มังกรเหนือมังกร V.2 ตอนที่ 4 ว่าที่มังกรคู่มังกร

Maximam

หลายวันผ่านไปหลังจากที่แสตมป์มาช่วยงานบูมในฐานะเลขานุการส่วนตัวของบูม เช้านี้ที่ห้องทำงาน
ของบูม แสตมป์เตรียมเอกสารเเละเครื่องดื่มไว้ให้ที่โต๊ะทำงาน บูมก็เข้ามาพอดี
"หอมจัง" บูมเอ่ยขึ้น
"ก็กาแฟ มอคค่าหวานน้อยของชอบคุณไงครับ มีบราวน์นี่กับซีสเค้กด้วย"
"ใครบอกว่าหอมกาแฟ แก้มคุณต่างหากที่หอม" บูมกอดเข้าที่ด้านหลังจนเป้าตุงๆ ชนก้นงอนๆ แสตมป์
ก็เขินสิครับ "ถอยออกหน่อยก็ได้มั้งครับ" แสตมป์พูดขึ้น
"ทำไม เกลียดผมเหรอ"
"จะบ้าไงถ้าเกลียด จะยอมร่วมงานด้วยเหรอ ว่างนักก็เซนต์เอกสารก่อนครับ"
"ได้ครับเจ้านายของผม" บูมเซนต์เอกสารต่าง ๆ จนเสร็จก็เอ่ยปากชวนแสตมป์ไปที่ห้องทำงานของดิว
เพื่อจะให้แสตมป์ได้มาช่วยงานและคอยดูแลป๊า แต่ว่าก็ยังมีคนที่ไม่ชอบแสตมป์เพราะคิดว่าแสตมป์มีเชื้อ
สายของเจฟ ก็เกรงว่าจะมาเป็นสายให้เจฟหรือเปล่า

"ป๊าอยู่ห้องไหมครับคุณนิรา"
"อยู่ค่ะคุณบูม"
"ดี เดี๋ยวพวกเราทั้งเข้ามาที่ในห้องป๊าผมด้วยนะครับ ผมมีเรื่องจะคุณกับทุกคน"
"ค่ะ" นิรา เลขาหน้าของดิวพูดขึ้นและพนักงานอีก 4 คนก็เดินตามเข้ามาในห้องทำงานของดิว
"มีอะไรหรือลูก มาหาป๊ายกทีมเลย"
"อาเตี่ยไม่อยู่หรือครับป๊า"
"ไปคุมงานที่ท่าเรือเเต่เช้าเเล้วหละ วันนี้เจ้าสัวน้ำมนต์ลงมาตรวจงานดูถ้าจะยาว"
"แล้วอาเจ็กหละครับ" จังหวะนั้นบอลก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับต้นกล้าสะใหญ่และสะใภ้หนึ่งเดียวของ
บอล "มาเเล้ว คิดถึงเจ็กเหรอ"
"สวัสดีครับเจ็ก สวัสดีครับเฮียกล้า" บูมเอ่ยทักทาาย ต้นกล้าก็พาบอลมานั่งที่โต๊ะทำงานก่อนทักทาย
กลับบูมไปว่า.....
"สวัสดีครับน้องตี๋ใหญ่ ไม่เจอกันนานเลยยิ่งโตยิ่งเหมือนลุงเสือ"
"ความหล่อใช่ไหมครับเฮีย55 แสตมป์นำส้มมงคลไปมอบให้ป๊ากับเจ็ก" แสตมป์ทำตามที่บูมบอก ดิวกับบอล
พอมองแล้วหละเพราะพิธีการแบบนี้ทั้งคู่ก็เคยผ่านมาเเล้วนั้นคือการฝากตัวเข้าเป็นว่าที่สะใภ้ของบ้านดิวจึง
พูดขึ้นว่า .....
"เลือกคนนี้ใช่ไหม"
"ครับป๊า" ดิวหยิบส้มมาปลอก
"อือ ดีไม่ลืมธรรมเนียมของบ้านเรา แล้วหนูแสตมป์หละพร้อมที่จะมาเป็นสมาชิกในบ้านไหม"
"อยู่ที่ท่านครับว่าจะอนุญาตไหม"
"หึ ถ้าตาบูมหมายตาหมายใจป๊าจะขัดใจอะไรได้  บอลหละคิดอย่างไร"
"เรื่องนี้ต้องอยู่ดิวแล้วหละ จะว่าไปก็ดูเหมาะสมกันอยู่นะ"
"นั้นหนูก็มาเป็นส่วนหนึ่งของบ้านนี้เถิดนะป๊ายินดีต้อนรับหนู แสตมป์" ดิวพูดจบก็ทานส้มมงคลเพื่อ
เป็นการสื่อให้รู้ว่าดิวรับว่าที่สะใภ้คนนี้แล้ว บูมจึงงพูดขึ้นว่า
"นับจากวันนี้ไป แสตมป์จะมาช่วยดูแลป๊าและช่วยงานเกี่ยวกับการเงินของบริษัทแท็กซี่และเงินกู้ นิรา"
"ค่ะ"
"มีงานอะไรก็แนะนำหรือสอนแสตมป์ด้วย"
"ทำไมต้องสอนค่ะ ไม่กลัวข้อมูลจะรั่วไหลอย่างท่าเรือหรือค่ะ" นิราพูดขึ้นแบบไม่พอใจ เพราะนิราเอง
ก็แอบชอบบูมและฝันอยากเป็นสะใภ้เจ้าสัว ต๋องเพื่อนร่วมงานจึงพูดขึ้นว่า
"นิรา เบาเพื่อนเบา แกไม่รู้หรือว่าแสตมป์เป็นคู่หมายปองของคุณบูม แกพูดแบบนี้หักหน้าคุณบูมไปไหม"
"ทุกคนก็รู้ดีนี่ว่าคน คนนี้เป็นญาติกับใคร คุณบอลเองก็ต้องช้ำใจเพราะใคร" แสตมป์จึงพูดขึ้นว่า
"จะเป็นใครหรือญาติใคร ถ้าอยู่องค์กรไหนก็ต้องซื่อสัตย์ต่อองค์กรนั้นไม่ใช่หรือ เมื่อก่อนคุณก็เคยทำงาน
อยู่นกยูงทองแอร์ไลน์ ตอนนี้คุณก็.... "
"อย่าเอาฉันไปเปรียบกับเธอ คนอย่างฉันอยู่องค์กรไหนก็รักองค์กรนั้น"
"นิรา แก แรงไปนะ สักวันแกอาจต้องขอความช่วยเหลือจากแสตมป์เขาก็ได้" ปอพูดขึ้น
"เอาหละ เอาหละ ที่ทำงานไม่ใช่สนามมวย ฮื้อ...ฉันพอมองเธอออกนะนิรา แต่เธอก็ต้องเข้าใจว่าความ
เป็นจริงมันคืออะไร"
"คุณดิวทราบเหรอค่ะว่านิราคิดอะไร"
"อายุฉันก็น่าจะพอๆกับพ่อแม่เธอ ทำไมฉันจะอ่านเธอไม่ออก บูมหน้าที่ของแฟนลูกก็คือดูแลพ่อแม่ของ
ว่าที่คู่ชีวิต บูมให้หนูแสตมป์มาดูแลป๊า ป๊าขอบใจ แต่งานเลขาของหนูแสตมป์จะรับทั้ง 2 ฝ่ายไม่ได้นะลูก
อนาคตแสมตป์อาจต้องนั้งตำแหน่งHR คู่กับกรรมการผู้จัดการอย่างลูก ให้แสตมปืมาเรียนรู้งานนี้จะดีกว่า
นะลูก"
"เจ็กก็เห็นด้วยนะอาบูม แค่เป็นเลขาเรางานก็ล้นโต๊ะละ"
"นั่นสิ ป๊าว่าให้ดูแลที่บ้าน งานบ้านงานเรือนก็พอ งานกิจการให้ช่วยเราจะดีกว่านะตาบูม"
"ก็ตามที่ป๊ากับเจ็กเห็นสมควรแล้วกันครับ นิราคุณควรขอโทษคนของผมในคำพูดของคุณ"
"ต้องไหว้ด้วยไหมค่ะ คุณแสตมป์"
"ถ้าลำบากใจไม่ต้องก็ได้ ฝุ่นเข้าตาผมยังล้างออก คำกัด คำพูดคุณผมไม่ได้ใส่ใจหรอกครับ" แสตมป์นี่
ดูท่าจะบอล 2 นะเนี่ย แต่ความแซ่บความดุจะมากกว่าหรือน้อยกว่าบอลหละเนี่ย

แต่ดูท่านิราเหมือนจะไม่จบง่ายๆ เพราะความฝันสะใภ้เจ้าของนิราถูกลบลงแบบไม่มีทางฝันต่อ
ที่ห้องพักเบรก ซึ่งเป็นห้องที่พนักงานกลุ่มงานเลขาจะมาชงเครื่องดื่มหรือทำขนมว่างกินกัน แสตมป์ซึ่งกำลัง
ชงโกโก้และทำขนมปังปิ้งอยู่ ต๋อง ปอ เบส และกิ๊ฟ ก็เดินมาพอดี
"อุ๊ย ขอโทษครับไม่รู้ว่าคุณแสตมป์อยู่" เบสพูดขึ้น
"คุณเคินอะไรครับ เรียกผมแสตมป์ก็ได้ ผมก็พนักงานเหมือนพวกคุรนั้นแหละครับ"
"แต่ว่า....."กิ๊ฟพูดยังไม่จบแสตมป์กพูดขึ้นว่า
"ไม่ต้องแต่ ทานขนมปังปิ้งไหมเดี๋ยวแตมป์ทำเผื่อ"
"เกรงใจอะค่ะ ขอเนยนมน้ำตาลนะ" ปอพูดขึ้น
"55 ได้สิเดี๋ยวทำให้ เออว่าแต่พวกเราทำตำแหน่งไหนกันบ้างอะ"
"ผมต๋องครับ เลขาท่านเจ้าสัวเสือครับ"
"เราปอ เลขาคุณบอล คุณบอลใจดีมาก น่ารักเป็นกันเองเหมือนแตมป์เลย"
"ผมเบส เป็นหัวหน้าธุรการของฝ่ายบริหารครับ และก็เป็นผู้ช่วยเวลาที่เจ้าสัวน้ำมนต์กับซ้อต้นกล้าแวะมา
ที่นี่ครับ"
"ส่วนเรากิ๊ฟ เป็นผู้ช่วยเบสมัน"
"หือ ทำงานกันมานานแล้วสิเนี่ย"
"ก่อนหน้าเจ้าสัวแม็กจะเสีย 3 4 เดือนเนอะ" ต๋องพูดขึ้น
"อะนี่เรียบร้อยใครชอบแบบไหนก็ทานได้เลย" แสตมป์แบ่งขนมปังปิ้งให้เพื่อนๆได้ทานช่วงพักเบรก และแล้ว
นิราก็โผล่มาเพราะเพื่อน ๆ ตีตัวห่างจากความที่นิราคิดจะกำจัดแสตมป์ซึ่งเพื่อนๆไม่อยากโดนหางเลขไปด้วย
"เปลี่ยนสีกันไวนะพวกแก"
"เออ สังคมออฟฟิศอะไรควรคบก็คบอะไรที่คบแล้วอันตรายก็ออกห่าง" ปอพูดขึ้น
"ปอ ไม่เอา เฮ้ยนิรามากินหนมปังปิ้งด้วยกันดิแสตมป์ทำ น่ากินมาก"
"กิ๊ฟ แกกล้ากินด้วยเหรอ ระวังเถอะมันจะใส่ยาเสน่ห์ให้พวกแกหลง"
"นี่ นิรา เท่าที่ดูยาเสน่ห์ที่พวกเราโดนก็คือความจริงใจ ที่ได้รับจากเพื่อนร่วมงานและความไม่ถือตัวของคน
ในฐานะพนักงานเหมือนกัน"
"แกหมายถึงอะไรไอ้ต๋อง"
"นิรา ขนาดแกเป็นพนักงานเป็นเลขาคนสนิทของเถ่าแก่ดิวแกยังหัวสูงข่มพวกเราขนาดนี้ ถ้าคุณบูมหน้ามืด
เอาแกทำเมีย แกไม่ขี่คอพนักงานทุกคนเลยหรือ" ต๋องพูดขึ้นนิราเลยรูสึกโกรธมาก
"หึ สันดานแบบมันมีเหรอจะไม่ผยอง ดูอย่างคุณบอลสิโดนอีคุณเจฟเหยียบหัวมากี่รอบเเล้ว"
"เหรอ แต่เท่าที่ดูคุณบอลก็สง่าเเม้จะโดนเหยียบเพราะใครที่เหยียบคุณบอลก็ล้มไม่เป็นท่าทั้งนั้น" แสตมป์ดูท่า
จะไม่ดีเลยเอ่ยปากห้ามเพื่อนๆ
"เอาหละครับ อย่าลามไปถึงผู้หักผู้ใหญ่เลย ถ้าคุณนิราจะกัดก็กัดแค่ผม ผมดำกัดกันอย่าดึงผมขาวมาเกี่ยว"
"ฮึ ทำเป็นพูดดี" นิราพูดขึ้น แสตมป์จึงตอบกลับแบบนิ่งๆว่า
"ที่บ้านคุณคงไม่มีคนสั่งสอนสินะครับว่าการดึงคนอื่นมาว่าทั้งที่เขาผู้นั้นให้งานคุณทำ มันดูเหมือนควายที่ไม่
ได้ฝึก นึกอยากจะไถ่นาก็ไถ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร"
"แก..."
"ทำไม จะตบผมเหรอ คิดดีดีนะ"
"คิดว่าเป็นแฟนคุณบูม จะฟ้องคุณบูมเหรอ" เพี๊ย
"เฮ้ยนิรา แกกล้าเกินไปไหม" กิ๊ฟพูดขึ้น
"ทำไม ก็แค่เกย์ที่วิ่งจับผู้ชาย ลูกหนี้ที่เอาตัวขัดดอกแบบนี้เหรอที่พวกแกอยากได้เป็นซ้อ" นิราพูดแบบนี้
วิญญาณร้ายในตัวแสตมป์ก็กลายร่างสิ
"ที่บอกคิดดีดีคือ ตบมาก็ตบกลับ" เพี๊ยะ .....แสตมป์ตบหน้านิรากลับจนนิราเซล้มหน้าทิ่มจานขนมปัง ก่อนที่
แสตมป์จะพูดต่อไปว่า "แฟร์ ๆ กันนะ ถึงฉันจะโดนจับมาขัดดอก ก็ยังดีกว่าคนดอกๆ ที่อยากโดนขัดดอกแต่
ผู้...ไม่ขัด ปะพวกเราทำงานต่อเถอะ" แสตมป์พูดพร้อมเดินออกไป นิราก็ถึงกับกรี๊ด อ๊าายยยยยย ฝากไว้ก่อน
เถอะมึง

เมื่อมาถึงโต๊ะทำงาน
"แสตมป์ ประคบหน่อยไหม" ปอพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรครับ ไปทำงานเถอะเดี๋ยวโดนเบื้องบนดุเอา แตมป์โอเค"
"หน้าคุณไปโดนอะไรมาหนะ แสตมป์ ใครทำอะไรคุณ"
"เวรแล้ว คุณบูมมา" เบสเอ่ยขึ้น แสตมป์เลยบอกไปว่า
"ยุงกัดหนะครับเลยเผลอตบมือหนักไปหน่อย"
"คุณคิดว่าผมเด็กอนุบาลเหรอ ใครทำอะไรคุณบอกผมมา"
"ฉันตบเองแหละ คุณจะไล่ฉันออกไหม คุณบูม"
"เฮ้ย เดี๋ยวใครตบใคร ทำไมคุณเยิ้น เบส คุณเป็นหัวหน้าของทุกคน บอกผมว่าเกิดอะไรขึ้น" เบสจึงเล่าเรื่อง
ทั้งหมดให้ฟัง บูมก็ถึงกับขำ "55 แตมป์คุณนี่...มันร้ายนะ"
"เห็นไมค่ะ คุณบูมต้องจัดการไล่มันออก"
"ได้ ถ้าเด้กผมออกคุณก็ต้องออกด้วย เพราะคุณเป็นฝ่ายเริ่มก่อน และลามหาบุพการีผมด้วย"
"คุณบูม"
"ทุกคนในที่นี่จำให้ขึ้นใจ ว่าแสตมป์คือแฟนของผมหากใครอยู่ไม่ได้ก็ลาออก ผมไม่ขัด"
"ไม่ได้นะครับคุณบูม ออกตอนนี้พนักงานจะเอาอะไรกิน เอาเป็นว่าผมจะพยายามปรับปรุงตัวให้ทุกคนที่นี่
ยอมรับในตัวผมให้ได้ดีกว่าครับ"
"คุณจะสงสารทำไม ในเมื่อบริษัทนี้อีกหน่อยคุณก็ต้องมาช่วยผมบริหาร"
"คุณบูมครับ บริผาัทต้องเดินหน้าด้วยพนักงาน ยิ่งพนักงานที่อยู่มานาน มีความสามรถเรายิ่งต้องรักษาเอาไว้
แสตมป์แค่คนเดียวทำงานไม่ได้ แต่ถ้าแสตมป์เลือกปรับตัวให้เข้ากับทุกคนได้แสตมป์ก็จะทำงานให้ที่นี่ได้อย่าง
เต็มที่ครับ ทุกคนครับ แสตมป์ยอมรับนะครับว่าการมาของผมมันเร็วเกินไป ทุกคนก็อยากให้เจ้านายที่คุณรัก
ได้เจอกับคนที่ดีดี ขอโอกาสให้ผมนะครับ หากใครมีอะไรก็คุยกับผมได้ตรงๆ ผมก็คือหนึ่งในพนักงานเหมือน
พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนในที่ทำงานนี้"
"เท่าที่ฟังจากเบสเล่า กล้าว่า... นิรา เราควรปรับตัวและลดอคตินะ ไม่งั้นเธออาจเสียใจภายหลัง"
"คุณกล้าหาว่านิราไม่ดีเหรอค่ะ"
"ถ้าคิดแล้วสบายใจเธอก็คิดไป เพราะคำพูดของกล้าไม่ได้ซับซ้อน เอาเป็นว่าเรื่องนี้ขอให้จบ นี่คือคำสั่ง
ของรักษาการHRที่นี่ เบสทำเบิกค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลให้ 2 คนนี้ด้วย"
"ครับคุณต้นกล้า"
"ขอบคุณนะครับเฮียที่เข้ามาช่วย"
"ไม่ต้องขอบคุณ เราในฐานะที่เป็นต้นเหตุและเป็นกรรมการผู้จัดการ ท่านประธานผู้จัดการ(ดิว)สั่งตัด
เงินเดือน20% เป็นค่ารักษาพยายาลของแสตมป์และนิรา"
"ป๊าเล่นผมเข้าเเล้ว"

เมื่อกลับมาถึงบ้านแสตมป์ก็ได้มาทานมื้อเย็นที่บ้านใหญ่โดยได้มาช่วยบอลกับต้นกล้าทำกับข้าวด้วยดูท่า
จะผ่านงาน...
"ไง พ่อหนุ่ม" เสือเอ่ยถามบูม
"อะไรหรือครับเตี่ย"
"สายรายงานมาเเล้วว่าเมื่อบ่ายมีตบ"
"ขอโทษครับ เป็นความผิดของผมเองครับท่านเจ้าสัว" แสตมป์ออกตัวรับผิดเเทนบูม เสือจึงพูดขึ้นว่า...
"สั่นทำไม ไม่ต้องกลัว ดี ดีมากที่กล้าทำกล้ารับ"
"เสียงเข้มใส่ลูกขนาดนี้ ใครก็กลัวพี่เสือ" บอลพูดขึ้นและเอ่ยสอนแสตมป์ไปว่า "ดีแล้วหละที่รู้จักป้องกัน
ตัวเอง จะได้คุมอยู่ในกำมืออย่างที่ดิวคุมพี่เสือ และต้นกล้าคุมน้ำมนต์ อย่าอ่อนโยนหรือเห็นแก่ความสุข
คนอื่มากกว่าตน"
"คิดถึงเตี่ยเหรอครับป๊า" น้ำมนต์พูดขึ้นแซวป๊าตัวเอง
"เจี๊ยะไปหน่า พูดมาก" บอลตอบเเบบเขินๆ
"แต่ที่ได้ข่าววันนี้ ก็มีบางมุมที่แสตมป์ดูเหมือนบอลอยู่นะ"
"ตรงไหนครับป๊า" บูมถามป๊าดิว
"ก็ตรงที่รักและใส่ใจลูกน้องไง จะซื้อใจลูกน้องได้ก็ต้องเข้าใจและรู้จักคุยกับลูกน้องก่อน หนูแสตมป์ก็ทำมัน
ออกมาได้ดี"
"สงสัยเขาจะเกิดมาเพื่อคู่กันมั้ง"
"นั้นสิ เราคงต้องเตรียมมีงานใหญ่แล้วหละเฮีย" เสือกับดิวพูดแซวลุกชายและแสตมป์จนทั้งคู่เขินไปตามๆกัน

bigdure

ขอบคุณครับ

nasan

ขอบคุณครับรอตอนต่อไป

view99

ดีๆๆๆ

ShangHai

ขอบคุณครับ

teeinter19

รอลุ้นต่อไป

phitchapat2

ขอบคุณครับ

detong

coooooooool

Guio

Guio

unicorn2

ขอบคุณครับผม

waterboy

ขอบคุณ​ครับ​

mm2013

ขอบคุณมากครับ

wiput

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุณครับ

gaybin

สนุกมากเลยครับ

lekthai

ขอบคุณ

ไมตรี

lekthai

ขอบคุณครับ

nuvo

ขอบคุณครับ