงานผลิตไม้แปรรูป
"สวัสดีครับป๊า ม๊า"
"ตรงเวลาดี"
"สวัสดีครับท่าน สวัสดีครับซ้อ"
"อ้าวเจ้าลมหนาวมาเป็นเลขาตาซันหรือไง"
"ใครครับป๊าลมหนาว"
"ก็ลูกน้องเราไง เจ้าก้องภพชื่อเล่นลมหนาว ป๊าว่าเรากลับมาใช้ชื่อเก่าก็ดีนะ ลูกน้องชื่อลมหนาว เจ้านาย
ชื่อไออุ่น เออเข้ากันดีนะ คุณว่าไง"
"แซวลูก ดูตาไออุ่นหน้าแดงหมดเเล้ว ปะเดี๋ยวซ้อสอนงานเราให้ลมหนาว เพราะตาไออุ่นต้องดูแล 2 โรงงาน
ทั้งชิ้นส่วนไอทีและไม้แปรรูป เราก็มาด้วยตาไออุ่น"
"คุณชื่อไออุ่นเหรอครับ"
"ใช่ครับ"
"แล้วซัน"
"55ชื่อเรียกตอนเรียนต่างประเทศหนะ ซันที่เเปลว่าพระอาทิตย์ ฝรั่งอ่านทับศัพท์ไทยมันอ่านยากผมก็เลย
ต้องมีชื่อสำรองที่เข้าใจง่ายทั้ง 2 ภาษา ว่าแต่นายเหอะ ชื่อซะผมอยากใส่เสื้อโค้ชเลย"
"ผมเกิดช่วงลอยกระทงหนะครับ ช่วงฤดูหนาวแม่กับพ่อเลยตั้งชื่อผมว่าลมหนาว โตขึ้นจะได้รับไออุ่นจาก
คนที่รักมาช่วยคลายความหนาว"
อาทิตย์เดินอมยิ้ม และหันมาเจอคุณแม่พอดี
"หึม ยังไงสองหนุ่ม แผนกนี้เป็นเเผนกออกแบบลาย ทั้งลายไม้และลายประตู เราลองออกแบบดูไหมลมหนาว"
"ผมไม่ได้จบสายศิลป์มานะครับ"
"เจ้าสัวก็จบวิศวะคอมเหมือนเธอยังทำงานไม้ได้ ไม่ลองจะรู้ได้ไง เจ้าสัวชอบคนขยันทำทุกงานนะ ซ้อกระซิบ"
"ม๊า..."
"ขอบคุณครับซ้อ ยินดีเรียนรู้งานครับ ปะนั้นไปเรียนเขียนแบบกับเจ้าสัวมังกร ระวังโดนดุด้วย"
"555ผมชินละครับซ้อ"


อาทิตย์มองดูลมหนาวเรียนงานกับพ่ออย่างตั้งใจโดนดุบ้างแต่ก็ยิ้มได้ เจ้าสัวเองก็มองเห็นความตั้งใจในตัว
ของก้องภพหรือลมหนาว
"เที่ยงละ ไปไป พัก ๆ อะนี่ลมหนาว"
"อะไรครับท่าน"
"การบ้านคืนนี้ลองออกแบบลายใหม่ ๆ ดู กระดาษและอุปกรณ์เขียนแบบ"
"ป๊าครับ ผมกับม๊าเตรียมมื้อเที่ยงเสร็จเเล้ว ทานได้เลยครับ"
"นั้นผมขอตัวไป...."
"ไปไหน ไปทานร่วมโต๊ะกันนี่แหละเดี๋ยวบ่ายก็ต้องไปโรงงานชิ้นส่วนไอทีกับเจ้าไออุ่นอีกนี่"
"เออ แต่ผมเป็นแค่ลูกน้องนะครับ"
"แล้วไง ลื้อจะขัดใจอั๊ว"
"ไปทานด้วยกันแหละลมหนาว ซ้อเตรียมกับข้าวมาเยอะ"
"ขอบคุณครับท่าน ขอบคุณครับซ้อ"
ในขณะที่กำลังทานอาหารเที่ยง
"อะนาย ปลากระพงผัดขึ้นฉ่ายฝีมือม๊า อร่อยที่สุด"
ไออุ่นตัดกับข้าวให้ลมหนาว ลมหนาวก็เกร็งสิครับต่อหน้าเจ้าสัวและซ้อ
"ขอบคุณครับ เอ่ออผมตักเองดีกว่า"
"ใช้ตะเกียบคล่องเหรอ"
"ไม่ลองให้เขาใช้เเล้วเขาจะใช้คล่องไหมหละค่ะลูกชาย คุณหนูไออุ่น"
"ม๊าอ่ะ"
และแล้วมารหัวใจก็มาถึง ฟาง ลูกชายของเพื่อนเจ้าสัวที่ชอบไออุ่นและเป็นคนจ้างพนักงานในโรงงานเจาะ
ยางมอไซต์ขอลมหนาวได้มาที่โรงงาน
"สวัสดีครับเจ้าสัวมังกร ซ้อสิณี วันนี้น้องไออุ่น อยู่โรงงานนี้เหรอครับ"
"เอ้าตาก็ไม่ได้บอดนี่ครับ จะถามทำไม"
"จุ๊ ๆ ๆ ไม่เอาสิครับ ไม่ปากร้าย แล้วนี่ตัวใครครับ ขี้ข้านั่งร่วมโต๊ะได้เหรอครับ"
"ถ้ากุ้ยอย่างพี่ฟางยังนั่งร่วมโต๊ะได้ รปภ.ก็นั่งร่วมโต๊ะได้ครับ"
"ไออุ่น มีอะไรหรือเปล่าอาฟาง มาถึงโรงงานอั๊ว"
"เปล่าครับ เเค่อยากมาหาน้องไออุ่น"
"ลื้อไม่มีงานมีการทำหรือ"
"ทำ ทำไมครับ มีลูกน้องก็ให้มันทำไปสิครับ ผมจ้างลูกน้องมาทำงาน ไม่ได้จากมานั่งร่วมโต๊ะกินข้าว"
"ผมขอตัวนะครับ"
"เดี๋ยวดิ นายเพิ่งทานไปหน่อยเดียวเอง"
"ไม่เป็นไรครับ คุณอาทิตย์ทานต่อเถอะครับผมอิ่มเเล้ว"
"อิ่มหรือเจียมตัว ก็ดีที่ยังรู้จักฝูงหงส์ ฝูงกา นู้นพวกใช้แรงงานเขากินกันตรงนู้นไป"
"ขอโทษนะครับ ผมเป็นคนที่ท่านเจ้าสัวเรียกให้มาทานข้าวด้วย ไม่ใช่กาฝากที่มาโดยไม่มีใครเชิญ ทำตัว
แบ่งหงส์แบ่งกา สุดท้ายเผาพันธุ์มันก็เป็นนกเหมือนกันทั้งนั้นแหละครับ"
"เฉียบ พ่อแม่ลื้อสอนมาดี สอนให้มีมารยาท ซ้อดีใจนะที่ลื้อรู้จักอะไรควรอะไรไม่ควร อาฮุ้ง"
"ฮะ อาคุณนาย"
"จัดปิ่นโตให้คุณก้องภพไปทานที่โรงงานชิ้นส่วนไอทีด้วย ในฐานะแขกของอั๊ววันนี้และทุกวัน"
"ได้ฮะอาคุณนาย"


ฟางโดนตอกหน้าขนาดนี้ถึงกับไปต่อไม่ถูกกันเลยทีเดียว ดูท่าเจ้าสัวและซ้อจะชอบลมหนาวเข้าแล้วนะเนี่ย

bokko.hiso

ขอบคุณครับ

dew225

ลมหนาววววว
น่าจะหนาวจริงๆ

ShangHai

ขอบคุณครับ

daisuke338

ขอบคุณครับ

khse54

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ

por_mkfc

ขอบคุณค่า

toochi001

ขอบคุณมากครับ

ton2534

ขอบคุณ

th3t0y

แซ่บถึงใจ

x2_man

รอตอนต่อไป

topzaapasin

ละครไทยเว่อ

golf085263

ขอบคุณครับ

view99

ดีๆๆๆๆๆ

ต้นIM

ขอบคุณครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

pittinunchui

ขอบคุณครับ

tidchoo2

เยี่ยมไปเลย ขอบคุณนะครับ

Zonic_HK

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ