ตำรวจที่รัก ตอน วันเเรกเจอเลย...(รักแรกพบ)

วัยหื่น

เช้าวันต่อมา
"เจ้าฟิวส์"
"ครับคุณพ่อ"
"คอแกไปโดนอะไรมา พ่อว่าจะถามตั้งแต่เมื่อคืนละเห็นติดพลาสเตอร์"
"พ่อมองออกด้วยเหรอ ผมอุตส่าห์ลงพับ"
"นี่ใคร พ่อแกอยู่สายงานสืบสวสอบสวนกองปราบมาจนแก่ละ มุกเด็กๆแบบนี้หลบตาพ่อไม่ได้"
"ไม่มีอะไรครับพ่อ โดนมดเกาเเล้วเกามันเลยแดง"
"ไปโดนใครดูดมาหละสิ"
"พ่ออ่าา"
"อะอะพ่อแกล้งเชื่อก็ได้ แต่อย่าให้รู้นะว่าใครมันกล้ามาดูดคอลูกชายผู้การกวี กล้ามากลูบ
เขี้ยวงูจงอาง"
"อ้าวพ่อลูกยังไม่ทำงานกันอีกเหรอคะ"
"กำลังจะไปละแม่ เออเย็นนี้พ่ออาจกลับค่ำนิดนะมีประชุมงานที่กองปราบ"
"แล้วแต่คุณ อย่าให้รู้หละว่าแอบไปบ้านอื่น เออฟิวส์เย็นนี้กลับบ้านเร็วนิดนะลูกพอดีผู้กองศิระ
จะมาทานข้าวกับลูก"
"ไอ้ศิระ มาทำไม"
"นี่คุณ เรียกเขาแบบนั้นได้ไง เขาเป็นทหารยศผู้กองเช่นดียวกับลูกเรานะ"
"แล้วไงผมเป็นถึงผู้การ พล.ต.ท.กวี สิงหราชย์ ต้องถือช่อดอกไม้มารอรับมันไหม"
"นี่คุณ"
"เออคุณพ่อคุณแม่ อย่าตีกันเลยครับ ถ้าว่างฟิวส์จะพยายามนะครับ"
"ต้องว่าง นี่คำสั่งแม่"
"คุณ ลูกโตจนจะมีเมียได้เเล้วนะให้อิสระลูกมันคิดเองบ้างตัดสินใจเองบ้าง เอ๊...หรือจะมีผัว"
"คุณพ่ออ่ะ"
"ถ้าลูกจะะมีผัวก็ ผู้กองศิระนี่เเหละเหมาะสมสุดๆ ทั้งฐานะการงาน ฐานะครอบครัว แบบนี้เรือ
ล่มในหนอง"
"เงินทองก็จมน้ำหายไงคุณ"
"นี่ ผู้การกวี คุณอย่าขัด ไม่รู้หละวันนี้แม่รอกินข้าวเย็นลูกต้องมาทานข้าวเย็นพร้อมกับแม่
และท่านผู้กองศิระ"

หลังจากออกมาทำงาน วันนี้ผู้กองฟิวส์มีออกตรวจท้องที่กับหมู่ก้องและหมวดบั๊มพ์ทุกอย่าง
ปกติดี แต่มันจะไม่ปกติก็ตรงที่ร้านกาแฟหน้ามหาลัยนี่เเหละ
"เออ หมู่กับหมวดอยากดื่มอะไรสั่งได้เลย ผมเลี้ยงเอง"
"ขอบบคุณครับผู้กอง"
"เอ่อ อย่าลืมสั่งอะไรไปฝากลุงจ่าด้วยนะ"
"อ่อได้ครับ จ่าปื๊ดต้องชาไทยกับสังขยาใบเตย"
"รู้ใจแกดีมากครับหมู่ เดี๋ยวผมเดินดูของกินก่อน"
ระหว่างที่เดินดูของในร้าน กลุ่มนักศึกษาโดดเรียนก็หลบเข้ามาที่ร้านกาแฟด้วยเช่นกัน
"โอ๊ย อีบิ๊ก อีเวรพาโดดวิชาไหนก็ได้นะแต่ไม่ใช่วิชาอ.ประวิตร ดูอย่างDogหัวใจแทบวาย"
"อีเจ๊(มีนา) มึงก็รู้อาจารย์ให้งานแล้วก็หลับ หลับ หลับ มึงไปทำวิจัยหมูแพงที่ตลาดข้าง ม.
กับกูดีกว่า เอาแบบเนื้อหาเยอะๆ อ.แกจะได้มีเวลาอ่านมากๆ"
"มึงไอ้บิ๊ก อีเจ๊ กูว่ายิ่งเยอะแกยิ่งหลับหลับนะมึง วิจัยเศรษฐศาสตร์ด้วย"
"หมายถึงอาจารย์ประวิตร"
"เอ้าก็อาจารย์สิมึงหมายถึงใครหละ เออแล้วไอ้แน็คมันหายหวไปไหนอีกเนี่ยออกมาก่อนเรานะ"
"ไอ้นี่เขาปลาไหลจับไม่ทันหรอก"
"นินทาอะไรกู"

แน็คเดินเข้ามาที่ในร้านเเล้วก็เหลือบตาไปเห็นผู้กองฟิวส์พอดี
"ไอ้แน็ค ไอ้แน็ค มึงจะไปไหนอ่ะ"
"เออหน่า นั่งดูไป"
"อะไอ้นี่"
แน็คเดินมาที่เชลล์วางขนมและก็เห็นผู้กองฟิวส์กำลังจะหยิบขนามชิ้นนั้น แน็คจึงแกล้งชิงหยิบตัดหน้า...
"เฮ้ยยยนาย นี่มาชิงหยิบบราวน์นี่ผมไปทำไม"
"เอ้าบราวน์นี่คุณตำรวจเหรอครับ ไม่เห็นมีชื่อติด"
"นี่นาย อย่ากวน เอามา"
"ไม่ ผมชอบบราวน์นี่มากถ้าคุณอยากกินก็.....มานั่งกับผมสิครับคุณกวิน อุ้ย..."
"เดี๋ยวนะ นายรู้จักชื่อผมได้ไง แล้วทำไมผมรู้สึกเหมือนจะคุณหน้านายจัง"
แน็คถึงกับเหวอเพราะลืมตัว แต่ตัวความกระล่อนเเละไหลไวจึงมองไปที่อกของผู้กองแล้วบอก
ว่า.....
"ก็ดูจากป้ายชื่อคุณไงครับ"
"แต่นายนี่...."
"ผมคงเป็นเนื้อคู่คุณมั้งหน้าเลยคุ้น"
"โว๊ยยยย เลี่ยนมากกกกกก"
เพื่อนๆที่โต๊ะต่างเเซว จนผู้กองชักจะเขินละสิ
"เอาบราวน์นี่ชิ้นนี้มาให้ผม"
"อะอะ ตำรวจต้องเสียสละเพื่อประชาชนนี่ครับ"
"แต่ประชาชนอย่างนานกำลังกวนประสาทผมอยู่ เอามา"
"ไม่"
"เอามา"
"ไม่ อยากได้ก็หยิบให้ถึงดิ"
แน็คแกล้งขเย่งตัวแล้วชูมือขึ้นให้สูง ปกติแน็คก็สูงอยู่แล้ว ผู้กองก็พยายามที่จะเอาขนม
นั้นมาให้ได้ ทั้งคู่แย่งกันไปแย่งกันมาจนในที่สุดทั้งคู่ก็เกิดอาการเซและล้มลงไปโดยที่ร่าง
ผู้กองทับอยู่บนตัวของแน็คแบบว่าปากชนปาก เป้าชนเป้า ผู้กองรู้สึกได้ทันทีว่ารสจูบนี้
มันเหมือนกับไอ้โจรคนเมื่อคืนหรือว่า.....
"OMG ไอ้แน็ค"
"อ้าว บราวน์นี่มาเพิ่มเเล้วค่าา"
"โอ๊ยพี่วิวครับ น่าจะมาเร็วกว่านี้นะครับ"
"อุ้ย คุณพระ พี่ขอตัวนะคะ"


เพื่อน ๆ ที่โต๊ะถึงกับตกใจและลุกออกมาช่วยพยุงทั้งคู่ หมู่ก้องและะหมวดบั๊มพ์ก็มาช่วย
เช่นกัน
"ผู้กอง เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"หมู่ครับผมจะแจ้งความ ผมโดนตำรวจปล้ำกลางร้านกาแฟ"
"น้อย ๆ หน่อยนาย"
"ไอ้แน็ค"
"ครับหมู่ก้อง หมวดบั๊มพ์"
"เอ็งนี่มันก็ชอบกวนประะสาทเขาไปทั่ว แล้วนี่ไงกันโดดเรียนอีกดิ"
"หมู่ขาาา เขาเรียนทัศนศึกษานอกห้องเรียนคะ"
"เหรอจ๊ะหนูมีนา"
"เดี๋ยวนะะครับ หมู่รู้จักเด็กพวกนี้ด้วยเหรอครับ"
"อะอะเดี๋ยวคุณ ผมไม่เด็กนะคุณตรวจ"
"ไอ้แน็คเดี๋ยวจ่าปื๊ดก็ซวยหรอก เอ่อผู้กองครับนี่เจ้าแน็คหลานชายของจ่าปื๊ดครับ"
"ห๊ะ เนี่ยนะหลานจ่าปื๊ด จริงเหรอครับ"
"จริงครับ"
"นี่ผู้กอง คุณจะรับผิดชอบอย่างไรกับรอยจูบเมื่อกี๊ครับ"
"นายแน็ค นายต่างหากที่ต้องรับผิดชอบ ถ้านายไม่มาแย่งขนมผม"
"ก็ได้ ช่วยด้วยครับตำรวจแกล้งประชาชน ครับ"
"นายแน็ค"
"ช่วยด้วยครับโดนข่มขู่"
"นาย ...... เออๆ ยอมก็ได้นายต้องการอะไร"
"มานั่งกินขนมกับผม โต๊ะนั้น 2 ต่อ 2"
"นายจะมากไปละนะ"
"อ๊ะ หรือจะให้ตะโกนอีกรอบ"
"เออ ก็ได้ นำไปดิ"
"ก็แค่นั้น"


แน็คนำทางพาผู้กองมานั่งในมุมส่วนตัว ดูหยอกเย้าผู้กองราวกับรู้จักกันมานาน ก็แน่หละสิ
เมื่อคืนจัดไว้เต็มซะขนาดนั้น เห็นหมดทุกซอกทุกมุมจะไม่ให้เสือรักเหยื่อรายนี้ได้ไง
"มึง"
"อะไรว่ะไอ้ไกด์"
"กูมันแปลก ๆ นะ"
"เเปลกไงว่ะ"
"ก็ปกติไอ้เสือจะล่าแต่ชะนี ทำไมวันนี้เสื้อออกล่าเก้งว่ะ"
"โอ๊ย ก็เสือไบไงพวกมึง"
"เออหว่ะ มีนาพูดถูก เสือไบล่าได้ทั้งเก้งและชะนี" บิ๊กพูดขึ้น หมู่ก้องจึงถามขึ้นว่า
"แล้วพวกเอ็งรู้ได้ไงว่ะว่าผู้กองเป็นเก้ง"
"แหมอาหมู่ค่ะ ถ้าเป็นผู้ชายแมนๆโดนหยอดขนาดนี้วางหมัดกันแล้วค่ะ"
"นั่นดิหมู่ หนูมีนาพูดถูกนะ แล้วอีกอย่างช่วงนี้คุณนายก็จัดการให้ผู้กองศิระมารับมาส่ง
ผู้กองฟิวส์แทบทุกวันมีวันนี้เเหละที่ท่านผู้การมาส่งผู้กองเอง"
"ห๊ะะะ ผู้กองคนนี้คือลูกท่านผู้การ"
"เออ แล้วพวกเอ็ง 3 คนตกใจอะไรกัน"
"เปล่าครับเพื่อนเล่นของสูงเลยตกใจ"
"แอบดูไปเผื่อมีล้วงได้ห้ามทัน"
"เจ้านายอานะนั้น"
"เอาหน่านั่นก็เพื่อนผมเหมือนกันอาหมวด"


ตัดมาที่คู่แน็คกับผู้กองฟิวส์ ทั้งคู่ดูสวีทปนสยองมากๆ
"นี่นาย อิ่มยังผมจะได้ไปทำงานทำการ"
"อิ่มอะไรหละ ผมกินจุ"
"นายนี่คนละขั้วกับจ่าปื๊ดเลยนะ"
"ลุงปื๊ดแกเป็นสายโหดกฎระเบียบแกเป๊ะมาก ผมเองยังกลัว"
"นั้นผมต้องโทรรายงาานพฤติกรรมหลานชายเขาหน่อยละว่าเป็นยังไง"
"ก็ลองดิครับ ถ้าคุณอยากเสียพรหมจรรย์แบบเมื่อคืน"
"เดี๋ยว นายรู้เรื่องเมื่อคืนได้ไง"
"เปล่า เดา เดา ล้วนๆ"
"นายมีพิรุจนะ"
"พิรุจไร ไม่มี๊ ไม่มีเลย"
"เสียดายเมื่อคืน ไอ้โจรปล้นจูบชั่วจริงๆ ถ้าจับได้นะจะ....."
"จะให้โจรจูบใหม่แล้วผู้กองจะไม่เอาความใช่ไหม"
"ทะลึ่งละ ไม่ต้องมาเป็นเพลงเลย แต่นายนี่ก็หน้าคุ้นๆนะ นายลองปิดหน้าครึ่งบนดิ"
"เอ้าคุณตำรวจถ้าผมปิดแล้วใช่คุณก็หาเรื่องผมดิ"
"ถ้านายบริสุทธิ์ใจนายจะกลัวอะไร"
"คุณข่มขู่ผม ทุก...."
"เออ ๆ รีบกินได้แล้วผมจะกลับไปทำงาน"
"อะนี่ผมให้คุณตำรวจ"
"ไม่เอานายกินไปเลย"
"เอาไปเหอะหน่า ผมแค่อยากแกล้งคุณเวลาคุณโดนแกล้งมัน....เออ.....น่ารักดี"
"บ้าไง"
"บ้าไงแต่หยิบไว้เลยนะ"
"หยุดกวนแล้วกินไป"

ทันใดนั้นก็มีวอเรียกเข้า ....มีเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทแถวตลาดร่ำรวย ผู้กองกวินที่ออกพื้นที่
ช่วยเข้าเคลียร์พื้นที่ด้วยครับ.... ....ผม ร.ต.อ.กวินรับทราบพร้อมลงพื้นที่ครับ...
"เอ้า...."
"ไม่ต้องเอ้าผมมีงาน"
"คิดเงินด้วยครับ โต๊ะนี้กับโต๊ะนั้น ไม่ต้องทอนนะครับ หมู่ หมวด ไปด่วนเลย"
ผู้กองรีบจัดจนเผลอลืมหยิบโทรศัพท์ไปด้วย แน็คเลยเก็บเอาไว้
"ไอ้แน็ค มึงคิดอะไรกับผู้กองเปล่าหว่ะ"
"คิดหว่ะ กูรู้สึกชอบผู้กองกวินหว่ะ"
"เฮ้ยย มึง เขาลูกผู้การเลยนะ"
"แล้วไงอ่ะ ต่อให้เป็นลูกนายกถ้ากูชอบอะไรก็ห้ามไม่ได้เว้นแต่ว่าเขาจะไม่ชอบกู"
"เฮ้ย ต้องงี้ดิเพื่อน เอางี้ มึงเอา ทรศ.ไม่คืนที่ สน. แล้วก็"
"รวบหัวรวบห่าง"
"เอออีเจ๊มึงก็เตรียมไปเยี่ยมมันที่คุกด้วยละกัน"
"อย่าเพิ่งกัดกัน มีไรบิ๊กพูดมา"
"คือกูได้ยินหมวดบั๊มพ์พูดมาว่า วันนี้ไอ้ผู้กองศิระจะไปทานข้าวเย็นที่บ้านผู้กองฟิวส์ มึงต้อง
ชิงตัวผู้กองไปกินข้าวร้านพ่อมึงให้ได้ ไม่งั้นจะยาก"
"ทำไมว่ะ"
"ก็คุณแม่ผู้กองจะจับคู่ผูู้กองให้กับผู้กองศิระไง ไอ้ฟราย"
"ไม่ได้ ผู้กองฟิวส์ต้องคู่กับโจรเท่านั้น 555"
"โจรอะไรว่ะ"
"เออ พวกมึงไม่ต้องรู้หรอกไงก็ขอบใจนะเว้ย"


หลังจากเคลียร์เรื่องทะเลาะวิวาทเสร็จผู้กองก็พาผู้ก่อเหตุไปโรงพักเพื่อเสียค่าปรับ แต่ดูถ้า
ผู้กองจะยังไม่รู้ตัวว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ร้านกาแฟ เพราะตั้งแต่มาถึงผู้กองยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับ
ซองขนมบราวน์นี่ที่ไม่ยอมแกะกินซักที สงสัยจะรอโจรน่ารักมาแกะให้แน่เลย.......

pai_2552

ขอบคุณครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

wutthinat345

ขอบคุณครับ

Ttomsdt

ขอบคุณครับ

Aroideenina

ขอบคุณ

wutthinat345

ขอบคุณครับ

Goplay

ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง

tajarak3

ขอบคุณครับ

tajarak3

ขอบคุณครับ

tajarak3

ขอบคุณครับ

zambaloo

น่ารักดี

yangyang

เยี่ยม

khse54

ขอบคุณครับ

theerapatpp

ขอบคุณครับ

Narako24

ขอบคุณครับ

uglymen

ชวนติดตามจริง ๆ

wiput

ขอบคุณครับ

Homealone

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณ​มาก​ครับ​